8857686220

LABORATORIUM POJAZDÓW SAMOCHODOWYCH

_Temat: Budowa i działanie walów, mostów napędowych i przekładni końcowych_

Obecnie coraz częściej zamiast przekładni głównych stożkowych stosuje się przekładnie hipoidalne. W przekładniach tych oś zębnika jest przesunięta względem osi koła talerzowego o pewien odcinek, zwany przesunięciem hipoidalnym. (rys. 5)

Rys.5 Schemat zetknięcia stożków przekładni hipoidalnej oraz przesuniecie hipoidalne [7]

Zalety przekładni hipoidalnych:

-    duża cichobieżność pracy wynikająca z przedłużonego styku współpracujących zębów,

-    wysoka sprawność mechaniczna,

-    możliwość uzyskania większej trwałości i wytrzymałości w porównaniu z przekładnią stożkowa o tych samych wymiarach,

-    przez przesunięcie osi zębnika w stosunku do osi koła talerzowego, a wiec i w stosunku do osi kół napędowych, zachodzi możliwość podniesienia lub obniżenia wału napędowego w rożnych typach samochodów.

Szczególną właściwością zazębienia hipoidalnego jest występowanie poślizgu wzdłużnego zębów. Poślizg ten jest korzystny z punktu widzenia cichobieżności, naraz jednak przekładnie na większe ryzyko zatarcia. Z tego powodu w przekładniach głównych hipoidalnych należy stosować wysokiej klasy oleje smarujące, zdolne do tworzenia trwałego i wytrzymałego filmu olejowego na powierzchni współpracujących zębów.

W przypadkach, gdy wymagana wartość przełożenia przekładni głównej prowadzi do zbyt dużej średnicy koła talerzowego, przy koniecznym ze względów wytrzymałościowych module zębów tego koła, stosuje się podwójna przekładnię główną. Składa się ona z dwóch przekładni zębatych, połączonych szeregowo, a więc dających przełożenie stanowiące iloczyn przełożeń obu tych przekładni.

Przekładnie tego rodzaju pod względem ich układu konstrukcyjnego podzielić można na dwie grupy: podwójne przekładnie główne zamknięte w jednej obudowie

-    podwójne przekładnie główne podzielone i umieszczone oddzielnie

W pierwszym przypadku przekładnie takie są złożone najczęściej z jednej przekładni stożkowej lub hipoidalnej i drugiej przekładni walcowej.

Natomiast w drugim przypadku jedna z przekładni umieszczona jest w moście napędowym, a druga zwykle w postaci przekładni walcowej o zazębieniu zewnętrznym lub wewnętrznym, bądź jako przekładnia planetarna znajduje się w kołach napędowych samochodu (rys. 6)

Instrukcja do zajęć laboratoryjnych 6