krawiec 743[01]

background image
background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

1

Autorzy:

mgr Ewa Figura

mgr in

ż

. Anna Solska

dr hab. in

ż

. Maria Pawłowa




Recenzenci:

mgr Maria Kaczmarek

mgr Wiesława Paciorek




Opracowanie redakcyjne:

mgr Dagmara Kowalik

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

2

Spis tre

ś

ci

Wprowadzenie

4

I

Zało

ż

enia

programowo-organizacyjne

kształcenia

w zawodzie

6

1. Opis pracy w zawodzie

6

2. Zalecenia dotycz

ą

ce organizacji procesu

dydaktyczno-wychowawczego

7

II Plany nauczania

16

III Moduły kształcenia w zawodzie

18

1. Podstawy zawodu

18

Przestrzeganie przepisów bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy,

ochrony przeciwpo

ż

arowej oraz ochrony

ś

rodowiska

21

Charakteryzowanie surowców włókienniczych

25

Rozpoznawanie nitek

28

Charakteryzowanie płaskich wyrobów włókienniczych, skór
i dodatków krawieckich

31

2. Podstawy projektowania odzie

ż

y

35

Sporz

ą

dzanie rysunku technicznego odzie

ż

owego

38

Sporz

ą

dzanie rysunków wyrobów odzie

ż

owych

41

Zastosowanie zasad kolorystyki i kompozycji w projektowaniu
odzie

ż

y

44

Dobieranie

wyrobów

odzie

ż

owych

do

typu

sylwetki

i przeznaczenia

48

Dobieranie materiałów odzie

ż

owych, dodatków krawieckich

i galanteryjnych

51

3. Formy odzie

ż

y

54

Wykonywanie pomiarów krawieckich

57

Konstruowanie i modelowanie form podstawowych wyrobów
odzie

ż

owych

60

Modelowanie form odzie

ż

y zgodnie z projektem plastycznym

65

Modelowanie form odzie

ż

y dla figur nietypowych

69

4. Technologia kroju i szycia

72

Organizowanie procesu technologicznego w krojowni

75

Wykonywanie obróbki termicznej odzie

ż

y

79

Wykonywanie poł

ą

cze

ń

elementów odzie

ż

y

83

5. Przemysłowa produkcja odzie

ż

y

87

Organizowanie procesu produkcyjnego w przedsi

ę

biorstwie

odzie

ż

owym

90

Opracowywanie dokumentacji procesu produkcyjnego odzie

ż

y

94

Wykonywanie

operacji

technologicznych

w

procesach

wytwarzania wyrobów odzie

ż

owych

98

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

3

6. Usługi krawieckie

102

Organizowanie pracy w krawieckim zakładzie usługowym

105

Wytwarzanie odzie

ż

y miarowej

108

Prowadzenie działalno

ś

ci gospodarczej

112

7. Praktyka zawodowa

116

Wykonywanie prac w przedsi

ę

biorstwie odzie

ż

owym

118

Wykonywanie prac w zakładzie miarowo-usługowym

121

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

4

Wprowadzenie

Celem kształcenia w szkole zawodowej jest przygotowanie aktywnego,

mobilnego i skutecznie działaj

ą

cego pracownika gospodarki. Efektywne

funkcjonowanie na rynku pracy wymaga: przygotowania ogólnego,
opanowania podstawowych umiej

ę

tno

ś

ci zawodowych oraz kształcenia

ustawicznego.

Absolwent współczesnej szkoły powinien charakteryzowa

ć

si

ę

otwarto

ś

ci

ą

,

wyobra

ź

ni

ą

,

zdolno

ś

ci

ą

do

ci

ą

głego

kształcenia

i doskonalenia

oraz

umiej

ę

tno

ś

ci

ą

oceny

własnych

mo

ż

liwo

ś

ci.

Wprowadzenie do systemu szkolnego programów modułowych powinno
ułatwi

ć

kształtowanie takiej sylwetki absolwenta.

Kształcenie według modułowego programu nauczania charakteryzuje

si

ę

tym,

ż

e:

− cele kształcenia i materiał nauczania wynikaj

ą

z przyszłych zada

ń

zawodowych,

− przygotowanie ucznia do wykonywania zawodu odbywa si

ę

głównie

poprzez realizacj

ę

zada

ń

zbli

ż

onych do tych, które s

ą

wykonywane

na stanowisku pracy,

− nie ma podziału na zaj

ę

cia teoretyczne i praktyczne,

− jednostki modułowe integruj

ą

tre

ś

ci kształcenia z ró

ż

nych dyscyplin

wiedzy,

− w szerokim zakresie wykorzystuje si

ę

zasad

ę

transferu wiedzy

i umiej

ę

tno

ś

ci,

− proces uczenia si

ę

dominuje nad procesem nauczania,

− programy nauczania s

ą

elastyczne, poszczególne jednostki mo

ż

na

wymienia

ć

, modyfikowa

ć

, uzupełnia

ć

oraz dostosowywa

ć

do poziomu

wymaganych umiej

ę

tno

ś

ci, potrzeb gospodarki oraz lokalnego rynku

pracy,

− umiej

ę

tno

ś

ci opanowane w ramach poszczególnych modułów daj

ą

mo

ż

liwo

ść

wykonywania okre

ś

lonego zakresu pracy.

Realizacja modułowego programu nauczania zapewnia opanowanie

przez uczniów umiej

ę

tno

ś

ci okre

ś

lonych w podstawie programowej

kształcenia w zawodzie oraz przygotowuje do kształcenia ustawicznego.

Modułowy program nauczania składa si

ę

z zestawu modułów

kształcenia w zawodzie i odpowiadaj

ą

cych im jednostek modułowych,

umo

ż

liwiaj

ą

cych

zdobywanie

wiadomo

ś

ci

oraz

kształtowanie

umiej

ę

tno

ś

ci i postaw wła

ś

ciwych dla zawodu.

Jednostka

modułowa

stanowi

element

modułu

kształcenia

w zawodzie obejmuj

ą

cy logiczny i mo

ż

liwy do wykonania wycinek pracy,

o wyra

ź

nie okre

ś

lonym pocz

ą

tku i zako

ń

czeniu, który nie podlega

dalszym podziałom, a jego rezultatem jest produkt, usługa lub istotna
decyzja.

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

5

W strukturze modułowego programu nauczania wyró

ż

niono:

− zało

ż

enia programowo-organizacyjne kształcenia w zawodzie,

− plany nauczania,
− programy modułów i jednostek modułowych.

Moduł kształcenia w zawodzie zawiera: cele kształcenia, wykaz

jednostek modułowych, schemat układu jednostek modułowych,
literatur

ę

.

Jednostka modułowa zawiera: szczegółowe cele kształcenia, materiał

nauczania,

ć

wiczenia,

ś

rodki dydaktyczne, wskazania metodyczne do

realizacji programu jednostki, propozycje metod sprawdzania i oceny
osi

ą

gni

ęć

edukacyjnych ucznia.

Dydaktyczna

mapa

programu,

zamieszczona

w zało

ż

eniach

programowo-organizacyjnych, przedstawia schemat powi

ą

za

ń

mi

ę

dzy

modułami i jednostkami modułowymi oraz okre

ś

la kolejno

ść

ich

realizacji. Ma ona ułatwi

ć

organizowanie procesu kształcenia.

W programie został przyj

ę

ty system kodowania modułów i jednostek

modułowych zawieraj

ą

cy nast

ę

puj

ą

ce elementy:

− symbol cyfrowy zawodu według klasyfikacji zawodów szkolnictwa

zawodowego,

− symbol literowy oznaczaj

ą

cy kategori

ę

modułów:

O – dla modułu zawodowego,
Z – dla modułów zawodowych,

− cyfr

ę

arabsk

ą

oznaczaj

ą

c

ą

kolejny moduł lub jednostk

ę

modułow

ą

.



Przykładowy zapis kodowania modułu:
743[01].O1
743[01] – symbol cyfrowy zawodu: krawiec
O1 – pierwszy moduł ogólnozawodowy

Przykładowy zapis kodowania jednostki modułowej:
743[01].O1.02
743[01] – symbol cyfrowy zawodu: krawiec
O1 – pierwszy moduł ogólnozawodowy Podstawy zawodu
02 – druga jednostka modułowa w module O1 Charakteryzowanie
surowców włókienniczych




background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

6

I. Zało

ż

enia programowo-organizacyjne kształcenia

w zawodzie

1. Opis pracy w zawodzie

Typowe stanowiska pracy

Absolwent szkoły kształc

ą

cej w zawodzie krawiec mo

ż

e podejmowa

ć

prac

ę

w zakładach przemysłu odzie

ż

owego w: krojowni, wzorcowni,

szwalni, wyko

ń

czalni, dziale przygotowania produkcji oraz w zakładach

miarowo-usługowych, mo

ż

e tak

ż

e samodzielnie prowadzi

ć

działalno

ść

gospodarcz

ą

.


Zadania zawodowe
Do typowych zada

ń

zawodowych nale

żą

:

− konstruowanie i modelowanie podstawowych wyrobów odzie

ż

owych,

− wykonywanie rysunków układów form i szablonów na powierzchni

materiałów podstawowych i pomocniczych,

− układanie w warstwy materiałów metra

ż

owych,

− wykrawanie elementów wyrobów odzie

ż

owych,

− szycie

indywidualnie

i

w

zespole

produkcyjnym

wyrobów

odzie

ż

owych,

− dokonywanie obróbki termicznej elementów odzie

ż

y gotowej

z ró

ż

nych materiałów.


Umiej

ę

tno

ś

ci zawodowe

W wyniku kształcenia w zawodzie absolwent powinien umie

ć

:

− odczytywa

ć

rysunek modelowy,

− posługiwa

ć

si

ę

dokumentacj

ą

techniczn

ą

i

technologiczn

ą

w procesie wytwarzania wyrobów odzie

ż

owych,

− wykonywa

ć

rysunek modelowy wyrobu odzie

ż

owego na sylwetce

podstawowej,

− wykonywa

ć

formy i szablony elementów odzie

ż

y i rysunki ich układu

na materiale odzie

ż

owym,

− wykonywa

ć

modelowanie konstrukcyjne i wtórne podstawowych

wyrobów odzie

ż

owych zgodnie z projektem plastycznym i aktualn

ą

lini

ą

mody,

− dobiera

ć

materiały odzie

ż

owe i dodatki krawieckie do podstawowych

wyrobów odzie

ż

owych z uwzgl

ę

dnieniem ich funkcji u

ż

ytkowych oraz

zasad konserwacji,

− oblicza

ć

zu

ż

ycie materiałów odzie

ż

owych i dodatków krawieckich dla

jednostkowych sztuk wyrobów odzie

ż

owych,

− wykonywa

ć

kolejne etapy procesu wytwarzania podstawowych

wyrobów odzie

ż

owych,

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

7

− stosowa

ć

zasady kontroli zapewniaj

ą

ce wysok

ą

jako

ść

wyrobów

odzie

ż

owych,

− wyja

ś

nia

ć

zasady

organizowania

procesu

produkcyjnego

w przedsi

ę

biorstwie odzie

ż

owym i w zakładzie usługowym,

− przestrzega

ć

przepisów bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy, ochrony

przeciwpo

ż

arowej oraz ochrony

ś

rodowiska,

− organizowa

ć

stanowisko pracy zgodnie z wymaganiami ergonomii,

− komunikowa

ć

si

ę

z uczestnikami procesu pracy,

− stosowa

ć

przepisy kodeksu pracy dotycz

ą

ce praw i obowi

ą

zków

pracownika i pracodawcy,

− stosowa

ć

przepisy prawa w zakresie wykonywanych zada

ń

zawodowych,

− korzysta

ć

z ró

ż

nych

ź

ródeł informacji,

− udziela

ć

pierwszej pomocy poszkodowanym w wypadkach przy

pracy,

− planowa

ć

prowadzenie działalno

ś

ci gospodarczej.

2. Zalecenia dotycz

ą

ce organizacji procesu dydaktyczno-

wychowawczego

Proces kształcenia według modułowego programu nauczania dla

zawodu krawiec mo

ż

e by

ć

realizowany w trzyletniej zasadniczej szkole

zawodowej oraz w rocznej szkole policealnej.

Program

nauczania

obejmuje

kształcenie

ogólnozawodowe

i zawodowe.

Kształcenie

ogólnozawodowe

zapewnia

orientacj

ę

w zawodzie oraz ułatwia ewentualn

ą

zmian

ę

zawodu. Kształcenie

zawodowe ma na celu przygotowanie absolwenta szkoły do realizacji
zada

ń

na typowych dla zawodu stanowiskach pracy.

Ogólne i szczegółowe cele kształcenia wynikaj

ą

z podstawy

programowej kształcenia w zawodzie. Tre

ś

ci programowe zawarte s

ą

w module ogólnozawodowym i modułach zawodowych.

Moduły s

ą

podzielone na jednostki modułowe. Ka

ż

da jednostka

modułowa zawiera tre

ś

ci stanowi

ą

ce logiczn

ą

cało

ść

. Realizacja

szczegółowych celów kształcenia jednostek modułowych powinna
zapewni

ć

opanowanie umiej

ę

tno

ś

ci pozwalaj

ą

cych na wykonywanie

okre

ś

lonego zakresu pracy. Czynnikiem sprzyjaj

ą

cym kształtowaniu

umiej

ę

tno

ś

ci zawodowych jest wykonywanie

ć

wicze

ń

zaproponowanych

w poszczególnych jednostkach modułowych.

Program modułu ogólnozawodowego 743[01].O1 Podstawy zawodu -

składa

si

ę

z

czterech

jednostek

modułowych

i

obejmuje

ogólnozawodowe tre

ś

ci kształcenia z zakresu: przestrzegania przepisów

bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy, ochrony przeciwpo

ż

arowej oraz ochrony

ś

rodowiska,

charakteryzowania

surowców

włókienniczych,

rozpoznawania

nitek,

charakteryzowania

płaskich

wyrobów

włókienniczych, skór i dodatków krawieckich.

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

8

Program modułu zawodowego 743[01].Z1 Podstawy projektowania

odzie

ż

y,

składa

si

ę

z

pi

ę

ciu

jednostek

modułowych

i obejmuje tre

ś

ci kształcenia z zakresu: sporz

ą

dzania rysunku

technicznego

odzie

ż

owego,

sporz

ą

dzania

rysunków

wyrobów

odzie

ż

owych,

zastosowania

zasad

kolorystyki

i

kompozycji

w projektowaniu odzie

ż

y, dobierania wyrobów odzie

ż

owych do typu

sylwetki i przeznaczenia oraz dobierania materiałów odzie

ż

owych,

dodatków krawieckich i galanteryjnych.

Program modułu zawodowego 743[01].Z2 Formy odzie

ż

y, składa si

ę

z czterech jednostek modułowych i zawiera tre

ś

ci dotycz

ą

ce:

wykonywania pomiarów krawieckich, konstruowania i modelowania form
podstawowych wyrobów odzie

ż

owych, modelowania form odzie

ż

y

zgodnie z projektem plastycznym oraz modelowania form odzie

ż

y dla

figur nietypowych.

Program modułu zawodowego 743[01].Z3 Technologia kroju i szycia,

składa si

ę

z trzech jednostek modułowych i obejmuje tre

ś

ci

z zakresu: organizowania procesu technologicznego w krojowni,
wykonywania obróbki termicznej odzie

ż

y, wykonywania poł

ą

cze

ń

elementów odzie

ż

y.

Program modułu zawodowego 743[01].Z4 Przemysłowa produkcja

odzie

ż

y, składa si

ę

z trzech jednostek modułowych i obejmuje tre

ś

ci

z zakresu: organizowania procesu produkcyjnego w przedsi

ę

biorstwie

odzie

ż

owym, opracowywania dokumentacji procesu produkcyjnego

odzie

ż

y oraz wykonywania operacji technologicznych w procesach

wytwarzania wyrobów odzie

ż

owych.

Program modułu zawodowego 743[01].Z5 Usługi krawieckie, składa

si

ę

z

trzech

jednostek

modułowych

i

obejmuje

tre

ś

ci

z zakresu: organizowania pracy w krawieckim zakładzie usługowym,
wytwarzania odzie

ż

y miarowej oraz prowadzenia działalno

ś

ci

gospodarczej.

Program modułu 743[01].Z6 Praktyka zawodowa dotyczy tylko szkoły

policealnej, składa si

ę

z dwóch jednostek modułowych i obejmuje tre

ś

ci

z zakresu: wykonywania prac w przedsi

ę

biorstwie odzie

ż

owym oraz

wykonywania prac w zakładzie miarowo-usługowym.

Wykaz modułów i jednostek modułowych zamieszczono w tabeli.

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

9

Wykaz modułów i jednostek modułowych

Symbol

jednostki

modułowej

Zestawienie modułów i jednostek modułowych

Orientacyjna

liczba godzin

na realizacj

ę

Moduł 743[01].O1

Podstawy zawodu

216

743[01].O1.01 Przestrzeganie przepisów bezpiecze

ń

stwa i higieny

pracy, ochrony przeciwpo

ż

arowej oraz ochrony

ś

rodowiska

40

743[01].O1.02 Charakteryzowanie surowców włókienniczych

50

743[01].O1.03 Rozpoznawanie nitek

30

743[01].O1.04 Charakteryzowanie płaskich wyrobów włókienniczych,

skór i dodatków krawieckich

96

Moduł 743[01].Z1

Podstawy projektowania odzie

ż

y

252

743[01].Z1.01 Sporz

ą

dzanie rysunku technicznego odzie

ż

owego

40

743[01].Z1.02 Sporz

ą

dzanie rysunków wyrobów odzie

ż

owych

40

743[01].Z1.03 Zastosowanie zasad kolorystyki i kompozycji

w projektowaniu odzie

ż

y

40

743[01].Z1.04 Dobieranie wyrobów odzie

ż

owych do typu sylwetki

i przeznaczenia

60

743[01].Z1.05 Dobieranie materiałów odzie

ż

owych, dodatków

krawieckich i galanteryjnych

72

Moduł 743[01].Z2

Formy odzie

ż

y

180

743[01].Z2.01 Wykonywanie pomiarów krawieckich

30

743[01].Z2.02 Konstruowanie i modelowanie form podstawowych

wyrobów odzie

ż

owych

70

743[01].Z2.03 Modelowanie form odzie

ż

y zgodnie z projektem

plastycznym

40

743[01].Z2.04 Modelowanie form odzie

ż

y dla figur nietypowych

40

Moduł 743[01].Z3

Technologia kroju i szycia

396

743[01].Z3.01 Organizowanie procesu technologicznego w krojowni

50

743[01].Z3.02 Wykonywanie obróbki termicznej odzie

ż

y

80

743[01].Z3.03 Wykonywanie poł

ą

cze

ń

elementów odzie

ż

y

266

Moduł 743[01].Z4

Przemysłowa

produkcja odzie

ż

y

396

743[01].Z4.01 Organizowanie procesu produkcyjnego

w przedsi

ę

biorstwie odzie

ż

owym

40

743[01].Z4.02 Opracowywanie dokumentacji procesu produkcyjnego

odzie

ż

y

100

743[01].Z4.03 Wykonywanie operacji technologicznych w procesach

wytwarzania wyrobów odzie

ż

owych

256


background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

10

Moduł 743[01].Z5

Usługi krawieckie

396

743[01].Z5.01 Organizowanie pracy w krawieckim zakładzie usługowym

100

743[01].Z5.02 Wytwarzanie odzie

ż

y miarowej

236

743[01].Z5.03 Prowadzenie działalno

ś

ci gospodarczej

60

Moduł 743[01].Z6*

Praktyka zawodowa

140

743[01].Z6.01 Wykonywanie prac w przedsi

ę

biorstwie odzie

ż

owym

70

743[01].Z6.02 Wykonywanie prac w zakładzie miarowo-usługowym

70

RAZEM

1836


Proponowana liczba godzin odnosi si

ę

do planu nauczania dla trzyletniej

zasadniczej szkoły zawodowej.

Moduł 743[01].Z6* Praktyka zawodowa dotyczy tylko szkoły

policealnej.

Na

podstawie

wykazu

oraz

układu

jednostek

modułowych

sporz

ą

dzono dydaktyczn

ą

map

ę

programu

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

11

Dydaktyczna mapa programu

743[01].Z1.05

743[01].Z1

743[01].Z1.01

743[01].Z1.02

743[01].Z1.04

743[01].Z1.03

743[01].O1

743[01].O1.01

743[01].O1.02

743[01].O1.03

743[01].O1.04

743[01].Z3

743[01].Z3.01

743[01].Z3.02

743[01].Z3.03

743[01].Z2

743[01].Z2.02

743[01].Z2.01

743[01].Z2.03

743[01].Z2.04

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

12
















Dydaktyczna mapa programu stanowi schemat powi

ą

za

ń

mi

ę

dzy

modułami oraz jednostkami modułowymi i okre

ś

la kolejno

ść

ich

realizacji. Szkoła powinna z niej korzysta

ć

przy planowaniu zaj

ąć

dydaktycznych. Ewentualna zmiana kolejno

ś

ci realizacji programu

modułów lub jednostek modułowych powinna by

ć

poprzedzona

szczegółow

ą

analiz

ą

dydaktycznej mapy programu oraz tre

ś

ci jednostek

modułowych.

Orientacyjna liczba godzin na realizacj

ę

, podana w tabeli wykazu

jednostek modułowych, mo

ż

e ulega

ć

zmianie w zale

ż

no

ś

ci od

stosowanych

przez

nauczyciela

metod

nauczania

i

ś

rodków

dydaktycznych.

W zintegrowanym procesie kształcenia modułowego nie ma podziału

na zaj

ę

cia teoretyczne i praktyczne. Stosowane metody i formy

organizacyjne pracy uczniów powinny zapewni

ć

osi

ą

gni

ę

cie, zało

ż

onych

w programie nauczania, celów kształcenia. Wymaga to takiej organizacji
kształcenia, w której proces uczenia si

ę

b

ę

dzie dominowa

ć

nad

procesem nauczania, dlatego te

ż

szczególn

ą

uwag

ę

nale

ż

y zwróci

ć

na

dobrze zorganizowan

ą

, samodzieln

ą

, kierowan

ą

przez nauczyciela prac

ę

uczniów.

W trakcie realizacji programu nauczania nale

ż

y zwróci

ć

uwag

ę

na

samokształcenie uczniów z wykorzystaniem literatury zawodowej,
podr

ę

czników, norm, poradników, katalogów, instrukcji i pozatekstowych

ź

ródeł informacji. W realizacji tre

ś

ci kształcenia nale

ż

y uwzgl

ę

dni

ć

współczesne technologie, materiały, narz

ę

dzia i sprz

ę

t.

743[01].Z5

743[01].Z5.03

743[01].Z5.02

743[01].Z5.01

743[01].Z6

743[01].Z6.01

743[01].Z6.02

743[01].Z4

743[01].Z4.01

743[01].Z4.02

743[01].Z4.03

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

13

Wskazane

jest

wykorzystywanie

filmów

dydaktycznych

i specjalistycznych programów komputerowych oraz organizowanie
wycieczek do zakładów odzie

ż

owych, sklepów z materiałami, na targi

i wystawy mody.

Prowadzenie zaj

ęć

metodami aktywizuj

ą

cymi i praktycznymi wymaga

od nauczyciela przygotowania materiałów, takich jak:
− instrukcje bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy,

− instrukcje stanowiskowe,
− instrukcje do wykonywania

ć

wicze

ń

,

− teksty przewodnie,
− instrukcje do metody projektów.

Nauczyciele wdra

ż

aj

ą

cy modułowy program nauczania powinni

posiada

ć

przygotowanie

w

zakresie

kształcenia

modułowego,

aktywizuj

ą

cych metod nauczania, pomiaru dydaktycznego oraz

opracowywania pakietów edukacyjnych.

Nauczyciele kieruj

ą

cy procesem kształtowania umiej

ę

tno

ś

ci uczniów

powinni im udziela

ć

pomocy w rozwi

ą

zywaniu problemów zwi

ą

zanych

z realizacj

ą

zada

ń

, sterowa

ć

tempem pracy, z uwzgl

ę

dnieniem

predyspozycji oraz do

ś

wiadcze

ń

uczniów. Ponadto powinni rozwija

ć

zainteresowanie zawodem, wskazywa

ć

mo

ż

liwo

ś

ci dalszego kształcenia,

zdobywania nowych umiej

ę

tno

ś

ci i kwalifikacji zawodowych. Powinni

kształtowa

ć

po

żą

dane postawy uczniów takich jak: rzetelno

ść

i odpowiedzialno

ść

za prac

ę

, dbało

ść

o jej jako

ść

, utrzymywanie

porz

ą

dku na stanowisku pracy, poszanowanie dla pracy innych osób,

dbało

ść

o racjonalne wykorzystywanie materiałów.

Zaleca si

ę

, aby kształcenie modułowe było realizowane metodami

takimi jak: metoda przypadków, inscenizacji, dyskusja dydaktyczna, gry
dydaktyczne

oraz

pokaz

z

obja

ś

nieniem,

metoda

projektów,

przewodniego tekstu,

ć

wicze

ń

praktycznych. Dominuj

ą

c

ą

metod

ą

nauczania powinny by

ć

ć

wiczenia praktyczne.

Wa

ż

nym

elementem

procesu

dydaktycznego

jest

system

sprawdzania i oceny osi

ą

gni

ęć

szkolnych ucznia. Wskazane jest

prowadzenie bada

ń

diagnostycznych, kształtuj

ą

cych i sumuj

ą

cych.

Badania diagnostyczne, przeprowadzane przed rozpocz

ę

ciem

procesu kształcenia, maj

ą

na celu sprawdzenie poziomu wiadomo

ś

ci

i umiej

ę

tno

ś

ci uczniów w zakresie potrzebnym do podj

ę

cia nauki

w wybranym obszarze. Wyniki tych bada

ń

nale

ż

y wykorzysta

ć

podczas

planowania realizacji procesu kształcenia w danej jednostce modułowej.

Badania kształtuj

ą

ce, prowadzone w trakcie realizacji programu, maj

ą

na celu dostarczanie informacji o efektywno

ś

ci procesu nauczania-

uczenia si

ę

. Informacje uzyskane w wyniku tych bada

ń

pozwalaj

ą

nauczycielowi na dokonywanie niezb

ę

dnych korekt w organizacji

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

14

procesu kształcenia tak, aby uczniowie osi

ą

gn

ę

li zało

ż

one cele

kształcenia.

Badania sumuj

ą

ce powinny by

ć

prowadzone po zako

ń

czeniu

realizacji programu jednostki modułowej. Pozwalaj

ą

one stwierdzi

ć

,

w jakim stopniu zało

ż

one cele kształcenia zostały przez uczniów

osi

ą

gni

ę

te.

Sprawdzanie i ocenianie osi

ą

gni

ęć

uczniów powinno odbywa

ć

si

ę

w sposób ci

ą

gły i systematyczny, przez cały czas realizacji programu.

Wiedza mo

ż

e by

ć

sprawdzana za pomoc

ą

sprawdzianów ustnych

i pisemnych oraz testów osi

ą

gni

ęć

szkolnych. Umiej

ę

tno

ś

ci praktyczne

proponuje si

ę

sprawdza

ć

poprzez obserwacj

ę

czynno

ś

ci wykonywanych

przez uczniów podczas realizacji

ć

wicze

ń

, stosowanie sprawdzianów

praktycznych oraz testów praktycznych z zadaniami typu próba pracy,
zadaniami nisko symulowanymi lub wysoko symulowanymi.

Prowadzenie pomiaru dydaktycznego wymaga od nauczyciela

okre

ś

lenia kryteriów oceniania, opracowania testów osi

ą

gni

ęć

szkolnych,

arkuszy obserwacji i arkuszy oceny post

ę

pów uczniów.

Ocenianie powinno u

ś

wiadamia

ć

uczniowi poziom jego osi

ą

gni

ęć

w stosunku do wymaga

ń

edukacyjnych, wdra

ż

a

ć

do systematycznej

pracy, samokontroli i samooceny.

Ś

rodki dydaktyczne, niezb

ę

dne w procesie kształcenia modułowego,

stanowi

ą

: pomoce dydaktyczne - ilustracje, fotografie, rysunki, plansze,

podr

ę

czniki, katalogi, normy, modele, eksponaty wyrobów odzie

ż

owych;

materiały dydaktyczne - foliogramy, przezrocza, płyty CD, filmy;
techniczne

ś

rodki kształcenia - rzutniki pisma, rzutniki przezroczy,

magnetowidy, komputery; dydaktyczne

ś

rodki pracy - maszyny,

urz

ą

dzenia, narz

ę

dzia, przyrz

ą

dy.

Pracownie powinny by

ć

wyposa

ż

one w

ś

rodki dydaktyczne, okre

ś

lone

w programach jednostek modułowych.

Kształtowanie umiej

ę

tno

ś

ci praktycznych powinno odbywa

ć

si

ę

w odpowiednio wyposa

ż

onych pracowniach oraz w placówkach

dysponuj

ą

cych odpowiedni

ą

baz

ą

techniczn

ą

i dydaktyczn

ą

.

Stanowiska do

ć

wicze

ń

w wydzielonej cz

ęś

ci pracowni lub

warsztatów, powinny by

ć

zorganizowane zgodnie z wymaganiami

ergonomii, przepisami bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy oraz ochrony

przeciwpo

ż

arowej.

Wskazane jest prowadzenie zaj

ęć

w grupie do 15 osób. Proponowane

formy organizacyjne prowadzenia zaj

ęć

to: praca w 2-3 osobowych

zespołach oraz praca indywidualna.

Szkoła podejmuj

ą

ca kształcenie w zawodzie według modułowego

programu nauczania powinna posiada

ć

odpowiednie warunki lokalowe

oraz wyposa

ż

enie techniczne i dydaktyczne.

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

15

W szkole kształc

ą

cej w zawodzie krawiec niezb

ę

dne s

ą

nast

ę

puj

ą

ce

pomieszczenia dydaktyczne:

− pracownia materiałoznawstwa odzie

ż

owego,

− pracownia projektowania i modelowania odzie

ż

y,

− pracownia

ć

wicze

ń

praktycznych - warsztaty szkolne.

W trosce o jako

ść

kształcenia konieczne s

ą

systematyczne działania

szkoły polegaj

ą

ce na:

− pozyskiwaniu nowych

ś

rodków dydaktycznych,

− współpracy z zakładami produkcyjnymi stosuj

ą

cymi nowoczesne

technologie wytwarzania odzie

ż

y,

− doskonaleniu nauczycieli w zakresie kształcenia modułowego,

aktywizuj

ą

cych metod nauczania, pomiaru dydaktycznego oraz

projektowania pakietów edukacyjnych.

Je

ż

eli szkoła nie mo

ż

e zapewni

ć

realizacji programu niektórych

jednostek modułowych w oparciu o własn

ą

baz

ę

, powinna powierzy

ć

kształcenie

placówkom

dysponuj

ą

cym

dobr

ą

baz

ą

techniczn

ą

i dydaktyczn

ą

, takim jak centra kształcenia praktycznego.







background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

16

II. Plany nauczania


PLAN NAUCZANIA

Zasadnicza szkoła zawodowa
Zawód: krawiec 743[01]
Podbudowa programowa: gimnazjum

Lp.

Dla

młodzie

ż

y

Dla dorosłych

Liczba

godzin

tygodniowo

w trzyletnim

okresie

nauczania

Liczba

godzin

tygodniowo

w trzyletnim

okresie

nauczania

Liczba

godzin

w 3-letnim

okresie

nauczania

Semestry I – VI

Moduły kształcenia

w zawodzie

Klasy I -III

Forma

stacjonarna

Forma

zaoczna

1.

Podstawy zawodu

6

5

82

2.

Podstawy
projektowania odzie

ż

y

7

6

100

3.

Formy odzie

ż

y

5

4

70

4.

Technologia kroju
i szycia

11

8

150

5.

Przemysłowa

produkcja odzie

ż

y

11

8

150

6.

Usługi krawieckie

11

8

150

Razem

51

39

702



background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

17

PLAN NAUCZANIA

Szkoła policealna
Zawód: krawiec 743[01]
Podbudowa programowa: szkoła daj

ą

ca wykształcenie

ś

rednie



Lp.

Dla młodzie

ż

y

Dla dorosłych

Liczba godzin

tygodniowo

w rocznym

okresie

nauczania

Liczba

godzin

tygodniowo

w rocznym

okresie

nauczania

Liczba

godzin

w rocznym

okresie

nauczania

Semestry I – II

Moduły kształcenia

w zawodzie

Semestry I - II

Forma

stacjonarna

Forma

zaoczna

1.

Podstawy zawodu

3

2

41

2.

Podstawy
projektowania odzie

ż

y

4

2

55

3.

Formy odzie

ż

y

3

2

41

4.

Technologia kroju
i szycia

5

4

68

5.

Przemysłowa
produkcja odzie

ż

y

5

4

68

6.

Usługi krawieckie

5

4

68

Razem

25

18

341

Praktyka zawodowa 4 tygodnie


background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

18

III. Moduły kształcenia w zawodzie

Moduł 743[01].O1
Podstawy zawodu

1. Cele kształcenia

W wyniku procesu kształcenia ucze

ń

(słuchacz) powinien umie

ć

:

organizowa

ć

stanowisko pracy, zgodnie z wymaganiami ergonomii,

okre

ś

la

ć

zasady organizowania procesu pracy,

rozpoznawa

ć

podstawowe

rodzaje

włókien

naturalnych,

chemicznych oraz mieszanek włókienniczych,

okre

ś

la

ć

wła

ś

ciwo

ś

ci włókien naturalnych i chemicznych,

rozpoznawa

ć

podstawowe wyroby liniowe,

dobiera

ć

nici do szycia wyrobów odzie

ż

owych z okre

ś

lonych

materiałów,

rozpoznawa

ć

podstawowe rodzaje płaskich materiałów pochodzenia

włókienniczego i niewłókienniczego,

okre

ś

la

ć

podstawowe

cechy

materiałów

decyduj

ą

ce

o

ich

przydatno

ś

ci u

ż

ytkowej,

okre

ś

la

ć

warto

ść

u

ż

ytkow

ą

oraz estetyczne wła

ś

ciwo

ś

ci materiałów,

okre

ś

la

ć

zasady oceny jako

ś

ci tkanin i dzianin,

dobiera

ć

sposoby konserwacji okre

ś

lonych wyrobów odzie

ż

owych,

odczytywa

ć

znaki informacyjne okre

ś

laj

ą

ce warunki konserwacji

wyrobów odzie

ż

owych,

okre

ś

la

ć

zasady magazynowania materiałów odzie

ż

owych,

okre

ś

la

ć

sposoby utylizacji odpadów i produktów ubocznych,

powstaj

ą

cych podczas produkcji odzie

ż

y i wyrobów włókienniczych,

przestrzega

ć

przepisów bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy, ochrony

przeciwpo

ż

arowej oraz ochrony

ś

rodowiska,

stosowa

ć

procedury udzielania pierwszej pomocy w stanach

zagro

ż

enia zdrowia i

ż

ycia.








background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

19

2. Wykaz jednostek modułowych

Symbol

jednostki

modułowej

Nazwa jednostki modułowej

Orientacyjna

liczba godzin

na realizacj

ę

743[01]O1.01

Przestrzeganie przepisów bezpiecze

ń

stwa

i higieny pracy, ochrony przeciwpo

ż

arowej oraz

ochrony

ś

rodowiska


40

743[01]O1.02

Charakteryzowanie surowców włókienniczych

50

743[01]O1.03

Rozpoznawanie nitek

30

743[01]O1.04

Charakteryzowanie płaskich wyrobów
włókienniczych, skór i dodatków krawieckich

96

Razem 216

3. Schemat układu jednostek modułowych





























743[01].O1.01

Przestrzeganie przepisów

bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy,

ochrony przeciwpo

ż

arowej oraz

ochrony

ś

rodowiska

743[01].O1

Podstawy zawodu

743[01].O1.03

Rozpoznawanie nitek

743[01].O1.04

Charakteryzowanie płaskich

wyrobów włókienniczych, skór

i dodatków krawieckich

743[01].O1.01

Charakteryzowanie surowców

włókienniczych

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

20

4. Literatura

Buchfelder M.: Podr

ę

cznik pierwszej pomocy. PZWL, Warszawa 2003

Chyrosz M., Zembowicz – Sułkowska E.: Materiałoznawstwo odzie

ż

owe,

WSiP, Warszawa 1997
Czołnik H.: Nowoczesne maszyny prz

ę

dzalnicze. Czesarki. WSiP,

Warszawa 1987
Czołnik H.: Nowoczesne maszyny prz

ę

dzalnicze. Niedoprz

ę

dzarki. WSiP

1985
Dziamara H.: Dziewiarstwo maszynowo – r

ę

czne. Technologia dla ZSZ.

WSiP, Warszawa 1989
Filipiak I., Kowalczyk K.: Konfekcjonowanie dzianin. Podr

ę

cznik dla ZSZ.

WSiP, Warszawa 1989
Frontczak I, Wnuk J.: Tkactwo, Cz

ęść

II. WSiP, Warszawa 1993

Furma

ń

ska A.: Konserwacja wyrobów włókienniczych, Cz

ęść

II. WSiP,

Warszawa 1985
Hansen A.: Bezpiecze

ń

stwo i higiena pracy. WSiP, Warszawa 1998

Lewi

ń

ski J., Suszek M.: Tkactwo, Cz

ęść

I. WSiP, Warszawa 1993

Nycz E., Owczarz R.,

Ś

rednicka L.: Budowa tkanin. WSiP 1990

Panek W., Turek K.: Technologia tkactwa dla ZSZ. WSiP 1990
Pawłowa M., Skoracki J., Smirnow W.: Materiałoznawstwo odzie

ż

owe.

PR, Radom, 2001
Pawłowa M.: Materiałoznawstwo odzie

ż

owe.

Ć

wiczenia laboratoryjne.

Politechnika Radomska, Radom 2004
Szarek H.: Konserwacja wyrobów włókienniczych, Cz

ęść

I. WSiP,

Warszawa 1985
Tomsa A.: Wyko

ń

czalnictwo włókiennicze. Podr

ę

cznik dla ZSZ”, WSiP

1989
Wa

ś

niewski S.: Dziewiarstwo maszynowe. WSiP, Warszawa 1988

Dobór

ś

rodków ochrony indywidualnej. CIOP, Warszawa 2000

Encyklopedia techniki, Przemysł lekki. Wydawnictwa Naukowo–
Techniczne, Warszawa 1986
Kompendium pierwszej pomocy. CIOP, Warszawa 2002
Krawiectwo – Materiałoznawstwo, podr

ę

cznik dla zasadniczych szkół

odzie

ż

owych. Tłumaczenie Paulina Samek. WSiP, Warszawa 1999

Materiałoznawstwo włókiennicze dla ZSZ. WSiP, Warszawa 1991
Psychofizyczne problemy człowieka w

ś

rodowisku pracy. CIOP,

Warszawa 2002
Polskie normy dotycz

ą

ce materiałoznawstwa odzie

ż

owego.

Czasopisma zawodowe: Odzie

ż

, Przegl

ą

d włókienniczy, Spektrum,

moda.com.pl

Wykaz literatury nale

ż

y aktualizowa

ć

w miar

ę

ukazywania si

ę

nowych

pozycji wydawniczych.

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

21

Jednostka modułowa 743[01].O1.01
Przestrzeganie przepisów bezpiecze

ń

stwa i higieny

pracy, ochrony przeciwpo

ż

arowej oraz ochrony

ś

rodowiska

1. Szczegółowe cele kształcenia

W wyniku procesu kształcenia ucze

ń

(słuchacz) powinien umie

ć

:

− zorganizowa

ć

stanowisko

pracy

zgodnie

z

przepisami

bezpiecze

ń

stwa

i

higieny

pracy,

ochrony

przeciwpo

ż

arowej

i wymaganiami ergonomii,

− zastosowa

ć

procedury

post

ę

powania

w

sytuacji

zagro

ż

enia

po

ż

arowego,

− zastosowa

ć

zasady bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy, ochrony

przeciwpo

ż

arowej oraz wymagania ergonomii podczas wykonywania

zada

ń

zawodowych,

− oceni

ć

przyczyny zm

ę

czenia w czasie pracy,

− zastosowa

ć

zasady zapobiegania wypadkom w

ś

rodowisku pracy,

− zastosowa

ć

procedury post

ę

powania w sytuacji wypadku przy pracy,

− udzieli

ć

pierwszej pomocy osobom poszkodowanym w wypadku przy

pracy,

− okre

ś

li

ć

zastosowanie ochronnej odzie

ż

y roboczej,

− posłu

ż

y

ć

si

ę

narz

ę

dziami i przyborami do pracy r

ę

cznej zgodnie

z zasadami bezpiecze

ń

stwa pracy,

− okre

ś

li

ć

zagro

ż

enia wyst

ę

puj

ą

ce podczas obsługi maszyn i urz

ą

dze

ń

stosowanych do produkcji odzie

ż

y,

− zastosowa

ć

zasady bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy podczas

u

ż

ytkowania urz

ą

dze

ń

i maszyn elektrycznych,

− okre

ś

li

ć

zasady

organizowania

procesu

pracy

zgodnie

z wymaganiami bezpiecze

ń

stwa pracy i ergonomii,

− scharakteryzowa

ć

zagro

ż

enia

zwi

ą

zane

z

transportem

wewn

ą

trzzakładowym,

− przewidzie

ć

konsekwencje

nieprzestrzegania

przepisów

bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy w trakcie realizacji zada

ń

zawodowych,

− okre

ś

li

ć

prawa i obowi

ą

zki pracownika i pracodawcy,

− okre

ś

li

ć

prawa i obowi

ą

zki ucznia wynikaj

ą

ce z regulaminów pracowni

szkolnych,

− zastosowa

ć

przepisy bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy oraz ochrony

przeciwpo

ż

arowej obowi

ą

zuj

ą

ce w pracowniach szkolnych,

− zastosowa

ć

przepisy bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy oraz ochrony

przeciwpo

ż

arowej

dotycz

ą

ce

składowania

i

przechowywania

materiałów i wyrobów odzie

ż

owych,

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

22

− okre

ś

li

ć

sposoby utylizacji odpadów i produktów ubocznych,

powstałych podczas produkcji odzie

ż

y i wyrobów włókienniczych.


2. Materiał nauczania

Bezpiecze

ń

stwo i higiena pracy oraz ochrona przeciwpo

ż

arowa.

Wymagania ergonomii dotycz

ą

ce organizacji stanowisk pracy.

Czynniki

szkodliwe,

uci

ąż

liwe

oraz

niebezpieczne

wyst

ę

puj

ą

ce

w

ś

rodowisku pracy.

Ś

rodki ochrony indywidualnej i zbiorowej.

Bezpiecze

ń

stwo pracy podczas obsługi urz

ą

dze

ń

elektrycznych.

Zasady kształtowania bezpiecznych i higienicznych warunków pracy.
Pierwsza pomoc.
Przepisy bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy oraz ochrony przeciwpo

ż

arowej

obowi

ą

zuj

ą

ce w pracowniach szkolnych.

Regulaminy pracowni szkolnych.
Przepisy bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy oraz ochrony przeciwpo

ż

arowej

dotycz

ą

ce składowania i przechowywania materiałów i wyrobów

odzie

ż

owych.

Zasady bezpiecze

ń

stwa dotycz

ą

ce transportu materiałów i wyrobów.

Utylizacja odpadów i produktów ubocznych, powstałych podczas
produkcji odzie

ż

y.

3.

Ć

wiczenia

Organizowanie stanowiska pracy.

Okre

ś

lanie wpływu warunków pracy na stan zdrowia pracownika.

Dobieranie

ś

rodków ochrony indywidualnej do rodzaju wykonywanej

pracy.

Opracowywanie regulaminów oraz instrukcji dotycz

ą

cych okre

ś

lonych

stanowisk pracy.

Okre

ś

lanie potencjalnych zagro

ż

e

ń

na ró

ż

nych stanowiskach pracy

w przedsi

ę

biorstwie odzie

ż

owym.

Przeprowadzanie ewakuacji z budynku szkolnego.

Stosowanie

procedur

udzielania

pierwszej

pomocy

osobie

poszkodowanej.

Okre

ś

lanie sposobów utylizacji odpadów i produktów ubocznych,

powstałych podczas produkcji odzie

ż

y, zgodnie z zasadami ochrony

ś

rodowiska.

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

23

4.

Ś

rodki dydaktyczne

Teksty przewodnie do

ć

wicze

ń

.

Przepisy

dotycz

ą

ce

bezpiecze

ń

stwa

i

higieny

pracy,

ochrony

przeciwpo

ż

arowej oraz ochrony

ś

rodowiska.

Instrukcje i foliogramy dotycz

ą

ce zagro

ż

e

ń

na stanowisku pracy.

Wyposa

ż

enie do nauki udzielania pierwszej pomocy - fantom,

ś

rodki

medyczne.
Sprz

ę

t ga

ś

niczy, ga

ś

nice.

Ś

rodki ochrony indywidualnej.

Regulaminy, instrukcje obsługi maszyn i urz

ą

dze

ń

.

Filmy i programy komputerowe, dotycz

ą

ce opisów sytuacji, procedur

post

ę

powania, ochrony

ś

rodowiska, zagro

ż

e

ń

po

ż

arowych i sposobów

ewakuacji w sytuacji zagro

ż

enia.

5. Wskazania metodyczne do realizacji programu jednostki

Program

jednostki

obejmuje

tre

ś

ci

dotycz

ą

ce

kształtowania

umiej

ę

tno

ś

ci i postaw warunkuj

ą

cych realizacj

ę

zada

ń

zawodowych,

zgodnie z przepisami bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy, ochrony

przeciwpo

ż

arowej oraz wymaganiami ergonomii. Podczas realizacji

programu jednostki nale

ż

y zwróci

ć

uwag

ę

na przygotowanie stanowiska

pracy, znaczenie ochrony zdrowia w pracy zawodowej, stosowanie
zasad zapobiegania wypadkom w

ś

rodowisku pracy i udzielanie

pierwszej pomocy w stanach zagro

ż

enia

ż

ycia i zdrowia.

W procesie dydaktycznym wskazane jest stosowanie nast

ę

puj

ą

cych

metod nauczania: tekstu przewodniego, przypadków, sytuacyjnej,
dyskusji dydaktycznej oraz

ć

wicze

ń

praktycznych. Metoda tekstu

przewodniego wymaga przygotowania materiałów do wykonywania

ć

wicze

ń

: pyta

ń

prowadz

ą

cych i formularzy do wypełniania.

Zaj

ę

cia nale

ż

y prowadzi

ć

w grupie do 15 osób. Wskazane jest, aby

nauczyciel prowadz

ą

cy zaj

ę

cia był specjalist

ą

z zakresu bezpiecze

ń

stwa

i higieny pracy.

Podstawow

ą

metod

ą

nauczania b

ę

d

ą

ć

wiczenia realizowane

indywidualnie lub w zespołach 2 - 3 osobowych.

6. Propozycje metod sprawdzania i oceny osi

ą

gni

ęć

edukacyjnych ucznia

Sprawdzanie osi

ą

gni

ęć

uczniów powinno odbywa

ć

si

ę

przez cały

czas realizacji programu jednostki, na podstawie okre

ś

lonych kryteriów

oceniania.

Wiadomo

ś

ci i umiej

ę

tno

ś

ci uczniów niezb

ę

dne do realizacji

ć

wicze

ń

mog

ą

by

ć

sprawdzane za pomoc

ą

testów osi

ą

gni

ęć

szkolnych.

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

24

Obserwuj

ą

c czynno

ś

ci ucznia podczas wykonywania

ć

wicze

ń

, nale

ż

y

zwraca

ć

uwag

ę

na:

− organizowanie stanowiska pracy zgodnie z wymaganiami ergonomii,
− przestrzeganie przepisów dotycz

ą

cych bezpiecze

ń

stwa i higieny

pracy, ochrony przeciwpo

ż

arowej oraz ochrony

ś

rodowiska,

− opracowywanie projektów zagospodarowania lub utylizacji odpadów

i produktów ubocznych zgodnie z zasadami ochrony

ś

rodowiska,

− udzielanie pierwszej pomocy zgodnie z przyj

ę

t

ą

procedur

ą

,

− dobór

ś

rodków ochrony indywidualnej.

W procesie sprawdzania osi

ą

gni

ęć

uczniów proponuje si

ę

stosowanie

sprawdzianów ustnych, sprawdzianów pisemnych, prezentacji projektów
oraz obserwacji pracy uczniów podczas wykonywania zada

ń

.

W ocenie ko

ń

cowej osi

ą

gni

ęć

uczniów nale

ż

y uwzgl

ę

dni

ć

wyniki

sprawdzianów,

oceny

prezentowanych

projektów

oraz

poziom

wykonania

ć

wicze

ń

.

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

25

Jednostka modułowa 743[01].O1.02
Charakteryzowanie surowców włókienniczych

1. Szczegółowe cele kształcenia

W wyniku procesu kształcenia ucze

ń

(słuchacz) powinien umie

ć

:

− dokona

ć

klasyfikacji surowców i wyrobów włókienniczych,

− dokona

ć

klasyfikacji włókien naturalnych,

− scharakteryzowa

ć

fizyczne

wła

ś

ciwo

ś

ci

włókien

ro

ś

linnych,

zwierz

ę

cych i mineralnych,

− okre

ś

li

ć

wła

ś

ciwo

ś

ci chemiczne włókien ro

ś

linnych, zwierz

ę

cych

i mineralnych,

− dokona

ć

klasyfikacji włókien chemicznych,

− scharakteryzowa

ć

wła

ś

ciwo

ś

ci włókien chemicznych i mieszanek

włókienniczych,

− dobra

ć

metody identyfikacji włókien,

− przeprowadzi

ć

badania organoleptyczne włókien,

− rozró

ż

ni

ć

włókna pod mikroskopem,

− przeprowadzi

ć

badania chemiczne włókien,

− scharakteryzowa

ć

włókna nieorganiczne,

− okre

ś

li

ć

wpływ wła

ś

ciwo

ś

ci włókien na jako

ść

gotowych wyrobów

włókienniczych.

2. Materiał nauczania

Klasyfikacja surowców i wyrobów włókienniczych.
Klasyfikacja włókien.
Wła

ś

ciwo

ś

ci fizyczne i chemiczne włókien.

Włókna naturalne.
Włókna chemiczne.
Włókna nieorganiczne.
Metody identyfikacji włókien.
Wpływ wła

ś

ciwo

ś

ci włókien na jako

ść

gotowych wyrobów.

3.

Ć

wiczenia

Rozpoznawanie wła

ś

ciwo

ś

ci fizycznych i chemicznych wybranych

włókien.

Rozpoznawanie włókien pod mikroskopem.

Okre

ś

lanie rodzaju włókien na podstawie wyników próby spalania.

Rozpoznawanie włókien na podstawie bada

ń

chemicznych.

4.

Ś

rodki dydaktyczne

Plansze

obrazuj

ą

ce

rodzaje

włókien

naturalnych,

chemicznych

i nieorganicznych.

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

26

Zestawy próbek włókien naturalnych, chemicznych i nieorganicznych.
Zestaw nitek z ró

ż

nych typów włókien.

Wyroby włókiennicze.
Zestawy próbek tkanin i dzianin z włókien naturalnych, chemicznych
i nieorganicznych.
Mikroskopy z oprzyrz

ą

dowaniem do identyfikacji włókien.

Sprz

ę

t laboratoryjny i zestawy odczynników chemicznych do identyfikacji

włókien.
Lupy tkackie.
Zestawy norm.
Katalogi i materiały reklamowe.

5. Wskazania metodyczne do realizacji programu jednostki

Program jednostki obejmuje umiej

ę

tno

ś

ci z zakresu rozró

ż

niania

wyrobów włókienniczych, charakteryzowania i klasyfikacji surowców
włókienniczych oraz okre

ś

lenia ich wła

ś

ciwo

ś

ci.

W procesie dydaktycznym proponuje si

ę

nast

ę

puj

ą

ce metody

nauczania: wykład informacyjny, pokaz z obja

ś

nieniem, pokaz

z instrukta

ż

em, tekst przewodni oraz

ć

wiczenia praktyczne. Dominuj

ą

c

ą

metod

ą

nauczania powinny by

ć

ć

wiczenia praktyczne.

Zaj

ę

cia powinny odbywa

ć

si

ę

w pracowni materiałoznawstwa.

Zaj

ę

cia nale

ż

y prowadzi

ć

w grupach do 15 osób z podziałem na zespoły

2 - 3 osobowe. Ka

ż

dy ucze

ń

powinien mie

ć

mo

ż

liwo

ść

bezpo

ś

redniej

identyfikacji wyrobów włókienniczych.

Ze wzgl

ę

du na ró

ż

norodno

ść

wyrobów włókienniczych nale

ż

y zwróci

ć

szczególn

ą

uwag

ę

na umiej

ę

tno

ść

rozró

ż

niania włókien oraz okre

ś

lania

ich wła

ś

ciwo

ś

ci.

Wskazane jest, aby uczniowie podczas zaj

ęć

korzystali z literatury

zawodowej, czasopism, katalogów oraz Internetu, jako

ź

ródła

pozyskiwania

informacji

o

nowych

surowcach

włókienniczych

i mo

ż

liwo

ś

ciach ich zastosowania.

6. Propozycje metod sprawdzania i oceny osi

ą

gni

ęć

edukacyjnych ucznia

Sprawdzanie i ocenianie osi

ą

gni

ęć

uczniów powinno odbywa

ć

si

ę

przez cały czas realizacji programu jednostki na podstawie okre

ś

lonych

kryteriów.

Wiadomo

ś

ci i umiej

ę

tno

ś

ci uczniów niezb

ę

dne do realizacji zada

ń

zawodowych mog

ą

by

ć

sprawdzone za pomoc

ą

sprawdzianów ustnych

i pisemnych oraz testów osi

ą

gni

ęć

szkolnych.

Umiej

ę

tno

ś

ci praktyczne proponuje si

ę

sprawdza

ć

poprzez obserwacj

ę

czynno

ś

ci uczniów podczas realizacji

ć

wicze

ń

.

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

27

Obserwuj

ą

c prac

ę

uczniów, szczególn

ą

uwag

ę

nale

ż

y zwróci

ć

na:

przestrzeganie przepisów bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy, ochrony

przeciwpo

ż

arowej oraz ochrony

ś

rodowiska, stosowanie ró

ż

nych metod

identyfikacji włókien, interpretowanie wyników bada

ń

.

W ocenie ko

ń

cowej osi

ą

gni

ęć

uczniów, po zako

ń

czeniu realizacji

programu jednostki modułowej, nale

ż

y uwzgl

ę

dni

ć

poziom wykonania

ć

wicze

ń

, opracowanie sprawozda

ń

z

ć

wicze

ń

, wyniki sprawdzianów

ustnych i pisemnych oraz testów osi

ą

gni

ęć

szkolnych.

W procesie oceniania osi

ą

gni

ęć

uczniów nale

ż

y przestrzega

ć

ustalonych

kryteriów oceniania oraz uwzgl

ę

dni

ć

obowi

ą

zuj

ą

c

ą

skal

ę

ocen.

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

28

Jednostka modułowa 743[01].O1.03
Rozpoznawanie nitek

1. Szczegółowe cele kształcenia

W wyniku procesu kształcenia ucze

ń

(słuchacz) powinien umie

ć

:

− dokona

ć

klasyfikacji nitek,

− scharakteryzowa

ć

nitki z włókien odcinkowych,

− scharakteryzowa

ć

nitki z włókien ci

ą

głych,

− okre

ś

li

ć

wła

ś

ciwo

ś

ci nitek,

− scharakteryzowa

ć

sposoby skr

ę

cania nitek,

− okre

ś

li

ć

wpływ sposobu prz

ę

dzenia na wła

ś

ciwo

ś

ci nitek,

− okre

ś

li

ć

sposoby wyznaczania grubo

ś

ci nitek,

− wyznaczy

ć

mas

ę

nitek w texach,

− wyznaczy

ć

kierunek skr

ę

tu nitek,

− wyznaczy

ć

liczb

ę

skr

ę

tu nitek,

− scharakteryzowa

ć

wła

ś

ciwo

ś

ci nitek odzie

ż

owych,

− wyja

ś

ni

ć

wpływ wła

ś

ciwo

ś

ci nitek na jako

ść

materiałów odzie

ż

owych.

2. Materiał nauczania

Klasyfikacja nitek.
Nitki z włókien odcinkowych.
Nitki z włókien ci

ą

głych.

Zasady wytwarzania prz

ę

dzy, sposoby skr

ę

cania nitek.

Masa liniowa nitek.
Wła

ś

ciwo

ś

ci nitek.

Metody badania prz

ę

dzy i nitek.

Wpływ wła

ś

ciwo

ś

ci nitek na jako

ść

wyrobów włókienniczych.

3.

Ć

wiczenia

Analizowanie układu włókien w nitce.

Porównywanie nitek z ró

ż

nych próbek tkanin.

Rozpoznawanie ró

ż

nych sposobów skr

ę

cania nitek.

Okre

ś

lanie liczby i kierunku skr

ę

tu wybranych nitek.

Wyznaczanie numeru tex nitki.

Przeprowadzanie próby wytrzymało

ś

ciowej ró

ż

nego rodzaju nici.

4.

Ś

rodki dydaktyczne

Teksty przewodnie do

ć

wicze

ń

.

Plansze przedstawiaj

ą

ce ró

ż

ne rodzaje nitek.

Zestaw nitek z ró

ż

nych włókien.

Zestaw wyrobów włókienniczych.

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

29

Motowidło i

zrywarka.

Skr

ę

tomierz do badania skr

ę

tu nitek.

Zestawy norm.

5. Wskazania metodyczne do realizacji programu jednostki

Program jednostki zawiera tre

ś

ci dotycz

ą

ce metod otrzymywania

i wła

ś

ciwo

ś

ci nitek odzie

ż

owych, jest to podstawowa wiedza niezb

ę

dna

do wykonywania zada

ń

zawodowych.

Podczas realizacji programu proponuje si

ę

stosowa

ć

nast

ę

puj

ą

ce

metody nauczania: wykład informacyjny, dyskusj

ę

dydaktyczn

ą

i

ć

wiczenia praktyczne.
Zaleca si

ę

, aby przed rozpocz

ę

ciem

ć

wicze

ń

praktycznych nauczyciel

przeprowadził pokaz z instrukta

ż

em lub obja

ś

nieniem dotycz

ą

cy obsługi

przyrz

ą

dów pomiarowych oraz zapoznał uczniów z zasadami

bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy obowi

ą

zuj

ą

cymi w pracowni.

Nale

ż

y równie

ż

przygotowa

ć

materiały niezb

ę

dne do wykonania

ć

wicze

ń

: teksty przewodnie, instrukcje do

ć

wicze

ń

, instrukcje obsługi

przyrz

ą

dów pomiarowych.

W czasie zaj

ęć

dydaktycznych uczniowie samodzielnie przygotowuj

ą

i wykonuj

ą

ć

wiczenia korzystaj

ą

c z pyta

ń

prowadz

ą

cych zawartych

w tek

ś

cie przewodnim lub instrukcji do

ć

wicze

ń

oraz materiałów

ź

ródłowych.

Uczniowie powinni mie

ć

mo

ż

liwo

ść

wielokrotnego powtarzania zada

ń

,

a

ż

do uzyskania pozytywnych wyników. W trakcie realizacji programu

nale

ż

y zwróci

ć

uwag

ę

na kształtowanie postaw zawodowych oraz na

przestrzeganie przepisów bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy, utrzymywanie

porz

ą

dku na stanowisku pracy, prowadzenie racjonalnej gospodarki

materiałowej, a tak

ż

e na jako

ść

wykonywania pomiarów.

Zaj

ę

cia powinny odbywa

ć

si

ę

w pracowni materiałoznawstwa

wyposa

ż

onej w przyrz

ą

dy do badania nitek i prz

ę

dzy, uczniowie powinni

pracowa

ć

w grupach do 15 osób, z podziałem na 2-3 osobowe zespoły.

6. Propozycje metod sprawdzania i oceny osi

ą

gni

ęć

edukacyjnych ucznia

Sprawdzanie i ocenianie osi

ą

gni

ęć

uczniów powinno odbywa

ć

si

ę

przez cały czas realizacji programu jednostki na podstawie ustalonych
kryteriów.

Wiadomo

ś

ci i umiej

ę

tno

ś

ci uczniów niezb

ę

dne do realizacji zada

ń

praktycznych mog

ą

by

ć

sprawdzane za pomoc

ą

testów osi

ą

gni

ęć

szkolnych, sprawdzianów pisemnych i ustnych.

Umiej

ę

tno

ś

ci praktyczne nale

ż

y sprawdzi

ć

obserwuj

ą

c prac

ę

uczniów

podczas wykonania zada

ń

.

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

30

Kontrol

ę

poprawno

ś

ci wykonywania

ć

wicze

ń

nale

ż

y prowadzi

ć

na

bie

żą

co oraz po jego wykonaniu, ucze

ń

powinien samodzielnie

sprawdzi

ć

wyniki swojej pracy według przygotowanego przez

nauczyciela arkusza oceny post

ę

pów. Nast

ę

pnie według tego samego

arkusza, nauczyciel ocenia poprawno

ść

i jako

ść

wykonanego zadania.

Spostrze

ż

enia i wnioski z

ć

wicze

ń

uczniowie mog

ą

przedstawi

ć

na forum

grupy.

Podstaw

ą

uzyskania przez ucznia pozytywnej oceny powinno by

ć

poprawne wykonanie

ć

wicze

ń

.

Sprawdzanie i ocenianie osi

ą

gni

ęć

uczniów powinno by

ć

zgodne

z obowi

ą

zuj

ą

c

ą

skal

ą

ocen.


background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

31

Jednostka modułowa 743[01].O1.04
Charakteryzowanie płaskich wyrobów
włókienniczych, skór i dodatków krawieckich

1. Szczegółowe cele kształcenia

W wyniku procesu kształcenia ucze

ń

(słuchacz) powinien umie

ć

:

− dokona

ć

klasyfikacji płaskich wyrobów włókienniczych,

− scharakteryzowa

ć

budow

ę

i sposoby wytwarzania tkaniny,

− sklasyfikowa

ć

sploty tkackie,

− okre

ś

li

ć

wpływ splotu na wła

ś

ciwo

ś

ci tkanin,

− scharakteryzowa

ć

proces wytwarzania dzianin,

− rozró

ż

ni

ć

sploty dzianin,

− scharakteryzowa

ć

wyroby plecione,

− okre

ś

li

ć

metody wytwarzania włóknin, prz

ę

dzin i laminatów,

− okre

ś

li

ć

zastosowanie folii odzie

ż

owych,

− scharakteryzowa

ć

wła

ś

ciwo

ś

ci i zastosowanie skór licowych,

futerkowych i ich imitacji,

− scharakteryzowa

ć

materiały wzmacniaj

ą

ce i termoizolacyjne,

− scharakteryzowa

ć

rodzaje dodatków krawieckich,

− rozró

ż

ni

ć

nici odzie

ż

owe,

− rozró

ż

ni

ć

pasmanterie,

− scharakteryzowa

ć

zapi

ę

cia,

− scharakteryzowa

ć

metody

badania

wła

ś

ciwo

ś

ci

materiałów

odzie

ż

owych,

− okre

ś

li

ć

rodzaj

i

zakres

bada

ń

wła

ś

ciwo

ś

ci

materiałów

i dodatków krawieckich,

− dobra

ć

metod

ę

badania do rodzaju materiałów odzie

ż

owych,

− okre

ś

li

ć

wpływ rodzaju włókna i struktury materiału na wła

ś

ciwo

ś

ci

higieniczne,

− okre

ś

li

ć

higieniczne wła

ś

ciwo

ś

ci materiałów odzie

ż

owych oraz ich

przydatno

ść

w produkcji odzie

ż

y,

− oceni

ć

wytrzymało

ść

materiałów odzie

ż

owych wykonanych z ró

ż

nych

surowców,

− okre

ś

li

ć

estetyczne

i

konfekcyjne

wła

ś

ciwo

ś

ci

materiałów

odzie

ż

owych oraz ich przydatno

ść

w produkcji odzie

ż

y,

− okre

ś

li

ć

wpływ wła

ś

ciwo

ś

ci konfekcyjnych materiałów odzie

ż

owych

na technologi

ę

produkcji wyrobu,

− zbada

ć

wła

ś

ciwo

ś

ci specjalne materiałów odzie

ż

owych,

− zbada

ć

wła

ś

ciwo

ś

ci skór,

− zbada

ć

wła

ś

ciwo

ś

ci dodatków krawieckich,

− zastosowa

ć

przepisy bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy podczas

badania materiałów odzie

ż

owych i dodatków krawieckich,

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

32

− scharakteryzowa

ć

sposoby wyko

ń

czania tkanin, dzianin i skór,

− okre

ś

li

ć

wpływ wyko

ń

czenia tkanin i dzianin na ich wła

ś

ciwo

ś

ci,

− wyznaczy

ć

parametry struktury tkanin i dzianin,

− zidentyfikowa

ć

ę

dy oraz wady tkanin i dzianin,

− okre

ś

li

ć

zasady konserwacji materiałów odzie

ż

owych i wywabiania

plam,

− okre

ś

li

ć

zasady magazynowania materiałów odzie

ż

owych.

2. Materiał nauczania

Klasyfikacja wyrobów włókienniczych.
Materiały odzie

ż

owe z nitek.

Proces produkcji tkanin i dzianin.
Sploty tkackie i dziewiarskie.
Tkaniny.
Dzianiny.
Wyroby plecione.
Włókniny i prz

ę

dziny.

Laminaty.
Folie odzie

ż

owe i materiały powlekane.

Skóry licowe i futerkowe i imitacje skór.
Dodatki krawieckie.
Metody badania wła

ś

ciwo

ś

ci materiałów odzie

ż

owych.

Wła

ś

ciwo

ś

ci u

ż

ytkowe materiałów odzie

ż

owych.

Wła

ś

ciwo

ś

ci specjalne materiałów odzie

ż

owych, metody badania.

Zasady wyko

ń

czania tkanin i dzianin.

ę

dy powstaj

ą

ce podczas produkcji tkanin i dzianin.

Zasady konserwacji materiałów odzie

ż

owych i wywabianie plam.

Zasady magazynowania materiałów odzie

ż

owych.

3.

Ć

wiczenia

Porównywanie budowy tkaniny, dzianiny i plecionki.

Okre

ś

lanie liczby nitek osnowy i w

ą

tku na kawałku płótna.

Wykonywanie próbek splotów zasadniczych.

Rozró

ż

nianie próbek tkanin.

Badanie odporno

ś

ci tkanin na ró

ż

ne czynniki.

Rozró

ż

nianie tkanin drukowanych i kolorowo tkanych.

Identyfikowanie typowych bł

ę

dów i wad w tkaninach na podstawie

wybranych próbek.

Identyfikowanie próbek dzianin.

Identyfikowanie próbek wyrobów plecionych.

Rozró

ż

nianie próbek prz

ę

dzin.

Rozró

ż

nianie próbek laminatów, foli i materiałów powlekanych.

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

33

Identyfikowanie próbek skór i futer.

Wykonywanie katalogu próbek z dodatkami krawieckimi.

Rozpoznawanie znakowania surowców włókienniczych.

Wykonanie katalogu próbek tkanin i dzianin.

Okre

ś

lanie wła

ś

ciwo

ś

ci tkanin i dzianin na podstawie bada

ń

organoleptycznych.

Okre

ś

lanie wła

ś

ciwo

ś

ci tkanin i dzianin na podstawie bada

ń

laboratoryjnych.

Konserwacja wyrobów odzie

ż

owych z ró

ż

nych materiałów, usuwanie

plam.

4.

Ś

rodki dydaktyczne

Teksty przewodnie oraz instrukcje do

ć

wicze

ń

.

Kolekcja tkanin i dzianin.
Wzory splotów tkackich zasadniczych i pochodnych.
Wzory splotów dzianin rz

ą

dkowych i kolumienkowych.

Katalogi próbek tkanin drukowanych i kolorowo tkanych.
Katalog próbek z bł

ę

dami tkanin.

Katalog próbek dzianin.
Katalog wyrobów plecionych.
Katalog prz

ę

dzin.

Katalog próbek laminatów, foli i materiałów powlekanych.
Katalog próbek skór licowych i futerkowych oraz imitacji.
Katalog dodatków krawieckich.
Zestawy norm.
Lupy tkackie.
Mikroskopy z oprzyrz

ą

dowaniem.

Sprz

ę

t laboratoryjny i odczynniki do badania wła

ś

ciwo

ś

ci materiałów

odzie

ż

owych.


5. Wskazania metodyczne do realizacji programu jednostki

Program jednostki modułowej zawiera wiedz

ę

dotycz

ą

c

ą

płaskich

wyrobów włókienniczych, skór i dodatków krawieckich pochodzenia
tekstylnego i niewłókienniczego.

Podczas

zaj

ęć

uczniowie

dokonuj

ą

klasyfikacji

wyrobów

włókienniczych i skór, rozró

ż

niaj

ą

rodzaje splotów tkackich, identyfikuj

ą

typowe bł

ę

dy i wady wyst

ę

puj

ą

ce w tkaninach i dzianinach, poznaj

ą

metody wytwarzania tkanin i dzianin oraz porównuj

ą

wła

ś

ciwo

ś

ci ró

ż

nych

materiałów odzie

ż

owych.

Zaleca si

ę

, aby podczas realizacji programu jednostki stosowa

ć

nast

ę

puj

ą

ce

metody

nauczania:

wykład

informacyjny,

dyskusj

ę

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

34

dydaktyczn

ą

pokaz z obja

ś

nieniem, pokaz z instrukta

ż

em oraz

ć

wiczenia

praktyczne.

Wskazane jest prowadzenie zaj

ęć

w 15 osobowej grupie, z podziałem

na zespoły 2 – 3 osobowe. Zaj

ę

cia powinny odbywa

ć

si

ę

w pracowni

materiałoznawstwa odzie

ż

owego na stanowiskach

ć

wiczeniowych,

wyposa

ż

onych w przyrz

ą

dy do badania struktury i wła

ś

ciwo

ś

ci tkanin

i dzianin.

Podczas wykonywania

ć

wicze

ń

nauczyciel powinien zwraca

ć

uwag

ę

na

organizacj

ę

stanowiska

pracy,

przestrzeganie

przepisów

bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy oraz ochrony przeciwpo

ż

arowej.

6. Propozycje metod sprawdzania i oceny osi

ą

gni

ęć

edukacyjnych ucznia

Sprawdzanie i ocenianie osi

ą

gni

ęć

uczniów powinno odbywa

ć

si

ę

przez cały czas realizacji programu jednostki zgodnie z ustalonymi
kryteriami.

Wiadomo

ś

ci i umiej

ę

tno

ś

ci uczniów niezb

ę

dne do realizacji

ć

wicze

ń

proponuje si

ę

sprawdza

ć

za pomoc

ą

testów osi

ą

gni

ęć

szkolnych.

Zadania w te

ś

cie powinny obejmowa

ć

tre

ś

ci dotycz

ą

ce zasad klasyfikacji

wyrobów przemysłu włókienniczego, parametrów struktury tkanin
i dzianin. W procesie oceniania nale

ż

y tak

ż

e stosowa

ć

sprawdziany

pisemne i ustne oraz obserwacj

ę

czynno

ś

ci ucznia podczas wykonania

zada

ń

.

Podczas obserwacji pracy uczniów, szczególn

ą

uwag

ę

nale

ż

y zwróci

ć

na: przestrzeganie przepisów bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy, ochrony

przeciwpo

ż

arowej oraz ochrony

ś

rodowiska.

Po zako

ń

czeniu realizacji

ć

wiczenia uczniowie powinni samodzielnie

sprawdzi

ć

wyniki swojej pracy według przygotowanego przez

nauczyciela arkusza oceny post

ę

pów. Nast

ę

pnie, według tego samego

arkusza nauczyciel ocenia poprawno

ść

i jako

ść

wykonanego zadania.

Sprawdzanie i ocenianie osi

ą

gni

ęć

uczniów powinno odbywa

ć

si

ę

zgodnie z obowi

ą

zuj

ą

c

ą

skal

ą

ocen.








background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

35

Moduł 743[01].Z1
Podstawy projektowania odzie

ż

y

1. Cele kształcenia

W wyniku procesu kształcenia ucze

ń

(słuchacz) powinien umie

ć

:

− odczytywa

ć

rysunki techniczne wyrobów odzie

ż

owych,

− wykonywa

ć

rysunki techniczne prostych wyrobów odzie

ż

owych,

− stosowa

ć

ż

ne rodzaje pisma i układy liternicze,

− charakteryzowa

ć

rysunek modelowy i

ż

urnalowy,

− interpretowa

ć

rysunek

ż

urnalowy,

− okre

ś

la

ć

cechy proporcjonalnej budowy figur,

− stosowa

ć

podstawowe techniki rysunkowe do wykonywania

kompozycji,

− wykonywa

ć

rysunek modelowy wyrobu odzie

ż

owego na sylwetk

ę

podstawow

ą

,

− dobiera

ć

zestawienia kolorystyczne w projekcie odzie

ż

owym,

− stosowa

ć

elementy

strojów

historycznych

lub

regionalnych

w projektach ubiorów współczesnych,

− wykonywa

ć

projekty plastyczne ubiorów,

− dobiera

ć

wyroby odzie

ż

owe do typu sylwetki i przeznaczenia,

− ukrywa

ć

wady figury z zastosowaniem formy, koloru i wzoru materiału

włókienniczego,

− dobiera

ć

materiały odzie

ż

owe, dodatki krawieckie i galanteryjne.


2. Wykaz jednostek modułowych

Symbol

jednostki

modułowej

Nazwa jednostki modułowej

Orientacyjna

liczba godzin

na realizacj

ę

743[01].Z1.01 Sporz

ą

dzanie rysunku technicznego odzie

ż

owego

40

743[01].Z1.02 Sporz

ą

dzanie rysunków wyrobów odzie

ż

owych

40

743[01].Z1.03 Zastosowanie zasad kolorystyki i kompozycji

w projektowaniu odzie

ż

y

40

743[01].Z1.04 Dobieranie wyrobów odzie

ż

owych do typu sylwetki

i przeznaczenia

60

743[01].Z1.05 Dobieranie materiałów odzie

ż

owych, dodatków

krawieckich i galanteryjnych

72

Razem 252


background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

36

3. Schemat układu jednostek modułowych










































743[01].Z1

Podstawy projektowania odzie

ż

y

743[01].Z1.03

Zastosowanie zasad kolorystyki

i kompozycji w projektowaniu

odzie

ż

y

743[01].Z1.02

Sporz

ą

dzanie rysunków wyrobów

odzie

ż

owych

743[01].Z1.01

Sporz

ą

dzanie rysunku technicznego

odzie

ż

owego

743[01].Z1.04

Dobieranie wyrobów odzie

ż

owych do

typu sylwetki i przeznaczenia

743[01]. Z1.05

Dobieranie materiałów odzie

ż

owych,

dodatków krawieckich

i galanteryjnych

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

37

4. Literatura

Antkowiak J.: Sekrety modnych pa

ń

. Wydawnictwo Twój Styl,

Warszawa1993
Białostocki J.: Sztuka cenniejsza ni

ż

złoto. Wydawnictwo Naukowe

PWN, Warszawa 2002
Chyrosz M., Zembowicz – Sułkowska E.: Materiałoznawstwo Odzie

ż

owe,

WSiP, Warszawa 1997
Czurkowa M.H., Ulawska – Bryszewska J.: Rysunek zawodowy dla szkół
odzie

ż

owych. WSiP, Warszawa 1996

Czy

ż

ewski H., Stasiak E., Zieli

ń

ski J.: Technologia odzie

ż

y. WNT,

Warszawa 1979
Fałkowska – R

ę

kawek E.: Podstawy projektowania odzie

ż

y. WSiP,

Warszawa 2000
Gutkowska-Rychlewska M.: Historia ubiorów. ZJN Ossoli

ń

skich 1968

Hansen A.: Bezpiecze

ń

stwo i higiena pracy. WSiP, Warszawa 1998

Jackowski A.: Polska sztuka ludowa. Wydawnictwo Naukowe PWN,
Warszawa 1999
Parafianowicz Z.: Szkolny słownik odzie

ż

owy. WSiP Warszawa 1999

Pietboeut H.: O stroju na ka

ż

d

ą

okazj

ę

.

Ś

wiat Ksi

ąż

ki, Warszawa 1999

Romano Ch.: Nie mam, co na siebie wło

ż

y

ć

. Muza S.A., Warszawa 2000

Szyller A., Banach E.: Słownik mody. WP, Warszawa 1962
Watermann G., Zingel F.: Znajd

ź

swój kolor. Muza S.A., Warszawa 2003

Atlas Polskich Strojów Ludowych – wybrane zeszyty monograficzne
Czasopisma: Odzie

ż

, Burda, Twój Styl, Folklor

Encyklopedia techniki. Przemysł Lekki. Wydawnictwo Naukowo–
Techniczne, Warszawa 1989
Folklor. Wydawnictwo Bosz, Olszanica 2001
Instrukcja:

„Rysunek

techniczny

dla

przemysłu

odzie

ż

owego”.

Politechnika Łódzka, Łód

ź

1989

Krawiectwo – Materiałoznawstwo, podr

ę

cznik dla zasadniczych szkół

odzie

ż

owych. Tłumaczenie Paulina Samek. WSiP, Warszawa 1999

Podstawowe symbole stosowane do opisu rysunków

w

ę

złów

konstrukcyjnych odzie

ż

y”. Politechnika Łódzka, Łód

ź

1998

Polskie Normy z zakresu rysunku technicznego: format arkuszy,
podziałki, pismo, linie rysunkowe, tabliczki rysunkowe, widoki, przekroje,
kłady, wymiarowanie.

Wykaz literatury nale

ż

y aktualizowa

ć

w miar

ę

ukazywania si

ę

nowych

pozycji wydawniczych.

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

38

Jednostka modułowa 743[01].Z1.01
Sporz

ą

dzanie rysunku technicznego odzie

ż

owego

1. Szczegółowe cele kształcenia

W wyniku procesu kształcenia ucze

ń

(słuchacz) powinien umie

ć

:

− zorganizowa

ć

stanowisko kre

ś

larskie,

− dobra

ć

materiały i przybory do sporz

ą

dzania rysunku technicznego,

− scharakteryzowa

ć

proporcje majuskuły, minuskuły, cyfry arabskiej

i rzymskiej,

− napisa

ć

tekst pismem technicznym,

− zastosowa

ć

ż

ne rodzaje pisma i układy liternicze,

− dobra

ć

formaty arkuszy rysunkowych i kre

ś

larskich,

− przygotowa

ć

arkusz kre

ś

larski wraz z tabelk

ą

opisow

ą

,

− zastosowa

ć

ż

ne rodzaje linii w rysunku technicznym,

− narysowa

ć

fragment i cało

ść

wyrobu odzie

ż

owego,

− zastosowa

ć

ż

ne skale w rysunku technicznym,

− odczyta

ć

rysunek techniczny prostego wyrobu odzie

ż

owego,

− zastosowa

ć

zasady wymiarowania rysunku technicznego,

− zastosowa

ć

oznaczenia

podczas

sporz

ą

dzania

rysunków

technicznych odzie

ż

owych,

− odczyta

ć

rysunki szwów i

ś

ciegów,

− odczyta

ć

rysunek instrukta

ż

owy w

ę

złów technologicznych odzie

ż

y,

− zastosowa

ć

graficzne programy komputerowe do sporz

ą

dzania

rysunków technicznych.

2. Materiał nauczania

Materiały i przybory rysunkowe.
Pismo techniczne.
Podstawy rysunku technicznego.
Arkusze do rysunku technicznego.
Linie i ich zastosowanie w rysunku technicznym.
Skala.
Symbole oznacze

ń

szwów,

ś

ciegów i w

ę

złów technologicznych odzie

ż

y.

Graficzne programy komputerowe.

3.

Ć

wiczenia

Rozró

ż

nianie rodzajów pisma.

Pisanie alfabetu pismem technicznym.

Sporz

ą

dzanie tabliczki opisowej pismem technicznym.

Sporz

ą

dzanie arkusza kre

ś

larskiego i tabliczki opisowej.

Wykonywanie rysunków technicznych i tabliczek opisowych.

Wymiarowanie rysunków technicznych zgodnie z Polskimi Normami.

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

39

Wykonywanie rysunków szwów,

ś

ciegów i w

ę

złów technologicznych

odzie

ż

y.

Wykonywanie prostego rysunku technicznego z wykorzystaniem

graficznego programu komputerowego.

4.

Ś

rodki dydaktyczne

Teksty przewodnie do

ć

wicze

ń

.

Normy dotycz

ą

ce rysunku technicznego.

Plansze dydaktyczne z wzorami liter.
Przybory i materiały do rysunku technicznego.
Foliogramy przedstawiaj

ą

ce kolejne fazy powstawania rysunku

technicznego.
Foliogramy przedstawiaj

ą

ce symbole szwów i w

ę

złów technologicznych

odzie

ż

y.

Rzutniki pisma, stoły kre

ś

larskie.

Stela

ż

e do organizowania wystaw prac uczniowskich.

Graficzne programy komputerowe.
Zestaw komputerowy, projektor.

5. Wskazania metodyczne do realizacji programu jednostki.

Celem realizacji programu jednostki jest kształtowanie umiej

ę

tno

ś

ci

odczytywania i sporz

ą

dzania rysunków technicznych i instrukta

ż

owych

dotycz

ą

cych wytwarzania odzie

ż

y. Uczniowie podczas zaj

ęć

poznaj

ą

ż

ne rodzaje pisma technicznego i układów literniczych, dobieraj

ą

materiały i przybory do wykonywania rysunków technicznych, wykonuj

ą

rysunki w skali.

Zaj

ę

cia powinny odbywa

ć

si

ę

w pracowni projektowania i modelowania

odzie

ż

y wyposa

ż

onej w stoły i przybory kre

ś

larskie, materiały rysunkowe

oraz

ś

rodki dydaktyczne.

Podstawow

ą

metod

ą

nauczania powinny by

ć

ć

wiczenia indywidualne

wykonywane w grupie do 15 osób.

Organizuj

ą

c miejsce pracy ucznia nale

ż

y zwróci

ć

uwag

ę

na

rozmieszczenie materiałów i przyborów rysunkowych, o

ś

wietlenie oraz

postaw

ę

ucznia podczas pracy.

Podczas wykonywania układów literniczych i rysunku technicznego

szczególn

ą

uwag

ę

nale

ż

y zwróci

ć

na poprawno

ść

wykonywania zada

ń

.

Ć

wiczenia trudne, wymagaj

ą

ce precyzji nale

ż

y wykonywa

ć

na przemian

z

ć

wiczeniami łatwiejszymi.

Po wykonaniu zadania prace mo

ż

na zaprezentowa

ć

na wystawie

klasowej.

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

40

6. Propozycje metod sprawdzania i oceny osi

ą

gni

ęć

edukacyjnych ucznia

Osi

ą

gni

ę

cia uczniów w zakresie wyodr

ę

bnionych celów kształcenia

powinny by

ć

oceniane na podstawie okre

ś

lonych kryteriów.

W procesie oceniania zaleca si

ę

stosowa

ć

sprawdziany praktyczne

oraz obserwacj

ę

czynno

ś

ci uczniów podczas wykonywania

ć

wicze

ń

.

Proponuje si

ę

równie

ż

stosowanie testów osi

ą

gni

ęć

szkolnych. Zadania

w te

ś

cie mog

ą

dotyczy

ć

terminologii z zakresu pisma technicznego

i rysunków technicznych, rodzajów rysunków technicznych oraz zasad
wymiarowania rysunków.

Obserwuj

ą

c czynno

ś

ci ucznia podczas wykonywania

ć

wicze

ń

nale

ż

y

zwróci

ć

uwag

ę

na:

− organizacj

ę

stanowiska pracy,

− stosowanie przyborów kre

ś

larskich,

− stosowanie zasad proporcji pisma,
− stosowanie linii rysunkowych,
− wymiarowanie rysunków,
− estetyk

ę

wykonanego rysunku oraz umiej

ę

tno

ść

prezentacji,

− samodzielno

ść

i terminowo

ść

wykonania pracy.

Dokonywanie bie

żą

cej oceny osi

ą

gni

ęć

ucznia umo

ż

liwia korekt

ę

popełnianych w trakcie pracy bł

ę

dów. Poprawne wykonanie

ć

wicze

ń

jest

podstaw

ą

do uzyskania pozytywnej oceny.

Proces sprawdzania i oceniania osi

ą

gni

ęć

uczniów powinien by

ć

realizowany zgodnie z obowi

ą

zuj

ą

c

ą

skal

ą

ocen.

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

41

Jednostka modułowa 743[01].Z1.02
Sporz

ą

dzanie rysunków wyrobów odzie

ż

owych

1. Szczegółowe cele kształcenia

W wyniku procesu kształcenia ucze

ń

(słuchacz) powinien umie

ć

:

− dobra

ć

materiały i przybory rysunkowe,

− zorganizowa

ć

stanowisko do wykonywania rysunków odzie

ż

y

zgodnie z zasadami bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy oraz

wymaganiami ergonomii,

− wykona

ć

rysunek odr

ę

czny,

− wykona

ć

rysunek rozmachowy,

− sporz

ą

dzi

ć

rysunki brył,

− sporz

ą

dzi

ć

rysunek z natury, pami

ę

ci lub wyobra

ź

ni,

− okre

ś

li

ć

proporcje sylwetki damskiej i m

ę

skiej,

− okre

ś

li

ć

proporcje sylwetki dziecka,

− okre

ś

li

ć

zasady perspektywy zbie

ż

nej,

− wykona

ć

szkice fragmentów odzie

ż

y w uj

ę

ciu perspektywicznym,

− narysowa

ć

schematy sylwetek dziecka, kobiety i m

ęż

czyzny,

− zastosowa

ć

zasady perspektywy w rysowaniu sylwetki ludzkiej,

− narysowa

ć

prosty ubiór na sylwetce statycznej,

− narysowa

ć

prosty ubiór na sylwetce w ruchu,

− okre

ś

li

ć

zasady wykonywania rysunków modelowych,

− wykona

ć

rysunek modelowy odzie

ż

y,

− wykona

ć

rysunek modelowy odzie

ż

y w uło

ż

eniu płaskim,

− okre

ś

li

ć

sylwetk

ę

ż

urnalow

ą

,

− posłu

ż

y

ć

si

ę

rysunkiem

ż

urnalowym,

− skopiowa

ć

rysunki

ż

urnalowe,

− zastosowa

ć

ś

wiatłocie

ń

w rysunku odzie

ż

owym.

2. Materiał nauczania

Przybory i materiały rysunkowe.
Techniki rysunkowe.
Rysunek odr

ę

czny.

Proporcje figury ludzkiej.
Rysunki sylwetek statycznych: dziecka, kobiety, m

ęż

czyzny.

Rysunki sylwetek w ruchu: dziecka, kobiety, m

ęż

czyzny.

Perspektywa.
Rysunek modelowy.
Rysunek

ż

urnalowy.

Ś

wiatłocie

ń

w rysunku.


background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

42

3.

Ć

wiczenia

Wykonywanie rysunku odr

ę

cznego wyrobu odzie

ż

owego.

Wykonywanie kompozycji rysunkowej.

Wykonywanie rysunków rozmachowych.

Sporz

ą

dzanie rysunków brył.

Wykonywanie rysunku formy płaskiej z natury.

Wykonywanie schematu sylwetki ludzkiej.

Wykonywanie

rysunków

odzie

ż

y

z

zastosowaniem

zasad

perspektywy.

Wykonywanie rysunku modelowego odzie

ż

y w uło

ż

eniu płaskim.

Wykonywanie sylwetki w ruchu i wrysowywanie w ni

ą

stela

ż

y.

Przenoszenie rysunków

ż

urnalowych na schematy sylwetek.

Kopiowanie rysunku

ż

urnalowego odzie

ż

y ró

ż

nymi technikami.

4.

Ś

rodki dydaktyczne

Teksty przewodnie do

ć

wicze

ń

.

Foliogramy i fazogramy schematów sylwetek: dziecka, kobiety,
m

ęż

czyzny.

Plansze rysunków sylwetek ludzkich statycznych.
Rysunki sylwetek ludzkich w ruchu.

ś

urnale mody dzieci

ę

cej, kobiecej i m

ę

skiej z fotografiami oraz

rysunkami ubiorów na sylwetkach.
Dokumentacja techniczno-technologiczna: rysunek modelowy i jego
odmiany.
Tablice do prezentowania prac uczniów.
Stojaki na plansze.
Teczki z rysunkami odzie

ż

y.

5. Wskazania metodyczne do realizacji programu jednostki

Program jednostki modułowej obejmuje tre

ś

ci dotycz

ą

ce rysowania

ubiorów na schematach sylwetek statycznych i dynamicznych,
wykonywania rysunków modelowych, odczytywania oraz kopiowania
rysunków

ż

urnalowych.

W procesie nauczania-uczenia si

ę

powinny znale

źć

zastosowanie

nast

ę

puj

ą

ce metody nauczania: pokaz z obja

ś

nieniem, metoda

projektów oraz

ć

wiczenia praktyczne.

Zaj

ę

cia dydaktyczne nale

ż

y prowadzi

ć

w grupach do 15 osób, na

indywidualnych stanowiskach pracy,

w pracowni projektowania

i modelowania odzie

ż

y wyposa

ż

onej w stoły kre

ś

larskie, materiały

i przybory rysunkowe.

W wyniku realizacji programu jednostki uczniowie powinni opanowa

ć

umiej

ę

tno

ś

ci okre

ś

lania proporcji i dysproporcji figury ludzkiej, rysowania

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

43

sylwetek ludzkich statycznych i w ruchu, wykonywania rysunków
odzie

ż

y, wykonywania rysunków ubioru na schematach statycznych

i dynamicznych sylwetek człowieka, okre

ś

lania proporcji odzie

ż

y,

wykonywania rysunków modelowych odzie

ż

y w uło

ż

eniu płaskim i na

figurze ludzkiej, stosowania ró

ż

nych technik kopiowania rysunku

ż

urnalowego. Uczniowie powinni podpisywa

ć

i opisywa

ć

rysunki pismem

technicznym.

Wskazane jest, aby uczniowie tworzyli zbiory swoich prac, gromadz

ą

c

je w teczkach (portfolio).

6. Propozycje metod sprawdzania i oceny osi

ą

gni

ęć

edukacyjnych ucznia

Sprawdzanie i ocenianie osi

ą

gni

ęć

uczniów powinno odbywa

ć

si

ę

przez cały czas realizacji programu jednostki modułowej na podstawie
ustalonych kryteriów.

Wiadomo

ś

ci i umiej

ę

tno

ś

ci uczniów niezb

ę

dne do realizacji zada

ń

praktycznych mog

ą

by

ć

sprawdzane za pomoc

ą

testów osi

ą

gni

ęć

szkolnych, sprawdzianów pisemnych i ustnych.

Umiej

ę

tno

ś

ci praktyczne nale

ż

y sprawdza

ć

obserwuj

ą

c czynno

ś

ci

uczniów podczas wykonywania

ć

wicze

ń

.

Podczas obserwacji pracy uczniów szczególn

ą

uwag

ę

nale

ż

y zwróci

ć

na:

− dobieranie materiałów i przyborów rysunkowych,
− rysowanie sylwetki dziecka, kobiety i m

ęż

czyzny,

− stosowanie zasad perspektywy podczas szkicowania odzie

ż

y,

− wykonywanie rysunków odzie

ż

y zgodnie z przyj

ę

tymi zasadami,

− wykonywanie rysunków ubiorów na schematach sylwetek

statycznych i dynamicznych,

− odczytywanie rysunków

ż

urnalowych,

− stosowanie ró

ż

nych technik kopiowania rysunków

ż

urnalowych.

W ko

ń

cowej ocenie osi

ą

gni

ęć

uczniów po zako

ń

czeniu realizacji

programu jednostki nale

ż

y uwzgl

ę

dni

ć

wyniki sprawdzianów, testów

osi

ą

gni

ęć

szkolnych oraz poziom wykonania

ć

wicze

ń

. Ocenianie

osi

ą

gni

ęć

uczniów powinno odbywa

ć

si

ę

zgodnie z obowi

ą

zuj

ą

c

ą

skal

ą

ocen.

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

44

Jednostka modułowa 743[01].Z1.03
Zastosowanie zasad kolorystyki i kompozycji
w projektowaniu odzie

ż

y

1. Szczegółowe cele kształcenia

W wyniku procesu kształcenia ucze

ń

(słuchacz) powinien umie

ć

:

− dobra

ć

narz

ę

dzia

i

materiały

do

wykonywania

kompozycji

kolorystycznych,

− dobra

ć

kolory zasadnicze, pochodne i neutralne,

− dobra

ć

kolory ciepłe i zimne,

− zró

ż

nicowa

ć

kolory pod wzgl

ę

dem waloru, nasycenia, czysto

ś

ci,

− okre

ś

li

ć

sposób powstawania kolorów zgaszonych i złamanych,

− wykona

ć

koło barw,

− zastosowa

ć

techniki rysunkowe i malarskie do wykonywania

kompozycji plastycznych,

− zastosowa

ć

kolor w ubiorze,

− zastosowa

ć

kontrast barw,

− uzyska

ć

okre

ś

lon

ą

ekspresj

ę

barw w ubiorze,

− okre

ś

li

ć

zasady kształtowania form płaskich i przestrzennych,

− zastosowa

ć

układy linii w kompozycji odzie

ż

y,

− okre

ś

li

ć

zasady dzielenia form płaskich,

− zastosowa

ć

ornamenty płaskie i przestrzenne,

− zastosowa

ć

zasady symetrii i asymetrii w projektowaniu odzie

ż

y,

− okre

ś

li

ć

podział powierzchni brył,

− zastosowa

ć

proporcje w projektowaniu odzie

ż

y,

− zastosowa

ć

plastyczne wła

ś

ciwo

ś

ci materiałów odzie

ż

owych,

− okre

ś

li

ć

faktur

ę

materiału,

− okre

ś

li

ć

wpływ klimatu i obyczajów na fason i kolorystyk

ę

ubiorów,

− scharakteryzowa

ć

stroje wybranych epok historycznych,

− scharakteryzowa

ć

polskie stroje regionalne,

− zastosowa

ć

elementy

strojów

historycznych

i

regionalnych

w projektach ubiorów współczesnych,

− zastosowa

ć

grafik

ę

komputerow

ą

do

tworzenia

kompozycji

plastycznych.

2. Materiał nauczania

Podstawy kolorystyki.
Techniki malarskie.
Zasady kształtowania form płaskich i przestrzennych.
Historia ubioru.
Polskie stroje regionalne.
Podstawy grafiki komputerowej.

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

45

3.

Ć

wiczenia

Wykonywanie koła barw.

Dobieranie barw w zestawy.

Wykonywanie układów linii w kompozycji odzie

ż

y.

Dzielenie form płaskich.

Rysowanie ornamentów płaskich i przestrzennych.

Dobieranie kolorów i fasonu odzie

ż

y do klimatu i obyczajów danego

kraju.

Rozró

ż

nianie polskich strojów historycznych na podstawie fotografii.

Rozró

ż

nianie polskich strojów ludowych na podstawie fotografii.

Odwzorowywanie fasonów odzie

ż

y historycznej.

Sporz

ą

dzanie rysunków strojów historycznych ró

ż

nymi technikami

malarskimi.

Projektowanie

odzie

ż

y

współczesnej

inspirowanej

strojami

regionalnymi.

Wykonywanie okre

ś

lonej kompozycji kolorystycznej z zastosowaniem

techniki komputerowej.

4.

Ś

rodki dydaktyczne

Teksty przewodnie do

ć

wicze

ń

.

Przybory i materiały rysunkowe.
Foliogramy i plansze z kołem barw.
Plansze kolorystyczne dla ciepłych i chłodnych typów urody.
Materiały do

ć

wicze

ń

z zakresu tworzenia kolorystycznych zestawie

ń

garderoby.
Albumy i zdj

ę

cia strojów historycznych.

Foliogramy z rysunkami ubiorów historycznych.
Ryciny polskich strojów regionalnych.
Tablice do prezentowania prac uczniów.
Zestawy komputerowe, specjalistyczne programy.

5. Wskazania metodyczne do realizacji programu jednostki

Program jednostki modułowej zawiera tre

ś

ci dotycz

ą

ce okre

ś

lania

kolorystyki w ubiorze, dobierania koloru do okre

ś

lonego stylu, oraz

stosowania

ś

rodków plastycznych i krawieckich. Celem realizacji

programu jednostki jest równie

ż

kształtowanie umiej

ę

tno

ś

ci dobierania

ż

nych fasonów odzie

ż

y, zgodnych z tendencjami mody, odpowiednich

do wieku i figury, inspirowanych sztuk

ą

oraz ubiorami historycznymi

i regionalnymi.

Podczas realizacji programu jednostki nale

ż

y wykorzysta

ć

wiadomo

ś

ci

i umiej

ę

tno

ś

ci uczniów zdobyte podczas realizacji programu jednostki

modułowej

743[01].Z1.01

Sporz

ą

dzanie

rysunku

technicznego

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

46

odzie

ż

owego i jednostki 743[01].Z1.02 Sporz

ą

dzanie rysunków wyrobów

odzie

ż

owych.

W procesie dydaktycznym powinny znale

źć

zastosowanie nast

ę

puj

ą

ce

metody nauczania: pokaz z instrukta

ż

em, tekst przewodni, dyskusja

dydaktyczna, metoda projektów oraz

ć

wiczenia praktyczne.

Zaj

ę

cia dydaktyczne powinny by

ć

prowadzone przez specjalistów

z dziedziny

krawiectwa

i

stylizacji,

w

pracowni

projektowania

i modelowania odzie

ż

y. Uczniowie powinni pracowa

ć

w grupach do 15

osób, podzielonych na 2-3 osobowe zespoły.

Wskazane jest, aby uczniowie opracowywali własne projekty ubiorów

uwzgl

ę

dniaj

ą

c ró

ż

ne style, kolorystyk

ę

odzie

ż

y oraz typ urody, rodzaj

figury, a tak

ż

e wiek osoby, dla której b

ę

dzie zaprojektowany ubiór.

Podczas zaj

ęć

uczniowie powinni mie

ć

mo

ż

liwo

ść

korzystania

z katalogów,

ż

urnali, albumów, czasopism, literatury zawodowej oraz

innych

ź

ródeł informacji.

Na zako

ń

czenie realizacji programu jednostki modułowej proponuje

si

ę

prezentacj

ę

opracowanych projektów na forum grupy oraz

przeprowadzenie dyskusji dydaktycznej, podczas której uczniowie b

ę

d

ą

mogli przedstawi

ć

swoje spostrze

ż

enia dotycz

ą

ce stylizacji ubiorów.

Wskazane jest, aby uczniowie gromadzili swoje prace w postaci

albumu.

6. Propozycje metod sprawdzenia i oceny osi

ą

gni

ęć

edukacyjnych ucznia

Sprawdzanie i ocenianie osi

ą

gni

ęć

uczniów powinno odbywa

ć

si

ę

przez cały czas realizacji programu jednostki modułowej na podstawie
okre

ś

lonych kryteriów.

Wiedza niezb

ę

dna do realizacji zada

ń

praktycznych mo

ż

e by

ć

sprawdzana za pomoc

ą

sprawdzianów ustnych i pisemnych oraz testów

osi

ą

gni

ęć

szkolnych. Zadania w te

ś

cie powinny obejmowa

ć

tre

ś

ci

dotycz

ą

ce stylów ubiorów, linii mody okre

ś

lonego stylu ubioru,

kompletowania zestawów odzie

ż

y na ró

ż

ne okazje.

Umiej

ę

tno

ś

ci praktyczne mo

ż

na sprawdza

ć

obserwuj

ą

c prac

ę

uczniów

podczas wykonywania

ć

wicze

ń

.

W procesie oceniania szczególn

ą

uwag

ę

nale

ż

y zwróci

ć

na:

stosowanie zasad kolorystyki,

dobór kolorystyki ubioru,

stosowanie układu linii i proporcji w odzie

ż

y,

charakteryzowanie strojów historycznych i regionalnych,

estetyk

ę

wykonanych prac.

W ko

ń

cowej ocenie osi

ą

gni

ęć

uczniów, po zako

ń

czeniu realizacji

programu jednostki, nale

ż

y uwzgl

ę

dni

ć

wyniki sprawdzianów ustnych

i pisemnych, testów osi

ą

gni

ęć

szkolnych, poziom wykonania

ć

wicze

ń

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

47

praktycznych oraz ocen

ę

projektu. Ocenianie osi

ą

gni

ęć

uczniów powinno

odbywa

ć

si

ę

zgodnie z obowi

ą

zuj

ą

ca skal

ą

ocen.

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

48

Jednostka modułowa 743.[01].Z1.04
Dobieranie wyrobów odzie

ż

owych do typu sylwetki

i przeznaczenia

1. Szczegółowe cele kształcenia

W wyniku procesu kształcenia ucze

ń

(słuchacz) powinien umie

ć

:

− wyja

ś

ni

ć

znaczenie mody jako zjawiska społecznego,

− okre

ś

li

ć

linie mody,

− okre

ś

li

ć

fason ubioru,

− okre

ś

li

ć

styl odzie

ż

y,

− scharakteryzowa

ć

typy figur,

− dobra

ć

całodzienne ubiory kobiece do sylwetki,

− dobra

ć

ubiory kobiece wieczorowe,

− dobra

ć

całodzienne ubiory m

ę

skie do sylwetki,

− dobra

ć

odzie

ż

ochronn

ą

dla ró

ż

nych zawodów,

− dobra

ć

odzie

ż

sportowo – wypoczynkow

ą

,

− dobra

ć

odzie

ż

młodzie

ż

ow

ą

,

− dobra

ć

odzie

ż

dzieci

ę

c

ą

na ró

ż

ne grupy wiekowe,

− dobra

ć

bielizn

ę

i odzie

ż

domow

ą

,

− dostosowa

ć

formy odzie

ż

y do wzoru na tkaninie,

− zharmonizowa

ć

ubiór z kolorem twarzy i włosów,

− scharakteryzowa

ć

poj

ę

cie – złudzenie optyczne,

− okre

ś

li

ć

wpływ wzoru i koloru na wra

ż

enie sylwetki,

− okre

ś

li

ć

sposoby tuszowania wad figury,

− dobra

ć

odzie

ż

dla figur t

ę

gich,

− dobra

ć

odzie

ż

dla figur szczupłych,

− dobra

ć

odzie

ż

dla figur nietypowych,

− zastosowa

ć

specjalistyczne programy komputerowe.

2. Materiał nauczania

Zagadnienia mody.
Linia mody.
Fason w ubiorze.
Style w ubiorze.
Typy figur.
Dobieranie odzie

ż

y do typów figur.

Dobieranie odzie

ż

y zgodnie z jej przeznaczeniem.

Sposoby tuszowania wad figury.

3.

Ć

wiczenia

Okre

ś

lanie linii mody.

Dostosowywanie dawnych fasonów ubiorów do mody współczesnej.

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

49

Rysowanie odzie

ż

y z zastosowaniem ró

ż

nych stylów.

Dobieranie kolorów, fasonów i materiałów do rodzaju odzie

ż

y.

Odwzorowywanie fasonów odzie

ż

y z fotografii na schematy sylwetek

ludzkich, przy zastosowaniu ró

ż

nych technik plastycznych.

Dobieranie odzie

ż

y na ró

ż

ne okazje.

Dobieranie odzie

ż

y współczesnej tuszuj

ą

cej wady figury.

Opracowywanie projektów kolekcji ubiorów dla ró

ż

nych grup

wiekowych i typów figur.

4.

Ś

rodki dydaktyczne

Teksty przewodnie do

ć

wicze

ń

.

Albumy odzie

ż

y.

ś

urnale mody dzieci

ę

cej, kobiecej i m

ę

skiej z fotografiami oraz

rysunkami ubiorów na sylwetkach.
Tablice do prezentowania prac uczniów.
Foliogramy prezentuj

ą

ce wady figury.

Filmy dydaktyczne przedstawiaj

ą

ce sposoby tuszowania wad figury.

Zestawy komputerowe z odpowiednim oprogramowaniem i dost

ę

pem do

Internetu.

5. Wskazania metodyczne do realizacji programu jednostki

Celem realizacji programu jednostki modułowej jest kształtowanie

umiej

ę

tno

ś

ci

dobierania

ż

nych

fasonów

odzie

ż

y,

zgodnych

z tendencjami mody i przeznaczeniem, odpowiednich do wieku i typu
figury.

Podczas realizacji programu jednostki nale

ż

y wykorzysta

ć

wiadomo

ś

ci

i umiej

ę

tno

ś

ci uczniów nabyte w trakcie realizacji programu jednostki

modułowej 743[01].Z1.02 Sporz

ą

dzanie rysunków wyrobów odzie

ż

owych

i jednostki 743[01].Z1.03 Zastosowanie zasad kolorystyki i kompozycji
w projektowaniu odzie

ż

y.

W procesie dydaktycznym wskazane jest stosowanie nast

ę

puj

ą

cych

metod nauczania: pokazu z obja

ś

nieniem, dyskusji dydaktycznej,

projektów oraz

ć

wicze

ń

praktycznych.

Zaleca si

ę

, aby podczas realizacji programu jednostki modułowej

uczniowie opracowywali projekty odzie

ż

y zgodnie z proporcjami sylwetki

ż

urnalowej, uwzgl

ę

dniaj

ą

c ró

ż

ne wady figury. Nale

ż

y zwróci

ć

uwag

ę

na

kształtowanie umiej

ę

tno

ś

ci dobierania ubiorów dla wszystkich grup

wiekowych.

Podczas zaj

ęć

uczniowie powinni mie

ć

mo

ż

liwo

ść

korzystania

z katalogów,

ż

urnali, albumów, czasopism, literatury zawodowej oraz

innych

ź

ródeł informacji.

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

50

Na zako

ń

czenie realizacji programu jednostki modułowej proponuje

si

ę

prezentacj

ę

na forum grupy projektów opracowanych przez uczniów

oraz przeprowadzenie dyskusji dydaktycznej, podczas której uczniowie
b

ę

d

ą

mogli porówna

ć

swoje do

ś

wiadczenia w zakresie dobierania

wyrobów odzie

ż

owych.

Zaj

ę

cia nale

ż

y prowadzi

ć

w grupach do 15 osób, w pracowni

projektowania i modelowania odzie

ż

y, wyposa

ż

onej w stanowiska do

wykonywania rysunków oraz zestawy komputerowe z odpowiednim
oprogramowaniem i dost

ę

pem do Internetu.

Proponuje si

ę

, aby

uczniowie gromadzili swoje prace w teczkach lub w postaci albumu.

6. Propozycje metod sprawdzania i oceny osi

ą

gni

ęć

edukacyjnych ucznia

Sprawdzanie i ocenianie osi

ą

gni

ęć

uczniów powinno odbywa

ć

si

ę

przez cały czas realizacji programu jednostki modułowej na podstawie
okre

ś

lonych kryteriów.

Wiedza niezb

ę

dna do realizacji zada

ń

praktycznych mo

ż

e by

ć

sprawdzana za pomoc

ą

testów osi

ą

gni

ęć

szkolnych oraz sprawdzianów

ustnych i pisemnych.

Umiej

ę

tno

ś

ci praktyczne nale

ż

y sprawdza

ć

obserwuj

ą

c czynno

ś

ci

uczniów podczas wykonywania

ć

wicze

ń

. Szczególn

ą

uwag

ę

nale

ż

y

zwróci

ć

na:

− wykonywanie rysunków modelowych,
− dobieranie materiałów odzie

ż

owych i dodatków do okre

ś

lonych

fasonów odzie

ż

y,

− dobieranie odzie

ż

y zgodnie z przeznaczeniem,

− estetyk

ę

wykonywanych projektów odzie

ż

owych.

W ocenie ko

ń

cowej osi

ą

gni

ęć

uczniów po zako

ń

czeniu realizacji

programu jednostki modułowej, nale

ż

y uwzgl

ę

dni

ć

wyniki sprawdzianów

pisemnych i ustnych, testów osi

ą

gni

ęć

szkolnych, poziom wykonania

ć

wicze

ń

praktycznych oraz wykonanie i prezentacj

ę

projektów.

Ocenianie

osi

ą

gni

ęć

uczniów

powinno

by

ć

zgodne

z obowi

ą

zuj

ą

c

ą

skal

ą

ocen.

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

51

Jednostka modułowa 743[01].Z1.05
Dobieranie

materiałów

odzie

ż

owych,

dodatków

krawieckich i galanteryjnych

1. Szczegółowe cele kształcenia

W wyniku procesu kształcenia ucze

ń

(słuchacz) powinien umie

ć

:

− przedstawi

ć

zasady doboru materiału do podstawowych rodzajów

wyrobów odzie

ż

owych,

− okre

ś

li

ć

rol

ę

akcentów i dodatków do ubioru,

− scharakteryzowa

ć

zasady doboru dodatków do materiału,

− dobra

ć

nici do szycia materiałów odzie

ż

owych,

− dobra

ć

rodzaje koronek do wyrobu bieli

ź

nianego i odzie

ż

owego,

− dobra

ć

zapi

ę

cia do wyrobów odzie

ż

owych,

− okre

ś

li

ć

zasady doboru podszewek do wyrobów odzie

ż

owych,

− okre

ś

li

ć

zastosowanie pasmanterii,

− okre

ś

li

ć

zastosowanie dodatków zdobniczych,

− scharakteryzowa

ć

wpływ wygl

ą

du powierzchni i wzoru na sposób

konfekcjonowania tkaniny,

− wybra

ć

sposób konfekcjonowania dzianiny.

2. Materiał nauczania

Rodzaje wyrobów odzie

ż

owych.

Rola akcentów i dodatków do ubioru.
Zasady doboru materiału na podstawowe typy wyrobów odzie

ż

owych.

Zasady doboru dodatków krawieckich.
Zasady doboru koronek do wyrobów bieli

ź

nianych i odzie

ż

owych.

Zasady doboru podszewek do wyrobów odzie

ż

owych.

Zasady doboru zapi

ęć

do wyrobów odzie

ż

owych.

Rodzaje pasmanterii i dodatków zdobniczych.

3.

Ć

wiczenia

Dobieranie nici do szycia ró

ż

nych rodzajów materiałów odzie

ż

owych.

Dobieranie podszewki do wyrobu odzie

ż

owego.

Dobieranie zapi

ę

cia do okre

ś

lonego wyrobu odzie

ż

owego.

Dobieranie rodzaju koronek do wyrobu bieli

ź

nianego.

Dobieranie pasmanterii i dodatków zdobniczych do okre

ś

lonych

wyrobów odzie

ż

owych.

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

52

4.

Ś

rodki dydaktyczne

Teksty przewodnie do

ć

wicze

ń

.

Kolekcje materiałów odzie

ż

owych: tkanin, dzianin, plecionek, włóknin,

materiałów powlekanych, skór, koronek, haftów.
Kolekcje wyrobów odzie

ż

owych: spódnic, spodni, bluzek,

ż

akietów,

bielizny.
Kolekcja dodatków krawieckich: nici, zapi

ęć

, materiałów konstrukcyjno-

no

ś

nych, termoizolacyjnych, pasmanterii, dodatków zdobniczych.

Katalogi i

ż

urnale.

Foldery dodatków krawieckich.

5. Wskazania metodyczne do realizacji programu jednostki

Celem realizacji programu jednostki modułowej jest nabycie przez

uczniów umiej

ę

tno

ś

ci dobierania materiałów odzie

ż

owych, dodatków

krawieckich i zdobniczych do wyrobu odzie

ż

owego.

W procesie dydaktycznym powinny znale

źć

zastosowanie nast

ę

puj

ą

ce

metody nauczania: dyskusji dydaktycznej, tekstu przewodniego,
przypadków oraz

ć

wicze

ń

praktycznych. Proponuje si

ę

, aby dominuj

ą

c

ą

metod

ą

nauczania były

ć

wiczenia praktyczne, poprzedzone pokazem

z obja

ś

nieniem.

Zaj

ę

cia nale

ż

y prowadzi

ć

w pracowni projektowania i modelowania

odzie

ż

y wyposa

ż

onej w wyroby odzie

ż

owe i dodatki krawieckie.

Uczniowie powinni pracowa

ć

w grupach do 15 osób, na stanowiskach

umo

ż

liwiaj

ą

cych indywidualne wykonanie zada

ń

.

Wskazane jest aby uczniowie podczas zaj

ęć

korzystali z literatury

zawodowej, czasopism, katalogów oraz Internetu, jako

ź

ródła

pozyskiwania informacji o zasadach doboru materiałów odzie

ż

owych,

dodatków krawieckich i zdobniczych do projektowanych wyrobów
odzie

ż

owych.

Podczas prowadzenia zaj

ęć

nale

ż

y zwraca

ć

uwag

ę

na poprawno

ść

i dokładno

ść

wykonywania zada

ń

.

6. Propozycje metod sprawdzania i oceny osi

ą

gni

ęć

edukacyjnych ucznia

Sprawdzanie i ocenianie osi

ą

gni

ęć

uczniów powinno odbywa

ć

si

ę

przez cały czas realizacji programu jednostki modułowej na podstawie
kryteriów okre

ś

lonych na pocz

ą

tku zaj

ęć

.

W procesie oceniania osi

ą

gni

ęć

uczniów zaleca si

ę

stosowa

ć

sprawdziany ustne i pisemne oraz obserwacj

ę

czynno

ś

ci uczniów

podczas wykonywania

ć

wicze

ń

. Podczas kontroli i oceny osi

ą

gni

ęć

uczniów nale

ż

y zwróci

ć

uwag

ę

na poprawne posługiwanie si

ę

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

53

terminologi

ą

zawodow

ą

, operowanie zdobyt

ą

wiedz

ą

oraz praktyczne jej

wykorzystanie w czasie wykonywania

ć

wicze

ń

.

Umiej

ę

tno

ś

ci praktyczne nale

ż

y sprawdza

ć

obserwuj

ą

c czynno

ś

ci

uczniów podczas wykonywania

ć

wicze

ń

.

Szczególn

ą

uwag

ę

nale

ż

y zwróci

ć

na stosowanie zasad doboru

materiałów odzie

ż

owych, dodatków krawieckich i zdobniczych do

projektowanych wyrobów odzie

ż

owych.

Kontrol

ę

poprawno

ś

ci wykonania

ć

wicze

ń

nale

ż

y prowadzi

ć

w trakcie

i po ich realizacji. Poprawne wykonanie

ć

wicze

ń

jest podstaw

ą

do

uzyskania oceny pozytywnej.

W ko

ń

cowej ocenie osi

ą

gni

ęć

uczniów, po zako

ń

czeniu realizacji

programu jednostki, nale

ż

y uwzgl

ę

dni

ć

wyniki sprawdzianów ustnych

i pisemnych oraz poziom wykonania

ć

wicze

ń

. Ocenianie osi

ą

gni

ęć

uczniów powinno odbywa

ć

si

ę

zgodnie z obowi

ą

zuj

ą

ca skal

ą

ocen.

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

54

Moduł 743 [01]. Z2
Formy odzie

ż

y

1. Cele kształcenia

W wyniku procesu kształcenia ucze

ń

(słuchacz) powinien umie

ć

:

− stosowa

ć

terminologi

ę

z zakresu konstrukcji i modelowania form

odzie

ż

y,

− wykonywa

ć

pomiary krawieckie dla podstawowych wyrobów

odzie

ż

owych,

− odczytywa

ć

wymiary z tabel pomiarów antropometrycznych,

− ustala

ć

wielko

ść

wyrobów odzie

ż

owych,

− stosowa

ć

zasady konstrukcji i modelowania odzie

ż

y,

− stosowa

ć

zasady obliczania odcinków konstrukcyjnych,

− okre

ś

la

ć

zasady stosowania dodatków konstrukcyjnych,

− rysowa

ć

siatki konstrukcyjne podstawowych elementów wyrobów

odzie

ż

owych,

− stosowa

ć

zasady wyprowadzania linii modelowych,

− rysowa

ć

kształty elementów wyrobów odzie

ż

owych,

− stosowa

ć

zasady modelowania wtórnego,

− modelowa

ć

formy

wyrobów

odzie

ż

owych

zgodnie

z projektem plastycznym,

− wykonywa

ć

pomiary krawieckie nietypowej figury człowieka,

− modelowa

ć

formy wyrobów odzie

ż

owych na najcz

ęś

ciej spotykane

nietypowe figury,

− ustala

ć

wielko

ść

dodatków na szwy i podwini

ę

cia,

− wykonywa

ć

szablony

podstawowych

elementów

wyrobów

odzie

ż

owych,

− okre

ś

la

ć

zasady stopniowania szablonów.

2. Wykaz jednostek modułowych

Symbol jednostki

modułowej

Nazwa jednostki modułowej

Orientacyjna

liczba godzin

na realizacj

ę

743 [01]. Z2.01

Wykonywanie pomiarów krawieckich

30

743 [01]. Z2.02

Konstruowanie i modelowanie form
podstawowych wyrobów odzie

ż

owych

70

743 [01]. Z2.03

Modelowanie form odzie

ż

y zgodnie

z projektem plastycznym

40

743 [01]. Z2.04

Modelowanie form odzie

ż

y dla figur

nietypowych

40

Razem 180

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

55


3. Schemat układu jednostek modułowych








































743[01].Z2

Formy odzie

ż

y

743[01].Z2.04

Modelowanie form odzie

ż

y dla figur

nietypowych

743[01].Z2.03

Modelowanie form odzie

ż

y zgodnie

z projektem plastycznym

743[01].Z2.02

Konstruowanie i modelowanie form

podstawowych wyrobów odzie

ż

owych

743[01].Z2.01

Wykonywanie pomiarów krawieckich

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

56

4. Literatura

Bily – Czopowa M.: Konstrukcja i modelowanie odzie

ż

y damskiej lekkiej.

WSiP, Warszawa 1990
Bily – Czopowa M., Mierowska K.: Krój i modelowanie odzie

ż

y lekkiej.

Krawiectwo miarowo – usługowe. WSiP, Warszawa 1995
Cyrankiewicz H.: Konstrukcja i modelowanie odzie

ż

y dzieci

ę

cej. WSiP,

Warszawa 1995
Filipiak I., Kowalczyk K.: Konfekcjonowanie dzianin. WSiP, Warszawa
1989
Gajzer Z., Kowalczyk K., Krysicka G.: Konfekcjonowanie dzianin.
Cz

ęść

1 Technologia. WSiP, Warszawa 1986

Jurek S.: Krój i modelowanie odzie

ż

y ci

ęż

kiej damskiej i dzieci

ę

cej.

WSiP, Warszawa 1974
Kowalczyk K.: Konfekcjonowanie dzianin. Cz

ęść

2. WSiP, Warszawa

1994
Kowalczyk R.: Krój odzie

ż

y damskiej. Fabryka Wkładów Odzie

ż

owych

„Camela”, Wałbrzych 2003
Kowalczyk R.: Krój odzie

ż

y m

ę

skiej. Fabryka Wkładów Odzie

ż

owych

„Camela”, Wałbrzych 2003
Lewandowska – Stark E.: Modelowanie form odzie

ż

y na doln

ą

cz

ęść

ciała. Zeszyt

ć

wicze

ń

. SOP, Toru

ń

1993

Lewandowska – Stark E.: Modelowanie form odzie

ż

y na górn

ą

cz

ęść

ciała. Zeszyt

ć

wicze

ń

. SOP, Toru

ń

1994

Parafianowicz Z., Piskorska M.: Konstrukcja i modelowanie odzie

ż

y

m

ę

skiej. WSiP, Warszawa 1995

Parafianowicz Z., Piskorska M.: Konstrukcja i modelowanie odzie

ż

y

ci

ęż

kiej. WSiP, Warszawa 1997

Parafianowicz Z., Piskorska M.: Konstrukcja i modelowanie odzie

ż

y

damskiej ci

ęż

kiej. WSiP, Warszawa 1997

Parafianowicz Z.: Słownik odzie

ż

owy, WSiP, Warszawa 1999

Piskorska M., Parafianowicz Z.: Modelowanie form odzie

ż

y m

ę

skiej.

Zeszyt

ć

wicze

ń

. SOP, Toru

ń

1997

Piskorska M.: Konstrukcja i modelowanie form bielizny. WSiP, Warszawa
1995
Porycki M.: Konstrukcja i modelowanie odzie

ż

y m

ę

skiej. WSiP,

Warszawa 1977
Samek P.: Krawiectwo – Materiałoznawstwo. WSiP, Warszawa 1999
Samek P.: Krawiectwo – Technologia. WSiP, Warszawa 1999
Czasopismo: Odzie

ż


Wykaz literatury nale

ż

y aktualizowa

ć

w miar

ę

ukazywania si

ę

nowych

pozycji wydawniczych.

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

57

Jednostka modułowa 743 [01].Z2.01
Wykonywanie pomiarów krawieckich

1. Szczegółowe cele kształcenia

W wyniku procesu kształcenia ucze

ń

(słuchacz) powinien umie

ć

:

− posłu

ż

y

ć

si

ę

terminologi

ą

z zakresu wykonywania form odzie

ż

y,

− scharakteryzowa

ć

proporcje sylwetki: dzieci

ę

cej, kobiecej i m

ę

skiej,

− wskaza

ć

ż

nice w budowie sylwetki: dzieci

ę

cej, kobiecej i m

ę

skiej,

− scharakteryzowa

ć

zasady

wykonywania

pomiarów

antropometrycznych dla potrzeb konstrukcji odzie

ż

y,

− okre

ś

li

ć

poło

ż

enie podstawowych punktów figury człowieka

niezb

ę

dnych do wykonania pomiarów,

− posłu

ż

y

ć

si

ę

symbolik

ą

pomiarów figury człowieka,

− dobra

ć

przyrz

ą

dy pomiarowe do wykonywania pomiarów krawieckich,

− scharakteryzowa

ć

zasady wykonywania pomiarów krawieckich,

− wykona

ć

pomiary

krawieckie

dla

podstawowych

wyrobów

odzie

ż

owych,

− porówna

ć

wyniki pomiarów krawieckich z tabelami pomiarów

antropometrycznych,

− ustali

ć

wielko

ść

wyrobu odzie

ż

owego,

− wyja

ś

ni

ć

poj

ę

cia: konstrukcja odzie

ż

y, siatka konstrukcyjna, dodatek

konstrukcyjny, forma konstrukcyjna, szablon odzie

ż

owy,

− rozró

ż

ni

ć

rodzaje modelowania form odzie

ż

y.

2. Materiał nauczania

Proporcje ciała człowieka w ró

ż

nych fazach rozwoju.

Pomiary antropometryczne dla potrzeb konstrukcji odzie

ż

y.

Pomiary krawieckie.
Podstawowe poj

ę

cia z zakresu konstrukcji odzie

ż

y.

Konstrukcja form odzie

ż

y dla ró

ż

nych typów budowy.

Rodzaje

modelowania

form

odzie

ż

y

konstrukcyjne,

wtórne

i przestrzenne.

3.

Ć

wiczenia

Analizowanie proporcji sylwetki: dzieci

ę

cej, kobiecej i m

ę

skiej.

Okre

ś

lanie poło

ż

enia podstawowych punktów pomiarowych na figurze

człowieka.

Odczytywanie wymiarów z tabel pomiarów antropometrycznych.

Wykonywanie pomiarów krawieckich dla podstawowych wyrobów

odzie

ż

owych.

Ustalanie wielko

ś

ci wyrobu odzie

ż

owego.

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

58

4.

Ś

rodki dydaktyczne

Teksty przewodnie.
Tabela wymiarów dla wszystkich grup typologicznych ludno

ś

ci.

Formy elementów podstawowych wyrobów odzie

ż

owych w naturalnej

wielko

ś

ci i w skali.

Modele wyrobów odzie

ż

owych.

Plansze przedstawiaj

ą

ce sposób dokonywania pomiarów podstawowych

i kontrolnych.
Foliogramy przedstawiaj

ą

ce sylwetki: dzieci

ę

c

ą

, młodzie

ż

ow

ą

, kobiec

ą

i m

ę

sk

ą

.

Foliogramy podstawowej siatki konstrukcyjnej na górn

ą

i doln

ą

cz

ęść

figury (linie i odcinki konstrukcyjne).
Foliogramy szablonów podstawowych elementów odzie

ż

owych.

Filmy dydaktyczne z zakresu: wykonywania miar, modelowania form
odzie

ż

y.

Techniczne

ś

rodki kształcenia: rzutnik pisma, komputer, projektor.

5. Wskazania metodyczne do realizacji programu jednostki

Celem realizacji programu jednostki jest kształtowanie umiej

ę

tno

ś

ci

wykonywania pomiarów potrzebnych do wykonania podstawowych
wyrobów odzie

ż

owych, posługiwania si

ę

pomiarami antropometrycznymi

dla potrzeb konstrukcji odzie

ż

y, okre

ś

lania wielko

ś

ci odzie

ż

y oraz

stosowania terminologii z zakresu wykonywania miar i modelowania
form odzie

ż

y.

W procesie dydaktycznym wskazane jest stosowanie nast

ę

puj

ą

cych

metod nauczania: pokazu z obja

ś

nieniem, tekstu przewodniego oraz

ć

wicze

ń

praktycznych.

Zaleca si

ę

, aby podczas realizacji programu jednostki modułowej

uczniowie wykonywali pomiary krawieckie na figurze człowieka,
stosowali symbolik

ę

pomiarów oraz okre

ś

lali wielko

ść

wyrobu

odzie

ż

owego. Podczas czynno

ś

ci zwi

ą

zanych z dokonywaniem

pomiarów na figurze człowieka nale

ż

y zwraca

ć

szczególn

ą

uwag

ę

na

staranno

ść

i dokładno

ść

pomiarów i zapisów.

Wskazane jest, aby zaj

ę

cia były prowadzone w pracowni

projektowania i modelowania odzie

ż

y, w grupach do 15 osób.

Ć

wiczenia

praktyczne

mog

ą

by

ć

realizowane

indywidualnie

lub

w zespołach 2 – 4 osobowych.

W czasie zaj

ęć

uczniowie powinni mie

ć

mo

ż

liwo

ść

korzystania

z tabel pomiarów antropometrycznych, przyrz

ą

dów pomiarowych

niezb

ę

dnych do wykonania pomiarów z figury ludzkiej,

ż

urnali, literatury

zawodowej, czasopism oraz innych

ź

ródeł informacji.

W wyniku realizacji programu jednostki uczniowie powinni opanowa

ć

umiej

ę

tno

ś

ci wykonywania pomiarów figury człowieka, posługiwania si

ę

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

59

tabelami pomiarów antropometrycznych, posługiwania si

ę

terminologi

ą

dotycz

ą

c

ą

modelowania form odzie

ż

y.

6. Propozycje metod sprawdzania i oceny osi

ą

gni

ęć

edukacyjnych ucznia

Sprawdzanie i ocenianie osi

ą

gni

ęć

uczniów powinno odbywa

ć

si

ę

przez cały czas realizacji programu jednostki modułowej na podstawie
okre

ś

lonych kryteriów.

Wiadomo

ś

ci i umiej

ę

tno

ś

ci uczniów niezb

ę

dne do realizacji

ć

wicze

ń

praktycznych mog

ą

by

ć

sprawdzane za pomoc

ą

sprawdzianów ustnych

i pisemnych oraz testów osi

ą

gni

ęć

szkolnych.

Umiej

ę

tno

ś

ci

praktyczne

proponuje

si

ę

sprawdza

ć

poprzez

obserwacj

ę

czynno

ś

ci wykonywanych przez uczniów podczas realizacji

ć

wicze

ń

.

W procesie oceniania szczególn

ą

uwag

ę

nale

ż

y zwraca

ć

na:

− okre

ś

lanie poło

ż

enia podstawowych punktów pomiarowych na figurze

człowieka,

− odczytywanie wymiarów z tabel pomiarów antropometrycznych,
− oznaczanie pomiarów zgodnie z obowi

ą

zuj

ą

c

ą

symbolik

ą

,

− wykonywanie pomiarów krawieckich dla podstawowych wyrobów

odzie

ż

owych,

− porównywanie wyników pomiarów krawieckich z tabelami pomiarów

antropometrycznych,

− ustalanie wielko

ś

ci wyrobu odzie

ż

owego.

W ko

ń

cowej ocenie osi

ą

gni

ęć

uczniów po zako

ń

czeniu realizacji

programu jednostki, nale

ż

y uwzgl

ę

dni

ć

wyniki sprawdzianów, testów

osi

ą

gni

ęć

szkolnych oraz poziom wykonania

ć

wicze

ń

. Ocenianie

osi

ą

gni

ęć

uczniów powinno by

ć

zgodne z obowi

ą

zuj

ą

c

ą

skal

ą

ocen.



background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

60

Jednostka modułowa 743 [01].Z2.02
Konstruowanie i modelowanie form podstawowych
wyrobów odzie

ż

owych

1. Szczegółowe cele kształcenia

W wyniku procesu kształcenia ucze

ń

(słuchacz) powinien umie

ć

:

− zorganizowa

ć

stanowisko pracy do konstruowania i modelowania

form odzie

ż

y, zgodnie z zasadami bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy

oraz wymaganiami ergonomii,

− odczyta

ć

z tabel antropometrycznych wymiary potrzebne do

wykonania konstrukcji i modelowania form podstawowych wyrobów
odzie

ż

owych,

− wykona

ć

pomiary do sporz

ą

dzenia konstrukcji i modelowania form

podstawowych wyrobów odzie

ż

owych,

− zastosowa

ć

zasady obliczania odcinków konstrukcyjnych,

− ustali

ć

wielko

ść

dodatku

konstrukcyjnego

w

podstawowych

asortymentach odzie

ż

y,

− dobra

ć

materiały,

narz

ę

dzia

i

przybory

do

konstruowania

i modelowania form odzie

ż

y,

− sporz

ą

dzi

ć

rysunki siatki konstrukcyjnej podstawowych elementów

wyrobów odzie

ż

owych,

− zastosowa

ć

zasady prowadzenia linii modelowych,

− narysowa

ć

kształty elementów wyrobów odzie

ż

owych,

− sporz

ą

dzi

ć

rysunek siatki konstrukcyjnej standardowej spódnicy

damskiej,

− sporz

ą

dzi

ć

rysunek siatki konstrukcyjnej standardowych spodni

damskich i m

ę

skich,

− sporz

ą

dzi

ć

rysunek siatki konstrukcyjnej standardowej bluzki

damskiej,

− sporz

ą

dzi

ć

rysunek siatki konstrukcyjnej standardowego r

ę

kawa

i kołnierza do bluzki damskiej,

− sporz

ą

dzi

ć

rysunek siatki konstrukcyjnej standardowej kamizelki

damskiej i m

ę

skiej,

− sporz

ą

dzi

ć

rysunek siatki konstrukcyjnej standardowego

ż

akietu

damskiego,

− sporz

ą

dzi

ć

rysunek siatki konstrukcyjnej standardowego r

ę

kawa

dwucz

ęś

ciowego do

ż

akietu damskiego,

− sporz

ą

dzi

ć

rysunek siatki konstrukcyjnej koszuli m

ę

skiej,

− sporz

ą

dzi

ć

rysunek siatki konstrukcyjnej r

ę

kawa do koszuli m

ę

skiej,

− dobra

ć

wielko

ść

dodatku na szwy i podwini

ę

cia w wykonanych

formach wyrobów odzie

ż

owych,

− okre

ś

li

ć

ż

nic

ę

mi

ę

dzy form

ą

a szablonem,

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

61

− wykona

ć

szablony podstawowych elementów wyrobów odzie

ż

owych,

− zastosowa

ć

zasady stopniowania szablonów.


3. Materiał nauczania

Organizacja stanowiska pracy.
Zasady obliczania odcinków konstrukcyjnych.
Zasady ustalania dodatku konstrukcyjnego.
Konstrukcja i modelowanie form spódnicy podstawowej.
Konstrukcja i modelowanie form spodni damskich i m

ę

skich.

Konstrukcja odzie

ż

y damskiej przeznaczonej na górn

ą

cz

ęść

figury.

Konstrukcja odzie

ż

y m

ę

skiej przeznaczonej na górn

ą

cz

ęść

figury.

Zasady

opracowywania

szablonów

podstawowych

wyrobów

odzie

ż

owych.

Metody stopniowania szablonów odzie

ż

owych.

3.

Ć

wiczenia

Wykonywanie pomiarów figury człowieka niezb

ę

dnych do wykonania

konstrukcji i modelowania podstawowych form odzie

ż

y.

Ustalanie wielko

ś

ci dodatków konstrukcyjnych dla podstawowych

wyrobów odzie

ż

owych.

Obliczanie warto

ś

ci odcinków konstrukcyjnych potrzebnych do

sporz

ą

dzania rysunków siatek konstrukcyjnych.

Sporz

ą

dzanie rysunków siatek konstrukcyjnych podstawowych

elementów wyrobów odzie

ż

owych.

Rysowanie

kształtów

podstawowych

elementów

wyrobów

odzie

ż

owych.

Sporz

ą

dzanie rysunku siatki konstrukcyjnej i modelowanie form

standardowej spódnicy.

Sporz

ą

dzanie rysunków siatek konstrukcyjnych i modelowanie form

standardowych spodni damskich i m

ę

skich.

Sporz

ą

dzanie rysunku siatki konstrukcyjnej standardowej bluzki

damskiej.

Sporz

ą

dzanie rysunku siatki konstrukcyjnej standardowego r

ę

kawa

i kołnierza do bluzki damskiej.

Sporz

ą

dzanie rysunku siatki konstrukcyjnej standardowej kamizelki

damskiej i m

ę

skiej.

Sporz

ą

dzanie rysunku siatki konstrukcyjnej standardowego

ż

akietu

damskiego.

Sporz

ą

dzanie rysunku siatki konstrukcyjnej standardowego r

ę

kawa

dwucz

ęś

ciowego do

ż

akietu damskiego.

Sporz

ą

dzanie rysunku siatki konstrukcyjnej standardowej koszuli

m

ę

skiej.

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

62

Sporz

ą

dzanie rysunku siatki konstrukcyjnej standardowego r

ę

kawa

i kołnierza do koszuli m

ę

skiej.

Wyznaczanie

warto

ś

ci

dodatków

na

szwy

i

podwini

ę

cia

w wykonanych formach wyrobów odzie

ż

owych.

Wykonywanie szablonów spódnicy, spodni i bluzki.

Stopniowanie szablonów wybranego wyrobu odzie

ż

owego.

4.

Ś

rodki dydaktyczne

Instrukcje do

ć

wicze

ń

.

Tabele antropometryczne.
Plansze przedstawiaj

ą

ce zasady wykonywania pomiarów krawieckich.

Modele podstawowych wyrobów odzie

ż

owych.

Manekiny.
Foliogramy obrazuj

ą

ce zasady konstrukcji i modelowania odzie

ż

y.

Foliogramy przedstawiaj

ą

ce siatki konstrukcyjne na górn

ą

i doln

ą

cz

ęść

figury.
Formy elementów podstawowych wyrobów odzie

ż

owych w naturalnej

wielko

ś

ci.

Foliogramy

przedstawiaj

ą

ce

szablony

elementów

podstawowych

wyrobów odzie

ż

owych.

Foliogramy przedstawiaj

ą

ce stopniowanie szablonów odzie

ż

y.

Film dydaktyczny z zakresu konstruowania form odzie

ż

y.

Specjalistyczne programy komputerowe.
Techniczne

ś

rodki kształcenia: rzutnik pisma, zestawy komputerowe,

projektor.

5. Wskazania metodyczne do realizacji programu jednostki

Celem realizacji programu jednostki modułowej jest kształtowanie

umiej

ę

tno

ś

ci konstruowania i modelowania form podstawowych wyrobów

odzie

ż

owych, wykonywania szablonów podstawowych elementów

wyrobów odzie

ż

owych oraz stopniowania szablonów elementów

odzie

ż

owych.

Podczas realizacji programu jednostki nale

ż

y wykorzysta

ć

wiadomo

ś

ci

i umiej

ę

tno

ś

ci nabyte przez uczniów w trakcie realizacji programu

jednostki modułowej 743[01].Z2.01 Wykonywanie pomiarów krawieckich.

W procesie dydaktycznym wskazane jest stosowanie nast

ę

puj

ą

cych

metod nauczania: pokazu z obja

ś

nieniem, dyskusji dydaktycznej, tekstu

przewodniego oraz

ć

wicze

ń

praktycznych.

Zaleca si

ę

, aby podczas

ć

wicze

ń

uczniowie wyznaczali warto

ś

ci

dodatków konstrukcyjnych, obliczali odcinki konstrukcyjne, wykre

ś

lali

konstrukcje standardowej odzie

ż

y damskiej i m

ę

skiej, wykonywali

modelowanie form podstawowych asortymentów odzie

ż

y, opracowywali

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

63

szablony podstawowych elementów wyrobów odzie

ż

owych oraz

stopniowali je.

Ć

wiczenia uczniowie powinni wykonywa

ć

samodzielnie.

Nale

ż

y zwraca

ć

uwag

ę

na dokładno

ść

i staranno

ść

wykonywania

zada

ń

.

Wskazane jest, aby zaj

ę

cia prowadzone były w grupach do 15 osób,

w pracowni projektowania i modelowania odzie

ż

y.

W czasie zaj

ęć

uczniowie powinni mie

ć

mo

ż

liwo

ść

korzystania z tabel

antropometrycznych, literatury zawodowej, katalogów, czasopism,
innych

ź

ródeł informacji a tak

ż

e z programów komputerowych w zakresie

konstruowania i modelowania form odzie

ż

y.

Wskazane jest, aby uczniowie gromadzili swoje prace w teczkach

(portfolio).

6. Propozycje metod sprawdzania i oceny osi

ą

gni

ęć

edukacyjnych ucznia

Sprawdzanie i ocenianie osi

ą

gni

ęć

uczniów powinno odbywa

ć

si

ę

w sposób systematyczny przez cały czas realizacji programu jednostki
modułowej na podstawie okre

ś

lonych kryteriów.

Wiadomo

ś

ci i umiej

ę

tno

ś

ci uczniów niezb

ę

dne do realizacji

ć

wicze

ń

praktycznych mog

ą

by

ć

sprawdzane za pomoc

ą

sprawdzianów ustnych

i pisemnych.

Umiej

ę

tno

ś

ci praktyczne proponuje si

ę

sprawdza

ć

obserwuj

ą

c

czynno

ś

ci wykonywane przez uczniów podczas realizacji

ć

wicze

ń

.

Podczas obserwacji pracy uczniów szczególn

ą

uwag

ę

nale

ż

y

zwraca

ć

na:

− organizowanie stanowiska pracy do konstruowania i modelowania

odzie

ż

y,

− dobieranie materiałów, narz

ę

dzi i przyborów do konstruowania

i modelowania odzie

ż

y,

− odczytywanie z tabel antropometrycznych wymiarów do wykonania

konstrukcji i modelowania podstawowych wyrobów odzie

ż

owych,

− okre

ś

lanie dodatku konstrukcyjnego dla podstawowych wyrobów

odzie

ż

owych,

− obliczanie warto

ś

ci odcinków konstrukcyjnych dla podstawowych

wyrobów odzie

ż

owych,

− wykre

ś

lanie siatek konstrukcyjnych,

− modelowanie form ró

ż

nych asortymentów odzie

ż

y,

− opracowywanie szablonów podstawowych elementów wyrobów

odzie

ż

owych,

− wykonywanie stopniowania szablonów odzie

ż

owych.

W ocenie ko

ń

cowej osi

ą

gni

ęć

uczniów po zako

ń

czeniu realizacji

programu jednostki, nale

ż

y uwzgl

ę

dni

ć

wyniki sprawdzianów, testów

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

64

osi

ą

gni

ęć

szkolnych oraz poziom wykonania

ć

wicze

ń

. Ocenianie

osi

ą

gni

ęć

uczniów powinno by

ć

zgodne z obowi

ą

zuj

ą

c

ą

skal

ą

ocen.


background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

65

Jednostka modułowa 743 [01].Z2.03
Modelowanie form odzie

ż

y zgodnie z projektem

plastycznym

1. Szczegółowe cele kształcenia

W wyniku procesu kształcenia ucze

ń

(słuchacz) powinien umie

ć

:

− zorganizowa

ć

stanowisko pracy do modelowania form odzie

ż

y

zgodnie z zasadami bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy, ochrony

przeciwpo

ż

arowej oraz wymaganiami ergonomii,

− zastosowa

ć

zasady modelowania konstrukcyjnego i wtórnego,

− odczyta

ć

projekt plastyczny modelu odzie

ż

owego,

− dobra

ć

materiały, narz

ę

dzia i przybory do wykre

ś

lania konstrukcji

i modelowania form odzie

ż

y,

− wykona

ć

konstrukcj

ę

i modelowanie wtórne spódnic dla ró

ż

nych

fasonów,

− zastosowa

ć

zasady modelowania wtórnego spodni z jednoczesnym

ustaleniem dodatku konstrukcyjnego dla ró

ż

nych fasonów,

− wykona

ć

modelowanie wtórne bluzek,

− zastosowa

ć

zasady modelowania wtórnego kamizelek,

− wykona

ć

modelowanie wtórne odzie

ż

y o charakterze sportowym,

− wykona

ć

modelowanie wtórne odzie

ż

y roboczej,

− wykona

ć

konstrukcj

ę

i modelowanie wtórne bielizny,

− wykona

ć

konstrukcj

ę

i modelowanie wtórne odzie

ż

y dzieci

ę

cej

i młodzie

ż

owej,

− wykona

ć

modelowanie przestrzenne bluzki damskiej,

− wymodelowa

ć

formy podstawowych wyrobów odzie

ż

owych, zgodnie

z projektem plastycznym.

2. Materiał nauczania

Organizacja stanowiska pracy.
Zasady modelowania wtórnego.
Zasady wykorzystywania projektów plastycznych do modelowania
konstrukcyjnego i wtórnego odzie

ż

y.

Zasady modelowania konstrukcyjnego i wtórnego ró

ż

nych fasonów

spódnic, zgodnie z projektem plastycznym.
Zasady modelowania wtórnego ró

ż

nych fasonów spodni, zgodnie

z projektem plastycznym.
Zasady modelowania wtórnego odzie

ż

y damskiej przeznaczonej na

górn

ą

cz

ęść

figury.

Zasady modelowania wtórnego odzie

ż

y m

ę

skiej przeznaczonej na górn

ą

cz

ęść

figury.

Zasady modelowania wtórnego odzie

ż

y sportowej.

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

66

Zasady modelowania wtórnego form odzie

ż

y roboczej.

Zasady modelowania wtórnego form bielizny.
Zasady modelowania wtórnego odzie

ż

y dla ró

ż

nych grup wiekowych.

Zasady modelowania przestrzennego.

3.

Ć

wiczenia

Posługiwanie si

ę

projektami plastycznymi w procesie modelowania

odzie

ż

y.

Wykonywanie pomiarów krawieckich niezb

ę

dnych do modelowania

form ró

ż

nych fasonów odzie

ż

y.

Wykonywanie modelowania konstrukcyjnego i wtórnego spódnic.

Wykonywanie modelowania konstrukcyjnego i wtórnego spodni.

Wykonywanie modelowania konstrukcyjnego i wtórnego odzie

ż

y

damskiej na górn

ą

cz

ęść

figury.

Wykonywanie modelowania konstrukcyjnego i wtórnego odzie

ż

y

m

ę

skiej na górn

ą

cz

ęść

figury.

Wykonywanie modelowania wtórnego odzie

ż

y sportowej.

Wykonywanie modelowania konstrukcyjnego odzie

ż

y roboczej.

Wykonywanie modelowania konstrukcyjnego i wtórnego bielizny.

Wykonywanie modelowania konstrukcyjnego i wtórnego odzie

ż

y

dzieci

ę

cej i młodzie

ż

owej.

Wykonywanie modelowania przestrzennego bluzki damskiej na

manekinie.

4.

Ś

rodki dydaktyczne

Teksty przewodnie do

ć

wicze

ń

.

Tabele antropometryczne.
Plansze z podstawowymi i kontrolnymi pomiarami krawieckimi.
Formy podstawowych wyrobów odzie

ż

owych w naturalnej wielko

ś

ci

i w skali do modelowania wtórnego.

ś

urnale mody.

Modele wyrobów odzie

ż

owych.

Manekiny.
Projekty plastyczne odzie

ż

y.

Foliogramy przedstawiaj

ą

ce zasady konstrukcji i modelowania wtórnego

odzie

ż

y.

Foliogramy form i szablonów podstawowych wyrobów odzie

ż

owych oraz

modelowania wtórnego elementów odzie

ż

y na doln

ą

i górn

ą

cz

ęść

figury.

Film dydaktyczny z zakresu modelowania form odzie

ż

y.

Programy komputerowe do konstrukcji i modelowania form odzie

ż

y.

Techniczne

ś

rodki kształcenia: rzutnik pisma, komputer, projektor.

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

67

5. Wskazania metodyczne do realizacji programu jednostki

Celem realizacji programu jednostki modułowej jest kształtowanie

umiej

ę

tno

ś

ci

posługiwania

si

ę

projektami

plastycznymi

odzie

ż

y

w procesie modelowania odzie

ż

y, modelowania form ró

ż

nych fasonów

odzie

ż

y, zgodnych z tendencjami mody i przeznaczeniem oraz

dostosowanych do wieku.

Podczas

realizacji

programu

jednostki

nale

ż

y

wykorzysta

ć

wiadomo

ś

ci i umiej

ę

tno

ś

ci nabyte przez uczniów w trakcie realizacji

programu jednostki modułowej 743[01].Z2.01 Wykonywanie pomiarów
krawieckich,

743[01].Z2.02

Konstruowanie

i

modelowanie

form

podstawowych wyrobów odzie

ż

owych.

W

procesie

dydaktycznym

powinny

znale

źć

zastosowanie

nast

ę

puj

ą

ce metody nauczania: pokaz z obja

ś

nieniem, dyskusja

dydaktyczna, metoda tekstu przewodniego, metoda projektów oraz

ć

wiczenia praktyczne.

Przed przyst

ą

pieniem do konstrukcji i modelowania form odzie

ż

y

zalecana

jest

prezentacja

projektów

plastycznych

zgodnych

z

tendencjami

mody

oraz

zapoznanie

uczniów

z

zasadami

wykorzystywania

projektów

plastycznych

do

modelowania

konstrukcyjnego i wtórnego odzie

ż

y.

Wskazane jest, aby uczniowie wykonywali projekty plastyczne

modelu odzie

ż

owego na sylwetce, dobierali odpowiedni

ą

konstrukcj

ę

,

przenosili proporcje z rysunku modelowego na siatk

ę

konstrukcyjn

ą

,

stosowali zasady wyprowadzania linii modelowych oraz projektowali
elementy zdobnicze.

Proponuje si

ę

, aby zaj

ę

cia dydaktyczne prowadzone były w pracowni

projektowania i modelowania odzie

ż

y, w grupach do 15 osób.

Ć

wiczenia

mog

ą

by

ć

realizowane

indywidualnie

lub

w zespołach 2 – 4 osobowych.

W czasie zaj

ęć

uczniowie powinni mie

ć

mo

ż

liwo

ść

korzystania

z

ż

urnali,

literatury

zawodowej,

czasopism

oraz

programów

komputerowych w zakresie konstruowania i modelowania form odzie

ż

y.

Wskazane jest, aby uczniowie gromadzili swoje prace w teczkach

(portfolio).

6. Propozycje metod sprawdzania i oceny osi

ą

gni

ęć

edukacyjnych ucznia

Sprawdzanie i ocenianie osi

ą

gni

ęć

edukacyjnych uczniów powinno

odbywa

ć

si

ę

systematycznie przez cały czas realizacji programu

jednostki modułowej na podstawie ustalonych kryteriów .

Wiedza niezb

ę

dna do wykonania

ć

wicze

ń

praktycznych mo

ż

e by

ć

sprawdzana za pomoc

ą

sprawdzianów ustnych i pisemnych.

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

68

Umiej

ę

tno

ś

ci praktyczne proponuje si

ę

sprawdza

ć

dokonuj

ą

c obserwacji

czynno

ś

ci wykonywanych przez uczniów podczas realizacji

ć

wicze

ń

.

W procesie oceniania szczególn

ą

uwag

ę

nale

ż

y zwraca

ć

na:

− organizowanie stanowiska pracy do modelowania form odzie

ż

y,

− dobieranie materiałów, narz

ę

dzi i przyborów do wykre

ś

lania

konstrukcji i modelowania form odzie

ż

y,

− dobieranie metod modelowania form odzie

ż

y,

− modelowanie wtórne form odzie

ż

y zgodnie z projektem plastycznym,

− wykonywanie

konstrukcji

i

modelowania

wtórnego

ż

nych

asortymentów odzie

ż

y,

− odczytywanie rysunków plastycznych i przenoszenie zało

ż

e

ń

projektów na siatk

ę

konstrukcyjn

ą

lub form

ę

podstawow

ą

,

− rysowanie kształtów elementów wyrobów odzie

ż

owych.

W ocenie ko

ń

cowej osi

ą

gni

ęć

edukacyjnych uczniów po zako

ń

czeniu

realizacji programu jednostki nale

ż

y uwzgl

ę

dni

ć

wyniki sprawdzianów,

poziom wykonania

ć

wicze

ń

oraz jako

ść

wykonania prezentowanych

prac.

Ocenianie osi

ą

gni

ęć

uczniów powinno uwzgl

ę

dnia

ć

obowi

ą

zuj

ą

c

ą

skal

ą

ocen.












background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

69

Jednostka modułowa 743 [01].Z2.04
Modelowanie form odzie

ż

y dla figur nietypowych.

1. Szczegółowe cele kształcenia

W wyniku procesu kształcenia ucze

ń

(słuchacz) powinien umie

ć

:

− dobra

ć

materiały, narz

ę

dzia i przybory do modelowania form odzie

ż

y

dla figur nietypowych,

− odczyta

ć

dokumentacj

ę

projektowo – modelow

ą

odzie

ż

y dla figur

nietypowych.

− wykona

ć

pomiary krawieckie nietypowej figury człowieka,

− okre

ś

li

ć

zasady tuszowania wad figury poprzez

ś

rodki krawieckie,

− wykona

ć

modele form dla nietypowych figur kobiecych,

− wykona

ć

modele form dla nietypowych figur m

ę

skich,

− wykona

ć

modelowanie konstrukcyjne i wtórne spódnicy na nietypow

ą

figur

ę

,

− wykona

ć

modelowanie konstrukcyjne i wtórne spodni damskich lub

m

ę

skich na nietypow

ą

figur

ę

,

− wykona

ć

modelowanie form damskiej bluzki podstawowej na figur

ę

spr

ęż

yst

ą

,

− wykona

ć

modelowanie formy damskiej bluzki podstawowej na figur

ę

pochył

ą

,

− wykona

ć

modelowanie ubiorów dla figur typu C i D.

2. Materiał nauczania

Zasady modelowania konstrukcyjnego i wtórnego odzie

ż

y na figury

nietypowe.
Dokumentacja projektowo – modelowa odzie

ż

y dla figur nietypowych.

Zasady modelowania konstrukcyjnego i wtórnego spódnicy na nietypow

ą

figur

ę

.

Zasady modelowania konstrukcyjnego i wtórnego spodni na figury
nietypowe.
Zasady modelowania odzie

ż

y na figur

ę

spr

ęż

yst

ą

.

Zasady modelowania odzie

ż

y na figur

ę

pochył

ą

.

Zasady modelowania odzie

ż

y na figur

ę

z wadami kr

ę

gosłupa.

Zasady modelowania ubiorów dla figury typu C i D.

3.

Ć

wiczenia

Wykonywanie pomiarów krawieckich nietypowej figury ludzkiej.

Wykonywanie modelowania konstrukcyjnego i wtórnego spódnicy na

nietypow

ą

figur

ę

.

Wykonywanie modelowania konstrukcyjnego i wtórnego spodni

damskich lub m

ę

skich na nietypow

ą

figur

ę

.

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

70

Wykonywanie modelowania form bluzki damskiej na figur

ę

spr

ęż

yst

ą

.

Wykonywanie modelowania form bluzki damskiej na figur

ę

pochył

ą

.

Wykonywanie modelowania odzie

ż

y na figur

ę

z wadami kr

ę

gosłupa.

Wykonywanie modelowania ubiorów dla figury typu C i D.

4.

Ś

rodki dydaktyczne

Teksty przewodnie.
Tabele antropometryczne.
Plansze pomiarów krawieckich dla figur nietypowych.
Formy podstawowych wyrobów odzie

ż

owych w naturalnej wielko

ś

ci

i w skali do modelowania wtórnego.

ś

urnale mody.

Manekiny krawieckie.
Dokumentacja projektowo-modelowa odzie

ż

y.

Foliogramy przedstawiaj

ą

ce zasady konstrukcji i modelowania form

odzie

ż

y dla figur nietypowych.

Film dydaktyczny z zakresu przeprowadzania pomiarów krawieckich
z figur nietypowych.
Techniczne

ś

rodki kształcenia: rzutnik pisma, komputer, projektor.

5. Wskazania metodyczne do realizacji programu jednostki

Realizacja programu jednostki modułowej ma na celu kształtowanie

umiej

ę

tno

ś

ci modelowania form odzie

ż

y na figury nietypowe.

Podczas realizacji programu jednostki wskazane jest wykorzystanie

wiadomo

ś

ci i umiej

ę

tno

ś

ci nabytych przez uczniów w trakcie realizacji

programów

jednostek

modułowych

743[01].Z2.01

Wykonywanie

pomiarów krawieckich, 743[01].Z2.02 Konstruowanie i modelowanie form
podstawowych wyrobów odzie

ż

owych oraz 743[01].Z2.03 Modelowanie

form odzie

ż

y zgodnie z projektem plastycznym.

W procesie dydaktycznym zaleca si

ę

stosowanie nast

ę

puj

ą

cych metod

nauczania: dyskusji dydaktycznej, pokazu z obja

ś

nieniem, pokazu

z instrukta

ż

em, tekstu przewodniego, metody projektów oraz

ć

wicze

ń

praktycznych.

Przed przyst

ą

pieniem do konstruowania i modelowania form odzie

ż

y

na figury nietypowe wskazana jest prezentacja sylwetek człowieka
ze skrzywieniem kr

ę

gosłupa w płaszczy

ź

nie strzałkowej i czołowej,

z deformacjami ko

ń

czyn dolnych oraz zapoznanie uczniów z zasadami

modelowania form odzie

ż

y dla figur nietypowych.

Wskazane jest, aby zaj

ę

cia były prowadzone w pracowni

projektowania i modelowania odzie

ż

y, w grupach do 15 osób.

Ć

wiczenia

praktyczne mog

ą

by

ć

realizowane indywidualnie lub w zespołach 2 – 4

osobowych.

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

71

W czasie zaj

ęć

uczniowie powinni mie

ć

mo

ż

liwo

ść

korzystania

z

ż

urnali, literatury zawodowej, czasopism oraz innych

ź

ródeł informacji.

W wyniku realizacji programu uczniowie powinni opanowa

ć

umiej

ę

tno

ś

ci modelowania form odzie

ż

y na figury nietypowe.

Wskazane

jest,

aby

uczniowie

gromadzili

swoje

prace

w teczkach (portfolio).

6. Propozycje metod sprawdzania i oceny osi

ą

gni

ęć

edukacyjnych ucznia

Sprawdzanie i ocenianie osi

ą

gni

ęć

edukacyjnych uczniów powinno

odbywa

ć

si

ę

na bie

żą

co przez cały czas realizacji programu jednostki

modułowej na podstawie ustalonych kryteriów.

Wiadomo

ś

ci i umiej

ę

tno

ś

ci uczniów niezb

ę

dne do wykonania

ć

wicze

ń

praktycznych mog

ą

by

ć

sprawdzane za pomoc

ą

sprawdzianów ustnych

i pisemnych oraz testów osi

ą

gni

ęć

szkolnych.

Umiej

ę

tno

ś

ci praktyczne nale

ż

y sprawdza

ć

obserwuj

ą

c czynno

ś

ci

wykonywane przez uczniów podczas realizacji

ć

wicze

ń

.

Podczas obserwacji czynno

ś

ci uczniów szczególn

ą

uwag

ę

nale

ż

y

zwróci

ć

na:

− organizowanie stanowiska pracy do modelowania form odzie

ż

y,

− dobieranie materiałów, narz

ę

dzi i przyborów do wykre

ś

lania

konstrukcji i modelowania form odzie

ż

y dla nietypowych figur,

− wykonywanie pomiarów nietypowej figury ludzkiej,
− wykonywanie form wybranych wyrobów odzie

ż

owych na nietypowe

figury.

W ko

ń

cowej ocenie osi

ą

gni

ęć

edukacyjnych uczniów po zako

ń

czeniu

realizacji programu jednostki nale

ż

y uwzgl

ę

dni

ć

wyniki sprawdzianów,

jako

ść

wykonania

ć

wicze

ń

oraz poziom wykonania prezentowanych

prac.

Ocenianie osi

ą

gni

ęć

uczniów powinno odbywa

ć

si

ę

zgodnie

z obowi

ą

zuj

ą

c

ą

skal

ą

ocen.


background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

72

Moduł 743 [01]. Z3
Technologia kroju i szycia

1. Cele kształcenia

W wyniku procesu kształcenia ucze

ń

(słuchacz) powinien umie

ć

:

− okre

ś

la

ć

etapy wytwarzania odzie

ż

y w przemysłowym zakładzie

odzie

ż

owym,

− charakteryzowa

ć

rodzaje

poł

ą

cze

ń

nitkowych

stosowanych

w wyrobach odzie

ż

owych,

− okre

ś

la

ć

zasady klasyfikacji maszyn i urz

ą

dze

ń

stosowanych

w przemy

ś

le odzie

ż

owym,

− okre

ś

la

ć

zastosowanie i zasady obsługi maszyn i urz

ą

dze

ń

stosowanych do wyrobu odzie

ż

y,

− organizowa

ć

stanowisko pracy zgodnie z zasadami bezpiecze

ń

stwa

i higieny pracy, ochrony przeciwpo

ż

arowej oraz ochrony

ś

rodowiska,

− charakteryzowa

ć

sposoby

okre

ś

lania

zu

ż

ycia

materiałów

w krojowni,

− charakteryzowa

ć

metody kontroli jako

ś

ci materiałów,

− układa

ć

szablony na materiale odzie

ż

owym w zale

ż

no

ś

ci od rodzaju

materiału, asortymentu i fasonu wyrobu,

− charakteryzowa

ć

proces technologiczny w krojowni,

− stosowa

ć

odpowiednie wielko

ś

ci nakładu i ilo

ś

ci krojonych warstw

w ró

ż

nych rodzajach materiałów odzie

ż

owych,

− dobiera

ć

maszyny i urz

ą

dzenia krojcze do rodzaju wykonywanych

prac,

− wykrawa

ć

elementy odzie

ż

y z materiałów podstawowych, wkładów

ocieplaj

ą

cych, podszewek,

− kompletowa

ć

elementy odzie

ż

y i dodatki,

− okre

ś

la

ć

zasady wykonywania obróbki termicznej odzie

ż

y,

− stosowa

ć

odpowiednie parametry obróbki termicznej odzie

ż

y,

− dobiera

ć

maszyny i urz

ą

dzenia do rodzaju obróbki termicznej,

− wykonywa

ć

termiczne formowanie wybranych elementów odzie

ż

y,

− wykonywa

ć

podklejanie

elementów

odzie

ż

y

wkładami

usztywniaj

ą

cymi i wzmacniaj

ą

cymi,

− stosowa

ć

ś

ciegi r

ę

czne,

− obsługiwa

ć

podstawowe maszyny szwalnicze,

− ł

ą

czy

ć

elementy wyrobu odzie

ż

owego,

− wykonywa

ć

proste w

ę

zły technologiczne zgodnie z graficznym

zapisem,

− dobiera

ć

maszyny specjalne do okre

ś

lonej operacji technologicznej.

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

73

2. Wykaz jednostek modułowych

Symbol jednostki

modułowej

Nazwa jednostki modułowej

Orientacyjna liczba

godzin na realizacj

ę

743[01].Z3.01

Organizowanie procesu
technologicznego w krojowni

50

743[01].Z3.02

Wykonywanie obróbki termicznej
odzie

ż

y

80

743[01].Z3.03

Wykonywanie poł

ą

cze

ń

elementów

odzie

ż

y

266

Razem

396


3. Schemat układu jednostek modułowych






















743[01].Z3

Technologia kroju i szycia

743[01].Z3.03

Wykonywanie poł

ą

cze

ń

elementów

odzie

ż

y

743[01].Z3.02

Wykonywanie obróbki termicznej

odzie

ż

y

743[01].Z3.01

Organizowanie procesu

technologicznego w krojowni

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

74

4. Literatura
Białczak B.: Maszyny i urz

ą

dzenia w przemy

ś

le odzie

ż

owym. WSiP,

Warszawa 1999
Białczak B., Kotnarowski A., Makowski R.: Maszyny i urz

ą

dzenia

odzie

ż

owe. Cz

ęść

1. Politechnika Radomska, Radom 2001

Białczak B., Kotunarowski A., Makowski R.: Maszyny i urz

ą

dzenia

odzie

ż

owe. Cz

ęść

2. Politechnika Radomska, Radom 2003

Czy

ż

ewski H.: Krawiectwo. WSiP, Warszawa 1996

Czy

ż

ewski H.: Krawiectwo. WSiP, Warszawa 1999

Filipiak

I.,

Kowalczyk

K.:

Konfekcjonowanie

dzianin.

WSiP,

Gajzler Z., Kowalczyk K., Krysi

ń

ska G.: Konfekcjonowanie dzianin.

Warszawa 1977
Kazik R., Krawczyk J.: Technologia odzie

ż

y. WSiP, Warszawa 1998

Warszawa 1989
Krysi

ń

ska S.: Szycie i konserwacja odzie

ż

y. WSiP, Warszawa 1999

Lewandowska-Stark E., Lipke-Skrawek Z.: Techniki szycia odzie

ż

y.

SOP, Toru

ń

1985

Parafianowicz Z.: Słownik odzie

ż

owy. WSiP, Warszawa 1999

Samek P.: Krawiectwo – Technologia. WSiP, Warszawa 1999
Tymolewska B.: Maszynoznawstwo odzie

ż

owe. Zeszyt

ć

wicze

ń

. SOP,

Toru

ń

1996

Wo

ź

niczka B.: Technologia wytwarzania odzie

ż

y. Zeszyt

ć

wicze

ń

. SOP,

Toru

ń

1998

Instrukcja „Rysunek techniczny dla przemysłu odzie

ż

owego.

Krawiectwo – technologia. WSiP, Warszawa 1999
Podstawowe symbole stosowane do opisu rysunków

w

ę

złów

konstrukcyjnych odzie

ż

y”. Politechnika Łódzka.

Czasopismo: Odzie

ż


Wykaz literatury nale

ż

y aktualizowa

ć

w miar

ę

ukazywania si

ę

nowych

pozycji wydawniczych.

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

75

Jednostka modułowa 743 [01].Z3.01
Organizowanie procesu technologicznego
w krojowni

1. Szczegółowe cele kształcenia

W wyniku procesu kształcenia ucze

ń

(słuchacz) powinien umie

ć

:

− zorganizowa

ć

stanowisko

pracy

zgodnie

z

przepisami

bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy, ochrony przeciwpo

ż

arowej, ochrony

ś

rodowiska oraz wymaganiami ergonomii,

− posłu

ż

y

ć

si

ę

terminologi

ą

dotycz

ą

c

ą

produkcji odzie

ż

y,

− okre

ś

li

ć

etapy wytwarzania odzie

ż

y w przemysłowych zakładach

odzie

ż

owych,

− posłu

ż

y

ć

si

ę

dokumentacj

ą

technologiczn

ą

wyrobu odzie

ż

owego,

− dokona

ć

klasyfikacji

maszyn

i

urz

ą

dze

ń

stosowanych

w przemy

ś

le odzie

ż

owym,

− scharakteryzowa

ć

maszyny i urz

ą

dzenia do warstwowania i rozkroju

materiałów oraz wykrawania elementów wyrobów odzie

ż

owych,

− obsłu

ż

y

ć

maszyny i urz

ą

dzenia do warstwowania materiałów,

− obsłu

ż

y

ć

maszyny

i

urz

ą

dzenia

do

rozkroju

materiałów

i wykrawania elementów wyrobów odzie

ż

owych,

− zastosowa

ć

zasady kontroli jako

ś

ci materiałów przed rozkrojem,

− posłu

ż

y

ć

si

ę

terminologi

ą

dotycz

ą

c

ą

norm zu

ż

ycia materiałów

w przemysłowej produkcji odzie

ż

y,

− okre

ś

li

ć

czynniki wpływaj

ą

ce na zu

ż

ycie materiałów w przemysłowej

produkcji odzie

ż

y,

− zastosowa

ć

sposoby

normowania

zu

ż

ycia

materiałów

w krojowni,

− zastosowa

ć

rodzaje układów szablonów,

− uło

ż

y

ć

szablony na wyrób odzie

ż

owy,

− wykona

ć

rysunek układu szablonów na materiale,

− okre

ś

li

ć

kolejno

ść

prac w krojowni,

− okre

ś

li

ć

rodzaje warstwowania materiałów,

− zastosowa

ć

zasady prawidłowego warstwowania materiałów,

− scharakteryzowa

ć

techniki

wykrawania

elementów

wyrobów

odzie

ż

owych,

− wykroi

ć

elementy odzie

ż

y z materiałów podstawowych, wkładów

ocieplaj

ą

cych, podszewek,

− dokona

ć

kontroli jako

ś

ci wykrojów,

− zastosowa

ć

zasady numerowania wykrojów,

− skompletowa

ć

elementy odzie

ż

y i dodatki,

− scharakteryzowa

ć

zasady wykrawania skór zgodnie z modelem

odzie

ż

y,

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

76

− scharakteryzowa

ć

zastosowanie

programu

komputerowego

wspomagaj

ą

cego prac

ę

w krojowni,

− zastosowa

ć

przepisy bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy, ochrony

przeciwpo

ż

arowej oraz ochrony

ś

rodowiska.

2. Materiał nauczania

Organizacja stanowiska pracy.
Dokumentacja technologiczna wyrobu odzie

ż

owego.

Terminologia zwi

ą

zana z produkcj

ą

odzie

ż

y.

Klasyfikacja maszyn i urz

ą

dze

ń

stosowanych w przemy

ś

le odzie

ż

owym.

Metody przygotowania materiałów odzie

ż

owych do przemysłowej

produkcji odzie

ż

y.

Zasady normowania zu

ż

ycia materiałów odzie

ż

owych w produkcji

przemysłowej.
Organizacja pracy w krojowni.
Układy szablonów.
Układy szablonów na materiale.
Rozkrój materiałów.
Zasady numerowania wykrojów.
Kontrola jako

ś

ci wykrojów.

Komputerowe wspomaganie prac w krojowni.
Przepisy

bezpiecze

ń

stwa

i

higieny

pracy

oraz

ochrony

przeciwpo

ż

arowej.

3.

Ć

wiczenia

Ocenianie jako

ś

ci materiałów odzie

ż

owych przeznaczonych do

sporz

ą

dzania wykrojów elementów wyrobów odzie

ż

owych.

Ustalanie norm zu

ż

ycia materiałów odzie

ż

owych.

Układanie szablonów na materiale.

Wykonywanie rysunku układu szablonów na materiale.

Ustalanie liczby warstw materiałów odzie

ż

owych w nakładach.

Wykonywanie wielowarstwowych nakładów z ró

ż

nych materiałów

odzie

ż

owych.

Dobieranie maszyn i urz

ą

dze

ń

do rozkroju materiałów i wykrawania

elementów wyrobów odzie

ż

owych.

Wykrawanie elementów wyrobów odzie

ż

owych.

Znakowanie i numerowanie wykrojów.

Ocenianie jako

ś

ci wykrojów.

4.

Ś

rodki dydaktyczne

Teksty przewodnie do

ć

wicze

ń

.

Dokumentacje technologiczne ró

ż

nych wyrobów odzie

ż

owych.

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

77

Katalogi maszyn i urz

ą

dze

ń

stosowanych w przemy

ś

le odzie

ż

owym.

Szablony wyrobów odzie

ż

owych.

Plansza przedstawiaj

ą

ca klasyfikacj

ę

maszyn i urz

ą

dze

ń

odzie

ż

owych.

Plansze przedstawiaj

ą

ce urz

ą

dzenia do znakowania i numerowania

wykrojów.
Plansze schematów nakładów warstw materiałów.
Trafarety.
Modele i elementy maszyn krojczych oraz maszyny i urz

ą

dzenia krojcze.

Foliogramy

przedstawiaj

ą

ce

schemat

procesu

technologicznego

w przedsi

ę

biorstwie odzie

ż

owym.

Foliogramy z układami szablonów.
Foliogramy przedstawiaj

ą

ce urz

ą

dzenia przygotowawcze i maszyny

krojcze.
Film dydaktyczny obrazuj

ą

cy procesy warstwowania i rozkroju

materiałów ró

ż

nymi metodami.

Techniczne

ś

rodki kształcenia: rzutnik pisma, komputer, projektor.

5. Wskazania metodyczne do realizacji programu jednostki

Program

jednostki

modułowej

obejmuje

tre

ś

ci

dotycz

ą

ce

organizowania procesu technologicznego w krojowni. Podczas zaj

ęć

uczniowie poznaj

ą

wyposa

ż

enie stanowisk pracy w krojowni, etapy prac

w krojowni, sposoby normowania zu

ż

ycia materiałów, zasady kontroli

jako

ś

ci materiałów odzie

ż

owych przed rozkrojem, wykonywanie układu

szablonów

na

materiale,

sposoby

warstwowania

materiałów

odzie

ż

owych, techniki wykrawania elementów wyrobów odzie

ż

owych

oraz stosowanie przepisów bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy, ochrony

przeciwpo

ż

arowej, oraz ochrony

ś

rodowiska.

W procesie dydaktycznym nale

ż

y stosowa

ć

nast

ę

puj

ą

ce metody

nauczania: pokaz z obja

ś

nieniem, dyskusj

ę

dydaktyczn

ą

, tekst

przewodni, metod

ę

projektów oraz

ć

wiczenia praktyczne.

Z

uwagi

na

konieczno

ść

ś

cisłego

przestrzegania

zasad

bezpiecze

ń

stwa podczas wykonywania prac na maszynach krojczych

proponuje si

ę

, aby zaj

ę

cia dydaktyczne prowadzone były w grupach do

12 osób, w pracowni wyposa

ż

onej w niezb

ę

dne

ś

rodki dydaktyczne.

Ć

wiczenia praktyczne mog

ą

by

ć

realizowane indywidualnie lub

w zespołach 2-4 osobowych. Podczas realizacji programu jednostki
wskazane jest zorganizowanie wycieczki do zakładu odzie

ż

owego w celu

poznania

przez

uczniów

przebiegu

procesu

technologicznego

w krojowni, pracy maszyn i urz

ą

dze

ń

stosowanych do przygotowania

materiałów do produkcji przemysłowej, warstwowania materiałów,
wykrawania elementów wyrobu odzie

ż

owego oraz przyrz

ą

dów do

znakowania i numerowania wykrojów.

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

78

Podczas zaj

ęć

uczniowie powinni mie

ć

mo

ż

liwo

ść

korzystania

z katalogów, literatury zawodowej, czasopism, oraz innych

ź

ródeł

informacji.

6. Propozycje metod sprawdzania i oceny osi

ą

gni

ęć

edukacyjnych ucznia

Sprawdzanie i ocenianie osi

ą

gni

ęć

edukacyjnych uczniów powinno

odbywa

ć

si

ę

systematycznie, przez cały czas realizacji programu

jednostki modułowej na podstawie ustalonych kryteriów.

Wiadomo

ś

ci i umiej

ę

tno

ś

ci uczniów niezb

ę

dne do realizacji zada

ń

praktycznych mog

ą

by

ć

sprawdzane za pomoc

ą

sprawdzianów ustnych

i pisemnych oraz testów osi

ą

gni

ęć

szkolnych. Umiej

ę

tno

ś

ci praktyczne

proponuje si

ę

sprawdza

ć

poprzez obserwacj

ę

czynno

ś

ci wykonywanych

przez uczniów w trakcie realizacji

ć

wicze

ń

praktycznych.

Podczas obserwacji pracy uczniów szczególn

ą

uwag

ę

nale

ż

y

zwraca

ć

na:

− ocenianie jako

ś

ci materiałów przeznaczonych do przemysłowej

produkcji odzie

ż

y,

− stosowanie zasad ustalania norm zu

ż

ycia materiałów odzie

ż

owych,

− wykonywanie rysunków układu szablonów na materiale,
− wykonywanie wielowarstwowych nakładów z ró

ż

nych materiałów

odzie

ż

owych,

− dobieranie maszyn i urz

ą

dze

ń

do rozkroju materiałów i wykrawania

elementów wyrobów odzie

ż

owych,

− wykrawanie elementów odzie

ż

y,

− przestrzeganie przepisów bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy, ochrony

przeciwpo

ż

arowej

oraz

ochrony

ś

rodowiska

obowi

ą

zuj

ą

cych

w krojowni.

W ko

ń

cowej ocenie osi

ą

gni

ęć

uczniów, po zako

ń

czeniu realizacji

programu jednostki modułowej, nale

ż

y uwzgl

ę

dni

ć

wyniki sprawdzianów

ustnych i pisemnych, testów osi

ą

gni

ęć

szkolnych, poziom wykonania

ć

wicze

ń

praktycznych. W procesie oceniania nale

ż

y stosowa

ć

obowi

ą

zuj

ą

c

ą

skal

ę

ocen.


background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

79

Jednostka modułowa 743[01].Z3.02
Wykonywanie obróbki termicznej odzie

ż

y

1. Szczegółowe cele kształcenia

W wyniku procesu kształcenia ucze

ń

(słuchacz) powinien umie

ć

:

− scharakteryzowa

ć

rodzaje obróbki termicznej odzie

ż

y,

− zorganizowa

ć

stanowisko pracy do obróbki termicznej odzie

ż

y,

− rozró

ż

ni

ć

maszyny i urz

ą

dzenia stosowane do obróbki parowo–

cieplnej odzie

ż

y,

− obsłu

ż

y

ć

maszyny i urz

ą

dzenia do obróbki termicznej odzie

ż

y,

− okre

ś

li

ć

rodzaje obróbki parowo – cieplnej wyrobów odzie

ż

owych,

− rozró

ż

ni

ć

operacje technologiczne obróbki parowo – cieplnej,

− ustali

ć

parametry parowo – cieplnej obróbki tkanin i tworzyw

odzie

ż

owych,

− scharakteryzowa

ć

etapy pełnego cyklu prasowania mechanicznego,

− wykona

ć

obróbk

ę

parowo – ciepln

ą

odzie

ż

y,

− scharakteryzowa

ć

rodzaje obróbki klejowej,

− rozró

ż

ni

ć

rodzaje pras do klejenia,

− obsłu

ż

y

ć

prasy do klejenia,

− dobra

ć

metody obróbki klejowej do wyrobu odzie

ż

owego,

− zastosowa

ć

odpowiednie parametry klejenia,

− dobra

ć

materiały do podklejania elementów wyrobów odzie

ż

owych,

− podklei

ć

elementy

odzie

ż

y

wkładami

usztywniaj

ą

cymi

i wzmacniaj

ą

cymi,

− okre

ś

li

ć

zasady zgrzewania elementów wyrobów odzie

ż

owych,

− poł

ą

czy

ć

elementy wyrobów odzie

ż

owych za pomoc

ą

zgrzewania,

− oceni

ć

jako

ść

termicznej obróbki odzie

ż

y według okre

ś

lonych

kryteriów,

− zastosowa

ć

przepisy bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy oraz ochrony

przeciwpo

ż

arowej podczas obróbki termicznej odzie

ż

y.

2. Materiał nauczania


Organizacja stanowiska pracy do obróbki termicznej elementów odzie

ż

y.

Rodzaje termicznej obróbki odzie

ż

y.

Maszyny i urz

ą

dzenia do termicznej obróbki odzie

ż

y.

Metody parowo – cieplnej obróbki odzie

ż

y.

Zasady parowo – cieplnej obróbki odzie

ż

y.

Parametry parowo – cieplnej obróbki tkanin i tworzyw odzie

ż

owych.

Prasy do klejenia.
Parametry klejenia.
Kleje i materiały klejowe.

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

80

Techniki obróbki klejowej wyrobów odzie

ż

owych.

Metody zgrzewania materiałów odzie

ż

owych.

Przepisy bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy oraz ochrony przeciwpo

ż

arowej

obowi

ą

zuj

ą

ce podczas obsługi maszyn i urz

ą

dze

ń

do termicznej obróbki

odzie

ż

y.

3.

Ć

wiczenia

Organizowanie stanowiska do obróbki termicznej odzie

ż

y.

Dobieranie maszyn i urz

ą

dze

ń

do obróbki parowo – cieplnej

w zale

ż

no

ś

ci od rodzaju materiału odzie

ż

owego i asortymentu

odzie

ż

y.

Ustalanie parametrów obróbki parowo – cieplnej odzie

ż

y.

Wykonywanie operacji technologicznych obróbki parowo – cieplnej

w procesie wytwarzania wyrobu odzie

ż

owego.

Prasowanie gotowych wyrobów odzie

ż

owych ró

ż

nych asortymentów.

Dobieranie metody klejenia do elementu wyrobu odzie

ż

owego

i rodzaju asortymentu odzie

ż

y.

Ustalanie parametrów klejenia elementów odzie

ż

y.

Ł

ą

czenie elementów odzie

ż

y za pomoc

ą

klejenia.

Dobieranie metod zgrzewania elementów odzie

ż

y do rodzaju

materiału odzie

ż

owego i przeznaczenia odzie

ż

y.

Analizowanie zasad bezpiecznej pracy podczas obróbki termicznej

odzie

ż

y.

4.

Ś

rodki dydaktyczne

Teksty przewodnie.
Dokumentacja procesu technologicznego wyrobu odzie

ż

owego.

Normy dotycz

ą

ce obróbki termicznej odzie

ż

y.

Katalogi materiałów klejowych.
Katalogi materiałów odzie

ż

owych.

Katalogi maszyn i urz

ą

dze

ń

do obróbki termicznej odzie

ż

y.

Plansze ze znakami informacyjnymi dotycz

ą

cymi termicznej obróbki

odzie

ż

y.

Modele maszyn i urz

ą

dze

ń

do prasowania.

Modele podstawowych wyrobów odzie

ż

owych.

Manekiny.
Narz

ę

dzia i przyrz

ą

dy pomocnicze do obróbki parowo – cieplnej.

Foliogramy przedstawiaj

ą

ce maszyny i urz

ą

dzenia do obróbki termicznej.

Film dydaktyczny ukazuj

ą

cy prac

ę

maszyn i urz

ą

dze

ń

do obróbki

termicznej odzie

ż

y.

Techniczne

ś

rodki kształcenia: rzutnik pisma, komputer, projektor.

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

81

5. Wskazania metodyczne do realizacji programu jednostki

Celem realizacji programu jednostki modułowej jest kształtowanie

umiej

ę

tno

ś

ci dobierania maszyn i urz

ą

dze

ń

do obróbki termicznej

odzie

ż

y, wykonywania operacji technologicznych obróbki termicznej

w procesie wytwarzania wyrobu odzie

ż

owego i wyrobów gotowych oraz

wykonywania poł

ą

cze

ń

elementów odzie

ż

y przez zastosowanie klejenia.

Podczas

realizacji

programu

jednostki

nale

ż

y

wykorzysta

ć

umiej

ę

tno

ś

ci uczniów opanowane podczas realizacji modułu 743[01].O1

Podstawy zawodu i jednostki modułowej 743[01].Z3.01 Organizowanie
procesu technologicznego w krojowni.

W procesie dydaktycznym powinny znale

źć

zastosowanie nast

ę

puj

ą

ce

metody nauczania: pokaz z obja

ś

nieniem, dyskusja dydaktyczna,

metoda tekstu przewodniego oraz

ć

wiczenia praktyczne.

Podczas realizacji programu jednostki wskazane jest zorganizowanie

wycieczki dydaktycznej do przemysłowego zakładu odzie

ż

owego w celu

poznania nowoczesnych maszyn i urz

ą

dze

ń

stosowanych do obróbki

termicznej odzie

ż

y.

Ze wzgl

ę

du na obowi

ą

zek przestrzegania przepisów bezpiecze

ń

stwa

podczas wykonywania prac na maszynach prasowalniczych proponuje
si

ę

, aby zaj

ę

cia dydaktyczne prowadzone były w grupach do 12 osób,

w warsztatach szkolnych.

Ć

wiczenia praktyczne mog

ą

by

ć

prowadzone

indywidualnie lub w zespołach 2 - 4 osobowych. Podczas realizacji
programu jednostki uczniowie powinni mie

ć

mo

ż

liwo

ść

korzystania

z literatury zawodowej, norm, katalogów, oraz innych

ź

ródeł informacji.


6. Propozycje metod sprawdzania i oceny osi

ą

gni

ęć

edukacyjnych ucznia

Sprawdzanie i ocenianie osi

ą

gni

ęć

edukacyjnych uczniów powinno

odbywa

ć

si

ę

systematycznie, przez cały czas realizacji programu

jednostki modułowej na podstawie ustalonych kryteriów.

Wiadomo

ś

ci i umiej

ę

tno

ś

ci uczniów niezb

ę

dne do realizacji zada

ń

praktycznych mog

ą

by

ć

sprawdzane za pomoc

ą

sprawdzianów ustnych

i pisemnych oraz testów osi

ą

gni

ęć

szkolnych.

Umiej

ę

tno

ś

ci praktyczne proponuje si

ę

sprawdza

ć

obserwuj

ą

c

czynno

ś

ci

uczniów

wykonywane

w

trakcie

realizacji

ć

wicze

ń

praktycznych.

Podczas obserwacji pracy uczniów szczególn

ą

uwag

ę

nale

ż

y zwróci

ć

na:

− organizowanie stanowiska obróbki termicznej odzie

ż

y zgodnie

z

przepisami

bezpiecze

ń

stwa

i

higieny

pracy,

ochrony

przeciwpo

ż

arowej oraz ochrony

ś

rodowiska,

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

82

− dobieranie maszyn i urz

ą

dze

ń

do rodzaju materiału odzie

ż

owego

i asortymentu odzie

ż

y,

− ustalanie parametrów obróbki parowo – cieplnej odzie

ż

y,

− wykonywanie operacji technologicznych parowo – cieplnej obróbki

wyrobu odzie

ż

owego,

− ustalanie parametrów operacji klejenia elementów odzie

ż

y,

− wykonywanie poł

ą

cze

ń

elementów wyrobów odzie

ż

owych przy

zastosowaniu klejenia.

Po zako

ń

czeniu realizacji programu jednostki modułowej w ocenie

ko

ń

cowej osi

ą

gni

ęć

uczniów, nale

ż

y uwzgl

ę

dni

ć

wyniki sprawdzianów

ustnych i pisemnych, testów dydaktycznych pisemnych, poziom
wykonania

ć

wicze

ń

praktycznych. Podczas oceniania nale

ż

y stosowa

ć

obowi

ą

zuj

ą

c

ą

skal

ę

ocen.



background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

83

Jednostka modułowa 743[01].Z3.03
Wykonywanie poł

ą

cze

ń

elementów odzie

ż

y

1. Szczegółowe cele kształcenia

W wyniku procesu kształcenia ucze

ń

(słuchacz) powinien umie

ć

:

− zorganizowa

ć

stanowisko pracy, zgodnie z wymaganiami ergonomii,

− scharakteryzowa

ć

ś

ciegi r

ę

czne, zasadnicze i ozdobne,

− dobra

ć

igły i nici do szycia r

ę

cznego,

− wykona

ć

ś

ciegi r

ę

czne,

− zastosowa

ć

ś

ciegi r

ę

czne w okre

ś

lonej operacji technologicznej,

− dokona

ć

klasyfikacji maszyn szwalniczych,

− scharakteryzowa

ć

budow

ę

zewn

ę

trzn

ą

maszyny st

ę

bnówki płaskiej,

− rozró

ż

ni

ć

podstawowe mechanizmy w st

ę

bnówce płaskiej,

− scharakteryzowa

ć

podstawowe mechanizmy do tworzenia

ś

ciegu

w st

ę

bnówce płaskiej,

− okre

ś

li

ć

zasady

współdziałania

podstawowych

mechanizmów

st

ę

bnówki płaskiej tworz

ą

cych

ś

cieg,

− posłu

ż

y

ć

si

ę

st

ę

bnówk

ą

płask

ą

,

− okre

ś

li

ć

zasady konserwacji st

ę

bnówki płaskiej,

− przeszy

ć

materiał po liniach, o zró

ż

nicowanym stopniu trudno

ś

ci,

− wyregulowa

ć

skok

ś

ciegu oraz napr

ęż

enie nitki górnej i dolnej,

− posłu

ż

y

ć

si

ę

normami dotycz

ą

cymi szwów maszynowych,

− scharakteryzowa

ć

budow

ę

zewn

ę

trzn

ą

overlocka,

− scharakteryzowa

ć

podstawowe mechanizmy do tworzenia

ś

ciegu

w overlocku,

− posłu

ż

y

ć

si

ę

maszyn

ą

overlock,

− okre

ś

li

ć

zasady konserwacji maszyny overlock,

− rozró

ż

ni

ć

rodzaje w

ę

złów technologicznych,

− dokona

ć

interpretacji graficznego zapisu w

ę

złów technologicznych,

− posłu

ż

y

ć

si

ę

graficznym zapisem w

ę

złów technologicznych podczas

wykonywania szwów,

− wykona

ć

proste w

ę

zły technologiczne,

− dobra

ć

oprzyrz

ą

dowanie maszyn szwalniczych do rodzaju tkaniny

i sposobu jej wyko

ń

czenia,

− obsłu

ż

y

ć

maszyny szyj

ą

ce

ś

ciegiem ła

ń

cuszkowym,

− obsłu

ż

y

ć

maszyny szyj

ą

ce skóry,

− obsłu

ż

y

ć

maszyny specjalne do okre

ś

lonej operacji technologicznej,

− okre

ś

li

ć

zasady czyszczenia i konserwacji maszyn do szycia,

− posłu

ż

y

ć

si

ę

dokumentacj

ą

techniczno-technologiczn

ą

,

− zastosowa

ć

przepisy bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy oraz ochrony

przeciwpo

ż

arowej podczas wykonywania poł

ą

cze

ń

elementów

odzie

ż

y.

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

84

2. Materiał nauczania

Zasady organizacji stanowiska pracy.
Klasyfikacja

ś

ciegów r

ę

cznych.

Zasady szycia r

ę

cznego.

Rodzaje, budowa i zasada działania maszyn do szycia.
Rodzaje szwów technologicznych.
Rodzaje w

ę

złów technologicznych.

Zasady szycia maszynowego.
Etapy obróbki w

ę

złów technologicznych.

Dokumentacja techniczno-technologiczna.
Czyszczenie i konserwacja maszyn do szycia.
Bezpiecze

ń

stwo i higiena pracy oraz ochrona przeciwpo

ż

arowa.

3.

Ć

wiczenia

Rozpoznawanie

ś

ciegów

r

ę

cznych

stosowanych

podczas

wytwarzania odzie

ż

y.

Wykonywanie próbników ze

ś

ciegami r

ę

cznymi stosowanymi przy

wytwarzaniu odzie

ż

y.

Projektowanie i wykonywanie serwetki zdobionej

ś

ciegami r

ę

cznymi.

Przygotowywanie do szycia maszyny st

ę

bnówki płaskiej, zgodnie

z instrukcj

ą

obsługi.

Uruchamianie i zatrzymywanie maszyny st

ę

bnówki płaskiej.

Wymienianie igieł w maszynie st

ę

bnówce płaskiej.

Szycie po liniach o ró

ż

nym stopniu trudno

ś

ci na papierze i materiale.

Wykonanie próbników ze szwami ł

ą

cz

ą

cymi, brzegowymi i ozdobnymi

zgodnie z normami.

Przygotowanie do szycia maszyny overlock zgodnie z instrukcj

ą

obsługi.

Wykonywanie

prostych

w

ę

złów

technologicznych

wyrobów

odzie

ż

owych.

Odczytywanie graficznych zapisów w

ę

złów technologicznych.

Obsługiwanie maszyn specjalnych stosowanych w przemy

ś

le

odzie

ż

owym.

4.

Ś

rodki dydaktyczne

Instrukcje do

ć

wicze

ń

.

Katalogi, wzorniki

ś

ciegów r

ę

cznych.

Tablice z graficznymi oznaczeniami

ś

ciegów.

Katalogi, wzorniki szwów maszynowych.

Tablice z graficznymi oznaczeniami szwów.

Przybory do szycia r

ę

cznego.

Maszyny szwalnicze - st

ę

bnówka płaska, overlock.

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

85

Narz

ę

dzia i przybory do prasowania.

Instrukcje obsługi maszyn.

Zestaw Polskich Norm.

Dokumentacja techniczno-technologiczna.

Instrukcje bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy, ochrony przeciwpo

ż

arowej

i ochrony

ś

rodowiska.

Techniczne

ś

rodki kształcenia.

5. Wskazania metodyczne do realizacji programu jednostki

Program

jednostki

modułowej

obejmuje

tre

ś

ci

dotycz

ą

ce

organizowania stanowiska pracy, szycia r

ę

cznego ró

ż

nymi technikami,

obsługi maszyn szwalniczych, dobierania

ś

ciegów i szwów do

okre

ś

lonych operacji technologicznych oraz wykonywania szwów

technologicznych.

W procesie dydaktycznym zaleca si

ę

stosowa

ć

nast

ę

puj

ą

ce metody

nauczania: pokaz z instrukta

ż

em i

ć

wiczenia praktyczne.

Przed przyst

ą

pieniem do wykonywania

ć

wicze

ń

uczniowie powinni by

ć

poinformowani

o

przepisach

bezpiecze

ń

stwa

i

higieny

pracy

obowi

ą

zuj

ą

cych na stanowisku pracy, zachowaniu prawidłowej postawy

ciała podczas szycia oraz prawidłowym o

ś

wietleniu stanowiska pracy.

Uczniowie pod nadzorem nauczyciela powinni przygotowywa

ć

przybory i maszyny do szycia, wykonywa

ć

szwy technologiczne r

ę

cznie

i maszynowo.

Proponuje si

ę

, aby zaj

ę

cia realizowane były w warsztatach szkolnych

wyposa

ż

onych w nowoczesne

ś

rodki dydaktyczne. Uczniowie powinni

pracowa

ć

w grupie do 15 osób, na indywidualnych stanowiskach pracy.

Podczas realizacji programu jednostki modułowej zaleca si

ę

zorganizowanie wycieczki dydaktycznej do zakładu usługowego oraz
przedsi

ę

biorstwa wytwarzaj

ą

cego odzie

ż

metodami przemysłowymi.

W zwi

ą

zku ze zmieniaj

ą

cymi si

ę

technologiami produkcji odzie

ż

y

nauczyciel kieruj

ą

cy procesem dydaktycznym zobowi

ą

zany jest do

aktualizowania tre

ś

ci kształcenia.

6. Propozycje metod sprawdzania i oceny osi

ą

gni

ęć

edukacyjnych ucznia

Sprawdzanie i ocenianie osi

ą

gni

ęć

uczniów powinno odbywa

ć

si

ę

systematycznie, na podstawie okre

ś

lonych kryteriów.

Wiadomo

ś

ci i umiej

ę

tno

ś

ci uczniów niezb

ę

dne do realizacji zada

ń

praktycznych mog

ą

by

ć

sprawdzane za pomoc

ą

sprawdzianów

pisemnych i ustnych oraz testów osi

ą

gni

ęć

szkolnych. Zadania w te

ś

cie

powinny obejmowa

ć

tre

ś

ci dotycz

ą

ce zasad organizacji stanowiska

pracy do wykonywania szwów technologicznych oraz jego wyposa

ż

enia,

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

86

rozró

ż

niania

ś

ciegów r

ę

cznych i szwów maszynowych oraz budowy

i działania podstawowych mechanizmów maszyny do szycia.

Sprawdzanie umiej

ę

tno

ś

ci praktycznych powinno odbywa

ć

si

ę

podczas obserwacji czynno

ś

ci uczniów w trakcie wykonywania

ć

wicze

ń

.

W czasie realizacji zada

ń

praktycznych szczególn

ą

uwag

ę

nale

ż

y

zwraca

ć

na:

− dobieranie

ś

ciegów r

ę

cznych i szwów technologicznych,

− posługiwanie si

ę

dokumentacj

ą

techniczno-technologiczn

ą

,

− szycie po liniach o zró

ż

nicowanym stopniu trudno

ś

ci,

− obróbk

ę

w

ę

złów technologicznych o zło

ż

onej budowie,

− przestrzeganie przepisów bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy, ochrony

przeciwpo

ż

arowej oraz ochrony

ś

rodowiska podczas obsługi maszyn

do szycia oraz ich czyszczenia i konserwacji.

W ko

ń

cowej ocenie osi

ą

gni

ęć

uczniów, po zako

ń

czeniu realizacji

programu jednostki, nale

ż

y uwzgl

ę

dni

ć

poziom wykonania

ć

wicze

ń

oraz

wyniki sprawdzianów ustnych i pisemnych.





















background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

87

Moduł 743 [01]. Z4
Przemysłowa produkcja odzie

ż

y

1. Cele kształcenia

W wyniku procesu kształcenia ucze

ń

(słuchacz) powinien umie

ć

:

− charakteryzowa

ć

zadania przemysłu odzie

ż

owego,

− okre

ś

la

ć

zadania przedsi

ę

biorstwa odzie

ż

owego,

− stosowa

ć

zasady

organizowania

procesu

produkcyjnego

w przedsi

ę

biorstwie odzie

ż

owym,

− stosowa

ć

terminologi

ę

dotycz

ą

c

ą

procesu produkcji odzie

ż

y,

− charakteryzowa

ć

proces technologiczny w krojowni, szwalni

i prasowalni,

− rozró

ż

nia

ć

typy produkcji konfekcyjnej,

− okre

ś

la

ć

zasady organizowania stanowisk pracy w poszczególnych

fazach

procesu

technologicznego

zgodnie

z

przepisami

bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy oraz wymaganiami ergonomii,

− rozró

ż

nia

ć

metody i systemy organizowania przemysłowej produkcji

odzie

ż

y,

− okre

ś

la

ć

ż

nice mi

ę

dzy przemysłowym a miarowo – usługowym

wytwarzaniem odzie

ż

y,

− charakteryzowa

ć

zasady opracowywania dokumentacji techniczno–

technologicznej,

− okre

ś

la

ć

czynno

ś

ci wynikaj

ą

ce z graficznego zapisu w

ę

złów

technologicznych w wyrobie odzie

ż

owym,

− stosowa

ć

zasady normowania czasu pracy,

− kontrolowa

ć

przebieg procesu wytwarzania wyrobów odzie

ż

owych

i bieli

ź

niarskich w odniesieniu do dokumentacji techniczno–

technologicznej,

− okre

ś

la

ć

zasady

składowania

i

przechowywania

materiałów

i wyrobów gotowych,

− charakteryzowa

ć

transport wewn

ą

trzzakładowy materiałów, wykrojów,

półfabrykatów i wyrobów odzie

ż

owych zgodnie z obowi

ą

zuj

ą

cymi

przepisami bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy,

− charakteryzowa

ć

zagro

ż

enia

zwi

ą

zane

z

transportem

wewn

ą

trzzakładowym,

− szy

ć

wyroby

odzie

ż

owe

według

dokumentacji

techniczno–

technologicznej,

− okre

ś

la

ć

zasady wykonywania zada

ń

w zespole produkcyjnym,

− przestrzega

ć

przepisów bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy, ochrony

przeciwpo

ż

arowej oraz ochrony

ś

rodowiska.

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

88

2. Wykaz jednostek modułowych

Symbol

jednostki

modułowej

Nazwa jednostki modułowej

Orientacyjna

liczba godzin

na realizacj

ę

743[01].Z4.01

Organizowanie procesu produkcyjnego
w przedsi

ę

biorstwie odzie

ż

owym

40

743 [01].Z4.02

Opracowywanie dokumentacji procesu
produkcyjnego odzie

ż

y

100

743[01].Z4.03

Wykonywanie operacji technologicznych
w procesie wytwarzania wyrobów odzie

ż

owych

256

Razem

396


3. Schemat układu jednostek modułowych




























743[01].Z4

Przemysłowa produkcja odzie

ż

y

743[01].Z4.03

Wykonywanie operacji technologicznych

w procesie wytwarzania wyrobów

odzie

ż

owych

743[01].Z4.02

Opracowywanie dokumentacji procesu

produkcyjnego odzie

ż

y

743[01].Z4.01

Organizowanie procesu produkcyjnego

w przedsi

ę

biorstwie odzie

ż

owym

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

89

4. Literatura

Białczak B.: Maszyny i urz

ą

dzenia w przemy

ś

le odzie

ż

owym. WSiP,

Warszawa 1999
Czy

ż

ewski H.: Krawiectwo. WSiP, Warszawa 1996

Grudzewski W., Hejduk I.: Metody projektowania systemów zarz

ą

dzania.

C.P. i Delfin sp.z o.o., Warszawa 2004
Kazik R., Krawczyk J.: Technologia odzie

ż

y. WSiP, Warszawa 1998

Parafianowicz Z.: Słownik odzie

ż

owy. WSiP, Warszawa 1999

Samek P.: Krawiectwo – Technologia. WSiP, Warszawa 1999
Tymolewska B.: Maszynoznawstwo odzie

ż

owe. Zeszyt

ć

wicze

ń

. SOP,

Toru

ń

1996

Wo

ź

niczka B.: Technologia wytwarzania odzie

ż

y. Zeszyt

ć

wicze

ń

. SOP,

Toru

ń

1998

Normy z zakresu odzie

ż

ownictwa

Czasopisma: Odzie

ż


Wykaz literatury nale

ż

y aktualizowa

ć

w miar

ę

ukazywania si

ę

nowych

pozycji wydawniczych.
























background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

90

Jednostka modułowa 743[01].Z4.01
Organizowanie procesu produkcyjnego
w przedsi

ę

biorstwie odzie

ż

owym

1. Szczegółowe cele kształcenia

W wyniku procesu kształcenia ucze

ń

(słuchacz) powinien umie

ć

:

− scharakteryzowa

ć

zadania przedsi

ę

biorstwa odzie

ż

owego,

− okre

ś

li

ć

struktur

ę

organizacyjn

ą

przedsi

ę

biorstwa odzie

ż

owego,

− scharakteryzowa

ć

proces produkcji odzie

ż

y,

− scharakteryzowa

ć

typy produkcji konfekcyjnej,

− dobra

ć

metody organizacji produkcji odzie

ż

y do typów produkcji

konfekcyjnej,

− rozró

ż

ni

ć

systemy organizacji produkcji odzie

ż

y,

− scharakteryzowa

ć

zadania podstawowych działów produkcyjnych

w przedsi

ę

biorstwie odzie

ż

owym,

− scharakteryzowa

ć

zasady

współpracy

podstawowych

działów

produkcyjnych w przedsi

ę

biorstwie odzie

ż

owym,

− okre

ś

li

ć

rodzaje stanowisk pracy w podstawowych działach

produkcyjnych,

− zorganizowa

ć

stanowiska

produkcyjne

w

krojowni,

szwalni,

prasowalni i wyko

ń

czalni zgodnie z obowi

ą

zuj

ą

cymi przepisami

bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy oraz wymaganiami ergonomii,

− okre

ś

li

ć

ż

nice mi

ę

dzy przemysłowym a miarowo – usługowym

wytwarzaniem odzie

ż

y,

− zastosowa

ć

metody kontroli jako

ś

ci w przedsi

ę

biorstwie odzie

ż

owym,

− zastosowa

ć

zasady zarz

ą

dzania przez jako

ść

,

− okre

ś

li

ć

zasady magazynowania materiałów odzie

ż

owych, dodatków

krawieckich i gotowych wyrobów, zgodnie z obowi

ą

zuj

ą

cymi

przepisami

bezpiecze

ń

stwa

i

higieny

pracy

oraz

ochrony

przeciwpo

ż

arowej,

− scharakteryzowa

ć

zasady transportu wewn

ę

trznego,

− scharakteryzowa

ć

zagro

ż

enia zwi

ą

zane z transportem wewn

ę

trznym,

− scharakteryzowa

ć

zasady komputerowego wspomagania prac

dotycz

ą

cych organizacji produkcji w przedsi

ę

biorstwie odzie

ż

owym,

− zastosowa

ć

przepisy bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy, ochrony

przeciwpo

ż

arowej oraz ochrony

ś

rodowiska w przedsi

ę

biorstwie

odzie

ż

owym.

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

91

2. Materiał nauczania

Zadania przemysłu odzie

ż

owego.

Struktura organizacyjna przedsi

ę

biorstwa odzie

ż

owego.

Zadania podstawowych działów produkcyjnych w przedsi

ę

biorstwie

odzie

ż

owym.

Charakterystyka procesu produkcyjnego.
Organizacja procesu produkcyjnego w przedsi

ę

biorstwie odzie

ż

owym.

Typy produkcji.
Metody i systemy organizacji produkcji odzie

ż

y.

Organizacja stanowiska pracy.
Zasady zarz

ą

dzania przez jako

ść

w przedsi

ę

biorstwie odzie

ż

owym.

Kontrola jako

ś

ci produkcji odzie

ż

y i gotowego wyrobu.

Organizacja transportu wewn

ą

trzzakładowego w przedsi

ę

biorstwie

odzie

ż

owym.

Zasady magazynowania materiałów odzie

ż

owych, dodatków krawieckich

i gotowych wyrobów.
Komputerowe wspomaganie prac dotycz

ą

cych organizacji produkcji

odzie

ż

y w przedsi

ę

biorstwie odzie

ż

owym.

Przepisy bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy, ochrony

ś

rodowiska oraz

ochrony

przeciwpo

ż

arowej

obowi

ą

zuj

ą

ce

w

przedsi

ę

biorstwie

odzie

ż

owym.

3.

Ć

wiczenia

Analizowanie

schematów

organizacyjnych

przedsi

ę

biorstw

odzie

ż

owych.

Okre

ś

lanie

zada

ń

produkcyjnych

w

podstawowych

działach

produkcyjnych w przedsi

ę

biorstwie odzie

ż

owym.

Dobieranie metod organizacji produkcji odzie

ż

y do typów produkcji

odzie

ż

y oraz ró

ż

nych asortymentów odzie

ż

y.

Planowanie

organizacji

i

wyposa

ż

enia

stanowisk

pracy

w poszczególnych działach produkcji przedsi

ę

biorstwa odzie

ż

owego,

zgodnie z zasadami bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy, ochrony

przeciwpo

ż

arowej, ochrony

ś

rodowiska oraz wymaganiami ergonomii.

Okre

ś

lanie zasad zarz

ą

dzania przez jako

ść

w przedsi

ę

biorstwie

odzie

ż

owym.

Opracowywanie

etapów

procesu

produkcyjnego

odzie

ż

y

w przedsi

ę

biorstwie odzie

ż

owym.

4.

Ś

rodki dydaktyczne

Teksty przewodnie do

ć

wicze

ń

.

Dokumentacja procesu produkcyjnego.
Ksi

ę

ga jako

ś

ci z procedurami i instrukcjami stanowiskowymi.

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

92

Katalogi maszyn i urz

ą

dze

ń

odzie

ż

owych.

Katalogi maszyn i urz

ą

dze

ń

transportowych.

Plansze przedstawiaj

ą

ce struktur

ę

organizacyjn

ą

przedsi

ę

biorstw

odzie

ż

owych.

Zestawy norm.
Modele maszyn szwalniczych.
Oprzyrz

ą

dowanie maszyn szwalniczych.

Foliogramy

przedstawiaj

ą

ce

podział

procesu

produkcyjnego

w przedsi

ę

biorstwie odzie

ż

owym.

Foliogramy przedstawiaj

ą

ce schematy systemów organizacji produkcji

odzie

ż

y.

Film dydaktyczny obrazuj

ą

cy organizacj

ę

pracy w magazynie, krojowni,

szwalni, prasowalni i wyko

ń

czalni.

Techniczne

ś

rodki kształcenia: rzutnik pisma, komputer, projektor.

5. Wskazania metodyczne do realizacji programu jednostki.

Program jednostki modułowej obejmuje tre

ś

ci dotycz

ą

ce organizacji

procesu produkcyjnego w przedsi

ę

biorstwie odzie

ż

owym. Podczas

zaj

ęć

uczniowie

zapoznaj

ą

si

ę

ze

struktur

ą

organizacyjn

ą

przedsi

ę

biorstwa odzie

ż

owego, zadaniami podstawowych działów

produkcyjnych, metodami i systemami organizacji produkcji odzie

ż

y,

przebiegiem procesu technologicznego, zasadami zarz

ą

dzania przez

jako

ść

oraz warunkami składowania i przechowywania wyrobów

odzie

ż

owych.

Podczas

realizacji

programu

jednostki

nale

ż

y

wykorzysta

ć

umiej

ę

tno

ś

ci uczniów opanowane podczas realizacji programu jednostki

modułowej 743[01].O1.01 Przestrzeganie przepisów bezpiecze

ń

stwa

i higieny pracy, ochrony przeciwpo

ż

arowej oraz ochrony

ś

rodowiska

i modułu 743[01].Z3 Technologia kroju i szycia.

W procesie dydaktycznym powinny by

ć

zastosowane nast

ę

puj

ą

ce

metody nauczania: pokaz z obja

ś

nieniem, dyskusja dydaktyczna,

metoda tekstu przewodniego, metoda projektów oraz

ć

wiczenia

praktyczne.

Wskazane jest zorganizowanie wycieczki dydaktycznej do

przemysłowego zakładu odzie

ż

owego w celu zapoznania uczniów

z przebiegiem procesu technologicznego, warunkami składowania,
przechowywania materiałów i wyrobów odzie

ż

owych oraz obserwacji

pracy na stanowiskach w podstawowych działach produkcyjnych.

Zaj

ę

cia dydaktyczne nale

ż

y prowadzi

ć

w grupach do 15 osób,

w

warsztatach

szkolnych

wyposa

ż

onych

w

niezb

ę

dne

ś

rodki

dydaktyczne.

Ć

wiczenia praktyczne mog

ą

by

ć

realizowane indywidualnie

lub w zespołach 2 - 4 osobowych.

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

93

Podczas realizacji programu jednostki uczniowie powinni mie

ć

mo

ż

liwo

ść

korzystania z literatury zawodowej, norm, katalogów i innych

ź

ródeł informacji.

6. Propozycje metod sprawdzania i oceny osi

ą

gni

ęć

edukacyjnych ucznia

Sprawdzanie i ocenianie osi

ą

gni

ęć

edukacyjnych uczniów powinno

odbywa

ć

si

ę

systematycznie przez cały czas realizacji programu

jednostki modułowej na podstawie ustalonych kryteriów.

Wiadomo

ś

ci i umiej

ę

tno

ś

ci uczniów niezb

ę

dne do realizacji zada

ń

praktycznych mog

ą

by

ć

sprawdzane za pomoc

ą

sprawdzianów ustnych

i pisemnych oraz testów osi

ą

gni

ęć

szkolnych. Umiej

ę

tno

ś

ci praktyczne

proponuje si

ę

sprawdza

ć

podczas obserwacji czynno

ś

ci wykonywanych

przez uczniów w trakcie realizacji

ć

wicze

ń

praktycznych.

Podczas obserwacji pracy uczniów szczególn

ą

uwag

ę

nale

ż

y

zwraca

ć

na:

- okre

ś

lanie

zada

ń

produkcyjnych

w

podstawowych

działach

produkcyjnych przedsi

ę

biorstwa odzie

ż

owego,

- rozró

ż

nianie metod i systemów organizacji produkcji odzie

ż

y,

- planowanie organizacji i wyposa

ż

enia stanowisk pracy w działach

produkcyjnych zgodnie z przepisami bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy,

ochrony przeciwpo

ż

arowej, ochrony

ś

rodowiska i wymaganiami

ergonomii,

- okre

ś

lanie zasad zarz

ą

dzania przez jako

ść

.

W ocenie ko

ń

cowej osi

ą

gni

ęć

uczniów po zako

ń

czeniu realizacji

programu jednostki modułowej, nale

ż

y uwzgl

ę

dni

ć

wyniki sprawdzianów

ustnych i pisemnych, testów osi

ą

gni

ęć

szkolnych, poziom wykonania

ć

wicze

ń

praktycznych oraz wykonanie i prezentacj

ę

projektów.

Ocenianie powinno by

ć

zgodne z obowi

ą

zuj

ą

c

ą

skal

ą

ocen.









background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

94

Jednostka modułowa 743[01].Z4.02
Opracowywanie dokumentacji procesu
produkcyjnego odzie

ż

y

1. Szczegółowe cele kształcenia

W wyniku procesu kształcenia ucze

ń

(słuchacz) powinien umie

ć

:

− okre

ś

li

ć

elementy składowe dokumentacji procesu produkcyjnego,

− scharakteryzowa

ć

elementy składowe dokumentacji technicznej

wzoru odzie

ż

y,

− scharakteryzowa

ć

elementy składowe dokumentacji techniczno–

technologicznej,

− okre

ś

li

ć

zasady

opracowywania

dokumentacji

techniczno–

technologicznej,

− wykona

ć

wybrane

elementy

dokumentacji

techniczno–

technologicznej gotowego wyrobu odzie

ż

owego lub bieli

ź

niarskiego,

− zastosowa

ć

informacje zawarte w dokumentacji techniczno–

technologicznej wyrobów odzie

ż

owych i bieli

ź

niarskich oraz na

przywieszkach wyrobów gotowych,

− okre

ś

li

ć

kolejne czynno

ś

ci wynikaj

ą

ce z graficznego zapisu w

ę

złów

technologicznych w wyrobie odzie

ż

owym i bieli

ź

niarskim,

− zastosowa

ć

normy

ś

ciegów i szwów,

− wykona

ć

schemat

strukturalny

wyrobu

odzie

ż

owego

lub

bieli

ź

niarskiego,

− zastosowa

ć

zasady normowania zu

ż

ycia materiałów odzie

ż

owych,

− wykona

ć

układy szablonów zgodnie z planem produkcji wyrobów

odzie

ż

owych,

− wskaza

ć

ż

nice mi

ę

dzy przemysłowym a usługowym normowaniem

materiałów,

− obliczy

ć

norm

ę

zu

ż

ycia materiałów dla pojedynczej sztuki odzie

ż

y

i dla partii wyrobów,

− wykona

ć

dokumentacj

ę

konstrukcji wyrobów odzie

ż

owych lub

bieli

ź

niarskich,

− okre

ś

li

ć

zasady normowania czasu pracy w przemy

ś

le odzie

ż

owym,

− scharakteryzowa

ć

elementy składowe dokumentacji organizacyjno–

produkcyjnej,

− okre

ś

li

ć

zasady

opracowania

dokumentacji

organizacyjno–

produkcyjnej,

− odczyta

ć

zadania produkcyjne zawarte w karcie operacji stanowiska

pracy, przedstawione w formie graficznej i opisowej,

− posłu

ż

y

ć

si

ę

dokumentacj

ą

organizacyjno – produkcyjn

ą

,

− sporz

ą

dzi

ć

kalkulacj

ę

kosztów zwi

ą

zanych z wykonaniem wyrobu

odzie

ż

owego,

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

95

− zaplanowa

ć

formy współpracy w zespole,

− scharakteryzowa

ć

zasady stosowania programu komputerowego

wspomagaj

ą

cego proces przygotowania produkcji odzie

ż

y.

2. Materiał nauczania

Rodzaje dokumentacji procesu produkcyjnego.
Skrócona dokumentacja techniczna wzoru odzie

ż

y.

Dokumentacja techniczno – technologiczna wyrobów odzie

ż

owych

i bieli

ź

niarskich.

Etapy wykonywania dokumentacji techniczno – technologicznej.
Dokumentacja konstrukcji wyrobu odzie

ż

owego.

Dokumentacja normowania materiałów odzie

ż

owych w produkcji

przemysłowej.
Dokumentacja organizacyjno – produkcyjna.
Zasady normowania pracy.
Organizacja pracy zespołów pracowniczych.

3.

Ć

wiczenia

Analizowanie dokumentacji procesu produkcyjnego odzie

ż

y.

Wykonywanie

wybranych

elementów

skróconej

dokumentacji

technicznej wzoru odzie

ż

y.

Wykonywanie schematu strukturalnego wyrobu odzie

ż

owego.

Wykonywanie

schematu

w

ę

zła

technologicznego

wyrobu

odzie

ż

owego.

Opracowywanie

uproszczonej

dokumentacji

techniczno–

technologicznej wyrobu odzie

ż

owego lub bieli

ź

niarskiego.

Wykonywanie

dokumentacji

konstrukcji

wyrobu

odzie

ż

owego

lub bieli

ź

niarskiego.

Wykonywanie układów szablonów zgodnie z planem produkcji

wyrobów odzie

ż

owych.

Ustalanie normy zu

ż

ycia materiałów odzie

ż

owych dla okre

ś

lonego

wyrobu odzie

ż

owego.

Odczytywanie informacji zawartych w dokumentacji organizacyjno–

produkcyjnej wyrobu odzie

ż

owego.

Sporz

ą

dzanie kalkulacji kosztów zwi

ą

zanych z wykonywaniem

okre

ś

lonego wyrobu odzie

ż

owego.

4.

Ś

rodki dydaktyczne

Teksty przewodnie.
Katalogi maszyn i urz

ą

dze

ń

odzie

ż

owych.

Przykładowe karty operacji stanowiska roboczego.
Wzory dokumentów obowi

ą

zuj

ą

cych w zakładach odzie

ż

owych.

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

96

Zestawy norm.
Plansze przedstawiaj

ą

ce elementy składowe dokumentacji procesu

produkcyjnego.
Skrócona dokumentacja techniczna wzoru odzie

ż

y.

Dokumentacja techniczno – technologiczna wyrobu odzie

ż

owego.

Dokumentacja konstrukcji wyrobu odzie

ż

owego.

Dokumentacja zu

ż

ycia materiałów odzie

ż

owych.

Dokumentacja organizacyjno – produkcyjna.
Modele ró

ż

nych asortymentów odzie

ż

y.

Manekiny.
Zestaw foliogramów z symbolami graficznymi w

ę

złów technologicznych.

Foliogramy

przedstawiaj

ą

ce

schematy

strukturalne

wyrobów

odzie

ż

owych.

Foliogramy z graficznymi znakami informacyjnymi dotycz

ą

cymi

termicznej obróbki odzie

ż

y.

Foliogramy przedstawiaj

ą

ce stopniowanie szablonów podstawowych

asortymentów odzie

ż

y.

Foliogramy układów szablonów.
Film dydaktyczny dotycz

ą

cy zasad opracowywania dokumentacji

procesu produkcyjnego.
Programy

komputerowe

wspomagaj

ą

ce

prace

zwi

ą

zane

z przygotowaniem produkcji odzie

ż

y.

Techniczne

ś

rodki kształcenia: rzutnik pisma, komputer, projektor

komputerowy.

5. Wskazania metodyczne do realizacji programu jednostki

Celem realizacji programu jednostki jest kształtowanie umiej

ę

tno

ś

ci

odczytywania

i

opracowywania

dokumentacji

techniczno–

technologicznej,

dokumentacji

dotycz

ą

cej

zu

ż

ycia

materiałów

odzie

ż

owych

oraz

dokumentacji

organizacyjno

produkcyjnej

w przedsi

ę

biorstwie odzie

ż

owym. Realizacja programu jednostki

powinna by

ć

poprzedzona przypomnieniem wiadomo

ś

ci i umiej

ę

tno

ś

ci

opanowanych

przez

uczniów

w

trakcie

realizacji

modułów:

743[01].Z1Podstawy projektowania odzie

ż

y, 743[01].Z2 Formy odzie

ż

y,

743[01].Z3 Technologia kroju i szycia .

W procesie nauczania – uczenia si

ę

nale

ż

y stosowa

ć

nast

ę

puj

ą

ce

metody nauczania: pokaz z obja

ś

nieniem, dyskusj

ę

dydaktyczn

ą

, tekst

przewodni, metod

ę

projektów oraz

ć

wiczenia praktyczne.

Wskazane jest, aby uczniowie w ramach opracowywanych projektów

sporz

ą

dzali dokumentacj

ę

techniczno – technologiczn

ą

wyrobu

odzie

ż

owego lub bieli

ź

niarskiego, dokumentacj

ę

konstrukcji wyrobu

odzie

ż

owego oraz wykonywali układy szablonów w zale

ż

no

ś

ci od

rodzaju materiału, asortymentu i fasonu wyrobu. Zaj

ę

cia nale

ż

y

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

97

prowadzi

ć

w pracowni wyposa

ż

onej w niezb

ę

dne

ś

rodki dydaktyczne

w grupach do 15 osób na indywidualnych stanowiskach pracy.

Ć

wiczenia praktyczne mog

ą

by

ć

prowadzone indywidualnie lub

w zespołach 2-4 osobowych. W czasie zaj

ęć

uczniowie powinni mie

ć

mo

ż

liwo

ść

korzystania z literatury zawodowej, norm, czasopism,

katalogów, instrukcji oraz innych

ź

ródeł informacji.


6. Propozycje metod sprawdzania i oceny osi

ą

gni

ęć

edukacyjnych ucznia

Sprawdzanie i ocenianie osi

ą

gni

ęć

edukacyjnych uczniów powinno

odbywa

ć

si

ę

systematycznie, przez cały czas realizacji programu

jednostki modułowej na podstawie ustalonych kryteriów.

Wiadomo

ś

ci i umiej

ę

tno

ś

ci uczniów niezb

ę

dne do realizacji

ć

wicze

ń

praktycznych nale

ż

y sprawdza

ć

za pomoc

ą

sprawdzianów ustnych

i pisemnych oraz testów osi

ą

gni

ęć

szkolnych. Umiej

ę

tno

ś

ci praktyczne

proponuje si

ę

sprawdza

ć

obserwuj

ą

c czynno

ś

ci wykonywane przez

uczniów podczas realizacji

ć

wicze

ń

.

Obserwuj

ą

c czynno

ś

ci ucznia podczas wykonywania

ć

wicze

ń

i dokonuj

ą

c oceny jego pracy szczególn

ą

uwag

ę

nale

ż

y zwróci

ć

na:

− organizowanie stanowiska pracy zgodnie z zasadami bezpiecze

ń

stwa

i higieny pracy i wymaganiami ergonomii,

− wykonywanie elementów dokumentacji technicznej wzoru odzie

ż

y,

− wykonywanie schematu strukturalnego wyrobu odzie

ż

owego,

− wykonywanie

schematu

w

ę

zła

technologicznego

wyrobu

odzie

ż

owego,

− obliczanie zu

ż

ycia materiałów odzie

ż

owych i dodatków krawieckich

dla okre

ś

lonego wyrobu odzie

ż

owego,

− posługiwanie si

ę

dokumentacj

ą

techniczno – technologiczn

ą

,

− posługiwanie si

ę

dokumentacj

ą

organizacyjno – produkcyjn

ą

,

− prezentacj

ę

opracowanych projektów.

W ko

ń

cowej ocenie osi

ą

gni

ęć

uczniów, po zako

ń

czeniu realizacji

programu jednostki modułowej, nale

ż

y uwzgl

ę

dni

ć

wyniki sprawdzianów

ustnych i pisemnych, testów osi

ą

gni

ęć

szkolnych oraz poziom

wykonanych

ć

wicze

ń

i projektów. Sprawdzanie i ocenianie osi

ą

gni

ęć

uczniów powinno odbywa

ć

si

ę

zgodnie z obowi

ą

zuj

ą

c

ą

skal

ą

ocen.

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

98

Jednostka modułowa 743[01].Z4.03
Wykonywanie operacji technologicznych
w procesach wytwarzania wyrobów odzie

ż

owych

1. Szczegółowe cele kształcenia

W wyniku procesu kształcenia ucze

ń

(słuchacz) powinien umie

ć

:

− zorganizowa

ć

stanowisko produkcji odzie

ż

y zgodnie z przepisami

bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy, ochrony przeciwpo

ż

arowej, ochrony

ś

rodowiska i wymaganiami ergonomii,

− okre

ś

li

ć

zasady organizacji stanowisk roboczych w poszczególnych

fazach procesu technologicznego,

− dobra

ć

maszyny

i

urz

ą

dzenia

do

kolejnych

faz

procesu

technologicznego,

− przewidzie

ć

zagro

ż

enia wyst

ę

puj

ą

ce w procesie produkcyjnym,

− odczyta

ć

zadania produkcyjne zawarte w karcie operacji stanowiska

pracy, przedstawione w formie graficznej i opisowej,

− sporz

ą

dzi

ć

rysunek układu szablonów na tkaninie uwzgl

ę

dniaj

ą

c

wła

ś

ciwo

ś

ci konfekcyjne materiałów odzie

ż

owych,

− wykroi

ć

elementy odzie

ż

y,

− skompletowa

ć

poszczególne wykroje,

− zastosowa

ć

zasady ł

ą

czenia elementów odzie

ż

y,

− wykona

ć

proste i zło

ż

one w

ę

zły technologiczne na elementach

odzie

ż

y,

− uszy

ć

wyroby

odzie

ż

owe

według

dokumentacji

techniczno–

technologicznej,

− wykona

ć

ż

nego rodzaju zapi

ę

cia,

− zastosowa

ć

zasady wyko

ń

czenia wyrobów odzie

ż

owych,

− dokona

ć

obróbki wyko

ń

czeniowej wyrobów odzie

ż

owych,

− wykona

ć

elementy ozdobne w odzie

ż

y,

− wszy

ć

ż

nego rodzaju r

ę

kawy,

− zszy

ć

wykrojone elementy skóry,

− uło

ż

y

ć

szablony na powierzchni błamu lub na łatach skór licowych,

− zastosowa

ć

zasady współpracy w zespole produkcyjnym,

− dokona

ć

kontroli mi

ę

dzyoperacyjnej,

− okre

ś

li

ć

zasady

przeprowadzania

kontroli

gotowego

wyrobu

odzie

ż

owego,

− dokona

ć

klasyfikacji gatunkowej wyrobu odzie

ż

owego,

− okre

ś

li

ć

systemy organizacji produkcji w szwalni i metody pracy,

− przewidzie

ć

konsekwencje

nieprzestrzegania

przepisów

bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy, ochrony przeciwpo

ż

arowej oraz

wymaga

ń

ergonomii w trakcie realizacji zada

ń

zawodowych.

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

99

2. Materiał nauczania

Zasady organizacji stanowiska pracy.
Proces wykrawania elementów odzie

ż

y.

Zasady ł

ą

czenia elementów odzie

ż

y.

W

ę

zły technologiczne.

Dokumentacja techniczno – technologiczna.
Systemy organizacji produkcji.
Zespół produkcyjny.
Rodzaje zapi

ęć

odzie

ż

y.

Sposoby wyko

ń

czenia odzie

ż

y.

Elementy ozdobne odzie

ż

y.

Zasady ł

ą

czenia elementów ze skóry.

Przepisy bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy, ochrony przeciwpo

ż

arowej,

ochrony

ś

rodowiska oraz wymagania ergonomii dotycz

ą

ce wytwarzania

wyrobów odzie

ż

owych.

3.

Ć

wiczenia

Przygotowywanie układu szablonów zastosowaniem programu

komputerowego.

Wykonywanie ró

ż

nych rodzajów układu szablonów z zastosowaniem

programu komputerowego.

Zaznaczanie punktów monta

ż

owych na wykrojach.

Dobieranie przyborów, narz

ę

dzi i maszyn do krojenia i szycia.

Wykonywanie wykrojów wyrobów odzie

ż

owych z uwzgl

ę

dnieniem

dodatków na szwy i obr

ę

by.

Wykonywanie w

ę

złów technologicznych w wyrobach odzie

ż

owych

zgodnie z kart

ą

operacji.

Opracowywanie dokumentacji techniczno – technologicznej wyrobów

odzie

ż

owych.

Odczytywanie zada

ń

produkcyjnych zawartych w karcie operacji.

Dokonywanie klasyfikacji gatunkowej wyrobów odzie

ż

owych.

4.

Ś

rodki dydaktyczne

Teksty przewodnie do

ć

wicze

ń

.

Plansze układów kroju.
Narz

ę

dzia i przybory do krojenia.

Maszyny do szycia wraz z oprzyrz

ą

dowaniem.

ś

urnale mody dzieci

ę

cej, kobiecej i m

ę

skiej.

Fotografie i rysunki ubiorów na sylwetkach.
Dokumentacja techniczno-technologiczna.
Manekiny krawieckie.
Lustro.

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

100

Programy komputerowe do stopniowania szablonów.
Przepisy bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy, ochrony przeciwpo

ż

arowej,

ochrony

ś

rodowiska.

Techniczne

ś

rodki kształcenia.

5. Wskazania metodyczne do realizacji programu jednostki

Realizacja programu jednostki modułowej ma na celu kształtowanie

umiej

ę

tno

ś

ci wykonywania operacji technologicznych w procesach

wytwarzania wyrobów odzie

ż

owych. Program jednostki obejmuje tre

ś

ci

dotycz

ą

ce organizacji procesu produkcyjnego w szwalni. Uczniowie

podczas zaj

ęć

zapoznaj

ą

si

ę

z organizacj

ą

stanowisk pracy

w poszczególnych fazach procesu technologicznego, przebiegiem
procesu technologicznego, organizacj

ą

pracy w zespole produkcyjnym

i metodami kontroli wyrobów odzie

ż

owych. Szczególnie wa

ż

ne jest

opanowanie

przez

uczniów

umiej

ę

tno

ś

ci

wykonywania

w

ę

złów

technologicznych oraz obróbki technologicznej wyrobów odzie

ż

owych

i bieli

ź

nianych.

W

procesie

nauczania-uczenia

si

ę

zaleca

si

ę

stosowanie

nast

ę

puj

ą

cych metod nauczania: pokazu z instrukta

ż

em, tekstu

przewodniego oraz

ć

wicze

ń

praktycznych. Szczególnie zaleca si

ę

stosowanie

ć

wicze

ń

, podczas których uczniowie b

ę

d

ą

mogli doskonali

ć

umiej

ę

tno

ś

ci wykonywania form, stopniowania szablonów, wykonywania

prostych i zło

ż

onych w

ę

złów technologicznych dla okre

ś

lonych wyrobów

odzie

ż

y. Nabyte umiej

ę

tno

ś

ci ułatwi

ą

uczniom zaplanowanie prac

zwi

ą

zanych z wytwarzaniem odzie

ż

y, racjonalne gospodarowanie

surowcami i sprz

ę

tem oraz samodzielne wytwarzanie prostych wyrobów

odzie

ż

owych.

Zaj

ę

cia dydaktyczne nale

ż

y prowadzi

ć

w warsztatach szkolnych

wyposa

ż

onych w przybory do szycia, maszyny szwalnicze, urz

ą

dzenia

i przybory do krojenia oraz prasowania, a tak

ż

e normy,

ż

urnale

i inne

ź

ródła informacji zawodowej. Zaj

ę

cia nale

ż

y zrealizowa

ć

w grupach do 15 osób na indywidualnych stanowiskach pracy.

Podczas zaj

ęć

nale

ż

y zwróci

ć

uwag

ę

na kolejno

ść

realizacji

poszczególnych etapów procesu technologicznego, jego organizacj

ę

,

zgodno

ść

wykonywanych operacji technologicznych z przepisami

bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy, ochrony

ś

rodowiska, ochrony

przeciwpo

ż

arowej oraz wymaganiami ergonomii.

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

101

6. Propozycje metod sprawdzania i oceny osi

ą

gni

ęć

edukacyjnych ucznia

Sprawdzanie i ocenianie osi

ą

gni

ęć

uczniów powinno odbywa

ć

si

ę

przez cały czas realizacji programu jednostki modułowej, na podstawie
okre

ś

lonych kryteriów.

Do pomiaru osi

ą

gni

ęć

uczniów zaleca si

ę

stosowa

ć

:

− sprawdziany ustne,
− sprawdziany pisemne,
− testy osi

ą

gni

ęć

szkolnych,

− obserwacj

ę

pracy uczniów podczas wykonywania zada

ń

praktycznych.
Przed przyst

ą

pieniem do wykonywania

ć

wicze

ń

zaleca si

ę

sprawdzenie

umiej

ę

tno

ś

ci

z

zakresu

wykonywania

w

ę

złów

technologicznych.

Pozytywny

wynik

sprawdzianu

powinien

by

ć

warunkiem

przyst

ą

pienia

do

wykonywania

prostych

wyrobów

odzie

ż

owych.

Sprawdzanie umiej

ę

tno

ś

ci uczniów powinno odbywa

ć

si

ę

podczas

obserwacji pracy uczniów w trakcie wykonywania

ć

wicze

ń

praktycznych.

W procesie oceniania szczególn

ą

uwag

ę

nale

ż

y zwróci

ć

na:

− stosowanie przepisów bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy, ochrony

przeciwpo

ż

arowej i ochrony

ś

rodowiska podczas wykonywania

ć

wicze

ń

praktycznych,

− dobieranie przyborów, narz

ę

dzi i maszyn do krojenia i szycia,

− wykonywanie

szwów

technologicznych

podczas

wytwarzania

i wyko

ń

czenia prostych asortymentów odzie

ż

owych,

− ł

ą

czenie poszczególnych elementów odzie

ż

y,

− poprawno

ść

i estetyk

ę

wykonania okre

ś

lonych asortymentów

odzie

ż

y.

W ko

ń

cowej ocenie osi

ą

gni

ęć

uczniów nale

ż

y uwzgl

ę

dni

ć

wyniki

sprawdzianów ustnych, pisemnych i praktycznych oraz poziom
wykonania

ć

wicze

ń

.

Ponadto,

uczniowie

powinni

samodzielnie

sprawdza

ć

wyniki swojej pracy według przygotowanego przez

nauczyciela arkusza oceny post

ę

pów. Nast

ę

pnie oceny dokonuje

nauczyciel, bior

ą

c pod uwag

ę

poprawno

ść

, estetyk

ę

i jako

ść

wykonania

zadania.





background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

102

Moduł 743[01].Z5
Usługi krawieckie

1. Cele kształcenia

W wyniku procesu kształcenia ucze

ń

(słuchacz) powinien umie

ć

:

− organizowa

ć

stanowisko pracy zgodnie z zasadami bezpiecze

ń

stwa

i higieny pracy, ochrony przeciwpo

ż

arowej, ochrony

ś

rodowiska oraz

wymaganiami ergonomii,

− organizowa

ć

proces wytwarzania odzie

ż

y w zakładach miarowo-

usługowych,

− okre

ś

la

ć

cechy odzie

ż

y miarowej,

− wyró

ż

nia

ć

kolejne etapy wytwarzania odzie

ż

y miarowej,

− charakteryzowa

ć

operacje technologiczne w procesie wytwarzania

wyrobu odzie

ż

owego na miar

ę

,

− okre

ś

la

ć

zasady wykrawania elementów wyrobu,

− okre

ś

la

ć

zasady klejenia elementów wyrobu zgodnie z wymaganiami

technologicznymi,

− wykonywa

ć

w

ę

zły technologiczne w wyrobie odzie

ż

owym,

− ł

ą

czy

ć

elementy wyrobu miarowego w wyrób gotowy,

− posługiwa

ć

si

ę

podstawowymi poj

ę

ciami ekonomicznymi,

− charakteryzowa

ć

mechanizmy rynkowe,

− okre

ś

la

ć

relacje mi

ę

dzy popytem, poda

żą

a cen

ą

,

− okre

ś

la

ć

zasady obliczania progu rentowno

ś

ci wyrobu i jego ceny,

− klasyfikowa

ć

podmioty gospodarcze według normy prawnej,

− okre

ś

la

ć

podstawowe systemy zarz

ą

dzania,

− rozró

ż

nia

ć

dokumenty

zwi

ą

zane

z

zatrudnieniem

oraz

podejmowaniem i wykonywaniem działalno

ś

ci gospodarczej,

− okre

ś

la

ć

obowi

ą

zki i uprawnienia pracodawcy, pracownika i klienta,

− sporz

ą

dza

ć

dokumenty zwi

ą

zane podejmowaniem i wykonywaniem

działalno

ś

ci gospodarczej, zatrudnianiem oraz poszukiwaniem pracy.

2. Wykaz jednostek modułowych

Symbol

jednostki

modułowej

Nazwa jednostek modułowych

Orientacyjna

liczba godzin

na realizacj

ę

743[01].Z5.01 Organizowanie pracy w krawieckim zakładzie

usługowym

100

743[01].Z5.02 Wytwarzanie odzie

ż

y miarowej

236

743[01].Z5.03 Prowadzenie działalno

ś

ci gospodarczej

60

Razem

396


background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

103

3. Schemat układu jednostek modułowych


























743[01].Z5

Usługi krawieckie

743[01].Z5.03

Prowadzenie działalno

ś

ci

gospodarczej

743[01].Z5.02

Wytwarzanie odzie

ż

y miarowej

743[01].Z5.01

Organizowanie pracy w krawieckim

zakładzie usługowym

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

104

4. Literatura

Doma

ń

ski T.: Tworzenie i rozwój małego przedsi

ę

biorstwa. PWE 1993

Białczak B.: Maszyny i urz

ą

dzenia w przemy

ś

le odzie

ż

owym. WSiP,

Warszawa 1999
Czy

ż

ewski H.: Krawiectwo. WSiP, Warszawa 1996

Gajzler Z., Kowalczyk K., Krysicka G.: Konfekcjonowanie dzianin.
Cz

ęść

1. WSiP, Warszawa 1995

Kazik R., Krawczyk J.: Technologia odzie

ż

y. WSiP, Warszawa 1998

Komosa A.: Szkolny słownik ekonomiczny. Ekonomik, Warszawa 1992
Parafianowicz Z.: Słownik odzie

ż

owy. WSiP, Warszawa 1999

Pietkiewicz E.: Dobre obyczaje. CIM, Warszawa 1997
Samek P.: Krawiectwo - Technologia. WSiP, Warszawa 1999
Tymolewska B.: Maszynoznawstwo odzie

ż

owe. Zeszyt

ć

wicze

ń

. SOP,

Toru

ń

1996.

Wo

ź

niczka B.: Technologia wytwarzania odzie

ż

y. Zeszyt

ć

wicze

ń

. SOP,

Toru

ń

1995

ś

urakowski F.: Poszukiwanie pomysłu na firm

ę

i jej uruchomienie. WSiP,

Warszawa 1999
Kodeks Pracy
Przygotowanie do wej

ś

cia na rynek pracy. Polska Fundacja O

ś

rodków

Wspomagania Rozwoju Gospodarczego. OIC Poland, Lublin 1994
Polskie Normy
Czasopisma: Odzie

ż

, Twój styl.


Wykaz literatury nale

ż

y aktualizowa

ć

miar

ę

ukazywania si

ę

nowych

pozycji wydawniczych.

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

105

Jednostka modułowa 743[01].Z5.01
Organizowanie

pracy w

krawieckim

zakładzie

usługowym

1. Szczegółowe cele kształcenia

W wyniku procesu kształcenia ucze

ń

(słuchacz) powinien umie

ć

:

− okre

ś

li

ć

cechy odzie

ż

y miarowej,

− zaplanowa

ć

wyposa

ż

enie pracowni wytwarzania odzie

ż

y na miar

ę

,

− scharakteryzowa

ć

przebieg procesu wytwarzania odzie

ż

y na miar

ę

,

− wyró

ż

ni

ć

etapy wytwarzania odzie

ż

y miarowej,

− zorganizowa

ć

prac

ę

w zakładzie miarowo – usługowym zgodnie

z wymaganiami ergonomii,

− przyj

ąć

zamówienie od klienta,

− wykona

ć

pomiary figury klienta w zale

ż

no

ś

ci od rodzaju planowanego

wyrobu odzie

ż

owego,

− przygotowa

ć

formy wyrobu zgodnie z rysunkiem modelowym

i wymaganiami klienta,

− wykona

ć

rysunek układu form elementów wyrobu na materiale

z uwzgl

ę

dnieniem rodzaju materiału zasadniczego,

− wykroi

ć

elementy odzie

ż

y,

− przygotowa

ć

wyrób do miary,

− dokona

ć

korekty wyrobu po pierwszej i drugiej przymiarce,

− zastosowa

ć

znaki umowne do oznaczenia ró

ż

nych rodzajów

poprawek po pierwszej i drugiej przymiarce,

− zastosowa

ć

zasady normowania materiałów,

− obliczy

ć

zu

ż

ycie materiałów odzie

ż

owych i dodatków krawieckich,

− sporz

ą

dzi

ć

kalkulacj

ę

kosztów wytwarzania odzie

ż

y,

− zastosowa

ć

konfekcyjne rozwi

ą

zania przy szyciu odzie

ż

y na miar

ę

− zastosowa

ć

przepisy bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy, ochrony

przeciwpo

ż

arowej oraz ochrony

ś

rodowiska.

2. Materiał nauczania

Miarowo – usługowa wytwórczo

ść

odzie

ż

y.

Charakterystyka produkcji miarowej.
Wyposa

ż

enie zakładu miarowo – usługowego.

Pomiary sylwetki klienta.
Przygotowanie wyrobu do miary.
Normowanie zu

ż

ycia materiałów w produkcji miarowej.

Typy produkcji i metody pracy w produkcji miarowej.
Znaki umowne okre

ś

laj

ą

ce rodzaj poprawki.

Techniki szycia konfekcyjnego.

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

106


3.

Ć

wiczenia

Analizowanie cech odzie

ż

y szytej na miar

ę

.

Opracowywanie schematu organizacji pracy, wyposa

ż

enia i zada

ń

zakładów produkuj

ą

cych odzie

ż

na miar

ę

.

Przyjmowanie od klienta zamówienia na wykonanie wyrobu

odzie

ż

owego.

Przeprowadzanie miary zamówionego wyrobu odzie

ż

owego.

Obliczanie zu

ż

ycia materiału w produkcji miarowo - usługowej.

Sporz

ą

dzanie kalkulacji kosztów odzie

ż

y szytej na miar

ę

.

4.

Ś

rodki dydaktyczne

Teksty przewodnie do

ć

wicze

ń

.

Wzory dokumentów do podj

ę

cia działalno

ś

ci gospodarczej.

Wzory dokumentów kalkulacji ekonomicznej usług odzie

ż

owych.

Schemat organizacji i wyposa

ż

enia miarowo – usługowego zakładu

odzie

ż

owego.

Schematy przebiegu procesu wytwarzania odzie

ż

y miarowej.

Schemat przeprowadzania miar i nanoszenia poprawek.
Katalogi dotycz

ą

ce odzie

ż

y szytej na miar

ę

.

5. Wskazania metodyczne do realizacji programu jednostki

Celem realizacji programu jednostki jest poznanie przez uczniów

organizacji, wyposa

ż

enia oraz działalno

ś

ci zakładu krawieckiego

ś

wiadcz

ą

cego usługi dla klientów.

W procesie nauczania – uczenia si

ę

powinny znale

źć

zastosowanie

nast

ę

puj

ą

ce metody nauczania: tekstu przewodniego, projektów,

dyskusji dydaktycznej oraz

ć

wicze

ń

praktycznych. Nauczyciel powinien

przygotowa

ć

do zaj

ęć

: teksty przewodnie, wzory dokumentów, poradniki

oraz inne materiały

ź

ródłowe.

Uczniowie korzystaj

ą

c z pyta

ń

prowadz

ą

cych i arkuszy

ć

wicze

ń

zawartych w tekstach przewodnich oraz z materiałów

ź

ródłowych,

samodzielnie planuj

ą

i wykonuj

ą

ć

wiczenia, nauczyciel obserwuje

i analizuje przebieg wykonywanych

ć

wicze

ń

. Nauczyciel pełni rol

ę

doradcy i udziela wyja

ś

nie

ń

.

Ć

wiczenia nale

ż

y realizowa

ć

w warsztatach szkolnych, w grupach do

15 osób podzielonych na zespoły 2 osobowe. Wskazane jest
zorganizowanie wycieczki dydaktycznej do zakładu usługowego
zajmuj

ą

cego si

ę

wykonywaniem odzie

ż

y na miar

ę

oraz poprawkami

krawieckimi.

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

107

6. Propozycje metod sprawdzania i oceny osi

ą

gni

ęć

edukacyjnych ucznia

Sprawdzanie i ocenianie osi

ą

gni

ęć

uczniów powinno odbywa

ć

si

ę

przez cały czas realizacji programu jednostki na podstawie okre

ś

lonych

kryteriów.

Wiadomo

ś

ci i umiej

ę

tno

ś

ci uczniów niezb

ę

dne do realizacji zada

ń

praktycznych mog

ą

by

ć

sprawdzane za pomoc

ą

testów osi

ą

gni

ęć

szkolnych. Zadania w te

ś

cie mog

ą

obejmowa

ć

tre

ś

ci dotycz

ą

ce

technologii wytwarzania odzie

ż

y, cech odzie

ż

y szytej na miar

ę

,

wyposa

ż

enia pracowni wytwarzania odzie

ż

y, kierunków post

ę

pu

technicznego w produkcji odzie

ż

y, zakresu działalno

ś

ci usługowej, zasad

normowania zu

ż

ycia materiałów.

Sprawdzanie umiej

ę

tno

ś

ci praktycznych mo

ż

e by

ć

realizowane

w trakcie obserwacji czynno

ś

ci uczniów podczas wykonywania

ć

wicze

ń

praktycznych. Szczególn

ą

uwag

ę

nale

ż

y zwróci

ć

na:

− organizacj

ę

stanowisk pracy r

ę

cznej i maszynowej w zakładzie

miarowo-usługowym,

− przygotowywanie i sporz

ą

dzanie dokumentów,

− przestrzeganie kolejno

ś

ci prac podczas szycia odzie

ż

y na miar

ę

,

− operowanie zdobyt

ą

wiedz

ą

oraz jej praktyczne zastosowanie

podczas wytwarzania odzie

ż

y miarowej.

Kontrol

ę

poprawno

ś

ci wykonywania

ć

wicze

ń

nale

ż

y prowadzi

ć

podczas realizacji zada

ń

i po ich wykonaniu. Ucze

ń

powinien

samodzielnie wykona

ć

zadanie, dokona

ć

jego oceny w oparciu o arkusz

post

ę

pów. Nauczyciel dokonuje kontroli według tego samego arkusza,

oceniaj

ą

c poprawno

ść

i staranno

ść

wykonanego zadania. Kontroli

poprawno

ś

ci wykonywanych

ć

wicze

ń

powinni dokonywa

ć

równie

ż

uczniowie pracuj

ą

cy w zespołach.

W ocenie ko

ń

cowej osi

ą

gni

ęć

uczniów, po zako

ń

czeniu realizacji

programu jednostki modułowej nale

ż

y uwzgl

ę

dni

ć

wyniki sprawdzianów

i testów osi

ą

gni

ęć

szkolnych, poziom wykonania

ć

wicze

ń

oraz

prezentacj

ę

projektu.

Ocenianie osi

ą

gni

ęć

uczniów powinno by

ć

zgodne z obowi

ą

zuj

ą

c

ą

skal

ą

ocen.



background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

108

Jednostka 743[01].Z5.02
Wytwarzanie odzie

ż

y miarowej

1. Szczegółowe cele kształcenia

W wyniku procesu kształcenia ucze

ń

(słuchacz) powinien umie

ć

:

− zorganizowa

ć

stanowisko pracy zgodnie z wymaganiami ergonomii,

− zastosowa

ć

zasady składowania i przechowywania materiałów

odzie

ż

owych i dodatków krawieckich,

− wykona

ć

pomiary krawieckie figury klienta,

− dobra

ć

materiały i dodatki krawieckie niezb

ę

dne do wykonania

okre

ś

lonego wyrobu odzie

ż

owego,

− dobra

ć

techniki wykonania wyrobu odzie

ż

owego,

− dobra

ć

techniki wykonania dodatków odzie

ż

owych,

− obliczy

ć

ilo

ść

materiałów i dodatków krawieckich do uszycia wyrobu

odzie

ż

owego,

− wykroi

ć

elementy wyrobu odzie

ż

owego zgodnie z projektem,

− wykroi

ć

elementy dodatków krawieckich zgodnie z projektem,

− dobra

ć

rodzaje szwów do operacji technologicznych,

− obsłu

ż

y

ć

maszyny szwalnicze,

− zastosowa

ć

ś

ciegi i szwy w okre

ś

lonej operacji technologicznej,

− uszy

ć

wyroby odzie

ż

owe zgodnie z projektem plastycznym,

− dobra

ć

operacje obróbki termicznej,

− zastosowa

ć

techniki prasowania elementów oraz gotowych wyrobów

odzie

ż

owych,

− zastosowa

ć

operacje obróbki klejowej do elementów odzie

ż

y,

− przygotowa

ć

wyrób odzie

ż

owy do miar,

− przeprowadzi

ć

pierwsz

ą

i drug

ą

miar

ę

,

− nanie

ść

poprawki krawieckie podczas miar i po ich dokonaniu,

− dobra

ć

sposoby wyka

ń

czania elementów odzie

ż

y,

− oceni

ć

jako

ść

materiałów odzie

ż

owych i dodatków krawieckich,

− przeprowadzi

ć

kontrol

ę

mi

ę

dzyoperacyjn

ą

,

− wykona

ć

odzie

ż

zgodnie z projektem,

− dobra

ć

dodatki do modeli odzie

ż

y,

− sprawdzi

ć

zgodno

ść

wykonania wyrobu odzie

ż

owego z projektem,

− zastosowa

ć

techniki szycia konfekcyjnego w szyciu miarowym,

− zastosowa

ć

przepisy bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy, ochrony

przeciwpo

ż

arowej oraz ochrony

ś

rodowiska.


background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

109

2. Materiał nauczania

Organizacja stanowiska pracy.
Organizacja pracy i warunki wykonywania odzie

ż

y według projektu.

Zasady doboru materiałów odzie

ż

owych i dodatków krawieckich do

modeli odzie

ż

y.

Zasady wykonywania miar.
Zasady krojenia pojedynczych elementów odzie

ż

y.

Zasady szycia odzie

ż

y według projektu na miar

ę

.

Kontrola jako

ś

ci odzie

ż

y szytej na miar

ę

.

Operacje obróbki termicznej odzie

ż

y.

Konfekcyjne szycie odzie

ż

y na miar

ę

.

3.

Ć

wiczenia

Przygotowywanie form do rozkroju elementów odzie

ż

y szytej według

projektu plastycznego lub na miar

ę

klienta.

Dobieranie materiałów odzie

ż

owych do wykonania okre

ś

lonego

ubioru zgodnie z jego przeznaczeniem.

Sporz

ą

dzanie układu form wyrobu odzie

ż

owego na materiale kroju.

Wykrawanie poszczególnych elementów wyrobu odzie

ż

owego.

Przygotowywanie maszyn do szycia i obróbki termicznej wyrobu

odzie

ż

owego.

Przygotowywanie

i

wykonywanie

pierwszej

miary

wyrobu

odzie

ż

owego.

Nanoszenie poprawek w wyrobie odzie

ż

owym po wykonaniu

pierwszej miary.

Przygotowywanie i wykonywanie drugiej miary wyrobu odzie

ż

owego.

Nanoszenie poprawek w wyrobie odzie

ż

owym po wykonaniu drugiej

miary.

Wyka

ń

czanie szytego wyrobu odzie

ż

y według projektu plastycznego.

Ocenianie

jako

ś

ci

gotowego

wyrobu

odzie

ż

owego,

według

okre

ś

lonych kryteriów.

Szycie modeli stylizowanych i prezentacja kolekcji.

4.

Ś

rodki dydaktyczne

Plansze pomiarów krawieckich.
Ta

ś

my centymetrowe.

Plansze

przedstawiaj

ą

ce

przeprowadzanie

pierwszej

i

drugiej

miary krawieckiej.

ś

urnale mody z odzie

żą

dzieci

ę

c

ą

, kobiec

ą

oraz m

ę

sk

ą

wraz

z fotografiami i rysunkami ubiorów na sylwetkach.
Manekiny krawieckie.
Urz

ą

dzenia do prasowania.

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

110

Narz

ę

dzia krojcze.

Maszyny do szycia.
Parawany. Lustra.

5. Wskazania metodyczne do realizacji programu jednostki

Realizacja programu jednostki modułowej ma na celu kształtowanie

umiej

ę

tno

ś

ci szycia odzie

ż

y na miar

ę

.

W procesie nauczania-uczenia si

ę

proponuje si

ę

stosowa

ć

metody:

tekstu przewodniego, projektów oraz

ć

wicze

ń

praktycznych.

Przed rozpocz

ę

ciem prac zwi

ą

zanych z wykonaniem projektu nale

ż

y

okre

ś

li

ć

temat, cel, zakres, etapy wykonywania prac, terminy realizacji

oraz sposób prezentacji projektu i opisa

ć

je w kontrakcie zawieranym

mi

ę

dzy uczniem a nauczycielem - opiekunem projektu.

Przed przyst

ą

pieniem do wykonywania zada

ń

nale

ż

y sprawdzi

ć

zgodno

ść

modelowanych form z projektem plastycznym.

Proponuje si

ę

, aby zaj

ę

cia realizowane były w warsztatach szkolnych,

w grupie do 15 osób, na indywidualnych stanowiskach pracy
wyposa

ż

onych w odpowiednie

ś

rodki dydaktyczne.

Podczas realizacji programu jednostki modułowej wskazane jest

prezentowanie filmów dydaktycznych oraz zorganizowanie wycieczki
dydaktycznej do zakładu usługowego w celu poznania całego procesu
produkcyjnego wytwarzania odzie

ż

y.

6. Propozycje metod sprawdzania i oceny osi

ą

gni

ęć

edukacyjnych ucznia

Sprawdzanie i ocenianie osi

ą

gni

ęć

uczniów powinno odbywa

ć

si

ę

przez cały czas realizacji programu jednostki modułowej na podstawie
okre

ś

lonych kryteriów.

Wiedza niezb

ę

dna do realizacji zada

ń

praktycznych mo

ż

e by

ć

sprawdzana za pomoc

ą

sprawdzianów ustnych i pisemnych oraz testów

osi

ą

gni

ęć

szkolnych.

Umiej

ę

tno

ś

ci praktyczne mog

ą

by

ć

sprawdzane poprzez obserwacj

ę

czynno

ś

ci uczniów podczas wykonywania

ć

wicze

ń

praktycznych.

W trakcie realizacji zada

ń

praktycznych szczególn

ą

uwag

ę

nale

ż

y

zwróci

ć

na:

− przestrzeganie przepisów bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy, ochrony

przeciwpo

ż

arowej i ochrony

ś

rodowiska podczas wytwarzania

odzie

ż

y,

− przygotowywanie i obsług

ę

maszyn, narz

ę

dzi oraz przyborów do

szycia i obróbki termicznej odzie

ż

y,

− przygotowywanie i przeprowadzanie miar,
− wykonywanie wyrobów odzie

ż

owych zgodnie z obowi

ą

zuj

ą

cymi

zasadami.

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

111

Kryteria oceny projektu powinny uwzgl

ę

dnia

ć

:

− oryginalno

ść

szytego modelu odzie

ż

y,

− dobór materiałów i dodatków krawieckich,
− staranno

ść

i dokładno

ść

wykonania wykrojów elementów modelu,

− staranno

ść

i dokładno

ść

wykonania w

ę

złów technologicznych,

− poprawno

ść

wykonania obróbki termicznej i klejowej,

− zgodno

ść

wykonania modelu odzie

ż

y z projektem plastycznym,

− sposób prezentacji wykonanych projektów.

Uczniowie powinni samodzielnie dokona

ć

oceny swojej pracy,

przeanalizowa

ć

popełnione bł

ę

dy oraz zaplanowa

ć

ewentualne zmiany

w nast

ę

pnych projektach.

W ocenie ko

ń

cowej osi

ą

gni

ęć

uczniów po zako

ń

czeniu realizacji

programu jednostki nale

ż

y uwzgl

ę

dni

ć

wyniki sprawdzianów ustnych

i pisemnych, poziom wykonania

ć

wicze

ń

oraz ocen

ę

projektu.




background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

112

Jednostka modułowa 743[01].Z5.03
Prowadzenie działalno

ś

ci gospodarczej

1. Cele kształcenia

W wyniku procesu kształcenia ucze

ń

(słuchacz) powinien umie

ć

:

− posłu

ż

y

ć

si

ę

podstawowymi poj

ę

ciami ekonomicznymi,

− wyja

ś

ni

ć

istot

ę

mechanizmów rynkowych,

− okre

ś

li

ć

relacj

ę

mi

ę

dzy popytem, poda

żą

a cen

ą

,

− zastosowa

ć

zasady

obliczania

progu

rentowno

ś

ci

wyrobu

odzie

ż

owego i jego ceny,

− wyja

ś

ni

ć

poj

ę

cia: podmiot gospodarczy, działalno

ść

gospodarcza,

− sklasyfikowa

ć

podmioty gospodarcze według normy prawnej,

− okre

ś

li

ć

ż

nice

mi

ę

dzy

odzie

ż

owym

przedsi

ę

biorstwem

pa

ń

stwowym, spółdzielni

ą

, a spółkami prawa handlowego,

− scharakteryzowa

ć

podstawowe systemy zarz

ą

dzania,

− scharakteryzowa

ć

czynniki wpływaj

ą

ce na struktur

ę

organizacyjn

ą

podmiotu gospodarczego,

− zastosowa

ć

zasady

podejmowania

działalno

ś

ci

gospodarczej

i prowadzenia własnego zakładu usług krawieckich,

− okre

ś

li

ć

prawa klienta,

− zastosowa

ć

zasady etyki i kultury zawodu,

− zastosowa

ć

przepisy Kodeksu pracy, dotycz

ą

ce praw i obowi

ą

zków

pracownika i pracodawcy,

− okre

ś

li

ć

prawa i obowi

ą

zki pracownika zawieraj

ą

cego umow

ę

o prac

ę

i umow

ę

zlecenie,

− rozpozna

ć

lokalny

rynek

w

celu

prowadzenia

działalno

ś

ci

gospodarczej

ś

wiadcz

ą

cej usługi krawieckie,

− wyja

ś

ni

ć

ż

nice mi

ę

dzy leasingiem a kredytem,

− przeprowadzi

ć

prost

ą

kalkulacj

ę

kosztów usług krawieckich,

− obliczy

ć

cen

ę

sprzeda

ż

y wyrobu odzie

ż

owego,

− sporz

ą

dzi

ć

faktur

ę

,

− dokona

ć

analizy jako

ś

ci

ś

wiadczonych usług krawieckich,

− przygotowa

ć

materiały promuj

ą

ce własn

ą

działalno

ść

gospodarcz

ą

zwi

ą

zan

ą

ze

ś

wiadczeniem usług krawieckich,

− okre

ś

li

ć

formy aktywnego poszukiwania pracy.

2. Materiał nauczania

Prawne i ekonomiczne podstawy prowadzenia działalno

ś

ci gospodarczej

zwi

ą

zanej ze

ś

wiadczeniem usług krawieckich.

Podstawy działalno

ś

ci usługowej w bran

ż

y odzie

ż

owej.

Prawa klienta.
Etyka zawodu.

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

113

Promocja usług.
Zarz

ą

dzanie przez jako

ść

w zakładzie usługowym.

Podmiot gospodarczy, działalno

ść

gospodarcza.

Aktywne poszukiwanie pracy.
Rozmowy kwalifikacyjne.
Kodeks pracy.

3.

Ć

wiczenia

Sporz

ą

dzanie kalkulacji ekonomicznej odzie

ż

y szytej na miar

ę

.

Sporz

ą

dzanie za

ś

wiadczenia o zamiarze podj

ę

cia działalno

ś

ci

gospodarczej.

Wypełnianie wniosku o otwarcie rachunku bankowego.

Wypełnianie wniosku o uzyskanie numeru REGON.

Obliczanie odsetek od kredytu podj

ę

tego na rozpocz

ę

cie działalno

ś

ci

gospodarczej.

Kalkulowanie ceny sprzeda

ż

y produkowanych wyrobów odzie

ż

owych.

Sporz

ą

dzanie faktury sprzeda

ż

y wyrobów odzie

ż

owych.

Okre

ś

lanie szacunkowe kosztów zwi

ą

zanych z podj

ę

ciem działalno

ś

ci

gospodarczej.

4.

Ś

rodki dydaktyczne

Teksty przewodnie do

ć

wicze

ń

.

Wzory dokumentów zwi

ą

zanych z podejmowaniem działalno

ś

ci

gospodarczej.
Wzory dokumentów kalkulacji ekonomicznej usług odzie

ż

owych.

Plansze przedstawiaj

ą

ce klasyfikacj

ę

potrzeb, klasyfikacj

ę

dóbr i usług,

wykres krzywej popytu i poda

ż

y, przykładowe schematy struktur

organizacyjnych, przykładowy schemat wydziału produkcyjnego, wzory
umów i statuty spółek prawa handlowego.
Techniczne

ś

rodki kształcenia: rzutnik pisma, komputer, projektor.

5. Wskazania metodyczne do realizacji programu jednostki

Celem realizacji programu jednostki jest przygotowanie uczniów do

prowadzenia działalno

ś

ci gospodarczej zwi

ą

zanej ze

ś

wiadczeniem

usług krawieckich i zapoznanie z działalno

ś

ci

ą

zakładu odzie

ż

owego

ś

wiadcz

ą

cego usługi dla klientów.

Podczas realizacji programu jednostki modułowej szczególn

ą

uwag

ę

nale

ż

y zwróci

ć

na sporz

ą

dzanie dokumentów dotycz

ą

cych prowadzenia

działalno

ś

ci

gospodarczej,

szacowanie

kosztów

działalno

ś

ci

gospodarczej, diagnozowanie zakresu usług odzie

ż

owych.

Wskazane jest wykorzystanie wiadomo

ś

ci i umiej

ę

tno

ś

ci opanowanych

przez uczniów podczas realizacji programu jednostek modułowych

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

114

743[01].Z5.01 Organizowanie pracy w krawieckim zakładzie usługowym
i 743[01].Z5.02 Wytwarzanie odzie

ż

y miarowej.

W procesie nauczania-uczenia si

ę

proponuje si

ę

zastosowanie

nast

ę

puj

ą

cych metod nauczania: tekstu przewodniego, projektów,

dyskusji dydaktycznej oraz

ć

wicze

ń

praktycznych.

Nauczyciel powinien przygotowa

ć

do zaj

ęć

: teksty przewodnie, wzory

dokumentów kalkulacji ekonomicznej, poradniki oraz inne materiały

ź

ródłowe. Uczniowie korzystaj

ą

c z pyta

ń

prowadz

ą

cych i arkuszy

ć

wicze

ń

zawartych w tekstach przewodnich oraz z materiałów

ź

ródłowych, samodzielnie planuj

ą

i wykonuj

ą

ć

wiczenia, nauczyciel

obserwuje i kontroluje przebieg wykonywanych

ć

wicze

ń

.

Ć

wiczenia nale

ż

y realizowa

ć

w grupach do 15 osób podzielonych na

zespoły 2 osobowe.

6. Propozycje metod sprawdzania i oceny osi

ą

gni

ęć

edukacyjnych ucznia

Sprawdzanie i ocenianie osi

ą

gni

ęć

uczniów powinno odbywa

ć

si

ę

przez cały czas realizacji programu jednostki na podstawie okre

ś

lonych

kryteriów.

Wiadomo

ś

ci i umiej

ę

tno

ś

ci uczniów niezb

ę

dne do realizacji

ć

wicze

ń

mog

ą

by

ć

sprawdzane za pomoc

ą

testów osi

ą

gni

ęć

szkolnych. Zadania

w te

ś

cie mog

ą

obejmowa

ć

tre

ś

ci dotycz

ą

ce prawnych i ekonomicznych

podstaw prowadzenia działalno

ś

ci gospodarczej, zakładania działalno

ś

ci

gospodarczej, zakresu działalno

ś

ci usługowej, wypełniania dokumentów

zwi

ą

zanych z zało

ż

eniem działalno

ś

ci usługowej.

Sprawdzenie umiej

ę

tno

ś

ci praktycznych mo

ż

e by

ć

realizowane

w tracie obserwacji czynno

ś

ci uczniów podczas wykonywania

ć

wicze

ń

praktycznych. Szczególn

ą

uwag

ę

nale

ż

y zwróci

ć

na :

− sporz

ą

dzanie dokumentów,

− wyszukiwanie aktualnie obowi

ą

zuj

ą

cych przepisów prawa,

− kalkulowanie kosztów prowadzenia zakładu usługowego,
− planowanie czynno

ś

ci zwi

ą

zanych z podejmowaniem działalno

ś

ci

gospodarczej.

Kontrol

ę

poprawno

ś

ci wykonywania

ć

wicze

ń

nale

ż

y prowadzi

ć

podczas realizacji zada

ń

i po ich wykonaniu. Ucze

ń

powinien

samodzielnie wykonywa

ć

zadania, dokona

ć

samooceny w oparciu

o arkusz post

ę

pów. Nauczyciel dokonuje kontroli według tego samego

arkusza, oceniaj

ą

c poprawno

ść

i staranno

ść

wykonanego zadania.

Kontroli poprawno

ś

ci wykonywanych

ć

wicze

ń

powinni dokonywa

ć

równie

ż

uczniowie pracuj

ą

cy w zespołach.

W ocenie ko

ń

cowej osi

ą

gni

ęć

uczniów, po zako

ń

czeniu realizacji

programu jednostki nale

ż

y uwzgl

ę

dni

ć

wyniki sprawdzianów i testów

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

115

osi

ą

gni

ęć

szkolnych, poziom wykonania

ć

wicze

ń

oraz prezentacj

ę

projektu.

Ocenianie osi

ą

gni

ęć

uczniów powinno by

ć

zgodne z obowi

ą

zuj

ą

c

ą

skal

ą

ocen.

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

116

Moduł 743[01].Z6
Praktyka zawodowa

1. Cele kształcenia

W wyniku procesu kształcenia ucze

ń

(słuchacz) powinien umie

ć

:

− stosowa

ć

przepisy bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy, ochrony

przeciwpo

ż

arowej

i

ochrony

ś

rodowiska

w

odzie

ż

owym

przedsi

ę

biorstwie przemysłowym,

− przewidywa

ć

zagro

ż

enia wynikaj

ą

ce z tytułu nieprzestrzegania

przepisów bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy,

− okre

ś

la

ć

zasady prawnej ochrony pracy,

− przewidywa

ć

zagro

ż

enia

wyst

ę

puj

ą

ce

na

stanowisku

pracy

w przemysłowym zakładzie odzie

ż

owym,

− okre

ś

la

ć

specyfik

ę

produkcji przedsi

ę

biorstwa odzie

ż

owego,

− okre

ś

la

ć

zakres zada

ń

pracowników przedsi

ę

biorstwa odzie

ż

owego,

− stosowa

ć

zasady organizacji procesu produkcyjnego

w przedsi

ę

biorstwie odzie

ż

owym,

− stosowa

ć

zasady kontroli materiałów, dodatków krawieckich

i wyrobów odzie

ż

owych,

− dobiera

ć

materiały i dodatki krawieckie do wytwarzania wyrobów

odzie

ż

owych,

− organizowa

ć

stanowisko pracy zgodnie z wymaganiami ergonomii,

− posługiwa

ć

si

ę

dokumentacj

ą

technologiczn

ą

, normami ,katalogami,

− dobiera

ć

maszyny i urz

ą

dzenia do okre

ś

lonych faz procesu

technologicznego,

− obsługiwa

ć

podstawowe maszyny szwalnicze,

− stosowa

ć

zasady obróbki termicznej,

− stosowa

ć

zasady współpracy w zespole produkcyjnym,

− okre

ś

la

ć

zasady magazynowania materiałów, dodatków krawieckich

i wyrobów odzie

ż

owych.


4. Wykaz jednostek modułowych

Symbol

jednostki

modułowej

Nazwa jednostki modułowej

Orientacyjna

liczba godzin

na realizacj

ę

743[01].Z6.01

Wykonywanie prac w przedsi

ę

biorstwie

odzie

ż

owym

70

743[01].Z6.02

Wykonywanie prac w zakładzie miarowo-
usługowym

70

Razem

140

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

117



3. Schemat układu jednostek modułowych



















Uczniowie powinni odbywa

ć

praktyk

ę

zawodow

ą

w zakładach

stanowi

ą

cych w przyszło

ś

ci ich potencjalne miejsce zatrudnienia.

Wskazane jest, aby uczniowie sami wyszukali miejsca praktyki, nawi

ą

zali

kontakt z kierownictwem wybranego przedsi

ę

biorstwa lub zakładu

usługowego i ustalili szczegółowy harmonogram praktyki.

Szkoła powinna zatwierdzi

ć

harmonogram praktyki oraz zawrze

ć

umow

ę

z przedsi

ę

biorstwem lub zakładem krawieckim.

Zalecane jest aby uczniowie odbywali praktyk

ę

zawodow

ą

w ró

ż

nych

zakładach wytwarzaj

ą

cych odzie

ż

. Je

ż

eli nie ma takiej mo

ż

liwo

ś

ci,

nale

ż

y zrealizowa

ć

program jednej jednostki modułowej w wymiarze

czterech tygodni.



743[01].Z6

Praktyka zawodowa

743[01].Z6.01

Wykonywanie prac

w przedsi

ę

biorstwie odzie

ż

owym

311[34].Z6.02

Wykonywanie prac

w zakładzie miarowo-usługowym

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

118

Jednostka modułowa 743[01]Z6.01
Wykonywanie prac w przedsi

ę

biorstwie odzie

ż

owym

1. Szczegółowe cele kształcenia

W wyniku procesu kształcenia ucze

ń

(słuchacz) powinien umie

ć

:

− okre

ś

li

ć

zadania

poszczególnych

komórek

organizacyjnych

w przedsi

ę

biorstwie produkcyjnym,

okre

ś

li

ć

rodzaj i zakres prac wykonywanych w przedsi

ę

biorstwie

odzie

ż

owym,

− okre

ś

li

ć

zakres obowi

ą

zków pracownika na stanowisku pracy,

− scharakteryzowa

ć

przebieg procesu produkcyjnego,

− zastosowa

ć

obowi

ą

zuj

ą

ce przepisy prawa dotycz

ą

ce praw

i obowi

ą

zków pracownika oraz pracodawcy,

− dobra

ć

odzie

ż

ochronn

ą

oraz

ś

rodki ochrony

indywidualnej do rodzaju wykonywanych prac,

− obsłu

ż

y

ć

urz

ą

dzenia elektryczne i parowe,

− zapobiec zagro

ż

eniom

ż

ycia i zdrowia pracowników,

− dobra

ć

materiały, narz

ę

dzia i przyrz

ą

dy do produkcji okre

ś

lonych

wyrobów odzie

ż

owych,

− posłu

ż

y

ć

si

ę

narz

ę

dziami i przyrz

ą

dami do krojenia zgodnie

z zasadami

bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy,

− posłu

ż

y

ć

si

ę

obowi

ą

zuj

ą

c

ą

dokumentacj

ą

,

− zastosowa

ć

zasady warstwowania materiałów odzie

ż

owych,

− wykona

ć

rysunek układu szablonów na materiale odzie

ż

owym oraz

zaznaczy

ć

punkty monta

ż

owe,

− wykroi

ć

elementy odzie

ż

y,

− oceni

ć

jako

ść

wykrojonych elementów odzie

ż

y,

− skompletowa

ć

wykroje,

− obsłu

ż

y

ć

maszyny specjalnego przeznaczenia,

− przewlec nitki w maszynach szwalniczych,
− dokona

ć

regulacji skoku

ś

ciegu i napr

ęż

enia nitek,

− wyczy

ś

ci

ć

maszyny po sko

ń

czonej pracy,

− zastosowa

ć

szwy maszynowe,

− wykona

ć

w

ę

zły technologiczne zgodnie z kart

ą

operacji,

− dobra

ć

parametry obróbki termicznej do rodzaju materiału

odzie

ż

owego,

− obsłu

ż

y

ć

proste urz

ą

dzenia prasowalnicze,

− oceni

ć

jako

ść

gotowego wyrobu odzie

ż

owego,

− zastosowa

ć

zasady ilo

ś

ciowo-jako

ś

ciowej kontroli materiałów,

− zaopatrzy

ć

wyroby odzie

ż

owe w etykiety

− zło

ż

y

ć

wyrób odzie

ż

owy według okre

ś

lonych wymaga

ń

,

− zapakowa

ć

wyrób odzie

ż

owy,

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

119

− zastosowa

ć

zasady składowania materiałów odzie

ż

owych i dodatków

krawieckich,

− zmagazynowa

ć

gotowe wyroby odzie

ż

owe,

− zastosowa

ć

przepisy bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy, ochrony

przeciwpo

ż

arowej oraz ochrony

ś

rodowiska na stanowisku pracy.

2. Materiał nauczania

Organizacja pracy w przedsi

ę

biorstwie odzie

ż

owym.

Przestrzeganie przepisów bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy, ochrony

przeciwpo

ż

arowej i ochrony

ś

rodowiska obowi

ą

zuj

ą

cych w zakładach

odzie

ż

owych.

Przestrzeganie praw i obowi

ą

zków pracownika i pracodawcy.

Posługiwanie si

ę

dokumentacj

ą

techniczno-technologiczn

ą

.

Obsługa maszyn i urz

ą

dze

ń

do produkcji odzie

ż

y.

Wykrawanie elementów odzie

ż

y.

Ł

ą

czenie elementów odzie

ż

y.

Obróbka termiczna odzie

ż

y.

Kontrola jako

ś

ci wyrobów odzie

ż

owych.

Przechowywanie materiałów odzie

ż

owych, dodatków krawieckich oraz

wyrobów gotowych,

3. Wskazania metodyczne do realizacji programu jednostki

Realizacja tre

ś

ci programowych jednostki ma na celu zapoznanie

uczniów z organizacj

ą

pracy w zakładzie odzie

ż

owym oraz

przygotowanie do samodzielnego wykonywania zada

ń

w rzeczywistych

warunkach pracy. Uczniowie w trakcie praktyki zawodowej doskonal

ą

umiej

ę

tno

ś

ci zwi

ą

zane z wytwarzaniem wyrobów odzie

ż

owych, kształtuj

ą

umiej

ę

tno

ść

organizacji pracy oraz współpracy w zespole.

Zadania

zawodowe

mo

ż

na

realizowa

ć

w

produkcyjnych

i nieprodukcyjnych działach zakładów odzie

ż

owych na stanowiskach

pracy w odpowiednio zorganizowanym i wyposa

ż

onym przedsi

ę

biorstwie

odzie

ż

owym.

Przed przyst

ą

pieniem do realizacji praktyki zawodowej nale

ż

y

zapozna

ć

uczniów

z

regulaminem

zakładu

pracy,

zadaniami

pracowników

na

okre

ś

lonych

stanowiskach

pracy,

przepisami

bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy, ochrony przeciwpo

ż

arowej oraz ochrony

ś

rodowiska obowi

ą

zuj

ą

cymi w przedsi

ę

biorstwie.

W trakcie realizacji programu praktyki zawodowej uczniowie powinni

obserwowa

ć

czynno

ś

ci zawodowe pracowników, a nast

ę

pnie pod

kierunkiem opiekuna praktyk samodzielnie wykonywa

ć

okre

ś

lone

elementy odzie

ż

y. Wskazane jest, aby ka

ż

de zadanie, które ma wykona

ć

ucze

ń

było poprzedzone instrukta

ż

em poł

ą

czonym z pokazem.

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

120

W czasie praktyki zawodowej nale

ż

y zwraca

ć

uwag

ę

na:

− zdyscyplinowanie i punktualno

ść

,

− dokładno

ść

wykonywania zada

ń

,

− odpowiedzialno

ść

za mienie powierzone na czas praktyki zawodowej,

− zainteresowanie wykonywan

ą

prac

ą

,

− kultur

ę

osobist

ą

i zawodow

ą

.

Uczniowie prowadz

ą

c dzienniczek praktyk powinni dokonywa

ć

w nim

zapisów z ka

ż

dego dnia praktyki dotycz

ą

cych: stanowiska pracy,

zakresu wykonywanych czynno

ś

ci, godzin praktyki oraz wniosków

i spostrze

ż

e

ń

wynikaj

ą

cych

z

analizy

wykonywanych

zada

ń

zawodowych.

4. Propozycje metod sprawdzania i oceny osi

ą

gni

ęć

edukacyjnych ucznia

Sprawdzanie i ocenianie osi

ą

gni

ęć

uczniów powinno odbywa

ć

si

ę

przez cały czas realizacji programu jednostki na podstawie okre

ś

lonych

kryteriów, z którymi uczniowie zostali zapoznani przed rozpocz

ę

ciem

praktyki zawodowej.

Umiej

ę

tno

ś

ci praktyczne nale

ż

y sprawdza

ć

obserwuj

ą

c prac

ę

uczniów w czasie wykonywania zada

ń

zawodowych. Podczas obserwacji

czynno

ś

ci uczniów szczególn

ą

uwag

ę

nale

ż

y zwraca

ć

na:

− stosowanie zasad bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy, ochrony

przeciwpo

ż

arowej oraz ochrony

ś

rodowiska podczas wykonywania

zada

ń

zawodowych,

− współprac

ę

z pracownikami na okre

ś

lonym stanowisku pracy,

− obsługiwanie maszyn i urz

ą

dze

ń

stosowanych do produkcji odzie

ż

y,

− wykonywanie elementów odzie

ż

y zgodnie z projektem,

− składowanie i magazynowanie gotowych wyrobów odzie

ż

owych.

Na zako

ń

czenie realizacji programu jednostki modułowej opiekun

praktyk zawodowych powinien wpisa

ć

w dzienniczku praktyki opini

ę

o pracy i post

ę

pach ucznia oraz ocen

ę

ko

ń

cow

ą

.



background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

121

Jednostka modułowa 743[01].Z6.02
Wykonywanie prac w zakładzie miarowo-usługowym

1. Szczegółowe cele kształcenia

W wyniku procesu kształcenia ucze

ń

/słuchacz powinien umie

ć

:

− okre

ś

li

ć

zadania odzie

ż

owego zakładu miarowo-usługowego,

− okre

ś

li

ć

rodzaj i zakres prac wykonywanych w zakładzie miarowo-

usługowym,

− okre

ś

li

ć

wyposa

ż

enie zakładu krawieckiego,

− okre

ś

li

ć

zakres obowi

ą

zków pracownika w zakładzie miarowo-

usługowym,

− scharakteryzowa

ć

przebieg procesu wytwarzania odzie

ż

y na miar

ę

,

− okre

ś

li

ć

etapy wytwarzania odzie

ż

y miarowej,

− dobra

ć

odzie

ż

ochronn

ą

oraz

ś

rodki ochrony indywidualnej,

− zorganizowa

ć

stanowisko pracy r

ę

cznej i maszynowej w zakładzie

miarowo-usługowym zgodnie z wymaganiami ergonomii,

− zapobiec zagro

ż

eniom

ż

ycia i zdrowia pracowników,

− obsłu

ż

y

ć

maszyny szwalnicze,

− obsłu

ż

y

ć

urz

ą

dzenia prasowalnicze,

− zastosowa

ć

zasady nawi

ą

zywania i utrzymywania kontaktów

z klientem,

− przyj

ąć

zamówienie od klienta,

− dokona

ć

pomiaru figury klienta,

− opracowa

ć

dokumentacj

ę

techniczno-technologiczn

ą

odzie

ż

y

miarowej,

− wykroi

ć

elementy odzie

ż

y,

− przygotowa

ć

odzie

ż

do miary,

− dokona

ć

poprawek po przymierzeniu odzie

ż

y przez klienta,

− dobra

ć

sposoby wyko

ń

czenia odzie

ż

y,

− dokona

ć

kontroli jako

ś

ci wykonanej odzie

ż

y miarowej,

− zastosowa

ć

zasady normowania materiałów w produkcji miarowo-

usługowej,

− obliczy

ć

normy zu

ż

ycia materiałów odzie

ż

owych,

− sporz

ą

dzi

ć

kalkulacje kosztów wytwarzania odzie

ż

y,

− dokona

ć

analizy jako

ś

ci

ś

wiadczonych usług na podstawie informacji

uzyskanych od klientów,

− zastosowa

ć

przepisy bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy, ochrony

przeciwpo

ż

arowej, ochrony

ś

rodowiska oraz regulaminy pracy.


background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

122

2. Materiał nauczania

Zapoznanie si

ę

z wyposa

ż

eniem zakładu oraz obowi

ą

zuj

ą

cymi

przepisami bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy, ochrony przeciwpo

ż

arowej

i regulaminami pracy.
Zapoznanie si

ę

z zakresem zada

ń

oraz organizacj

ą

pracy w zakładzie

miarowo-usługowym.
Organizowanie stanowiska pracy.
Obsługa maszyn i urz

ą

dze

ń

do wytwarzania odzie

ż

y.

Komunikowanie si

ę

z klientem.

Pomiary figury klienta.
Przygotowanie wyrobu do miary i wykonywanie poprawek.
Normowanie zu

ż

ycia materiałów w produkcji miarowej.

Obliczanie kosztów wytwarzania odzie

ż

y.

Ocenianie jako

ś

ci wykonanej odzie

ż

y.

3. Wskazania metodyczne do realizacji programu jednostki

Realizacja tre

ś

ci programowych jednostki ma na celu zapoznanie

uczniów z organizacj

ą

, wyposa

ż

eniem oraz działalno

ś

ci

ą

zakładu

odzie

ż

owego

ś

wiadcz

ą

cego usługi dla klientów oraz przygotowanie do

samodzielnego wykonywania zada

ń

w rzeczywistych warunkach pracy.

Uczniowie w trakcie praktyki zawodowej doskonal

ą

umiej

ę

tno

ś

ci

zwi

ą

zane z organizacj

ą

stanowiska pracy w zakładzie miarowo-

usługowym, okre

ś

lania kolejno

ś

ci prac w produkcji odzie

ż

y szytej na

miar

ę

, wytwarzania odzie

ż

y szytej na miar

ę

, normowania zu

ż

ycia

materiałów w produkcji miarowej oraz sztuki konwersacji z klientem.

Przed przyst

ą

pieniem do realizacji praktyki zawodowej nale

ż

y

zapozna

ć

uczniów

z

regulaminem

zakładu

pracy,

zadaniami

pracowników

na

okre

ś

lonych

stanowiskach

pracy,

przepisami

bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy, ochrony przeciwpo

ż

arowej oraz ochrony

ś

rodowiska obowi

ą

zuj

ą

cymi w zakładzie.

W trakcie realizacji programu praktyki zawodowej uczniowie powinni

obserwowa

ć

czynno

ś

ci zawodowe pracowników, a nast

ę

pnie pod

kierunkiem opiekuna praktyk powinni samodzielnie wykonywa

ć

okre

ś

lone elementy odzie

ż

y. Wskazane jest, aby ka

ż

de zadanie, które

ma wykona

ć

ucze

ń

było poprzedzone instrukta

ż

em poł

ą

czonym

z pokazem.

W czasie praktyki zawodowej nale

ż

y zwróci

ć

uwag

ę

na:

− zdyscyplinowanie i punktualno

ść

,

− dokładno

ść

wykonywania zada

ń

,

− odpowiedzialno

ść

za mienie powierzone na czas praktyki zawodowej,

− zainteresowanie wykonywan

ą

prac

ą

,

− kultur

ę

osobist

ą

i zawodow

ą

.

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

123

Uczniowie prowadz

ą

c dzienniczek praktyk powinni dokonywa

ć

w nim

zapisów z ka

ż

dego dnia praktyki dotycz

ą

cych: stanowiska pracy,

zakresu wykonywanych czynno

ś

ci, godzin praktyki oraz wniosków

i spostrze

ż

e

ń

wynikaj

ą

cych

z

analizy

wykonywanych

zada

ń

zawodowych.
Zdobyte do

ś

wiadczenie w czasie praktyki zawodowej uczniowie b

ę

d

ą

mogli wykorzysta

ć

w prowadzeniu własnej działalno

ś

ci gospodarczej.

W czasie praktyki zawodowej istotne jest kształtowanie cech

niezb

ę

dnych w przyszłej pracy zawodowej, takich jak: odpowiedzialno

ść

,

zdyscyplinowanie, dokładno

ść

, współpraca w zespole, kultura osobista

i zawodowa.

4. Propozycje metod sprawdzania i oceny osi

ą

gni

ęć

edukacyjnych ucznia

Sprawdzanie i ocenianie osi

ą

gni

ęć

uczniów powinno odbywa

ć

si

ę

w trakcie realizacji programu praktyki zawodowej, na podstawie
okre

ś

lonych kryteriów.

Umiej

ę

tno

ś

ci praktyczne nale

ż

y ocenia

ć

bior

ą

c pod uwag

ę

:

− organizowanie stanowiska pracy w zakładzie miarowo-usługowym,
− przestrzeganie kolejno

ś

ci prac w produkcji odzie

ż

y szytej na miar

ę

,

− obsługiwanie maszyn i urz

ą

dze

ń

do wytwarzania odzie

ż

y,

− sporz

ą

dzanie kalkulacji kosztów wytwarzania odzie

ż

y na miar

ę

,

− stosowanie zasad bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy, ochrony

przeciwpo

ż

arowej oraz ochrony

ś

rodowiska podczas wykonywania

zada

ń

zawodowych.

Oceny ko

ń

cowej dokonuje opiekun praktyki zawodowej na podstawie

własnych obserwacji oraz udokumentowanego w dzienniczku przebiegu
praktyki.






Document Outline


Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
krawiec 743[01] z5 03 u
krawiec 743[01] z4 01 n
krawiec 743[01] z5 02 n
krawiec 743[01] o1 04 n
krawiec 743[01] z4 02 n
krawiec 743[01] o1 02 n
krawiec 743[01] z3 01 u
krawiec 743[01] z2 04 n
krawiec 743[01] z4 03 u
krawiec 743[01] z5 01 n
krawiec 743[01] z4 03 n
krawiec 743[01] z3 03 u
krawiec 743[01] o1 03 n
krawiec 743[01] z2 01 n
krawiec 743[01] z3 02 u
krawiec 743[01] o1 03 u
krawiec 743[01] z1 02 n
krawiec 743[01] z1 03 n

więcej podobnych podstron