6931258759

Tekst pochodzi z książki T. Poskrobko, B. Poskrobko Zarządzanie środowiskiem w Polsce, i jest chroniony prawem autorskim oraz majątkowym.

•    wskazujące relacje między polityką ekologiczną a polityką gospodarczą, społeczną i międzynarodową;

•    kierunkujące narzędzia realizacji polityki ekologicznej.

Zasady polityki ekologicznej były opracowywane przez Organizację Współpracy Gospodarczej i Rozwoju (OECD), Unię Europejską, a także wynikały z praktyki wielu państw, w tym także Polski.

W pierwszym dziesięcioleciu XXI wieku eksponowano następujące zasady polityki ekologicznej:

Zasada zrównoważonego rozwoju, ze szczególnym zwróceniem uwagi na równorzędne traktowanie racji społecznych, ekonomicznych i ekologicznych, co oznacza konieczność traktowania polityki ekologicznej jako jednej z podstawowych polityk problemowych państwa na równi z polityką gospodarczą i społeczną.

Zasada integracji polityki ekologicznej z politykami sektorowymi, co oznacza konieczność uwzględniania w politykach sektorowych celów ekologicznych na równi z celami gospodarczymi i społecznymi.

Zasada równego dostępu do środowiska przyrodniczego, traktowana w następujących kategoriach:

•    sprawiedliwości międzypokoleniowej;

•    sprawiedliwości międzyregionalnej i międzygrupowej;

•    równoważenia szans pomiędzy człowiekiem a przyrodą.

Zasada regionalizacji rozumiana jako:

•    regionalizowanie ogólnokrajowych narzędzi polityki ekologicznej;

•    uznanie prawa samorządów do ustalania regionalnych lub lokalnych wymogów ekologicznych wobec jednostek gospodarczych;

•    skoordynowanie polityki regionalnej z regionalnymi ekosystemami w Europie. Zasada uspołecznienia polityki ekologicznej oznacza stworzenie instytucjonalnych, prawnych i materialnych warunków do udziału obywateli, grup społecznych i organizacji pozarządowych w procesie kształtowania modelu zrównoważonego rozwoju.

Zasada “zanieczyszczający płaci” oznacza, że przedmiot korzystający ze środowiska jest odpowiedzialny finansowo za przestrzeganie wszystkich wymagań w zakresie jego ochrony oraz za szkody wynikające z jego działalności, bez względu na to, czy działalność ta jest zgodna z prawem, czy niezgodna.