POWIKŁANIA
ZAKRZEPOWO-
ZATOROWE W CHOROBIE
NOWOTWOROWEJ
Zakrzepica u chorych na
nowotwory
• Najczęstsze powikłanie i druga przyczyna
zgonów w tej grupie
• U ok. 15% chorych występują kliniczne
objawy zakrzepicy, w badaniach
autopsyjnych nawet u 90% chorych z ch.
nowotworową zakrzepica, a u ok. 50%
zatorowość płucna
• W chorobach rozrostowych ukł.
krwiotwórczego: gł. krwawienia, w guzach
litych: gł. powikłania zakrzepowo-zatorowe
Zakrzepica u chorych na
nowotwory
• Zespoły paraneoplastyczne pod postacią
idiopatycznej zakrzepicy żylnej mogą
wyprzedzać rozpoznanie nowotworu o miesiące
lub lata (w okresie 6-24 mies. po epizodzie DVT
u 10-20% wykrywany jest nowotwór)
• Prowadzenie intensywnej diagnostyki u
chorych z idiopatyczną DVT nie ma
uzasadnienia zarówno pod względem korzyści
klinicznych, ekonomicznych jak i
psychologicznych
Zakrzepica u chorych na
nowotwory
• Okresowe badania kontrolne zaleca się w
przypadkach gdy zakrzepica idiopatyczna:
–
wystąpiła u osoby > 50 rż.
–
miała charakter wieloogniskowy lub nawracający
–
miała nietypową lokalizację (wędrujące zapalenie
żył powierzchownych, zakrzepica małych tętnic
mózgowych i palców, zator płucny)
• Badania: rtg kl. piersiowej, USG j. brzusznej,
mammografia, kał na krew utajoną, markery:
CEA, PSA, LDH
Zakrzepica u chorych na
nowotwory
• Nowotwory w przebiegu których najczęściej
pojawiają się zaburzenia krzepnięcia:
– rak trzustki - ok. 30%
– rak płuca - ok. 30%
– rak żołądka - ok. 15%
– rak jelita grubego - od 3 do 16%
– rak jajnika - ok. 7%
– rak macicy - ok. 7%
– rak prostaty - od 2 do 7%
Zakrzepica u chorych na
nowotwory
• Ze strony gospodarza na częstość
zaburzeń hemostazy wpływają:
– stan odżywienia
– wydolność wątroby i nerek
– stan hormonalny organizmu
– wydolność fizyczna
– mobilność chorego
Patomechanizmy zakrzepicy
w chorobie nowotworowej
• Triada Virchowa - wystąpienie
zakrzepicy jest konsekwencją:
– zaburzeń przepływu krwi
– nieprawidłowości dotyczących
ściany naczyniowej
– niewłaściwego składu krwi
Triada Virchowa w aspekcie
powikłań zakrzepowo-
zatorowych w chorobie
nowotworowej
Zaburzenia
przepływu krwi
Zaburzenia ściany
naczyniowej
Nieprawidłowości
składu krwi
Unieruchomienie
(stan ogólny, ból)
Naciekanie
naczyń z zewn.
Obecność
prokoagulantów
(np. TF, CP)
Zastój
naczyniowy
(ucisk
przez guz)
Uszkodzenie
śródbłonka nacz.
Nadmierna
lepkość krwi
(
Ht, WBC, PLT,
paraproteinemia)
Niedotlenienie
(niedokrwistość)
stęż. kortyzolu
( tPA,
napięcie
naczynia)
Zatory z komórek
nowotworowych
Droga
aktywacji krzepnięcia
w chorobie nowotworowej
• komórki nowotworowe wytwarzają
cz. tkankowy (tissue factor - TF),
tworzy się kompleks TF-VIIa –
aktywacja toru
zewnątrzpochodnego krzepnięcia
• prokoagulant nowotworowy (Cancer
procoagulant –CP) bezpośrednio
aktywuje cz. X niezależnie od cz. VII
Droga
aktywacji krzepnięcia
w chorobie nowotworowej
•
komórki nowotworowe aktywują kaskadę
krzepnięcia na drodze pośredniej przez
sekrecję czynnika martwicy nowotworu (TNF
alfa) i IL1, cytokiny te aktywują monocyty i
komórki nabłonka naczyń do wytwarzania
czynnika tkankowego i aktywacji cz. VIIa
•
krążące komórki nowotworowe, monocyty i
komórki nabłonka naczyń z aktywnością
prokoagulacyjną indukują adhezję płytek
krwi i powstawanie małych ilości trombiny na
błonie komórek nowotworowych
Postacie zakrzepicy w
chorobie nowotworowej
• zakrzepica żył głębokich kończyn dolnych -
najczęściej
– zwłaszcza nowotwory w miednicy małej i jamie
brzusznej, często powikłana zatorowością płucną
• zakrzepica żył kończyn górnych - znacznie
rzadziej
– sprzyja - powiększenie pachowych węzłów
chłonnych (np. chłoniaki), guzy śródpiersia,
cewniki centralne
– powikłania - zatorowość płucna-8-36%, przewlekła
niewydolność żylna 20-50%
Postacie zakrzepicy w
chorobie nowotworowej
• wędrujące zakrzepowe zapalenie żył
powierzchownych (zespół Trousseau)
– często nietypowa lokalizacja, np. klatka
piersiowa
– oporność na leczenie antykoagulacyjne
– możliwe spontaniczne regresje
– najczęściej nowotwory trzustki i inne p.
pokarmowego
Postacie zakrzepicy w
chorobie nowotworowej
• niebakteryjne zakrzepowe zapalenie
wsierdzia (endocarditis marantica )
– głównie gruczolaki p. pokarmowego
produkujące śluz, rak płuca, nowotwór
rozsiany
– zmiany wytwórcze na zastawkach
– osłuchowo: nowe szmery nad zastawką
mitralną i aortalną
– powikłania - rozsiana zatorowość tętnic
mózgowych, sercowych, śledzionowych,
nerkowych, kończyn dolnych (martwica)
Postacie zakrzepicy w
chorobie nowotworowej
• Zakrzepica żył wątrobowych - zespół
Budd-Chiari
– objawy - szybko narastające wodobrzusze,
powiększenie wątroby i śledziony, bóle
brzucha, zespół nadciśnienia wrotnego,
niewydolność wątroby, zagrożenie życia
– najczęściej w zespołach
mieloproliferacyjnych, hepatoma, w rakach
i mięsakach nerki i nadnercza, w raku płuca
Postacie zakrzepicy w
chorobie nowotworowej
• zakrzepica żyły wrotnej, śledzionowej,
trzewnych, nerkowych
– objawy – splenomegalia, wodobrzusze, bóle
brzucha, żylaki przełyku
– występuje najczęściej w przebiegu
przewlekłych zespołów
mieloproliferacyjnych oraz w nowotworach
wątroby, nerki, nadnerczy, także przy
ucisku guza na żyłę wrotną oraz w
przypadku zatoru żyły wrotnej komórkami
nowotworowymi
Postacie zakrzepicy w
chorobie nowotworowej
• zakrzepica drobnych tętnic mózgowych
– objawy przemijającego niedokrwienia oun
• zakrzepica drobnych naczyń palców
– pieczenie dłoni i stóp, bóle, rumień, martwica
– najczęściej w
zespołach mieloproliferacyjnych
• mikroangiopatia zakrzepowa oraz pojawienie się
antykoagulanta toczniowego
– niedokrwistość hemolityczna mikroangiopatyczna
– TTP/HUS (przyczyną jest agregacja płytek z powodu
braku metaloproteinazy osoczowej rozkładającej
wielkocząsteczkowe multimery cz. v. Willebranda)
Jatrogenne przyczyny
zaburzeń hemostazy u
chorych na nowotwory
• leczenie chirurgiczne 3-5x prawdopodobieństwo
zakrzepicy u chorych operowanych z powodu
nowotworu w stosunku do pacjentów operowanych z
przyczyn nienowotworowych
– rozległość zabiegu
– czas unieruchomienia
• chemio-, hormono- i radioterapia ryzyko zakrzepicy
– uwolnienie prokoagulantów i cytokin, aktywność
fizjologicznych inhibitorów (AT III, białko C),
upośledzenie fibrynolizy, zab. metabolizmu wit. K
w wątrobie, toksyczne uszkodzenie śródbłonka
Jatrogenne przyczyny
zaburzeń hemostazy u
chorych na nowotwory
– np. zsp. Budd-Chiari po ARA-C, dakarbazynie
– mikroangiopatia zakrzepowa po mitomycynie,
doksorubicynie, napromienianiu całego ciała
– VOD - gł. po zabiegach transplantacji szpiku
(busulfan, napromienianie całego ciała)
– połączenie hormono- i chemioterapii: ryzyko
zakrzepicy 10%
• stosowanie czynników wzrostu (G-CSF,
erytropoetyny) oraz cewników żylnych
Profilaktyka p-zakrzepowa u
chorych na nowotwory
• Wskazania:
– okres okołooperacyjny do pełnego
uruchomienia
– chorzy leżący poddawani chemioterapii
– chorzy z przebytym w przeszłości epizodem
zakrzepowo-zatorowym
– gdy masa guza upośledza odpływ żylny z
dolnych partii ciała
– chorzy z cewnikami centralnymi
Leczenie zakrzepicy u
chorych na nowotwory
• heparyna
– niefrakcjonowana 7-10 dni: 5000 j. bolus,
potem 30000 j./24h pod kontrolą APTT (>
1,5 do 2x). Po 5-6 dniach antykoagulanty
pod kontrolą INR z uwzględnieniem p-
wskazań
– heparyny niskocząsteczkowe
• leczenie trombolityczne
– do tygodnia od wystąpienia objawów
Zespół wykrzepiania
śródnaczyniowego
• Występuje u 10-75% chorych na
nowotwory
• Szczególna skłonność w przebiegu:
– chłoniaków immunoblastycznych,
czerniaka, ostrych białaczek
(promielocytarna, mielomonocytowa)
raka jajnika, płuca (zwł.
drobnokomórkowego), piersi, żołądka
DIC - PATOGENEZA
Czynniki powodujące masywną aktywację
krzepnięcia i produkcję trombiny:
uwalnianie lub ekspresja cz. tkankowego
(tissue factor) z powodu:
– Wnikania do krążenia tromboplastyn
tkankowych, rozległego uszkodzenia
śródbłonków powodującego odsłonięcie
cz. tkankowego, ekspresji cz.
tkankowego przez monocyty w
odpowiedzi na endotoksyny lub działanie
cytokin
DIC - PATOGENEZA
• Wtórna aktywacja fibrynolizy:
– Uszkodzenie tkanek uwalnianie t-
PA produkcja plazminy wtórna
aktywacja fibrynolizy
rozpuszczanie fibryny ale też
czynników krzepnięcia oraz
produkcja FDP, które zaburzają
polimeryzację fibryny i upośledzają
funkcję płytek krwawienie
P athop6.gif
DIC - PATOGENEZA
DIC – proces dynamiczny. Przebieg zależy od:
– Przyczyny
– Szybkości szerzenia się
• Gdy powoli pojawia się nadmiar prokoagulantów
tendencja do zakrzepicy. Dopóki watroba kompensuje
utrate czynników krzepniecia a szpik kostny utrate plytek
krwawienie nie wystepuje
obraz przewleklego
skompensowanego DIC. Klinicznie bez objawów albo
powiklania zakrzepowe zylne lub tetnicze
• Gdy przebieg gwałtowny masywna zakrzepica,
niewydolnosc narzadowa, skaza krwotoczna
obraz
ostrego zdekompensowanego DIC
OSTRY DIC – OBRAZ
KLINICZNY
• Krwawienie
– Wybroczyny, krwiaki, krwawienie z ran,
wkłuć dożylnych, z p. pokarmowego, do OUN,
po operacjach – krwawienie wokół drenów,
cewników, tracheostomii, do jam ciała
• Ostra niewydolność nerek u 25-40%
– Mechanizmy: mikrozakrzepy w naczyniach
nerkowych powodujące niedokrwienie i
martwicę kory, spadek ciśnienia i sepsa mogą
powodować ostrą martwicę cewek nerkowych
OSTRY DIC – OBRAZ
KLINICZNY
• Uszkodzenie wątroby – u 19%
– Często żółtaczka z powodu uszkodzenia
wątroby i hemolizy
• Powikłania pulmonologiczne – u 16%
– Krwotok płucny, krwioplucie, duszność, ARDS
• Zajęcie OUN – u 2%
– Drgawki, śpiączka objawy ogniskowe
– Krwawienie do OUN szczególnie częste w M3
(u 40%)
PRZEWLEKŁY DIC –
OBRAZ KLINICZNY
• Pacjenci często bezobjawowi
• Powikłania zakrzepowe:
– Żylne: zakrzepica żył kończyn dolnych
– Wędrujące zapalenie żył
powierzchownych (zsp. Trousseau)
– Tętnicze: w obrębie kończyn, naczyń
nerkowych, OUN
• Rzadko krwawienia, gł. śluzówkowe
OSTRY DIC -
ROZPOZNANIE
• Małopłytkowość
• Anemia hemolityczna mikroangiopatyczna
• Badania układu krzepnięcia wykazujące zarówno
powstawanie trombiny jak i pobudzenie fibrynolizy
D-dimer (ELISA)– najczęstszy nieprawidłowy
parametr u pacjentów z DIC
FDP
PT i APTT
fibrynogen
poziom fizjologicznych inhibitorów krzepnięcia:
– AT III ( aktywność na początku wstrząsu septycznego
zły czynnik prognostyczny), białko C i S
INNE STANY PRZEBIEGAJĄCE
ZE WZROSTEM FDP LUB D-
DIMERÓW
• Zatorowość płucna
• Zawał serca
• Niektóre choroby nerek
• Zakrzepica żył kończyn dolnych
• Uszkodzenie wątroby
• Doustne leki antykoncepcyjne
DIC - ROZPOZNANIE
D-dimer
FDP
N lub
Fibrynogen
N
TT
N
APTT
N
PT
N lub
Liczba płytek
Przewlekły DIC
Ostry DIC
Parametr
DIC - LECZENIE
• Część pacjentów nie wymaga szczególnego
leczenia koagulopatii ze względu na krótki czas jej
trwania lub małe ryzyko krwawienia lub zakrzepicy
• Zasadnicze znaczenie ma leczenie przyczynowe
• Koncentraty krwinek płytkowych i czynników
krzepnięcia
– Nie jest celowe ich podawanie u pacjentów,
którzy nie krwawią
– Wskazane u chorych krwawiących lub
poddawanych procedurom inwazyjnym
– Wskazane utrzymywanie stężenia fibrynogenu na
poziomie > 100 mg/dl
DIC - LECZENIE
Heparyna
• Teoretycznie podawanie w celu przerwania
wykrzepiania logiczne
• Ograniczenia: nasilenie krwawienia,
niedostateczny efekt p-zakrzepowy ze
względu na brak AT III
• Praktycznie brak kontrolowanych badań
wykazujących jej skuteczność w hamowaniu
wykrzepiania i mało dowodów, że poprawia
funkcję narządów wewnętrznych
DIC - LECZENIE
Heparyna – dawkowanie:
• iv
– Aktywność AT III powinna być blisko
normy (tj. 80-100%)
– Bez bolusu
– Dawka początkowa 500j / h APTT ok.
45s. Gdy widoczny efekt uzupełnienie
czynników krzepnięcia
• Heparyny niskocząsteczkowe: skuteczność
podobna, mniejsze ryzyko krwawień
DIC - LECZENIE
Koncentrat aktywowanego białka C
• Aktywność przeciwzapalna i przeciwzakrzepowa
• Przeciwzapalna: poprzez bezpośredni wpływ na
komórki śródbłonka i hamowanie ekspresji cząstek
adhezyjnych
• Wskazane gł. we wstrząsie septycznym
• Drotrekogin alfa (Xigris), dawka 24 g/kg mc./h
Antytrombina III
• Oprócz działania p-zakrzepowego może mieć też
działanie p-zapalne poprzez poziomu interleukiny 6
i TNF
DIC - ROKOWANIE
• Ostry DIC – śmiertelność 40 – 80%
w zależności od choroby
podstawowej
• Czynniki ryzyka zgonu: wiek,
stopień niewydolności narządowej