2091575892

POLSKO-NIEMIECKIE MAGAZYNY KOBIECE W LATACH 1990-1999 61

szania kosztów własnych, bo przecież nie chodzi tu o wypadki, które się naprawdę wydarzyły”. Dalej autor tych opinii, Andrzej Topolski, ubolewał, że „polska młodzież zaczyna swą edukację życiową od kłamstewek i może po drodze zatracić zdolność odsiewania ziarna od plew, a więc krytycyzm w podejmowaniu ważnych decyzji”²⁶. Prezes polskiego oddziału H. Bauera W. Woźniak bronił się argumentami, że wydawcy proponują to, co sprawdziło się w Niemczech, „stopniowo kreując ich własny polski charakter”, a „nadawanie polskich imion bohaterkom artykułów”, czy nazw miejscowości, tworzy ów „polski produkt”, który „jest stuprocentowo polski”²⁷. Na zarzuty „kalkowania” W. Woźniak odpowiadał: „Czy kalka prasowa jest czymś złym? Tak pracuje wiele międzynarodowych firm z wielu branż”, ponieważ w ten sposób obniża się koszty produkcji, a „tytuł prasowy jest jednym z produk-

O c

tów, którymi się handluje” .

„Tina” w badaniach prasoznawczych stała się symbolem miałkości i płytkości treści. Wiosną 1998 r. przeszła gruntowną reformę, ponieważ musiała sprostać coraz ładniej i coraz lepiej redagowanym konkurentkom. Wzbogacono ją o reportaż, przepisy kulinarne i porady dotyczące pielęgnacji roślin i innymi, typowymi dla tego rodzaju periodyków, przez co stała się kobiecym magazynem „środkowej półki”. W 1999 r. firma przeżywała trudności, jak

zresztą cała prasa w Polsce, skoro zdecydowała się zamknąć tygodnik „TV Movie”, mie-

$

sięcznik „Smacznego” i „Chwilę dla Ciebie”. Również dwutygodnik „Świat Kobiety” miał

t

mniejsze dochody z reklam, niż rok wcześniej. Średnie obroty wydawnictwa w 1995 r. wyniosły około 30 milionów marek niemieckich; w Polsce zaś w tym samym czasie uzyskano: 151.397 tys. zł. obrotu, zysk brutto - 310 tys. zł, a w 1998 r. - 217 tys. zł zysku brutto i „ani grosza zysku netto, gdyż to wszystko pochłonęła drukarnia ciechanowska”"⁹.

4. „Axel Springer Polska” sp. z o.o.

W 1994 r. na polski rynek prasowy wszedł koncern „Axel Springer Polska” sp. z o.o. z periodykami podobnymi do wydawnictw swoich poprzedników: H. Bauera oraz „G+J”, gdy już w zasadzie rynek był nasycony popularnymi pismami rozrywkowymi „dolnej półki”. Wykaz magazynów „Axela Springera” ilustruje tabela 6:

Wydawnictwa „Axel Springer Polska” (w latach 1994-1999)    Tabela 6

Lp	Tytuł, podtytuł, częstotliwość, redaktor	Rok		Nakłady w tys. egzemplarzy		•N N a oo *T3 <D
		po- wsta-	zawie szenia	od	do	<U
		nia
1	Pani Domu. Ułatwia życie; (tyg.), red. Urszula Satanowska, M. Barankiewicz, Joanna Rajpert	1994	-	1000,0	850,9	580,8
	Dod. Pani Domu Poleca; (dwumies.), red. M. Barankiewicz	1996	-	410,0	400,0	281,6
	Dod. Pani Domu Extra; (niereg.), red. Joanna Rajpert-Kuźnicka	1999	m

A. Topolski, op. cit., s. 24-26.

W. Woźniak, op. cit., s. 20-21.

K. Prewęcka, Bauer dla mas... s. 24.

Portret firmy. Polityka naszych czasów, „Raport Prasowy” 1995, nr 5, s. 14; „Press Media” 1999, nr 5 s. 9.