„
Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
1
Autorzy:
mgr Ewa Figura
mgr in
ż
. Anna Solska
dr hab. in
ż
. Maria Pawłowa
Recenzenci:
mgr Maria Kaczmarek
mgr Wiesława Paciorek
Opracowanie redakcyjne:
mgr Dagmara Kowalik
„
Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
2
Spis tre
ś
ci
Wprowadzenie
4
I
Zało
ż
enia
programowo-organizacyjne
kształcenia
w zawodzie
6
1. Opis pracy w zawodzie
6
2. Zalecenia dotycz
ą
ce organizacji procesu
dydaktyczno-wychowawczego
7
II Plany nauczania
16
III Moduły kształcenia w zawodzie
18
1. Podstawy zawodu
18
Przestrzeganie przepisów bezpiecze
ń
stwa i higieny pracy,
ochrony przeciwpo
ż
arowej oraz ochrony
ś
rodowiska
21
Charakteryzowanie surowców włókienniczych
25
Rozpoznawanie nitek
28
Charakteryzowanie płaskich wyrobów włókienniczych, skór
i dodatków krawieckich
31
2. Podstawy projektowania odzie
ż
y
35
Sporz
ą
dzanie rysunku technicznego odzie
ż
owego
38
Sporz
ą
dzanie rysunków wyrobów odzie
ż
owych
41
Zastosowanie zasad kolorystyki i kompozycji w projektowaniu
odzie
ż
y
44
Dobieranie
wyrobów
odzie
ż
owych
do
typu
sylwetki
i przeznaczenia
48
Dobieranie materiałów odzie
ż
owych, dodatków krawieckich
i galanteryjnych
51
3. Formy odzie
ż
y
54
Wykonywanie pomiarów krawieckich
57
Konstruowanie i modelowanie form podstawowych wyrobów
odzie
ż
owych
60
Modelowanie form odzie
ż
y zgodnie z projektem plastycznym
65
Modelowanie form odzie
ż
y dla figur nietypowych
69
4. Technologia kroju i szycia
72
Organizowanie procesu technologicznego w krojowni
75
Wykonywanie obróbki termicznej odzie
ż
y
79
Wykonywanie poł
ą
cze
ń
elementów odzie
ż
y
83
5. Przemysłowa produkcja odzie
ż
y
87
Organizowanie procesu produkcyjnego w przedsi
ę
biorstwie
odzie
ż
owym
90
Opracowywanie dokumentacji procesu produkcyjnego odzie
ż
y
94
Wykonywanie
operacji
technologicznych
w
procesach
wytwarzania wyrobów odzie
ż
owych
98
„
Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
3
6. Usługi krawieckie
102
Organizowanie pracy w krawieckim zakładzie usługowym
105
Wytwarzanie odzie
ż
y miarowej
108
Prowadzenie działalno
ś
ci gospodarczej
112
7. Praktyka zawodowa
116
Wykonywanie prac w przedsi
ę
biorstwie odzie
ż
owym
118
Wykonywanie prac w zakładzie miarowo-usługowym
121
„
Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
4
Wprowadzenie
Celem kształcenia w szkole zawodowej jest przygotowanie aktywnego,
mobilnego i skutecznie działaj
ą
cego pracownika gospodarki. Efektywne
funkcjonowanie na rynku pracy wymaga: przygotowania ogólnego,
opanowania podstawowych umiej
ę
tno
ś
ci zawodowych oraz kształcenia
ustawicznego.
Absolwent współczesnej szkoły powinien charakteryzowa
ć
si
ę
otwarto
ś
ci
ą
,
wyobra
ź
ni
ą
,
zdolno
ś
ci
ą
do
ci
ą
głego
kształcenia
i doskonalenia
oraz
umiej
ę
tno
ś
ci
ą
oceny
własnych
mo
ż
liwo
ś
ci.
Wprowadzenie do systemu szkolnego programów modułowych powinno
ułatwi
ć
kształtowanie takiej sylwetki absolwenta.
Kształcenie według modułowego programu nauczania charakteryzuje
si
ę
tym,
ż
e:
− cele kształcenia i materiał nauczania wynikaj
ą
z przyszłych zada
ń
zawodowych,
− przygotowanie ucznia do wykonywania zawodu odbywa si
ę
głównie
poprzez realizacj
ę
zada
ń
zbli
ż
onych do tych, które s
ą
wykonywane
na stanowisku pracy,
− nie ma podziału na zaj
ę
cia teoretyczne i praktyczne,
− jednostki modułowe integruj
ą
tre
ś
ci kształcenia z ró
ż
nych dyscyplin
wiedzy,
− w szerokim zakresie wykorzystuje si
ę
zasad
ę
transferu wiedzy
i umiej
ę
tno
ś
ci,
− proces uczenia si
ę
dominuje nad procesem nauczania,
− programy nauczania s
ą
elastyczne, poszczególne jednostki mo
ż
na
wymienia
ć
, modyfikowa
ć
, uzupełnia
ć
oraz dostosowywa
ć
do poziomu
wymaganych umiej
ę
tno
ś
ci, potrzeb gospodarki oraz lokalnego rynku
pracy,
− umiej
ę
tno
ś
ci opanowane w ramach poszczególnych modułów daj
ą
mo
ż
liwo
ść
wykonywania okre
ś
lonego zakresu pracy.
Realizacja modułowego programu nauczania zapewnia opanowanie
przez uczniów umiej
ę
tno
ś
ci okre
ś
lonych w podstawie programowej
kształcenia w zawodzie oraz przygotowuje do kształcenia ustawicznego.
Modułowy program nauczania składa si
ę
z zestawu modułów
kształcenia w zawodzie i odpowiadaj
ą
cych im jednostek modułowych,
umo
ż
liwiaj
ą
cych
zdobywanie
wiadomo
ś
ci
oraz
kształtowanie
umiej
ę
tno
ś
ci i postaw wła
ś
ciwych dla zawodu.
Jednostka
modułowa
stanowi
element
modułu
kształcenia
w zawodzie obejmuj
ą
cy logiczny i mo
ż
liwy do wykonania wycinek pracy,
o wyra
ź
nie okre
ś
lonym pocz
ą
tku i zako
ń
czeniu, który nie podlega
dalszym podziałom, a jego rezultatem jest produkt, usługa lub istotna
decyzja.
„
Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
5
W strukturze modułowego programu nauczania wyró
ż
niono:
− zało
ż
enia programowo-organizacyjne kształcenia w zawodzie,
− plany nauczania,
− programy modułów i jednostek modułowych.
Moduł kształcenia w zawodzie zawiera: cele kształcenia, wykaz
jednostek modułowych, schemat układu jednostek modułowych,
literatur
ę
.
Jednostka modułowa zawiera: szczegółowe cele kształcenia, materiał
nauczania,
ć
wiczenia,
ś
rodki dydaktyczne, wskazania metodyczne do
realizacji programu jednostki, propozycje metod sprawdzania i oceny
osi
ą
gni
ęć
edukacyjnych ucznia.
Dydaktyczna
mapa
programu,
zamieszczona
w zało
ż
eniach
programowo-organizacyjnych, przedstawia schemat powi
ą
za
ń
mi
ę
dzy
modułami i jednostkami modułowymi oraz okre
ś
la kolejno
ść
ich
realizacji. Ma ona ułatwi
ć
organizowanie procesu kształcenia.
W programie został przyj
ę
ty system kodowania modułów i jednostek
modułowych zawieraj
ą
cy nast
ę
puj
ą
ce elementy:
− symbol cyfrowy zawodu według klasyfikacji zawodów szkolnictwa
zawodowego,
− symbol literowy oznaczaj
ą
cy kategori
ę
modułów:
O – dla modułu zawodowego,
Z – dla modułów zawodowych,
− cyfr
ę
arabsk
ą
oznaczaj
ą
c
ą
kolejny moduł lub jednostk
ę
modułow
ą
.
Przykładowy zapis kodowania modułu:
743[01].O1
743[01] – symbol cyfrowy zawodu: krawiec
O1 – pierwszy moduł ogólnozawodowy
Przykładowy zapis kodowania jednostki modułowej:
743[01].O1.02
743[01] – symbol cyfrowy zawodu: krawiec
O1 – pierwszy moduł ogólnozawodowy Podstawy zawodu
02 – druga jednostka modułowa w module O1 Charakteryzowanie
surowców włókienniczych
„
Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
6
I. Zało
ż
enia programowo-organizacyjne kształcenia
w zawodzie
1. Opis pracy w zawodzie
Typowe stanowiska pracy
Absolwent szkoły kształc
ą
cej w zawodzie krawiec mo
ż
e podejmowa
ć
prac
ę
w zakładach przemysłu odzie
ż
owego w: krojowni, wzorcowni,
szwalni, wyko
ń
czalni, dziale przygotowania produkcji oraz w zakładach
miarowo-usługowych, mo
ż
e tak
ż
e samodzielnie prowadzi
ć
działalno
ść
gospodarcz
ą
.
Zadania zawodowe
Do typowych zada
ń
zawodowych nale
żą
:
− konstruowanie i modelowanie podstawowych wyrobów odzie
ż
owych,
− wykonywanie rysunków układów form i szablonów na powierzchni
materiałów podstawowych i pomocniczych,
− układanie w warstwy materiałów metra
ż
owych,
− wykrawanie elementów wyrobów odzie
ż
owych,
− szycie
indywidualnie
i
w
zespole
produkcyjnym
wyrobów
odzie
ż
owych,
− dokonywanie obróbki termicznej elementów odzie
ż
y gotowej
z ró
ż
nych materiałów.
Umiej
ę
tno
ś
ci zawodowe
W wyniku kształcenia w zawodzie absolwent powinien umie
ć
:
− odczytywa
ć
rysunek modelowy,
− posługiwa
ć
si
ę
dokumentacj
ą
techniczn
ą
i
technologiczn
ą
w procesie wytwarzania wyrobów odzie
ż
owych,
− wykonywa
ć
rysunek modelowy wyrobu odzie
ż
owego na sylwetce
podstawowej,
− wykonywa
ć
formy i szablony elementów odzie
ż
y i rysunki ich układu
na materiale odzie
ż
owym,
− wykonywa
ć
modelowanie konstrukcyjne i wtórne podstawowych
wyrobów odzie
ż
owych zgodnie z projektem plastycznym i aktualn
ą
lini
ą
mody,
− dobiera
ć
materiały odzie
ż
owe i dodatki krawieckie do podstawowych
wyrobów odzie
ż
owych z uwzgl
ę
dnieniem ich funkcji u
ż
ytkowych oraz
zasad konserwacji,
− oblicza
ć
zu
ż
ycie materiałów odzie
ż
owych i dodatków krawieckich dla
jednostkowych sztuk wyrobów odzie
ż
owych,
− wykonywa
ć
kolejne etapy procesu wytwarzania podstawowych
wyrobów odzie
ż
owych,
„
Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
7
− stosowa
ć
zasady kontroli zapewniaj
ą
ce wysok
ą
jako
ść
wyrobów
odzie
ż
owych,
− wyja
ś
nia
ć
zasady
organizowania
procesu
produkcyjnego
w przedsi
ę
biorstwie odzie
ż
owym i w zakładzie usługowym,
− przestrzega
ć
przepisów bezpiecze
ń
stwa i higieny pracy, ochrony
przeciwpo
ż
arowej oraz ochrony
ś
rodowiska,
− organizowa
ć
stanowisko pracy zgodnie z wymaganiami ergonomii,
− komunikowa
ć
si
ę
z uczestnikami procesu pracy,
− stosowa
ć
przepisy kodeksu pracy dotycz
ą
ce praw i obowi
ą
zków
pracownika i pracodawcy,
− stosowa
ć
przepisy prawa w zakresie wykonywanych zada
ń
zawodowych,
− korzysta
ć
z ró
ż
nych
ź
ródeł informacji,
− udziela
ć
pierwszej pomocy poszkodowanym w wypadkach przy
pracy,
− planowa
ć
prowadzenie działalno
ś
ci gospodarczej.
2. Zalecenia dotycz
ą
ce organizacji procesu dydaktyczno-
wychowawczego
Proces kształcenia według modułowego programu nauczania dla
zawodu krawiec mo
ż
e by
ć
realizowany w trzyletniej zasadniczej szkole
zawodowej oraz w rocznej szkole policealnej.
Program
nauczania
obejmuje
kształcenie
ogólnozawodowe
i zawodowe.
Kształcenie
ogólnozawodowe
zapewnia
orientacj
ę
w zawodzie oraz ułatwia ewentualn
ą
zmian
ę
zawodu. Kształcenie
zawodowe ma na celu przygotowanie absolwenta szkoły do realizacji
zada
ń
na typowych dla zawodu stanowiskach pracy.
Ogólne i szczegółowe cele kształcenia wynikaj
ą
z podstawy
programowej kształcenia w zawodzie. Tre
ś
ci programowe zawarte s
ą
w module ogólnozawodowym i modułach zawodowych.
Moduły s
ą
podzielone na jednostki modułowe. Ka
ż
da jednostka
modułowa zawiera tre
ś
ci stanowi
ą
ce logiczn
ą
cało
ść
. Realizacja
szczegółowych celów kształcenia jednostek modułowych powinna
zapewni
ć
opanowanie umiej
ę
tno
ś
ci pozwalaj
ą
cych na wykonywanie
okre
ś
lonego zakresu pracy. Czynnikiem sprzyjaj
ą
cym kształtowaniu
umiej
ę
tno
ś
ci zawodowych jest wykonywanie
ć
wicze
ń
zaproponowanych
w poszczególnych jednostkach modułowych.
Program modułu ogólnozawodowego 743[01].O1 Podstawy zawodu -
składa
si
ę
z
czterech
jednostek
modułowych
i
obejmuje
ogólnozawodowe tre
ś
ci kształcenia z zakresu: przestrzegania przepisów
bezpiecze
ń
stwa i higieny pracy, ochrony przeciwpo
ż
arowej oraz ochrony
ś
rodowiska,
charakteryzowania
surowców
włókienniczych,
rozpoznawania
nitek,
charakteryzowania
płaskich
wyrobów
włókienniczych, skór i dodatków krawieckich.
„
Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
8
Program modułu zawodowego 743[01].Z1 Podstawy projektowania
odzie
ż
y,
składa
si
ę
z
pi
ę
ciu
jednostek
modułowych
i obejmuje tre
ś
ci kształcenia z zakresu: sporz
ą
dzania rysunku
technicznego
odzie
ż
owego,
sporz
ą
dzania
rysunków
wyrobów
odzie
ż
owych,
zastosowania
zasad
kolorystyki
i
kompozycji
w projektowaniu odzie
ż
y, dobierania wyrobów odzie
ż
owych do typu
sylwetki i przeznaczenia oraz dobierania materiałów odzie
ż
owych,
dodatków krawieckich i galanteryjnych.
Program modułu zawodowego 743[01].Z2 Formy odzie
ż
y, składa si
ę
z czterech jednostek modułowych i zawiera tre
ś
ci dotycz
ą
ce:
wykonywania pomiarów krawieckich, konstruowania i modelowania form
podstawowych wyrobów odzie
ż
owych, modelowania form odzie
ż
y
zgodnie z projektem plastycznym oraz modelowania form odzie
ż
y dla
figur nietypowych.
Program modułu zawodowego 743[01].Z3 Technologia kroju i szycia,
składa si
ę
z trzech jednostek modułowych i obejmuje tre
ś
ci
z zakresu: organizowania procesu technologicznego w krojowni,
wykonywania obróbki termicznej odzie
ż
y, wykonywania poł
ą
cze
ń
elementów odzie
ż
y.
Program modułu zawodowego 743[01].Z4 Przemysłowa produkcja
odzie
ż
y, składa si
ę
z trzech jednostek modułowych i obejmuje tre
ś
ci
z zakresu: organizowania procesu produkcyjnego w przedsi
ę
biorstwie
odzie
ż
owym, opracowywania dokumentacji procesu produkcyjnego
odzie
ż
y oraz wykonywania operacji technologicznych w procesach
wytwarzania wyrobów odzie
ż
owych.
Program modułu zawodowego 743[01].Z5 Usługi krawieckie, składa
si
ę
z
trzech
jednostek
modułowych
i
obejmuje
tre
ś
ci
z zakresu: organizowania pracy w krawieckim zakładzie usługowym,
wytwarzania odzie
ż
y miarowej oraz prowadzenia działalno
ś
ci
gospodarczej.
Program modułu 743[01].Z6 Praktyka zawodowa dotyczy tylko szkoły
policealnej, składa si
ę
z dwóch jednostek modułowych i obejmuje tre
ś
ci
z zakresu: wykonywania prac w przedsi
ę
biorstwie odzie
ż
owym oraz
wykonywania prac w zakładzie miarowo-usługowym.
Wykaz modułów i jednostek modułowych zamieszczono w tabeli.
„
Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
9
Wykaz modułów i jednostek modułowych
Symbol
jednostki
modułowej
Zestawienie modułów i jednostek modułowych
Orientacyjna
liczba godzin
na realizacj
ę
Moduł 743[01].O1
Podstawy zawodu
216
743[01].O1.01 Przestrzeganie przepisów bezpiecze
ń
stwa i higieny
pracy, ochrony przeciwpo
ż
arowej oraz ochrony
ś
rodowiska
40
743[01].O1.02 Charakteryzowanie surowców włókienniczych
50
743[01].O1.03 Rozpoznawanie nitek
30
743[01].O1.04 Charakteryzowanie płaskich wyrobów włókienniczych,
skór i dodatków krawieckich
96
Moduł 743[01].Z1
Podstawy projektowania odzie
ż
y
252
743[01].Z1.01 Sporz
ą
dzanie rysunku technicznego odzie
ż
owego
40
743[01].Z1.02 Sporz
ą
dzanie rysunków wyrobów odzie
ż
owych
40
743[01].Z1.03 Zastosowanie zasad kolorystyki i kompozycji
w projektowaniu odzie
ż
y
40
743[01].Z1.04 Dobieranie wyrobów odzie
ż
owych do typu sylwetki
i przeznaczenia
60
743[01].Z1.05 Dobieranie materiałów odzie
ż
owych, dodatków
krawieckich i galanteryjnych
72
Moduł 743[01].Z2
Formy odzie
ż
y
180
743[01].Z2.01 Wykonywanie pomiarów krawieckich
30
743[01].Z2.02 Konstruowanie i modelowanie form podstawowych
wyrobów odzie
ż
owych
70
743[01].Z2.03 Modelowanie form odzie
ż
y zgodnie z projektem
plastycznym
40
743[01].Z2.04 Modelowanie form odzie
ż
y dla figur nietypowych
40
Moduł 743[01].Z3
Technologia kroju i szycia
396
743[01].Z3.01 Organizowanie procesu technologicznego w krojowni
50
743[01].Z3.02 Wykonywanie obróbki termicznej odzie
ż
y
80
743[01].Z3.03 Wykonywanie poł
ą
cze
ń
elementów odzie
ż
y
266
Moduł 743[01].Z4
Przemysłowa
produkcja odzie
ż
y
396
743[01].Z4.01 Organizowanie procesu produkcyjnego
w przedsi
ę
biorstwie odzie
ż
owym
40
743[01].Z4.02 Opracowywanie dokumentacji procesu produkcyjnego
odzie
ż
y
100
743[01].Z4.03 Wykonywanie operacji technologicznych w procesach
wytwarzania wyrobów odzie
ż
owych
256
„
Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
10
Moduł 743[01].Z5
Usługi krawieckie
396
743[01].Z5.01 Organizowanie pracy w krawieckim zakładzie usługowym
100
743[01].Z5.02 Wytwarzanie odzie
ż
y miarowej
236
743[01].Z5.03 Prowadzenie działalno
ś
ci gospodarczej
60
Moduł 743[01].Z6*
Praktyka zawodowa
140
743[01].Z6.01 Wykonywanie prac w przedsi
ę
biorstwie odzie
ż
owym
70
743[01].Z6.02 Wykonywanie prac w zakładzie miarowo-usługowym
70
RAZEM
1836
Proponowana liczba godzin odnosi si
ę
do planu nauczania dla trzyletniej
zasadniczej szkoły zawodowej.
Moduł 743[01].Z6* Praktyka zawodowa dotyczy tylko szkoły
policealnej.
Na
podstawie
wykazu
oraz
układu
jednostek
modułowych
sporz
ą
dzono dydaktyczn
ą
map
ę
programu
„
Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
11
Dydaktyczna mapa programu
743[01].Z1.05
743[01].Z1
743[01].Z1.01
743[01].Z1.02
743[01].Z1.04
743[01].Z1.03
743[01].O1
743[01].O1.01
743[01].O1.02
743[01].O1.03
743[01].O1.04
743[01].Z3
743[01].Z3.01
743[01].Z3.02
743[01].Z3.03
743[01].Z2
743[01].Z2.02
743[01].Z2.01
743[01].Z2.03
743[01].Z2.04
„
Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
12
Dydaktyczna mapa programu stanowi schemat powi
ą
za
ń
mi
ę
dzy
modułami oraz jednostkami modułowymi i okre
ś
la kolejno
ść
ich
realizacji. Szkoła powinna z niej korzysta
ć
przy planowaniu zaj
ąć
dydaktycznych. Ewentualna zmiana kolejno
ś
ci realizacji programu
modułów lub jednostek modułowych powinna by
ć
poprzedzona
szczegółow
ą
analiz
ą
dydaktycznej mapy programu oraz tre
ś
ci jednostek
modułowych.
Orientacyjna liczba godzin na realizacj
ę
, podana w tabeli wykazu
jednostek modułowych, mo
ż
e ulega
ć
zmianie w zale
ż
no
ś
ci od
stosowanych
przez
nauczyciela
metod
nauczania
i
ś
rodków
dydaktycznych.
W zintegrowanym procesie kształcenia modułowego nie ma podziału
na zaj
ę
cia teoretyczne i praktyczne. Stosowane metody i formy
organizacyjne pracy uczniów powinny zapewni
ć
osi
ą
gni
ę
cie, zało
ż
onych
w programie nauczania, celów kształcenia. Wymaga to takiej organizacji
kształcenia, w której proces uczenia si
ę
b
ę
dzie dominowa
ć
nad
procesem nauczania, dlatego te
ż
szczególn
ą
uwag
ę
nale
ż
y zwróci
ć
na
dobrze zorganizowan
ą
, samodzieln
ą
, kierowan
ą
przez nauczyciela prac
ę
uczniów.
W trakcie realizacji programu nauczania nale
ż
y zwróci
ć
uwag
ę
na
samokształcenie uczniów z wykorzystaniem literatury zawodowej,
podr
ę
czników, norm, poradników, katalogów, instrukcji i pozatekstowych
ź
ródeł informacji. W realizacji tre
ś
ci kształcenia nale
ż
y uwzgl
ę
dni
ć
współczesne technologie, materiały, narz
ę
dzia i sprz
ę
t.
743[01].Z5
743[01].Z5.03
743[01].Z5.02
743[01].Z5.01
743[01].Z6
743[01].Z6.01
743[01].Z6.02
743[01].Z4
743[01].Z4.01
743[01].Z4.02
743[01].Z4.03
„
Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
13
Wskazane
jest
wykorzystywanie
filmów
dydaktycznych
i specjalistycznych programów komputerowych oraz organizowanie
wycieczek do zakładów odzie
ż
owych, sklepów z materiałami, na targi
i wystawy mody.
Prowadzenie zaj
ęć
metodami aktywizuj
ą
cymi i praktycznymi wymaga
od nauczyciela przygotowania materiałów, takich jak:
− instrukcje bezpiecze
ń
stwa i higieny pracy,
− instrukcje stanowiskowe,
− instrukcje do wykonywania
ć
wicze
ń
,
− teksty przewodnie,
− instrukcje do metody projektów.
Nauczyciele wdra
ż
aj
ą
cy modułowy program nauczania powinni
posiada
ć
przygotowanie
w
zakresie
kształcenia
modułowego,
aktywizuj
ą
cych metod nauczania, pomiaru dydaktycznego oraz
opracowywania pakietów edukacyjnych.
Nauczyciele kieruj
ą
cy procesem kształtowania umiej
ę
tno
ś
ci uczniów
powinni im udziela
ć
pomocy w rozwi
ą
zywaniu problemów zwi
ą
zanych
z realizacj
ą
zada
ń
, sterowa
ć
tempem pracy, z uwzgl
ę
dnieniem
predyspozycji oraz do
ś
wiadcze
ń
uczniów. Ponadto powinni rozwija
ć
zainteresowanie zawodem, wskazywa
ć
mo
ż
liwo
ś
ci dalszego kształcenia,
zdobywania nowych umiej
ę
tno
ś
ci i kwalifikacji zawodowych. Powinni
kształtowa
ć
po
żą
dane postawy uczniów takich jak: rzetelno
ść
i odpowiedzialno
ść
za prac
ę
, dbało
ść
o jej jako
ść
, utrzymywanie
porz
ą
dku na stanowisku pracy, poszanowanie dla pracy innych osób,
dbało
ść
o racjonalne wykorzystywanie materiałów.
Zaleca si
ę
, aby kształcenie modułowe było realizowane metodami
takimi jak: metoda przypadków, inscenizacji, dyskusja dydaktyczna, gry
dydaktyczne
oraz
pokaz
z
obja
ś
nieniem,
metoda
projektów,
przewodniego tekstu,
ć
wicze
ń
praktycznych. Dominuj
ą
c
ą
metod
ą
nauczania powinny by
ć
ć
wiczenia praktyczne.
Wa
ż
nym
elementem
procesu
dydaktycznego
jest
system
sprawdzania i oceny osi
ą
gni
ęć
szkolnych ucznia. Wskazane jest
prowadzenie bada
ń
diagnostycznych, kształtuj
ą
cych i sumuj
ą
cych.
Badania diagnostyczne, przeprowadzane przed rozpocz
ę
ciem
procesu kształcenia, maj
ą
na celu sprawdzenie poziomu wiadomo
ś
ci
i umiej
ę
tno
ś
ci uczniów w zakresie potrzebnym do podj
ę
cia nauki
w wybranym obszarze. Wyniki tych bada
ń
nale
ż
y wykorzysta
ć
podczas
planowania realizacji procesu kształcenia w danej jednostce modułowej.
Badania kształtuj
ą
ce, prowadzone w trakcie realizacji programu, maj
ą
na celu dostarczanie informacji o efektywno
ś
ci procesu nauczania-
uczenia si
ę
. Informacje uzyskane w wyniku tych bada
ń
pozwalaj
ą
nauczycielowi na dokonywanie niezb
ę
dnych korekt w organizacji
„
Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
14
procesu kształcenia tak, aby uczniowie osi
ą
gn
ę
li zało
ż
one cele
kształcenia.
Badania sumuj
ą
ce powinny by
ć
prowadzone po zako
ń
czeniu
realizacji programu jednostki modułowej. Pozwalaj
ą
one stwierdzi
ć
,
w jakim stopniu zało
ż
one cele kształcenia zostały przez uczniów
osi
ą
gni
ę
te.
Sprawdzanie i ocenianie osi
ą
gni
ęć
uczniów powinno odbywa
ć
si
ę
w sposób ci
ą
gły i systematyczny, przez cały czas realizacji programu.
Wiedza mo
ż
e by
ć
sprawdzana za pomoc
ą
sprawdzianów ustnych
i pisemnych oraz testów osi
ą
gni
ęć
szkolnych. Umiej
ę
tno
ś
ci praktyczne
proponuje si
ę
sprawdza
ć
poprzez obserwacj
ę
czynno
ś
ci wykonywanych
przez uczniów podczas realizacji
ć
wicze
ń
, stosowanie sprawdzianów
praktycznych oraz testów praktycznych z zadaniami typu próba pracy,
zadaniami nisko symulowanymi lub wysoko symulowanymi.
Prowadzenie pomiaru dydaktycznego wymaga od nauczyciela
okre
ś
lenia kryteriów oceniania, opracowania testów osi
ą
gni
ęć
szkolnych,
arkuszy obserwacji i arkuszy oceny post
ę
pów uczniów.
Ocenianie powinno u
ś
wiadamia
ć
uczniowi poziom jego osi
ą
gni
ęć
w stosunku do wymaga
ń
edukacyjnych, wdra
ż
a
ć
do systematycznej
pracy, samokontroli i samooceny.
Ś
rodki dydaktyczne, niezb
ę
dne w procesie kształcenia modułowego,
stanowi
ą
: pomoce dydaktyczne - ilustracje, fotografie, rysunki, plansze,
podr
ę
czniki, katalogi, normy, modele, eksponaty wyrobów odzie
ż
owych;
materiały dydaktyczne - foliogramy, przezrocza, płyty CD, filmy;
techniczne
ś
rodki kształcenia - rzutniki pisma, rzutniki przezroczy,
magnetowidy, komputery; dydaktyczne
ś
rodki pracy - maszyny,
urz
ą
dzenia, narz
ę
dzia, przyrz
ą
dy.
Pracownie powinny by
ć
wyposa
ż
one w
ś
rodki dydaktyczne, okre
ś
lone
w programach jednostek modułowych.
Kształtowanie umiej
ę
tno
ś
ci praktycznych powinno odbywa
ć
si
ę
w odpowiednio wyposa
ż
onych pracowniach oraz w placówkach
dysponuj
ą
cych odpowiedni
ą
baz
ą
techniczn
ą
i dydaktyczn
ą
.
Stanowiska do
ć
wicze
ń
w wydzielonej cz
ęś
ci pracowni lub
warsztatów, powinny by
ć
zorganizowane zgodnie z wymaganiami
ergonomii, przepisami bezpiecze
ń
stwa i higieny pracy oraz ochrony
przeciwpo
ż
arowej.
Wskazane jest prowadzenie zaj
ęć
w grupie do 15 osób. Proponowane
formy organizacyjne prowadzenia zaj
ęć
to: praca w 2-3 osobowych
zespołach oraz praca indywidualna.
Szkoła podejmuj
ą
ca kształcenie w zawodzie według modułowego
programu nauczania powinna posiada
ć
odpowiednie warunki lokalowe
oraz wyposa
ż
enie techniczne i dydaktyczne.
„
Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
15
W szkole kształc
ą
cej w zawodzie krawiec niezb
ę
dne s
ą
nast
ę
puj
ą
ce
pomieszczenia dydaktyczne:
− pracownia materiałoznawstwa odzie
ż
owego,
− pracownia projektowania i modelowania odzie
ż
y,
− pracownia
ć
wicze
ń
praktycznych - warsztaty szkolne.
W trosce o jako
ść
kształcenia konieczne s
ą
systematyczne działania
szkoły polegaj
ą
ce na:
− pozyskiwaniu nowych
ś
rodków dydaktycznych,
− współpracy z zakładami produkcyjnymi stosuj
ą
cymi nowoczesne
technologie wytwarzania odzie
ż
y,
− doskonaleniu nauczycieli w zakresie kształcenia modułowego,
aktywizuj
ą
cych metod nauczania, pomiaru dydaktycznego oraz
projektowania pakietów edukacyjnych.
Je
ż
eli szkoła nie mo
ż
e zapewni
ć
realizacji programu niektórych
jednostek modułowych w oparciu o własn
ą
baz
ę
, powinna powierzy
ć
kształcenie
placówkom
dysponuj
ą
cym
dobr
ą
baz
ą
techniczn
ą
i dydaktyczn
ą
, takim jak centra kształcenia praktycznego.
„
Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
16
II. Plany nauczania
PLAN NAUCZANIA
Zasadnicza szkoła zawodowa
Zawód: krawiec 743[01]
Podbudowa programowa: gimnazjum
Lp.
Dla
młodzie
ż
y
Dla dorosłych
Liczba
godzin
tygodniowo
w trzyletnim
okresie
nauczania
Liczba
godzin
tygodniowo
w trzyletnim
okresie
nauczania
Liczba
godzin
w 3-letnim
okresie
nauczania
Semestry I – VI
Moduły kształcenia
w zawodzie
Klasy I -III
Forma
stacjonarna
Forma
zaoczna
1.
Podstawy zawodu
6
5
82
2.
Podstawy
projektowania odzie
ż
y
7
6
100
3.
Formy odzie
ż
y
5
4
70
4.
Technologia kroju
i szycia
11
8
150
5.
Przemysłowa
produkcja odzie
ż
y
11
8
150
6.
Usługi krawieckie
11
8
150
Razem
51
39
702
„
Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
17
PLAN NAUCZANIA
Szkoła policealna
Zawód: krawiec 743[01]
Podbudowa programowa: szkoła daj
ą
ca wykształcenie
ś
rednie
Lp.
Dla młodzie
ż
y
Dla dorosłych
Liczba godzin
tygodniowo
w rocznym
okresie
nauczania
Liczba
godzin
tygodniowo
w rocznym
okresie
nauczania
Liczba
godzin
w rocznym
okresie
nauczania
Semestry I – II
Moduły kształcenia
w zawodzie
Semestry I - II
Forma
stacjonarna
Forma
zaoczna
1.
Podstawy zawodu
3
2
41
2.
Podstawy
projektowania odzie
ż
y
4
2
55
3.
Formy odzie
ż
y
3
2
41
4.
Technologia kroju
i szycia
5
4
68
5.
Przemysłowa
produkcja odzie
ż
y
5
4
68
6.
Usługi krawieckie
5
4
68
Razem
25
18
341
Praktyka zawodowa 4 tygodnie
„
Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
18
III. Moduły kształcenia w zawodzie
Moduł 743[01].O1
Podstawy zawodu
1. Cele kształcenia
W wyniku procesu kształcenia ucze
ń
(słuchacz) powinien umie
ć
:
–
organizowa
ć
stanowisko pracy, zgodnie z wymaganiami ergonomii,
–
okre
ś
la
ć
zasady organizowania procesu pracy,
–
rozpoznawa
ć
podstawowe
rodzaje
włókien
naturalnych,
chemicznych oraz mieszanek włókienniczych,
–
okre
ś
la
ć
wła
ś
ciwo
ś
ci włókien naturalnych i chemicznych,
–
rozpoznawa
ć
podstawowe wyroby liniowe,
–
dobiera
ć
nici do szycia wyrobów odzie
ż
owych z okre
ś
lonych
materiałów,
–
rozpoznawa
ć
podstawowe rodzaje płaskich materiałów pochodzenia
włókienniczego i niewłókienniczego,
–
okre
ś
la
ć
podstawowe
cechy
materiałów
decyduj
ą
ce
o
ich
przydatno
ś
ci u
ż
ytkowej,
–
okre
ś
la
ć
warto
ść
u
ż
ytkow
ą
oraz estetyczne wła
ś
ciwo
ś
ci materiałów,
–
okre
ś
la
ć
zasady oceny jako
ś
ci tkanin i dzianin,
–
dobiera
ć
sposoby konserwacji okre
ś
lonych wyrobów odzie
ż
owych,
–
odczytywa
ć
znaki informacyjne okre
ś
laj
ą
ce warunki konserwacji
wyrobów odzie
ż
owych,
–
okre
ś
la
ć
zasady magazynowania materiałów odzie
ż
owych,
–
okre
ś
la
ć
sposoby utylizacji odpadów i produktów ubocznych,
powstaj
ą
cych podczas produkcji odzie
ż
y i wyrobów włókienniczych,
–
przestrzega
ć
przepisów bezpiecze
ń
stwa i higieny pracy, ochrony
przeciwpo
ż
arowej oraz ochrony
ś
rodowiska,
–
stosowa
ć
procedury udzielania pierwszej pomocy w stanach
zagro
ż
enia zdrowia i
ż
ycia.
„
Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
19
2. Wykaz jednostek modułowych
Symbol
jednostki
modułowej
Nazwa jednostki modułowej
Orientacyjna
liczba godzin
na realizacj
ę
743[01]O1.01
Przestrzeganie przepisów bezpiecze
ń
stwa
i higieny pracy, ochrony przeciwpo
ż
arowej oraz
ochrony
ś
rodowiska
40
743[01]O1.02
Charakteryzowanie surowców włókienniczych
50
743[01]O1.03
Rozpoznawanie nitek
30
743[01]O1.04
Charakteryzowanie płaskich wyrobów
włókienniczych, skór i dodatków krawieckich
96
Razem 216
3. Schemat układu jednostek modułowych
743[01].O1.01
Przestrzeganie przepisów
bezpiecze
ń
stwa i higieny pracy,
ochrony przeciwpo
ż
arowej oraz
ochrony
ś
rodowiska
743[01].O1
Podstawy zawodu
743[01].O1.03
Rozpoznawanie nitek
743[01].O1.04
Charakteryzowanie płaskich
wyrobów włókienniczych, skór
i dodatków krawieckich
743[01].O1.01
Charakteryzowanie surowców
włókienniczych
„
Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
20
4. Literatura
Buchfelder M.: Podr
ę
cznik pierwszej pomocy. PZWL, Warszawa 2003
Chyrosz M., Zembowicz – Sułkowska E.: Materiałoznawstwo odzie
ż
owe,
WSiP, Warszawa 1997
Czołnik H.: Nowoczesne maszyny prz
ę
dzalnicze. Czesarki. WSiP,
Warszawa 1987
Czołnik H.: Nowoczesne maszyny prz
ę
dzalnicze. Niedoprz
ę
dzarki. WSiP
1985
Dziamara H.: Dziewiarstwo maszynowo – r
ę
czne. Technologia dla ZSZ.
WSiP, Warszawa 1989
Filipiak I., Kowalczyk K.: Konfekcjonowanie dzianin. Podr
ę
cznik dla ZSZ.
WSiP, Warszawa 1989
Frontczak I, Wnuk J.: Tkactwo, Cz
ęść
II. WSiP, Warszawa 1993
Furma
ń
ska A.: Konserwacja wyrobów włókienniczych, Cz
ęść
II. WSiP,
Warszawa 1985
Hansen A.: Bezpiecze
ń
stwo i higiena pracy. WSiP, Warszawa 1998
Lewi
ń
ski J., Suszek M.: Tkactwo, Cz
ęść
I. WSiP, Warszawa 1993
Nycz E., Owczarz R.,
Ś
rednicka L.: Budowa tkanin. WSiP 1990
Panek W., Turek K.: Technologia tkactwa dla ZSZ. WSiP 1990
Pawłowa M., Skoracki J., Smirnow W.: Materiałoznawstwo odzie
ż
owe.
PR, Radom, 2001
Pawłowa M.: Materiałoznawstwo odzie
ż
owe.
Ć
wiczenia laboratoryjne.
Politechnika Radomska, Radom 2004
Szarek H.: Konserwacja wyrobów włókienniczych, Cz
ęść
I. WSiP,
Warszawa 1985
Tomsa A.: Wyko
ń
czalnictwo włókiennicze. Podr
ę
cznik dla ZSZ”, WSiP
1989
Wa
ś
niewski S.: Dziewiarstwo maszynowe. WSiP, Warszawa 1988
Dobór
ś
rodków ochrony indywidualnej. CIOP, Warszawa 2000
Encyklopedia techniki, Przemysł lekki. Wydawnictwa Naukowo–
Techniczne, Warszawa 1986
Kompendium pierwszej pomocy. CIOP, Warszawa 2002
Krawiectwo – Materiałoznawstwo, podr
ę
cznik dla zasadniczych szkół
odzie
ż
owych. Tłumaczenie Paulina Samek. WSiP, Warszawa 1999
Materiałoznawstwo włókiennicze dla ZSZ. WSiP, Warszawa 1991
Psychofizyczne problemy człowieka w
ś
rodowisku pracy. CIOP,
Warszawa 2002
Polskie normy dotycz
ą
ce materiałoznawstwa odzie
ż
owego.
Czasopisma zawodowe: Odzie
ż
, Przegl
ą
d włókienniczy, Spektrum,
moda.com.pl
Wykaz literatury nale
ż
y aktualizowa
ć
w miar
ę
ukazywania si
ę
nowych
pozycji wydawniczych.
„
Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
21
Jednostka modułowa 743[01].O1.01
Przestrzeganie przepisów bezpiecze
ń
stwa i higieny
pracy, ochrony przeciwpo
ż
arowej oraz ochrony
ś
rodowiska
1. Szczegółowe cele kształcenia
W wyniku procesu kształcenia ucze
ń
(słuchacz) powinien umie
ć
:
− zorganizowa
ć
stanowisko
pracy
zgodnie
z
przepisami
bezpiecze
ń
stwa
i
higieny
pracy,
ochrony
przeciwpo
ż
arowej
i wymaganiami ergonomii,
− zastosowa
ć
procedury
post
ę
powania
w
sytuacji
zagro
ż
enia
po
ż
arowego,
− zastosowa
ć
zasady bezpiecze
ń
stwa i higieny pracy, ochrony
przeciwpo
ż
arowej oraz wymagania ergonomii podczas wykonywania
zada
ń
zawodowych,
− oceni
ć
przyczyny zm
ę
czenia w czasie pracy,
− zastosowa
ć
zasady zapobiegania wypadkom w
ś
rodowisku pracy,
− zastosowa
ć
procedury post
ę
powania w sytuacji wypadku przy pracy,
− udzieli
ć
pierwszej pomocy osobom poszkodowanym w wypadku przy
pracy,
− okre
ś
li
ć
zastosowanie ochronnej odzie
ż
y roboczej,
− posłu
ż
y
ć
si
ę
narz
ę
dziami i przyborami do pracy r
ę
cznej zgodnie
z zasadami bezpiecze
ń
stwa pracy,
− okre
ś
li
ć
zagro
ż
enia wyst
ę
puj
ą
ce podczas obsługi maszyn i urz
ą
dze
ń
stosowanych do produkcji odzie
ż
y,
− zastosowa
ć
zasady bezpiecze
ń
stwa i higieny pracy podczas
u
ż
ytkowania urz
ą
dze
ń
i maszyn elektrycznych,
− okre
ś
li
ć
zasady
organizowania
procesu
pracy
zgodnie
z wymaganiami bezpiecze
ń
stwa pracy i ergonomii,
− scharakteryzowa
ć
zagro
ż
enia
zwi
ą
zane
z
transportem
wewn
ą
trzzakładowym,
− przewidzie
ć
konsekwencje
nieprzestrzegania
przepisów
bezpiecze
ń
stwa i higieny pracy w trakcie realizacji zada
ń
zawodowych,
− okre
ś
li
ć
prawa i obowi
ą
zki pracownika i pracodawcy,
− okre
ś
li
ć
prawa i obowi
ą
zki ucznia wynikaj
ą
ce z regulaminów pracowni
szkolnych,
− zastosowa
ć
przepisy bezpiecze
ń
stwa i higieny pracy oraz ochrony
przeciwpo
ż
arowej obowi
ą
zuj
ą
ce w pracowniach szkolnych,
− zastosowa
ć
przepisy bezpiecze
ń
stwa i higieny pracy oraz ochrony
przeciwpo
ż
arowej
dotycz
ą
ce
składowania
i
przechowywania
materiałów i wyrobów odzie
ż
owych,
„
Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
22
− okre
ś
li
ć
sposoby utylizacji odpadów i produktów ubocznych,
powstałych podczas produkcji odzie
ż
y i wyrobów włókienniczych.
2. Materiał nauczania
Bezpiecze
ń
stwo i higiena pracy oraz ochrona przeciwpo
ż
arowa.
Wymagania ergonomii dotycz
ą
ce organizacji stanowisk pracy.
Czynniki
szkodliwe,
uci
ąż
liwe
oraz
niebezpieczne
wyst
ę
puj
ą
ce
w
ś
rodowisku pracy.
Ś
rodki ochrony indywidualnej i zbiorowej.
Bezpiecze
ń
stwo pracy podczas obsługi urz
ą
dze
ń
elektrycznych.
Zasady kształtowania bezpiecznych i higienicznych warunków pracy.
Pierwsza pomoc.
Przepisy bezpiecze
ń
stwa i higieny pracy oraz ochrony przeciwpo
ż
arowej
obowi
ą
zuj
ą
ce w pracowniach szkolnych.
Regulaminy pracowni szkolnych.
Przepisy bezpiecze
ń
stwa i higieny pracy oraz ochrony przeciwpo
ż
arowej
dotycz
ą
ce składowania i przechowywania materiałów i wyrobów
odzie
ż
owych.
Zasady bezpiecze
ń
stwa dotycz
ą
ce transportu materiałów i wyrobów.
Utylizacja odpadów i produktów ubocznych, powstałych podczas
produkcji odzie
ż
y.
3.
Ć
wiczenia
•
Organizowanie stanowiska pracy.
•
Okre
ś
lanie wpływu warunków pracy na stan zdrowia pracownika.
•
Dobieranie
ś
rodków ochrony indywidualnej do rodzaju wykonywanej
pracy.
•
Opracowywanie regulaminów oraz instrukcji dotycz
ą
cych okre
ś
lonych
stanowisk pracy.
•
Okre
ś
lanie potencjalnych zagro
ż
e
ń
na ró
ż
nych stanowiskach pracy
w przedsi
ę
biorstwie odzie
ż
owym.
•
Przeprowadzanie ewakuacji z budynku szkolnego.
•
Stosowanie
procedur
udzielania
pierwszej
pomocy
osobie
poszkodowanej.
•
Okre
ś
lanie sposobów utylizacji odpadów i produktów ubocznych,
powstałych podczas produkcji odzie
ż
y, zgodnie z zasadami ochrony
ś
rodowiska.
„
Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
23
4.
Ś
rodki dydaktyczne
Teksty przewodnie do
ć
wicze
ń
.
Przepisy
dotycz
ą
ce
bezpiecze
ń
stwa
i
higieny
pracy,
ochrony
przeciwpo
ż
arowej oraz ochrony
ś
rodowiska.
Instrukcje i foliogramy dotycz
ą
ce zagro
ż
e
ń
na stanowisku pracy.
Wyposa
ż
enie do nauki udzielania pierwszej pomocy - fantom,
ś
rodki
medyczne.
Sprz
ę
t ga
ś
niczy, ga
ś
nice.
Ś
rodki ochrony indywidualnej.
Regulaminy, instrukcje obsługi maszyn i urz
ą
dze
ń
.
Filmy i programy komputerowe, dotycz
ą
ce opisów sytuacji, procedur
post
ę
powania, ochrony
ś
rodowiska, zagro
ż
e
ń
po
ż
arowych i sposobów
ewakuacji w sytuacji zagro
ż
enia.
5. Wskazania metodyczne do realizacji programu jednostki
Program
jednostki
obejmuje
tre
ś
ci
dotycz
ą
ce
kształtowania
umiej
ę
tno
ś
ci i postaw warunkuj
ą
cych realizacj
ę
zada
ń
zawodowych,
zgodnie z przepisami bezpiecze
ń
stwa i higieny pracy, ochrony
przeciwpo
ż
arowej oraz wymaganiami ergonomii. Podczas realizacji
programu jednostki nale
ż
y zwróci
ć
uwag
ę
na przygotowanie stanowiska
pracy, znaczenie ochrony zdrowia w pracy zawodowej, stosowanie
zasad zapobiegania wypadkom w
ś
rodowisku pracy i udzielanie
pierwszej pomocy w stanach zagro
ż
enia
ż
ycia i zdrowia.
W procesie dydaktycznym wskazane jest stosowanie nast
ę
puj
ą
cych
metod nauczania: tekstu przewodniego, przypadków, sytuacyjnej,
dyskusji dydaktycznej oraz
ć
wicze
ń
praktycznych. Metoda tekstu
przewodniego wymaga przygotowania materiałów do wykonywania
ć
wicze
ń
: pyta
ń
prowadz
ą
cych i formularzy do wypełniania.
Zaj
ę
cia nale
ż
y prowadzi
ć
w grupie do 15 osób. Wskazane jest, aby
nauczyciel prowadz
ą
cy zaj
ę
cia był specjalist
ą
z zakresu bezpiecze
ń
stwa
i higieny pracy.
Podstawow
ą
metod
ą
nauczania b
ę
d
ą
ć
wiczenia realizowane
indywidualnie lub w zespołach 2 - 3 osobowych.
6. Propozycje metod sprawdzania i oceny osi
ą
gni
ęć
edukacyjnych ucznia
Sprawdzanie osi
ą
gni
ęć
uczniów powinno odbywa
ć
si
ę
przez cały
czas realizacji programu jednostki, na podstawie okre
ś
lonych kryteriów
oceniania.
Wiadomo
ś
ci i umiej
ę
tno
ś
ci uczniów niezb
ę
dne do realizacji
ć
wicze
ń
mog
ą
by
ć
sprawdzane za pomoc
ą
testów osi
ą
gni
ęć
szkolnych.
„
Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
24
Obserwuj
ą
c czynno
ś
ci ucznia podczas wykonywania
ć
wicze
ń
, nale
ż
y
zwraca
ć
uwag
ę
na:
− organizowanie stanowiska pracy zgodnie z wymaganiami ergonomii,
− przestrzeganie przepisów dotycz
ą
cych bezpiecze
ń
stwa i higieny
pracy, ochrony przeciwpo
ż
arowej oraz ochrony
ś
rodowiska,
− opracowywanie projektów zagospodarowania lub utylizacji odpadów
i produktów ubocznych zgodnie z zasadami ochrony
ś
rodowiska,
− udzielanie pierwszej pomocy zgodnie z przyj
ę
t
ą
procedur
ą
,
− dobór
ś
rodków ochrony indywidualnej.
W procesie sprawdzania osi
ą
gni
ęć
uczniów proponuje si
ę
stosowanie
sprawdzianów ustnych, sprawdzianów pisemnych, prezentacji projektów
oraz obserwacji pracy uczniów podczas wykonywania zada
ń
.
W ocenie ko
ń
cowej osi
ą
gni
ęć
uczniów nale
ż
y uwzgl
ę
dni
ć
wyniki
sprawdzianów,
oceny
prezentowanych
projektów
oraz
poziom
wykonania
ć
wicze
ń
.
„
Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
25
Jednostka modułowa 743[01].O1.02
Charakteryzowanie surowców włókienniczych
1. Szczegółowe cele kształcenia
W wyniku procesu kształcenia ucze
ń
(słuchacz) powinien umie
ć
:
− dokona
ć
klasyfikacji surowców i wyrobów włókienniczych,
− dokona
ć
klasyfikacji włókien naturalnych,
− scharakteryzowa
ć
fizyczne
wła
ś
ciwo
ś
ci
włókien
ro
ś
linnych,
zwierz
ę
cych i mineralnych,
− okre
ś
li
ć
wła
ś
ciwo
ś
ci chemiczne włókien ro
ś
linnych, zwierz
ę
cych
i mineralnych,
− dokona
ć
klasyfikacji włókien chemicznych,
− scharakteryzowa
ć
wła
ś
ciwo
ś
ci włókien chemicznych i mieszanek
włókienniczych,
− dobra
ć
metody identyfikacji włókien,
− przeprowadzi
ć
badania organoleptyczne włókien,
− rozró
ż
ni
ć
włókna pod mikroskopem,
− przeprowadzi
ć
badania chemiczne włókien,
− scharakteryzowa
ć
włókna nieorganiczne,
− okre
ś
li
ć
wpływ wła
ś
ciwo
ś
ci włókien na jako
ść
gotowych wyrobów
włókienniczych.
2. Materiał nauczania
Klasyfikacja surowców i wyrobów włókienniczych.
Klasyfikacja włókien.
Wła
ś
ciwo
ś
ci fizyczne i chemiczne włókien.
Włókna naturalne.
Włókna chemiczne.
Włókna nieorganiczne.
Metody identyfikacji włókien.
Wpływ wła
ś
ciwo
ś
ci włókien na jako
ść
gotowych wyrobów.
3.
Ć
wiczenia
•
Rozpoznawanie wła
ś
ciwo
ś
ci fizycznych i chemicznych wybranych
włókien.
•
Rozpoznawanie włókien pod mikroskopem.
•
Okre
ś
lanie rodzaju włókien na podstawie wyników próby spalania.
•
Rozpoznawanie włókien na podstawie bada
ń
chemicznych.
4.
Ś
rodki dydaktyczne
Plansze
obrazuj
ą
ce
rodzaje
włókien
naturalnych,
chemicznych
i nieorganicznych.
„
Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
26
Zestawy próbek włókien naturalnych, chemicznych i nieorganicznych.
Zestaw nitek z ró
ż
nych typów włókien.
Wyroby włókiennicze.
Zestawy próbek tkanin i dzianin z włókien naturalnych, chemicznych
i nieorganicznych.
Mikroskopy z oprzyrz
ą
dowaniem do identyfikacji włókien.
Sprz
ę
t laboratoryjny i zestawy odczynników chemicznych do identyfikacji
włókien.
Lupy tkackie.
Zestawy norm.
Katalogi i materiały reklamowe.
5. Wskazania metodyczne do realizacji programu jednostki
Program jednostki obejmuje umiej
ę
tno
ś
ci z zakresu rozró
ż
niania
wyrobów włókienniczych, charakteryzowania i klasyfikacji surowców
włókienniczych oraz okre
ś
lenia ich wła
ś
ciwo
ś
ci.
W procesie dydaktycznym proponuje si
ę
nast
ę
puj
ą
ce metody
nauczania: wykład informacyjny, pokaz z obja
ś
nieniem, pokaz
z instrukta
ż
em, tekst przewodni oraz
ć
wiczenia praktyczne. Dominuj
ą
c
ą
metod
ą
nauczania powinny by
ć
ć
wiczenia praktyczne.
Zaj
ę
cia powinny odbywa
ć
si
ę
w pracowni materiałoznawstwa.
Zaj
ę
cia nale
ż
y prowadzi
ć
w grupach do 15 osób z podziałem na zespoły
2 - 3 osobowe. Ka
ż
dy ucze
ń
powinien mie
ć
mo
ż
liwo
ść
bezpo
ś
redniej
identyfikacji wyrobów włókienniczych.
Ze wzgl
ę
du na ró
ż
norodno
ść
wyrobów włókienniczych nale
ż
y zwróci
ć
szczególn
ą
uwag
ę
na umiej
ę
tno
ść
rozró
ż
niania włókien oraz okre
ś
lania
ich wła
ś
ciwo
ś
ci.
Wskazane jest, aby uczniowie podczas zaj
ęć
korzystali z literatury
zawodowej, czasopism, katalogów oraz Internetu, jako
ź
ródła
pozyskiwania
informacji
o
nowych
surowcach
włókienniczych
i mo
ż
liwo
ś
ciach ich zastosowania.
6. Propozycje metod sprawdzania i oceny osi
ą
gni
ęć
edukacyjnych ucznia
Sprawdzanie i ocenianie osi
ą
gni
ęć
uczniów powinno odbywa
ć
si
ę
przez cały czas realizacji programu jednostki na podstawie okre
ś
lonych
kryteriów.
Wiadomo
ś
ci i umiej
ę
tno
ś
ci uczniów niezb
ę
dne do realizacji zada
ń
zawodowych mog
ą
by
ć
sprawdzone za pomoc
ą
sprawdzianów ustnych
i pisemnych oraz testów osi
ą
gni
ęć
szkolnych.
Umiej
ę
tno
ś
ci praktyczne proponuje si
ę
sprawdza
ć
poprzez obserwacj
ę
czynno
ś
ci uczniów podczas realizacji
ć
wicze
ń
.
„
Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
27
Obserwuj
ą
c prac
ę
uczniów, szczególn
ą
uwag
ę
nale
ż
y zwróci
ć
na:
przestrzeganie przepisów bezpiecze
ń
stwa i higieny pracy, ochrony
przeciwpo
ż
arowej oraz ochrony
ś
rodowiska, stosowanie ró
ż
nych metod
identyfikacji włókien, interpretowanie wyników bada
ń
.
W ocenie ko
ń
cowej osi
ą
gni
ęć
uczniów, po zako
ń
czeniu realizacji
programu jednostki modułowej, nale
ż
y uwzgl
ę
dni
ć
poziom wykonania
ć
wicze
ń
, opracowanie sprawozda
ń
z
ć
wicze
ń
, wyniki sprawdzianów
ustnych i pisemnych oraz testów osi
ą
gni
ęć
szkolnych.
W procesie oceniania osi
ą
gni
ęć
uczniów nale
ż
y przestrzega
ć
ustalonych
kryteriów oceniania oraz uwzgl
ę
dni
ć
obowi
ą
zuj
ą
c
ą
skal
ę
ocen.
„
Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
28
Jednostka modułowa 743[01].O1.03
Rozpoznawanie nitek
1. Szczegółowe cele kształcenia
W wyniku procesu kształcenia ucze
ń
(słuchacz) powinien umie
ć
:
− dokona
ć
klasyfikacji nitek,
− scharakteryzowa
ć
nitki z włókien odcinkowych,
− scharakteryzowa
ć
nitki z włókien ci
ą
głych,
− okre
ś
li
ć
wła
ś
ciwo
ś
ci nitek,
− scharakteryzowa
ć
sposoby skr
ę
cania nitek,
− okre
ś
li
ć
wpływ sposobu prz
ę
dzenia na wła
ś
ciwo
ś
ci nitek,
− okre
ś
li
ć
sposoby wyznaczania grubo
ś
ci nitek,
− wyznaczy
ć
mas
ę
nitek w texach,
− wyznaczy
ć
kierunek skr
ę
tu nitek,
− wyznaczy
ć
liczb
ę
skr
ę
tu nitek,
− scharakteryzowa
ć
wła
ś
ciwo
ś
ci nitek odzie
ż
owych,
− wyja
ś
ni
ć
wpływ wła
ś
ciwo
ś
ci nitek na jako
ść
materiałów odzie
ż
owych.
2. Materiał nauczania
Klasyfikacja nitek.
Nitki z włókien odcinkowych.
Nitki z włókien ci
ą
głych.
Zasady wytwarzania prz
ę
dzy, sposoby skr
ę
cania nitek.
Masa liniowa nitek.
Wła
ś
ciwo
ś
ci nitek.
Metody badania prz
ę
dzy i nitek.
Wpływ wła
ś
ciwo
ś
ci nitek na jako
ść
wyrobów włókienniczych.
3.
Ć
wiczenia
•
Analizowanie układu włókien w nitce.
•
Porównywanie nitek z ró
ż
nych próbek tkanin.
•
Rozpoznawanie ró
ż
nych sposobów skr
ę
cania nitek.
•
Okre
ś
lanie liczby i kierunku skr
ę
tu wybranych nitek.
•
Wyznaczanie numeru tex nitki.
•
Przeprowadzanie próby wytrzymało
ś
ciowej ró
ż
nego rodzaju nici.
4.
Ś
rodki dydaktyczne
Teksty przewodnie do
ć
wicze
ń
.
Plansze przedstawiaj
ą
ce ró
ż
ne rodzaje nitek.
Zestaw nitek z ró
ż
nych włókien.
Zestaw wyrobów włókienniczych.
„
Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
29
Motowidło i
zrywarka.
Skr
ę
tomierz do badania skr
ę
tu nitek.
Zestawy norm.
5. Wskazania metodyczne do realizacji programu jednostki
Program jednostki zawiera tre
ś
ci dotycz
ą
ce metod otrzymywania
i wła
ś
ciwo
ś
ci nitek odzie
ż
owych, jest to podstawowa wiedza niezb
ę
dna
do wykonywania zada
ń
zawodowych.
Podczas realizacji programu proponuje si
ę
stosowa
ć
nast
ę
puj
ą
ce
metody nauczania: wykład informacyjny, dyskusj
ę
dydaktyczn
ą
i
ć
wiczenia praktyczne.
Zaleca si
ę
, aby przed rozpocz
ę
ciem
ć
wicze
ń
praktycznych nauczyciel
przeprowadził pokaz z instrukta
ż
em lub obja
ś
nieniem dotycz
ą
cy obsługi
przyrz
ą
dów pomiarowych oraz zapoznał uczniów z zasadami
bezpiecze
ń
stwa i higieny pracy obowi
ą
zuj
ą
cymi w pracowni.
Nale
ż
y równie
ż
przygotowa
ć
materiały niezb
ę
dne do wykonania
ć
wicze
ń
: teksty przewodnie, instrukcje do
ć
wicze
ń
, instrukcje obsługi
przyrz
ą
dów pomiarowych.
W czasie zaj
ęć
dydaktycznych uczniowie samodzielnie przygotowuj
ą
i wykonuj
ą
ć
wiczenia korzystaj
ą
c z pyta
ń
prowadz
ą
cych zawartych
w tek
ś
cie przewodnim lub instrukcji do
ć
wicze
ń
oraz materiałów
ź
ródłowych.
Uczniowie powinni mie
ć
mo
ż
liwo
ść
wielokrotnego powtarzania zada
ń
,
a
ż
do uzyskania pozytywnych wyników. W trakcie realizacji programu
nale
ż
y zwróci
ć
uwag
ę
na kształtowanie postaw zawodowych oraz na
przestrzeganie przepisów bezpiecze
ń
stwa i higieny pracy, utrzymywanie
porz
ą
dku na stanowisku pracy, prowadzenie racjonalnej gospodarki
materiałowej, a tak
ż
e na jako
ść
wykonywania pomiarów.
Zaj
ę
cia powinny odbywa
ć
si
ę
w pracowni materiałoznawstwa
wyposa
ż
onej w przyrz
ą
dy do badania nitek i prz
ę
dzy, uczniowie powinni
pracowa
ć
w grupach do 15 osób, z podziałem na 2-3 osobowe zespoły.
6. Propozycje metod sprawdzania i oceny osi
ą
gni
ęć
edukacyjnych ucznia
Sprawdzanie i ocenianie osi
ą
gni
ęć
uczniów powinno odbywa
ć
si
ę
przez cały czas realizacji programu jednostki na podstawie ustalonych
kryteriów.
Wiadomo
ś
ci i umiej
ę
tno
ś
ci uczniów niezb
ę
dne do realizacji zada
ń
praktycznych mog
ą
by
ć
sprawdzane za pomoc
ą
testów osi
ą
gni
ęć
szkolnych, sprawdzianów pisemnych i ustnych.
Umiej
ę
tno
ś
ci praktyczne nale
ż
y sprawdzi
ć
obserwuj
ą
c prac
ę
uczniów
podczas wykonania zada
ń
.
„
Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
30
Kontrol
ę
poprawno
ś
ci wykonywania
ć
wicze
ń
nale
ż
y prowadzi
ć
na
bie
żą
co oraz po jego wykonaniu, ucze
ń
powinien samodzielnie
sprawdzi
ć
wyniki swojej pracy według przygotowanego przez
nauczyciela arkusza oceny post
ę
pów. Nast
ę
pnie według tego samego
arkusza, nauczyciel ocenia poprawno
ść
i jako
ść
wykonanego zadania.
Spostrze
ż
enia i wnioski z
ć
wicze
ń
uczniowie mog
ą
przedstawi
ć
na forum
grupy.
Podstaw
ą
uzyskania przez ucznia pozytywnej oceny powinno by
ć
poprawne wykonanie
ć
wicze
ń
.
Sprawdzanie i ocenianie osi
ą
gni
ęć
uczniów powinno by
ć
zgodne
z obowi
ą
zuj
ą
c
ą
skal
ą
ocen.
„
Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
31
Jednostka modułowa 743[01].O1.04
Charakteryzowanie płaskich wyrobów
włókienniczych, skór i dodatków krawieckich
1. Szczegółowe cele kształcenia
W wyniku procesu kształcenia ucze
ń
(słuchacz) powinien umie
ć
:
− dokona
ć
klasyfikacji płaskich wyrobów włókienniczych,
− scharakteryzowa
ć
budow
ę
i sposoby wytwarzania tkaniny,
− sklasyfikowa
ć
sploty tkackie,
− okre
ś
li
ć
wpływ splotu na wła
ś
ciwo
ś
ci tkanin,
− scharakteryzowa
ć
proces wytwarzania dzianin,
− rozró
ż
ni
ć
sploty dzianin,
− scharakteryzowa
ć
wyroby plecione,
− okre
ś
li
ć
metody wytwarzania włóknin, prz
ę
dzin i laminatów,
− okre
ś
li
ć
zastosowanie folii odzie
ż
owych,
− scharakteryzowa
ć
wła
ś
ciwo
ś
ci i zastosowanie skór licowych,
futerkowych i ich imitacji,
− scharakteryzowa
ć
materiały wzmacniaj
ą
ce i termoizolacyjne,
− scharakteryzowa
ć
rodzaje dodatków krawieckich,
− rozró
ż
ni
ć
nici odzie
ż
owe,
− rozró
ż
ni
ć
pasmanterie,
− scharakteryzowa
ć
zapi
ę
cia,
− scharakteryzowa
ć
metody
badania
wła
ś
ciwo
ś
ci
materiałów
odzie
ż
owych,
− okre
ś
li
ć
rodzaj
i
zakres
bada
ń
wła
ś
ciwo
ś
ci
materiałów
i dodatków krawieckich,
− dobra
ć
metod
ę
badania do rodzaju materiałów odzie
ż
owych,
− okre
ś
li
ć
wpływ rodzaju włókna i struktury materiału na wła
ś
ciwo
ś
ci
higieniczne,
− okre
ś
li
ć
higieniczne wła
ś
ciwo
ś
ci materiałów odzie
ż
owych oraz ich
przydatno
ść
w produkcji odzie
ż
y,
− oceni
ć
wytrzymało
ść
materiałów odzie
ż
owych wykonanych z ró
ż
nych
surowców,
− okre
ś
li
ć
estetyczne
i
konfekcyjne
wła
ś
ciwo
ś
ci
materiałów
odzie
ż
owych oraz ich przydatno
ść
w produkcji odzie
ż
y,
− okre
ś
li
ć
wpływ wła
ś
ciwo
ś
ci konfekcyjnych materiałów odzie
ż
owych
na technologi
ę
produkcji wyrobu,
− zbada
ć
wła
ś
ciwo
ś
ci specjalne materiałów odzie
ż
owych,
− zbada
ć
wła
ś
ciwo
ś
ci skór,
− zbada
ć
wła
ś
ciwo
ś
ci dodatków krawieckich,
− zastosowa
ć
przepisy bezpiecze
ń
stwa i higieny pracy podczas
badania materiałów odzie
ż
owych i dodatków krawieckich,
„
Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
32
− scharakteryzowa
ć
sposoby wyko
ń
czania tkanin, dzianin i skór,
− okre
ś
li
ć
wpływ wyko
ń
czenia tkanin i dzianin na ich wła
ś
ciwo
ś
ci,
− wyznaczy
ć
parametry struktury tkanin i dzianin,
− zidentyfikowa
ć
bł
ę
dy oraz wady tkanin i dzianin,
− okre
ś
li
ć
zasady konserwacji materiałów odzie
ż
owych i wywabiania
plam,
− okre
ś
li
ć
zasady magazynowania materiałów odzie
ż
owych.
2. Materiał nauczania
Klasyfikacja wyrobów włókienniczych.
Materiały odzie
ż
owe z nitek.
Proces produkcji tkanin i dzianin.
Sploty tkackie i dziewiarskie.
Tkaniny.
Dzianiny.
Wyroby plecione.
Włókniny i prz
ę
dziny.
Laminaty.
Folie odzie
ż
owe i materiały powlekane.
Skóry licowe i futerkowe i imitacje skór.
Dodatki krawieckie.
Metody badania wła
ś
ciwo
ś
ci materiałów odzie
ż
owych.
Wła
ś
ciwo
ś
ci u
ż
ytkowe materiałów odzie
ż
owych.
Wła
ś
ciwo
ś
ci specjalne materiałów odzie
ż
owych, metody badania.
Zasady wyko
ń
czania tkanin i dzianin.
Bł
ę
dy powstaj
ą
ce podczas produkcji tkanin i dzianin.
Zasady konserwacji materiałów odzie
ż
owych i wywabianie plam.
Zasady magazynowania materiałów odzie
ż
owych.
3.
Ć
wiczenia
•
Porównywanie budowy tkaniny, dzianiny i plecionki.
•
Okre
ś
lanie liczby nitek osnowy i w
ą
tku na kawałku płótna.
•
Wykonywanie próbek splotów zasadniczych.
•
Rozró
ż
nianie próbek tkanin.
•
Badanie odporno
ś
ci tkanin na ró
ż
ne czynniki.
•
Rozró
ż
nianie tkanin drukowanych i kolorowo tkanych.
•
Identyfikowanie typowych bł
ę
dów i wad w tkaninach na podstawie
wybranych próbek.
•
Identyfikowanie próbek dzianin.
•
Identyfikowanie próbek wyrobów plecionych.
•
Rozró
ż
nianie próbek prz
ę
dzin.
•
Rozró
ż
nianie próbek laminatów, foli i materiałów powlekanych.
„
Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
33
•
Identyfikowanie próbek skór i futer.
•
Wykonywanie katalogu próbek z dodatkami krawieckimi.
•
Rozpoznawanie znakowania surowców włókienniczych.
•
Wykonanie katalogu próbek tkanin i dzianin.
•
Okre
ś
lanie wła
ś
ciwo
ś
ci tkanin i dzianin na podstawie bada
ń
organoleptycznych.
•
Okre
ś
lanie wła
ś
ciwo
ś
ci tkanin i dzianin na podstawie bada
ń
laboratoryjnych.
•
Konserwacja wyrobów odzie
ż
owych z ró
ż
nych materiałów, usuwanie
plam.
4.
Ś
rodki dydaktyczne
Teksty przewodnie oraz instrukcje do
ć
wicze
ń
.
Kolekcja tkanin i dzianin.
Wzory splotów tkackich zasadniczych i pochodnych.
Wzory splotów dzianin rz
ą
dkowych i kolumienkowych.
Katalogi próbek tkanin drukowanych i kolorowo tkanych.
Katalog próbek z bł
ę
dami tkanin.
Katalog próbek dzianin.
Katalog wyrobów plecionych.
Katalog prz
ę
dzin.
Katalog próbek laminatów, foli i materiałów powlekanych.
Katalog próbek skór licowych i futerkowych oraz imitacji.
Katalog dodatków krawieckich.
Zestawy norm.
Lupy tkackie.
Mikroskopy z oprzyrz
ą
dowaniem.
Sprz
ę
t laboratoryjny i odczynniki do badania wła
ś
ciwo
ś
ci materiałów
odzie
ż
owych.
5. Wskazania metodyczne do realizacji programu jednostki
Program jednostki modułowej zawiera wiedz
ę
dotycz
ą
c
ą
płaskich
wyrobów włókienniczych, skór i dodatków krawieckich pochodzenia
tekstylnego i niewłókienniczego.
Podczas
zaj
ęć
uczniowie
dokonuj
ą
klasyfikacji
wyrobów
włókienniczych i skór, rozró
ż
niaj
ą
rodzaje splotów tkackich, identyfikuj
ą
typowe bł
ę
dy i wady wyst
ę
puj
ą
ce w tkaninach i dzianinach, poznaj
ą
metody wytwarzania tkanin i dzianin oraz porównuj
ą
wła
ś
ciwo
ś
ci ró
ż
nych
materiałów odzie
ż
owych.
Zaleca si
ę
, aby podczas realizacji programu jednostki stosowa
ć
nast
ę
puj
ą
ce
metody
nauczania:
wykład
informacyjny,
dyskusj
ę
„
Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
34
dydaktyczn
ą
pokaz z obja
ś
nieniem, pokaz z instrukta
ż
em oraz
ć
wiczenia
praktyczne.
Wskazane jest prowadzenie zaj
ęć
w 15 osobowej grupie, z podziałem
na zespoły 2 – 3 osobowe. Zaj
ę
cia powinny odbywa
ć
si
ę
w pracowni
materiałoznawstwa odzie
ż
owego na stanowiskach
ć
wiczeniowych,
wyposa
ż
onych w przyrz
ą
dy do badania struktury i wła
ś
ciwo
ś
ci tkanin
i dzianin.
Podczas wykonywania
ć
wicze
ń
nauczyciel powinien zwraca
ć
uwag
ę
na
organizacj
ę
stanowiska
pracy,
przestrzeganie
przepisów
bezpiecze
ń
stwa i higieny pracy oraz ochrony przeciwpo
ż
arowej.
6. Propozycje metod sprawdzania i oceny osi
ą
gni
ęć
edukacyjnych ucznia
Sprawdzanie i ocenianie osi
ą
gni
ęć
uczniów powinno odbywa
ć
si
ę
przez cały czas realizacji programu jednostki zgodnie z ustalonymi
kryteriami.
Wiadomo
ś
ci i umiej
ę
tno
ś
ci uczniów niezb
ę
dne do realizacji
ć
wicze
ń
proponuje si
ę
sprawdza
ć
za pomoc
ą
testów osi
ą
gni
ęć
szkolnych.
Zadania w te
ś
cie powinny obejmowa
ć
tre
ś
ci dotycz
ą
ce zasad klasyfikacji
wyrobów przemysłu włókienniczego, parametrów struktury tkanin
i dzianin. W procesie oceniania nale
ż
y tak
ż
e stosowa
ć
sprawdziany
pisemne i ustne oraz obserwacj
ę
czynno
ś
ci ucznia podczas wykonania
zada
ń
.
Podczas obserwacji pracy uczniów, szczególn
ą
uwag
ę
nale
ż
y zwróci
ć
na: przestrzeganie przepisów bezpiecze
ń
stwa i higieny pracy, ochrony
przeciwpo
ż
arowej oraz ochrony
ś
rodowiska.
Po zako
ń
czeniu realizacji
ć
wiczenia uczniowie powinni samodzielnie
sprawdzi
ć
wyniki swojej pracy według przygotowanego przez
nauczyciela arkusza oceny post
ę
pów. Nast
ę
pnie, według tego samego
arkusza nauczyciel ocenia poprawno
ść
i jako
ść
wykonanego zadania.
Sprawdzanie i ocenianie osi
ą
gni
ęć
uczniów powinno odbywa
ć
si
ę
zgodnie z obowi
ą
zuj
ą
c
ą
skal
ą
ocen.
„
Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
35
Moduł 743[01].Z1
Podstawy projektowania odzie
ż
y
1. Cele kształcenia
W wyniku procesu kształcenia ucze
ń
(słuchacz) powinien umie
ć
:
− odczytywa
ć
rysunki techniczne wyrobów odzie
ż
owych,
− wykonywa
ć
rysunki techniczne prostych wyrobów odzie
ż
owych,
− stosowa
ć
ró
ż
ne rodzaje pisma i układy liternicze,
− charakteryzowa
ć
rysunek modelowy i
ż
urnalowy,
− interpretowa
ć
rysunek
ż
urnalowy,
− okre
ś
la
ć
cechy proporcjonalnej budowy figur,
− stosowa
ć
podstawowe techniki rysunkowe do wykonywania
kompozycji,
− wykonywa
ć
rysunek modelowy wyrobu odzie
ż
owego na sylwetk
ę
podstawow
ą
,
− dobiera
ć
zestawienia kolorystyczne w projekcie odzie
ż
owym,
− stosowa
ć
elementy
strojów
historycznych
lub
regionalnych
w projektach ubiorów współczesnych,
− wykonywa
ć
projekty plastyczne ubiorów,
− dobiera
ć
wyroby odzie
ż
owe do typu sylwetki i przeznaczenia,
− ukrywa
ć
wady figury z zastosowaniem formy, koloru i wzoru materiału
włókienniczego,
− dobiera
ć
materiały odzie
ż
owe, dodatki krawieckie i galanteryjne.
2. Wykaz jednostek modułowych
Symbol
jednostki
modułowej
Nazwa jednostki modułowej
Orientacyjna
liczba godzin
na realizacj
ę
743[01].Z1.01 Sporz
ą
dzanie rysunku technicznego odzie
ż
owego
40
743[01].Z1.02 Sporz
ą
dzanie rysunków wyrobów odzie
ż
owych
40
743[01].Z1.03 Zastosowanie zasad kolorystyki i kompozycji
w projektowaniu odzie
ż
y
40
743[01].Z1.04 Dobieranie wyrobów odzie
ż
owych do typu sylwetki
i przeznaczenia
60
743[01].Z1.05 Dobieranie materiałów odzie
ż
owych, dodatków
krawieckich i galanteryjnych
72
Razem 252
„
Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
36
3. Schemat układu jednostek modułowych
743[01].Z1
Podstawy projektowania odzie
ż
y
743[01].Z1.03
Zastosowanie zasad kolorystyki
i kompozycji w projektowaniu
odzie
ż
y
743[01].Z1.02
Sporz
ą
dzanie rysunków wyrobów
odzie
ż
owych
743[01].Z1.01
Sporz
ą
dzanie rysunku technicznego
odzie
ż
owego
743[01].Z1.04
Dobieranie wyrobów odzie
ż
owych do
typu sylwetki i przeznaczenia
743[01]. Z1.05
Dobieranie materiałów odzie
ż
owych,
dodatków krawieckich
i galanteryjnych
„
Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
37
4. Literatura
Antkowiak J.: Sekrety modnych pa
ń
. Wydawnictwo Twój Styl,
Warszawa1993
Białostocki J.: Sztuka cenniejsza ni
ż
złoto. Wydawnictwo Naukowe
PWN, Warszawa 2002
Chyrosz M., Zembowicz – Sułkowska E.: Materiałoznawstwo Odzie
ż
owe,
WSiP, Warszawa 1997
Czurkowa M.H., Ulawska – Bryszewska J.: Rysunek zawodowy dla szkół
odzie
ż
owych. WSiP, Warszawa 1996
Czy
ż
ewski H., Stasiak E., Zieli
ń
ski J.: Technologia odzie
ż
y. WNT,
Warszawa 1979
Fałkowska – R
ę
kawek E.: Podstawy projektowania odzie
ż
y. WSiP,
Warszawa 2000
Gutkowska-Rychlewska M.: Historia ubiorów. ZJN Ossoli
ń
skich 1968
Hansen A.: Bezpiecze
ń
stwo i higiena pracy. WSiP, Warszawa 1998
Jackowski A.: Polska sztuka ludowa. Wydawnictwo Naukowe PWN,
Warszawa 1999
Parafianowicz Z.: Szkolny słownik odzie
ż
owy. WSiP Warszawa 1999
Pietboeut H.: O stroju na ka
ż
d
ą
okazj
ę
.
Ś
wiat Ksi
ąż
ki, Warszawa 1999
Romano Ch.: Nie mam, co na siebie wło
ż
y
ć
. Muza S.A., Warszawa 2000
Szyller A., Banach E.: Słownik mody. WP, Warszawa 1962
Watermann G., Zingel F.: Znajd
ź
swój kolor. Muza S.A., Warszawa 2003
Atlas Polskich Strojów Ludowych – wybrane zeszyty monograficzne
Czasopisma: Odzie
ż
, Burda, Twój Styl, Folklor
Encyklopedia techniki. Przemysł Lekki. Wydawnictwo Naukowo–
Techniczne, Warszawa 1989
Folklor. Wydawnictwo Bosz, Olszanica 2001
Instrukcja:
„Rysunek
techniczny
dla
przemysłu
odzie
ż
owego”.
Politechnika Łódzka, Łód
ź
1989
Krawiectwo – Materiałoznawstwo, podr
ę
cznik dla zasadniczych szkół
odzie
ż
owych. Tłumaczenie Paulina Samek. WSiP, Warszawa 1999
Podstawowe symbole stosowane do opisu rysunków
w
ę
złów
konstrukcyjnych odzie
ż
y”. Politechnika Łódzka, Łód
ź
1998
Polskie Normy z zakresu rysunku technicznego: format arkuszy,
podziałki, pismo, linie rysunkowe, tabliczki rysunkowe, widoki, przekroje,
kłady, wymiarowanie.
Wykaz literatury nale
ż
y aktualizowa
ć
w miar
ę
ukazywania si
ę
nowych
pozycji wydawniczych.
„
Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
38
Jednostka modułowa 743[01].Z1.01
Sporz
ą
dzanie rysunku technicznego odzie
ż
owego
1. Szczegółowe cele kształcenia
W wyniku procesu kształcenia ucze
ń
(słuchacz) powinien umie
ć
:
− zorganizowa
ć
stanowisko kre
ś
larskie,
− dobra
ć
materiały i przybory do sporz
ą
dzania rysunku technicznego,
− scharakteryzowa
ć
proporcje majuskuły, minuskuły, cyfry arabskiej
i rzymskiej,
− napisa
ć
tekst pismem technicznym,
− zastosowa
ć
ró
ż
ne rodzaje pisma i układy liternicze,
− dobra
ć
formaty arkuszy rysunkowych i kre
ś
larskich,
− przygotowa
ć
arkusz kre
ś
larski wraz z tabelk
ą
opisow
ą
,
− zastosowa
ć
ró
ż
ne rodzaje linii w rysunku technicznym,
− narysowa
ć
fragment i cało
ść
wyrobu odzie
ż
owego,
− zastosowa
ć
ró
ż
ne skale w rysunku technicznym,
− odczyta
ć
rysunek techniczny prostego wyrobu odzie
ż
owego,
− zastosowa
ć
zasady wymiarowania rysunku technicznego,
− zastosowa
ć
oznaczenia
podczas
sporz
ą
dzania
rysunków
technicznych odzie
ż
owych,
− odczyta
ć
rysunki szwów i
ś
ciegów,
− odczyta
ć
rysunek instrukta
ż
owy w
ę
złów technologicznych odzie
ż
y,
− zastosowa
ć
graficzne programy komputerowe do sporz
ą
dzania
rysunków technicznych.
2. Materiał nauczania
Materiały i przybory rysunkowe.
Pismo techniczne.
Podstawy rysunku technicznego.
Arkusze do rysunku technicznego.
Linie i ich zastosowanie w rysunku technicznym.
Skala.
Symbole oznacze
ń
szwów,
ś
ciegów i w
ę
złów technologicznych odzie
ż
y.
Graficzne programy komputerowe.
3.
Ć
wiczenia
•
Rozró
ż
nianie rodzajów pisma.
•
Pisanie alfabetu pismem technicznym.
•
Sporz
ą
dzanie tabliczki opisowej pismem technicznym.
•
Sporz
ą
dzanie arkusza kre
ś
larskiego i tabliczki opisowej.
•
Wykonywanie rysunków technicznych i tabliczek opisowych.
•
Wymiarowanie rysunków technicznych zgodnie z Polskimi Normami.
„
Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
39
•
Wykonywanie rysunków szwów,
ś
ciegów i w
ę
złów technologicznych
odzie
ż
y.
•
Wykonywanie prostego rysunku technicznego z wykorzystaniem
graficznego programu komputerowego.
4.
Ś
rodki dydaktyczne
Teksty przewodnie do
ć
wicze
ń
.
Normy dotycz
ą
ce rysunku technicznego.
Plansze dydaktyczne z wzorami liter.
Przybory i materiały do rysunku technicznego.
Foliogramy przedstawiaj
ą
ce kolejne fazy powstawania rysunku
technicznego.
Foliogramy przedstawiaj
ą
ce symbole szwów i w
ę
złów technologicznych
odzie
ż
y.
Rzutniki pisma, stoły kre
ś
larskie.
Stela
ż
e do organizowania wystaw prac uczniowskich.
Graficzne programy komputerowe.
Zestaw komputerowy, projektor.
5. Wskazania metodyczne do realizacji programu jednostki.
Celem realizacji programu jednostki jest kształtowanie umiej
ę
tno
ś
ci
odczytywania i sporz
ą
dzania rysunków technicznych i instrukta
ż
owych
dotycz
ą
cych wytwarzania odzie
ż
y. Uczniowie podczas zaj
ęć
poznaj
ą
ró
ż
ne rodzaje pisma technicznego i układów literniczych, dobieraj
ą
materiały i przybory do wykonywania rysunków technicznych, wykonuj
ą
rysunki w skali.
Zaj
ę
cia powinny odbywa
ć
si
ę
w pracowni projektowania i modelowania
odzie
ż
y wyposa
ż
onej w stoły i przybory kre
ś
larskie, materiały rysunkowe
oraz
ś
rodki dydaktyczne.
Podstawow
ą
metod
ą
nauczania powinny by
ć
ć
wiczenia indywidualne
wykonywane w grupie do 15 osób.
Organizuj
ą
c miejsce pracy ucznia nale
ż
y zwróci
ć
uwag
ę
na
rozmieszczenie materiałów i przyborów rysunkowych, o
ś
wietlenie oraz
postaw
ę
ucznia podczas pracy.
Podczas wykonywania układów literniczych i rysunku technicznego
szczególn
ą
uwag
ę
nale
ż
y zwróci
ć
na poprawno
ść
wykonywania zada
ń
.
Ć
wiczenia trudne, wymagaj
ą
ce precyzji nale
ż
y wykonywa
ć
na przemian
z
ć
wiczeniami łatwiejszymi.
Po wykonaniu zadania prace mo
ż
na zaprezentowa
ć
na wystawie
klasowej.
„
Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
40
6. Propozycje metod sprawdzania i oceny osi
ą
gni
ęć
edukacyjnych ucznia
Osi
ą
gni
ę
cia uczniów w zakresie wyodr
ę
bnionych celów kształcenia
powinny by
ć
oceniane na podstawie okre
ś
lonych kryteriów.
W procesie oceniania zaleca si
ę
stosowa
ć
sprawdziany praktyczne
oraz obserwacj
ę
czynno
ś
ci uczniów podczas wykonywania
ć
wicze
ń
.
Proponuje si
ę
równie
ż
stosowanie testów osi
ą
gni
ęć
szkolnych. Zadania
w te
ś
cie mog
ą
dotyczy
ć
terminologii z zakresu pisma technicznego
i rysunków technicznych, rodzajów rysunków technicznych oraz zasad
wymiarowania rysunków.
Obserwuj
ą
c czynno
ś
ci ucznia podczas wykonywania
ć
wicze
ń
nale
ż
y
zwróci
ć
uwag
ę
na:
− organizacj
ę
stanowiska pracy,
− stosowanie przyborów kre
ś
larskich,
− stosowanie zasad proporcji pisma,
− stosowanie linii rysunkowych,
− wymiarowanie rysunków,
− estetyk
ę
wykonanego rysunku oraz umiej
ę
tno
ść
prezentacji,
− samodzielno
ść
i terminowo
ść
wykonania pracy.
Dokonywanie bie
żą
cej oceny osi
ą
gni
ęć
ucznia umo
ż
liwia korekt
ę
popełnianych w trakcie pracy bł
ę
dów. Poprawne wykonanie
ć
wicze
ń
jest
podstaw
ą
do uzyskania pozytywnej oceny.
Proces sprawdzania i oceniania osi
ą
gni
ęć
uczniów powinien by
ć
realizowany zgodnie z obowi
ą
zuj
ą
c
ą
skal
ą
ocen.
„
Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
41
Jednostka modułowa 743[01].Z1.02
Sporz
ą
dzanie rysunków wyrobów odzie
ż
owych
1. Szczegółowe cele kształcenia
W wyniku procesu kształcenia ucze
ń
(słuchacz) powinien umie
ć
:
− dobra
ć
materiały i przybory rysunkowe,
− zorganizowa
ć
stanowisko do wykonywania rysunków odzie
ż
y
zgodnie z zasadami bezpiecze
ń
stwa i higieny pracy oraz
wymaganiami ergonomii,
− wykona
ć
rysunek odr
ę
czny,
− wykona
ć
rysunek rozmachowy,
− sporz
ą
dzi
ć
rysunki brył,
− sporz
ą
dzi
ć
rysunek z natury, pami
ę
ci lub wyobra
ź
ni,
− okre
ś
li
ć
proporcje sylwetki damskiej i m
ę
skiej,
− okre
ś
li
ć
proporcje sylwetki dziecka,
− okre
ś
li
ć
zasady perspektywy zbie
ż
nej,
− wykona
ć
szkice fragmentów odzie
ż
y w uj
ę
ciu perspektywicznym,
− narysowa
ć
schematy sylwetek dziecka, kobiety i m
ęż
czyzny,
− zastosowa
ć
zasady perspektywy w rysowaniu sylwetki ludzkiej,
− narysowa
ć
prosty ubiór na sylwetce statycznej,
− narysowa
ć
prosty ubiór na sylwetce w ruchu,
− okre
ś
li
ć
zasady wykonywania rysunków modelowych,
− wykona
ć
rysunek modelowy odzie
ż
y,
− wykona
ć
rysunek modelowy odzie
ż
y w uło
ż
eniu płaskim,
− okre
ś
li
ć
sylwetk
ę
ż
urnalow
ą
,
− posłu
ż
y
ć
si
ę
rysunkiem
ż
urnalowym,
− skopiowa
ć
rysunki
ż
urnalowe,
− zastosowa
ć
ś
wiatłocie
ń
w rysunku odzie
ż
owym.
2. Materiał nauczania
Przybory i materiały rysunkowe.
Techniki rysunkowe.
Rysunek odr
ę
czny.
Proporcje figury ludzkiej.
Rysunki sylwetek statycznych: dziecka, kobiety, m
ęż
czyzny.
Rysunki sylwetek w ruchu: dziecka, kobiety, m
ęż
czyzny.
Perspektywa.
Rysunek modelowy.
Rysunek
ż
urnalowy.
Ś
wiatłocie
ń
w rysunku.
„
Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
42
3.
Ć
wiczenia
•
Wykonywanie rysunku odr
ę
cznego wyrobu odzie
ż
owego.
•
Wykonywanie kompozycji rysunkowej.
•
Wykonywanie rysunków rozmachowych.
•
Sporz
ą
dzanie rysunków brył.
•
Wykonywanie rysunku formy płaskiej z natury.
•
Wykonywanie schematu sylwetki ludzkiej.
•
Wykonywanie
rysunków
odzie
ż
y
z
zastosowaniem
zasad
perspektywy.
•
Wykonywanie rysunku modelowego odzie
ż
y w uło
ż
eniu płaskim.
•
Wykonywanie sylwetki w ruchu i wrysowywanie w ni
ą
stela
ż
y.
•
Przenoszenie rysunków
ż
urnalowych na schematy sylwetek.
•
Kopiowanie rysunku
ż
urnalowego odzie
ż
y ró
ż
nymi technikami.
4.
Ś
rodki dydaktyczne
Teksty przewodnie do
ć
wicze
ń
.
Foliogramy i fazogramy schematów sylwetek: dziecka, kobiety,
m
ęż
czyzny.
Plansze rysunków sylwetek ludzkich statycznych.
Rysunki sylwetek ludzkich w ruchu.
ś
urnale mody dzieci
ę
cej, kobiecej i m
ę
skiej z fotografiami oraz
rysunkami ubiorów na sylwetkach.
Dokumentacja techniczno-technologiczna: rysunek modelowy i jego
odmiany.
Tablice do prezentowania prac uczniów.
Stojaki na plansze.
Teczki z rysunkami odzie
ż
y.
5. Wskazania metodyczne do realizacji programu jednostki
Program jednostki modułowej obejmuje tre
ś
ci dotycz
ą
ce rysowania
ubiorów na schematach sylwetek statycznych i dynamicznych,
wykonywania rysunków modelowych, odczytywania oraz kopiowania
rysunków
ż
urnalowych.
W procesie nauczania-uczenia si
ę
powinny znale
źć
zastosowanie
nast
ę
puj
ą
ce metody nauczania: pokaz z obja
ś
nieniem, metoda
projektów oraz
ć
wiczenia praktyczne.
Zaj
ę
cia dydaktyczne nale
ż
y prowadzi
ć
w grupach do 15 osób, na
indywidualnych stanowiskach pracy,
w pracowni projektowania
i modelowania odzie
ż
y wyposa
ż
onej w stoły kre
ś
larskie, materiały
i przybory rysunkowe.
W wyniku realizacji programu jednostki uczniowie powinni opanowa
ć
umiej
ę
tno
ś
ci okre
ś
lania proporcji i dysproporcji figury ludzkiej, rysowania
„
Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
43
sylwetek ludzkich statycznych i w ruchu, wykonywania rysunków
odzie
ż
y, wykonywania rysunków ubioru na schematach statycznych
i dynamicznych sylwetek człowieka, okre
ś
lania proporcji odzie
ż
y,
wykonywania rysunków modelowych odzie
ż
y w uło
ż
eniu płaskim i na
figurze ludzkiej, stosowania ró
ż
nych technik kopiowania rysunku
ż
urnalowego. Uczniowie powinni podpisywa
ć
i opisywa
ć
rysunki pismem
technicznym.
Wskazane jest, aby uczniowie tworzyli zbiory swoich prac, gromadz
ą
c
je w teczkach (portfolio).
6. Propozycje metod sprawdzania i oceny osi
ą
gni
ęć
edukacyjnych ucznia
Sprawdzanie i ocenianie osi
ą
gni
ęć
uczniów powinno odbywa
ć
si
ę
przez cały czas realizacji programu jednostki modułowej na podstawie
ustalonych kryteriów.
Wiadomo
ś
ci i umiej
ę
tno
ś
ci uczniów niezb
ę
dne do realizacji zada
ń
praktycznych mog
ą
by
ć
sprawdzane za pomoc
ą
testów osi
ą
gni
ęć
szkolnych, sprawdzianów pisemnych i ustnych.
Umiej
ę
tno
ś
ci praktyczne nale
ż
y sprawdza
ć
obserwuj
ą
c czynno
ś
ci
uczniów podczas wykonywania
ć
wicze
ń
.
Podczas obserwacji pracy uczniów szczególn
ą
uwag
ę
nale
ż
y zwróci
ć
na:
− dobieranie materiałów i przyborów rysunkowych,
− rysowanie sylwetki dziecka, kobiety i m
ęż
czyzny,
− stosowanie zasad perspektywy podczas szkicowania odzie
ż
y,
− wykonywanie rysunków odzie
ż
y zgodnie z przyj
ę
tymi zasadami,
− wykonywanie rysunków ubiorów na schematach sylwetek
statycznych i dynamicznych,
− odczytywanie rysunków
ż
urnalowych,
− stosowanie ró
ż
nych technik kopiowania rysunków
ż
urnalowych.
W ko
ń
cowej ocenie osi
ą
gni
ęć
uczniów po zako
ń
czeniu realizacji
programu jednostki nale
ż
y uwzgl
ę
dni
ć
wyniki sprawdzianów, testów
osi
ą
gni
ęć
szkolnych oraz poziom wykonania
ć
wicze
ń
. Ocenianie
osi
ą
gni
ęć
uczniów powinno odbywa
ć
si
ę
zgodnie z obowi
ą
zuj
ą
c
ą
skal
ą
ocen.
„
Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
44
Jednostka modułowa 743[01].Z1.03
Zastosowanie zasad kolorystyki i kompozycji
w projektowaniu odzie
ż
y
1. Szczegółowe cele kształcenia
W wyniku procesu kształcenia ucze
ń
(słuchacz) powinien umie
ć
:
− dobra
ć
narz
ę
dzia
i
materiały
do
wykonywania
kompozycji
kolorystycznych,
− dobra
ć
kolory zasadnicze, pochodne i neutralne,
− dobra
ć
kolory ciepłe i zimne,
− zró
ż
nicowa
ć
kolory pod wzgl
ę
dem waloru, nasycenia, czysto
ś
ci,
− okre
ś
li
ć
sposób powstawania kolorów zgaszonych i złamanych,
− wykona
ć
koło barw,
− zastosowa
ć
techniki rysunkowe i malarskie do wykonywania
kompozycji plastycznych,
− zastosowa
ć
kolor w ubiorze,
− zastosowa
ć
kontrast barw,
− uzyska
ć
okre
ś
lon
ą
ekspresj
ę
barw w ubiorze,
− okre
ś
li
ć
zasady kształtowania form płaskich i przestrzennych,
− zastosowa
ć
układy linii w kompozycji odzie
ż
y,
− okre
ś
li
ć
zasady dzielenia form płaskich,
− zastosowa
ć
ornamenty płaskie i przestrzenne,
− zastosowa
ć
zasady symetrii i asymetrii w projektowaniu odzie
ż
y,
− okre
ś
li
ć
podział powierzchni brył,
− zastosowa
ć
proporcje w projektowaniu odzie
ż
y,
− zastosowa
ć
plastyczne wła
ś
ciwo
ś
ci materiałów odzie
ż
owych,
− okre
ś
li
ć
faktur
ę
materiału,
− okre
ś
li
ć
wpływ klimatu i obyczajów na fason i kolorystyk
ę
ubiorów,
− scharakteryzowa
ć
stroje wybranych epok historycznych,
− scharakteryzowa
ć
polskie stroje regionalne,
− zastosowa
ć
elementy
strojów
historycznych
i
regionalnych
w projektach ubiorów współczesnych,
− zastosowa
ć
grafik
ę
komputerow
ą
do
tworzenia
kompozycji
plastycznych.
2. Materiał nauczania
Podstawy kolorystyki.
Techniki malarskie.
Zasady kształtowania form płaskich i przestrzennych.
Historia ubioru.
Polskie stroje regionalne.
Podstawy grafiki komputerowej.
„
Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
45
3.
Ć
wiczenia
•
Wykonywanie koła barw.
•
Dobieranie barw w zestawy.
•
Wykonywanie układów linii w kompozycji odzie
ż
y.
•
Dzielenie form płaskich.
•
Rysowanie ornamentów płaskich i przestrzennych.
•
Dobieranie kolorów i fasonu odzie
ż
y do klimatu i obyczajów danego
kraju.
•
Rozró
ż
nianie polskich strojów historycznych na podstawie fotografii.
•
Rozró
ż
nianie polskich strojów ludowych na podstawie fotografii.
•
Odwzorowywanie fasonów odzie
ż
y historycznej.
•
Sporz
ą
dzanie rysunków strojów historycznych ró
ż
nymi technikami
malarskimi.
•
Projektowanie
odzie
ż
y
współczesnej
inspirowanej
strojami
regionalnymi.
•
Wykonywanie okre
ś
lonej kompozycji kolorystycznej z zastosowaniem
techniki komputerowej.
4.
Ś
rodki dydaktyczne
Teksty przewodnie do
ć
wicze
ń
.
Przybory i materiały rysunkowe.
Foliogramy i plansze z kołem barw.
Plansze kolorystyczne dla ciepłych i chłodnych typów urody.
Materiały do
ć
wicze
ń
z zakresu tworzenia kolorystycznych zestawie
ń
garderoby.
Albumy i zdj
ę
cia strojów historycznych.
Foliogramy z rysunkami ubiorów historycznych.
Ryciny polskich strojów regionalnych.
Tablice do prezentowania prac uczniów.
Zestawy komputerowe, specjalistyczne programy.
5. Wskazania metodyczne do realizacji programu jednostki
Program jednostki modułowej zawiera tre
ś
ci dotycz
ą
ce okre
ś
lania
kolorystyki w ubiorze, dobierania koloru do okre
ś
lonego stylu, oraz
stosowania
ś
rodków plastycznych i krawieckich. Celem realizacji
programu jednostki jest równie
ż
kształtowanie umiej
ę
tno
ś
ci dobierania
ró
ż
nych fasonów odzie
ż
y, zgodnych z tendencjami mody, odpowiednich
do wieku i figury, inspirowanych sztuk
ą
oraz ubiorami historycznymi
i regionalnymi.
Podczas realizacji programu jednostki nale
ż
y wykorzysta
ć
wiadomo
ś
ci
i umiej
ę
tno
ś
ci uczniów zdobyte podczas realizacji programu jednostki
modułowej
743[01].Z1.01
Sporz
ą
dzanie
rysunku
technicznego
„
Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
46
odzie
ż
owego i jednostki 743[01].Z1.02 Sporz
ą
dzanie rysunków wyrobów
odzie
ż
owych.
W procesie dydaktycznym powinny znale
źć
zastosowanie nast
ę
puj
ą
ce
metody nauczania: pokaz z instrukta
ż
em, tekst przewodni, dyskusja
dydaktyczna, metoda projektów oraz
ć
wiczenia praktyczne.
Zaj
ę
cia dydaktyczne powinny by
ć
prowadzone przez specjalistów
z dziedziny
krawiectwa
i
stylizacji,
w
pracowni
projektowania
i modelowania odzie
ż
y. Uczniowie powinni pracowa
ć
w grupach do 15
osób, podzielonych na 2-3 osobowe zespoły.
Wskazane jest, aby uczniowie opracowywali własne projekty ubiorów
uwzgl
ę
dniaj
ą
c ró
ż
ne style, kolorystyk
ę
odzie
ż
y oraz typ urody, rodzaj
figury, a tak
ż
e wiek osoby, dla której b
ę
dzie zaprojektowany ubiór.
Podczas zaj
ęć
uczniowie powinni mie
ć
mo
ż
liwo
ść
korzystania
z katalogów,
ż
urnali, albumów, czasopism, literatury zawodowej oraz
innych
ź
ródeł informacji.
Na zako
ń
czenie realizacji programu jednostki modułowej proponuje
si
ę
prezentacj
ę
opracowanych projektów na forum grupy oraz
przeprowadzenie dyskusji dydaktycznej, podczas której uczniowie b
ę
d
ą
mogli przedstawi
ć
swoje spostrze
ż
enia dotycz
ą
ce stylizacji ubiorów.
Wskazane jest, aby uczniowie gromadzili swoje prace w postaci
albumu.
6. Propozycje metod sprawdzenia i oceny osi
ą
gni
ęć
edukacyjnych ucznia
Sprawdzanie i ocenianie osi
ą
gni
ęć
uczniów powinno odbywa
ć
si
ę
przez cały czas realizacji programu jednostki modułowej na podstawie
okre
ś
lonych kryteriów.
Wiedza niezb
ę
dna do realizacji zada
ń
praktycznych mo
ż
e by
ć
sprawdzana za pomoc
ą
sprawdzianów ustnych i pisemnych oraz testów
osi
ą
gni
ęć
szkolnych. Zadania w te
ś
cie powinny obejmowa
ć
tre
ś
ci
dotycz
ą
ce stylów ubiorów, linii mody okre
ś
lonego stylu ubioru,
kompletowania zestawów odzie
ż
y na ró
ż
ne okazje.
Umiej
ę
tno
ś
ci praktyczne mo
ż
na sprawdza
ć
obserwuj
ą
c prac
ę
uczniów
podczas wykonywania
ć
wicze
ń
.
W procesie oceniania szczególn
ą
uwag
ę
nale
ż
y zwróci
ć
na:
−
stosowanie zasad kolorystyki,
−
dobór kolorystyki ubioru,
−
stosowanie układu linii i proporcji w odzie
ż
y,
−
charakteryzowanie strojów historycznych i regionalnych,
−
estetyk
ę
wykonanych prac.
W ko
ń
cowej ocenie osi
ą
gni
ęć
uczniów, po zako
ń
czeniu realizacji
programu jednostki, nale
ż
y uwzgl
ę
dni
ć
wyniki sprawdzianów ustnych
i pisemnych, testów osi
ą
gni
ęć
szkolnych, poziom wykonania
ć
wicze
ń
„
Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
47
praktycznych oraz ocen
ę
projektu. Ocenianie osi
ą
gni
ęć
uczniów powinno
odbywa
ć
si
ę
zgodnie z obowi
ą
zuj
ą
ca skal
ą
ocen.
„
Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
48
Jednostka modułowa 743.[01].Z1.04
Dobieranie wyrobów odzie
ż
owych do typu sylwetki
i przeznaczenia
1. Szczegółowe cele kształcenia
W wyniku procesu kształcenia ucze
ń
(słuchacz) powinien umie
ć
:
− wyja
ś
ni
ć
znaczenie mody jako zjawiska społecznego,
− okre
ś
li
ć
linie mody,
− okre
ś
li
ć
fason ubioru,
− okre
ś
li
ć
styl odzie
ż
y,
− scharakteryzowa
ć
typy figur,
− dobra
ć
całodzienne ubiory kobiece do sylwetki,
− dobra
ć
ubiory kobiece wieczorowe,
− dobra
ć
całodzienne ubiory m
ę
skie do sylwetki,
− dobra
ć
odzie
ż
ochronn
ą
dla ró
ż
nych zawodów,
− dobra
ć
odzie
ż
sportowo – wypoczynkow
ą
,
− dobra
ć
odzie
ż
młodzie
ż
ow
ą
,
− dobra
ć
odzie
ż
dzieci
ę
c
ą
na ró
ż
ne grupy wiekowe,
− dobra
ć
bielizn
ę
i odzie
ż
domow
ą
,
− dostosowa
ć
formy odzie
ż
y do wzoru na tkaninie,
− zharmonizowa
ć
ubiór z kolorem twarzy i włosów,
− scharakteryzowa
ć
poj
ę
cie – złudzenie optyczne,
− okre
ś
li
ć
wpływ wzoru i koloru na wra
ż
enie sylwetki,
− okre
ś
li
ć
sposoby tuszowania wad figury,
− dobra
ć
odzie
ż
dla figur t
ę
gich,
− dobra
ć
odzie
ż
dla figur szczupłych,
− dobra
ć
odzie
ż
dla figur nietypowych,
− zastosowa
ć
specjalistyczne programy komputerowe.
2. Materiał nauczania
Zagadnienia mody.
Linia mody.
Fason w ubiorze.
Style w ubiorze.
Typy figur.
Dobieranie odzie
ż
y do typów figur.
Dobieranie odzie
ż
y zgodnie z jej przeznaczeniem.
Sposoby tuszowania wad figury.
3.
Ć
wiczenia
•
Okre
ś
lanie linii mody.
•
Dostosowywanie dawnych fasonów ubiorów do mody współczesnej.
„
Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
49
•
Rysowanie odzie
ż
y z zastosowaniem ró
ż
nych stylów.
•
Dobieranie kolorów, fasonów i materiałów do rodzaju odzie
ż
y.
•
Odwzorowywanie fasonów odzie
ż
y z fotografii na schematy sylwetek
ludzkich, przy zastosowaniu ró
ż
nych technik plastycznych.
•
Dobieranie odzie
ż
y na ró
ż
ne okazje.
•
Dobieranie odzie
ż
y współczesnej tuszuj
ą
cej wady figury.
•
Opracowywanie projektów kolekcji ubiorów dla ró
ż
nych grup
wiekowych i typów figur.
4.
Ś
rodki dydaktyczne
Teksty przewodnie do
ć
wicze
ń
.
Albumy odzie
ż
y.
ś
urnale mody dzieci
ę
cej, kobiecej i m
ę
skiej z fotografiami oraz
rysunkami ubiorów na sylwetkach.
Tablice do prezentowania prac uczniów.
Foliogramy prezentuj
ą
ce wady figury.
Filmy dydaktyczne przedstawiaj
ą
ce sposoby tuszowania wad figury.
Zestawy komputerowe z odpowiednim oprogramowaniem i dost
ę
pem do
Internetu.
5. Wskazania metodyczne do realizacji programu jednostki
Celem realizacji programu jednostki modułowej jest kształtowanie
umiej
ę
tno
ś
ci
dobierania
ró
ż
nych
fasonów
odzie
ż
y,
zgodnych
z tendencjami mody i przeznaczeniem, odpowiednich do wieku i typu
figury.
Podczas realizacji programu jednostki nale
ż
y wykorzysta
ć
wiadomo
ś
ci
i umiej
ę
tno
ś
ci uczniów nabyte w trakcie realizacji programu jednostki
modułowej 743[01].Z1.02 Sporz
ą
dzanie rysunków wyrobów odzie
ż
owych
i jednostki 743[01].Z1.03 Zastosowanie zasad kolorystyki i kompozycji
w projektowaniu odzie
ż
y.
W procesie dydaktycznym wskazane jest stosowanie nast
ę
puj
ą
cych
metod nauczania: pokazu z obja
ś
nieniem, dyskusji dydaktycznej,
projektów oraz
ć
wicze
ń
praktycznych.
Zaleca si
ę
, aby podczas realizacji programu jednostki modułowej
uczniowie opracowywali projekty odzie
ż
y zgodnie z proporcjami sylwetki
ż
urnalowej, uwzgl
ę
dniaj
ą
c ró
ż
ne wady figury. Nale
ż
y zwróci
ć
uwag
ę
na
kształtowanie umiej
ę
tno
ś
ci dobierania ubiorów dla wszystkich grup
wiekowych.
Podczas zaj
ęć
uczniowie powinni mie
ć
mo
ż
liwo
ść
korzystania
z katalogów,
ż
urnali, albumów, czasopism, literatury zawodowej oraz
innych
ź
ródeł informacji.
„
Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
50
Na zako
ń
czenie realizacji programu jednostki modułowej proponuje
si
ę
prezentacj
ę
na forum grupy projektów opracowanych przez uczniów
oraz przeprowadzenie dyskusji dydaktycznej, podczas której uczniowie
b
ę
d
ą
mogli porówna
ć
swoje do
ś
wiadczenia w zakresie dobierania
wyrobów odzie
ż
owych.
Zaj
ę
cia nale
ż
y prowadzi
ć
w grupach do 15 osób, w pracowni
projektowania i modelowania odzie
ż
y, wyposa
ż
onej w stanowiska do
wykonywania rysunków oraz zestawy komputerowe z odpowiednim
oprogramowaniem i dost
ę
pem do Internetu.
Proponuje si
ę
, aby
uczniowie gromadzili swoje prace w teczkach lub w postaci albumu.
6. Propozycje metod sprawdzania i oceny osi
ą
gni
ęć
edukacyjnych ucznia
Sprawdzanie i ocenianie osi
ą
gni
ęć
uczniów powinno odbywa
ć
si
ę
przez cały czas realizacji programu jednostki modułowej na podstawie
okre
ś
lonych kryteriów.
Wiedza niezb
ę
dna do realizacji zada
ń
praktycznych mo
ż
e by
ć
sprawdzana za pomoc
ą
testów osi
ą
gni
ęć
szkolnych oraz sprawdzianów
ustnych i pisemnych.
Umiej
ę
tno
ś
ci praktyczne nale
ż
y sprawdza
ć
obserwuj
ą
c czynno
ś
ci
uczniów podczas wykonywania
ć
wicze
ń
. Szczególn
ą
uwag
ę
nale
ż
y
zwróci
ć
na:
− wykonywanie rysunków modelowych,
− dobieranie materiałów odzie
ż
owych i dodatków do okre
ś
lonych
fasonów odzie
ż
y,
− dobieranie odzie
ż
y zgodnie z przeznaczeniem,
− estetyk
ę
wykonywanych projektów odzie
ż
owych.
W ocenie ko
ń
cowej osi
ą
gni
ęć
uczniów po zako
ń
czeniu realizacji
programu jednostki modułowej, nale
ż
y uwzgl
ę
dni
ć
wyniki sprawdzianów
pisemnych i ustnych, testów osi
ą
gni
ęć
szkolnych, poziom wykonania
ć
wicze
ń
praktycznych oraz wykonanie i prezentacj
ę
projektów.
Ocenianie
osi
ą
gni
ęć
uczniów
powinno
by
ć
zgodne
z obowi
ą
zuj
ą
c
ą
skal
ą
ocen.
„
Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
51
Jednostka modułowa 743[01].Z1.05
Dobieranie
materiałów
odzie
ż
owych,
dodatków
krawieckich i galanteryjnych
1. Szczegółowe cele kształcenia
W wyniku procesu kształcenia ucze
ń
(słuchacz) powinien umie
ć
:
− przedstawi
ć
zasady doboru materiału do podstawowych rodzajów
wyrobów odzie
ż
owych,
− okre
ś
li
ć
rol
ę
akcentów i dodatków do ubioru,
− scharakteryzowa
ć
zasady doboru dodatków do materiału,
− dobra
ć
nici do szycia materiałów odzie
ż
owych,
− dobra
ć
rodzaje koronek do wyrobu bieli
ź
nianego i odzie
ż
owego,
− dobra
ć
zapi
ę
cia do wyrobów odzie
ż
owych,
− okre
ś
li
ć
zasady doboru podszewek do wyrobów odzie
ż
owych,
− okre
ś
li
ć
zastosowanie pasmanterii,
− okre
ś
li
ć
zastosowanie dodatków zdobniczych,
− scharakteryzowa
ć
wpływ wygl
ą
du powierzchni i wzoru na sposób
konfekcjonowania tkaniny,
− wybra
ć
sposób konfekcjonowania dzianiny.
2. Materiał nauczania
Rodzaje wyrobów odzie
ż
owych.
Rola akcentów i dodatków do ubioru.
Zasady doboru materiału na podstawowe typy wyrobów odzie
ż
owych.
Zasady doboru dodatków krawieckich.
Zasady doboru koronek do wyrobów bieli
ź
nianych i odzie
ż
owych.
Zasady doboru podszewek do wyrobów odzie
ż
owych.
Zasady doboru zapi
ęć
do wyrobów odzie
ż
owych.
Rodzaje pasmanterii i dodatków zdobniczych.
3.
Ć
wiczenia
•
Dobieranie nici do szycia ró
ż
nych rodzajów materiałów odzie
ż
owych.
•
Dobieranie podszewki do wyrobu odzie
ż
owego.
•
Dobieranie zapi
ę
cia do okre
ś
lonego wyrobu odzie
ż
owego.
•
Dobieranie rodzaju koronek do wyrobu bieli
ź
nianego.
•
Dobieranie pasmanterii i dodatków zdobniczych do okre
ś
lonych
wyrobów odzie
ż
owych.
„
Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
52
4.
Ś
rodki dydaktyczne
Teksty przewodnie do
ć
wicze
ń
.
Kolekcje materiałów odzie
ż
owych: tkanin, dzianin, plecionek, włóknin,
materiałów powlekanych, skór, koronek, haftów.
Kolekcje wyrobów odzie
ż
owych: spódnic, spodni, bluzek,
ż
akietów,
bielizny.
Kolekcja dodatków krawieckich: nici, zapi
ęć
, materiałów konstrukcyjno-
no
ś
nych, termoizolacyjnych, pasmanterii, dodatków zdobniczych.
Katalogi i
ż
urnale.
Foldery dodatków krawieckich.
5. Wskazania metodyczne do realizacji programu jednostki
Celem realizacji programu jednostki modułowej jest nabycie przez
uczniów umiej
ę
tno
ś
ci dobierania materiałów odzie
ż
owych, dodatków
krawieckich i zdobniczych do wyrobu odzie
ż
owego.
W procesie dydaktycznym powinny znale
źć
zastosowanie nast
ę
puj
ą
ce
metody nauczania: dyskusji dydaktycznej, tekstu przewodniego,
przypadków oraz
ć
wicze
ń
praktycznych. Proponuje si
ę
, aby dominuj
ą
c
ą
metod
ą
nauczania były
ć
wiczenia praktyczne, poprzedzone pokazem
z obja
ś
nieniem.
Zaj
ę
cia nale
ż
y prowadzi
ć
w pracowni projektowania i modelowania
odzie
ż
y wyposa
ż
onej w wyroby odzie
ż
owe i dodatki krawieckie.
Uczniowie powinni pracowa
ć
w grupach do 15 osób, na stanowiskach
umo
ż
liwiaj
ą
cych indywidualne wykonanie zada
ń
.
Wskazane jest aby uczniowie podczas zaj
ęć
korzystali z literatury
zawodowej, czasopism, katalogów oraz Internetu, jako
ź
ródła
pozyskiwania informacji o zasadach doboru materiałów odzie
ż
owych,
dodatków krawieckich i zdobniczych do projektowanych wyrobów
odzie
ż
owych.
Podczas prowadzenia zaj
ęć
nale
ż
y zwraca
ć
uwag
ę
na poprawno
ść
i dokładno
ść
wykonywania zada
ń
.
6. Propozycje metod sprawdzania i oceny osi
ą
gni
ęć
edukacyjnych ucznia
Sprawdzanie i ocenianie osi
ą
gni
ęć
uczniów powinno odbywa
ć
si
ę
przez cały czas realizacji programu jednostki modułowej na podstawie
kryteriów okre
ś
lonych na pocz
ą
tku zaj
ęć
.
W procesie oceniania osi
ą
gni
ęć
uczniów zaleca si
ę
stosowa
ć
sprawdziany ustne i pisemne oraz obserwacj
ę
czynno
ś
ci uczniów
podczas wykonywania
ć
wicze
ń
. Podczas kontroli i oceny osi
ą
gni
ęć
uczniów nale
ż
y zwróci
ć
uwag
ę
na poprawne posługiwanie si
ę
„
Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
53
terminologi
ą
zawodow
ą
, operowanie zdobyt
ą
wiedz
ą
oraz praktyczne jej
wykorzystanie w czasie wykonywania
ć
wicze
ń
.
Umiej
ę
tno
ś
ci praktyczne nale
ż
y sprawdza
ć
obserwuj
ą
c czynno
ś
ci
uczniów podczas wykonywania
ć
wicze
ń
.
Szczególn
ą
uwag
ę
nale
ż
y zwróci
ć
na stosowanie zasad doboru
materiałów odzie
ż
owych, dodatków krawieckich i zdobniczych do
projektowanych wyrobów odzie
ż
owych.
Kontrol
ę
poprawno
ś
ci wykonania
ć
wicze
ń
nale
ż
y prowadzi
ć
w trakcie
i po ich realizacji. Poprawne wykonanie
ć
wicze
ń
jest podstaw
ą
do
uzyskania oceny pozytywnej.
W ko
ń
cowej ocenie osi
ą
gni
ęć
uczniów, po zako
ń
czeniu realizacji
programu jednostki, nale
ż
y uwzgl
ę
dni
ć
wyniki sprawdzianów ustnych
i pisemnych oraz poziom wykonania
ć
wicze
ń
. Ocenianie osi
ą
gni
ęć
uczniów powinno odbywa
ć
si
ę
zgodnie z obowi
ą
zuj
ą
ca skal
ą
ocen.
„
Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
54
Moduł 743 [01]. Z2
Formy odzie
ż
y
1. Cele kształcenia
W wyniku procesu kształcenia ucze
ń
(słuchacz) powinien umie
ć
:
− stosowa
ć
terminologi
ę
z zakresu konstrukcji i modelowania form
odzie
ż
y,
− wykonywa
ć
pomiary krawieckie dla podstawowych wyrobów
odzie
ż
owych,
− odczytywa
ć
wymiary z tabel pomiarów antropometrycznych,
− ustala
ć
wielko
ść
wyrobów odzie
ż
owych,
− stosowa
ć
zasady konstrukcji i modelowania odzie
ż
y,
− stosowa
ć
zasady obliczania odcinków konstrukcyjnych,
− okre
ś
la
ć
zasady stosowania dodatków konstrukcyjnych,
− rysowa
ć
siatki konstrukcyjne podstawowych elementów wyrobów
odzie
ż
owych,
− stosowa
ć
zasady wyprowadzania linii modelowych,
− rysowa
ć
kształty elementów wyrobów odzie
ż
owych,
− stosowa
ć
zasady modelowania wtórnego,
− modelowa
ć
formy
wyrobów
odzie
ż
owych
zgodnie
z projektem plastycznym,
− wykonywa
ć
pomiary krawieckie nietypowej figury człowieka,
− modelowa
ć
formy wyrobów odzie
ż
owych na najcz
ęś
ciej spotykane
nietypowe figury,
− ustala
ć
wielko
ść
dodatków na szwy i podwini
ę
cia,
− wykonywa
ć
szablony
podstawowych
elementów
wyrobów
odzie
ż
owych,
− okre
ś
la
ć
zasady stopniowania szablonów.
2. Wykaz jednostek modułowych
Symbol jednostki
modułowej
Nazwa jednostki modułowej
Orientacyjna
liczba godzin
na realizacj
ę
743 [01]. Z2.01
Wykonywanie pomiarów krawieckich
30
743 [01]. Z2.02
Konstruowanie i modelowanie form
podstawowych wyrobów odzie
ż
owych
70
743 [01]. Z2.03
Modelowanie form odzie
ż
y zgodnie
z projektem plastycznym
40
743 [01]. Z2.04
Modelowanie form odzie
ż
y dla figur
nietypowych
40
Razem 180
„
Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
55
3. Schemat układu jednostek modułowych
743[01].Z2
Formy odzie
ż
y
743[01].Z2.04
Modelowanie form odzie
ż
y dla figur
nietypowych
743[01].Z2.03
Modelowanie form odzie
ż
y zgodnie
z projektem plastycznym
743[01].Z2.02
Konstruowanie i modelowanie form
podstawowych wyrobów odzie
ż
owych
743[01].Z2.01
Wykonywanie pomiarów krawieckich
„
Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
56
4. Literatura
Bily – Czopowa M.: Konstrukcja i modelowanie odzie
ż
y damskiej lekkiej.
WSiP, Warszawa 1990
Bily – Czopowa M., Mierowska K.: Krój i modelowanie odzie
ż
y lekkiej.
Krawiectwo miarowo – usługowe. WSiP, Warszawa 1995
Cyrankiewicz H.: Konstrukcja i modelowanie odzie
ż
y dzieci
ę
cej. WSiP,
Warszawa 1995
Filipiak I., Kowalczyk K.: Konfekcjonowanie dzianin. WSiP, Warszawa
1989
Gajzer Z., Kowalczyk K., Krysicka G.: Konfekcjonowanie dzianin.
Cz
ęść
1 Technologia. WSiP, Warszawa 1986
Jurek S.: Krój i modelowanie odzie
ż
y ci
ęż
kiej damskiej i dzieci
ę
cej.
WSiP, Warszawa 1974
Kowalczyk K.: Konfekcjonowanie dzianin. Cz
ęść
2. WSiP, Warszawa
1994
Kowalczyk R.: Krój odzie
ż
y damskiej. Fabryka Wkładów Odzie
ż
owych
„Camela”, Wałbrzych 2003
Kowalczyk R.: Krój odzie
ż
y m
ę
skiej. Fabryka Wkładów Odzie
ż
owych
„Camela”, Wałbrzych 2003
Lewandowska – Stark E.: Modelowanie form odzie
ż
y na doln
ą
cz
ęść
ciała. Zeszyt
ć
wicze
ń
. SOP, Toru
ń
1993
Lewandowska – Stark E.: Modelowanie form odzie
ż
y na górn
ą
cz
ęść
ciała. Zeszyt
ć
wicze
ń
. SOP, Toru
ń
1994
Parafianowicz Z., Piskorska M.: Konstrukcja i modelowanie odzie
ż
y
m
ę
skiej. WSiP, Warszawa 1995
Parafianowicz Z., Piskorska M.: Konstrukcja i modelowanie odzie
ż
y
ci
ęż
kiej. WSiP, Warszawa 1997
Parafianowicz Z., Piskorska M.: Konstrukcja i modelowanie odzie
ż
y
damskiej ci
ęż
kiej. WSiP, Warszawa 1997
Parafianowicz Z.: Słownik odzie
ż
owy, WSiP, Warszawa 1999
Piskorska M., Parafianowicz Z.: Modelowanie form odzie
ż
y m
ę
skiej.
Zeszyt
ć
wicze
ń
. SOP, Toru
ń
1997
Piskorska M.: Konstrukcja i modelowanie form bielizny. WSiP, Warszawa
1995
Porycki M.: Konstrukcja i modelowanie odzie
ż
y m
ę
skiej. WSiP,
Warszawa 1977
Samek P.: Krawiectwo – Materiałoznawstwo. WSiP, Warszawa 1999
Samek P.: Krawiectwo – Technologia. WSiP, Warszawa 1999
Czasopismo: Odzie
ż
Wykaz literatury nale
ż
y aktualizowa
ć
w miar
ę
ukazywania si
ę
nowych
pozycji wydawniczych.
„
Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
57
Jednostka modułowa 743 [01].Z2.01
Wykonywanie pomiarów krawieckich
1. Szczegółowe cele kształcenia
W wyniku procesu kształcenia ucze
ń
(słuchacz) powinien umie
ć
:
− posłu
ż
y
ć
si
ę
terminologi
ą
z zakresu wykonywania form odzie
ż
y,
− scharakteryzowa
ć
proporcje sylwetki: dzieci
ę
cej, kobiecej i m
ę
skiej,
− wskaza
ć
ró
ż
nice w budowie sylwetki: dzieci
ę
cej, kobiecej i m
ę
skiej,
− scharakteryzowa
ć
zasady
wykonywania
pomiarów
antropometrycznych dla potrzeb konstrukcji odzie
ż
y,
− okre
ś
li
ć
poło
ż
enie podstawowych punktów figury człowieka
niezb
ę
dnych do wykonania pomiarów,
− posłu
ż
y
ć
si
ę
symbolik
ą
pomiarów figury człowieka,
− dobra
ć
przyrz
ą
dy pomiarowe do wykonywania pomiarów krawieckich,
− scharakteryzowa
ć
zasady wykonywania pomiarów krawieckich,
− wykona
ć
pomiary
krawieckie
dla
podstawowych
wyrobów
odzie
ż
owych,
− porówna
ć
wyniki pomiarów krawieckich z tabelami pomiarów
antropometrycznych,
− ustali
ć
wielko
ść
wyrobu odzie
ż
owego,
− wyja
ś
ni
ć
poj
ę
cia: konstrukcja odzie
ż
y, siatka konstrukcyjna, dodatek
konstrukcyjny, forma konstrukcyjna, szablon odzie
ż
owy,
− rozró
ż
ni
ć
rodzaje modelowania form odzie
ż
y.
2. Materiał nauczania
Proporcje ciała człowieka w ró
ż
nych fazach rozwoju.
Pomiary antropometryczne dla potrzeb konstrukcji odzie
ż
y.
Pomiary krawieckie.
Podstawowe poj
ę
cia z zakresu konstrukcji odzie
ż
y.
Konstrukcja form odzie
ż
y dla ró
ż
nych typów budowy.
Rodzaje
modelowania
form
odzie
ż
y
–
konstrukcyjne,
wtórne
i przestrzenne.
3.
Ć
wiczenia
•
Analizowanie proporcji sylwetki: dzieci
ę
cej, kobiecej i m
ę
skiej.
•
Okre
ś
lanie poło
ż
enia podstawowych punktów pomiarowych na figurze
człowieka.
•
Odczytywanie wymiarów z tabel pomiarów antropometrycznych.
•
Wykonywanie pomiarów krawieckich dla podstawowych wyrobów
odzie
ż
owych.
•
Ustalanie wielko
ś
ci wyrobu odzie
ż
owego.
„
Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
58
4.
Ś
rodki dydaktyczne
Teksty przewodnie.
Tabela wymiarów dla wszystkich grup typologicznych ludno
ś
ci.
Formy elementów podstawowych wyrobów odzie
ż
owych w naturalnej
wielko
ś
ci i w skali.
Modele wyrobów odzie
ż
owych.
Plansze przedstawiaj
ą
ce sposób dokonywania pomiarów podstawowych
i kontrolnych.
Foliogramy przedstawiaj
ą
ce sylwetki: dzieci
ę
c
ą
, młodzie
ż
ow
ą
, kobiec
ą
i m
ę
sk
ą
.
Foliogramy podstawowej siatki konstrukcyjnej na górn
ą
i doln
ą
cz
ęść
figury (linie i odcinki konstrukcyjne).
Foliogramy szablonów podstawowych elementów odzie
ż
owych.
Filmy dydaktyczne z zakresu: wykonywania miar, modelowania form
odzie
ż
y.
Techniczne
ś
rodki kształcenia: rzutnik pisma, komputer, projektor.
5. Wskazania metodyczne do realizacji programu jednostki
Celem realizacji programu jednostki jest kształtowanie umiej
ę
tno
ś
ci
wykonywania pomiarów potrzebnych do wykonania podstawowych
wyrobów odzie
ż
owych, posługiwania si
ę
pomiarami antropometrycznymi
dla potrzeb konstrukcji odzie
ż
y, okre
ś
lania wielko
ś
ci odzie
ż
y oraz
stosowania terminologii z zakresu wykonywania miar i modelowania
form odzie
ż
y.
W procesie dydaktycznym wskazane jest stosowanie nast
ę
puj
ą
cych
metod nauczania: pokazu z obja
ś
nieniem, tekstu przewodniego oraz
ć
wicze
ń
praktycznych.
Zaleca si
ę
, aby podczas realizacji programu jednostki modułowej
uczniowie wykonywali pomiary krawieckie na figurze człowieka,
stosowali symbolik
ę
pomiarów oraz okre
ś
lali wielko
ść
wyrobu
odzie
ż
owego. Podczas czynno
ś
ci zwi
ą
zanych z dokonywaniem
pomiarów na figurze człowieka nale
ż
y zwraca
ć
szczególn
ą
uwag
ę
na
staranno
ść
i dokładno
ść
pomiarów i zapisów.
Wskazane jest, aby zaj
ę
cia były prowadzone w pracowni
projektowania i modelowania odzie
ż
y, w grupach do 15 osób.
Ć
wiczenia
praktyczne
mog
ą
by
ć
realizowane
indywidualnie
lub
w zespołach 2 – 4 osobowych.
W czasie zaj
ęć
uczniowie powinni mie
ć
mo
ż
liwo
ść
korzystania
z tabel pomiarów antropometrycznych, przyrz
ą
dów pomiarowych
niezb
ę
dnych do wykonania pomiarów z figury ludzkiej,
ż
urnali, literatury
zawodowej, czasopism oraz innych
ź
ródeł informacji.
W wyniku realizacji programu jednostki uczniowie powinni opanowa
ć
umiej
ę
tno
ś
ci wykonywania pomiarów figury człowieka, posługiwania si
ę
„
Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
59
tabelami pomiarów antropometrycznych, posługiwania si
ę
terminologi
ą
dotycz
ą
c
ą
modelowania form odzie
ż
y.
6. Propozycje metod sprawdzania i oceny osi
ą
gni
ęć
edukacyjnych ucznia
Sprawdzanie i ocenianie osi
ą
gni
ęć
uczniów powinno odbywa
ć
si
ę
przez cały czas realizacji programu jednostki modułowej na podstawie
okre
ś
lonych kryteriów.
Wiadomo
ś
ci i umiej
ę
tno
ś
ci uczniów niezb
ę
dne do realizacji
ć
wicze
ń
praktycznych mog
ą
by
ć
sprawdzane za pomoc
ą
sprawdzianów ustnych
i pisemnych oraz testów osi
ą
gni
ęć
szkolnych.
Umiej
ę
tno
ś
ci
praktyczne
proponuje
si
ę
sprawdza
ć
poprzez
obserwacj
ę
czynno
ś
ci wykonywanych przez uczniów podczas realizacji
ć
wicze
ń
.
W procesie oceniania szczególn
ą
uwag
ę
nale
ż
y zwraca
ć
na:
− okre
ś
lanie poło
ż
enia podstawowych punktów pomiarowych na figurze
człowieka,
− odczytywanie wymiarów z tabel pomiarów antropometrycznych,
− oznaczanie pomiarów zgodnie z obowi
ą
zuj
ą
c
ą
symbolik
ą
,
− wykonywanie pomiarów krawieckich dla podstawowych wyrobów
odzie
ż
owych,
− porównywanie wyników pomiarów krawieckich z tabelami pomiarów
antropometrycznych,
− ustalanie wielko
ś
ci wyrobu odzie
ż
owego.
W ko
ń
cowej ocenie osi
ą
gni
ęć
uczniów po zako
ń
czeniu realizacji
programu jednostki, nale
ż
y uwzgl
ę
dni
ć
wyniki sprawdzianów, testów
osi
ą
gni
ęć
szkolnych oraz poziom wykonania
ć
wicze
ń
. Ocenianie
osi
ą
gni
ęć
uczniów powinno by
ć
zgodne z obowi
ą
zuj
ą
c
ą
skal
ą
ocen.
„
Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
60
Jednostka modułowa 743 [01].Z2.02
Konstruowanie i modelowanie form podstawowych
wyrobów odzie
ż
owych
1. Szczegółowe cele kształcenia
W wyniku procesu kształcenia ucze
ń
(słuchacz) powinien umie
ć
:
− zorganizowa
ć
stanowisko pracy do konstruowania i modelowania
form odzie
ż
y, zgodnie z zasadami bezpiecze
ń
stwa i higieny pracy
oraz wymaganiami ergonomii,
− odczyta
ć
z tabel antropometrycznych wymiary potrzebne do
wykonania konstrukcji i modelowania form podstawowych wyrobów
odzie
ż
owych,
− wykona
ć
pomiary do sporz
ą
dzenia konstrukcji i modelowania form
podstawowych wyrobów odzie
ż
owych,
− zastosowa
ć
zasady obliczania odcinków konstrukcyjnych,
− ustali
ć
wielko
ść
dodatku
konstrukcyjnego
w
podstawowych
asortymentach odzie
ż
y,
− dobra
ć
materiały,
narz
ę
dzia
i
przybory
do
konstruowania
i modelowania form odzie
ż
y,
− sporz
ą
dzi
ć
rysunki siatki konstrukcyjnej podstawowych elementów
wyrobów odzie
ż
owych,
− zastosowa
ć
zasady prowadzenia linii modelowych,
− narysowa
ć
kształty elementów wyrobów odzie
ż
owych,
− sporz
ą
dzi
ć
rysunek siatki konstrukcyjnej standardowej spódnicy
damskiej,
− sporz
ą
dzi
ć
rysunek siatki konstrukcyjnej standardowych spodni
damskich i m
ę
skich,
− sporz
ą
dzi
ć
rysunek siatki konstrukcyjnej standardowej bluzki
damskiej,
− sporz
ą
dzi
ć
rysunek siatki konstrukcyjnej standardowego r
ę
kawa
i kołnierza do bluzki damskiej,
− sporz
ą
dzi
ć
rysunek siatki konstrukcyjnej standardowej kamizelki
damskiej i m
ę
skiej,
− sporz
ą
dzi
ć
rysunek siatki konstrukcyjnej standardowego
ż
akietu
damskiego,
− sporz
ą
dzi
ć
rysunek siatki konstrukcyjnej standardowego r
ę
kawa
dwucz
ęś
ciowego do
ż
akietu damskiego,
− sporz
ą
dzi
ć
rysunek siatki konstrukcyjnej koszuli m
ę
skiej,
− sporz
ą
dzi
ć
rysunek siatki konstrukcyjnej r
ę
kawa do koszuli m
ę
skiej,
− dobra
ć
wielko
ść
dodatku na szwy i podwini
ę
cia w wykonanych
formach wyrobów odzie
ż
owych,
− okre
ś
li
ć
ró
ż
nic
ę
mi
ę
dzy form
ą
a szablonem,
„
Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
61
− wykona
ć
szablony podstawowych elementów wyrobów odzie
ż
owych,
− zastosowa
ć
zasady stopniowania szablonów.
3. Materiał nauczania
Organizacja stanowiska pracy.
Zasady obliczania odcinków konstrukcyjnych.
Zasady ustalania dodatku konstrukcyjnego.
Konstrukcja i modelowanie form spódnicy podstawowej.
Konstrukcja i modelowanie form spodni damskich i m
ę
skich.
Konstrukcja odzie
ż
y damskiej przeznaczonej na górn
ą
cz
ęść
figury.
Konstrukcja odzie
ż
y m
ę
skiej przeznaczonej na górn
ą
cz
ęść
figury.
Zasady
opracowywania
szablonów
podstawowych
wyrobów
odzie
ż
owych.
Metody stopniowania szablonów odzie
ż
owych.
3.
Ć
wiczenia
•
Wykonywanie pomiarów figury człowieka niezb
ę
dnych do wykonania
konstrukcji i modelowania podstawowych form odzie
ż
y.
•
Ustalanie wielko
ś
ci dodatków konstrukcyjnych dla podstawowych
wyrobów odzie
ż
owych.
•
Obliczanie warto
ś
ci odcinków konstrukcyjnych potrzebnych do
sporz
ą
dzania rysunków siatek konstrukcyjnych.
•
Sporz
ą
dzanie rysunków siatek konstrukcyjnych podstawowych
elementów wyrobów odzie
ż
owych.
•
Rysowanie
kształtów
podstawowych
elementów
wyrobów
odzie
ż
owych.
•
Sporz
ą
dzanie rysunku siatki konstrukcyjnej i modelowanie form
standardowej spódnicy.
•
Sporz
ą
dzanie rysunków siatek konstrukcyjnych i modelowanie form
standardowych spodni damskich i m
ę
skich.
•
Sporz
ą
dzanie rysunku siatki konstrukcyjnej standardowej bluzki
damskiej.
•
Sporz
ą
dzanie rysunku siatki konstrukcyjnej standardowego r
ę
kawa
i kołnierza do bluzki damskiej.
•
Sporz
ą
dzanie rysunku siatki konstrukcyjnej standardowej kamizelki
damskiej i m
ę
skiej.
•
Sporz
ą
dzanie rysunku siatki konstrukcyjnej standardowego
ż
akietu
damskiego.
•
Sporz
ą
dzanie rysunku siatki konstrukcyjnej standardowego r
ę
kawa
dwucz
ęś
ciowego do
ż
akietu damskiego.
•
Sporz
ą
dzanie rysunku siatki konstrukcyjnej standardowej koszuli
m
ę
skiej.
„
Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
62
•
Sporz
ą
dzanie rysunku siatki konstrukcyjnej standardowego r
ę
kawa
i kołnierza do koszuli m
ę
skiej.
•
Wyznaczanie
warto
ś
ci
dodatków
na
szwy
i
podwini
ę
cia
w wykonanych formach wyrobów odzie
ż
owych.
•
Wykonywanie szablonów spódnicy, spodni i bluzki.
•
Stopniowanie szablonów wybranego wyrobu odzie
ż
owego.
4.
Ś
rodki dydaktyczne
Instrukcje do
ć
wicze
ń
.
Tabele antropometryczne.
Plansze przedstawiaj
ą
ce zasady wykonywania pomiarów krawieckich.
Modele podstawowych wyrobów odzie
ż
owych.
Manekiny.
Foliogramy obrazuj
ą
ce zasady konstrukcji i modelowania odzie
ż
y.
Foliogramy przedstawiaj
ą
ce siatki konstrukcyjne na górn
ą
i doln
ą
cz
ęść
figury.
Formy elementów podstawowych wyrobów odzie
ż
owych w naturalnej
wielko
ś
ci.
Foliogramy
przedstawiaj
ą
ce
szablony
elementów
podstawowych
wyrobów odzie
ż
owych.
Foliogramy przedstawiaj
ą
ce stopniowanie szablonów odzie
ż
y.
Film dydaktyczny z zakresu konstruowania form odzie
ż
y.
Specjalistyczne programy komputerowe.
Techniczne
ś
rodki kształcenia: rzutnik pisma, zestawy komputerowe,
projektor.
5. Wskazania metodyczne do realizacji programu jednostki
Celem realizacji programu jednostki modułowej jest kształtowanie
umiej
ę
tno
ś
ci konstruowania i modelowania form podstawowych wyrobów
odzie
ż
owych, wykonywania szablonów podstawowych elementów
wyrobów odzie
ż
owych oraz stopniowania szablonów elementów
odzie
ż
owych.
Podczas realizacji programu jednostki nale
ż
y wykorzysta
ć
wiadomo
ś
ci
i umiej
ę
tno
ś
ci nabyte przez uczniów w trakcie realizacji programu
jednostki modułowej 743[01].Z2.01 Wykonywanie pomiarów krawieckich.
W procesie dydaktycznym wskazane jest stosowanie nast
ę
puj
ą
cych
metod nauczania: pokazu z obja
ś
nieniem, dyskusji dydaktycznej, tekstu
przewodniego oraz
ć
wicze
ń
praktycznych.
Zaleca si
ę
, aby podczas
ć
wicze
ń
uczniowie wyznaczali warto
ś
ci
dodatków konstrukcyjnych, obliczali odcinki konstrukcyjne, wykre
ś
lali
konstrukcje standardowej odzie
ż
y damskiej i m
ę
skiej, wykonywali
modelowanie form podstawowych asortymentów odzie
ż
y, opracowywali
„
Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
63
szablony podstawowych elementów wyrobów odzie
ż
owych oraz
stopniowali je.
Ć
wiczenia uczniowie powinni wykonywa
ć
samodzielnie.
Nale
ż
y zwraca
ć
uwag
ę
na dokładno
ść
i staranno
ść
wykonywania
zada
ń
.
Wskazane jest, aby zaj
ę
cia prowadzone były w grupach do 15 osób,
w pracowni projektowania i modelowania odzie
ż
y.
W czasie zaj
ęć
uczniowie powinni mie
ć
mo
ż
liwo
ść
korzystania z tabel
antropometrycznych, literatury zawodowej, katalogów, czasopism,
innych
ź
ródeł informacji a tak
ż
e z programów komputerowych w zakresie
konstruowania i modelowania form odzie
ż
y.
Wskazane jest, aby uczniowie gromadzili swoje prace w teczkach
(portfolio).
6. Propozycje metod sprawdzania i oceny osi
ą
gni
ęć
edukacyjnych ucznia
Sprawdzanie i ocenianie osi
ą
gni
ęć
uczniów powinno odbywa
ć
si
ę
w sposób systematyczny przez cały czas realizacji programu jednostki
modułowej na podstawie okre
ś
lonych kryteriów.
Wiadomo
ś
ci i umiej
ę
tno
ś
ci uczniów niezb
ę
dne do realizacji
ć
wicze
ń
praktycznych mog
ą
by
ć
sprawdzane za pomoc
ą
sprawdzianów ustnych
i pisemnych.
Umiej
ę
tno
ś
ci praktyczne proponuje si
ę
sprawdza
ć
obserwuj
ą
c
czynno
ś
ci wykonywane przez uczniów podczas realizacji
ć
wicze
ń
.
Podczas obserwacji pracy uczniów szczególn
ą
uwag
ę
nale
ż
y
zwraca
ć
na:
− organizowanie stanowiska pracy do konstruowania i modelowania
odzie
ż
y,
− dobieranie materiałów, narz
ę
dzi i przyborów do konstruowania
i modelowania odzie
ż
y,
− odczytywanie z tabel antropometrycznych wymiarów do wykonania
konstrukcji i modelowania podstawowych wyrobów odzie
ż
owych,
− okre
ś
lanie dodatku konstrukcyjnego dla podstawowych wyrobów
odzie
ż
owych,
− obliczanie warto
ś
ci odcinków konstrukcyjnych dla podstawowych
wyrobów odzie
ż
owych,
− wykre
ś
lanie siatek konstrukcyjnych,
− modelowanie form ró
ż
nych asortymentów odzie
ż
y,
− opracowywanie szablonów podstawowych elementów wyrobów
odzie
ż
owych,
− wykonywanie stopniowania szablonów odzie
ż
owych.
W ocenie ko
ń
cowej osi
ą
gni
ęć
uczniów po zako
ń
czeniu realizacji
programu jednostki, nale
ż
y uwzgl
ę
dni
ć
wyniki sprawdzianów, testów
„
Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
64
osi
ą
gni
ęć
szkolnych oraz poziom wykonania
ć
wicze
ń
. Ocenianie
osi
ą
gni
ęć
uczniów powinno by
ć
zgodne z obowi
ą
zuj
ą
c
ą
skal
ą
ocen.
„
Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
65
Jednostka modułowa 743 [01].Z2.03
Modelowanie form odzie
ż
y zgodnie z projektem
plastycznym
1. Szczegółowe cele kształcenia
W wyniku procesu kształcenia ucze
ń
(słuchacz) powinien umie
ć
:
− zorganizowa
ć
stanowisko pracy do modelowania form odzie
ż
y
zgodnie z zasadami bezpiecze
ń
stwa i higieny pracy, ochrony
przeciwpo
ż
arowej oraz wymaganiami ergonomii,
− zastosowa
ć
zasady modelowania konstrukcyjnego i wtórnego,
− odczyta
ć
projekt plastyczny modelu odzie
ż
owego,
− dobra
ć
materiały, narz
ę
dzia i przybory do wykre
ś
lania konstrukcji
i modelowania form odzie
ż
y,
− wykona
ć
konstrukcj
ę
i modelowanie wtórne spódnic dla ró
ż
nych
fasonów,
− zastosowa
ć
zasady modelowania wtórnego spodni z jednoczesnym
ustaleniem dodatku konstrukcyjnego dla ró
ż
nych fasonów,
− wykona
ć
modelowanie wtórne bluzek,
− zastosowa
ć
zasady modelowania wtórnego kamizelek,
− wykona
ć
modelowanie wtórne odzie
ż
y o charakterze sportowym,
− wykona
ć
modelowanie wtórne odzie
ż
y roboczej,
− wykona
ć
konstrukcj
ę
i modelowanie wtórne bielizny,
− wykona
ć
konstrukcj
ę
i modelowanie wtórne odzie
ż
y dzieci
ę
cej
i młodzie
ż
owej,
− wykona
ć
modelowanie przestrzenne bluzki damskiej,
− wymodelowa
ć
formy podstawowych wyrobów odzie
ż
owych, zgodnie
z projektem plastycznym.
2. Materiał nauczania
Organizacja stanowiska pracy.
Zasady modelowania wtórnego.
Zasady wykorzystywania projektów plastycznych do modelowania
konstrukcyjnego i wtórnego odzie
ż
y.
Zasady modelowania konstrukcyjnego i wtórnego ró
ż
nych fasonów
spódnic, zgodnie z projektem plastycznym.
Zasady modelowania wtórnego ró
ż
nych fasonów spodni, zgodnie
z projektem plastycznym.
Zasady modelowania wtórnego odzie
ż
y damskiej przeznaczonej na
górn
ą
cz
ęść
figury.
Zasady modelowania wtórnego odzie
ż
y m
ę
skiej przeznaczonej na górn
ą
cz
ęść
figury.
Zasady modelowania wtórnego odzie
ż
y sportowej.
„
Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
66
Zasady modelowania wtórnego form odzie
ż
y roboczej.
Zasady modelowania wtórnego form bielizny.
Zasady modelowania wtórnego odzie
ż
y dla ró
ż
nych grup wiekowych.
Zasady modelowania przestrzennego.
3.
Ć
wiczenia
•
Posługiwanie si
ę
projektami plastycznymi w procesie modelowania
odzie
ż
y.
•
Wykonywanie pomiarów krawieckich niezb
ę
dnych do modelowania
form ró
ż
nych fasonów odzie
ż
y.
•
Wykonywanie modelowania konstrukcyjnego i wtórnego spódnic.
•
Wykonywanie modelowania konstrukcyjnego i wtórnego spodni.
•
Wykonywanie modelowania konstrukcyjnego i wtórnego odzie
ż
y
damskiej na górn
ą
cz
ęść
figury.
•
Wykonywanie modelowania konstrukcyjnego i wtórnego odzie
ż
y
m
ę
skiej na górn
ą
cz
ęść
figury.
•
Wykonywanie modelowania wtórnego odzie
ż
y sportowej.
•
Wykonywanie modelowania konstrukcyjnego odzie
ż
y roboczej.
•
Wykonywanie modelowania konstrukcyjnego i wtórnego bielizny.
•
Wykonywanie modelowania konstrukcyjnego i wtórnego odzie
ż
y
dzieci
ę
cej i młodzie
ż
owej.
•
Wykonywanie modelowania przestrzennego bluzki damskiej na
manekinie.
4.
Ś
rodki dydaktyczne
Teksty przewodnie do
ć
wicze
ń
.
Tabele antropometryczne.
Plansze z podstawowymi i kontrolnymi pomiarami krawieckimi.
Formy podstawowych wyrobów odzie
ż
owych w naturalnej wielko
ś
ci
i w skali do modelowania wtórnego.
ś
urnale mody.
Modele wyrobów odzie
ż
owych.
Manekiny.
Projekty plastyczne odzie
ż
y.
Foliogramy przedstawiaj
ą
ce zasady konstrukcji i modelowania wtórnego
odzie
ż
y.
Foliogramy form i szablonów podstawowych wyrobów odzie
ż
owych oraz
modelowania wtórnego elementów odzie
ż
y na doln
ą
i górn
ą
cz
ęść
figury.
Film dydaktyczny z zakresu modelowania form odzie
ż
y.
Programy komputerowe do konstrukcji i modelowania form odzie
ż
y.
Techniczne
ś
rodki kształcenia: rzutnik pisma, komputer, projektor.
„
Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
67
5. Wskazania metodyczne do realizacji programu jednostki
Celem realizacji programu jednostki modułowej jest kształtowanie
umiej
ę
tno
ś
ci
posługiwania
si
ę
projektami
plastycznymi
odzie
ż
y
w procesie modelowania odzie
ż
y, modelowania form ró
ż
nych fasonów
odzie
ż
y, zgodnych z tendencjami mody i przeznaczeniem oraz
dostosowanych do wieku.
Podczas
realizacji
programu
jednostki
nale
ż
y
wykorzysta
ć
wiadomo
ś
ci i umiej
ę
tno
ś
ci nabyte przez uczniów w trakcie realizacji
programu jednostki modułowej 743[01].Z2.01 Wykonywanie pomiarów
krawieckich,
743[01].Z2.02
Konstruowanie
i
modelowanie
form
podstawowych wyrobów odzie
ż
owych.
W
procesie
dydaktycznym
powinny
znale
źć
zastosowanie
nast
ę
puj
ą
ce metody nauczania: pokaz z obja
ś
nieniem, dyskusja
dydaktyczna, metoda tekstu przewodniego, metoda projektów oraz
ć
wiczenia praktyczne.
Przed przyst
ą
pieniem do konstrukcji i modelowania form odzie
ż
y
zalecana
jest
prezentacja
projektów
plastycznych
zgodnych
z
tendencjami
mody
oraz
zapoznanie
uczniów
z
zasadami
wykorzystywania
projektów
plastycznych
do
modelowania
konstrukcyjnego i wtórnego odzie
ż
y.
Wskazane jest, aby uczniowie wykonywali projekty plastyczne
modelu odzie
ż
owego na sylwetce, dobierali odpowiedni
ą
konstrukcj
ę
,
przenosili proporcje z rysunku modelowego na siatk
ę
konstrukcyjn
ą
,
stosowali zasady wyprowadzania linii modelowych oraz projektowali
elementy zdobnicze.
Proponuje si
ę
, aby zaj
ę
cia dydaktyczne prowadzone były w pracowni
projektowania i modelowania odzie
ż
y, w grupach do 15 osób.
Ć
wiczenia
mog
ą
by
ć
realizowane
indywidualnie
lub
w zespołach 2 – 4 osobowych.
W czasie zaj
ęć
uczniowie powinni mie
ć
mo
ż
liwo
ść
korzystania
z
ż
urnali,
literatury
zawodowej,
czasopism
oraz
programów
komputerowych w zakresie konstruowania i modelowania form odzie
ż
y.
Wskazane jest, aby uczniowie gromadzili swoje prace w teczkach
(portfolio).
6. Propozycje metod sprawdzania i oceny osi
ą
gni
ęć
edukacyjnych ucznia
Sprawdzanie i ocenianie osi
ą
gni
ęć
edukacyjnych uczniów powinno
odbywa
ć
si
ę
systematycznie przez cały czas realizacji programu
jednostki modułowej na podstawie ustalonych kryteriów .
Wiedza niezb
ę
dna do wykonania
ć
wicze
ń
praktycznych mo
ż
e by
ć
sprawdzana za pomoc
ą
sprawdzianów ustnych i pisemnych.
„
Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
68
Umiej
ę
tno
ś
ci praktyczne proponuje si
ę
sprawdza
ć
dokonuj
ą
c obserwacji
czynno
ś
ci wykonywanych przez uczniów podczas realizacji
ć
wicze
ń
.
W procesie oceniania szczególn
ą
uwag
ę
nale
ż
y zwraca
ć
na:
− organizowanie stanowiska pracy do modelowania form odzie
ż
y,
− dobieranie materiałów, narz
ę
dzi i przyborów do wykre
ś
lania
konstrukcji i modelowania form odzie
ż
y,
− dobieranie metod modelowania form odzie
ż
y,
− modelowanie wtórne form odzie
ż
y zgodnie z projektem plastycznym,
− wykonywanie
konstrukcji
i
modelowania
wtórnego
ró
ż
nych
asortymentów odzie
ż
y,
− odczytywanie rysunków plastycznych i przenoszenie zało
ż
e
ń
projektów na siatk
ę
konstrukcyjn
ą
lub form
ę
podstawow
ą
,
− rysowanie kształtów elementów wyrobów odzie
ż
owych.
W ocenie ko
ń
cowej osi
ą
gni
ęć
edukacyjnych uczniów po zako
ń
czeniu
realizacji programu jednostki nale
ż
y uwzgl
ę
dni
ć
wyniki sprawdzianów,
poziom wykonania
ć
wicze
ń
oraz jako
ść
wykonania prezentowanych
prac.
Ocenianie osi
ą
gni
ęć
uczniów powinno uwzgl
ę
dnia
ć
obowi
ą
zuj
ą
c
ą
skal
ą
ocen.
„
Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
69
Jednostka modułowa 743 [01].Z2.04
Modelowanie form odzie
ż
y dla figur nietypowych.
1. Szczegółowe cele kształcenia
W wyniku procesu kształcenia ucze
ń
(słuchacz) powinien umie
ć
:
− dobra
ć
materiały, narz
ę
dzia i przybory do modelowania form odzie
ż
y
dla figur nietypowych,
− odczyta
ć
dokumentacj
ę
projektowo – modelow
ą
odzie
ż
y dla figur
nietypowych.
− wykona
ć
pomiary krawieckie nietypowej figury człowieka,
− okre
ś
li
ć
zasady tuszowania wad figury poprzez
ś
rodki krawieckie,
− wykona
ć
modele form dla nietypowych figur kobiecych,
− wykona
ć
modele form dla nietypowych figur m
ę
skich,
− wykona
ć
modelowanie konstrukcyjne i wtórne spódnicy na nietypow
ą
figur
ę
,
− wykona
ć
modelowanie konstrukcyjne i wtórne spodni damskich lub
m
ę
skich na nietypow
ą
figur
ę
,
− wykona
ć
modelowanie form damskiej bluzki podstawowej na figur
ę
spr
ęż
yst
ą
,
− wykona
ć
modelowanie formy damskiej bluzki podstawowej na figur
ę
pochył
ą
,
− wykona
ć
modelowanie ubiorów dla figur typu C i D.
2. Materiał nauczania
Zasady modelowania konstrukcyjnego i wtórnego odzie
ż
y na figury
nietypowe.
Dokumentacja projektowo – modelowa odzie
ż
y dla figur nietypowych.
Zasady modelowania konstrukcyjnego i wtórnego spódnicy na nietypow
ą
figur
ę
.
Zasady modelowania konstrukcyjnego i wtórnego spodni na figury
nietypowe.
Zasady modelowania odzie
ż
y na figur
ę
spr
ęż
yst
ą
.
Zasady modelowania odzie
ż
y na figur
ę
pochył
ą
.
Zasady modelowania odzie
ż
y na figur
ę
z wadami kr
ę
gosłupa.
Zasady modelowania ubiorów dla figury typu C i D.
3.
Ć
wiczenia
•
Wykonywanie pomiarów krawieckich nietypowej figury ludzkiej.
•
Wykonywanie modelowania konstrukcyjnego i wtórnego spódnicy na
nietypow
ą
figur
ę
.
•
Wykonywanie modelowania konstrukcyjnego i wtórnego spodni
damskich lub m
ę
skich na nietypow
ą
figur
ę
.
„
Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
70
•
Wykonywanie modelowania form bluzki damskiej na figur
ę
spr
ęż
yst
ą
.
•
Wykonywanie modelowania form bluzki damskiej na figur
ę
pochył
ą
.
•
Wykonywanie modelowania odzie
ż
y na figur
ę
z wadami kr
ę
gosłupa.
•
Wykonywanie modelowania ubiorów dla figury typu C i D.
4.
Ś
rodki dydaktyczne
Teksty przewodnie.
Tabele antropometryczne.
Plansze pomiarów krawieckich dla figur nietypowych.
Formy podstawowych wyrobów odzie
ż
owych w naturalnej wielko
ś
ci
i w skali do modelowania wtórnego.
ś
urnale mody.
Manekiny krawieckie.
Dokumentacja projektowo-modelowa odzie
ż
y.
Foliogramy przedstawiaj
ą
ce zasady konstrukcji i modelowania form
odzie
ż
y dla figur nietypowych.
Film dydaktyczny z zakresu przeprowadzania pomiarów krawieckich
z figur nietypowych.
Techniczne
ś
rodki kształcenia: rzutnik pisma, komputer, projektor.
5. Wskazania metodyczne do realizacji programu jednostki
Realizacja programu jednostki modułowej ma na celu kształtowanie
umiej
ę
tno
ś
ci modelowania form odzie
ż
y na figury nietypowe.
Podczas realizacji programu jednostki wskazane jest wykorzystanie
wiadomo
ś
ci i umiej
ę
tno
ś
ci nabytych przez uczniów w trakcie realizacji
programów
jednostek
modułowych
743[01].Z2.01
Wykonywanie
pomiarów krawieckich, 743[01].Z2.02 Konstruowanie i modelowanie form
podstawowych wyrobów odzie
ż
owych oraz 743[01].Z2.03 Modelowanie
form odzie
ż
y zgodnie z projektem plastycznym.
W procesie dydaktycznym zaleca si
ę
stosowanie nast
ę
puj
ą
cych metod
nauczania: dyskusji dydaktycznej, pokazu z obja
ś
nieniem, pokazu
z instrukta
ż
em, tekstu przewodniego, metody projektów oraz
ć
wicze
ń
praktycznych.
Przed przyst
ą
pieniem do konstruowania i modelowania form odzie
ż
y
na figury nietypowe wskazana jest prezentacja sylwetek człowieka
ze skrzywieniem kr
ę
gosłupa w płaszczy
ź
nie strzałkowej i czołowej,
z deformacjami ko
ń
czyn dolnych oraz zapoznanie uczniów z zasadami
modelowania form odzie
ż
y dla figur nietypowych.
Wskazane jest, aby zaj
ę
cia były prowadzone w pracowni
projektowania i modelowania odzie
ż
y, w grupach do 15 osób.
Ć
wiczenia
praktyczne mog
ą
by
ć
realizowane indywidualnie lub w zespołach 2 – 4
osobowych.
„
Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
71
W czasie zaj
ęć
uczniowie powinni mie
ć
mo
ż
liwo
ść
korzystania
z
ż
urnali, literatury zawodowej, czasopism oraz innych
ź
ródeł informacji.
W wyniku realizacji programu uczniowie powinni opanowa
ć
umiej
ę
tno
ś
ci modelowania form odzie
ż
y na figury nietypowe.
Wskazane
jest,
aby
uczniowie
gromadzili
swoje
prace
w teczkach (portfolio).
6. Propozycje metod sprawdzania i oceny osi
ą
gni
ęć
edukacyjnych ucznia
Sprawdzanie i ocenianie osi
ą
gni
ęć
edukacyjnych uczniów powinno
odbywa
ć
si
ę
na bie
żą
co przez cały czas realizacji programu jednostki
modułowej na podstawie ustalonych kryteriów.
Wiadomo
ś
ci i umiej
ę
tno
ś
ci uczniów niezb
ę
dne do wykonania
ć
wicze
ń
praktycznych mog
ą
by
ć
sprawdzane za pomoc
ą
sprawdzianów ustnych
i pisemnych oraz testów osi
ą
gni
ęć
szkolnych.
Umiej
ę
tno
ś
ci praktyczne nale
ż
y sprawdza
ć
obserwuj
ą
c czynno
ś
ci
wykonywane przez uczniów podczas realizacji
ć
wicze
ń
.
Podczas obserwacji czynno
ś
ci uczniów szczególn
ą
uwag
ę
nale
ż
y
zwróci
ć
na:
− organizowanie stanowiska pracy do modelowania form odzie
ż
y,
− dobieranie materiałów, narz
ę
dzi i przyborów do wykre
ś
lania
konstrukcji i modelowania form odzie
ż
y dla nietypowych figur,
− wykonywanie pomiarów nietypowej figury ludzkiej,
− wykonywanie form wybranych wyrobów odzie
ż
owych na nietypowe
figury.
W ko
ń
cowej ocenie osi
ą
gni
ęć
edukacyjnych uczniów po zako
ń
czeniu
realizacji programu jednostki nale
ż
y uwzgl
ę
dni
ć
wyniki sprawdzianów,
jako
ść
wykonania
ć
wicze
ń
oraz poziom wykonania prezentowanych
prac.
Ocenianie osi
ą
gni
ęć
uczniów powinno odbywa
ć
si
ę
zgodnie
z obowi
ą
zuj
ą
c
ą
skal
ą
ocen.
„
Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
72
Moduł 743 [01]. Z3
Technologia kroju i szycia
1. Cele kształcenia
W wyniku procesu kształcenia ucze
ń
(słuchacz) powinien umie
ć
:
− okre
ś
la
ć
etapy wytwarzania odzie
ż
y w przemysłowym zakładzie
odzie
ż
owym,
− charakteryzowa
ć
rodzaje
poł
ą
cze
ń
nitkowych
stosowanych
w wyrobach odzie
ż
owych,
− okre
ś
la
ć
zasady klasyfikacji maszyn i urz
ą
dze
ń
stosowanych
w przemy
ś
le odzie
ż
owym,
− okre
ś
la
ć
zastosowanie i zasady obsługi maszyn i urz
ą
dze
ń
stosowanych do wyrobu odzie
ż
y,
− organizowa
ć
stanowisko pracy zgodnie z zasadami bezpiecze
ń
stwa
i higieny pracy, ochrony przeciwpo
ż
arowej oraz ochrony
ś
rodowiska,
− charakteryzowa
ć
sposoby
okre
ś
lania
zu
ż
ycia
materiałów
w krojowni,
− charakteryzowa
ć
metody kontroli jako
ś
ci materiałów,
− układa
ć
szablony na materiale odzie
ż
owym w zale
ż
no
ś
ci od rodzaju
materiału, asortymentu i fasonu wyrobu,
− charakteryzowa
ć
proces technologiczny w krojowni,
− stosowa
ć
odpowiednie wielko
ś
ci nakładu i ilo
ś
ci krojonych warstw
w ró
ż
nych rodzajach materiałów odzie
ż
owych,
− dobiera
ć
maszyny i urz
ą
dzenia krojcze do rodzaju wykonywanych
prac,
− wykrawa
ć
elementy odzie
ż
y z materiałów podstawowych, wkładów
ocieplaj
ą
cych, podszewek,
− kompletowa
ć
elementy odzie
ż
y i dodatki,
− okre
ś
la
ć
zasady wykonywania obróbki termicznej odzie
ż
y,
− stosowa
ć
odpowiednie parametry obróbki termicznej odzie
ż
y,
− dobiera
ć
maszyny i urz
ą
dzenia do rodzaju obróbki termicznej,
− wykonywa
ć
termiczne formowanie wybranych elementów odzie
ż
y,
− wykonywa
ć
podklejanie
elementów
odzie
ż
y
wkładami
usztywniaj
ą
cymi i wzmacniaj
ą
cymi,
− stosowa
ć
ś
ciegi r
ę
czne,
− obsługiwa
ć
podstawowe maszyny szwalnicze,
− ł
ą
czy
ć
elementy wyrobu odzie
ż
owego,
− wykonywa
ć
proste w
ę
zły technologiczne zgodnie z graficznym
zapisem,
− dobiera
ć
maszyny specjalne do okre
ś
lonej operacji technologicznej.
„
Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
73
2. Wykaz jednostek modułowych
Symbol jednostki
modułowej
Nazwa jednostki modułowej
Orientacyjna liczba
godzin na realizacj
ę
743[01].Z3.01
Organizowanie procesu
technologicznego w krojowni
50
743[01].Z3.02
Wykonywanie obróbki termicznej
odzie
ż
y
80
743[01].Z3.03
Wykonywanie poł
ą
cze
ń
elementów
odzie
ż
y
266
Razem
396
3. Schemat układu jednostek modułowych
743[01].Z3
Technologia kroju i szycia
743[01].Z3.03
Wykonywanie poł
ą
cze
ń
elementów
odzie
ż
y
743[01].Z3.02
Wykonywanie obróbki termicznej
odzie
ż
y
743[01].Z3.01
Organizowanie procesu
technologicznego w krojowni
„
Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
74
4. Literatura
Białczak B.: Maszyny i urz
ą
dzenia w przemy
ś
le odzie
ż
owym. WSiP,
Warszawa 1999
Białczak B., Kotnarowski A., Makowski R.: Maszyny i urz
ą
dzenia
odzie
ż
owe. Cz
ęść
1. Politechnika Radomska, Radom 2001
Białczak B., Kotunarowski A., Makowski R.: Maszyny i urz
ą
dzenia
odzie
ż
owe. Cz
ęść
2. Politechnika Radomska, Radom 2003
Czy
ż
ewski H.: Krawiectwo. WSiP, Warszawa 1996
Czy
ż
ewski H.: Krawiectwo. WSiP, Warszawa 1999
Filipiak
I.,
Kowalczyk
K.:
Konfekcjonowanie
dzianin.
WSiP,
Gajzler Z., Kowalczyk K., Krysi
ń
ska G.: Konfekcjonowanie dzianin.
Warszawa 1977
Kazik R., Krawczyk J.: Technologia odzie
ż
y. WSiP, Warszawa 1998
Warszawa 1989
Krysi
ń
ska S.: Szycie i konserwacja odzie
ż
y. WSiP, Warszawa 1999
Lewandowska-Stark E., Lipke-Skrawek Z.: Techniki szycia odzie
ż
y.
SOP, Toru
ń
1985
Parafianowicz Z.: Słownik odzie
ż
owy. WSiP, Warszawa 1999
Samek P.: Krawiectwo – Technologia. WSiP, Warszawa 1999
Tymolewska B.: Maszynoznawstwo odzie
ż
owe. Zeszyt
ć
wicze
ń
. SOP,
Toru
ń
1996
Wo
ź
niczka B.: Technologia wytwarzania odzie
ż
y. Zeszyt
ć
wicze
ń
. SOP,
Toru
ń
1998
Instrukcja „Rysunek techniczny dla przemysłu odzie
ż
owego.
Krawiectwo – technologia. WSiP, Warszawa 1999
Podstawowe symbole stosowane do opisu rysunków
w
ę
złów
konstrukcyjnych odzie
ż
y”. Politechnika Łódzka.
Czasopismo: Odzie
ż
Wykaz literatury nale
ż
y aktualizowa
ć
w miar
ę
ukazywania si
ę
nowych
pozycji wydawniczych.
„
Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
75
Jednostka modułowa 743 [01].Z3.01
Organizowanie procesu technologicznego
w krojowni
1. Szczegółowe cele kształcenia
W wyniku procesu kształcenia ucze
ń
(słuchacz) powinien umie
ć
:
− zorganizowa
ć
stanowisko
pracy
zgodnie
z
przepisami
bezpiecze
ń
stwa i higieny pracy, ochrony przeciwpo
ż
arowej, ochrony
ś
rodowiska oraz wymaganiami ergonomii,
− posłu
ż
y
ć
si
ę
terminologi
ą
dotycz
ą
c
ą
produkcji odzie
ż
y,
− okre
ś
li
ć
etapy wytwarzania odzie
ż
y w przemysłowych zakładach
odzie
ż
owych,
− posłu
ż
y
ć
si
ę
dokumentacj
ą
technologiczn
ą
wyrobu odzie
ż
owego,
− dokona
ć
klasyfikacji
maszyn
i
urz
ą
dze
ń
stosowanych
w przemy
ś
le odzie
ż
owym,
− scharakteryzowa
ć
maszyny i urz
ą
dzenia do warstwowania i rozkroju
materiałów oraz wykrawania elementów wyrobów odzie
ż
owych,
− obsłu
ż
y
ć
maszyny i urz
ą
dzenia do warstwowania materiałów,
− obsłu
ż
y
ć
maszyny
i
urz
ą
dzenia
do
rozkroju
materiałów
i wykrawania elementów wyrobów odzie
ż
owych,
− zastosowa
ć
zasady kontroli jako
ś
ci materiałów przed rozkrojem,
− posłu
ż
y
ć
si
ę
terminologi
ą
dotycz
ą
c
ą
norm zu
ż
ycia materiałów
w przemysłowej produkcji odzie
ż
y,
− okre
ś
li
ć
czynniki wpływaj
ą
ce na zu
ż
ycie materiałów w przemysłowej
produkcji odzie
ż
y,
− zastosowa
ć
sposoby
normowania
zu
ż
ycia
materiałów
w krojowni,
− zastosowa
ć
rodzaje układów szablonów,
− uło
ż
y
ć
szablony na wyrób odzie
ż
owy,
− wykona
ć
rysunek układu szablonów na materiale,
− okre
ś
li
ć
kolejno
ść
prac w krojowni,
− okre
ś
li
ć
rodzaje warstwowania materiałów,
− zastosowa
ć
zasady prawidłowego warstwowania materiałów,
− scharakteryzowa
ć
techniki
wykrawania
elementów
wyrobów
odzie
ż
owych,
− wykroi
ć
elementy odzie
ż
y z materiałów podstawowych, wkładów
ocieplaj
ą
cych, podszewek,
− dokona
ć
kontroli jako
ś
ci wykrojów,
− zastosowa
ć
zasady numerowania wykrojów,
− skompletowa
ć
elementy odzie
ż
y i dodatki,
− scharakteryzowa
ć
zasady wykrawania skór zgodnie z modelem
odzie
ż
y,
„
Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
76
− scharakteryzowa
ć
zastosowanie
programu
komputerowego
wspomagaj
ą
cego prac
ę
w krojowni,
− zastosowa
ć
przepisy bezpiecze
ń
stwa i higieny pracy, ochrony
przeciwpo
ż
arowej oraz ochrony
ś
rodowiska.
2. Materiał nauczania
Organizacja stanowiska pracy.
Dokumentacja technologiczna wyrobu odzie
ż
owego.
Terminologia zwi
ą
zana z produkcj
ą
odzie
ż
y.
Klasyfikacja maszyn i urz
ą
dze
ń
stosowanych w przemy
ś
le odzie
ż
owym.
Metody przygotowania materiałów odzie
ż
owych do przemysłowej
produkcji odzie
ż
y.
Zasady normowania zu
ż
ycia materiałów odzie
ż
owych w produkcji
przemysłowej.
Organizacja pracy w krojowni.
Układy szablonów.
Układy szablonów na materiale.
Rozkrój materiałów.
Zasady numerowania wykrojów.
Kontrola jako
ś
ci wykrojów.
Komputerowe wspomaganie prac w krojowni.
Przepisy
bezpiecze
ń
stwa
i
higieny
pracy
oraz
ochrony
przeciwpo
ż
arowej.
3.
Ć
wiczenia
•
Ocenianie jako
ś
ci materiałów odzie
ż
owych przeznaczonych do
sporz
ą
dzania wykrojów elementów wyrobów odzie
ż
owych.
•
Ustalanie norm zu
ż
ycia materiałów odzie
ż
owych.
•
Układanie szablonów na materiale.
•
Wykonywanie rysunku układu szablonów na materiale.
•
Ustalanie liczby warstw materiałów odzie
ż
owych w nakładach.
•
Wykonywanie wielowarstwowych nakładów z ró
ż
nych materiałów
odzie
ż
owych.
•
Dobieranie maszyn i urz
ą
dze
ń
do rozkroju materiałów i wykrawania
elementów wyrobów odzie
ż
owych.
•
Wykrawanie elementów wyrobów odzie
ż
owych.
•
Znakowanie i numerowanie wykrojów.
•
Ocenianie jako
ś
ci wykrojów.
4.
Ś
rodki dydaktyczne
Teksty przewodnie do
ć
wicze
ń
.
Dokumentacje technologiczne ró
ż
nych wyrobów odzie
ż
owych.
„
Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
77
Katalogi maszyn i urz
ą
dze
ń
stosowanych w przemy
ś
le odzie
ż
owym.
Szablony wyrobów odzie
ż
owych.
Plansza przedstawiaj
ą
ca klasyfikacj
ę
maszyn i urz
ą
dze
ń
odzie
ż
owych.
Plansze przedstawiaj
ą
ce urz
ą
dzenia do znakowania i numerowania
wykrojów.
Plansze schematów nakładów warstw materiałów.
Trafarety.
Modele i elementy maszyn krojczych oraz maszyny i urz
ą
dzenia krojcze.
Foliogramy
przedstawiaj
ą
ce
schemat
procesu
technologicznego
w przedsi
ę
biorstwie odzie
ż
owym.
Foliogramy z układami szablonów.
Foliogramy przedstawiaj
ą
ce urz
ą
dzenia przygotowawcze i maszyny
krojcze.
Film dydaktyczny obrazuj
ą
cy procesy warstwowania i rozkroju
materiałów ró
ż
nymi metodami.
Techniczne
ś
rodki kształcenia: rzutnik pisma, komputer, projektor.
5. Wskazania metodyczne do realizacji programu jednostki
Program
jednostki
modułowej
obejmuje
tre
ś
ci
dotycz
ą
ce
organizowania procesu technologicznego w krojowni. Podczas zaj
ęć
uczniowie poznaj
ą
wyposa
ż
enie stanowisk pracy w krojowni, etapy prac
w krojowni, sposoby normowania zu
ż
ycia materiałów, zasady kontroli
jako
ś
ci materiałów odzie
ż
owych przed rozkrojem, wykonywanie układu
szablonów
na
materiale,
sposoby
warstwowania
materiałów
odzie
ż
owych, techniki wykrawania elementów wyrobów odzie
ż
owych
oraz stosowanie przepisów bezpiecze
ń
stwa i higieny pracy, ochrony
przeciwpo
ż
arowej, oraz ochrony
ś
rodowiska.
W procesie dydaktycznym nale
ż
y stosowa
ć
nast
ę
puj
ą
ce metody
nauczania: pokaz z obja
ś
nieniem, dyskusj
ę
dydaktyczn
ą
, tekst
przewodni, metod
ę
projektów oraz
ć
wiczenia praktyczne.
Z
uwagi
na
konieczno
ść
ś
cisłego
przestrzegania
zasad
bezpiecze
ń
stwa podczas wykonywania prac na maszynach krojczych
proponuje si
ę
, aby zaj
ę
cia dydaktyczne prowadzone były w grupach do
12 osób, w pracowni wyposa
ż
onej w niezb
ę
dne
ś
rodki dydaktyczne.
Ć
wiczenia praktyczne mog
ą
by
ć
realizowane indywidualnie lub
w zespołach 2-4 osobowych. Podczas realizacji programu jednostki
wskazane jest zorganizowanie wycieczki do zakładu odzie
ż
owego w celu
poznania
przez
uczniów
przebiegu
procesu
technologicznego
w krojowni, pracy maszyn i urz
ą
dze
ń
stosowanych do przygotowania
materiałów do produkcji przemysłowej, warstwowania materiałów,
wykrawania elementów wyrobu odzie
ż
owego oraz przyrz
ą
dów do
znakowania i numerowania wykrojów.
„
Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
78
Podczas zaj
ęć
uczniowie powinni mie
ć
mo
ż
liwo
ść
korzystania
z katalogów, literatury zawodowej, czasopism, oraz innych
ź
ródeł
informacji.
6. Propozycje metod sprawdzania i oceny osi
ą
gni
ęć
edukacyjnych ucznia
Sprawdzanie i ocenianie osi
ą
gni
ęć
edukacyjnych uczniów powinno
odbywa
ć
si
ę
systematycznie, przez cały czas realizacji programu
jednostki modułowej na podstawie ustalonych kryteriów.
Wiadomo
ś
ci i umiej
ę
tno
ś
ci uczniów niezb
ę
dne do realizacji zada
ń
praktycznych mog
ą
by
ć
sprawdzane za pomoc
ą
sprawdzianów ustnych
i pisemnych oraz testów osi
ą
gni
ęć
szkolnych. Umiej
ę
tno
ś
ci praktyczne
proponuje si
ę
sprawdza
ć
poprzez obserwacj
ę
czynno
ś
ci wykonywanych
przez uczniów w trakcie realizacji
ć
wicze
ń
praktycznych.
Podczas obserwacji pracy uczniów szczególn
ą
uwag
ę
nale
ż
y
zwraca
ć
na:
− ocenianie jako
ś
ci materiałów przeznaczonych do przemysłowej
produkcji odzie
ż
y,
− stosowanie zasad ustalania norm zu
ż
ycia materiałów odzie
ż
owych,
− wykonywanie rysunków układu szablonów na materiale,
− wykonywanie wielowarstwowych nakładów z ró
ż
nych materiałów
odzie
ż
owych,
− dobieranie maszyn i urz
ą
dze
ń
do rozkroju materiałów i wykrawania
elementów wyrobów odzie
ż
owych,
− wykrawanie elementów odzie
ż
y,
− przestrzeganie przepisów bezpiecze
ń
stwa i higieny pracy, ochrony
przeciwpo
ż
arowej
oraz
ochrony
ś
rodowiska
obowi
ą
zuj
ą
cych
w krojowni.
W ko
ń
cowej ocenie osi
ą
gni
ęć
uczniów, po zako
ń
czeniu realizacji
programu jednostki modułowej, nale
ż
y uwzgl
ę
dni
ć
wyniki sprawdzianów
ustnych i pisemnych, testów osi
ą
gni
ęć
szkolnych, poziom wykonania
ć
wicze
ń
praktycznych. W procesie oceniania nale
ż
y stosowa
ć
obowi
ą
zuj
ą
c
ą
skal
ę
ocen.
„
Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
79
Jednostka modułowa 743[01].Z3.02
Wykonywanie obróbki termicznej odzie
ż
y
1. Szczegółowe cele kształcenia
W wyniku procesu kształcenia ucze
ń
(słuchacz) powinien umie
ć
:
− scharakteryzowa
ć
rodzaje obróbki termicznej odzie
ż
y,
− zorganizowa
ć
stanowisko pracy do obróbki termicznej odzie
ż
y,
− rozró
ż
ni
ć
maszyny i urz
ą
dzenia stosowane do obróbki parowo–
cieplnej odzie
ż
y,
− obsłu
ż
y
ć
maszyny i urz
ą
dzenia do obróbki termicznej odzie
ż
y,
− okre
ś
li
ć
rodzaje obróbki parowo – cieplnej wyrobów odzie
ż
owych,
− rozró
ż
ni
ć
operacje technologiczne obróbki parowo – cieplnej,
− ustali
ć
parametry parowo – cieplnej obróbki tkanin i tworzyw
odzie
ż
owych,
− scharakteryzowa
ć
etapy pełnego cyklu prasowania mechanicznego,
− wykona
ć
obróbk
ę
parowo – ciepln
ą
odzie
ż
y,
− scharakteryzowa
ć
rodzaje obróbki klejowej,
− rozró
ż
ni
ć
rodzaje pras do klejenia,
− obsłu
ż
y
ć
prasy do klejenia,
− dobra
ć
metody obróbki klejowej do wyrobu odzie
ż
owego,
− zastosowa
ć
odpowiednie parametry klejenia,
− dobra
ć
materiały do podklejania elementów wyrobów odzie
ż
owych,
− podklei
ć
elementy
odzie
ż
y
wkładami
usztywniaj
ą
cymi
i wzmacniaj
ą
cymi,
− okre
ś
li
ć
zasady zgrzewania elementów wyrobów odzie
ż
owych,
− poł
ą
czy
ć
elementy wyrobów odzie
ż
owych za pomoc
ą
zgrzewania,
− oceni
ć
jako
ść
termicznej obróbki odzie
ż
y według okre
ś
lonych
kryteriów,
− zastosowa
ć
przepisy bezpiecze
ń
stwa i higieny pracy oraz ochrony
przeciwpo
ż
arowej podczas obróbki termicznej odzie
ż
y.
2. Materiał nauczania
Organizacja stanowiska pracy do obróbki termicznej elementów odzie
ż
y.
Rodzaje termicznej obróbki odzie
ż
y.
Maszyny i urz
ą
dzenia do termicznej obróbki odzie
ż
y.
Metody parowo – cieplnej obróbki odzie
ż
y.
Zasady parowo – cieplnej obróbki odzie
ż
y.
Parametry parowo – cieplnej obróbki tkanin i tworzyw odzie
ż
owych.
Prasy do klejenia.
Parametry klejenia.
Kleje i materiały klejowe.
„
Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
80
Techniki obróbki klejowej wyrobów odzie
ż
owych.
Metody zgrzewania materiałów odzie
ż
owych.
Przepisy bezpiecze
ń
stwa i higieny pracy oraz ochrony przeciwpo
ż
arowej
obowi
ą
zuj
ą
ce podczas obsługi maszyn i urz
ą
dze
ń
do termicznej obróbki
odzie
ż
y.
3.
Ć
wiczenia
•
Organizowanie stanowiska do obróbki termicznej odzie
ż
y.
•
Dobieranie maszyn i urz
ą
dze
ń
do obróbki parowo – cieplnej
w zale
ż
no
ś
ci od rodzaju materiału odzie
ż
owego i asortymentu
odzie
ż
y.
•
Ustalanie parametrów obróbki parowo – cieplnej odzie
ż
y.
•
Wykonywanie operacji technologicznych obróbki parowo – cieplnej
w procesie wytwarzania wyrobu odzie
ż
owego.
•
Prasowanie gotowych wyrobów odzie
ż
owych ró
ż
nych asortymentów.
•
Dobieranie metody klejenia do elementu wyrobu odzie
ż
owego
i rodzaju asortymentu odzie
ż
y.
•
Ustalanie parametrów klejenia elementów odzie
ż
y.
•
Ł
ą
czenie elementów odzie
ż
y za pomoc
ą
klejenia.
•
Dobieranie metod zgrzewania elementów odzie
ż
y do rodzaju
materiału odzie
ż
owego i przeznaczenia odzie
ż
y.
•
Analizowanie zasad bezpiecznej pracy podczas obróbki termicznej
odzie
ż
y.
4.
Ś
rodki dydaktyczne
Teksty przewodnie.
Dokumentacja procesu technologicznego wyrobu odzie
ż
owego.
Normy dotycz
ą
ce obróbki termicznej odzie
ż
y.
Katalogi materiałów klejowych.
Katalogi materiałów odzie
ż
owych.
Katalogi maszyn i urz
ą
dze
ń
do obróbki termicznej odzie
ż
y.
Plansze ze znakami informacyjnymi dotycz
ą
cymi termicznej obróbki
odzie
ż
y.
Modele maszyn i urz
ą
dze
ń
do prasowania.
Modele podstawowych wyrobów odzie
ż
owych.
Manekiny.
Narz
ę
dzia i przyrz
ą
dy pomocnicze do obróbki parowo – cieplnej.
Foliogramy przedstawiaj
ą
ce maszyny i urz
ą
dzenia do obróbki termicznej.
Film dydaktyczny ukazuj
ą
cy prac
ę
maszyn i urz
ą
dze
ń
do obróbki
termicznej odzie
ż
y.
Techniczne
ś
rodki kształcenia: rzutnik pisma, komputer, projektor.
„
Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
81
5. Wskazania metodyczne do realizacji programu jednostki
Celem realizacji programu jednostki modułowej jest kształtowanie
umiej
ę
tno
ś
ci dobierania maszyn i urz
ą
dze
ń
do obróbki termicznej
odzie
ż
y, wykonywania operacji technologicznych obróbki termicznej
w procesie wytwarzania wyrobu odzie
ż
owego i wyrobów gotowych oraz
wykonywania poł
ą
cze
ń
elementów odzie
ż
y przez zastosowanie klejenia.
Podczas
realizacji
programu
jednostki
nale
ż
y
wykorzysta
ć
umiej
ę
tno
ś
ci uczniów opanowane podczas realizacji modułu 743[01].O1
Podstawy zawodu i jednostki modułowej 743[01].Z3.01 Organizowanie
procesu technologicznego w krojowni.
W procesie dydaktycznym powinny znale
źć
zastosowanie nast
ę
puj
ą
ce
metody nauczania: pokaz z obja
ś
nieniem, dyskusja dydaktyczna,
metoda tekstu przewodniego oraz
ć
wiczenia praktyczne.
Podczas realizacji programu jednostki wskazane jest zorganizowanie
wycieczki dydaktycznej do przemysłowego zakładu odzie
ż
owego w celu
poznania nowoczesnych maszyn i urz
ą
dze
ń
stosowanych do obróbki
termicznej odzie
ż
y.
Ze wzgl
ę
du na obowi
ą
zek przestrzegania przepisów bezpiecze
ń
stwa
podczas wykonywania prac na maszynach prasowalniczych proponuje
si
ę
, aby zaj
ę
cia dydaktyczne prowadzone były w grupach do 12 osób,
w warsztatach szkolnych.
Ć
wiczenia praktyczne mog
ą
by
ć
prowadzone
indywidualnie lub w zespołach 2 - 4 osobowych. Podczas realizacji
programu jednostki uczniowie powinni mie
ć
mo
ż
liwo
ść
korzystania
z literatury zawodowej, norm, katalogów, oraz innych
ź
ródeł informacji.
6. Propozycje metod sprawdzania i oceny osi
ą
gni
ęć
edukacyjnych ucznia
Sprawdzanie i ocenianie osi
ą
gni
ęć
edukacyjnych uczniów powinno
odbywa
ć
si
ę
systematycznie, przez cały czas realizacji programu
jednostki modułowej na podstawie ustalonych kryteriów.
Wiadomo
ś
ci i umiej
ę
tno
ś
ci uczniów niezb
ę
dne do realizacji zada
ń
praktycznych mog
ą
by
ć
sprawdzane za pomoc
ą
sprawdzianów ustnych
i pisemnych oraz testów osi
ą
gni
ęć
szkolnych.
Umiej
ę
tno
ś
ci praktyczne proponuje si
ę
sprawdza
ć
obserwuj
ą
c
czynno
ś
ci
uczniów
wykonywane
w
trakcie
realizacji
ć
wicze
ń
praktycznych.
Podczas obserwacji pracy uczniów szczególn
ą
uwag
ę
nale
ż
y zwróci
ć
na:
− organizowanie stanowiska obróbki termicznej odzie
ż
y zgodnie
z
przepisami
bezpiecze
ń
stwa
i
higieny
pracy,
ochrony
przeciwpo
ż
arowej oraz ochrony
ś
rodowiska,
„
Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
82
− dobieranie maszyn i urz
ą
dze
ń
do rodzaju materiału odzie
ż
owego
i asortymentu odzie
ż
y,
− ustalanie parametrów obróbki parowo – cieplnej odzie
ż
y,
− wykonywanie operacji technologicznych parowo – cieplnej obróbki
wyrobu odzie
ż
owego,
− ustalanie parametrów operacji klejenia elementów odzie
ż
y,
− wykonywanie poł
ą
cze
ń
elementów wyrobów odzie
ż
owych przy
zastosowaniu klejenia.
Po zako
ń
czeniu realizacji programu jednostki modułowej w ocenie
ko
ń
cowej osi
ą
gni
ęć
uczniów, nale
ż
y uwzgl
ę
dni
ć
wyniki sprawdzianów
ustnych i pisemnych, testów dydaktycznych pisemnych, poziom
wykonania
ć
wicze
ń
praktycznych. Podczas oceniania nale
ż
y stosowa
ć
obowi
ą
zuj
ą
c
ą
skal
ę
ocen.
„
Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
83
Jednostka modułowa 743[01].Z3.03
Wykonywanie poł
ą
cze
ń
elementów odzie
ż
y
1. Szczegółowe cele kształcenia
W wyniku procesu kształcenia ucze
ń
(słuchacz) powinien umie
ć
:
− zorganizowa
ć
stanowisko pracy, zgodnie z wymaganiami ergonomii,
− scharakteryzowa
ć
ś
ciegi r
ę
czne, zasadnicze i ozdobne,
− dobra
ć
igły i nici do szycia r
ę
cznego,
− wykona
ć
ś
ciegi r
ę
czne,
− zastosowa
ć
ś
ciegi r
ę
czne w okre
ś
lonej operacji technologicznej,
− dokona
ć
klasyfikacji maszyn szwalniczych,
− scharakteryzowa
ć
budow
ę
zewn
ę
trzn
ą
maszyny st
ę
bnówki płaskiej,
− rozró
ż
ni
ć
podstawowe mechanizmy w st
ę
bnówce płaskiej,
− scharakteryzowa
ć
podstawowe mechanizmy do tworzenia
ś
ciegu
w st
ę
bnówce płaskiej,
− okre
ś
li
ć
zasady
współdziałania
podstawowych
mechanizmów
st
ę
bnówki płaskiej tworz
ą
cych
ś
cieg,
− posłu
ż
y
ć
si
ę
st
ę
bnówk
ą
płask
ą
,
− okre
ś
li
ć
zasady konserwacji st
ę
bnówki płaskiej,
− przeszy
ć
materiał po liniach, o zró
ż
nicowanym stopniu trudno
ś
ci,
− wyregulowa
ć
skok
ś
ciegu oraz napr
ęż
enie nitki górnej i dolnej,
− posłu
ż
y
ć
si
ę
normami dotycz
ą
cymi szwów maszynowych,
− scharakteryzowa
ć
budow
ę
zewn
ę
trzn
ą
overlocka,
− scharakteryzowa
ć
podstawowe mechanizmy do tworzenia
ś
ciegu
w overlocku,
− posłu
ż
y
ć
si
ę
maszyn
ą
overlock,
− okre
ś
li
ć
zasady konserwacji maszyny overlock,
− rozró
ż
ni
ć
rodzaje w
ę
złów technologicznych,
− dokona
ć
interpretacji graficznego zapisu w
ę
złów technologicznych,
− posłu
ż
y
ć
si
ę
graficznym zapisem w
ę
złów technologicznych podczas
wykonywania szwów,
− wykona
ć
proste w
ę
zły technologiczne,
− dobra
ć
oprzyrz
ą
dowanie maszyn szwalniczych do rodzaju tkaniny
i sposobu jej wyko
ń
czenia,
− obsłu
ż
y
ć
maszyny szyj
ą
ce
ś
ciegiem ła
ń
cuszkowym,
− obsłu
ż
y
ć
maszyny szyj
ą
ce skóry,
− obsłu
ż
y
ć
maszyny specjalne do okre
ś
lonej operacji technologicznej,
− okre
ś
li
ć
zasady czyszczenia i konserwacji maszyn do szycia,
− posłu
ż
y
ć
si
ę
dokumentacj
ą
techniczno-technologiczn
ą
,
− zastosowa
ć
przepisy bezpiecze
ń
stwa i higieny pracy oraz ochrony
przeciwpo
ż
arowej podczas wykonywania poł
ą
cze
ń
elementów
odzie
ż
y.
„
Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
84
2. Materiał nauczania
Zasady organizacji stanowiska pracy.
Klasyfikacja
ś
ciegów r
ę
cznych.
Zasady szycia r
ę
cznego.
Rodzaje, budowa i zasada działania maszyn do szycia.
Rodzaje szwów technologicznych.
Rodzaje w
ę
złów technologicznych.
Zasady szycia maszynowego.
Etapy obróbki w
ę
złów technologicznych.
Dokumentacja techniczno-technologiczna.
Czyszczenie i konserwacja maszyn do szycia.
Bezpiecze
ń
stwo i higiena pracy oraz ochrona przeciwpo
ż
arowa.
3.
Ć
wiczenia
•
Rozpoznawanie
ś
ciegów
r
ę
cznych
stosowanych
podczas
wytwarzania odzie
ż
y.
•
Wykonywanie próbników ze
ś
ciegami r
ę
cznymi stosowanymi przy
wytwarzaniu odzie
ż
y.
•
Projektowanie i wykonywanie serwetki zdobionej
ś
ciegami r
ę
cznymi.
•
Przygotowywanie do szycia maszyny st
ę
bnówki płaskiej, zgodnie
z instrukcj
ą
obsługi.
•
Uruchamianie i zatrzymywanie maszyny st
ę
bnówki płaskiej.
•
Wymienianie igieł w maszynie st
ę
bnówce płaskiej.
•
Szycie po liniach o ró
ż
nym stopniu trudno
ś
ci na papierze i materiale.
•
Wykonanie próbników ze szwami ł
ą
cz
ą
cymi, brzegowymi i ozdobnymi
zgodnie z normami.
•
Przygotowanie do szycia maszyny overlock zgodnie z instrukcj
ą
obsługi.
•
Wykonywanie
prostych
w
ę
złów
technologicznych
wyrobów
odzie
ż
owych.
•
Odczytywanie graficznych zapisów w
ę
złów technologicznych.
•
Obsługiwanie maszyn specjalnych stosowanych w przemy
ś
le
odzie
ż
owym.
4.
Ś
rodki dydaktyczne
Instrukcje do
ć
wicze
ń
.
Katalogi, wzorniki
ś
ciegów r
ę
cznych.
Tablice z graficznymi oznaczeniami
ś
ciegów.
Katalogi, wzorniki szwów maszynowych.
Tablice z graficznymi oznaczeniami szwów.
Przybory do szycia r
ę
cznego.
Maszyny szwalnicze - st
ę
bnówka płaska, overlock.
„
Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
85
Narz
ę
dzia i przybory do prasowania.
Instrukcje obsługi maszyn.
Zestaw Polskich Norm.
Dokumentacja techniczno-technologiczna.
Instrukcje bezpiecze
ń
stwa i higieny pracy, ochrony przeciwpo
ż
arowej
i ochrony
ś
rodowiska.
Techniczne
ś
rodki kształcenia.
5. Wskazania metodyczne do realizacji programu jednostki
Program
jednostki
modułowej
obejmuje
tre
ś
ci
dotycz
ą
ce
organizowania stanowiska pracy, szycia r
ę
cznego ró
ż
nymi technikami,
obsługi maszyn szwalniczych, dobierania
ś
ciegów i szwów do
okre
ś
lonych operacji technologicznych oraz wykonywania szwów
technologicznych.
W procesie dydaktycznym zaleca si
ę
stosowa
ć
nast
ę
puj
ą
ce metody
nauczania: pokaz z instrukta
ż
em i
ć
wiczenia praktyczne.
Przed przyst
ą
pieniem do wykonywania
ć
wicze
ń
uczniowie powinni by
ć
poinformowani
o
przepisach
bezpiecze
ń
stwa
i
higieny
pracy
obowi
ą
zuj
ą
cych na stanowisku pracy, zachowaniu prawidłowej postawy
ciała podczas szycia oraz prawidłowym o
ś
wietleniu stanowiska pracy.
Uczniowie pod nadzorem nauczyciela powinni przygotowywa
ć
przybory i maszyny do szycia, wykonywa
ć
szwy technologiczne r
ę
cznie
i maszynowo.
Proponuje si
ę
, aby zaj
ę
cia realizowane były w warsztatach szkolnych
wyposa
ż
onych w nowoczesne
ś
rodki dydaktyczne. Uczniowie powinni
pracowa
ć
w grupie do 15 osób, na indywidualnych stanowiskach pracy.
Podczas realizacji programu jednostki modułowej zaleca si
ę
zorganizowanie wycieczki dydaktycznej do zakładu usługowego oraz
przedsi
ę
biorstwa wytwarzaj
ą
cego odzie
ż
metodami przemysłowymi.
W zwi
ą
zku ze zmieniaj
ą
cymi si
ę
technologiami produkcji odzie
ż
y
nauczyciel kieruj
ą
cy procesem dydaktycznym zobowi
ą
zany jest do
aktualizowania tre
ś
ci kształcenia.
6. Propozycje metod sprawdzania i oceny osi
ą
gni
ęć
edukacyjnych ucznia
Sprawdzanie i ocenianie osi
ą
gni
ęć
uczniów powinno odbywa
ć
si
ę
systematycznie, na podstawie okre
ś
lonych kryteriów.
Wiadomo
ś
ci i umiej
ę
tno
ś
ci uczniów niezb
ę
dne do realizacji zada
ń
praktycznych mog
ą
by
ć
sprawdzane za pomoc
ą
sprawdzianów
pisemnych i ustnych oraz testów osi
ą
gni
ęć
szkolnych. Zadania w te
ś
cie
powinny obejmowa
ć
tre
ś
ci dotycz
ą
ce zasad organizacji stanowiska
pracy do wykonywania szwów technologicznych oraz jego wyposa
ż
enia,
„
Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
86
rozró
ż
niania
ś
ciegów r
ę
cznych i szwów maszynowych oraz budowy
i działania podstawowych mechanizmów maszyny do szycia.
Sprawdzanie umiej
ę
tno
ś
ci praktycznych powinno odbywa
ć
si
ę
podczas obserwacji czynno
ś
ci uczniów w trakcie wykonywania
ć
wicze
ń
.
W czasie realizacji zada
ń
praktycznych szczególn
ą
uwag
ę
nale
ż
y
zwraca
ć
na:
− dobieranie
ś
ciegów r
ę
cznych i szwów technologicznych,
− posługiwanie si
ę
dokumentacj
ą
techniczno-technologiczn
ą
,
− szycie po liniach o zró
ż
nicowanym stopniu trudno
ś
ci,
− obróbk
ę
w
ę
złów technologicznych o zło
ż
onej budowie,
− przestrzeganie przepisów bezpiecze
ń
stwa i higieny pracy, ochrony
przeciwpo
ż
arowej oraz ochrony
ś
rodowiska podczas obsługi maszyn
do szycia oraz ich czyszczenia i konserwacji.
W ko
ń
cowej ocenie osi
ą
gni
ęć
uczniów, po zako
ń
czeniu realizacji
programu jednostki, nale
ż
y uwzgl
ę
dni
ć
poziom wykonania
ć
wicze
ń
oraz
wyniki sprawdzianów ustnych i pisemnych.
„
Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
87
Moduł 743 [01]. Z4
Przemysłowa produkcja odzie
ż
y
1. Cele kształcenia
W wyniku procesu kształcenia ucze
ń
(słuchacz) powinien umie
ć
:
− charakteryzowa
ć
zadania przemysłu odzie
ż
owego,
− okre
ś
la
ć
zadania przedsi
ę
biorstwa odzie
ż
owego,
− stosowa
ć
zasady
organizowania
procesu
produkcyjnego
w przedsi
ę
biorstwie odzie
ż
owym,
− stosowa
ć
terminologi
ę
dotycz
ą
c
ą
procesu produkcji odzie
ż
y,
− charakteryzowa
ć
proces technologiczny w krojowni, szwalni
i prasowalni,
− rozró
ż
nia
ć
typy produkcji konfekcyjnej,
− okre
ś
la
ć
zasady organizowania stanowisk pracy w poszczególnych
fazach
procesu
technologicznego
zgodnie
z
przepisami
bezpiecze
ń
stwa i higieny pracy oraz wymaganiami ergonomii,
− rozró
ż
nia
ć
metody i systemy organizowania przemysłowej produkcji
odzie
ż
y,
− okre
ś
la
ć
ró
ż
nice mi
ę
dzy przemysłowym a miarowo – usługowym
wytwarzaniem odzie
ż
y,
− charakteryzowa
ć
zasady opracowywania dokumentacji techniczno–
technologicznej,
− okre
ś
la
ć
czynno
ś
ci wynikaj
ą
ce z graficznego zapisu w
ę
złów
technologicznych w wyrobie odzie
ż
owym,
− stosowa
ć
zasady normowania czasu pracy,
− kontrolowa
ć
przebieg procesu wytwarzania wyrobów odzie
ż
owych
i bieli
ź
niarskich w odniesieniu do dokumentacji techniczno–
technologicznej,
− okre
ś
la
ć
zasady
składowania
i
przechowywania
materiałów
i wyrobów gotowych,
− charakteryzowa
ć
transport wewn
ą
trzzakładowy materiałów, wykrojów,
półfabrykatów i wyrobów odzie
ż
owych zgodnie z obowi
ą
zuj
ą
cymi
przepisami bezpiecze
ń
stwa i higieny pracy,
− charakteryzowa
ć
zagro
ż
enia
zwi
ą
zane
z
transportem
wewn
ą
trzzakładowym,
− szy
ć
wyroby
odzie
ż
owe
według
dokumentacji
techniczno–
technologicznej,
− okre
ś
la
ć
zasady wykonywania zada
ń
w zespole produkcyjnym,
− przestrzega
ć
przepisów bezpiecze
ń
stwa i higieny pracy, ochrony
przeciwpo
ż
arowej oraz ochrony
ś
rodowiska.
„
Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
88
2. Wykaz jednostek modułowych
Symbol
jednostki
modułowej
Nazwa jednostki modułowej
Orientacyjna
liczba godzin
na realizacj
ę
743[01].Z4.01
Organizowanie procesu produkcyjnego
w przedsi
ę
biorstwie odzie
ż
owym
40
743 [01].Z4.02
Opracowywanie dokumentacji procesu
produkcyjnego odzie
ż
y
100
743[01].Z4.03
Wykonywanie operacji technologicznych
w procesie wytwarzania wyrobów odzie
ż
owych
256
Razem
396
3. Schemat układu jednostek modułowych
743[01].Z4
Przemysłowa produkcja odzie
ż
y
743[01].Z4.03
Wykonywanie operacji technologicznych
w procesie wytwarzania wyrobów
odzie
ż
owych
743[01].Z4.02
Opracowywanie dokumentacji procesu
produkcyjnego odzie
ż
y
743[01].Z4.01
Organizowanie procesu produkcyjnego
w przedsi
ę
biorstwie odzie
ż
owym
„
Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
89
4. Literatura
Białczak B.: Maszyny i urz
ą
dzenia w przemy
ś
le odzie
ż
owym. WSiP,
Warszawa 1999
Czy
ż
ewski H.: Krawiectwo. WSiP, Warszawa 1996
Grudzewski W., Hejduk I.: Metody projektowania systemów zarz
ą
dzania.
C.P. i Delfin sp.z o.o., Warszawa 2004
Kazik R., Krawczyk J.: Technologia odzie
ż
y. WSiP, Warszawa 1998
Parafianowicz Z.: Słownik odzie
ż
owy. WSiP, Warszawa 1999
Samek P.: Krawiectwo – Technologia. WSiP, Warszawa 1999
Tymolewska B.: Maszynoznawstwo odzie
ż
owe. Zeszyt
ć
wicze
ń
. SOP,
Toru
ń
1996
Wo
ź
niczka B.: Technologia wytwarzania odzie
ż
y. Zeszyt
ć
wicze
ń
. SOP,
Toru
ń
1998
Normy z zakresu odzie
ż
ownictwa
Czasopisma: Odzie
ż
Wykaz literatury nale
ż
y aktualizowa
ć
w miar
ę
ukazywania si
ę
nowych
pozycji wydawniczych.
„
Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
90
Jednostka modułowa 743[01].Z4.01
Organizowanie procesu produkcyjnego
w przedsi
ę
biorstwie odzie
ż
owym
1. Szczegółowe cele kształcenia
W wyniku procesu kształcenia ucze
ń
(słuchacz) powinien umie
ć
:
− scharakteryzowa
ć
zadania przedsi
ę
biorstwa odzie
ż
owego,
− okre
ś
li
ć
struktur
ę
organizacyjn
ą
przedsi
ę
biorstwa odzie
ż
owego,
− scharakteryzowa
ć
proces produkcji odzie
ż
y,
− scharakteryzowa
ć
typy produkcji konfekcyjnej,
− dobra
ć
metody organizacji produkcji odzie
ż
y do typów produkcji
konfekcyjnej,
− rozró
ż
ni
ć
systemy organizacji produkcji odzie
ż
y,
− scharakteryzowa
ć
zadania podstawowych działów produkcyjnych
w przedsi
ę
biorstwie odzie
ż
owym,
− scharakteryzowa
ć
zasady
współpracy
podstawowych
działów
produkcyjnych w przedsi
ę
biorstwie odzie
ż
owym,
− okre
ś
li
ć
rodzaje stanowisk pracy w podstawowych działach
produkcyjnych,
− zorganizowa
ć
stanowiska
produkcyjne
w
krojowni,
szwalni,
prasowalni i wyko
ń
czalni zgodnie z obowi
ą
zuj
ą
cymi przepisami
bezpiecze
ń
stwa i higieny pracy oraz wymaganiami ergonomii,
− okre
ś
li
ć
ró
ż
nice mi
ę
dzy przemysłowym a miarowo – usługowym
wytwarzaniem odzie
ż
y,
− zastosowa
ć
metody kontroli jako
ś
ci w przedsi
ę
biorstwie odzie
ż
owym,
− zastosowa
ć
zasady zarz
ą
dzania przez jako
ść
,
− okre
ś
li
ć
zasady magazynowania materiałów odzie
ż
owych, dodatków
krawieckich i gotowych wyrobów, zgodnie z obowi
ą
zuj
ą
cymi
przepisami
bezpiecze
ń
stwa
i
higieny
pracy
oraz
ochrony
przeciwpo
ż
arowej,
− scharakteryzowa
ć
zasady transportu wewn
ę
trznego,
− scharakteryzowa
ć
zagro
ż
enia zwi
ą
zane z transportem wewn
ę
trznym,
− scharakteryzowa
ć
zasady komputerowego wspomagania prac
dotycz
ą
cych organizacji produkcji w przedsi
ę
biorstwie odzie
ż
owym,
− zastosowa
ć
przepisy bezpiecze
ń
stwa i higieny pracy, ochrony
przeciwpo
ż
arowej oraz ochrony
ś
rodowiska w przedsi
ę
biorstwie
odzie
ż
owym.
„
Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
91
2. Materiał nauczania
Zadania przemysłu odzie
ż
owego.
Struktura organizacyjna przedsi
ę
biorstwa odzie
ż
owego.
Zadania podstawowych działów produkcyjnych w przedsi
ę
biorstwie
odzie
ż
owym.
Charakterystyka procesu produkcyjnego.
Organizacja procesu produkcyjnego w przedsi
ę
biorstwie odzie
ż
owym.
Typy produkcji.
Metody i systemy organizacji produkcji odzie
ż
y.
Organizacja stanowiska pracy.
Zasady zarz
ą
dzania przez jako
ść
w przedsi
ę
biorstwie odzie
ż
owym.
Kontrola jako
ś
ci produkcji odzie
ż
y i gotowego wyrobu.
Organizacja transportu wewn
ą
trzzakładowego w przedsi
ę
biorstwie
odzie
ż
owym.
Zasady magazynowania materiałów odzie
ż
owych, dodatków krawieckich
i gotowych wyrobów.
Komputerowe wspomaganie prac dotycz
ą
cych organizacji produkcji
odzie
ż
y w przedsi
ę
biorstwie odzie
ż
owym.
Przepisy bezpiecze
ń
stwa i higieny pracy, ochrony
ś
rodowiska oraz
ochrony
przeciwpo
ż
arowej
obowi
ą
zuj
ą
ce
w
przedsi
ę
biorstwie
odzie
ż
owym.
3.
Ć
wiczenia
•
Analizowanie
schematów
organizacyjnych
przedsi
ę
biorstw
odzie
ż
owych.
•
Okre
ś
lanie
zada
ń
produkcyjnych
w
podstawowych
działach
produkcyjnych w przedsi
ę
biorstwie odzie
ż
owym.
•
Dobieranie metod organizacji produkcji odzie
ż
y do typów produkcji
odzie
ż
y oraz ró
ż
nych asortymentów odzie
ż
y.
•
Planowanie
organizacji
i
wyposa
ż
enia
stanowisk
pracy
w poszczególnych działach produkcji przedsi
ę
biorstwa odzie
ż
owego,
zgodnie z zasadami bezpiecze
ń
stwa i higieny pracy, ochrony
przeciwpo
ż
arowej, ochrony
ś
rodowiska oraz wymaganiami ergonomii.
•
Okre
ś
lanie zasad zarz
ą
dzania przez jako
ść
w przedsi
ę
biorstwie
odzie
ż
owym.
•
Opracowywanie
etapów
procesu
produkcyjnego
odzie
ż
y
w przedsi
ę
biorstwie odzie
ż
owym.
4.
Ś
rodki dydaktyczne
Teksty przewodnie do
ć
wicze
ń
.
Dokumentacja procesu produkcyjnego.
Ksi
ę
ga jako
ś
ci z procedurami i instrukcjami stanowiskowymi.
„
Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
92
Katalogi maszyn i urz
ą
dze
ń
odzie
ż
owych.
Katalogi maszyn i urz
ą
dze
ń
transportowych.
Plansze przedstawiaj
ą
ce struktur
ę
organizacyjn
ą
przedsi
ę
biorstw
odzie
ż
owych.
Zestawy norm.
Modele maszyn szwalniczych.
Oprzyrz
ą
dowanie maszyn szwalniczych.
Foliogramy
przedstawiaj
ą
ce
podział
procesu
produkcyjnego
w przedsi
ę
biorstwie odzie
ż
owym.
Foliogramy przedstawiaj
ą
ce schematy systemów organizacji produkcji
odzie
ż
y.
Film dydaktyczny obrazuj
ą
cy organizacj
ę
pracy w magazynie, krojowni,
szwalni, prasowalni i wyko
ń
czalni.
Techniczne
ś
rodki kształcenia: rzutnik pisma, komputer, projektor.
5. Wskazania metodyczne do realizacji programu jednostki.
Program jednostki modułowej obejmuje tre
ś
ci dotycz
ą
ce organizacji
procesu produkcyjnego w przedsi
ę
biorstwie odzie
ż
owym. Podczas
zaj
ęć
uczniowie
zapoznaj
ą
si
ę
ze
struktur
ą
organizacyjn
ą
przedsi
ę
biorstwa odzie
ż
owego, zadaniami podstawowych działów
produkcyjnych, metodami i systemami organizacji produkcji odzie
ż
y,
przebiegiem procesu technologicznego, zasadami zarz
ą
dzania przez
jako
ść
oraz warunkami składowania i przechowywania wyrobów
odzie
ż
owych.
Podczas
realizacji
programu
jednostki
nale
ż
y
wykorzysta
ć
umiej
ę
tno
ś
ci uczniów opanowane podczas realizacji programu jednostki
modułowej 743[01].O1.01 Przestrzeganie przepisów bezpiecze
ń
stwa
i higieny pracy, ochrony przeciwpo
ż
arowej oraz ochrony
ś
rodowiska
i modułu 743[01].Z3 Technologia kroju i szycia.
W procesie dydaktycznym powinny by
ć
zastosowane nast
ę
puj
ą
ce
metody nauczania: pokaz z obja
ś
nieniem, dyskusja dydaktyczna,
metoda tekstu przewodniego, metoda projektów oraz
ć
wiczenia
praktyczne.
Wskazane jest zorganizowanie wycieczki dydaktycznej do
przemysłowego zakładu odzie
ż
owego w celu zapoznania uczniów
z przebiegiem procesu technologicznego, warunkami składowania,
przechowywania materiałów i wyrobów odzie
ż
owych oraz obserwacji
pracy na stanowiskach w podstawowych działach produkcyjnych.
Zaj
ę
cia dydaktyczne nale
ż
y prowadzi
ć
w grupach do 15 osób,
w
warsztatach
szkolnych
wyposa
ż
onych
w
niezb
ę
dne
ś
rodki
dydaktyczne.
Ć
wiczenia praktyczne mog
ą
by
ć
realizowane indywidualnie
lub w zespołach 2 - 4 osobowych.
„
Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
93
Podczas realizacji programu jednostki uczniowie powinni mie
ć
mo
ż
liwo
ść
korzystania z literatury zawodowej, norm, katalogów i innych
ź
ródeł informacji.
6. Propozycje metod sprawdzania i oceny osi
ą
gni
ęć
edukacyjnych ucznia
Sprawdzanie i ocenianie osi
ą
gni
ęć
edukacyjnych uczniów powinno
odbywa
ć
si
ę
systematycznie przez cały czas realizacji programu
jednostki modułowej na podstawie ustalonych kryteriów.
Wiadomo
ś
ci i umiej
ę
tno
ś
ci uczniów niezb
ę
dne do realizacji zada
ń
praktycznych mog
ą
by
ć
sprawdzane za pomoc
ą
sprawdzianów ustnych
i pisemnych oraz testów osi
ą
gni
ęć
szkolnych. Umiej
ę
tno
ś
ci praktyczne
proponuje si
ę
sprawdza
ć
podczas obserwacji czynno
ś
ci wykonywanych
przez uczniów w trakcie realizacji
ć
wicze
ń
praktycznych.
Podczas obserwacji pracy uczniów szczególn
ą
uwag
ę
nale
ż
y
zwraca
ć
na:
- okre
ś
lanie
zada
ń
produkcyjnych
w
podstawowych
działach
produkcyjnych przedsi
ę
biorstwa odzie
ż
owego,
- rozró
ż
nianie metod i systemów organizacji produkcji odzie
ż
y,
- planowanie organizacji i wyposa
ż
enia stanowisk pracy w działach
produkcyjnych zgodnie z przepisami bezpiecze
ń
stwa i higieny pracy,
ochrony przeciwpo
ż
arowej, ochrony
ś
rodowiska i wymaganiami
ergonomii,
- okre
ś
lanie zasad zarz
ą
dzania przez jako
ść
.
W ocenie ko
ń
cowej osi
ą
gni
ęć
uczniów po zako
ń
czeniu realizacji
programu jednostki modułowej, nale
ż
y uwzgl
ę
dni
ć
wyniki sprawdzianów
ustnych i pisemnych, testów osi
ą
gni
ęć
szkolnych, poziom wykonania
ć
wicze
ń
praktycznych oraz wykonanie i prezentacj
ę
projektów.
Ocenianie powinno by
ć
zgodne z obowi
ą
zuj
ą
c
ą
skal
ą
ocen.
„
Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
94
Jednostka modułowa 743[01].Z4.02
Opracowywanie dokumentacji procesu
produkcyjnego odzie
ż
y
1. Szczegółowe cele kształcenia
W wyniku procesu kształcenia ucze
ń
(słuchacz) powinien umie
ć
:
− okre
ś
li
ć
elementy składowe dokumentacji procesu produkcyjnego,
− scharakteryzowa
ć
elementy składowe dokumentacji technicznej
wzoru odzie
ż
y,
− scharakteryzowa
ć
elementy składowe dokumentacji techniczno–
technologicznej,
− okre
ś
li
ć
zasady
opracowywania
dokumentacji
techniczno–
technologicznej,
− wykona
ć
wybrane
elementy
dokumentacji
techniczno–
technologicznej gotowego wyrobu odzie
ż
owego lub bieli
ź
niarskiego,
− zastosowa
ć
informacje zawarte w dokumentacji techniczno–
technologicznej wyrobów odzie
ż
owych i bieli
ź
niarskich oraz na
przywieszkach wyrobów gotowych,
− okre
ś
li
ć
kolejne czynno
ś
ci wynikaj
ą
ce z graficznego zapisu w
ę
złów
technologicznych w wyrobie odzie
ż
owym i bieli
ź
niarskim,
− zastosowa
ć
normy
ś
ciegów i szwów,
− wykona
ć
schemat
strukturalny
wyrobu
odzie
ż
owego
lub
bieli
ź
niarskiego,
− zastosowa
ć
zasady normowania zu
ż
ycia materiałów odzie
ż
owych,
− wykona
ć
układy szablonów zgodnie z planem produkcji wyrobów
odzie
ż
owych,
− wskaza
ć
ró
ż
nice mi
ę
dzy przemysłowym a usługowym normowaniem
materiałów,
− obliczy
ć
norm
ę
zu
ż
ycia materiałów dla pojedynczej sztuki odzie
ż
y
i dla partii wyrobów,
− wykona
ć
dokumentacj
ę
konstrukcji wyrobów odzie
ż
owych lub
bieli
ź
niarskich,
− okre
ś
li
ć
zasady normowania czasu pracy w przemy
ś
le odzie
ż
owym,
− scharakteryzowa
ć
elementy składowe dokumentacji organizacyjno–
produkcyjnej,
− okre
ś
li
ć
zasady
opracowania
dokumentacji
organizacyjno–
produkcyjnej,
− odczyta
ć
zadania produkcyjne zawarte w karcie operacji stanowiska
pracy, przedstawione w formie graficznej i opisowej,
− posłu
ż
y
ć
si
ę
dokumentacj
ą
organizacyjno – produkcyjn
ą
,
− sporz
ą
dzi
ć
kalkulacj
ę
kosztów zwi
ą
zanych z wykonaniem wyrobu
odzie
ż
owego,
„
Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
95
− zaplanowa
ć
formy współpracy w zespole,
− scharakteryzowa
ć
zasady stosowania programu komputerowego
wspomagaj
ą
cego proces przygotowania produkcji odzie
ż
y.
2. Materiał nauczania
Rodzaje dokumentacji procesu produkcyjnego.
Skrócona dokumentacja techniczna wzoru odzie
ż
y.
Dokumentacja techniczno – technologiczna wyrobów odzie
ż
owych
i bieli
ź
niarskich.
Etapy wykonywania dokumentacji techniczno – technologicznej.
Dokumentacja konstrukcji wyrobu odzie
ż
owego.
Dokumentacja normowania materiałów odzie
ż
owych w produkcji
przemysłowej.
Dokumentacja organizacyjno – produkcyjna.
Zasady normowania pracy.
Organizacja pracy zespołów pracowniczych.
3.
Ć
wiczenia
•
Analizowanie dokumentacji procesu produkcyjnego odzie
ż
y.
•
Wykonywanie
wybranych
elementów
skróconej
dokumentacji
technicznej wzoru odzie
ż
y.
•
Wykonywanie schematu strukturalnego wyrobu odzie
ż
owego.
•
Wykonywanie
schematu
w
ę
zła
technologicznego
wyrobu
odzie
ż
owego.
•
Opracowywanie
uproszczonej
dokumentacji
techniczno–
technologicznej wyrobu odzie
ż
owego lub bieli
ź
niarskiego.
•
Wykonywanie
dokumentacji
konstrukcji
wyrobu
odzie
ż
owego
lub bieli
ź
niarskiego.
•
Wykonywanie układów szablonów zgodnie z planem produkcji
wyrobów odzie
ż
owych.
•
Ustalanie normy zu
ż
ycia materiałów odzie
ż
owych dla okre
ś
lonego
wyrobu odzie
ż
owego.
•
Odczytywanie informacji zawartych w dokumentacji organizacyjno–
produkcyjnej wyrobu odzie
ż
owego.
•
Sporz
ą
dzanie kalkulacji kosztów zwi
ą
zanych z wykonywaniem
okre
ś
lonego wyrobu odzie
ż
owego.
4.
Ś
rodki dydaktyczne
Teksty przewodnie.
Katalogi maszyn i urz
ą
dze
ń
odzie
ż
owych.
Przykładowe karty operacji stanowiska roboczego.
Wzory dokumentów obowi
ą
zuj
ą
cych w zakładach odzie
ż
owych.
„
Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
96
Zestawy norm.
Plansze przedstawiaj
ą
ce elementy składowe dokumentacji procesu
produkcyjnego.
Skrócona dokumentacja techniczna wzoru odzie
ż
y.
Dokumentacja techniczno – technologiczna wyrobu odzie
ż
owego.
Dokumentacja konstrukcji wyrobu odzie
ż
owego.
Dokumentacja zu
ż
ycia materiałów odzie
ż
owych.
Dokumentacja organizacyjno – produkcyjna.
Modele ró
ż
nych asortymentów odzie
ż
y.
Manekiny.
Zestaw foliogramów z symbolami graficznymi w
ę
złów technologicznych.
Foliogramy
przedstawiaj
ą
ce
schematy
strukturalne
wyrobów
odzie
ż
owych.
Foliogramy z graficznymi znakami informacyjnymi dotycz
ą
cymi
termicznej obróbki odzie
ż
y.
Foliogramy przedstawiaj
ą
ce stopniowanie szablonów podstawowych
asortymentów odzie
ż
y.
Foliogramy układów szablonów.
Film dydaktyczny dotycz
ą
cy zasad opracowywania dokumentacji
procesu produkcyjnego.
Programy
komputerowe
wspomagaj
ą
ce
prace
zwi
ą
zane
z przygotowaniem produkcji odzie
ż
y.
Techniczne
ś
rodki kształcenia: rzutnik pisma, komputer, projektor
komputerowy.
5. Wskazania metodyczne do realizacji programu jednostki
Celem realizacji programu jednostki jest kształtowanie umiej
ę
tno
ś
ci
odczytywania
i
opracowywania
dokumentacji
techniczno–
technologicznej,
dokumentacji
dotycz
ą
cej
zu
ż
ycia
materiałów
odzie
ż
owych
oraz
dokumentacji
organizacyjno
–
produkcyjnej
w przedsi
ę
biorstwie odzie
ż
owym. Realizacja programu jednostki
powinna by
ć
poprzedzona przypomnieniem wiadomo
ś
ci i umiej
ę
tno
ś
ci
opanowanych
przez
uczniów
w
trakcie
realizacji
modułów:
743[01].Z1Podstawy projektowania odzie
ż
y, 743[01].Z2 Formy odzie
ż
y,
743[01].Z3 Technologia kroju i szycia .
W procesie nauczania – uczenia si
ę
nale
ż
y stosowa
ć
nast
ę
puj
ą
ce
metody nauczania: pokaz z obja
ś
nieniem, dyskusj
ę
dydaktyczn
ą
, tekst
przewodni, metod
ę
projektów oraz
ć
wiczenia praktyczne.
Wskazane jest, aby uczniowie w ramach opracowywanych projektów
sporz
ą
dzali dokumentacj
ę
techniczno – technologiczn
ą
wyrobu
odzie
ż
owego lub bieli
ź
niarskiego, dokumentacj
ę
konstrukcji wyrobu
odzie
ż
owego oraz wykonywali układy szablonów w zale
ż
no
ś
ci od
rodzaju materiału, asortymentu i fasonu wyrobu. Zaj
ę
cia nale
ż
y
„
Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
97
prowadzi
ć
w pracowni wyposa
ż
onej w niezb
ę
dne
ś
rodki dydaktyczne
w grupach do 15 osób na indywidualnych stanowiskach pracy.
Ć
wiczenia praktyczne mog
ą
by
ć
prowadzone indywidualnie lub
w zespołach 2-4 osobowych. W czasie zaj
ęć
uczniowie powinni mie
ć
mo
ż
liwo
ść
korzystania z literatury zawodowej, norm, czasopism,
katalogów, instrukcji oraz innych
ź
ródeł informacji.
6. Propozycje metod sprawdzania i oceny osi
ą
gni
ęć
edukacyjnych ucznia
Sprawdzanie i ocenianie osi
ą
gni
ęć
edukacyjnych uczniów powinno
odbywa
ć
si
ę
systematycznie, przez cały czas realizacji programu
jednostki modułowej na podstawie ustalonych kryteriów.
Wiadomo
ś
ci i umiej
ę
tno
ś
ci uczniów niezb
ę
dne do realizacji
ć
wicze
ń
praktycznych nale
ż
y sprawdza
ć
za pomoc
ą
sprawdzianów ustnych
i pisemnych oraz testów osi
ą
gni
ęć
szkolnych. Umiej
ę
tno
ś
ci praktyczne
proponuje si
ę
sprawdza
ć
obserwuj
ą
c czynno
ś
ci wykonywane przez
uczniów podczas realizacji
ć
wicze
ń
.
Obserwuj
ą
c czynno
ś
ci ucznia podczas wykonywania
ć
wicze
ń
i dokonuj
ą
c oceny jego pracy szczególn
ą
uwag
ę
nale
ż
y zwróci
ć
na:
− organizowanie stanowiska pracy zgodnie z zasadami bezpiecze
ń
stwa
i higieny pracy i wymaganiami ergonomii,
− wykonywanie elementów dokumentacji technicznej wzoru odzie
ż
y,
− wykonywanie schematu strukturalnego wyrobu odzie
ż
owego,
− wykonywanie
schematu
w
ę
zła
technologicznego
wyrobu
odzie
ż
owego,
− obliczanie zu
ż
ycia materiałów odzie
ż
owych i dodatków krawieckich
dla okre
ś
lonego wyrobu odzie
ż
owego,
− posługiwanie si
ę
dokumentacj
ą
techniczno – technologiczn
ą
,
− posługiwanie si
ę
dokumentacj
ą
organizacyjno – produkcyjn
ą
,
− prezentacj
ę
opracowanych projektów.
W ko
ń
cowej ocenie osi
ą
gni
ęć
uczniów, po zako
ń
czeniu realizacji
programu jednostki modułowej, nale
ż
y uwzgl
ę
dni
ć
wyniki sprawdzianów
ustnych i pisemnych, testów osi
ą
gni
ęć
szkolnych oraz poziom
wykonanych
ć
wicze
ń
i projektów. Sprawdzanie i ocenianie osi
ą
gni
ęć
uczniów powinno odbywa
ć
si
ę
zgodnie z obowi
ą
zuj
ą
c
ą
skal
ą
ocen.
„
Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
98
Jednostka modułowa 743[01].Z4.03
Wykonywanie operacji technologicznych
w procesach wytwarzania wyrobów odzie
ż
owych
1. Szczegółowe cele kształcenia
W wyniku procesu kształcenia ucze
ń
(słuchacz) powinien umie
ć
:
− zorganizowa
ć
stanowisko produkcji odzie
ż
y zgodnie z przepisami
bezpiecze
ń
stwa i higieny pracy, ochrony przeciwpo
ż
arowej, ochrony
ś
rodowiska i wymaganiami ergonomii,
− okre
ś
li
ć
zasady organizacji stanowisk roboczych w poszczególnych
fazach procesu technologicznego,
− dobra
ć
maszyny
i
urz
ą
dzenia
do
kolejnych
faz
procesu
technologicznego,
− przewidzie
ć
zagro
ż
enia wyst
ę
puj
ą
ce w procesie produkcyjnym,
− odczyta
ć
zadania produkcyjne zawarte w karcie operacji stanowiska
pracy, przedstawione w formie graficznej i opisowej,
− sporz
ą
dzi
ć
rysunek układu szablonów na tkaninie uwzgl
ę
dniaj
ą
c
wła
ś
ciwo
ś
ci konfekcyjne materiałów odzie
ż
owych,
− wykroi
ć
elementy odzie
ż
y,
− skompletowa
ć
poszczególne wykroje,
− zastosowa
ć
zasady ł
ą
czenia elementów odzie
ż
y,
− wykona
ć
proste i zło
ż
one w
ę
zły technologiczne na elementach
odzie
ż
y,
− uszy
ć
wyroby
odzie
ż
owe
według
dokumentacji
techniczno–
technologicznej,
− wykona
ć
ró
ż
nego rodzaju zapi
ę
cia,
− zastosowa
ć
zasady wyko
ń
czenia wyrobów odzie
ż
owych,
− dokona
ć
obróbki wyko
ń
czeniowej wyrobów odzie
ż
owych,
− wykona
ć
elementy ozdobne w odzie
ż
y,
− wszy
ć
ró
ż
nego rodzaju r
ę
kawy,
− zszy
ć
wykrojone elementy skóry,
− uło
ż
y
ć
szablony na powierzchni błamu lub na łatach skór licowych,
− zastosowa
ć
zasady współpracy w zespole produkcyjnym,
− dokona
ć
kontroli mi
ę
dzyoperacyjnej,
− okre
ś
li
ć
zasady
przeprowadzania
kontroli
gotowego
wyrobu
odzie
ż
owego,
− dokona
ć
klasyfikacji gatunkowej wyrobu odzie
ż
owego,
− okre
ś
li
ć
systemy organizacji produkcji w szwalni i metody pracy,
− przewidzie
ć
konsekwencje
nieprzestrzegania
przepisów
bezpiecze
ń
stwa i higieny pracy, ochrony przeciwpo
ż
arowej oraz
wymaga
ń
ergonomii w trakcie realizacji zada
ń
zawodowych.
„
Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
99
2. Materiał nauczania
Zasady organizacji stanowiska pracy.
Proces wykrawania elementów odzie
ż
y.
Zasady ł
ą
czenia elementów odzie
ż
y.
W
ę
zły technologiczne.
Dokumentacja techniczno – technologiczna.
Systemy organizacji produkcji.
Zespół produkcyjny.
Rodzaje zapi
ęć
odzie
ż
y.
Sposoby wyko
ń
czenia odzie
ż
y.
Elementy ozdobne odzie
ż
y.
Zasady ł
ą
czenia elementów ze skóry.
Przepisy bezpiecze
ń
stwa i higieny pracy, ochrony przeciwpo
ż
arowej,
ochrony
ś
rodowiska oraz wymagania ergonomii dotycz
ą
ce wytwarzania
wyrobów odzie
ż
owych.
3.
Ć
wiczenia
•
Przygotowywanie układu szablonów zastosowaniem programu
komputerowego.
•
Wykonywanie ró
ż
nych rodzajów układu szablonów z zastosowaniem
programu komputerowego.
•
Zaznaczanie punktów monta
ż
owych na wykrojach.
•
Dobieranie przyborów, narz
ę
dzi i maszyn do krojenia i szycia.
•
Wykonywanie wykrojów wyrobów odzie
ż
owych z uwzgl
ę
dnieniem
dodatków na szwy i obr
ę
by.
•
Wykonywanie w
ę
złów technologicznych w wyrobach odzie
ż
owych
zgodnie z kart
ą
operacji.
•
Opracowywanie dokumentacji techniczno – technologicznej wyrobów
odzie
ż
owych.
•
Odczytywanie zada
ń
produkcyjnych zawartych w karcie operacji.
•
Dokonywanie klasyfikacji gatunkowej wyrobów odzie
ż
owych.
4.
Ś
rodki dydaktyczne
Teksty przewodnie do
ć
wicze
ń
.
Plansze układów kroju.
Narz
ę
dzia i przybory do krojenia.
Maszyny do szycia wraz z oprzyrz
ą
dowaniem.
ś
urnale mody dzieci
ę
cej, kobiecej i m
ę
skiej.
Fotografie i rysunki ubiorów na sylwetkach.
Dokumentacja techniczno-technologiczna.
Manekiny krawieckie.
Lustro.
„
Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
100
Programy komputerowe do stopniowania szablonów.
Przepisy bezpiecze
ń
stwa i higieny pracy, ochrony przeciwpo
ż
arowej,
ochrony
ś
rodowiska.
Techniczne
ś
rodki kształcenia.
5. Wskazania metodyczne do realizacji programu jednostki
Realizacja programu jednostki modułowej ma na celu kształtowanie
umiej
ę
tno
ś
ci wykonywania operacji technologicznych w procesach
wytwarzania wyrobów odzie
ż
owych. Program jednostki obejmuje tre
ś
ci
dotycz
ą
ce organizacji procesu produkcyjnego w szwalni. Uczniowie
podczas zaj
ęć
zapoznaj
ą
si
ę
z organizacj
ą
stanowisk pracy
w poszczególnych fazach procesu technologicznego, przebiegiem
procesu technologicznego, organizacj
ą
pracy w zespole produkcyjnym
i metodami kontroli wyrobów odzie
ż
owych. Szczególnie wa
ż
ne jest
opanowanie
przez
uczniów
umiej
ę
tno
ś
ci
wykonywania
w
ę
złów
technologicznych oraz obróbki technologicznej wyrobów odzie
ż
owych
i bieli
ź
nianych.
W
procesie
nauczania-uczenia
si
ę
zaleca
si
ę
stosowanie
nast
ę
puj
ą
cych metod nauczania: pokazu z instrukta
ż
em, tekstu
przewodniego oraz
ć
wicze
ń
praktycznych. Szczególnie zaleca si
ę
stosowanie
ć
wicze
ń
, podczas których uczniowie b
ę
d
ą
mogli doskonali
ć
umiej
ę
tno
ś
ci wykonywania form, stopniowania szablonów, wykonywania
prostych i zło
ż
onych w
ę
złów technologicznych dla okre
ś
lonych wyrobów
odzie
ż
y. Nabyte umiej
ę
tno
ś
ci ułatwi
ą
uczniom zaplanowanie prac
zwi
ą
zanych z wytwarzaniem odzie
ż
y, racjonalne gospodarowanie
surowcami i sprz
ę
tem oraz samodzielne wytwarzanie prostych wyrobów
odzie
ż
owych.
Zaj
ę
cia dydaktyczne nale
ż
y prowadzi
ć
w warsztatach szkolnych
wyposa
ż
onych w przybory do szycia, maszyny szwalnicze, urz
ą
dzenia
i przybory do krojenia oraz prasowania, a tak
ż
e normy,
ż
urnale
i inne
ź
ródła informacji zawodowej. Zaj
ę
cia nale
ż
y zrealizowa
ć
w grupach do 15 osób na indywidualnych stanowiskach pracy.
Podczas zaj
ęć
nale
ż
y zwróci
ć
uwag
ę
na kolejno
ść
realizacji
poszczególnych etapów procesu technologicznego, jego organizacj
ę
,
zgodno
ść
wykonywanych operacji technologicznych z przepisami
bezpiecze
ń
stwa i higieny pracy, ochrony
ś
rodowiska, ochrony
przeciwpo
ż
arowej oraz wymaganiami ergonomii.
„
Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
101
6. Propozycje metod sprawdzania i oceny osi
ą
gni
ęć
edukacyjnych ucznia
Sprawdzanie i ocenianie osi
ą
gni
ęć
uczniów powinno odbywa
ć
si
ę
przez cały czas realizacji programu jednostki modułowej, na podstawie
okre
ś
lonych kryteriów.
Do pomiaru osi
ą
gni
ęć
uczniów zaleca si
ę
stosowa
ć
:
− sprawdziany ustne,
− sprawdziany pisemne,
− testy osi
ą
gni
ęć
szkolnych,
− obserwacj
ę
pracy uczniów podczas wykonywania zada
ń
praktycznych.
Przed przyst
ą
pieniem do wykonywania
ć
wicze
ń
zaleca si
ę
sprawdzenie
umiej
ę
tno
ś
ci
z
zakresu
wykonywania
w
ę
złów
technologicznych.
Pozytywny
wynik
sprawdzianu
powinien
by
ć
warunkiem
przyst
ą
pienia
do
wykonywania
prostych
wyrobów
odzie
ż
owych.
Sprawdzanie umiej
ę
tno
ś
ci uczniów powinno odbywa
ć
si
ę
podczas
obserwacji pracy uczniów w trakcie wykonywania
ć
wicze
ń
praktycznych.
W procesie oceniania szczególn
ą
uwag
ę
nale
ż
y zwróci
ć
na:
− stosowanie przepisów bezpiecze
ń
stwa i higieny pracy, ochrony
przeciwpo
ż
arowej i ochrony
ś
rodowiska podczas wykonywania
ć
wicze
ń
praktycznych,
− dobieranie przyborów, narz
ę
dzi i maszyn do krojenia i szycia,
− wykonywanie
szwów
technologicznych
podczas
wytwarzania
i wyko
ń
czenia prostych asortymentów odzie
ż
owych,
− ł
ą
czenie poszczególnych elementów odzie
ż
y,
− poprawno
ść
i estetyk
ę
wykonania okre
ś
lonych asortymentów
odzie
ż
y.
W ko
ń
cowej ocenie osi
ą
gni
ęć
uczniów nale
ż
y uwzgl
ę
dni
ć
wyniki
sprawdzianów ustnych, pisemnych i praktycznych oraz poziom
wykonania
ć
wicze
ń
.
Ponadto,
uczniowie
powinni
samodzielnie
sprawdza
ć
wyniki swojej pracy według przygotowanego przez
nauczyciela arkusza oceny post
ę
pów. Nast
ę
pnie oceny dokonuje
nauczyciel, bior
ą
c pod uwag
ę
poprawno
ść
, estetyk
ę
i jako
ść
wykonania
zadania.
„
Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
102
Moduł 743[01].Z5
Usługi krawieckie
1. Cele kształcenia
W wyniku procesu kształcenia ucze
ń
(słuchacz) powinien umie
ć
:
− organizowa
ć
stanowisko pracy zgodnie z zasadami bezpiecze
ń
stwa
i higieny pracy, ochrony przeciwpo
ż
arowej, ochrony
ś
rodowiska oraz
wymaganiami ergonomii,
− organizowa
ć
proces wytwarzania odzie
ż
y w zakładach miarowo-
usługowych,
− okre
ś
la
ć
cechy odzie
ż
y miarowej,
− wyró
ż
nia
ć
kolejne etapy wytwarzania odzie
ż
y miarowej,
− charakteryzowa
ć
operacje technologiczne w procesie wytwarzania
wyrobu odzie
ż
owego na miar
ę
,
− okre
ś
la
ć
zasady wykrawania elementów wyrobu,
− okre
ś
la
ć
zasady klejenia elementów wyrobu zgodnie z wymaganiami
technologicznymi,
− wykonywa
ć
w
ę
zły technologiczne w wyrobie odzie
ż
owym,
− ł
ą
czy
ć
elementy wyrobu miarowego w wyrób gotowy,
− posługiwa
ć
si
ę
podstawowymi poj
ę
ciami ekonomicznymi,
− charakteryzowa
ć
mechanizmy rynkowe,
− okre
ś
la
ć
relacje mi
ę
dzy popytem, poda
żą
a cen
ą
,
− okre
ś
la
ć
zasady obliczania progu rentowno
ś
ci wyrobu i jego ceny,
− klasyfikowa
ć
podmioty gospodarcze według normy prawnej,
− okre
ś
la
ć
podstawowe systemy zarz
ą
dzania,
− rozró
ż
nia
ć
dokumenty
zwi
ą
zane
z
zatrudnieniem
oraz
podejmowaniem i wykonywaniem działalno
ś
ci gospodarczej,
− okre
ś
la
ć
obowi
ą
zki i uprawnienia pracodawcy, pracownika i klienta,
− sporz
ą
dza
ć
dokumenty zwi
ą
zane podejmowaniem i wykonywaniem
działalno
ś
ci gospodarczej, zatrudnianiem oraz poszukiwaniem pracy.
2. Wykaz jednostek modułowych
Symbol
jednostki
modułowej
Nazwa jednostek modułowych
Orientacyjna
liczba godzin
na realizacj
ę
743[01].Z5.01 Organizowanie pracy w krawieckim zakładzie
usługowym
100
743[01].Z5.02 Wytwarzanie odzie
ż
y miarowej
236
743[01].Z5.03 Prowadzenie działalno
ś
ci gospodarczej
60
Razem
396
„
Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
103
3. Schemat układu jednostek modułowych
743[01].Z5
Usługi krawieckie
743[01].Z5.03
Prowadzenie działalno
ś
ci
gospodarczej
743[01].Z5.02
Wytwarzanie odzie
ż
y miarowej
743[01].Z5.01
Organizowanie pracy w krawieckim
zakładzie usługowym
„
Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
104
4. Literatura
Doma
ń
ski T.: Tworzenie i rozwój małego przedsi
ę
biorstwa. PWE 1993
Białczak B.: Maszyny i urz
ą
dzenia w przemy
ś
le odzie
ż
owym. WSiP,
Warszawa 1999
Czy
ż
ewski H.: Krawiectwo. WSiP, Warszawa 1996
Gajzler Z., Kowalczyk K., Krysicka G.: Konfekcjonowanie dzianin.
Cz
ęść
1. WSiP, Warszawa 1995
Kazik R., Krawczyk J.: Technologia odzie
ż
y. WSiP, Warszawa 1998
Komosa A.: Szkolny słownik ekonomiczny. Ekonomik, Warszawa 1992
Parafianowicz Z.: Słownik odzie
ż
owy. WSiP, Warszawa 1999
Pietkiewicz E.: Dobre obyczaje. CIM, Warszawa 1997
Samek P.: Krawiectwo - Technologia. WSiP, Warszawa 1999
Tymolewska B.: Maszynoznawstwo odzie
ż
owe. Zeszyt
ć
wicze
ń
. SOP,
Toru
ń
1996.
Wo
ź
niczka B.: Technologia wytwarzania odzie
ż
y. Zeszyt
ć
wicze
ń
. SOP,
Toru
ń
1995
ś
urakowski F.: Poszukiwanie pomysłu na firm
ę
i jej uruchomienie. WSiP,
Warszawa 1999
Kodeks Pracy
Przygotowanie do wej
ś
cia na rynek pracy. Polska Fundacja O
ś
rodków
Wspomagania Rozwoju Gospodarczego. OIC Poland, Lublin 1994
Polskie Normy
Czasopisma: Odzie
ż
, Twój styl.
Wykaz literatury nale
ż
y aktualizowa
ć
miar
ę
ukazywania si
ę
nowych
pozycji wydawniczych.
„
Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
105
Jednostka modułowa 743[01].Z5.01
Organizowanie
pracy w
krawieckim
zakładzie
usługowym
1. Szczegółowe cele kształcenia
W wyniku procesu kształcenia ucze
ń
(słuchacz) powinien umie
ć
:
− okre
ś
li
ć
cechy odzie
ż
y miarowej,
− zaplanowa
ć
wyposa
ż
enie pracowni wytwarzania odzie
ż
y na miar
ę
,
− scharakteryzowa
ć
przebieg procesu wytwarzania odzie
ż
y na miar
ę
,
− wyró
ż
ni
ć
etapy wytwarzania odzie
ż
y miarowej,
− zorganizowa
ć
prac
ę
w zakładzie miarowo – usługowym zgodnie
z wymaganiami ergonomii,
− przyj
ąć
zamówienie od klienta,
− wykona
ć
pomiary figury klienta w zale
ż
no
ś
ci od rodzaju planowanego
wyrobu odzie
ż
owego,
− przygotowa
ć
formy wyrobu zgodnie z rysunkiem modelowym
i wymaganiami klienta,
− wykona
ć
rysunek układu form elementów wyrobu na materiale
z uwzgl
ę
dnieniem rodzaju materiału zasadniczego,
− wykroi
ć
elementy odzie
ż
y,
− przygotowa
ć
wyrób do miary,
− dokona
ć
korekty wyrobu po pierwszej i drugiej przymiarce,
− zastosowa
ć
znaki umowne do oznaczenia ró
ż
nych rodzajów
poprawek po pierwszej i drugiej przymiarce,
− zastosowa
ć
zasady normowania materiałów,
− obliczy
ć
zu
ż
ycie materiałów odzie
ż
owych i dodatków krawieckich,
− sporz
ą
dzi
ć
kalkulacj
ę
kosztów wytwarzania odzie
ż
y,
− zastosowa
ć
konfekcyjne rozwi
ą
zania przy szyciu odzie
ż
y na miar
ę
− zastosowa
ć
przepisy bezpiecze
ń
stwa i higieny pracy, ochrony
przeciwpo
ż
arowej oraz ochrony
ś
rodowiska.
2. Materiał nauczania
Miarowo – usługowa wytwórczo
ść
odzie
ż
y.
Charakterystyka produkcji miarowej.
Wyposa
ż
enie zakładu miarowo – usługowego.
Pomiary sylwetki klienta.
Przygotowanie wyrobu do miary.
Normowanie zu
ż
ycia materiałów w produkcji miarowej.
Typy produkcji i metody pracy w produkcji miarowej.
Znaki umowne okre
ś
laj
ą
ce rodzaj poprawki.
Techniki szycia konfekcyjnego.
„
Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
106
3.
Ć
wiczenia
•
Analizowanie cech odzie
ż
y szytej na miar
ę
.
•
Opracowywanie schematu organizacji pracy, wyposa
ż
enia i zada
ń
zakładów produkuj
ą
cych odzie
ż
na miar
ę
.
•
Przyjmowanie od klienta zamówienia na wykonanie wyrobu
odzie
ż
owego.
•
Przeprowadzanie miary zamówionego wyrobu odzie
ż
owego.
•
Obliczanie zu
ż
ycia materiału w produkcji miarowo - usługowej.
•
Sporz
ą
dzanie kalkulacji kosztów odzie
ż
y szytej na miar
ę
.
4.
Ś
rodki dydaktyczne
Teksty przewodnie do
ć
wicze
ń
.
Wzory dokumentów do podj
ę
cia działalno
ś
ci gospodarczej.
Wzory dokumentów kalkulacji ekonomicznej usług odzie
ż
owych.
Schemat organizacji i wyposa
ż
enia miarowo – usługowego zakładu
odzie
ż
owego.
Schematy przebiegu procesu wytwarzania odzie
ż
y miarowej.
Schemat przeprowadzania miar i nanoszenia poprawek.
Katalogi dotycz
ą
ce odzie
ż
y szytej na miar
ę
.
5. Wskazania metodyczne do realizacji programu jednostki
Celem realizacji programu jednostki jest poznanie przez uczniów
organizacji, wyposa
ż
enia oraz działalno
ś
ci zakładu krawieckiego
ś
wiadcz
ą
cego usługi dla klientów.
W procesie nauczania – uczenia si
ę
powinny znale
źć
zastosowanie
nast
ę
puj
ą
ce metody nauczania: tekstu przewodniego, projektów,
dyskusji dydaktycznej oraz
ć
wicze
ń
praktycznych. Nauczyciel powinien
przygotowa
ć
do zaj
ęć
: teksty przewodnie, wzory dokumentów, poradniki
oraz inne materiały
ź
ródłowe.
Uczniowie korzystaj
ą
c z pyta
ń
prowadz
ą
cych i arkuszy
ć
wicze
ń
zawartych w tekstach przewodnich oraz z materiałów
ź
ródłowych,
samodzielnie planuj
ą
i wykonuj
ą
ć
wiczenia, nauczyciel obserwuje
i analizuje przebieg wykonywanych
ć
wicze
ń
. Nauczyciel pełni rol
ę
doradcy i udziela wyja
ś
nie
ń
.
Ć
wiczenia nale
ż
y realizowa
ć
w warsztatach szkolnych, w grupach do
15 osób podzielonych na zespoły 2 osobowe. Wskazane jest
zorganizowanie wycieczki dydaktycznej do zakładu usługowego
zajmuj
ą
cego si
ę
wykonywaniem odzie
ż
y na miar
ę
oraz poprawkami
krawieckimi.
„
Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
107
6. Propozycje metod sprawdzania i oceny osi
ą
gni
ęć
edukacyjnych ucznia
Sprawdzanie i ocenianie osi
ą
gni
ęć
uczniów powinno odbywa
ć
si
ę
przez cały czas realizacji programu jednostki na podstawie okre
ś
lonych
kryteriów.
Wiadomo
ś
ci i umiej
ę
tno
ś
ci uczniów niezb
ę
dne do realizacji zada
ń
praktycznych mog
ą
by
ć
sprawdzane za pomoc
ą
testów osi
ą
gni
ęć
szkolnych. Zadania w te
ś
cie mog
ą
obejmowa
ć
tre
ś
ci dotycz
ą
ce
technologii wytwarzania odzie
ż
y, cech odzie
ż
y szytej na miar
ę
,
wyposa
ż
enia pracowni wytwarzania odzie
ż
y, kierunków post
ę
pu
technicznego w produkcji odzie
ż
y, zakresu działalno
ś
ci usługowej, zasad
normowania zu
ż
ycia materiałów.
Sprawdzanie umiej
ę
tno
ś
ci praktycznych mo
ż
e by
ć
realizowane
w trakcie obserwacji czynno
ś
ci uczniów podczas wykonywania
ć
wicze
ń
praktycznych. Szczególn
ą
uwag
ę
nale
ż
y zwróci
ć
na:
− organizacj
ę
stanowisk pracy r
ę
cznej i maszynowej w zakładzie
miarowo-usługowym,
− przygotowywanie i sporz
ą
dzanie dokumentów,
− przestrzeganie kolejno
ś
ci prac podczas szycia odzie
ż
y na miar
ę
,
− operowanie zdobyt
ą
wiedz
ą
oraz jej praktyczne zastosowanie
podczas wytwarzania odzie
ż
y miarowej.
Kontrol
ę
poprawno
ś
ci wykonywania
ć
wicze
ń
nale
ż
y prowadzi
ć
podczas realizacji zada
ń
i po ich wykonaniu. Ucze
ń
powinien
samodzielnie wykona
ć
zadanie, dokona
ć
jego oceny w oparciu o arkusz
post
ę
pów. Nauczyciel dokonuje kontroli według tego samego arkusza,
oceniaj
ą
c poprawno
ść
i staranno
ść
wykonanego zadania. Kontroli
poprawno
ś
ci wykonywanych
ć
wicze
ń
powinni dokonywa
ć
równie
ż
uczniowie pracuj
ą
cy w zespołach.
W ocenie ko
ń
cowej osi
ą
gni
ęć
uczniów, po zako
ń
czeniu realizacji
programu jednostki modułowej nale
ż
y uwzgl
ę
dni
ć
wyniki sprawdzianów
i testów osi
ą
gni
ęć
szkolnych, poziom wykonania
ć
wicze
ń
oraz
prezentacj
ę
projektu.
Ocenianie osi
ą
gni
ęć
uczniów powinno by
ć
zgodne z obowi
ą
zuj
ą
c
ą
skal
ą
ocen.
„
Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
108
Jednostka 743[01].Z5.02
Wytwarzanie odzie
ż
y miarowej
1. Szczegółowe cele kształcenia
W wyniku procesu kształcenia ucze
ń
(słuchacz) powinien umie
ć
:
− zorganizowa
ć
stanowisko pracy zgodnie z wymaganiami ergonomii,
− zastosowa
ć
zasady składowania i przechowywania materiałów
odzie
ż
owych i dodatków krawieckich,
− wykona
ć
pomiary krawieckie figury klienta,
− dobra
ć
materiały i dodatki krawieckie niezb
ę
dne do wykonania
okre
ś
lonego wyrobu odzie
ż
owego,
− dobra
ć
techniki wykonania wyrobu odzie
ż
owego,
− dobra
ć
techniki wykonania dodatków odzie
ż
owych,
− obliczy
ć
ilo
ść
materiałów i dodatków krawieckich do uszycia wyrobu
odzie
ż
owego,
− wykroi
ć
elementy wyrobu odzie
ż
owego zgodnie z projektem,
− wykroi
ć
elementy dodatków krawieckich zgodnie z projektem,
− dobra
ć
rodzaje szwów do operacji technologicznych,
− obsłu
ż
y
ć
maszyny szwalnicze,
− zastosowa
ć
ś
ciegi i szwy w okre
ś
lonej operacji technologicznej,
− uszy
ć
wyroby odzie
ż
owe zgodnie z projektem plastycznym,
− dobra
ć
operacje obróbki termicznej,
− zastosowa
ć
techniki prasowania elementów oraz gotowych wyrobów
odzie
ż
owych,
− zastosowa
ć
operacje obróbki klejowej do elementów odzie
ż
y,
− przygotowa
ć
wyrób odzie
ż
owy do miar,
− przeprowadzi
ć
pierwsz
ą
i drug
ą
miar
ę
,
− nanie
ść
poprawki krawieckie podczas miar i po ich dokonaniu,
− dobra
ć
sposoby wyka
ń
czania elementów odzie
ż
y,
− oceni
ć
jako
ść
materiałów odzie
ż
owych i dodatków krawieckich,
− przeprowadzi
ć
kontrol
ę
mi
ę
dzyoperacyjn
ą
,
− wykona
ć
odzie
ż
zgodnie z projektem,
− dobra
ć
dodatki do modeli odzie
ż
y,
− sprawdzi
ć
zgodno
ść
wykonania wyrobu odzie
ż
owego z projektem,
− zastosowa
ć
techniki szycia konfekcyjnego w szyciu miarowym,
− zastosowa
ć
przepisy bezpiecze
ń
stwa i higieny pracy, ochrony
przeciwpo
ż
arowej oraz ochrony
ś
rodowiska.
„
Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
109
2. Materiał nauczania
Organizacja stanowiska pracy.
Organizacja pracy i warunki wykonywania odzie
ż
y według projektu.
Zasady doboru materiałów odzie
ż
owych i dodatków krawieckich do
modeli odzie
ż
y.
Zasady wykonywania miar.
Zasady krojenia pojedynczych elementów odzie
ż
y.
Zasady szycia odzie
ż
y według projektu na miar
ę
.
Kontrola jako
ś
ci odzie
ż
y szytej na miar
ę
.
Operacje obróbki termicznej odzie
ż
y.
Konfekcyjne szycie odzie
ż
y na miar
ę
.
3.
Ć
wiczenia
•
Przygotowywanie form do rozkroju elementów odzie
ż
y szytej według
projektu plastycznego lub na miar
ę
klienta.
•
Dobieranie materiałów odzie
ż
owych do wykonania okre
ś
lonego
ubioru zgodnie z jego przeznaczeniem.
•
Sporz
ą
dzanie układu form wyrobu odzie
ż
owego na materiale kroju.
•
Wykrawanie poszczególnych elementów wyrobu odzie
ż
owego.
•
Przygotowywanie maszyn do szycia i obróbki termicznej wyrobu
odzie
ż
owego.
•
Przygotowywanie
i
wykonywanie
pierwszej
miary
wyrobu
odzie
ż
owego.
•
Nanoszenie poprawek w wyrobie odzie
ż
owym po wykonaniu
pierwszej miary.
•
Przygotowywanie i wykonywanie drugiej miary wyrobu odzie
ż
owego.
•
Nanoszenie poprawek w wyrobie odzie
ż
owym po wykonaniu drugiej
miary.
•
Wyka
ń
czanie szytego wyrobu odzie
ż
y według projektu plastycznego.
•
Ocenianie
jako
ś
ci
gotowego
wyrobu
odzie
ż
owego,
według
okre
ś
lonych kryteriów.
•
Szycie modeli stylizowanych i prezentacja kolekcji.
4.
Ś
rodki dydaktyczne
Plansze pomiarów krawieckich.
Ta
ś
my centymetrowe.
Plansze
przedstawiaj
ą
ce
przeprowadzanie
pierwszej
i
drugiej
miary krawieckiej.
ś
urnale mody z odzie
żą
dzieci
ę
c
ą
, kobiec
ą
oraz m
ę
sk
ą
wraz
z fotografiami i rysunkami ubiorów na sylwetkach.
Manekiny krawieckie.
Urz
ą
dzenia do prasowania.
„
Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
110
Narz
ę
dzia krojcze.
Maszyny do szycia.
Parawany. Lustra.
5. Wskazania metodyczne do realizacji programu jednostki
Realizacja programu jednostki modułowej ma na celu kształtowanie
umiej
ę
tno
ś
ci szycia odzie
ż
y na miar
ę
.
W procesie nauczania-uczenia si
ę
proponuje si
ę
stosowa
ć
metody:
tekstu przewodniego, projektów oraz
ć
wicze
ń
praktycznych.
Przed rozpocz
ę
ciem prac zwi
ą
zanych z wykonaniem projektu nale
ż
y
okre
ś
li
ć
temat, cel, zakres, etapy wykonywania prac, terminy realizacji
oraz sposób prezentacji projektu i opisa
ć
je w kontrakcie zawieranym
mi
ę
dzy uczniem a nauczycielem - opiekunem projektu.
Przed przyst
ą
pieniem do wykonywania zada
ń
nale
ż
y sprawdzi
ć
zgodno
ść
modelowanych form z projektem plastycznym.
Proponuje si
ę
, aby zaj
ę
cia realizowane były w warsztatach szkolnych,
w grupie do 15 osób, na indywidualnych stanowiskach pracy
wyposa
ż
onych w odpowiednie
ś
rodki dydaktyczne.
Podczas realizacji programu jednostki modułowej wskazane jest
prezentowanie filmów dydaktycznych oraz zorganizowanie wycieczki
dydaktycznej do zakładu usługowego w celu poznania całego procesu
produkcyjnego wytwarzania odzie
ż
y.
6. Propozycje metod sprawdzania i oceny osi
ą
gni
ęć
edukacyjnych ucznia
Sprawdzanie i ocenianie osi
ą
gni
ęć
uczniów powinno odbywa
ć
si
ę
przez cały czas realizacji programu jednostki modułowej na podstawie
okre
ś
lonych kryteriów.
Wiedza niezb
ę
dna do realizacji zada
ń
praktycznych mo
ż
e by
ć
sprawdzana za pomoc
ą
sprawdzianów ustnych i pisemnych oraz testów
osi
ą
gni
ęć
szkolnych.
Umiej
ę
tno
ś
ci praktyczne mog
ą
by
ć
sprawdzane poprzez obserwacj
ę
czynno
ś
ci uczniów podczas wykonywania
ć
wicze
ń
praktycznych.
W trakcie realizacji zada
ń
praktycznych szczególn
ą
uwag
ę
nale
ż
y
zwróci
ć
na:
− przestrzeganie przepisów bezpiecze
ń
stwa i higieny pracy, ochrony
przeciwpo
ż
arowej i ochrony
ś
rodowiska podczas wytwarzania
odzie
ż
y,
− przygotowywanie i obsług
ę
maszyn, narz
ę
dzi oraz przyborów do
szycia i obróbki termicznej odzie
ż
y,
− przygotowywanie i przeprowadzanie miar,
− wykonywanie wyrobów odzie
ż
owych zgodnie z obowi
ą
zuj
ą
cymi
zasadami.
„
Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
111
Kryteria oceny projektu powinny uwzgl
ę
dnia
ć
:
− oryginalno
ść
szytego modelu odzie
ż
y,
− dobór materiałów i dodatków krawieckich,
− staranno
ść
i dokładno
ść
wykonania wykrojów elementów modelu,
− staranno
ść
i dokładno
ść
wykonania w
ę
złów technologicznych,
− poprawno
ść
wykonania obróbki termicznej i klejowej,
− zgodno
ść
wykonania modelu odzie
ż
y z projektem plastycznym,
− sposób prezentacji wykonanych projektów.
Uczniowie powinni samodzielnie dokona
ć
oceny swojej pracy,
przeanalizowa
ć
popełnione bł
ę
dy oraz zaplanowa
ć
ewentualne zmiany
w nast
ę
pnych projektach.
W ocenie ko
ń
cowej osi
ą
gni
ęć
uczniów po zako
ń
czeniu realizacji
programu jednostki nale
ż
y uwzgl
ę
dni
ć
wyniki sprawdzianów ustnych
i pisemnych, poziom wykonania
ć
wicze
ń
oraz ocen
ę
projektu.
„
Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
112
Jednostka modułowa 743[01].Z5.03
Prowadzenie działalno
ś
ci gospodarczej
1. Cele kształcenia
W wyniku procesu kształcenia ucze
ń
(słuchacz) powinien umie
ć
:
− posłu
ż
y
ć
si
ę
podstawowymi poj
ę
ciami ekonomicznymi,
− wyja
ś
ni
ć
istot
ę
mechanizmów rynkowych,
− okre
ś
li
ć
relacj
ę
mi
ę
dzy popytem, poda
żą
a cen
ą
,
− zastosowa
ć
zasady
obliczania
progu
rentowno
ś
ci
wyrobu
odzie
ż
owego i jego ceny,
− wyja
ś
ni
ć
poj
ę
cia: podmiot gospodarczy, działalno
ść
gospodarcza,
− sklasyfikowa
ć
podmioty gospodarcze według normy prawnej,
− okre
ś
li
ć
ró
ż
nice
mi
ę
dzy
odzie
ż
owym
przedsi
ę
biorstwem
pa
ń
stwowym, spółdzielni
ą
, a spółkami prawa handlowego,
− scharakteryzowa
ć
podstawowe systemy zarz
ą
dzania,
− scharakteryzowa
ć
czynniki wpływaj
ą
ce na struktur
ę
organizacyjn
ą
podmiotu gospodarczego,
− zastosowa
ć
zasady
podejmowania
działalno
ś
ci
gospodarczej
i prowadzenia własnego zakładu usług krawieckich,
− okre
ś
li
ć
prawa klienta,
− zastosowa
ć
zasady etyki i kultury zawodu,
− zastosowa
ć
przepisy Kodeksu pracy, dotycz
ą
ce praw i obowi
ą
zków
pracownika i pracodawcy,
− okre
ś
li
ć
prawa i obowi
ą
zki pracownika zawieraj
ą
cego umow
ę
o prac
ę
i umow
ę
zlecenie,
− rozpozna
ć
lokalny
rynek
w
celu
prowadzenia
działalno
ś
ci
gospodarczej
ś
wiadcz
ą
cej usługi krawieckie,
− wyja
ś
ni
ć
ró
ż
nice mi
ę
dzy leasingiem a kredytem,
− przeprowadzi
ć
prost
ą
kalkulacj
ę
kosztów usług krawieckich,
− obliczy
ć
cen
ę
sprzeda
ż
y wyrobu odzie
ż
owego,
− sporz
ą
dzi
ć
faktur
ę
,
− dokona
ć
analizy jako
ś
ci
ś
wiadczonych usług krawieckich,
− przygotowa
ć
materiały promuj
ą
ce własn
ą
działalno
ść
gospodarcz
ą
zwi
ą
zan
ą
ze
ś
wiadczeniem usług krawieckich,
− okre
ś
li
ć
formy aktywnego poszukiwania pracy.
2. Materiał nauczania
Prawne i ekonomiczne podstawy prowadzenia działalno
ś
ci gospodarczej
zwi
ą
zanej ze
ś
wiadczeniem usług krawieckich.
Podstawy działalno
ś
ci usługowej w bran
ż
y odzie
ż
owej.
Prawa klienta.
Etyka zawodu.
„
Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
113
Promocja usług.
Zarz
ą
dzanie przez jako
ść
w zakładzie usługowym.
Podmiot gospodarczy, działalno
ść
gospodarcza.
Aktywne poszukiwanie pracy.
Rozmowy kwalifikacyjne.
Kodeks pracy.
3.
Ć
wiczenia
•
Sporz
ą
dzanie kalkulacji ekonomicznej odzie
ż
y szytej na miar
ę
.
•
Sporz
ą
dzanie za
ś
wiadczenia o zamiarze podj
ę
cia działalno
ś
ci
gospodarczej.
•
Wypełnianie wniosku o otwarcie rachunku bankowego.
•
Wypełnianie wniosku o uzyskanie numeru REGON.
•
Obliczanie odsetek od kredytu podj
ę
tego na rozpocz
ę
cie działalno
ś
ci
gospodarczej.
•
Kalkulowanie ceny sprzeda
ż
y produkowanych wyrobów odzie
ż
owych.
•
Sporz
ą
dzanie faktury sprzeda
ż
y wyrobów odzie
ż
owych.
•
Okre
ś
lanie szacunkowe kosztów zwi
ą
zanych z podj
ę
ciem działalno
ś
ci
gospodarczej.
4.
Ś
rodki dydaktyczne
Teksty przewodnie do
ć
wicze
ń
.
Wzory dokumentów zwi
ą
zanych z podejmowaniem działalno
ś
ci
gospodarczej.
Wzory dokumentów kalkulacji ekonomicznej usług odzie
ż
owych.
Plansze przedstawiaj
ą
ce klasyfikacj
ę
potrzeb, klasyfikacj
ę
dóbr i usług,
wykres krzywej popytu i poda
ż
y, przykładowe schematy struktur
organizacyjnych, przykładowy schemat wydziału produkcyjnego, wzory
umów i statuty spółek prawa handlowego.
Techniczne
ś
rodki kształcenia: rzutnik pisma, komputer, projektor.
5. Wskazania metodyczne do realizacji programu jednostki
Celem realizacji programu jednostki jest przygotowanie uczniów do
prowadzenia działalno
ś
ci gospodarczej zwi
ą
zanej ze
ś
wiadczeniem
usług krawieckich i zapoznanie z działalno
ś
ci
ą
zakładu odzie
ż
owego
ś
wiadcz
ą
cego usługi dla klientów.
Podczas realizacji programu jednostki modułowej szczególn
ą
uwag
ę
nale
ż
y zwróci
ć
na sporz
ą
dzanie dokumentów dotycz
ą
cych prowadzenia
działalno
ś
ci
gospodarczej,
szacowanie
kosztów
działalno
ś
ci
gospodarczej, diagnozowanie zakresu usług odzie
ż
owych.
Wskazane jest wykorzystanie wiadomo
ś
ci i umiej
ę
tno
ś
ci opanowanych
przez uczniów podczas realizacji programu jednostek modułowych
„
Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
114
743[01].Z5.01 Organizowanie pracy w krawieckim zakładzie usługowym
i 743[01].Z5.02 Wytwarzanie odzie
ż
y miarowej.
W procesie nauczania-uczenia si
ę
proponuje si
ę
zastosowanie
nast
ę
puj
ą
cych metod nauczania: tekstu przewodniego, projektów,
dyskusji dydaktycznej oraz
ć
wicze
ń
praktycznych.
Nauczyciel powinien przygotowa
ć
do zaj
ęć
: teksty przewodnie, wzory
dokumentów kalkulacji ekonomicznej, poradniki oraz inne materiały
ź
ródłowe. Uczniowie korzystaj
ą
c z pyta
ń
prowadz
ą
cych i arkuszy
ć
wicze
ń
zawartych w tekstach przewodnich oraz z materiałów
ź
ródłowych, samodzielnie planuj
ą
i wykonuj
ą
ć
wiczenia, nauczyciel
obserwuje i kontroluje przebieg wykonywanych
ć
wicze
ń
.
Ć
wiczenia nale
ż
y realizowa
ć
w grupach do 15 osób podzielonych na
zespoły 2 osobowe.
6. Propozycje metod sprawdzania i oceny osi
ą
gni
ęć
edukacyjnych ucznia
Sprawdzanie i ocenianie osi
ą
gni
ęć
uczniów powinno odbywa
ć
si
ę
przez cały czas realizacji programu jednostki na podstawie okre
ś
lonych
kryteriów.
Wiadomo
ś
ci i umiej
ę
tno
ś
ci uczniów niezb
ę
dne do realizacji
ć
wicze
ń
mog
ą
by
ć
sprawdzane za pomoc
ą
testów osi
ą
gni
ęć
szkolnych. Zadania
w te
ś
cie mog
ą
obejmowa
ć
tre
ś
ci dotycz
ą
ce prawnych i ekonomicznych
podstaw prowadzenia działalno
ś
ci gospodarczej, zakładania działalno
ś
ci
gospodarczej, zakresu działalno
ś
ci usługowej, wypełniania dokumentów
zwi
ą
zanych z zało
ż
eniem działalno
ś
ci usługowej.
Sprawdzenie umiej
ę
tno
ś
ci praktycznych mo
ż
e by
ć
realizowane
w tracie obserwacji czynno
ś
ci uczniów podczas wykonywania
ć
wicze
ń
praktycznych. Szczególn
ą
uwag
ę
nale
ż
y zwróci
ć
na :
− sporz
ą
dzanie dokumentów,
− wyszukiwanie aktualnie obowi
ą
zuj
ą
cych przepisów prawa,
− kalkulowanie kosztów prowadzenia zakładu usługowego,
− planowanie czynno
ś
ci zwi
ą
zanych z podejmowaniem działalno
ś
ci
gospodarczej.
Kontrol
ę
poprawno
ś
ci wykonywania
ć
wicze
ń
nale
ż
y prowadzi
ć
podczas realizacji zada
ń
i po ich wykonaniu. Ucze
ń
powinien
samodzielnie wykonywa
ć
zadania, dokona
ć
samooceny w oparciu
o arkusz post
ę
pów. Nauczyciel dokonuje kontroli według tego samego
arkusza, oceniaj
ą
c poprawno
ść
i staranno
ść
wykonanego zadania.
Kontroli poprawno
ś
ci wykonywanych
ć
wicze
ń
powinni dokonywa
ć
równie
ż
uczniowie pracuj
ą
cy w zespołach.
W ocenie ko
ń
cowej osi
ą
gni
ęć
uczniów, po zako
ń
czeniu realizacji
programu jednostki nale
ż
y uwzgl
ę
dni
ć
wyniki sprawdzianów i testów
„
Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
115
osi
ą
gni
ęć
szkolnych, poziom wykonania
ć
wicze
ń
oraz prezentacj
ę
projektu.
Ocenianie osi
ą
gni
ęć
uczniów powinno by
ć
zgodne z obowi
ą
zuj
ą
c
ą
skal
ą
ocen.
„
Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
116
Moduł 743[01].Z6
Praktyka zawodowa
1. Cele kształcenia
W wyniku procesu kształcenia ucze
ń
(słuchacz) powinien umie
ć
:
− stosowa
ć
przepisy bezpiecze
ń
stwa i higieny pracy, ochrony
przeciwpo
ż
arowej
i
ochrony
ś
rodowiska
w
odzie
ż
owym
przedsi
ę
biorstwie przemysłowym,
− przewidywa
ć
zagro
ż
enia wynikaj
ą
ce z tytułu nieprzestrzegania
przepisów bezpiecze
ń
stwa i higieny pracy,
− okre
ś
la
ć
zasady prawnej ochrony pracy,
− przewidywa
ć
zagro
ż
enia
wyst
ę
puj
ą
ce
na
stanowisku
pracy
w przemysłowym zakładzie odzie
ż
owym,
− okre
ś
la
ć
specyfik
ę
produkcji przedsi
ę
biorstwa odzie
ż
owego,
− okre
ś
la
ć
zakres zada
ń
pracowników przedsi
ę
biorstwa odzie
ż
owego,
− stosowa
ć
zasady organizacji procesu produkcyjnego
w przedsi
ę
biorstwie odzie
ż
owym,
− stosowa
ć
zasady kontroli materiałów, dodatków krawieckich
i wyrobów odzie
ż
owych,
− dobiera
ć
materiały i dodatki krawieckie do wytwarzania wyrobów
odzie
ż
owych,
− organizowa
ć
stanowisko pracy zgodnie z wymaganiami ergonomii,
− posługiwa
ć
si
ę
dokumentacj
ą
technologiczn
ą
, normami ,katalogami,
− dobiera
ć
maszyny i urz
ą
dzenia do okre
ś
lonych faz procesu
technologicznego,
− obsługiwa
ć
podstawowe maszyny szwalnicze,
− stosowa
ć
zasady obróbki termicznej,
− stosowa
ć
zasady współpracy w zespole produkcyjnym,
− okre
ś
la
ć
zasady magazynowania materiałów, dodatków krawieckich
i wyrobów odzie
ż
owych.
4. Wykaz jednostek modułowych
Symbol
jednostki
modułowej
Nazwa jednostki modułowej
Orientacyjna
liczba godzin
na realizacj
ę
743[01].Z6.01
Wykonywanie prac w przedsi
ę
biorstwie
odzie
ż
owym
70
743[01].Z6.02
Wykonywanie prac w zakładzie miarowo-
usługowym
70
Razem
140
„
Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
117
3. Schemat układu jednostek modułowych
Uczniowie powinni odbywa
ć
praktyk
ę
zawodow
ą
w zakładach
stanowi
ą
cych w przyszło
ś
ci ich potencjalne miejsce zatrudnienia.
Wskazane jest, aby uczniowie sami wyszukali miejsca praktyki, nawi
ą
zali
kontakt z kierownictwem wybranego przedsi
ę
biorstwa lub zakładu
usługowego i ustalili szczegółowy harmonogram praktyki.
Szkoła powinna zatwierdzi
ć
harmonogram praktyki oraz zawrze
ć
umow
ę
z przedsi
ę
biorstwem lub zakładem krawieckim.
Zalecane jest aby uczniowie odbywali praktyk
ę
zawodow
ą
w ró
ż
nych
zakładach wytwarzaj
ą
cych odzie
ż
. Je
ż
eli nie ma takiej mo
ż
liwo
ś
ci,
nale
ż
y zrealizowa
ć
program jednej jednostki modułowej w wymiarze
czterech tygodni.
743[01].Z6
Praktyka zawodowa
743[01].Z6.01
Wykonywanie prac
w przedsi
ę
biorstwie odzie
ż
owym
311[34].Z6.02
Wykonywanie prac
w zakładzie miarowo-usługowym
„
Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
118
Jednostka modułowa 743[01]Z6.01
Wykonywanie prac w przedsi
ę
biorstwie odzie
ż
owym
1. Szczegółowe cele kształcenia
W wyniku procesu kształcenia ucze
ń
(słuchacz) powinien umie
ć
:
− okre
ś
li
ć
zadania
poszczególnych
komórek
organizacyjnych
w przedsi
ę
biorstwie produkcyjnym,
−
okre
ś
li
ć
rodzaj i zakres prac wykonywanych w przedsi
ę
biorstwie
odzie
ż
owym,
− okre
ś
li
ć
zakres obowi
ą
zków pracownika na stanowisku pracy,
− scharakteryzowa
ć
przebieg procesu produkcyjnego,
− zastosowa
ć
obowi
ą
zuj
ą
ce przepisy prawa dotycz
ą
ce praw
i obowi
ą
zków pracownika oraz pracodawcy,
− dobra
ć
odzie
ż
ochronn
ą
oraz
ś
rodki ochrony
indywidualnej do rodzaju wykonywanych prac,
− obsłu
ż
y
ć
urz
ą
dzenia elektryczne i parowe,
− zapobiec zagro
ż
eniom
ż
ycia i zdrowia pracowników,
− dobra
ć
materiały, narz
ę
dzia i przyrz
ą
dy do produkcji okre
ś
lonych
wyrobów odzie
ż
owych,
− posłu
ż
y
ć
si
ę
narz
ę
dziami i przyrz
ą
dami do krojenia zgodnie
z zasadami
bezpiecze
ń
stwa i higieny pracy,
− posłu
ż
y
ć
si
ę
obowi
ą
zuj
ą
c
ą
dokumentacj
ą
,
− zastosowa
ć
zasady warstwowania materiałów odzie
ż
owych,
− wykona
ć
rysunek układu szablonów na materiale odzie
ż
owym oraz
zaznaczy
ć
punkty monta
ż
owe,
− wykroi
ć
elementy odzie
ż
y,
− oceni
ć
jako
ść
wykrojonych elementów odzie
ż
y,
− skompletowa
ć
wykroje,
− obsłu
ż
y
ć
maszyny specjalnego przeznaczenia,
− przewlec nitki w maszynach szwalniczych,
− dokona
ć
regulacji skoku
ś
ciegu i napr
ęż
enia nitek,
− wyczy
ś
ci
ć
maszyny po sko
ń
czonej pracy,
− zastosowa
ć
szwy maszynowe,
− wykona
ć
w
ę
zły technologiczne zgodnie z kart
ą
operacji,
− dobra
ć
parametry obróbki termicznej do rodzaju materiału
odzie
ż
owego,
− obsłu
ż
y
ć
proste urz
ą
dzenia prasowalnicze,
− oceni
ć
jako
ść
gotowego wyrobu odzie
ż
owego,
− zastosowa
ć
zasady ilo
ś
ciowo-jako
ś
ciowej kontroli materiałów,
− zaopatrzy
ć
wyroby odzie
ż
owe w etykiety
− zło
ż
y
ć
wyrób odzie
ż
owy według okre
ś
lonych wymaga
ń
,
− zapakowa
ć
wyrób odzie
ż
owy,
„
Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
119
− zastosowa
ć
zasady składowania materiałów odzie
ż
owych i dodatków
krawieckich,
− zmagazynowa
ć
gotowe wyroby odzie
ż
owe,
− zastosowa
ć
przepisy bezpiecze
ń
stwa i higieny pracy, ochrony
przeciwpo
ż
arowej oraz ochrony
ś
rodowiska na stanowisku pracy.
2. Materiał nauczania
Organizacja pracy w przedsi
ę
biorstwie odzie
ż
owym.
Przestrzeganie przepisów bezpiecze
ń
stwa i higieny pracy, ochrony
przeciwpo
ż
arowej i ochrony
ś
rodowiska obowi
ą
zuj
ą
cych w zakładach
odzie
ż
owych.
Przestrzeganie praw i obowi
ą
zków pracownika i pracodawcy.
Posługiwanie si
ę
dokumentacj
ą
techniczno-technologiczn
ą
.
Obsługa maszyn i urz
ą
dze
ń
do produkcji odzie
ż
y.
Wykrawanie elementów odzie
ż
y.
Ł
ą
czenie elementów odzie
ż
y.
Obróbka termiczna odzie
ż
y.
Kontrola jako
ś
ci wyrobów odzie
ż
owych.
Przechowywanie materiałów odzie
ż
owych, dodatków krawieckich oraz
wyrobów gotowych,
3. Wskazania metodyczne do realizacji programu jednostki
Realizacja tre
ś
ci programowych jednostki ma na celu zapoznanie
uczniów z organizacj
ą
pracy w zakładzie odzie
ż
owym oraz
przygotowanie do samodzielnego wykonywania zada
ń
w rzeczywistych
warunkach pracy. Uczniowie w trakcie praktyki zawodowej doskonal
ą
umiej
ę
tno
ś
ci zwi
ą
zane z wytwarzaniem wyrobów odzie
ż
owych, kształtuj
ą
umiej
ę
tno
ść
organizacji pracy oraz współpracy w zespole.
Zadania
zawodowe
mo
ż
na
realizowa
ć
w
produkcyjnych
i nieprodukcyjnych działach zakładów odzie
ż
owych na stanowiskach
pracy w odpowiednio zorganizowanym i wyposa
ż
onym przedsi
ę
biorstwie
odzie
ż
owym.
Przed przyst
ą
pieniem do realizacji praktyki zawodowej nale
ż
y
zapozna
ć
uczniów
z
regulaminem
zakładu
pracy,
zadaniami
pracowników
na
okre
ś
lonych
stanowiskach
pracy,
przepisami
bezpiecze
ń
stwa i higieny pracy, ochrony przeciwpo
ż
arowej oraz ochrony
ś
rodowiska obowi
ą
zuj
ą
cymi w przedsi
ę
biorstwie.
W trakcie realizacji programu praktyki zawodowej uczniowie powinni
obserwowa
ć
czynno
ś
ci zawodowe pracowników, a nast
ę
pnie pod
kierunkiem opiekuna praktyk samodzielnie wykonywa
ć
okre
ś
lone
elementy odzie
ż
y. Wskazane jest, aby ka
ż
de zadanie, które ma wykona
ć
ucze
ń
było poprzedzone instrukta
ż
em poł
ą
czonym z pokazem.
„
Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
120
W czasie praktyki zawodowej nale
ż
y zwraca
ć
uwag
ę
na:
− zdyscyplinowanie i punktualno
ść
,
− dokładno
ść
wykonywania zada
ń
,
− odpowiedzialno
ść
za mienie powierzone na czas praktyki zawodowej,
− zainteresowanie wykonywan
ą
prac
ą
,
− kultur
ę
osobist
ą
i zawodow
ą
.
Uczniowie prowadz
ą
c dzienniczek praktyk powinni dokonywa
ć
w nim
zapisów z ka
ż
dego dnia praktyki dotycz
ą
cych: stanowiska pracy,
zakresu wykonywanych czynno
ś
ci, godzin praktyki oraz wniosków
i spostrze
ż
e
ń
wynikaj
ą
cych
z
analizy
wykonywanych
zada
ń
zawodowych.
4. Propozycje metod sprawdzania i oceny osi
ą
gni
ęć
edukacyjnych ucznia
Sprawdzanie i ocenianie osi
ą
gni
ęć
uczniów powinno odbywa
ć
si
ę
przez cały czas realizacji programu jednostki na podstawie okre
ś
lonych
kryteriów, z którymi uczniowie zostali zapoznani przed rozpocz
ę
ciem
praktyki zawodowej.
Umiej
ę
tno
ś
ci praktyczne nale
ż
y sprawdza
ć
obserwuj
ą
c prac
ę
uczniów w czasie wykonywania zada
ń
zawodowych. Podczas obserwacji
czynno
ś
ci uczniów szczególn
ą
uwag
ę
nale
ż
y zwraca
ć
na:
− stosowanie zasad bezpiecze
ń
stwa i higieny pracy, ochrony
przeciwpo
ż
arowej oraz ochrony
ś
rodowiska podczas wykonywania
zada
ń
zawodowych,
− współprac
ę
z pracownikami na okre
ś
lonym stanowisku pracy,
− obsługiwanie maszyn i urz
ą
dze
ń
stosowanych do produkcji odzie
ż
y,
− wykonywanie elementów odzie
ż
y zgodnie z projektem,
− składowanie i magazynowanie gotowych wyrobów odzie
ż
owych.
Na zako
ń
czenie realizacji programu jednostki modułowej opiekun
praktyk zawodowych powinien wpisa
ć
w dzienniczku praktyki opini
ę
o pracy i post
ę
pach ucznia oraz ocen
ę
ko
ń
cow
ą
.
„
Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
121
Jednostka modułowa 743[01].Z6.02
Wykonywanie prac w zakładzie miarowo-usługowym
1. Szczegółowe cele kształcenia
W wyniku procesu kształcenia ucze
ń
/słuchacz powinien umie
ć
:
− okre
ś
li
ć
zadania odzie
ż
owego zakładu miarowo-usługowego,
− okre
ś
li
ć
rodzaj i zakres prac wykonywanych w zakładzie miarowo-
usługowym,
− okre
ś
li
ć
wyposa
ż
enie zakładu krawieckiego,
− okre
ś
li
ć
zakres obowi
ą
zków pracownika w zakładzie miarowo-
usługowym,
− scharakteryzowa
ć
przebieg procesu wytwarzania odzie
ż
y na miar
ę
,
− okre
ś
li
ć
etapy wytwarzania odzie
ż
y miarowej,
− dobra
ć
odzie
ż
ochronn
ą
oraz
ś
rodki ochrony indywidualnej,
− zorganizowa
ć
stanowisko pracy r
ę
cznej i maszynowej w zakładzie
miarowo-usługowym zgodnie z wymaganiami ergonomii,
− zapobiec zagro
ż
eniom
ż
ycia i zdrowia pracowników,
− obsłu
ż
y
ć
maszyny szwalnicze,
− obsłu
ż
y
ć
urz
ą
dzenia prasowalnicze,
− zastosowa
ć
zasady nawi
ą
zywania i utrzymywania kontaktów
z klientem,
− przyj
ąć
zamówienie od klienta,
− dokona
ć
pomiaru figury klienta,
− opracowa
ć
dokumentacj
ę
techniczno-technologiczn
ą
odzie
ż
y
miarowej,
− wykroi
ć
elementy odzie
ż
y,
− przygotowa
ć
odzie
ż
do miary,
− dokona
ć
poprawek po przymierzeniu odzie
ż
y przez klienta,
− dobra
ć
sposoby wyko
ń
czenia odzie
ż
y,
− dokona
ć
kontroli jako
ś
ci wykonanej odzie
ż
y miarowej,
− zastosowa
ć
zasady normowania materiałów w produkcji miarowo-
usługowej,
− obliczy
ć
normy zu
ż
ycia materiałów odzie
ż
owych,
− sporz
ą
dzi
ć
kalkulacje kosztów wytwarzania odzie
ż
y,
− dokona
ć
analizy jako
ś
ci
ś
wiadczonych usług na podstawie informacji
uzyskanych od klientów,
− zastosowa
ć
przepisy bezpiecze
ń
stwa i higieny pracy, ochrony
przeciwpo
ż
arowej, ochrony
ś
rodowiska oraz regulaminy pracy.
„
Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
122
2. Materiał nauczania
Zapoznanie si
ę
z wyposa
ż
eniem zakładu oraz obowi
ą
zuj
ą
cymi
przepisami bezpiecze
ń
stwa i higieny pracy, ochrony przeciwpo
ż
arowej
i regulaminami pracy.
Zapoznanie si
ę
z zakresem zada
ń
oraz organizacj
ą
pracy w zakładzie
miarowo-usługowym.
Organizowanie stanowiska pracy.
Obsługa maszyn i urz
ą
dze
ń
do wytwarzania odzie
ż
y.
Komunikowanie si
ę
z klientem.
Pomiary figury klienta.
Przygotowanie wyrobu do miary i wykonywanie poprawek.
Normowanie zu
ż
ycia materiałów w produkcji miarowej.
Obliczanie kosztów wytwarzania odzie
ż
y.
Ocenianie jako
ś
ci wykonanej odzie
ż
y.
3. Wskazania metodyczne do realizacji programu jednostki
Realizacja tre
ś
ci programowych jednostki ma na celu zapoznanie
uczniów z organizacj
ą
, wyposa
ż
eniem oraz działalno
ś
ci
ą
zakładu
odzie
ż
owego
ś
wiadcz
ą
cego usługi dla klientów oraz przygotowanie do
samodzielnego wykonywania zada
ń
w rzeczywistych warunkach pracy.
Uczniowie w trakcie praktyki zawodowej doskonal
ą
umiej
ę
tno
ś
ci
zwi
ą
zane z organizacj
ą
stanowiska pracy w zakładzie miarowo-
usługowym, okre
ś
lania kolejno
ś
ci prac w produkcji odzie
ż
y szytej na
miar
ę
, wytwarzania odzie
ż
y szytej na miar
ę
, normowania zu
ż
ycia
materiałów w produkcji miarowej oraz sztuki konwersacji z klientem.
Przed przyst
ą
pieniem do realizacji praktyki zawodowej nale
ż
y
zapozna
ć
uczniów
z
regulaminem
zakładu
pracy,
zadaniami
pracowników
na
okre
ś
lonych
stanowiskach
pracy,
przepisami
bezpiecze
ń
stwa i higieny pracy, ochrony przeciwpo
ż
arowej oraz ochrony
ś
rodowiska obowi
ą
zuj
ą
cymi w zakładzie.
W trakcie realizacji programu praktyki zawodowej uczniowie powinni
obserwowa
ć
czynno
ś
ci zawodowe pracowników, a nast
ę
pnie pod
kierunkiem opiekuna praktyk powinni samodzielnie wykonywa
ć
okre
ś
lone elementy odzie
ż
y. Wskazane jest, aby ka
ż
de zadanie, które
ma wykona
ć
ucze
ń
było poprzedzone instrukta
ż
em poł
ą
czonym
z pokazem.
W czasie praktyki zawodowej nale
ż
y zwróci
ć
uwag
ę
na:
− zdyscyplinowanie i punktualno
ść
,
− dokładno
ść
wykonywania zada
ń
,
− odpowiedzialno
ść
za mienie powierzone na czas praktyki zawodowej,
− zainteresowanie wykonywan
ą
prac
ą
,
− kultur
ę
osobist
ą
i zawodow
ą
.
„
Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
123
Uczniowie prowadz
ą
c dzienniczek praktyk powinni dokonywa
ć
w nim
zapisów z ka
ż
dego dnia praktyki dotycz
ą
cych: stanowiska pracy,
zakresu wykonywanych czynno
ś
ci, godzin praktyki oraz wniosków
i spostrze
ż
e
ń
wynikaj
ą
cych
z
analizy
wykonywanych
zada
ń
zawodowych.
Zdobyte do
ś
wiadczenie w czasie praktyki zawodowej uczniowie b
ę
d
ą
mogli wykorzysta
ć
w prowadzeniu własnej działalno
ś
ci gospodarczej.
W czasie praktyki zawodowej istotne jest kształtowanie cech
niezb
ę
dnych w przyszłej pracy zawodowej, takich jak: odpowiedzialno
ść
,
zdyscyplinowanie, dokładno
ść
, współpraca w zespole, kultura osobista
i zawodowa.
4. Propozycje metod sprawdzania i oceny osi
ą
gni
ęć
edukacyjnych ucznia
Sprawdzanie i ocenianie osi
ą
gni
ęć
uczniów powinno odbywa
ć
si
ę
w trakcie realizacji programu praktyki zawodowej, na podstawie
okre
ś
lonych kryteriów.
Umiej
ę
tno
ś
ci praktyczne nale
ż
y ocenia
ć
bior
ą
c pod uwag
ę
:
− organizowanie stanowiska pracy w zakładzie miarowo-usługowym,
− przestrzeganie kolejno
ś
ci prac w produkcji odzie
ż
y szytej na miar
ę
,
− obsługiwanie maszyn i urz
ą
dze
ń
do wytwarzania odzie
ż
y,
− sporz
ą
dzanie kalkulacji kosztów wytwarzania odzie
ż
y na miar
ę
,
− stosowanie zasad bezpiecze
ń
stwa i higieny pracy, ochrony
przeciwpo
ż
arowej oraz ochrony
ś
rodowiska podczas wykonywania
zada
ń
zawodowych.
Oceny ko
ń
cowej dokonuje opiekun praktyki zawodowej na podstawie
własnych obserwacji oraz udokumentowanego w dzienniczku przebiegu
praktyki.