Kazanie na 11 niedzielę zwykłą rok C




A:hover {
FONT-WEIGHT: bold; COLOR: #dccd47
}








strona
główna nowości   email  księga gości      ogłoszenia  dyskusja   
reklama-banery
chat




Kazanie na 11 niedzielę zwykłą rok C (konspekt)
v    
I
czytanie opisuje jedno z ważniejszych wydarzeń z życia Dawida

Ø    
Dawid dla Żydów był
ideałem władcy
ż       
Był u szczytu
sławy,
ż       
Ludzie go
uwielbiali,
ż       
Miał pełną
władzę,
ż       
Bóg mu
błogosławił,
Ø    
Mało mu było tego
wszystkiego
Ø    
Zapragnął żony swego
oficera Uriasza, choć miał ponad 200 własnych żon i wiele nałożnic,

ż       
Wysłał go na pewną
śmierć
ż       
Był tak zaślepiony
swoją wielkością, że nie widział, na czym polega zło jego postępowania.
Sądził, że skoro jest tak wielkim wodzem i królem, to nie musi się już z
nikim liczyć i wszystko mu się należy.
ż       
Dopiero Natan - jego
przyjaciel, a zarazem prorok Mu to uświadomił.
·       
Dawid podjął bardzo
surową pokutę,
·       
Bóg go ukarał, ale
darował mu życie, ostatecznie mu przebaczył.
·       
Ale stało się tak
dopiero wtedy, gdy Dawid uznał, że jest grzesznikiem, gdy upokorzył się
przed Bogiem.
v    
Zupełnie podobną
sytuację opisuje Ewangelista Łukasz. Sytuacja jest podobna, ale bohater
zupełnie inny:
Ø    
Już nie król Dawid,
bohater całego narodu, ale kobieta, kobieta, która w czasach Jezusa nie
miała prawie żadnych praw.
ż       
I
to nie taka zwykła kobieta, ale jawnogrzesznica, a więc osoba otoczona
pogardą przez tzw. „porządnych ludzi”.
ż       
Przychodzi do domu
faryzeusza, bo wie, że tam przebywa Jezus, klęka u Jego stóp, całuje je i
obmywa łzami.
Ø    
Zobaczmy, jakie to
wielkie upokorzenie, na ile przykrości musiała się wtedy narazić.

ż       
Ale jej wiara jest
silniejsza
·       
W
Bożą miłość
·       
W
Boże przebaczenie
Ø    
To
właśnie ta wiara była czymś, czego za nic nie mogli zrozumieć
faryzeusze.
ż       
Nie mogli pojąć jak
ona śmie zwracać się do Jezusa.
ż       
Pewnie nie rozumieli
tego także Apostołowie.
Ø    
Wszyscy oni myśleli
pewnie, że aby móc się zwracać do Boga, trzeba być czystym. Trzeba być
doskonałym, idealnym, zresztą większość z nich za takich siebie
uważała.
Ø    
A
Chrystus po prostu odpuszcza jej grzechy. Widzi nie tylko jej gest, ale
wiarę, która za nim się kryje.
v    
Czego nas uczy
dzisiejsze Słowo Boże?
Ø    
Tego, że Bóg w każdej
chwili jest gotów nam przebaczyć, jeśli tylko uznamy swoją
grzeszność.
Ø    
Także tego, że nie
musimy koniecznie przynosić Bogu naszych sukcesów, zwycięstw i
radości.
ż       
Równie dobrze może to
być nasza słabość, nasza grzeszność, nasza nędza.
ż       
I
wcale Pan Bóg nie będzie nas wtedy mniej kochał.
ż       
„Większa jest radość w
niebie z jednego grzesznika, który się nawraca, niż z dziewięćdziesięciu
dziewięciu sprawiedliwych, którzy nie potrzebują
nawrócenia”.

ż       
Powinienem przyjść do
Chrystusa zwłaszcza wtedy, gdy jestem przygnieciony własnym grzechem, bo
wtedy najbardziej Go potrzebuję.
·       
„Nie potrzebują
lekarza zdrowi, ale ci, którzy się źle mają. Nie przyszedłem wzywać
sprawiedliwych, ale grzeszników”.

·       
Ktoś mądry powiedział
kiedyś, że Bóg jest potężniejszy w przebaczaniu, niż człowiek w
grzeszeniu.
v    
Dzisiejsze Słowo Boże
powinno nas także skłonić do zadania sobie zasadniczego pytania:

Ø    
Czy ja uczę się od
Chrystusa, jak przebaczać?
ż       
Czy potrafię
przebaczać, tak z serca, nie czekając nawet na przeprosiny.

Ø    
Wydaje się, że żyjemy
w świecie, w który coraz więcej jest nienawiści, złości, wzajemnych
niechęci, urazów i to nie tylko między ludźmi – coraz częściej między
całymi narodami.
ż       
Czy ja nie przyczyniam
się swoją postawą, swoim gniewem, nieustępliwością, pragnieniem zemsty do
budowy takiego właśnie świata?
Ø    
Panie, który
przebaczyłeś jawnogrzesznicy,
który przebaczyłeś
skruszonemu łotrowi,
który wybaczyłeś nawet
tym, którzy Cię przybijali do krzyża
Wybacz mi moje zło,
moje grzechy, moje odejścia od Ciebie.
Wybacz mi i naucz, jak
przebaczać
Amen.