•
ZAKAŹNE MARTWICOWE ZAPALENIE
WĄTROBY (BRADSOT NIEMIECKI)
•
OBRZĘK ZŁOŚLIWY
Występuje na całym świecie.
Najczęściej chorują zwierzęta w wieku 2-4
lat, rasowe.
Zachorowania stwierdza się przede
wszystkim w okresie pastwiskowym (późne
lato, jesień).
Ma bezpośredni związek z inwazją Fasciola
hepatica.
Clostridium novyi, typ B
występuje: w glebie, wodzie, przewodzie
pokarmowym roślinożerców, w wątrobie
zdrowych zwierząt- w formie nieaktywnej,
czasem- na skórze
formy przetrwalnikowe cechuje duża
oporność na działanie wielu środków
dezynfekcyjnych,
Rezerwuarem zarazka są dzikie zwierzęta i
ptaki, chorujące bezobjawowo.
Źródła zakażenia to pastwiska
zanieczyszczone kałem nosicieli.
Droga zakażenia: alimentarna (pokarm lub
woda zanieczyszczone ziemią).
Z układu pokarmowego, z krwią lub z
wędrującymi larwami, bakteria dostaje się
do wątroby.
Jej przejście w formę wegetatywną
uwarunkowane jest wcześniejszym
uszkodzeniem miąższu wątroby, np. przez
przywry.
W wątrobie bakteria namnaża się i
produkuje toksyny nekrotyzujące, gł.
toksynę alfa.
gorączka
płytkie, szybkie oddechy,
przeczulica
zaleganie
nagła śmierć, po kilku następnych
godzinach
o
WYWIAD
o
BADANIA LABORATORYJNE
badanie bakteriologiczne: preparaty
odciskowe z ognisk martwiczych w
wątrobie
izolacja
ELISA- wykazanie toksyny (materiał:
wątroba, płyn otrzewnowy, zawartość jelit)
o
BADANIE SEKCYJNE
inwazja Motylicy wątrobowej
enterotoksemia
szelestnica
paraszelestnica trawieńca
wątroba: biało- żółte ogniska martwicy,
otoczone pasem przekrwienia, z młodymi
motylicami w centrum
tkanka podskórna: obrzęk
jamy ciała: krwisty wysięk
błony śluzowe układu pokarmowego:
wybroczyny
W przypadku owiec, właściwie nie
stosuje się leczenia.
Lecząc bydło, podaje się duże dawki
penicyliny.
ograniczenie populacji ślimaków (żywiciel
pośredni motylicy)
odmotyliczanie zwierząt 2 razy w roku
(wiosna, jesień)
pojenie ze studni lub wodociągów
szczepienie: jagnięta i nowe sztuki, a
przypadku zagrożenia- wszystkie, 2 razy w
odstępie 4-6 tygodni
Jest typową chorobą przyranną, o
przebiegu ostrym, często śmiertelnym.
Oprócz owiec, chorują kozy, bydło,
nieparzystokopytne, świnie i mięsożerne.
Clostridium novyi, typ A, rzadziej, typ B;
czesto, przy współudziale innych laseczek
Clostridium (septicum, perfringens,
chouvoei)
Następuje w wyniku kontaktu rany, np. po
kastracji, z kurzem, glebą,
zanieczyszczoną wodą lub kałem. Zmiany
chorobowe wywoływane są przez toksyny
nekrotyzujące, głównie toksynę alfa.
brak apetytu
wysoka gorączka
miejscowy, ciastowaty obrzęk, z tendencją
do szybkiego powiększania się
słabość, drżenie i sztywność mięśni
śmierć zwykle po 2-5 dniach
WIELKA GŁOWA
ZAKAŻENIE RAN
POPORODOWYCH
występuje u baranów,
w konsekwencji
zakażenia ran
zadanych w czasie
walki
obrzęk pojawia się
wokół oczu i
rozprzestrzenia się na
głowę i szyję
ostra toksemia
obrzęk sromu
czerwono- brązowy
wyciek z pochwy
śmierć w ciągu 24-48
godzin
o
BADANIE BAKTERIOLOGICZNE
materiał: wycinki mięśni, wysięk
badanie mikroskopowe
o
BADANIE SEKCYJNE
o
RÓŻNICOWENIE: szelestnica,
paraszelestnica trawieńca
skóra: obrzękowo- rozedmowe obrzmienie,
trzeszczące przy omacywaniu
tkanka podskórna: galaretowata,
surowiczo nacieczona
mięśnie: czerwonawe lub bladożołte,
obrzękłe, wilgotne, o gnilno-kwaśnym
zapachu
OBRZĘK
ZŁOŚLIWY
SZELESTNICA
brak procesów
gazotwórczych
zabarwienie mięśni
-czerwonawe lub
bladożółte
mięśnie wilgotne, o
gnilnym zapachu
obrzęki bursztynowo-
żółte
procesy gazotwórcze
zabarwienie mięśni
-brązowo- czarne
mięśnie suche i
kruche
obrzęki krwawe
chirurgiczne otwarcie obrzękniętych okolic
w celu odprowadzenia wysięku i przemycia
tkanek
nastrzykanie zmian penicyliną lub innym
antybiotykiem o szerokim spektrum
działania
podawanie NSAIDs 2 razy dziennie
przestrzeganie zasad higieny
szczepienie: na terenach endemicznych-
przed każdym zabiegiem krwawym,
samice ciężarne- 3 tygodnie przed
wykotami; daje odporność na całe życie i
przekazywana jest z siarą potomstwu
•
PARASZELESTNICA TRAWIEŃCA
(BRADSOT PÓŁNOCNY)
Jest ostrą, zakaźną, ale niezaraźliwą
chorobą owiec.
Występuje głównie na północy Europy, w
Szkocji i Irlandii, a także w Australii i USA.
Chorują młode owce (głównie do 1 roku
życia).
Pojawia się głównie późną jesienią i zimą,
przy mroźnej pogodzie.
Clostridium septicum
powszechnie obecna w środowisku
może przebywać w przewodzie
pokarmowym zwierząt, nie powodując
objawów klinicznych
Droga zakażenia: alimentarna; sprzyja
zjedzenie zamarzniętej lub „ostrej” trawy
Przejście zarazka w formę wegetatywną
uwarunkowana jest uszkodzeniem błony
śluzowej trawieńca. Bakteria namnaża się,
wytwarzając toksyny nekrotyzujące, które
przenikają do krwi. Rozwija się krwotoczne
zapalenie ściany trawieńca i toksemia.
postać nadostra: osłabienie, zaleganie,
śmierć w ciągu kilku godzin
postać ostra: niepokój, bóle i wzdęcia w
jamie brzusznej, możliwy obrzęk w
okolicach głowy i krwawy wypływ z
naturalnych otworów ciała
o
WYWIAD ( zwierzę pada nagle, bez
uprzednio stwierdzonych objawów
klinicznych)
o
IZOLACJA: z przekroju ściany trawieńca, z
krwi; materiał należy pobrać w ciągu
godziny od śmierci zwierzęcia
o
BADANIE SEKCYJNE
o
RÓŻNICOWANIE: inne choroby o przebiegu
ostrym i nadostrym, wywoływane przez
laseczki Clostridium oraz wąglik
zwłoki: rozdęte, szybko rozkładające się
mięśnie: barwy ciemnobrunatnej
jama otrzewnowa, opłucna i worek
osierdziowy: duża ilość krwawego wysięku
błona śluzowa trawieńca: znaczny obrzęk,
ogniska krwotoczno- zapalne, w okolicach
odźwiernika
dwunastnica: krwotoczne zapalenie
leczenie jest nieskuteczne ze względu na
gwałtowny przebieg choroby
profilaktyka: unikanie czynników
wyzwalających chorobę (żywienie paszą
zmarzniętą, brudną, szorstką);
szczepienia- szczepionka Closeptivac,
szczepienie 2 razy, w odstępach 2 tygodni,
najlepiej późnym latem i wczesną jesienią
zwłoki padłych zwierząt należy
zutylizować