7560513853

Skrajne style kierowania zespołem sportowym 27

	dyscypliny na obozach, w dużych grupach ćwiczebnych. Trener często odwołuje się do ujemnych cech osobowości uczniów (agresywność, traktowanie przeciwnika jak wroga, bezwzględność).	i odwołuje się do postaw bardziej wysublimowanych, w przeciwniku każe widzieć partnera i kolegę, jest przeciwny zasadzie „cel uświęca środki”.
Wpływ na wyniki sportowe	Łatwiej można osiągnąć wczesne wyniki sportowe, dbając mniej o technikę i szkolenie, wykorzystując agresywność, wrodzone zdolności, szybkość, zdolności wysiłkowe, chęć do walki. Na dłuższą metę jest to zawodne, im bowiem starszy zawodnik i wyższa klasa sportowa, tym większe jest znaczenie wyszkolenia, jakości i liczby opanowanych działań, rozumienia treningu i taktyki. Styl ten odpowiadać może „wojownikom”.	Dokładne szkolenie podstawowe, nacisk na mistrzostwo sportowe, motywację wewnętrzną, samodzielność, współkierowanie procesem zaprawy. Okres dochodzenia do wielkich wyników jest więc powolny. Osiągnięty wysoki poziom sportowy jest bardziej stabilny i zapewnia możliwość dalszego rozwoju i wielkich wyników. Styl ten zdecydowanie odpowiada „technikom”.
Zalety	Łatwy do stosowania nawet przez mało doświadczonego trenera. Może dać szybko dobre wyniki sportowe (często tylko doraźne). Zapewnia porządek, punktualność i dyscyplinę.	Wysokie wartości wychowawcze, szkoleniowe i sportowe.
Wady	Prymitywność, nikłe wartości społeczno-wychowawcze, możliwość wyzwalania ujemnych postaw.	Trudność stosowania, konieczność posiadania dużej wiedzy, doświadczenia, taktu i cierpliwości przez trenera. Nie zawsze zapewnia dyscyplinę, porządek i punktu alność. Na wynik i osiągnięcia (trwale!) trzeba nieraz bardzo długo czekać.

podwładnych (pracowników, uczniów, zawodników) w sposób ujemny. Natomiast według teorii Y - przeciwnie, przełożony widzi dodatnie stron swoich podwładnych, dostrzega ich zalety, możliwości oraz wierzy w ich zaangażowanie, dobre chęci i możliwości wykonania zadań (tabela 2).

Oczywiście jest to skrajne, nieco jednostronne, dwubiegunowe przedstawienie natury ludzkiej i stosunku człowieka do pracy. W rzeczywistości występuje wiele typów pośrednich. „Ludzie nie są ani całkowicie źli, ani całkowicie dobrzy”, a poza tym zachowują się różnie, zależnie od środowiska i sytuacji.

Niemniej uważam, że poglądy trenerów oraz ich sposób postrzegania zawodników wywierają wielki wpływ na wybór i stosowanie stylu kierowania, na sposoby prowadzenia procesu treningu (w tym oddziaływanie wychowawcze), na ich motywowanie, wyznaczanie celów i zadań, na stosunki i formy współpracy z zawodnikami. Po zaznajomieniu się z poglądami McGregora można dojść do wniosku, że trener stosujący skrajnie władczy styl kierowania jest zwolennikiem - może nawet nieświadomie i nie znając tych poglądów - teorii X, a trener „współpracujący” teorii Y.