Historia dyplomacji ekonomicznej Polski;
1) .Biura Radcy Handlów ego( BR H) podlegle ministerstwu handlu zagranicznego i jego następcom(do 1999 r.)
2) .Wydziały Ekonomiczno-Handlów e(YVEH) powoływane i utrzymywane przez ministra gospodarki (do 2006)
Formalnie BRH i WEH wchodziły w skład służby zagranicznej.
Lata 90.
Cel: uruchomienie trwałych tendencji wzrostowych w gospodarce i jej skuteczne włączenie w gospodarkę św iatową( przede wszystkim we współpracę z państwami wysoko rozwiniętymi). Do końca lat 90. polska gospodarka była wg. kryteriów Banku Światowego zaliczana do gospodarek rozwijających się i znajdujących się w fazie przejściowej od gospodarki państwowej, centralnie sterowanej, do gospodarki rynkowej. DNB Polski(powyżej 160 mld USD) pod koniec lat 90. plasował kraj na 25 miejscu na świecie.
Głównym osiągnięciem w tym czasie stało się otwarcie polskiej gospodarki na świat oraz ekspansja i reorientacja handlu zagranicznego.
Pomyślny proces transformacji oraz wzrost gospodarczy uczyniły realną perspektywę członkostwa w OECD(Organizacja Współpracy Gospodarczej i Rozwoju). W listopadzie 1996 r. Polska stała się 28. członkiem organizacji. Polskę przyjęto jednak z najdłuższą lista wyjątków, co oznaczało, że liberalizacja naszej gospodarki została wynegocjowana na najniższym dopuszczalnym w OECD poziomie.
MSZ domagało się jednak integracji zagranicznej służby ekonomicznej ze służbą dyplomatyczną pod kierunkiem MSZ. Głodziło zwłaszcza o likwidację biur radców handlowych i przekształcenie ich w wydziały ekonomiczno-handlowe w ramach ambasad i podlegające ambasadorowi. Sprzeciwiało sie temu Ministerstwo Handlu Zagranicznego, a po reformie centrum administracyjnego w 1996 r. Ministerstwo Gospodarki. Brak wystarczającej koordynacji pomiędzy resortem gospodarki i MSZ dawało mniej skuteczne rozwiązywanie problemów i mniejsza skuteczność osiągania celów politycznych i gospodarczych państwa.
Lata 2000.
Ogólne zadania w sferze zagranicznych stosunków ekonomicznych nie ulegały znaczącym zmianom.
Zgodnie z Expose MSZ B. Geremka z 2000, polityka rządu miała być skierowana na wzrost konkurencyjności polskich przedsiębiorstw na rynku międzynarodowym, wzrost wolumenu eksportu, napływ BIZ w celu przeciwdziałania deficytowi rachunków bieżący cli. Geremek swoją wypowiedzią otwiera nową odsłonę dla dyplomacji ekonomicznej, zaczyna mówić o ekonomizacji PZ. Hasło to postulowało:
ściślejsze zintegrowanie ZPE z pozostałymi instrumentami polityki zwiększenie nadali służby dyplomatycznej w sferze gospodarki większa aktywność polskiej służby dyplomatycznej w realizacji zagranicznej polityki gospodarczej
większe zaangażowanie w reprezentowania polskich interesów gospodarczych za
granicą
Wciąż trwał spór o kompetencje w sferze promocji gospodarczej Polski z poprzedniego okresu. W lipcu 1999 r. doszło do podpisania porozumienia miedzy ministrami SZ i MG o przekształceniu samodzielnych biur radcy handlowego w wydziały ekonomiczno-handlowe(„wehy") ambasad, ale nadal podlegały one MG i spór trwał do