2010-05-13
1
Wybrane zagadnienia z zakresu
patologii gruczołu krokowego
Budowa i funkcja
• Poło
ż
ony zaotrzewnowo narz
ą
d o masie ok. 20g
• Otacza szyj
ę
p
ę
cherza oraz pocz
ą
tkowy odcinek
cewki moczowej
• Funkcja – produkcja płynu sterczowego o
kwa
ś
nym pH (6,5), zawieraj
ą
cego substancje
energetyczne dla plemników (m.in. fruktoz
ę
)
oraz enzym upłynniaj
ą
cy nasienie po ejakulacji
(PSA)
Schemat budowy stercza
Budowa mikroskopowa
2010-05-13
2
Rozrost guzkowy gruczołu
krokowego
• Stan, w którym dochodzi do rozrostu
komórek zr
ę
bu oraz gruczołów stercza z
tworzeniem si
ę
guzków.
• Rozrost obejmuje przede wszystkim stref
ę
okołocewkow
ą
oraz przej
ś
ciow
ą
stercza.
• Dawniej u
ż
ywana nazwa: łagodny rozrost
guzkowy.
Wyst
ę
powanie
• Powszechnie wyst
ę
puj
ą
ce schorzenie gruczołu
krokowego
• Wyst
ę
puje u ok. 20% 40-letnich m
ęż
czyzn, ale ju
ż
70%
ok. 60 r.
ż
i 90% ok. 70 r.
ż
.
• Brak bezpo
ś
rednich korelacji pomi
ę
dzy obrazem
histologicznym a wyst
ę
powaniem objawów klinicznych: u
ok. 50% stwierdza si
ę
powi
ę
kszenie gruczołu korkowego
i w tej grupie u ok. 50% wyst
ę
puj
ą
objawy kliniczne
• 30 % Amerykanów
↑
50 r.
ż
. ma nasilone objawy
kliniczne
Patogeneza
• Najwa
ż
niejsz
ą
rol
ę
przypisuje si
ę
androgenom:
• Testosteron
• DHT (dihydrotestosteron) – metabolit testosteronu
powstaj
ą
cy w komórkach zr
ę
bu stercza wykazuj
ą
cy 10-
krotnie wi
ę
ksze powinowactwo do receptorów
androgenowych
• Wpływ estrogenów – prawdopodobnie
zwi
ę
kszaj
ą
wra
ż
liwo
ść
komórek na działanie
androgenów
• Zwi
ę
kszone napi
ę
cie mi
ęś
ni gładkich stercza (za
po
ś
rednictwem receptora
α
1
)
Patogeneza – c.d.
2010-05-13
3
Morfologia
Obraz mikroskopowy
Objawy kliniczne
• Wynikaj
ą
przede wszystkim ze znacznego
zw
ęż
enia
ś
wiatła cewki moczowej oraz retencji
moczu w p
ę
cherzu:
• Zwi
ę
kszona cz
ę
sto
ść
oddawania moczu
• Nocturia
• Trudno
ś
ci w rozpocz
ę
ciu i zako
ń
czeniu mikcji
• „Popuszczanie” moczu po zako
ń
czeniu mikcji
• Dyzuria (bolesne mikcje)
• Zaleganie cz
ęś
ci moczu w p
ę
cherzu po mikcji – ryzyko
rozwoju zaka
ż
e
ń
układu moczowego
Powikłania
• Przerost mi
ęś
niówki p
ę
cherza moczowego
i powstawanie uchyłków
• Wodonercze – niewydolno
ść
nerek
(równie
ż
na skutek towarzysz
ą
cego
zaka
ż
enia dróg moczowych)
• Rozrost guzkowy nie jest uwa
ż
any za stan
poprzedzaj
ą
cy rozwój raka gruczołu
krokowego
2010-05-13
4
Diagnostyka i leczenie
• Podstawowym badaniem jest ocena gruczołu
krokowego per rectum, dodatkowo USG
przezodbytnicza; biopsja igłowa stercza ma na
ogół mał
ą
warto
ść
diagnostyczn
ą
• Leczenie:
• Fitoterapia (wyci
ą
gi z boczni piłkowanej,
ś
liwy afryka
ń
skiej)
• Antagoni
ś
ci receptorów
α
1
• Inhibitory 5
α
-reduktazy
• Leczenie operacyjne: przezcewkowa resekcja stercza
(TURP), laseroterapia, ultrad
ź
wi
ę
ki, elektrowaporyzacja
(ograniczone zastosowanie)
Fragmenty prostaty po zabiegu przezcewkowej resekcji gruczołu (TURP)
Rak gruczołu krokowego
• W zdecydowanej wi
ę
kszo
ś
ci przypadków jest
rakiem wywodz
ą
cym si
ę
z gruczołów stercza
(ang. adenocarcinoma – acinar variant)
• W USA w 2003 r. najcz
ę
stszy nowotwór u
m
ęż
czyzn i druga co do przyczyn zgonów z
powodu choroby nowotworowej
• Wiek pacjentów: najcz
ęś
ciej pow. 50 r.
ż
.
Wyst
ę
powanie
• Obecnie w USA zachorowalno
ść
na raka gruczołu
krokowego wynosi ok. 69/100 tys.
• W Polsce w 2000 r. ok. 4500 nowych przypadków i ok.
3000 zgonów z powodu raka stercza
• Znacznie cz
ęś
ciej wyst
ę
puje tzw. utajona (latentna)
posta
ć
raka prostaty:
• 20% - ok. 50 r.
ż
.
• a
ż
70% - mi
ę
dzy 70 a 80 r.
ż
.
• 5 – 25 % rozwija si
ę
posta
ć
inwazyjna
• Znaczne ró
ż
nice rasowe i geograficzne w cz
ę
sto
ś
ci
wyst
ę
powania (nie dotyczy postaci utajonej).
2010-05-13
5
Zapadalno
ść
na raka gruczołu krokowego na
ś
wiecie w
latach 1993-97 (na 100 tys.)
0
50
100
150
200
USA, rasa czarna
USA, rasa biała
Martynika
Australia
Francja
Holandia
Urugw aj
Wlk. Brytania
Uganda
Zimbabw e
Dania
Ekw ador
Słow acja
Hiszpania
Japonia
Chiny, Hong Kong
Korea
Indie
Tajlandia
Chiny, Szanghaj
Struktura zachorowa
ń
na najcz
ę
stsze nowotwory
zło
ś
liwe M
ęż
czy
ź
ni, Polska 2000 (%)
(dane z KRN)
0,1
0,5
1,4
1,7
2,4
2,9
3,6
4,0
4,4
6,4
6,5
8,1
10,3
27,0
0
5
10
15
20
25
30
Jelit o cienkie
Pęcherzyk żółc.
Wątroba
Przełyk
Mózg
T rzust ka
Nerka
Krt ań
Skóra
ś
ołądek
Pęcherz moczowy
Prost ata
Jelit o grube
Płuco
%
Struktura zgonów
z powodu najcz
ę
stszych nowotworów zło
ś
liwych
M
ęż
czy
ź
ni, Polska 2000 (%)
(dane z KRN)
0,2
0,6
1,4
2,3
2,5
3,0
3,1
4,0
4,2
6,6
8,1
9,1
33,2
0
5
10
15
20
25
30
35
Jelito cienkie
Pęcherzyk żółc.
Wąt roba
Przełyk
Mózg
Nerka
Krt ań
T rzust ka
Pęcherz moczowy
Prostata
ś
ołądek
Jelito grube
Płuco
%
Czynniki ryzyka
•
Mimo powszechno
ś
ci wyst
ę
powania – etiologia nie do ko
ń
ca
wyja
ś
niona
•
Wiek
•
Rasa
•
Czynniki
ś
rodowiskowe (dieta bogata w tłuszcze;
↑
zachorowa
ń
–
dieta bogata w wit. A, E, selen, produkty sojowe, likopeny)
•
Uwarunkowania dziedziczne (2-krotny
↑
gdy jeden krewny w
pierwszej linii chory, 5-krotny
↑
gdy 2 lub wi
ę
cej krewnych chorych)
•
Ró
ż
na wra
ż
liwo
ść
receptorów na androgeny (zale
ż
y od długo
ś
ci
sekwencji CAG w genie koduj
ą
cym receptor) – zmienno
ść
rasowa,
im krótsze tym
↑
ryzyka
•
Otyło
ść
•
Alkohol
•
Nie udowodniono ostatecznie wpływu aktywno
ś
ci seksualnej,
palenia tytoniu, zaka
ż
e
ń
HHV-2, CMV na rozwój raka
2010-05-13
6
Zmiany genetyczne
• Utrata genów supresorowych na 8p, 10q, 13q oraz 16q
• Rzadko mutacje obejmuj
ą
ce p53, cz
ęś
ciej w przerzutach
• Mutacje genów dla PTEN, KAI1
• Utrata genów dla E-kadheryny i CD44
• Nadekspresja hepsyny,
α
-methylacyl-COA-racemazy,
EZH2
• Hipermetylacja promotora genu dla S-transferazy
glutationowej (GSTP1)
Morfologia
W ok. 70% przypadków rak rozwija si
ę
w strefie obwodowej, w tylnej cz
ęś
ci
Rak
Morfologia – ogniska przerzutowe
Bardzo charakterystyczne przerzuty
do ko
ś
ci, znacznie cz
ę
stsze ni
ż
do
narz
ą
dów wewn
ę
trznych (tzw.
osteoblastyczne)
Charakterystyczne lokalizacje:
kr
ę
gosłup, bli
ż
sza cz
ęść
ko
ś
ci
udowej, miednica i
ż
ebra
Wewn
ą
trznabłonkowa neoplazja
sterczowa (PIN)
• Wykrywana w 80% przypadków usuni
ę
tej
operacyjnie tkanki stercza
• Uwa
ż
ana za zmian
ę
prekursorow
ą
dla rozwoju
raka
• Wyró
ż
nia si
ę
PIN małego i du
ż
ego stopnia
• PIN wyprzedza rozwój raka o
ś
rednio 10 lat
• W 38% PIN du
ż
ego stopnia rak rozwija si
ę
w
przeci
ą
gu roku
2010-05-13
7
PIN (ang. Prostatic Intraepithelial
Neoplasia)
Obraz histologiczny - klasyfikacja
•
Klasyfikacja stopnia zró
ż
nicowania
histologicznego raka stercza opiera
si
ę
na powszechnie przyj
ę
tej skali
Gleasona
•
Skala 5-stopniowa: 1 – rak
wysokozró
ż
nicowany, 5 – rak
niskozró
ż
nicowany
•
Skala uwzgl
ę
dnia heterogenno
ść
utkania nowotworu – suma dwóch
najcz
ę
stszych utka
ń
w obrazie
histologicznym, np. 1+3 =4, 1+1=2
•
Sumaryczny stopie
ń
zró
ż
nicowania:
• 2-4 – rak dobrze zró
ż
nicowany
• 5-7 –
ś
rednio zró
ż
nicowany
• 8-10 – nisko zró
ż
nicowany
•
Stopie
ń
zró
ż
nicowania ma du
żą
warto
ść
rokownicz
ą
(wraz ze
stopniem zaawansowania
klinicznego)
Obraz histologiczny
Gleason – stopie
ń
2
Gleason – stopie
ń
1
Obraz
histologiczny
Gleason – stopie
ń
3
Gleason – stopie
ń
5
2010-05-13
8
Obraz histologiczny
Barwienie immunohistochemiczne na obecno
ść
ci
ęż
kich cytokeratyn 34bE12
STOPIE
Ń
ZAAWANSOWANIA RAKA GRUCZOŁU KROKOWEGO WEDŁUG SYSTEMU TNM
Kategoria TNM
Opis
Guz pierwotny (T)
T1
zmiana niepalpacyjna
T1a
utkanie raka stanowi
≤
5% tkanki
z przezcewkowej resekcji stercza (TURP)
T1b
utkanie raka stanowi >5% tkanki z TURP
T1c
utkanie raka w materiale z biopsji igłowej
T2
rak stwierdzany klinicznie, ograniczony do gruczołu
krokowego
T2a
utkanie raka zajmuje
≤
50% jednego płata
T2b
utkanie raka zajmuje > 50% jednego płata
T2c
utkanie raka widoczne w obu piatach
T3
rak przekraczaj
ą
cy granice gruczołu krokowego
T3a
w zakresie jednego płata
T3b
w zakresie obu płatów
T3c
naciekanie p
ę
cherzyków nasiennych
T4
rak zajmuj
ą
cy narz
ą
dy i struktury s
ą
siaduj
ą
ce
T4a
rak nacieka szyj
ę
p
ę
cherza moczowego,
ś
cian
ę
odbytnicy lub mi
ę
sie
ń
zwieracz odbytu zewn
ę
trzny
T4b
rak nacieka mi
ę
sie
ń
d
ź
wigacz odbytu lub dno
miednicy
Stan okolicznych w
ę
złów chłonnych (N)
N0
nie stwierdza si
ę
przerzutów do okolicznych w
ę
złów
chłonnych
N1
pojedynczy przerzut do w
ę
zła chłonnego nie
wi
ę
kszy ni
ż
2 cm
N2
pojedynczy przerzut do w
ę
zła chłonnego o
najwi
ę
kszym wymiarze 2-5 cm lub liczne przerzuty
do w
ę
złów chłonnych o najwi
ę
kszym wymiarze
poni
ż
ej 5 cm
N3
przerzut do w
ę
zła chłonnego wi
ę
kszy ni
ż
5 cm
Przerzuty odległe (M)
M0
nie stwierdza si
ę
przerzutów odległych
M1
przerzuty odległe
M1a
przerzuty do odległych w
ę
złów chłonnych
M1b
przerzuty do ko
ś
ci
M1c
przerzuty do innych okolic ciała
Klasyfikacja wg Whitemor’a
• A – zmiana mikroskopowa (niepalpacyjna)
ograniczona do stercza
• A
1
– pojedyncze ognisko zajmuje <5% tkanki
• A
2
– mnogie ogniska zajmuj
ą
>5% tkanki
• B – guz palpacyjny ograniczony do stercza
• C – guz nacieka torebk
ę
i tkanki s
ą
siaduj
ą
ce
• D – obecno
ść
przerzutów do w
ę
złów chłonnych
lub odległych
Objawy kliniczne
• Pacjenci ze znacznym miejscowym
zaawansowaniem mog
ą
wykazywa
ć
podobne objawy jak przy łagodnym
rozro
ś
cie, cz
ę
stsza hematuria
• Bóle w obr
ę
bie miednicy mniejszej
(naciekanie pni nerwowych)
• Bóle kostne spowodowane przerzutami
(do
ść
cz
ę
sto pierwszy objaw)
2010-05-13
9
Diagnostyka
• Badanie poziomu PSA w surowicy – badanie
podstawowe
• wykrywanie oraz kontrola pooperacyjna ew. wznowy, niestety
mo
ż
liwe bł
ę
dy interpretacyjne
• Badanie palpacyjne (per rectum), przezodbytnicza USG
• Biopsja igłowa gruczołu krokowego (zwłaszcza
gruboigłowa)
• RTG, TK, MR – wykrywanie przerzutów odległych
• Scyntygrafia z PMSA -
111
Ind (przerzuty do ko
ś
ci)
Interpretacja wyników poziomu PSA
• PSA – antygen swoisty narz
ą
dowo
• PSA mo
ż
e by
ć
podwy
ż
szone w przebiegu
zapalenia gruczołu krokowego, BPH, badania
palpacyjnego, po ejakulacji
• 20-40% pacjentów z rakiem ma prawidłowy
poziom PSA (ok. 4 ng/ml)
• Modyfikacje oceny PSA - zminimalizowanie
liczby fałszywych wyników
Modyfikacje oceny PSA
• G
ę
sto
ść
PSA – stosunek poziomu PSA w surowicy do
obj
ę
to
ś
ci gruczołu krokowego – maksymalna prawidł.
warto
ść
do 0,15
• Ocena poziomu w zale
ż
no
ś
ci od wieku pacjenta:
• 40-49 lat – maks. poziom do 2,5 ng/ml
• 50-59 lat – do 3,5 ng/ml
• 60-69 lat – do 4,5 ng/ml
• 70-79 lat – do 6,5 ng/ml
• Szybko
ść
narastania poziomu PSA (okre
ś
lana na
podstawie co najmniej 3 pomiarów w ci
ą
gu 1,5-2 lat) –
prawidłowo < 0,75 ng/ml na rok
• Odsetek wolnej frakcji PSA (wolny PSA/całk. PSA x 100)
– prawidłowo > 25%
Leczenie
• Radykalna prostatektomia
• Radioterapia (w tym brachyterapia)
• Chemioterapia
• Terapia hormonalna:
• Dawniej orchiektomia
• Obecnie stosuje si
ę
analogi LH, np. goserelina,
buserelina
2010-05-13
10
Rokowanie
Wg klasyfikacji Whitemor’a:
• A
1
– 10-letnie prze
ż
ycie wynosi 95%
• A
2
– 5-letnie prze
ż
ycie ok. 80%
• C – 5-letnie prze
ż
ycie ok. 60%
• D – 5-letnie prze
ż
ycie ok. 30-35%