00:00:00:www.napiprojekt.pl - nowa jakość napisów.|Napisy zostały specjalnie dopasowane do Twojej wersji filmu.
00:01:20:{Y:i}Zaproszenie Paola |nie było chyba dobrym pomysłem.
00:01:24:{Y:i}Nic już nie poradzisz, |poza tym pewnie już przyszedł.
00:01:29:Spróbuj.
00:01:34:I jak?
00:01:38:Doskonałe, |dobrze, że to ja gotuję.
00:01:43:{Y:i}Pewnie czeka już długo |na zewnątrz.
00:01:51:{Y:i}Nie dlatego, że jest nieśmiały, |po prostu się boi.
00:01:58:- Kto to? |- Gestapo.
00:02:04:Sekundkę!
00:02:09:- Chcesz mnie obrabować? |- Nie, a co?
00:02:13:Nigdy nie wiadomo.
00:02:15:Chyba idziemy na |tą samą imprezę.
00:02:18:To nie impreza. |Tak w ogóle, jestem Neval.
00:02:21:Wiem.
00:02:22:- Lorenzo wspominał o mnie? |- O was wszystkich.
00:02:26:Chyba nie mieliście lepszego |tematu do rozmów!
00:02:30:- Co to za ciasto? |- Owocowe.
00:02:33:Szkoda! Uwielbiam czekoladowe.
00:02:36:- Przykro mi. |- Od jak dawna znasz Lorenzo?
00:02:40:Parę miesięcy.
00:02:43:- Spałeś z nim? |- Nie, a co?
00:02:46:Wolę zawsze od razu |się upewnić.
00:02:50:- Widziałem was razem. |- Cześć.
00:02:55:- Witam. |- Cześć, mumio!
00:03:00:To Sergio, |nie przeszkadzajmy mu.
00:03:07:Proszę.
00:03:10:- Dzięki, nie trzeba było. |- Lorenzo
00:03:13:Daj mu to później.
00:03:16:- To jest Paolo, Angelica, Davide. |- Cześć.
00:03:20:- Cześć. |- Przyniósł deser.
00:03:22:Dziękuję.
00:03:26:Nie mogę pojąć, |dlaczego Antonio nie przyszedł.
00:03:29:- Ostatnio jest chyba dosyć zajęty? |- Tak. Nie podoba mi się to
00:03:32:Ale tak to już jest Niestety.
00:03:40:Przepraszam! |Już gaszę.
00:03:43:- To nie jest popielniczka. |- Nie?
00:03:46:- Nie. |- Na końcu korytarza, po prawej.
00:03:49:Idę.
00:03:53:- Antonio? |- Klientka w jego banku
00:03:56:zaprosiła go |do smażalni ryb.
00:04:00:Co za głupota!
00:04:02:{Y:i}Już ostrzegłem Paolo
00:04:03:{Y:i}pozbyliśmy się popielniczek, |bo wszyscy rzuciliśmy palenie.
00:04:07:{Y:i}Potrzebowaliśmy symbolicznego gestu |żeby umocnić się w postanowieniu.
00:04:12:Zajęte!
00:04:14:Chciałem tylko zgasić fajkę.
00:04:16:- Paolo? |- Tak?
00:04:18:Jesteś sam?
00:04:20:Tak.
00:04:23:Jak przekonałeś Lorenzo?
00:04:25:To on nalegał.
00:04:28:- Daj macha. |- Nie rzuciłaś?
00:04:32:Chciałem się tylko upewnić. |Masz. Lorenzo to czytał?
00:04:38:Na pewno przeczyta.
00:04:40:Nie. |Obiecał, że tylko Davide to przeczyta.
00:04:42:A ty mu wierzysz? Lorenzo uwielbia |węszyć. Będę ostatnią, która to przeczyta.
00:04:47:- Roberta! |- Nie mogę rzucić wszystkiego naraz.
00:04:52:Mam nawet Saturna w opozycji!
00:04:55:Jakie są twoje planety? |Niech no spojrzę.
00:04:57:Jesteś Bykiem ze wschodzącą Wagą |i Uranem w kwadraturze do nowiu, co?
00:05:04:Dawaj, przyda się!
00:05:07:Nie urodziliście się palaczami, |kiedyś w ogóle nie paliliście.
00:05:10:Da się rzucić. |Tylko trzeba uwierzyć w siebie.
00:05:12:{Y:i}Angelica jest psycholożką |w centrum onkologicznym.
00:05:17:{Y:i}Prowadzi kursy antynikotynowe |i zmusiła nas do zapisania się.
00:05:22:Metoda nie działa na |każdego, ale Roberta straciła nadzieję.
00:05:25:Przenosisz się z jednego nałogu na |następny, prawo kompensacji.
00:05:29:Wiedzieliście?
00:05:30:Powiedziałam: żadnych rozmów.
00:05:33:Skupcie się na dymie, |na jego smaku
00:05:37:na tym uczuciu, gdy wślizguje |się przez gardło do płuc
00:05:43:Zaciągnijcie się wszyscy głęboko.
00:05:49:- Jakie to uczucie? Paskudne? |- Z pewnością.
00:05:56:{Y:i}Sergio jest taki sam, zamiast coś |rzucić, zawsze znajdzie nowy nałóg.
00:06:02:- Więc jesteś początkującym pisarzem. |- Nie, to tylko hobby.
00:06:07:Właśnie skończyłem medycynę |i zaczynam specjalizację.
00:06:11:Pisanie jest tylko ucieczką, |nie chcę się tym chwalić.
00:06:20:Co piszesz?
00:06:24:Powieści, opowiadania, |poezję, libretta operowe?
00:06:28:Opowiadania. |Coś jak bajki.
00:06:33:Tak jak nasz słynny pisarz, |to dlatego Davide cię zaprosił.
00:06:38:Jestem jego fanem odkąd |przyjaźni się z Lorenzo
00:06:42:Bardzo blisko się przyjaźni, zdecydowałeś |się to wykorzystać.
00:06:47:Nie, Lorenzo mnie poprosił.
00:06:50:Na tym polega piękno przyjaźni.
00:06:53:Zaspokajać czyjeś potrzeby, |nawet jeśli ten ktoś o to nie prosi.
00:06:57:A ty jak zaspokoiłeś Lorenzo?
00:07:31:Spałam z nim dwa razy.
00:07:36:- Ale jesteśmy tylko przyjaciółmi. |- Przyjaciółmi, którzy uprawiali seks.
00:07:39:Ale sypia też z chłopakami.
00:07:41:- Kurczę, biseksualista! |- Jedna sensacja za drugą.
00:07:45:Nie, proszę, |nie lubię być szufladkowany.
00:07:51:Jeśli kogoś lubię, nie obchodzi mnie |kim jest, ani co robi
00:07:54:Chodzi o uczucie, o emocje.
00:07:58:- Więc piszesz bajki? |- Robisz sobie ze mnie jaja?
00:08:02:Podano kolację!
00:08:03:Nie ośmieliłbym się, |wolę robić co innego z jajami.
00:08:08:Szkoda czasu, |on nie jest gerontofilem.
00:08:10:Wzięłaś ostatnią!
00:08:31:To prawdziwi mistrzowie kuchni. |Zaufaj mi.
00:08:37:{Y:i}W takich chwilach |jestem szczęśliwy.
00:08:41:{Y:i}Nie wiem czemu, ale gdy widzę Davida |z przyjaciółmi czuję się bezpiecznie.
00:08:47:{Y:i}Wiem, co myślą
00:08:50:{Y:i}te same myśli, te same |słowa, to właśnie lubię.
00:08:54:{Y:i}Nie lubię niespodzianek |i nagłych zmian.
00:08:58:{Y:i}Chciałbym, żeby wszystko |było tak, jak zawsze
00:09:01:{Y:i}chociaż wiem, że |"zawsze" nie istnieje.
00:09:05:{Y:i}Wiem, co będą robić później.
00:09:08:{Y:i}Angelica nie będzie chciała |nikogo obudzić.
00:09:12:{Y:i}i będzie czytać w łóżku |książkę, czekając na Antonio.
00:09:22:Więc?
00:09:26:- Wróciła |- Masz jutro szkołę.
00:09:30:Film wyświetlali tylko o północy.
00:09:33:- Mogłaś nagrać. |- Naprawiłaś wideo?
00:09:39:- Mówiłam ci, żebyś nie dawała mu jeść. |- Sam sobie wziął.
00:09:43:Jesteś jego starszą siostrą.
00:09:45:Skoro tak dużo je, to nie jest wina
00:09:49:jego starszej siostry ale kogoś innego.
00:09:53:- Nie udawaj psychologa! |- Doigracie się, jak tata wróci!
00:09:58:Leży już w łóżku, |wziął nawet prysznic.
00:10:00:- No i? |- Zazwyczaj bierze prysznic rano.
00:10:02:Tata mówił, że śmierdział rybami.
00:10:06:{Y:i}Nie mogę zasnąć bez |dwóch godzin telewizji.
00:10:10:{Y:i}Davide nienawidzi TV, ale ja muszę |obejrzeć przynajmniej jeden film wieczorem.
00:10:15:Lorenzo, chodźmy spać.
00:10:21:Musisz jutro wstać wcześnie.
00:10:24:Daj mi dokończyć sen.
00:10:32:- Nadzorca budynku? |- Spotkam się z nim sam.
00:10:34:- Na pewno? |- Tak będzie najlepiej.
00:10:38:Dobra. Czekam na wieści.
00:10:40:- Idę do banku. |- Świetnie.
00:10:43:Mam drugi telefon, cześć.
00:10:45:- Ok. |- Na razie.
00:10:48:- Halo? |- Cześć, Lorenzo. Angelica.
00:10:50:- Martwię się o Robertę |- Dlaczego?
00:10:52:Wczoraj dziwnie się |zachowywała.
00:10:55:- Musisz jej powiedzieć. |- Nie chce mnie słuchać.
00:10:58:Ile razy już |próbowaliśmy?
00:11:01:Mogę ją umówić na spotkanie z lekarzem |ale musi uwierzyć w siebie.
00:11:06:- W przeciwnym razie to nie pomoże. |- Antonio!
00:11:08:- Co? |- Właśnie wyszedł z banku
00:11:10:Złapię go.
00:11:12:Musimy coś zrobić, |albo jej się pogorszy.
00:11:16:Co się stało? |Wyglądasz na nerwową.
00:11:18:To co zwykle, |Giulia znowu nie poszła do szkoły.
00:11:23:Czekaj.
00:11:32:- Bez jaj. |- Bez czego?
00:11:38:- Antonio wrócił do środka. |- Zadzwonię do niego później.
00:11:42:Zrób coś z Robertą, |słucha się tylko ciebie. Obiecaj mi.
00:11:47:Obiecuję. Mogę zadzwonić później?
00:11:51:- Pewnie. |- Pa.
00:11:57:Nie mów, że się spóźniłeś.
00:11:59:- Nie mogłem zaparkować. |- Nie przyjechałeś skuterem?
00:12:01:- Nie, jestem samochodem. |- W tych korkach?
00:12:05:Mam spotkanie za 15 minut.
00:12:07:Nie było cię wcześniej.
00:12:09:- Co to ma znaczyć? |- Nie oszukasz mnie.
00:12:11:- Co cię gryzie? |- Widziałem cię.
00:12:14:- Kiedy? |- Kim ona była?
00:12:16:- Kto? |- Widziałem cię z kobietą.
00:12:20:- Klientka. |- Całujesz się z klientkami?
00:12:24:- To przyjaciółka, całuje się przyjaciółki. |- Ale nie w usta.
00:12:29:Spóźnię się 10 minut, |możesz im powiedzieć?
00:12:33:Jesteś zazdrosny?
00:12:38:- Angelica też ją zna? |- Pilnuj swojego nosa.
00:12:40:- Ale to także moja sprawa. |- Daj spokój i przychodź
00:12:43:Mam ciężki dzień.
00:12:48:{Y:i}To nie mój interes, |może się myliłem.
00:12:53:{Y:i}Wtedy kiedy go potrzebowałem!
00:12:55:{Y:i}Rozzłościłem go? |Może właśnie dymał, i co z tego?
00:13:02:{Y:i}Co w tym złego? |A co jeśli Angelica się dowie?
00:13:09:{Y:i}Jeśli ze sobą zerwą?
00:13:15:Twojej córki nie było dziś |w szkole. Angelica mi powiedziała.
00:13:20:- Dzwoniłeś do niej? |- Rozmawialiśmy przez komórkę, kiedy cię zobaczyłem.
00:13:25:- Ale nic nie powiedziałem. |- A co było do gadania?
00:13:28:Znam tą kobietę od lat, |to prawie moja przyjaciółka.
00:13:32:Angelica nie zna |wszystkich moich znajomych.
00:13:36:Znasz wszystkich |znajomych Davide?
00:13:39:- Tak. |- Nawet tych z wydawnictwa?
00:13:42:Tak.
00:13:48:- Nie pocałowałem jej w usta. |- Pocałowałeś.
00:13:51:Zadzwoniłeś tylko po to, żeby mi to powiedzieć? |uważasz, że to normalne?
00:13:56:Nie, może masz rację.
00:13:58:Teraz mów, po co tu jesteś?
00:14:01:Mam do ciebie prośbę.
00:14:04:Potrzebuję od ręki 15,000 euro
00:14:07:ale nie mogę ich |wypłacić ze służbowego konta.
00:14:13:Weź ze swojego, masz go w tym banku.
00:14:16:Musiałem posmarować trzem ludziom, |ale nie chcę, żeby Davide wiedział.
00:14:19:Nie chcę żadnych pytań.
00:14:21:- Coś wymyślę. |- Dziękuję.
00:14:25:Pieniądze mają być z powrotem za tydzień.
00:14:28:Jasne |Neval ma świetny pomysł.
00:14:32:Chce nas zabrać |do Lipari za dwa tygodnie.
00:14:35:- Angelica jest zachwycona. |- Już wie?
00:14:39:Oczywiście.
00:14:44:Proszę zostawić wiadomość, |może oddzwonię,
00:14:49:zależnie od nastroju.
00:14:52:Neval, zdecydowałem. |Za dwa tygodnie jedziemy do Lipari.
00:14:56:Wszystko ustawię, jak zwykle.
00:14:59:Dałem znać wszystkim, |więc ty i Roberto musicie jechać.
00:15:04:- Jak w pracy? |- Normalnie, a co?
00:15:08:- Czy to dziwne, że pytam? |- Nie.
00:15:12:Musisz pomówić z Giulią o szkole, |to się robi niebezpieczne.
00:15:17:- Jesteś w tym lepsza. |- Powinieneś ustalić zasady.
00:15:21:A ja powinnam ją chronić, |gdy je złamie.
00:15:24:- Dlaczego tak trudno ci to przychodzi? |- Ma powód swojego buntu.
00:15:28:Znajdź go, nie chcę być |psychologiem dla własnej córki.
00:15:33:- Co robisz? |- Nakładam krem na noc.
00:15:36:Neval jest wkurzona na Lorenzo |przeze mnie.
00:15:40:Mówił, że wycieczka to |jej pomysł, ale kłamał.
00:15:42:Nie wiedziałem, więc powiedziałem Neval.
00:15:47:To wina Lorenzo, nie twoja.
00:15:50:Tak.
00:15:51:Po co jechać tak daleko?
00:15:53:Może tam, gdzie zwykle?
00:15:55:Może wyjadę na szkolenie.
00:15:59:W weekend?
00:16:01:Bank płaci podwójnie.
00:16:11:Lorenzo dziwnie się zachowuje, prawda?
00:16:14:Może on i Paolo
00:16:16:Nie wiem, kto to Paolo.
00:16:19:Lorenzo chciał, żeby Davide przeczytał |jego opowiadanie, choćby nie wiem co.
00:16:23:Znasz Lorenzo, |pomógłby nieznajomemu.
00:16:28:Może kocha kogo innego |albo chce, żeby Davide
00:16:33:- zakochał się w Paolo. |- Strasznie wszystko komplikujesz!
00:16:37:Tak bywa, czasem ktoś |chce zostać zdradzony
00:16:40:i podpuszcza drugą osobę.
00:16:43:- Przestaniesz wreszcie? |- A co?
00:16:52:Nic.
00:17:29:Co się stało?
00:17:37:Davide
00:17:40:Chodzi o Angelicę?
00:17:45:Chodzi o pracę?
00:17:48:Zmień pracę! |Ciągle masz czas.
00:18:00:Nikt nie kazał Angelice |pisać tej książki.
00:18:04:Lorenzo też zaczął pracę tylko po to, |żeby dorobić, a teraz ją uwielbia.
00:18:10:Jakiej książki?
00:18:12:Podsunąłem jej pomysł na |książkę o rzucaniu palenia
00:18:15:Nie mówiła ci?
00:18:18:Nie, nie.
00:18:22:- Powie ci. |- Na pewno!
00:18:28:Jak do niej zadzwonisz.
00:18:38:Mam romans.
00:18:42:Co?
00:18:44:Czekaj!
00:18:49:- Moje też zjedz. |- Wyrzuć jak nie chcesz!
00:18:54:- Nie. Zauważą. |- Nie mogę jeść za dwóch.
00:18:58:Możesz zjeść nawet więcej.
00:19:01:- Powiem tacie. |- Jak nie zjesz
00:19:03:pożałujesz!
00:19:06:Wiesz, co to znaczy?
00:19:10:To nieuczciwe!
00:19:13:- Zamknij się! |- Signor Antonio! Signor Antonio!
00:19:16:- Tak, Rosy. |- Dzieci jedzą.
00:19:19:- Zaczeka pan na żonę? |- Tak, Angelica przyjdzie późno.
00:19:25:- Może pani iść, dziękuję. |- Przypilnuje pan dzieci?
00:19:30:- Tak. |- Na pewno?
00:19:37:Dobranoc.
00:19:49:Pośpiesz się!
00:20:09:Wiem, nie chcesz o tym mówić. |Jesteś na zewnątrz?
00:20:13:Nie, to TV. |Mówiłeś z Lorenzo?
00:20:16:Nie, a co? |Zmieniasz temat?
00:20:22:Wszystko zmyśliłem.
00:20:25:- Nie masz romansu? |- Nie.
00:20:27:- To dlaczego tak powiedziałeś? |- Nie wiem.
00:20:29:Byłem wkurzony, bo nie wiedziałem o książce |Angeliki, macie swoje sekrety.
00:20:37:Byliśmy przyjaciółmi przed tym, |jak poznałem Angelicę.
00:20:40:Nie ma znaczenia, |kogo wcześniej poznałeś.
00:20:43:- Jestem tu dla ciebie. |- Wiem, wybacz mi.
00:20:48:Czasami jestem upierdliwy.
00:20:50:- I to bardzo. |- Cześć.
00:20:54:- Dzwonił Antonio? |- Tak, a co?
00:20:58:- Dziwnie się wczoraj zachowywał. |- Byłeś w banku?
00:21:02:Wpadłem na niego na ulicy.
00:21:09:- No i? |- No i co?
00:21:13:Ten budynek dostałeś go?
00:21:21:Dowiem się jutro, |ale wszystko idzie świetnie.
00:21:28:- I jak? |- Nie dostałem decyzji.
00:21:31:Zdradzę ci coś!
00:21:34:Twój przyjaciel zakochał się |we mnie. Naśladuje mnie.
00:21:41:- Ale nieźle pisze. |- Zakochał się, bo cię naśladuje?
00:21:46:Pożyczył ode mnie styl, |ale ma swoje własne pomysły.
00:21:52:- O czym? |- O miłości.
00:21:58:O tym, jak zawsze zakochujemy |się w nieodpowiednich osobach.
00:22:03:- Są wyjątki, prawda? |- O ile nie udowodni się, że jest inaczej.
00:23:59:- Piękny budynek, prawda? |- No.
00:24:01:Co w tym śmiesznego?
00:24:03:Uważasz, że budynek jest piękny |ale jest zakryty.
00:24:06:Gdybym to ja go zakrył, dlaczego nie!
00:24:08:Ilu z nas |walczyło o to miejsce?
00:24:11:Ktokolwiek wygrał, |dostał też osiem innych lokali.
00:24:18:- Dużo mnie to kosztowało. |- Dużo łapówek.
00:24:20:Roberta, żadnych łapówek, |o czym ty mówisz?
00:24:25:- Powinniście mnie wspierać. |- Nic nie powiedziałem!
00:24:28:Akurat!
00:24:30:Chodźmy do księgarni, twojej |książki pewnie nie sprzedają
00:24:33:- Ale jeśli tam jest, pośmiejemy się. |- Kocham cię. Kocham cię.
00:24:36:Chodźmy.
00:24:38:- Ok. |- Chodźmy.
00:24:41:I to ja jestem ćpunką!
00:24:55:{Y:i}Wszystko musi być dziś idealne.
00:24:57:{Y:i}Mam to, co chciałem, Paolo dostanie |aprobatę Davida, obiecał mi.
00:25:01:{Y:i}A Antonio nie zasłaniał się wymówkami, |więc może naprawdę źle go osądzałem.
00:25:05:{Y:i}Dzisiaj chcę, żeby wszyscy byli |zrelaksowani i szczęśliwi.
00:25:11:Spierdalaj Lorenzo, |jesteś ponurym tyranem.
00:25:15:Najchętniej widziałbyś nas |w klatce i karmił ziarnem.
00:25:21:Zaproponowałem tylko wycieczkę.
00:25:23:Po co mówić wszystkim, że to mój pomysł?
00:25:27:Od dawna nie zrobiliśmy |nic wspólnie.
00:25:30:To nie nasza wina. Gdybyś ty |i ta ćpunka dołączyli do nas później
00:25:35:wszyscy bylibyśmy przyjaciółmi po grób. |Nawet sobie nie wyobrażasz
00:25:40:tego, co robiliśmy razem.
00:25:42:Nie jedź, jak nie chcesz.
00:25:47:Nie możesz choć raz |siedzieć cicho?
00:25:52:Lorenzo! Lorenzo zaczekaj. |Posłuchaj.
00:25:57:I tak pojedzie.
00:26:02:Jesteś zły?
00:26:04:Poradzę sobie.
00:26:25:Neval czasem wybucha, |Lorenzo chyba tego nie zniósł.
00:26:30:Po co się odzywałeś, |przecież nie jedziesz do Lipari.
00:26:34:- Dlaczego? |- Ma szkolenie.
00:26:38:Powiedziałem " może " |Mogę zmienić zdanie.
00:26:45:Ani butelki szampana?
00:26:47:Lorenzo tego nie lubi, |to jego przyjęcie.
00:26:57:- Wchodzisz cała mokra? |- Muszę wyschnąć.
00:27:01:- A co z ubraniem? |- Powieszę w łazience!
00:27:04:To nie jest "przyjęcie na golasa". |Gdzie idziesz?
00:27:08:- Po szampana. |- Na zdrowie!
00:27:12:Pato, nabrudziłam, |ale posprzątam.
00:27:17:Co się stało? |Pato, co jest?
00:27:23:- Boli mnie głowa. |- Nic dziwnego, przy tym szczekaniu Neval!
00:27:28:- Postawię cię na nogi. |- Nie biorę.
00:27:32:- Mam też legalny towar. |- Nie chcę nic.
00:27:38:Nie to |Co to za tabletka?
00:27:50:Chciałbym być taki, jak ty.
00:28:06:- Jesteś Paolo? |- Tak.
00:28:08:Żona mi o tobie mówiła. |Miło cię poznać
00:28:13:Jestem Roberto, mąż Neval.
00:28:18:Hello, tobie to powinienem dać?
00:28:22:- Co to za ciasto? |- Czekoladowe.
00:28:25:Szkoda! Uwielbiam owocowe.
00:28:39:Nie mogę z wami jechać w weekend.
00:28:46:Lorenzo nas widział. Miałem |powiedzieć Davide
00:28:52:Ale chyba wie. |Nie mogę już kłamać.
00:29:03:To się musi skończyć.
00:29:07:Musi się skończyć, |bo nie potrafisz już kłamać?
00:29:22:- Zakochujesz się we mnie? |- Nie tak
00:29:26:Nie wiem. Nie możemy się |już widywać, Laura.
00:29:34:Boisz się?
00:29:38:To moja wina, |jestem za słaby.
00:29:59:Wyłączył komórkę, |ile mu to może zająć?
00:30:03:Nigdzie nie znajdzie szampana |o tej porze.
00:30:08:Dziwnie się ostatnio zachowuje.
00:30:13:Powiedziałem mu o książce, przepraszam. |Bardzo go to zdenerwowało.
00:30:22:Kto wie, może jest zazdrosny.
00:30:26:- O co? |- O nas.
00:30:30:Ciągle, chyba żartujesz!
00:30:41:- Jak wyglądam? |- Za duży.
00:30:44:- Aż tak widać? |- Co ona ma na sobie?
00:30:47:- To sweter mój czy Davide? |- Mam twój sweter.
00:30:50:- Nie, to sweter Lorenza. |- Jedzmy, jestem głodna.
00:30:53:Zaczekajmy na Antonio.
00:30:55:Zapomnij o Antonio.
00:30:58:No dobra.
00:31:00:Powinieneś być kucharzem, |nie pisarzem.
00:31:02:- Wezmę to za komplement. |- Oczywiście!
00:31:04:- Przebiorę się. |- No, śmierdzisz!
00:31:08:- Nie wybrałeś mu bielizny? |- Już to zrobiłem.
00:31:35:Za honorowego gościa!
00:32:18:{Y:i}Muszę pamiętać, żeby |zmienić światło w tym pokoju.
00:33:45:Nigdzie nie mogłem |dostać szampana.
00:34:38:Spróbuję mu zrobić masaż, |jak Davide wyjdzie.
00:34:42:Ale Davide w ogóle nie wychodzi.
00:34:47:- Kiedy operacja? |- Nikt już o tym nie wspomina.
00:34:51:O drugiej |spotkam się z ordynatorem.
00:34:54:Wiesz, że nie |mówią nam wszystkiego?
00:34:57:Paolo poprosi znajomego |doktora, żeby popytał.
00:35:00:- Pomiędzy lekarzami. |- Co ten pedałek wie?
00:35:05:Ciągle tutaj!
00:35:06:Nie możecie tu zostać |po godzinach odwiedzin.
00:35:10:Będziemy cicho.
00:35:12:Proszę poczekać na zewnątrz.
00:35:17:- Będziemy niedługo podawać obiad. |- On nie będzie jadł.
00:35:21:- Mam was stąd wywalić? |- Jaki jest pani znak zodiaku?
00:35:27:Mówię poważnie. Proszę mi podać dzień |i datę urodzin, ułożę pani horoskop.
00:35:31:Tylko to potrafi.
00:35:42:- Kiedy nas wpuszczą? |- Za 10 minut.
00:35:48:Wczoraj powiedziałem: "Jeśli mnie rozumiesz, |porusz ustami" i tak zrobił.
00:35:54:- Dolną wargą? |- Tak.
00:35:57:- To skurcz mięśni. |- Nie. Zrozumiał.
00:36:00:On nie rozumie.
00:36:02:Więc dlaczego pielęgniarka |kazała nam do niego mówić?
00:36:05:Bo nigdy nie wiadomo.
00:36:08:Wczoraj miał otwarte oczy.
00:36:10:- Nigdy ich nie zamknął. |- Cześć.
00:36:14:Czy twój znajomy |rozmawiał z lekarzami?
00:36:17:- Tak. |- Więc?
00:36:24:Wylew w podstawie czaszki |Objął obie półkule.
00:36:32:Nawet jeśli nastąpi cud |będzie sparaliżowany od głowy w dół.
00:36:41:Ale nie ma cudów.
00:36:46:- Jak długo będzie żył? |- Mówił mi, żebym modlił się o śmierć.
00:39:49:Nie mogę go zostawić.
00:40:07:Zakochałem się.
00:40:11:Wiem od dawna.
00:40:14:Nie tak znowu dawno.
00:40:17:Od pierwszego wejrzenia.
00:40:21:Tak, od razu.
00:40:25:Na pewno nie pamiętasz gdzie.
00:40:30:Oczywiście, że pamiętam. |W kawiarni.
00:40:37:Nie, głuptasie! Pierwszy raz spotkaliśmy |się na uniwersytecie.
00:40:50:Tym razem było to |w kawiarni obok banku.
00:41:03:- Tym razem? |- Tak.
00:41:07:Mam pewną sprawę |z inną kobietą.
00:41:15:- Co to za "sprawa"? |- Nie wiem.
00:41:19:- Poważny związek? |- Może.
00:41:25:Od kiedy?
00:41:31:Od paru miesięcy.
00:41:34:Rzuciłem ją, |ale wczoraj znów ją widziałem.
00:41:42:- Co za bezczelność! |- Jak miałem ci to powiedzieć?
00:41:49:Niezłe zgranie w czasie, |z Lorenzo w tym stanie.
00:41:55:Nie chcę nic wiedzieć.
00:42:00:Nic nie mów. |Będę udawać, że nic nie mówiłeś.
00:42:06:- Angelica? |- Zamknij się, nic się nie stało.
00:42:10:Słyszysz mnie? |Mam romans z inną kobietą!
00:42:13:Ciszej, obudzisz dzieci.
00:42:20:- Co oni mówią? |- Zamknij się!
00:42:27:Żadnych pytań?
00:42:33:Nie chcesz wiedzieć, kto to?
00:42:37:Nie.
00:42:46:Wiesz co? Może po prostu chcesz |poczuć się młodo u boku innej dziewczyny.
00:42:54:Wcale nie jest młoda. |Ma dwójkę dzieci, jedno ma już 16 lat.
00:43:01:Świetnie! Więc to |bardziej skomplikowana sprawa.
00:43:17:- Co robisz? |- Ścielę łóżko. Nie będziemy spać.
00:43:35:Przestań ruszać ręką, |nie umrzesz!
00:43:43:Pomóż nie wiem, co robić.
00:43:48:Złożyć ci gratulację?
00:43:52:Chcesz mojej zgody. |Chcesz robienia scen?
00:43:57:Przestań z tą ręką!
00:44:01:Chcesz, żebym cię wyrzuciła? |Dobra, wynoś się!
00:44:07:- Nie chcę odchodzić. |- Wobec tego ja odejdę.
00:44:12:Dlaczego jedno z nas ma odchodzić?
00:44:16:Dobra, więc zamieszkajmy razem. |Przyprowadź ją. Wybrałeś już dla niej pokój?
00:44:29:Dzisiaj jesteśmy w większości.
00:44:33:- Co takiego? |- Nasi rodzice się rozchodzą.
00:44:37:Zostaniesz z tatą |w innym domu
00:44:41:z inną mamą i dziećmi |i będziesz bratem przyrodnim.
00:44:45:- Będziesz spać w piwnicy. |- Mamo!
00:44:49:- Co się stało? |- Będę spać w piwnicy?
00:44:54:- Co powiedziałeś? |- Dlaczego się kłócicie?
00:44:58:Przecież nie pierwszy raz |się kłócimy?
00:45:02:Bądź grzeczny, już skończyliśmy. |Do łóżka! Już!
00:45:20:Więc odchodzę.
00:45:53:- Co tutaj robisz? |- Tylko przechodzę.
00:45:58:Nie pobiegniesz za nim? |W filmach zawsze wtedy wracają.
00:46:07:A jeśli ja za nim pobiegnę?
00:46:10:Zostań.
00:46:25:Niezły bajzel, co?
00:46:30:Widziałem dziś Angelicę w szpitalu.
00:46:39:Kiedy wybierasz się do Lorenzo?
00:46:42:- Nie mogę. |- To zostań.
00:46:47:- Nie mogę. |- Ale możesz tam pójść z łazienki.
00:46:52:Pewnie spyta o |swój horoskop!
00:46:56:Roberta chce z tobą porozmawiać |o twoim horoskopie.
00:46:59:Tu dupku
00:47:06:- Obiecałam pani. |- No i jak?
00:47:11:Coś jak |Wierzy pani w reinkarnację?
00:47:15:Wszyscy mamy wiele wcieleń, |niektórzy lepsze niż inni.
00:47:20:Jeśli twoje życie jest do dupy, |może następne będzie wspaniałe.
00:47:27:- Mam fatalny horoskop. |- W zasadzie
00:47:31:Wiedziałam, ale i tak dziękuję.
00:47:33:Nie chciałam
00:47:38:Nienawidzi mnie teraz |i będzie nienawidzić w przyszłym wcieleniu.
00:47:42:- Mogłaś skłamać, jesteś kłamczuchą. |- Nigdy nie kłamię w horoskopach.
00:47:47:Są tutaj. |Pielęgniarka powiedziała, że idą.
00:48:02:- Jestem Angelica, dzwoniłam. |- Dziękuję.
00:48:07:To jest Davide.
00:48:12:- Cześć. |- Cześć.
00:48:14:- Widzieliśmy cię w TV. |- To moja żona.
00:48:22:Stan Lorenzo jest stabilny, |nie przewidują żadnych operacji.
00:48:27:Dziękujemy, ale rozmawiałem już |z lekarzem.
00:48:31:- Możecie wchodzić, pojedynczo. |- Idź, ja zaczekam.
00:49:06:- To przyjaciele Lorenzo. |- Doprawdy?
00:49:13:- Cześć. |- Cześć.
00:49:15:Co za fatalna chwila na spotkanie.
00:49:21:Jestem Minnie.
00:49:23:- Jak Myszka Minnie. |- Śmieszne imię
00:49:26:Ale lepsze niż moje prawdziwe. |Minerva. Ojciec uwielbiał mitologię.
00:49:32:To jest Sergio, Roberta a ja jestem Neval.
00:49:36:- Cudzoziemka? |- Nie. Turczynka.
00:49:39:Rozumiem! Istambuł, jak cudownie! |Byłam tam dwa lata temu.
00:49:44:- Pracujesz z Lorenzo? |- Nie, jest tłumaczką.
00:49:48:W zasadzie to jestem |tłumaczką konferencyjną.
00:49:52:- Ja pracuję z Lorenzo. |- Pomaga mu.
00:49:58:- A ty co robisz? |- Nic.
00:50:01:Mama zostawiła mu |małą sumkę.
00:50:05:Ja też nie pracuję, |jestem kurą domową.
00:50:11:Odkąd Vittorio sprzedał firmę, |zawsze chciałam pojechać z nim do Rzymu
00:50:14:Nigdy tu nie byłam. |Dopiero przez ten straszny wypadek.
00:50:20:Ale pracowałam. |Byłam fryzjerką.
00:50:27:Kto by pomyślał!
00:50:33:- Nie chciałem odchodzić. |- A czego chciałeś?
00:50:37:Powiedzieć jej prawdę, |dość miałem kłamstw
00:50:41:w tak ważnej sprawie.
00:50:46:Zasady dotyczą także związków.
00:50:51:Nie można ich zmienić?
00:50:54:W moich bajkach, kiedy bohaterka i książę |w końcu są razem
00:51:00:Książę nie może powiedzieć, |że kocha też inną.
00:51:03:Dwoje ludzi żyje "długo i szczęśliwie", |nie troje.
00:51:08:O czym ty mówisz? |Bajki, zasady
00:51:13:Ale robisz co chcesz, |tylko tobie wolno?
00:51:18:Mnie nie wolno, bo nie jestem |utalentowany, twórczy?
00:51:24:Tylko ty masz prawo, |bo nikt nigdy cię nie opuścił?
00:51:29:Są wokół ciebie jak marionetki
00:51:32:Jesteś szefem, artystą, |masz władzę nad wszystkimi.
00:51:38:Chodzi o ciebie i Angelicę, nie o mnie!
00:51:42:Właśnie. Angelica i ja |zawsze wszystko dzieliliśmy
00:51:47:A teraz nie ma prawa wiedzieć o |mnie wszystkiego?
00:51:52:Nagle stałem się obcy. Jestem jej |mężem, ale jestem także Antoniem
00:51:58:teraz Antonio doświadcza czegoś |nowego. Czy to mnie jakoś zmienia?
00:52:02:Nie rozumiem tego.
00:52:05:Nawet jeśli, nie może |tego doświadczać ze mną?
00:52:07:Filozoficzna masturbacja. |Chcesz poruchać, ruchaj!
00:52:17:Nie mogę się z nią rozstać.
00:52:24:A ja mogę?
00:52:29:Boże, Davide!
00:52:34:
00:52:40:Przepraszam.
00:53:01:Pato? Pato?
00:53:45:Cierpi?
00:53:48:Może, nie wiemy.
00:53:52:Dlaczego tutaj jesteś |w środku nocy?
00:53:56:- Przyjaciel nie wystarczy? |- Davide zasnął.
00:54:05:Też się wyśpij.
00:54:08:Nie mogę.
00:54:14:Też mam okropny horoskop.
00:54:20:Nie spodziewam się szczęśliwego zakończenia. |Może już jestem na dnie.
00:54:27:Biorę narkotyki. |Brała pani kiedyś?
00:54:34:Nie. Szydełkuję. |Jakie narkotyki?
00:54:38:Wszystko poza heroiną.
00:54:42:Robię serwetki, |ale chcę nauczyć się dziergać.
00:54:48:Mogłaby pani robić szaliki, |wszyscy je uwielbiają.
00:54:55:Myślałaś kiedyś o |badaniu krwi?
00:55:04:Powinnaś, jesteś jeszcze młoda.
00:55:07:Jeśli zobaczą, co mam we krwi, |trafię za kratki.
00:55:11:- Jesteś pesymistką. |- Nie, jestem frajerką.
00:55:19:Ojciec twojego przyjaciela |chce go zabrać
00:55:24:- Wiedziałaś o tym? |- Dokąd?
00:55:30:Na północ, do hospicjum. Jeśli dożyje. |Nie wiedzieliśmy.
00:55:42:Nie mówił nam, nawet Davidowi.
00:55:45:Nie ma takiego obowiązku. |Kim wy jesteście?
00:55:50:Jesteście tylko przyjaciółmi, |a w tym przypadku to gówno znaczy.
00:55:55:Przepraszam. O trzeciej nad ranem |mam niewyparzony język.
00:56:19:Vittorio naprawdę chce, żeby Lorenzo |wrócił do domu.
00:56:22:- On wie, pytałem go. |- Ładnie pomalowane, prawda?
00:56:31:- Może kawy? |- Chcę zobaczyć pokój syna.
00:56:38:Proszę.
00:56:51:Tu są jego rzeczy. Pomieszane z moimi, |często wymienialiśmy się ciuchami.
00:56:57:Fajnie. |Buty też sobie pożyczaliście?
00:57:02:Chodź ze mną, zostawmy ich.
00:57:23:- Lorenzo tu sypia? |- Tak.
00:57:26:To także twój pokój.
00:57:28:Oczywiście.
00:57:32:- To twój dom? |- Nasz.
00:57:35:No tak, ale ty jesteś właścicielem.
00:57:39:- Kupiłem go zanim poznałem Lorenzo. |- Jest twoim gościem.
00:57:44:Nie, to także jego dom. |Dokładał się do remontu
00:57:50:I wiele rzeczy jest jego.
00:58:02:- Też jesteś taki, jak on? |- To znaczy?
00:58:05:Jak oni, to znaczy on.
00:58:08:- W żałobie? |- Nie, gej!
00:58:11:- Ja, gej? Nie! Jestem pedałem. |- Aha. To nie to samo?
00:58:18:Tak, ale jestem staroświecki.
00:58:21:Kupił tę sofę za swoją pierwszą |wypłatę Chciał mieć telewizor plazmowy.
00:58:27:Płyty DVD i kasety wideo są jego.
00:58:35:- Macie wspólne konto bankowe? |- Tak.
00:58:38:Ale Davide zarabia więcej.
00:58:41:- Sergio, nie o to chodzi. |- To co z tą kawą?
00:58:47:Poproszę.
00:58:55:Możemy zrobić spis jego rzeczy.
00:58:59:Nie przyszedłem po rzeczy, |chcę tylko zrozumieć.
00:59:03:Nie ma tu wiele do rozumienia.
00:59:14:Dla mnie jest.
00:59:26:Mnóstwo.
00:59:29:Nie oceniaj po pozorach, |Vittorio kocha swojego syna.
00:59:33:Dlatego go wyrzucił?
00:59:35:Nie wyrzucił go, |Lorenzo chciał odejść.
00:59:39:Odkąd przyznał się, że jest gejem, |atmosfera w domu stała się napięta.
00:59:43:To był szok, |nie chciał takiego syna.
00:59:47:A jakiego chciał?
00:59:52:Kim ma zostać syn, według ojca?
00:59:55:Pilotem?
00:59:59:Lubię cię, masz poczucie humoru!
01:00:01:- Nie tak dobre jak ty. |- Naprawdę?
01:00:04:Uwierz mi, to komplement.
01:00:08:Jego syn był szczęśliwy, prawda?
01:00:10:Naprawdę?
01:00:13:Lorenzo uszczęśliwiał innych, |wiesz dlaczego?
01:00:18:Bo nie bał się wyrażać |swoich uczuć.
01:00:24:Zawsze mnie nienawidził, nigdy nie |próbowałam zastąpić mu matki
01:00:29:Chciałam, żeby ojciec go zaakceptował.
01:00:31:To nie kwestia akceptacji, |ale wspólnoty.
01:00:34:Wspólnoty.
01:01:17:- Jak leci? |- Bez poprawy.
01:01:21:- Chodziło mi o ciebie. |- W porządku.
01:01:26:- A w pracy? |- Super.
01:01:30:- W domu? |- Świetnie.
01:01:36:- Więc wszystko OK. |- Tak.
01:02:51:Nie martw się, lekarze |nie wydadzą zgody na przeniesienie
01:02:56:- Nie w jego stanie. |- Umiera?
01:03:01:Zapytaj lekarzy.
01:03:04:Robicie, co możecie?
01:03:07:To nasza praca. |Chcesz się poskarżyć?
01:03:10:Nie o to mi chodziło! Patrz!
01:03:14:Mimo, iż ciągle tu jesteśmy, chcę żebyś |wiedziała Jeśli nie ma już nadziei.
01:03:22:- Jeśli ma dalej cierpieć |- Do czego zmierzasz?
01:03:29:Nie zrozum mnie źle. |Nie chciałam
01:03:33:Ani słowa więcej.
01:03:39:Do widzenia.
01:03:53:Podobno układasz kwiaty |na śluby, przyjęcia i chrzty.
01:03:58:- Tak. |- Na rozwody też?
01:04:06:Nigdy tego nie robiłam.
01:04:08:Dziwne. Bo robisz wszystko, |żeby doprowadzić do rozwodu.
01:04:12:- Kim pani jest? |- Jestem tu w sprawie Antonia.
01:04:18:- Przysłał panią? |- Nie.
01:04:21:- Jego żona? |- Nie!
01:04:24:Jeśli się dowie, zabije mnie.
01:04:28:Lubię węszyć, nic nie poradzę.
01:04:32:Jeśli zależy mi na przyjacielu. |Chcę wiedzieć, w co się wpakował.
01:04:36:Kochasz go?
01:04:39:Nawet nie wiem, czy on mnie kocha.
01:04:46:Jak długo trwa ułożenie |czegoś takiego?
01:04:49:Prawie cały dzień.
01:04:52:Mam ochotę to rozwalić!
01:04:56:- Dałoby to coś? |- O jedną tabletkę na uspokojenie mniej.
01:05:01:Więc proszę to zrobić. Naprawdę
01:05:05:Zróbmy to razem. |Dla mnie też o jedną tabletkę mniej.
01:05:12:Nie mogę, to oznacza współudział.
01:05:17:a ja nie jestem kolaborantką.
01:05:21:Jestem po stronie Angeliki.
01:05:25:- Na początku tylko sypialiśmy z sobą. |- A teraz?
01:05:32:- Nie wiem. |- Masz dużo do zrobienia
01:05:35:Masz kochanka, który |potrzebuje twojego wsparcia.
01:05:45:Bądź dla niego miła, zrób to dla nas.
01:06:03:Nie teraz, musimy go umyć |i zmienić cewnik.
01:06:27:Idziemy po kawę?
01:07:05:Cześć.
01:07:11:Nie wpuścili mnie, |pomyślałem, że tu będziecie.
01:07:21:
01:07:56:
01:08:05:
01:09:57:Lorenzo zasnął.
01:10:30:- Jak długo zajmie jego przeniesienie? |- To zależy
01:10:34:- Chcą go państwo zabrać na północ? |- Tak, pochować go obok matki.
01:10:40:Przeniesieniem zajmie się |firma pogrzebowa.
01:10:44:- Chciał być skremowany. |- Mają to państwo na piśmie?
01:10:49:Nie, ale mówiliśmy o tym.
01:10:52:- Jaka jest decyzja? |- Musimy decydować od razu?
01:10:55:Pożegnaj się, |niedługo go zabierają.
01:11:04:Przepraszam! |Rodzina Lorenzo Marchettiego?
01:11:12:- Tak, to my. |- Tędy proszę.
01:15:56:Chcesz, żebym dzisiaj przyszedł?
01:16:03:Lepiej nie.
01:16:07:Racja.
01:16:13:Spełniłem życzenie Lorenzo, |będzie skremowany.
01:16:19:Zostawię prochy u was, |tego by chciał.
01:16:24:Odprawimy mszę, |jeśli nie macie nic przeciwko.
01:16:30:Jeśli ktoś z was |zechce nas odwiedzić
01:16:35:Będzie nam miło.
01:16:45:To będzie trudne, |zwłaszcza dla ciebie, Davide. Bądź silny.
01:17:17:Jakie masz plany na święta? |Chciałabym pojechać na narty
01:17:24:Chociaż nie umiem jeździć. Mogłabym |się nauczyć ale nic mi nie wychodzi.
01:17:32:Nie za wcześnie na planowanie?
01:17:53:Chciałbyś być taki jak ja?
01:17:57:- W jakim sensie? |- Racja, to nie ma sensu.
01:18:01:Wiedziałam. |Kto chciałby być taki, jak ja?
01:18:06:Nikt, nawet ja sama.
01:18:08:Daj spokój, przesadzasz.
01:18:10:Zawsze przesadzam. |Tylko w tym jestem dobra.
01:18:18:Słyszałaś może, co u Davide? |Mówię do ciebie.
01:18:26:- Słyszałaś, co u niego? |- Czego chcesz?
01:18:29:Pytałem, czy słyszałaś, co u Davide.
01:18:31:Zadzwoń. Zawsze ja muszę dzwonić?
01:18:34:Spokojnie. Zadałem tylko |pypytanie.
01:18:39:Ciekawe, jak dostałeś się do |Policji z twoją wymową.
01:18:43:Jąkam się tylko przy tobie, pytałem tylko |czy słyszałaś, co z Davidem i A
01:18:49:- Angeliką. |- No i?
01:18:52:Sam zadzwoń! Potem narzekasz, |że jesteś piątym kołem u wozu.
01:18:59:Jeśli chcesz wiedzieć, co u Davide |i Angeliki, zadzwoń do nich!
01:19:05:- Czego ode mnie chcesz? |- Co z tobą?
01:21:09:Wersje francuska i urecka są doskonałe |Przyniosę ci angielską za cztery dni.
01:21:16:Spotkałam ją. |Antonio nie wie, poszłam sama.
01:21:30:Antonio to twój najlepszy przyjaciel, |masz prawo wiedzieć, z kim się widuje.
01:21:35:Nie spytasz, jak wygląda, |co robiłyśmy?
01:21:39:Czy jest szczupła, wysoka, |fajniejsza od ciebie.
01:21:43:- Chcesz się kłócić? |- Nie.
01:21:45:Chcę tylko zobaczyć twoją reakcję, wkurz się!
01:21:49:Nie kłóciłam się z Antonio |i nie chcę kłócić się z tobą.
01:21:55:Jest miła i zamężna. |Byliby doskonałymi skrytymi kochankami
01:21:59:- Antonio nie powinien ci mówić. |- Właściwie to wyszedł z domu.
01:22:04:Dlaczego nie chcesz, żeby wrócił, |albo nie zadzwonisz?
01:22:10:- Nie jesteś zazdrosna? |- Bardzo.
01:22:12:Może tylko zazdroszczę mu, że zrobił |coś, o czym ja nawet nie śniłam.
01:22:20:I nie porozmawiałaś z nim.
01:22:22:Antonio wrzucił kamyczek do |błota, a ty go nawet nie podniosłaś.
01:22:27:- Więc moje małżeństwo jest błotem? |- To była przenośnia.
01:22:32:Twoje wykłady o życiu |mnie wkurzają.
01:22:36:Jakim prawem pouczasz innych?
01:22:39:W końcu, wyrzuć to z siebie!
01:22:42:Poślubiłaś niewolnika, |którym możesz manipulować
01:22:45:Zgrywasz idealną żonę, |która suszy mi głowę.
01:22:48:Nic tylko krytykujesz.
01:22:52:Pokłóciłaś się nawet z Lorenzo |zanim zachorował.
01:22:59:Tego już za wiele.
01:23:02:Racja. Muszę wykorzystać tę sytuację. |Pozbyć się kilku przyjaciół
01:23:06:Złamać cienkie gałązki.
01:23:08:Nie jestem cienką gałązką.
01:23:12:Biorąc pod uwagę twoje wymiary, |nie jesteś.
01:23:28:- Tak? |- Dzień dobry.
01:23:30:Pani Pontesilli |do pana.
01:23:32:Przełącz ją.
01:23:36:- Antonio |- Co tu robisz?
01:23:38:- Davide znikł. |- Nie mogłaś zadzwonić?
01:23:43:- Masz wyłączoną komórkę. |- A do hotelu?
01:23:47:Wcześniej znalazłam adres.
01:23:52:Słyszysz, Davide zniknął, |czekają na nas.
01:23:55:Daj mi 5 minut, |zaraz będę.
01:24:01:Dobra, zaczekam.
01:24:09:Trzecie piętro, pokój 32.
01:24:12:- Późno już muszę iść. |- Gotowy.
01:24:32:Przepraszam, nigdy nie myślałam, |że cię tu znajdę. Szukam męża.
01:24:39:- Jest prawie gotowy, wejdź. |- Nie, zaczekam na dole.
01:24:43:Wychodzę, możesz tu zaczekać. |Wejdź.
01:24:57:Pokój Antonia, nie mieszkam tu.
01:24:59:- Więc jesteś tylko przejazdem? |- To moja pierwsza noc tutaj.
01:25:03:To kłopotliwe, zejdę na dół.
01:25:05:Wychodzę, naprawdę.
01:25:14:Wiedziałam, że tu jesteś, |ale chciałam cię zobaczyć.
01:25:20:Ja też.
01:25:23:Gdyby nie stało się coś ważnego, |nie przyszłabym.
01:25:27:Wtedy nigdy byśmy się |nie spotkały. Jestem Laura.
01:25:32:Angelica.
01:25:37:Formalności stało się zadość, |możemy iść.
01:25:41:Idźcie |Dziwnie, tak wychodzić razem.
01:25:45:Idź pierwsza.
01:25:47:Muszę tylko otworzyć sklep, |wam bardziej się śpieszy.
01:25:52:- Proszę. |- Nalegam
01:25:54:Ja pójdę, |albo nigdy nie wyjdziemy.
01:26:00:Dobrze, do widzenia.
01:27:39:Tu jestem.
01:27:51:- Cześć. |- Cześć.
01:27:57:Nocą w domu jest zimno.
01:27:59:Masz wino na rozgrzewkę.
01:28:08:Sergio powiedział wam, żeby tu przyjść?
01:28:10:Kiedy powiedział, że tu jesteś, |zatęskniliśmy.
01:28:20:- Cześć. |- Nikt dzisiaj nie pracuje?
01:28:38:Twoje pierwsze powieści |wydano w miękkich okładkach.
01:28:43:Zgadza się.
01:28:58:- Otworzymy następną butelkę? |- W porządku.
01:29:17:- Mogę jakoś pomóc? |- Nie trzeba.
01:29:23:Nie trzeba było |wszystkich przyprowadzać.
01:29:29:Nawet nie wiesz, jaki to ból.
01:29:31:Myślisz, że wiesz wszystko
01:29:40:ale chuja wiesz.
01:29:46:Nie wiesz, co to znaczy |przeżyć przyjaciela
01:29:50:Gdybyś wiedział, nie byłoby cię tutaj.
01:29:59:Dałbyś mi spokój.
01:30:02:Masz rację.
01:30:19:Nie wykręcisz się samym |winem, zostajemy na kolację.
01:30:23:- Nie mam za wiele jedzenia. |- Coś znajdziemy.
01:30:27:- Znajdziemy jedzenie. |- Pewnie
01:30:44:Wszędzie były stoliki, musiało być |ponad 80 osób.
01:30:50:Pierwszy raz byłam tutaj |z Lorenzo.
01:30:57:Byłam pewna, że |chce mnie poderwać.
01:31:03:Ale to stało się tutaj, |pierwszy pocałunek Lorenzo i Davide.
01:31:11:Byłam zmieszana, ale nie wyobrażacie sobie, |co musiał czuć Sergio.
01:31:16:- Sergio i Davide byli parą? |- Zgadza się.
01:31:19:Sergio to "Rebecca", pierwsza żona.
01:31:24:Ale ty nigdy nie będziesz trzecią.
01:31:27:Nawet mi to do głowy nie przyszło!
01:31:32:Pewnie!
01:31:35:- To, co wtedy powiedziałam |- Zapomnij.
01:31:41:Laura opuściła męża.
01:31:43:- Nigdy się nie poddajesz! |- Nie powiedziała jeszcze Antonio.
01:31:47:Spotykałyście się?
01:31:50:Nie. Wpadłam na nią przypadkiem.
01:31:53:Nic ci się nie zdarza, przypadkiem.
01:31:56:Może zupa ziemniaczana?
01:31:59:Nie, Lorenzo nie lubi
01:32:08:Roberto, pomyślałeś kiedyś o kobiecie: |"Chciałbym jej się dorwać do majtek"?
01:32:14:Tak, ale możesz wybrać |ruchanie albo macanie.
01:32:17:Zawsze wybieram ruchanie.
01:32:19:Seks to jedno, miłość to drugie.
01:32:22:Zamknij się! Nie odróżnisz |kobiety od mężczyzny
01:32:26:Majtki i spódniczki to dla ciebie jedno, |brzmisz jak zakonnica z klasztoru!
01:32:42:Pamiętasz, kiedy ten belgijski |naukowiec zaczął pracę w Centrum?
01:32:47:Wpadł parę razy na obiad. |Pierre.
01:32:54:Też go pamiętam. |Dwa lata temu, prawda?
01:33:01:Bardzo mi się podobał.
01:33:08:Nigdy nie zauważyłem.
01:33:10:On też nie, nie okazywałam tego. |Ciągle o nim myślałam.
01:33:18:Po tym jak odszedł, wysłałam mu e- mail, |odpowiedział i zaproponował spotkanie w Brukseli.
01:33:26:Mówiłam ci, że mogłam jechać na |wymianę do Belgii na dwa tygodnie.
01:33:33:Ale nie pojechałaś.
01:33:35:Nie. |Miałam ciebie, Giulię, Marco
01:33:41:Zrobiłam to dla was? Nie. Nie mogłam |znieść, że nie jestem doskonałą kobietą
01:33:49:która zawsze robi to, co należy |i niczego więcej nie potrzebuje.
01:34:02:- Co za wstyd! |- Co w tym wstydliwego?
01:34:05:Nie powinnam była mówić, to był błąd.
01:34:09:Jest tu jakiś normalny alkohol? |Wódka, gin, trutka na szczury.
01:34:15:W końcu w czymś się zgadzamy!
01:34:28:Dziękuję, że zmusiłaś ich, |żeby zostali.
01:34:38:Byłem zdesperowany, |sam bym nie dał rady.
01:34:43:- Dalej się martwisz? |- Tak.
01:34:46:Davide jest w swoim pokoju, |śpi, ale mu nie ufam.
01:34:58:Dawno już nie miałeś
01:35:01:Romansu?
01:35:04:Miałem wiele ale na krótko.
01:35:09:Nigdy nam nikogo nie przedstawiłeś.
01:35:13:Pociągi jeżdżą dzisiaj szybko.
01:35:18:Jestem za stary na historie miłosne.
01:35:25:Ale jeśli miłość uderza mnie obuchem |w głowę, nie opieram się.
01:35:33:A ty?
01:43:45:{Y:i}W takich chwilach |czuję się szczęśliwy.
01:43:49:{Y:i}Nie wiem czemu,
01:43:52:{Y:i}ale gdy widzę Davida z przyjaciółmi |czuję się bezpiecznie.
01:43:57:{Y:i}Wiem, co myślą, |te same myśli, te same słowa.
01:44:01:{Y:i}To właśnie lubię.
01:44:03:{Y:i}Nie lubię niespodzianek |ani nagłych zmian
01:44:07:{Y:i}Chciałbym, żeby wszystko |zawsze było tak, jak teraz
01:44:13:{Y:i}Chociaż wiem, że " zawsze " |nie istnieje.
01:46:25:{Y:b}Pamięci Flavio Merkela |NA ZAWSZE.