STRATEGIA
PROJAKOŚCIOWA
Miejsce i cele organizacji określają jej
politykę ekonomiczną, z której
wynikają cele konkurencyjności i
kształt polityki jakościowej. Dla ich
realizacji firma przyjmuje określone
cele jakościowe, wyznacza miejsce
firmy na rynku oraz przyjmuje
strategię projakościową będącą
częścią strategii organizacji.
STRATEGIA PROJAKOŚCIOWA
DEFINICJA
Strategia projakościowa firmy powinna dążyć
do maksymalnego wykorzystania szans i
silnych stron, przy jednoczesnym
osłabieniu zagrożeń i pomniejszeniu swych
słabych stron. Kierownictwo organizacji
musi znaleźć sposób na konwersje
zagrożeń w szanse i sukcesy; np. niewielki
wzrost zapasów produktów wykorzystać
jako bodziec do radykalnej zmiany jakości
produktu i uzyskania niekwestionowanej
pozycji lidera na rynku w danej branży przy
jednoczesnym wzroście produktywności
poniesionych nakładów.
Wykorzystanie słabych i silnych stron oraz
zagrożeń dla osiągnięcia sukcesu wymaga:
• myślenia projakościowego kierownictwa i
całej załogi oraz podporządkowania
podejmowanych decyzji ciągłemu
doskonaleniu jakości pracy,
• myślenia strategicznego kadry kierowniczej
firmy w kategoriach przyszłości (i to
pragmatycznie a nie życzeniowo), które musi
się przejawiać w podejściu do strategicznych
zadań i w doborze metod ich rozwiązywania
Strategia jakościowa jest częścią składową
strategii produktywno-rynkowej o bardzo dużym
znaczeniu, oddziałującą na wszystkie strategie
odcinkowe, np. strategie w zakresie technik, w
odniesieniu do ludzi. Obok innowacji
produktowych przy formułowaniu strategii
projakościowej firma musi brać pod uwagę
wymagania rynku (odbiorców) oraz możliwości
producenta (świadczącego usługi). Dziś nie ma
wątpliwości, że jakość jest problemem i celem
zasadniczym albowiem wyróżnia firmy spośród
innych i jest jedynym skutecznym sposobem na
pokonanie konkurencji. Walka przez jakość oraz
konkurencja kosztowa odgrywają kluczową rolę
w wyznaczaniu miejsca produktów firmy na
europejskim rynku.
MIEJSCE STRATEGII
PROJAKOŚCIOWEJ
Opracowanie właściwej strategii jakościowej
organizacji wymaga wzięcia pod uwagę wielu
czynników:
• zewnętrznych, które wynikają z otoczenia i
stanowią, z jednej strony wyzwanie dla firmy, a z
drugiej – ograniczają jej możliwości; dotyczą one:
przemian cywilizacyjno-kulturowych, postępu
technicznego, zmienności potrzeb konsumenta,
zmienności rynku, wzrostu konkurencyjności,
integracji, globalizacji, zasobów surowcowo-
energetycznych, konieczności ochrony środowiska;
• wewnętrznych, które związane są z realnymi
możliwościami firmy i jej zadaniami; chodzi tu
głównie o możliwości badawczo-wzornicze i
techniczno-produkcyjne, umiejętności
menedżerskie oraz marketingowe;
Czynniki te wpływają na poziom kosztów
jakości jakie ponosi bezpośrednio
producent. Są to nakłady bądź straty
jakie ponosi organizacja w związku z
wytwarzaniem i sprzedażą produktów o
określonym poziomie jakości. Producenta
obciążają bezpośrednio:
• koszty dobrej jakości poniesione w celu
podniesienia dotychczasowego poziomu
jakości,
•
koszty nieodpowiedniej jakości,
wynikające z nie uzyskania jakości na
oczekiwanym przez rynek poziomie.
Wzrost poziomu jakości powinien obniżać poziom
kosztów jakości poniesionych przez producenta,
który ma na uwadze poziom kosztów jakości jakie
obciążać będą handel i konsumenta. Spadek
kosztów jakości oznacza obniżenie się kosztów
wytworzenia i wzrost produktywności poniesionych
nakładów. Przy tej samej ilości nakładów firma
wytworzy więcej produktów o dobrej jakości. Mając
na uwadze wynik ekonomiczny, kierownictwo
organizacji będzie dążyć do optymalnego poziomu
jakości, przy którym koszty wytworzenia będą
najniższe a produktywność poniesionych nakładów
największa. Wówczas firma osiągnie zamierzony
zysk. W tym miejscu warto zauważyć, że koszty
jakości nie zmieniają się liniowo – wraz ze
wzrostem poziomu jakości, wpierw maleją a
później po osiągnięciu minimum (optymalny
poziom jakości) szybko rosną i krzywa kosztów
jakości ponoszonych przez producenta ma kształt
paraboli a nie linii prostej.
Niewątpliwy wpływ jakości na
poziom kosztów, cen, utargów i
zysków powoduje, że firma może
wybierać najkorzystniejszą w
danym czasie dla siebie rynkową
strategię jakościową.
RYNKOWE STRATEGIE
PROJAKOŚCIOWE
Wpływ uzyskanego poziomu jakości na zmianę
poziomu
utargów i kosztów pozwala organizacji na przyjęcie
jednej z czterech poniżej wymienionych strategii
jakościowej:
• A – kontynuacji - koszty i utargi bez zmian i wzrost
jakości
• B – kosztowa - wzrost kosztów dla uzyskania tego
samego utargu i wzrost jakości
• C – utargowa - wzrost utargu przy kosztach bez
zmian i wzrost jakości
• D – dochodowa - obniżka kosztów oraz wzrost
utargów i wzrost jakości
Strategia dochodowa zapewnia największą
produktywność i maksymalny zysk.
Ciągłe doskonalenie jakości produktów wpływać
może na zmianę ilości i poziom cen
wytwarzanych produktów. Mając to na uwadze
możemy wyróżnić 9 rodzajów strategii
jakościowych:
• A – dynamiczna - ciągła poprawa jakości
powoduje wzrost produkcji sprzedanej i spadek
cen; prowadzi do stopniowego przejmowania
rynku od konkurentów i umożliwia stworzenie
pozycji uprzywilejowanej;
• B – cenowa ujemna - ciągła poprawa jakości
powoduje obniżkę cen i utrzymanie produkcji
sprzedanej na niezmienionym, poziomie;
umożliwia skuteczną ochronę firmy przed
konkurencją;
• C – negatywna - zmiana jakości spowodowała
zmniejszenie się sprzedaży i obniżkę cen;
nietrafiona nowa produkcja może być początkiem
bankructwa firmy;
• D – ilościowa dodatnia - ciągła poprawa jakości
umożliwiła wzrost produkcji sprzedanej po
dotychczasowych cenach; powoduje to wzrost
utargów i zysków;
• E – kontynuacji - zmiana jakości nie wpłynęła na
wielkość produkcji sprzedanej i poziom cen; firma
zachowuje dotychczasowy rynek, ale jego pozycja
uległa zagrożeniu;
• F – ilościowa ujemna - zmiana jakości
spowodowała spadek produkcji sprzedanej po
niezmienionych cenach: utarg i zyski firmy się
obniżyły a jej pozycja na rynku spadła;
• G – aktywna - ciągła poprawa jakości przyczyniła
się znacznie do wzrostu produkcji sprzedanej i
podwyższenia cen; jest najbardziej korzystna
sytuacja dla firmy, której pozycja na rynku wzrasta;
• H – cenowa dodatnia - ciągła poprawa jakości
umożliwia firmie uzyskanie wyższych cen przy
sprzedaży dotychczasowej wielkości produkcji;
utarg i zyski organizacji rosną;
• I – monopolistyczna - ciągła poprawa jakości
umożliwia firmie zmniejszenie produkcji
sprzedanej i wzrost cen, co w sumie gwarantuje jej
eliminację konkurentów i zysk monopolistyczny.
KONIEC
WYKONALI: