Dobór personelu - proces racjonalnego doboru pracowników do pracy, wymagający orientacji w dziedzinie zawodo-
znawstwa, aktualnej podaży określonych fachowców na rynku pracy, umiejętności negocjowania warunków umowy o
pracę (Gorzałczyńska, 1994, s. 143).
Dobór zawodowy - dostosowanie człowieka do pracy tak, aby mógł osiągnąć najwyższy stopień przystosowania za-
wodowego. Jest to system oddziaływań na kandydata do pracy lub pracownika, w taki sposób aby mógł osiągnąć
maksymalną wydajność, efektywność i skuteczność (Karney, 2004, s. 145).
Metodami doboru personelu (zawodowego) są rekrutacja i selekcja.
Rekrutacja:
Działania organizacji na rynku pracy, ukierunkowane na poinformowanie kandydatów o firmie i warunkach
podjęcia w niej pracy oraz wywołanie w nich chęci zatrudnienia [Gableta].
Proces znajdowania i przyciągania dostatecznie dużej, dla celów selekcji, liczby kandydatów na nieobsadzone
stanowisko pracy [Król, Ludwiczyński].
Sposób komunikowania się organizacji z rynkiem pracy, w celu pozyskania odpowiedniej grupy kandydatów
na wakujące stanowiska [Pocztowski].
Czynniki od których zależy skuteczność rekrutacji:
trafność zdiagnozowania rzeczywistych potrzeb personalnych,
trafność zdefiniowania profilu kandydata,
skuteczność w dotarciu do odpowiednich kandydatów,
trafność rozpoznawania i oceny umiejętności oraz cech kandydatów,
właściwa decyzja o wyborze najbardziej odpowiedniego z potencjalnych kandydatów.
Funkcje rekrutacji
Informacyjna – rozpowszechnienie informacji o wakacie oraz dostarczenie potencjalnym kandydatom in-
formacji o warunkach pracy i płacy oraz możliwościach rozwoju zawodowego, tak aby mogli podjąć właści-
wą decyzję dotyczącą możliwości zatrudnienia.
Motywacyjna – wywołanie wśród pożądanych grup zawodowych zainteresowania podjęciem pracy w przed-
siębiorstwie przeprowadzającym akcję rekrutacyjną.
Proselekcji – określenie precyzyjnych warunków lub kryteriów progowych zatrudnienia, co spowoduje, że
osoby nie będące w kręgu zainteresowań firmy nie będą składać aplikacji.
Przyciąganie (poszukiwanie) kandydatów jest: „elementem rynku pracy, na którym firma identyfikuje swoje doce-
lowe segmenty, miejsca pozyskiwania grup zawodowych, tworzy kanały informacyjne w celu zastosowania odpo-
wiednich form„ (listwan, antczak, 2004, s. 84)
Rekrutacja wewnętrzna polega na skierowaniu „określonej ankiety pracy do zatrudnionych pracowników" (pocz-
towski, 2003, s. 145) celem wyboru pracownika do wykonywania nowego zadania i jego przemieszczenie na nowe
stanowisko wraz z określeniem zmiany warunków płacowo-zadaniowych oraz szkoleniowych, w tym czasowej adap-
tacji do nowych wymagań stanowiskowych oraz perspektywicznych określających nowe ścieżki kariery zawodowej.
Wyróżnia się: rekrutację otwartą, rekrutację zamkniętą.
METODY REKRUTACJI WEWNĘTRZNEJ
1. Ogłoszenia wewnętrzne - ogłoszenia informujące o ofercie pracy są rozpowszechniane w sposób zwyczajowo
przyjęty w firmie, tzn. wywieszane na tablicach ogłoszeń, w gablotach na korytarzach, w gazecie zakładowej
lub biuletynie wewnętrznym, podawane przez radiowęzeł zakładowy lub wewnętrzną sieć komputerową.
2. Korzystanie z rezerwy kadrowej.
Rodzaje rezerwy kadrowej:
Interwencyjna, której członkowie mogą natychmiast objąć odpowiednie stanowiska kierownicze, najczęściej
bez konieczności specjalnego przygotowania;
Bieżąca (zwaną także operatywną), która tworzona jest dla zaspokojenia potrzeb kadrowych w okresie naj-
bliższych 2-3 lat, wymagająca przygotowania jej członków do objęcia stanowiska kierowniczego lub specjali-
stycznego;
Perspektywiczna (zwaną także rozwojową), która tworzona jest dla zaspokojenia potrzeb kadrowych (np. Za 5
lat) i składa się z młodych pracowników, którzy dotychczas nie zajmowali jeszcze stanowisk kierowniczych
3. Korzystanie z listy sukcesorów.
4. Przeprowadzanie konkursów zamkniętych.
Pulę potencjalnych kandydatów tworzą ci, którzy chcą zmienić piastowane stanowisko, przekwalifikować się lub
awansować (Suchar, 2005). Proces ten jest przeprowadzany poprzez przemieszczanie pracowników w pionie (degra-
dacje, awanse) lub poziomie (transfery, rotacje).
W praktyce rozróżnia się trzy rodzaje awansu:
awans kwalifikacyjny - uzyskanie wyższego stopnia kwalifikacji formalnych.
awans stanowiskowy - podjęcie pracy na wyższym stanowisku.
awans płacowy - uzyskanie wyższego wynagrodzenia na dotychczasowej pozycji w przedsiębiorstwie.
Zagadnieniem przeciwnym do awansu jest degradacja, która oznacza przeniesienie pracownika na stanowisko niższe
w hierarchii zawodowej, co wiąże się z ograniczeniem obowiązków i najczęściej z obniżeniem wynagrodzenia.
Przyczyny wymuszające degradacje:
brak dostatecznych kwalifikacji i umiejętności,
zmniejszenie produkcji,
zmiany organizacyjne,
zmiany techniczno-technologiczne,
lenistwo oraz niedbalstwo podczas wykonywania obowiązków (Kozieł, 1992).
Przemieszczanie pracownika na równorzędne (w sensie poziomu w strukturze organizacyjnej) stanowisko nosi nazwę
transferu/rotacji. Nie przynosi ono ani wzrostu statusu ani jego spadku. Zmienia jedynie charakter zleconych zadań
przy bardzo podobnym zakresie obowiązków
Główne funkcje transferu/rotacji
szkoleniowa - bezpośrednie zapoznawanie pracownika z pracą na różnych stanowiskach
udrażniająca - przesuwanie pracowników o słabej efektywności pracy lub wolno rozwijających się, przez co
blokują stanowisko ważne z punktu widzenia awansów
dopasowująca - przeniesienie pracownika na stanowisko o wymaganiach odpowiednich do jego kwalifikacji i
zainteresowań
motywacyjna - zapobiega skutkom znudzenia pracownika na danym stanowisku, co może być przyczyną
spadku efektywności pracy
rozładowująca konflikty - przeniesienie do innego działu pracownika stwarzającego złą atmosferę
transfer produkcyjny - przeniesienie w celu zmniejszenia ilości zwolnień, przestojów spowodowanych bra-
kiem materiałów, zamówień itd. (jamka, 2001).
Rekrutacja zewnętrzna polega na werbowaniu ludzi z rynku pracy
Wyróżnia się:
Rekrutację szeroką - kierowanie przez organizację ofert zatrudnienia na tzw. Szeroki rynek pracy.
Rekrutację wąską (segmentową) - kierowanie przez organizację oferty do określonego segmentu rynku pracy.
Rekrutację bezpośrednia - realizowana samodzielnie przez przedsiębiorstwo, przy wykorzystaniu własnych
specjalistów ds. Pozyskiwania pracowników.
Rekrutację pośrednią - poszukiwanie pracowników za pomocą firm rekrutacyjnych/doradztwa personalnego,
agencji pośrednictwa pracy, stowarzyszeń zawodowych.
Przesłanki rekrutacji zewnętrznej:
1) konieczność uzupełnienia ubytków personelu,
2) konieczność pozyskania kwalifikacji, jakich nie ma personel,
3) konieczność pozyskania ludzi do nowo utworzonych stanowisk pracy czy rozpoczynanych przedsięwzięć.
Metody rekrutacji zewnętrznej to m.in.: referencje pracowników, instytucje edukacyjne, ogłoszenia prasowe, banki
danych, broszury, targi pracy, firmy konsultingowe, poszukiwania bezpośrednie (direct search), zgłoszenia samoistne
indywidualnych kandydatów, ogłoszenia w internecie
Poszukiwania bezpośrednie (direct search
Faza wstępna gromadzenie danych umożliwiających identyfikację firm, w których można znaleźć ewentual-
nych kandydatów.
Faza research - nawiązanie kontaktów („cold calls”) z potencjalnymi kandydatami.
Sposób poszukiwania kandydatów przez bezpośrednie do nich docieranie, wymaga:
wyjątkowo dużej wiedzy na temat różnych branż i biznesów (research),
rozbudowanych kontaktów i doświadczenia (sieć tzw. sources),
szczególnych umiejętności komunikacyjnych (cold calls),
dyskrecji, zręczności i zmysłu dyplomacji konsultanta,
zdolności oceny merytorycznych i psychologicznych wad i zalet kandydata.
Zasady współpracy z zewnętrzną firmą rekrutacyjną:
szczegółowe sprawdzenie kompetencji i wiarygodności firmy,
zapoznanie z technologią działania firmy, sprawdzenie stosowanych przez firmę zasad i metod rekrutacyj-
nych,
ustalenie, czy firma ma doświadczenie w pracy w danej branży, w poszukiwaniu kandydatów o podobnej spe-
cjalności lub na podobne stanowiska,
ustalenie czy firma zatrudnia konsultantów o dostatecznym doświadczeniu i odpowiednich umiejętnościach,
skonstruowanie umowy dotyczącej rekrutacji.
PORÓWNANIE WAD I ZALET REKRUTACJI
ZEWNĘTRZNEJ I WEWNĘTRZNEJ