Dyslalia ankyloglosyjna

Ankyloglosja jest wrodzoną anatomiczną wadą języka. To zaburzenie rozwojowe polega na niedorozwoju wędzidełka języka i przyrośnięcia go do dna jamy ustnej. Ma ono wpływ na jakość ruchów języka. Skrócenie wędzidełka języka ogranicza zakres pojedynczych ruchów języka i decyduje o ukształtowaniu mięśniowej masy języka.

Na związek przyczynowo-skutkowy między wadą mowy a krótkim wędzidełkiem języka zwróciła uwagę dr Barbara Ostapiuk z Uniwersytetu Szczecińskiego.

Dr Ostapiuk do oceny jakości wędzidełka zastosowała 5 prób ruchów języka:

• Unoszenie szerokiego języka za górny łuk zębowy przy maksymalnym odwiedzeniu żuchwy.

• Unoszenie szerokiego języka na szpatułce za górny łuk zębowy przy maksymalnym odwiedzeniu żuchwy.

• Zakrywanie - przy swobodnie rozchylonych wargach i zębach - czerwieni górnej wargi, grzbietową powierzchnią końcowej części szerokiego języka.

• Sięganie końcem języka za ostatni ząb dolnego łuku zębowego.

• Wysuwanie języka na brodę przy maksymalnym odwiedzeniu żuchwy.

Wskaźnikami skróconego wędzidełka języka są:

- nieznaczne ograniczenie ruchomości języka

- średnie ograniczenie ruchomości języka

- znaczne ograniczenie ruchomości języka.

Wyniki badań pozwoliły oszacować, że skrócenie wędzidełka języka dotyczy co najmniej 30% populacji. U osób z ankyloglosją stwierdzono nieprawidłową realizację głosek /r, sz, ż, cz, dż, ś, ź, ć, dź, ń, j, s, z, c, dz, l, t, d, n/.

Dr Ostapiuk zwróciła uwagę na nieskuteczność logopedycznej terapii dyslalii ankyloglosyjnej bez chirurgicznego leczenia.

Leczenie chirurgiczne ankyloglosji polega na poziomym przecięciu wędzidełka w znieczuleniu miejscowym, bez zakładania szwów. Często jest to leczenie kilkuetapowe. Po zabiegu frenotomii (połączonej z przedchirurgicznymi i pochirurgicznymi ćwiczeniami języka) nie występuje zrostowe skrócenie wędzidełka języka. U większości badanych po frenotomii języka następuje poprawa jakości wymowy.

Literatura:
Logopedia t. 31 2002r.
Biuletyn Logopedyczny nr 2/2004r.
Audiofonologia t. X 1997r.