164 A UYOWIE I ICH SIEDZIBY.
którzy przyjmowali wiarogodność biblijną: ponieważ Zachodnia Azy a była kolebką rodu ludzkiego, zatem i pierwotne siedziby Ary ów prawdopodobnie w tych stronach były położone. Za tem przypuszczeniem zresztą przemawiały i inne
dowody.
Nie ulega- wątpliwości, że ludy erańsko-indyjskie w odległej przeszłości przebywały w Azy i. Awresta wywodzi lud swój z kraju Aryanem-Waedżo, który, jak się domyślają, znajdował się w okolicach Pamiru; w „prawach Manuu kraj, leżący między Himalaje a Windhia, zowie się Aryaivarta, „siedzibą AryówA
Jakkolwiek chronologia ii
nie j est do brze ustaloną, uczeni Indyaniści uważają wiek XV, a nawet XX przed Chr., jako epokę wkroczenia Ary ów do Indyj.
Dokładniejszych wiadomości dostarczają nam dokumenta asyryjskie. Eberhard S chr ad er zestawiając w swem klasycznem dziele nazwy biblijne ludów Jafeckich z nazwami ludów, jakie przekazały nam zapiski klinowe asyryjskie, stwierdza ich tożsamość, nadto o p ar ty n a ty c hż e do kum e nt ach, w sk az uj e ich siedziby. Ludy te zamieszkiwały Małą Azyą, mianowicie późniejsza- Cylicyę, Kapadocyę i Małą Armenie wr IX i XII w. przed Chr. b
Co wi ę c ej, p o s i a cl a my dok um ent a, które s t w i e r d z aj ą pobyt pokoleń aryjskich w Azy i w XYII w. P ent aur w słynnym poemacie epicznym wymienia różne narody Azyi Mniej szej ; Lęka, Akerit, Masa, Paćlasa, Darciana, które sprzymierzone z Hetejami, stoczyły bój z Rams es em II pod Kaciesz 1 2. Otóż
Ple Aufzalilung der seehs „Sohuek Japhets von Go mer bis Me-sciiecli (uber Ti ras lasst sieli irgend Siclieres niclit ans sag en) yerlauft angenselieinliełi in z we i Reihen von je drei VblkernT von den en die erste mit Gbmer, die zweite mit davan beginnt. Lnyerkennbar rep ras en tir t die
erste Reihe die entter.nteren Yolker. die zweite die den Hebraern milier
/
wohnenden. Im Ucbrigen wird innerhalb einer jeden Reihe siclitlicli die Richtung yon West na cli Ost festgelialten. So g elan gen wir in der ers teren, iiusseren Reihe yon den taurisclien Kimmeriera uber Magog zu den ostlichen Medern; ebenso bei. der irmeren Reihe von den we st lich en kleinasiatischen Joniern uh er Tahal-Cappadocien zu den ostlicheren Mo-scliern in Klein-Arnie ni en. KAT2, S. 80.
Ob. Źródła historyczne Wschodu, str. 50 i następ.