OBRAŻENIA TERMICZNE
I OPIEKA NAD
OPARZONYMI
MOŻLIWIE SZYBKIE
ROZPOCZĘCIE WŁAŚCIWEGO
POSTĘPOWANIA
PRZECIWWSTRZĄSOWEGO,
ZAPOBIEGAJĄCEGO
OLIGOWOLEMII I
NIEDOTLENIENIU TKANEK ORAZ
ODPOWIEDNIEGO DO RODZAJU
USZKODZEŃ CIAŁA
POSTĘPOWANIA MIEJSCOWEGO,
DECYDUJE O SKUTECZNYM
LECZENIU CIĘŻKO OPARZONEGO
CHOREGO
CZYNNIKI WPŁYWAJĄCE
NA LICZBĘ PRZYPADKÓW
OPARZEŃ
• TECHNICYZACJA ŻYCIA
• WIĘKSZA LICZBA OSÓB PO 60
r. ż.
• BRAK OPIEKI NAD DZIEĆMI
• KATASTROFY
• DZIAŁANIA WOJENNE
STATYSTYKA OPARZEŃ W
POLSCE
• ROCZNIE 12000 PRZYPADKÓW
• 70% TRAFIA DO ODZIAŁÓW
CHIRURGII OGÓLNEJ
• 30% LECZY SIĘ W OŚRODKACH
SPECJALISTYCZNYCH
• ROCZNIE UMIERA 600
OPARZONYCH ( 5% )
CZYNNIKI
WPŁYWAJĄCE
NA POPRAWĘ WYNIKÓW
LECZENIA OPARZEŃ
• STOSOWANIE STANDARTÓW
LECZENIA Z WCZESNĄ
RESUSCYTACJĄ
• SKUTECZNE LECZENIE ZAKAŻEŃ
• WCZESNE OPRACOWANIE RANY
OPARZENIOWEJ – OPERACYJNE
• SKUTECZNE LECZENIE OPARZEŃ
DRÓG ODDECHOWYCH
• ŻYWIENIE DOJELITOWE I TPN
OPARZENIA
ZAGRAŻAJĄCE ŻYCIU
• CHORY POWYŻEJ 60 r. ż.
• GŁĘBOKIE > 40%
POWIERZCHNI
• DRÓG ODDECHOWYCH
OPARZENIE TERMICZNE
(COMBUSTIO)
• Rozległość i głębokość
oparzenia zależy od:
– temperatury
– czasu ekspozycji
– czasu stygnięcia tkanki
np.
47 C - 7 minut = 70 C - 1
sekunda
PODZIAŁ OPARZEŃ WG
STOPNIA USZKODZENIA
TKANEK
Iº - rumień
- martwica warstwy
rogowej, obrzęk naskórka,
obrzęk i przekrwienie warstwy
korowej skóry
- dominuje ból trwający 2-3 dni
- gojenie bez blizny
- zwykle opalanie lub gorąca woda
PODZIAŁ OPARZEŃ WG
STOPNIA USZKODZENIA
TKANEK
IIº powierzchowne- pęcherze i rumień
-
martwica całego naskórka i części
warstwy korowej
• wysięk pomiędzy naskórkiem i warstwą
korową – rumień i pęcherze na skórze
• naciek zapalny skóry i tk. podskórnej
• silny ból
• gojenie po 10-14 dniach, niewielkie
blizny
Czynnik sprawczy – gorące płyny
PODZIAŁ OPARZEŃ WG
STOPNIA USZKODZENIA
TKANEK
IIº głębokie- pęcherze i rumień
- martwica
całego naskórka i skóry właściwej bez
przydatków
• wysięk pomiędzy naskórkiem i warstwą
korową i pęcherze na skórze
• zaróżowienie lub zaczerwienienie
• naciek zapalny skóry i tkanki podskórnej
• silny ból
• gojenie po 25 -30 dniach, duże, twarde
blizny
Czynnik sprawczy – gorące płyny, płomień
PODZIAŁ OPARZEŃ WG
STOPNIA USZKODZENIA
TKANEK
• IIIº - martwica skóry
(białawo-szara
lub
brązowa, czarna czasem czerwona
skóra)
• TU IIº Z ZAKAŻENIEM !
• brak blednięcia przy ucisku skóry
• martwica pełnej grubości skóry ze
zniszczeniem przydatków skóry
• zakrzepica naczyń krwionośnych
• Całkowity brak bólu
• Czynnik sprawczy – płomień, prąd,
kwas
PODZIAŁ OPARZEŃ WG
STOPNIA USZKODZENIA
TKANEK
IVº - martwica tkanek głębiej
leżących-powięzi, mięśni, kości
• zwykle bardzo ciężkie oparzenie
zpoważnym rokowaniem
Czynnik sprawczy- prąd
9%
9%
9%
18
%
18%
18%
1
REGUŁA „9” DLA OBLICZANIA
POWIERZCHNI OPARZEŃ
OPARZENIA LEKKIE
• IIº U DOROSŁYCH < 15%
CIAŁA
• IIº U DZIECI < 10% CIAŁA
• IIIº < 2% POWIERZCHNI CIAŁA
OPARZENIA ŚREDNIE
• IIº U DOROSŁYCH 15 - 25% CIAŁA
• IIº U DZIECI 10 - 20%
POWIERZCHNI
• IIIº 2 – 10% POWIERZCHNI CIAŁA
OPARZENIA CIĘŻKIE
• IIº U DOROSŁYCH > 25% CIAŁA
• IIº U DZIECI C 20% POWIERZCHNI
• IIIº > 10% POWIERZCHNI
• W DUŻYM STOPNIU: RĘCE,
TWARZ, OCZY, USZY, STOPY I
KROCZE
• ZAWSZE DROGI ODDECHOWE,
ELEKTRYCZNE LUB Z DUŻYM
INNYM URAZEM
PIERWSZA POMOC NA MIEJSCU
WYPADKU
1.
Odsunąć chorego od źródła ciepła
2.
Dokładnie ugasić ubranie, zdjąć pierścionki,
obrączki !!
3. Zabezpieczyć drożność dróg oddechowych
4. Natychmiast przystąpić do oziębienia
powierzchni oparzonych -
kąpiel 22
0
C przez
15 minut w zimnej wodzie
5. Na ranę oparzeniową - wyłącznie suchy, jałowy
opatrunek !!
6. Podać leki p/bólowe - wyłącznie i.v.
7. Przy przedłużającym się transporcie rozpocząć
podawanie
płynów i.v.
POSTĘPOWANIE W SZPITALU
- Wywiad - jeśli jest czas (od chorego, od lekarza PR)
- Sprawdzenie drożności dróg oddechowych
- Zapewnienie
dostępu naczyniowego do dużej żyły
- Podanie leków p. bólowych dożylnie
- Pobranie krwi : grupa, krzyżówka, morfologia, jony,
gazometria,
- Założenie cewnika do pęcherza, monitorowanie diurezy
godzinowej
- Podanie anatoksyny tężcowej i surowicy
przeciwtężcowej
- Podanie antybiotyku o szerokim zakresie działania
- Ocena rany, powierzchni oparzenia i ustalenie dalszego
postępowania
MIEJSCOWE LECZENIE RANY
OPARZENIOWEJ:
- NIE STOSOWAĆ ALKOHOLU- przemywać 0,9%
NaCl lub wodnym roztworem hibitanu
- w przypadku martwicy - wczesne wycięcie
tkanek
martwiczych i ewentualnie
przeszczepy skóry
- gojenie na otwarto lub pod opatrunkiem
( argosulfon,
0,5% azotan srebra)
- nakłuwanie pęcherzy- bezwzględna aseptyka
-kontrola ukrwienia obwodowego w
oparzeniach obejmujących cały obwód
kończyny lub klatki piersiowej !! (fasciotomia,
nacięcie strupa)
Resuscytacja płynowa po rozległym
oparzeniu:
Reguła Baxtera:
I doba
2-4 ml
(Ringer Lactate) x
m.ciała
x
%
pow. oparzenia
50% wyliczonej objętości podać w ciągu 8
godzin od
oparzenia ,
pozostałe płyny przed upływem 24 godzin
utrzymać diurezę minimum 0,5ml/kg/godz. (lub
50ml/godzinę)
II doba 5% Glukoza i ½ koloidów pod kontrolą
diurezy >50 ml/godz.
Nie podawać płynów sodowych, które nasilają
obrzęki !
Oparzenia chemiczne
obrzęk śródkomórkowy i
międzykomórkowy skóry i tk. podskórnej,
oddzielenie naskórka od skóry właściwej i
zaburzenia struktury włókien
kolagenowych.
Głębokość i rozmiar zależą od czasu
działania czynnika
KWASY- martwica skrzepowa, denaturacja
białka. Rana b. bolesna przez długi okres.
Skóra brązowa lub żółta.
ZASADY- martwica rozpływna
Oparzenia chemiczne c.d.
A. Ranę dokładnie wypłukać dużą ilością
wody - rozcieńczyć preparat chemiczny =
przerwać reakcję chemiczną
Uwaga!! W oparzeniach wapnem
niegaszonym
zmywać ranę oliwą lub
parafiną
. Nie wolno używać wody bo
zwiększa to uszkodzenie tkanek w wyniku
reakcji cieplnej
B. Opatrunek z 1% roztworu NaHCO
3
(kwasy, fenole)
lub 3% kwas borny lub 1% kwas octowy
(ługi)
Oparzenia elektryczne
1. Napięcie robocze- dotknięcie instalacji
2. Napięcie dotykowe - przebicie na obudowę
3. Napięcie krokowe
Natężenie urazu zależy od natężenia prądu oraz wieku ,
płci (oporność skóry, uwodnienie tkanek), wilgotności
skóry, powietrza i podłoża.
Uszkodzenie tkanek łukiem elektrycznym wywołuje uraz
analogiczny jak w zespole zmiażdżenia (uszkodzenie
nerek, mioglobinuria, zakażenie).
Oparzenia elektryczne c.d.
Obrażenia miejscowe : często bardzo znaczne
uszkodzenie tkanki podskórnej i powięzi przy
niewielkich zmianach na skórze
Obrażenia dodatkowe:
złamania kości
uraz narządów jamy brzusznej
niewydolność nerek
zaćma
uraz głowy
odma opłucnowa
ośrodkowe zaburzenia OUN i uszkodzenia nerwów
obwodowych
krwotoki wewnętrzne (martwica ściany naczynia)
Postępowanie
1. Zachowując ostrożność wyłączyć napięcie
2. Nawodnienie ! Pod kontrolą diurezy Ringer Lactate
lub PWE
3. Kontrolować ukrwienie kończyny, która była
oparzona- fasciotomia przy zaburzonym ukrwieniu
4. Częste badanie jamy brzusznej
5. Usuwanie martwiczych tkanek - nie wcześniej niż
w 4-5 dobie
6. Antybiotyki
7. Zdjęcia rtg
8. Badanie okulistyczne
POSTĘPOWANIE
CHIRURGICZNE Z
BLIZNAMI PO
OPARZENIACH
• ZABIEGI PO MIN. 9 MIESIĄCACH
• BEZ DEFICYTU TKANEK
– WYCIĘCIE BLIZNY I ZASZYCIE
• BEZ UBYTKU TK. PODSKÓRNEJ Z
UBYTKIEM SKÓRY- WPS LUB „Z”
• Z UBYTKIEM TK PODSKÓRNEJ
- PŁAT UNACZYNIONY LUB PŁAT
WYSPOWY LUB SKÓRNO-MIĘŚNIOWY
• INTENSYWNA REHABILITACJA Z
PRESOROTERAPIĄ
ODMROŻENIA
długotrwałe oziębienie jest groźniejsze
skurcz naczyń, zakrzepica naczyń i
niedokrwienie tkanek
sprzyjają: bezruch, wilgotna odzież,
alkohol
najczęściej: palce rąk i stóp, dłonie, stopy,
nos, twarz, uszy
fazy: 1. zblędnięcie, kłucie
2. drętwienie, ograniczenie
ruchomości
3. podczas ogrzewania tępy ból,
zaczerwienienie, pęcherze surowiczo-
krwiste
Pomoc doraźna w odmrożeniach
1. Szybkie ogrzanie w kąpieli, początkowo w 25
0
C ,
potem zwiększamy temperaturę do 40
0
C
2. Równolegle ogólne ogrzewanie i przetaczanie
ciepłych płynów
3. HEPARYNA i.v.
4. Anatoksyna tężcowa i surowica p/tężcowa
5. Jałowy opatrunek - nie stosować barwników, tłuszczu,
alkoholu
w pierwszych dobach trudno określić rozległość i
głębokość uszkodzenia -postępowanie wyczekujące !!
(demarkacja)
jedynym wskazaniem do szybkiej amputacji jest
rozpływna, zakażona martwica i posocznica
Podział odmrożeń
I
o
- powierzchowne warstwy naskórka.
Skóra blada, zimna, obrzęknięta
. Podczas
ogrzewania mrowienie i drętwienie. Czucie
zachowane. Gojenie samoistne.
Długo swędzenie, pieczenie, wrażliwość na
zimno oraz przebarwienie skóry
II
o
- wszystkie warstwy naskórka z
ogniskami w skórze właściwej. Po kilku
godzinach
pęcherze z surowiczo-krwistą
treścią
. Czucie zachowane
Gojenie często samoistne. Drobne ubytki
goją się wiele tygodni. Ziarnina-blizny.
Długotrwałe lub stałe przebarwienia,
swędzenie i mrowienie
Podział odmrożeń
III /IV
o
- martwica sucha lub rozpływna
skóry,
tkanek miękkich i często kości.
Zakrzepica drobnych naczyń
mięśniowych. Znaczny obrzęk i
pęcherze. Utrata czucia nawet po
ogrzaniu.
Zmiana zabarwienia skóry na
żółtawą,brunatną a potem czarną.
Demarkacja do 14 dni.
Leczenie chirurgiczne- amputacja