Przywództwo i władza w
organizacji
Podstawy zarządzania
Podstawy zarządzania
Grażyna Gierszewska
Przywództwo - Przywódca
Przywództwo – proces kierowania i wpływania na związaną z
zadaniami działalność członków grupy.
Przywódca to człowiek, który wpływa na zachowania innych ludzi bez
potrzeby uciekania się do użycia siły. Przywództwo wiąże się z
posiadaniem władzy.
Źródła władzy:
• autorytet formalny,
• władza nagradzania
• władza wymuszania
• władza ekspercka
• władza odniesienia oparta na lojalności, charyzmie.
Skuteczność przywódcy zmienia się w zależności od celów jaki ma
realizować, co oznacza, że ma ono charakter ewolucyjny.
Siatka kierownicza
Troska o
ludzi
duża
Styl
towarzyski
Styl idealny
systemowy
mała
Styl separujący Styl dyrektywny
autokratyczny
mała
duża
Troska o
cele
Style kierowania
• Styl separujący – laissez-faire’yzm – nie
ingerujący
• Styl dyrektywny – nastawienie na zadania a
nie na ludzi,
• Styl towarzyski, integratywny – nastawienia
na ludzi a nie na zadania
• Styl zintegrowany – uważany za idealny, gdyż
kierownik potrafi pogodzić nastawienie na cele i
zadania oraz na ludzi
Style kierowania zależą od:
• relacji przełożony – podwładny
• struktury zadań
• władzy związanej ze stanowiskiem – uprawnienia decyzyjne,
możliwości motywowania
Podział stylów ze względu na zadania i stosunki międzyludzkie:
• nakazowy – rozkazy, zadania do wykonania
• wspierający – kierownik pomaga pracownikowi w wykonywaniu
zadań
• partycypacyjny – uczestnictwo zarówno kierownika jak i
pracownika w podziale zadań, określaniu sposobów ich realizacji
• zorientowany na dokonania – kierownik ustala zadania i cele,
okazuje zaufanie, ale daje „wolną rękę” w ich wykonaniu.
Cechy dobrego menedżera
• Myślenie strategiczne
• Zdolności analityczne
• Szybkość podejmowania
decyzji
• Gotowość do ryzyka
• Zdolności organizacyjne
• Umiejętności przewodzenia w
grupie
• Działanie zespołowe
• Działanie w sytuacjach
kryzysowych
• Tworzenie więzi pracowników
z organizacją
• Zarządzanie czasem pracy
• Dyscyplina wewnętrzna
• Elastyczność
• Poczucie własnej wartości,
wiara w siebie
• Innowacyjność i kreatywność
• Empatia, asertywność
• Umiejętność rozwiązywania
konfliktów
Przywództwo
Przywództwo transakcyjne – kierownik stale prowadzi
„wymianę” ze swoim podwładnymi, a jego sposób
działania wynika z odmienności interesów obu stron.
Efektywny lider transakcyjny ciągle rozpoznaje potrzeby i
oczekiwania ze strony organizacji i pracowników.
Przywództwo transformacyjne – wymaga sformułowania
misji organizacji i charyzmatycznego przywódcy.
Skuteczny lider transformacyjny ma zdolność
odszukiwania tzw. słabych sygnałów, poszukuje ciągle
nowych szans, umie unikać zagrożeń (albo je
neutralizować), jest skuteczny w realizacji strategii, umie
pozyskiwać niezbędne do jej wdrożenia zasoby, buduje
koalicje i zespoły.
Istota stylów sprawowania władzy
Istota stylów sprawowania władzy i kierowania
ludźmi sprowadza się do trzech
podstawowych umiejętności:
• zdolność do nadania grupie określonego
kierunku działania, przekazania jej swojej wizji
• dobrania sobie współpracowników wyznających
podobne zasady, wierzących w słuszność
obranej strategii
• umiejętność tworzenia warunków i inspirowania
ludzi do przejawiania inicjatywy odpowiednio
ukierunkowanej.
Menedżerowie
Wszyscy wielcy menedżerowie mają jeszcze coś
nieuchwytnego – wyczucie – intuicję, coś
niemierzalnego, coś co jest sztuką. Nie
kierują się żadnymi modelami ekonomicznymi,
mają w głowach swoje własne modele, które
służą im jak busola w podejmowaniu np. decyzji
inwestycyjnych.
No i wszyscy z nich kochają to co robią i
zachęcają swoich ludzi, aby też to pokochali.
Polski kierownik lat 90.XX w.
•
•
•
•
•
•
•
•
przedsiębiorczy, z inicjatywą
•
zwolennik podejmowania szybkich decyzji
•
ceniący wiedzę specjalistyczną i doświadczenie w zarządzaniu
•
odczuwający potrzeby związane z edukacją menedżerską ale nie
znajdujący czasu na samokształcenie,
•
pokrywający braki w kwalifikacjach wytężoną pracą
•
nie obawiający się konkurencji i uznający, że istniejące rozwiązania
systemowe nie utrudniają w istotny sposób sukcesu kierowniczego
•
deklarujący strategiczne podejście do zarządzania
Polski kierownik lat 90.XX w.
• indywidualista, preferujący zarządzanie gabinetowe
• zorientowany lokalnie, ale chciałby działać globalnie
• akcentuje struktury i procedury, nie ludzi
• mający ambiwalentny stosunek do związków
zawodowych
• wymagający w stosunku do ludzi, płaca podstawą
systemu motywacyjnego
• deklaratywnie integrujący dostosowujący się,
budujący nowy system wartości.
Kobiety na stanowiskach
kierowniczych
W Polsce na 1000 firm o
największych przychodach
w 40 szefami są kobiety. (2006 r.)
Na 500 największych firm światowych rankingu
„Fortune” w 3 szefami są kobiety – dwie
Amerykanki i jedna Chinka. (2005 r.)
W Unii Europejskiej nie ma szefa-kobiety w
żadnym z krajów nawet w Szwecji, która słynie z
dbałości o równouprawnienie. Lepiej jest już w
polityce.
Atrybuty kobiet w zarządzaniu
• Nastawienie na współpracę a nie na rywalizację
•
•
•
•
•
•
•
•
• Nastawienie na współpracę a nie na rywalizację
• Orientacja na relacje interpersonalne
• Łatwość komunikowania się
• Empatia
• Intuicja
• Łatwość adaptowania się do zmian
• Akceptacja różnic kulturowych
• Odpowiedzialność
• Wysoka motywacja do działania i wytrwałość
Najczęściej popełniane błędy przez
polskich kierowników
• Powtarzanie własnych
pomyłek
• Usprawnienie tylko na
papierze
• Myślenie partykularne
• Kierowanie się tylko
intuicją
• Wiara w raz ustaloną
strategię
• Samozadowolenia
• Hamletyzowanie
• Znikająca informacja
• Przesadny optymizm
• Działanie zwyczajowe
• Nieczytelne zamiary
• Brak zachęt dla załogi
• Długie jałowe zebrania
• „Nieomylność” szefa
• Uleganie modom
• Produkt ważniejszy niż
klient
• Chaotyczne działania
Wynagrodzenia kadry kierowniczej w
Polsce w porównaniu z Europą i USA
Polska
Europa
USA
pensja
podstawowa
74%
52%
29%
akcje i opcje
na akcje
5%
12%
32%
bonusy
niepieniężne
7%
18%
21%
premia za
wyniki
14%
18%
18%