inne możliwości nawiązywania kontaktów społecznych przez dzieci dają poszczególne zabawy, inna jest też rola zabawek
1 przedmiotów w tych zabawach.
Główną cechą każdej zabawy jest przyjemność, jaką daje ona bawiącemu się dziecku. W zabawie konstrukcyjnej dziecko osiąga pełne zadowolenie wówczas, gdy doprowadzi swe działania do jakiegoś wytworu, gdy osiągnie zamierzony cel. W zabawie manipulacyjnej-wynik jest mniej ważny. Dziecko odczuwa przyjemność w samej czynności działania, w manipulowaniu, dotykaniu, rzucaniu. W zabawie badawczej pełne zadowolenie daje możliwość działania, prowadząca do odkrycia nieznanego; dla dziecka przyjemnością jest sam proces odkrywania.
Z dążeniem dziecka w zabawie konstrukcyjnej do uzyskania zamierzonego wyniku wiąże się układanie przez nie planu działania.
H. Jankowska pisze, że "...plan wyznacza kolejność podejmowanych czynności - dotyczy strategii i taktyki działania, jest podporządkowany celowi, który ma podmiot osiągnąć..."
113 s. 591, a dalej zaznacza: "...Zabawy konstrukcyjne dzieci
2 i 3-letnich nie są poprzedzone planem działania, piagną one osiągnąć pewien wynik i posługują się metodą prób i błędów. Jest to działanie ukierunkowane na cel, ale bez świadomego planowania metod działania, które by je doprowadziły do zamierzonego celu..."
Wspomniana przez autorkę metoda prób i błędów jest charakterystyczna również dla zabaw badawczych dzieci młodszych.
W zabawie badawczej dziecko często osiąga wynik przypadkowo, zatem wcześniej nie planuje ani rezultatu, ani metod działania, przy pomocy których osiągnęłoby tenże wynik. Natomiast, wówczas gdy dziecko dochodzi do pewnego "odkrycia" w sposób przypadkowy i gdy próbuje upewnić się o tym "odkryciu", powtarza zabawę odtwarzając w pewnym porządku cały proces, który do tego "odkrycia" doprowadił, co jak gdyby zastępuje plan działania. Zabawy manipulacyjne pozbawione są wszelkich czynności związanych z planem.
59