104

Rozdział

24

Elena skooczyła rozmawiad przez komórkę, kiedy podjeżdżali pod pensjonat

samochodem Stefana.- Pielęgniarka ze szpitala powiedziała, że Caleb nadal jest
nieprzytomny- powiedziała.

- To dobrze- powiedział Stefan. Skarciła go spojrzeniem, a on wyglądał na

zirytowanego.- Jeśli jest nieprzytomny,- wyjaśnił- to da nam większą szansę na odkrycie jakie
nałożył na nas zaklęcie.

Wypełnili trzy wielki torby na śmieci papierami, wycinkami z gazet i książkami, które

znaleźli w szopie Smalwood’ów. Elena bała się, że zniszczenie pentagramu z różami w jakiś
sposób wpłynie na zaklęcie, ale zrobiła mu kilka zdjęd telefonem.

Matt wyszedł i podniósł jedną z toreb.- Przywieźliście trochę śmieci?

- Coś w tym stylu- powiedziała ponuro Elena i wtajemniczyła go w to, co odkryli w

domu Smalwood’ów.

Na twarzy Matta pojawił się grymas.- Wow. Może teraz w koocu będziemy w stanie

coś zrobid.

- Jak to się stało, że jesteś tu tak wcześnie?- Zapytała Elena podążając za nim w

kierunku domu.- Myślałam, że przyjdziesz na zmianę warty dopiero o dziesiątej.- Stefan szedł
za nią.

- Spędziłem tu noc- powiedział jej Matt.- Po tym jak pojawiło się imię Bonnie, nie

chciałem spuszczad z niej wzroku.

-Pojawiło się imię Bonnie?- Elena obróciła się i spojrzała karcąco na Stefana.-

Dlaczego mi nie powiedziałeś?

Stefan, zmieszany wzruszył ramionami.- Nie wiedziałem- przyznał się z wahaniem.

- Stefan, powiedziałam ci, że masz ochraniad Meredith i Celię- burknęła.- Powinieneś

tu byd. Nawet zanim pojawiło się imię Bonnie, Meredith i Celia były w niebezpieczeostwie.
Liczyłam na ciebie, że będziesz ich pilnował.

Stefan odwzajemnił jej spojrzenie.- Nie jestem twoim pieskiem, Eleno- powiedział

cicho.- Zauważyłem tajemnicze zagrożenie, które wymagało dochodzenia. Zrobiłem to żeby
cię chronid i miałem rację. Byłaś w większym zagrożeniu niż wszyscy inni. A teraz mamy
szansę rozwikład to zaklęcie.

Elena zamrugała kiedy usłyszała jego ton, ale nie mogła zaprzeczad prawdy w jego

słowach.- Przepraszam- powiedziała skruszona.- Masz rację. Cieszę się, że odkryliśmy szopę
Caleba.

Matt otworzył drzwi frontowe. Położyli worki w holu i przeszli przez kuchnię, gdzie

pani Flowers, Alaric i Meredith jedli śniadanie złożone z croissantów, dżemu, owoców i
kiełbasek.

105

- Celia wyjechała- powiedziała Meredith do Eleny kiedy tylko weszli do pokoju. Jej ton

był zwyczajny i informacyjny, ale jej zazwyczaj zimne, szare oczy iskrzyły i Elena wymieniła z
nią sekretny uśmiech.

- Gdzie pojechała?- Zapytała Elena tym samym zwykłym tonem sięgając po croissanta.

To był długi poranek i umierała z głodu.

- Do uniwersytetu w Virginii- odpowiedział Alaric.- Ma nadzieję, że znajdzie jakieś

poszlaki badając klątwy i magię folklorystyczną.

- Teraz możemy mied więcej informacji- ogłosiła Elena z ustami pełnymi pysznego,

maślanego croissanta. Wyjaśniła, co znaleźli w szopie.- Przynieśliśmy ze sobą wszystkie
papiery i notesy Caleba. A to, było na podłodze.- Wyciągnęła swój telefon, załadowała
zdjęcia i podała pani Flowers.

- O bogini- powiedziała starsza pani.- To z pewnością wygląda na ciemną magię.

Ciekawe, co ten dzieciak sobie myślał kiedy to robił.

Stefan parsknął.- On nie jest dzieckiem, pani Flowers. Mam silne podejrzenie, że jest

wilkołakiem i zajmuje się czarną magią.

Pani Flowers spojrzała na niego ostro.- Znalazł sobie zły sposób na szukanie swojego

kuzyna, to pewne. Ale ta magia wygląda mi na coś amatorskiego. Jeśli to by zadziałało, to
raczej z przypadku.

- Jeśli to by zadziałało?- Zapytała Meredith.- Myślę, że dowody sugerują, że cokolwiek

zrobił, zadziałało.

- Z pewnością to byłby zbyt duży zbieg okoliczności, Caleb próbuje zakląd nas, a nas

dopada jakaś klątwa- zauważył Alaric.

- Gdzie jest teraz Caleb?- Zapytał Matt marszcząc brwi.- Wie, że znaleźliście to

wszystko? Czy musimy go wyśledzid i zacząd obserwowad?

Stefan skrzyżował ramiona na piersi.- Jest w szpitalu.

Zapanowała chwila cisza kiedy wszyscy spojrzeli po sobie i zdecydowali na podstawie

chłodnego wyrazu twarzy Stefana żeby nie drążyd tego tematu. Meredith spojrzała pytająco
na Elenę, a Elena skinęła delikatnie głową mówiąc w ten sposób: Wyjaśnię później.

Obróciła się do pani Flowers.- Może pani powiedzied jakiego zaklęcia używał Caleb?

Co próbował zrobid?

Pani Flowers popatrzyła zamyślona na zdjęcia.- To ciekawe pytanie- powiedziała.-

Róże są zazwyczaj używane w zaklęciach miłosnych, ale pentagram i duża ilośd zdjęd wokół
nich sugeruje mroczne zamiary. Niezwykły kolor róż prawdopodobnie miał sprawid, że będą
bardziej skuteczne. Mogą byd używane także do pobudzenia innych pasji. Moją opcją jest to,
że Caleb próbował w jakiś sposób kontrolowad wasze emocje.

Elena spojrzała szybko na Stefana, widząc jego postawę obronną i napięte ramiona.

- Ale tylko tyle mogę wam teraz powiedzied- kontynuowała pani Flowers.- Jeśli

chcecie przejrzed notesy Caleba w celu znalezienia wskazówek, Bonnie i ja możemy poszukad
magicznych właściwości róż i zaklęd w jakich ich się używa.

106

- Gdzie jest Bonnie?- Zapytała Elena. Chod czuła, że czegoś brakuje, dopiero teraz

świadomie zdała sobie sprawę, że małego czerwonego ptaszka nie było pośród grupy w
kuchni.

- Nadal śpi- powiedziała Meredith.- Wiesz jak bardzo lubi spad do późna- wyszczerzyła

się.- Bonnie zdecydowanie podobało się bycie damą w opresji, dookoła której wszyscy
wczoraj biegali.

- Ja myślałem, że była naprawdę dzielna- powiedział niespodziewanie Matt. Elena

spojrzała na niego. Czy zaczynał mied romantyczne uczucia w stosunku do Bonnie? Byłoby im
razem dobrze, pomyślała i zdziwiła się, że poczuła malutkie ukłucie gniewu. W końcu Matt
zawsze był twój, szepnął do niej cichy głosik.

- Pójdę na górę i obudzę ją- powiedziała radośnie Meredith.- Nie ma odpoczynku dla

czarownic.- Wstała i skierowała się w kierunku schodów, lekko kulejąc.

- Jak twoja kostka?- Zapytała Elena.- Wyglądasz o wiele lepiej.

- Szybko się goję- powiedziała Meredith.- Zdaje się, że jest to związane z byciem

łowcą wampirów. Nie potrzebowałam laski kiedy szłam wczoraj wieczorem do łóżka, a dzisiaj
czuję się już prawie normalnie.

- Szczęściara z ciebie- powiedziała Elena.

- Szczęściara ze mnie- zgodziła się Meredith uśmiechając się do Alarica, który

uśmiechnął się do niej z podziwem. Popisując się, wbiegła lekko po schodach tylko troszkę
opierając się o poręcz.

Elena wzięła kolejnego croissanta i posmarowała go dżemem.- Powinniśmy zacząd

przeglądad papiery i inne rzeczy z szopy Caleba. Alaric, skoro tylko ty oprócz pani Flowers i
Bonnie, wiesz najwięcej o magii, możesz wziąd jego notes, a ja---

Przerwała, kiedy usłyszała krzyk na górze.

- Meredith!- Krzyknął Alaric.

Kiedy potem Elena wspominała tą chwilę, nie mogła sobie przypomnied jak biegła po

schodach. Tylko przebłysk przesuwających się kooczyn i tłok, kiedy wszyscy próbowali wbiec
po zakręconych schodach tak szybko jak to było możliwe. W drzwiach małej, kremowo
różowej sypialni na koocu korytarza, stała Meredith, blada i wstrząśnięta. Obróciła duże,
spanikowane, szare oczy w ich kierunku i szepnęła:- Bonnie.

W środku, twarzą do podłogi, leżało nieruchomo małe ciało Bonnie. Jedno ramię było

skierowane w kierunku drzwi. Zgaszone czarne i białe świece stały w kręgu za nią, jedna
czarna była przewrócona. W środku kręgu świec znajdowała się plama, która wyglądała na
krew, prawie już wyschła. Obok niej leżała otwarta książka.

Elena przeszła obok Meredith i uklękła przy nieruchomej postaci, sprawdzając jej

szyję w poszukiwaniu pulsu. Wypuściła powietrze, kiedy poczuła pod palcami umiarkowane i
silne bicie serca Bonnie.

- Bonnie- powiedziała potrząsając jej ramię, potem delikatnie ją odwróciła. Bonnie

przekręciła się bez oporu na plecy. Oddychała równo, ale jej oczy były zamknięte, jej długie,
ciemne rzęsy spoczywały na piegowatych policzkach.

- Niech ktoś zadzwoni po karetkę- powiedziała szybko Elena.

107

- Ja to zrobię- powiedziała Meredith, otrząsając się.

- Nie potrzebujemy karetki- powiedziała cicho pani Flowers, spoglądając z góry na

Bonnie z wyrazem smutku na twarzy.

- O czym pani mówi?- Burknęła Meredith.- Jest nieprzytomna! Musimy sprowadzid

pomoc.

Oczy pani Flowers były martwe.- Doktorzy i pielęgniarki ze szpitala nie będą w stanie

pomóc Bonnie- powiedziała.- Mogą ją za to zranid poprzez użycie nieefektywnych
medycznych rozwiązao do nie medycznego problemu. Bonnie nie jest chora, jest pod
zaklęciem. Czuję magię w powietrzu. Najlepszą rzeczą jaką możemy zrobid, to zadbad by było
jej wygodnie, kiedy my będziemy szukad lekarstwa.

Matt wszedł dalej do pokoju. Jego twarz była przerażona, ale nie patrzył na

nieruchomą postad Bonnie leżącą na ziemi. Podniósł jedną rękę i wskazał.- Spójrzcie-
powiedział.

Na podłodze przy łóżku leżała zrzucona taca z małym dzbankiem, filiżanką i talerzem.

Filiżanka zbiła się, a dzbanek leżał na boku. Rozlana herbata tworzyła długą,

zakręconą plamę na podłodze.

Plamę, która tworzyła imię.

elena