8490743147

Podstawy zarządzania - DSM/MSEM/DSFRiU, Wydział Zarządzania UW tWm*    www.timo.wz.uw.edu.plwww.facebook.com/timowz

6.4. Podejście sytuacyjne SL II Herseya i Blancharda oraz wykorzystanie inteligencji emocjonalnej na przykładzie stylu kierowania Olgi Grygier-Siddons, prezes PwC (dawniej: Price Waterhouse Coopers)

Materiał do tematu: Przywództwo

1. PODEJŚCIE SYTUACYJNE SL II

Ken Blanchard z zespołem opracowali model przywództwa sytuacyjnego SL II. Zgodnie z modelem należy dostosować styl przywództwa do etapów rozwoju (dojrzałości) podwładnego. Rozwój zależy od poziomu jego wiedzy, zaangażowania, pewności siebie i motywacji. Kluczowe dla modelu sytuacyjnego SL II jest właściwe rozpoznanie poziomu rozwoju członków zespołu, ponieważ decyduje to o stylu przywództwa. Co ważne, poziom rozwoju określa się w odniesieniu do konkretnego zadania (pracy) a nie ogólnego doświadczenia pracownika, np. samodzielny ekspert zmieniając pracę, na taką, która wymaga nowych umiejętności może stać się entuzjastycznym debiutantem.

Tabela 1. Poziomy rozwoju podwładnego i odpowiadające im style przywództwa sytuacyjnego P. Herseya i K.H. Blancharda SL II (Piotrowski, 2013).

Poziom rozwoju	Właściwy styl przywództwa
R1 Niskie kompetencje Wysokie zaangażowanie • Entuzjastyczny debiutant	SI DYREKTYWNY, instruktażowy Buduj, organizuj, nadzoruj
R2 Niskie i kompetencje i średnie zaangażowanie • Rozczarowany adept	S2 TRENERSKI, konsultatywny Kieruj, wspieraj
R3 Średnie - wysokie kompetencje Zmienne zaangażowanie • Kompetentny lecz ostrożny praktyk	S3 WSPIERAJĄCY Chwal, słuchaj, ułatwiaj, „wciągaj"
R4 Wysokie kompetencje i zaangażowanie • Samodzielny ekspert	S4 DELEGUJĄCY Przekazuj, nie przeszkadzaj

2. INTELIGENCJA EMOCJONALNA

Na inteligencję emocjonalną (ang. emotional ąuotient, EQ; emotional intelligence, El) składają się cztery elementy (Barsade i Gibson, 2007, s. 40): postrzeganie emocji - zdolność uświadamiania sobie własnych emocje, wyrażania ich je oraz trafnego odczytywać emocje innych ludzi (empatia), wykorzystywania emocji -umiejętność modyfikowania swoich procesów afektywnych tak, aby wzbudzić emocje korzystne dla procesów poznawczych; rozumienie emocji swoich i innych ludzi - zdolność do rozpoznawania złożonej dynamiki emocji, w tym również wiedza, jak jest ewolucja stanów emocjonalnych (np. znacznie bardziej prawdopodobne jest, że zakłopotanie zamieni się w złość niż w żal); zarządzanie emocjami - oznacza umiejętność kontrolowania emocji swoich i innych ludzi, w celu wspierania efektywnego działania. Umiejętność kontroli emocji pozwala na niezakłócone

1

© Aleksandra Spik