Procedura:

Część szczegółowa zabiegowa

strona 1 z 2

00.211.000

Treść

1

postępowanie medyczne przed
zabiegiem

2

wymagania dotyczące obrazowania
diagnostycznego

3

wytyczne dotyczące przygotowania
informacji dla pacjenta o ryzyku
radiacyjnym, wynikającym z
zastosowania procedury

4

zalecane sposoby znieczulenia

5

ustalenie miejsca i sposobu wkłucia

6

rodzaje stosowanych cewników oraz
elementów i substancji terapeutycznych

7

zalecenia dotyczące postępowania
medycznego w trakcie zabiegu z
uwzględnieniem stosowanego sprzętu i
urządzeń radiologicznych oraz sposobu
wykonania zabiegu dla poszczególnych
specjalności klinicznych i
radiologicznych

8

sposób postępowania po
przeprowadzeniu zabiegu, z
uwzględnieniem dawki pochłoniętej
przez skórę pacjenta

9

zalecane czasy emisji promieniowania

napięcie [kV]

70-80

prąd [mA]

250-300

10

zalecane fizyczne parametry pracy
lampy rentgenowskiej istotne dla
stosowanej procedury

Grafia (akwizycja)

Skopia

Do dostępu tętniczego stosowana jest igła 1 lub 2-częściowa 18-22 G. Następnie zestaw prowadników: prowadniki diagnostyczne typu "J" lub proste oraz
prowadniki zabiegowe hydrofilne. Po prowadnikach wprowadza się cewniki: cewnik przeglądowy np. typu pigtail lub prosty z bocznymi otworami oraz
wybiórcze cewniki specjalistyczne. W większości zabiegów diagnostycznych nie stosuje się heparyny lecz przed wprowadzeniem sondy IVUS zaleca się
podanie dożylnie lub dotętniczo 3000-5000 j.m. hepryny.
Dostęp naczyniowy żylny lub tętniczy (w zależności od obrazowanej patologii), wprowadzanie prowadnika pod kontrolą fluorskopii użycie cewnika
diagnostycznego (przeglądowego lub wybiórczego) dla ustalenia pozycji sondy IVUS. Wprowadzenie sondy IVUS przez koszulkę o odpowiedniej średnicy.
Przed procedurą podanie 5000j. heparyny niefrakcjonowanej i.v. w bolusie. Po zarejestrowaniu obrazów ultrasonograficznych wycofanie sondy IVUS.
Dalsze postępowania tak jak po każdym nakłuciu zabiegowym.

Na miejsce wkłucia stosuje się opatrunek uciskowy złożony z jałowych gazików ufiksowanych odpowiedniej długości i szerokości opaskami elastycznymi
lub przylepcem - tak jak przy procedurze podstawowej. Chory pozostaje w pozycji leżącej przez 24 godz. z kontrolą lekarską i pielęgniarską na oddziale
kierującym. Należy również pouczyć chorego o własnej kontroli miejsca wkłucia. Odnotowanie wielkości dawki ekspozycyjnej w książce operacyjnej. W
przypadku przekroczenia dawki 1 Gy powiadomienie lekarza prowadzącego i odnotowanie w opisie badania. W przypadku przekroczenia dawki 3 Gy
powiadomienie lekarza prowadzącego , odnotowanie w opisie badania z zaleceniem kontroli specjalistycznej ( dermatologicznej i w razie potrzeby
hematologicznej) 1 x w tygodniu przez okres 3 tygodni.
Wprowadzenie sondy IVUS odbywa się pod kontrolą fluoroskopii - skopia pulsacyjna z częstością zależną od warunków anatomicznych, (zalecane 10
pulsów /sek) przez okres 10-30 min. Uwaga: przestrzegać włączanie skopii tylko w momencie manipulacji i krótko w trakcie pozycjonowania sondy IVUS.
W trudnych warunkach (otyły chory) skopia pulsacyjna 15-20 pulsów /s

Opis procedury
Odkażenie pola operacyjnego, obłożenie jałowymi serwetami, poinformowanie chorego o sposobie wykonania zabiegu i samokontroli chorego w trakcie
zabiegu, zabezpieczenie możliwości podania tlenu i przeciwstrząsowych środków farmakologicznych ,
Skopia pulsacyjna z częstością zależną od warunków anatomicznych (zalecana 10 obrazów /s), DSA, akwizycja 1-3 obrazów / sek. Uwaga: Zwracać uwagę
na kolimację do niezbędnego obszaru zainteresowania.

Poinformowanie chorego o sposobie działania promieniowania X jego skutkach biologicznych, miejscach narażonych na ekspozycję, oraz możliwej
wielkości dawki i jej skutków. Zalecane przygotowanie informacji w formie pisemnej.

Znieczulenie miejscowe, nasiękowe (zalecana 2% Lignokaina) w ilości do 10 ml

Przy dostępie pachwinowym (tak jak do procedury podstawowej) nakłucie metodą Seldingera z użyciem igły 1 lub 2-częściowej lub venflonu o średnicy 18-
20 G z miejscem wkłucia 1-1,5 cm poniżej więzadła pachwinowego, w miwjscu wyczuwalnego tętnienia tętnicy udowej wspólnej. Wprowadzanie
prowadnika pod kontrolą rentgenoskopii a następnie śluzy naczyniowej o średnicy odpowiadającej sondzie IVUS.

Procedura:

Część szczegółowa zabiegowa

strona 2 z 2

00.211.000

napięcie [kV]

65-75

prąd [mA]

50-80

tryb

pulsacyjny

częstość [imp/sec]

10

tryb

DSA

częstość [obr/sec]

1-3

inne

Cyfrowe przetwarzanie obrazów.

BSF

1,4

W wypadku przekroczenia dawki pochłoniętej powyżej 1 Gy określenie i zapisanie wielkości pola objętego obszarem zainteresowania , ilości pól
poddanych ekspozycji.

11

zalecane obrazowanie akwizycyjne

wymagania dotyczące oceny dawki
wejściowej

12