ANTONI SŁONIMSKI „ALARM” 

Wiersz ten należy do liryki apelu i mówi o początku wojny, o kampanii 
wrześniowej. Pierwsza część utworu, przypominająca reportaż, to opis 
zachowania się ludzi podczas bombardowania. Atmosferę grozy potęgują 
wykrzyknienia, onomatopeje, przerzutnie  – tok składniowy nie jest zgodny z 
tokiem wersów. 

W drugiej części Alarmu, której adresatem są Polacy walczący, pojawiają się 
odwołania do historii, a ściśle do kampanii napoleońskiej. Ma to na celu 
podniesienie narodu na duchu i zagrzanie do walki z wrogiem. 

W części końcowej podmiot liryczny, który znajduje się w Paryżu, dzieli się 
swymi refleksjami. Myślami jest w Warszawie i ubolewa nad zrujnowaniem 
tego miasta. Podmiot liryczny cierpi i wzywa do obrony stolicy: Niech alarm 
trwa.