3784495451

Zdzisław Nowakowski, Informatyka. Po prostu. IV etap edukacyjny - zakres podstawowy. Scenariusze zajęć

Lekcja 5. Od problemu do wyniku - projektowanie rozwiązania problemu za pomocą strukturalnego umownego języka programowania

Podręcznik

- Rozdział C. 1. Od problemu do wyniku

- Rozdział C.2. Projektowanie rozwiązania problemu za pomocą umownego strukturalnego

języka programowania

Uczeń

1. Uczestniczy w dyskusji nad sytuacjami problemowymi - podaje ich specyfikacje: wyodrębnia dane wejściowe i wyniki, czyli cele do osiągnięcia.

2. Wyjaśnia trzy podstawowe własności algorytmów: poprawność, skończoność,

sprawność.

3. Poznaje podstawowy zestaw instrukcji strukturalnego języka programowania.

4. Przedstawia rozwiązania prostych problemów algorytmicznych, stosując do ich opisu umowny strukturalny język programowania.

Działania podejmowane przez uczniów i nauczyciela

1. Przypomnienie pojęcia algorytmu poznanego w gimnazjum. Podanie kilku przykładów sytuacji problemowych, ich specyfikacji oraz ewentualnych ograniczeń (warunków), które musi spełnić rozwiązanie problemu. Prostym przykładem algorytmu, opisującego krok po kroku rozwiązanie problemu, może być przepis pieczenia babki świątecznej, na który składa się ciąg czynności wykonywanych w określonej kolejności na danych wejściowych: mąka, cukier, masło, jajka, mleko, proszek do pieczenia oraz bakalie w celu uzyskania wyniku: pysznego ciasta.

2. Zdefiniowanie przez nauczyciela tych problemów algorytmicznych, które uczniowie rozwiążą za pomocą umownego strukturalnego języka programowania.

- Ćwiczenie 1. Rozwiązanie równania liniowego ax + b = 0.

- Ćwiczenie 2. Obliczenie sumy pięciu kolejnych liczb naturalnych rozpoczynających się liczbą 1.

- Ćwiczenie 3. Wyznaczenie największego wspólnego dzielnika dwóch liczb naturalnych a, b - algorytm Euklidesa.

3. W celu rozwiązania wyżej wymienionych problemów, nauczyciel definiuje podstawowy zestaw instrukcji umownego strukturalnego języka programowania:

- instrukcja przypisania,

- instrukcja wejścia/wyjścia,

- instrukcja złożona,

- instrukcja warunkowa,

- instrukcja iteracyjna.

4. Uczniowie inicjują (otrzymując wsparcie nauczyciela) opracowywanie na lekcji tylko jednego ze zdefiniowanych problemów, wyrażając go w umownym strukturalnym języku programowania. Analizują m.in. schematy blokowe tych problemów podane w podręczniku,. Nauczyciel wyświetla dodatkowo schematy blokowe na ekranie.