1588094381

Z uwagi na fakt, iż konstrukcję nawierzchni przyjęto zgodnie z „Rozporządzeniem Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej z dnia 2 marca 1999 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać drogi publiczne i ich usytuowanie - zał. nr 4, została ona zaprojektowana dla podłoża niewysadzinowego grupy nośności G 1, charakteryzującym się wartościami wskaźnika zagęszczenia Is i wtórnego modułu odkształcenia E2 :

	Wskaźnik zagęszczenia Is	Minimalny moduł odkształcenia wtórnego E2 mierzony płytą o średnicy 30 cm nie mniejszy niż (MPa)
Jezdnia KR2	1,00	100

Podane w tabeli minimalny wtórny moduł odkształcenia E2 należy uzyskać dla najwyższej warstwy o grubości 20 cm. Każda z warstw w wykopie powinna być zagęszczona od dna wykopu do spodu konstrukcji do uzyskania powyższych wartości wskaźnika zagęszczania.

Nośność podbudowy

Moduł odkształcenia wg PN-S-06102 tab.nr 2 powinien być zgodny z podanymi w tablicy wartościami:

	Wskaźnik zagęszczenia Is	Minimalny moduł odkształcenia mierzony płytą o średnicy 30 cm nie mniejszy niż (MPa)
		od pierwszego obciążenia Ei	od drugiego obciążenia E2
Jezdnia KR2	1,0	80	140

Oznaczenie wskaźnika zagęszczenia gruntu należy przeprowadzić zgodnie z BN-77/8931-12 /Drogi samochodowe. Oznaczenie wskaźnika zagęszczenia gruntu./.Zagęszczenie podbudowy stabilizowanej mechanicznie należy uznać za prawidłowe, gdy stosunek wtórnego modułu E2 do pierwotnego modułu odkształcenia E1 jest nie większy od 2,2 dla każdej warstwy konstrukcyjnej podbudowy E₂/Ei<2,2.

Zgodnie z zaleceniami ZDiUM należy wybrać grunt z obszaru klina odłamu do głębokości 0,4m poniżej spodu konstrukcji nawierzchni. Poszerzony wykop zasypywać warstwami w taki sposób, aby zagęszczanie obejmowało również kliny odłamu. Na całej szerokości wykopu dla każdej kategorii ruchu należy uzyskać wskaźnik zagęszczenia Is zgodny z powyżej przedstawioną tabelą.

W przypadku wystąpienia gorszych parametrów nośności gruntu ( G2 , G3, G4) należy do głębokości wynikającej z załącznika 4 punkt 5.1. „Rozporządzenia Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej z dnia 2 marca 1999 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać drogi publiczne i ich usytuowanie” poniżej spodu konstrukcji wymienić grunt na niewysadzinowy o nośności G1, np.: żwir, pospółka, piasek grubo- średnio-,lub drobnoziarnisty.

Należy zachować istniejące spadki poprzeczne i podłużne.

Przed ułożeniem każdej z warstw konstrukcyjnych nawierzchni z asfaltobetonu należy wykonać jej skropienie w celu zapewnienia odpowiedniego połączenia międzywarstwowego. Zastosować do skropienia emulsję asfaltową lub asfalt upłynniony w ilości 0,1 - 0,3 kg/m2.

Schematy przekrojów konstrukcyjnych nawierzchni przedstawiono na rys. nr 6-12.

Ponieważ prace realizowane będą w terenach zielonych i trawiastych po zakończeniu robót należy sprawdzić wskaźnik zagęszczenia gruntu. Wskaźnik zagęszczenia powinien być porównywalny do zagęszczenia podłoża istniejącego > 0,95. Wykop zasypać gruntem rodzimym i obsiać mieszaniną traw 20 cm warstwę humusu w ilości 2,5kg/ar. Następnie zawałować i przysypać 1cm warstwą torfu. Powstały w trakcie robót gruz oraz odpady należy utylizować-składować zgodnie z obowiązującymi przepisami z zakresu ochrony środowiska.

3

PW odbudowa nawierzchni drogowej - wodociąg ul.Grabowa