Te iz m (gr 0Eoę tbeos - bóg) to wiara w istnienie bogów lub bogiń.
Panteizm - światopogląd religijny utożsamiający boga (bóstwo) ze światem przyrody. Panteista powiedziałby, że bóg jest ze światem w pełni tożsamy, nie jest jego stworzycielem, lecz nim samym.
Koncepcja takorespandnje z ideąprzebństwienia wyznawaną w Prawosławiu, gdzie uważa się, żekażdarzecz jest jakby “przesiąknięta" bogiem. Oczywiście jednak nie jest to to samo, awyznawcy Prawosławia nie są panteistami.
W filozofii do najbardziej znanych systemów panteistycznych można zaliczyć: Stoicy zm. system Platyna oraz Sninozy.
De izm- to pogląd religijny zakładający istnienie jakiejś nieokreślonej dokładnie duchowej siły sprawczej, która stworzyła świat materialny i prawa nim rządzące, jednak nie ingeruje ona obecnie bezpośrednio w jego działanie. Istnienie tej siły sprawczej wyjaśnia w ich mniemaniu racjonalną strukturę świata i stałość praw fizyki.
Deiści są swoistymi agnostykami noznawrzymi. gdyż twierdzą że bezpośrednie poznanie owej siły sprawczej nie jest możliwe i można jąpoznawać jedynie pośrednio, poprzez odkrywanie naukowych praw rządzących materią Są ani jednak zwykle całkowicie przekonani co do samego istnienia owej siły sprawczej i dlatego nie można ich nazwać agnostykami religijnymi.
Deiści odrzucająw całości prawdy wszystkich religii instytucjonalnych, uważając objawienia i święte księgi za pozbawione faktycznej wartości poznawczej.
Deizm był bardzo popularny w XVIII wieku zwłaszcza we Francji. Najbardziej znanymi deistami tych czasów byli Wolter. Denis Diderot i Jan Jakub Rousseau. Deizm jest też do dzisiaj bardzo popularny w wielu środowiskach naukowych - zwłaszcza wśród fizyków. Deistami byli: Albert Einstein. T.inus Pauling. Werner IMsmteifiiinni
Ateizm (z greckiego Tbeos - Bóg, z przedrostkiem negującym a-) to światopogląd odrzucający wiarę w istnienie sił nadnaturalnych, szczególnie boga (bogów).
Źródłem ateizmu jest z jednej strony wzrastającą w miarę rozwoju nauki, sprzeczność między twierdzeniami naukowymi a wierzeniami religijnymi, zaś z drugiej bunt przeciwka zachowawczym funkcjom religii która przenosi problem wyrównania krzywd społecznych w sferę pozaziemską
Wyróżniamy trzy postacie ateizmu:
• dogmatyczny, przyjmujący nieistnienie bogana zasadzie aksjomatu
• sceptyczny stwierdzający że niemożliwe jest dowiedzenie zarówno istnienia jak i nieistnienia boga (bliski agnostycy zmówi)
• praktyczny - polegający na obywaniu się bez boga i religii w życiu codziennym.
Etapy rozwoju ateizmu:
• starożytna myśl materialistyczna m.in Epikur i Lukrecjusz.
• myśl filozoficzna epoki odrodzenią
• racjonalistyczna i empirystyczna filozofia oświecenia fPierre Bavle , Julien La Mettrie. Paul ri'Hnlbarhl
• w XIX wieku ateizm marksistowski Fryderyka Engelsa oraz tacy myśliciele jak Ludwig Feuerbach. Friedrich Nietzsche