WYKŁAD 11
T: Zaburzenia okresu okołoporodowego u klaczy.
Zaburzenia okresu okołoporodowego u klaczy
Zatrzymanie łożyska
Wypadnięcie macicy
Wypadnięcie pęcherza moczowego
Uszkodzenie dróg rodnych
pęknięcie macicy
uszkodzenie szyjki macicznej
uszkodzenie pochwy
przetoka prostniczo-pochwowa
rozdarcie krocza
Atonia macicy
Endometritis poporodowe
1. Zatrzymanie łożyska (retentio secundinarium)
Wydalenie łożyska jest trzecim etapem porodu
Łożysko klaczy klasyfikowane jest jako łożysko:
rozsiane,
nieinwazyjne,
typu nabłonkowo-kosmówkowego
Histologicznie łożysko klaczy ma budowę mikroliścieniową (mikrokotyledony).
Połączenie kosmków w kryptach jest stosunkowo luźne - wymiana substancji ma miejsce na styku nabłonka naczyń krwionośnych endometrium i nabłonka kosmka kosmówki.
Z tego powodu łożysko jest słabo przepuszczalne dla substancji wielkocząsteczkowych (immunoglobuliny)
Mechanizm odklejania się błon płodowych
Spada ciśnienie krwi w naczyniach łożyska po przerwaniu pępowiny.
Naczynia krwionośne zasilające łożysko zapadają się.
Mikrokotyledony ulegają niedokrwieniu.
Płyn cytoplazmatyczny przesiąka do przestrzeni zewnątrzkomórkowej w obrębie krypt.
Dochodzi do rozluźnienia połączeń kosmków z kryptami endometrialnymi - kosmki wysuwają się z krypt.
Definicja w występowanie
Łożysko powinno odejść w ciągu 3 godzin, po spontanicznym wyparciu płodu.
Występowanie zatrzymania łożyska u klaczy szacuje się na od 2-10% do 54% populacji.
Etiopatogeneza wciąż pozostaje niewyjaśniona
Wtórna atonia macicy ? - nieskuteczne leczenie oksytocyną
↓Ca, ↓Mg
Zmiany histopatologiczne
Ryzyko wystąpienia zatrzymania łożyska zwiększa się przy wystąpieniu zaburzeń okołoporodowych.
Niejasny jest wpływ zatrzymania łożyska na proces inwolucji macicy.
Diagnostyka
Zdiagnozowanie zatrzymanego łożyska jest łatwe, jeżeli zalegające błony płodowe zwisają z pochwy i są widoczne. Jeżeli w drogach rodnych pozostał mały fragment łożyska, postawienie diagnozy jest już trudniejsze.
Wydalone bądź odjęte łożysko należy dokładnie obejrzeć czy jest całe.
Tok postępowania
Skrócone, orientacyjne ogólne badanie kliniczne.
Konieczne badanie położnicze przez pochwę
Stan miękkich dróg rodnych
Stopień zatrzymania błon płodowych (częściowe, całkowite)
Zdarzają się interwencje do klaczy, którym odklejano już łożysko ale nie całkowicie - konieczność ustalenia miejsca zalegania urwanych fragmentów (ew. badanie USG per rectum)
Leczenie (uzależnione od wyniku badania położniczego)
manualne
ręcznie odkleić łożysko
Jeżeli łożysko zalega na małej powierzchni - próba odklejenia ręcznego powinna wynieść max. 10-15 min.
OT
podać oksytocynę (30-60 j.m. i.m. lub i.v., we wlewie kroplowym do 100 j.m. w objętości 0,5-2l NaCl w przeciągu 30min-1h) lub 10-20 j.m. bezpośrednio i.v.
Iniekcje oksytocyny mogą być powtarzane
U części klaczy z reguły dochodzi do spontanicznego wydalenia łożyska w trakcie infuzji z oksytocyną.
U tych klaczy, które słabo zareagowały na infuzje oksytocyny należy ponowić próbę odjęcia manualnego.
Alternatywna metoda leczenia
Polega na wlaniu ciepłego roztworu NaCl do jamy omoczniokosmówkowej zalegającego łożyska, a następnie jego lewarowaniu.
Wlew płynu do omoczniokosmówki z podwiązaniem błon i podaniem oksytocyny (klin hydrauliczny);
Wlew płynu (1-4l) między błony płodowe a ścianę macicy;
Podanie kolagenazy do obu tętnic pępkowych.
Klacze, trafiające do klinik po próbach odklejania łożyska przez lekarza, technika lub właściciela wykazują zazwyczaj mikroretentio secundinarum lub część błon płodowych zalega w szpicy (końcówce) rogu nieciężarnego, często jest w niej zakleszczona.
U takich klaczy stosuje się płukanie macicy (10l płynu fizjologicznego, 10l roztworu chlorheksydyny lub 0,25% płynu Lugola).
Po płukaniu następuje badanie przez pochwę mające ustalić, czy łożysko jest w pełni odklejone.
Terapia po odjęciu łożyska
miejscowe leczenie antybiotykowe;
ogólne leczenie antyhistaminowe, wit. C, NLPZ (finadyna), Ca;
Heparyna (profilaktyka ochwatu) - przez trzy kolejne doby - 75 000 IE - 50 000 - 25 000;
Badanie łożyska
Ocena łożyska wydalonego samoistnie
Czy jest kompletne
Czy jest prawidłowe
Ocena łożyska odjętego z próbą wyjaśnienia przyczyny zatrzymania
slajdy - zdjęcia łożysk
Normalna waga łożyska nie powinna przekraczać 11% wagi urodzeniowej płodu
Wyższa masa łożyska świadczy o obrzęku tkanek lub nadmiernym wypełnieniu naczyń krwionośnych
Niższa waga łożyska świadczyć może o zaniku lub niedorozwoju kosmków
Następstwa zatrzymania łożyska
Ochwat poporodowy;
Zaburzenia ogólnego stanu zdrowia;
Endometritis puerperalis / lochiometra;
Opóźniona inwolucja macicy, regeneracja endometrium;
Trudności w ponownym zapłodnieniu - zwłaszcza w rui źrebięcej;
Zwiększone prawdopodobieństwo wczesnych śmierci zarodkowych;
2. Wypadnięcie macicy (prolapsus uteri)
Występowanie i przyczyny
Występuje bardzo rzadko;
Częściej u klaczy starszych (>18 lat) i po ciężkim porodzie;
Efekt podania i.v. dużej dawki oksytocyny (>50 j.m.) lub wskutek silnego pociągania za zalegające łożysko (powodując wgłobienie końcówki rogu macicy);
Objawy
W miejscu wgłobienia dochodzi do upośledzenia krążenia i ucisku na końcówki nerwów, co powoduje objawy kolkowe (ryzyko martwicy wgłobionego odcinka);
Nagłe skurcze tłoczni brzusznej potęgują dalsze wynicowanie się końcówki rogu, pociągając ją w kierunku pochwy;
Prowadzi to do wyparcia narządu (towarzyszą objawy kolkowe - PROCES BARDZO BOLESNY).
Diagnostyka
Badanie rektalne lub histeroskopia (wskazane u klaczy, u których po porodzie występują objawy kolkowe).
Wgłobiony róg jest krótszy, pogrubiony i bolesny.
Diagnostyka wpadniętej macicy nie nasuwa większych trudności, ze względu na dobrze widoczną macicę zwisającą z pochwy.
Leczenie
Wypełnić jamę macicy ciepłym roztworem NaCl i rektalnie masować wgłobiony róg aż do jego odprowadzenia;
Następnie zlewarować zawartość macicy;
Klaczy należy podać środki uspokajające i przeciwbólowe;
Należy sprawdzić czy nie wklinowały się do macicy pętle jelit oraz ustalić ewentualne przemieszczenie pęcherza moczowego;
Po repozycji, wskazane jest wlanie do wnętrza macicy 10-15 litrów ciepłego, jałowego roztworu NaCl;
Na srom zakłada się szew kapciuchowy;
Konsekwencje
Przerwanie naczyń krwionośnych (ramus a. uterina media, a. ovarica, a iliaca externa);
krwotok wewnętrzny i szok hypowolemiczny (śmierć zwierzęcia).
Jest to najczęstsza przyczyna śmierci klaczy w okresie poporodowym.
3. Wypadnięcie pęcherza moczowego
Diagnostyka
Widoczny wypadnięty pęcherz zwisający ze sromu.
Rutynowo powinno się przeprowadzać badanie USG macicy i pęcherza moczowego u klaczy po ciężkim porodzie.
Leczenie
Znieczulenie nadoponowe
Repozycja pęcherza
Po repozycji kateteryzacja pęcherza i wypełnienie go ciepłym NaCl
4. Uszkodzenie dróg rodnych
Powstają najczęściej podczas ciężkiego porodu, jako rezultat ekstrakcji płodu.
A. Pęknięcie macicy (5,5 % klaczy p.p.)
Występowanie: szczególnie podatne są klacze starsze, wieloródki.
Przyczyny: pęknięcie pod naporem tylnych kończyn
73% dotyczy rogów macicy
27% jej trzonu
Diagnostyka: podczas badania dróg rodnych klaczy po porodzie (trudności w zdiagnozowaniu uszkodzeń rogów macicy!)
Duże znaczenie ma szczegółowy monitoring klaczy po porodzie (badanie rektalne z USG i badanie przez pochwę).
Przy wystąpieniu objawów kolkowych zalecane jest badanie płynu otrzewnowego (wykluczenie krwawienia do jamy brzusznej).
Konsekwencje:
nagłe pogorszenie stanu ogólnego klaczy w wyniku przerwania ciągłości naczyń w obrębie układu rozrodczego
śmierć klaczy
Leczenie:
zszycie rany
B. Uszkodzenie szyjki macicznej
Przyczyny: wynik ekstrakcji płodu
Diagnostyka:
badanie położnicze
Uszkodzenia szyjki macicznej są często niemożliwe do zdiagnozowania zaraz po porodzie (rozwarcie, obrzęk) dlatego szyjka powinna być manualnie zbadana podczas najbliższej fazy progesteronowej.
Konsekwencje:
Endometritis
problemy z zapłodnieniem i utrzymaniem ciąży
C. Uszkodzenie pochwy
Przyczyny: wynik ekstrakcji płodu
Jako powikłanie przedłużonego porodu (rozwija się dopiero na 3-5 dzień po porodzie) w postaci martwicowego zapalenia pochwy;
Diagnostyka
badanie położnicze klaczy (badanie przez pochwę)
Leczenie:
przy zdiagnozowaniu pęknięcia lub rozerwania wskazane jest zszycie rany;
przy wystąpieniu martwicowego zapalenia pochwy, wskazane jest manualne usunięcie zmienionych tkanek i leczenie ogóle (jeżeli zmiany są zlokalizowane przy ujściu cewki moczowej, pęcherz moczowy należy kateteryzować)
D. Przetoka prostniczo-pochwowa (2,5 % klaczy)
Przyczyny: rozerwanie spowodowane przebiciem kopytek płodu do prostnicy
Diagnostyka:
Badanie położnicze klaczy
Konsekwencje:
Przedostawanie się kału do pochwy
Vaginitis
Endometritis
Problemy z zapłodnieniem i utrzymaniem ciąży
Leczenie:
zszycie rany
E. Rozdarcie krocza
Przyczyny: pęknięcie krocza podczas porodu
Diagnostyka:
Badanie położnicze klaczy (zewnętrzne)
Konsekwencje:
niedomykalność szpary sromowej (vaginitis, pneumovagina, endometritis)
Problemy z zapłodnieniem i utrzymaniem ciąży
Leczenie:
Prewencyjne - episiotomia podczas porodu
Zabieg Caslicka (wykonywany bezpośrednio po porodzie lub po kilku tygodniach, nawet przy potwierdzonej kolejnej ciąży)
Możliwe modyfikacje oryginalnego zabiegu Caslicka, np. wg. Herfena (1998)
5. Atonia macicy
Definicja i występowanie
6-16% klaczy
Wyczerpanie możliwości kurczenia się przez miometrium.
Klacze starsze (>14 lat), wieloródki
Przyczyny
Zmęczenie mięśniówki macicy (niedobory energetyczne i mineralne)
Niedobór OT lub OXTR
Receptory oksytocynowe NIE były obecne w grupie klaczy z wtórną atonią macicy.
Objawy
podczas badania położniczego i masażu nie występują skurcze macicy;
gromadzenie się lochii w świetle macicy;
ochwat poporodowy;
Diagnostyka
Badanie położnicze
Badanie ginekologiczne z USG
W trakcie wziernikowania pochwy widoczne są lochia, a szyja maciczna jest rozwarta;
Konsekwencje
Zaleganie lochii
Wydłuża okres poporodowy oraz obniża skuteczność krycia w rui źrebięcej
Leczenie
Zlewarowanie zalegającego płynu
Płukanie macicy
roztworem antybiotyku i oksytocyny
ciepłym 0,9% NaCl (aż do momentu, kiedy wypływający płyn będzie czysty)
roztwór wody oraz soli kuchennej
Ew. terapia ogólna
6. Endometritis poporodowe (endometritis puerperalis) (8% klaczy p.p.)
Występowanie i przyczyny
Endometritis puerperalis rozwija się na skutek:
Microretentio secundinarum
Zalegających lochii
Czynnikiem sprzyjającym są uszkodzenia sromu, rozerwanie krocza, urazy szyjki macicy oraz domaciczne lub dopochwowe wprowadzanie instrumentów położniczych podczas pomocy porodowej
Diagnostyka
Objawem wstępnym są różnego charakteru wypływy z pochwy.
Wystąpienie objawów ogólnej intoksykacji (ochwat poporodowy) zależy od stopnia rozwoju stanu zapalnego i długości trwania procesu chorobowego oraz indywidualnej kondycji zwierzęcia.
Konsekwencje
Nie leczone endometritis może rozwinąć się w:
metritis
ochwat poporodowy
Leczenie
Płukanie macicy
Lokalna antybiotykoterapia macicy
Terapia ogólna
Antybiotykoterapia
NLPZ
heparyna
OT, wlewy i.v. Glu, Ca