Kazanie na Wszystkich Świętych









strona
główna nowości  
email  księga gości      ogłoszenia  dyskusja   
reklama-banery
chat




Kazanie na Wszystkich Świętych (cmentarz)
Dziś obchodzimy Uroczystość Wszystkich Świętych. Przed
chwilą słyszeliśmy jeden z najpiękniejszych fragmentów Ewangelii jakim są
Jezusowe błogosławieństwa. Chrystus bardzo wyraźnie określił w nich co to
znaczy być świętym i jaka droga do świętości
prowadzi."Błogosławieni ubodzy w duchu, albowiem do nich należy
królestwo niebieskie.Błogosławieni, którzy się smucą, albowiem oni
będą pocieszeni.Błogosławieni cisi, albowiem oni na własność posiądą
ziemię.Błogosławieni, którzy łakną i pragną sprawiedliwości, albowiem
oni będą nasyceni.Błogosławieni miłosierni, albowiem oni miłosierdzia
dostąpią.Błogosławieni czystego serca, albowiem oni Boga oglądać
będą.Błogosławieni, którzy wprowadzają pokój, albowiem oni będą
nazwani synami Bożymi.Błogosławieni, którzy cierpią prześladowanie dla
sprawiedliwości, albowiem do nich należy królestwo
niebieskie.Błogosławieni jesteście, gdy /ludzie/ wam urągają i
prześladują was, i gdy z mego powodu mówią kłamliwie wszystko złe na was.
Cieszcie się i radujcie, albowiem wielka jest wasza nagroda w
niebie."Być może dla niektórych z nas te słowa wydają się dziwne.
I mówimy sobie: "Owszem, to bardzo ładne słowa, ale niewiele mają
wspólnego z życiem. Nie da się tak żyć, to nie dla mnie. Ja tak nie
potrafię". Dzisiejszy świat zupełnie innych ludzi nazywa
błogosławionymi."Błogosławieni sprytni, albowiem będzie im się dobrze
powodziło; błogosławieni, którzy potrafią oszukiwać, albowiem wiele
osiągną; błogosławieni, którzy się śmieją ze wszystkiego i ze wszystkich,
albowiem oni użyją tego życia; błogosławieni, którzy potrafią się dobrze w
życiu ustawić, albowiem nigdy niczego im nie będzie w życiu
brakować".Słuchamy jednych i drugich błogosławieństw. A za czym
pójdziemy w życiu? Na których błogosławieństwach zbudujemy swoje życie? To
już zależy tylko od nas.Dziś Uroczystość Wszystkich Świętych. Wielu
świętych ma swój dzień, dzień w którym obchodzimy ich wspomnienie. Dziś
wspominamy wszystkich świętych, także tych, których nie znamy. To Ci,
których św. Jan opisał w Apokalipsie: "Potem ujrzałem: a oto wielki tłum,
którego nie mógł nikt policzyć, z każdego narodu i wszystkich pokoleń,
ludów i języków, stojący przed tronem i przed Barankiem. Odziani są w
białe szaty, a w ręku ich palmy. I głosem donośnym tak wołają: Zbawienie u
Boga naszego, Zasiadającego na tronie i u Baranka".Dziś wspominamy
wszystkich tych, którzy nigdy przez nikogo nie zostali ogłoszeni świętymi.
Tych, których nie malują na świętych obrazkach, do których nie odmawiamy
litanii i których figury nie stoją w naszych kościołach. Nie znamy ich, a
mimo to oni są świętymi, są zbawiani, są razem z Bogiem w niebie. Kto to
jest? Może Twój ojciec czy matka, może babcia, może Twój zmarły brat czy
mąż. To wszyscy ci, którzy swoje życie oddali Bogu i bliźnim. Oni pokazują
nam, jak trzeba żyć, aby tego swojego życia nie zmarnować.Po ludzku
sądząc nie odnieśli żadnego wielkiego sukcesu. Nie byli sławni, nie pisały
o nich gazety, nie pokazywali ich w telewizji, nie zajmowali jakichś
bardzo ważnych stanowisk. Często żyli bardzo prosto i zwyczajnie,
niejednokrotnie bardzo skromnie. Za życia byli niezauważani przez wielu
innych. Chociaż sądząc po ludzku przegrali swoje życie, to patrząc po
Bożemu właśnie oni je wygrali. Wygrali swoje życie - wygrali życie
wieczne.Dziś w dniu Wszystkich Świętych zapytaj siebie siostro i
bacie: "Czy ja chcę być świętym?" Może pomyślisz sobie "Co za dziwne
pytanie? Ja mam być świętym? To nie dla mnie? Ja jestem zwykłym normalnym
człowiekiem, mam swoje wady, grzechy i słabości. I ja mam być
świętym?"Tak bracie i siostro - Ty masz być świętym! "Świętymi
bądźcie, bo ja jestem święty" - mówi Bóg. I mówi to do każdego z nas.
Święty to nie jest człowiek z księżyca ani z innej planety. Święty, to
człowiek taki sam jak każdy inny, człowiek często grzeszny i słaby. Taki
sam, ale z tą różnicą, że ponad wszystko w swoim życiu kocha Boga. Czy ja
kocham Boga ponad wszystko?Tak naprawdę tylko to się w życiu liczy.
Jeśli człowiek przegra życie wieczne, to będzie człowiekiem przegranym,
choćby tu, na tej ziemi osiągnął wszystko, co tylko możliwe.Dlaczego
mówimy o świętości właśnie tu, na cmentarzu. Dlatego, że w te dwa
szczególne dni bardziej niż kiedykolwiek indziej w ciągu całego roku
myślimy o przemijaniu i o śmierci. To szczególne dni, kiedy świat żywych
łączy się i przenika ze światem tych, co odeszli. Przychodzimy na
cmentarz, na groby swoich bliskich, ale czy mamy tę świadomość, że kiedyś
będzie tak, że to inni przyjdą, aby nas tu odwiedzić.Dziś kiedy stoję
nad grobem moich bliskich, powinienem sam siebie zapytać: "Jaki jest cel
mojego życia? Czy moje życie jest drogą do świętości? Bo jeżeli moja droga
życia nie jest drogą do świętości, to jest to droga donikąd; droga, która
prowadzi na zatracenie. Droga, z której jak najszybciej powinienem
zawrócić. Póki jeszcze nie jest za późno.Każdy dzień mojego życia
przybliża mnie do śmierci. Do spotkania z Bogiem - wszystko jedno czy mam
lat 10 czy 80. Jakie będzie to spotkanie? Co pokażę Bogu, kiedy stąd
odejdę. Czy wtedy nie będę żałował swojego życia? Ale wtedy będzie już za
późno.Czasami człowiek tak bardzo próbuje zbudować sobie raj na ziemi,
że zapomina, że nie na ziemi jest jego ojczyzna. Czy pamiętam kim jestem?
Czy pamiętam dokąd zdążam?Dziś w dzień Wszystkich Świętych stajemy nad
grobami naszych bliskich. Wielu z nich na pewno dziś obchodzi swoje święto
- są święci. Wielu z nich było bardzo zwyczajnymi ludźmi, a jednak są
świętymi. Są świętymi, bo całe swoje życie poświęcili Bogu i ludziom. Są
świętymi, bo nie zapomnieli, po co człowiek żyje na świecie. Byli bardzo
często zwykłymi, ale bardzo wspaniałymi ludźmi, tymi od których
nauczyliśmy się wiary i nauczyliśmy się życia.Dziś przyszliśmy, aby
Panu Bogu za nich podziękować, aby podziękować za to, co dla nas zrobili,
kim byli i czego nas nauczyli.Jutro Dzień Zaduszny, będziemy się
modlić o zbawienie dla wszystkich tych, którzy jeszcze czekają na
spotkanie z Bogiem w niebie. Ale byłoby bardzo niedobrze, gdybyśmy tylko w
te dwa dni w roku o nich pamiętali. Byłoby też niedobrze, gdyby cała nasza
pamięć o zmarłych była tylko troską o ich groby. Gdyby za tym wszystkim
nie stała nasza modlitwa.Trochę to smutne, kiedy na Mszę Świętą za
zmarłego przychodzą 2, 3, 4 osoby, a czasami bywa tak, że nikt nie
przyjdzie. Wtedy myślę sobie: "Czy ten człowiek nie miał żadnej rodziny,
czy nie miał przyjaciół, znajomych?" Łatwo zapominamy. Czy nie zbyt łatwo
zapominamy.Prośmy Boga o świętość dla nas na co dzień. Prośmy o
pragnienie świętości. Prośmy o zbawienie dla naszych bliskich, aby dobry
Bóg przyjął ich do grona swoich świętych. Amen.
 Ks. Jacek Wichorowski