ANTONI SŁONIMSKI „ALARM”

Wiersz ten należy do liryki apelu i mówi o początku wojny, o kampanii
wrześniowej. Pierwsza część utworu, przypominająca reportaż, to opis
zachowania się ludzi podczas bombardowania. Atmosferę grozy potęgują
wykrzyknienia, onomatopeje, przerzutnie – tok składniowy nie jest zgodny z
tokiem wersów.

W drugiej części Alarmu, której adresatem są Polacy walczący, pojawiają się
odwołania do historii, a ściśle do kampanii napoleońskiej. Ma to na celu
podniesienie narodu na duchu i zagrzanie do walki z wrogiem.

W części końcowej podmiot liryczny, który znajduje się w Paryżu, dzieli się
swymi refleksjami. Myślami jest w Warszawie i ubolewa nad zrujnowaniem
tego miasta. Podmiot liryczny cierpi i wzywa do obrony stolicy: Niech alarm
trwa.