5167289607

120. Nr 1/1952 WIADOMOŚCI t/HŹĘDU PATENTOWEGÓ

kazało, co następuje: np. zdolność produkcyjna maszyny do przytwierdzania wkładek wynosi 5900 par na jedną zmianę, podczas gdy norma wytwórcza wynosi zaledwie 1200 par.

Z powyższych rozważań wynikają pewne wnioski praktyczne dla dowolnego rodzaju produkcji przemysłowej. A więc: należy przeprowadzić racjonalny podział pracy, nie absorbować wykwalifikowanych pracowników pracami pomocniczymi, dostosować sprzęt produkcyjny do optymalnych warunków • wytwórczości — nawet taki, w którym pozornie nic już nie

można uprościć lub ulepszyć, zorganizować każde stanowisko robocze jak najwszechstronniej, m. in. również pod kątem widzenia usprawnienia poszczególnych operacji technologicznych, udoskonalić materiał pomocniczy.

Na zakończenie zaznaczamy, że przytoczyliśmy tu jedynie drobną część wytycznych, które mogłyby o. posłużyć jako materiał programowy dla nowatorskiej działalności techników-racjonalizatorów w najrozmaitszych zakładach przemysłowych.

(„Zlepsovatel a Vynalezce^,t nr 11, 1951 r., str. 306, 307)

Mgr B. BULW1CKI

Z BIEŻĄCYCH ZAGADNIEŃ POLSKIEGO PRAWA WYNALAZCZEGO I PRAWA O ZNAKACH TOWAROWYCH

Przegląd niniejszy obejmuje akty prawne, wydane w drugiej połowie 1951 r. w zakresie wynalazczości i znaków towarowych oraz ogłoszone w Dzienniku Ustaw R. P., Monitorze Polskim 1 w Biuletynie Państwowej Komisji Planowania Gospodarczego ^!). Przegląd ten zawiera ponadto uwagi, dotyczące wzorcowego regulaminu klubu techniki i racjonalizacji, zatwierdzonego przez Sekre-.tariat Centralnej Rady Związków Zawodowych w dniu 5 września 1951 r. Ze względu na obszer-ność omawianego. materiału prawodawczego zamieszczono w przeglądzie jedynie spostrzeżenia ogólne, orientujące czytelników co do przedmiotu i znaczenia poszczególnych aktów prawnych. Nieco więcej miejsca poświęcono systematycznemu przedstawieniu przepisów zarządzenia Przewodniczącego Państwowej Komisji Planowania Gospodarczego

0    robotniczo-inżynierskich brygadach racjonalizatorskich.

A. PRAWO WYNALAZCZE

I. Organizacja wynalazczości pracowniczej

W zakresie organizacji wynalazczości pracowniczej dekret z dnia 12 października 1950 r. o wynalazczości praccwniczej (Dz. U. R. P. z 1950 r. Nr 47, poz. 428 oraz z 1952 r. Nr 3, poz. 17)¹) zawiera delegacje do wydania przez Przewodniczącego Państwowej Komisji Planowania Gospodarczego (art. 16 ust. 1), właściwe władze naczelne władz

1    urzędów państwowych (art. 16 ust. 2) oraz przez właściwe władze naczelne stowafzyszeń wyższej użyteczności, związków zawodowych i innych organizacji społecznych (art. 29 ust. 2) przepisów, które by ustalały strukturę organizacyjną, zakres działania 1 tryb postępowania organów, powołanych do przyjmowania i oceniania pracowniczych wynalazków, wzorów, udoskonaleń technicznych i usprawnień

1)    -Por.: B. Bulwicki „Polskie prawo wynalazcze i prawo o znakach towarowych**, Wiad. Urz. Pat. z 1951 r. Nr 5, str. 721—727, oraz „Dekret o wynalazczości pracowniczej**, Wiad. Urz. Pat. z 1951 r. Nr 6, str. 85P—867.

²) \Tekst dekretu jest przedrukowany w Wiad. Urz. Pat. z 1950 r. Nr 5/6, poz. 59; ustawa z dnia 29.12 1951 r. o zmianie dekretu o wynalazczości pracowniczej — w niniejszym numerze Wiad. Urz. Pat. pod poz. 1.

oraz do rozstrzygania sporów o wysokość •wynagrodzenia za dokonanie tych pomysłów wynalazczych.

Na podstawie art. 16 ust. 1 wymienionego dekretu Przewodniczący PKPG wydał zarządzenie z dnia 7 lipca 1951 r. w sprawie określenia organów właściwych do przyjmowania i oceniania pracowniczych wynalazków, udoskonaleń technicznych i usprawnień i do rozstrzygania sporów o wysokość wynagrodzenia za te wynalazki, udoskonalenia techniczne i usprawnienia, jak również trybu postępowania tych organów (Monitor Polski Nr A-66, poz. 869)²). Zarządzenie to weszło w życie z dniem 31 sierpnia 1951 r. i uchyliło jednocześnie dotychczasowe przepisy w zakresie unormowanym tym zarządzeniem.

Omawiane zarządzenie zawiera szczegółowe przepisy, dotyczące m. in. komórek wynalazczości, komisji wynalazczości i centralnych komisji wynalazczości, zgłaszania pracowniczych pomysłów wynalazczych w zakładach pracy i w Urzędzie Patentowym R.P. oraz sporów w przedmiocie pracowniczych pomysłów wynalazczych, zgłoszonych w zakładach pracy.

Zarządzenie Przewodniczącego PKPG z dnia 7 lipca 1951 r. jest jednym z zasadniczych aktów prawnych, regulujących sprawy wynalazczości pracowniczej. Ze względu na znaczenie normowanego przedmiotu i na ilość zawartych w nim przepisów wymaga ono obszernego, systematycznego opracowania. Opracowanie takie wykraczałoby jednak poza ramy niniejszego przeglądu.

II. Źródła i sposób finansowania wynalazczości

pracowniczej

| Na podstawie art. 25 dekretu z dnia 12 października 1950 r. o wynalazczości pracowniczej Minister Finansów w porozumieniu z Przewodniczącym Państwowej Komisji Planowania Gospodarczego wydał zarządzenie z dnia 27. lipca 1951 r. w sprawie określenia źródeł i sposobu finansowania wynalazczości pracowniczej (Monitor Polski Nr A-70, poz. 911)³). Zarządzenie to weszło w życie z dniem 11 sierpnia 1951 r. i uchyliło dwie instrukcje Państwowej Ko-

1

3)    Tekst zarządzenia jest przedrukowany w Wiad. Urz.

2

Pat. z 1951 r. Nr 4, poz. 46. *

3

)    Tekst zarządzenia jest przedrukowany w Wiad. Urz. Pat. z 1951 r. Nr 5, poz. 58.