Zdolności

Zdolności

koordynacyjne

koordynacyjne

Wykonał: Błażej Pogrzebski, Miłosz

Wykonał: Błażej Pogrzebski, Miłosz

Klewenhagen

Klewenhagen

Różne Pojęcia

Różne Pojęcia

Koordynacji

Koordynacji

•

Deniusiuk(1969) określał koordynację (zwinność) jako zdolność do

Deniusiuk(1969) określał koordynację (zwinność) jako zdolność do

scalania ruchów różnych rodzajów w jedną całość oraz zdolności

scalania ruchów różnych rodzajów w jedną całość oraz zdolności

do szybkiego przedstawiania się z jednych aktów ruchowych na

do szybkiego przedstawiania się z jednych aktów ruchowych na

inne.

inne.

•

Ważny(1982) prezentował stanowisko, że koordynacja przejawia

Ważny(1982) prezentował stanowisko, że koordynacja przejawia

się w postaci umiejętności precyzyjnego wykonywania złożonych

się w postaci umiejętności precyzyjnego wykonywania złożonych

pod względem koordynacyjnym aktów ruchowych, szybkiego

pod względem koordynacyjnym aktów ruchowych, szybkiego

przestawiania się z jednych ściśle skoordynowanych ruchów na

przestawiania się z jednych ściśle skoordynowanych ruchów na

inne, a także w umiejętności szybkiego wyboru odpowiedniego

inne, a także w umiejętności szybkiego wyboru odpowiedniego

aktu ruchowego do nieoczekiwanie powstających nowych sytuacji.

aktu ruchowego do nieoczekiwanie powstających nowych sytuacji.

•

Starosta(1985) w jednej z prac interpretował koordynację jako

Starosta(1985) w jednej z prac interpretował koordynację jako

kompleks takich zdolności jak: szybkość reakcji, orientacja

kompleks takich zdolności jak: szybkość reakcji, orientacja

przestrzenna, rytm, równowaga i różnicowanie kinetyczne.

przestrzenna, rytm, równowaga i różnicowanie kinetyczne.

Podstawowe kryteria oceny

Podstawowe kryteria oceny

zdolności koordynacyjnych

zdolności koordynacyjnych

Neurofunkcjonalne

Neurofunkcjonalne

uwarunkowania zdolności

uwarunkowania zdolności

koordynacyjnych

koordynacyjnych

•

Zdolności koordynacyjne związane są z funkcjonowaniem całego organizmu

Zdolności koordynacyjne związane są z funkcjonowaniem całego organizmu

ludzkiego, wszystkich jego układów. Mamy tu do czynienia z wypadkową

ludzkiego, wszystkich jego układów. Mamy tu do czynienia z wypadkową

współdziałania wielu procesów przebiegających na różnych poziomach i

współdziałania wielu procesów przebiegających na różnych poziomach i

wchodzących w rozmaite wzajemne układy. W łańcuchu kinematycznym

wchodzących w rozmaite wzajemne układy. W łańcuchu kinematycznym

współdziałają ze sobą różne grupy mięśni. Mięśnie synergiczne zwiększają

współdziałają ze sobą różne grupy mięśni. Mięśnie synergiczne zwiększają

skuteczność działania, a mięśnie antagonistyczne wywierają na dźwiganie

skuteczność działania, a mięśnie antagonistyczne wywierają na dźwiganie

kostne siły przeciwnie skierowane. Tylko to współdziałanie zapewnia

kostne siły przeciwnie skierowane. Tylko to współdziałanie zapewnia

stopniowanie siły, płynność oraz precyzje ruchu. Pobudzenie komórek

stopniowanie siły, płynność oraz precyzje ruchu. Pobudzenie komórek

mięśniowych następuje przez impulsy nerwowe powstałe w neuronach

mięśniowych następuje przez impulsy nerwowe powstałe w neuronach

ruchowych, znajdujących się w jądrach ruchowych neuronów czaszkowych

ruchowych, znajdujących się w jądrach ruchowych neuronów czaszkowych

oraz jądrach ruchowych rdzenia kręgowego.

oraz jądrach ruchowych rdzenia kręgowego.

•

Układ nerwowy składa się z wielu wzajemnie powiązanych komórek,

Układ nerwowy składa się z wielu wzajemnie powiązanych komórek,

tworzących jeden złożony system funkcjonalny. W czasie realizacji ruchów

tworzących jeden złożony system funkcjonalny. W czasie realizacji ruchów

współdziała ze sobą wiele komórek tworzących równolegle zstępujące szlaki

współdziała ze sobą wiele komórek tworzących równolegle zstępujące szlaki

oraz pętle, łączące wiele ośrodków. Zstępujące informacje ostatecznie

oraz pętle, łączące wiele ośrodków. Zstępujące informacje ostatecznie

spotykają się na motoneuronach, jako ostatnich komórkach

spotykają się na motoneuronach, jako ostatnich komórkach

wypracowujących program ruchów.

wypracowujących program ruchów.

•

Rdzeń kręgowy jest strukturą pośredniczącą w wymianie

Rdzeń kręgowy jest strukturą pośredniczącą w wymianie

informacji pomiędzy obwodem a mózgowiem. Ponadto kontroluje

informacji pomiędzy obwodem a mózgowiem. Ponadto kontroluje

i odpowiada za realizację odruchów rdzeniowych i odgrywa

i odpowiada za realizację odruchów rdzeniowych i odgrywa

istotną rolę w zapewnieniu koordynacji czynności mięśni i ruchów

istotną rolę w zapewnieniu koordynacji czynności mięśni i ruchów

kończyn oraz tułowia. Zasadniczą rolę kierującą i regulującą

kończyn oraz tułowia. Zasadniczą rolę kierującą i regulującą

reakcjami motorycznymi pełni mózgowie. W korze mózgowej

reakcjami motorycznymi pełni mózgowie. W korze mózgowej

rozpoczyna się programowanie ruchów, a sama inicjatywa ruchu

rozpoczyna się programowanie ruchów, a sama inicjatywa ruchu

powstaje w korze kojarzeniowej. W procesach tych praktycznie

powstaje w korze kojarzeniowej. W procesach tych praktycznie

zaangażowane są znaczne obszary kory mózgu. Organizacja i

zaangażowane są znaczne obszary kory mózgu. Organizacja i

koordynacja czynności motorycznych odbywa się jednak przede

koordynacja czynności motorycznych odbywa się jednak przede

wszystkim w móżdżku. Uszkodzenie tej części układu nerwowego

wszystkim w móżdżku. Uszkodzenie tej części układu nerwowego

powoduje całkowitą dekompozycję, ruchy stają się niezręczne i

powoduje całkowitą dekompozycję, ruchy stają się niezręczne i

nieprecyzyjne. Móżdżek odpowiada za planowanie ruchów,

nieprecyzyjne. Móżdżek odpowiada za planowanie ruchów,

regulację napięcia mięśni, koordynację ruchów i utrzymywanie

regulację napięcia mięśni, koordynację ruchów i utrzymywanie

równowagi. Z kolei płat czołowy kory mózgowej uczestniczy

równowagi. Z kolei płat czołowy kory mózgowej uczestniczy

przede wszystkim w planowaniu aktywności ruchowej. Obejmuje

przede wszystkim w planowaniu aktywności ruchowej. Obejmuje

on m. in. tzw. Pierwotną korę ruchową, z której aksony wielu

on m. in. tzw. Pierwotną korę ruchową, z której aksony wielu

komórek nerwowych podążaja do rdzenia kręgowego i tworzą

komórek nerwowych podążaja do rdzenia kręgowego i tworzą

synapsy z motoneuronami i innymi neuronami sterującymi

synapsy z motoneuronami i innymi neuronami sterującymi

skurczami. Pozostałe płaty kory mózgowej spełniają także istotną

skurczami. Pozostałe płaty kory mózgowej spełniają także istotną

funkcję w optymalizacji zachowań motorycznych. Płaty

funkcję w optymalizacji zachowań motorycznych. Płaty

ciemieniowe (tzw. Pierwotne pola czuciowe) zbierają informacje

ciemieniowe (tzw. Pierwotne pola czuciowe) zbierają informacje

sensoryczną z receptorów skóry, mięśni i ścięgien ciała, płaty

sensoryczną z receptorów skóry, mięśni i ścięgien ciała, płaty

potyliczne obejmują m. in. Pierwotną korę wzrokową i uczestniczą

potyliczne obejmują m. in. Pierwotną korę wzrokową i uczestniczą

w analizie informacji z układu nerwowego, a górne części płatów

w analizie informacji z układu nerwowego, a górne części płatów

skroniowych w rozpoznawaniu bodźców płynących z układu

skroniowych w rozpoznawaniu bodźców płynących z układu

słuchowego.

słuchowego.

Zagadnienia struktury

Zagadnienia struktury

zdolności koordynacyjnych

zdolności koordynacyjnych

Analiza struktury motoryczności – podejścia

Analiza struktury motoryczności – podejścia

główne

główne

•

Teoretyczno-dedukcyjne

Teoretyczno-dedukcyjne

, wyróżniające wprost drogą

, wyróżniające wprost drogą

myślowych analiz poszczególne zdolności z ogólnych

myślowych analiz poszczególne zdolności z ogólnych

koncepcji i na podstawie analizy wymogów czynnościowych

koncepcji i na podstawie analizy wymogów czynnościowych

różnych form aktywności ruchowej;

różnych form aktywności ruchowej;

•

Empiryczno-eksperymentalne

Empiryczno-eksperymentalne

, weryfikujące

, weryfikujące

wcześniejsze ogólne teoretyczne koncepcje poprzez

wcześniejsze ogólne teoretyczne koncepcje poprzez

przeprowadzenie wielu testów sprawności ruchowej i

przeprowadzenie wielu testów sprawności ruchowej i

zastosowanie później złożonych analiz matematyczno-

zastosowanie później złożonych analiz matematyczno-

statystycznych.

statystycznych.

Struktura zdolności

Struktura zdolności

koordynacyjnych w układzie

koordynacyjnych w układzie

hierarchicznym (Hirtz 1985)

hierarchicznym (Hirtz 1985)

Elementarne zdolności

Elementarne zdolności

koordynacyjne

koordynacyjne

•

Zdolności łączenia ruchów

Zdolności łączenia ruchów

– związana jest z integracją

– związana jest z integracją

przestrzenną, czasową i dynamiczną ruchów, w których

przestrzenną, czasową i dynamiczną ruchów, w których

zaangażowane są odrębne części ciała,

zaangażowane są odrębne części ciała,

•

Zdolności różnicowania ruchów

Zdolności różnicowania ruchów

– istota sprawdza się do tego,

– istota sprawdza się do tego,

aby dla najkorzystniejszego rozwiązania zadania ruchowego

aby dla najkorzystniejszego rozwiązania zadania ruchowego

precyzyjnie rozdzielić poszczególne elementy faz całego

precyzyjnie rozdzielić poszczególne elementy faz całego

cyklu ruchowego i umiejętnie różnicować stan napięcia

cyklu ruchowego i umiejętnie różnicować stan napięcia

zaangażowanych mięśni, prędkość ruchu i kątowe pozycje w

zaangażowanych mięśni, prędkość ruchu i kątowe pozycje w

poszczególnych stawach,

poszczególnych stawach,

•

Zdolności poczucia równowagi

Zdolności poczucia równowagi

– znaczenie tej zdolności jest

– znaczenie tej zdolności jest

szczególne w warunkach częstych zakłóceń pozycji ciała, w

szczególne w warunkach częstych zakłóceń pozycji ciała, w

przypadku małych płaszczyzn podparcia lub też chwiejnego

przypadku małych płaszczyzn podparcia lub też chwiejnego

podłoża

podłoża

•

Zdolności orientacji

Zdolności orientacji

– chodzi tu o

– chodzi tu o

postrzeganie przestrzeni ( w sporcie:

postrzeganie przestrzeni ( w sporcie:

przyrządu, przeciwnika, piłki, przeszkody),

przyrządu, przeciwnika, piłki, przeszkody),

pozycji własnego ciała w trakcie ruchu oraz

pozycji własnego ciała w trakcie ruchu oraz

postrzeganie zmian czasowych parametrów,

postrzeganie zmian czasowych parametrów,

•

Zdolność rytmizacji ruchów

Zdolność rytmizacji ruchów

– uzewnętrznia

– uzewnętrznia

się w realizowaniu określonej pożądanej

się w realizowaniu określonej pożądanej

dynamiczno-czasowej struktury ruchów.

dynamiczno-czasowej struktury ruchów.

Rytm może być, zlecany z zewnątrz lub

Rytm może być, zlecany z zewnątrz lub

przyjęty jako adekwatny przez samego

przyjęty jako adekwatny przez samego

osobnika ćwiczącego (np. rytm rozbiegu).

osobnika ćwiczącego (np. rytm rozbiegu).

Rytm może być stały lub zmienny, np.

Rytm może być stały lub zmienny, np.

zwolnienie – przyspieszenie, napięcie –

zwolnienie – przyspieszenie, napięcie –

rozluźnienie itd.,

rozluźnienie itd.,

•

Zdolność szybkiej reakcji

Zdolność szybkiej reakcji

– pojęcia tego nie

– pojęcia tego nie

należy zawężać tylko do czasu reakcji, gdyż

należy zawężać tylko do czasu reakcji, gdyż

chodzi tu o cały kompleks zachowań związanych

chodzi tu o cały kompleks zachowań związanych

ze zdolnościami szybkiego zainicjowania i

ze zdolnościami szybkiego zainicjowania i

wykonania celowego ruchu, w który

wykonania celowego ruchu, w który

zaangażowane jest całe ciało lub jego część,

zaangażowane jest całe ciało lub jego część,

•

zdolność dostosowania ruchowego

zdolność dostosowania ruchowego

–

–

charakteryzuje te szczególne właściwości, kiedy

charakteryzuje te szczególne właściwości, kiedy

konieczne jest dostosowanie do zaistniałych

konieczne jest dostosowanie do zaistniałych

nowych warunków. Taka zmiana zachowań może

nowych warunków. Taka zmiana zachowań może

być z góry przewidywana lub też konieczne jest

być z góry przewidywana lub też konieczne jest

podjęcie nagłej decyzji w efekcie pojawienia się

podjęcie nagłej decyzji w efekcie pojawienia się

zaskakującej, nieprzewidzianej sytuacji. Braki w

zaskakującej, nieprzewidzianej sytuacji. Braki w

zakresie tej zdolności łatwo mogą doprowadzić

zakresie tej zdolności łatwo mogą doprowadzić

do zatrzymania realizacji programu.

do zatrzymania realizacji programu.

Predyspozycje

Predyspozycje

koordynacyjne

koordynacyjne

Szopa (1996) dzielił predyspozycje koordynacyjne na dwie

Szopa (1996) dzielił predyspozycje koordynacyjne na dwie

grupy:

grupy:

•

Do pierwszej grupy zaliczał predyspozycje oparte na

Do pierwszej grupy zaliczał predyspozycje oparte na

sprawności uruchamiania istniejących już w ośrodkach

sprawności uruchamiania istniejących już w ośrodkach

programów ruchowych, tj.: szybkość reakcji, koordynację

programów ruchowych, tj.: szybkość reakcji, koordynację

receptorowo-ruchową, szybkość i częstotliwość ruchów,

receptorowo-ruchową, szybkość i częstotliwość ruchów,

czucie kinestetyczne, różnicowanie ruchów, rytmizację

czucie kinestetyczne, różnicowanie ruchów, rytmizację

ruchów, równowagę.

ruchów, równowagę.

•

W drugiej grupie wymieniał predyspozycje mające

W drugiej grupie wymieniał predyspozycje mające

znaczenie w procesie tworzenia nowych programów

znaczenie w procesie tworzenia nowych programów

ruchowych, czyli uzdolnienia ruchowe.

ruchowych, czyli uzdolnienia ruchowe.

O motorycznych zdolnościach koordynacyjnych powiadał

O motorycznych zdolnościach koordynacyjnych powiadał

Szopa (1996) , że: ,,określają one możliwości organizmu w

Szopa (1996) , że: ,,określają one możliwości organizmu w

zakresie wykonywania dokładnych i precyzyjnych ruchów

zakresie wykonywania dokładnych i precyzyjnych ruchów

w zmieniających się warunkach zewnętrznych ( zmiany

w zmieniających się warunkach zewnętrznych ( zmiany

kierunku, płaszczyzny i osi ruchu)”

kierunku, płaszczyzny i osi ruchu)”

Struktura zdolności

Struktura zdolności

koordynacyjnych

koordynacyjnych

wg. Raczek,

wg. Raczek,

Mynarski, Ljach (1998)

Mynarski, Ljach (1998)

1.

1.

Kinestetycznego różnicowania

Kinestetycznego różnicowania

2.

2.

Orientacji czasowo-przestrzennej

Orientacji czasowo-przestrzennej

3.

3.

Zachowania równowagi

Zachowania równowagi

4.

4.

Rytmizacji

Rytmizacji

5.

5.

Szybkiej reakcji

Szybkiej reakcji

6.

6.

Łączenia ruchów

Łączenia ruchów

7.

7.

Dostosowania (przebudowy) działania

Dostosowania (przebudowy) działania

8.

8.

Wysokiej częstotliwości

Wysokiej częstotliwości

Zmienność koordynacyjnych

Zmienność koordynacyjnych

zdolności motorycznych w

zdolności motorycznych w

ontogenezie

ontogenezie

•

Raczek, Mynarski, Ljach (1998) wskazują, że w

Raczek, Mynarski, Ljach (1998) wskazują, że w

trakcie pobytu dziecka w szkole niektóre wskaźniki

trakcie pobytu dziecka w szkole niektóre wskaźniki

koordynacyjnych zdolności motorycznych wzrastają

koordynacyjnych zdolności motorycznych wzrastają

o 20-30% ale inne nawet o 600%. Obserwacje te

o 20-30% ale inne nawet o 600%. Obserwacje te

dowodzą, że na podstawie ograniczonej listy tych

dowodzą, że na podstawie ograniczonej listy tych

zdolności nie można wnioskować o przebiegu

zdolności nie można wnioskować o przebiegu

wielokierunkowo i w różnym tempie zachodzących

wielokierunkowo i w różnym tempie zachodzących

zmian w całokształcie poszczególnych właściwości. Z

zmian w całokształcie poszczególnych właściwości. Z

kolei Hirtz(1978) dowodził, że uogólniając, 25%

kolei Hirtz(1978) dowodził, że uogólniając, 25%

ogólnego przyrostu koordynacyjnych zdolności

ogólnego przyrostu koordynacyjnych zdolności

motorycznych dziewczęta i chłopcy osiągają w wieku

motorycznych dziewczęta i chłopcy osiągają w wieku

od 7,7 do 10,8 lat, 50% w wieku od 8,8 do 12,2 lat,

od 7,7 do 10,8 lat, 50% w wieku od 8,8 do 12,2 lat,

75% osiągają od 10,3 do 13,3 lat, a pełny rozwój

75% osiągają od 10,3 do 13,3 lat, a pełny rozwój

właściwości przypada między 14,5 a 17 rokiem życia

właściwości przypada między 14,5 a 17 rokiem życia

Metodyka kształtowania

Metodyka kształtowania

zdolności koordynacyjnych

zdolności koordynacyjnych

•

Zmiana wykonania ćwiczenia (np. kierunku, tempa ćwiczenia,

Zmiana wykonania ćwiczenia (np. kierunku, tempa ćwiczenia,

pozycji wyjściowych);

pozycji wyjściowych);

•

W tych dyscyplinach sportu, w których zachodzi konieczność

W tych dyscyplinach sportu, w których zachodzi konieczność

opanowania złożonych czynności ruchowych, bezwzględną

opanowania złożonych czynności ruchowych, bezwzględną

koniecznością jest kształtowanie specjalnych koordynacyjnych

koniecznością jest kształtowanie specjalnych koordynacyjnych

zdolności motorycznych od najwcześniejszych lat.

zdolności motorycznych od najwcześniejszych lat.

•

Zmiana wielkości obciążenia w wykonanej czynności ruchowej (np.

Zmiana wielkości obciążenia w wykonanej czynności ruchowej (np.

skoki przez przeszkody różnej wysokości, rzuty z niepełnych lub

skoki przez przeszkody różnej wysokości, rzuty z niepełnych lub

przedłużonych obrotów, skoki z różnej długości rozbiegów);

przedłużonych obrotów, skoki z różnej długości rozbiegów);

•

Zmiana zewnętrznych warunków wykonania ćwiczenia (np.

Zmiana zewnętrznych warunków wykonania ćwiczenia (np.

urządzeń, podłoża, partnera, wielkości pola gry);

urządzeń, podłoża, partnera, wielkości pola gry);

•

Kombinacja różnych form ruchowych (np. bieg – skok – rzut)

Kombinacja różnych form ruchowych (np. bieg – skok – rzut)

•

Wykonywanie ćwiczeń w warunkach czasowego ograniczenia (np.

Wykonywanie ćwiczeń w warunkach czasowego ograniczenia (np.

ćwiczenia reakcji, pokonywanie przeszkód ,,na czas”);

ćwiczenia reakcji, pokonywanie przeszkód ,,na czas”);

•

Stosowanie zmiennych sygnałów informacyjnych (np. optycznych,

Stosowanie zmiennych sygnałów informacyjnych (np. optycznych,

akustycznych, kinestetycznych);

akustycznych, kinestetycznych);

•

Wykonywanie ćwiczeń po uprzednim obciążeniu (np. ćwiczenia

Wykonywanie ćwiczeń po uprzednim obciążeniu (np. ćwiczenia

równoważne po serii przewrotów, wykonywanie złożonych

równoważne po serii przewrotów, wykonywanie złożonych

czynności w końcowej części jednostki treningowej).

czynności w końcowej części jednostki treningowej).

Metody badania zdolności

Metody badania zdolności

koordynacyjnych

koordynacyjnych

•

Testowanie

Testowanie

– poprzez określone zadania

– poprzez określone zadania

sportowo-ruchowe, co wykorzystywane jest

sportowo-ruchowe, co wykorzystywane jest

przed wszystkim w warunkach praktyki

przed wszystkim w warunkach praktyki

sportowej i wychowania fizycznego oraz w

sportowej i wychowania fizycznego oraz w

badaniach naukowych populacyjnych.

badaniach naukowych populacyjnych.

•

Techniki pomiarowe głównie laboratoryjno-

Techniki pomiarowe głównie laboratoryjno-

komputerowe

komputerowe

– wykorzystywane w bardziej

– wykorzystywane w bardziej

wyrafinowanych badaniach i obserwacjach,

wyrafinowanych badaniach i obserwacjach,

np. w diagnostyce zawodowej, rzadziej w

np. w diagnostyce zawodowej, rzadziej w

sporcie i w badaniach naukowych.

sporcie i w badaniach naukowych.

Do typowej aparatury wykorzystywanej w diagnozowaniu

Do typowej aparatury wykorzystywanej w diagnozowaniu

koordynacyjnych zdolności motorycznych można zaliczyć:

koordynacyjnych zdolności motorycznych można zaliczyć:

•

Tremometry – stosowane do oceny precyzji szybkości i

Tremometry – stosowane do oceny precyzji szybkości i

ekonomi ruchów

ekonomi ruchów

•

Kinematometry, dynamometry i refleksometry – dla pomiaru

Kinematometry, dynamometry i refleksometry – dla pomiaru

precyzji wykonania, różnicowania i odmierzania odpowiednich

precyzji wykonania, różnicowania i odmierzania odpowiednich

przestrzennych, siłowych i czasowych parametrów ruchu,

przestrzennych, siłowych i czasowych parametrów ruchu,

•

Stabliografy i stabilometry – dla określenia zdolności

Stabliografy i stabilometry – dla określenia zdolności

utrzymywania równowagi ciała [Raczek, Mynarski, Ljach 1998]

utrzymywania równowagi ciała [Raczek, Mynarski, Ljach 1998]

Pomocniczo w interpretacji niektórych zjawisk z obszaru

Pomocniczo w interpretacji niektórych zjawisk z obszaru

koordynacyjnych zdolności motorycznych wykorzystuje się

koordynacyjnych zdolności motorycznych wykorzystuje się

również w szczególności niektóre metody z zakresu

również w szczególności niektóre metody z zakresu

biomechaniki i fizjologii, jak:

biomechaniki i fizjologii, jak:

•

Kinogramy – dla określenia kinematycznych parametrów

Kinogramy – dla określenia kinematycznych parametrów

ruchów, oceny zmian położenia, prędkości i przyśpieszeń

ruchów, oceny zmian położenia, prędkości i przyśpieszeń

•

Elektromiografię – dla oceny i zapisu pobudzenia mięśni i ich

Elektromiografię – dla oceny i zapisu pobudzenia mięśni i ich

elektrycznej aktywności w różnych fazach ruchu oraz przez to

elektrycznej aktywności w różnych fazach ruchu oraz przez to

analizy ekonomiczności techniki sportowej,

analizy ekonomiczności techniki sportowej,

•

Goniometrię – dla mierzenia kątowych przemieszczeń w

Goniometrię – dla mierzenia kątowych przemieszczeń w

różnych stawach poszczególnych części ciała względem

różnych stawach poszczególnych części ciała względem

siebie.

siebie.

Dynamometr do pomiaru siły

Dynamometr do pomiaru siły

mięśni

mięśni

Tremometr –urządzenie

Tremometr –urządzenie

pomiaru precyzji ruchów

pomiaru precyzji ruchów

docelowych

docelowych