ŁUKASZ KULIGOWSKI

[e-mail]

O

bowiązek dokonywania opłat za korzy-
stanie ze środowiska dotyczy niemal
każdego przedsiębiorcy. Zgodnie

z ustawą z 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony
środowiska (Dz.U. z 2008 r. nr 25, poz. 150
z późn. zm.) wystarczy mieć samochód na fir-
mę czy na przykład pobierać wodę do produk-
cji, aby istniał obowiązek rozliczania się za ko-
rzystanie ze środowiska. Wynika to z tego, że
według prawa ochrony środowiska uiszcza się
opłaty za emisję gazów lub pyłów do powietrza,
wprowadzenie ścieków do wód lub do ziemi, za
pobór wód oraz za składowanie odpadów. Obo-
wiązek płacenia za emisję gazów i pyłów istnie-
je już od 1999 roku.

Kto i gdzie powinien wnosić opłaty

Przepisy określają, że obowiązek płacenia za

korzystanie ze środowiska spoczywa na przed-
siębiorcy w rozumieniu ustawy z 2 lipca 2004 r.
o swobodzie działalności gospodarczej (Dz.U.
z 2007 r. nr 155, poz. 1095 z późn. zm.). Opła-
ty muszą uiszczać także osoby prowadzące

działalność wytwórczą w rolnictwie w zakresie
upraw rolnych, chowu zwierząt, ogrodnictwa,
warzywnictwa, leśnictwa i rybactwa śródlądo-
wego. Obowiązek ten dotyczy także lekarzy
prowadzących indywidualną praktykę czy oso-
ba fizyczna, korzystająca ze środowiska w za-
kresie, w jakim korzystanie to wymaga pozwo-
lenia. Zgodnie z ustawą – Prawo ochrony śro-
dowiska za emitowanie substancji do atmosfe-
ry czy ziemi musi płacić także jednostka
organizacyjna niebędąca przedsiębiorcą.

Tak samo wygląda, gdy korzysta z pieców

grzewczych czy pobiera wodę lub wprowadza
do ziemi ścieki.

Opłatę środowiskową uiszcza się na rachu-

nek urzędu marszałkowskiego właściwego ze
względu na miejsce korzystania ze środowiska.
W praktyce może się okazać, że jeden przedsię-
biorca będzie musiał rozliczać się w kilku miej-
scach. Wystarczy, że siedzibę ma w jednym
mieście, a oddział, w którym np. jest kotłownia,
w innej części kraju. Analogicznie wygląda to,
gdy jeszcze w innym miejscu wprowadza do
ziemi ścieki. Jednak w przypadku samocho-
dów, które się przemieszczają, opłaty należy
dokonać we właściwym urzędzie ze względu na
miejsce rejestracji firmy.

Wysokość opłaty zależy od ilości i rodzaju

gazów lub pyłów wprowadzanych do powie-
trza, ilości i jakości pobranej wody oraz od tego,
czy pobrano wodę powierzchniową czy pod-
ziemną, a także od jej przeznaczenia. W przy-
padku emisji ścieków wysokość opłaty zależy
nie tylko od ich ilości, ale także od ich składu

i stanu. W przypadku przedsiębiorcy prowa-
dzącego składowisko odpadów wysokość opła-
ty zależy od ilości i rodzaju śmieci na wysypi-
sku.

Ewidencja korzystania ze środowiska

Wnoszenie opłat wiąże się z prowadzeniem

ewidencji dotyczącej korzystania ze środowi-
ska. Przedsiębiorca musi przedłożyć marszał-
kowi województwa wykaz zawierający infor-
macje i dane, wykorzystane do ustalenia wyso-
kości opłat. Obecnie ewidencję wraz z opłatą
przekazuje się raz na pół roku, w terminie do
końca miesiąca następującego po upływie każ-
dego półrocza. Jednak tak jest od połowy 2005
roku. Za wcześniejsze lata należy przedstawić
kwartalne sprawozdanie z korzystania ze śro-
dowiska. Jednak opłaty nie trzeba uiszczać, je-
żeli nie przekracza ona 400 zł w półroczu. Jed-
nak nie zwalnia to z obowiązku przedstawie-
nia w urzędzie marszałkowskim stosownej
ewidencji.

Zgłoszenie należy przedłożyć nie tylko wła-

ściwemu marszałkowi województwa, ale także
właściwemu inspektorowi ochrony środowiska.
W przypadku prowadzenia działalności w za-
kresie składowania odpadów informacje przed-
stawia się również organom samorządu teryto-
rialnego właściwym dla miejsca składowania
śmieci. Zgłoszenie następuje na specjalnych
formularzach. Ich wzory oraz szczegółowe pro-
cedury związane z realizacją obowiązku infor-
macyjnego określa rozporządzenie ministra
środowiska z 15 grudnia 2005 r. w sprawie
wzorów wykazów zawierających informacje
i dane o zakresie korzystania ze środowiska
oraz o wysokości należnych opłat i sposobie
przedstawiania tych informacji i danych (Dz.U.
nr 252, poz. 2128).

Co należy zamieszczać w ewidencji

W przypadku przedsiębiorcy, który w wyni-

ku swojej działalności wprowadza gazy lub py-
ły do powietrza, ewidencja taka powinna za-
wierać:

■

ilość i rodzaj spalanego paliwa przez poszcze-
gólne rodzaje pojazdów,

■

ilość i rodzaj opału spalanego w kotłowniach,

■

ilość i rodzaj przeładowanego paliwa na wła-
snych stacjach paliw,

■

ilość i rodzaj zanieczyszczeń powstających
podczas innych procesów technologicznych –
np. spawanie, malowanie, lakierowanie,

■

dane dotyczące chowu lub hodowli drobiu.

Jeżeli firma pobiera wodę, to informacje

przekazywane marszałkom województw doty-
czą ilości i jakości pobranej wody powierzch-
niowej oraz podziemnej. Ponadto musi być wy-
kazane, na jakie cele jest ona przeznaczona.

Przedsiębiorca, który wprowadza do wody

lub ziemi ścieki, zawiera informacje dotyczące
ich:

■

ilości,

■

stanu,

■

składu.

W przypadku wód opadowych i roztopo-

wych informuje o wielkości terenu, z którego

odprowadzane są te wody oraz o rodzaju tego
terenu i sposobie jego zagospodarowania.

Opłaty za gazy i pyły

Opłata za wprowadzanie gazów lub pyłów

obejmuje opłaty za gazy lub pyły powstające
podczas spalania paliw w silnikach spalino-
wych pojazdów, przy przeładunku paliw. Po-
nadto płacić trzeba także za pyły i gazy, które
powstają przy spalaniu paliw (np. węgla, kok-
su, oleju, gazu) w źródłach energetycznych. To
nie wszystko, gdyż płaci się także za spawanie
czy też lakierowanie np. w warsztacie, a także
gazy i pyły powstające podczas hodowli drobiu.
Jeżeli przedsiębiorca emituje cokolwiek do śro-
dowiska w wyniku kilku działalności, uiszcza
łączną opłatę.

Naliczanie opłat za środki transportu uiszcza

się za samochody poruszające się po terenie ca-
łego kraju. Wnosi się ją na konto urzędu mar-
szałkowskiego właściwego ze względu na miej-
sce rejestracji podmiotu korzystającego ze śro-
dowiska. Przedsiębiorca opłatę wylicza, mno-
żąc ilość zużytego paliwa (w tonach) przez
jednostkową stawkę opłat. Stawki są corocznie
obwieszczane przez ministra środowiska. Roz-
porządzenie w sprawie opłat za korzystanie ze
środowiska (Dz.U. z 2005 r. nr 260, poz. 2176
z późn. zm.) określa zryczałtowane stawki za
tonę. Dlatego wyliczając tonaż zużytego paliwa
należy pamiętać, że o różnej gęstości paliw:

■

litr benzyny stanowi 0,755 kg,

■

litr oleju napędowego wynosi 0,84 kg,

■

litr płynnego gazu wynosi 0,5 kg.

W przypadku wyliczania opłaty środowisko-

wej za 2008 rok aktualne stawki za spaliny
można znaleźć w obwieszczeniu ministra śro-
dowiska z 20 września 2007 r. (MP nr 68, poz.
754) – tabela J załącznika nr 2.

Na wysokość opłaty ma wpływ nie tylko ilość

zużytego paliwa i jego rodzaj, ale także rodzaj
pojazdu i wiek auta. Więcej zapłacą ci przedsię-
biorcy, którzy w swojej flocie dysponują autami
osobowymi zarejestrowanymi po raz pierwszy
przed 30 czerwca 1995 r. niż ci, co mają nowsze
auta. Tak samo jest w przypadku samochodów
innych niż osobowe, których masa całkowita
nie przekracza 3,5 tony. Na niższe stawki mogą
liczyć te firmy, które mają auta ciężarowe, któ-
rych silniki spełniają normy Euro 1, 2 lub 3.
Wówczas muszą jednak przedstawić wyciąg ze
świadectwa homologacji, który to potwierdzi.

Problem z wyliczeniem opłaty mogą mieć

natomiast przedsiębiorcy, którzy posiadają po-
jazdy spełniające wymagania Euro 4. Nie ma
podanych stawek ryczałtowych dla takich po-
jazdów. Ministerstwo Środowiska stoi na stano-
wisku że dla silników pojazdów spełniających
normy Euro 4, niewymienionych w cytowanych
aktach prawnych, wysokość opłaty musi być
obliczana według zasad ogólnych, z wykorzy-

Działalność gospodarcza
– Opłaty za korzystanie
ze środowiska naturalnego

TYLKO W INTERNECIE

nr 150 (2272) 1 sierpnia 2008

Niezbędnik

gazetaprawna.pl

C

JAK OBLICZYĆ OPŁATĘ ŚRODOWISKOWĄ

Ilość spalonego paliwa trzeba pomnożyć przez odpowiednie stawki
dla danego pojazdu

czytaj str. C2

JAK UREGULOWAĆ ZALEGŁOŚCI

Można wnioskować o odstąpienie od naliczenia odsetek za zwłokę, ale trezeba to dobrze
uzasadnić.

czytaj str. C3

Jak przedsiębiorca ma się rozliczać z opłat środowiskowych, gdy jego działalność produkcyjna lub usługowa

ingeruje w środowisko naturalne?

WAŻNE

Jeżeli przedsiębiorca ma w firmie służbowe samochody, musi wnosić opłaty
za korzystanie ze środowiska

WAŻNE

Informacje o ewidencji emisji danych substancji do środowi-
ska przedstawia się także wojewódzkiemu inspektorowi
ochrony środowiska

staniem załącznika nr 1 tabela A do rozporządzenia
Rady Ministrów w sprawie opłat za korzystanie ze
środowiska (Dz.U. z 2005 r. nr 260, poz. 2176).
W praktyce oznacza to, że trzeba zamówić specjali-
styczne badanie emisji spalin. Dopiero na tej podsta-
wie można obliczyć opłatę za korzystanie ze środo-
wiska. To, że nie ma określonej stawki ryczałtowej,
nie oznacza wcale, że przedsiębiorcy posiadający po-
jazdy spełniające wymagania Euro 4 są zwolnieni
z opłat środowiskowych.

Jak wyliczyć opłatę środowiskową

PRZYKŁAD: WYLICZENIE OPŁATY
ZA ŚRODKI TRANSPORTU

Firma, która ma samochody osobowe zasilane benzyną
oraz auta dostawcze do 3,5 tony na olej napędowy li-
czy opłatę środowiskową w następujący sposób:
dane:
gęstość benzyny – 0,755 kg/l
gęstość oleju napędowego – 0,84 kg/l
zużycie paliwa w I półroczu 2008 roku – 10000 litrów
zużycie oleju napędowego w I półroczu – 15000 litrów
10000 l x 0,755 kg/l = 7550 kg – benzyna
7550 kg = 7,550 Mg (tony)
15000 l x 0,84 kg/l = 12600 kg – olej napędowy
12600 kg = 12,6 Mg

Zakładając, że wszystkie samochody są zarejestrowane
po 30.06.1995 r.
Samochody osobowe:
7,550 Mg x 13,34 zł/Mg = 100,717 zł
Samochody dostawcze do 3,5 tony:
12,6 Mg x 10,04 zł/Mg = 126,504 zł
Łącznie – 126,504 + 100,717 = 227,221 zł. Po za-
okrągleniu 228 zł

W omawianym przypadku firma nie musi uiszczać

opłaty za korzystanie ze środowiska, ponieważ nie
przekroczyła ona 400 zł. Musi jednak przedstawić
ewidencję dotyczącą spalonych paliw w urzędzie
marszałkowskim wraz z wyliczoną kwotą 228 zł.

Naliczanie opłat za przeładunek paliw na stacjach

paliw benzyn silnikowych wylicza się mnożąc ilość
przeładowanego paliwa (benzyny) wyrażoną w to-
nach przez jednostkową stawkę opłat zawartą w ta-
beli B załącznika nr 1 rozporządzenia w sprawie
opłat za korzystanie ze środowiska (Dz.U. z 2005 r.
nr 260, poz. 2176) lub obwieszczenia dotyczącego
stawek.

Jeżeli stacja posiada rozwiązania techniczne

o udokumentowanej skuteczności redukcji emisji
w procentach (urządzenia odpylające), do oblicze-
nia opłaty stosuje się współczynnik:

((1

10

00

0 –

– n

n)) // 1

10

00

0

n – skuteczność redukcji w procentach

W przypadku przeładunku oleju napędowego lub

gazu płynnego opłatę ustala się wyliczając emisję
poszczególnych zanieczyszczeń przedostających się
podczas przeładunku z zastosowaniem właściwych
wskaźników (gęstość paliw) oraz przy użyciu stawek
jednostkowych określonych w przypadku roku 2008
w obwieszczeniu ze stawkami (MP nr 68, poz. 754).

Jeżeli dany przedsiębiorca korzysta z kotłowni,

to przy naliczaniu opłaty środowiskowej może sko-
rzystać z dwóch metod. Jednak zależy to od mocy
pieca, jakim dysponuje, oraz od tego, jakie paliwo
służy do ogrzewania. W przypadku spalania paliw
w kotłowniach o nominalnej mocy do 5 MWt opala-
nych węglem kamiennym lub olejem oraz przy pie-
cach do 10 MWt opalanych koksem, drewnem lub
paliwem gazowym przy wyliczaniu opłaty można
zastosować stawkę ryczałtową za jednostkę spalone-
go paliwa określoną w obwieszczeniu ze stawkami
i pomnażając ją przez ilość spalonego paliwa w to-
nach.

WZÓR

opłata = zużycie paliwa w tonach x jednostkowa staw-
ka obowiązująca w danym roku

PRZYKŁAD

Kocioł z rusztem mechanicznym, z urządzeniem odpyla-
jącym o mocy od 3 do 5 MWt
jednostkowa stawka – 13,45 zł
ilość zużytego paliwa (węgiel, koks, drewno, olej, gaz)
– 20 Mg (ton)
13,45zł x 20 Mg = 265 zł

W przypadku pieca o mocy powyżej 5 MWt (dla

węgla i oleju) oraz 10 MWt (dla koksu, drewna i ga-
zu) stosuje się już bardziej skomplikowane wylicze-
nie. Trzeba wówczas skorzystać z wskaźników usta-
lonych przez Ministerstwo Środowiska. Uwzględnia
się wówczas różne wzory i wskaźniki dla emisji po-
szczególnych substancji powstających przy spalaniu
danego paliwa.

Z emisją gazów lub pyłów mamy do czynienia tak-

że wtedy gdy spawamy, malujemy czy lakierujemy.
Nie dotyczy to tylko warsztatów samochodowych.
Obowiązek uiszczenia opłaty środowiskowej istnieje
także wtedy, gdy odnawiamy swoją firmę. W przypad-
ku naliczania opłat za wprowadzanie gazów lub py-
łów do powietrza z procesów technologicznych, ta-
kich jak, spawanie czy malowanie, wykorzystuje się
wskaźniki emisji, wskaźniki pomiarowe obliczone na
podstawie pomiarów emisji na źródle oraz wartość
emisji i czasu pracy źródła (tzw. emitora). Każdy pro-
ces technologiczny należy rozpatrywać indywidual-
nie.

Generalnie co do zasady przedsiębiorca musi roz-

liczyć się z substancji lotnych, które zostały uwolnio-
ne z zastosowanych farb czy lakierów. Przy wylicza-
niu opłaty można na kilka sposobów pozyskać nie-
zbędne do tego informacje. Wskaźnik emisji można
wyznaczyć na podstawie przeprowadzonych pomia-
rów na źródle emisji. Można też znaleźć odpowied-
nie wskaźniki emisji dla poszczególnych farb czy la-
kierów w internecie lub informacjach załączonych
do danego produktu. Jednak brak jednolitej meto-
dy, w przypadku np. lakierowania, może powodo-
wać, że wysokość opłaty, którą obliczy przedsiębior-
ca, nie będzie się zgadzała z wyliczeniami marszałka
województwa. Dlatego należy dobrze uzasadnić,
dlaczego skorzystało się z wybranego sposobu obli-
czenia opłaty. Jeżeli przedsiębiorca nie przekona do
swoich racji, to marszałek województwa może zgod-
nie z prawem ochrony środowiska zakwestionować
wysokość opłaty, np. na podstawie przeprowadzo-
nej kontroli lub własnych wyliczeń. Wówczas trzeba
się liczyć z dopłatą oraz odsetkami za zwłokę.

Jedną z metod obliczenia emisji danej substancji,

jeśli ma się urządzenia pomiarowe, jest skorzystanie
ze wzoru:

iillo

ośśćć eem

miissjjii d

da

an

neejj ssu

ub

bsstta

an

nccjjii =

= cczza

ass p

prra

accyy u

urrzzą

ą--

d

dzzeen

niia

a w

w g

go

od

dzziin

na

acch

h x

x eem

miissjja

a d

da

an

neejj ssu

ub

bsstta

an

nccjjii w

w cciią

ą--

g

gu

u g

go

od

dzziin

nyy

Łatwiejsze zadanie z obliczeniem należnej opłaty za

korzystanie ze środowiska mają hodowcy drobiu. Jed-
nak w ich przypadku opłaty łatwo jest obliczyć, ale są
one wysokie. Tabela K obwieszczenia ministra środo-
wiska w sprawie opłat określa poszczególne stawki dla
hodowli kur, indyków czy np. gęsi. Przykładowo dla
kur znoszących jajka, które są z hodowli z systemem
klatkowym z taśmowym usuwaniem odchodów, zry-
czałtowana stawka za rok w przypadku 100 kur wyno-
si 5,73 zł. Dlatego przedsiębiorca, który ma np. 20 tys.
takich kur, za rok zapłaci 1146 zł, czyli w przypadku
tylko pierwszego półrocza, za które musi się rozliczyć,
zapłaci 573 zł opłaty środowiskowej.

Pobór wody

Zgodnie z prawem ochrony środowiska przedsię-

biorca musi wnosić opłaty środowiskowe także wtedy,
gdy w wyniku prowadzonej działalności pobiera wo-
dę. Jednak są wyjątki. Opłat nie trzeba uiszczać np.
wtedy, gdy pobór wody jest na potrzeby energetyki
wodnej, ale pod warunkiem zwrotu takiej samej ilości
wody, co najmniej tej samej jakości. Podobnie wyglą-
da sytuacja w przypadku pobierania wody na potrze-
by funkcjonowania pomp cieplnych oraz geotermii,
wykorzystujących energię wody podziemnej, pod wa-
runkiem zwrotu do wód podziemnych takiej samej
ilości wody i nie gorszej jakości niż ta pobrana. Prawo
przewiduje, że również w sytuacji, gdy woda po-
wierzchniowa jest pobierana na potrzeby nawadnia-
nia użytków rolnych i gruntów leśnych, to wówczas
również nie trzeba uiszczać opłaty środowiskowej.

Rozporządzenie w sprawie opłat za korzystanie ze

środowiska określa zróżnicowane jednostkowe staw-
ki opłat za pobór wody w zależności od jej przezna-
czenia na różne cele. Oznacza to, że inne są stawki za
pobór wód podziemnych na zaopatrzenie ludności
w wodę przeznaczoną do spożycia lub na cele socjal-
no-bytowe. Inne są stawki za pobór wody podziemnej
na potrzeby produkcji, w której woda wchodzi w skład
albo bezpośredni kontakt z produktami żywnościo-
wymi i farmaceutycznymi. Rozróżnione są także
stawki za korzystanie z wody powierzchniowej śródlą-
dowej. W przypadku takiej wody stawki są różne, tak-
że w zależności od jej przeznaczenia.

Jak liczyć opłaty za pobór wody

Przy naliczaniu opłat za pobór wody podziemnej

bierze się pod uwagę ilość pobranej wody w danym
półroczu, jej cel zużycia oraz proces uzdatniania. Te
same elementy bierze się pod uwagę w przypadku
poboru wody powierzchniowej. Inne są jednak
wskaźniki, które są wykorzystywane do obliczenia
należnych opłat.

W przypadku wód podziemnych stosuje się wzór:

O

Op

płła

atta

a =

= V

V x

x S

S x

x w

w

V – ilość wody podziemnej pobranej na określony

cel zużycia w metrach sześciennych w półroczu

S – jednostkowa stawka opłaty, przyjęta dla dane-

go celu użycia

w – współczynnik różnicujący zależny od sposobu

uzdatniania wody

Obecnie jednostkowa stawka za pobór jednego

metra sześciennego wody podziemnej wynosi
0,093 zł, a wody powierzchniowej śródlądowej –
0,046 zł. Jeżeli pobrana woda zostanie wykorzy-
stana do zaopatrzenia ludności w wodę przezna-
czoną do spożycia lub na cele socjalno-bytowe,
jednostkowa stawka opłaty za pobór metra sze-
ściennego wynosi 0,055 zł w przypadku wody pod-
ziemnej i 0,033 zł w przypadku wody powierzch-
niowej śródlądowej. W sytuacji gdy przedsiębiorca
korzysta z wody podziemnej na potrzeby produkcji
żywności, produktów farmaceutycznych, stawka
opłaty za pobór metra sześciennego wody wynosi
0,079 zł.

Podane jednostkowe stawki opłat mnoży się przez

współczynniki różnicujące. W przypadku wody pod-
ziemnej współczynniki różnicujące wynoszą:

■

2 – jeżeli nie podlega żadnym procesom uzdatnia-
nia lub woda podlega wyłącznie dezynfekcji lub
demineralizacji albo innym procesom uzdatniania
niewymienionym

■

1,25 – jeżeli woda podlega procesom odżelaziania
lub utleniania

■

1 – jeżeli woda podlega procesom odmanganiania

■

0,5 – jeżeli woda podlega procesom usuwania
amoniaku, koagulacji lub adsorpcji

■

0,3 – jeżeli woda podlega procesom usuwania azo-
tanów lub metali ciężkich

PRZYKŁAD

Podmiot korzystający ze środowiska w pierwszym pół-
roczu 2008 r. posiadający pozwolenie wodnoprawne
na pobór wody podziemnej pobrał ją w ilości 17 000
metrów sześciennych i poddawał uzdatnianiu, w tym:
4000 m

3

wody na cele zaopatrzenia ludności – poprzez

dezynfekcję (współczynnik 2)
8000 m

3

wody na potrzeby produkcji żywności – po-

przez odmanganianie (współczynnik 1) i odżelazianie
(współczynnik 1.25)*
5000 m

3

wody na inne cele – poprzez demineralizację

(współczynnik 2)

*) Jeżeli podmiot korzystający ze środowiska uzdatnia

część pobranej wody różnymi sposobami, nie prowa-
dząc jej pomiaru za pomocą zalegalizowanych przy-
rządów, za miarodajny przy ustalaniu opłaty przyj-
muje się ten proces, przy którym współczynnik różni-
cujący jest najwyższy.

Wyliczenie opłaty:
4000 m

3

x 0,055 zł/m

3

x 2 = 440 zł

8000 m

3

x 0,079 zł/m

3

x 1 = 632 zł

5000 m

3

x 0,093 zł/m

3

x 2 = 930 zł

Po zsumowaniu całkowita opłata wynosi 2002 zł

Inny jest wzór w sytuacji, gdy przedsiębiorca po-

biera wodę powierzchniową.

O

Op

płła

atta

a =

= V

V x

x S

S x

x w

w x

x rr

V – ilość wody powierzchniowej pobranej na okre-

ślony cel zużycia w półroczu

S – jednostkowa stawka opłaty, przyjęta dla dane-

go celu użycia

w – współczynnik różnicujący zależny od sposobu

uzdatniania wody

r – współczynnik różnicujący dla danego obszaru

kraju

Zgodnie z obecnie obowiązującymi regulacjami

w przypadku wody powierzchniowej śródlądowej
współczynniki różnicujące wynoszą:

■

2,8 – jeżeli woda nie podlega żadnym procesom
uzdatniania oraz przy uzdatnianiu wody za pomo-
cą cedzenia na kratach lub sitach oraz usuwania
z niej zawiesin bez stosowania chemicznych środ-
ków wspomagających

■

2 – przy stosowaniu filtracji pośpiesznej lub ujmo-
waniu wody za pomocą urządzeń infiltracyjnych

■

1 – przy stosowaniu koagulacji, flokulacji lub fil-
tracji powolnej albo przy stosowaniu odżelaziania
lub odmanganiania wody z ujęć infiltracyjnych

W podanym powyżej wzorze znalazł się także

współczynnik różnicujący dla danego obszaru kraju.
Obecnie współczynniki te kształtują się następująco:

1,2 – Gliwice, Kraków, Wrocław
1,1 – Poznań, Warszawa, województwa: łódzkie,

małopolskie, podkarpackie, śląskie i świętokrzyskie

1 – Gdańsk, Szczecin i pozostały obszar kraju

W przypadku wykorzystania wód powierzch-

niowych w Warszawie na tzw. inne cele przedsię-
biorca, który pobrał w I półroczu 9 tys. metrów
sześciennych i jej nie uzdatnił liczy należną opła-
tę środowiskową w następujący sposób:

C

2

www.gazetaprawna.pl

NIEZBĘDNIK

PIĄTEK 1 sierpnia 2008

PIĄTEK 1 sierpnia 2008

www.gazetaprawna.pl

C

3

NIEZBĘDNIK

9000 m

3

x 0,046 zł/m

3

x 2,8 x 1,1 = 1275,12 zł. Po

zaokrągleniu uiszcza opłatę w wysokości 1276 zł.

Opłaty za ścieki

Za wprowadzanie ścieków do wód lub do ziemi

opłaty ponoszą przedsiębiorstwa, które posiadają wła-
sną kanalizację. Zgodnie z prawem ochrony środowi-
ska istnieją jednak zwolnienia z tych opłat. Nie muszą
płacić ci, którzy emitują do ziemi ścieki w celu rolnicze-
go wykorzystania. Jednak trzeba mieć wówczas po-
zwolenie na takie wykorzystanie ścieków. Nie trzeba
uiszczać opłat środowiskowych także wtedy, gdy
wprowadza się do wód wody chłodnicze jeżeli ich tem-
peratura nie przekracza 26 stopni Celsjusza. Podobnie
jest w sytuacji emisji naturalnej temperatury wody,
w przypadku gdy jest ona wyższa niż 26 stopni Celsju-
sza. Ponadto zwolnienie są z opłat ci, którzy wprowa-
dzają do wód lub do ziemi wody wykorzystane na po-
trzeby chowu i hodowli ryb łososiowatych. Muszą oni
jednak spełnić warunek, że ilość i rodzaj substancji
w nich zawartych nie przekroczy wartości określonych
w warunkach wprowadzania ścieków do wód. Za po-

dobny sposób korzystania ze środowiska nie muszą
płacić przedsiębiorstwa, które emitują wody wykorzy-
stane na potrzeby chowu i hodowli innych ryb niż łoso-
siowate lub innych organizmów wodnych. Jednak
wówczas produkcja rozumiana jako przyrost masy
tych ryb lub tych organizmów w ciągu roku nie może
przekroczyć 1500 kg z 1 ha powierzchni użytkowej sta-
wu.

Pozostałe podmioty muszą już jednak płacić. Opła-

ty za ścieki wprowadzane do wód lub do ziemi ponosi
się za substancje wyrażone różnymi wskaźnikami. Bie-
rze się pod uwagę także sumę wprowadzonych do wo-
dy lub ziemi chlorków i siarczanów.

Wody opadowe i roztopowe

Opłatom podlegają także wody opadowe lub roz-

topowe pochodzące z powierzchni zanieczyszczo-
nych o trwałej nawierzchni ujęte w systemy kanali-
zacyjne, z wyjątkiem kanalizacji ogólnospławnej.
Obowiązek wnoszenia opłat środowiskowych doty-
czy tylko tych, który posiadają własną kanalizację
deszczową, prowadzącą wyłącznie wody opadowe,
którą są one wprowadzane do wód lub do ziemi. Wo-
dy opadowe i roztopowe są ściekami, więc ich wpro-
wadzanie do wód lub do ziemi wymaga pozwolenia.
Brak pozwolenia powoduje wyższe opłaty.

Stawki opłat za korzystanie ze środowiska w przy-

padku emisji wód opadowych i roztopowych dotyczą
1 mkw. powierzchni zanieczyszczonej w danym roku.
Opłaty ponosi się w postaci zryczałtowanej. Należy
jednak mieć na uwadze to, że ze względu na to, że roz-
liczenie się nastepuje co pół roku, na konto właściwego
urzędu marszałkowskiego należy wnieść połowę wy-
sokości ustalonej opłaty rocznej za wprowadzanie wód
opadowych lub roztopowych.

Przedsiębiorcy muszą płacić m.in. za wody roztopo-

we i opadowe z:

■

powierzchni terenów przemysłowych i składowych
oraz baz transportowych,

■

powierzchni infrastruktury portów morskich,

■

powierzchni dróg i parkingów o nawierzchni szczel-
nej,

■

powierzchni dróg i parkingów o nawierzchni nie-
szczelnej, o liczbie miejsc parkingowych powyżej
500 samochodów,

■

powierzchni o nawierzchniach szczelnych znajdują-
cych się w miastach lub dzielnicach miast o gęstości
zaludnienia powyżej 1300 osób/na kilometr kwa-
dratowy.

Dla wyżej wymienionych miejsc stawki są odpo-

wiednio różne. Ponadto w celu wyliczenia opłaty za
wody opadowe lub roztopowe należy ustalić sposób
zagospodarowania terenu, wielkość powierzchni za-
nieczyszczonych o trwałej nawierzchni.

Jak wyliczyć opłatę

Wysokość opłaty półrocznej ustala się według wzo-

ru:

O

Op

płła

atta

a =

= P

P x

x S

S//2

2

P – wielkość powierzchni (w metrach kwadrato-

wych), z której pochodzą wody opadowe lub roztopo-
we

S – jednostkowa stawka za 1 mkw.

PRZYKŁAD

Przedsiębiorstwo dysponuje terenem o powierzchni 5 tys.
mkw., na której są na przykład obszary przemysłowe lub
bazy transportowe. Z danego terenu kanalizacją deszczo-
wą są odprowadzane do ziemi wody opadowe.

5000 mkw. x 0,23 zł/mkw. = 1150 zł

Kto musi płacić opłatę podwyższoną

Jest wiele form działalności gospodarczej, któ-

re wymagają nie tylko wnoszenia opłat środowi-
skowych, ale i uzyskania specjalnego zezwolenia.
Jednak nie każda firma musi mieć takie pozwole-
nie, nawet jeżeli w wyniku swojego działania emi-
tuje do środowiska np. gazy. Jednak te firmy, któ-
re mają pozwolenia na korzystanie ze środowiska
w danym zakresie – np. pozwolenie wodnopraw-
ne – wnoszą opłatę środowiskową w takiej wyso-
kości, w jakiej zostanie ona wyliczona. Pozostali,
którzy nie mają pozwolenia, uiszczają opłatę pod-
wyższoną.

W sytuacji gdy przedsiębiorca korzystał ze środowi-

ska w 2007 i 2008 roku opłata podwyższona stanowi
200 proc. wyliczonej sumy do zapłacenia. Jeżeli zatem
dana firma nie ma odpowiedniego zezwolenia, wyli-
czy, że musi zapłacić np. 500 zł opłaty środowiskowej,
musi doliczyć dodatkowo 200 proc. od tego, co wyli-
czyła. Zatem przedsiębiorca będzie musiał wpłacić na
rachunek urzędu marszałkowskiego 1,5 tys. zł.

W poprzednich latach jeżeli dany przedsiębiorca

nie miał pozwolenia na korzystanie ze środowiska
uiszczał opłatę podwyższoną o:

■

o 500 proc. za korzystanie ze środowiska w okresie
od 1 stycznia 2000 r. do 11 stycznia 2003 r.,

■

o 100 proc. za korzystanie ze środowiska w okresie
od 12 stycznia 2003 r. do 31 grudnia 2005 roku,

■

o 100 proc. w 2006 r.

Jak płacić zaległe należności

Przedsiębiorca, który do tej pory nie płacił za korzy-

stanie ze środowiska, może to uczynić w każdej chwi-
li. Co prawda, nie musi płacić za zaległe lata, bo zobo-
wiązania przepadają po pięciu latach. Gdyby teraz ktoś
chciał wywiązać się z zaległych obowiązków, musiałby
naliczyć sobie i uiścić opłaty od IV kwartału 2002 r.
Wynika to sąd, że za ostatni kwartał 2002 r. trzeba by-
ło zapłacić do końca stycznia 2003 r. Od 1 stycznia
2009 r. pozostaną zobowiązania od IV kwartału 2003
r.

Trzeba mieć na uwadze to, że opłaty półroczne są

uiszczane dopiero od 1 lipca 2005 r. Wcześniej przed-
siębiorca musiał rozliczać się kwartalnie. Zmieniał się
także próg opłaty środowiskowej, od którego istniał
obowiązek płacenia na rachunek właściwego urzędu
marszałkowskiego.

Za 2002 i 2003 rok przedsiębiorca nie musi płacić,

jeżeli kwartalna opłata nie przekracza 25 proc. najniż-
szego wynagrodzenia za pracę obowiązującego 30
września roku poprzedniego, czyli w latach 2001
i 2002. Oznacza to, że obowiązek wniesienia opłaty
środowiskowej będzie wtedy, gdy kwota do zapłace-
nia wyniesie 190 zł.

Za okres od 1 stycznia 2004 r. do 30 czerwca 2005

r. opłatę środowiskową należy uiścić, jeżeli jej kwar-
talna wysokość na terenie danego województwa wy-
niesie 200 zł. Od 1 lipca 2005 r. płaci się za korzysta-
nie ze środowiska co pół roku. Zatem obowiązek uisz-
czenia opłaty istnieje, jeżeli jej półroczna wysokość
wyniesie 400 zł.

Jeżeli okaże się, że dana firma nie musi wnosić zale-

głych opłat, nie zwalnia to jej z obowiązku przedstawie-
nia informacji wykorzystanych do ustalenia wysokości
opłaty środowiskowej w poszczególnych latach.

Wyliczając zaległe opłaty, bierze się pod uwagę

stawki obowiązujące za dany rok. Odpowiednie wzory
i wysokości stawek do wyliczenia opłaty w poszczegól-
nych latach można znaleźć na stronach internetowych
urzędów marszałkowskich.

W przypadku regulowania zaległości warto dowie-

dzieć się w urzędzie marszałkowskim, jakie są możli-
wość odstąpienia od naliczenia odsetek. Jeżeli jest
szansa na takie odstąpienie, trzeba wystąpić pisemnie
o nienaliczanie odsetek z tytułu niezapłaconych w ter-
minie należności. Wniosek taki należy odpowiednio
uzasadnić.

Jakie kary grożą przedsiębiorcy

Jeżeli firma nie uiszcza opłaty środowiskowej, a po-

winna, to w przypadku kontroli inspekcji środowiska
poniesie karę. W takiej sytuacji płaci się nie tylko zaległe
opłaty, ale i odsetki wynoszące 20 proc. w skali roku. Do
tego jest doliczana także opłata podwyższona, jeżeli da-
ny przedsiębiorca nie ma pozwolenia na korzystanie ze
środowiska. Dodatkowo marszałek może wymierzyć ka-
rę administracyjną.

Kary mogą być nałożone także wtedy, gdy dany

przedsiębiorca nie przedstawi wykazu zawierającego
informacje i dane o zakresie korzystania ze środowiska
oraz o wysokości należnych opłat. Jeżeli zamieści w ta-
kim wykazie dane nasuwające zastrzeżenia, marsza-
łek województwa może w formie decyzji określić opła-
tę w wysokości stanowiącej różnicę pomiędzy opłatą
należną a wynikającą z wykazu. Ponadto w przypadku
braku prowadzenia ewidencji, a także niedopełnienia
terminowego złożenia wykazu na podmiot zobowią-
zany może zostać nałożona grzywna.

Jeżeli przedsiębiorca nie zgadza się z decyzją urzę-

du marszałkowskiego, dotyczącą np. uiszczenia odse-
tek za zwłokę, ma prawo do wniesienie odwołania do
samorządowego kolegium odwoławczego. Może to

uczynić w ciągu 14 dni od daty otrzymania decyzji
marszałka.

Jakie piece nie wymagają pozwolenia na wprowa-

dzanie do atmosfery gazów lub pyłów:

■

z instalacji, z których wprowadzanie gazów lub py-
łów do powietrza odbywa się w sposób niezorgani-
zowany, bez pośrednictwa przeznaczonych do tego
celu środków technicznych,

■

z instalacji wentylacji grawitacyjnych,

■

z instalacji energetycznych o łącznej nominalnej mo-
cy do:
– 5 MWt – opalanych węglem kamiennym,
– 10 MWt – opalanych koksem, drewnem, słomą,

olejem napędowym i opałowym, benzyną lub opa-
lane koksem, drewnem, słomą, olejem napędo-
wym, olejem opałowym, benzyną oraz węglem ka-
miennym, z tym że nominalna moc cieplna wpro-
wadzana w węglu kamiennym nie przekracza
5 MWt,

– 15 MWt – opalanych paliwem gazowym,

■

z instalacji innych niż energetyczne o łącznej nomi-
nalnej mocy do 1 MWt opalanych węglem, koksem,
drewnem, słomą, olejem napędowym i opałowym,
benzyną oraz paliwem gazowym,

■

z instalacji do produkcji węgla drzewnego,

■

z instalacji do suszenia lub przechowywania zboża,
innych płodów rolnych lub leśnych,

■

z instalacji do przesyłu, przeładunku lub magazyno-
wania paliw płynnych,

■

z instalacji do oczyszczania ścieków,

■

z instalacji do chowu lub hodowli zwierząt, z wyłą-
czeniem instalacji zaliczonych do przedsięwzięć mo-
gących znacząco oddziaływać na środowisko,

■

z instalacji do produkcji szła – o wydajności mniej-
szej niż 1 Mg na dobę,

■

z instalacji do suszenia, brykietowania lub mielenia
węgla o mocy przerobowej mniejszej niż 30 Mg su-
rowca na godzinę,

■

z instalacji do produkcji wapna palonego – przy wy-
dajności mniejszej niż 10 Mg/dobę,

■

z instalacji do lakierowania lub malowania zużywa-
jących mniej niż 1 Mg w ciągu roku wyrobów lakie-
rowych o wysokiej zawartości cząstek stałych lub
wyrobów lakierowych wodorozcieńczalnych,

■

z instalacji stosowanych w gastronomii,

■

z instalacji stosowanych w przechowalniach owoców
i warzyw,

■

z instalacji stosowanych w młynach spożywczych,

■

ze zbiorników materiałów sypkich o pojemności
mniejszej niż 20 m

3

,

■

ze zbiorników bezodpływowych kanalizacji lokalnej

■

z dygestoriów.

Z orzecznictwa sądów administracyjnych

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku

uznał, że działkowcy są zwolnieni z opłat za korzysta-
nie ze środowiska (II SA/Bk 637/07).

W 2007 roku marszałek Województwa Podlaskie-

go wydał decyzję o nałożeniu opłaty za pobór wody
przez kilka ostatnich lat przez jeden z ogrodów
działkowych. Organ uznał, że Polski Związek Dział-
kowców (PZD) musiał uiszczać opłaty za pobór wód
podziemnych. Działkowcy odwołali się od tej decy-
zji. Argumentowali, że art. 16 ustawy z 2005 roku
o rodzinnych ogrodach działkowych oraz analogicz-
ne przepisy z 1981 roku zwalniają związek z podat-
ków i opłat (w tym administracyjnych i skarbowych)
w zakresie prowadzenia działalności statutowej. Do
działalności statutowej należy natomiast z całą pew-
nością użytkowanie działek, prowadzenie upraw
itp., czego nie da się zrobić bez ich nawadniania.
Zwolnienia przysługują też zwykłym działkowcom,
bo prowadzenie upraw ogrodniczych na działkach
nie jest możliwe bez poboru wody. Działkowcy argu-
mentowali też, że ogólny reżim prawny przewidzia-
ny w art. 273 prawa ochrony środowiska, dotyczący
opłat za korzystanie ze środowiska przypomina ten
dotyczący podatków, z których działkowcy są zwol-
nieni. Zdaniem wnoszących skargę do WSA oznacza
to, że nie są oni zobowiązani także do uiszczania
opłat ekologicznych.

W uzasadnieniu swojego wyroku WSA podał, że

opłaty za korzystanie ze środowiska to nietypowy,
swoisty podatek stanowiący przychód funduszy ce-
lowych. Zwłaszcza opłata za pobór wód jest zarówno
publicznoprawnym, jak i nieodpłatnym, przymuso-
wym i bezzwrotnym świadczeniem pieniężnym. No-

si więc wszystkie cechy charakterystyczne dla podat-
ku. Sąd uznał, że prawo ochrony środowiska nie wy-
eliminowało przewidzianego wcześniej zwolnienia
podmiotowego dla PZD i indywidualnych dla dział-
kowców. Ponadto zwolnienie to zostało wyraźnie
przedłużone przez przepisy ustawy o rodzinnych
ogrodach działkowych. Oznacza to, że ogródki dział-
kowe i działkowicze są zwolnieni z opłat za korzysta-
nie ze środowiska.

■

WAŻNE

Trzeba pamiętać, że za korzystanie ze środowiska w 2009 roku
bez odpowiednich zezwoleń opłaty podwyższone będą już
o 500 proc.

WAŻNE

Od 1 lipca 2005 r. płaci się za korzystanie ze środowiska co pół
roku

C

4

www.gazetaprawna.pl

NIEZBĘDNIK

PIĄTEK 1 sierpnia 2008

STAWKI OPŁAT ZA KORZYSTANIE ZE ŚRODOWISKA W 2008 ROKU

Jednostkowe stawki opłat za 1 kg substancji wprowadzanych ze ściekami do wód lub do ziemi, wyrażonych jako
wskaźnik

Lp. Wskaźnik

Jednostkowa stawka opłaty w zł/kg

1 Pięciodobowe biochemiczne zapotrzebowanie tlenu (BZT5)

3,45

2 Chemiczne zapotrzebowanie tlenu oznaczane metodą dwuchromianową (ChZT-Cr)

1,38

3 Zawiesina ogólna

0,42

4 Suma chlorków i siarczanów (Cl+SO4)

0,040

5 Suma chlorków i siarczanów (Cl+SO4) dla obszaru działania Regionalnego Zarządu Gospodarki Wodnej

w Gdańsku

0,0115

Jednostkowe stawki opłat za 1 kg substancji wprowadzanych ze ściekami do wód lub do ziemi

Lp. Substancja

Jednostkowa stawka opłaty w zł/kg

1 Fenole lotne

36,80

2 Heksachlorocykloheksan (HCH), tetrachlorometan (czterochlorek węgla - CCl4), pentachlorofenol (PCP), aldryna, dieldryna,

endryna, izodryna, heksachlorobenzen (HCB), heksachlorobutadien (HCBD), trichlorometan (chloroform - CHCl3), 1,2-
dichloroetan (EDC), trichloroetylen (TRI), tetrachloroetylen (nadchloroetylen - PER), trichlorobenzen (TCB), rtęć, kadm,
cynk, miedź, nikiel, chrom, ołów, arsen, wanad i srebro

100,64

Jednostkowe stawki opłat za wprowadzanie do wód lub do ziemi 1 dam

3

(1.000 m

3

) wód chłodniczych

Lp. Wody chłodnicze

Jednostkowa stawka opłaty w zł/dam

3

1 Temperatura wprowadzanej wody jest wyższa niż +26 °C, a nie przekracza +32 °C

0,55

2 Temperatura wprowadzanej wody jest wyższa niż +32 °C, a nie przekracza +35 °C

1,10

3 Temperatura wprowadzanej wody jest wyższa niż +35 °C

3,41

Jednostkowe stawki opłat za 1 m

2

powierzchni zanieczyszczonych o trwałej nawierzchni, z których są wprowadzane do wód

lub do ziemi wody opadowe lub roztopowe, ujęte w otwarte lub zamknięte systemy kanalizacyjne, z wyjątkiem kanalizacji
ogólnospławnej

Lp. Typ powierzchni

Jednostkowa stawka opłaty w zł/m

2

1 Powierzchnia terenów przemysłowych, składowych lub baz transportowych

0,23

2 Powierzchnia portów, o których mowa w ustawie z dnia 21 grudnia 2000 r. o żegludze śródlądowej (Dz.U. z 2006 r.

nr 123, poz. 857 oraz z 2007 r. nr 123, poz. 846 i nr 176, poz. 1238), portów morskich i lotnisk

0,057

3 Powierzchnia dróg i parkingów o nawierzchni szczelnej, w tym także położonych na terenach przemysłowych,

składowych lub w bazach transportowych

0,046

4 Powierzchnia parkingów o nawierzchni nieszczelnej, o liczbie miejsc parkingowych powyżej 500 samochodów, w tym

także położonych na terenach przemysłowych, składowych lub w bazach transportowych

0,069

5 Powierzchnia dróg i parkingów o nawierzchni szczelnej położonych w miastach o gęstości zaludnienia przekraczającej

1300 osób/km

2

0,034

Jednostkowa stawka opłaty za każde rozpoczęte 100 kg przyrostu masy ryb innych niż łososiowate albo innych
organizmów wodnych

Przedmiot opłaty

Jednostkowa stawka opłaty w zł

Każde rozpoczęte 100 kg przyrostu masy ryb innych niż łososiowate albo innych organizmów wodnych w ciągu cyklu
produkcyjnego w obiektach chowu lub hodowli tych ryb lub tych organizmów wodnych, jeżeli średnioroczny przyrost masy
tych ryb lub tych organizmów w poszczególnych latach cyklu produkcyjnego przekracza 1500 kg z 1 ha powierzchni
użytkowej stawów rybnych tego obiektu w jednym roku danego cyklu

0,220

Jednostkowe stawki opłat za pobór 1 m

3

wody podziemnej i 1 m

3

wody powierzchniowej śródlądowej

Lp. Rodzaj pobranej wody

Jednostkowa stawka opłaty w zł/m

3

1 Woda podziemna

0,093

Woda podziemna wykorzystana do zaopatrzenia ludności w wodę przeznaczoną do spożycia lub
na cele socjalno-bytowe

0,055

Woda podziemna wykorzystana na potrzeby produkcji, w której woda wchodzi w skład albo bezpośredni
kontakt z produktami żywnościowymi, farmaceutycznymi lub na cele konfekcjonowania

0,079

2 Woda powierzchniowa śródlądowa

0,046

Woda powierzchniowa śródlądowa wykorzystana do zaopatrzenia ludności w wodę przeznaczoną
do spożycia lub na cele socjalno-bytowe

0,033

Jednostkowe stawki opłat za gazy wprowadzane do powietrza powstające przy przeładunku benzyn silnikowych

Lp. Rodzaj operacji technicznej

Jednostkowa stawka w zł za gazy wprowadzane

do powietrza przy przeładunku jednostki benzyny silnikowej

1 Napełnianie zbiorników z dachem stałym

4,81

2 Opróżnianie zbiorników z dachem pływającym

0,29

3 Napełnianie zbiorników podziemnych

2,56

4 Napełnianie zbiorników naziemnych w kontenerowych stacjach paliw

2,56

5 Napełnianie cystern kolejowych

1,97

6 Napełnianie cystern samochodowych

1,39

7 Napełnianie zbiorników pojazdów

2,85

Część jednostkowych stawek opłat za gazy lub pyły wprowadzane do powietrza z kotłów o nominalnej mocy
cieplnej do 5 MW opalanych węglem kamiennym, koksem, drewnem, olejem lub paliwem gazowym, dla których nie
jest wymagane pozwolenie na wprowadzanie gazów lub pyłów do powietrza albo pozwolenie zintegrowane

Lp. Rodzaje kotłów

Nominalna

Jednostkowa stawka za gazy

moc cieplna kotła

lub pyły wprowadzane

w MW

do powietrza z jednostki

spalonego paliwa

I

Kotły opalane węglem kamiennym

1 Kocioł z rusztem mechanicznym, z urządzeniem odpylającym

Ł 3

14,38 zł/Mg

> 3 i Ł 5

13,45 zł/Mg

2 Kocioł z rusztem mechanicznym, bez urządzenia odpylającego

Ł 5

22,28 zł/Mg

3 Kocioł z rusztem stałym, z ciągiem naturalnym

Ł 5

24,96 zł/Mg

4 Kocioł z rusztem stałym, z ciągiem sztucznym, z urządzeniem odpylającym

Ł 5

18,95 zł/Mg

5 Kocioł z rusztem stałym, z ciągiem sztucznym, bez urządzenia odpylającego

Ł 5

27,88 zł/Mg

II Kotły opalane koksem
1 Kocioł z rusztem stałym, z ciągiem naturalnym

Ł 5

19,13 zł/Mg

2 Kocioł z rusztem stałym, z ciągiem sztucznym, z urządzeniem odpylającym

Ł 5

15,33 zł/Mg

3 Kocioł z rusztem stałym, z ciągiem sztucznym, bez urządzenia odpylającego

Ł 5

22,00 zł/Mg

III Kotły opalane drewnem

Ł 5

3,67 zł/Mg

IV Kotły opalane olejem
1 Olej lekki (zawartość siarki nie większa niż 0,5 %)

Ł 5

7,61 zł/Mg

2 Olej opałowy (zawartość siarki nie większa niż 1 %)

Ł 5

9,35 zł/Mg

JEDNOSTKOWE STAWKI OPŁAT ZA GAZY LUB PYŁY
WPROWADZANE DO POWIETRZA

Lp. Rodzaje gazów lub pyłów Jednostkowa stawka w zł/kg
1 Akrylonitryl (aerozol)

35,23

2 Aldehydy alifatyczne i ich pochodne

1,03

3 Aldehydy pierścieniowe, aromatyczne i ich pochodne 1,03
4 Alkohole alifatyczne i ich pochodne

1,03

5 Alkohole pierścieniowe, aromatyczne i ich pochodne 1,03
6 Aminy i ich pochodne

1,03

7 Amoniak

0,35

8 Arsen

308,10

9 Azbest

308,10

10 Benzen

7,04

11 Benzo/a/piren

308,10

12 Bizmut

14,68

13 Cer

110,04

14 Chlorek winylu (w fazie gazowej)

17,61

15 Chlorowcopochodne węglowodorów:

CFC-11, CFC-12, CFC-13, CFC-111, CFC-112,

154,06

CFC-113, CFC-114, CFC-115, CFC-211, CFC-212,
CFC-213, CFC-214, CFC-215, CFC-216, CFC-217

16 Chlorowcopochodne węglowodorów:

związki typu HCFC

3,09

17 Chrom

44,02

18 Cyna

4,62

19 Cynk

4,62

20 Czterochlorek węgla

2,33

21 Dwusiarczek węgla

1,71

22 Dwutlenek siarki

0,43

23 Dwutlenek węgla (stawka w zł/Mg)

0,23

24 Etery i ich pochodne

1,03

25 Halony: 1211, 1301, 2402

154,06

26 Halony

1,03

27 Kadm

154,06

28 Ketony i ich pochodne

1,03

29 Kobalt

44,02

30 Kwasy nieorganiczne, ich sole i bezwodniki

1,03

31 Kwasy organiczne, ich związki i pochodne

1,03

32 Mangan

17,61

33 Metan (stawka w zł/Mg)

0,23

34 Molibden

10,36

35 Nikiel

308,10

36 Oleje (mgła olejowa)

1,03

37 Ołów

35,23

38 Organiczne pochodne związków siarki

1,03

39 Pierwiastki metaliczne i ich związki

1,03

40 Pierwiastki niemetaliczne

1,03

41 Polichlorodibenzo-p-dioksyny

i polichlorodibenzofurany

308,10

42 Polichlorowane bifenyle

154,06

43 Pyły cementowo-wapiennicze i materiałów

ogniotrwałych

0,29

44 Pyły krzemowe (powyżej 30 % wolnej krzemionki) 1,20
45 Pyły nawozów sztucznych

1,20

46 Pyły polimerów

0,47

47 Pyły środków powierzchniowo czynnych

1,20

48 Pyły węgla brunatnego

0,47

49 Pyły węglowo-grafitowe, sadza

1,20

50 Pyły ze spalania paliw

0,29

51 Pyły pozostałe

0,47

52 Rtęć

154,06

53 Sole niemetali

1,03

54 Substancje organiczne

5,16

55 Tlenek węgla

0,11

56 Tlenki azotu (w przeliczeniu na NO

2

)

0,43

57 Tlenki niemetali

1,03

58 1,1,1-trójchloroetan

154,06

59 Węglowodory alifatyczne i ich pochodne

0,11

60 Węglowodory pierścieniowe, aromatyczne

i ich pochodne

1,17

61 Związki azowe, azoksy, nitrowe i nitrozowe

1,03

62 Związki heterocykliczne

1,03

63 Związki izocykliczne

1,03

Górne jednostkowe stawki opłat za korzystanie ze
środowiska na rok 2008

Lp.

Przedmiot opłaty

Górna jednostkowa

stawka opłaty

1 Gazy lub pyły wprowadzane do powietrza

313,99 zł/kg

2 Substancje wprowadzane ze ściekami do wód

lub do ziemi

201,30 zł/kg

3 Wody chłodnicze

23,00 zł/dam

3

4 Umieszczenie odpadów na składowisku

230,02 zł/Mg

5 Pobór wody podziemnej

3,41 zł/m

3

6 Pobór wody powierzchniowej śródlądowej

1,77 zł/m

3

7 Powierzchnia, z której odprowadzane są ścieki,

o których mowa w art. 3 pkt 38 lit. c) ustawy
z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony
środowiska

3,41 zł/m

2

8 Za każde rozpoczęte 100 kg przyrostu masy ryb

innych niż łososiowate lub innych organizmów
wodnych w ciągu cyklu produkcyjnego w obiektach
chowu lub hodowli tych ryb lub tych organizmów,
o ile zachodzą okoliczności, o których mowa w art. 3
pkt 38 lit. g) ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo
ochrony środowiska

22,01 zł