ETIOPATOGENEZA

PRZEWLEKŁEJ

BIAŁACZKI

LIMFATYCZNEJ

Adrian Boruc gr. II lek
III

CLL

–

przewlekła białaczka limfatyczna



ETIOPAOTGENEZA:



Cały proces polega na akumulacji
nieczynnych, długo żyjących limfocytów,
które zajmują szpik, krew, węzły chłonne
oraz inne narządy i tkanki.



- komórki CLL:



- nie reagują na bodźce antygenowe,



- hamują prawidłową czynność limfocytów B

w nie w pełni jeszcze zrozumianych mechanizmach.

CLL –

Dane ogólne



Roczna zapadalność – 3 osoby /100 000
osób



Większość stanowią osoby w wieku
podeszłym, ale występuje także u
dwudziestolatków.



Dwukrotnie częściej chorują mężczyźni.



Czasem występuje rodzinnie.



Europejczycy chorują częściej niż murzyni,
czy Azjaci.



Czynniki środowiskowe nie odgrywają
istotnej roli etiologicznej

CLL –

Patofizjologia



- Znaczna część chorych ma
hipogammaglobulinemię.



- 15% pacjentów wytwarza
przeciwciała przeciw własnym
erytrocytom
 niedokrwistość hemolityczna



- W około 50% przypadków stwierdza
się anomalnie chromosomowe



Trisomia 12 chromosomu



Delecja 11 i 12 chromosomu

CLL –

Cechy kliniczne



Często przebiega bezobjawowo



Z powodu hipogammaglobulinemi
pojawia się skłonność do infekcji
bakteryjnych



Występuje uogólnione
powiększenie węzłów chłonnych,
hepato i splenomegalia



Rokowanie – średnie przeżycie
wynosi od 4 - 6 lat

CLL

–

Morfologia



Budowa węzła – jest zatarta



Nacieki – z małych, okrągłych
limfocytów



Występowanie nieco większych
komórek – prolimfocytami



Limfocyty – mają postać „cieni”

CLL –

Wykrywanie



Wstępną metodą diagnostyczną jest 
badanie morfologii – zaleca się u osób
wykazujących skłonność do zmęczeń i
częstych infekcji.



Na choroba wskazuje utrzymująca się
długo limfocytoza x > 4000/µL



Ostateczne rozpoznanie – polega na
immunofenotypowaniu krwi
obwodowej i szpiku oraz wykonuje
trepanobiopsję szpiku.

Dziękuję za uwagę 