ROZWÓJ REPREZENTACJI POJĘCIOWEJ ŚWIATA
REPREZENTACJA
To rzecz coś oznaczająca, zajmująca miejsce czegoś, symbolizująca, lub coś przedstawiająca (Reber, 2000)
To stan lub proces umysłowy, odnoszący się do tego co jest reprezentowane (Neisser, 1967)
Rodzaje reprezentacji:
Przetacznik - Gierowska (1993) - spostrzeżeniowa, wyobrażeniowa (obrazowa, symboliczna), pojęciowa (znaki - arbitralne, społecznie przyjęte);
<Piaget - rodzaje obrazów umysłowych>
Bruner - enaktywna (działaniowa), ikoniczna (obrazowa), symboliczna (słowna, wyrażona w języku, poprzez znaki); wyróżnia dwa tryby myślenia - dwa odmienne sposoby porządkowania doświadczenia i konstruowania subiektywnego obrazu świata: paradygmatyczny (dotyczy świata fizycznego, oparte jest na logicznym wnioskowaniu, pozwala opisać rzeczywistość zewnętrzną w kategoriach obiektywnych i prawdziwych faktów); narracyjny (dotyczy świata intencji, przekonań, pragnień, emocji; oparte na prawidłowościach psychologicznych, subiektywne porządkowanie doświadczenia poprzez zrozumienie i nadanie sensu);
Ogólna reprezentacja = schemat; ze względu na treść wyróżniamy: schematy miejsca, zdarzenia lub działania (skrypt), schemat opowiadania;
Rozwój reprezentacji - koncepcja Karmiloff - Smith:
Tendencja rozwoju od reprezentacji ukrytych jawnych (ku metapoznaniu)
POJĘCIA
Forma reprezentacji, która odnosi się do ogólnych właściwości zbioru rzeczy, zjawisk, sytuacji oraz cech i stosunków niedostępnych bezpośredniej percepcji (Jurkowski);
Składniki pojęć (Peel): zakres przypadków, które mogą być razem zestawione; zasada, która umożliwia zaliczenie poszczególnych przypadków do jednej grupy; nazwa związana z pojęciem.
Rodzaje pojęć (Wygotski): pojęcia potoczne (zdobywane w życiu codziennym, w doświadczeniu dziecka), pojęcia naukowe (zdobywane w czasie nauki szkolnej);
Jak dzieci rozumieją pojęcia (jak zachodzi proces kategoryzacji)? Badanie przez definiowanie i przez badanie procesu kategoryzacji oraz tworzenie sztucznych pojęć;
Piaget - klasyfikacja: od zbiorów figuratywnych do klasyfikacji hierarchicznej;
Rosch - od prototypów kategorii percepcyjnych do kategorii niepercepcyjnych; kategoryzacja na trzech poziomach: nadrzędnym, podstawowym (opanowywane najwcześniej, podobieństwo percepcyjne), podrzędnym; <Badania Kielar - Turskiej: w opanowaniu kategorii niepercepcyjnych dzieci kierują się informacjami percepcyjnymi (kształt) oraz językowymi (nazwa)>
Mandler - od kategoryzacji percepcyjnej (podobieństwo percepcyjne; wiedza proceduralna); do konceptualnej (wiedza deklaratywna);
Tworzenie sztucznych pojęć np. badania Wygotskiego i Sacharowej;
Definiowanie pojęć:
Tautologicznie - powtórzenie słowa (początek średniego dzieciństwa)
Funkcjonalnie - odwoływanie do funkcji (średnie dzieciństwo)
Egzemplifikacyjnie - przez podanie przykładu (średnie dzieciństwo)
Opisowo - podanie kilku cech - (początek późnego dzieciństwa)
Właściwie - podanie rodzaju nadrzędnego i cech różnicujących (koniec późnego dzieciństwa)
ETAPY ROZWOJU POJĘĆ WG WYGOTSKIEGO
MYŚLENIE SYNKRETYCZNE |
Zbiory przedmiotów tworzone na podstawie związków subiektywnych (synkretyzm - spostrzeganie obiektów jako jednej całości, lub jako przynależnych do jednej kategorii) |
Subiektywna cecha |
|
|
KOMPLEKS SKOJARZENIOWY |
Zbiory przedmiotów tworzone na podstawie przypadkowych cech (każdy obiekt ma jakąś cechę łączącą go z wzorcem, ale nie łączą się one pomiędzy sobą); zmienna cecha; subiektywna; |
O B I E K T Y W N A
C E C H A
|
Z M I E N N A
C E C H A
|
|
KOMPLEKS KOLEKCJA |
Zbiory przedmiotów tworzone na podstawie dopełniających zbiór części (dobieranie obiektów na zasadzie kontrastu; kryterium obiektywne; uogólnienie rzeczy na podstawie ich udziału w operacji praktycznej np. odzież dziecka) |
|
|
|
KOMPLEKS ŁAŃCUCHOWY |
Zbiory przedmiotów na podstawie zmieniających się kryteriów (każdy obiekt ma coś wspólnego z bezpośrednio go poprzedzającym i kolejnym, ale niekoniecznie z pozostałymi) |
|
|
|
KOMPLEKS DYFUZYJNY |
Zbiory przedmiotów tworzone na podstawie niestabilnych, zmiennych cech; |
|
Cecha zmiennaniestabilna |
|
KOMPLEKS PSEUDOPOJĘCIE |
Zbiory przedmiotów tworzone na podstawie obiektywnej cechy, a nie na podstawie wyabstrahowanego pojęcia, choć kompleks zewnętrznie przypomina pojęcie (cecha będąca podstawą klasyfikacji nie jest wyabstrahowana, lecz narzucająca się percepcji) |
|
S C T E A C Ł H A A
|
Kolejność nabywania pojęć
W zależności od treści
pojęcia konkretnych przedmiotów form przestrzennych liczbowe
W zależności od rodzaju
Pojęcia koniunkcyjne (przedmioty zaliczane do jednej klasy mają zawsze co najmniej jedną cechę wspólną) pojęcia dysjunkcyjne (przedmioty zaliczane do jednej klasy mają zawsze co najmniej jedną z dwu lub więcej określonych cech odmiennych) pojęcia relacyjne (o przynależności do jednej klasy decyduje jednakowość stosunków).
Wewnętrzne warunki do kształtowania się pojęć:
Operacje myślowe, umożliwiające rozwój myślenia pojęciowego:
Analiza (wykrywanie części składowych poznawanych przedmiotów)
Synteza (scalanie rozdzielonych w czasie analizy elementów)
Pierwotna synteza (synkretyzm) stadium analityczne synteza wtórna
Porównywanie (ujmowanie podobieństw i różnic między przedmiotami)
Porównywanie globalne analityczne;
Porównywanie na podstawie cech spostrzeganych bezpośrednio (kształt, kolor) porównywanie na podstawie cech pośrednich (funkcje) na podstawie kategorii pojęciowych (przynależność do jednego rodzaju)
Od wykrywania różnic do wykrywania podobieństw;
Abstrahowanie (wyróżnianie jednej cechy z pominięciem innej): pozytywne - wyróżnianie jakiejś cechy; negatywne - wyodrębnianie jakiejś cechy, przy świadomym pominięciu innych cech przedmiotu;
Uogólnianie (zajmowanie się cechami wspólnymi dla grupy przedmiotów przy pominięciu cech jednostkowych);
Rozwój czynności myślowych:
Uwewnętrznianie;
Odwracalność odwracalność myślenia jest warunkiem kształtowania się pojęć i kryterium uznania czynności myślowych za operacje;
Operacyjność myślenia;
Dopiero w stadium operacji formalnych operacje myślowe są podejmowane w sposób celowy i świadomy i zmierzają do postawionego, konkretnego celu;
Stadia przyswajania nowego pojęcia (wg A. Lewickiego):
Pojęcie indywidualne (ujmowanie jednej cechy);
Pojęcie pluralistyczne (rozpoznawanie kilku desygnatów pojęcia, ale nie wszystkich)
Pojęcie ogólne niezrównoważone, chwiejne (wciąż występują błędy)
Pojęcie prawidłowe utrwalone
(zbyt szerokie pojęcie - zawężania w procesie abstrakcji pozytywnej; uniezależnienie od nieistotnych cech w procesie abstrakcji negatywnej);