WSTYDLIWY PROBLEM
Moczenie nocne w znaczeniu klinicznym uważane jest za utrzymywanie się mimowolnego oddawania moczu podczas snu, powyżej pewnego wieku, w którym dziecko powinno już opanować dowolne oddawanie moczu w nocy. Granica tego wieku jest rozmaicie określana przez różnych autorów. Jest to najczęstsze przewlekłe zaburzenie psychosomatyczne u dzieci. Problem ten jest często marginalizowany poprzez rodziców i specjalistów , ponieważ nie stanowi zagrożenia dla zdrowia. Jest on również często ukrywany przez rodziców, co utrudnia rzetelną analizę jego skali. Z różnych raportów wynika , iż w Polsce moczenie nocne występuje u około 300 000 dzieci w wieku 5 do 14 lat.
KIEDY DO SPECJALISTY
W ustaleniu przyczyny moczenia ważną rolę odgrywa obserwacja dziecka przez rodziców, a szczególnie zwrócenie uwagi na to :
Czy jest to moczenie nocne , czy też i dzienne?
Jak długo moczy się dziecko: od urodzenia, czy miałom dłuższe przerwy w moczeniu?
Jak często ono występuje: każdej nocy, czy kilka razy w tygodniu lub miesiącu?
Czy przed rokiem nasilenie było większe, mniejsze , czy takie samo?
Czy w trakcie oddawania moczu dziecko skarżyło się na ból lub pieczenie?
Jak często dziecko w ciągu dnia korzysta z toalety
PRZYCZYNY MOCZENIA
Zdecydowana większość autorów uważa, iż etologia moczenia nocnego ma złożony, głównie psychogenny charakter. Jednocześnie wielu specjalistów uważa, że nie należy traktować go jako schorzenia mającego swoją pierwotną przyczynę w zaburzeniach emocjonalnych dziecka. Do jego przyczyn można zaliczyć schorzenia i uszkodzenia organiczne np. stany zapalne pęcherza moczowego, pasożyty jelitowe, polipy, zaburzenia hormonalne, nieprawidłowość w budowie dróg moczowych, zmniejszona pojemność pęcherza, alergie pokarmowe.
Reakcje rodziców przyczyniają się często do pogłębienia problemów. Do błędów niedoświadczonych rodziców należą:
Ostre krytykowanie dziecka, ocenianie i karanie - dziecko czuje się przez to nieakceptowane i odrzucone, ma poczucie winy
Porównywanie dziecka do rówieśników czy dawanie za przykład młodszego rodzeństwa- czuje się zawstydzone, ma poczucie inności, często odczuwa złość wobec innych, wycofuje się z kontaktów
Stosowanie różnych zabezpieczeń przed nocą zabezpieczanie materaca, zakładanie pieluch- dziecko jest zawstydzone, czuje się winne, że rodzice mają z nim kłopot, odczuwa brak zaufania rodziców, bezradność
Mówienie innym o problemach dziecka- powoduje to uczucie zawstydzenia i wycofania się z kontaktów.
Ciągłe mobilizowania dziecka do samokontroli paradoksalnie prowadzi do nasilenia problemów
Wybudzanie dziecka w nocy- ono załatwia potrzebę bez świadomości i to nie zmienia nawyku moczenia w nocy.
JAK POMÓC DZIECKU
Leczenie farmakologiczne można stosować wyłącznie po konsultacji z lekarzem pediatrą. Nie należy samodzielnie podawać dziecku specyfików. specyfików dzieci z moczeniem nocnym związanym ze zmniejszoną pojemnością pęcherza moczowego i współistniejącymi zaburzeniami dolnych dróg rodnych bardzo dobre efekty leczenia uzyskuje się stosując np.: leki regulujące pracę pęcherza moczowego.
Z kolei u dzieci ze zwiększoną ilością moczu stosuje się leki poprawiające jego zagęszczenie w godzinach nocnych
Zanim jednak rozpoczniemy leczenie farmakologiczne potrzebne są badania:
- moczu
- USG nerek
- badanie urodynamiczne aby sprawdzić czy przyczyną nie jest infekcja lub wada
układu moczowego
POMOC W DOMU
Nagroda za suchą noc- dziecko powinno odczuć pozytywną reakcję rodziców na jego wysiłki, aby obudzić się w suchym łóżku. Wystarczy uśmiech, pochwała słowna by zwiększy u dziecka motywację do przerwania moczenia nocnego
Przygotowanie łóżka: spanie na twardym podłożu, ocieplanie okolicy nerek, pęcherza
Przed snem nie należy podawać zbyt dużej ilości płynów do picia, unikać napojów gazowanych
Należy zadbać o wyciszenie dziecka przed snem: zabawa klockami, czytanie bajki
Systematyczna pomoc dziecku, dodawanie mu otuchy, wspierać swoje dziecko
ODPOWIEDNIE POSTĘPOWANIE RODZICÓW MOŻE BYĆ SZANSĄ NA NORMALNE ŻYCIE DZIECKA I CAŁEJ RODZINY