SCENARIUSZ ZAJĘC ZINTEGROWANYCH

Miejsce: Klasa II

Ośrodek tematyczny:

Temat zajęć: Opisywanie ilustracji przedstawiającej hałas. Zasady ortograficzne dotyczące pisowni wyrazów z h. Słuch jako wrażliwy zmysł, o który trzeba dbać. Projektowanie i malowanie plakatu ostrzegającego przed hałasem. Rozwiązywanie zadań z treścią. Ćwiczenia z omijaniem i pokonywaniem przeszkód.

Osoby prowadzące: Dorota Bachmura, Katarzyna Chrobot, Ewelina Zdunek

Cele zajęć:

Uczeń:

• zna sposoby radzenia sobie z hałasem;

• zna nazwy zawodów, których wykonywanie związane jest z pracą w hałasie;

• potrafi zaprojektować i wykonać plakat ostrzegający przed hałasem;

• potrafi zapisać poprawnie wyrazy z „h” tzn. hałaśliwe;

• potrafi mnożyć, dodawać i odejmować liczby w zakresie 20;

• potrafi zapisać sumę jednakowych składników w postaci iloczynu;

• rozwiązuje zadania tekstowe;

• opisuje ilustrację przedstawiającą hałas;

• potrafi zwinnie poruszać się pomiędzy przeszkodami;

• potrafi naśladować różne czynności;

• potrafi pokonywać niskie przeszkody przeskokami jednonóż i obunóż;

• stosuje się do reguł zabaw i poleceń prowadzącego;

• pracować indywidualnie i zespołowo.

Formy pracy:

• indywidualna;

• grupowa;

• zespołowa.

Metody:

Problemowa, zabawowo-naśladowcza, pokaz, ćwiczenia praktyczne, drama.

Środki dydaktyczne:

Farby, kredki, kartki z bloku, słownik ortograficzny, przedmioty potrzebne do zabawy w rozpoznawanie dźwięków, karty pracy, woreczki, hula-hop, ławeczki, materace, piłka, tyczki stojące.

PRZEBIEG ZAJĘC

TOK ZAJĘC	CZYNNOŚCI UCZNIÓW	CZYNNOŚCI UCZNIÓW O SPECJANYCH POTRZEBACH EDUKACYJNYCH
SYTUACJA WYJŚCIOWA –WPROWADZENIE DO TEMATU		U. niepełnosprawny ruchowo
	Przygotowanie do lekcji Powitanie uczniów: Wspólny śpiew piosenki „Wszyscy są” Przygotowanie warsztatu przez uczniów. Rozpoznawanie dźwięków N. odlicza (trzy, cztery), poczym dzieci zamykają oczy i zastygają w zupełnym bezruchu. Starają się usłyszeć wszelkie dźwięki, które do nich docierają. Ćwiczenie powtarzamy kilkakrotnie. Następnie N. pyta: Jak się czuliście, gdy panowała zupełna cisza? Dlaczego było to dziwne uczucie? Co było przyjemne (nieprzyjemne)? Dlaczego? Opowiedzcie o swoich wrażeniach? Jakie dźwięki udało się wam usłyszeć? Dzieci mają zamknięte oczy i odgadują, co wydaje usłyszany dźwięk. N. bądź chętny uczeń wykonuje różne czynności, np. uderza łyżką o talerz, szeleści gazetą, pociera dłonią o dłoń, stuka kredą w tablicę, wkłada klucz do zamka, otwiera szufladę.

Zabawy w ciszę Dzieci siedzą w ławkach, podczas całego eksperymentu mają zamknięte oczy. Nauczyciel bezszelestnie podchodzi do jednego z uczniów i dotyka jego ramienia. Na ten znak uczeń otwiera oczy i jak najciszej przechodzi we wskazane miejsce, np. drzwi. Stara się, by koledzy go nie usłyszeli. Następnie N. pyta: Czy usłyszeliście jakiś ruch? Co to mogło być? Kto mógł zmienić miejsce? (Dzieci odpowiadają z zamkniętymi oczami) Gdzie teraz znajduje się ta osoba? W jaki sposób zorientowaliście się, że ktoś się poruszył? Jeśli uczniowie nie usłyszeli poruszającego się kolegi, również zastanawiają się, dlaczego tak się stało. Eksperyment powtarzamy kilkakrotnie, aby inne dzieci mogły spróbować bezszelestnie poruszać się po klasie.

Zabawa w „Króla ciszy” Wybieramy jedno dziecko, któremu zakładamy koronę na głowę, chodzi po okręgu na którym siedzą dzieci, które muszą bardzo cicho się zachowywać. Król wybiera dziecko najładniej siedzące i to przejmuje jego rolę.

	Opisywanie ilustracji przedstawiającej hałas Nauczyciel zadaje pytania: Odgadnijcie co przedstawia ilustracja? Wskażcie i nazwijcie elementy tworzące powyższą ilustracje? Jakie przedmioty w naszym otoczeniu powodują hałas? Kiedy my sami jesteśmy sprawcami hałasu, nawet gdy nie używamy żadnych hałaśliwych przedmiotów? Co można zrobić, aby hałas nie był dla nas uciążliwy? W jaki sposób sobie z nim radzic? Jakie osoby narażone są na pracę w hałasie? W jaki sposób te osoby mogą chronić swój słuch? Jak my wszyscy możemy radzic sobie ze szkolnym hałasem? (refleksje dzieci, uświadomienie uczniom, że wszyscy jesteśmy odpowiedzialni za powstawanie hałasu).
EDUKACJA POLONISTYCZNA	Odczytanie reguły ortograficznej dotyczącej pisowni „hałaśliwych” wyrazów i przepisanie jej do zeszytu. Samodzielne czytanie przez U. (najpierw po cichu, następnie na głos) wiersza J. Ratajczaka „Hałas”. N. sprawdza stopień zrozumienia tekstu: Kto jest bohaterem wiersza? W jaki sposób w wierszu opisany jest hałas? Podajcie przykłady z tekstu potwierdzające, że hałas został przedstawiony jako bardzo zajęta osoba? Czym zajmuje się hałas? Na czym polega żartobliwy charakter tego utworu. N. proponuje zabawę w skojarzenia. Wymienia kilka wyrazów i prosi o podanie się z nimi słów np. melodia, instrument, klawisze, akordeon (harmonia); rwetes, zgiełk, zamieszanie (harmider); powietrze, szybki, transport, śmigło (helikopter); zwierzę, ciężki, błoto (hipopotam); trąbka, sygnał, Kraków (hejnał); żołnierz, głowa, ochrona (hełm).
EDUKACJA PLASTYCZNA	Praca plastyczna. Projektowanie i wykonanie plakatu ostrzegającego przed hałasem. N. wyjaśnia, że na plakacie nie pokazujemy kilku scenek układających się w spójne opowiadanie, lecz posługujemy się jednym charakterystycznym znakiem, który będzie odwoływał nas do tematu. Można również umieścić krótki napis – praca w grupie.
EDUKACJA MATEMATYCZNA	N. dyktuje zadania, które cześć uczniów za pomocą rysunków ilustrują sytuacje przedstawione w treści zadania. Chętne dzieci umieszczają na tablicy swój rysunek, a pozostałe dzieci zapisują rozwiązanie zadania za pomocą mnożenia. Karol ma 3 pudełka z samochodami. W każdym pudełku jest 1 samochód. Ile samochodów ma Karol? 3·1 = 3 Wojtek dostał od mamy 5 monet po 1 zł. Ile złotych dostał Wojtek? 5·1 zł = 5 zł Nauczyciel ma 1 kosz. W koszu jest 6 piłek. Ile piłek ma nauczyciel? 1·6 = 6 Ciocia Ala ma 4 koty. Każdemu z nich założyła 1 kokardę. Ile kokardek potrzebowała ciocia? 4·1 = 4 N. zwraca uwagę (wykorzystując przykłady zapisane na tablicy), że jeżeli mnożymy dowolną liczbę przez 1, to wynikiem mnożenia jest zawsze ta liczba.

ZAJĘCIA RUCHOWE	Czynności porządkowo-organizacyjne. Przygotowanie dzieci do zajęć ruchowych, zbiórka.
	Rozgrzewka – przygotowanie organizmu do realizacji zajęć ruchowych krążenia - tułowia (dzieci naśladują tykanie zegarów) - ramionami (dzieci rysują w powietrzu duże i małe kółeczka) - biodrami (dzieci naśladują kręcenie hula-hop) przysiady – każde dziecko wykonuje 10 przysiadów we własnym tempie ćwiczenia skoczne (na znak N. dzieci naśladują małe i duże piłeczki) leżenie na plecach: -rowerek -nożyce biegi Slalom w kółku Uczniowie zostają podzieleni na dwie grupy i tworzą dwa oddzielne koła. Jedna z osób w każdym kole dostaje woreczek i biegnie z nim slalomem pomiędzy dziećmi po obwodzie swojego koła. Gdy zakończy swój bieg woreczek przekazuje następnej osobie. Zabawa trwa do momentu, aż wszystkie dzieci przebiegną slalom. Główna część zajęć Ustawienie toru z przeszkodami- uczniowie indywidualnie pokonują tor z przeszkodami: - ślizg po ławeczce; -czołganie się po materacach; -skoki obunóż przez ławeczkę; -hula-hop – dzieci w pozycji niskiej z rękami na szyi naśladują skoki żabek starając się nie nadepnąć nogami hula-hop; - zawody w grupach; -skoki jednonóż nad przeszkodą; -równoważnia po ławeczce Zakończenie Ćwiczenia oddechowe	2.Rozgrzewka – organizmu do zajęć ruchowych krążenia -szyi -ramion -nadgarstków -palców Zabawy „Kocie pazury” Powoli zginamy palce i powoli je rozprostowujemy. „Obroty” Wyciągamy przed siebie wyprostowane ręce ze splecionymi palcami, wypychamy dłonie wprzód. „Domino” Zginamy palce, pojedynczo je rozprostowujemy zaczynając od prawej a kończąc na lewej ręce. 3.Główna część zajęć -rzucanie woreczkami do celu -rzucanie piłki do opiekuna -dmuchanie piłeczki ping - pongowej po torze -odbijanie piłeczki ping - pongowej za pomocą rakietki raz lewą raz prawą ręką i wzajemnie do siebie
	Zabawa „Piłka parzy” Uczniowie stojąc w kole podają sobie kolejno piłkę, którą muszą jak najszybciej podać sąsiadowi, ponieważ piłka parzy. „ Dżungla”. Dzieci mogą siedzieć na dywanie. Śpiewamy i pokazujemy gestem treść piosenki. „Dżungla, dżungla, taka wielka dżungla ( rozkładamy ręce na boki) Poplątane zwoje dzikich lian ( pokazujemy od góry w dół kręcone liany) Raz, dwa, trzy ( trzy klaśnięcia w dłonie). Mieszka sobie w bambusowej chatce ( daszek chatki składamy z dłoni) Ambo Sambo dżungli wielki pan ( stukamy się piąstkami po klatce). Raz, dwa, trzy ( trzy klaśnięcia w dłonie). Ref: Strusie mu się w pas kłaniają ( z ręki do łokcia robimy szyję i dziób strusia, kłaniamy się nim) Małpy na gitarze grają ( udajemy granie) Ambo tu, Ambo tam, Ambo tu i tam( pokazujemy raz w prawo ręką raz w lewo -2x) II Ambo Sambo ( ręce oparte na biodrach) Doskonale znam go ( wskazujemy na siebie) Węża się nie boi ( pokazujemy ruch pełzania przez węza ręką) Ani lwa ( dłonie z rozpostartymi palcami i straszymy „ła,ła”) Dla swych dzikich, leśnych ulubieńców ( ręce do łokcia złożone jedna na drugą i udajemy, że w prawej coś trzymamy) zawsze coś pysznego w dłoni ma. Raz, dwa, trzy (trzy klaśnięcia w dłoń)