• Pojęcia "metoda" używa się dla określenia

sposobu stosowanego systematycznie.

Przez metodę nauczania rozumie się

"celowo i systematycznie stosowany sposób
pracy nauczyciela z uczniami,
umożliwiający uczniom opanowanie wiedzy
wraz z umiejętnością posługiwania się nią w

praktyce, a także rozwijanie
zdolności i zainteresowań
poznawczych.

(W. Okoń: Słownik pedagogiczny).

• W dotychczasowych pracach pedagogicznych

pojęcie "metody" odnoszono zazwyczaj do

nauczania czy wychowania. R. Więckowski

odnosi to pojęcie do czynności "wspierania

aktywności edukacyjnej ucznia". W tym

rozumieniu nauczyciel w procesie

edukacyjnym jedynie stymuluje, wspiera

powstawanie oczekiwań poznawczych

uczniów i pomaga w ich osiąganiu. Zatem

przez metodę wspierania aktywności

edukacyjnej ucznia należy rozumieć sposób

pracy nauczyciela z uczniami zastosowany z

myślą o tym, aby umożliwić im rozwój

oczekiwań poznawczych i równocześnie

sposób ich zaspokajania czy osiągania, a

także taki sposób, który ma szeroki zakres

stosowalności.

* podział obecnie stosowany w

opracowaniach

pedagogicznych:

- metody podające
- metody problemowe
- metody eksponujące
- metody programowane
- metody praktyczne

• metody podające

: wykład informacyjny,

pogadanka, opowiadanie, opis, prelekcja,
anegdota, odczyt, objaśnienie lub
wyjaśnienie.

• metody problemowe

: wykład problemowy,

wykład konwersatoryjny, klasyczna metoda
problemowa, metody aktywizujące: metoda
przypadków, metoda sytuacyjna,
inscenizacja, gry dydaktyczne: symulacyjne,
decyzyjne, psychologiczne; seminarium,
dyskusja dydaktyczna: związana z
wykładem, okrągłego stołu, wielokrotna,
burza mózgów, panelowa, metaplan;

• metody eksponujące

: film, sztuka

teatralna, ekspozycja, pokaz połączony

z przeżyciem;

• metody programowane

: z użyciem

komputera, z użyciem maszyny

dydaktycznej, z użyciem, podręcznika

programowanego;

• metody praktyczne

: pokaz, ćwiczenia

przedmiotowe, ćwiczenia laboratoryjne,

ćwiczenia produkcyjne, metoda

projektów, metoda przewodniego

tekstu, seminarium, symulacja.

Poglądy metodyków dotyczące

klasyfikacji metod są dość

zróżnicowane

• W. Okoń

dzieli sposoby nauczania-uczenia

się na metody:
- asymilacji wiedzy,
- samodzielnego do niej dochodzenia,
- waloryzacyjne (impresyjne i ekspresyjne),
- praktyczne.

• Cz. Kupisiewicz

wyróżnił metody oparte na:

- słowie,
- obserwacji,
- działalności praktycznej uczniów.

W skład grupy metod opartych na obserwacji

wchodzą: metoda pokazu oraz metoda pomiaru rzeczy

i zjawisk. Z kolei do grupy metod słownych należą:

pogadanka, opowiadanie, dyskusja, wykład i praca z

książką. Wreszcie metoda zajęć laboratoryjnych oraz

metoda zajęć praktycznych tworzą grupę metod

opartych na praktycznej działalności dzieci i młodzieży.

• Natomiast

R. Więckowski

dzieli metody na dwie

grupy:

- informacyjne,

- heurystyczne.

Wśród metod informacyjnych wyróżnia metody:

wyjaśniania, opisu i narracji, natomiast wśród metod

heurystycznych metody: problemową, dyskusji,

dialogu.

• Metody aktywizujące

Reforma edukacyjna wymusza zmianę metod

pracy nauczyciela z podających, gdzie

nauczyciel eksponuje sam siebie, na

aktywizujące - skierowane na aktywność

uczniów.

W tej nowej sytuacji stroną aktywną jest

uczeń, nauczyciel natomiast jest

organizatorem całego procesu dydaktycznego.

Jest to zadanie trudne, gdyż nauczyciel

odpowiada za takie organizowanie sytuacji

dydaktycznej, aby osiągnąć zamierzony cel

musi skonstruować zadania, tworzyć warunki

do ich wykonania, wspierać i inspirować

uczniów.

W osiągnięciu zamierzonych celów

bardzo ważny jest staranny dobór

metod. Zależy on od materiału, który

realizujemy, od możliwości

intelektualnych uczniów, od ich

zainteresowania oraz od liczebności

klasy.