s.6
Do Antoniego
Próżność za próżnością goni,
Zacny mój
Panie Antonii!
Los,
co zawsze zdradzić gotów,
Nie wart kłopotów.
Wszyscy, co wysoko mierzą,
Budują tylko z kart wieżą,
Co – zwabiwszy uśmiech dzieci -
Zdmuchniona leci.
Jako powiew w cichym lesie
Chwila przyśle i odniesie,
Tak naszego
tylko tyle,
Co dadzą chwile.
Nasza radość, kiedy gości -
Zdradna lichwa u przyszłości,
Która dymem zyski płaci
I sumę traci.
Nie w wielości nasze mienie,
Bo użycie
tylko w cenie;
Nie gdziem stanął, szczęście moje,
Lecz jak stoję.
Wyszukiwarka
Podobne podstrony:
Kazimierz Brodziński Do ZosiKazimierz Brodziński Do kwiatkaKazimierz Brodziński Do ogródka pod wiśniamiKazimierz Brodziński Do HannyKazimierz Brodziński Do BinyKazimierz Brodziński Do konika polnegoKazimierz Brodziński Do NinyKazimierz Brodziński DoKazimierz Brodziński Do Greków r 1825Kazimierz Brodziński Do krzewu na gruzach kwitnącegoKazimierz Brodziński Do onłoku w gorachKazimierz Brodziński Do przyjaciółKazimierz Brodziński Poezja do DafnyKazimierz Brodziński Hymn do BogaStreszczenie rozprawy Kazimierza Brodzińskiego O klasyczności i romantycznościStreszczenie rozprawy Kazimierza Brodzińskiego O klasyczności i romantycznościStreszczenie rozprawy Kazimierza Brodzińskiego O klasyczności i romantycznościkazimierz wielki do drukniecia! newKazimierz Brodziński, O klasyczności i romantyczności tudzież o duchu poezji polskiejwięcej podobnych podstron