ŁYSIENIE

ze szczególnym

uwzględnieniem łysienia androgenowego

Psychologiczne i

symboliczne znaczenie

włosów



ich utrata ma negatywny wpływ na

jakość życia



mężczyźni z łysieniem

androgenowym postrzegani są jako

znacznie starsi i słabsi niż ich

rówieśnicy



mniej atrakcyjni fizycznie i mający

trudności socjalno- społeczne

Nie doceniają tego problemu osoby

posiadające owłosienie

SYMBOLICZNE ZNACZENIE

WŁOSÓW



Historia Samsona- utrata
olbrzymiej siły fizycznej po
obcięciu włosów



Wymierzanie kary przez
oskalpowanie



Golenie włosów u więźniów-
rodzaj ich upokorzenia

CHOROBY POWODUJĄCE

UTRATĘ WŁOSÓW



ŁYSIENIE ANDROGENOWE



ŁYSIENIE TELOGENOWE



ŁYSIENIE PLACKOWATE



ŁYSIENIE ANAGENOWE



TRICHOTILLOMANIA



ŁYSIENIE KIŁOWE



GRZYBICA SKÓRY OWŁOSIONEJ GŁOWY

Łysienie androgenowe – proces

chorobowy, a nie defekt

kosmetyczny



Nowe dane z zakresu
etiopatogenezy choroby



Uzyskiwane zadowalające
efekty lecznicze po wdrożeniu
odpowiedniego leczenia

W etiopatogenezie AGA

odgrywają rolę:



Czynnik genetyczny



Czynnik androgenowy

DZIEDZICZENIE ŁYSIENIA

ANDROGENOWEGO



Dziedziczenie AGA jest typu autosomalnego

dominującego ze zmienną penetracją genu lub

ma charakter wielogenowy



Geny odpowiedzialne za łysienie androgenowe

nie są dokładnie poznane, zlokalizowane są

prawdopodobnie na chromosomie 2 i 5



Istotnym jest również gen 5 -reduktazy,

obecny na tych chromosomach

 
 

ROLA ANDROGENÓW W

ETIOPATOGENEZIE AGA



Najważniejszym androgenem u
mężczyzn- testosteron (powstający w
komórkach śródmiąższowych jąder)



Główną rolę odgrywa jego metabolit
tkankowy- dwuhydrotestosteron
(DHT), powstający pod wpływem
enzymu 5- reduktazy (5- R)

ENZYM 5α-reduktaza



U mężczyzn z mAGA jest większa
aktywność 5-R i wyższy poziom

DHT w okolicy czołowej w
porównaniu z częścią potyliczną,
co też jest ważnym dowodem
udziału tego enzymu w
patogenezie mAGA

W powstawaniu

AGA

odgrywa rolę:



Genetycznie uwarunkowana zwiększona
wrażliwość mieszków włosowych na
androgeny



Poziom receptorów androgenowych jest
1,5 razu wyższy w części czołowej skóry
owłosionej głowy w porównaniu do
części potylicznej

WYRÓŻNIA SIĘ TRZY TYPY MIESZKÓW WŁOSOWYCH,

KTÓRYCH ODPOWIEDŹ NA DZIAŁANIE ANDROGENÓW JEST

RÓŻNA



androgenowo-niezależne mieszki włosowe
(rzęsy, włosy potylicznej części głowy)



androgenowo- zależne mieszki włosowe
(włosy rozwijają się tylko pod wpływem
stymulacji androgenów- broda)



mieszki włosowe wrażliwe na androgeny
(skrócenie fazy anagenu cyklu włosowego i
ponowne wytworzenie włosów terminalnych z
meszkowych- włosy czołowej części głowy)

WPŁYW ANDROGENÓW NA

MIESZKI WŁOSOWE



Działanie androgenów na mieszki włosowe
nadal pozostaje nie do końca wyjaśnione,
nadal poszukiwane są inne czynniki
odgrywające rolę w etiopatogenezie mAGA

 



Androgenowo-zależne mieszki włosowe, a
zwłaszcza brodawki włosowe, zawierają
więcej

receptorów

androgenowych

i

enzymów metabolizujących androgeny

OBRAZ KLINICZNY mAGA



rozpoczyna się początkowo przerzedzeniem i wypadaniem
włosów w okolicach kątów skroniowo- czołowych skóry
owłosionej głowy, powstają charakterystyczne „zakola”



następnie w obrębie szczytu głowy powstaje klasyczna
łysina, tzw. „tonsura”



nie występuje złuszczanie ani dolegliwości podmiotowe



postęp wypadania włosów jest zróżnicowany, może być
szybki, wolniejszy lub zatrzymać się w swym rozwoju



może mieć charakter stopniowy i ciągły, lecz często ma
charakter epizodyczny



części mężczyzn dochodzi do całkowitej utraty włosów



łysienie typu męskiego nigdy nie obejmuje włosów okolic
skroniowych i potylicy poniżej jej wyniosłości

KLASYFIKACJA HAMILTONA-

NORWOODA



I- całkowicie zachowane owłosienie głowy



II- niewielkie przerzedzenie w okolicach kątów czołowych



III- widoczne przerzedzenie włosów w kątach czołowych

(zakola)



IV- głębokie zakola z utratą włosów w okolicy czołowej

oraz ich przerzedzeniem na szczycie głowy



V- znaczne wyłysienie w okolicy czołowej i szczytu

głowy



VI- częściowe zlewanie się ognisk wyłysienia okolicy

czołowej i szczytu głowy



VII- wyraźne zlanie się obu ognisk wyłysienia



VIII- całkowite zlanie się obu ognisk z objęciem części

bocznych głowy

mAGA często towarzyszy

łojotok



W większości przypadków mAGA
współistnieje

nadmierne

wydzielanie

łoju,

za

co

odpowiedzialne

są

również

androgeny

stymulujące

jego

produkcję

Łysienie androgenowe

kobiet



Podwyższony poziom
krążących androgenów jest
również przyczyną jego
występowania u kobiet,
chociaż nie u wszystkich,
zawsze jednak obecny jest
hirsutyzm

Łysienie rozlane kobiet-

alopecia diffusa

Może być objawem innych chorób

ogólnoustrojowych, takich jak :



niedokrwistość, sideropenia, nadczynność

lub niedoczynność tarczycy



celem wykluczenia tych innych przyczyn

wypadania włosów powinno się oznaczać u

kobiet poziomy : wolnego testosteronu,

siarczanu dehydroepiandrosteronu,

androstendionu, prolaktyny, TSH, T3, T4,

żelaza, ferrytyny oraz kontrolować

morfologię krwi

Czynniki prowokujące wystąpienie

łysienia androgenowego u kobiet z

predyspozycjami genetycznymi



Stres



Składniki środków do pielęgnacji
włosów, np. detergenty w
szamponach, lakierach i farbach do
włosów

Obraz kliniczny łysienia

androgenowego kobiet



U kobiet przerzedzenie włosów najbardziej
widoczne jest po ich rozdzieleniu od szczytu
w kierunku czoła, przypomina obraz choinki



Pasmo włosów nad czołem zostaje
zachowane. U kobiet po okresie menopauzy
może dochodzić do zajęcia okolic kątów
czołowych i szczytu głowy



Łysienie ma zwykle charakter stały, powoli
postępujący, może jednak pojawiać się
cyklicznie

Klasyfikacja Ludwiga AGA

u kobiet



I- niewielkie przerzedzenie



II- dość znaczne przerzedzenie



III-całkowite wyłysienie
włosów w okolicy ciemieniowej