Universitätsbibliothek Freiburg im Breisgau

Biblia Vulgata

Testamentum Vestus IV - Prophetae et libri

Macchabaeorum

Register:

Liber Isaiae prophetae

|

Liber Hieremiae prophetae

|

Lamentationes Hieremiae prophetae

|

Liber Baruch

|

Liber Hiezechielis prophetae

|

Liber Danielis prophetae

|

Liber duodecim

prophetarum

|

Osee propheta

|

Iohel propheta

|

Amos propheta

|

Abdias propheta

|

Iona

propheta

Micha propheta

|

Naum propheta

|

Abacuc propheta

|

Sofonias propheta

|

Aggeus propheta

|

Zaccharias propheta

|

Malachi propheta

|

Liber primus Macchabeorum

|

Liber secundus Macchabeorum

Liber Isaiae prophetae

1:1 visio Isaiae filii Amos quam vidit super Iudam et Hierusalem in diebus Oziae Ioatham
Ahaz Ezechiae regum Iuda

1:2 audite caeli et auribus percipe terra quoniam Dominus locutus est filios enutrivi et
exaltavi ipsi autem spreverunt me

1:3 cognovit bos possessorem suum et asinus praesepe domini sui Israhel non cognovit
populus meus non intellexit

1:4 vae genti peccatrici populo gravi iniquitate semini nequam filiis sceleratis
dereliquerunt Dominum blasphemaverunt Sanctum Israhel abalienati sunt retrorsum

1:5 super quo percutiam vos ultra addentes praevaricationem omne caput languidum et
omne cor maerens

1:6 a planta pedis usque ad verticem non est in eo sanitas vulnus et livor et plaga tumens
non est circumligata nec curata medicamine neque fota oleo

1:7 terra vestra deserta civitates vestrae succensae igni regionem vestram coram vobis
alieni devorant et desolabitur sicut in vastitate hostili

1:8 et derelinquetur filia Sion ut umbraculum in vinea et sicut tugurium in cucumerario
sicut civitas quae vastatur

1:9 nisi Dominus exercituum reliquisset nobis semen quasi Sodoma fuissemus et quasi
Gomorra similes essemus

1:10 audite verbum Domini principes Sodomorum percipite auribus legem Dei nostri
populus Gomorrae

1:11 quo mihi multitudinem victimarum vestrarum dicit Dominus plenus sum holocausta
arietum et adipem pinguium et sanguinem vitulorum et agnorum et hircorum nolui

1:12 cum veneritis ante conspectum meum quis quaesivit haec de manibus vestris ut
ambularetis in atriis meis

1:13 ne adferatis ultra sacrificium frustra incensum abominatio est mihi neomeniam et
sabbatum et festivitates alias non feram iniqui sunt coetus vestri

1:14 kalendas vestras et sollemnitates vestras odivit anima mea facta sunt mihi molesta
laboravi sustinens

1:15 et cum extenderitis manus vestras avertam oculos meos a vobis et cum
multiplicaveritis orationem non audiam manus vestrae sanguine plenae sunt

1:16 lavamini mundi estote auferte malum cogitationum vestrarum ab oculis meis
quiescite agere perverse

1:17 discite benefacere quaerite iudicium subvenite oppresso iudicate pupillo defendite
viduam

1:18 et venite et arguite me dicit Dominus si fuerint peccata vestra ut coccinum quasi nix
dealbabuntur et si fuerint rubra quasi vermiculus velut lana erunt

1:19 si volueritis et audieritis bona terrae comedetis

1:20 quod si nolueritis et me provocaveritis ad iracundiam gladius devorabit vos quia os
Domini locutum est

1:21 quomodo facta est meretrix civitas fidelis plena iudicii iustitia habitavit in ea nunc
autem homicidae

1:22 argentum tuum versum est in scoriam vinum tuum mixtum est aqua

1:23 principes tui infideles socii furum omnes diligunt munera sequuntur retributiones
pupillo non iudicant et causa viduae non ingreditur ad eos

1:24 propter hoc ait Dominus exercituum Fortis Israhel heu consolabor super hostibus
meis et vindicabor de inimicis meis

1:25 et convertam manum meam ad te et excoquam ad purum scoriam tuam et auferam
omne stagnum tuum

1:26 et restituam iudices tuos ut fuerunt prius et consiliarios tuos sicut antiquitus post
haec vocaberis civitas iusti urbs fidelis

1:27 Sion in iudicio redimetur et reducent eam in iustitia

1:28 et conteret scelestos et peccatores simul et qui dereliquerunt Dominum consumentur

1:29 confundentur enim ab idolis quibus sacrificaverunt et erubescetis super hortis quos
elegeratis

1:30 cum fueritis velut quercus defluentibus foliis et velut hortus absque aqua

1:31 et erit fortitudo vestra ut favilla stuppae et opus vestrum quasi scintilla et
succendetur utrumque simul et non erit qui extinguat

2:1 verbum quod vidit Isaias filius Amos super Iudam et Hierusalem

2:2 et erit in novissimis diebus praeparatus mons domus Domini in vertice montium et
elevabitur super colles et fluent ad eum omnes gentes

2:3 et ibunt populi multi et dicent venite et ascendamus ad montem Domini et ad domum
Dei Iacob et docebit nos vias suas et ambulabimus in semitis eius quia de Sion exibit lex
et verbum Domini de Hierusalem

2:4 et iudicabit gentes et arguet populos multos et conflabunt gladios suos in vomeres et
lanceas suas in falces non levabit gens contra gentem gladium nec exercebuntur ultra ad
proelium

2:5 domus Iacob venite et ambulemus in lumine Domini

2:6 proiecisti enim populum tuum domum Iacob quia repleti sunt ut olim et augures
habuerunt ut Philisthim et pueris alienis adheserunt

2:7 repleta est terra argento et auro et non est finis thesaurorum eius

2:8 et repleta est terra eius equis et innumerabiles quadrigae eius et repleta est terra eius
idolis opus manuum suarum adoraverunt quod fecerunt digiti eorum

2:9 et incurvavit se homo et humiliatus est vir ne ergo dimittas eis

2:10 ingredere in petram abscondere fossa humo a facie timoris Domini et a gloria
maiestatis eius

2:11 oculi sublimis hominis humiliati sunt et incurvabitur altitudo virorum exaltabitur
autem Dominus solus in die illa

2:12 quia dies Domini exercituum super omnem superbum et excelsum et super omnem
arrogantem et humiliabitur

2:13 et super omnes cedros Libani sublimes et erectas et super omnes quercus Basan

2:14 et super omnes montes excelsos et super omnes colles elevatos

2:15 et super omnem turrem excelsam et super omnem murum munitum

2:16 et super omnes naves Tharsis et super omne quod visu pulchrum est

2:17 et incurvabitur sublimitas hominum et humiliabitur altitudo virorum et elevabitur
Dominus solus in die illa

2:18 et idola penitus conterentur

2:19 et introibunt in speluncas petrarum et in voragines terrae a facie formidinis Domini
et a gloria maiestatis eius cum surrexerit percutere terram

2:20 in die illa proiciet homo idola argenti sui et simulacra auri sui quae fecerat sibi ut
adoraret talpas et vespertiliones

2:21 et ingredietur fissuras petrarum et cavernas saxorum a facie formidinis Domini et a
gloria maiestatis eius cum surrexerit percutere terram

2:22 quiescite ergo ab homine cuius spiritus in naribus eius quia excelsus reputatus est
ipse

3:1 ecce enim Dominator Deus exercituum auferet ab Hierusalem et ab Iuda validum et
fortem omne robur panis et omne robur aquae

3:2 fortem et virum bellatorem iudicem et prophetam et ariolum et senem

3:3 principem super quinquaginta et honorabilem vultu et consiliarium sapientem de
architectis et prudentem eloquii mystici

3:4 et dabo pueros principes eorum et effeminati dominabuntur eis

3:5 et inruet populus vir ad virum unusquisque ad proximum suum tumultuabitur puer
contra senem et ignobilis contra nobilem

3:6 adprehendet enim vir fratrem suum domesticum patris sui vestimentum tibi est
princeps esto noster ruina autem haec sub manu tua

3:7 respondebit in die illa dicens non sum medicus et in domo mea non est panis neque
vestimentum nolite constituere me principem populi

3:8 ruit enim Hierusalem et Iudas concidit quia lingua eorum et adinventiones eorum
contra Dominum ut provocarent oculos maiestatis eius

3:9 agnitio vultus eorum respondit eis et peccatum suum quasi Sodomae praedicaverunt
nec absconderunt vae animae eorum quoniam reddita sunt eis mala

3:10 dicite iusto quoniam bene quoniam fructum adinventionum suarum comedet

3:11 vae impio in malum retributio enim manuum eius fiet ei

3:12 populum meum exactores sui spoliaverunt et mulieres dominatae sunt eius popule
meus qui beatum te dicunt ipsi te decipiunt et viam gressuum tuorum dissipant

3:13 stat ad iudicandum Dominus et stat ad iudicandos populos

3:14 Dominus ad iudicium veniet cum senibus populi sui et principibus eius vos enim
depasti estis vineam meam et rapina pauperis in domo vestra

3:15 quare adteritis populum meum et facies pauperum commolitis dicit Dominus Deus
exercituum

3:16 et dixit Dominus pro eo quod elevatae sunt filiae Sion et ambulaverunt extento collo
et nutibus oculorum ibant et plaudebant ambulabant et in pedibus suis conposito gradu
incedebant

3:17 decalvabit Dominus verticem filiarum Sion et Dominus crinem earum nudabit

3:18 in die illa auferet Dominus ornatum calciamentorum et lunulas

3:19 et torques et monilia et armillas et mitras

3:20 discriminalia et periscelidas et murenulas et olfactoriola et inaures

3:21 et anulos et gemmas in fronte pendentes

3:22 et mutatoria et pallia et linteamina et acus

3:23 et specula et sindones et vittas et theristra

3:24 et erit pro suavi odore fetor et pro zona funiculus et pro crispanti crine calvitium et
pro fascia pectorali cilicium

3:25 pulcherrimi quoque viri tui gladio cadent et fortes tui in proelio

3:26 et maerebunt atque lugebunt portae eius et desolata in terra sedebit

4:1 et adprehendent septem mulieres virum unum in die illa dicentes panem nostrum
comedemus et vestimentis nostris operiemur tantummodo vocetur nomen tuum super nos
aufer obprobrium nostrum

4:2 in die illa erit germen Domini in magnificentia et in gloria et fructus terrae sublimis et
exultatio his qui salvati fuerint de Israhel

4:3 et erit omnis qui relictus fuerit in Sion et residuus in Hierusalem sanctus vocabitur
omnis qui scriptus est in vita in Hierusalem

4:4 si abluerit Dominus sordem filiarum Sion et sanguinem Hierusalem laverit de medio
eius spiritu iudicii et spiritu ardoris

4:5 et creabit Dominus super omnem locum montis Sion et ubi invocatus est nubem per
diem et fumum et splendorem ignis flammantis in nocte super omnem enim gloriam
protectio

4:6 et tabernaculum erit in umbraculum diei ab aestu et in securitatem et absconsionem a
turbine et a pluvia

5:1 cantabo dilecto meo canticum patruelis mei vineae suae vinea facta est dilecto meo in
cornu filio olei

5:2 et sepivit eam et lapides elegit ex illa et plantavit eam electam et aedificavit turrem in
medio eius et torcular extruxit in ea et expectavit ut faceret uvas et fecit labruscas

5:3 nunc ergo habitator Hierusalem et vir Iuda iudicate inter me et inter vineam meam

5:4 quid est quod debui ultra facere vineae meae et non feci ei an quod expectavi ut
faceret uvas et fecit labruscas

5:5 et nunc ostendam vobis quid ego faciam vineae meae auferam sepem eius et erit in
direptionem diruam maceriam eius et erit in conculcationem

5:6 et ponam eam desertam non putabitur et non fodietur et ascendent vepres et spinae et
nubibus mandabo ne pluant super eam imbrem

5:7 vinea enim Domini exercituum domus Israhel et vir Iuda germen delectabile eius et
expectavi ut faceret iudicium et ecce iniquitas et iustitiam et ecce clamor

5:8 vae qui coniungitis domum ad domum et agrum agro copulatis usque ad terminum
loci numquid habitabitis soli vos in medio terrae

5:9 in auribus meis sunt haec Domini exercituum nisi domus multae desertae fuerint
grandes et pulchrae absque habitatore

5:10 decem enim iuga vinearum facient lagunculam unam et triginta modii sementis
facient modios tres

5:11 vae qui consurgitis mane ad ebrietatem sectandam et potandum usque ad vesperam
ut vino aestuetis

5:12 cithara et lyra et tympanum et tibia et vinum in conviviis vestris et opus Domini non
respicitis nec opera manuum eius consideratis

5:13 propterea captivus ductus est populus meus quia non habuit scientiam et nobiles eius
interierunt fame et multitudo eius siti exaruit

5:14 propterea dilatavit infernus animam suam et aperuit os suum absque ullo termino et
descendent fortes eius et populus eius et sublimes gloriosique eius ad eum

5:15 et incurvabitur homo et humiliabitur vir et oculi sublimium deprimentur

5:16 et exaltabitur Dominus exercituum in iudicio et Deus sanctus sanctificabitur in
iustitia

5:17 et pascentur agni iuxta ordinem suum et deserta in ubertatem versa advenae
comedent

5:18 vae qui trahitis iniquitatem in funiculis vanitatis et quasi vinculum plaustri peccatum

5:19 qui dicitis festinet et cito veniat opus eius ut videamus et adpropiet et veniat
consilium Sancti Israhel et sciemus illud

5:20 vae qui dicitis malum bonum et bonum malum ponentes tenebras lucem et lucem
tenebras ponentes amarum in dulce et dulce in amarum

5:21 vae qui sapientes estis in oculis vestris et coram vobismet ipsis prudentes

5:22 vae qui potentes estis ad bibendum vinum et viri fortes ad miscendam ebrietatem

5:23 qui iustificatis impium pro muneribus et iustitiam iusti aufertis ab eo

5:24 propter hoc sicut devorat stipulam lingua ignis et calor flammae exurit sic radix
eorum quasi favilla erit et germen eorum ut pulvis ascendet abiecerunt enim legem
Domini exercituum et eloquium Sancti Israhel blasphemaverunt

5:25 ideo iratus est furor Domini in populo suo et extendit manum suam super eum et
percussit eum et conturbati sunt montes et facta sunt morticina eorum quasi stercus in
medio platearum in omnibus his non est aversus furor eius sed adhuc manus eius extenta

5:26 et levabit signum nationibus procul et sibilabit ad eum de finibus terrae et ecce
festinus velociter veniet

5:27 non est deficiens neque laborans in eo non dormitabit neque dormiet neque solvetur
cingulum renum eius nec rumpetur corrigia calciamenti eius

5:28 sagittae eius acutae et omnes arcus eius extenti ungulae equorum eius ut silex et
rotae eius quasi impetus tempestatis

5:29 rugitus eius ut leonis rugiet ut catuli leonum et frendet et tenebit praedam et
amplexabitur et non erit qui eruat

5:30 et sonabit super eum in die illa sicut sonitus maris aspiciemus in terram et ecce
tenebrae tribulationis et lux obtenebrata est in caligine eius

6:1 in anno quo mortuus est rex Ozias vidi Dominum sedentem super solium excelsum et
elevatum et ea quae sub eo erant implebant templum

6:2 seraphin stabant super illud sex alae uni et sex alae alteri duabus velabant faciem eius
et duabus velabant pedes eius et duabus volabant

6:3 et clamabant alter ad alterum et dicebant sanctus sanctus sanctus Dominus exercituum
plena est omnis terra gloria eius

6:4 et commota sunt superliminaria cardinum a voce clamantis et domus impleta est fumo

6:5 et dixi vae mihi quia tacui quia vir pollutus labiis ego sum et in medio populi polluta
labia habentis ego habito et Regem Dominum exercituum vidi oculis meis

6:6 et volavit ad me unus de seraphin et in manu eius calculus quem forcipe tulerat de
altari

6:7 et tetigit os meum et dixit ecce tetigit hoc labia tua et auferetur iniquitas tua et
peccatum tuum mundabitur

6:8 et audivi vocem Domini dicentis quem mittam et quis ibit nobis et dixi ecce ego sum
mitte me

6:9 et dixit vade et dices populo huic audite audientes et nolite intellegere et videte
visionem et nolite cognoscere

6:10 excaeca cor populi huius et aures eius adgrava et oculos eius claude ne forte videat
oculis suis et auribus suis audiat et corde suo intellegat et convertatur et sanem eum

6:11 et dixi usquequo Domine et dixit donec desolentur civitates absque habitatore et
domus sine homine et terra relinquetur deserta

6:12 et longe faciet Dominus homines et multiplicabitur quae derelicta fuerat in medio
terrae

6:13 et adhuc in ea decimatio et convertetur et erit in ostensionem sicut terebinthus et
sicuti quercus quae expandit ramos suos semen sanctum erit id quod steterit in ea

7:1 et factum est in diebus Ahaz filii Ioatham filii Oziae regis Iuda ascendit Rasin rex
Syriae et Phacee filius Romeliae rex Israhel in Hierusalem ad proeliandum contra eam et
non potuerunt debellare eam

7:2 et nuntiaverunt domui David dicentes requievit Syria super Ephraim et commotum est
cor eius et cor populi eius sicut moventur ligna silvarum a facie venti

7:3 et dixit Dominus ad Isaiam egredere in occursum Ahaz tu et qui derelictus est Iasub
filius tuus ad extremum aquaeductus piscinae superioris in via agri Fullonis

7:4 et dices ad eum vide ut sileas noli timere et cor tuum ne formidet a duobus caudis
titionum fumigantium istorum in ira furoris Rasin et Syriae et filii Romeliae

7:5 eo quod consilium inierit contra te Syria malum Ephraim et filius Romeliae dicentes

7:6 ascendamus ad Iudam et suscitemus eum et avellamus eum ad nos et ponamus regem
in medio eius filium Tabeel

7:7 haec dicit Dominus Deus non stabit et non erit istud

7:8 sed caput Syriae Damascus et caput Damasci Rasin et adhuc sexaginta et quinque
anni et desinet Ephraim esse populus

7:9 et caput Ephraim Samaria et caput Samariae filius Romeliae si non credideritis non
permanebitis

7:10 et adiecit Dominus loqui ad Ahaz dicens

7:11 pete tibi signum a Domino Deo tuo in profundum inferni sive in excelsum supra

7:12 et dixit Ahaz non petam et non temptabo Dominum

7:13 et dixit audite ergo domus David numquid parum vobis est molestos esse hominibus
quia molesti estis et Deo meo

7:14 propter hoc dabit Dominus ipse vobis signum ecce virgo concipiet et pariet filium et
vocabitis nomen eius Emmanuhel

7:15 butyrum et mel comedet ut sciat reprobare malum et eligere bonum

7:16 quia antequam sciat puer reprobare malum et eligere bonum derelinquetur terra
quam tu detestaris a facie duum regum suorum

7:17 adducet Dominus super te et super populum tuum et super domum patris tui dies qui
non venerunt a diebus separationis Ephraim a Iuda cum rege Assyriorum

7:18 et erit in die illa sibilabit Dominus muscae quae est in extremo fluminum Aegypti et
api quae est in terra Assur

7:19 et venient et requiescent omnes in torrentibus vallium et cavernis petrarum et in
omnibus frutectis et in universis foraminibus

7:20 in die illa radet Dominus in novacula conducta in his qui trans Flumen sunt in rege
Assyriorum caput et pilos pedum et barbam universam

7:21 et erit in die illa nutriet homo vaccam boum et duas oves

7:22 et prae ubertate lactis comedet butyrum butyrum enim et mel manducabit omnis qui
relictus fuerit in medio terrae

7:23 et erit in die illa omnis locus ubi fuerint mille vites mille argenteis et in spinas et in
vepres erunt

7:24 cum sagittis et arcu ingredientur illuc vepres enim et spinae erunt in universa terra

7:25 et omnes montes qui in sarculo sarientur non veniet illuc terror spinarum et veprium
et erit in pascua bovis et in conculcationem pecoris

8:1 et dixit Dominus ad me sume tibi librum grandem et scribe in eo stilo hominis
Velociter spolia detrahe Cito praedare

8:2 et adhibui mihi testes fideles Uriam sacerdotem et Zacchariam filium Barachiae

8:3 et accessi ad prophetissam et concepit et peperit filium et dixit Dominus ad me voca
nomen eius Adcelera spolia detrahere Festina praedari

8:4 quia antequam sciat puer vocare patrem suum et matrem suam auferetur fortitudo
Damasci et spolia Samariae coram rege Assyriorum

8:5 et adiecit Dominus loqui ad me adhuc dicens

8:6 pro eo quod abiecit populus iste aquas Siloae quae vadunt cum silentio et adsumpsit
magis Rasin et filium Romeliae

8:7 propter hoc ecce Dominus adducet super eos aquas Fluminis fortes et multas regem
Assyriorum et omnem gloriam eius et ascendet super omnes rivos eius et fluet super
universas ripas eius

8:8 et ibit per Iudam inundans et transiens usque ad collum veniet et erit extensio alarum
eius implens latitudinem terrae tuae o Emmanuhel

8:9 congregamini populi et vincimini et audite universae procul terrae confortamini et
vincimini accingite vos et vincimini

8:10 inite consilium et dissipabitur loquimini verbum et non fiet quia nobiscum Deus

8:11 haec enim ait Dominus ad me sicut in forti manu erudivit me ne irem in via populi
huius dicens

8:12 non dicatis coniuratio omnia enim quae loquitur populus iste coniuratio est et
timorem eius ne timeatis neque paveatis

8:13 Dominum exercituum ipsum sanctificate ipse pavor vester et ipse terror vester

8:14 et erit vobis in sanctificationem in lapidem autem offensionis et in petram scandali
duabus domibus Israhel in laqueum et in ruinam habitantibus Hierusalem

8:15 et offendent ex eis plurimi et cadent et conterentur et inretientur et capientur

8:16 liga testimonium signa legem in discipulis meis

8:17 et expectabo Dominum qui abscondit faciem suam a domo Iacob et praestolabor
eum

8:18 ecce ego et pueri quos mihi dedit Dominus in signum et in portentum Israhelis a
Domino exercituum qui habitat in monte Sion

8:19 et cum dixerint ad vos quaerite a pythonibus et a divinis qui stridunt in
incantationibus suis numquid non populus a Deo suo requirit pro vivis a mortuis

8:20 ad legem magis et ad testimonium quod si non dixerint iuxta verbum hoc non erit eis
matutina lux

8:21 et transibit per eam corruet et esuriet et cum esurierit irascetur et maledicet regi suo
et Deo suo et suspiciet sursum

8:22 et ad terram intuebitur et ecce tribulatio et tenebrae dissolutio angustia et caligo
persequens et non poterit avolare de angustia sua

9:1 primo tempore adleviata est terra Zabulon et terra Nepthalim et novissimo adgravata
est via maris trans Iordanem Galileae gentium

9:2 populus qui ambulabat in tenebris vidit lucem magnam habitantibus in regione
umbrae mortis lux orta est eis

9:3 multiplicasti gentem non magnificasti laetitiam laetabuntur coram te sicut laetantur in
messe sicut exultant quando dividunt spolia

9:4 iugum enim oneris eius et virgam umeri eius et sceptrum exactoris eius superasti sicut
in die Madian

9:5 quia omnis violenta praedatio cum tumultu et vestimentum mixtum sanguine erit in
conbustionem et cibus ignis

9:6 parvulus enim natus est nobis filius datus est nobis et factus est principatus super
umerum eius et vocabitur nomen eius Admirabilis consiliarius Deus fortis Pater futuri
saeculi Princeps pacis

9:7 multiplicabitur eius imperium et pacis non erit finis super solium David et super
regnum eius ut confirmet illud et corroboret in iudicio et iustitia amodo et usque in
sempiternum zelus Domini exercituum faciet hoc

9:8 verbum misit Dominus in Iacob et cecidit in Israhel

9:9 et sciet populus omnis Ephraim et habitantes Samariam in superbia et magnitudine
cordis dicentes

9:10 lateres ceciderunt sed quadris lapidibus aedificabimus sycomoros succiderunt sed
cedros inmutabimus

9:11 et elevabit Dominus hostes Rasin super eum et inimicos eius in tumultum vertet

9:12 Syriam ab oriente et Philisthim ab occidente et devorabunt Israhel toto ore in
omnibus his non est aversus furor eius sed adhuc manus eius extenta

9:13 et populus non est reversus ad percutientem se et Dominum exercituum non
inquisierunt

9:14 et disperdet Dominus ab Israhel caput et caudam incurvantem et refrenantem die una

9:15 longevus et honorabilis ipse est caput et propheta docens mendacium ipse cauda est

9:16 et erunt qui beatificant populum istum seducentes et qui beatificantur praecipitati

9:17 propter hoc super adulescentulis eius non laetabitur Dominus et pupillorum eius et
viduarum non miserebitur quia omnis hypocrita est et nequam et universum os locutum
est stultitiam in omnibus his non est aversus furor eius sed adhuc manus eius extenta

9:18 succensa est enim quasi ignis impietas veprem et spinam vorabit et succendetur in
densitate saltus et convolvetur superbia fumi

9:19 in ira Domini exercituum conturbata est terra et erit populus quasi esca ignis vir
fratri suo non parcet

9:20 et declinabit ad dexteram et esuriet et comedet ad sinistram et non saturabitur
unusquisque carnem brachii sui vorabit Manasses Ephraim et Ephraim Manassen simul
ipsi contra Iudam

9:21 in omnibus his non est aversus furor eius sed adhuc manus eius extenta

10:1 vae qui condunt leges iniquas et scribentes iniustitiam scripserunt

10:2 ut opprimerent in iudicio pauperes et vim facerent causae humilium populi mei ut
essent viduae praeda eorum et pupillos diriperent

10:3 quid facietis in die visitationis et calamitatis de longe venientis ad cuius fugietis
auxilium et ubi derelinquetis gloriam vestram

10:4 ne incurvemini sub vinculo et cum interfectis cadatis super omnibus his non est
aversus furor eius sed adhuc manus eius extenta

10:5 vae Assur virga furoris mei et baculus ipse in manu eorum indignatio mea

10:6 ad gentem fallacem mittam eum et contra populum furoris mei mandabo illi ut
auferat spolia et diripiat praedam et ponat illum in conculcationem quasi lutum platearum

10:7 ipse autem non sic arbitrabitur et cor eius non ita aestimabit sed ad conterendum erit
cor eius et ad internicionem gentium non paucarum

10:8 dicet enim

10:9 numquid non principes mei simul reges sunt numquid non ut Charchamis sic
Chalanno et ut Arfad sic Emath numquid non ut Damascus sic Samaria

10:10 quomodo invenit manus mea regna idoli sic et simulacra eorum de Hierusalem et
de Samaria

10:11 numquid non sicut feci Samariae et idolis eius sic faciam Hierusalem et simulacris
eius

10:12 et erit cum impleverit Dominus cuncta opera sua in monte Sion et in Hierusalem
visitabo super fructum magnifici cordis regis Assur et super gloriam altitudinis oculorum
eius

10:13 dixit enim in fortitudine manus meae feci et in sapientia mea intellexi et abstuli
terminos populorum et principes eorum depraedatus sum et detraxi quasi potens in
sublime residentes

10:14 et invenit quasi nidum manus mea fortitudinem populorum et sicut colliguntur ova
quae derelicta sunt sic universam terram ego congregavi et non fuit qui moveret pinnam
et aperiret os et ganniret

10:15 numquid gloriabitur securis contra eum qui secat in ea aut exaltabitur serra contra
eum a quo trahitur quomodo si elevetur virga contra levantem se et exaltetur baculus qui
utique lignum est

10:16 propter hoc mittet Dominator Deus exercituum in pinguibus eius tenuitatem et
subtus gloriam eius succensa ardebit quasi conbustio ignis

10:17 et erit lumen Israhel in igne et Sanctus eius in flamma et succendetur et devorabitur
spina eius et vepres in die una

10:18 et gloria saltus eius et Carmeli eius ab anima usque ad carnem consumetur et erit
terrore profugus

10:19 et reliquiae ligni saltus eius pro paucitate numerabuntur et puer scribet eos

10:20 et erit in die illa non adiciet residuum Israhel et hii qui fugerint de domo Iacob
inniti super eo qui percutit eos sed innitetur super Dominum Sanctum Israhel in veritate

10:21 reliquiae convertentur reliquiae inquam Iacob ad Deum fortem

10:22 si enim fuerit populus tuus Israhel quasi harena maris reliquiae convertentur ex eo
consummatio adbreviata inundabit iustitiam

10:23 consummationem enim et adbreviationem Dominus Deus exercituum faciet in
medio omnis terrae

10:24 propter hoc haec dicit Dominus Deus exercituum noli timere populus meus
habitator Sion ab Assur in virga percutiet te et baculum suum levabit super te in via
Aegypti

10:25 adhuc enim paululum modicumque et consummabitur indignatio et furor meus
super scelus eorum

10:26 et suscitabit super eum Dominus exercituum flagellum iuxta plagam Madian in
petra Oreb et virgam suam super mare et levabit eam in via Aegypti

10:27 et erit in die illa auferetur onus eius de umero tuo et iugum eius de collo tuo et
conputrescet iugum a facie olei

10:28 veniet in Aiath transibit in Magron apud Machmas commendabit vasa sua

10:29 transierunt cursim Gabee sedes nostra obstipuit Rama Gabaath Saulis fugit

10:30 hinni voce tua filia Gallim adtende Laisa paupercula Anathoth

10:31 migravit Medemena habitatores Gebim confortamini

10:32 adhuc dies est ut in Nob stetur agitabit manum suam super montem filiae Sion
collem Hierusalem

10:33 ecce Dominator Dominus exercituum confringet lagunculam in terrore et excelsi
statura succidentur et sublimes humiliabuntur

10:34 et subvertentur condensa saltus ferro et Libanus cum excelsis cadet

11:1 et egredietur virga de radice Iesse et flos de radice eius ascendet

11:2 et requiescet super eum spiritus Domini spiritus sapientiae et intellectus spiritus
consilii et fortitudinis spiritus scientiae et pietatis

11:3 et replebit eum spiritus timoris Domini non secundum visionem oculorum iudicabit
neque secundum auditum aurium arguet

11:4 sed iudicabit in iustitia pauperes et arguet in aequitate pro mansuetis terrae et
percutiet terram virga oris sui et spiritu labiorum suorum interficiet impium

11:5 et erit iustitia cingulum lumborum eius et fides cinctorium renis eius

11:6 habitabit lupus cum agno et pardus cum hedo accubabit vitulus et leo et ovis simul
morabuntur et puer parvulus minabit eos

11:7 vitulus et ursus pascentur simul requiescent catuli eorum et leo quasi bos comedet
paleas

11:8 et delectabitur infans ab ubere super foramine aspidis et in caverna reguli qui
ablactatus fuerit manum suam mittet

11:9 non nocebunt et non occident in universo monte sancto meo quia repleta est terra
scientia Domini sicut aquae maris operientes

11:10 in die illa radix Iesse qui stat in signum populorum ipsum gentes deprecabuntur et
erit sepulchrum eius gloriosum

11:11 et erit in die illa adiciet Dominus secundo manum suam ad possidendum residuum
populi sui quod relinquetur ab Assyriis et ab Aegypto et a Fetros et ab Aethiopia et ab
Aelam et a Sennaar et ab Emath et ab insulis maris

11:12 et levabit signum in nationes et congregabit profugos Israhel et dispersos Iuda
colliget a quattuor plagis terrae

11:13 et auferetur zelus Ephraim et hostes Iuda peribunt Ephraim non aemulabitur Iudam
et Iudas non pugnabit contra Ephraim

11:14 et volabunt in umeros Philisthim per mare simul praedabuntur filios orientis
Idumea et Moab praeceptum manus eorum et filii Ammon oboedientes erunt

11:15 et desolabit Dominus linguam maris Aegypti et levabit manum suam super Flumen
in fortitudine spiritus sui et percutiet eum in septem rivis ita ut transeant per eum calciati

11:16 et erit via residuo populo meo qui relinquetur ab Assyriis sicut fuit Israhel in die
qua ascendit de terra Aegypti

12:1 et dices in illa die confitebor tibi Domine quoniam iratus es mihi conversus est furor
tuus et consolatus es me

12:2 ecce Deus salvator meus fiducialiter agam et non timebo quia fortitudo mea et laus
mea Dominus Deus et factus est mihi in salutem

12:3 haurietis aquas in gaudio de fontibus salvatoris

12:4 et dicetis in illa die confitemini Domino et invocate nomen eius notas facite in
populis adinventiones eius mementote quoniam excelsum est nomen eius

12:5 cantate Domino quoniam magnifice fecit adnuntiate hoc in universa terra

12:6 exulta et lauda habitatio Sion quia magnus in medio tui Sanctus Israhel

13:1 onus Babylonis quod vidit Isaias filius Amos

13:2 super montem caligosum levate signum exaltate vocem levate manum et
ingrediantur portas duces

13:3 ego mandavi sanctificatis meis et vocavi fortes meos in ira mea exultantes in gloria
mea

13:4 vox multitudinis in montibus quasi populorum frequentium vox sonitus regum
gentium congregatarum Dominus exercituum praecepit militiae belli

13:5 venientibus de terra procul a summitate caeli Dominus et vasa furoris eius ut
disperdat omnem terram

13:6 ululate quia prope est dies Domini quasi vastitas a Domino veniet

13:7 propter hoc omnes manus dissolventur et omne cor hominis tabescet

13:8 et conteretur tortiones et dolores tenebunt quasi parturiens dolebunt unusquisque ad
proximum suum stupebit facies conbustae vultus eorum

13:9 ecce dies Domini venit crudelis et indignationis plenus et irae furorisque ad
ponendam terram in solitudine et peccatores eius conterendos de ea

13:10 quoniam stellae caeli et splendor earum non expandent lumen suum obtenebratus
est sol in ortu suo et luna non splendebit in lumine suo

13:11 et visitabo super orbis mala et contra impios iniquitatem eorum et quiescere faciam
superbiam infidelium et arrogantiam fortium humiliabo

13:12 pretiosior erit vir auro et homo mundo obrizo

13:13 super hoc caelum turbabo et movebitur terra de loco suo propter indignationem
Domini exercituum et propter diem irae furoris eius

13:14 et erit quasi dammula fugiens et quasi ovis et non erit qui congreget unusquisque
ad populum suum convertetur et singuli ad terram suam fugient

13:15 omnis qui inventus fuerit occidetur et omnis qui supervenerit cadet in gladio

13:16 infantes eorum adlident in oculis eorum diripientur domus eorum et uxores eorum
violabuntur

13:17 ecce ego suscitabo super eos Medos qui argentum non quaerant nec aurum velint

13:18 sed sagittis parvulos interficiant et lactantibus uteri non misereantur et super filios
non parcat oculus eorum

13:19 et erit Babylon illa gloriosa in regnis inclita in superbia Chaldeorum sicut subvertit
Deus Sodomam et Gomorram

13:20 non habitabitur usque in finem et non fundabitur usque ad generationem et
generationem nec ponet ibi tentoria Arabs nec pastores requiescent ibi

13:21 sed requiescent ibi bestiae et replebuntur domus eorum draconibus et habitabunt ibi
strutiones et pilosi saltabunt ibi

13:22 et respondebunt ibi ululae in aedibus eius et sirenae in delubris voluptatis

14:1 prope est ut veniat tempus eius et dies eius non elongabuntur miserebitur enim
Dominus Iacob et eliget adhuc de Israhel et requiescere eos faciet super humum suam
adiungetur advena ad eos et adherebit domui Iacob

14:2 et tenebunt eos populi et adducent eos in locum suum et possidebit eos domus
Israhel super terram Domini in servos et ancillas et erunt capientes eos qui se ceperant et
subicient exactores suos

14:3 et erit in die illa cum requiem dederit tibi Deus a labore tuo et a concussione tua et a
servitute dura qua ante servisti

14:4 sumes parabolam istam contra regem Babylonis et dices quomodo cessavit exactor
quievit tributum

14:5 contrivit Dominus baculum impiorum virgam dominantium

14:6 caedentem populos in indignatione plaga insanabili subicientem in furore gentes
persequentem crudeliter

14:7 conquievit et siluit omnis terra gavisa est et exultavit

14:8 abietes quoque laetatae sunt super te et cedri Libani ex quo dormisti non ascendit
qui succidat nos

14:9 infernus subter conturbatus est in occursum adventus tui suscitavit tibi gigantas
omnes principes terrae surrexerunt de soliis suis omnes principes nationum

14:10 universi respondebunt et dicent tibi et tu vulneratus es sicut nos nostri similis
effectus es

14:11 detracta est ad inferos superbia tua concidit cadaver tuum subter te sternetur tinea
et operimentum tuum erunt vermes

14:12 quomodo cecidisti de caelo lucifer qui mane oriebaris corruisti in terram qui
vulnerabas gentes

14:13 qui dicebas in corde tuo in caelum conscendam super astra Dei exaltabo solium
meum sedebo in monte testamenti in lateribus aquilonis

14:14 ascendam super altitudinem nubium ero similis Altissimo

14:15 verumtamen ad infernum detraheris in profundum laci

14:16 qui te viderint ad te inclinabuntur teque prospicient numquid iste est vir qui
conturbavit terram qui concussit regna

14:17 qui posuit orbem desertum et urbes eius destruxit vinctis eius non aperuit carcerem

14:18 omnes reges gentium universi dormierunt in gloria vir in domo sua

14:19 tu autem proiectus es de sepulchro tuo quasi stirps inutilis pollutus et obvolutus qui
interfecti sunt gladio et descenderunt ad fundamenta laci quasi cadaver putridum

14:20 non habebis consortium neque cum eis in sepultura tu enim terram disperdisti tu
populum occidisti non vocabitur in aeternum semen pessimorum

14:21 praeparate filios eius occisioni in iniquitate patrum eorum non consurgent nec
hereditabunt terram neque implebunt faciem orbis civitatum

14:22 et consurgam super eos dicit Dominus exercituum et perdam Babylonis nomen et
reliquias et germen et progeniem ait Dominus

14:23 et ponam eam in possessionem ericii et in paludes aquarum et scopabo eam in
scopa terens dicit Dominus exercituum

14:24 iuravit Dominus exercituum dicens si non ut putavi ita erit et quomodo mente
tractavi

14:25 sic eveniet ut conteram Assyrium in terra mea et in montibus meis conculcem eum
et auferetur ab eis iugum eius et onus illius ab umero eorum tolletur

14:26 hoc consilium quod cogitavi super omnem terram et haec est manus extenta super
universas gentes

14:27 Dominus enim exercituum decrevit et quis poterit infirmare et manus eius extenta
et quis avertet eam

14:28 in anno quo mortuus est rex Ahaz factum est onus istud

14:29 ne laeteris Philisthea omnis tu quoniam comminuta est virga percussoris tui de
radice enim colubri egredietur regulus et semen eius absorbens volucrem

14:30 et pascentur primogeniti pauperum et pauperes fiducialiter requiescent et interire
faciam in fame radicem tuam et reliquias tuas interficiam

14:31 ulula porta clama civitas prostrata est Philisthea omnis ab aquilone enim fumus
venit et non est qui effugiat agmen eius

14:32 et quid respondebitur nuntiis gentis quia Dominus fundavit Sion et in ipsa
sperabunt pauperes populi eius

15:1 onus Moab quia nocte vastata est Ar Moab conticuit quia nocte vastatus est murus
Moab conticuit

15:2 ascendit domus et Dibon ad excelsa in planctum super Nabo et super Medaba Moab
ululabit in cunctis capitibus eius calvitium omnis barba radetur

15:3 in triviis eius accincti sunt sacco super tecta eius et in plateis eius omnis ululat
descendit in fletum

15:4 clamavit Esebon et Eleale usque Iasa audita est vox eorum super hoc expediti Moab
ululabunt anima eius ululabit sibi

15:5 cor meum ad Moab clamabit vectes eius usque ad Segor vitulam conternantem per
ascensum enim Luith flens ascendet et in via Oronaim clamorem contritionis levabunt

15:6 aquae enim Nemrim desertae erunt quia aruit herba defecit germen viror omnis
interiit

15:7 secundum magnitudinem operis et visitatio eorum ad torrentem salicum ducent eos

15:8 quoniam circumiit clamor terminum Moab usque ad Gallim ululatus eius et usque ad
puteum Helim clamor eius

15:9 quia aquae Dibon repletae sunt sanguine ponam enim super Dibon additamenta his
qui fugerint de Moab leonem et reliquiis terrae

16:1 emitte agnum dominatorem terrae de Petra deserti ad montem filiae Sion

16:2 et erit sicut avis fugiens et pulli de nido avolantes sic erunt filiae Moab in transcensu
Arnon

16:3 ini consilium coge concilium pone quasi noctem umbram tuam in meridie absconde
fugientes et vagos ne prodas

16:4 habitabunt apud te profugi mei Moab esto latibulum eorum a facie vastatoris finitus
est enim pulvis consummatus est miser defecit qui conculcabat terram

16:5 et praeparabitur in misericordia solium et sedebit super eum in veritate in
tabernaculo David iudicans et quaerens iudicium et velociter reddens quod iustum est

16:6 audivimus superbiam Moab superbus est valde superbia eius et arrogantia eius et
indignatio eius plus quam fortitudo eius

16:7 idcirco ululabit Moab ad Moab universus ululabit his qui laetantur super muro cocti
lateris loquimini plagas suas

16:8 quoniam suburbana Esebon deserta sunt et vinea Sabama domini gentium exciderunt
flagella eius usque ad Iazer pervenerunt erraverunt in deserto propagines eius relictae
sunt transierunt mare

16:9 super hoc plorabo in fletu Iazer vineam Sabama inebriabo te lacrima mea Esebon et
Eleale quoniam super vindemiam tuam et super messem tuam vox calcantium inruit

16:10 et auferetur laetitia et exultatio de Carmelo et in vineis non exultabit neque
iubilabit vinum in torculari non calcabit qui calcare consueverat vocem calcantium
abstuli

16:11 super hoc venter meus ad Moab quasi cithara sonabit et viscera mea ad murum
cocti lateris

16:12 et erit cum apparuerit quod laboravit Moab super excelsis suis ingredietur ad sancta
sua ut obsecret et non valebit

16:13 hoc verbum quod locutus est Dominus ad Moab ex tunc

16:14 et nunc locutus est Dominus dicens in tribus annis quasi anni mercennarii auferetur
gloria Moab super omni populo multo et relinquetur parvus et modicus nequaquam
multus

17:1 onus Damasci ecce Damascus desinet esse civitas et erit sicut acervus lapidum in
ruina

17:2 derelictae civitates Aroer gregibus erunt et requiescent ibi et non erit qui exterreat

17:3 et cessabit adiutorium ab Ephraim et regnum a Damasco et reliquiae Syriae sicut
gloria filiorum Israhel erunt dicit Dominus exercituum

17:4 et erit in die illa adtenuabitur gloria Iacob et pingue carnis eius marcescet

17:5 et erit sicut congregans in messe quod restiterit et brachium eius spicas leget et erit
sicut quaerens spicas in valle Rafaim

17:6 et relinquetur in eo sicut racemus et sicut excussio oleae duarum aut trium olivarum
in summitate rami sive quattuor aut quinque in cacuminibus eius fructus eius dicit
Dominus Deus Israhel

17:7 in die illa inclinabitur homo ad factorem suum et oculi eius ad Sanctum Israhel
respicient

17:8 et non inclinabitur ad altaria quae fecerunt manus eius et quae operati sunt digiti eius
non respiciet lucos et delubra

17:9 in die illa erunt civitates fortitudinis eius derelictae sicut aratra et segetes quae
derelictae sunt a facie filiorum Israhel et erit deserta

17:10 quia oblita es Dei salvatoris tui et Fortis adiutoris tui non es recordata propterea
plantabis plantationem fidelem et germen alienum seminabis

17:11 in die plantationis tuae labrusca et mane semen tuum florebit ablata est messis in
die hereditatis et dolebit graviter

17:12 vae multitudo populorum multorum ut multitudo maris sonantis et tumultus
turbarum sicut sonitus aquarum multarum

17:13 sonabunt populi sicut sonitus aquarum inundantium et increpabit eum et fugiet
procul et rapietur sicut pulvis montium a facie venti et sicut turbo coram tempestate

17:14 in tempore vespere et ecce turbatio in matutino et non subsistet haec est pars eorum
qui vastaverunt nos et sors diripientium nos

18:1 vae terrae cymbalo alarum quae est trans flumina Aethiopiae

18:2 qui mittit in mari legatos et in vasis papyri super aquas ite angeli veloces ad gentem
convulsam et dilaceratam ad populum terribilem post quem non est alius gentem
expectantem expectantem et conculcatam cuius diripuerunt flumina terram eius

18:3 omnes habitatores orbis qui moramini in terra cum elevatum fuerit signum in
montibus videbitis et clangorem tubae audietis

18:4 quia haec dicit Dominus ad me quiescam et considerabo in loco meo sicut meridiana
lux clara est et sicut nubes roris in die messis

18:5 ante messem enim totus effloruit et inmatura perfectio germinabit et praecidentur
ramusculi eius falcibus et quae derelicta fuerint abscidentur excutientur

18:6 et relinquentur simul avibus montium et bestiis terrae et aestate perpetua erunt super
eum volucres et omnes bestiae terrae super illum hiemabunt

18:7 in tempore illo deferetur munus Domino exercituum a populo divulso et dilacerato a
populo terribili post quem non fuit alius a gente expectante expectante et conculcata cuius
diripuerunt flumina terram eius ad locum nominis Domini exercituum montem Sion

19:1 onus Aegypti ecce Dominus ascendet super nubem levem et ingredietur Aegyptum
et movebuntur simulacra Aegypti a facie eius et cor Aegypti tabescet in medio eius

19:2 et concurrere faciam Aegyptios adversum Aegyptios et pugnabit vir contra fratrem
suum et vir contra amicum suum civitas adversus civitatem regnum adversus regnum

19:3 et disrumpetur spiritus Aegypti in visceribus eius et consilium eius praecipitabo et
interrogabunt simulacra sua et divinos suos et pythones et ariolos

19:4 et tradam Aegyptum in manu dominorum crudelium et rex fortis dominabitur eorum
ait Dominus Deus exercituum

19:5 et arescet aqua de mari et fluvius desolabitur atque siccabitur

19:6 et deficient flumina adtenuabuntur et siccabuntur rivi aggerum calamus et iuncus
marcescet

19:7 nudabitur alveus rivi a fonte suo et omnis sementis inrigua siccabitur arescet et non
erit

19:8 et maerebunt piscatores et lugebunt omnes mittentes in flumen hamum et
expandentes rete super faciem aquae marcescent

19:9 confundentur qui operabantur linum pectentes et texentes subtilia

19:10 et erunt inrigua eius flaccentia omnes qui faciebant lacunas ad capiendos pisces

19:11 stulti principes Taneos sapientes consiliarii Pharao dederunt consilium insipiens
quomodo dicetis Pharaoni filius sapientium ego filius regum antiquorum

19:12 ubi sunt nunc sapientes tui adnuntient tibi et indicent quid cogitaverit Dominus
exercituum super Aegyptum

19:13 stulti facti sunt principes Taneos emarcuerunt principes Mempheos deceperunt
Aegyptum angulum populorum eius

19:14 Dominus miscuit in medio eius spiritum vertiginis et errare fecerunt Aegyptum in
omni opere suo sicut errat ebrius et vomens

19:15 et non erit Aegypto opus quod faciat caput et caudam incurvantem et refrenantem

19:16 in die illa erit Aegyptus quasi mulieres et stupebunt et timebunt a facie
commotionis manus Domini exercituum quam ipse movebit super eam

19:17 et erit terra Iuda Aegypto in festivitatem omnis qui illius fuerit recordatus pavebit a
facie consilii Domini exercituum quod ipse cogitavit super eam

19:18 in die illa erunt quinque civitates in terra Aegypti loquentes lingua Chanaan et
iurantes per Dominum exercituum civitas Solis vocabitur una

19:19 in die illa erit altare Domini in medio terrae Aegypti et titulus iuxta terminum eius
Domini

19:20 et erit in signum et in testimonium Domino exercituum in terra Aegypti clamabunt
enim ad Dominum a facie tribulantis et mittet eis salvatorem et propugnatorem qui liberet
eos

19:21 et cognoscetur Dominus ab Aegypto et cognoscent Aegyptii Dominum in die illa et
colent eum in hostiis et muneribus et vota vovebunt Domino et solvent

19:22 et percutiet Dominus Aegyptum plaga et sanabit eam et revertentur ad Dominum et
placabitur eis et sanabit eos

19:23 in die illa erit via de Aegypto in Assyrios et intrabit Assyrius Aegyptum et
Aegyptius in Assyrios et servient Aegyptii Assur

19:24 in die illa erit Israhel tertius Aegyptio et Assyrio benedictio in medio terrae

19:25 cui benedixit Dominus exercituum dicens benedictus populus meus Aegypti et
opus manuum mearum Assyrio hereditas autem mea Israhel

20:1 in anno quo ingressus est Tharthan in Azotum cum misisset eum Sargon rex
Assyriorum et pugnasset contra Azotum et cepisset eam

20:2 in tempore illo locutus est Dominus in manu Isaiae filii Amos dicens vade et solve
saccum de lumbis tuis et calciamenta tua tolle de pedibus tuis et fecit sic vadens nudus et
disculciatus

20:3 et dixit Dominus sicut ambulavit servus meus Isaias nudus et disculciatus trium
annorum signum et portentum erit super Aegyptum et super Aethiopiam

20:4 sic minabit rex Assyriorum captivitatem Aegypti et transmigrationem Aethiopiae
iuvenum et senum nudam et disculciatam discopertis natibus ignominiam Aegypti

20:5 et timebunt et confundentur ab Aethiopia spe sua et ab Aegypto gloria sua

20:6 et dicet habitator insulae huius in die illa ecce haec erat spes nostra ad quos
confugimus in auxilium ut liberaret nos a facie regis Assyriorum et quomodo effugere
poterimus nos

21:1 onus deserti maris sicut turbines ab africo veniunt de deserto venit de terra horribili

21:2 visio dura nuntiata est mihi qui incredulus est infideliter agit et qui depopulator est
vastat ascende Aelam obside Mede omnem gemitum eius cessare feci

21:3 propterea repleti sunt lumbi mei dolore angustia possedit me sicut angustia parientis
corrui cum audirem conturbatus sum cum viderem

21:4 emarcuit cor meum tenebrae stupefecerunt me Babylon dilecta mea posita est mihi
in miraculum

21:5 pone mensam contemplare in specula comedentes bibentes surgite principes arripite
clypeum

21:6 haec enim dixit mihi Dominus vade et pone speculatorem et quodcumque viderit
adnuntiet

21:7 et vidit currum duorum equitum ascensorem asini et ascensorem cameli et
contemplatus est diligenter multo intuitu

21:8 et clamavit leo super specula Domini ego sum stans iugiter per diem et super
custodiam meam ego sum stans totis noctibus

21:9 ecce iste venit ascensor vir bigae equitum et respondit et dixit cecidit cecidit
Babylon et omnia sculptilia deorum eius contrita sunt in terram

21:10 tritura mea et fili areae meae quae audivi a Domino exercituum Deo Israhel
adnuntiavi vobis

21:11 onus Duma ad me clamat ex Seir custos quid de nocte custos quid de nocte

21:12 dixit custos venit mane et nox si quaeritis quaerite convertimini venite

21:13 onus in Arabia in saltu ad vesperam dormietis in semitis Dodanim

21:14 occurrentes sitienti ferte aquam qui habitatis terram austri cum panibus occurrite
fugienti

21:15 a facie enim gladiorum fugerunt a facie gladii inminentis a facie arcus extenti a
facie gravis proelii

21:16 quoniam haec dicit Dominus ad me adhuc in uno anno quasi in anno mercennarii et
auferetur omnis gloria Cedar

21:17 et reliquiae numeri sagittariorum fortium de filiis Cedar inminuentur Dominus
enim Deus Israhel locutus est

22:1 onus vallis Visionis quidnam tibi quoque est quia ascendisti et tu omnis in tecta

22:2 clamoris plena urbs frequens civitas exultans interfecti tui non interfecti gladio nec
mortui in bello

22:3 cuncti principes tui fugerunt simul dureque ligati sunt omnes qui inventi sunt vincti
sunt pariter procul fugerunt

22:4 propterea dixi recedite a me amare flebo nolite incumbere ut consolemini me super
vastitate filiae populi mei

22:5 dies enim interfectionis et conculcationis et fletuum Domino Deo exercituum in
valle Visionis scrutans murum et magnificus super montem

22:6 et Aelam sumpsit faretram currum hominis equitis et parietem nudavit clypeus

22:7 et erunt electae valles tuae plenae quadrigarum et equites ponent sedes suas in porta

22:8 et revelabitur operimentum Iudae et videbis in die illa armamentarium domus saltus

22:9 et scissuras civitatis David videbitis quia multiplicatae sunt et congregastis aquas
piscinae inferioris

22:10 et domos Hierusalem numerastis et destruxistis domos ad muniendum murum

22:11 et lacum fecistis inter duos muros et aquam piscinae veteris et non suspexistis ad
eum qui fecerat eam et operatorem eius de longe non vidistis

22:12 et vocavit Dominus Deus exercituum in die illa ad fletum et ad planctum ad
calvitium et ad cingulum sacci

22:13 et ecce gaudium et laetitia occidere vitulos et iugulare arietes comedere carnes et
bibere vinum comedamus et bibamus cras enim moriemur

22:14 et revelata est in auribus meis Domini exercituum si dimittetur iniquitas haec vobis
donec moriamini dicit Dominus Deus exercituum

22:15 haec dicit Dominus Deus exercituum vade ingredere ad eum qui habitat in
tabernaculo ad Sobnam praepositum templi

22:16 quid tu hic aut quasi quis hic quia excidisti tibi hic sepulchrum excidisti in excelso
memoriam diligenter in petra tabernaculum tibi

22:17 ecce Dominus asportari te faciet sicut asportatur gallus gallinacius et quasi
amictum sic sublevabit te

22:18 coronans coronabit te tribulatione quasi pilam mittet te in terram latam et
spatiosam ibi morieris et ibi erit currus gloriae tuae ignominia domus Domini tui

22:19 et expellam te de statione tua et de ministerio tuo deponam te

22:20 et erit in die illa vocabo servum meum Eliachim filium Helciae

22:21 et induam illum tunicam tuam et cingulo tuo confortabo eum et potestatem tuam
dabo in manu eius et erit quasi pater habitantibus Hierusalem et domui Iuda

22:22 et dabo clavem domus David super umerum eius et aperiet et non erit qui claudat et
claudet et non erit qui aperiat

22:23 et figam illum paxillum in loco fideli et erit in solium gloriae domui patris sui

22:24 et suspendent super eum omnem gloriam domus patris eius vasorum diversa genera
omne vas parvulum a vasis craterarum usque ad omne vas musicorum

22:25 in die illo dicit Dominus exercituum auferetur paxillus qui fixus fuerat in loco
fideli et frangetur et cadet et peribit quod pependerat in eo quia Dominus locutus est

23:1 onus Tyri ululate naves maris quia vastata est domus unde venire consueverant de
terra Cetthim revelatum est eis

23:2 tacete qui habitatis in insula negotiatio Sidonis transfretantes mare repleverunt te

23:3 in aquis multis semen Nili messis fluminis fruges eius et facta est negotiatio gentium

23:4 erubesce Sidon ait enim mare fortitudo maris dicens non parturivi et non peperi et
non enutrivi iuvenes nec ad incrementum perduxi virgines

23:5 cum auditum fuerit in Aegypto dolebunt cum audierint de Tyro

23:6 transite maria ululate qui habitatis in insula

23:7 numquid non haec vestra est quae gloriabatur a diebus pristinis in antiquitate sua
ducent eam pedes sui longe ad peregrinandum

23:8 quis cogitavit hoc super Tyrum quondam coronatam cuius negotiatores principes
institores eius incliti terrae

23:9 Dominus exercituum cogitavit hoc ut detraheret superbiam omnis gloriae et ad
ignominiam deduceret universos inclitos terrae

23:10 transi terram tuam quasi flumen filia maris non est cingulum ultra tibi

23:11 manum suam extendit super mare conturbavit regna Dominus mandavit adversum
Chanaan ut contereret fortes eius

23:12 et dixit non adicies ultra ut glorieris calumniam sustinens virgo filia Sidonis in
Cetthim consurgens transfreta ibi quoque non erit requies tibi

23:13 ecce terra Chaldeorum talis populus non fuit Assur fundavit eam in captivitatem
transduxerunt robustos eius suffoderunt domos eius posuerunt eam in ruinam

23:14 ululate naves maris quia devastata est fortitudo vestra

23:15 et erit in die illa in oblivione eris o Tyre septuaginta annis sicut dies regis unius
post septuaginta autem annos erit Tyro quasi canticum meretricis

23:16 sume citharam circui civitatem meretrix oblivioni tradita bene cane frequenta
canticum ut memoria tui sit

23:17 et erit post septuaginta annos visitabit Dominus Tyrum et reducet eam ad mercedes
suas et rursum fornicabitur cum universis regnis terrae super faciem terrae

23:18 et erunt negotiatio eius et mercedes eius sanctificatae Domino non condentur neque
reponentur quia his qui habitaverint coram Domino erit negotiatio eius ut manducent in
saturitatem et vestiantur usque ad vetustatem

24:1 ecce Dominus dissipabit terram et nudabit eam et adfliget faciem eius et disperget
habitatores eius

24:2 et erit sicut populus sic sacerdos et sicut servus sic dominus eius sicut ancilla sic
domina eius sicut emens sic ille qui vendit sicut fenerator sic is qui mutuum accipit sicut
qui repetit sic qui debet

24:3 dissipatione dissipabitur terra et direptione praedabitur Dominus enim locutus est
verbum hoc

24:4 luxit et defluxit terra et infirmata est defluxit orbis infirmata est altitudo populi
terrae

24:5 et terra interfecta est ab habitatoribus suis quia transgressi sunt leges mutaverunt ius
dissipaverunt foedus sempiternum

24:6 propter hoc maledictio vorabit terram et peccabunt habitatores eius ideoque
insanient cultores eius et relinquentur homines pauci

24:7 luxit vindemia infirmata est vitis ingemuerunt omnes qui laetabantur corde

24:8 cessavit gaudium tympanorum quievit sonitus laetantium conticuit dulcedo citharae

24:9 cum cantico non bibent vinum amara erit potio bibentibus illam

24:10 adtrita est civitas vanitatis clausa est omnis domus nullo introeunte

24:11 clamor erit super vino in plateis deserta est omnis laetitia translatum est gaudium
terrae

24:12 relicta est in urbe solitudo et calamitas opprimet portas

24:13 quia haec erunt in medio terrae in medio populorum quomodo si paucae olivae
quae remanserunt excutiantur ex olea et racemi cum fuerit finita vindemia

24:14 hii levabunt vocem suam atque laudabunt cum glorificatus fuerit Dominus hinnient
de mari

24:15 propter hoc in doctrinis glorificate Dominum in insulis maris nomen Domini Dei
Israhel

24:16 a finibus terrae laudes audivimus gloriam iusti et dixi secretum meum mihi
secretum meum mihi vae mihi praevaricantes praevaricati sunt et praevaricatione
transgressorum praevaricati sunt

24:17 formido et fovea et laqueus super te qui habitator es terrae

24:18 et erit qui fugerit a voce formidinis cadet in foveam et qui se explicuerit de fovea
tenebitur laqueo quia cataractae de excelsis apertae sunt et concutientur fundamenta
terrae

24:19 confractione confringetur terra contritione conteretur terra commotione
commovebitur terra

24:20 agitatione agitabitur terra sicut ebrius et auferetur quasi tabernaculum unius noctis
et gravabit eam iniquitas sua et corruet et non adiciet ut resurgat

24:21 et erit in die illa visitabit Dominus super militiam caeli in excelso et super reges
terrae qui sunt super terram

24:22 et congregabuntur in congregationem unius fascis in lacum et cludentur ibi in
carcerem et post multos dies visitabuntur

24:23 et erubescet luna et confundetur sol cum regnaverit Dominus exercituum in monte
Sion et in Hierusalem et in conspectu senum suorum fuerit glorificatus

25:1 Domine Deus meus es tu exaltabo te confitebor nomini tuo quoniam fecisti mirabilia
cogitationes antiquas fideles amen

25:2 quia posuisti civitatem in tumulum urbem fortem in ruinam domum alienorum ut
non sit civitas et in sempiternum non aedificetur

25:3 super hoc laudabit te populus fortis civitas gentium robustarum timebit te

25:4 quia factus es fortitudo pauperi fortitudo egeno in tribulatione sua spes a turbine
umbraculum ab aestu spiritus enim robustorum quasi turbo inpellens parietem

25:5 sicut aestum in siti tumultum alienorum humiliabis et quasi calore sub nube torrente
propaginem fortium marcescere facies

25:6 et faciet Dominus exercituum omnibus populis in monte hoc convivium pinguium
convivium vindemiae pinguium medullatorum vindemiae defecatae

25:7 et praecipitabit in monte isto faciem vinculi conligati super omnes populos et telam
quam orditus est super universas nationes

25:8 praecipitabit mortem in sempiternum et auferet Dominus Deus lacrimam ab omni
facie et obprobrium populi sui auferet de universa terra quia Dominus locutus est

25:9 et dicet in die illa ecce Deus noster iste expectavimus eum et salvabit nos iste
Dominus sustinuimus eum exultabimus et laetabimur in salutari eius

25:10 quia requiescet manus Domini in monte isto et triturabitur Moab sub eo sicuti
teruntur paleae in plaustro

25:11 et extendet manus suas sub eo sicut extendit natans ad natandum et humiliabit
gloriam eius cum adlisione manuum eius

25:12 et munimenta sublimium murorum tuorum concident et humiliabuntur et
detrahentur in terram usque ad pulverem

26:1 in die illa cantabitur canticum istud in terra Iuda urbs fortitudinis nostrae salvator
ponetur in ea murus et antemurale

26:2 aperite portas et ingrediatur gens iusta custodiens veritatem

26:3 vetus error abiit servabis pacem pacem quia in te speravimus

26:4 sperastis in Domino in saeculis aeternis in Domino Deo forti in perpetuum

26:5 quia incurvabit habitantes in excelso civitatem sublimem humiliabit humiliabit eam
usque ad terram detrahet eam usque ad pulverem

26:6 conculcabit eam pes pedes pauperis gressus egenorum

26:7 semita iusti recta est rectus callis iusti ad ambulandum

26:8 et in semita iudiciorum tuorum Domine sustinuimus te nomen tuum et memoriale
tuum in desiderio animae

26:9 anima mea desideravit te in nocte sed et spiritu meo in praecordiis meis de mane
vigilabo ad te cum feceris iudicia tua in terra iustitiam discent habitatores orbis

26:10 misereamur impio et non discet iustitiam in terra sanctorum inique gessit et non
videbit gloriam Domini

26:11 Domine exaltetur manus tua et non videant videant et confundantur zelantes populi
et ignis hostes tuos devoret

26:12 Domine dabis pacem nobis omnia enim opera nostra operatus es nobis

26:13 Domine Deus noster possederunt nos domini absque te tantum in te recordemur
nominis tui

26:14 morientes non vivant gigantes non resurgant propterea visitasti et contrivisti eos et
perdidisti omnem memoriam eorum

26:15 indulsisti genti Domine indulsisti genti numquid glorificatus es elongasti omnes
terminos terrae

26:16 Domine in angustia requisierunt te in tribulatione murmuris doctrina tua eis

26:17 sicut quae concipit cum adpropinquaverit ad partum dolens clamat in doloribus suis
sic facti sumus a facie tua Domine

26:18 concepimus et quasi parturivimus et peperimus spiritum salutes non fecimus in
terra ideo non ceciderunt habitatores terrae

26:19 vivent mortui tui interfecti mei resurgent expergiscimini et laudate qui habitatis in
pulvere quia ros lucis ros tuus et terram gigantum detrahes in ruinam

26:20 vade populus meus intra in cubicula tua claude ostia tua super te abscondere
modicum ad momentum donec pertranseat indignatio

26:21 ecce enim Dominus egreditur de loco suo ut visitet iniquitatem habitatoris terrae
contra eum et revelabit terra sanguinem suum et non operiet ultra interfectos suos

27:1 in die illo visitabit Dominus in gladio suo duro et grandi et forti super Leviathan
serpentem vectem et super Leviathan serpentem tortuosum et occidet cetum qui in mari
est

27:2 in die illa vinea meri cantabit ei

27:3 ego Dominus qui servo eam repente propinabo ei ne forte visitetur contra eam nocte
et die servo eam

27:4 indignatio non est mihi quis dabit me spinam et veprem in proelio gradiar super eam
succendam eam pariter

27:5 an potius tenebit fortitudinem meam faciet pacem mihi pacem faciet mihi

27:6 qui egrediuntur impetu ad Iacob florebit et germinabit Israhel et implebunt faciem
orbis semine

27:7 numquid iuxta plagam percutientis se percussit eum aut sicut occidit interfectos eius
sic occisus est

27:8 in mensura contra mensuram cum abiecta fuerit iudicabis eam meditata est in spiritu
suo duro per diem aestus

27:9 idcirco super hoc dimittetur iniquitas domui Iacob et iste omnis fructus ut auferatur
peccatum eius cum posuerit omnes lapides altaris sicut lapides cineris adlisos non stabunt
luci et delubra

27:10 civitas enim munita desolata erit speciosa relinquetur et dimittetur quasi desertum
ibi pascetur vitulus et ibi accubabit et consumet summitates eius

27:11 in siccitate messis illius conterentur mulieres venientes et docentes eam non est
enim populus sapiens propterea non miserebitur eius qui fecit eum et qui formavit eum
non parcet ei

27:12 et erit in die illa percutiet Dominus ab alveo Fluminis usque ad torrentem Aegypti
et vos congregabimini unus et unus filii Israhel

27:13 et erit in die illa clangetur in tuba magna et venient qui perditi fuerant de terra
Assyriorum et qui eiecti erant in terra Aegypti et adorabunt Dominum in monte sancto in
Hierusalem

28:1 vae coronae superbiae ebriis Ephraim et flori decidenti gloriae exultationis eius qui
erant in vertice vallis pinguissimae errantes a vino

28:2 ecce validus et fortis Domini sicut impetus grandinis turbo confringens sicut impetus
aquarum multarum inundantium et emissarum super terram spatiosam

28:3 pedibus conculcabitur corona superbiae ebriorum Ephraim

28:4 et erit flos decidens gloriae exultationis eius qui est super verticem vallis pinguium
quasi temporaneum ante maturitatem autumni quod cum aspexerit videns statim ut manu
tenuerit devorabit illud

28:5 in die illa erit Dominus exercituum corona gloriae et sertum exultationis residuo
populi sui

28:6 et spiritus iudicii sedenti super iudicium et fortitudo revertentibus de bello ad portam

28:7 verum hii quoque prae vino nescierunt et prae ebrietate erraverunt sacerdos et
propheta nescierunt prae ebrietate absorti sunt a vino erraverunt in ebrietate nescierunt
videntem ignoraverunt iudicium

28:8 omnes enim mensae repletae sunt vomitu sordiumque ita ut non esset ultra locus

28:9 quem docebit scientiam et quem intellegere faciet auditum ablactatos a lacte apulsos
ab uberibus

28:10 quia manda remanda manda remanda expecta reexpecta expecta reexpecta
modicum ibi modicum ibi

28:11 in loquella enim labii et lingua altera loquetur ad populum istum

28:12 cui dixit haec requies reficite lassum et hoc est meum refrigerium et noluerunt
audire

28:13 et erit eis verbum Domini manda remanda manda remanda expecta reexpecta
expecta reexpecta modicum ibi modicum ibi ut vadant et cadant retrorsum et conterantur
et inlaqueentur et capiantur

28:14 propter hoc audite verbum Domini viri inlusores qui dominamini super populum
meum qui est in Hierusalem

28:15 dixistis enim percussimus foedus cum morte et cum inferno fecimus pactum
flagellum inundans cum transierit non veniet super nos quia posuimus mendacium spem
nostram et mendacio protecti sumus

28:16 idcirco haec dicit Dominus Deus ecce ego mittam in fundamentis Sion lapidem
lapidem probatum angularem pretiosum in fundamento fundatum qui crediderit non
festinet

28:17 et ponam iudicium in pondere et iustitiam in mensura et subvertet grando spem
mendacii et protectionem aquae inundabunt

28:18 et delebitur foedus vestrum cum morte et pactum vestrum cum inferno non stabit
flagellum inundans cum transierit eritis ei in conculcationem

28:19 quandocumque pertransierit tollet vos quoniam mane diluculo pertransibit in die et
in nocte et tantummodo sola vexatio intellectum dabit auditui

28:20 coangustatum est enim stratum ita ut alter decidat et pallium breve utrumque
operire non potest

28:21 sicut enim in monte Divisionum stabit Dominus sicut in valle quae est in Gabao
irascetur ut faciat opus suum alienum opus eius ut operetur opus suum peregrinum est
opus ab eo

28:22 et nunc nolite inludere ne forte constringantur vincula vestra consummationem
enim et adbreviationem audivi a Domino Deo exercituum super universam terram

28:23 auribus percipite et audite vocem meam adtendite et audite eloquium meum

28:24 numquid tota die arabit arans ut serat proscindet et sariet humum suam

28:25 nonne cum adaequaverit faciem eius seret gith et cyminum sparget et ponet
triticum per ordinem et hordeum et milium et viciam in finibus suis

28:26 et erudiet eum illud in iudicio Deus suus docebit eum illud

28:27 non enim in serris triturabitur gith nec rota plaustri super cyminum circumiet sed in
virga excutietur gith et cyminum in baculo

28:28 panis autem comminuetur verum non in perpetuum triturans triturabit illum neque
vexabit eum rota plaustri nec in ungulis suis comminuet eum

28:29 et hoc a Domino Deo exercituum exivit ut mirabile faceret consilium et
magnificaret iustitiam

29:1 vae Arihel Arihel civitas quam circumdedit David additus est annus ad annum
sollemnitates evolutae sunt

29:2 et circumvallabo Arihel et erit tristis et maerens et erit mihi quasi Arihel

29:3 et circumdabo quasi spheram in circuitu tuo et iaciam contra te aggerem et
munimenta ponam in obsidionem tuam

29:4 humiliaberis de terra loqueris et de humo audietur eloquium tuum et erit quasi
pythonis de terra vox tua et de humo eloquium tuum mussitabit

29:5 et erit sicut pulvis tenuis multitudo ventilantium te et sicut favilla pertransiens
multitudo eorum qui contra te praevaluerunt

29:6 eritque repente confestim a Domino exercituum visitabitur in tonitru et commotione
terrae et voce magna turbinis et tempestatis et flammae ignis devorantis

29:7 et erit sicut somnium visionis nocturnae multitudo omnium gentium quae
dimicaverunt contra Arihel et omnes qui militaverunt et obsederunt et praevaluerunt
adversus eam

29:8 et sicuti somniat esuriens et comedit cum autem fuerit expertus vacua est anima eius
et sicut somniat sitiens et bibit et postquam fuerit expergefactus lassus adhuc sitit et
anima eius vacua est sic erit multitudo omnium gentium quae dimicaverunt contra
montem Sion

29:9 obstupescite et admiramini fluctuate et vacillate inebriamini et non a vino movemini
et non ebrietate

29:10 quoniam miscuit vobis Dominus spiritum soporis claudet oculos vestros prophetas
et principes vestros qui vident visiones operiet

29:11 et erit vobis visio omnium sicut verba libri signati quem cum dederint scienti
litteras dicent lege istum et respondebit non possum signatus est enim

29:12 et dabitur liber nescienti litteras diceturque ei lege et respondebit nescio litteras

29:13 et dixit Dominus eo quod adpropinquat populus iste ore suo et labiis suis glorificat
me cor autem eius longe est a me et timuerunt me mandato hominum et doctrinis

29:14 ideo ecce ego addam ut admirationem faciam populo huic miraculo grandi et
stupendo peribit enim sapientia a sapientibus eius et intellectus prudentium eius
abscondetur

29:15 vae qui profundi estis corde ut a Domino abscondatis consilium quorum sunt in
tenebris opera et dicunt quis videt nos et quis novit nos

29:16 perversa est haec vestra cogitatio quasi lutum contra figulum cogitet et dicat opus
factori suo non fecisti me et figmentum dicat fictori suo non intellegis

29:17 nonne adhuc in modico et in brevi convertetur Libanus in Chermel et Chermel in
saltum reputabitur

29:18 et audient in die illa surdi verba libri et de tenebris et caligine oculi caecorum
videbunt

29:19 et addent mites in Domino laetitiam et pauperes homines in Sancto Israhel
exultabunt

29:20 quoniam defecit qui praevalebat consummatus est inlusor et succisi sunt omnes qui
vigilabant super iniquitatem

29:21 qui peccare faciebant homines in verbo et arguentem in porta subplantabant et
declinaverunt frustra a iusto

29:22 propter hoc haec dicit Dominus ad domum Iacob qui redemit Abraham non modo
confundetur Iacob nec modo vultus eius erubescet

29:23 sed cum viderit filios suos opera manuum mearum in medio sui sanctificantes
nomen meum et sanctificabunt Sanctum Iacob et Deum Israhel praedicabunt

29:24 et scient errantes spiritu intellectum et mussitatores discent legem

30:1 vae filii desertores dicit Dominus ut faceretis consilium et non ex me et ordiremini
telam et non per spiritum meum ut adderetur peccatum super peccatum

30:2 qui ambulatis ut descendatis in Aegyptum et os meum non interrogastis sperantes
auxilium in fortitudine Pharao et habentes fiduciam in umbra Aegypti

30:3 et erit vobis fortitudo Pharaonis in confusionem et fiducia umbrae Aegypti in
ignominiam

30:4 erant enim in Tanis principes tui et nuntii tui usque ad Anes pervenerunt

30:5 omnes confusi sunt super populo qui eis prodesse non potuit non fuerunt in auxilium
et in aliquam utilitatem sed in confusionem et obprobrium

30:6 onus iumentorum austri in terra tribulationis et angustiae leaena et leo ex eis vipera
et regulus volans portantes super umeros iumentorum divitias suas et super gibbum
camelorum thesauros suos ad populum qui eis prodesse non poterit

30:7 Aegyptus enim frustra et vane auxiliabitur ideo clamavi super hoc superbia tantum
est quiesce

30:8 nunc ingressus scribe eis super buxum et in libro diligenter exara illud et erit in die
novissimo in testimonium usque ad aeternum

30:9 populus enim ad iracundiam provocans est et filii mendaces filii nolentes audire
legem Domini

30:10 qui dicunt videntibus nolite videre et aspicientibus nolite aspicere nobis ea quae
recta sunt loquimini nobis placentia videte nobis errores

30:11 auferte a me viam declinate a me semitam cesset a facie nostra Sanctus Israhel

30:12 propterea haec dicit Sanctus Israhel pro eo quod reprobastis verbum hoc et
sperastis in calumniam et tumultum et innixi estis super eo

30:13 propterea erit vobis iniquitas haec sicut interruptio cadens et requisita in muro
excelso quoniam subito dum non speratur veniet contritio eius

30:14 et comminuetur sicut conteritur lagoena figuli contritione pervalida et non
invenietur de fragmentis eius testa in qua portetur igniculus de incendio aut hauriatur
parum aquae de fovea

30:15 quia haec dicit Dominus Deus Sanctus Israhel si revertamini et quiescatis salvi
eritis in silentio et in spe erit fortitudo vestra et noluistis

30:16 et dixistis nequaquam sed ad equos fugiemus ideo fugietis et super veloces
ascendemus ideo veloces erunt qui persequentur vos

30:17 mille homines a facie terroris unius et a facie terroris quinque fugietis donec
relinquamini quasi malus navis in vertice montis et quasi signum super collem

30:18 propterea expectat Dominus ut misereatur vestri et ideo exaltabitur parcens vobis
quia Deus iudicii Dominus beati omnes qui expectant eum

30:19 populus enim Sion habitabit in Hierusalem plorans nequaquam plorabis miserans
miserebitur tui ad vocem clamoris tui statim ut audierit respondebit tibi

30:20 et dabit vobis Dominus panem artum et aquam brevem et non faciet avolare a te
ultra doctorem tuum et erunt oculi tui videntes praeceptorem tuum

30:21 et aures tuae audient verbum post tergum monentis haec via ambulate in ea neque
ad dexteram neque ad sinistram

30:22 et contaminabis lamminas sculptilium argenti tui et vestimentum conflatilis auri tui
et disperges ea sicut inmunditiam menstruatae egredere dices ei

30:23 et dabitur pluvia semini tuo ubicumque seminaveris in terra et panis frugum terrae
erit uberrimus et pinguis pascetur in possessione tua in die illo agnus spatiose

30:24 et tauri tui et pulli asinorum qui operantur terram commixtum migma comedent sic
in area ut ventilatum est

30:25 et erunt super omnem montem excelsum et super omnem collem elevatum rivi
currentium aquarum in die interfectionis multorum cum ceciderint turres

30:26 et erit lux lunae sicut lux solis et lux solis erit septempliciter sicut lux septem
dierum in die qua alligaverit Dominus vulnus populi sui et percussuram plagae eius
sanaverit

30:27 ecce nomen Domini venit de longinquo ardens furor eius et gravis ad portandum
labia eius repleta sunt indignatione et lingua eius quasi ignis devorans

30:28 spiritus eius velut torrens inundans usque ad medium colli ad perdendas gentes in
nihilum et frenum erroris quod erat in maxillis populorum

30:29 canticum erit vobis sicut nox sanctificatae sollemnitatis et laetitia cordis sicut qui
pergit cum tibia ut intret in montem Domini ad Fortem Israhel

30:30 et auditam faciet Dominus gloriam vocis suae et terrorem brachii sui ostendet in
comminatione furoris et flamma ignis devorantis adlidet in turbine et in lapide grandinis

30:31 a voce enim Domini pavebit Assur virga percussus

30:32 et erit transitus virgae fundatus quam requiescere faciet Dominus super eum in
tympanis et in citharis et in bellis praecipuis expugnabit eos

30:33 praeparata est enim ab heri Thofeth a rege praeparata profunda et dilatata
nutrimenta eius ignis et ligna multa flatus Domini sicut torrens sulphuris succendens eam

31:1 vae qui descendunt in Aegyptum ad auxilium in equis sperantes et habentes
fiduciam super quadrigis quia multae sunt et super equitibus quia praevalidi nimis et non
sunt confisi super Sanctum Israhel et Dominum non requisierunt

31:2 ipse autem sapiens adduxit malum et verba sua non abstulit et consurget contra
domum pessimorum et contra auxilium operantium iniquitatem

31:3 Aegyptus homo et non deus et equi eorum caro et non spiritus et Dominus inclinabit
manum suam et corruet auxiliator et cadet cui praestatur auxilium simulque omnes
consumentur

31:4 quia haec dicit Dominus ad me quomodo si rugiat leo et catulus leonis super
praedam suam cum occurrerit ei multitudo pastorum a voce eorum non formidabit et a
multitudine eorum non pavebit sic descendet Dominus exercituum ut proelietur super
montem Sion et super collem eius

31:5 sicut aves volantes sic proteget Dominus exercituum Hierusalem protegens et
liberans transiens et salvans

31:6 convertimini sicut in profundum recesseratis filii Israhel

31:7 in die enim illa abiciet vir idola argenti sui et idola auri sui quae fecerunt vobis
manus vestrae in peccatum

31:8 et cadet Assur in gladio non viri et gladius non hominis vorabit eum et fugiet non a
facie gladii et iuvenes eius vectigales erunt

31:9 et fortitudo eius a terrore transibit et pavebunt fugientes principes eius dixit
Dominus cuius ignis est in Sion et caminus eius in Hierusalem

32:1 ecce in iustitia regnabit rex et principes in iudicio praeerunt

32:2 et erit vir sicut qui absconditur a vento et celat se a tempestate sicut rivi aquarum in
siti et umbra petrae prominentis in terra deserta

32:3 non caligabunt oculi videntium et aures audientium diligenter auscultabunt

32:4 et cor stultorum intelleget scientiam et lingua balborum velociter loquetur et plane

32:5 non vocabitur ultra is qui insipiens est princeps neque fraudulentus appellabitur
maior

32:6 stultus enim fatua loquetur et cor eius faciet iniquitatem ut perficiat simulationem et
loquatur ad Dominum fraudulenter et vacuefaciat animam esurientis et potum sitienti
auferat

32:7 fraudulenti vasa pessima sunt ipse enim cogitationes concinnavit ad perdendos mites
in sermone mendacii cum loqueretur pauper iudicium

32:8 princeps vero ea quae digna sunt principe cogitavit et ipse super duces stabit

32:9 mulieres opulentae surgite et audite vocem meam filiae confidentes percipite auribus
eloquium meum

32:10 post dies et annum et vos conturbabimini confidentes consummata est enim
vindemia collectio ultra non veniet

32:11 obstupescite opulentae conturbamini confidentes exuite vos et confundimini
accingite lumbos vestros

32:12 super ubera plangite super regione desiderabili super vinea fertili

32:13 super humum populi mei spina et vepres ascendent quanto magis super omnes
domos gaudii civitatis exultantis

32:14 domus enim dimissa est multitudo urbis relicta est tenebrae et palpatio factae sunt
super speluncas usque in aeternum gaudium onagrorum pascua gregum

32:15 donec effundatur super nos spiritus de excelso et erit desertum in Chermel et
Chermel in saltum reputabitur

32:16 et habitabit in solitudine iudicium et iustitia in Chermel sedebit

32:17 et erit opus iustitiae pax et cultus iustitiae silentium et securitas usque in
sempiternum

32:18 et sedebit populus meus in pulchritudine pacis et in tabernaculis fiduciae et in
requie opulenta

32:19 grando autem in descensione saltus et humilitate humiliabitur civitas

32:20 beati qui seminatis super omnes aquas inmittentes pedem bovis et asini

33:1 vae qui praedaris nonne et ipse praedaberis et qui spernis nonne et ipse sperneris
cum consummaveris depraedationem depraedaberis cum fatigatus desiveris contemnere
contemneris

33:2 Domine miserere nostri te expectavimus esto brachium eorum in mane et salus
nostra in tempore tribulationis

33:3 a voce angeli fugerunt populi ab exaltatione tua dispersae sunt gentes

33:4 et congregabuntur spolia vestra sicut colligitur brucus velut cum fossae plenae
fuerint de eo

33:5 magnificatus est Dominus quoniam habitavit in excelso implevit Sion iudicio et
iustitia

33:6 et erit fides in temporibus tuis divitiae salutis sapientia et scientia timor Domini ipse
thesaurus eius

33:7 ecce videntes clamabunt foris angeli pacis amare flebunt

33:8 dissipatae sunt viae cessavit transiens per semitam irritum factum est pactum
proiecit civitates non reputavit homines

33:9 luxit et elanguit terra confusus est Libanus et obsorduit et factus est Saron sicut
desertum et concussa est Basan et Carmelus

33:10 nunc consurgam dicit Dominus nunc exaltabor nunc sublevabor

33:11 concipietis ardorem parietis stipulam spiritus vester ut ignis vorabit vos

33:12 et erunt populi quasi de incendio cinis spinae congregatae igni conburentur

33:13 audite qui longe estis quae fecerim et cognoscite vicini fortitudinem meam

33:14 conterriti sunt in Sion peccatores possedit tremor hypocritas quis poterit habitare de
vobis cum igne devorante quis habitabit ex vobis cum ardoribus sempiternis

33:15 qui ambulat in iustitiis et loquitur veritates qui proicit avaritiam ex calumnia et
excutit manus suas ab omni munere qui obturat aures suas ne audiat sanguinem et claudit
oculos suos ne videat malum

33:16 iste in excelsis habitabit munimenta saxorum sublimitas eius panis ei datus est
aquae eius fideles sunt

33:17 regem in decore suo videbunt oculi eius cernent terram de longe

33:18 cor tuum meditabitur timorem ubi est litteratus ubi legis verba ponderans ubi
doctor parvulorum

33:19 populum inpudentem non videbis populum alti sermonis ita ut non possis
intellegere disertitudinem linguae eius in quo nulla est sapientia

33:20 respice Sion civitatem sollemnitatis nostrae oculi tui videbunt Hierusalem
habitationem opulentam tabernaculum quod nequaquam transferri poterit nec auferentur
clavi eius in sempiternum et omnes funiculi eius non rumpentur

33:21 quia solummodo ibi magnificus Dominus noster locus fluviorum rivi latissimi et
patentes non transibit per eum navis remigum neque trieris magna transgredietur eum

33:22 Dominus enim iudex noster Dominus legifer noster Dominus rex noster ipse
salvabit nos

33:23 laxati sunt funiculi tui sed non praevalebunt sic erit malus tuus ut dilatare signum
non queas tunc dividentur spolia praedarum multarum claudi diripient rapinam

33:24 nec dicet vicinus elangui populus qui habitat in ea auferetur ab eo iniquitas

34:1 accedite gentes et audite et populi adtendite audiat terra et plenitudo eius orbis et
omne germen eius

34:2 quia indignatio Domini super omnes gentes et furor super universam militiam eorum
interfecit eos et dedit eos in occisionem

34:3 interfecti eorum proicientur et de cadaveribus eorum ascendet fetor tabescent
montes sanguine eorum

34:4 et tabescet omnis militia caelorum et conplicabuntur sicut liber caeli et omnis militia
eorum defluet sicut defluit folium de vinea et de ficu

34:5 quoniam inebriatus est in caelo gladius meus ecce super Idumeam descendet et
super populum interfectionis meae ad iudicium

34:6 gladius Domini repletus est sanguine incrassatus est adipe de sanguine agnorum et
hircorum de sanguine medullatorum arietum victima enim Domini in Bosra et interfectio
magna in terra Edom

34:7 et descendent unicornes cum eis et tauri cum potentibus inebriabitur terra eorum
sanguine et humus eorum adipe pinguium

34:8 quia dies ultionis Domini annus retributionum iudicii Sion

34:9 et convertentur torrentes eius in picem et humus eius in sulphur et erit terra eius in
picem ardentem

34:10 nocte et die non extinguetur in sempiternum ascendet fumus eius a generatione in
generationem desolabitur in saeculum saeculorum non erit transiens per eam

34:11 et possidebunt illam onocrotalus et ericius et ibis et corvus habitabunt in ea et
extendetur super eam mensura ut redigatur ad nihilum et perpendiculum in desolationem

34:12 nobiles eius non erunt ibi regem potius invocabunt et omnes principes eius erunt in
nihilum

34:13 et orientur in domibus eius spinae et urticae et paliurus in munitionibus eius et erit
cubile draconum et pascua strutionum

34:14 et occurrent daemonia onocentauris et pilosus clamabit alter ad alterum ibi cubavit
lamia et invenit sibi requiem

34:15 ibi habuit foveam ericius et enutrivit catulos et circumfodit et fovit in umbra eius
illuc congregati sunt milvi alter ad alterum

34:16 requirite diligenter in libro Domini et legite unum ex eis non defuit alter ad alterum
non quaesivit quia quod ex ore meo procedit ille mandavit et spiritus eius ipse
congregavit ea

34:17 et ipse misit eis sortem et manus eius divisit eam illis in mensuram usque in
aeternum possidebunt eam in generatione et generatione habitabunt in ea

35:1 laetabitur deserta et invia et exultabit solitudo et florebit quasi lilium

35:2 germinans germinabit et exultabit laetabunda et laudans gloria Libani data est ei
decor Carmeli et Saron ipsi videbunt gloriam Domini et decorem Dei nostri

35:3 confortate manus dissolutas et genua debilia roborate

35:4 dicite pusillanimis confortamini nolite timere ecce Deus vester ultionem adducet
retributionis Deus ipse veniet et salvabit vos

35:5 tunc aperientur oculi caecorum et aures surdorum patebunt

35:6 tunc saliet sicut cervus claudus et aperta erit lingua mutorum quia scissae sunt in
deserto aquae et torrentes in solitudine

35:7 et quae erat arida in stagnum et sitiens in fontes aquarum in cubilibus in quibus prius
dracones habitabant orietur viror calami et iunci

35:8 et erit ibi semita et via et via sancta vocabitur non transibit per eam pollutus et haec
erit nobis directa via ita ut stulti non errent per eam

35:9 non erit ibi leo et mala bestia non ascendet per eam nec invenietur ibi et ambulabunt
qui liberati fuerint

35:10 et redempti a Domino convertentur et venient in Sion cum laude et laetitia
sempiterna super caput eorum gaudium et laetitiam obtinebunt et fugiet dolor et gemitus

36:1 et factum est in quartodecimo anno regis Ezechiae ascendit Sennacherib rex
Assyriorum super omnes civitates Iuda munitas et cepit eas

36:2 et misit rex Assyriorum Rabsacen de Lachis in Hierusalem ad regem Ezechiam in
manu gravi et stetit in aquaeductu piscinae superioris in via agri Fullonis

36:3 et egressus est ad eum Eliachim filius Helciae qui erat super domum et Sobna scriba
et Ioae filius Asaph a commentariis

36:4 et dixit ad eos Rabsaces dicite Ezechiae haec dicit rex magnus rex Assyriorum quae
est ista fiducia qua confidis

36:5 aut quo consilio vel fortitudine rebellare disponis super quem habes fiduciam quia
recessisti a me

36:6 ecce confidis super baculum harundineum confractum istum super Aegyptum cui si
innisus fuerit homo intrabit in manu eius et perforabit eam sic Pharao rex Aegypti
omnibus qui confidunt in eo

36:7 quod si responderis mihi in Domino Deo nostro confidimus nonne ipse est cuius
abstulit Ezechias excelsa et altaria et dixit Iudae et Hierusalem coram altari isto adorabitis

36:8 et nunc trade te domino meo regi Assyriorum et dabo tibi duo milia equorum nec
poteris ex te praebere ascensores eorum

36:9 et quomodo sustinebis faciem iudicis unius loci ex servis domini mei minoribus
quod si confidis in Aegypto in quadriga et in equitibus

36:10 et nunc numquid sine Domino ascendi ad terram istam ut disperderem eam
Dominus dixit ad me ascende super terram istam et disperde eam

36:11 et dixit Eliachim et Sobna et Ioae ad Rabsacen loquere ad servos tuos syra lingua
intellegimus enim ne loquaris ad nos iudaice in auribus populi qui est super murum

36:12 et dixit ad eos Rabsaces numquid ad dominum tuum et ad te misit me dominus
meus ut loquerer omnia verba ista et non potius ad viros qui sedent in muro ut comedant
stercora sua et bibant urinam pedum suorum vobiscum

36:13 et stetit Rabsaces et clamavit voce magna iudaice et dixit audite verba regis magni
regis Assyriorum

36:14 haec dicit rex non seducat vos Ezechias quia non poterit eruere vos

36:15 et non vobis tribuat fiduciam Ezechias super Domino dicens eruens liberabit nos
Dominus non dabitur civitas ista in manu regis Assyriorum

36:16 nolite audire Ezechiam haec enim dicit rex Assyriorum facite mecum
benedictionem et egredimini ad me et comedite unusquisque vineam suam et
unusquisque ficum suam et bibite unusquisque aquam cisternae suae

36:17 donec veniam et tollam vos ad terram quae est ut terra vestra terram frumenti et
vini terram panum et vinearum

36:18 ne conturbet vos Ezechias dicens Dominus liberabit nos numquid liberaverunt dii
gentium unusquisque terram suam de manu regis Assyriorum

36:19 ubi est deus Emath et Arfad ubi est deus Seffarvaim numquid liberaverunt
Samariam de manu mea

36:20 quis est ex omnibus diis terrarum istarum qui eruerit terram suam de manu mea ut
eruat Dominus Hierusalem de manu mea

36:21 et siluerunt et non responderunt ei verbum mandaverat enim rex dicens ne
respondeatis ei

36:22 et ingressus est Eliachim filius Helciae qui erat super domum et Sobna scriba et
Ioae filius Asaph a commentariis ad Ezechiam scissis vestibus et nuntiaverunt ei verba
Rabsacis

37:1 et factum est cum audisset rex Ezechias scidit vestimenta sua et obvolutus est sacco
et intravit in domum Domini

37:2 et misit Eliachim qui erat super domum et Sobnam scribam et seniores de
sacerdotibus opertos saccis ad Isaiam filium Amos prophetam

37:3 et dixerunt ad eum haec dicit Ezechias dies tribulationis et correptionis et
blasphemiae dies haec quia venerunt filii usque ad partum et virtus non est parienti

37:4 si quo modo audiat Dominus Deus tuus verba Rabsaces quem misit rex Assyriorum
dominus suus ad blasphemandum Deum viventem et obprobrandum sermonibus quos
audivit Dominus Deus tuus leva ergo orationem pro reliquiis quae reppertae sunt

37:5 et venerunt servi regis Ezechiae ad Isaiam

37:6 et dixit ad eos Isaias haec dicetis domino vestro haec dicit Dominus ne timeas a
facie verborum quae audisti quibus blasphemaverunt pueri regis Assyriorum me

37:7 ecce ego dabo ei spiritum et audiet nuntium et revertetur ad terram suam et corruere
eum faciam gladio in terra sua

37:8 reversus est autem Rabsaces et invenit regem Assyriorum proeliantem adversus
Lobna audierat enim quia profectus esset de Lachis

37:9 et audivit de Tharaca rege Aethiopiae dicentes egressus est ut pugnet contra te quod
cum audisset misit nuntios ad Ezechiam dicens

37:10 haec dicetis Ezechiae regi Iudae loquentes non te decipiat Deus tuus in quo tu
confidis dicens non dabitur Hierusalem in manu regis Assyriorum

37:11 ecce tu audisti omnia quae fecerunt reges Assyriorum omnibus terris quas
subverterunt et tu poteris liberari

37:12 numquid eruerunt eos dii gentium quos subverterunt patres mei Gozan et Aran et
Reseph et filios Eden qui erant in Thalassar

37:13 ubi est rex Emath et rex Arfad et rex urbis Seffarvaim Anahe et Ava

37:14 et tulit Ezechias libros de manu nuntiorum et legit eos et ascendit in domum
Domini et expandit eos Ezechias coram Domino

37:15 et oravit Ezechias ad Dominum dicens

37:16 Domine exercituum Deus Israhel qui sedes super cherubin tu es Deus solus
omnium regnorum terrae tu fecisti caelum et terram

37:17 inclina Domine aurem tuam et audi aperi Domine oculos tuos et vide et audi omnia
verba Sennacherib quae misit ad blasphemandum Deum viventem

37:18 vere enim Domine desertas fecerunt reges Assyriorum terras et regiones earum

37:19 et dederunt deos earum igni non enim erant dii sed opera manuum hominum
lignum et lapis et comminuerunt eos

37:20 et nunc Domine Deus noster salva nos de manu eius et cognoscant omnia regna
terrae quia tu es Dominus solus

37:21 et misit Isaias filius Amos ad Ezechiam dicens haec dicit Dominus Deus Israhel
pro quibus rogasti me de Sennacherib rege Assyriorum

37:22 hoc est verbum quod locutus est Dominus super eum despexit te subsannavit te
virgo filia Sion post te caput movit filia Hierusalem

37:23 cui exprobrasti et quem blasphemasti et super quem exaltasti vocem et levasti
altitudinem oculorum tuorum ad Sanctum Israhel

37:24 in manu servorum tuorum exprobrasti Domino et dixisti in multitudine
quadrigarum mearum ego ascendi altitudinem montium iuga Libani et succidam excelsa
cedrorum eius electas abietes illius et introibo altitudinem summitatis eius saltum
Carmeli eius

37:25 ego fodi et bibi aquam et exsiccavi vestigio pedis mei omnes rivos aggerum

37:26 numquid non audisti quae olim fecerim ei ex diebus antiquis ego plasmavi illud et
nunc adduxi et factum est in eradicationem collium conpugnantium et civitatum
munitarum

37:27 habitatores earum breviata manu contremuerunt et confusi sunt facti sunt sicut
faenum agri et gramen pascuae et herba tectorum quae exaruit antequam maturesceret

37:28 habitationem tuam et egressum tuum et introitum tuum cognovi et insaniam tuam
contra me

37:29 cum fureres adversum me superbia tua ascendit in aures meas ponam ergo
circulum in naribus tuis et frenum in labiis tuis et reducam te in viam per quam venisti

37:30 tibi autem hoc erit signum comede hoc anno quae sponte nascuntur et in anno
secundo pomis vescere in anno autem tertio seminate et metite et plantate vineas et
comedite fructum earum

37:31 et mittet id quod salvatum fuerit de domo Iuda et quod reliquum est radicem
deorsum et faciet fructum sursum

37:32 quia de Hierusalem exibunt reliquiae et salvatio de monte Sion zelus Domini
exercituum faciet istud

37:33 propterea haec dicit Dominus de rege Assyriorum non introibit civitatem hanc et
non iaciet ibi sagittam et non occupabit eam clypeus et non mittet in circuitu eius
aggerem

37:34 in via qua venit per eam revertetur et civitatem hanc non ingredietur dicit Dominus

37:35 et protegam civitatem istam ut salvem eam propter me et propter David servum
meum

37:36 egressus est autem angelus Domini et percussit in castris Assyriorum centum
octoginta quinque milia et surrexerunt mane et ecce omnes cadavera mortuorum

37:37 et egressus est et abiit et reversus est Sennacherib rex Assyriorum et habitavit in
Nineve

37:38 et factum est cum adoraret in templo Nesrach deum suum Adramelech et Sarasar
filii eius percusserunt eum gladio fugeruntque in terram Ararat et regnavit Asoraddon
filius eius pro eo

38:1 in diebus illis aegrotavit Ezechias usque ad mortem et introivit ad eum Isaias filius
Amos propheta et dixit ei haec dicit Dominus dispone domui tuae quia morieris tu et non
vives

38:2 et convertit Ezechias faciem suam ad parietem et oravit ad Dominum

38:3 et dixit obsecro Domine memento quaeso quomodo ambulaverim coram te in
veritate et in corde perfecto et quod bonum est in oculis tuis fecerim et flevit Ezechias
fletu magno

38:4 et factum est verbum Domini ad Isaiam dicens

38:5 vade et dic Ezechiae haec dicit Dominus Deus David patris tui audivi orationem
tuam vidi lacrimam tuam ecce ego adiciam super dies tuos quindecim annos

38:6 et de manu regis Assyriorum eruam te et civitatem istam et protegam eam

38:7 hoc autem tibi erit signum a Domino quia faciet Dominus verbum hoc quod locutus
est

38:8 ecce ego reverti faciam umbram linearum per quas descenderat in horologio Ahaz in
sole retrorsum decem lineis et reversus est sol decem lineis per gradus quos descenderat

38:9 scriptura Ezechiae regis Iuda cum aegrotasset et convaluisset de infirmitate sua

38:10 ego dixi in dimidio dierum meorum vadam ad portas inferi quaesivi residuum
annorum meorum

38:11 dixi non videbo Dominum Dominum in terra viventium non aspiciam hominem
ultra et habitatorem quievit

38:12 generatio mea ablata est et convoluta est a me quasi tabernaculum pastorum
praecisa est velut a texente vita mea dum adhuc ordirer succidit me de mane usque ad
vesperam finies me

38:13 sperabam usque ad mane quasi leo sic contrivit omnia ossa mea de mane usque ad
vesperam finies me

38:14 sicut pullus hirundinis sic clamabo meditabor ut columba adtenuati sunt oculi mei
suspicientes in excelsum Domine vim patior sponde pro me

38:15 quid dicam aut quid respondebit mihi cum ipse fecerit recogitabo omnes annos
meos in amaritudine animae meae

38:16 Domine sic vivitur et in talibus vita spiritus mei corripies me et vivificabis me

38:17 ecce in pace amaritudo mea amarissima tu autem eruisti animam meam ut non
periret proiecisti post tergum tuum omnia peccata mea

38:18 quia non infernus confitebitur tibi neque mors laudabit te non expectabunt qui
descendunt in lacum veritatem tuam

38:19 vivens vivens ipse confitebitur tibi sicut et ego hodie pater filiis notam faciet
veritatem tuam

38:20 Domine salvum me fac et psalmos nostros cantabimus cunctis diebus vitae nostrae
in domo Domini

38:21 et iussit Isaias ut tollerent massam de ficis et cataplasmarent super vulnus et
sanaretur

38:22 et dixit Ezechias quod erit signum quia ascendam in domo Domini

39:1 in tempore illo misit Marodach Baladan filius Baladan rex Babylonis libros et
munera ad Ezechiam audierat enim quod aegrotasset et convaluisset

39:2 laetatus est autem super eis Ezechias et ostendit eis cellam aromatum et argenti et
auri et odoramentorum et unguenti optimi et omnes apothecas supellectilis suae et
universa quae inventa sunt in thesauris eius non fuit verbum quod non ostenderet eis
Ezechias in domo sua et in omni potestate sua

39:3 introiit autem Isaias propheta ad regem Ezechiam et dixit ei quid dixerunt viri isti et
unde venerunt ad te et dixit Ezechias de terra longinqua venerunt ad me de Babylone

39:4 et dixit quid viderunt in domo tua et dixit Ezechias omnia quae in domo mea sunt
viderunt non fuit res quam non ostenderim eis in thesauris meis

39:5 et dixit Isaias ad Ezechiam audi verbum Domini exercituum

39:6 ecce dies venient et auferentur omnia quae in domo tua sunt et quae thesaurizaverunt
patres tui usque ad diem hanc in Babylonem non relinquetur quicquam dicit Dominus

39:7 et de filiis tuis qui exibunt de te quos genueris tollent et erunt eunuchi in palatio
regis Babylonis

39:8 et dixit Ezechias ad Isaiam bonum verbum Domini quod locutus est et dixit fiat
tantum pax et veritas in diebus meis

40:1 consolamini consolamini populus meus dicit Deus vester

40:2 loquimini ad cor Hierusalem et avocate eam quoniam conpleta est malitia eius
dimissa est iniquitas illius suscepit de manu Domini duplicia pro omnibus peccatis suis

40:3 vox clamantis in deserto parate viam Domini rectas facite in solitudine semitas Dei
nostri

40:4 omnis vallis exaltabitur et omnis mons et collis humiliabitur et erunt prava in directa
et aspera in vias planas

40:5 et revelabitur gloria Domini et videbit omnis caro pariter quod os Domini locutum
est

40:6 vox dicentis clama et dixi quid clamabo omnis caro faenum et omnis gloria eius
quasi flos agri

40:7 exsiccatum est faenum et cecidit flos quia spiritus Domini sufflavit in eo vere
faenum est populus

40:8 exsiccatum est faenum cecidit flos verbum autem Dei nostri stabit in aeternum

40:9 super montem excelsum ascende tu quae evangelizas Sion exalta in fortitudine
vocem tuam quae evangelizas Hierusalem exalta noli timere dic civitatibus Iudae ecce
Deus vester

40:10 ecce Dominus Deus in fortitudine veniet et brachium eius dominabitur ecce merces
eius cum eo et opus illius coram eo

40:11 sicut pastor gregem suum pascet in brachio suo congregabit agnos et in sinu suo
levabit fetas ipse portabit

40:12 quis mensus est pugillo aquas et caelos palmo ponderavit quis adpendit tribus
digitis molem terrae et libravit in pondere montes et colles in statera

40:13 quis adiuvit spiritum Domini aut quis consiliarius eius fuit et ostendit illi

40:14 cum quo iniit consilium et instruxit eum et docuit eum semitam iustitiae et erudivit
eum scientiam et viam prudentiae ostendit illi

40:15 ecce gentes quasi stilla situlae et quasi momentum staterae reputatae sunt ecce
insulae quasi pulvis exiguus

40:16 et Libanus non sufficiet ad succendendum et animalia eius non sufficient ad
holocaustum

40:17 omnes gentes quasi non sint sic sunt coram eo et quasi nihilum et inane reputatae
sunt ei

40:18 cui ergo similem fecistis Deum aut quam imaginem ponetis ei

40:19 numquid sculptile conflavit faber aut aurifex auro figuravit illud et lamminis
argenteis argentarius

40:20 forte lignum et inputribile elegit artifex sapiens quaerit quomodo statuat
simulacrum quod non moveatur

40:21 numquid non scietis numquid non audietis numquid non adnuntiatum est ab initio
vobis numquid non intellexistis fundamenta terrae

40:22 qui sedet super gyrum terrae et habitatores eius sunt quasi lucustae qui extendit
velut nihilum caelos et expandit eos sicut tabernaculum ad inhabitandum

40:23 qui dat secretorum scrutatores quasi non sint iudices terrae velut inane fecit

40:24 et quidem neque plantatos neque satos neque radicato in terra trunco eorum repente
flavit in eos et aruerunt et turbo quasi stipulam auferet eos

40:25 et cui adsimilastis me et adaequastis dicit Sanctus

40:26 levate in excelsum oculos vestros et videte quis creavit haec qui educit in numero
militiam eorum et omnes ex nomine vocat prae multitudine fortitudinis et roboris
virtutisque eius neque unum reliquum fuit

40:27 quare dicis Iacob et loqueris Israhel abscondita est via mea a Domino et a Deo meo
iudicium meum transibit

40:28 numquid nescis aut non audisti Deus sempiternus Dominus qui creavit terminos
terrae non deficiet neque laborabit nec est investigatio sapientiae eius

40:29 qui dat lasso virtutem et his qui non sunt fortitudinem et robur multiplicat

40:30 deficient pueri et laborabunt et iuvenes in infirmitate cadent

40:31 qui autem sperant in Domino mutabunt fortitudinem adsument pinnas sicut aquilae
current et non laborabunt ambulabunt et non deficient

41:1 taceant ad me insulae et gentes mutent fortitudinem accedant et tunc loquantur simul
ad iudicium propinquemus

41:2 quis suscitavit ab oriente iustum vocavit eum ut sequeretur se dabit in conspectu eius
gentes et reges obtinebit dabit quasi pulverem gladio eius sicut stipulam vento raptam
arcui eius

41:3 persequetur eos transibit in pace semita in pedibus eius non apparebit

41:4 quis haec operatus est et fecit vocans generationes ab exordio ego Dominus primus
et novissimus ego sum

41:5 viderunt insulae et timuerunt extrema terrae obstipuerunt adpropinquaverunt et
accesserunt

41:6 unusquisque proximo suo auxiliatur et fratri suo dicit confortare

41:7 confortabit faber aerarius percutiens malleo eum qui cudebat tunc temporis dicens
glutino bonum est et confortavit eum in clavis ut non moveatur

41:8 et tu Israhel serve meus Iacob quem elegi semen Abraham amici mei

41:9 in quo adprehendi te ab extremis terrae et a longinquis eius vocavi te et dixi tibi
servus meus es tu elegi te et non abieci te

41:10 ne timeas quia tecum sum ego ne declines quia ego Deus tuus confortavi te et
auxiliatus sum tui et suscepi te dextera iusti mei

41:11 ecce confundentur et erubescent omnes qui pugnant adversum te erunt quasi non
sint et peribunt viri qui contradicunt tibi

41:12 quaeres eos et non invenies viros rebelles tuos erunt quasi non sint et veluti
consumptio homines bellantes adversum te

41:13 quia ego Dominus Deus tuus adprehendens manum tuam dicensque tibi ne timeas
ego adiuvi te

41:14 noli timere vermis Iacob qui mortui estis ex Israhel ego auxiliatus sum tui dicit
Dominus et redemptor tuus Sanctus Israhel

41:15 ego posui te quasi plaustrum triturans novum habens rostra serrantia triturabis
montes et comminues et colles quasi pulverem pones

41:16 ventilabis eos et ventus tollet et turbo disperget eos et tu exultabis in Domino in
Sancto Israhel laetaberis

41:17 egeni et pauperes quaerunt aquas et non sunt lingua eorum siti aruit ego Dominus
exaudiam eos Deus Israhel non derelinquam eos

41:18 aperiam in supinis collibus flumina et in medio camporum fontes ponam desertum
in stagna aquarum et terram inviam in rivos aquarum

41:19 dabo in solitudine cedrum et spinam et myrtum et lignum olivae ponam in deserto
abietem ulmum et buxum simul

41:20 ut videant et sciant et recogitent et intellegant pariter quia manus Domini fecit hoc
et Sanctus Israhel creavit illud

41:21 prope facite iudicium vestrum dicit Dominus adferte si quid forte habetis dixit Rex
Iacob

41:22 accedant et nuntient nobis quaecumque ventura sunt priora quae fuerint nuntiate et
ponemus cor nostrum et sciemus novissima eorum et quae ventura sunt indicate nobis

41:23 adnuntiate quae ventura sunt in futurum et sciemus quia dii estis vos bene quoque
aut male si potestis facite et loquamur et videamus simul

41:24 ecce vos estis ex nihilo et opus vestrum ex eo quod non est abominatio est qui
elegit vos

41:25 suscitavi ab aquilone et venit ab ortu solis vocabit nomen meum et adducet
magistratus quasi lutum et velut plastes conculcans humum

41:26 quis adnuntiavit ab exordio ut sciamus et a principio ut dicamus iustus es non est
neque adnuntians neque praedicens neque audiens sermones vestros

41:27 primus ad Sion dicet ecce adsunt et Hierusalem evangelistam dabo

41:28 et vidi et non erat neque ex istis quisquam qui iniret consilium et interrogatus
responderet verbum

41:29 ecce omnes iniusti et vana opera eorum ventus et inane simulacra eorum

42:1 ecce servus meus suscipiam eum electus meus conplacuit sibi in illo anima mea dedi
spiritum meum super eum iudicium gentibus proferet

42:2 non clamabit neque accipiet personam nec audietur foris vox eius

42:3 calamum quassatum non conteret et linum fumigans non extinguet in veritate educet
iudicium

42:4 non erit tristis neque turbulentus donec ponat in terra iudicium et legem eius insulae
expectabunt

42:5 haec dicit Dominus Deus creans caelos et extendens eos firmans terram et quae
germinant ex ea dans flatum populo qui est super eam et spiritum calcantibus eam

42:6 ego Dominus vocavi te in iustitia et adprehendi manum tuam et servavi et dedi te in
foedus populi in lucem gentium

42:7 ut aperires oculos caecorum et educeres de conclusione vinctum de domo carceris
sedentes in tenebris

42:8 ego Dominus hoc est nomen meum gloriam meam alteri non dabo et laudem meam
sculptilibus

42:9 quae prima fuerant ecce venerunt nova quoque ego adnuntio antequam oriantur
audita vobis faciam

42:10 cantate Domino canticum novum laus eius ab extremis terrae qui descenditis in
mare et plenitudo eius insulae et habitatores earum

42:11 sublevetur desertum et civitates eius in domibus habitabit Cedar laudate habitatores
Petrae de vertice montium clamabunt

42:12 ponent Domino gloriam et laudem eius in insulis nuntiabunt

42:13 Dominus sicut fortis egredietur sicut vir proeliator suscitabit zelum vociferabitur et
clamabit super inimicos suos confortabitur

42:14 tacui semper silui patiens fui sicut pariens loquar dissipabo et absorbebo simul

42:15 desertos faciam montes et colles et omne gramen eorum exsiccabo et ponam
flumina in insulas et stagna arefaciam

42:16 et ducam caecos in via quam nesciunt in semitis quas ignoraverunt ambulare eos
faciam ponam tenebras coram eis in lucem et prava in recta haec verba feci eis et non
dereliqui eos

42:17 conversi sunt retrorsum confundantur confusione qui confidunt in sculptili qui
dicunt conflatili vos dii nostri

42:18 surdi audite et caeci intuemini ad videndum

42:19 quis caecus nisi servus meus et surdus nisi ad quem nuntios meos misi quis caecus
nisi qui venundatus est quis caecus nisi servus Domini

42:20 qui vides multa nonne custodies qui apertas habes aures nonne audies

42:21 et Dominus voluit ut sanctificaret eum et magnificaret legem et extolleret

42:22 ipse autem populus direptus et vastatus laqueus iuvenum omnes et in domibus
carcerum absconditi sunt facti sunt in rapinam nec est qui eruat in direptionem et non est
qui dicat redde

42:23 quis est in vobis qui audiat hoc adtendat et auscultet futura

42:24 quis dedit in direptionem Iacob et Israhel vastantibus nonne Dominus ipse cui
peccavimus et noluerunt in viis eius ambulare et non audierunt legem eius

42:25 et effudit super eum indignationem furoris sui et forte bellum et conbusit eum in
circuitu et non cognovit et succendit eum et non intellexit

43:1 et nunc haec dicit Dominus creans te Iacob et formans te Israhel noli timere quia
redemi te et vocavi nomine tuo meus es tu

43:2 cum transieris per aquas tecum ero et flumina non operient te cum ambulaveris in
igne non conbureris et flamma non ardebit in te

43:3 quia ego Dominus Deus tuus Sanctus Israhel salvator tuus dedi propitiationem tuam
Aegyptum Aethiopiam et Saba pro te

43:4 ex quo honorabilis factus es in oculis meis et gloriosus ego dilexi te et dabo homines
pro te et populos pro anima tua

43:5 noli timere quoniam tecum ego sum ab oriente adducam semen tuum et ab occidente
congregabo te

43:6 dicam aquiloni da et austro noli prohibere adfer filios meos de longinquo et filias
meas ab extremis terrae

43:7 et omnem qui invocat nomen meum in gloriam meam creavi eum et formavi eum et
feci eum

43:8 educ foras populum caecum et oculos habentem surdum et aures ei sunt

43:9 omnes gentes congregatae sunt simul et collectae sunt tribus quis in vobis adnuntiet
istud et quae prima sunt audire nos faciat dent testes eorum et iustificentur et audiant et
dicant vere

43:10 vos testes mei dicit Dominus et servus meus quem elegi ut sciatis et credatis mihi
et intellegatis quia ego ipse sum ante me non est formatus deus et post me non erit

43:11 ego sum ego sum Dominus et non est absque me salvator

43:12 ego adnuntiavi et salvavi auditum feci et non fuit in vobis alienus vos testes mei
dicit Dominus et ego Deus

43:13 et ab initio ego ipse et non est qui de manu mea eruat operabor et quis avertet illud

43:14 haec dicit Dominus redemptor vester Sanctus Israhel propter vos emisi Babylonem
et detraxi vectes universos et Chaldeos in navibus suis gloriantes

43:15 ego Dominus Sanctus vester creans Israhel Rex vester

43:16 haec dicit Dominus qui dedit in mari viam et in aquis torrentibus semitam

43:17 qui eduxit quadrigam et equum agmen et robustum simul obdormierunt nec
resurgent contriti sunt quasi linum et extincti sunt

43:18 ne memineritis priorum et antiqua ne intueamini

43:19 ecce ego facio nova et nunc orientur utique cognoscetis ea ponam in deserto viam
et in invio flumina

43:20 glorificabit me bestia agri dracones et strutiones quia dedi in deserto aquas flumina
in invio ut darem potum populo meo electo meo

43:21 populum istum formavi mihi laudem meam narrabit

43:22 non me invocasti Iacob nec laborasti in me Israhel

43:23 non obtulisti mihi arietem holocausti tui et victimis tuis non glorificasti me non te
servire feci in oblatione nec laborem tibi praebui in ture

43:24 non emisti mihi argento calamum et adipe victimarum tuarum non inebriasti me
verumtamen servire me fecisti in peccatis tuis praebuisti mihi laborem in iniquitatibus
tuis

43:25 ego sum ego sum ipse qui deleo iniquitates tuas propter me et peccatorum tuorum
non recordabor

43:26 reduc me in memoriam et iudicemur simul narra si quid habes ut iustificeris

43:27 pater tuus primus peccavit et interpretes tui praevaricati sunt in me

43:28 et contaminavi principes sanctos dedi ad internicionem Iacob et Israhel in
blasphemiam

44:1 et nunc audi Iacob serve meus et Israhel quem elegi

44:2 haec dicit Dominus faciens et formans te ab utero auxiliator tuus noli timere serve
meus Iacob et Rectissime quem elegi

44:3 effundam enim aquas super sitientem et fluenta super aridam effundam spiritum
meum super semen tuum et benedictionem meam super stirpem tuam

44:4 et germinabunt inter herbas quasi salices iuxta praeterfluentes aquas

44:5 iste dicet Domini ego sum et ille vocabit in nomine Iacob et hic scribet manu sua
Domino et in nomine Israhel adsimilabitur

44:6 haec dicit Dominus rex Israhel et redemptor eius Dominus exercituum ego primus et
ego novissimus et absque me non est deus

44:7 quis similis mei vocet et adnuntiet et ordinem exponat mihi ex quo constitui
populum antiquum ventura et quae futura sunt adnuntient eis

44:8 nolite timere neque conturbemini ex tunc audire te feci et adnuntiavi vos estis testes
mei numquid est deus absque me et formator quem ego non noverim

44:9 plastae idoli omnes nihil sunt et amantissima eorum non proderunt eis ipsi sunt
testes eorum quia non vident neque intellegunt ut confundantur

44:10 quis formavit deum et sculptile conflavit ad nihil utile

44:11 ecce omnes participes eius confundentur fabri enim sunt ex hominibus convenient
omnes stabunt et pavebunt et confundentur simul

44:12 faber ferrarius lima operatus est in prunis et in malleis formavit illud et operatus est
in brachio fortitudinis suae esuriet et deficiet non bibet aquam et lassescet

44:13 artifex lignarius extendit normam formavit illud in runcina fecit illud in
angularibus et in circino tornavit illud et fecit imaginem viri quasi speciosum hominem
habitantem in domo

44:14 succidit cedros tulit ilicem et quercum quae steterat inter ligna saltus plantavit
pinum quam pluvia nutrivit

44:15 et facta est hominibus in focum sumpsit ex eis et calefactus est et succendit et coxit
panes de reliquo autem operatus est deum et adoravit fecit sculptile et curvatus est ante
illud

44:16 medium eius conbusit igni et de medio eius carnes comedit coxit pulmentum et
saturatus est et calefactus est et dixit va calefactus sum vidi focum

44:17 reliquum autem eius deum fecit sculptile sibi curvatur ante illud et adorat illud et
obsecrat dicens libera me quia deus meus es tu

44:18 nescierunt neque intellexerunt lutati enim sunt ne videant oculi eorum et ne
intellegant corde suo

44:19 non recogitant in mente sua neque cognoscunt neque sentiunt ut dicant medietatem
eius conbusi igne et coxi super carbones eius panes coxi carnes et comedi et de reliquo
eius idolum faciam ante truncum ligni procidam

44:20 pars eius cinis est cor insipiens adoravit illud et non liberabit animam suam neque
dicet forte mendacium est in dextera mea

44:21 memento horum Iacob et Israhel quoniam servus meus es tu formavi te servus
meus es tu Israhel non oblivisceris mei

44:22 delevi ut nubem iniquitates tuas et quasi nebulam peccata tua revertere ad me
quoniam redemi te

44:23 laudate caeli quoniam fecit Dominus iubilate extrema terrae resonate montes
laudationem saltus et omne lignum eius quoniam redemit Dominus Iacob et Israhel
gloriabitur

44:24 haec dicit Dominus redemptor tuus et formator tuus ex utero ego sum Dominus
faciens omnia extendens caelos solus stabiliens terram et nullus mecum

44:25 irrita faciens signa divinorum et ariolos in furorem vertens convertens sapientes
retrorsum et scientiam eorum stultam faciens

44:26 suscitans verbum servi sui et consilium nuntiorum suorum conplens qui dico
Hierusalem habitaberis et civitatibus Iuda aedificabimini et deserta eius suscitabo

44:27 qui dico profundo desolare et flumina tua arefaciam

44:28 qui dico Cyro pastor meus es et omnem voluntatem meam conplebis qui dico
Hierusalem aedificaberis et templo fundaberis

45:1 haec dicit Dominus christo meo Cyro cuius adprehendi dexteram ut subiciam ante
faciem eius gentes et dorsa regum vertam et aperiam coram eo ianuas et portae non
cludentur

45:2 ego ante te ibo et gloriosos terrae humiliabo portas aereas conteram et vectes ferreos
confringam

45:3 et dabo tibi thesauros absconditos et arcana secretorum ut scias quia ego Dominus
qui voco nomen tuum Deus Israhel

45:4 propter servum meum Iacob et Israhel electum meum et vocavi te in nomine tuo
adsimilavi te et non cognovisti me

45:5 ego Dominus et non est amplius extra me non est deus accinxi te et non cognovisti
me

45:6 ut sciant hii qui ab ortu solis et qui ab occidente quoniam absque me non est ego
Dominus et non est alter

45:7 formans lucem et creans tenebras faciens pacem et creans malum ego Dominus
faciens omnia haec

45:8 rorate caeli desuper et nubes pluant iustum aperiatur terra et germinet salvatorem et
iustitia oriatur simul ego Dominus creavi eum

45:9 vae qui contradicit fictori suo testa de samiis terrae numquid dicet lutum figulo suo
quid facis et opus tuum absque manibus est

45:10 vae qui dicit patri quid generas et mulieri quid parturis

45:11 haec dicit Dominus Sanctus Israhel plastes eius ventura interrogate me super filios
meos et super opus manuum mearum mandastis mihi

45:12 ego feci terram et hominem super eam creavi ego manus meae tetenderunt caelos et
omni militiae eorum mandavi

45:13 ego suscitavi eum ad iustitiam et omnes vias eius dirigam ipse aedificabit civitatem
meam et captivitatem meam dimittet non in pretio neque in muneribus dicit Dominus
Deus exercituum

45:14 haec dicit Dominus labor Aegypti et negotiatio Aethiopiae et Sabaim viri sublimes
ad te transibunt et tui erunt post te ambulabunt vincti manicis pergent et te adorabunt
teque deprecabuntur tantum in te est Deus et non est absque te deus

45:15 vere tu es Deus absconditus Deus Israhel salvator

45:16 confusi sunt et erubuerunt omnes simul abierunt in confusione fabricatores errorum

45:17 Israhel salvatus est in Domino salute aeterna non confundemini et non erubescetis
usque in saeculum saeculi

45:18 quia haec dicit Dominus creans caelos ipse Deus formans terram et faciens eam
ipse plastes eius non in vanum creavit eam ut habitetur formavit eam ego Dominus et non
est alius

45:19 non in abscondito locutus sum in loco terrae tenebroso non dixi semini Iacob
frustra quaerite me ego Dominus loquens iustitiam adnuntians recta

45:20 congregamini et venite et accedite simul qui salvati estis ex gentibus nescierunt qui
levant lignum sculpturae suae et rogant deum non salvantem

45:21 adnuntiate et venite et consiliamini simul quis auditum fecit hoc ab initio ex tunc
praedixit illud numquid non ego Dominus et non est ultra Deus absque me Deus iustus et
salvans non est praeter me

45:22 convertimini ad me et salvi eritis omnes fines terrae quia ego Deus et non est alius

45:23 in memet ipso iuravi egredietur de ore meo iustitiae verbum et non revertetur quia
mihi curvabunt omnia genu et iurabit omnis lingua

45:24 ergo in Domino dicet meae sunt iustitiae et imperium ad eum venient et
confundentur omnes qui repugnant ei

45:25 in Domino iustificabitur et laudabitur omne semen Israhel

46:1 conflatus est Bel contritus est Nabo facta sunt simulacra eorum bestiis et iumentis
onera vestra gravi pondere usque ad lassitudinem

46:2 contabuerunt et contrita sunt simul non potuerunt salvare portantem et anima eorum
in captivitatem ibit

46:3 audite me domus Iacob et omne residuum domus Israhel qui portamini a meo utero
qui gestamini a mea vulva

46:4 usque ad senectam ego ipse et usque ad canos ego portabo ego feci et ego feram et
ego portabo et salvabo

46:5 cui adsimilastis me et adaequastis et conparastis me et fecistis similem

46:6 qui confertis aurum de sacculo et argentum statera ponderatis conducentes aurificem
ut faciat deum et procidunt et adorant

46:7 portant illud in umeris gestantes et ponentes in loco suo et stabit ac de loco suo non
movebitur sed et cum clamaverint ad eum non audiet de tribulatione non salvabit eos

46:8 mementote istud et fundamini redite praevaricatores ad cor

46:9 recordamini prioris saeculi quoniam ego sum Deus et non est ultra Deus nec est
similis mei

46:10 adnuntians ab exordio novissimum et ab initio quae necdum facta sunt dicens
consilium meum stabit et omnis voluntas mea fiet

46:11 vocans ab oriente avem et de terra longinqua virum voluntatis meae et locutus sum
et adducam illud creavi et faciam illud

46:12 audite me duro corde qui longe estis a iustitia

46:13 prope feci iustitiam meam non elongabitur et salus mea non morabitur dabo in Sion
salutem et Israheli gloriam meam

47:1 descende sede in pulverem virgo filia Babylon sede in terra non est solium filiae
Chaldeorum quia ultra non vocaberis mollis et tenera

47:2 tolle molam et mole farinam denuda turpitudinem tuam discoperi umerum revela
crus transi flumina

47:3 revelabitur ignominia tua et videbitur obprobrium tuum ultionem capiam et non
resistet mihi homo

47:4 redemptor noster Dominus exercituum nomen illius Sanctus Israhel

47:5 sede tace et intra in tenebras filia Chaldeorum quia non vocaberis ultra domina
regnorum

47:6 iratus sum super populum meum contaminavi hereditatem meam et dedi eos in
manu tua non posuisti eis misericordias super senem adgravasti iugum tuum valde

47:7 et dixisti in sempiternum ero domina non posuisti haec super cor tuum neque
recordata es novissimi tui

47:8 et nunc audi haec delicata et habitans confidenter quae dicis in corde tuo ego sum et
non est praeter me amplius non sedebo vidua et ignorabo sterilitatem

47:9 venient tibi duo haec subito in die una sterilitas et viduitas universa venerunt super
te propter multitudinem maleficiorum tuorum et propter duritiam incantatorum tuorum
vehementem

47:10 et fiduciam habuisti in malitia tua et dixisti non est qui videat me sapientia tua et
scientia tua haec decepit te et dixisti in corde tuo ego sum et praeter me non est altera

47:11 veniet super te malum et nescies ortum eius et inruet super te calamitas quam non
poteris expiare veniet super te repente miseria quam nescies

47:12 sta cum incantatoribus tuis et cum multitudine maleficiorum tuorum in quibus
laborasti ab adulescentia tua si forte quid prosit tibi aut si possis fieri fortior

47:13 defecisti in multitudine consiliorum tuorum stent et salvent te augures caeli qui
contemplabantur sidera et supputabant menses ut ex eis adnuntiarent ventura tibi

47:14 ecce facti sunt quasi stipula ignis conbusit eos non liberabunt animam suam de
manu flammae non sunt prunae quibus calefiant nec focus ut sedeant ad eum

47:15 sic facta sunt tibi in quibuscumque laboraveras negotiatores tui ab adulescentia tua
unusquisque in via sua erraverunt non est qui salvet te

48:1 audite hoc domus Iacob qui vocamini nomine Israhel et de aquis Iuda existis qui
iuratis in nomine Domini et Dei Israhel recordamini non in veritate neque in iustitia

48:2 de civitate enim sancta vocati sunt et super Deum Israhel constabiliti sunt Dominus
exercituum nomen eius

48:3 priora ex tunc adnuntiavi et ex ore meo exierunt et audita feci ea repente operatus
sum et venerunt

48:4 scivi enim quia durus es tu et nervus ferreus cervix tua et frons tua aerea

48:5 praedixi tibi ex tunc antequam venirent indicavi tibi ne forte diceres idola mea
fecerunt haec et sculptilia mea et conflatilia mandaverunt ista

48:6 quae audisti vide omnia vos autem non adnuntiastis audita feci tibi nova ex nunc et
conservata quae nescis

48:7 nunc creata sunt et non ex tunc et ante diem et non audisti ea ne forte dicas ecce
cognovi ea

48:8 neque audisti neque cognovisti neque ex tunc aperta est auris tua scio enim quia
praevaricans praevaricabis et transgressorem ex ventre vocavi te

48:9 propter nomen meum longe faciam furorem meum et laude mea infrenabo te ne
intereas

48:10 ecce excoxi te sed non quasi argentum elegi te in camino paupertatis

48:11 propter me propter me faciam ut non blasphemer et gloriam meam alteri non dabo

48:12 audi me Iacob et Israhel quem ego voco ego ipse ego primus et ego novissimus

48:13 manus quoque mea fundavit terram et dextera mea mensa est caelos ego vocabo
eos et stabunt simul

48:14 congregamini omnes vos et audite quis de eis adnuntiavit haec Dominus dilexit
eum faciet voluntatem suam in Babylone et brachium suum in Chaldeis

48:15 ego ego locutus sum et vocavi eum adduxi eum et directa est via eius

48:16 accedite ad me et audite hoc non a principio in abscondito locutus sum ex tempore
antequam fieret ibi eram et nunc Dominus Deus misit me et spiritus eius

48:17 haec dicit Dominus redemptor tuus Sanctus Israhel ego Dominus Deus tuus docens
te utilia gubernans te in via qua ambulas

48:18 utinam adtendisses mandata mea facta fuisset sicut flumen pax tua et iustitia tua
sicut gurgites maris

48:19 et fuisset quasi harena semen tuum et stirps uteri tui ut lapilli eius non interisset et
non fuisset adtritum nomen eius a facie mea

48:20 egredimini de Babylone fugite a Chaldeis in voce exultationis adnuntiate auditum
facite hoc efferte illud usque ad extrema terrae dicite redemit Dominus servum suum
Iacob

48:21 non sitierunt in deserto cum educeret eos aquam de petra produxit eis et scidit
petram et fluxerunt aquae

48:22 non est pax dicit Dominus impiis

49:1 audite insulae et adtendite populi de longe Dominus ab utero vocavit me de ventre
matris meae recordatus est nominis mei

49:2 et posuit os meum quasi gladium acutum in umbra manus suae protexit me et posuit
me sicut sagittam electam in faretra sua abscondit me

49:3 et dixit mihi servus meus es tu Israhel quia in te gloriabor

49:4 et ego dixi in vacuum laboravi sine causa et vane fortitudinem meam consumpsi
ergo iudicium meum cum Domino et opus meum cum Deo meo

49:5 et nunc dicit Dominus formans me ex utero servum sibi ut reducam Iacob ad eum et
Israhel non congregabitur et glorificatus sum in oculis Domini et Deus meus factus est
fortitudo mea

49:6 et dixit parum est ut sis mihi servus ad suscitandas tribus Iacob et feces Israhel
convertendas dedi te in lucem gentium ut sis salus mea usque ad extremum terrae

49:7 haec dicit Dominus redemptor Israhel Sanctus eius ad contemptibilem animam ad
abominatam gentem ad servum dominorum reges videbunt et consurgent principes et
adorabunt propter Dominum quia fidelis est et Sanctum Israhel qui elegit te

49:8 haec dicit Dominus in tempore placito exaudivi te et in die salutis auxiliatus sum tui
et servavi te et dedi te in foedus populi ut suscitares terram et possideres hereditates
dissipatas

49:9 ut diceres his qui vincti sunt exite et his qui in tenebris revelamini super vias
pascentur et in omnibus planis pascua eorum

49:10 non esurient neque sitient et non percutiet eos aestus et sol quia miserator eorum
reget eos et ad fontes aquarum portabit eos

49:11 et ponam omnes montes meos in viam et semitae meae exaltabuntur

49:12 ecce isti de longe venient et ecce illi ab aquilone et mari et isti de terra australi

49:13 laudate caeli et exulta terra iubilate montes laudem quia consolatus est Dominus
populum suum et pauperum suorum miserebitur

49:14 et dixit Sion dereliquit me Dominus et Dominus oblitus est mei

49:15 numquid oblivisci potest mulier infantem suum ut non misereatur filio uteri sui et
si illa oblita fuerit ego tamen non obliviscar tui

49:16 ecce in manibus meis descripsi te muri tui coram oculis meis semper

49:17 venerunt structores tui destruentes te et dissipantes a te exibunt

49:18 leva in circuitu oculos tuos et vide omnes isti congregati sunt venerunt tibi vivo
ego dicit Dominus quia omnibus his velut ornamento vestieris et circumdabis tibi eos
quasi sponsa

49:19 quia deserta tua et solitudines tuae et terra ruinae tuae nunc angusta erunt prae
habitatoribus et longe fugabuntur qui absorbebant te

49:20 adhuc dicent in auribus tuis filii sterilitatis tuae angustus mihi est locus fac spatium
mihi ut habitem

49:21 et dices in corde tuo quis genuit mihi istos ego sterilis et non pariens transmigrata
et captiva et istos quis enutrivit ego destituta et sola et isti ubi hic erant

49:22 haec dicit Dominus Deus ecce levo ad gentes manum meam et ad populos exaltabo
signum meum et adferent filios tuos in ulnis et filias tuas super umeros portabunt

49:23 et erunt reges nutricii tui et reginae nutrices tuae vultu in terra dimisso adorabunt te
et pulverem pedum tuorum lingent et scies quia ego Dominus super quo non
confundentur qui expectant eum

49:24 numquid tolletur a forte praeda aut quod captum fuerit a robusto salvum esse
poterit

49:25 quia haec dicit Dominus equidem et captivitas a forte tolletur et quod ablatum
fuerit a robusto salvabitur eos vero qui iudicaverunt te ego iudicabo et filios tuos ego
salvabo

49:26 et cibabo hostes tuos carnibus suis et quasi musto sanguine suo inebriabuntur et
sciet omnis caro quia ego Dominus salvans te et redemptor tuus Fortis Iacob

50:1 haec dicit Dominus quis est hic liber repudii matris vestrae quo dimisi eam aut quis
est creditor meus cui vendidi vos ecce in iniquitatibus vestris venditi estis et in sceleribus
vestris dimisi matrem vestram

50:2 quia veni et non erat vir vocavi et non erat qui audiret numquid adbreviata et parvula
facta est manus mea ut non possim redimere aut non est in me virtus ad liberandum ecce
in increpatione mea desertum faciam mare ponam flumina in siccum conputrescent pisces
sine aqua et morientur in siti

50:3 induam caelos tenebris et saccum ponam operimentum eorum

50:4 Dominus dedit mihi linguam eruditam ut sciam sustentare eum qui lassus est verbo
erigit mane mane erigit mihi aurem ut audiam quasi magistrum

50:5 Dominus Deus aperuit mihi aurem ego autem non contradico retrorsum non abii

50:6 corpus meum dedi percutientibus et genas meas vellentibus faciem meam non averti
ab increpantibus et conspuentibus

50:7 Dominus Deus auxiliator meus ideo non sum confusus ideo posui faciem meam ut
petram durissimam et scio quoniam non confundar

50:8 iuxta est qui iustificat me quis contradicet mihi stemus simul quis est adversarius
meus accedat ad me

50:9 ecce Dominus Deus auxiliator meus quis est qui condemnet me ecce omnes quasi
vestimentum conterentur tinea comedet eos

50:10 quis ex vobis timens Dominum audiens vocem servi sui qui ambulavit in tenebris
et non est lumen ei speret in nomine Domini et innitatur super Deum suum

50:11 ecce omnes vos accendentes ignem accincti flammis ambulate in lumine ignis
vestri et in flammis quas succendistis de manu mea factum est hoc vobis in doloribus
dormietis

51:1 audite me qui sequimini quod iustum est et quaeritis Dominum adtendite ad petram
unde excisi estis et ad cavernam laci de qua praecisi estis

51:2 adtendite ad Abraham patrem vestrum et ad Sarram quae peperit vos quia unum
vocavi eum et benedixi ei et multiplicavi eum

51:3 consolabitur ergo Dominus et Sion consolabitur omnes ruinas eius et ponet desertum
eius quasi delicias et solitudinem eius quasi hortum Domini gaudium et laetitia invenietur
in ea gratiarum actio et vox laudis

51:4 adtendite ad me populus meus et tribus mea me audite quia lex a me exiet et
iudicium meum in lucem populorum requiescet

51:5 prope est iustus meus egressus est salvator meus et brachia mea populos iudicabunt
me insulae expectabunt et brachium meum sustinebunt

51:6 levate in caelum oculos vestros et videte sub terra deorsum quia caeli sicut fumus
liquescent et terra sicut vestimentum adteretur et habitatores eius sicut haec interibunt
salus autem mea in sempiternum erit et iustitia mea non deficiet

51:7 audite me qui scitis iustum populus lex mea in corde eorum nolite timere
obprobrium hominum et blasphemias eorum ne metuatis

51:8 sicut enim vestimentum sic comedet eos vermis et sicut lanam sic devorabit eos
tinea salus autem mea in sempiternum erit et iustitia mea in generationes generationum

51:9 consurge consurge induere fortitudinem brachium Domini consurge sicut in diebus
antiquis in generationibus saeculorum numquid non tu percussisti superbum vulnerasti
draconem

51:10 numquid non tu siccasti mare aquam abyssi vehementis qui posuisti profundum
maris viam ut transirent liberati

51:11 et nunc qui redempti sunt a Domino revertentur et venient in Sion laudantes et
laetitia sempiterna super capita eorum gaudium et laetitiam tenebunt fugiet dolor et
gemitus

51:12 ego ego ipse consolabor vos quis tu ut timeres ab homine mortali et a filio hominis
qui quasi faenum ita arescet

51:13 et oblitus es Domini factoris tui qui tetendit caelos et fundavit terram et formidasti
iugiter tota die a facie furoris eius qui te tribulabat et paraverat ad perdendum ubi nunc
est furor tribulantis

51:14 cito veniet gradiens ad aperiendum et non interficiet usque ad internicionem nec
deficiet panis eius

51:15 ego autem sum Dominus Deus tuus qui conturbo mare et intumescunt fluctus eius
Dominus exercituum nomen meum

51:16 posui verba mea in ore tuo et in umbra manus meae protexi te ut plantes caelos et
fundes terram et dicas ad Sion populus meus es tu

51:17 elevare elevare consurge Hierusalem quae bibisti de manu Domini calicem irae
eius usque ad fundum calicis soporis bibisti et epotasti usque ad feces

51:18 non est qui sustentet eam ex omnibus filiis quos genuit et non est qui adprehendat
manum eius ex omnibus filiis quos enutrivit

51:19 duo sunt quae occurrerunt tibi quis contristabitur super te vastitas et contritio et
fames et gladius quis consolabitur te

51:20 filii tui proiecti sunt dormierunt in capite omnium viarum sicut bestia inlaqueata
pleni indignatione Domini increpatione Dei tui

51:21 idcirco audi hoc paupercula et ebria non a vino

51:22 haec dicit Dominator tuus Dominus et Deus tuus qui pugnavit pro populo suo ecce
tuli de manu tua calicem soporis fundum calicis indignationis meae non adicies ut bibas
illud ultra

51:23 et ponam illud in manu eorum qui te humiliaverunt et dixerunt animae tuae
incurvare ut transeamus et posuisti ut terram corpus tuum et quasi viam transeuntibus

52:1 consurge consurge induere fortitudine tua Sion induere vestimentis gloriae tuae
Hierusalem civitas sancti quia non adiciet ultra ut pertranseat per te incircumcisus et
inmundus

52:2 excutere de pulvere consurge sede Hierusalem solve vincula colli tui captiva filia
Sion

52:3 quia haec dicit Dominus gratis venundati estis et sine argento redimemini

52:4 quia haec dicit Dominus Deus in Aegyptum descendit populus meus in principio ut
colonus esset ibi et Assur absque ulla causa calumniatus est eum

52:5 et nunc quid mihi est hic dicit Dominus quoniam ablatus est populus meus gratis
dominatores eius inique agunt dicit Dominus et iugiter tota die nomen meum
blasphematur

52:6 propter hoc sciet populus meus nomen meum in die illa quia ego ipse qui loquebar
ecce adsum

52:7 quam pulchri super montes pedes adnuntiantis et praedicantis pacem adnuntiantis
bonum praedicantis salutem dicentis Sion regnavit Deus tuus

52:8 vox speculatorum tuorum levaverunt vocem simul laudabunt quia oculum ad
oculum videbunt cum converterit Dominus Sion

52:9 gaudete et laudate simul deserta Hierusalem quia consolatus est Dominus populum
suum redemit Hierusalem

52:10 paravit Dominus brachium sanctum suum in oculis omnium gentium et videbunt
omnes fines terrae salutare Dei nostri

52:11 recedite recedite exite inde pollutum nolite tangere exite de medio eius mundamini
qui fertis vasa Domini

52:12 quoniam non in tumultu exibitis nec in fuga properabitis praecedet enim vos
Dominus et congregabit vos Deus Israhel

52:13 ecce intelleget servus meus exaltabitur et elevabitur et sublimis erit valde

52:14 sicut obstipuerunt super te multi sic inglorius erit inter viros aspectus eius et forma
eius inter filios hominum

52:15 iste asperget gentes multas super ipsum continebunt reges os suum quia quibus non
est narratum de eo viderunt et qui non audierunt contemplati sunt

53:1 quis credidit auditui nostro et brachium Domini cui revelatum est

53:2 et ascendet sicut virgultum coram eo et sicut radix de terra sitienti non est species ei
neque decor et vidimus eum et non erat aspectus et desideravimus eum

53:3 despectum et novissimum virorum virum dolorum et scientem infirmitatem et quasi
absconditus vultus eius et despectus unde nec reputavimus eum

53:4 vere languores nostros ipse tulit et dolores nostros ipse portavit et nos putavimus
eum quasi leprosum et percussum a Deo et humiliatum

53:5 ipse autem vulneratus est propter iniquitates nostras adtritus est propter scelera
nostra disciplina pacis nostrae super eum et livore eius sanati sumus

53:6 omnes nos quasi oves erravimus unusquisque in viam suam declinavit et Dominus
posuit in eo iniquitatem omnium nostrum

53:7 oblatus est quia ipse voluit et non aperuit os suum sicut ovis ad occisionem ducetur
et quasi agnus coram tondente obmutescet et non aperiet os suum

53:8 de angustia et de iudicio sublatus est generationem eius quis enarrabit quia abscisus
est de terra viventium propter scelus populi mei percussit eum

53:9 et dabit impios pro sepultura et divitem pro morte sua eo quod iniquitatem non
fecerit neque dolus fuerit in ore eius

53:10 et Dominus voluit conterere eum in infirmitate si posuerit pro peccato animam
suam videbit semen longevum et voluntas Domini in manu eius dirigetur

53:11 pro eo quod laboravit anima eius videbit et saturabitur in scientia sua iustificabit
ipse iustus servus meus multos et iniquitates eorum ipse portabit

53:12 ideo dispertiam ei plurimos et fortium dividet spolia pro eo quod tradidit in morte
animam suam et cum sceleratis reputatus est et ipse peccatum multorum tulit et pro
transgressoribus rogavit

54:1 lauda sterilis quae non paris decanta laudem et hinni quae non pariebas quoniam
multi filii desertae magis quam eius quae habebat virum dicit Dominus

54:2 dilata locum tentorii tui et pelles tabernaculorum tuorum extende ne parcas longos
fac funiculos tuos et clavos tuos consolida

54:3 ad dexteram enim et ad levam penetrabis et semen tuum gentes hereditabit et
civitates desertas inhabitabit

54:4 noli timere quia non confunderis neque erubescas non enim te pudebit quia
confusionis adulescentiae tuae oblivisceris et obprobrii viduitatis tuae non recordaberis
amplius

54:5 quia dominabitur tui qui fecit te Dominus exercituum nomen eius et redemptor tuus
Sanctus Israhel Deus omnis terrae vocabitur

54:6 quia ut mulierem derelictam et maerentem spiritu vocavit te Dominus et uxorem ab
adulescentia abiectam dixit Deus tuus

54:7 ad punctum in modico dereliqui te et in miserationibus magnis congregabo te

54:8 in momento indignationis abscondi faciem meam parumper a te et in misericordia
sempiterna misertus sum tui dixit redemptor tuus Dominus

54:9 sicut in diebus Noe istud mihi est cui iuravi ne inducerem aquas Noe ultra super
terram sic iuravi ut non irascar tibi et non increpem te

54:10 montes enim commovebuntur et colles contremescent misericordia autem mea non
recedet et foedus pacis meae non movebitur dixit miserator tuus Dominus

54:11 paupercula tempestate convulsa absque ulla consolatione ecce ego sternam per
ordinem lapides tuos et fundabo te in sapphyris

54:12 et ponam iaspidem propugnacula tua et portas tuas in lapides sculptos et omnes
terminos tuos in lapides desiderabiles

54:13 universos filios tuos doctos a Domino et multitudinem pacis filiis tuis

54:14 et in iustitia fundaberis recede procul a calumnia quia non timebis et a pavore quia
non adpropinquabit tibi

54:15 ecce accola veniet qui non erat mecum advena quondam tuus adiungetur tibi

54:16 ecce ego creavi fabrum sufflantem in igne prunas et proferentem vas in opus suum
et ego creavi interfectorem ad disperdendum

54:17 omne vas quod fictum est contra te non dirigetur et omnem linguam resistentem
tibi in iudicio iudicabis haec hereditas servorum Domini et iustitia eorum apud me dicit
Dominus

55:1 o omnes sitientes venite ad aquas et qui non habetis argentum properate emite et
comedite venite emite absque argento et absque ulla commutatione vinum et lac

55:2 quare adpenditis argentum non in panibus et laborem vestrum non in saturitate
audite audientes me et comedite bonum et delectabitur in crassitudine anima vestra

55:3 inclinate aurem vestram et venite ad me audite et vivet anima vestra et feriam vobis
pactum sempiternum misericordias David fideles

55:4 ecce testem populis dedi eum ducem ac praeceptorem gentibus

55:5 ecce gentem quam nesciebas vocabis et gentes quae non cognoverunt te ad te current
propter Dominum Deum tuum et Sanctum Israhel quia glorificavit te

55:6 quaerite Dominum dum inveniri potest invocate eum dum prope est

55:7 derelinquat impius viam suam et vir iniquus cogitationes suas et revertatur ad
Dominum et miserebitur eius et ad Deum nostrum quoniam multus est ad ignoscendum

55:8 non enim cogitationes meae cogitationes vestrae neque viae vestrae viae meae dicit
Dominus

55:9 quia sicut exaltantur caeli a terra sic exaltatae sunt viae meae a viis vestris et
cogitationes meae a cogitationibus vestris

55:10 et quomodo descendit imber et nix de caelo et illuc ultra non revertitur sed inebriat
terram et infundit eam et germinare eam facit et dat semen serenti et panem comedenti

55:11 sic erit verbum meum quod egredietur de ore meo non revertetur ad me vacuum
sed faciet quaecumque volui et prosperabitur in his ad quae misi illud

55:12 quia in laetitia egrediemini et in pace deducemini montes et colles cantabunt coram
vobis laudem et omnia ligna regionis plaudent manu

55:13 pro saliunca ascendet abies et pro urtica crescet myrtus et erit Dominus nominatus
in signum aeternum quod non auferetur

56:1 haec dicit Dominus custodite iudicium et facite iustitiam quia iuxta est salus mea ut
veniat et iustitia mea ut reveletur

56:2 beatus vir qui facit hoc et filius hominis qui adprehendit istud custodiens sabbatum
ne polluat illud custodiens manus suas ne faciat omne malum

56:3 et non dicat filius advenae qui adheret Domino dicens separatione dividet me
Dominus a populo suo et non dicat eunuchus ecce ego lignum aridum

56:4 quia haec dicit Dominus eunuchis qui custodierint sabbata mea et elegerint quae
volui et tenuerint foedus meum

56:5 dabo eis in domo mea et in muris meis locum et nomen melius a filiis et filiabus
nomen sempiternum dabo eis quod non peribit

56:6 et filios advenae qui adherent Domino ut colant eum et diligant nomen eius ut sint ei
in servos omnem custodientem sabbatum ne polluat illud et tenentem foedus meum

56:7 adducam eos in montem sanctum meum et laetificabo eos in domo orationis meae
holocausta eorum et victimae eorum placebunt mihi super altari meo quia domus mea
domus orationis vocabitur cunctis populis

56:8 ait Dominus Deus qui congregat dispersos Israhel adhuc congregabo ad eum
congregatos eius

56:9 omnes bestiae agri venite ad devorandum universae bestiae saltus

56:10 speculatores eius caeci omnes nescierunt universi canes muti non valentes latrare
videntes vana dormientes et amantes somnia

56:11 et canes inpudentissimi nescierunt saturitatem ipsi pastores ignoraverunt
intellegentiam omnes in viam suam declinaverunt unusquisque ad avaritiam suam a
summo usque ad novissimum

56:12 venite sumamus vinum et impleamur ebrietate et erit sicut hodie sic et cras et multo
amplius

57:1 iustus perit et nemo est qui recogitet in corde suo et viri misericordiae colliguntur
quia non est qui intellegat a facie enim malitiae collectus est iustus

57:2 veniat pax requiescat in cubili suo qui ambulavit in directione sua

57:3 vos autem accedite huc filii auguratricis semen adulteri et fornicariae

57:4 super quem lusistis super quem dilatastis os et eiecistis linguam numquid non vos
filii scelesti semen mendax

57:5 qui consolamini in diis subter omne lignum frondosum immolantes parvulos in
torrentibus subter inminentes petras

57:6 in partibus torrentis pars tua haec est sors tua et ipsis effudisti libamen obtulisti
sacrificium numquid super his non indignabor

57:7 super montem excelsum et sublimem posuisti cubile tuum et illuc ascendisti ut
immolares hostias

57:8 et post ostium et retro postem posuisti memoriale tuum quia iuxta me discoperuisti
et suscepisti adulterum dilatasti cubile tuum et pepigisti cum eis dilexisti stratum eorum
manu aperta

57:9 et ornasti te regi unguento et multiplicasti pigmenta tua misisti legatos tuos procul et
humiliata es usque ad inferos

57:10 in multitudine viae tuae laborasti non dixisti quiescam vitam manus tuae invenisti
propterea non rogasti

57:11 pro quo sollicita timuisti quia mentita es et mei non es recordata neque cogitasti in
corde tuo quia ego tacens et quasi non videns et mei oblita es

57:12 ego adnuntiabo iustitiam tuam et opera tua non proderunt tibi

57:13 cum clamaveris liberent te congregati tui et omnes eos auferet ventus tollet aura qui
autem fiduciam habet mei hereditabit terram et possidebit montem sanctum meum

57:14 et dicam viam facite praebete iter declinate de semita auferte offendicula de via
populi mei

57:15 quia haec dicit Excelsus et Sublimis habitans aeternitatem et sanctum nomen eius
in excelso et in sancto habitans et cum contrito et humili spiritu ut vivificet spiritum
humilium et vivificet cor contritorum

57:16 non enim in sempiternum litigabo neque usque ad finem irascar quia spiritus a
facie mea egredietur et flatus ego faciam

57:17 propter iniquitatem avaritiae eius iratus sum et percussi eum abscondi et indignatus
sum et abiit vagus in via cordis sui

57:18 vias eius vidi et dimisi eum et reduxi eum et reddidi consolationes ipsi et
lugentibus eius

57:19 creavi fructum labiorum pacem pacem ei qui longe est et qui prope dixit Dominus
et sanavi eum

57:20 impii autem quasi mare fervens quod quiescere non potest et redundant fluctus eius
in conculcationem et lutum

57:21 non est pax dixit Deus meus impiis

58:1 clama ne cesses quasi tuba exalta vocem tuam et adnuntia populo meo scelera eorum
et domui Iacob peccata eorum

58:2 me etenim de die in diem quaerunt et scire vias meas volunt quasi gens quae
iustitiam fecerit et quae iudicium Dei sui non reliquerit rogant me iudicia iustitiae
adpropinquare Deo volunt

58:3 quare ieiunavimus et non aspexisti humiliavimus animam nostram et nescisti ecce in
die ieiunii vestri invenitur voluntas et omnes debitores vestros repetitis

58:4 ecce ad lites et contentiones ieiunatis et percutitis pugno impie nolite ieiunare sicut
usque ad hanc diem ut audiatur in excelso clamor vester

58:5 numquid tale est ieiunium quod elegi per diem adfligere hominem animam suam
numquid contorquere quasi circulum caput suum et saccum et cinerem sternere numquid
istud vocabis ieiunium et diem acceptabilem Domino

58:6 nonne hoc est magis ieiunium quod elegi dissolve conligationes impietatis solve
fasciculos deprimentes dimitte eos qui confracti sunt liberos et omne onus disrumpe

58:7 frange esurienti panem tuum et egenos vagosque induc in domum tuam cum videris
nudum operi eum et carnem tuam ne despexeris

58:8 tunc erumpet quasi mane lumen tuum et sanitas tua citius orietur et anteibit faciem
tuam iustitia tua et gloria Domini colliget te

58:9 tunc invocabis et Dominus exaudiet clamabis et dicet ecce adsum si abstuleris de
medio tui catenam et desieris digitum extendere et loqui quod non prodest

58:10 cum effuderis esurienti animam tuam et animam adflictam repleveris orietur in
tenebris lux tua et tenebrae tuae erunt sicut meridies

58:11 et requiem tibi dabit Dominus semper et implebit splendoribus animam tuam et
ossa tua liberabit et eris quasi hortus inriguus et sicut fons aquarum cuius non deficient
aquae

58:12 et aedificabuntur in te deserta saeculorum fundamenta generationis et generationis
suscitabis et vocaberis aedificator sepium avertens semitas in quietem

58:13 si averteris a sabbato pedem tuum facere voluntatem tuam in die sancto meo et
vocaveris sabbatum delicatum et sanctum Domini gloriosum et glorificaveris eum dum
non facis vias tuas et non invenitur voluntas tua ut loquaris sermonem

58:14 tunc delectaberis super Domino et sustollam te super altitudines terrae et cibabo te
hereditate Iacob patris tui os enim Domini locutum est

59:1 ecce non est adbreviata manus Domini ut salvare nequeat neque adgravata est auris
eius ut non exaudiat

59:2 sed iniquitates vestrae diviserunt inter vos et Deum vestrum et peccata vestra
absconderunt faciem eius a vobis ne exaudiret

59:3 manus enim vestrae pollutae sunt sanguine et digiti vestri iniquitate labia vestra
locuta sunt mendacium et lingua vestra iniquitatem fatur

59:4 non est qui invocet iustitiam neque est qui iudicet vere sed confidunt in nihili et
loquuntur vanitates conceperunt laborem et pepererunt iniquitatem

59:5 ova aspidum ruperunt et telas araneae texuerunt qui comederit de ovis eorum
morietur et quod confotum est erumpet in regulum

59:6 telae eorum non erunt in vestimentum neque operientur operibus suis opera eorum
opera inutilia et opus iniquitatis in manibus eorum

59:7 pedes eorum ad malum currunt et festinant ut effundant sanguinem innocentem
cogitationes eorum cogitationes inutiles vastitas et contritio in viis eorum

59:8 viam pacis nescierunt et non est iudicium in gressibus eorum semitae eorum
incurvatae sunt eis omnis qui calcat in ea ignorat pacem

59:9 propter hoc elongatum est iudicium a nobis et non adprehendet nos iustitia
expectavimus lucem et ecce tenebrae splendorem et in tenebris ambulavimus

59:10 palpavimus sicut caeci parietem et quasi absque oculis adtrectavimus inpegimus
meridie quasi in tenebris in caligosis quasi mortui

59:11 rugiemus quasi ursi omnes et quasi columbae meditantes gememus expectavimus
iudicium et non est salutem et elongata est a nobis

59:12 multiplicatae sunt enim iniquitates nostrae coram te et peccata nostra responderunt
nobis quia scelera nostra nobiscum et iniquitates nostras cognovimus

59:13 peccare et mentiri contra Dominum et aversi sumus ne iremus post tergum Dei
nostri ut loqueremur calumniam et transgressionem concepimus et locuti sumus de corde
verba mendacii

59:14 et conversum est retrorsum iudicium et iustitia longe stetit quia corruit in platea
veritas et aequitas non potuit ingredi

59:15 et facta est veritas in oblivione et qui recessit a malo praedae patuit et vidit
Dominus et malum apparuit in oculis eius quia non est iudicium

59:16 et vidit quia non est vir et aporiatus est quia non est qui occurrat et salvavit sibi
brachium suum et iustitia eius ipsa confirmavit eum

59:17 indutus est iustitia ut lorica et galea salutis in capite eius indutus est vestimentis
ultionis et opertus est quasi pallio zeli

59:18 sicut ad vindictam quasi ad retributionem indignationis hostibus suis et
vicissitudinem inimicis suis insulis vicem reddet

59:19 et timebunt qui ab occidente nomen Domini et qui ab ortu solis gloriam eius cum
venerit quasi fluvius violentus quem spiritus Domini cogit

59:20 et venerit Sion redemptor et eis qui redeunt ab iniquitate in Iacob dicit Dominus

59:21 hoc foedus meum cum eis dicit Dominus spiritus meus qui est in te et verba mea
quae posui in ore tuo non recedent de ore tuo et de ore seminis tui et de ore seminis
seminis tui dixit Dominus amodo et usque in sempiternum

60:1 surge inluminare quia venit lumen tuum et gloria Domini super te orta est

60:2 quia ecce tenebrae operient terram et caligo populos super te autem orietur Dominus
et gloria eius in te videbitur

60:3 et ambulabunt gentes in lumine tuo et reges in splendore ortus tui

60:4 leva in circuitu oculos tuos et vide omnes isti congregati sunt venerunt tibi filii tui de
longe venient et filiae tuae in latere sugent

60:5 tunc videbis et afflues et mirabitur et dilatabitur cor tuum quando conversa fuerit ad
te multitudo maris fortitudo gentium venerit tibi

60:6 inundatio camelorum operiet te dromedariae Madian et Efa omnes de Saba venient
aurum et tus deferentes et laudem Domino adnuntiantes

60:7 omne pecus Cedar congregabitur tibi arietes Nabaioth ministrabunt tibi offerentur
super placabili altari meo et domum maiestatis meae glorificabo

60:8 qui sunt isti qui ut nubes volant et quasi columbae ad fenestras suas

60:9 me enim insulae expectant et naves maris in principio ut adducam filios tuos de
longe argentum eorum et aurum eorum cum eis nomini Domini Dei tui et Sancto Israhel
quia glorificavit te

60:10 et aedificabunt filii peregrinorum muros tuos et reges eorum ministrabunt tibi in
indignatione enim mea percussi te et in reconciliatione mea misertus sum tui

60:11 et aperientur portae tuae iugiter die et nocte non claudentur ut adferatur ad te
fortitudo gentium et reges earum adducantur

60:12 gens enim et regnum quod non servierit tibi peribit et gentes solitudine vastabuntur

60:13 gloria Libani ad te veniet abies et buxus et pinus simul ad ornandum locum
sanctificationis meae et locum pedum meorum glorificabo

60:14 et venient ad te curvi filii eorum qui humiliaverunt te et adorabunt vestigia pedum
tuorum omnes qui detrahebant tibi et vocabunt te civitatem Domini Sion Sancti Israhel

60:15 pro eo quod fuisti derelicta et odio habita et non erat qui per te transiret ponam te in
superbiam saeculorum gaudium in generationem et generationem

60:16 et suges lac gentium et mamilla regum lactaberis et scies quia ego Dominus salvans
te et redemptor tuus Fortis Iacob

60:17 pro aere adferam aurum et pro ferro adferam argentum et pro lignis aes et pro
lapidibus ferrum et ponam visitationem tuam pacem et praepositos tuos iustitiam

60:18 non audietur ultra iniquitas in terra tua vastitas et contritio in terminis tuis et
occupabit salus muros tuos et portas tuas laudatio

60:19 non erit tibi amplius sol ad lucendum per diem nec splendor lunae inluminabit te
sed erit tibi Dominus in lucem sempiternam et Deus tuus in gloriam tuam

60:20 non occidet ultra sol tuus et luna tua non minuetur quia Dominus erit in lucem
sempiternam et conplebuntur dies luctus tui

60:21 populus autem tuus omnes iusti in perpetuum hereditabunt terram germen
plantationis meae opus manus meae ad glorificandum

60:22 minimus erit in mille et parvulus in gentem fortissimam ego Dominus in tempore
eius subito faciam istud

61:1 spiritus Domini super me eo quod unxerit Dominus me ad adnuntiandum mansuetis
misit me ut mederer contritis corde et praedicarem captivis indulgentiam et clausis
apertionem

61:2 ut praedicarem annum placabilem Domini et diem ultionis Deo nostro ut consolarer
omnes lugentes

61:3 ut ponerem lugentibus Sion et darem eis coronam pro cinere oleum gaudii pro luctu
pallium laudis pro spiritu maeroris et vocabuntur in ea fortes iustitiae plantatio Domini ad
glorificandum

61:4 et aedificabunt deserta a saeculo et ruinas antiquas erigent et instaurabunt civitates
desertas dissipatas in generationem et generationem

61:5 et stabunt alieni et pascent pecora vestra et filii peregrinorum agricolae et vinitores
vestri erunt

61:6 vos autem sacerdotes Domini vocabimini ministri Dei nostri dicetur vobis
fortitudinem gentium comedetis et in gloria earum superbietis

61:7 pro confusione vestra duplici et rubore laudabunt partem eorum propter hoc in terra
sua duplicia possidebunt laetitia sempiterna erit eis

61:8 quia ego Dominus diligens iudicium odio habens rapinam in holocausto et dabo
opus eorum in veritate et foedus perpetuum feriam eis

61:9 et scietur in gentibus semen eorum et germen eorum in medio populorum omnes qui
viderint eos cognoscent eos quia isti sunt semen cui benedixit Dominus

61:10 gaudens gaudebo in Domino et exultabit anima mea in Deo meo quia induit me
vestimentis salutis et indumento iustitiae circumdedit me quasi sponsum decoratum
corona et quasi sponsam ornatam monilibus suis

61:11 sicut enim terra profert germen suum et sicut hortus semen suum germinat sic
Dominus Deus germinabit iustitiam et laudem coram universis gentibus

62:1 propter Sion non tacebo et propter Hierusalem non quiescam donec egrediatur ut
splendor iustus eius et salvator eius ut lampas accendatur

62:2 et videbunt gentes iustum tuum et cuncti reges inclitum tuum et vocabitur tibi
nomen novum quod os Domini nominabit

62:3 et eris corona gloriae in manu Domini et diadema regni in manu Dei tui

62:4 non vocaberis ultra Derelicta et terra tua non vocabitur amplius Desolata sed
vocaberis Voluntas mea in ea et terra tua Inhabitata quia conplacuit Domino in te et terra
tua inhabitabitur

62:5 habitabit enim iuvenis cum virgine et habitabunt in te filii tui et gaudebit sponsus
super sponsam gaudebit super te Deus tuus

62:6 super muros tuos Hierusalem constitui custodes tota die et tota nocte perpetuo non
tacebunt qui reminiscimini Domini ne taceatis

62:7 et ne detis silentium ei donec stabiliat et donec ponat Hierusalem laudem in terra

62:8 iuravit Dominus in dextera sua et in brachio fortitudinis suae si dedero triticum tuum
ultra cibum inimicis tuis et si biberint filii alieni vinum tuum in quo laborasti

62:9 quia qui congregabunt illud comedent et laudabunt Dominum et qui conportant illud
bibent in atriis sanctis meis

62:10 transite transite per portas praeparate viam populo planum facite iter et eligite
lapides elevate signum ad populos

62:11 ecce Dominus auditum fecit in extremis terrae dicite filiae Sion ecce salvator tuus
venit ecce merces eius cum eo et opus eius coram illo

62:12 et vocabunt eos Populus sanctus Redempti a Domino tu autem vocaberis Quaesita
civitas et non Derelicta

63:1 quis est iste qui venit de Edom tinctis vestibus de Bosra iste formonsus in stola sua
gradiens in multitudine fortitudinis suae ego qui loquor iustitiam et propugnator sum ad
salvandum

63:2 quare ergo rubrum est indumentum tuum et vestimenta tua sicut calcantium in
torculari

63:3 torcular calcavi solus et de gentibus non est vir mecum calcavi eos in furore meo et
conculcavi eos in ira mea et aspersus est sanguis eorum super vestimenta mea et omnia
indumenta mea inquinavi

63:4 dies enim ultionis in corde meo annus redemptionis meae venit

63:5 circumspexi et non erat auxiliator quaesivi et non fuit qui adiuvaret et salvavit mihi
brachium meum et indignatio mea ipsa auxiliata est mihi

63:6 et conculcavi populos in furore meo et inebriavi eos in indignatione mea et detraxi
in terra virtutem eorum

63:7 miserationum Domini recordabor laudem Domini super omnibus quae reddidit nobis
Dominus et super multitudinem bonorum domui Israhel quae largitus est eis secundum
indulgentiam suam et secundum multitudinem misericordiarum suarum

63:8 et dixit verumtamen populus meus est filii non negantes et factus est eis salvator

63:9 in omni tribulatione eorum non est tribulatus et angelus faciei eius salvavit eos in
dilectione sua et in indulgentia sua ipse redemit eos et portavit eos et levavit eos cunctis
diebus saeculi

63:10 ipsi autem ad iracundiam provocaverunt et adflixerunt spiritum Sancti eius et
conversus est eis in inimicum et ipse debellavit eos

63:11 et recordatus est dierum saeculi Mosi populi sui ubi est qui eduxit eos de mari cum
pastoribus gregis sui ubi est qui posuit in medio eius spiritum Sancti sui

63:12 qui eduxit ad dexteram Mosen brachio maiestatis suae qui scidit aquas ante eos ut
faceret sibi nomen sempiternum

63:13 qui duxit eos per abyssos quasi equum in deserto non inpingentem

63:14 quasi animal in campo descendens spiritus Domini ductor eius fuit sic adduxisti
populum tuum ut faceres tibi nomen gloriae

63:15 adtende de caelo et vide de habitaculo sancto tuo et gloriae tuae ubi est zelus tuus
et fortitudo tua multitudo viscerum tuorum et miserationum tuarum super me
continuerunt se

63:16 tu enim pater noster et Abraham nescivit nos et Israhel ignoravit nos tu Domine
pater noster redemptor noster a saeculo nomen tuum

63:17 quare errare nos fecisti Domine de viis tuis indurasti cor nostrum ne timeremus te
convertere propter servos tuos tribus hereditatis tuae

63:18 quasi nihilum possederunt populum sanctum tuum hostes nostri conculcaverunt
sanctificationem tuam

63:19 facti sumus quasi in principio cum non dominareris nostri neque invocaretur
nomen tuum super nos

64:1 utinam disrumperes caelos et descenderes a facie tua montes defluerent

64:2 sicut exustio ignis tabescerent aquae arderent igni ut notum fieret nomen tuum
inimicis tuis a facie tua gentes turbarentur

64:3 cum feceris mirabilia non sustinebimus descendisti et a facie tua montes defluxerunt

64:4 a saeculo non audierunt neque auribus perceperunt oculus non vidit Deus absque te
quae praeparasti expectantibus te

64:5 occurristi laetanti et facienti iustitiam in viis tuis recordabuntur tui ecce tu iratus es
et peccavimus in ipsis fuimus semper et salvabimur

64:6 et facti sumus ut inmundus omnes nos quasi pannus menstruatae universae iustitiae
nostrae et cecidimus quasi folium universi et iniquitates nostrae quasi ventus abstulerunt
nos

64:7 non est qui invocet nomen tuum qui consurgat et teneat te abscondisti faciem tuam a
nobis et adlisisti nos in manu iniquitatis nostrae

64:8 et nunc Domine pater noster es tu nos vero lutum et fictor noster et opera manuum
tuarum omnes nos

64:9 ne irascaris Domine satis et ne ultra memineris iniquitatis ecce respice populus tuus
omnes nos

64:10 civitas sancti tui facta est deserta Sion deserta facta est Hierusalem desolata

64:11 domus sanctificationis nostrae et gloriae nostrae ubi laudaverunt te patres nostri
facta est in exustionem ignis et omnia desiderabilia nostra versa sunt in ruinas

64:12 numquid super his continebis te Domine tacebis et adfliges nos vehementer

65:1 quaesierunt me qui ante non interrogabant invenerunt qui non quaesierunt me dixi
ecce ego ecce ego ad gentem quae non vocabat nomen meum

65:2 expandi manus meas tota die ad populum incredulum qui graditur in via non bona
post cogitationes suas

65:3 populus qui ad iracundiam provocat me ante faciem meam semper qui immolant in
hortis et sacrificant super lateres

65:4 qui habitant in sepulchris et in delubris idolorum dormiunt qui comedunt carnem
suillam et ius profanum in vasis eorum

65:5 qui dicunt recede a me non adpropinques mihi quia inmundus es isti fumus erunt in
furore meo ignis ardens tota die

65:6 ecce scriptum est coram me non tacebo sed reddam et retribuam in sinu eorum

65:7 iniquitates vestras et iniquitates patrum vestrorum simul dicit Dominus qui
sacrificaverunt super montes et super colles exprobraverunt mihi et remetiar opus eorum
primum in sinu eorum

65:8 haec dicit Dominus quomodo si inveniatur granum in botro et dicatur ne dissipes
illud quoniam benedictio est sic faciam propter servos meos ut non disperdam totum

65:9 et educam de Iacob semen et de Iuda possidentem montes meos et hereditabunt eam
electi mei et servi mei habitabunt ibi

65:10 et erunt campestria in caulas gregum et vallis Achor in cubile armentorum populo
meo qui requisierunt me

65:11 et vos qui dereliquistis Dominum qui obliti estis montem sanctum meum qui
ponitis Fortunae mensam et libatis super eam

65:12 numerabo vos in gladio et omnes in caede corruetis pro eo quod vocavi et non
respondistis locutus sum et non audistis et faciebatis malum in oculis meis et quae nolui
elegistis

65:13 propter hoc haec dicit Dominus Deus ecce servi mei comedent et vos esurietis ecce
servi mei bibent et vos sitietis

65:14 ecce servi mei laetabuntur et vos confundemini ecce servi mei laudabunt prae
exultatione cordis et vos clamabitis prae dolore cordis et prae contritione spiritus
ululabitis

65:15 et dimittetis nomen vestrum in iuramentum electis meis et interficiet te Dominus
Deus et servos suos vocabit nomine alio

65:16 in quo qui benedictus est super terram benedicetur in Deo amen et qui iurat in terra
iurabit in Deo amen quia oblivioni traditae sunt angustiae priores et quia absconditae sunt
ab oculis nostris

65:17 ecce enim ego creo caelos novos et terram novam et non erunt in memoria priora et
non ascendent super cor

65:18 sed gaudebitis et exultabitis usque in sempiternum in his quae ego creo quia ecce
ego creo Hierusalem exultationem et populum eius gaudium

65:19 et exultabo in Hierusalem et gaudebo in populo meo et non audietur in eo ultra vox
fletus et vox clamoris

65:20 non erit ibi amplius infans dierum et senex qui non impleat dies suos quoniam puer
centum annorum morietur et peccator centum annorum maledictus erit

65:21 et aedificabunt domos et habitabunt et plantabunt vineas et comedent fructum
earum

65:22 non aedificabunt et alius habitabit non plantabunt et alius comedet secundum dies
enim ligni erunt dies populi mei et opera manuum eorum inveterabunt

65:23 electis meis non laborabunt frustra neque generabunt in conturbatione quia semen
benedictorum Domini est et nepotes eorum cum eis

65:24 eritque antequam clament ego exaudiam adhuc illis loquentibus ego audiam

65:25 lupus et agnus pascentur simul et leo et bos comedent paleas et serpenti pulvis
panis eius non nocebunt neque occident in omni monte sancto meo dicit Dominus

66:1 haec dicit Dominus caelum sedis mea et terra scabillum pedum meorum quae ista
domus quam aedificabitis mihi et quis iste locus quietis meae

66:2 omnia haec manus mea fecit et facta sunt universa ista dicit Dominus ad quem
autem respiciam nisi ad pauperculum et contritum spiritu et trementem sermones meos

66:3 qui immolat bovem quasi qui interficiat virum qui mactat pecus quasi qui excerebret
canem qui offert oblationem quasi qui sanguinem suillum offerat qui recordatur turis
quasi qui benedicat idolo haec omnia elegerunt in viis suis et in abominationibus suis
anima eorum delectata est

66:4 unde et ego eligam inlusiones eorum et quae timebant adducam eis quia vocavi et
non erat qui responderet locutus sum et non audierunt feceruntque malum in oculis meis
et quae nolui elegerunt

66:5 audite verbum Domini qui tremetis ad verbum eius dixerunt fratres vestri odientes
vos et abicientes propter nomen meum glorificetur Dominus et videbimus in laetitia
vestra ipsi autem confundentur

66:6 vox populi de civitate vox de templo vox Domini reddentis retributionem inimicis
suis

66:7 antequam parturiret peperit antequam veniret partus eius peperit masculum

66:8 quis audivit umquam tale et quis vidit huic simile numquid parturiet terra in die una
aut parietur gens simul quia parturivit et peperit Sion filios suos

66:9 numquid ego qui alios parere facio ipse non pariam dicit Dominus si ego qui
generationem ceteris tribuo sterilis ero ait Dominus Deus tuus

66:10 laetamini cum Hierusalem et exultate in ea omnes qui diligitis eam gaudete cum ea
gaudio universi qui lugetis super eam

66:11 ut sugatis et repleamini ab ubere consolationis eius ut mulgeatis et deliciis affluatis
ab omnimoda gloria eius

66:12 quia haec dicit Dominus ecce ego declinabo super eam quasi fluvium pacis et quasi
torrentem inundantem gloriam gentium quam sugetis ad ubera portabimini et super genua
blandientur vobis

66:13 quomodo si cui mater blandiatur ita ego consolabor vos et in Hierusalem
consolabimini

66:14 videbitis et gaudebit cor vestrum et ossa vestra quasi herba germinabunt et
cognoscetur manus Domini servis eius et indignabitur inimicis suis

66:15 quia ecce Dominus in igne veniet et quasi turbo quadrigae eius reddere in
indignatione furorem suum et increpationem suam in flamma ignis

66:16 quia in igne Dominus diiudicatur et in gladio suo ad omnem carnem et
multiplicabuntur interfecti a Domino

66:17 qui sanctificabantur et mundos se putabant in hortis post unam intrinsecus qui
comedebant carnem suillam et abominationem et murem simul consumentur dicit
Dominus

66:18 ego autem opera eorum et cogitationes eorum venio ut congregem cum omnibus
gentibus et linguis et venient et videbunt gloriam meam

66:19 et ponam in eis signum et mittam ex eis qui salvati fuerint ad gentes in mari in
Africa in Lydia tenentes sagittam in Italiam et Graeciam ad insulas longe ad eos qui non
audierunt de me et non viderunt gloriam meam et adnuntiabunt gloriam meam gentibus

66:20 et adducent omnes fratres vestros de cunctis gentibus donum Domino in equis et in
quadrigis et in lecticis et in mulis et in carrucis ad montem sanctum meum Hierusalem
dicit Dominus quomodo si inferant filii Israhel munus in vase mundo in domum Domini

66:21 et adsumam ex eis in sacerdotes et in Levitas dicit Dominus

66:22 quia sicut caeli novi et terra nova quae ego facio stare coram me dicit Dominus sic
stabit semen vestrum et nomen vestrum

66:23 et erit mensis ex mense et sabbatum ex sabbato veniet omnis caro ut adoret coram
facie mea dicit Dominus

66:24 et egredientur et videbunt cadavera virorum qui praevaricati sunt in me vermis
eorum non morietur et ignis eorum non extinguetur et erunt usque ad satietatem visionis
omni carni.

[zurück zum Register der prophetischen Bücher und der Makkabäerbücher]

Liber Hieremiae prophetae

1:1 verba Hieremiae filii Helciae de sacerdotibus qui fuerunt in Anathoth in terra
Beniamin

1:2 quod factum est verbum Domini ad eum in diebus Iosiae filii Amon regis Iuda in
tertiodecimo anno regni eius

1:3 et factum est in diebus Ioachim filii Iosiae regis Iuda usque ad consummationem
undecimi anni Sedeciae filii Iosiae regis Iuda usque ad transmigrationem Hierusalem in
mense quinto

1:4 et factum est verbum Domini ad me dicens

1:5 priusquam te formarem in utero novi te et antequam exires de vulva sanctificavi te
prophetam gentibus dedi te

1:6 et dixi a a a Domine Deus ecce nescio loqui quia puer ego sum

1:7 et dixit Dominus ad me noli dicere puer sum quoniam ad omnia quae mittam te ibis et
universa quaecumque mandavero tibi loqueris

1:8 ne timeas a facie eorum quia tecum ego sum ut eruam te dicit Dominus

1:9 et misit Dominus manum suam et tetigit os meum et dixit Dominus ad me ecce dedi
verba mea in ore tuo

1:10 ecce constitui te hodie super gentes et super regna ut evellas et destruas et disperdas
et dissipes et aedifices et plantes

1:11 et factum est verbum Domini ad me dicens quid tu vides Hieremia et dixi virgam
vigilantem ego video

1:12 et dixit Dominus ad me bene vidisti quia vigilabo ego super verbo meo ut faciam
illud

1:13 et factum est verbum Domini secundo ad me dicens quid tu vides et dixi ollam
succensam ego video et faciem eius a facie aquilonis

1:14 et dixit Dominus ad me ab aquilone pandetur malum super omnes habitatores terrae

1:15 quia ecce ego convocabo omnes cognationes regnorum aquilonis ait Dominus et
venient et ponent unusquisque solium suum in introitu portarum Hierusalem et super
omnes muros eius in circuitu et super universas urbes Iuda

1:16 et loquar iudicia mea cum eis super omni malitia eorum qui dereliquerunt me et
libaverunt diis alienis et adoraverunt opus manuum suarum

1:17 tu ergo accinge lumbos tuos et surge et loquere ad eos omnia quae ego praecipio tibi
ne formides a facie eorum nec enim timere te faciam vultum eorum

1:18 ego quippe dedi te hodie in civitatem munitam et in columnam ferream et in murum
aereum super omnem terram regibus Iuda principibus eius et sacerdotibus et populo
terrae

1:19 et bellabunt adversum te et non praevalebunt quia tecum ego sum ait Dominus ut
liberem te

2:1 et factum est verbum Domini ad me dicens

2:2 vade et clama in auribus Hierusalem dicens haec dicit Dominus recordatus sum tui
miserans adulescentiam tuam et caritatem disponsationis tuae quando secuta me es in
deserto in terra quae non seminatur

2:3 sanctus Israhel Domino primitiae frugum eius omnes qui devorant eum delinquunt
mala venient super eos dicit Dominus

2:4 audite verbum Domini domus Iacob et omnes cognationes domus Israhel

2:5 haec dicit Dominus quid invenerunt patres vestri in me iniquitatis quia elongaverunt a
me et ambulaverunt post vanitatem et vani facti sunt

2:6 et non dixerunt ubi est Dominus qui ascendere nos fecit de terra Aegypti qui
transduxit nos per desertum per terram inhabitabilem et inviam per terram sitis et
imaginem mortis per terram in qua non ambulavit vir neque habitavit homo

2:7 et induxi vos in terram Carmeli ut comederetis fructum eius et optima illius et
ingressi contaminastis terram meam et hereditatem meam posuistis in abominationem

2:8 sacerdotes non dixerunt ubi est Dominus et tenentes legem nescierunt me et pastores
praevaricati sunt in me et prophetae prophetaverunt in Baal et idola secuti sunt

2:9 propterea adhuc iudicio contendam vobiscum ait Dominus et cum filiis vestris
disceptabo

2:10 transite ad insulas Cetthim et videte et in Cedar mittite et considerate vehementer et
videte si factum est huiuscemodi

2:11 si mutavit gens deos et certe ipsi non sunt dii populus vero meus mutavit Gloriam
suam in idolum

2:12 obstupescite caeli super hoc et portae eius desolamini vehementer dicit Dominus

2:13 duo enim mala fecit populus meus me dereliquerunt fontem aquae vivae ut foderent
sibi cisternas cisternas dissipatas quae continere non valent aquas

2:14 numquid servus est Israhel aut vernaculus quare ergo est factus in praedam

2:15 super eum rugierunt leones et dederunt vocem suam posuerunt terram eius in
solitudinem civitates eius exustae sunt et non est qui habitet in eis

2:16 filii quoque Memfeos et Tafnes constupraverunt te usque ad verticem

2:17 numquid non istud factum est tibi quia dereliquisti Dominum Deum tuum eo
tempore quo ducebat te per viam

2:18 et nunc quid tibi vis in via Aegypti ut bibas aquam turbidam et quid tibi cum via
Assyriorum ut bibas aquam Fluminis

2:19 arguet te malitia tua et aversio tua increpabit te scito et vide quia malum et amarum
est reliquisse te Dominum Deum tuum et non esse timorem mei apud te dicit Dominus
Deus exercituum

2:20 a saeculo confregisti iugum meum rupisti vincula mea et dixisti non serviam in omni
enim colle sublimi et sub omni ligno frondoso tu prosternebaris meretrix

2:21 ego autem plantavi te vineam electam omne semen verum quomodo ergo conversa
es in pravum vinea aliena

2:22 si laveris te nitro et multiplicaveris tibi herbam borith maculata es in iniquitate tua
coram me dicit Dominus Deus

2:23 quomodo dicis non sum polluta post Baalim non ambulavi vide vias tuas in convalle
scito quid feceris cursor levis explicans vias tuas

2:24 onager adsuetus in solitudine in desiderio animae suae adtraxit ventum amoris sui
nullus avertet eam omnes qui quaerunt eam non deficient in menstruis eius invenient eam

2:25 prohibe pedem tuum a nuditate et guttur tuum a siti et dixisti desperavi nequaquam
faciam adamavi quippe alienos et post eos ambulabo

2:26 quomodo confunditur fur quando deprehenditur sic confusi sunt domus Israhel ipsi
et reges eorum principes et sacerdotes et prophetae eorum

2:27 dicentes ligno pater meus es tu et lapidi tu me genuisti verterunt ad me tergum et
non faciem et in tempore adflictionis suae dicent surge et libera nos

2:28 ubi sunt dii tui quos fecisti tibi surgant et liberent te in tempore adflictionis tuae
secundum numerum quippe civitatum tuarum erant dii tui Iuda

2:29 quid vultis mecum iudicio contendere omnes dereliquistis me dicit Dominus

2:30 frustra percussi filios vestros disciplinam non receperunt devoravit gladius vester
prophetas vestros quasi leo vastator

2:31 generatio vestra videte verbum Domini numquid solitudo factus sum Israheli aut
terra serotina quare ergo dixit populus meus recessimus non veniemus ultra ad te

2:32 numquid obliviscitur virgo ornamenti sui sponsa fasciae pectoralis suae populus
vero meus oblitus est mei diebus innumeris

2:33 quid niteris bonam ostendere viam tuam ad quaerendam dilectionem quae insuper et
malitias tuas docuisti vias tuas

2:34 et in alis tuis inventus est sanguis animarum pauperum et innocentium non in fossis
inveni eos sed in omnibus quae supra memoravi

2:35 et dixisti absque peccato et innocens ego sum et propterea avertatur furor tuus a me
ecce ego iudicio contendam tecum eo quod dixeris non peccavi

2:36 quam vilis es facta nimis iterans vias tuas et ab Aegypto confunderis sicut confusa
es ab Assur

2:37 nam et ab ista egredieris et manus tuae erunt super caput tuum quoniam obtrivit
Dominus confidentiam tuam et nihil habebis prosperum

3:1 vulgo dicitur si dimiserit vir uxorem suam et recedens ab eo duxerit virum alterum
numquid revertetur ad eam ultra numquid non polluta et contaminata erit mulier illa tu
autem fornicata es cum amatoribus multis tamen revertere ad me dicit Dominus

3:2 leva oculos tuos in directum et vide ubi non prostrata sis in viis sedebas expectans eos
quasi latro in solitudine et polluisti terram in fornicationibus tuis et in malitiis tuis

3:3 quam ob rem prohibitae sunt stillae pluviarum et serotinus imber non fuit frons
mulieris meretricis facta est tibi noluisti erubescere

3:4 ergo saltim amodo voca me pater meus dux virginitatis meae tu es

3:5 numquid irasceris in perpetuum aut perseverabis in finem ecce locuta es et fecisti
mala et potuisti

3:6 et dixit Dominus ad me in diebus Iosiae regis numquid vidisti quae fecerit aversatrix
Israhel abiit sibimet super omnem montem excelsum et sub omne lignum frondosum et
fornicata est ibi

3:7 et dixi cum fecisset haec omnia ad me convertere et non est reversa et vidit
praevaricatrix soror eius Iuda

3:8 quia pro eo quod moechata esset aversatrix Israhel dimisissem eam et dedissem ei
libellum repudii et non timuit praevaricatrix Iuda soror eius sed abiit et fornicata est etiam
ipsa

3:9 et facilitate fornicationis suae contaminavit terram et moechata est cum lapide et cum
ligno

3:10 et in omnibus his non est reversa ad me praevaricatrix soror eius Iuda in toto corde
suo sed in mendacio ait Dominus

3:11 et dixit Dominus ad me iustificavit animam suam aversatrix Israhel conparatione
praevaricatricis Iuda

3:12 vade et clama sermones istos contra aquilonem et dices revertere aversatrix Israhel
ait Dominus et non avertam faciem meam a vobis quia sanctus ego sum dicit Dominus et
non irascar in perpetuum

3:13 tamen scito iniquitatem tuam quia in Dominum Deum tuum praevaricata es et
dispersisti vias tuas alienis sub omni ligno frondoso et vocem meam non audisti ait
Dominus

3:14 convertimini filii revertentes dicit Dominus quia ego vir vester et adsumam vos
unum de civitate et duos de cognatione et introducam vos in Sion

3:15 et dabo vobis pastores iuxta cor meum et pascent vos scientia et doctrina

3:16 cumque multiplicati fueritis et creveritis in terra in diebus illis ait Dominus non
dicent ultra arca testamenti Domini neque ascendet super cor neque recordabuntur illius
nec visitabitur nec fiet ultra

3:17 in tempore illo vocabunt Hierusalem solium Domini et congregabuntur ad eam
omnes gentes in nomine Domini in Hierusalem et non ambulabunt post pravitatem cordis
sui pessimi

3:18 in diebus illis ibit domus Iuda ad domum Israhel et venient simul de terra aquilonis
ad terram quam dedi patribus vestris

3:19 ego autem dixi quomodo ponam te in filiis et tribuam tibi terram desiderabilem
hereditatem praeclaram exercituum gentium et dixi patrem vocabis me et post me ingredi
non cessabis

3:20 sed quomodo si contemnat mulier amatorem suum sic contempsit me domus Israhel
dicit Dominus

3:21 vox in viis audita est ploratus et ululatus filiorum Israhel quoniam iniquam fecerunt
viam suam obliti sunt Domini Dei sui

3:22 convertimini filii revertentes et sanabo aversiones vestras ecce nos venimus ad te tu
enim es Dominus Deus noster

3:23 vere mendaces erant colles multitudo montium vere in Domino Deo nostro salus
Israhel

3:24 confusio comedit laborem patrum nostrorum ab adulescentia nostra greges eorum et
armenta eorum filios eorum et filias eorum

3:25 dormiemus in confusione nostra et operiet nos ignominia nostra quoniam Domino
Deo nostro peccavimus nos et patres nostri ab adulescentia nostra usque ad hanc diem et
non audivimus vocem Domini Dei nostri

4:1 si converteris Israhel ait Dominus ad me convertere si abstuleris offendicula tua a
facie mea non commoveberis

4:2 et iurabis vivit Dominus in veritate et in iudicio et in iustitia et benedicent eum gentes
ipsumque laudabunt

4:3 haec enim dicit Dominus viro Iuda et Hierusalem novate vobis novale et nolite serere
super spinas

4:4 circumcidimini Domino et auferte praeputia cordium vestrorum vir Iuda et
habitatores Hierusalem ne forte egrediatur ut ignis indignatio mea et succendatur et non
sit qui extinguat propter malitiam cogitationum vestrarum

4:5 adnuntiate in Iuda et in Hierusalem auditum facite loquimini et canite tuba in terra
clamate fortiter dicite congregamini et ingrediamur civitates munitas

4:6 levate signum in Sion confortamini nolite stare quia malum ego adduco ab aquilone et
contritionem magnam

4:7 ascendit leo de cubili suo et praedo gentium se levavit egressus est de loco suo ut
ponat terram tuam in desolationem civitates tuae vastabuntur remanentes absque
habitatore

4:8 super hoc accingite vos ciliciis plangite et ululate quia non est aversa ira furoris
Domini a nobis

4:9 et erit in die illa dicit Dominus peribit cor regis et cor principum et obstupescent
sacerdotes et prophetae consternabuntur

4:10 et dixi heu heu heu Domine Deus ergone decepisti populum istum et Hierusalem
dicens pax erit vobis et ecce pervenit gladius usque ad animam

4:11 in tempore illo dicetur populo huic et Hierusalem ventus urens in viis quae sunt in
deserto viae filiae populi mei non ad ventilandum et ad purgandum

4:12 spiritus plenus ex his veniet mihi et nunc ego sed loquar iudicia mea cum eis

4:13 ecce quasi nubes ascendet et quasi tempestas currus eius velociores aquilis equi
illius vae nobis quoniam vastati sumus

4:14 lava a malitia cor tuum Hierusalem ut salva fias usquequo morabuntur in te
cogitationes noxiae

4:15 vox enim adnuntiantis a Dan et notum facientis idolum de monte Ephraim

4:16 concitate gentes ecce auditum est in Hierusalem custodes venire de terra longinqua
et dare super civitates Iuda vocem suam

4:17 quasi custodes agrorum facti sunt super eam in gyro quia me ad iracundiam
provocavit ait Dominus

4:18 viae tuae et cogitationes tuae fecerunt haec tibi ista malitia tua quia amara quia
tetigit cor tuum

4:19 ventrem meum ventrem meum doleo sensus cordis mei turbati sunt in me non tacebo
quoniam vocem bucinae audivit anima mea clamorem proelii

4:20 contritio super contritionem vocata est et vastata est omnis terra repente vastata sunt
tabernacula mea subito pelles meae

4:21 usquequo videbo fugientem audiam vocem bucinae

4:22 quia stultus populus meus me non cognovit filii insipientes sunt et vecordes
sapientes sunt ut faciant mala bene autem facere nescierunt

4:23 aspexi terram et ecce vacua erat et nihili et caelos et non erat lux in eis

4:24 vidi montes et ecce movebantur et omnes colles conturbati sunt

4:25 intuitus sum et non erat homo et omne volatile caeli recessit

4:26 aspexi et ecce Carmelus desertus et omnes urbes eius destructae sunt a facie Domini
et a facie irae furoris eius

4:27 haec enim dicit Dominus deserta erit omnis terra sed tamen consummationem non
faciam

4:28 lugebit terra et maerebunt caeli desuper eo quod locutus sum cogitavi et non
paenituit me nec aversus sum ab eo

4:29 a voce equitis et mittentis sagittam fugit omnis civitas ingressi sunt ardua et
ascenderunt rupes universae urbes derelictae sunt et non habitat in eis homo

4:30 tu autem vastata quid facies cum vestieris te coccino cum ornata fueris monili aureo
et pinxeris stibio oculos tuos frustra conponeris contempserunt te amatores tui animam
tuam quaerent

4:31 vocem enim quasi parturientis audivi angustias ut puerperae vox filiae Sion
intermorientis expandentisque manus suas vae mihi quia defecit anima mea propter
interfectos

5:1 circuite vias Hierusalem et aspicite et considerate et quaerite in plateis eius an
inveniatis virum facientem iudicium et quaerentem fidem et propitius ero eius

5:2 quod si etiam vivit Dominus dixerint et hoc falso iurabunt

5:3 Domine oculi tui respiciunt fidem percussisti eos et non doluerunt adtrivisti eos et
rennuerunt accipere disciplinam induraverunt facies suas super petram noluerunt reverti

5:4 ego autem dixi forsitan pauperes sunt et stulti ignorantes viam Domini iudicium Dei
sui

5:5 ibo igitur ad optimates et loquar eis ipsi enim cognoverunt viam Domini iudicium Dei
sui et ecce magis hii simul confregerunt iugum ruperunt vincula

5:6 idcirco percussit eos leo de silva lupus ad vesperam vastavit eos pardus vigilans super
civitates eorum omnis qui egressus fuerit ex eis capietur quia multiplicatae sunt
praevaricationes eorum confortatae sunt aversiones eorum

5:7 super quo propitius tibi esse potero filii tui dereliquerunt me et iurant in his qui non
sunt dii saturavi eos et moechati sunt et in domo meretricis luxuriabantur

5:8 equi amatores et admissarii facti sunt unusquisque ad uxorem proximi sui hinniebat

5:9 numquid super his non visitabo dicit Dominus et in gente tali non ulciscetur anima
mea

5:10 ascendite muros eius et dissipate consummationem autem nolite facere auferte
propagines eius quia non sunt Domini

5:11 praevaricatione enim praevaricata est in me domus Israhel et domus Iuda ait
Dominus

5:12 negaverunt Dominum et dixerunt non est ipse neque veniet super nos malum
gladium et famem non videbimus

5:13 prophetae fuerunt in ventum et responsum non fuit in eis haec ergo evenient illis

5:14 haec dicit Dominus Deus exercituum quia locuti estis verbum istud ecce ego do
verba mea in ore tuo in ignem et populum istum ligna et vorabit eos

5:15 ecce ego adducam super vos gentem de longinquo domus Israhel ait Dominus
gentem robustam gentem antiquam gentem cuius ignorabis linguam nec intelleges quid
loquatur

5:16 faretra eius quasi sepulchrum patens universi fortes

5:17 et comedet segetes tuas et panem tuum devorabit filios tuos et filias tuas comedet
gregem tuum et armenta tua comedet vineam tuam et ficum tuam et conteret urbes
munitas tuas in quibus tu habes fiduciam gladio

5:18 verumtamen et diebus illis ait Dominus non faciam vos in consummationem

5:19 quod si dixeritis quare fecit Dominus Deus noster nobis haec omnia dices ad eos
sicut dereliquistis me et servistis deo alieno in terra vestra sic servietis alienis in terra non
vestra

5:20 adnuntiate hoc domui Iacob et auditum facite in Iuda dicentes

5:21 audi populus stulte qui non habes cor qui habentes oculos non videtis et aures et non
auditis

5:22 me ergo non timebitis ait Dominus et a facie mea non dolebitis qui posui harenam
terminum mari praeceptum sempiternum quod non praeteribit et commovebuntur et non
poterunt et intumescent fluctus eius et non transibunt illud

5:23 populo autem huic factum est cor incredulum et exasperans recesserunt et abierunt

5:24 et non dixerunt in corde suo metuamus Dominum Deum nostrum qui dat nobis
pluviam temporaneam et serotinam in tempore suo plenitudinem annuae messis
custodientem nobis

5:25 iniquitates nostrae declinaverunt haec et peccata nostra prohibuerunt bonum a nobis

5:26 quia inventi sunt in populo meo impii insidiantes quasi aucupes laqueos ponentes et
pedicas ad capiendos viros

5:27 sicut decipula plena avibus sic domus eorum plenae dolo ideo magnificati sunt et
ditati

5:28 incrassati sunt et inpinguati et praeterierunt sermones meos pessime causam non
iudicaverunt causam pupilli non direxerunt et iudicium pauperum non iudicaverunt

5:29 numquid super his non visitabo dicit Dominus aut super gentem huiuscemodi non
ulciscetur anima mea

5:30 stupor et mirabilia facta sunt in terra

5:31 prophetae prophetabant mendacium et sacerdotes adplaudebant manibus suis et
populus meus dilexit talia quid igitur fiet in novissimo eius

6:1 confortamini filii Beniamin in medio Hierusalem et in Thecua clangite bucina et
super Bethaccharem levate vexillum quia malum visum est ab aquilone et contritio
magna

6:2 speciosae et delicatae adsimilavi filiam Sion

6:3 ad eam venient pastores et greges eorum fixerunt in ea tentoria in circuitu pascet
unusquisque eos qui sub manu sua sunt

6:4 sanctificate super eam bellum consurgite et ascendamus in meridie vae nobis quia
declinavit dies quia longiores factae sunt umbrae vesperi

6:5 surgite et ascendamus in nocte et dissipemus domos eius

6:6 quia haec dicit Dominus exercituum caedite lignum eius et fundite circa Hierusalem
aggerem haec est civitas visitationis omnis calumnia in medio eius

6:7 sicut frigidam facit cisterna aquam suam sic frigidam fecit malitiam suam iniquitas et
vastitas audietur in ea coram me semper infirmitas et plaga

6:8 erudire Hierusalem ne forte recedat anima mea a te ne forte ponam te desertam terram
inhabitabilem

6:9 haec dicit Dominus exercituum usque ad racemum colligent quasi in vinea reliquias
Israhel converte manum tuam quasi vindemiator ad cartallum

6:10 cui loquar et quem contestabor ut audiant ecce incircumcisae aures eorum et audire
non possunt ecce verbum Domini factum est eis in obprobrium et non suscipient illud

6:11 idcirco furore Domini plenus sum laboravi sustinens effunde super parvulum foris et
super concilium iuvenum simul vir enim cum muliere capietur senex cum pleno dierum

6:12 et transibunt domus eorum ad alteros agri et uxores pariter quia extendam manum
meam super habitantes terram dicit Dominus

6:13 a minore quippe usque ad maiorem omnes avaritiae student et a propheta usque ad
sacerdotem cuncti faciunt dolum

6:14 et curabant contritionem filiae populi mei cum ignominia dicentes pax pax et non
erat pax

6:15 confusi sunt quia abominationem fecerunt quin potius confusione non sunt confusi
et erubescere nescierunt quam ob rem cadent inter ruentes in tempore visitationis suae
corruent dicit Dominus

6:16 haec dicit Dominus state super vias et videte et interrogate de semitis antiquis quae
sit via bona et ambulate in ea et invenietis refrigerium animabus vestris et dixerunt non
ambulabimus

6:17 et constitui super vos speculatores audite vocem tubae et dixerunt non audiemus

6:18 ideo audite gentes et cognosce congregatio quanta ego faciam eis

6:19 audi terra ecce ego adducam mala super populum istum fructum cogitationum eius
quia verba mea non audierunt et legem meam proiecerunt

6:20 ut quid mihi tus de Saba adfertis et calamum suave olentem de terra longinqua
holocaustomata vestra non sunt accepta et victimae vestrae non placuerunt mihi

6:21 propterea haec dicit Dominus ecce ego dabo in populum istum ruinas et ruent in eis
patres et filii simul vicinus et proximus et peribunt

6:22 haec dicit Dominus ecce populus venit de terra aquilonis et gens magna consurget a
finibus terrae

6:23 sagittam et scutum arripiet crudelis est et non miserebitur vox eius quasi mare
sonabit et super equos ascendent praeparati quasi vir ad proelium adversum te filia Sion

6:24 audivimus famam eius dissolutae sunt manus nostrae tribulatio adprehendit nos
dolores ut parturientem

6:25 nolite exire ad agros et in via ne ambuletis quoniam gladius inimici pavor in circuitu

6:26 filia populi mei accingere cilicio et conspergere cinere luctum unigeniti fac tibi
planctum amarum quia repente veniet vastator super nos

6:27 probatorem dedi te in populo meo robustum et scies et probabis viam eorum

6:28 omnes isti principes declinantum ambulantes fraudulenter aes et ferrum universi
corrupti sunt

6:29 defecit sufflatorium in igne consumptum est plumbum frustra conflavit conflator
malitiae enim eorum non sunt consumptae

6:30 argentum reprobum vocate eos quia Dominus proiecit illos

7:1 verbum quod factum est ad Hieremiam a Domino dicens

7:2 sta in porta domus Domini et praedica ibi verbum istud et dic audite verbum Domini
omnis Iuda qui ingredimini per portas has ut adoretis Dominum

7:3 haec dicit Dominus exercituum Deus Israhel bonas facite vias vestras et studia vestra
et habitabo vobiscum in loco isto

7:4 nolite confidere in verbis mendacii dicentes templum Domini templum Domini
templum Domini est

7:5 quoniam si bene direxeritis vias vestras et studia vestra si feceritis iudicium inter
virum et proximum eius

7:6 advenae et pupillo et viduae non feceritis calumniam nec sanguinem innocentem
effuderitis in loco hoc et post deos alienos non ambulaveritis in malum vobismet ipsis

7:7 habitabo vobiscum in loco isto in terra quam dedi patribus vestris a saeculo usque in
saeculum

7:8 ecce vos confiditis vobis in sermonibus mendacii qui non proderunt vobis

7:9 furari occidere adulterare iurare mendaciter libare Baali et ire post deos alienos quos
ignoratis

7:10 et venistis et stetistis coram me in domo hac in qua invocatum est nomen meum et
dixistis liberati sumus eo quod fecerimus omnes abominationes istas

7:11 ergo spelunca latronum facta est domus ista in qua invocatum est nomen meum in
oculis vestris ego ego sum ego vidi dicit Dominus

7:12 ite ad locum meum in Silo ubi habitavit nomen meum a principio et videte quae
fecerim ei propter malitiam populi mei Israhel

7:13 et nunc quia fecistis omnia opera haec dicit Dominus et locutus sum ad vos mane
consurgens et loquens et non audistis et vocavi vos et non respondistis

7:14 faciam domui huic in qua invocatum est nomen meum et in qua vos habetis
fiduciam et loco quem dedi vobis et patribus vestris sicut feci Silo

7:15 et proiciam vos a facie mea sicut proieci omnes fratres vestros universum semen
Ephraim

7:16 tu ergo noli orare pro populo hoc nec adsumas pro eis laudem et orationem et non
obsistas mihi quia non exaudiam te

7:17 nonne vides quid isti faciant in civitatibus Iuda et in plateis Hierusalem

7:18 filii colligunt ligna et patres succendunt ignem et mulieres conspergunt adipem ut
faciant placentas Reginae caeli et libent diis alienis et me ad iracundiam provocent

7:19 numquid me ad iracundiam provocant dicit Dominus nonne semet ipsos in
confusionem vultus sui

7:20 ideo haec dicit Dominus Deus ecce furor meus et indignatio mea conflatur super
locum istum super viros et super iumenta et super lignum regionis et super fruges terrae
et succendetur et non extinguetur

7:21 haec dicit Dominus exercituum Deus Israhel holocaustomata vestra addite victimis
vestris et comedite carnes

7:22 quia non sum locutus cum patribus vestris et non praecepi eis in die qua eduxi eos
de terra Aegypti de verbo holocaustomatum et victimarum

7:23 sed hoc verbum praecepi eis dicens audite vocem meam et ero vobis Deus et vos
eritis mihi populus et ambulate in omni via quam mandavi vobis ut bene sit vobis

7:24 et non audierunt nec inclinaverunt aurem suam sed abierunt in voluntatibus et
pravitate cordis sui mali factique sunt retrorsum et non in ante

7:25 a die qua egressi sunt patres eorum de terra Aegypti usque ad diem hanc et misi ad
vos omnes servos meos prophetas per diem consurgens diluculo et mittens

7:26 et non audierunt me nec inclinaverunt aurem suam sed induraverunt cervicem et
peius operati sunt quam patres eorum

7:27 et loqueris ad eos omnia verba haec et non audient te et vocabis eos et non
respondebunt tibi

7:28 et dices ad eos haec est gens quae non audivit vocem Domini Dei sui nec recepit
disciplinam periit fides et ablata est de ore eorum

7:29 tonde capillum tuum et proice et sume in directum planctum quia proiecit Dominus
et reliquit generationem furoris sui

7:30 quia fecerunt filii Iuda malum in oculis meis dicit Dominus posuerunt offendicula
sua in domo in qua invocatum est nomen meum ut polluerent eam

7:31 et aedificaverunt excelsa Thofeth qui est in valle filii Ennom ut incenderent filios
suos et filias suas igni quae non praecepi nec cogitavi in corde meo

7:32 ideo ecce dies venient dicit Dominus et non dicetur amplius Thofeth et vallis filii
Ennom sed vallis Interfectionis et sepelient in Thofeth eo quod non sit locus

7:33 et erit morticinum populi huius in cibum volucribus caeli et bestiis terrae et non erit
qui abigat

7:34 et quiescere faciam de urbibus Iuda et de plateis Hierusalem vocem gaudii et vocem
laetitiae vocem sponsi et vocem sponsae in desolatione enim erit terra

8:1 in tempore illo ait Dominus eicient ossa regis Iuda et ossa principum eius et ossa
sacerdotum et ossa prophetarum et ossa eorum qui habitaverunt Hierusalem de sepulchris
suis

8:2 et pandent ea ad solem et lunam et omnem militiam caeli quae dilexerunt et quibus
servierunt et post quae ambulaverunt et quae quaesierunt et adoraverunt non colligentur
et non sepelientur in sterquilinium super faciem terrae erunt

8:3 et eligent magis mortem quam vitam omnes qui residui fuerint de cognatione hac
pessima in universis locis quae derelicta sunt ad quae eieci eos dicit Dominus exercituum

8:4 et dices ad eos haec dicit Dominus numquid qui cadet non resurget et qui aversus est
non revertetur

8:5 quare ergo aversus est populus iste in Hierusalem aversione contentiosa
adprehenderunt mendacium et noluerunt reverti

8:6 adtendi et auscultavi nemo quod bonum est loquitur nullus est qui agat paenitentiam
super peccato suo dicens quid feci omnes conversi sunt ad cursum suum quasi equus
impetu vadens in proelio

8:7 milvus in caelo cognovit tempus suum turtur et hirundo et ciconia custodierunt
tempus adventus sui populus autem meus non cognovit iudicium Domini

8:8 quomodo dicitis sapientes nos sumus et lex Domini nobiscum est vere mendacium
operatus est stilus mendax scribarum

8:9 confusi sunt sapientes perterriti et capti sunt verbum enim Domini proiecerunt et
sapientia nulla est in eis

8:10 propterea dabo mulieres eorum exteris agros eorum heredibus quia a minimo usque
ad maximum omnes avaritiam sequuntur a propheta usque ad sacerdotem cuncti faciunt
mendacium

8:11 et sanabant contritionem filiae populi mei ad ignominiam dicentes pax pax cum non
esset pax

8:12 confusi sunt quia abominationem fecerunt quinimmo confusione non sunt confusi et
erubescere nescierunt idcirco cadent inter corruentes in tempore visitationis suae corruent
dicit Dominus

8:13 congregans congregabo eos ait Dominus non est uva in vitibus et non sunt ficus in
ficulnea folium defluxit et dedi eis quae praetergressa sunt

8:14 quare sedemus convenite et ingrediamur civitatem munitam et sileamus ibi quia
Dominus noster silere nos fecit et potum dedit nobis aquam fellis peccavimus enim
Domino

8:15 expectavimus pacem et non erat bonum tempus medellae et ecce formido

8:16 a Dan auditus est fremitus equorum eius a voce hinnituum pugnatorum eius
commota est omnis terra et venerunt et devoraverunt terram et plenitudinem eius urbem
et habitatores eius

8:17 quia ecce ego mittam vobis serpentes regulos quibus non est incantatio et mordebunt
vos ait Dominus

8:18 dolor meus super dolorem in me cor meum maerens

8:19 ecce vox clamoris filiae populi mei de terra longinqua numquid Dominus non est in
Sion aut rex eius non est in ea quare ergo me ad iracundiam concitaverunt in sculptilibus
suis et in vanitatibus alienis

8:20 transiit messis finita est aestas et nos salvati non sumus

8:21 super contritionem filiae populi mei contritus sum et contristatus stupor obtinuit me

8:22 numquid resina non est in Galaad aut medicus non est ibi quare igitur non est
obducta cicatrix filiae populi mei

9:1 quis dabit capiti meo aquam et oculis meis fontem lacrimarum et plorabo die et nocte
interfectos filiae populi mei

9:2 quis dabit me in solitudine diversorium viatorum et derelinquam populum meum et
recedam ab eis quia omnes adulteri sunt coetus praevaricatorum

9:3 et extenderunt linguam suam quasi arcum mendacii et non veritatis confortati sunt in
terra quia de malo ad malum egressi sunt et me non cognoverunt dicit Dominus

9:4 unusquisque se a proximo suo custodiat et in omni fratre suo non habeat fiduciam
quia omnis frater subplantans subplantabit et omnis amicus fraudulenter incedet

9:5 et vir fratrem suum deridebit et veritatem non loquentur docuerunt enim linguam
suam loqui mendacium ut inique agerent laboraverunt

9:6 habitatio tua in medio doli in dolo rennuerunt scire me dicit Dominus

9:7 propterea haec dicit Dominus exercituum ecce ego conflabo et probabo eos quid enim
aliud faciam a facie filiae populi mei

9:8 sagitta vulnerans lingua eorum dolum locuta est in ore suo pacem cum amico suo
loquitur et occulte ponit ei insidias

9:9 numquid super his non visitabo dicit Dominus aut in gentem huiuscemodi non
ulciscetur anima mea

9:10 super montes adsumam fletum ac lamentum et super speciosa deserti planctum
quoniam incensa sunt eo quod non sit vir pertransiens et non audierunt vocem possidentis
a volucre caeli usque ad pecora transmigraverunt et recesserunt

9:11 et dabo Hierusalem in acervos harenae et cubilia draconum et civitates Iuda dabo in
desolationem eo quod non sit habitator

9:12 quis est vir sapiens qui intellegat hoc et ad quem verbum oris Domini fiat ut
adnuntiet istud quare perierit terra exusta sit quasi desertum eo quod non sit qui
pertranseat

9:13 et dixit Dominus quia dereliquerunt legem meam quam dedi eis et non audierunt
vocem meam et non ambulaverunt in ea

9:14 et abierunt post pravitatem cordis sui et post Baalim quos didicerunt a patribus suis

9:15 idcirco haec dicit Dominus exercituum Deus Israhel ecce ego cibabo eos populum
istum absinthio et potum dabo eis aquam fellis

9:16 et dispergam eos in gentibus quas non noverunt ipsi et patres eorum et mittam post
eos gladium donec consumantur

9:17 haec dicit Dominus exercituum contemplamini et vocate lamentatrices et veniant et
ad eas quae sapientes sunt mittite et properent

9:18 festinent et adsumant super nos lamentum deducant oculi nostri lacrimas et
palpebrae nostrae defluant aquis

9:19 quia vox lamentationis audita est de Sion quomodo vastati sumus et confusi
vehementer quia dereliquimus terram quoniam deiecta sunt tabernacula nostra

9:20 audite ergo mulieres verbum Domini et adsumat auris vestra sermonem oris eius et
docete filias vestras lamentum et unaquaeque proximam suam planctum

9:21 quia ascendit mors per fenestras nostras ingressa est domos nostras disperdere
parvulos de foris iuvenes de plateis

9:22 loquere haec dicit Dominus et cadet morticinum hominis quasi stercus super faciem
regionis et quasi faenum post tergum metentis et non est qui colligat

9:23 haec dicit Dominus non glorietur sapiens in sapientia sua et non glorietur fortis in
fortitudine sua et non glorietur dives in divitiis suis

9:24 sed in hoc glorietur qui gloriatur scire et nosse me quia ego sum Dominus qui facio
misericordiam et iudicium et iustitiam in terra haec enim placent mihi ait Dominus

9:25 ecce dies veniunt dicit Dominus et visitabo super omnem qui circumcisum habet
praeputium

9:26 super Aegyptum et super Iudam et super Edom et super filios Ammon et super
Moab et super omnes qui adtonsi sunt in comam habitantes in deserto quia omnes gentes
habent praeputium omnis autem domus Israhel incircumcisi sunt corde

10:1 audite verbum quod locutus est Dominus super vos domus Israhel

10:2 haec dicit Dominus iuxta vias gentium nolite discere et a signis caeli nolite metuere
quae timent gentes

10:3 quia leges populorum vanae sunt quia lignum de saltu praecidit opus manuum
artificis in ascia

10:4 argento et auro decoravit illud clavis et malleis conpegit ut non dissolvatur

10:5 in similitudinem palmae fabricata sunt et non loquentur portata tollentur quia
incedere non valent nolite ergo timere ea quia nec male possunt facere nec bene

10:6 non est similis tui Domine magnus tu et magnum nomen tuum in fortitudine

10:7 quis non timebit te o rex gentium tuum est enim decus inter cunctos sapientes
gentium et in universis regnis eorum nullus est similis tui

10:8 pariter insipientes et fatui probabuntur doctrina vanitatis eorum lignum est

10:9 argentum involutum de Tharsis adfertur et aurum de Ofaz opus artificis et manus
aerarii hyacinthus et purpura indumentum eorum opus artificum universa haec

10:10 Dominus autem Deus verus est ipse Deus vivens et rex sempiternus ab
indignatione eius commovebitur terra et non sustinebunt gentes comminationem eius

10:11 sic ergo dicetis eis dii qui caelos et terram non fecerunt pereant de terra et de his
quae sub caelis sunt

10:12 qui facit terram in fortitudine sua praeparat orbem in sapientia sua et prudentia sua
extendit caelos

10:13 ad vocem suam dat multitudinem aquarum in caelo et elevat nebulas ab
extremitatibus terrae fulgura in pluviam facit et educit ventum de thesauris suis

10:14 stultus factus est omnis homo ab scientia confusus est omnis artifex in sculptili
quoniam falsum est quod conflavit et non est spiritus in eis

10:15 vana sunt et opus risu dignum in tempore visitationis suae peribunt

10:16 non est his similis pars Iacob qui enim formavit omnia ipse est et Israhel virga
hereditatis eius Dominus exercituum nomen illi

10:17 congrega de terra confusionem tuam quae habitas in obsidione

10:18 quia haec dicit Dominus ecce ego longe proiciam habitatores terrae in hac vice et
tribulabo eos ita ut inveniantur

10:19 vae mihi super contritione mea pessima plaga mea ego autem dixi plane haec
infirmitas mea est et portabo illam

10:20 tabernaculum meum vastatum est omnes funiculi mei disrupti sunt filii mei
exierunt a me et non subsistunt non est qui extendat ultra tentorium meum et erigat pelles
meas

10:21 quia stulte egerunt pastores et Dominum non quaesierunt propterea non
intellexerunt et omnis grex eorum dispersus est

10:22 vox auditionis ecce venit et commotio magna de terra aquilonis ut ponat civitates
Iuda solitudinem et habitaculum draconum

10:23 scio Domine quia non est hominis via eius nec viri est ut ambulet et dirigat gressus
suos

10:24 corripe me Domine verumtamen in iudicio et non in furore tuo ne forte ad nihilum
redigas me

10:25 effunde indignationem tuam super gentes quae non cognoverunt te et super
provincias quae nomen tuum non invocaverunt quia comederunt Iacob et devoraverunt
eum et consumpserunt illum et decus eius dissipaverunt

11:1 verbum quod factum est ad Hieremiam a Domino dicens

11:2 audite verba pacti huius et loquimini ad viros Iuda et habitatores Hierusalem

11:3 et dices ad eos haec dicit Dominus Deus Israhel maledictus vir qui non audierit
verba pacti huius

11:4 quod praecepi patribus vestris in die qua eduxi eos de terra Aegypti de fornace
ferrea dicens audite vocem meam et facite omnia quae praecipio vobis et eritis mihi in
populum et ego ero vobis in Deum

11:5 ut suscitem iuramentum quod iuravi patribus vestris daturum me eis terram fluentem
lacte et melle sicut est dies haec et respondi et dixi amen Domine

11:6 et dixit Dominus ad me vociferare omnia verba haec in civitatibus Iuda et foris
Hierusalem dicens audite verba pacti huius et facite illa

11:7 quia contestans contestatus sum patres vestros in die qua eduxi eos de terra Aegypti
usque ad diem hanc mane surgens contestatus sum et dixi audite vocem meam

11:8 et non audierunt nec inclinaverunt aurem suam sed abierunt unusquisque in pravitate
cordis sui mali et induxi super eos omnia verba pacti huius quod praecepi ut facerent et
non fecerunt

11:9 et dixit Dominus ad me inventa est coniuratio in viris Iuda et in habitatoribus
Hierusalem

11:10 reversi sunt ad iniquitates patrum suorum priores qui noluerunt audire verba mea et
hii ergo abierunt post deos alienos ut servirent eis irritum fecerunt domus Israhel et
domus Iuda pactum meum quod pepigi cum patribus eorum

11:11 quam ob rem haec dicit Dominus ecce ego inducam super eos mala de quibus exire
non poterunt et clamabunt ad me et non exaudiam eos

11:12 et ibunt civitates Iuda et habitatores Hierusalem et clamabunt ad deos quibus libant
et non salvabunt eos in tempore adflictionis eorum

11:13 secundum numerum enim civitatum tuarum erant dii tui Iuda et secundum
numerum viarum Hierusalem posuistis aras confusionis aras ad libandum Baali

11:14 tu ergo noli orare pro populo hoc et ne adsumas pro eis laudem et orationem quia
non exaudiam in tempore clamoris eorum ad me in tempore adflictionis eorum

11:15 quid est quod dilectus meus in domo mea fecit scelera multa numquid carnes
sanctae auferent a te malitias tuas in quibus gloriata es

11:16 olivam uberem pulchram fructiferam speciosam vocavit Dominus nomen tuum ad
vocem loquellae grandis exarsit ignis in ea et conbusta sunt frutecta eius

11:17 et Dominus exercituum qui plantavit te locutus est super te malum pro malis domus
Israhel et domus Iuda quae fecerunt sibi ad inritandum me libantes Baali

11:18 tu autem Domine demonstrasti mihi et cognovi tunc ostendisti mihi studia eorum

11:19 et ego quasi agnus mansuetus qui portatur ad victimam et non cognovi quia super
me cogitaverunt consilia mittamus lignum in panem eius et eradamus eum de terra
viventium et nomen eius non memoretur amplius

11:20 tu autem Domine Sabaoth qui iudicas iuste et probas renes et cor videam ultionem
tuam ex eis tibi enim revelavi causam meam

11:21 propterea haec dicit Dominus ad viros Anathoth qui quaerunt animam tuam et
dicunt non prophetabis in nomine Domini et non morieris in manibus nostris

11:22 propterea haec dicit Dominus exercituum ecce ego visitabo super eos iuvenes
morientur in gladio filii eorum et filiae eorum morientur in fame

11:23 et reliquiae non erunt ex eis inducam enim malum super viros Anathoth annum
visitationis eorum

12:1 iustus quidem tu es Domine si disputem tecum verumtamen iusta loquar ad te quare
via impiorum prosperatur bene est omnibus qui praevaricantur et inique agunt

12:2 plantasti eos et radicem miserunt proficiunt et faciunt fructum prope es tu ori eorum
et longe a renibus eorum

12:3 et tu Domine nosti me vidisti me et probasti cor meum tecum congrega eos quasi
gregem ad victimam et sanctifica eos in die occisionis

12:4 usquequo lugebit terra et herba omnis regionis siccabitur propter malitiam
habitantium in ea consumptum est animal et volucre quoniam dixerunt non videbit
novissima nostra

12:5 si cum peditibus currens laborasti quomodo contendere poteris cum equis cum
autem in terra pacis secura fueris quid facies in superbia Iordanis

12:6 nam et fratres tui et domus patris tui etiam ipsi pugnaverunt adversum te et
clamaverunt post te plena voce ne credas eis cum locuti fuerint tibi bona

12:7 reliqui domum meam dimisi hereditatem meam dedi dilectam animam meam in
manu inimicorum eius

12:8 facta est mihi hereditas mea quasi leo in silva dedit contra me vocem ideo odivi eam

12:9 numquid avis discolor hereditas mea mihi numquid avis tincta per totum venite
congregamini omnes bestiae terrae properate ad devorandum

12:10 pastores multi demoliti sunt vineam meam conculcaverunt partem meam dederunt
portionem meam desiderabilem in desertum solitudinis

12:11 posuerunt eam in dissipationem luxitque super me desolatione desolata est omnis
terra quia nullus est qui recogitet corde

12:12 super omnes vias deserti venerunt vastatores quia gladius Domini devoravit ab
extremo terrae usque ad extremum eius non est pax universae carni

12:13 seminaverunt triticum et spinas messuerunt hereditatem acceperunt et non eis
proderit confundemini a fructibus vestris propter iram furoris Domini

12:14 haec dicit Dominus adversum omnes vicinos meos pessimos qui tangunt
hereditatem quam distribui populo meo Israhel ecce ego evellam eos de terra eorum et
domum Iuda evellam de medio eorum

12:15 et cum evellero eos convertar et miserebor eorum et reducam eos virum ad
hereditatem suam et virum in terram suam

12:16 et erit si eruditi didicerint vias populi mei ut iurent in nomine meo vivit Dominus
sicut docuerunt populum meum iurare in Baal aedificabuntur in medio populi mei

12:17 quod si non audierint evellam gentem illam evulsione et perditione ait Dominus

13:1 haec dicit Dominus ad me vade et posside tibi lumbare lineum et pones illud super
lumbos tuos et in aquam non inferes illud

13:2 et possedi lumbare iuxta verbum Domini et posui circa lumbos meos

13:3 et factus est sermo Domini ad me secundo dicens

13:4 tolle lumbare quod possedisti quod est circa lumbos tuos et surgens vade ad Eufraten
et absconde illud ibi in foramine petrae

13:5 et abii et abscondi illud in Eufraten sicut praeceperat mihi Dominus

13:6 et factum est post dies plurimos dixit Dominus ad me surge vade ad Eufraten et tolle
inde lumbare quod praecepi tibi ut absconderes illud ibi

13:7 et abii ad Eufraten et fodi et tuli lumbare de loco ubi absconderam illud et ecce
conputruerat lumbare ita ut nullo usui aptum esset

13:8 et factum est verbum Domini ad me dicens

13:9 haec dicit Dominus sic putrescere faciam superbiam Iuda et superbiam Hierusalem
multam

13:10 populum istum pessimum qui nolunt audire verba mea et ambulant in pravitate
cordis sui abieruntque post deos alienos ut servirent eis et adorarent eos et erunt sicut
lumbare istud quod nullo usui aptum est

13:11 sicut enim adheret lumbare ad lumbos viri sic adglutinavi mihi omnem domum
Israhel et omnem domum Iuda dicit Dominus ut esset mihi in populum et in nomen et in
laudem et in gloriam et non audierunt

13:12 dices ergo ad eos sermonem istum haec dicit Dominus Deus Israhel omnis
laguncula implebitur vino et dicent ad te numquid ignoramus quia omnis laguncula
implebitur vino

13:13 et dices ad eos haec dicit Dominus ecce ego implebo omnes habitatores terrae
huius et reges qui sedent de stirpe David super thronum eius et sacerdotes et prophetas et
omnes habitatores Hierusalem ebrietate

13:14 et dispergam eos virum a fratre suo et patres et filios pariter ait Dominus non
parcam et non concedam neque miserebor ut non disperdam eos

13:15 audite et auribus percipite nolite elevari quia Dominus locutus est

13:16 date Domino Deo vestro gloriam antequam contenebrescat et antequam offendant
pedes vestri ad montes caligosos expectabitis lucem et ponet eam in umbram mortis et in
caliginem

13:17 quod si hoc non audieritis in abscondito plorabit anima mea a facie superbiae
plorans plorabit et deducet oculus meus lacrimam quia captus est grex Domini

13:18 dic regi et dominatrici humiliamini sedete quoniam descendit de capite vestro
corona gloriae vestrae

13:19 civitates austri clausae sunt et non est qui aperiat translata est omnis Iudaea
transmigratione perfecta

13:20 levate oculos vestros et videte qui venitis ab aquilone ubi est grex qui datus est tibi
pecus inclitum tuum

13:21 quid dices cum visitaverit te tu enim docuisti eos adversum te et erudisti in caput
tuum numquid non dolores adprehendent te quasi mulierem parturientem

13:22 quod si dixeris in corde tuo quare venerunt mihi haec propter multitudinem
iniquitatis tuae revelata sunt verecundiora tua pollutae sunt plantae tuae

13:23 si mutare potest Aethiops pellem suam aut pardus varietates suas et vos poteritis
bene facere cum didiceritis malum

13:24 et disseminabo eos quasi stipulam quae vento raptatur in deserto

13:25 haec sors tua parsque mensurae tuae a me dicit Dominus quia oblita es mei et
confisa es in mendacio

13:26 unde et ego nudavi femora tua contra faciem tuam et apparuit ignominia tua

13:27 adulteria tua et hinnitus tuus scelus fornicationis tuae super colles in agro vidi
abominationes tuas vae tibi Hierusalem non mundaberis post me usquequo adhuc

14:1 quod factum est verbum Domini ad Hieremiam de sermonibus siccitatis

14:2 luxit Iudaea et portae eius corruerunt et obscuratae sunt in terra et clamor
Hierusalem ascendit

14:3 maiores miserunt minores suos ad aquam venerunt ad hauriendum non invenerunt
aquam reportaverunt vasa sua vacua confusi sunt et adflicti et operuerunt capita sua

14:4 propter terrae vastitatem quia non venit pluvia in terra confusi sunt agricolae
operuerunt capita sua

14:5 nam et cerva in agro peperit et reliquit quia non erat herba

14:6 et onagri steterunt in rupibus traxerunt ventum quasi dracones defecerunt oculi
eorum quia non erat herba

14:7 si iniquitates nostrae responderunt nobis Domine fac propter nomen tuum quoniam
multae sunt aversiones nostrae tibi peccavimus

14:8 expectatio Israhel salvator eius in tempore tribulationis quare quasi colonus futurus
es in terra et quasi viator declinans ad manendum

14:9 quare futurus es velut vir vagus ut fortis qui non potest salvare tu autem in nobis es
Domine et nomen tuum super nos invocatum est ne derelinquas nos

14:10 haec dicit Dominus populo huic qui dilexit movere pedes suos et non quievit et
Domino non placuit nunc recordabitur iniquitatum eorum et visitabit peccata eorum

14:11 et dixit Dominus ad me noli orare pro populo isto in bonum

14:12 cum ieiunaverint non exaudiam preces eorum et si obtulerint holocaustomata et
victimas non suscipiam ea quoniam gladio et fame et peste ego consumam eos

14:13 et dixi a a a Domine Deus prophetae dicunt eis non videbitis gladium et famis non
erit in vobis sed pacem veram dabit vobis in loco isto

14:14 et dixit Dominus ad me falso prophetae vaticinantur in nomine meo non misi eos et
non praecepi eis neque locutus sum ad eos visionem mendacem et divinationem et
fraudulentiam et seductionem cordis sui prophetant vobis

14:15 ideo haec dicit Dominus de prophetis qui prophetant in nomine meo quos ego non
misi dicentes gladius et famis non erit in terra hac in gladio et fame consumentur
prophetae illi

14:16 et populi quibus prophetant erunt proiecti in viis Hierusalem prae fame et gladio et
non erit qui sepeliat eos ipsi et uxores eorum filii et filiae eorum et effundam super eos
malum suum

14:17 et dices ad eos verbum istud deducant oculi mei lacrimam per noctem et diem et
non taceant quoniam contritione magna contrita est virgo filia populi mei plaga pessima
vehementer

14:18 si egressus fuero ad agros ecce occisi gladio et si introiero in civitatem ecce
adtenuati fame propheta quoque et sacerdos abierunt in terram quam ignorabant

14:19 numquid proiciens abiecisti Iudam aut Sion abominata est anima tua quare ergo
percussisti nos ita ut nulla sit sanitas expectavimus pacem et non est bonum et tempus
curationis et ecce turbatio

14:20 cognovimus Domine impietates nostras iniquitatem patrum nostrorum quia
peccavimus tibi

14:21 ne nos des in obprobrium propter nomen tuum neque facias nobis contumeliam
solii gloriae tuae recordare ne irritum facias foedus tuum nobiscum

14:22 numquid sunt in sculptilibus gentium qui pluant aut caeli possunt dare imbres
nonne tu es Domine Deus noster quem expectavimus tu enim fecisti omnia haec

15:1 et dixit Dominus ad me si steterit Moses et Samuhel coram me non est anima mea
ad populum istum eice illos a facie mea et egrediantur

15:2 quod si dixerint ad te quo egrediemur dices ad eos haec dicit Dominus qui ad
mortem ad mortem et qui ad gladium ad gladium et qui ad famem ad famem et qui ad
captivitatem ad captivitatem

15:3 et visitabo super eos quattuor species dicit Dominus gladium ad occisionem et canes
ad lacerandum et volatilia caeli et bestias terrae ad devorandum et dissipandum

15:4 et dabo eos in fervorem universis regnis terrae propter Manassem filium Ezechiae
regis Iuda super omnibus quae fecit in Hierusalem

15:5 quis enim miserebitur tui Hierusalem aut quis contristabitur pro te aut quis ibit ad
rogandum pro pace tua

15:6 tu reliquisti me dicit Dominus retrorsum abisti et extendam manum meam super te et
interficiam te laboravi rogans

15:7 et dispergam eos ventilabro in portis terrae interfeci et perdidi populum meum et
tamen a viis suis non sunt reversi

15:8 multiplicatae sunt mihi viduae eius super harenam maris induxi eis super matrem
adulescentis vastatorem meridie misi super civitates repente terrorem

15:9 infirmata est quae peperit septem defecit anima eius occidit ei sol cum adhuc esset
dies confusa est et erubuit et residuos eius in gladium dabo in conspectu inimicorum
eorum ait Dominus

15:10 vae mihi mater mea quare genuisti me virum rixae virum discordiae in universa
terra non feneravi nec feneravit mihi quisquam omnes maledicunt mihi

15:11 dicit Dominus si non reliquiae tuae in bonum si non occurri tibi in tempore
adflictionis et in tempore tribulationis adversum inimicum

15:12 numquid foederabitur ferrum ferro ab aquilone et aes

15:13 divitias tuas et thesauros tuos in direptionem dabo gratis in omnibus peccatis tuis et
in omnibus terminis tuis

15:14 et adducam inimicos tuos de terra qua nescis quia ignis succensus est in furore meo
super vos ardebit

15:15 tu scis Domine recordare mei et visita me et tuere me ab his qui persequuntur me
noli in patientia tua suscipere me scito quoniam sustinui pro te obprobrium

15:16 inventi sunt sermones tui et comedi eos et factum est mihi verbum tuum in
gaudium et in laetitiam cordis mei quoniam invocatum est nomen tuum super me Domine
Deus exercituum

15:17 non sedi in concilio ludentium et gloriatus sum a facie manus tuae solus sedebam
quoniam comminatione replesti me

15:18 quare factus est dolor meus perpetuus et plaga mea desperabilis rennuit curari facta
est mihi quasi mendacium aquarum infidelium

15:19 propter hoc haec dicit Dominus si converteris convertam te et ante faciem meam
stabis et si separaveris pretiosum a vili quasi os meum eris convertentur ipsi ad te et tu
non converteris ad eos

15:20 et dabo te populo huic in murum aereum fortem et bellabunt adversum te et non
praevalebunt quia ego tecum sum ut salvem te et eruam dicit Dominus

15:21 et liberabo te de manu pessimorum et redimam te de manu fortium

16:1 et factum est verbum Domini ad me dicens

16:2 non accipies uxorem et non erunt tibi filii et filiae in loco isto

16:3 quia haec dicit Dominus super filios et filias qui generantur in loco isto et super
matres eorum quae genuerunt eos et super patres eorum de quorum stirpe sunt nati in
terra hac

16:4 mortibus aegrotationum morientur non plangentur et non sepelientur in
sterquilinium super faciem terrae erunt et gladio et fame consumentur et erit cadaver
eorum in escam volatilibus caeli et bestiis terrae

16:5 haec enim dicit Dominus ne ingrediaris domum convivii neque vadas ad
plangendum neque consoleris eos quia abstuli pacem meam a populo isto dicit Dominus
misericordiam et miserationes

16:6 et morientur grandes et parvi in terra ista non sepelientur neque plangentur et non se
incident neque calvitium fiet pro eis

16:7 et non frangent inter eos lugenti panem ad consolandum super mortuo et non dabunt
eis potum calicis ad consolandum super patre suo et matre

16:8 et domum convivii non ingredieris ut sedeas cum eis et comedas et bibas

16:9 quia haec dicit Dominus exercituum Deus Israhel ecce ego auferam de loco isto in
oculis vestris et in diebus vestris vocem gaudii et vocem laetitiae vocem sponsi et vocem
sponsae

16:10 et cum adnuntiaveris populo huic omnia verba haec et dixerint tibi quare locutus
est Dominus super nos omne malum grande istud quae iniquitas nostra et quod peccatum
nostrum quod peccavimus Domino Deo nostro

16:11 dices ad eos quia dereliquerunt patres vestri me ait Dominus et abierunt post deos
alienos et servierunt eis et adoraverunt eos et me dereliquerunt et legem meam non
custodierunt

16:12 sed et vos peius operati estis quam patres vestri ecce enim ambulat unusquisque
post pravitatem cordis sui mali ut me non audiat

16:13 et eiciam vos de terra hac in terram quam ignoratis vos et patres vestri et servietis
ibi diis alienis die ac nocte qui non dabunt vobis requiem

16:14 propterea ecce dies veniunt dicit Dominus et non dicetur ultra vivit Dominus qui
eduxit filios Israhel de terra Aegypti

16:15 sed vivit Dominus qui eduxit filios Israhel de terra aquilonis et de universis terris
ad quas eieci eos et reducam eos in terram suam quam dedi patribus eorum

16:16 ecce ego mittam piscatores multos dicit Dominus et piscabuntur eos et post haec
mittam eis multos venatores et venabuntur eos de omni monte et de omni colle et de
cavernis petrarum

16:17 quia oculi mei super omnes vias eorum non sunt absconditae a facie mea et non fuit
occulta iniquitas eorum ab oculis meis

16:18 et reddam primum duplices iniquitates et peccata eorum quia contaminaverunt
terram meam in morticinis idolorum suorum et abominationibus suis impleverunt
hereditatem meam

16:19 Domine fortitudo mea et robur meum et refugium meum in die tribulationis ad te
gentes venient ab extremis terrae et dicent vere mendacium possederunt patres nostri
vanitatem quae eis non profuit

16:20 numquid faciet sibi homo deos et ipsi non sunt dii

16:21 idcirco ecce ego ostendam eis per vicem hanc ostendam eis manum meam et
virtutem meam et scient quia nomen mihi Dominus

17:1 peccatum Iuda scriptum est stilo ferreo in ungue adamantino exaratum super
latitudinem cordis eorum et in cornibus ararum eorum

17:2 cum recordati fuerint filii eorum ararum suarum et lucorum lignorumque
frondentium in montibus excelsis

17:3 sacrificantes in agro fortitudinem tuam et omnes thesauros tuos in direptionem dabo
excelsa tua propter peccata in universis finibus tuis

17:4 et relinqueris sola ab hereditate tua quam dedi tibi et servire te faciam inimicis tuis
in terra quam ignoras quoniam ignem succendisti in furore meo usque in aeternum
ardebit

17:5 haec dicit Dominus maledictus homo qui confidit in homine et ponit carnem
brachium suum et a Domino recedit cor eius

17:6 erit enim quasi myrice in deserto et non videbit cum venerit bonum sed habitabit in
siccitate in deserto in terra salsuginis et inhabitabili

17:7 benedictus vir qui confidit in Domino et erit Dominus fiducia eius

17:8 et erit quasi lignum quod transplantatur super aquas quod ad humorem mittit radices
suas et non timebit cum venerit aestus et erit folium eius viride et in tempore siccitatis
non erit sollicitum nec aliquando desinet facere fructum

17:9 pravum est cor omnium et inscrutabile quis cognoscet illud

17:10 ego Dominus scrutans cor et probans renes qui do unicuique iuxta viam et iuxta
fructum adinventionum suarum

17:11 perdix fovit quae non peperit fecit divitias et non in iudicio in dimidio dierum
suorum derelinquet eas et in novissimo suo erit insipiens

17:12 solium gloriae altitudinis a principio locus sanctificationis nostrae

17:13 expectatio Israhel Domine omnes qui te derelinquunt confundentur recedentes in
terra scribentur quoniam dereliquerunt venam aquarum viventium Dominum

17:14 sana me Domine et sanabor salvum me fac et salvus ero quoniam laus mea tu es

17:15 ecce ipsi dicunt ad me ubi est verbum Domini veniat

17:16 et ego non sum turbatus te pastorem sequens et diem hominis non desideravi tu scis
quod egressum est de labiis meis rectum in conspectu tuo fuit

17:17 non sis mihi tu formidini spes mea tu in die adflictionis

17:18 confundantur qui persequuntur me et non confundar ego paveant illi et non paveam
ego induc super eos diem adflictionis et duplici contritione contere eos

17:19 haec dicit Dominus ad me vade et sta in porta filiorum populi per quam
ingrediuntur reges Iuda et egrediuntur et in cunctis portis Hierusalem

17:20 et dices ad eos audite verbum Domini reges Iuda et omnis Iudaea cunctique
habitatores Hierusalem qui ingredimini per portas istas

17:21 haec dicit Dominus custodite animas vestras et nolite portare pondera in die sabbati
nec inferatis per portas Hierusalem

17:22 et nolite eicere onera de domibus vestris in die sabbati et omne opus non facietis
sanctificate diem sabbati sicut praecepi patribus vestris

17:23 et non audierunt nec inclinaverunt aurem suam sed induraverunt cervicem suam ne
audirent me et ne acciperent disciplinam

17:24 et erit si audieritis me dicit Dominus ut non inferatis onera per portas civitatis huius
in die sabbati et si sanctificaveritis diem sabbati ne faciatis in ea omne opus

17:25 ingredientur per portas civitatis huius reges et principes sedentes super solium
David et ascendentes in curribus et equis ipsi et principes eorum vir Iuda et habitatores
Hierusalem et habitabitur civitas haec in sempiternum

17:26 et venient de civitate Iuda et de circuitu Hierusalem et de terra Beniamin et de
campestribus et de montuosis et ab austro portantes holocaustum et victimam et
sacrificium et tus et inferent oblationem in domum Domini

17:27 si autem non audieritis me ut sanctificetis diem sabbati et ne portetis onus et ne
inferatis per portas Hierusalem in die sabbati succendam ignem in portis eius et devorabit
domos Hierusalem et non extinguetur

18:1 verbum quod factum est ad Hieremiam a Domino dicens

18:2 surge et descende in domum figuli et ibi audies verba mea

18:3 et descendi in domum figuli et ecce ipse faciebat opus super rotam

18:4 et dissipatum est vas quod ipse faciebat e luto manibus suis conversusque fecit illud
vas alterum sicut placuerat in oculis eius ut faceret

18:5 et factum est verbum Domini ad me dicens

18:6 numquid sicut figulus iste non potero facere vobis domus Israhel ait Dominus ecce
sicut lutum in manu figuli sic vos in manu mea domus Israhel

18:7 repente loquar adversum gentem et adversum regnum ut eradicem et destruam et
disperdam illud

18:8 si paenitentiam egerit gens illa a malo suo quod locutus sum adversum eam agam et
ego paenitentiam super malo quod cogitavi ut facerem ei

18:9 et subito loquar de gente et regno ut aedificem et ut plantem illud

18:10 si fecerit malum in oculis meis ut non audiat vocem meam paenitentiam agam
super bono quod locutus sum ut facerem ei

18:11 nunc ergo dic viro Iudae et habitatoribus Hierusalem dicens haec dicit Dominus
ecce ego fingo contra vos malum et cogito contra vos cogitationem revertatur
unusquisque a via sua mala et dirigite vias vestras et studia vestra

18:12 qui dixerunt desperavimus post cogitationes enim nostras ibimus et unusquisque
pravitatem cordis sui mali faciemus

18:13 ideo haec dicit Dominus interrogate gentes quis audivit talia horribilia quae fecit
nimis virgo Israhel

18:14 numquid deficiet de petra agri nix Libani aut evelli possunt aquae erumpentes
frigidae et defluentes

18:15 quia oblitus est mei populus meus frustra libantes et inpingentes in viis suis in
semitis saeculi ut ambularent per eas in itinere non trito

18:16 ut fieret terra eorum in desolationem et in sibilum sempiternum omnis qui praeterit
per eam obstupescet et movebit caput suum

18:17 sicut ventus urens dispergam eos coram inimico dorsum et non faciem ostendam
eis in die perditionis eorum

18:18 et dixerunt venite et cogitemus contra Hieremiam cogitationes non enim peribit lex
a sacerdote neque consilium a sapiente nec sermo a propheta venite et percutiamus eum
lingua et non adtendamus ad universos sermones eius

18:19 adtende Domine ad me et audi vocem adversariorum meorum

18:20 numquid redditur pro bono malum quia foderunt foveam animae meae recordare
quod steterim in conspectu tuo ut loquerer pro eis bonum et averterem indignationem
tuam ab eis

18:21 propterea da filios eorum in famem et deduc eos in manus gladii fiant uxores
eorum absque liberis et viduae et viri earum interficiantur morte iuvenes eorum
confodiantur gladio in proelio

18:22 audiatur clamor de domibus eorum adduces enim super eos latronem repente quia
foderunt foveam ut caperent me et laqueos absconderunt pedibus meis

18:23 tu autem Domine scis omne consilium eorum adversum me in mortem ne
propitieris iniquitati eorum et peccatum eorum a facie tua non deleatur fiant corruentes in
conspectu tuo in tempore furoris tui abutere eis

19:1 haec dicit Dominus vade et accipe lagunculam figuli testeam a senioribus populi et a
senioribus sacerdotum

19:2 et egredere ad vallem filii Ennom quae est iuxta introitum portae Fictilis et
praedicabis ibi verba quae ego loquar ad te

19:3 et dices audite verbum Domini reges Iuda et habitatores Hierusalem haec dicit
Dominus exercituum Deus Israhel ecce ego inducam adflictionem super locum istum ita
ut omnis qui audierit illam tinniant aures eius

19:4 eo quod dereliquerint me et alienum fecerint locum istum et libaverint in eo diis
alienis quos nescierunt ipsi et patres eorum et reges Iuda et repleverunt locum istum
sanguine innocentium

19:5 et aedificaverunt excelsa Baali ad conburendos filios suos igni in holocaustum Baali
quae non praecepi nec locutus sum nec ascenderunt in cor meum

19:6 propterea ecce dies veniunt dicit Dominus et non vocabitur locus iste amplius
Thofeth et vallis filii Ennom sed vallis Occisionis

19:7 et dissipabo consilium Iudae et Hierusalem in loco isto et subvertam eos gladio in
conspectu inimicorum suorum et in manu quaerentium animas eorum et dabo cadavera
eorum escam volatilibus caeli et bestiis terrae

19:8 et ponam civitatem hanc in stuporem et in sibilum omnis qui praeterierit per eam
obstupescet et sibilabit super universa plaga eius

19:9 et cibabo eos carnibus filiorum suorum et carnibus filiarum suarum et unusquisque
carnes amici sui comedet in obsidione et in angustia in qua concludent eos inimici eorum
et qui quaerunt animas eorum

19:10 et conteres lagunculam in oculis virorum qui ibunt tecum

19:11 et dices ad eos haec dicit Dominus exercituum sic conteram populum istum et
civitatem istam sicut conteritur vas figuli quod non potest ultra instaurari et in Thofeth
sepelientur eo quod non sit alius locus ad sepeliendum

19:12 sic faciam loco huic ait Dominus et habitatoribus eius ut ponam civitatem istam
sicut Thofeth

19:13 et erunt domus Hierusalem et domus regum Iuda sicut locus Thofeth inmundae
omnes domus in quarum domatibus sacrificaverunt omni militiae caeli et libaverunt
libamina diis alienis

19:14 venit autem Hieremias de Thofeth quo miserat eum Dominus ad prophetandum et
stetit in atrio domus Domini et dixit ad omnem populum

19:15 haec dicit Dominus exercituum Deus Israhel ecce ego inducam super civitatem
hanc et super omnes urbes eius universa mala quae locutus sum adversum eam quoniam
induraverunt cervicem suam ut non audirent sermones meos

20:1 et audivit Phassur filius Emmer sacerdos qui constitutus erat princeps in domo
Domini Hieremiam prophetantem sermones istos

20:2 et percussit Phassur Hieremiam prophetam et misit eum in nervum quod erat in
porta Beniamin superiori in domo Domini

20:3 cumque inluxisset in crastinum eduxit Phassur Hieremiam de nervo et dixit ad eum
Hieremias non Phassur vocavit Dominus nomen tuum sed Pavorem undique

20:4 quia haec dicit Dominus ecce ego dabo te in pavorem te et omnes amicos tuos et
corruent gladio inimicorum suorum et oculi tui videbunt et omnem Iudam dabo in manu
regis Babylonis et traducet eos in Babylonem et percutiet eos gladio

20:5 et dabo universam substantiam civitatis huius et omnem laborem eius omneque
pretium et cunctos thesauros regum Iuda dabo in manu inimicorum eorum et diripient eos
et tollent et ducent in Babylonem

20:6 tu autem Phassur et omnes habitatores domus tuae ibitis in captivitatem et in
Babylonem venies et ibi morieris ibique sepelieris tu et omnes amici tui quibus
prophetasti mendacium

20:7 seduxisti me Domine et seductus sum fortior me fuisti et invaluisti factus sum in
derisum tota die omnes subsannant me

20:8 quia iam olim loquor vociferans iniquitatem et vastitatem clamito et factus est mihi
sermo Domini in obprobrium et in derisum tota die

20:9 et dixi non recordabor eius neque loquar ultra in nomine illius et factus est in corde
meo quasi ignis exaestuans claususque in ossibus meis et defeci ferre non sustinens

20:10 audivi enim contumelias multorum et terrorem in circuitu persequimini et
persequamur eum ab omnibus viris qui erant pacifici mei et custodientes latus meum si
quo modo decipiatur et praevaleamus adversus eum et consequamur ultionem ex eo

20:11 Dominus autem mecum est quasi bellator fortis idcirco qui persequuntur me cadent
et infirmi erunt confundentur vehementer quia non intellexerunt obprobrium
sempiternum quod numquam delebitur

20:12 et tu Domine exercituum probator iusti qui vides renes et cor videam quaeso
ultionem tuam ex eis tibi enim revelavi causam meam

20:13 cantate Domino laudate Dominum quia liberavit animam pauperis de manu
malorum

20:14 maledicta dies in qua natus sum dies in qua peperit me mater mea non sit benedicta

20:15 maledictus vir qui adnuntiavit patri meo dicens natus est tibi puer masculus et quasi
gaudio laetificavit eum

20:16 sit homo ille ut sunt civitates quas subvertit Dominus et non paenituit eum audiat
clamorem mane et ululatum in tempore meridiano

20:17 qui non me interfecit a vulva ut fieret mihi mater mea sepulchrum et vulva eius
conceptus aeternus

20:18 quare de vulva egressus sum ut viderem laborem et dolorem et consumerentur in
confusione dies mei

21:1 verbum quod factum est ad Hieremiam a Domino quando misit ad eum rex Sedecias
Phassur filium Melchiae et Sophoniam filium Maasiae sacerdotem dicens

21:2 interroga pro nobis Dominum quia Nabuchodonosor rex Babylonis proeliatur
adversum nos si forte faciat Dominus nobiscum secundum omnia mirabilia sua et recedat
a nobis

21:3 et dixit Hieremias ad eos sic dicetis Sedeciae

21:4 haec dicit Dominus Deus Israhel ecce ego convertam vasa belli quae in manibus
vestris sunt et quibus vos pugnatis adversum regem Babylonis et Chaldeos qui obsident
vos in circuitu murorum et congregabo ea in medio civitatis huius

21:5 et debellabo ego vos in manu extenta et brachio forti et in furore et in indignatione et
in ira grandi

21:6 et percutiam habitatores civitatis huius homines et bestiae pestilentia magna
morientur

21:7 et post haec ait Dominus dabo Sedeciam regem Iuda et servos eius et populum eius
et qui derelicti sunt in civitate hac a peste et gladio et fame in manu Nabuchodonosor
regis Babylonis et in manu inimicorum eorum et in manu quaerentium animam eorum et
percutiet eos in ore gladii et non movebitur neque parcet nec miserebitur

21:8 et ad populum hunc dices haec dicit Dominus ecce ego do coram vobis viam vitae et
viam mortis

21:9 qui habitaverit in urbe hac morietur gladio et fame et peste qui autem egressus fuerit
et transfugerit ad Chaldeos qui obsident vos vivet et erit ei anima sua quasi spolium

21:10 posui enim faciem meam super civitatem hanc in malum et non in bonum ait
Dominus in manu regis Babylonis dabitur et exuret eam igni

21:11 et domui regis Iuda audite verbum Domini

21:12 domus David haec dicit Dominus iudicate mane iudicium et eruite vi oppressum de
manu calumniantis ne forte egrediatur ut ignis indignatio mea et succendatur et non sit
qui extinguat propter malitiam studiorum vestrorum

21:13 ecce ego ad te habitatricem vallis solidae atque campestris ait Dominus qui dicitis
quis percutiet nos et quis ingredietur domos nostras

21:14 et visitabo super vos iuxta fructum studiorum vestrorum dicit Dominus et
succendam ignem in saltu eius et devorabit omnia in circuitu eius

22:1 haec dicit Dominus descende in domum regis Iuda et loqueris ibi verbum hoc

22:2 et dices audi verbum Domini rex Iuda qui sedes super solium David tu et servi tui et
populus tuus qui ingredimini per portas istas

22:3 haec dicit Dominus facite iudicium et iustitiam et liberate vi oppressum de manu
calumniatoris et advenam et pupillum et viduam nolite contristare neque opprimatis
inique et sanguinem innocentem ne effundatis in loco isto

22:4 si enim facientes feceritis verbum istud ingredientur per portas domus huius reges
sedentes de genere David super thronum eius et ascendentes currus et equos ipsi et servi
et populus eorum

22:5 quod si non audieritis verba haec in memet ipso iuravi dicit Dominus quia in
solitudinem erit domus haec

22:6 quia haec dicit Dominus super domum regis Iuda Galaad tu mihi caput Libani si non
posuero te solitudinem urbes inhabitabiles

22:7 et sanctificabo super te interficientem virum et arma eius et succident electam
cedrum tuam et praecipitabunt in ignem

22:8 et pertransibunt gentes multae per civitatem hanc et dicet unusquisque proximo suo
quare fecit Dominus sic civitati huic grandi

22:9 et respondebunt eo quod dereliquerint pactum Domini Dei sui et adoraverint deos
alienos et servierint eis

22:10 nolite flere mortuum neque lugeatis super eum fletu plangite eum qui egreditur
quia non revertetur ultra nec videbit terram nativitatis suae

22:11 quia haec dicit Dominus ad Sellum filium Iosiae regem Iuda qui regnavit pro Iosia
patre suo qui egressus est de loco isto non revertetur huc amplius

22:12 sed in loco ad quem transtuli eum ibi morietur et terram istam non videbit amplius

22:13 vae qui aedificat domum suam in iniustitia et cenacula sua non in iudicio amicum
suum opprimet frustra et mercedem eius non reddet ei

22:14 qui dicit aedificabo mihi domum latam et cenacula spatiosa qui aperit sibi fenestras
et facit laquearia cedrina pingitque sinopide

22:15 numquid regnabis quoniam confers te cedro pater tuus numquid non comedit et
bibit et fecit iudicium et iustitiam tunc cum bene erat ei

22:16 iudicavit causam pauperis et egeni in bonum suum numquid non ideo quia
cognovit me dicit Dominus

22:17 tui vero oculi et cor ad avaritiam et ad sanguinem innocentem fundendum et ad
calumniam et ad cursum mali operis

22:18 propterea haec dicit Dominus ad Ioachim filium Iosiae regem Iuda non plangent
eum vae frater et vae fratres non concrepabunt ei vae domine et vae inclite

22:19 sepultura asini sepelietur putrefactus et proiectus extra portas Hierusalem

22:20 ascende Libanum et clama et in Basan da vocem tuam et clama ad transeuntes quia
contriti sunt omnes amatores tui

22:21 locutus sum ad te in abundantia tua dixisti non audiam haec est via tua ab
adulescentia tua quia non audisti vocem meam

22:22 omnes pastores tuos pascet ventus et amatores tui in captivitatem ibunt et tunc
confunderis et erubesces ab omni malitia tua

22:23 quae sedes in Libano et nidificas in cedris quomodo congemuisti cum venissent tibi
dolores quasi dolores parturientis

22:24 vivo ego dicit Dominus quia si fuerit Iechonias filius Ioachim regis Iuda anulus in
manu dextera mea inde avellam eum

22:25 et dabo te in manu quaerentium animam tuam et in manu quorum tu formidas
faciem et in manu Nabuchodonosor regis Babylonis et in manu Chaldeorum

22:26 et mittam te et matrem tuam quae genuit te in terram alienam in qua nati non estis
ibique moriemini

22:27 et in terram ad quam ipsi levant animam suam ut revertantur illuc non revertentur

22:28 numquid vas fictile atque contritum vir iste Iechonias numquid vas absque omni
voluptate quare abiecti sunt ipse et semen eius et proiecti in terram quam ignoraverunt

22:29 terra terra terra audi sermonem Domini

22:30 haec dicit Dominus scribe virum istum sterilem virum qui in diebus suis non
prosperabitur nec enim erit de semine eius vir qui sedeat super solium David et
potestatem habeat ultra in Iuda

23:1 vae pastoribus qui disperdunt et dilacerant gregem pascuae meae dicit Dominus

23:2 ideo haec dicit Dominus Deus Israhel ad pastores qui pascunt populum meum vos
dispersistis gregem meum eiecistis eos et non visitastis eos ecce ego visitabo super vos
malitiam studiorum vestrorum ait Dominus

23:3 et ego congregabo reliquias gregis mei de omnibus terris ad quas eiecero eos illuc et
convertam eos ad rura sua et crescent et multiplicabuntur

23:4 et suscitabo super eos pastores et pascent eos non formidabunt ultra et non pavebunt
et nullus quaeretur ex numero dicit Dominus

23:5 ecce dies veniunt ait Dominus et suscitabo David germen iustum et regnabit rex et
sapiens erit et faciet iudicium et iustitiam in terra

23:6 in diebus illius salvabitur Iuda et Israhel habitabit confidenter et hoc est nomen quod
vocabunt eum Dominus iustus noster

23:7 propter hoc ecce dies veniunt dicit Dominus et non dicent ultra vivit Dominus qui
eduxit filios Israhel de terra Aegypti

23:8 sed vivit Dominus qui eduxit et adduxit semen domus Israhel de terra aquilonis et de
cunctis terris ad quas eieceram eos illuc et habitabunt in terra sua

23:9 ad prophetas contritum est cor meum in medio mei contremuerunt omnia ossa mea
factus sum quasi vir ebrius et quasi homo madidus a vino a facie Domini et a facie
verborum sanctorum eius

23:10 quia adulteris repleta est terra quia a facie maledictionis luxit terra arefacta sunt
arva deserti factus est cursus eorum malus et fortitudo eorum dissimilis

23:11 propheta namque et sacerdos polluti sunt et in domo mea inveni malum eorum ait
Dominus

23:12 idcirco via eorum erit quasi lubricum in tenebris inpellentur enim et corruent in ea
adferam enim super eos mala annum visitationis eorum ait Dominus

23:13 et in prophetis Samariae vidi fatuitatem prophetabant in Baal et decipiebant
populum meum Israhel

23:14 et in prophetis Hierusalem vidi similitudinem adulterium et iter mendacii et
confortaverunt manus pessimorum ut non converteretur unusquisque a malitia sua facti
sunt mihi omnes Sodoma et habitatores eius quasi Gomorra

23:15 propterea haec dicit Dominus exercituum ad prophetas ecce ego cibabo eos
absinthio et potabo eos felle a prophetis enim Hierusalem est egressa pollutio super
omnem terram

23:16 haec dicit Dominus exercituum nolite audire verba prophetarum qui prophetant
vobis et decipiunt vos visionem cordis sui loquuntur non de ore Domini

23:17 dicunt his qui blasphemant me locutus est Dominus pax erit vobis et omni qui
ambulat in pravitate cordis sui dixerunt non veniet super vos malum

23:18 quis enim adfuit in consilio Domini et vidit et audivit sermonem eius quis
consideravit verbum illius et audivit

23:19 ecce turbo dominicae indignationis egredietur et tempestas erumpens super caput
impiorum veniet

23:20 non revertetur furor Domini usque dum faciat et usque dum conpleat cogitationem
cordis sui in novissimis diebus intellegetis consilium eius

23:21 non mittebam prophetas et ipsi currebant non loquebar ad eos et ipsi prophetabant

23:22 si stetissent in consilio meo et nota fecissent verba mea populo meo avertissem
utique eos a via sua mala et a pessimis cogitationibus suis

23:23 putasne Deus e vicino ego sum dicit Dominus et non Deus de longe

23:24 si occultabitur vir in absconditis et ego non videbo eum dicit Dominus numquid
non caelum et terram ego impleo ait Dominus

23:25 audivi quae dixerunt prophetae prophetantes in nomine meo mendacium atque
dicentes somniavi somniavi

23:26 usquequo istud in corde est prophetarum vaticinantium mendacium et
prophetantium seductiones cordis sui

23:27 qui volunt facere ut obliviscatur populus meus nominis mei propter somnia eorum
quae narrant unusquisque ad proximum suum sicut obliti sunt patres eorum nominis mei
propter Baal

23:28 propheta qui habet somnium narret somnium et qui habet sermonem meum
loquatur sermonem meum vere quid paleis ad triticum dicit Dominus

23:29 numquid non verba mea sunt quasi ignis ait Dominus et quasi malleus conterens
petram

23:30 propterea ecce ego ad prophetas ait Dominus qui furantur verba mea unusquisque a
proximo suo

23:31 ecce ego ad prophetas ait Dominus qui adsumunt linguas suas et aiunt dicit
Dominus

23:32 ecce ego ad prophetas somniantes mendacium ait Dominus qui narraverunt ea et
seduxerunt populum meum in mendacio suo et in miraculis suis cum ego non misissem
eos nec mandassem eis qui nihil profuerunt populo huic dicit Dominus

23:33 si igitur interrogaverit te populus iste vel propheta aut sacerdos dicens quod est
onus Domini dices ad eos ut quid vobis onus proiciam quippe vos dicit Dominus

23:34 et prophetes et sacerdos et populus qui dicit onus Domini visitabo super virum
illum et super domum eius

23:35 haec dicetis unusquisque ad proximum et ad fratrem suum quid respondit Dominus
et quid locutus est Dominus

23:36 et onus Domini ultra non memorabitur quia onus erit unicuique sermo suus et
pervertitis verba Dei viventis Domini exercituum Dei nostri

23:37 haec dices ad prophetam quid respondit tibi Dominus et quid locutus est Dominus

23:38 si autem onus Domini dixeritis propter hoc haec dicit Dominus quia dixistis
sermonem istum onus Domini et misi ad vos dicens nolite dicere onus Domini

23:39 propterea ecce ego tollam vos portans et derelinquam vos et civitatem quam dedi
vobis et patribus vestris a facie mea

23:40 et dabo vos in obprobrium sempiternum et in ignominiam aeternam quae numquam
oblivione delebitur

24:1 ostendit mihi Dominus et ecce duo calathi pleni ficis positi ante templum Domini
postquam transtulit Nabuchodonosor rex Babylonis Iechoniam filium Ioachim regem
Iuda et principes eius et fabrum et inclusorem de Hierusalem et adduxit eos in
Babylonem

24:2 calathus unus ficus bonas habebat nimis ut solent ficus esse primi temporis et
calathus unus ficus habebat malas nimis quae comedi non poterant eo quod essent malae

24:3 et dixit Dominus ad me quid tu vides Hieremia et dixi ficus ficus bonas bonas valde
et malas malas valde quae comedi non possunt eo quod sint malae

24:4 et factum est verbum Domini ad me dicens

24:5 haec dicit Dominus Deus Israhel sicut ficus hae bonae sic cognoscam
transmigrationem Iuda quam emisi de loco isto in terram Chaldeorum in bonum

24:6 et ponam oculos meos super eos ad placandum et reducam eos in terram hanc et
aedificabo eos et non destruam et plantabo eos et non evellam

24:7 et dabo eis cor ut sciant me quia ego sum Dominus et erunt mihi in populum et ego
ero eis in Deum quia revertentur ad me in toto corde suo

24:8 et sicut ficus pessimae quae comedi non possunt eo quod sint malae haec dicit
Dominus sic dabo Sedeciam regem Iuda et principes eius et reliquos de Hierusalem qui
remanserunt in urbe hac et qui habitant in terra Aegypti

24:9 et dabo eos in vexationem adflictionemque omnibus regnis terrae in obprobrium et
in parabolam et in proverbium et in maledictionem in universis locis ad quos eieci eos

24:10 et mittam in eis gladium et famem et pestem donec consumantur de terra quam
dedi eis et patribus eorum

25:1 verbum quod factum est ad Hieremiam de omni populo Iudae in anno quarto
Ioachim filii Iosiae regis Iuda ipse est annus primus Nabuchodonosor regis Babylonis

25:2 quae locutus est Hieremias propheta ad omnem populum Iuda et ad universos
habitatores Hierusalem dicens

25:3 a tertiodecimo anno Iosiae filii Amon regis Iuda usque ad diem hanc iste est tertius
et vicesimus annus factum est verbum Domini ad me et locutus sum ad vos de nocte
consurgens et loquens et non audistis

25:4 et misit Dominus ad vos omnes servos suos prophetas consurgens diluculo
mittensque et non audistis neque inclinastis aures vestras ut audiretis

25:5 cum diceret revertimini unusquisque a via sua mala et a pessimis cogitationibus
vestris et habitabitis in terram quam dedit Dominus vobis et patribus vestris a saeculo et
usque in saeculum

25:6 et nolite ire post deos alienos ut serviatis eis adoretisque eos neque me ad
iracundiam provocetis in operibus manuum vestrarum et non adfligam vos

25:7 et non audistis me dicit Dominus ut me ad iracundiam provocaretis in operibus
manuum vestrarum in malum vestrum

25:8 propterea haec dicit Dominus exercituum pro eo quod non audistis verba mea

25:9 ecce ego mittam et adsumam universas cognationes aquilonis ait Dominus et ad
Nabuchodonosor regem Babylonis servum meum et adducam eos super terram istam et
super habitatores eius et super omnes nationes quae in circuitu illius sunt et interficiam
eos et ponam eos in stuporem et in sibilum et in solitudines sempiternas

25:10 perdamque ex eis vocem gaudii et vocem laetitiae vocem sponsae et vocem sponsi
vocem molae et lumen lucernae

25:11 et erit universa terra eius in solitudinem et in stuporem et servient omnes gentes
istae regi Babylonis septuaginta annis

25:12 cumque impleti fuerint anni septuaginta visitabo super regem Babylonis et super
gentem illam dicit Dominus iniquitatem eorum et super terram Chaldeorum et ponam
illam in solitudines sempiternas

25:13 et adducam super terram illam omnia verba mea quae locutus sum contra eam
omne quod scriptum est in libro isto quaecumque prophetavit Hieremias adversum omnes
gentes

25:14 quia servierunt eis cum essent gentes multae et reges magni et reddam eis
secundum opera eorum et secundum facta manuum suarum

25:15 quia sic dicit Dominus exercituum Deus Israhel sume calicem vini furoris huius de
manu mea et propinabis de illo cunctis gentibus ad quas ego mittam te

25:16 et bibent et turbabuntur et insanient a facie gladii quem ego mittam inter eos

25:17 et accepi calicem de manu Domini et propinavi cunctis gentibus ad quas misit me
Dominus

25:18 Hierusalem et civitatibus Iudae et regibus eius et principibus eius ut darem eos in
solitudinem et in stuporem in sibilum et in maledictionem sicut est dies ista

25:19 Pharaoni regi Aegypti et servis eius et principibus eius et omni populo eius

25:20 et universis generaliter cunctis regibus terrae Ausitidis et cunctis regibus terrae
Philisthim et Ascaloni et Gazae et Accaroni et reliquiis Azoti

25:21 Idumeae et Moab et filiis Ammon

25:22 et cunctis regibus Tyri et cunctis regibus Sidonis et regibus terrae insularum qui
sunt trans mare

25:23 et Dedan et Theman et Buz et universis qui adtonsi sunt in comam

25:24 et cunctis regibus Arabiae et cunctis regibus occidentis qui habitant in deserto

25:25 et cunctis regibus Zambri et cunctis regibus Aelam et cunctis regibus Medorum

25:26 et cunctis regibus aquilonis de prope et de longe unicuique contra fratrem suum et
omnibus regnis terrae quae super faciem eius sunt et rex Sesach bibet post eos

25:27 et dices ad eos haec dicit Dominus exercituum Deus Israhel bibite et inebriamini et
vomite et cadite neque surgatis a facie gladii quem ego mittam inter vos

25:28 cumque noluerint accipere calicem de manu ut bibant dices ad eos haec dicit
Dominus exercituum bibentes bibetis

25:29 quia ecce in civitate in qua invocatum est nomen meum ego incipio adfligere et vos
quasi innocentes inmunes eritis non eritis inmunes gladium enim ego voco super omnes
habitatores terrae dicit Dominus exercituum

25:30 et tu prophetabis ad eos omnia verba haec et dices ad illos Dominus de excelso
rugiet et de habitaculo sancto suo dabit vocem suam rugiens rugiet super decorem suum
celeuma quasi calcantium concinetur adversus omnes habitatores terrae

25:31 pervenit sonitus usque ad extrema terrae quia iudicium Domino cum gentibus
iudicatur ipse cum omni carne impios tradidit gladio dicit Dominus

25:32 haec dicit Dominus exercituum ecce adflictio egredietur de gente in gentem et
turbo magnus egredietur a summitatibus terrae

25:33 et erunt interfecti Domini in die illa a summo terrae usque ad summum eius non
plangentur et non colligentur neque sepelientur in sterquilinium super faciem terrae
iacebunt

25:34 ululate pastores et clamate et aspergite vos cinere optimates gregis quia conpleti
sunt dies vestri ut interficiamini et dissipationes vestrae et cadetis quasi vasa pretiosa

25:35 et peribit fuga a pastoribus et salvatio ab optimatibus gregis

25:36 vox clamoris pastorum et ululatus optimatium gregis quia vastavit Dominus
pascuam eorum

25:37 et conticuerunt arva pacis a facie irae furoris Domini

25:38 dereliquit quasi leo umbraculum suum facta est terra eorum in desolationem a facie
irae columbae et a facie irae furoris Domini

26:1 in principio regis Ioachim filii Iosiae regis Iuda factum est verbum istud a Domino
dicens

26:2 haec dicit Dominus sta in atrio domus Domini et loqueris ad omnes civitates Iuda de
quibus veniunt ut adorent in domo Domini universos sermones quos ego mandavi tibi ut
loquaris ad eos noli subtrahere verbum

26:3 si forte audiant et convertantur unusquisque a via sua mala et paeniteat me mali
quod cogito facere eis propter malitias studiorum eorum

26:4 et dices ad eos haec dicit Dominus si non audieritis me ut ambuletis in lege mea
quam dedi vobis

26:5 ut audiatis sermones servorum meorum prophetarum quos ego misi ad vos de nocte
consurgens et dirigens et non audistis

26:6 dabo domum istam sicut Silo et urbem hanc dabo in maledictionem cunctis gentibus
terrae

26:7 et audierunt sacerdotes et prophetae et omnis populus Hieremiam loquentem verba
haec in domo Domini

26:8 cumque conplesset Hieremias loquens omnia quae praeceperat ei Dominus ut
loqueretur ad universum populum adprehenderunt eum sacerdotes et prophetae et omnis
populus dicens morte morietur

26:9 quare prophetavit in nomine Domini dicens sicut Silo erit domus haec et urbs ista
desolabitur eo quod non sit habitator et congregatus est omnis populus adversum
Hieremiam in domum Domini

26:10 et audierunt principes Iuda verba haec et ascenderunt de domo regis in domum
Domini et sederunt in introitu portae Domini novae

26:11 et locuti sunt sacerdotes et prophetae ad principes et ad omnem populum dicentes
iudicium mortis est viro huic quia prophetavit adversum civitatem istam sicut audistis
auribus vestris

26:12 et ait Hieremias ad omnes principes et ad universum populum dicens Dominus
misit me ut prophetarem ad domum istam et ad civitatem hanc omnia verba quae audistis

26:13 nunc ergo bonas facite vias vestras et studia vestra et audite vocem Domini Dei
vestri et paenitebit Dominum mali quod locutus est adversum vos

26:14 ego autem ecce in manibus vestris sum facite mihi ut bonum et rectum est in oculis
vestris

26:15 verumtamen scitote et cognoscite quod si occideritis me sanguinem innocentem
traditis contra vosmet ipsos et contra civitatem istam et habitatores eius in veritate enim
misit me Dominus ad vos ut loquerer in auribus vestris omnia verba haec

26:16 et dixerunt principes et omnis populus ad sacerdotes et prophetas non est viro huic
iudicium mortis quia in nomine Domini Dei nostri locutus est ad nos

26:17 surrexerunt ergo viri de senioribus terrae et dixerunt ad omnem coetum populi
loquentes

26:18 Michas de Morasthim fuit propheta in diebus Ezechiae regis Iudae et ait ad omnem
populum Iudae dicens haec dicit Dominus exercituum Sion quasi ager arabitur et
Hierusalem in acervum lapidum erit et mons domus in excelsa silvarum

26:19 numquid morte condemnavit eum Ezechias rex Iuda et omnis Iuda numquid non
timuerunt Dominum et deprecati sunt faciem Domini et paenituit Dominum mali quod
locutus erat adversum eos itaque nos facimus malum grande contra animas nostras

26:20 fuit quoque vir prophetans in nomine Domini Urias filius Semei de Cariathiarim et
prophetavit adversum civitatem istam et adversum terram hanc iuxta universa verba
Hieremiae

26:21 et audivit rex Ioachim et omnes potentes et principes eius verba haec et quaesivit
rex interficere eum et audivit Urias et timuit fugitque et ingressus est Aegyptum

26:22 et misit rex Ioachim viros in Aegyptum Elnathan filium Achobor et viros cum eo in
Aegyptum

26:23 et eduxerunt Uriam de Aegypto et adduxerunt eum ad regem Ioachim et percussit
eum gladio et proiecit cadaver eius in sepulchris vulgi ignobilis

26:24 igitur manus Ahicam filii Saphan fuit cum Hieremia ut non traderetur in manu
populi et interficerent eum

27:1 in principio regni Ioachim filii Iosiae regis Iuda factum est verbum istud ad
Hieremiam a Domino dicens

27:2 haec dicit Dominus ad me fac tibi vincula et catenas et pones eas in collo tuo

27:3 et mittes eas ad regem Edom et ad regem Moab et ad regem filiorum Ammon et ad
regem Tyri et ad regem Sidonis in manu nuntiorum qui venerunt Hierusalem ad
Sedeciam regem Iuda

27:4 et praecipies eis ut ad dominos suos loquantur haec dicit Dominus exercituum Deus
Israhel haec dicetis ad dominos vestros

27:5 ego feci terram et hominem et iumenta quae sunt super faciem terrae in fortitudine
mea magna et in brachio meo extento et dedi eam ei qui placuit in oculis meis

27:6 et nunc itaque ego dedi omnes terras istas in manu Nabuchodonosor regis Babylonis
servi mei insuper et bestias agri dedi ei ut serviant illi

27:7 et servient ei omnes gentes et filio eius et filio filii eius donec veniat tempus terrae
eius et ipsius et servient ei gentes multae et reges magni

27:8 gens autem et regnum quod non servierit Nabuchodonosor regi Babylonis et
quicumque non curvaverit collum suum sub iugo regis Babylonis in gladio et in fame et
in peste visitabo super gentem illam ait Dominus donec consumam eos in manu eius

27:9 vos ergo nolite audire prophetas vestros et divinos et somniatores et augures et
maleficos qui dicunt vobis non servietis regi Babylonis

27:10 quia mendacium prophetant vobis ut longe faciant vos de terra vestra et eiciant vos
et pereatis

27:11 porro gens quae subiecerit cervicem suam sub iugo regis Babylonis et servierit ei
dimittam eam in terra sua dicit Dominus et colet eam et habitabit in ea

27:12 et ad Sedeciam regem Iuda locutus sum secundum omnia verba haec dicens
subicite colla vestra sub iugo regis Babylonis et servite ei et populo eius et vivetis

27:13 quare moriemini tu et populus tuus gladio fame et peste sicut locutus est Dominus
ad gentem quae servire noluerit regi Babylonis

27:14 nolite audire verba prophetarum dicentium vobis non servietis regi Babylonis quia
mendacium ipsi loquuntur vobis

27:15 quia non misi eos ait Dominus et ipsi prophetant in nomine meo mendaciter ut
eiciant vos et pereatis tam vos quam prophetae qui vaticinantur vobis

27:16 et ad sacerdotes et ad populum istum locutus sum dicens haec dicit Dominus nolite
audire verba prophetarum vestrorum qui prophetant vobis dicentes ecce vasa Domini
revertentur de Babylone nunc cito mendacium enim prophetant vobis

27:17 nolite ergo audire eos sed servite regi Babylonis ut vivatis quare datur haec civitas
in solitudinem

27:18 et si prophetae sunt et est verbum Domini in eis occurrant Domino exercituum ut
non veniant vasa quae derelicta fuerant in domum Domini et in domum regis Iuda et in
Hierusalem in Babylonem

27:19 quia haec dicit Dominus exercituum ad columnas et ad mare et ad bases et ad
reliqua vasorum quae remanserunt in civitate hac

27:20 quae non tulit Nabuchodonosor rex Babylonis cum transferret Iechoniam filium
Ioachim regem Iuda de Hierusalem in Babylonem et omnes optimates Iuda et Hierusalem

27:21 quia haec dicit Dominus exercituum Deus Israhel ad vasa quae derelicta sunt in
domum Domini et in domum regis Iuda et Hierusalem

27:22 in Babylonem transferentur et ibi erunt usque ad diem visitationis suae dicit
Dominus et adferri faciam ea et restitui in loco isto

28:1 et factum est in anno illo in principio regni Sedeciae regis Iuda in anno quarto in
mense quinto dixit ad me Ananias filius Azur propheta de Gabaon in domo Domini
coram sacerdotibus et omni populo dicens

28:2 haec dicit Dominus exercituum Deus Israhel contrivi iugum regis Babylonis

28:3 adhuc duo anni dierum et ego referri faciam ad locum istum omnia vasa Domini
quae tulit Nabuchodonosor rex Babylonis de loco isto et transtulit ea in Babylonem

28:4 et Iechoniam filium Ioachim regem Iuda et omnem transmigrationem Iudae qui
ingressi sunt in Babylonem ego convertam ad locum istum ait Dominus conteram enim
iugum regis Babylonis

28:5 et dixit Hieremias propheta ad Ananiam prophetam in oculis sacerdotum et in oculis
omnis populi qui stabant in domo Domini

28:6 et ait Hieremias propheta amen sic faciat Dominus suscitet Dominus verba tua quae
prophetasti ut referantur vasa in domum Domini et omnis transmigratio de Babylone ad
locum istum

28:7 verumtamen audi verbum hoc quod ego loquor in auribus tuis et in auribus universi
populi

28:8 prophetae qui fuerunt ante me et te ab initio et prophetaverunt super terras multas et
super regna magna de proelio et de adflictione et de fame

28:9 propheta qui vaticinatus est pacem cum venerit verbum eius scietur propheta quem
misit Dominus in veritate

28:10 et tulit Ananias propheta catenam de collo Hieremiae prophetae et confregit eam

28:11 et ait Ananias in conspectu omnis populi dicens haec dicit Dominus sic confringam
iugum Nabuchodonosor regis Babylonis post duos annos dierum de collo omnium
gentium

28:12 et abiit Hieremias prophetes in viam suam et factum est verbum Domini ad
Hieremiam postquam confregit Ananias propheta catenam de collo Hieremiae prophetae
dicens

28:13 vade et dices Ananiae haec dicit Dominus catenas ligneas contrivisti et facies pro
eis catenas ferreas

28:14 quia haec dicit Dominus exercituum Deus Israhel iugum ferreum posui super
collum cunctarum gentium istarum ut serviant Nabuchodonosor regi Babylonis et
servient ei insuper et bestias terrae dedi ei

28:15 et dixit Hieremias propheta ad Ananiam prophetam audi Anania non misit te
Dominus et tu confidere fecisti populum istum in mendacio

28:16 idcirco haec dicit Dominus ecce emittam te a facie terrae hoc anno morieris
adversum Dominum enim locutus es

28:17 et mortuus est Ananias propheta in anno illo mense septimo

29:1 et haec sunt verba libri quae misit Hieremias propheta de Hierusalem ad reliquias
seniorum transmigrationis et ad sacerdotes et ad prophetas et ad omnem populum quem
transduxerat Nabuchodonosor de Hierusalem in Babylonem

29:2 postquam egressus est Iechonias rex et domina et eunuchi et principes Iuda et
Hierusalem et faber et inclusor de Hierusalem

29:3 in manu Ellasa filii Saphan et Gamaliae filii Helciae quos misit Sedecias rex Iuda ad
Nabuchodonosor regem Babylonis in Babylonem dicens

29:4 haec dicit Dominus exercituum Deus Israhel omni transmigrationi quam transtuli de
Hierusalem in Babylonem

29:5 aedificate domos et habitate et plantate hortos et comedite fructum eorum

29:6 accipite uxores et generate filios et filias date filiis vestris uxores et filias vestras
date viris et pariant filios et filias et multiplicamini ibi et nolite esse pauci numero

29:7 et quaerite pacem civitatis ad quam transmigrare vos feci et orate pro ea ad
Dominum quia in pace illius erit pax vobis

29:8 haec enim dicit Dominus exercituum Deus Israhel non vos inducant prophetae vestri
qui sunt in medio vestrum et divini vestri et ne adtendatis ad somnia vestra quae vos
somniatis

29:9 quia falso ipsi prophetant vobis in nomine meo et non misi eos dicit Dominus

29:10 quia haec dicit Dominus cum coeperint impleri in Babylone septuaginta anni
visitabo vos et suscitabo super vos verbum meum bonum ut reducam vos ad locum istum

29:11 ego enim scio cogitationes quas cogito super vos ait Dominus cogitationes pacis et
non adflictionis ut dem vobis finem et patientiam

29:12 et invocabitis me et ibitis et orabitis me et exaudiam vos

29:13 quaeretis me et invenietis cum quaesieritis me in toto corde vestro

29:14 et inveniar a vobis ait Dominus et reducam captivitatem vestram et congregabo vos
de universis gentibus et de cunctis locis ad quae expuli vos dicit Dominus et reverti vos
faciam de loco ad quem transmigrare vos feci

29:15 quia dixistis suscitavit nobis Dominus prophetas in Babylone

29:16 quia haec dicit Dominus ad regem qui sedet super solium David et ad omnem
populum habitatorem urbis huius ad fratres vestros qui non sunt egressi vobiscum in
transmigrationem

29:17 haec dicit Dominus exercituum ecce mittam in eis gladium et famem et pestem et
ponam eos quasi ficus malas quae comedi non possunt eo quod pessimae sint

29:18 et persequar eos in gladio in fame et in pestilentia et dabo eos in vexationem
universis regnis terrae in maledictionem et in stuporem et in sibilum et in obprobrium
cunctis gentibus ad quas ego eieci eos

29:19 eo quod non audierint verba mea dicit Dominus quae misi ad eos per servos meos
prophetas de nocte consurgens et mittens et non audistis dicit Dominus

29:20 vos ergo audite verbum Domini omnis transmigratio quam emisi de Hierusalem in
Babylonem

29:21 haec dicit Dominus exercituum Deus Israhel ad Ahab filium Culia et ad Sedeciam
filium Maasiae qui prophetant vobis in nomine meo mendaciter ecce ego tradam eos in
manu Nabuchodonosor regis Babylonis et percutiet eos in oculis vestris

29:22 et adsumetur ex eis maledictio omni transmigrationi Iuda quae est in Babylone
dicentium ponat te Dominus sicut Sedeciam et sicut Ahab quos frixit rex Babylonis in
igne

29:23 pro eo quod fecerint stultitiam in Israhel et moechati sunt in uxores amicorum
suorum et locuti sunt verbum in nomine meo mendaciter quod non mandavi eis ego sum
iudex et testis dicit Dominus

29:24 et ad Semeiam Neelamiten dices

29:25 haec dicit Dominus exercituum Deus Israhel pro eo quod misisti in nomine tuo
libros ad omnem populum qui est in Hierusalem et ad Sophoniam filium Maasiae
sacerdotem et ad universos sacerdotes dicens

29:26 Dominus dedit te sacerdotem pro Ioiadae sacerdote ut sis dux in domo Domini
super omnem virum arrepticium et prophetantem ut mittas eum in nervum et in carcerem

29:27 et nunc quare non increpasti Hieremiam Anathothiten qui prophetat vobis

29:28 quia super hoc misit ad nos in Babylonem dicens longum est aedificate domos et
habitate et plantate hortos et comedite fructum eorum

29:29 legit ergo Sophonias sacerdos librum istum in auribus Hieremiae prophetae

29:30 et factum est verbum Domini ad Hieremiam dicens

29:31 mitte ad omnem transmigrationem dicens haec dicit Dominus ad Semeiam
Neelamiten pro eo quod prophetavit vobis Semeias et ego non misi eum et fecit vos
confidere in mendacio

29:32 idcirco haec dicit Dominus ecce ego visitabo super Semeiam Neelamiten et super
semen eius non erit ei vir sedens in medio populi huius et non videbit bonum quod ego
faciam populo meo ait Dominus quia praevaricationem locutus est adversum Dominum

30:1 hoc verbum quod factum est ad Hieremiam a Domino dicens

30:2 haec dicit Dominus Deus Israhel dicens scribe tibi omnia verba quae locutus sum ad
te in libro

30:3 ecce enim dies veniunt dicit Dominus et convertam conversionem populi mei Israhel
et Iuda ait Dominus et convertam eos ad terram quam dedi patribus eorum et possidebunt
eam

30:4 et haec verba quae locutus est Dominus ad Israhel et ad Iudam

30:5 quoniam haec dicit Dominus vocem terroris audivimus formido et non est pax

30:6 interrogate et videte si generat masculus quare ergo vidi omnis viri manum super
lumbum suum quasi parientis et conversae sunt universae facies in auruginem

30:7 vae quia magna dies illa nec est similis eius tempusque tribulationis est Iacob et ex
ipso salvabitur

30:8 et erit in die illa ait Dominus exercituum conteram iugum eius de collo tuo et
vincula illius disrumpam et non dominabuntur ei amplius alieni

30:9 sed servient Domino Deo suo et David regi suo quem suscitabo eis

30:10 tu ergo ne timeas serve meus Iacob ait Dominus neque paveas Israhel quia ecce
ego salvo te de terra longinqua et semen tuum de terra captivitatis eorum et revertetur
Iacob et quiescet et cunctis affluet et non erit quem formidet

30:11 quoniam tecum ego sum ait Dominus ut salvem te faciam enim consummationem
in cunctis gentibus in quibus dispersi te te autem non faciam in consummationem sed
castigabo te in iudicio ut non tibi videaris innoxius

30:12 quia haec dicit Dominus insanabilis fractura tua pessima plaga tua

30:13 non est qui iudicet iudicium tuum ad alligandum curationum utilitas non est tibi

30:14 omnes amatores tui obliti sunt tui te non quaerent plaga enim inimici percussi te
castigatione crudeli propter multitudinem iniquitatis tuae dura facta sunt peccata tua

30:15 quid clamas super contritione tua insanabilis est dolor tuus propter multitudinem
iniquitatis tuae et dura peccata tua feci haec tibi

30:16 propterea omnes qui comedunt te devorabuntur et universi hostes tui in
captivitatem ducentur et qui te vastant vastabuntur cunctosque praedatores tuos dabo in
praedam

30:17 obducam enim cicatricem tibi et a vulneribus tuis sanabo te dicit Dominus quia
Eiectam vocaverunt te Sion haec est quae non habebat requirentem

30:18 haec dicit Dominus ecce ego convertam conversionem tabernaculorum Iacob et
tectis eius miserebor et aedificabitur civitas in excelso suo et templum iuxta ordinem
suum fundabitur

30:19 et egredietur de eis laus voxque ludentium et multiplicabo eos et non inminuentur
et glorificabo eos et non adtenuabuntur

30:20 et erunt filii eius sicut a principio et coetus eius coram me permanebit et visitabo
adversum omnes qui tribulant eum

30:21 et erit dux eius ex eo et princeps de medio eius producetur et adplicabo eum et
accedet ad me quis enim iste est qui adplicet cor suum ut adpropinquet mihi ait Dominus

30:22 et eritis mihi in populum et ego ero vobis in Deum

30:23 ecce turbo Domini furor egrediens procella ruens in capite impiorum conquiescet

30:24 non avertet iram indignationis Dominus donec faciat et conpleat cogitationem
cordis sui in novissimo dierum intellegetis ea

31:1 in tempore illo dicit Dominus ero Deus universis cognationibus Israhel et ipsi erunt
mihi in populum

31:2 haec dicit Dominus invenit gratiam in deserto populus qui remanserat gladio vadet
ad requiem suam Israhel

31:3 longe Dominus apparuit mihi et in caritate perpetua dilexi te ideo adtraxi te miserans

31:4 rursumque aedificabo te et aedificaberis virgo Israhel adhuc ornaberis tympanis tuis
et egredieris in choro ludentium

31:5 adhuc plantabis vineas in montibus Samariae plantabunt plantantes et donec tempus
veniat non vindemiabunt

31:6 quia erit dies in qua clamabunt custodes in monte Ephraim surgite et ascendamus in
Sion ad Dominum Deum nostrum

31:7 quia haec dicit Dominus exultate in laetitia Iacob et hinnite contra caput gentium
personate canite et dicite salva Domine populum tuum reliquias Israhel

31:8 ecce ego adducam eos de terra aquilonis et congregabo eos ab extremis terrae inter
quos erunt caecus et claudus et praegnans et pariens simul coetus magnus revertentium
huc

31:9 in fletu venient et in precibus deducam eos et adducam eos per torrentes aquarum in
via recta et non inpingent in ea quia factus sum Israheli pater et Ephraim primogenitus
meus est

31:10 audite verbum Domini gentes et adnuntiate insulis quae procul sunt et dicite qui
dispersit Israhel congregabit eum et custodiet eum sicut pastor gregem suum

31:11 redemit enim Dominus Iacob et liberavit eum de manu potentioris

31:12 et venient et laudabunt in monte Sion et confluent ad bona Domini super frumento
et vino et oleo et fetu pecorum et armentorum eritque anima eorum quasi hortus inriguus
et ultra non esurient

31:13 tunc laetabitur virgo in choro iuvenes et senes simul et convertam luctum eorum in
gaudium et consolabor eos et laetificabo a dolore suo

31:14 et inebriabo animam sacerdotum pinguedine et populus meus bonis meis
adimplebitur ait Dominus

31:15 haec dicit Dominus vox in excelso audita est lamentationis fletus et luctus Rachel
plorantis filios suos et nolentis consolari super eis quia non sunt

31:16 haec dicit Dominus quiescat vox tua a ploratu et oculi tui a lacrimis quia est merces
operi tuo ait Dominus et revertentur de terra inimici

31:17 et est spes novissimis tuis ait Dominus et revertentur filii ad terminos suos

31:18 audiens audivi Ephraim transmigrantem castigasti me et eruditus sum quasi
iuvenculus indomitus converte me et revertar quia tu Dominus Deus meus

31:19 postquam enim convertisti me egi paenitentiam et postquam ostendisti mihi
percussi femur meum confusus sum et erubui quoniam sustinui obprobrium adulescentiae
meae

31:20 si filius honorabilis mihi Ephraim si puer delicatus quia ex quo locutus sum de eo
adhuc recordabor eius idcirco conturbata sunt viscera mea super eum miserans miserebor
eius ait Dominus

31:21 statue tibi speculam pone tibi amaritudines dirige cor tuum in viam directam in qua
ambulasti revertere virgo Israhel revertere ad civitates tuas istas

31:22 usquequo deliciis dissolveris filia vaga quia creavit Dominus novum super terram
femina circumdabit virum

31:23 haec dicit Dominus exercituum Deus Israhel adhuc dicent verbum istud in terra
Iuda et in urbibus eius cum convertero captivitatem eorum benedicat tibi Dominus
pulchritudo iustitiae mons sanctus

31:24 et habitabunt in eo Iudas et omnes civitates eius simul agricolae et minantes greges

31:25 quia inebriavi animam lassam et omnem animam esurientem saturavi

31:26 ideo quasi de somno suscitatus sum et vidi et somnus meus dulcis mihi

31:27 ecce dies veniunt dicit Dominus et seminabo domum Israhel et domum Iuda
semine hominis et semine iumentorum

31:28 et sicut vigilavi super eos ut evellerem et demolirer et dissiparem et disperderem et
adfligerem sic vigilabo super eos ut aedificem et plantem ait Dominus

31:29 in diebus illis non dicent ultra patres comederunt uvam acerbam et dentes filiorum
obstipuerunt

31:30 sed unusquisque in iniquitate sua morietur omnis homo qui comederit uvam
acerbam obstupescent dentes eius

31:31 ecce dies veniunt dicit Dominus et feriam domui Israhel et domui Iuda foedus
novum

31:32 non secundum pactum quod pepigi cum patribus vestris in die qua adprehendi
manum eorum ut educerem eos de terra Aegypti pactum quod irritum fecerunt et ego
dominatus sum eorum dicit Dominus

31:33 sed hoc erit pactum quod feriam cum domo Israhel post dies illos dicit Dominus
dabo legem meam in visceribus eorum et in corde eorum scribam eam et ero eis in Deum
et ipsi erunt mihi in populum

31:34 et non docebunt ultra vir proximum suum et vir fratrem suum dicens cognoscite
Dominum omnes enim cognoscent me a minimo eorum usque ad maximum ait Dominus
quia propitiabor iniquitati eorum et peccati eorum non ero memor amplius

31:35 haec dicit Dominus qui dat solem in lumine diei ordinem lunae et stellarum in
lumine noctis qui turbat mare et sonant fluctus eius Dominus exercituum nomen illi

31:36 si defecerint leges istae coram me dicit Dominus tunc et semen Israhel deficiet ut
non sit gens coram me cunctis diebus

31:37 haec dicit Dominus si mensurari potuerint caeli sursum et investigari fundamenta
terrae deorsum et ego abiciam universum semen Israhel propter omnia quae fecerunt dicit
Dominus

31:38 ecce dies veniunt dicit Dominus et aedificabitur civitas Domino a turre Ananehel
usque ad portam Anguli

31:39 et exibit ultra norma mensurae in conspectu eius super collem Gareb et circuibit
Goatha

31:40 et omnem vallem cadaverum et cineris et universam regionem mortis usque ad
torrentem Cedron et usque ad angulum portae Equorum orientalis sanctum Domini non
evelletur et non destruetur ultra in perpetuum

32:1 verbum quod factum est ad Hieremiam a Domino in anno decimo Sedeciae regis
Iuda ipse est annus octavusdecimus Nabuchodonosor

32:2 tunc exercitus regis Babylonis obsidebat Hierusalem et Hieremias propheta erat
clausus in atrio carceris qui erat in domo regis Iuda

32:3 clauserat enim eum Sedecias rex Iuda dicens quare vaticinaris dicens haec dicit
Dominus ecce ego dabo civitatem istam in manu regis Babylonis et capiet eam

32:4 et Sedecias rex Iuda non effugiet de manu Chaldeorum sed tradetur in manu regis
Babylonis et loquetur os eius cum ore illius et oculi eius oculos illius videbunt

32:5 et in Babylonem ducet Sedeciam et ibi erit donec visitem eum ait Dominus si autem
dimicaveritis adversum Chaldeos nihil prosperum habebitis

32:6 et dixit Hieremias factum est verbum Domini ad me dicens

32:7 ecce Anamehel filius Sellum patruelis tuus veniet ad te dicens eme tibi agrum meum
qui est in Anathoth tibi enim conpetit ex propinquitate ut emas

32:8 et venit ad me Anamehel filius patrui mei secundum verbum Domini ad vestibulum
carceris et ait ad me posside agrum meum qui est in Anathoth in terra Beniamin quia tibi
conpetit hereditas et tu propinquus ut possideas intellexi autem quod verbum Domini
esset

32:9 et emi agrum ab Anamehel filio patrui mei qui est in Anathoth et adpendi ei
argentum septem stateres et decem argenteos

32:10 et scripsi in libro et signavi et adhibui testes et adpendi argentum in statera

32:11 et accepi librum possessionis signatum stipulationes et rata et signa forinsecus

32:12 et dedi librum possessionis Baruch filio Neri filii Maasiae in oculis Anamehel
patruelis mei et in oculis testium qui scripti erant in libro emptionis in oculis omnium
Iudaeorum qui sedebant in atrio carceris

32:13 et praecepi Baruch coram eis dicens

32:14 haec dicit Dominus exercituum Deus Israhel sume libros istos librum emptionis
hunc signatum et librum hunc qui apertus est et pones illos in vase fictili ut permanere
possint diebus multis

32:15 haec enim dicit Dominus exercituum Deus Israhel adhuc possidebuntur domus et
agri et vineae in terra ista

32:16 et oravi ad Dominum postquam tradidi librum possessionis Baruch filio Neri
dicens

32:17 heu heu heu Domine Deus ecce tu fecisti caelum et terram in fortitudine tua magna
et in brachio tuo extento non erit tibi difficile omne verbum

32:18 qui facis misericordiam in milibus et reddes iniquitatem patrum in sinu filiorum
eorum post eos fortissime magne potens Dominus exercituum nomen tibi

32:19 magnus consilio et inconprehensibilis cogitatu cuius oculi aperti sunt super omnes
vias filiorum Adam ut reddas unicuique secundum vias suas et secundum fructum
adinventionum eius

32:20 qui posuisti signa et portenta in terra Aegypti usque ad diem hanc et in Israhel et in
hominibus et fecisti tibi nomen sicut est dies haec

32:21 et eduxisti populum tuum Israhel de terra Aegypti in signis et in portentis et in
manu robusta et in brachio extento et in terrore magno

32:22 et dedisti eis terram hanc quam iurasti patribus eorum ut dares eis terram fluentem
lacte et melle

32:23 et ingressi sunt et possederunt eam et non oboedierunt voci tuae et in lege tua non
ambulaverunt omnia quae mandasti eis ut facerent non fecerunt et evenerunt eis omnia
mala haec

32:24 ecce munitiones extructae sunt adversum civitatem ut capiatur et urbs data est in
manu Chaldeorum qui proeliantur adversum eam a facie gladii et famis et pestilentiae et
quaecumque locutus es acciderunt ut ipse tu cernis

32:25 et tu dicis mihi Domine Deus eme agrum argento et adhibe testes cum urbs data sit
in manu Chaldeorum

32:26 et factum est verbum Domini ad Hieremiam dicens

32:27 ecce ego Dominus Deus universae carnis numquid mihi difficile erit omne verbum

32:28 propterea haec dicit Dominus ecce ego tradam civitatem istam in manu
Chaldeorum et in manu regis Babylonis et capiet eam

32:29 et venient Chaldei proeliantes adversum urbem hanc et succendent eam igni et
conburent eam et domos in quarum domatibus sacrificabant Baal et libabant diis alienis
libamina ad inritandum me

32:30 erant enim filii Israhel et filii Iuda iugiter facientes malum in oculis meis ab
adulescentia sua filii Israhel qui usque nunc exacerbant me in opere manuum suarum
dicit Dominus

32:31 quia in furore et in indignatione mea facta est mihi civitas haec a die qua
aedificaverunt eam usque ad diem istam qua aufertur de conspectu meo

32:32 propter malitiam filiorum Israhel et filiorum Iuda quam fecerunt ad iracundiam me
provocantes ipsi et reges eorum principes eorum et sacerdotes et prophetae eorum vir
Iuda et habitatores Hierusalem

32:33 et verterunt ad me terga et non facies cum docerem eos diluculo et erudirem et
nollent audire ut acciperent disciplinam

32:34 et posuerunt idola sua in domo in qua invocatum est nomen meum ut polluerent
eam

32:35 et aedificaverunt excelsa Baal quae sunt in valle filii Ennom ut initiarent filios suos
et filias suas Moloch quod non mandavi eis nec ascendit in cor meum ut facerent
abominationem hanc et in peccatum deducerent Iudam

32:36 et nunc propter ista haec dicit Dominus Deus Israhel ad civitatem hanc de qua vos
dicitis quod tradatur in manu regis Babylonis in gladio et in fame et in peste

32:37 ecce ego congregabo eos de universis terris ad quas eieci eos in furore meo et in ira
mea et in indignatione grandi et reducam eos ad locum istum et habitare eos faciam
confidenter

32:38 et erunt mihi in populum et ego ero eis in Deum

32:39 et dabo eis cor unum et viam unam ut timeant me universis diebus et bene sit eis et
filiis eorum post eos

32:40 et feriam eis pactum sempiternum et non desinam eis benefacere et timorem meum
dabo in corde eorum ut non recedant a me

32:41 et laetabor super eis cum bene eis fecero et plantabo eos in terra ista in veritate in
toto corde meo et in tota anima mea

32:42 quia haec dicit Dominus sicut adduxi super populum istum omne malum hoc
grande sic adducam super eos omne bonum quod ego loquor ad eos

32:43 et possidebuntur agri in terra ista de qua vos dicitis quod deserta sit eo quod non
remanserit homo et iumentum et data sit in manu Chaldeorum

32:44 agri pecunia ementur et scribentur in libro et inprimetur signum et testis
adhibebitur in terra Beniamin et in circuitu Hierusalem in civitatibus Iuda et in civitatibus
montanis et in civitatibus campestribus et in civitatibus quae ad austrum sunt quia
convertam captivitatem eorum ait Dominus

33:1 et factum est verbum Domini ad Hieremiam secundo cum adhuc clausus esset in
atrio carceris dicens

33:2 haec dicit Dominus qui facturus est Dominus et formaturus illud et paraturus
Dominus nomen eius

33:3 clama ad me et exaudiam te et adnuntiabo tibi grandia et firma quae nescis

33:4 quia haec dicit Dominus Deus Israhel ad domos urbis huius et ad domos regis Iuda
quae destructae sunt et ad munitiones et gladium

33:5 venientium ut dimicent cum Chaldeis et impleant eas cadaveribus hominum quas
percussi in furore meo et in indignatione mea abscondens faciem meam a civitate hac
propter omnem malitiam eorum

33:6 ecce ego obducam ei cicatricem et sanitatem et curabo eos et revelabo illis
deprecationem pacis et veritatis

33:7 et convertam conversionem Iuda et conversionem Hierusalem et aedificabo eos sicut
a principio

33:8 et emundabo illos ab omni iniquitate sua in qua peccaverunt mihi et propitius ero
cunctis iniquitatibus eorum in quibus deliquerunt mihi et spreverunt me

33:9 et erit mihi in nomen et in gaudium et in laudem et in exultationem cunctis gentibus
terrae quae audierint omnia bona quae ego facturus sum eis et pavebunt et turbabuntur in
universis bonis et in omni pace quam ego faciam ei

33:10 haec dicit Dominus adhuc audietur in loco isto quem vos dicitis esse desertum eo
quod non sit homo et iumentum in civitatibus Iuda et foris Hierusalem quae desolatae
sunt absque homine et absque habitatore et absque pecore

33:11 vox gaudii et vox laetitiae vox sponsi et vox sponsae vox dicentium confitemini
Domino exercituum quoniam bonus Dominus quoniam in aeternum misericordia eius et
portantium vota in domum Domini reducam enim conversionem terrae sicut a principio
dicit Dominus

33:12 haec dicit Dominus exercituum adhuc erit in loco isto deserto absque homine et
absque iumento et in cunctis civitatibus eius habitaculum pastorum accubantium gregum

33:13 in civitatibus montuosis et in civitatibus campestribus et in civitatibus quae ad
austrum sunt et in terra Beniamin et in circuitu Hierusalem et in civitatibus Iuda adhuc
transibunt greges ad manum numerantis ait Dominus

33:14 ecce dies veniunt dicit Dominus et suscitabo verbum bonum quod locutus sum ad
domum Israhel et ad domum Iuda

33:15 in diebus illis et in tempore illo germinare faciam David germen iustitiae et faciet
iudicium et iustitiam in terra

33:16 in diebus illis salvabitur Iuda et Hierusalem habitabit confidenter et hoc est quod
vocabit eam Dominus iustus noster

33:17 quia haec dicit Dominus non interibit de David vir qui sedeat super thronum domus
Israhel

33:18 et de sacerdotibus et Levitis non interibit vir a facie mea qui offerat holocaustomata
et incendat sacrificium et caedat victimas cunctis diebus

33:19 et factum est verbum Domini ad Hieremiam dicens

33:20 haec dicit Dominus si irritum fieri potest pactum meum cum die et pactum meum
cum nocte ut non sit dies et nox in tempore suo

33:21 et pactum meum irritum esse poterit cum David servo meo ut non sit ex eo filius
qui regnet in throno eius et Levitae et sacerdotes ministri mei

33:22 sicuti numerari non possunt stellae caeli et metiri harena maris sic multiplicabo
semen David servi mei et Levitas ministros meos

33:23 et factum est verbum Domini ad Hieremiam dicens

33:24 numquid non vidisti quid populus hic locutus sit dicens duae cognationes quas
elegerat Dominus abiectae sunt et populum meum despexerunt eo quod non sit ultra gens
coram eis

33:25 haec dicit Dominus si pactum meum inter diem et noctem et leges caelo et terrae
non posui

33:26 equidem et semen Iacob et David servi mei proiciam ut non adsumam de semine
eius principes seminis Abraham et Isaac et Iacob reducam enim conversionem eorum et
miserebor eis

34:1 verbum quod factum est ad Hieremiam a Domino quando Nabuchodonosor rex
Babylonis et omnis exercitus eius universaque regna terrae quae erant sub potestate
manus eius et omnes populi bellabant contra Hierusalem et contra omnes urbes eius
dicens

34:2 haec dicit Dominus Deus Israhel vade et loquere ad Sedeciam regem Iuda et dices
ad eum haec dicit Dominus ecce ego tradam civitatem hanc in manu regis Babylonis et
succendet eam igni

34:3 et tu non effugies de manu eius sed conprehensione capieris et in manu eius traderis
et oculi tui oculos regis Babylonis videbunt et os eius cum ore tuo loquetur et Babylonem
introibis

34:4 attamen audi verbum Domini Sedecia rex Iuda haec dicit Dominus ad te non
morieris in gladio

34:5 sed in pace morieris et secundum conbustiones patrum tuorum regum priorum qui
fuerunt ante te sic conburent te et vae domine plangent te quia verbum ego locutus sum
dicit Dominus

34:6 et locutus est Hieremias propheta ad Sedeciam regem Iuda universa verba haec in
Hierusalem

34:7 et exercitus regis Babylonis pugnabat contra Hierusalem et contra omnes civitates
Iuda quae reliquae erant contra Lachis et contra Azeca haec enim supererant de
civitatibus Iuda urbes munitae

34:8 verbum quod factum est ad Hieremiam a Domino postquam percussit rex Sedecias
foedus cum omni populo in Hierusalem praedicans

34:9 ut dimitteret unusquisque servum suum et unusquisque ancillam suam hebraeum et
hebraeam liberos et nequaquam dominarentur eis id est in Iudaeo et fratre suo

34:10 audierunt ergo omnes principes et universus populus qui inierant pactum ut
dimitteret unusquisque servum suum et unusquisque ancillam suam liberos et ultra non
dominarentur in eis audierunt igitur et dimiserunt

34:11 et conversi sunt deinceps et retraxerunt servos et ancillas suas quos dimiserant
liberos et subiugaverunt in famulos et in famulas

34:12 et factum est verbum Domini ad Hieremiam a Domino dicens

34:13 haec dicit Dominus Deus Israhel ego percussi foedus cum patribus vestris in die
qua eduxi eos de terra Aegypti de domo servitutis dicens

34:14 cum conpleti fuerint septem anni dimittat unusquisque fratrem suum hebraeum qui
venditus est ei et serviet tibi sex annis et dimittes eum a te liberum et non audierunt patres
vestri me nec inclinaverunt aurem suam

34:15 et conversi estis vos hodie et fecistis quod rectum est in oculis meis ut praedicaretis
libertatem unusquisque ad amicum suum et inistis pactum in conspectu meo in domo in
qua invocatum est nomen meum super eam

34:16 et reversi estis et commaculastis nomen meum et reduxistis unusquisque servum
suum et unusquisque ancillam suam quos dimiseratis ut essent liberi et suae potestatis et
subiugastis eos ut sint vobis servi et ancillae

34:17 propterea haec dicit Dominus vos non audistis me ut praedicaretis libertatem
unusquisque fratri suo et unusquisque amico suo ecce ego praedico libertatem ait
Dominus ad gladium et pestem et famem et dabo vos in commotionem cunctis regnis
terrae

34:18 et dabo viros qui praevaricantur foedus meum et non observaverunt verba foederis
quibus adsensi sunt in conspectu meo vitulum quem ceciderunt in duas partes et
transierunt inter divisiones eius

34:19 principes Iuda et principes Hierusalem eunuchi et sacerdotes et omnis populus
terrae qui transierunt inter divisiones vituli

34:20 et dabo eos in manu inimicorum suorum et in manu quaerentium animam eorum et
erit morticinum eorum in escam volucribus caeli et bestiis terrae

34:21 et Sedeciam regem Iuda et principes eius dabo in manu inimicorum suorum et in
manu quaerentium animam eorum et in manu exercituum regis Babylonis qui recesserunt
a vobis

34:22 ecce ego praecipio dicit Dominus et reducam eos in civitatem hanc et proeliabuntur
adversum eam et capient eam et incendent igni et civitates Iuda dabo in solitudinem eo
quod non sit habitator

35:1 verbum quod factum est ad Hieremiam a Domino in diebus Ioachim filii Iosiae regis
Iuda dicens

35:2 vade ad domum Rechabitarum et loquere eis et introduces eos in domum Domini in
unam exedram thesaurorum et dabis eis bibere vinum

35:3 et adsumpsi Iezoniam filium Hieremiae filii Absaniae et fratres eius et omnes filios
eius et universam domum Rechabitarum

35:4 et introduxi eos in domum Domini ad gazofilacium filiorum Anan filii Hiegedeliae
hominis Dei quod erat iuxta gazofilacium principum super thesaurum Maasiae filii
Sellum qui erat custos vestibuli

35:5 et posui coram filiis domus Rechabitarum scyphos plenos vino et calices et dixi ad
eos bibite vinum

35:6 qui responderunt non bibemus vinum quia Ionadab filius Rechab pater noster
praecepit nobis dicens non bibetis vinum vos et filii vestri usque in sempiternum

35:7 et domum non aedificabitis et sementem non seretis et vineas non plantabitis nec
habebitis sed in tabernaculis habitabitis cunctis diebus vestris ut vivatis diebus multis
super faciem terrae in qua vos peregrinamini

35:8 oboedivimus ergo voci Ionadab filii Rechab patris nostri in omnibus quae praecepit
nobis ita ut non biberemus vinum cunctis diebus nostris nos et mulieres nostrae filii et
filiae nostrae

35:9 et non aedificaremus domos ad habitandum et vineam et agrum et sementem non
habuimus

35:10 sed habitavimus in tabernaculis et oboedientes fecimus iuxta omnia quae praecepit
nobis Ionadab pater noster

35:11 cum autem ascendisset Nabuchodonosor rex Babylonis ad terram nostram diximus
venite et ingrediamur Hierusalem a facie exercitus Chaldeorum et a facie exercitus Syriae
et mansimus in Hierusalem

35:12 et factum est verbum Domini ad Hieremiam dicens

35:13 haec dicit Dominus exercituum Deus Israhel vade et dic viris Iuda et habitatoribus
Hierusalem numquid non recipietis disciplinam ut oboediatis verbis meis dicit Dominus

35:14 praevaluerunt sermones Ionadab filii Rechab quos praecepit filiis suis ut non
biberent vinum et non biberunt usque ad diem hanc quia oboedierunt praecepto patris sui
ego autem locutus sum ad vos de mane consurgens et loquens et non oboedistis mihi

35:15 misique ad vos omnes servos meos prophetas consurgens diluculo mittensque et
dicens convertimini unusquisque a via sua pessima et bona facite studia vestra et nolite
sequi deos alienos neque colatis eos et habitabitis in terra quam dedi vobis et patribus
vestris et non inclinastis aurem vestram neque audistis me

35:16 firmaverunt igitur filii Ionadab filii Rechab praeceptum patris sui quod praeceperat
eis populus autem iste non oboedivit mihi

35:17 idcirco haec dicit Dominus exercituum Deus Israhel ecce ego adduco super Iudam
et super omnes habitatores Hierusalem universam adflictionem quam locutus sum
adversum eos eo quod locutus sum ad illos et non audierunt vocavi illos et non
responderunt mihi

35:18 domui autem Rechabitarum dixit Hieremias haec dicit Dominus exercituum Deus
Israhel pro eo quod oboedistis praecepto Ionadab patris vestri et custodistis omnia
mandata eius et fecistis universa quae praecepit vobis

35:19 propterea haec dicit Dominus exercituum Deus Israhel non deficiet vir de stirpe
Ionadab filii Rechab stans in conspectu meo cunctis diebus

36:1 et factum est in anno quarto Ioachim filii Iosiae regis Iuda factum est verbum hoc ad
Hieremiam a Domino dicens

36:2 tolle volumen libri et scribes in eo omnia verba quae locutus sum tibi adversum
Israhel et Iudam et adversum omnes gentes a die qua locutus sum ad te ex diebus Iosiae
usque ad diem hanc

36:3 si forte audiente domo Iuda universa mala quae ego cogito facere eis revertatur
unusquisque a via sua pessima et propitius ero iniquitati et peccato eorum

36:4 vocavit ergo Hieremias Baruch filium Neriae et scripsit Baruch ex ore Hieremiae
omnes sermones Domini quos locutus est ad eum in volumine libri

36:5 et praecepit Hieremias Baruch dicens ego clausus sum nec valeo ingredi domum
Domini

36:6 ingredere ergo tu et lege de volumine in quo scripsisti ex ore meo verba Domini
audiente populo in domo Domini in die ieiunii insuper et audiente universo Iuda qui
veniunt de civitatibus suis leges eis

36:7 si forte cadat oratio eorum in conspectu Domini et revertatur unusquisque a via sua
pessima quoniam magnus furor et indignatio quam locutus est Dominus adversum
populum hunc

36:8 et fecit Baruch filius Neriae iuxta omnia quae praeceperat ei Hieremias propheta
legens ex volumine sermones Domini in domo Domini

36:9 factum est autem in anno quinto Ioachim filii Iosiae regis Iuda in mense nono
praedicaverunt ieiunium in conspectu Domini omni populo in Hierusalem et universae
multitudini quae confluxerat de civitatibus Iuda in Hierusalem

36:10 legitque Baruch ex volumine sermones Hieremiae in domo Domini in gazofilacio
Gamariae filii Saphan scribae in vestibulo superiori in introitu portae novae domus
Domini audiente omni populo

36:11 cumque audisset Micheas filius Gamariae filii Saphan omnes sermones Domini ex
libro

36:12 descendit in domum regis ad gazofilacium scribae et ecce ibi omnes principes
sedebant Elisama scriba et Dalaias filius Semeiae et Elnathan filius Achobor et Gamarias
filius Saphan et Sedecias filius Ananiae et universi principes

36:13 et nuntiavit eis Micheas omnia verba quae audivit legente Baruch ex volumine in
auribus populi

36:14 miserunt itaque omnes principes ad Baruch Iudi filium Nathaniae filii Selemiae filii
Chusi dicentes volumen ex quo legisti audiente populo sume in manu tua et veni tulit
ergo Baruch filius Neriae volumen in manu sua et venit ad eos

36:15 et dixerunt ad eum sede et lege haec in auribus nostris et legit Baruch in auribus
eorum

36:16 igitur cum audissent omnia verba obstipuerunt unusquisque ad proximum suum et
dixerunt ad Baruch nuntiare debemus regi omnes sermones istos

36:17 et interrogaverunt eum dicentes indica nobis quomodo scripsisti omnes sermones
istos ex ore eius

36:18 dixit autem eis Baruch ex ore suo loquebatur quasi legens ad me omnes sermones
istos et ego scribebam in volumine atramento

36:19 et dixerunt principes ad Baruch vade et abscondere tu et Hieremias et nemo sciat
ubi sitis

36:20 et ingressi sunt ad regem in atrium porro volumen commendaverunt in gazofilacio
Elisamae scribae et nuntiaverunt audiente rege omnes sermones

36:21 misitque rex Iudi ut sumeret volumen qui tollens illud de gazofilacio Elisamae
scribae legit audiente rege et universis principibus qui stabant circa regem

36:22 rex autem sedebat in domo hiemali in mense nono et posita erat arula coram eo
plena prunis

36:23 cumque legisset Iudi tres pagellas vel quattuor scidit illud scalpello scribae et
proiecit in igne qui erat super arulam donec consumeretur omne volumen igni qui erat in
arula

36:24 et non timuerunt neque sciderunt vestimenta sua rex et omnes servi eius qui
audierunt universos sermones istos

36:25 verumtamen Elnathan et Dalaias et Gamarias contradixerunt regi ne conbureret
librum et non audivit eos

36:26 et praecepit rex Hieremahel filio Ammelech et Saraiae filio Ezrihel et Selemiae
filio Abdehel ut conprehenderent Baruch scribam et Hieremiam prophetam abscondit
autem eos Dominus

36:27 et factum est verbum Domini ad Hieremiam postquam conbuserat rex volumen et
sermones quos scripserat Baruch ex ore Hieremiae dicens

36:28 rursum tolle volumen aliud et scribe in eo omnes sermones priores qui erant in
volumine primo quod conbusit Ioachim rex Iuda

36:29 et ad Ioachim regem Iuda dices haec dicit Dominus tu conbusisti volumen illud
dicens quare scripsisti in eo adnuntians festinus veniet rex Babylonis et vastabit terram
hanc et cessare faciet ex illa hominem et iumentum

36:30 propterea haec dicit Dominus contra Ioachim regem Iuda non erit ex eo qui sedeat
super solium David et cadaver eius proicietur ad aestum per diem et ad gelu per noctem

36:31 et visitabo contra eum et contra semen eius et contra servos eius iniquitates suas et
adducam super eos et super habitatores Hierusalem et super viros Iuda omne malum quod
locutus sum ad eos et non audierunt

36:32 Hieremias autem tulit volumen aliud et dedit illud Baruch filio Neriae scribae qui
scripsit in eo ex ore Hieremiae omnes sermones libri quem conbuserat Ioachim rex Iuda
igni et insuper additi sunt sermones multo plures quam ante fuerant

37:1 et regnavit rex Sedecias filius Iosiae pro Iechonia filio Ioachim quem constituit
regem Nabuchodonosor rex Babylonis in terra Iuda

37:2 et non oboedivit ipse et servi eius et populus terrae verbis Domini quae locutus est in
manu Hieremiae prophetae

37:3 et misit rex Sedecias Iuchal filium Selemiae et Sophoniam filium Maasiae
sacerdotem ad Hieremiam prophetam dicens ora pro nobis Dominum Deum nostrum

37:4 Hieremias autem libere ambulabat in medio populi non enim miserant eum in
custodiam carceris igitur exercitus Pharao egressus est Aegyptum et audientes Chaldei
qui obsidebant Hierusalem huiuscemodi nuntium recesserunt ab Hierusalem

37:5 et factum est verbum Domini ad Hieremiam prophetam dicens

37:6 haec dicit Dominus Deus Israhel sic dicetis regi Iuda qui misit vos ad me ad
interrogandum ecce exercitus Pharaonis qui egressus est vobis in auxilium revertetur in
terram suam in Aegyptum

37:7 et redient Chaldei et bellabunt contra civitatem hanc et capient eam et incendent igni

37:8 haec dicit Dominus nolite decipere animas vestras dicentes euntes abibunt et
recedent a nobis Chaldei quia non abibunt

37:9 sed et si percusseritis omnem exercitum Chaldeorum qui proeliantur adversum vos
et derelicti fuerint ex eis aliqui vulnerati singuli de tentorio suo consurgent et incendent
civitatem hanc igni

37:10 ergo cum recessisset exercitus Chaldeorum ab Hierusalem propter exercitum
Pharaonis

37:11 egressus est Hieremias de Hierusalem ut iret in terram Beniamin et divideret ibi
possessionem in conspectu civium

37:12 cumque pervenisset ad portam Beniamin erat ibi custos portae per vices nomine
Hierias filius Selemiae filii Ananiae et adprehendit Hieremiam prophetam dicens ad
Chaldeos profugis

37:13 et respondit Hieremias falsum est non fugio ad Chaldeos et non audivit eum sed
conprehendit Hierias Hieremiam et adduxit eum ad principes

37:14 quam ob rem irati principes contra Hieremiam caesum eum miserunt in carcerem
qui erat in domo Ionathan scribae ipse enim praepositus erat super carcerem

37:15 itaque ingressus est Hieremias in domum laci et in ergastula et sedit ibi Hieremias
diebus multis

37:16 mittens autem rex Sedecias tulit eum et interrogavit in domo sua abscondite et dixit
putasne est sermo a Domino et dixit Hieremias est et ait in manu regis Babylonis traderis

37:17 et dixit Hieremias ad regem Sedeciam quid peccavi tibi et servis tuis et populo tuo
quia misisti me in domum carceris

37:18 ubi sunt prophetae vestri qui prophetabant vobis et dicebant non veniet rex
Babylonis super vos et super terram hanc

37:19 nunc ergo audi obsecro domine mi rex valeat deprecatio mea in conspectu tuo et ne
me remittas in domum Ionathan scribae ne moriar ibi

37:20 praecepit ergo rex Sedecias ut traderetur Hieremias in vestibulo carceris et daretur
ei torta panis cotidie excepto pulmento donec consumerentur omnes panes de civitate et
mansit Hieremias in vestibulo carceris

38:1 audivit autem Saphatias filius Matthan et Gedelias filius Phassur et Iuchal filius
Selemiae et Phassur filius Melchiae sermones quos Hieremias loquebatur ad omnem
populum dicens

38:2 haec dicit Dominus quicumque manserit in civitate hac morietur gladio et fame et
peste qui autem profugerit ad Chaldeos vivet et erit anima eius sospes et vivens

38:3 haec dicit Dominus tradenda tradetur civitas haec in manu exercitus regis Babylonis
et capiet eam

38:4 et dixerunt principes regi rogamus ut occidatur homo iste de industria enim dissolvit
manus virorum bellantium qui remanserunt in civitate hac et manus universi populi
loquens ad eos iuxta verba haec siquidem homo hic non quaerit pacem populi huius sed
malum

38:5 et dixit rex Sedecias ecce ipse in manibus vestris est nec enim fas est regem vobis
quicquam negare

38:6 tulerunt ergo Hieremiam et proiecerunt eum in lacu Melchiae filii Ammelech qui
erat in vestibulo carceris et submiserunt Hieremiam in funibus et in lacum non erat aqua
sed lutum descendit itaque Hieremias in caenum

38:7 audivit autem Abdemelech Aethiops vir eunuchus qui erat in domo regis quod
misissent Hieremiam in lacum porro rex sedebat in porta Beniamin

38:8 et egressus est Abdemelech de domo regis et locutus est ad regem dicens

38:9 domine mi rex malefecerunt viri isti omnia quaecumque perpetrarunt contra
Hieremiam prophetam mittentes eum in lacum ut moriatur ibi fame non sunt enim panes
ultra in civitate

38:10 praecepit itaque rex Abdemelech Aethiopi dicens tolle tecum hinc triginta viros et
leva Hieremiam prophetam de lacu antequam moriatur

38:11 adsumptis ergo Abdemelech secum viris ingressus est domum regis quae erat sub
cellario et tulit inde veteres pannos et antiqua quae conputruerant et submisit ea ad
Hieremiam in lacum per funiculos

38:12 dixitque Abdemelech Aethiops ad Hieremiam pone veteres pannos et haec scissa et
putrida sub cubitu manuum tuarum et subter funes fecit ergo Hieremias sic

38:13 et extraxerunt Hieremiam funibus et eduxerunt eum de lacu mansit autem
Hieremias in vestibulo carceris

38:14 et misit rex Sedecias et tulit ad se Hieremiam prophetam ad ostium tertium quod
erat in domo Domini et dixit rex ad Hieremiam interrogo ego te sermonem ne abscondas
a me aliquid

38:15 dixit autem Hieremias ad Sedeciam si adnuntiavero tibi numquid non interficies me
et si consilium tibi dedero non me audies

38:16 iuravit ergo rex Sedecias Hieremiae clam dicens vivit Dominus qui fecit nobis
animam hanc si occidero te et si tradidero te in manu virorum istorum qui quaerunt
animam tuam

38:17 et dixit Hieremias ad Sedeciam haec dicit Dominus exercituum Deus Israhel si
profectus exieris ad principes regis Babylonis vivet anima tua et civitas haec non
succendetur igni et salvus eris tu et domus tua

38:18 si autem non exieris ad principes regis Babylonis tradetur civitas haec in manu
Chaldeorum et succendent eam igni et tu non effugies de manu eorum

38:19 et dixit rex Sedecias ad Hieremiam sollicitus sum propter Iudaeos qui transfugerunt
ad Chaldeos ne forte tradar in manus eorum et inludant mihi

38:20 respondit autem Hieremias non te tradent audi quaeso vocem Domini quam ego
loquor ad te et bene tibi erit et vivet anima tua

38:21 quod si nolueris egredi iste est sermo quem ostendit mihi Dominus

38:22 ecce omnes mulieres quae remanserunt in domo regis Iuda educentur ad principes
regis Babylonis et ipsae dicent seduxerunt te et praevaluerunt adversum te viri pacifici tui
demerserunt in caeno et lubrico pedes tuos et recesserunt a te

38:23 et omnes uxores tuae et filii tui educentur ad Chaldeos et non effugies manus
eorum sed in manu regis Babylonis capieris et civitatem hanc conburet igni

38:24 dixit ergo Sedecias ad Hieremiam nullus sciat verba haec et non morieris

38:25 si autem audierint principes quia locutus sum tecum et venerint ad te et dixerint tibi
indica nobis quid locutus sis cum rege ne celes nos et non te interficiemus et quid locutus
est tecum rex

38:26 dices ad eos prostravi ego preces meas coram rege ne me reduci iuberet in domum
Ionathan et ibi morerer

38:27 venerunt ergo omnes principes ad Hieremiam et interrogaverunt eum et locutus est
eis iuxta omnia verba quae praeceperat ei rex et cessaverunt ab eo nihil enim fuerat
auditum

38:28 mansit vero Hieremias in vestibulo carceris usque ad diem quo capta est
Hierusalem et factum est ut caperetur Hierusalem

39:1 anno nono Sedeciae regis Iuda mense decimo venit Nabuchodonosor rex Babylonis
et omnis exercitus eius ad Hierusalem et obsidebant eam

39:2 undecimo autem anno Sedeciae mense quarto quinta mensis aperta est civitas

39:3 et ingressi sunt omnes principes regis Babylonis et sederunt in porta media Neregel
Sereser Semegar Nabu Sarsachim Rabsares Neregel Sereser Rebmag et omnes reliqui
principes regis Babylonis

39:4 cumque vidisset eos Sedecias rex Iuda et omnes viri bellatores fugerunt et egressi
sunt nocte de civitate per viam horti regis et per portam quae erat inter duos muros et
egressi sunt ad viam deserti

39:5 persecutus est autem eos exercitus Chaldeorum et conprehenderunt Sedeciam in
campo solitudinis hiericuntinae et captum adduxerunt ad Nabuchodonosor regem
Babylonis in Reblatha quae est in terra Emath et locutus est ad eum iudicia

39:6 et occidit rex Babylonis filios Sedeciae in Reblatha in oculis eius et omnes nobiles
Iuda occidit rex Babylonis

39:7 oculos quoque Sedeciae eruit et vinxit eum conpedibus ut duceretur in Babylonem

39:8 domum quoque regis et domum vulgi succenderunt Chaldei igni et murum
Hierusalem subverterunt

39:9 et reliquias populi quae remanserunt in civitate et perfugas qui transfugerant ad eum
et superfluos vulgi qui remanserant transtulit Nabuzardan magister militum in Babylonem

39:10 et de plebe pauperum qui nihil penitus habebant dimisit Nabuzardan magister
militum in terra Iuda et dedit eis vineas et cisternas in die illa

39:11 praeceperat autem Nabuchodonosor rex Babylonis de Hieremia Nabuzardan
magistro militiae dicens

39:12 tolle illum et pone super eum oculos tuos nihilque ei mali facias sed ut voluerit sic
facies ei

39:13 misit ergo Nabuzardan princeps militiae et Nabu et Sesban et Rabsares et Neregel
et Sereser et Rebmag et omnes optimates regis Babylonis

39:14 miserunt et tulerunt Hieremiam de vestibulo carceris et tradiderunt eum Godoliae
filio Ahicam filii Saphan ut intraret domum et habitaret in populo

39:15 ad Hieremiam autem factus fuerat sermo Domini cum clausus esset in vestibulo
carceris dicens

39:16 vade et dic Abdemelech Aethiopi dicens haec dicit Dominus exercituum Deus
Israhel ecce ego inducam sermones meos super civitatem hanc in malum et non in bonum
et erunt in conspectu tuo in die illa

39:17 et liberabo te in die illa ait Dominus et non traderis in manus virorum quos tu
formidas

39:18 sed eruens liberabo te et gladio non cades sed erit tibi anima tua in salutem quia in
me habuisti fiduciam ait Dominus

40:1 sermo qui factus est ad Hieremiam a Domino postquam dimissus est a Nabuzardan
magistro militiae de Rama quando tulit eum vinctum catenis in medio omnium qui
migrabant de Hierusalem et Iuda et ducebantur in Babylonem

40:2 tollens ergo princeps militiae Hieremiam dixit ad eum Dominus Deus tuus locutus
est malum hoc super locum istum

40:3 et adduxit et fecit Dominus sicut locutus est quia peccastis Domino et non audistis
vocem eius et factus est vobis sermo hic

40:4 nunc ergo ecce solvi te hodie de catenis quae sunt in manibus tuis si placet tibi ut
venias mecum in Babylonem veni et ponam oculos meos super te si autem displicet tibi
venire mecum in Babylonem reside ecce omnis terra in conspectu tuo quod elegeris et
quo placuerit tibi ut vadas illuc perge

40:5 et mecum noli venire sed habita apud Godoliam filium Ahicam filii Saphan quem
praeposuit rex Babylonis civitatibus Iudaeae habita ergo cum eo in medio populi vel
quocumque placuerit tibi ut vadas vade dedit quoque ei magister militiae cibaria et
munuscula et dimisit eum

40:6 venit autem Hieremias ad Godoliam filium Ahicam in Masphat et habitavit cum eo
in medio populi qui relictus fuerat in terra

40:7 cum ergo audissent omnes principes exercitus qui dispersi fuerant per regiones ipsi
et socii eorum quod praefecisset rex Babylonis Godoliam filium Ahicam terrae et quod
commendasset ei viros et mulieres et parvulos et de pauperibus terrae qui non fuerant
translati in Babylonem

40:8 venerunt ad Godoliam in Masphat et Ismahel filius Nathaniae et Iohanan et Ionathan
filii Caree et Sareas filius Thenoemeth et filii Offi qui erat de Nethophathi et Iezonias
filius Maachathi ipsi et viri eorum

40:9 et iuravit eis Godolias filius Ahicam filii Saphan et comitibus eorum dicens nolite
timere servire Chaldeis habitate in terra et servite regi Babylonis et bene erit vobis

40:10 ecce ego habito in Masphat ut respondeam praecepto Chaldeorum qui mittuntur ad
nos vos autem colligite vindemiam et messem et oleum et condite in vasis vestris et
manete in urbibus vestris quas tenetis

40:11 sed et omnes Iudaei qui erant in Moab et in filiis Ammon et in Idumea et in
universis regionibus audito quod dedisset rex Babylonis reliquias in Iudaeam et quod
praeposuisset super eos Godoliam filium Ahicam filii Saphan

40:12 reversi sunt inquam omnes Iudaei de universis locis ad quae profugerant et
venerunt in terram Iuda ad Godoliam in Masphat et collegerunt vinum et messem multam
nimis

40:13 Iohanan autem filius Caree et omnes principes exercitus qui dispersi erant in
regionibus venerunt ad Godoliam in Masphat

40:14 et dixerunt ei scito quia Baalis rex filiorum Ammon misit Ismahel filium Nathaniae
percutere animam tuam et non credidit eis Godolias filius Ahicam

40:15 Iohanan vero filius Caree dixit ad Godoliam seorsum in Masphat loquens ibo et
percutiam Ismahel filium Nathaniae nullo sciente ne interficiat animam tuam et
dissipentur omnes Iudaei qui congregati sunt ad te et peribunt reliquiae Iuda

40:16 et ait Godolias filius Ahicam ad Iohanan filium Caree noli facere verbum hoc
falsum enim tu loqueris de Ismahel

41:1 et factum est in mense septimo venit Ismahel filius Nathaniae filii Elisama de
semine regali et optimates regis et decem viri cum eo ad Godoliam filium Ahicam in
Masphat et comederunt ibi panes simul in Masphat

41:2 surrexit autem Ismahel filius Nathaniae et decem viri qui erant cum eo et
percusserunt Godoliam filium Ahicam filii Saphan gladio et interfecerunt eum quem
praefecerat rex Babylonis terrae

41:3 omnes quoque Iudaeos qui erant cum Godolia in Masphat et Chaldeos qui repperti
sunt ibi et viros bellatores percussit Ismahel

41:4 secundo autem die postquam occiderat Godoliam nullo adhuc sciente

41:5 venerunt viri de Sychem et de Silo et de Samaria octoginta viri rasi barbam et scissis
vestibus et squalentes munera et tus habebant in manu ut offerrent in domo Domini

41:6 egressus ergo Ismahel filius Nathaniae in occursum eorum de Masphat incedens et
plorans ibat cum autem occurrisset eis dixit ad eos venite ad Godoliam filium Ahicam

41:7 qui cum venissent ad medium civitatis interfecit eos Ismahel filius Nathaniae circa
medium laci ipse et viri qui erant cum eo

41:8 decem autem viri repperti sunt inter eos qui dixerunt ad Ismahel noli occidere nos
quia habemus thesauros in agro frumenti et hordei et olei et mellis et cessavit et non
interfecit eos cum fratribus suis

41:9 lacus autem in quem proiecerat Ismahel omnia cadavera virorum quos percussit
propter Godoliam ipse est quem fecit rex Asa propter Baasa regem Israhel ipsum replevit
Ismahel filius Nathaniae occisis

41:10 et captivas duxit Ismahel omnes reliquias populi qui erant in Masphat filias regis et
universum populum qui remanserat in Masphat quos commendarat Nabuzardan princeps
militiae Godoliae filio Ahicam et cepit eos Ismahel filius Nathaniae et abiit ut transiret ad
filios Ammon

41:11 audivit autem Iohanan filius Caree et omnes principes bellatorum qui erant cum eo
omne malum quod fecerat Ismahel filius Nathaniae

41:12 et adsumptis universis viris profecti sunt ut bellarent adversum Ismahel filium
Nathaniae et invenerunt eum ad aquas Multas quae sunt in Gabaon

41:13 cumque vidisset omnis populus qui erat cum Ismahel Iohanan filium Caree et
universos principes bellatorum qui erant cum eo laetati sunt

41:14 et reversus est omnis populus quem ceperat Ismahel in Masphat reversusque abiit
ad Iohanan filium Caree

41:15 Ismahel autem filius Nathaniae fugit cum octo viris a facie Iohanan et abiit ad filios
Ammon

41:16 tulit ergo Iohanan filius Caree et omnes principes bellatorum qui erant cum eo
universas reliquias vulgi quas reduxerat ab Ismahel filio Nathaniae de Masphat postquam
percussit Godoliam filium Ahicam fortes viros ad proelium et mulieres et pueros et
eunuchos quos reduxerat de Gabaon

41:17 et abierunt et sederunt peregrinantes in Chamaam quae est iuxta Bethleem ut
pergerent et introirent Aegyptum

41:18 a facie Chaldeorum timebant enim eos quia percusserat Ismahel filius Nathaniae
Godoliam filium Ahicam quem praeposuerat rex Babylonis in terra Iuda

42:1 et accesserunt omnes principes bellatorum et Iohanan filius Caree et Iezonias filius
Osaiae et reliquum vulgus a parvo usque ad magnum

42:2 dixeruntque ad Hieremiam prophetam cadat oratio nostra in conspectu tuo et ora pro
nobis ad Dominum Deum tuum pro universis reliquiis istis quia derelicti sumus pauci de
pluribus sicut oculi tui nos intuentur

42:3 et adnuntiet nobis Dominus Deus tuus viam per quam pergamus et verbum quod
faciamus

42:4 dixit autem ad eos Hieremias propheta audivi ecce ego oro ad Dominum Deum
vestrum secundum verba vestra omne verbum quodcumque responderit mihi indicabo
vobis nec celabo vos quicquam

42:5 et illi dixerunt ad Hieremiam sit Dominus inter nos testis veritatis et fidei si non
iuxta omne verbum in quo miserit te Dominus Deus tuus ad nos sic faciemus

42:6 sive bonum est sive malum voci Domini Dei nostri ad quem mittimus te oboediemus
ut bene sit nobis cum audierimus vocem Domini Dei nostri

42:7 cum autem conpleti essent decem dies factum est verbum Domini ad Hieremiam

42:8 vocavitque Iohanan filium Caree et omnes principes bellatorum qui erant cum eo et
universum populum a minimo usque ad magnum

42:9 et dixit ad eos haec dicit Dominus Deus Israhel ad quem misistis me ut prosternerem
preces vestras in conspectu eius

42:10 si quiescentes manseritis in terra hac aedificabo vos et non destruam plantabo et
non evellam iam enim placatus sum super malo quod feci vobis

42:11 nolite timere a facie regis Babylonis quem vos pavidi formidatis nolite eum
metuere dicit Dominus quia vobiscum sum ego ut salvos faciam vos et eruam de manu
eius

42:12 et dabo vobis misericordiam et miserebor vestri et habitare vos faciam in terra
vestra

42:13 si autem dixeritis vos non habitabimus in terra ista nec audiemus vocem Domini
Dei nostri

42:14 dicentes nequaquam sed ad terram Aegypti pergemus ubi non videbimus bellum et
clangorem tubae non audiemus et famem non sustinebimus et ibi habitabimus

42:15 propter hoc nunc audite verbum Domini reliquiae Iuda haec dicit Dominus
exercituum Deus Israhel si posueritis faciem vestram ut ingrediamini Aegyptum et
intraveritis ut ibi habitetis

42:16 gladium quem vos formidatis ibi conprehendet vos in terra Aegypti et fames pro
qua estis solliciti adherebit vobis in Aegypto et ibi moriemini

42:17 omnesque viri qui posuerint faciem suam ut ingrediantur Aegyptum et habitent ibi
morientur gladio et fame et peste nullus de eis remanebit nec effugient a facie mali quod
ego adferam super eos

42:18 quia haec dicit Dominus exercituum Deus Israhel sicut conflatus est furor meus et
indignatio mea super habitatores Hierusalem sic conflabitur indignatio mea super vos
cum ingressi fueritis Aegyptum et eritis in iusiurandum et in stuporem et in maledictum
et in obprobrium et nequaquam ultra videbitis locum istum

42:19 verbum Domini super vos reliquiae Iuda nolite intrare Aegyptum scientes scietis
quia obtestatus sum vobis hodie

42:20 quia decepistis animas vestras vos enim misistis me ad Dominum Deum nostrum
dicentes ora pro nobis ad Dominum Deum nostrum et iuxta omnia quaecumque dixerit
tibi Dominus Deus noster sic adnuntia nobis et faciemus

42:21 et adnuntiavi vobis hodie et non audistis vocem Domini Dei vestri super universis
pro quibus misit me ad vos

42:22 nunc ergo scientes scietis quia gladio et fame et peste moriemini in loco ad quem
voluistis intrare ut habitaretis ibi

43:1 factum est autem cum conplesset Hieremias loquens ad populum universos
sermones Domini Dei eorum pro quibus miserat eum Dominus Deus eorum ad illos
omnia verba haec

43:2 dixit Azarias filius Osaiae et Iohanan filius Caree et omnes viri superbi dicentes ad
Hieremiam mendacium tu loqueris non misit te Dominus Deus noster dicens ne
ingrediamini Aegyptum ut habitetis illuc

43:3 sed Baruch filius Neriae incitat te adversum nos ut tradat nos in manibus
Chaldeorum ut interficiat nos et transduci faciat in Babylonem

43:4 et non audivit Iohanan filius Caree et omnes principes bellatorum et universus
populus vocem Domini ut maneret in terra Iuda

43:5 sed tollens Iohanan filius Caree et universi principes bellatorum universos
reliquiarum Iuda qui reversi fuerant de cunctis gentibus ad quas fuerant ante dispersi ut
habitarent in terra Iuda

43:6 viros et mulieres et parvulos et filias regis et omnem animam quam reliquerat
Nabuzardan princeps militiae cum Godolia filio Ahicam filii Saphan et Hieremiam
prophetam et Baruch filium Neriae

43:7 et ingressi sunt terram Aegypti quia non oboedierunt voci Domini et venerunt usque
ad Tafnas

43:8 et factus est sermo Domini ad Hieremiam in Tafnis dicens

43:9 sume in manu tua lapides grandes et absconde eos in crypta quae est sub muro
latericio in porta domus Pharaonis in Tafnis cernentibus viris iudaeis

43:10 et dices ad eos haec dicit Dominus exercituum Deus Israhel ecce ego mittam et
adsumam Nabuchodonosor regem Babylonis servum meum et ponam thronum eius super
lapides istos quos abscondi et statuet solium suum super eos

43:11 veniensque percutiet terram Aegypti quos in morte in morte et quos in captivitate
in captivitate et quos in gladio in gladio

43:12 et succendet ignem in delubris deorum Aegypti et conburet ea et captivos ducet
illos et amicietur terra Aegypti sicut amicitur pastor pallio suo et egredietur inde in pace

43:13 et conteret statuas domus Solis quae sunt in terra Aegypti et delubra deorum
Aegypti conburet igni

44:1 verbum quod factum est ad Hieremiam ad omnes Iudaeos qui habitant in terra
Aegypti habitantes in Magdolo et in Tafnis et in Memphis et in terra Fatures dicens

44:2 haec dicit Dominus exercituum Deus Israhel vos vidistis omne malum istud quod
adduxi super Hierusalem et super omnes urbes Iuda et ecce sunt desertae hodie et non est
in eis habitator

44:3 propter malitiam quam fecerunt ut me ad iracundiam provocarent et irent et
sacrificarent et colerent deos alienos quos nesciebant et illi et vos et patres vestri

44:4 et misi ad vos omnes servos meos prophetas de nocte consurgens mittensque et
dicens nolite facere verbum abominationis huius quam odi

44:5 et non audierunt nec inclinaverunt aurem suam ut converterentur a malis suis et non
sacrificarent diis alienis

44:6 et conflata est indignatio mea et furor meus et succensa est in civitatibus Iuda et in
plateis Hierusalem et versae sunt in solitudinem et vastitatem secundum diem hanc

44:7 et nunc haec dicit Dominus exercituum Deus Israhel quare vos facitis malum grande
contra animas vestras ut intereat ex vobis vir et mulier parvulus et lactans de medio Iudae
nec relinquatur vobis quicquam residuum

44:8 provocantes me in operibus manuum vestrarum sacrificando diis alienis in terra
Aegypti in quam ingressi estis ut habitetis ibi et dispereatis et sitis in maledictionem et in
obprobrium cunctis gentibus terrae

44:9 numquid obliti estis mala patrum vestrorum et mala regum Iuda et mala uxorum eius
et mala vestra et mala uxorum vestrarum quae fecerunt in terra Iuda et in regionibus
Hierusalem

44:10 non sunt mundati usque ad diem hanc et non timuerunt et non ambulaverunt in lege
et in praeceptis meis quae dedi coram vobis et coram patribus vestris

44:11 ideo haec dicit Dominus exercituum Deus Israhel ecce ego pono faciem meam in
vobis in malum et disperdam omnem Iudam

44:12 et adsumam reliquias Iudae qui posuerunt facies suas ut ingrederentur terram
Aegypti et habitarent ibi et consumentur omnes in terra Aegypti cadent in gladio et in
fame consumentur a minimo usque ad maximum in gladio et in fame morientur et erunt
in iusiurandum et in miraculum et in maledictionem et in obprobrium

44:13 et visitabo habitatores terrae Aegypti sicut visitavi super Hierusalem in gladio et in
fame et in peste

44:14 et non erit qui effugiat et sit residuus de reliquiis Iudaeorum qui vadunt ut
peregrinentur in terra Aegypti et revertantur in terram Iuda ad quam ipsi elevant animas
suas ut revertantur et habitent ibi non revertentur nisi qui fugerint

44:15 responderunt autem Hieremiae omnes viri scientes quod sacrificarent uxores eorum
diis alienis et universae mulieres quarum stabat multitudo grandis et omnis populus
habitantium in terra Aegypti in Fatures dicens

44:16 sermonem quem locutus es ad nos in nomine Domini non audiemus ex te

44:17 sed facientes faciemus omne verbum quod egreditur de ore nostro ut sacrificemus
Reginae caeli et libemus ei libamina sicut fecimus nos et patres nostri reges nostri et
principes nostri in urbibus Iuda et in plateis Hierusalem et saturati sumus panibus et bene
nobis erat malumque non vidimus

44:18 ex eo autem quo cessavimus sacrificare Reginae caeli et libare ei libamina
indigemus omnibus et gladio et fame consumpti sumus

44:19 quod si nos sacrificamus Reginae caeli et libamus ei libamina numquid sine viris
nostris fecimus ei placentas ad colendum eam et liba libandi

44:20 et dixit Hieremias ad omnem populum adversum viros et adversum mulieres et
adversum universam plebem qui responderant ei verbum dicens

44:21 numquid non sacrificium quod sacrificastis in civitatibus Iuda et in plateis
Hierusalem vos et patres vestri reges vestri et principes vestri et populus terrae horum
recordatus est Dominus et ascendit super cor eius

44:22 et non poterat Dominus ultra portare propter malitiam studiorum vestrorum et
propter abominationes quas fecistis et facta est terra vestra in desolationem et in stuporem
et in maledictum eo quod non sit habitator sicut est dies haec

44:23 propterea quod sacrificaveritis idolis et peccaveritis Domino et non audieritis
vocem Domini et in lege et in praeceptis et in testimoniis eius non ambulaveritis idcirco
evenerunt vobis mala haec sicut est dies haec

44:24 dixit autem Hieremias ad omnem populum et ad universas mulieres audite verbum
Domini omnis Iuda qui estis in terra Aegypti

44:25 haec inquit Dominus exercituum Deus Israhel dicens vos et uxores vestrae locuti
estis ore vestro et manibus vestris implestis dicentes faciamus vota nostra quae vovimus
ut sacrificemus Reginae caeli et libemus ei libamina implestis vota vestra et opere
perpetrastis ea

44:26 ideo audite verbum Domini omnis Iuda qui habitatis in terra Aegypti ecce ego
iuravi in nomine meo magno ait Dominus quia nequaquam ultra nomen meum vocabitur
ex ore omnis viri iudaei dicentis vivit Dominus Deus in omni terra Aegypti

44:27 ecce ego vigilabo super eos in malum et non in bonum et consumentur omnes viri
Iuda qui sunt in terra Aegypti gladio et fame donec penitus consumantur

44:28 et qui fugerint gladium revertentur de terra Aegypti in terram Iuda viri pauci et
scient omnes reliquiae Iuda ingredientium terram Aegypti ut habitent ibi cuius sermo
conpleatur meus an illorum

44:29 et hoc vobis signum ait Dominus quod visitem ego super vos in loco isto ut sciatis
quia vere conplebuntur sermones mei contra vos in malum

44:30 haec dicit Dominus ecce ego tradam Pharaonem Efree regem Aegypti in manu
inimicorum eius et in manu quaerentium animam illius sicut tradidi Sedeciam regem Iuda
in manu Nabuchodonosor regis Babylonis inimici sui et quaerentis animam eius

45:1 verbum quod locutus est Hieremias propheta ad Baruch filium Neri cum scripsisset
verba haec in libro de ore Hieremiae anno quarto Ioachim filii Iosiae regis Iuda dicens

45:2 haec dicit Dominus Deus Israhel ad te Baruch

45:3 dixisti vae misero mihi quoniam addidit Dominus dolorem dolori meo laboravi in
gemitu meo et requiem non inveni

45:4 haec dices ad eum sic dicit Dominus ecce quos aedificavi ego destruo et quos
plantavi ego evello et universam terram hanc

45:5 et tu quaeris tibi grandia noli quaerere quia ecce ego adducam malum super omnem
carnem ait Dominus et dabo tibi animam tuam in salutem in omnibus locis ad
quaecumque perrexeris

46:1 quod factum est verbum Domini ad Hieremiam prophetam contra gentes

46:2 ad Aegyptum adversum exercitum Pharaonis Nechao regis Aegypti qui erat iuxta
flumen Eufraten in Charchamis quem percussit Nabuchodonosor rex Babylonis in quarto
anno Ioachim filii Iosiae regis Iuda

46:3 praeparate scutum et clypeum et procedite ad bellum

46:4 iungite equos et ascendite equites state in galeis polite lanceas induite vos loricis

46:5 quid igitur vidi ipsos pavidos et terga vertentes fortes eorum caesos fugerunt conciti
nec respexerunt terror undique ait Dominus

46:6 non fugiat velox nec salvari se putet fortis ad aquilonem iuxta flumen Eufraten victi
sunt et ruerunt

46:7 quis est iste qui quasi flumen ascendit et veluti fluviorum intumescunt gurgites eius

46:8 Aegyptus fluminis instar ascendet et velut flumina movebuntur fluctus eius et dicet
ascendens operiam terram perdam civitatem et habitatores eius

46:9 ascendite equos et exultate in curribus et procedant fortes Aethiopia et Lybies
tenentes scutum et Lydii arripientes et iacientes sagittas

46:10 dies autem ille Domini Dei exercituum dies ultionis ut sumat vindictam de inimicis
suis devorabit gladius et saturabitur et inebriabitur sanguine eorum victima enim Domini
exercituum in terra aquilonis iuxta flumen Eufraten

46:11 ascende in Galaad et tolle resinam virgo filia Aegypti frustra multiplicas
medicamina sanitas non erit tibi

46:12 audierunt gentes ignominiam tuam et ululatus tuus replevit terram quia fortis
inpegit in fortem ambo pariter conciderunt

46:13 verbum quod locutus est Dominus ad Hieremiam prophetam super eo quod
venturus esset Nabuchodonosor rex Babylonis et percussurus terram Aegypti

46:14 adnuntiate Aegypto et auditum facite Magdolo et resonet in Memphis et in Tafnis
dicite sta et praepara te quia devoravit gladius ea quae per circuitum tuum sunt

46:15 quare conputruit fortis tuus non stetit quoniam Dominus subvertit eum

46:16 multiplicavit ruentes ceciditque vir ad proximum suum et dicent surge et
revertamur ad populum nostrum et ad terram nativitatis nostrae a facie gladii columbae

46:17 vocate nomen Pharao regis Aegypti Tumultum adduxit tempus

46:18 vivo ego inquit Rex Dominus exercituum nomen eius quoniam sicut Thabor in
montibus et sicut Carmelus in mari veniet

46:19 vasa transmigrationis fac tibi habitatrix filia Aegypti quia Memphis in solitudinem
erit et deseretur inhabitabilis

46:20 vitula eligans atque formonsa Aegyptus stimulator ab aquilone veniet ei

46:21 mercennarii quoque eius qui versabantur in medio eius quasi vituli saginati versi
sunt et fugerunt simul nec stare potuerunt quia dies interfectionis eorum venit super eos
tempus visitationis eorum

46:22 vox eius quasi aeris sonabit quoniam cum exercitu properabunt et cum securibus
venient ei quasi ligna caedentes

46:23 succiderunt saltum eius ait Dominus qui supputari non potest multiplicati sunt
super lucustas et non est eis numerus

46:24 confusa est filia Aegypti et tradita in manu populi aquilonis

46:25 dixit Dominus exercituum Deus Israhel ecce ego visitabo super tumultum
Alexandriae et super Pharao et super Aegyptum et super deos eius et super reges eius et
super Pharao et super eos qui confidunt in eo

46:26 et dabo eos in manu quaerentium animam eorum et in manu Nabuchodonosor regis
Babylonis et in manu servorum eius et post haec habitabitur sicut diebus pristinis ait
Dominus

46:27 et tu ne timeas serve meus Iacob et ne paveas Israhel quia ecce ego salvum te
faciam de longinquo et semen tuum de terra captivitatis suae et revertetur Iacob et
quiescet et prosperabitur et non erit qui exterreat eum

46:28 et tu noli timere serve meus Iacob ait Dominus quia tecum ego sum quia
consumam ego cunctas gentes ad quas eieci te te vero non consumam sed castigabo te in
iudicio nec quasi innocenti parcam tibi

47:1 quod factum est verbum Domini ad Hieremiam prophetam contra Palestinos
antequam percuteret Pharao Gazam

47:2 haec dicit Dominus ecce aquae ascendunt ab aquilone et erunt quasi torrens
inundans et operient terram et plenitudinem eius urbem et habitatores eius clamabunt
homines et ululabit omnis habitator terrae

47:3 ab strepitu pompae armorum et bellatorum eius a commotione quadrigarum eius et
multitudine rotarum illius non respexerunt patres filios manibus dissolutis

47:4 pro adventu diei in quo vastabuntur omnes Philisthim et dissipabitur Tyrus et Sidon
cum omnibus reliquis auxiliis suis depopulatus est enim Dominus Palestinos reliquias
insulae Cappadociae

47:5 venit calvitium super Gazam conticuit Ascalon et reliquiae vallis earum usquequo
concideris

47:6 o mucro Domini usquequo non quiescis ingredere in vaginam tuam refrigerare et
sile

47:7 quomodo quiescet cum Dominus praeceperit ei adversus Ascalonem et adversus
maritimas eius regiones ibique condixerit illi

48:1 ad Moab haec dicit Dominus exercituum Deus Israhel vae super Nabo quoniam
vastata est et confusa capta est Cariathaim confusa est fortis et tremuit

48:2 non est ultra exultatio in Moab contra Esebon cogitaverunt malum venite et
disperdamus eam de gente ergo silens conticesces sequeturque te gladius

48:3 vox clamoris de Oronaim vastitas et contritio magna

48:4 contrita est Moab adnuntiate clamorem parvulis eius

48:5 per ascensum enim Luaith plorans ascendet in fletu quoniam in descensu Oronaim
hostes ululatum contritionis audierunt

48:6 fugite salvate animas vestras et eritis quasi myrice in deserto

48:7 pro eo enim quod habuisti fiduciam in munitionibus tuis et in thesauris tuis tu
quoque capieris et ibit Chamos in transmigrationem sacerdotes eius et principes eius
simul

48:8 et veniet praedo ad omnem urbem et urbs nulla salvabitur et peribit vallis et
dissipabuntur campestria quoniam dixit Dominus

48:9 date florem Moab quia floriens egredietur et civitates eius desertae erunt et
inhabitabiles

48:10 maledictus qui facit opus Domini fraudulenter et maledictus qui prohibet gladium
suum a sanguine

48:11 fertilis fuit Moab ab adulescentia sua et requievit in fecibus suis nec transfusus est
de vase in vas et in transmigrationem non abiit idcirco permansit gustus eius in eo et odor
eius non est inmutatus

48:12 propterea ecce dies veniunt dicit Dominus et mittam ei ordinatores et stratores
laguncularum et sternent eum et vasa eius exhaurient et lagoenas eorum conlident

48:13 et confundetur Moab a Chamos sicut confusa est domus Israhel a Bethel in qua
habebat fiduciam

48:14 quomodo dicitis fortes sumus et viri robusti ad proeliandum

48:15 vastata est Moab et civitates illius ascenderunt et electi iuvenes eius descenderunt
in occisionem ait Rex Dominus exercituum nomen ei

48:16 prope est interitus Moab ut veniat et malum eius velociter adcurret nimis

48:17 consolamini eum omnes qui estis in circuitu eius et universi qui scitis nomen eius
dicite quomodo confracta est virga fortis baculus gloriosus

48:18 descende de gloria et sede in siti habitatio filiae Dibon quoniam vastator Moab
ascendet ad te dissipabit munitiones tuas

48:19 in via sta et prospice habitatio Aroer interroga fugientem et eum qui evasit dic quid
accidit

48:20 confusus est Moab quoniam victus est ululate et clamate adnuntiate in Arnon
quoniam vastata est Moab

48:21 et iudicium venit ad terram campestrem super Helon et super Iaesa et super Mefath

48:22 et super Dibon et super Nabo et super domum Deblathaim

48:23 et super Cariathaim et super Bethgamul et super Bethmaon

48:24 et super Carioth et super Bosra et super omnes civitates terrae Moab quae longe et
quae prope sunt

48:25 abscisum est cornu Moab et brachium eius contritum est ait Dominus

48:26 inebriate eum quoniam contra Dominum erectus est et adlidet manum Moab in
vomitu suo et erit in derisum etiam ipse

48:27 fuit enim in derisum tibi Israhel quasi inter fures repperisses eum propter verba
ergo tua quae adversum illum locutus es captivus duceris

48:28 relinquite civitates et habitate in petra habitatores Moab et estote quasi columba
nidificans in summo ore foraminis

48:29 audivimus superbiam Moab superbus est valde sublimitatem eius et arrogantiam et
superbiam et altitudinem cordis illius

48:30 ego scio ait Dominus iactantiam eius et quod non sit iuxta eam virtus eius nec iuxta
quod poterat conata sit facere

48:31 ideo super Moab heiulabo et ad Moab universam clamabo ad viros muri fictilis
lamentantes

48:32 de planctu Iazer plorabo tibi vinea Sobema propagines tuae transierunt mare usque
ad mare Iazer pervenerunt super messem tuam et vindemiam tuam praedo inruit

48:33 ablata est laetitia et exultatio de Carmelo et de terra Moab et vinum de torcularibus
sustuli nequaquam calcator uvae solitum celeuma cantabit

48:34 de clamore Esebon usque Eleale et Iaesa dederunt vocem suam a Segor usque ad
Oronaim vitula conternante aquae quoque Namrim pessimae erunt

48:35 et auferam de Moab ait Dominus offerentem in excelsis et sacrificantem diis eius

48:36 propterea cor meum ad Moab quasi tibiae resonabit et cor meum ad viros muri
fictilis dabit sonitum tibiarum quia plus fecit quam potuit idcirco perierunt

48:37 omne enim caput calvitium et omnis barba rasa erit in cunctis manibus conligatio et
super omne dorsum cilicium

48:38 super omnia tecta Moab et in plateis eius omnis planctus quia contrivi Moab sicut
vas inutile ait Dominus

48:39 quomodo victa est et ululaverunt quomodo deiecit cervicem Moab et confusus est
eritque Moab in derisum et in exemplum omnibus in circuitu suo

48:40 haec dicit Dominus ecce quasi aquila evolabit et extendet alas suas ad Moab

48:41 capta est Carioth et munitiones conprehensae sunt et erit cor fortium Moab in die
illa sicut cor mulieris parturientis

48:42 et cessabit Moab esse populus quoniam contra Dominum gloriatus est

48:43 pavor et fovea et laqueus super te o habitator Moab ait Dominus

48:44 qui fugit a facie pavoris cadet in foveam et qui conscenderit de fovea capietur
laqueo adducam enim super Moab annum visitationis eorum dicit Dominus

48:45 in umbra Esebon steterunt de laqueo fugientes quia ignis egressus est de Esebon et
flamma de medio Seon et devorabit partem Moab et verticem filiorum tumultus

48:46 vae tibi Moab peristi popule Chamos quia conprehensi sunt filii tui et filiae tuae in
captivitatem

48:47 et convertam captivitatem Moab in novissimis diebus ait Dominus hucusque
iudicia Moab

49:1 ad filios Ammon haec dicit Dominus numquid filii non sunt Israhel aut heres non est
ei cur igitur hereditate possedit Melchom Gad et populus eius in urbibus eius habitavit

49:2 ideo ecce dies veniunt dicit Dominus et auditum faciam super Rabbath filiorum
Ammon fremitum proelii et erit in tumulum dissipata filiaeque eius igni succendentur et
possidebit Israhel possessores suos dicit Dominus

49:3 ulula Esebon quoniam vastata est Ahi clamate filiae Rabbath accingite vos ciliciis
plangite et circuite per sepes quia Melchom in transmigratione ducetur sacerdotes eius et
principes eius simul

49:4 quid gloriaris in vallibus defluxit vallis tua filia delicata quae confidebas in thesauris
tuis et dicebas quis veniet ad me

49:5 ecce ego inducam super te terrorem ait Dominus Deus exercituum ab omnibus qui
sunt in circuitu tuo et dispergemini singuli a conspectu vestro nec erit qui congreget
fugientem

49:6 et post haec reverti faciam captivos filiorum Ammon ait Dominus

49:7 ad Idumeam haec dicit Dominus exercituum numquid non est ultra sapientia in
Theman periit consilium a filiis inutilis facta est sapientia eorum

49:8 fugite terga vertite descendite in voragine habitatores Dedan quoniam perditionem
Esau adduxi super eum tempus visitationis eius

49:9 si vindemiatores venissent super te non reliquissent racemum si fures in nocte
rapuissent quod sufficeret sibi

49:10 ego vero discoperui Esau revelavi abscondita eius et celari non poterit vastatum est
semen eius et fratres eius et vicini eius et non erit

49:11 relinque pupillos tuos ego eos faciam vivere et viduae tuae in me sperabunt

49:12 quia haec dicit Dominus ecce quibus non erat iudicium ut biberent calicem
bibentes bibent et tu quasi innocens relinqueris non eris innocens sed bibens bibes

49:13 quia per memet ipsum iuravi dicit Dominus quod in solitudinem et in obprobrium
et in desertum et in maledictionem erit Bosra et omnes civitates eius erunt in solitudines
sempiternas

49:14 auditum audivi a Domino et legatus ad gentes missus est congregamini et venite
contra eam et consurgamus in proelium

49:15 ecce enim parvulum dedi te in gentibus contemptibilem inter homines

49:16 arrogantia tua decepit te et superbia cordis tui qui habitas in cavernis petrae et
adprehendere niteris altitudinem collis cum exaltaveris quasi aquila nidum tuum inde
detraham te dicit Dominus

49:17 et erit Idumea deserta omnis qui transibit per eam stupebit et sibilabit super omnes
plagas eius

49:18 sicuti subversa est Sodoma et Gomorra et vicinae eius ait Dominus non habitabit
ibi vir et non incolet eam filius hominis

49:19 ecce quasi leo ascendet de superbia Iordanis ad pulchritudinem robustam quia
subito currere eum faciam ad illam et quis erit electus quem praeponam ei quis enim
similis mei et quis sustinebit me et quis est iste pastor qui resistat vultui meo

49:20 propterea audite consilium Domini quod iniit de Edom et cogitationes eius quas
cogitavit de habitatoribus Theman si non deiecerint eos parvuli gregis nisi dissipaverint
cum eis habitaculum eorum

49:21 a voce ruinae eorum commota est terra clamor in mari Rubro auditus est vocis eius

49:22 ecce quasi aquila ascendet et evolabit et expandet alas suas super Bosram et erit cor
fortium Idumeae in die illa quasi cor mulieris parturientis

49:23 ad Damascum confusa est Emath et Arfad quia auditum pessimum audierunt
turbati sunt in mari sollicitudine quiescere non potuit

49:24 dissoluta est Damascus versa in fugam tremor adprehendit eam angustia et dolores
tenuerunt eam quasi parturientem

49:25 quomodo dereliquerunt civitatem laudabilem urbem laetitiae

49:26 ideo cadent iuvenes eius in plateis eius et omnes viri proelii conticescent in die illa
ait Dominus exercituum

49:27 et succendam ignem in muro Damasci et devorabit moenia Benadad

49:28 ad Cedar et ad regna Asor quae percussit Nabuchodonosor rex Babylonis haec dicit
Dominus surgite ascendite ad Cedar et vastate filios orientis

49:29 tabernacula eorum et greges eorum capient pelles eorum et omnia vasa eorum et
camelos eorum tollent sibi et vocabunt super eos formidinem in circuitu

49:30 fugite abite vehementer in voraginibus sedete qui habitatis Asor ait Dominus iniit
enim contra vos Nabuchodonosor rex Babylonis consilium et cogitavit adversum vos
cogitationes

49:31 consurgite et ascendite ad gentem quietam et habitantem confidenter ait Dominus
non ostia non vectes ei soli habitant

49:32 et erunt cameli eorum in direptionem et multitudo iumentorum in praedam et
dispergam eos in omnem ventum qui sunt adtonsi in comam et ex omni confinio eorum
adducam interitum super eos ait Dominus

49:33 et erit Asor in habitaculum draconum deserta usque in aeternum non manebit ibi
vir nec incolet eam filius hominis

49:34 quod factum est verbum Domini ad Hieremiam prophetam adversus Aelam in
principio regni Sedeciae regis Iuda dicens

49:35 haec dicit Dominus exercituum ecce ego confringam arcum Aelam summam
fortitudinem eorum

49:36 et inducam super Aelam quattuor ventos a quattuor plagis caeli et ventilabo eos in
omnes ventos istos et non erit gens ad quam non perveniant profugi Aelam

49:37 et pavere faciam Aelam coram inimicis suis et in conspectu quaerentium animam
eorum et adducam super eos malum iram furoris mei dicit Dominus et emittam post eos
gladium donec consumam eos

49:38 et ponam solium meum in Aelam et perdam inde reges et principes ait Dominus

49:39 in novissimis autem diebus reverti faciam captivos Aelam dicit Dominus

50:1 verbum quod locutus est Dominus de Babylone et de terra Chaldeorum in manu
Hieremiae prophetae

50:2 adnuntiate in gentibus et auditum facite levate signum praedicate et nolite celare
dicite capta est Babylon confusus est Bel victus est Marodach confusa sunt sculptilia eius
superata sunt idola eorum

50:3 quoniam ascendit contra eam gens ab aquilone quae ponet terram eius in
solitudinem et non erit qui habitet in ea ab homine usque ad pecus et moti sunt et abierunt

50:4 in diebus illis et in tempore illo ait Dominus venient filii Israhel ipsi et filii Iuda
simul ambulantes et flentes properabunt et Dominum Deum suum quaerent

50:5 in Sion interrogabunt viam huc facies eorum venient et adponentur ad Dominum
foedere sempiterno quod nulla oblivione delebitur

50:6 grex perditus factus est populus meus pastores eorum seduxerunt eos feceruntque
vagari in montibus de monte in collem transierunt obliti sunt cubilis sui

50:7 omnes qui invenerunt comederunt eos et hostes eorum dixerunt non peccavimus pro
eo quod peccaverunt Domino decori iustitiae et expectationi patrum eorum Domino

50:8 recedite de medio Babylonis et de terra Chaldeorum egredimini et estote quasi hedi
ante greges

50:9 quoniam ecce ego suscito et adducam in Babylonem congregationem gentium
magnarum de terra aquilonis et praeparabuntur adversum eam et inde capietur sagitta eius
quasi viri fortis interfectoris non revertetur vacua

50:10 et erit Chaldea in praedam omnes vastantes eam replebuntur ait Dominus

50:11 quoniam exultatis et magna loquimini diripientes hereditatem meam quoniam
effusi estis sicut vitulus super herbam et mugistis ut tauri

50:12 confusa est mater vestra nimis et adaequata pulveri quae genuit vos ecce novissima
erit in gentibus deserta invia et arens

50:13 ab ira Domini non habitabitur sed redigetur tota in solitudinem omnis qui transit
per Babylonem stupebit et sibilabit super universis plagis eius

50:14 praeparamini contra Babylonem per circuitum omnes qui intenditis arcum debellate
eam non parcatis iaculis quia Domino peccavit

50:15 clamate adversus eam ubique dedit manum ceciderunt fundamenta eius destructi
sunt muri eius quoniam ultio Domini est ultionem accipite de ea sicut fecit facite ei

50:16 disperdite satorem de Babylone et tenentem falcem in tempore messis a facie gladii
columbae unusquisque ad populum suum convertetur et singuli ad terram suam fugient

50:17 grex dispersus Israhel leones eiecerunt eum primus comedit eum rex Assur iste
novissimus exossavit eum Nabuchodonosor rex Babylonis

50:18 propterea haec dicit Dominus exercituum Deus Israhel ecce ego visitabo regem
Babylonis et terram eius sicut visitavi regem Assur

50:19 et reducam Israhel ad habitaculum suum et pascetur Carmelum et Basan et in
monte Ephraim et Galaad saturabitur anima eius

50:20 in diebus illis et in tempore illo ait Dominus quaeretur iniquitas Israhel et non erit
et peccatum Iuda et non invenietur quoniam propitius ero eis quos reliquero

50:21 super terram dominantium ascende et super habitatores eius visita dissipa et
interfice quae post eos sunt ait Dominus et fac iuxta omnia quae praecepi tibi

50:22 vox belli in terra et contritio magna

50:23 quomodo confractus est et contritus est malleus universae terrae quomodo versa est
in desertum Babylon in gentibus

50:24 inlaqueavi te et capta es Babylon et nesciebas inventa es et adprehensa quoniam
Dominum provocasti

50:25 aperuit Dominus thesaurum suum et protulit vasa irae suae quoniam opus est
Domino Deo exercituum in terra Chaldeorum

50:26 venite ad eam ab extremis finibus aperite ut exeant qui conculcent eam tollite de
via lapides et redigite in acervos et interficite eam nec sit quicquam reliquum

50:27 dissipate universos fortes eius descendant in occisionem vae eis quia venit dies
eorum tempus visitationis eorum

50:28 vox fugientium et eorum qui evaserunt de terra Babylonis ut adnuntient in Sion
ultionem Domini Dei nostri ultionem templi eius

50:29 adnuntiate in Babylonem plurimis omnibus qui tendunt arcum consistite adversum
eam per gyrum et nullus evadat reddite ei secundum opus suum iuxta omnia quae fecit
facite illi quia contra Dominum erecta est adversum Sanctum Israhel

50:30 idcirco cadent iuvenes eius in plateis eius et omnes viri bellatores eius conticescent
in die illa ait Dominus

50:31 ecce ego ad te superbe dicit Dominus Deus exercituum quia venit dies tuus tempus
visitationis tuae

50:32 et cadet superbus et corruet et non erit qui suscitet eum et succendam ignem in
urbibus eius et devorabit omnia in circuitu eius

50:33 haec dicit Dominus exercituum calumniam sustinent filii Israhel et filii Iuda simul
omnes qui ceperunt eos tenent nolunt dimittere eos

50:34 redemptor eorum Fortis Dominus exercituum nomen eius iudicio defendet causam
eorum ut exterreat terram et commoveat habitatores Babylonis

50:35 gladius ad Chaldeos ait Dominus et ad habitatores Babylonis et ad principes et ad
sapientes eius

50:36 gladius ad divinos eius qui stulti erunt gladius ad fortes illius qui timebunt

50:37 gladius ad equos eius et ad currus eius et ad omne vulgus quod est in medio eius et
erunt quasi mulieres gladius ad thesauros eius qui diripientur

50:38 siccitas super aquas eius erit et arescent quia terra sculptilium est et in portentis
gloriantur

50:39 propterea habitabunt dracones cum fatuis ficariis et habitabunt in ea strutiones et
non habitabitur ultra usque ad sempiternum nec extruetur usque ad generationem et
generationem

50:40 sicut subvertit Deus Sodomam et Gomorram et vicinas eius ait Dominus non
habitabit ibi vir nec incolet eam filius hominis

50:41 ecce populus venit ab aquilone et gens magna et reges multi consurgent a finibus
terrae

50:42 arcum et scutum adprehendent crudeles sunt et inmisericordes vox eorum quasi
mare sonabit et super equos ascendent sicut vir paratus ad proelium contra te filia
Babylon

50:43 audivit rex Babylonis famam eorum et dissolutae sunt manus eius angustia
adprehendit eum dolor quasi parturientem

50:44 ecce quasi leo ascendet de superbia Iordanis ad pulchritudinem robustam quia
subito currere eum faciam ad illam et quis erit electus quem praeponam ei quis enim
similis mei et quis sustinebit me et quis est iste pastor qui resistat vultui meo

50:45 propterea audite consilium Domini quod mente concepit adversum Babylonem et
cogitationes eius quas cogitavit super terram Chaldeorum nisi detraxerint eos parvuli
gregum nisi dissipatum fuerit cum ipsis habitaculum eorum

50:46 a voce captivitatis Babylonis commota est terra et clamor inter gentes auditus est

51:1 haec dicit Dominus ecce ego suscitabo super Babylonem et super habitatores eius
qui cor suum levaverunt contra me quasi ventum pestilentem

51:2 et mittam in Babylonem ventilatores et ventilabunt eam et demolientur terram eius
quoniam venerunt super eam undique in die adflictionis eius

51:3 non tendat qui tendit arcum suum et non ascendat loricatus nolite parcere iuvenibus
eius interficite omnem militiam eius

51:4 et cadent interfecti in terra Chaldeorum et vulnerati in regionibus eius

51:5 quoniam non fuit viduatus Israhel et Iuda a Deo suo Domino exercituum terra autem
eorum repleta est delicto a Sancto Israhel

51:6 fugite de medio Babylonis et salvet unusquisque animam suam nolite tacere super
iniquitatem eius quoniam tempus ultionis est Domino vicissitudinem ipse retribuet ei

51:7 calix aureus Babylon in manu Domini inebrians omnem terram de vino eius biberunt
gentes et ideo commotae sunt

51:8 subito cecidit Babylon et contrita est ululate super eam tollite resinam ad dolorem
eius si forte sanetur

51:9 curavimus Babylonem et non est sanata derelinquamus eam et eamus unusquisque in
terram suam quoniam pervenit usque ad caelos iudicium eius et elevatum est usque ad
nubes

51:10 protulit Dominus iustitias nostras venite et narremus in Sion opus Domini Dei
nostri

51:11 acuite sagittas implete faretras suscitavit Dominus spiritum regum Medorum et
contra Babylonem mens eius ut perdat eam quoniam ultio Domini est ultio templi sui

51:12 super muros Babylonis levate signum augete custodiam levate custodes praeparate
insidias quia cogitavit Dominus et fecit quaecumque locutus est contra habitatores
Babylonis

51:13 quae habitas super aquas multas locuples in thesauris venit finis tuus pedalis
praecisionis tuae

51:14 iuravit Dominus exercituum per animam suam quoniam replebo te hominibus quasi
brucho et super te celeuma cantabitur

51:15 qui fecit terram in fortitudine sua praeparavit orbem in sapientia sua et prudentia
sua extendit caelos

51:16 dante eo vocem multiplicantur aquae in caelo qui levat nubes ab extremo terrae
fulgura in pluviam fecit et produxit ventum de thesauris suis

51:17 stultus factus est omnis homo ab scientia confusus est omnis conflator in sculptili
quia mendax conflatio eius nec est spiritus in eis

51:18 vana sunt opera et risu digna in tempore visitationis suae peribunt

51:19 non sicut haec pars Iacob quia qui fecit omnia ipse est et Israhel sceptrum
hereditatis eius Dominus exercituum nomen eius

51:20 conlidis tu mihi vasa belli et ego conlidam in te gentes et disperdam in te regna

51:21 et conlidam in te equum et equitem eius et conlidam in te currum et ascensorem
eius

51:22 et conlidam in te virum et mulierem et conlidam in te senem et puerum et conlidam
in te iuvenem et virginem

51:23 et conlidam in te pastorem et gregem eius et conlidam in te agricolam et iugales
eius et conlidam in te duces et magistratus

51:24 et reddam Babyloni et cunctis habitatoribus Chaldeae omne malum suum quod
fecerunt in Sion in oculis vestris ait Dominus

51:25 ecce ego ad te mons pestifer ait Dominus qui corrumpis universam terram et
extendam manum meam super te et evolvam te de petris et dabo te in montem
conbustionis

51:26 et non tollent de te lapidem in angulum et lapidem in fundamenta sed perditus in
aeternum eris ait Dominus

51:27 levate signum in terra clangite bucina in gentibus sanctificate super eam gentes
adnuntiate contra illam regibus Ararat Menni et Aschenez numerate contra eam Thapsar
adducite equum quasi bruchum aculeatum

51:28 sanctificate contra eam gentes reges Mediae duces eius et universos magistratus
eius cunctamque terram potestatis eius

51:29 et commovebitur terra et turbabitur quia evigilavit contra Babylonem cogitatio
Domini ut ponat terram Babylonis desertam et inhabitabilem

51:30 cessaverunt fortes Babylonis a proelio habitaverunt in praesidiis devoratum est
robur eorum et facti sunt quasi mulieres incensa sunt tabernacula eius contriti sunt vectes
eius

51:31 currens obviam currenti veniet et nuntius obvius nuntianti ut adnuntiet regi
Babylonis quia capta est civitas eius a summo usque ad summum

51:32 et vada praeoccupata sunt et paludes incensae sunt igni et viri bellatores conturbati
sunt

51:33 quia haec dicit Dominus exercituum Deus Israhel filia Babylon quasi area tempus
triturae eius adhuc modicum et veniet tempus messionis eius

51:34 comedit me devoravit me Nabuchodonosor rex Babylonis reddidit me quasi vas
inane absorbuit me sicut draco replevit ventrem suum teneritudine mea et eiecit me

51:35 iniquitas adversum me et caro mea super Babylonem dicit habitatio Sion et sanguis
meus super habitatores Chaldeae dicit Hierusalem

51:36 propterea haec dicit Dominus ecce ego iudicabo causam tuam et ulciscar ultionem
tuam et desertum faciam mare eius et siccabo venam eius

51:37 et erit Babylon in tumulos habitatio draconum stupor et sibilus eo quod non sit
habitator

51:38 simul ut leones rugient excutient comas velut catuli leonum

51:39 in calore eorum ponam potus eorum et inebriabo eos ut sopiantur et dormiant
somnum sempiternum et non consurgant dicit Dominus

51:40 deducam eos quasi agnos ad victimam quasi arietes cum hedis

51:41 quomodo capta est Sesach et conprehensa est inclita universae terrae quomodo
facta est in stuporem Babylon inter gentes

51:42 ascendit super Babylonem mare multitudine fluctuum eius operta est

51:43 factae sunt civitates eius in stuporem terra inhabitabilis et deserta terra in qua
nullus habitet nec transeat per eam filius hominis

51:44 et visitabo super Bel in Babylone et eiciam quod absorbuerat de ore eius et non
confluent ad eum ultra gentes siquidem et murus Babylonis corruit

51:45 egredimini de medio eius populus meus ut salvet unusquisque animam suam ab ira
furoris Domini

51:46 et ne forte mollescat cor vestrum et timeatis auditum qui audietur in terra et veniet
in anno auditio et post hunc annum auditio et iniquitas in terra et dominator super
dominatorem

51:47 propterea ecce dies veniunt et visitabo super sculptilia Babylonis et omnis terra
eius confundetur et universi interfecti eius cadent in medio eius

51:48 et laudabunt super Babylonem caeli et terra et omnia quae in eis sunt quia ab
aquilone venient ei praedones ait Dominus

51:49 et quomodo fecit Babylon ut caderent occisi in Israhel sic de Babylone cadent
occisi in universa terra

51:50 qui fugistis gladium venite nolite stare recordamini procul Domini et Hierusalem
ascendat super cor vestrum

51:51 confusi sumus quoniam audivimus obprobrium operuit ignominia facies nostras
quia venerunt alieni super sanctificationem domus Domini

51:52 propterea ecce dies veniunt ait Dominus et visitabo super sculptilia eius et in omni
terra eius mugiet vulneratus

51:53 si ascenderit Babylon in caelum et firmaverit in excelso robur suum a me venient
vastatores eius ait Dominus

51:54 vox clamoris de Babylone et contritio magna de terra Chaldeorum

51:55 quoniam vastavit Dominus Babylonem et perdidit ex ea vocem magnam et
sonabunt fluctus eorum quasi aquae multae dedit sonitum vox eorum

51:56 quia venit super eam id est super Babylonem praedo et adprehensi sunt fortes eius
et emarcuit arcus eorum quia fortis ultor Dominus reddens retribuet

51:57 et inebriabo principes eius et sapientes eius duces eius et magistratus eius et fortes
eius et dormient somnum sempiternum et non expergiscentur ait Rex Dominus
exercituum nomen eius

51:58 haec dicit Dominus exercituum murus Babylonis ille latissimus suffossione
suffodietur et portae eius excelsae igni conburentur et labores populorum ad nihilum et
gentium in igne erunt et disperibunt

51:59 verbum quod praecepit Hieremias prophetes Saraiae filio Neriae filii Maasiae cum
pergeret cum Sedecia rege in Babylonem in anno quarto regni eius Saraias autem erat
princeps prophetiae

51:60 et scripsit Hieremias omne malum quod venturum erat super Babylonem in libro
uno omnia verba haec quae scripta sunt contra Babylonem

51:61 et dixit Hieremias ad Saraiam cum veneris Babylonem et videris et legeris omnia
verba haec

51:62 dices Domine tu locutus es contra locum istum ut disperderes eum ne sit qui in eo
habitet ab homine usque ad pecus et ut sit perpetua solitudo

51:63 cumque conpleveris legere librum istum ligabis ad eum lapidem et proicies illum in
medio Eufraten

51:64 et dices sic submergetur Babylon et non consurget a facie adflictionis quam ego
adduco super eam et dissolventur hucusque verba Hieremiae

52:1 filius viginti et unius anni Sedecias cum regnare coepisset et undecim annis regnavit
in Hierusalem et nomen matris eius Amithal filia Hieremiae de Lobna

52:2 et fecit malum in oculis Domini iuxta omnia quae fecerat Ioachim

52:3 quoniam furor Domini erat in Hierusalem et in Iuda usquequo proiceret eos a facie
sua et recessit Sedecias a rege Babylonis

52:4 factum est autem in anno nono regni eius in mense decimo decima mensis venit
Nabuchodonosor rex Babylonis ipse et omnis exercitus eius adversum Hierusalem et
obsederunt eam et aedificaverunt contra eam munitiones in circuitu

52:5 et fuit civitas obsessa usque ad undecimum annum regis Sedeciae

52:6 mense autem quarto nona mensis obtinuit fames in civitate et non erant alimenta
populo terrae

52:7 et disrupta est civitas et omnes viri bellatores fugerunt et exierunt de civitate nocte
per viam portae quae est inter duos muros et ducit ad hortum regis Chaldeis obsidentibus
urbem in gyro et abierunt per viam quae ducit in heremum

52:8 persecutus est autem exercitus Chaldeorum regem et adprehenderunt Sedeciam in
deserto quod est iuxta Hiericho et omnis comitatus eius diffugit ab eo

52:9 cumque conprehendissent regem adduxerunt eum ad regem Babylonis in Reblatha
quae est in terra Emath et locutus est ad eum iudicia

52:10 et iugulavit rex Babylonis filios Sedeciae in oculis eius sed et omnes principes
Iudae occidit in Reblatha

52:11 et oculos Sedeciae eruit et vinxit eum conpedibus et adduxit eum rex Babylonis in
Babylonem et posuit eum in domo carceris usque ad diem mortis eius

52:12 in mense autem quinto decima mensis ipse est annus nonusdecimus
Nabuchodonosor regis Babylonis venit Nabuzardan princeps militiae qui stabat coram
rege Babylonis in Hierusalem

52:13 et incendit domum Domini et domum regis et omnes domos Hierusalem et omnem
domum magnam igne conbusit

52:14 et totum murum Hierusalem per circuitum destruxit cunctus exercitus Chaldeorum
qui erat cum magistro militiae

52:15 de pauperibus autem populi et de reliquo vulgo quod remanserat in civitate et de
perfugis qui transfugerant ad regem Babylonis et ceteros de multitudine transtulit
Nabuzardan princeps militiae

52:16 de pauperibus vero terrae reliquit Nabuzardan princeps militiae in vinitores et in
agricolas

52:17 columnas quoque aereas quae erant in domo Domini et bases et mare aereum quod
erat in domo Domini confregerunt Chaldei et tulerunt omne aes eorum in Babylonem

52:18 et lebetas et creagras et psalteria et fialas et mortariola et omnia vasa aerea quae in
ministerio fuerant tulerunt

52:19 et hydrias et thymiamateria et urceos et pelves et candelabra et mortaria et cyatos
quotquot aurea aurea et quotquot argentea argentea tulit magister militiae

52:20 columnas duas et mare unum vitulos duodecim aereos qui erant sub basibus quas
fecerat rex Salomon in domo Domini non erat pondus aeris omnium vasorum horum

52:21 de columnis autem decem et octo cubiti altitudinis erant in columna una et
funiculus duodecim cubitorum circuibat eam porro grossitudo eius quattuor digitorum et
intrinsecus cava erat

52:22 et capitella super utramque aerea altitudo capitelli unius quinque cubitorum et
retiacula et mala granata

52:23 nonaginta sex dependentia omnia mala granata centum retiaculis circumdabantur

52:24 et tulit magister militiae Saraiam sacerdotem primum et Sophoniam sacerdotem
secundum et tres custodes vestibuli

52:25 et de civitate tulit eunuchum unum qui erat praepositus super viros bellatores et
septem viros de his qui videbant faciem regis qui inventi sunt in civitate et scribam
principem militum qui probabat tirones et sexaginta viros de populo terrae qui inventi
sunt in medio civitatis

52:26 tulit autem eos Nabuzardan magister militiae et duxit eos ad regem Babylonis in
Reblatha

52:27 et percussit eos rex Babylonis et interfecit eos in Reblatha in terra Emath et
translatus est Iuda de terra sua

52:28 iste est populus quem transtulit Nabuchodonosor in anno septimo Iudaeos tria milia
et viginti tres

52:29 in anno octavodecimo Nabuchodonosor de Hierusalem animas octingentas triginta
duas

52:30 in anno vicesimo tertio Nabuchodonosor transtulit Nabuzardan magister militiae
Iudaeorum animas septingentas quadraginta quinque omnes ergo animae quattuor milia
sescentae

52:31 et factum est in tricesimo septimo anno transmigrationis Ioachim regis Iudae
duodecimo mense vicesima quinta mensis elevavit Evilmerodach rex Babylonis ipso
anno regni sui caput Ioachim regis Iudae et eduxit eum de domo carceris

52:32 et locutus est cum eo bona et posuit thronum eius super thronos regum qui erant
post se in Babylone

52:33 et mutavit vestimenta carceris eius et comedebat panem coram eo semper cunctis
diebus vitae suae

52:34 et cibaria eius cibaria perpetua dabantur ei a rege Babylonis statuta per singulos
dies usque ad diem mortis suae cunctis diebus vitae eius.

[zurück zum Register der prophetischen Bücher und der Makkabäerbücher]

Lamentationes Hieremiae prophetae

1:1 ALEPH quomodo sedit sola civitas plena populo facta est quasi vidua domina
gentium princeps provinciarum facta est sub tributo

1:2 BETH plorans ploravit in nocte et lacrimae eius in maxillis eius non est qui
consoletur eam ex omnibus caris eius omnes amici eius spreverunt eam et facti sunt ei
inimici

1:3 GIMEL migravit Iuda propter adflictionem et multitudinem servitutis habitavit inter
gentes nec invenit requiem omnes persecutores eius adprehenderunt eam inter angustias

1:4 DELETH viae Sion lugent eo quod non sint qui veniant ad sollemnitatem omnes
portae eius destructae sacerdotes eius gementes virgines eius squalidae et ipsa oppressa
amaritudine

1:5 HE facti sunt hostes eius in capite inimici illius locupletati sunt quia Dominus locutus
est super eam propter multitudinem iniquitatum eius parvuli eius ducti sunt captivi ante
faciem tribulantis

1:6 VAV et egressus est a filia Sion omnis decor eius facti sunt principes eius velut
arietes non invenientes pascuam et abierunt absque fortitudine ante faciem subsequentis

1:7 ZAI recordata est Hierusalem dierum adflictionis suae et praevaricationis omnium
desiderabilium suorum quae habuerat a diebus antiquis cum caderet populus eius in manu
hostili et non esset auxiliator viderunt eam hostes et deriserunt sabbata eius

1:8 HETH peccatum peccavit Hierusalem propterea instabilis facta est omnes qui
glorificabant eam spreverunt illam quia viderunt ignominiam eius ipsa autem gemens et
conversa retrorsum

1:9 TETH sordes eius in pedibus eius nec recordata est finis sui deposita est vehementer
non habens consolatorem vide Domine adflictionem meam quoniam erectus est inimicus

1:10 IOTH manum suam misit hostis ad omnia desiderabilia eius quia vidit gentes
ingressas sanctuarium suum de quibus praeceperas ne intrarent in ecclesiam tuam

1:11 CAPH omnis populus eius gemens et quaerens panem dederunt pretiosa quaeque pro
cibo ad refocilandam animam vide Domine considera quoniam facta sum vilis

1:12 LAMED o vos omnes qui transitis per viam adtendite et videte si est dolor sicut
dolor meus quoniam vindemiavit me ut locutus est Dominus in die irae furoris sui

1:13 MEM de excelso misit ignem in ossibus meis et erudivit me expandit rete pedibus
meis convertit me retrorsum posuit me desolatam tota die maerore confectam

1:14 NUN vigilavit iugum iniquitatum mearum in manu eius convolutae sunt et inpositae
collo meo infirmata est virtus mea dedit me Dominus in manu de qua non potero surgere

1:15 SAMECH abstulit omnes magnificos meos Dominus de medio mei vocavit
adversum me tempus ut contereret electos meos torcular calcavit Dominus virgini filiae
Iuda

1:16 AIN idcirco ego plorans et oculus meus deducens aquam quia longe factus est a me
consolator convertens animam meam facti sunt filii mei perditi quoniam invaluit inimicus

1:17 FE expandit Sion manus suas non est qui consoletur eam mandavit Dominus
adversum Iacob in circuitu eius hostes eius facta est Hierusalem quasi polluta menstruis
inter eos

1:18 SADE iustus est Dominus quia os eius ad iracundiam provocavi audite obsecro
universi populi et videte dolorem meum virgines meae et iuvenes mei abierunt in
captivitatem

1:19 COPH vocavi amicos meos et ipsi deceperunt me sacerdotes mei et senes mei in
urbe consumpti sunt quia quaesierunt cibum sibi ut refocilarent animam suam

1:20 RES vide Domine quoniam tribulor venter meus conturbatus est subversum est cor
meum in memet ipsa quoniam amaritudine plena sum foris interfecit gladius et domi
mors similis est

1:21 SEN audierunt quia ingemesco ego et non est qui consoletur me omnes inimici mei
audierunt malum meum laetati sunt quoniam tu fecisti adduxisti diem consolationis et
fient similes mei

1:22 THAU ingrediatur omne malum eorum coram te et devindemia eos sicut vindemiasti
me propter omnes iniquitates meas multi enim gemitus mei et cor meum maerens

2:1 ALEPH quomodo obtexit caligine in furore suo Dominus filiam Sion proiecit de
caelo terram inclitam Israhel et non recordatus est scabilli pedum suorum in die furoris
sui

2:2 BETH praecipitavit Dominus nec pepercit omnia speciosa Iacob destruxit in furore
suo munitiones virginis Iuda deiecit in terram polluit regnum et principes eius

2:3 GIMEL confregit in ira furoris omne cornu Israhel avertit retrorsum dexteram suam a
facie inimici et succendit in Iacob quasi ignem flammae devorantis in gyro

2:4 DELETH tetendit arcum suum quasi inimicus firmavit dexteram suam quasi hostis et
occidit omne quod pulchrum erat visu in tabernaculo filiae Sion effudit quasi ignem
indignationem suam

2:5 HE factus est Dominus velut inimicus praecipitavit Israhel praecipitavit omnia
moenia eius dissipavit munitiones eius et replevit in filia Iuda humiliatum et humiliatam

2:6 VAV et dissipavit quasi hortum tentorium suum demolitus est tabernaculum suum
oblivioni tradidit Dominus in Sion festivitatem et sabbatum et obprobrio in indignatione
furoris sui regem et sacerdotem

2:7 ZAI reppulit Dominus altare suum maledixit sanctificationi suae tradidit in manu
inimici muros turrium eius vocem dederunt in domo Domini sicut in die sollemni

2:8 HETH cogitavit Dominus dissipare murum filiae Sion tetendit funiculum suum et non
avertit manum suam a perditione luxitque antemurale et murus pariter dissipatus est

2:9 TETH defixae sunt in terra portae eius perdidit et contrivit vectes eius regem eius et
principes eius in gentibus non est lex et prophetae eius non invenerunt visionem a
Domino

2:10 IOTH sederunt in terra conticuerunt senes filiae Sion consperserunt cinere capita sua
accincti sunt ciliciis abiecerunt in terra capita sua virgines Hierusalem

2:11 CAPH defecerunt prae lacrimis oculi mei conturbata sunt viscera mea effusum est in
terra iecur meum super contritione filiae populi mei cum deficeret parvulus et lactans in
plateis oppidi

2:12 LAMED matribus suis dixerunt ubi est triticum et vinum cum deficerent quasi
vulnerati in plateis civitatis cum exhalarent animas suas in sinu matrum suarum

2:13 MEM cui conparabo te vel cui adsimilabo te filia Hierusalem cui exaequabo te et
consolabor te virgo filia Sion magna enim velut mare contritio tua quis medebitur tui

2:14 NUN prophetae tui viderunt tibi falsa et stulta nec aperiebant iniquitatem tuam ut te
ad paenitentiam provocarent viderunt autem tibi adsumptiones falsas et eiectiones

2:15 SAMECH plauserunt super te manibus omnes transeuntes per viam sibilaverunt et
moverunt caput suum super filiam Hierusalem haecine est urbs dicentes perfecti decoris
gaudium universae terrae

2:16 FE aperuerunt super te os suum omnes inimici tui sibilaverunt et fremuerunt
dentibus dixerunt devoravimus en ista est dies quam expectabamus invenimus vidimus

2:17 AIN fecit Dominus quae cogitavit conplevit sermonem suum quem praeceperat a
diebus antiquis destruxit et non pepercit et laetificavit super te inimicum et exaltavit
cornu hostium tuorum

2:18 SADE clamavit cor eorum ad Dominum super muros filiae Sion deduc quasi
torrentem lacrimas per diem et per noctem non des requiem tibi neque taceat pupilla oculi
tui

2:19 COPH consurge lauda in nocte in principio vigiliarum effunde sicut aqua cor tuum
ante conspectum Domini leva ad eum manus tuas pro anima parvulorum tuorum qui
defecerunt in fame in capite omnium conpetorum

2:20 RES vide Domine et considera quem vindemiaveris ita ergone comedent mulieres
fructum suum parvulos ad mensuram palmae si occidetur in sanctuario Domini sacerdos
et propheta

2:21 SEN iacuerunt in terra foris puer et senex virgines meae et iuvenes mei ceciderunt in
gladio interfecisti in die furoris tui percussisti nec misertus es

2:22 THAU vocasti quasi ad diem sollemnem qui terrerent me de circuitu et non fuit in
die furoris Domini qui effugeret et relinqueretur quos educavi et enutrivi inimicus meus
consumpsit eos

3:1 ALEPH ego vir videns paupertatem meam in virga indignationis eius

3:2 ALEPH me minavit et adduxit in tenebris et non in lucem

3:3 ALEPH tantum in me vertit et convertit manum suam tota die

3:4 BETH vetustam fecit pellem meam et carnem meam contrivit ossa mea

3:5 BETH aedificavit in gyro meo et circumdedit me felle et labore

3:6 BETH in tenebrosis conlocavit me quasi mortuos sempiternos

3:7 GIMEL circumaedificavit adversum me ut non egrediar adgravavit conpedem meam

3:8 GIMEL sed et cum clamavero et rogavero exclusit orationem meam

3:9 GIMEL conclusit vias meas lapidibus quadris semitas meas subvertit

3:10 DELETH ursus insidians factus est mihi leo in absconditis

3:11 DELETH semitas meas subvertit et confregit me posuit me desolatam

3:12 DELETH tetendit arcum suum et posuit me quasi signum ad sagittam

3:13 HE misit in renibus meis filias faretrae suae

3:14 HE factus sum in derisu omni populo meo canticum eorum tota die

3:15 HE replevit me amaritudinibus inebriavit me absinthio

3:16 VAV et fregit ad numerum dentes meos cibavit me cinere

3:17 VAV et repulsa est anima mea oblitus sum bonorum

3:18 VAV et dixi periit finis meus et spes mea a Domino

3:19 ZAI recordare paupertatis et transgressionis meae absinthii et fellis

3:20 ZAI memoria memor ero et tabescet in me anima mea

3:21 ZAI hoc recolens in corde meo ideo sperabo

3:22 HETH misericordiae Domini quia non sumus consumpti quia non defecerunt
miserationes eius

3:23 HETH novae diluculo multa est fides tua

3:24 HETH pars mea Dominus dixit anima mea propterea expectabo eum

3:25 TETH bonus est Dominus sperantibus in eum animae quaerenti illum

3:26 TETH bonum est praestolari cum silentio salutare Domini

3:27 TETH bonum est viro cum portaverit iugum ab adulescentia sua

3:28 IOTH sedebit solitarius et tacebit quia levavit super se

3:29 IOTH ponet in pulvere os suum si forte sit spes

3:30 IOTH dabit percutienti se maxillam saturabitur obprobriis

3:31 CAPH quia non repellet in sempiternum Dominus

3:32 CAPH quia si abiecit et miserebitur secundum multitudinem misericordiarum
suarum

3:33 CAPH non enim humiliavit ex corde suo et abiecit filios hominis

3:34 LAMED ut contereret sub pedibus suis omnes vinctos terrae

3:35 LAMED ut declinaret iudicium viri in conspectu vultus Altissimi

3:36 LAMED ut perverteret hominem in iudicio suo Dominus ignoravit

3:37 MEM quis est iste qui dixit ut fieret Domino non iubente

3:38 MEM ex ore Altissimi non egredientur nec mala nec bona

3:39 MEM quid murmuravit homo vivens vir pro peccatis suis

3:40 NUN scrutemur vias nostras et quaeramus et revertamur ad Dominum

3:41 NUN levemus corda nostra cum manibus ad Dominum in caelos

3:42 NUN nos inique egimus et ad iracundiam provocavimus idcirco tu inexorabilis es

3:43 SAMECH operuisti in furore et percussisti nos occidisti nec pepercisti

3:44 SAMECH opposuisti nubem tibi ne transeat oratio

3:45 SAMECH eradicationem et abiectionem posuisti me in medio populorum

3:46 FE aperuerunt super nos os suum omnes inimici

3:47 FE formido et laqueus facta est nobis vaticinatio et contritio

3:48 FE divisiones aquarum deduxit oculus meus in contritione filiae populi mei

3:49 AIN oculus meus adflictus est nec tacuit eo quod non esset requies

3:50 AIN donec respiceret et videret Dominus de caelis

3:51 AIN oculus meus depraedatus est animam meam in cunctis filiabus urbis meae

3:52 SADE venatione ceperunt me quasi avem inimici mei gratis

3:53 SADE lapsa est in lacu vita mea et posuerunt lapidem super me

3:54 SADE inundaverunt aquae super caput meum dixi perii

3:55 COPH invocavi nomen tuum Domine de lacis novissimis

3:56 COPH vocem meam audisti ne avertas aurem tuam a singultu meo et clamoribus

3:57 COPH adpropinquasti in die quando invocavi te dixisti ne timeas

3:58 RES iudicasti Domine causam animae meae redemptor vitae meae

3:59 RES vidisti Domine iniquitatem adversum me iudica iudicium meum

3:60 RES vidisti omnem furorem universas cogitationes eorum adversum me

3:61 SEN audisti obprobria eorum Domine omnes cogitationes eorum adversum me

3:62 SEN labia insurgentium mihi et meditationes eorum adversum me tota die

3:63 SEN sessionem eorum et resurrectionem eorum vide ego sum psalmus eorum

3:64 THAU reddes eis vicem Domine iuxta opera manuum suarum

3:65 THAU dabis eis scutum cordis laborem tuum

3:66 THAU persequeris in furore et conteres eos sub caelis Domine

4:1 ALEPH quomodo obscuratum est aurum mutatus est color optimus dispersi sunt
lapides sanctuarii in capite omnium platearum

4:2 BETH filii Sion incliti et amicti auro primo quomodo reputati sunt in vasa testea opus
manuum figuli

4:3 GIMEL sed et lamiae nudaverunt mammam lactaverunt catulos suos filia populi mei
crudelis quasi strutio in deserto

4:4 DELETH adhesit lingua lactantis ad palatum eius in siti parvuli petierunt panem et
non erat qui frangeret eis

4:5 HE qui vescebantur voluptuose interierunt in viis qui nutriebantur in croceis
amplexati sunt stercora

4:6 VAV et maior effecta est iniquitas filiae populi mei peccato Sodomorum quae
subversa est in momento et non ceperunt in ea manus

4:7 ZAI candidiores nazarei eius nive nitidiores lacte rubicundiores ebore antiquo
sapphyro pulchriores

4:8 HETH denigrata est super carbones facies eorum et non sunt cogniti in plateis adhesit
cutis eorum ossibus aruit et facta est quasi lignum

4:9 TETH melius fuit occisis gladio quam interfectis fame quoniam isti extabuerunt
consumpti ab sterilitate terrae

4:10 IOTH manus mulierum misericordium coxerunt filios suos facti sunt cibus earum in
contritione filiae populi mei

4:11 CAPH conplevit Dominus furorem suum effudit iram indignationis suae et succendit
ignem in Sion et devoravit fundamenta eius

4:12 LAMED non crediderunt reges terrae et universi habitatores orbis quoniam
ingrederetur hostis et inimicus per portas Hierusalem

4:13 MEM propter peccata prophetarum eius iniquitates sacerdotum eius qui effuderunt
in medio eius sanguinem iustorum

4:14 NUN erraverunt caeci in plateis polluti sunt sanguine cumque non possent tenuerunt
lacinias suas

4:15 SAMECH recedite polluti clamaverunt eis recedite abite nolite tangere iurgati
quippe sunt et commoti dixerunt inter gentes non addet ultra ut habitet in eis

4:16 FE facies Domini divisit eos non addet ut respiciat eos facies sacerdotum non
erubuerunt neque senum miserti sunt

4:17 AIN cum adhuc subsisteremus defecerunt oculi nostri ad auxilium nostrum vanum
cum respiceremus adtenti ad gentem quae salvare non poterat

4:18 SADE lubricaverunt vestigia nostra in itinere platearum nostrarum adpropinquavit
finis noster conpleti sunt dies nostri quia venit finis noster

4:19 COPH velociores fuerunt persecutores nostri aquilis caeli super montes persecuti
sunt nos in deserto insidiati sunt nobis

4:20 RES spiritus oris nostri christus dominus captus est in peccatis nostris cui diximus in
umbra tua vivemus in gentibus

4:21 SEN gaude et laetare filia Edom quae habitas in terra Hus ad te quoque perveniet
calix inebriaberis atque nudaberis

4:22 THAU conpleta est iniquitas tua filia Sion non addet ultra ut transmigret te visitavit
iniquitatem tuam filia Edom discoperuit peccata tua

5:1 recordare Domine quid acciderit nobis intuere et respice obprobrium nostrum

5:2 hereditas nostra versa est ad alienos domus nostrae ad extraneos

5:3 pupilli facti sumus absque patre matres nostrae quasi viduae

5:4 aquam nostram pecunia bibimus ligna nostra pretio conparavimus

5:5 cervicibus minabamur lassis non dabatur requies

5:6 Aegypto dedimus manum et Assyriis ut saturaremur pane

5:7 patres nostri peccaverunt et non sunt et nos iniquitates eorum portavimus

5:8 servi dominati sunt nostri non fuit qui redimeret de manu eorum

5:9 in animabus nostris adferebamus panem nobis a facie gladii in deserto

5:10 pellis nostra quasi clibanus exusta est a facie tempestatum famis

5:11 mulieres in Sion humiliaverunt virgines in civitatibus Iuda

5:12 principes manu suspensi sunt facies senum non erubuerunt

5:13 adulescentibus inpudice abusi sunt et pueri in ligno corruerunt

5:14 senes de portis defecerunt iuvenes de choro psallentium

5:15 defecit gaudium cordis nostri versus est in luctu chorus noster

5:16 cecidit corona capitis nostri vae nobis quia peccavimus

5:17 propterea maestum factum est cor nostrum ideo contenebrati sunt oculi nostri

5:18 propter montem Sion quia disperiit vulpes ambulaverunt in eo

5:19 tu autem Domine in aeternum permanebis solium tuum in generatione et generatione

5:20 quare in perpetuum oblivisceris nostri derelinques nos in longitudinem dierum

5:21 converte nos Domine ad te et convertemur innova dies nostros sicut a principio

5:22 sed proiciens reppulisti nos iratus es contra nos vehementer.

[zurück zum Register der prophetischen Bücher und der Makkabäerbücher]

Liber Baruch

1:1 et haec verba libri quae scripsit Baruch filius Neeri filius Maasei filii Sedechiae filii
Sedei filii Helchiae in Babylonia

1:2 in anno quinto in septima die mensis in tempore quo ceperunt Chaldei Hierusalem et
succenderunt eam igni

1:3 et legit Baruch verba libri huius ad aures Iechoniae filii Ioachim regis Iuda et ad aures
universi populi venientis ad librum

1:4 et ad aures potentium filiorum regum et ad aures presbyterorum et ad aures populi a
minimo usque ad magnum eorum omnium habitantium in Babylonia ad flumen Sudi

1:5 qui audientes plorabant et ieiunabant et orabant in conspectu Domini

1:6 et collegerunt pecuniam secundum quod potuit uniuscuiusque manus

1:7 et miserunt in Hierusalem ad Ioachim filium Helchiae filii Salom sacerdotem et ad
sacerdotes et ad omnem populum qui inventi sunt cum eo in Hierusalem

1:8 cum acciperet vasa templi Domini quae ablata fuerant de templo revocare in terram
Iuda decima die illius sivan vasa argentea quae fecit Sedechias filius Iosiae rex Iuda

1:9 posteaquam cepisset Nabuchodonosor rex Babylonum Iechoniam et principes et
vinctos et potentes et populum terrae ab Hierusalem et duxit eos in Babyloniam

1:10 et dixerunt ecce misimus ad vos pecunias de quibus emite holocaustomata et tus et
facite manna et offerte pro peccato ad aram Domini Dei nostri

1:11 et orate pro vita Nabuchodonosor regis Babyloniae et pro vita Balthasar filii eius ut
sint dies ipsorum sicut dies caeli super terram

1:12 et det Dominus virtutem nobis et inluminet oculos nostros ut vivamus sub umbra
Nabuchodonosor regis Babyloniae et sub umbra Balthasar filii eius et serviamus eis
multis diebus et inveniamus gratiam in conspectu eorum

1:13 et pro nobis ipsis orate ad Dominum Deum nostrum quia peccavimus Domino Deo
nostro et non est aversus furor eius a nobis usque in hunc diem

1:14 et legite librum istum quem misimus ad vos recitari in templo Domini in die
sollemni et in die oportuno

1:15 et dicetis Domino Deo nostro iustitia nobis autem confusio faciei nostrae sicut dies
haec omni Iuda et habitantibus in Hierusalem

1:16 regibus nostris et principibus nostris sacerdotibus nostris et prophetis nostris et
patribus nostris

1:17 peccavimus ante Dominum nostrum et non credidimus diffidentes in eum

1:18 et non fuimus subiectibiles illi et non obaudivimus vocem Domini Dei nostri ut
ambularemus in mandatis eius quibus dedit nobis

1:19 a die qua eduxit patres nostros de terra Aegypti usque in hunc diem eramus
incredibiles ad Dominum Deum nostrum et dissipati recessimus ne audiremus vocem
ipsius

1:20 et adheserunt nobis mala multa et maledictiones quae constituit Dominus Moysi
servo suo qui eduxit patres nostros de terra Aegypti dare nobis terram fluentem lac et mel
sicut hodierna die

1:21 et non audivimus vocem Domini Dei nostri secundum omnia verba prophetarum
quos misit ad nos

1:22 et abivimus unusquisque in sensum cordis nostri maligni operari diis alienis
facientes mala ante oculos Domini Dei nostri

2:1 propter quod statuit Dominus Deus noster verbum suum quod locutus est ad nos et ad
iudices nostros qui iudicaverunt in Israhel et ad reges nostros et ad principes nostros et ad
omnem Israhel et Iuda

2:2 ut adduceret Dominus super nos mala magna quae non sunt facta sub caelo
quemadmodum facta sunt Hierusalem secundum quae scripta sunt in lege Moysi

2:3 ut manducaret homo carnes filii sui et carnes filiae suae

2:4 et dedit illos sub manus regum omnium qui sunt in circuitu nostro in inproperium et
in desolationem et in omnibus populis quo nos dispersit Dominus

2:5 et facti sumus subtus et non supra quia peccavimus Domino Deo nostro non
obaudiendo vocem ipsius

2:6 Domino Deo nostro iustitia nobis autem et patribus nostris confusio faciei sicut dies
haec

2:7 quae locutus est Dominus super nos omnia mala haec quae evenerunt super nos

2:8 et non sumus deprecati faciem Domini Dei nostri ut reverteremur unusquisque
nostrum a viis nostris pessimis

2:9 et vigilavit Dominus in malis et adduxit ea super nos quia iustus est Dominus in
omnibus operibus suis quae mandavit nobis

2:10 et non audivimus vocem ipsius ut iremus in praeceptis Domini quae dedit ante
faciem nostram

2:11 et nunc Domine Deus Israhel qui eduxisti plebem tuam de terra Aegypti in manu
valida et in signis et in prodigiis et in virtute tua magna et in brachio excelso et fecisti tibi
nomen sicut dies iste

2:12 peccavimus impie egimus inique gessimus Domine Deus noster in omnibus iustitiis
tuis

2:13 avertatur ira tua a nobis quia derelicti sumus pauci inter gentes ubi dispersisti nos

2:14 exaudi Domine preces nostras et orationes nostras et educ nos propter te et da nobis
invenire gratiam ante faciem eorum qui nos abduxerunt

2:15 ut sciat omnis terra quia tu es Dominus Deus noster et quia nomen tuum invocatum
est super Israhel et super genus ipsius

2:16 respice Domine de domo sancta tua in nos et inclina aurem tuam et audi

2:17 aperi oculos tuos et vide quia non mortui qui sunt in inferno quorum spiritus
acceptus est a visceribus suis dabunt honorem et iustificationem Domino

2:18 sed anima quae tristis est super magnitudine et incedit curva et infirmis et oculi
deficientes et anima esuriens dat tibi gloriam et iustitiam Domino

2:19 quia non secundum iustitias patrum nostrorum nos fundimus misericordiam ante
conspectum tuum Domine Deus noster

2:20 sed quia misisti iram tuam et furorem tuum super nos sicut locutus es in manus
puerorum tuorum prophetarum dicens

2:21 sic dicit Dominus inclinate umerum vestrum et cervicem vestram et opera facite regi
Babylonis et sedebitis in terra quam dedi patribus vestris

2:22 quod si autem non audieritis vocem Domini Dei vestri operari regi Babyloniae
defectionem faciam de civitatibus Iuda et a foris Hierusalem

2:23 et auferam a vobis vocem iucunditatis et vocem gaudimonii et vocem sponsi et
vocem sponsae et erit omnis terra sine vestigio ab inhabitantibus eam

2:24 et non audierunt vocem tuam ut operarentur regi Babyloniae et statuisti verba tua
quae locutus es in manibus puerorum tuorum prophetarum ut proferrentur ossa regum
nostrorum et ossa patrum nostrorum de loco suo

2:25 et ecce sunt proiecta in calore solis et in gelu noctis et mortui sunt in doloribus
pessimis in fame et in gladio et in emissione

2:26 et posuisti templum in quo invocatum est nomen tuum in ipso sicut haec dies propter
iniquitatem domus Israhel et domus Iuda

2:27 et fecisti in nobis Domine Deus noster secundum omnem benignitatem tuam et
secundum omnem miserationem tuam illam magnam

2:28 sicut locutus es in manu pueri tui Moysi in die qua praecepisti ei scribere legem
tuam coram filiis Israhel

2:29 dicens si non obaudieritis vocem meam ambitio haec magna et multa convertetur in
minimo inter gentes quo ego dispergam illos

2:30 quia scio quod me non audiet populus populus est enim dura cervice et convertetur
ad cor suum in terra captivitatis suae

2:31 et scient quoniam ego sum Dominus Deus eorum et dabo eis cor et audient aures

2:32 et laudabunt me in terra captivitatis suae et memores erunt nominis mei

2:33 et avertent se a dorso suo duro et a malignitatibus suis quia reminiscentur viam
patrum suorum qui peccaverunt in me

2:34 et revocabo illos in terram quam iuravi patribus illorum Abraham et Isaac et Iacob et
dominabuntur eius et multiplicabo eos et non minorabuntur

2:35 et statuam illis testamentum alterum sempiternum ut sim illis in Deum et ipsi erunt
mihi in populum et non movebo amplius populum meum filios Israhel a terra quam dedi
illis

3:1 et nunc Domine omnipotens Deus Israhel anima in angustiis et spiritus anxius clamat
ad te

3:2 audi Domine et miserere quia Deus es misericors et miserere nostri quia peccavimus
ante te

3:3 quia tu sedes in sempiternum et nos peribimus in aevum

3:4 Domine omnipotens Deus Israhel audi nunc orationem mortuorum Israhel et filiorum
ipsorum qui peccaverunt ante te et non audierunt vocem Domini Dei sui et adglutinata
sunt nobis mala

3:5 noli meminisse iniquitates patrum nostrorum sed memento manus tuae et nominis tui
in tempore isto

3:6 quia tu es Dominus Deus noster et laudabimus te Domine

3:7 quia propter hoc dedisti timorem tuum in cordibus nostris et ut invocemus nomen
tuum et laudemus te in captivitate nostra quia convertemus iniquitatem patrum nostrorum
qui peccaverunt ante te

3:8 et ecce nos hodie in captivitate nostra sumus quo nos dispersisti in inproperium et in
maledictum et in peccatum secundum omnes iniquitates patrum nostrorum qui
discesserunt a te Domine Deus noster

3:9 audi Israhel mandata vitae auribus percipite ut scias prudentiam

3:10 quid est Israhel quid est quod in terra es inimicorum

3:11 inveterasti in terra aliena coinquinatus es cum mortuis deputatus es cum
descendentibus in infernum

3:12 dereliquisti fontem sapientiae

3:13 si in via Dei ambulasses habitasses in pace sempiterna

3:14 disce ubi sit prudentia ubi sit virtus ubi sit intellectus ut scias simul ubi sit
longiturnitas vitae et victus ubi sit lumen oculorum et pax

3:15 quis invenit locum eius et quis intravit in thesauros eius

3:16 ubi sunt principes gentium et qui dominantur super bestias quae sunt super terram

3:17 qui in avibus caeli inludunt

3:18 qui argentum thesaurizant et aurum in quo confidebant homines et non est finis
adquisitionis eorum qui argentum fabricant et solliciti sunt nec est inventio operum
illorum

3:19 exterminati sunt et ad inferos descenderunt et alii loco eorum exsurrexerunt

3:20 iuvenes viderunt lumen et habitaverunt super terram viam autem disciplinae
ignoraverunt

3:21 neque intellexerunt semitas eius neque filii eorum susceperunt eam a facie ipsorum
longe facta est

3:22 non est audita in terra Chanaan neque visa est in Theman

3:23 filii quoque Agar qui exquirunt prudentiam quae de terra est negotiatores Merrae et
Theman et fabulatores et exquisitores intellegentiae viam autem sapientiae nescierunt
neque commemorati sunt semitas eius

3:24 o Israhel quam magna est domus Dei et ingens locus possessionis eius

3:25 magnus et non habet finem excelsus et inmensus

3:26 ibi fuerunt gigantes nominati illi qui ab initio fuerunt statura magna scientes bellum

3:27 non hos elegit Deus neque viam disciplinae dedit illis et perierunt

3:28 eo quod non haberent sapientiam et perierunt propter insipientiam suam

3:29 quis ascendit in caelum et accepit eam et deduxit eam de nubibus

3:30 quis transfretavit mare et invenit illam et adtulit illam super aurum electum

3:31 non est qui possit scire viam eius neque qui exquirat semitas eius

3:32 sed qui scit universa novit eam et invenit eam prudentia sua qui praeparavit terram
in aeterno tempore et replevit eam pecudibus et quadrupedibus

3:33 qui emittit lumen et vadit et vocavit illud et obaudit illi in tremore

3:34 stellae autem lumen dederunt in custodiis suis et laetatae sunt

3:35 vocatae sunt et dixerunt adsumus et luxerunt ei cum iucunditate qui fecit illas

3:36 hic Deus noster non aestimabitur alius adversus eum

3:37 hic adinvenit omnem viam disciplinae et tradidit illam Iacob puero suo et Israhel
dilecto suo

3:38 post haec in terris visus est et cum hominibus conversatus est

4:1 hic liber mandatorum Dei et lex quae est in aeternum omnes qui tenent eam ad vitam
qui autem dereliquerint eam in mortem

4:2 convertere Iacob et adprehende eam ambula per viam ad splendorem eius contra
lumen eius

4:3 ne tradas altero gloriam tuam et dignitatem tuam genti alienae

4:4 beati sumus Israhel quoniam quae Deo placent nobis manifesta sunt

4:5 animaequior esto populus Dei memorabilis Israhel

4:6 venundati estis gentibus non in perditionem sed propter quod in ira ad iracundiam
provocastis Deum traditi estis adversariis

4:7 exacerbastis enim eum qui fecit vos Deum aeternum immolantes daemoniis et non
Deo

4:8 obliti autem estis eum qui nutrivit vos et contristastis nutricem vestram Hierusalem

4:9 vidit enim iracundiam a Deo venientem vobis et dixit audite confines Sion adduxit
enim mihi Deus luctum magnum

4:10 vidi enim captivitatem populi mei filiorum meorum et filiarum quam superduxit illis
Aeternus

4:11 nutrivi enim illos cum iucunditate dimisi autem illos cum fletu et luctu

4:12 nemo gaudeat super me viduam et desolatam a multis derelicta sum propter peccata
filiorum meorum quia declinaverunt a lege Dei

4:13 iustitias autem ipsius nescierunt nec ambulaverunt per vias mandatorum Dei neque
per semitas veritatis eius cum iustitia ingressi sunt

4:14 veniant confines Sion et memorentur captivitatem filiorum et filiarum mearum quam
superduxit illis Aeternus

4:15 adduxit enim super illos gentem de longinquo gentem inprobam et alterius linguae

4:16 qui non sunt reveriti senem neque puerorum miserti sunt et abduxerunt dilectos
viduae et a filiis unicam desolaverunt

4:17 ego autem quid possum adiuvare vos

4:18 qui enim adduxit super vos mala ipse vos eripiet de manibus inimicorum vestrorum

4:19 ambulate filii ambulate ego enim derelicta sum sola

4:20 exui me stola pacis indui autem me sacco obsecrationis et clamabo ad Altissimum in
diebus meis

4:21 animaequiores estote filii clamate ad Dominum et eripiet vos de manu principum
inimicorum

4:22 ego enim speravi in Aeternum salutem vestram et venit mihi gaudium a Sancto
super misericordia quae veniet vobis ab Aeterno salutari nostro

4:23 emisi enim vos cum luctu et ploratu reducet autem vos mihi Deus cum gaudio et
iucunditate in sempiternum

4:24 sicut enim viderunt vicinae Sion captivitatem vestram sic videbunt et in celeritate
salutem vestram a Deo quae superveniet vobis cum honore magno et splendore aeterno

4:25 filii patienter sustinete iram quae supervenit vobis persecutus est enim te inimicus
tuus sed cito videbis perditionem ipsius et super cervices ipsius ascendes

4:26 delicati mei ambulaverunt vias asperas ducti sunt enim ut grex direptus ab inimicis

4:27 animaequiores estote filii et proclamate ad Deum erit enim memoria vestra ab eo qui
ducit vos

4:28 sicut enim fuit sensus vester ut erraretis a Deo decies tantum iterum convertentes
requiretis eum

4:29 qui enim induxit vobis mala ipse rursum adducet vobis sempiternam iucunditatem
cum salute vestra

4:30 animaequior esto Hierusalem exhortatur enim te qui te nominavit

4:31 nocentes parebunt qui te vexaverunt et qui gratulati sunt in tua ruina punientur

4:32 civitates quibus servierunt filii tui punietur quae accepit filios tuos

4:33 sicut enim gavisa est in tua ruina et laetata est in tuo casu sic contristabitur in sua
desolatione

4:34 et amputabitur exultatio multitudinis eius et gaudimonium eius erit in luctum

4:35 ignis enim superveniet ei ab Aeterno in longiturnis diebus et habitabitur a daemoniis
in multitudinem temporis

4:36 circumspice Hierusalem ad orientem et vide iucunditatem a Deo tibi venientem

4:37 ecce enim veniunt filii tui quos dimisisti dispersos veniunt collecti ab oriente usque
ad occidentem in verbo Sancti gaudentes in honorem Dei

5:1 exue te Hierusalem stola luctus et vexationis tuae et indue te decore et honore eius
quae a Deo tibi est in sempiterna gloriae

5:2 circumdato te deploide a Deo iustitiae et inpone mitram capiti tuo honoris Aeterni

5:3 Deus enim ostendet splendorem suum in te omni quod sub caelo est

5:4 nominabitur enim tibi nomen tuum a Deo in sempiternum Pax iustitiae et Honor
pietatis

5:5 exsurge Hierusalem et sta in excelso et circumspice ad orientem et vide collectos
filios tuos ab oriente sole usque ad occidentem in verbo Sancti gaudentes Dei memoria

5:6 exierunt enim abs te pedibus ducti ab inimicis adducet autem illos Dominus ad te
portatos in honorem sicut filios regni

5:7 constituit enim Deus humiliare omnem montem excelsum et rupes perennes et
convalles replere in aequalitatem terrae ut ambulet Israhel diligenter in honorem Dei

5:8 obumbraverunt autem et silvae et omne lignum suavitatis Israhel mandato Dei

5:9 adducet enim Deus Israhel cum iucunditate in lumine maiestatis suae cum
misericordia et iustitia quae est ab ipso

6:1 exemplum epistulae quam misit Hieremias ad abductos captivos in Babyloniam a
rege Babyloniorum ut nuntiaret illis secundum quod praeceptum est illi a Deo propter
peccata quae peccastis ante Deum abducemini in Babyloniam captivi a Nabuchodonosor
rege Babylonum

6:2 ingressi itaque in Babyloniam eritis illic annis plurimis et tempus longum usque ad
generationes septem post hoc autem educam vos inde cum pace

6:3 nunc autem videbitis in Babylonia deos aureos et argenteos et lapideos et ligneos in
umeros portari ostentantes metum gentibus

6:4 videte ergo ne et vos similes efficiamini factis alienis et metuatis et metus vos capiat
in ipsis

6:5 visa itaque turba de retro et ab ante adorantes dicite in cordibus vestris tibi oportet
adorari Domine

6:6 angelus autem meus vobiscum est ipse autem exquiram animas vestras

6:7 nam lingua ipsorum polita a fabro ipsa etiam inaurata et inargentata falsa sunt et non
possunt loqui

6:8 et sicut virgini amanti ornamenti ita accepto auro fabricati sunt

6:9 coronas certe habent aureas super capita sua dii illorum unde subtrahent sacerdotes ab
eis aurum et argentum et erogant illud in semet ipsis

6:10 dant autem et ex ipso prostitutis et meretrices ornant et iterum cum receperint illud a
meretricibus ornant deos suos

6:11 hii autem non liberantur ab erugine et tinea

6:12 opertis autem illis veste purpurea extergent faciem ipsorum propter pulverem domus
qui est plurimus inter eos

6:13 sceptrum autem habet ut homo sicut iudex regionis qui in se peccantem non
interficit

6:14 habet etiam gladium in manu et securem se autem de bello et a latronibus non liberat
unde vobis notum sit quia non sunt dii

6:15 ne ergo timueritis eos sicut enim vas hominis confractum inutile efficitur tales sunt
et dii illorum

6:16 constitutis illis in domo oculi eorum pleni sunt pulvere a pedibus introeuntium

6:17 et sicut alicui qui regem offendit circumseptae sunt ianuae aut sicut ad sepulchrum
adductum mortuum ita tutant sacerdotes ostia clusuris et seris ne a latronibus expolientur

6:18 lucernas accendunt illis et quidem multas ex quibus nullam videre possunt sunt
autem sicut trabes in domo

6:19 corda vero eorum dicunt elingere serpentes qui de terra sunt dum comedent eos et
vestimentum ipsorum et non sentiunt

6:20 nigrae fiunt facies eorum a fumo qui in domo fit

6:21 supra corpus eorum et supra caput volant noctuae et hirundines et aves etiam
similiter et cattae

6:22 unde scietis quia non sunt dii ne ergo timueritis eos

6:23 aurum etiam quod habent ad speciem est nisi aliquis exterserit eruginem non
fulgebunt neque enim dum conflarentur sentiebant

6:24 ex omni pretio empta sunt in quibus spiritus non est in ipsis

6:25 sine pedibus in umeris portantur ostentantes ignobilitatem suam hominibus
confundantur etiam qui colunt ea

6:26 propterea si ceciderint in terram a semet ipsis non surgent neque si quis eum
statuerit rectum per semet ipsum stabit sed sicut mortuis munera eorum illis adponentur

6:27 hostias illorum sacerdotes ipsorum vendunt et abutuntur similiter et mulieres eorum
decerpentes neque infirmo neque mendicanti aliquid inpertiunt

6:28 de sacrificiis eorum fetae et menstruatae contingunt scientes itaque ex his quia non
sunt dii ne timeatis eos

6:29 unde enim vocantur dii quia mulieres adponunt diis argenteis et aureis et ligneis

6:30 et in domibus eorum sacerdotes sedent habentes tunicas scissas et capita et barbas
rasa quorum capita nuda sunt

6:31 rugiunt autem clamantes contra deos suos sicut in cena mortui

6:32 a vestimento eorum auferent sacerdotes et vestiunt uxores suas et filios suos

6:33 neque si quid mali patiantur ab aliquo neque si quid bonum poterunt retribuere
neque regem constituere possunt neque auferre

6:34 similiter neque divitias dare possunt neque malum retribuere si quis illis votum
voverit et non reddiderit nec hoc requirent

6:35 hominem a morte non liberant neque infimum a potentiore eripient

6:36 hominem caecum ad visum non restituent de necessitate hominem non liberabunt

6:37 viduae non miserebuntur neque orfanis benefacient

6:38 lapidibus de monte similes sunt dii illorum lignei et lapidei aurei et argentei qui
autem colunt illa confundentur

6:39 quomodo ergo aestimandum est aut dicendum illos esse deos

6:40 adhuc enim ipsis Chaldeis non honorantibus ea qui cum audierint mutum non posse
loqui offerent illum ad Bel postulantes ab eo loqui

6:41 quasi possint sentire qui non habent motum et ipsi cum intellexerint relinquent ea
sensum enim non habent ipsi dii illorum

6:42 mulieres autem circumdatis funibus in viis sedent succendentes ossa olivarum

6:43 cum autem aliqua ex ipsis adtracta ab aliquo transeunte dormierit proximae suae
exprobrat quod ea non sit digna habita sicut ipsa neque funis eius disruptus sit

6:44 omnia autem quae illis fiunt falsa sunt quomodo ergo aestimandum aut dicendum est
esse illos deos

6:45 a fabris autem et ab aurificibus facta sunt nihil aliud erint nisi id quod volunt esse
sacerdotes

6:46 aurifices ipsi etiam qui ea faciunt non sunt multi temporis numquid ergo possunt
quae ab ipsis fabricata sunt esse dii

6:47 reliquerunt autem falsa et obprobrium postea futuris

6:48 nam cum supervenerit illis proelium et mala cogitant post se sacerdotes ubi se
abscondant cum illis

6:49 quomodo ergo sentiri debeant quoniam dii sunt qui nec de bello se liberant neque de
malis se eripiunt

6:50 nam cum sint lignea et inaurata et inargentata scietur postea quia falsa sunt gentibus
universis et regibus quae manifestata sunt quia non sunt dii sed opera manuum hominum
et nullum opus Dei in illis

6:51 unde ergo notum est quia non sunt dii sed opera manuum hominum et nullum Dei
opus in ipsis est

6:52 regem regioni non suscitant neque pluviam hominibus dabunt

6:53 iudicium quoque non discernent neque regionem liberabunt ab iniuria quia nihil
possunt sicut corniculae inter medium caeli et terrae

6:54 etenim cum inciderit ignis in domum deorum ligneorum aureorum et argenteorum
sacerdotes quidem ipsorum fugient et liberabuntur ipsi vero sicut trabes in medio
conburentur

6:55 regi autem et bello non resistent quomodo ergo aestimandum est aut recipiendum
quia dii sunt

6:56 non a furibus neque a latronibus se liberabunt dii lignei et lapidei et inaurati et
argentati quibus hii qui fortiores sunt

6:57 aurum et argentum et vestimentum quod operti sunt auferent illis et abibunt nec sibi
auxilium ferunt

6:58 itaque melius est esse regem ostentantem virtutem suam aut vas in domo utile in quo
gloriabitur qui possidet illud quam falsi dii vel ostium in domo quod custodit quae in ipsa
sunt quam falsi dii

6:59 sol quidem et luna sidera cum sint splendida et emissa ad utilitates obaudiunt

6:60 similiter et fulgur cum apparuerit perspicuum est id ipsum autem et spiritus in omni
regione spirat

6:61 et nubes quibus cum imperatum fuerit a Deo perambulare universum orbem
perficiunt quod imperatum est eis

6:62 ignis etiam missus desuper ut consumat montes et silvas facit quod praeceptum est
ei haec autem neque speciebus neque virtutibus uni eorum similia sunt

6:63 unde neque aestimandum est neque dicendum esse illos deos quando non possint
neque iudicium iudicare neque benefacere hominibus

6:64 scientes itaque quia non sunt dii ne ergo timueritis eos

6:65 neque enim regibus maledicent neque benedicent

6:66 signa etiam in caelo gentibus non ostendunt neque ut sol lucebunt neque
inluminabunt ut luna

6:67 bestiae meliores sunt illis quae possunt fugere sub tectum ac prodesse sibi

6:68 nullo itaque modo nobis est manifestum quia sunt dii propter quod ne timeatis eos

6:69 nam sicut in cucumeraria formido nihil custodit ita sunt dii illorum lignei et argentei
et inaurati

6:70 eodem modo et in horto spina alba supra quam omnis avis sedet similiter et mortuo
proiecto in tenebris similes sunt dii illorum lignei et inaurati et inargentati

6:71 a purpura quoque et marmore quae supra illos tineant scietis itaque quia non sunt dii
ipsi etiam postremo comeduntur et erit obprobrium in regione

6:72 melior est homo iustus qui non habet simulacra nam erit longe ab obprobriis.

[zurück zum Register der prophetischen Bücher und der Makkabäerbücher]

Liber Hiezechielis prophetae

1:1 et factum est in tricesimo anno in quarto mense in quinta mensis cum essem in medio
captivorum iuxta fluvium Chobar aperti sunt caeli et vidi visiones Dei

1:2 in quinta mensis ipse est annus quintus transmigrationis regis Ioachin

1:3 factum est verbum Domini ad Hiezecihel filium Buzi sacerdotem in terra Chaldeorum
secus flumen Chobar et facta est super eum ibi manus Domini

1:4 et vidi et ecce ventus turbinis veniebat ab aquilone et nubes magna et ignis involvens
et splendor in circuitu eius et de medio eius quasi species electri id est de medio ignis

1:5 et ex medio eorum similitudo quattuor animalium et hic aspectus eorum similitudo
hominis in eis

1:6 et quattuor facies uni et quattuor pinnae uni

1:7 et pedes eorum pedes recti et planta pedis eorum quasi planta pedis vituli et scintillae
quasi aspectus aeris candentis

1:8 et manus hominis sub pinnis eorum in quattuor partibus et facies et pinnas per
quattuor partes habebant

1:9 iunctaeque erant pinnae eorum alterius ad alterum non revertebantur cum incederent
sed unumquodque ante faciem suam gradiebatur

1:10 similitudo autem vultus eorum facies hominis et facies leonis a dextris ipsorum
quattuor facies autem bovis a sinistris ipsorum quattuor et facies aquilae ipsorum quattuor

1:11 et facies eorum et pinnae eorum extentae desuper duae pinnae singulorum
iungebantur et duae tegebant corpora eorum

1:12 et unumquodque coram facie sua ambulabat ubi erat impetus spiritus illuc
gradiebantur nec revertebantur cum ambularent

1:13 et similitudo animalium aspectus eorum quasi carbonum ignis ardentium et quasi
aspectus lampadarum haec erat visio discurrens in medio animalium splendor ignis et de
igne fulgor egrediens

1:14 et animalia ibant et revertebantur in similitudinem fulguris coruscantis

1:15 cumque aspicerem animalia apparuit rota una super terram iuxta animalia habens
quattuor facies

1:16 et aspectus rotarum et opus earum quasi visio maris et una similitudo ipsarum
quattuor et aspectus earum et opera quasi sit rota in medio rotae

1:17 per quattuor partes earum euntes ibant et non revertebantur cum ambularent

1:18 statura quoque erat rotis et altitudo et horribilis aspectus et totum corpus plenum
oculis in circuitu ipsarum quattuor

1:19 cumque ambularent animalia ambulabant pariter et rotae iuxta ea et cum elevarentur
animalia de terra elevabantur simul et rotae

1:20 quocumque ibat spiritus illuc eunte spiritu et rotae pariter levabantur sequentes eum
spiritus enim vitae erat in rotis

1:21 cum euntibus ibant et cum stantibus stabant et cum elevatis a terra pariter
elevabantur et rotae sequentes ea quia spiritus vitae erat in rotis

1:22 et similitudo super caput animalium firmamenti quasi aspectus cristalli horribilis et
extenti super capita eorum desuper

1:23 sub firmamento autem pinnae eorum rectae alterius ad alterum unumquodque
duabus alis velabat corpus suum et alterum similiter velabatur

1:24 et audiebam sonum alarum quasi sonum aquarum multarum quasi sonum sublimis
Dei cum ambularent quasi sonus erat multitudinis ut sonus castrorum cumque starent
dimittebantur pinnae eorum

1:25 nam cum fieret vox supra firmamentum quod erat super caput eorum stabant et
submittebant alas suas

1:26 et super firmamentum quod erat inminens capiti eorum quasi aspectus lapidis
sapphyri similitudo throni et super similitudinem throni similitudo quasi aspectus hominis
desuper

1:27 et vidi quasi speciem electri velut aspectum ignis intrinsecus eius per circuitum a
lumbis eius et desuper et a lumbis eius usque deorsum vidi quasi speciem ignis
splendentis in circuitu

1:28 velut aspectum arcus cum fuerit in nube in die pluviae hic erat aspectus splendoris
per gyrum

2:1 haec visio similitudinis gloriae Domini et vidi et cecidi in faciem meam et audivi
vocem loquentis et dixit ad me fili hominis sta supra pedes tuos et loquar tecum

2:2 et ingressus est in me spiritus postquam locutus est mihi et statuit me supra pedes
meos et audivi loquentem ad me

2:3 et dicentem fili hominis mitto ego te ad filios Israhel ad gentes apostatrices quae
recesserunt a me patres eorum praevaricati sunt pactum meum usque ad diem hanc

2:4 et filii dura facie et indomabili corde sunt ad quos ego mitto te et dices ad eos haec
dicit Dominus Deus

2:5 si forte vel ipsi audiant et si forte quiescant quoniam domus exasperans est et scient
quia propheta fuerit in medio eorum

2:6 tu ergo fili hominis ne timeas eos neque sermones eorum metuas quoniam increduli et
subversores sunt tecum et cum scorpionibus habitas verba eorum ne timeas et vultus
eorum ne formides quia domus exasperans est

2:7 loqueris ergo verba mea ad eos si forte audiant et quiescant quoniam inritatores sunt

2:8 tu autem fili hominis audi quaecumque loquor ad te et noli esse exasperans sicut
domus exasperatrix est aperi os tuum et comede quaecumque ego do tibi

2:9 et vidi et ecce manus missa ad me in qua erat involutus liber et expandit illum coram
me qui erat scriptus intus et foris et scriptae erant in eo lamentationes et carmen et vae

3:1 et dixit ad me fili hominis quodcumque inveneris comede comede volumen istud et
vadens loquere ad filios Israhel

3:2 et aperui os meum et cibavit me volumine illo

3:3 et dixit ad me fili hominis venter tuus comedet et viscera tua conplebuntur volumine
isto quod ego do tibi et comedi illud et factum est in ore meo sicut mel dulce

3:4 et dixit ad me fili hominis vade ad domum Israhel et loqueris verba mea ad eos

3:5 non enim ad populum profundi sermonis et ignotae linguae tu mitteris ad domum
Israhel

3:6 neque ad populos multos profundi sermonis et ignotae linguae quorum non possis
audire sermones et si ad illos mittereris ipsi audirent te

3:7 domus autem Israhel nolent audire te quia nolunt audire me omnis quippe domus
Israhel adtrita fronte est et duro corde

3:8 ecce dedi faciem tuam valentiorem faciebus eorum et frontem tuam duriorem
frontibus eorum

3:9 ut adamantem et ut silicem dedi faciem tuam ne timeas eos neque metuas a facie
eorum quia domus exasperans est

3:10 et dixit ad me fili hominis omnes sermones meos quos loquor ad te adsume in corde
tuo et auribus tuis audi

3:11 et vade ingredere ad transmigrationem ad filios populi tui et loqueris ad eos et dices
eis haec dicit Dominus Deus si forte audiant et quiescant

3:12 et adsumpsit me spiritus et audivi post me vocem commotionis magnae benedicta
gloria Domini de loco suo

3:13 et vocem alarum animalium percutientium alteram ad alteram et vocem rotarum
sequentium animalia et vocem commotionis magnae

3:14 spiritus quoque levavit me et adsumpsit me et abii amarus in indignatione spiritus
mei manus enim Domini erat mecum confortans me

3:15 et veni ad transmigrationem acervum novarum frugum ad eos qui habitabant iuxta
flumen Chobar et sedi ubi illi sedebant et mansi ibi septem diebus maerens in medio
eorum

3:16 cum autem pertransissent septem dies factum est verbum Domini ad me dicens

3:17 fili hominis speculatorem dedi te domui Israhel et audies de ore meo verbum et
adnuntiabis eis ex me

3:18 si dicente me ad impium morte morieris non adnuntiaveris ei neque locutus fueris ut
avertatur a via sua impia et vivat ipse impius in iniquitate sua morietur sanguinem autem
eius de manu tua requiram

3:19 si autem tu adnuntiaveris impio et ille non fuerit conversus ab impietate sua et via
sua impia ipse quidem in iniquitate sua morietur tu autem animam tuam liberasti

3:20 sed et si conversus iustus a iustitia sua fecerit iniquitatem ponam offendiculum
coram eo ipse morietur quia non adnuntiasti ei in peccato suo morietur et non erunt in
memoria iustitiae eius quas fecit sanguinem vero eius de manu tua requiram

3:21 si autem tu adnuntiaveris iusto ut non peccet iustus et ille non peccaverit vivens
vivet quia adnuntiasti ei et tu animam tuam liberasti

3:22 et facta est super me manus Domini et dixit ad me surgens egredere in campum et
ibi loquar tecum

3:23 et surgens egressus sum in campum et ecce ibi gloria Domini stabat quasi gloria
quam vidi iuxta fluvium Chobar et cecidi in faciem meam

3:24 et ingressus est in me spiritus et statuit me super pedes meos et locutus est mihi et
dixit ad me ingredere et includere in medio domus tuae

3:25 et tu fili hominis ecce data sunt super te vincula et ligabunt te in eis et non egredieris
in medio eorum

3:26 et linguam tuam adherescere faciam palato tuo et eris mutus nec quasi vir obiurgans
quia domus exasperans est

3:27 cum autem locutus fuero tibi aperiam os tuum et dices ad eos haec dicit Dominus
Deus qui audit audiat et qui quiescit quiescat quia domus exasperans est

4:1 et tu fili hominis sume tibi laterem et pones eum coram te et describes in eo civitatem
Hierusalem

4:2 et ordinabis adversus eam obsidionem et aedificabis munitiones et conportabis
aggerem et dabis contra eam castra et pones arietes in gyro

4:3 et tu sume tibi sartaginem ferream et pones eam murum ferreum inter te et inter
civitatem et obfirmabis faciem tuam ad eam et erit in obsidionem et circumdabis eam
signum est domui Israhel

4:4 et tu dormies super latus tuum sinistrum et pones iniquitates domus Israhel super eo
numero dierum quibus dormies super illud et adsumes iniquitatem eorum

4:5 ego autem dedi tibi annos iniquitatis eorum numero dierum trecentos et nonaginta
dies et portabis iniquitatem domus Israhel

4:6 et cum conpleveris haec dormies super latus tuum dextrum secundo et adsumes
iniquitatem domus Iuda quadraginta diebus diem pro anno diem inquam pro anno dedi
tibi

4:7 et ad obsidionem Hierusalem convertes faciem tuam et brachium tuum erit exertum et
prophetabis adversus eam

4:8 ecce circumdedi te vinculis et non te convertes a latere tuo in latus aliud donec
conpleas dies obsidionis tuae

4:9 et tu sume tibi frumentum et hordeum et fabam et lentem et milium et viciam et
mittes ea in vas unum et facies tibi panes numero dierum quibus dormies super latus
tuum trecentis et nonaginta diebus comedes illud

4:10 cibus autem tuus quo vesceris erit in pondere viginti stateres in die a tempore usque
ad tempus comedes illud

4:11 et aquam in mensura bibes sextam partem hin a tempore usque ad tempus bibes illud

4:12 et quasi subcinericium hordiacium comedes illud et stercore quod egredietur de
homine operies illud in oculis eorum

4:13 et dixit Dominus sic comedent filii Israhel panem suum pollutum inter gentes ad
quas eiciam eos

4:14 et dixi ha ha ha Domine Deus ecce anima mea non est polluta et morticinum et
laceratum a bestiis non comedi ab infantia mea usque nunc et non est ingressa os meum
omnis caro inmunda

4:15 et dixit ad me ecce dedi tibi fimum boum pro stercoribus humanis et facies panem
tuum in eo

4:16 et dixit ad me fili hominis ecce ego conteram baculum panis in Hierusalem et
comedent panem in pondere et in sollicitudine et aquam in mensura et in angustia bibent

4:17 ut deficientibus pane et aqua corruat unusquisque ad fratrem suum et contabescant
in iniquitatibus suis

5:1 et tu fili hominis sume tibi gladium acutum radentem pilos adsumes eum et duces per
caput tuum et per barbam tuam et adsumes tibi stateram ponderis et divides eos

5:2 tertiam partem igni conbures in medio civitatis iuxta conpletionem dierum obsidionis
et adsumens tertiam partem concides gladio in circuitu eius tertiam vero aliam disperges
in ventum et gladium nudabo post eos

5:3 et sumes inde parvum numerum et ligabis eos in summitate pallii tui

5:4 et ex eis rursum tolles et proicies in medio ignis et conbures eos igni ex eo egredietur
ignis in omnem domum Israhel

5:5 haec dicit Dominus Deus ista est Hierusalem in medio gentium posui eam et in
circuitu eius terras

5:6 et contempsit iudicia mea ut plus esset impia quam gentes et praecepta mea ultra
quam terrae quae in circuitu eius sunt iudicia enim mea proiecerunt et in praeceptis meis
non ambulaverunt

5:7 idcirco haec dicit Dominus Deus quia superastis gentes quae in circuitu vestro sunt in
praeceptis meis non ambulastis et iudicia mea non fecistis et iuxta iudicia gentium quae
in circuitu vestro sunt non estis operati

5:8 ideo haec dicit Dominus Deus ecce ego ad te et ipse ego faciam in medio tui iudicia
in oculis gentium

5:9 et faciam in te quae non feci et quibus similia ultra non faciam propter omnes
abominationes tuas

5:10 ideo patres comedent filios in medio tui et filii comedent patres suos et faciam in te
iudicia et ventilabo universas reliquias tuas in omnem ventum

5:11 idcirco vivo ego dicit Dominus Deus nisi pro eo quod sanctum meum violasti in
omnibus offensionibus tuis et in omnibus abominationibus tuis ego quoque confringam et
non parcet oculus meus et non miserebor

5:12 tertia tui pars peste morietur et fame consumetur in medio tui et tertia tui pars gladio
cadet in circuitu tuo tertiam vero partem tuam in omnem ventum dispergam et gladium
evaginabo post eos

5:13 et conpleam furorem meum et requiescere faciam indignationem meam in eis et
consolabor et scient quia ego Dominus locutus sum in zelo meo cum implevero
indignationem meam in eis

5:14 et dabo te in desertum et in obprobrium in gentibus quae in circuitu tuo sunt in
conspectu omnis praetereuntis

5:15 et eris obprobrium et blasphemia exemplum et stupor in gentibus quae in circuitu
tuo sunt cum fecero in te iudicia in furore et in indignatione et in increpationibus irae

5:16 ego Dominus locutus sum quando misero sagittas famis pessimas in eos quae erunt
mortiferae et quas mittam ut disperdam vos et famem congregabo super vos et conteram
vobis baculum panis

5:17 et inmittam in vos famem et bestias pessimas usque ad internicionem et pestilentia et
sanguis transibunt per te et gladium inducam super te ego Dominus locutus sum

6:1 et factus est sermo Domini ad me dicens

6:2 fili hominis pone faciem tuam ad montes Israhel et prophetabis ad eos

6:3 et dices montes Israhel audite verbum Domini Dei haec dicit Dominus Deus montibus
et collibus rupibus et vallibus ecce ego inducam super vos gladium et disperdam excelsa
vestra

6:4 et demoliar aras vestras et confringentur simulacra vestra et deiciam interfectos
vestros ante idola vestra

6:5 et dabo cadavera filiorum Israhel ante faciem simulacrorum vestrorum et dispergam
ossa vestra circum aras vestras

6:6 in omnibus habitationibus vestris urbes desertae erunt et excelsa demolientur et
dissipabuntur et interibunt arae vestrae et confringentur et cessabunt idola vestra et
conterentur delubra vestra et delebuntur opera vestra

6:7 et cadet interfectus in medio vestri et scietis quoniam ego Dominus

6:8 et relinquam in vobis eos qui fugerint gladium in gentibus cum dispersero vos in
terris

6:9 et recordabuntur mei liberati vestri in gentibus ad quas captivi ducti sunt quia contrivi
cor eorum fornicans et recedens a me et oculos eorum fornicantes post idola sua et
displicebunt sibimet super malis quae fecerunt in universis abominationibus suis

6:10 et scient quia ego Dominus non frustra locutus sum ut facerem eis malum hoc

6:11 haec dicit Dominus Deus percute manu tua et adlide pedem tuum et dic eheu ad
omnes abominationes malorum domus Israhel qui gladio fame peste ruituri sunt

6:12 qui longe est peste morietur qui autem prope gladio corruet et qui relictus fuerit et
obsessus fame morietur et conpleam indignationem meam in eis

6:13 et scietis quia ego Dominus cum fuerint interfecti vestri in medio idolorum
vestrorum in circuitu ararum vestrarum in omni colle excelso in cunctis summitatibus
montium et subtus omne lignum nemorosum et subtus universam quercum frondosam
locum ubi accenderunt tura redolentia universis idolis suis

6:14 et extendam manum meam super eos et faciam terram desolatam et destitutam a
deserto Deblatha in omnibus habitationibus eorum et scient quia ego Dominus

7:1 et factus est sermo Domini ad me dicens

7:2 et tu fili hominis haec dicit Dominus Deus terrae Israhel finis venit finis super
quattuor plagas terrae

7:3 nunc finis super te et emittam furorem meum in te et iudicabo te iuxta vias tuas et
ponam contra te omnes abominationes tuas

7:4 et non parcet oculus meus super te et non miserebor sed vias tuas ponam super te et
abominationes tuae in medio tui erunt et scietis quia ego Dominus

7:5 haec dicit Dominus Deus adflictio una adflictio ecce venit

7:6 finis venit venit finis evigilavit adversum te ecce venit

7:7 venit contractio super te qui habitas in terra venit tempus prope est dies occisionis et
non gloriae montium

7:8 nunc de propinquo effundam iram meam super te et conpleam furorem meum in te et
iudicabo te iuxta vias tuas et inponam tibi omnia scelera tua

7:9 et non parcet oculus meus neque miserebor sed vias tuas inponam tibi et
abominationes tuae in medio tui erunt et scietis quia ego sum Dominus percutiens

7:10 ecce dies ecce venit egressa est contractio floruit virga germinavit superbia

7:11 iniquitas surrexit in virga impietatis non ex eis et non ex populo neque ex sonitu
eorum et non erit requies in eis

7:12 venit tempus adpropinquavit dies qui emit non laetetur et qui vendit non lugeat quia
ira super omnem populum eius

7:13 quia qui vendit ad id quod vendidit non revertetur et adhuc in viventibus vita eorum
visio enim ad omnem multitudinem eius non regredietur et vir in iniquitate vitae suae non
confortabitur

7:14 canite tuba praeparentur omnes et non est qui vadat ad proelium ira enim mea super
universum populum eius

7:15 gladius foris pestis et fames intrinsecus qui in agro est gladio morietur et qui in
civitate pestilentia et fame devorabuntur

7:16 et salvabuntur qui fugerint ex eis et erunt in montibus quasi columbae convallium
omnes trepidi unusquisque in iniquitate sua

7:17 omnes manus dissolventur et omnia genua fluent aquis

7:18 et accingent se ciliciis et operiet eos formido et in omni facie confusio et in universis
capitibus eorum calvitium

7:19 argentum eorum foris proicietur et aurum eorum in sterquilinium erit argentum
eorum et aurum eorum non valebit liberare eos in die furoris Domini animam suam non
saturabunt et ventres eorum non implebuntur quia scandalum iniquitatis eorum factum est

7:20 et ornamentum monilium suorum in superbiam posuerunt et imagines
abominationum suarum et simulacrorum fecerunt ex eo propter hoc dedi eis illud in
inmunditiam

7:21 et dabo illud in manus alienorum ad diripiendum et impiis terrae in praedam et
contaminabunt illud

7:22 et avertam faciem meam ab eis et violabunt arcanum meum et introibunt in illud
emissarii et contaminabunt illud

7:23 fac conclusionem quoniam terra plena est iudicio sanguinum et civitas plena
iniquitate

7:24 et adducam pessimos de gentibus et possidebunt domos eorum et quiescere faciam
superbiam potentium et possidebunt sanctuaria eorum

7:25 angustia superveniente requirent pacem et non erit

7:26 conturbatio super conturbationem veniet et auditus super auditum et quaerent
visionem de propheta et lex peribit a sacerdote et consilium a senioribus

7:27 rex lugebit et princeps induetur maerore et manus populi terrae conturbabuntur
secundum viam eorum faciam eis et secundum iudicia eorum iudicabo eos et scient quia
ego Dominus

8:1 et factum est in anno sexto in sexto mense in quinta mensis ego sedebam in domo
mea et senes Iuda sedebant coram me et cecidit super me ibi manus Domini Dei

8:2 et vidi et ecce similitudo quasi aspectus ignis ab aspectu lumborum eius et deorsum
ignis et a lumbis eius et sursum quasi aspectus splendoris ut visio electri

8:3 et emissa similitudo manus adprehendit me in cincinno capitis mei et elevavit me
spiritus inter terram et caelum et adduxit in Hierusalem in visione Dei iuxta ostium
interius quod respiciebat aquilonem ubi erat statutum idolum zeli ad provocandam
aemulationem

8:4 et ecce ibi gloria Dei Israhel secundum visionem quam videram in campo

8:5 et dixit ad me fili hominis leva oculos tuos ad viam aquilonis et levavi oculos meos
ad viam aquilonis et ecce ab aquilone portae altaris idolum zeli in ipso introitu

8:6 et dixit ad me fili hominis putasne vides tu quid isti faciant abominationes magnas
quas domus Israhel facit hic ut procul recedam a sanctuario meo et adhuc conversus
videbis abominationes maiores

8:7 et introduxit me ad ostium atrii et vidi et ecce foramen unum in pariete

8:8 et dixit ad me fili hominis fode parietem et cum perfodissem parietem apparuit ostium
unum

8:9 et dixit ad me ingredere et vide abominationes pessimas quas isti faciunt hic

8:10 et ingressus vidi et ecce omnis similitudo reptilium et animalium abominatio et
universa idola domus Israhel depicta erant in pariete in circuitu per totum

8:11 et septuaginta viri de senioribus domus Israhel et Hiezonias filius Saphan stabat in
medio eorum stantium ante picturas et unusquisque habebat turibulum in manu sua et
vapor nebulae de ture consurgebat

8:12 et dixit ad me certe vides fili hominis quae seniores domus Israhel faciunt in tenebris
unusquisque in abscondito cubiculi sui dicunt enim non videt Dominus nos dereliquit
Dominus terram

8:13 et dixit ad me adhuc conversus videbis abominationes maiores quas isti faciunt

8:14 et introduxit me per ostium portae domus Domini quod respiciebat ad aquilonem et
ecce ibi mulieres sedebant plangentes Adonidem

8:15 et dixit ad me certe vidisti fili hominis adhuc conversus videbis abominationes
maiores his

8:16 et introduxit me in atrium domus Domini interius et ecce in ostio templi Domini
inter vestibulum et altare quasi viginti quinque viri dorsa habentes contra templum
Domini et facies ad orientem et adorabant ad ortum solis

8:17 et dixit ad me certe vidisti fili hominis numquid leve est hoc domui Iuda ut facerent
abominationes istas quas fecerunt hic quia replentes terram iniquitate conversi sunt ad
inritandum me et ecce adplicant ramum ad nares suas

8:18 ergo et ego faciam in furore non parcet oculus meus nec miserebor et cum
clamaverint ad aures meas voce magna non exaudiam eos

9:1 et clamavit in auribus meis voce magna dicens adpropinquaverunt visitationes urbis et
unusquisque vas interfectionis habet in manu sua

9:2 et ecce sex viri veniebant de via portae superioris quae respicit ad aquilonem et
uniuscuiusque vas interitus in manu eius vir quoque unus in medio eorum vestitus lineis
et atramentarium scriptoris ad renes eius et ingressi sunt et steterunt iuxta altare aereum

9:3 et gloria Domini Israhel adsumpta est de cherub quae erat super eum ad limen domus
et vocavit virum qui indutus erat lineis et atramentarium scriptoris habebat in lumbis suis

9:4 et dixit Dominus ad eum transi per mediam civitatem in medio Hierusalem et signa
thau super frontes virorum gementium et dolentium super cunctis abominationibus quae
fiunt in medio eius

9:5 et illis dixit audiente me transite per civitatem sequentes eum et percutite non parcat
oculus vester neque misereamini

9:6 senem adulescentulum et virginem parvulum et mulieres interficite usque ad
internicionem omnem autem super quem videritis thau ne occidatis et a sanctuario meo
incipite coeperunt ergo a viris senioribus qui erant ante faciem domus

9:7 et dixit ad eos contaminate domum et implete atria interfectis egredimini et egressi
sunt et percutiebant eos qui erant in civitate

9:8 et caede conpleta remansi ego ruique super faciem meam et clamans aio heu heu heu
Domine Deus ergone disperdes omnes reliquias Israhel effundens furorem tuum super
Hierusalem

9:9 et dixit ad me iniquitas domus Israhel et Iuda magna est nimis valde et repleta est
terra sanguinibus et civitas repleta est aversione dixerunt enim dereliquit Dominus terram
et Dominus non videt

9:10 igitur et meus non parcet oculus neque miserebor viam eorum super caput eorum
reddam

9:11 et ecce vir qui indutus erat lineis qui habebat atramentarium in dorso suo respondit
verbum dicens feci sicut praecepisti mihi

10:1 et vidi et ecce in firmamento quod erat super caput cherubin quasi lapis sapphyrus
quasi species similitudinis solii apparuit super ea

10:2 et dixit ad virum qui indutus erat lineis et ait ingredere in medio rotarum quae sunt
subtus cherub et imple manum tuam prunis ignis quae sunt inter cherubin et effunde
super civitatem ingressusque est in conspectu meo

10:3 cherubin autem stabant a dextris domus cum ingrederetur vir et nubes implevit
atrium interius

10:4 et elevata est gloria Domini desuper cherub ad limen domus et repleta est domus
nube et atrium repletum est splendore gloriae Domini

10:5 et sonitus alarum cherubin audiebatur usque ad atrium exterius quasi vox Dei
omnipotentis loquentis

10:6 cumque praecepisset viro qui indutus erat lineis dicens sume ignem de medio
rotarum quae sunt inter cherubin ingressus ille stetit iuxta rotam

10:7 et extendit cherub manum de medio cherubin ad ignem qui erat inter cherubin et
sumpsit et dedit in manus eius qui indutus erat lineis qui accipiens egressus est

10:8 et apparuit in cherubin similitudo manus hominis subtus pinnas eorum

10:9 et vidi et ecce quattuor rotae iuxta cherubin rota una iuxta cherub unum et rota alia
iuxta cherub unum species autem erat rotarum quasi visio lapidis chrysoliti

10:10 et aspectus earum similitudo una quattuor quasi sit rota in medio rotae

10:11 cumque ambularent in quattuor partes gradiebantur non revertebantur ambulantes
sed ad locum ad quem ire declinabat quae prima erat sequebantur et ceterae nec
convertebantur

10:12 et omne corpus earum et colla et manus et pinnae et circuli plena erant oculis in
circuitu quattuor rotarum

10:13 et rotas istas vocavit volubiles audiente me

10:14 quattuor autem facies habebat unum facies una facies cherub et facies secunda
facies hominis et in tertio facies leonis et in quarto facies aquilae

10:15 et elevata sunt cherubin ipsum est animal quod videram iuxta flumen Chobar

10:16 cumque ambularent cherubin ibant pariter et rotae iuxta ea et cum levarent
cherubin alas suas ut exaltarentur de terra non residebant rotae sed et ipsae iuxta erant

10:17 stantibus illis stabant et cum elevatis elevabantur spiritus enim vitae erat in eis

10:18 et egressa est gloria Domini a limine templi et stetit super cherubin

10:19 et elevantia cherubin alas suas exaltata sunt a terra coram me et illis egredientibus
rotae quoque subsecutae sunt et stetit in introitu portae domus Domini orientalis et gloria
Dei Israhel erat super ea

10:20 ipsum est animal quod vidi subter Deum Israhel iuxta fluvium Chobar et intellexi
quia cherubin essent

10:21 quattuor per quattuor vultus uni et quattuor alae uni et similitudo manus hominis
sub alis eorum

10:22 et similitudo vultuum eorum ipsi vultus quos videram iuxta fluvium Chobar et
intuitus eorum et impetus singulorum ante faciem suam ingredi

11:1 et elevavit me spiritus et introduxit me ad portam domus Domini orientalem quae
respicit solis ortum et ecce in introitu portae viginti quinque viri et vidi in medio eorum
Hiezoniam filium Azur et Pheltiam filium Banaiae principes populi

11:2 dixitque ad me fili hominis hii viri qui cogitant iniquitatem et tractant consilium
pessimum in urbe ista

11:3 dicentes nonne dudum aedificatae sunt domus haec est lebes nos autem carnes

11:4 idcirco vaticinare de eis vaticinare fili hominis

11:5 et inruit in me spiritus Domini et dixit ad me loquere haec dicit Dominus sic locuti
estis domus Israhel et cogitationes cordis vestri ego novi

11:6 plurimos occidistis in urbe hac et implestis vias eius interfectis

11:7 propterea haec dicit Dominus Deus interfecti vestri quos posuistis in medio eius hii
sunt carnes et haec est lebes et educam vos de medio eius

11:8 gladium metuistis et gladium inducam super vos ait Dominus Deus

11:9 et eiciam vos de medio eius daboque vos in manu hostium et faciam in vobis iudicia

11:10 gladio cadetis in finibus Israhel iudicabo vos et scietis quia ego Dominus

11:11 haec non erit vobis in lebetem et vos non eritis in medio eius in carnes in finibus
Israhel iudicabo vos

11:12 et scietis quia ego Dominus qui in praeceptis meis non ambulastis et iudicia mea
non fecistis sed iuxta iudicia gentium quae in circuitu vestro sunt estis operati

11:13 et factum est cum prophetarem Pheltias filius Banaiae mortuus est et cecidi in
faciem meam clamans voce magna et dixi heu heu heu Domine Deus consummationem
tu facis reliquiarum Israhel

11:14 et factum est verbum Domini ad me dicens

11:15 fili hominis fratres tui fratres tui viri propinqui tui et omnis domus Israhel universi
quibus dixerunt habitatores Hierusalem longe recedite a Domino nobis data est terra in
possessionem

11:16 propterea haec dicit Dominus Deus quia longe feci eos in gentibus et quia dispersi
eos in terris ero eis in sanctificationem modicam in terris ad quas venerunt

11:17 propterea loquere haec dicit Dominus Deus congregabo vos de populis et adunabo
de terris in quibus dispersi estis daboque vobis humum Israhel

11:18 et ingredientur illuc et auferent omnes offensiones cunctasque abominationes eius
de illa

11:19 et dabo eis cor unum et spiritum novum tribuam in visceribus eorum et auferam cor
lapideum de carne eorum et dabo eis cor carneum

11:20 ut in praeceptis meis ambulent et iudicia mea custodiant faciantque ea et sint mihi
in populum et ego sim eis in Deum

11:21 quorum cor post offendicula et abominationes suas ambulat horum viam in capite
suo ponam dicit Dominus Deus

11:22 et elevaverunt cherubin alas suas et rotae cum eis et gloria Dei Israhel erat super ea

11:23 et ascendit gloria Domini de medio civitatis stetitque super montem qui est ad
orientem urbis

11:24 et spiritus levavit me adduxitque in Chaldeam ad transmigrationem in visione in
spiritu Dei et sublata est a me visio quam videram

11:25 et locutus sum ad transmigrationem omnia verba Domini quae ostenderat mihi

12:1 et factus est sermo Domini ad me dicens

12:2 fili hominis in medio domus exasperantis tu habitas qui oculos habent ad videndum
et non vident et aures ad audiendum et non audiunt quia domus exasperans est

12:3 tu ergo fili hominis fac tibi vasa transmigrationis et transmigrabis per diem coram
eis transmigrabis autem de loco tuo ad locum alterum in conspectu eorum si forte
aspiciant quia domus exasperans est

12:4 et efferes foras vasa tua quasi vasa transmigrantis per diem in conspectu eorum tu
autem egredieris vespere coram eis sicut egreditur migrans

12:5 ante oculos eorum perfodi tibi parietem et egredieris per eum

12:6 in conspectu eorum in umeris portaberis in caligine effereris faciem tuam velabis et
non videbis terram quia portentum dedi te domui Israhel

12:7 feci ergo sicut praeceperat mihi vasa mea protuli quasi vasa transmigrantis per diem
et vespere perfodi mihi parietem manu in caligine egressus sum et in umeris portatus in
conspectu eorum

12:8 et factus est sermo Domini ad me mane dicens

12:9 fili hominis numquid non dixerunt ad te domus Israhel domus exasperans quid tu
facis

12:10 dic ad eos haec dicit Dominus Deus super ducem onus istud qui est in Hierusalem
et super omnem domum Israhel quae est in medio eorum

12:11 dic ego portentum vestrum quomodo feci sic fiet illis in transmigrationem et
captivitatem ibunt

12:12 et dux qui est in medio eorum in umeris portabitur in caligine egredietur parietem
perfodient ut educant eum facies eius operietur ut non videat oculo terram

12:13 et extendam rete meum super illum et capietur in sagena mea et adducam eum in
Babylonem in terram Chaldeorum et ipsam non videbit ibique morietur

12:14 et omnes qui circa eum sunt praesidium eius et agmina eius dispergam in omnem
ventum et gladium evaginabo post eos

12:15 et scient quia ego Dominus quando dispersero illos in gentibus et disseminavero
eos in terris

12:16 et relinquam ex eis viros paucos a gladio et fame et pestilentia ut narrent omnia
scelera eorum in gentibus ad quas ingredientur et scient quia ego Dominus

12:17 et factus est sermo Domini ad me dicens

12:18 fili hominis panem tuum in conturbatione comede sed et aquam tuam in
festinatione et maerore bibe

12:19 et dices ad populum terrae haec dicit Dominus Deus ad eos qui habitant in
Hierusalem in terra Israhel panem suum in sollicitudine comedent et aquam suam in
desolatione bibent ut desoletur terra a multitudine sua propter iniquitatem omnium qui
habitant in ea

12:20 et civitates quae nunc habitantur desolatae erunt terraque deserta et scietis quia ego
Dominus

12:21 et factus est sermo Domini ad me dicens

12:22 fili hominis quod est proverbium istud vobis in terra Israhel dicentium in longum
differentur dies et peribit omnis visio

12:23 ideo dic ad eos haec dicit Dominus Deus quiescere faciam proverbium istud neque
vulgo dicetur ultra in Israhel et loquere ad eos quod adpropinquaverint dies et sermo
omnis visionis

12:24 non enim erit ultra omnis visio cassa neque divinatio ambigua in medio filiorum
Israhel

12:25 quia ego Dominus loquar quodcumque locutus fuero verbum et fiet non
prolongabitur amplius sed in diebus vestris domus exasperans loquar verbum et faciam
illud dicit Dominus Deus

12:26 et factus est sermo Domini ad me dicens

12:27 fili hominis ecce domus Israhel dicentium visio quam hic videt in dies multos et in
tempora longa iste prophetat

12:28 propterea dic ad eos haec dicit Dominus Deus non prolongabitur ultra omnis sermo
meus verbum quod locutus fuero conplebitur dicit Dominus Deus

13:1 et factus est sermo Domini ad me dicens

13:2 fili hominis vaticinare ad prophetas Israhel qui prophetant et dices prophetantibus de
corde suo audite verbum Domini

13:3 haec dicit Dominus Deus vae prophetis insipientibus qui sequuntur spiritum suum et
nihil vident

13:4 quasi vulpes in desertis prophetae tui Israhel erant

13:5 non ascendistis ex adverso neque opposuistis murum pro domo Israhel ut staretis in
proelio in die Domini

13:6 vident vana et divinant mendacium dicentes ait Dominus cum Dominus non miserit
eos et perseveraverunt confirmare sermonem

13:7 numquid non visionem cassam vidistis et divinationem mendacem locuti estis et
dicitis ait Dominus cum ego non sim locutus

13:8 propterea haec dicit Dominus Deus quia locuti estis vana et vidistis mendacium ideo
ecce ego ad vos ait Dominus Deus

13:9 et erit manus mea super prophetas qui vident vana et divinant mendacium in concilio
populi mei non erunt et in scriptura domus Israhel non scribentur nec in terra Israhel
ingredientur et scietis quia ego Dominus Deus

13:10 eo quod deceperint populum meum dicentes pax et non est pax et ipse aedificabat
parietem illi autem liniebant eum luto absque paleis

13:11 dic ad eos qui liniunt absque temperatura quod casurus sit erit enim imber inundans
et dabo lapides praegrandes desuper inruentes et ventum procellae dissipantem

13:12 siquidem ecce cecidit paries numquid non dicetur vobis ubi est litura quam levistis

13:13 propterea haec dicit Dominus Deus et erumpere faciam spiritum tempestatum in
indignatione mea et imber inundans in furore meo erit et lapides grandes in ira in
consummationem

13:14 et destruam parietem quem levistis absque temperamento et adaequabo eum terrae
et revelabitur fundamentum eius et cadet et consumetur in medio eius et scietis quia ego
sum Dominus

13:15 et conplebo indignationem meam in parietem et in his qui linunt eum absque
temperamento dicamque vobis non est paries et non sunt qui linunt eum

13:16 prophetae Israhel qui prophetant ad Hierusalem et vident ei visionem pacis et non
est pax ait Dominus Deus

13:17 et tu fili hominis pone faciem tuam contra filias populi tui quae prophetant de
corde suo et vaticinare super eas

13:18 et dic haec ait Dominus Deus vae quae consuunt pulvillos sub omni cubito manus
et faciunt cervicalia sub capite universae aetatis ad capiendas animas cum caperent
animas populi mei vivificabant animas eorum

13:19 et violabant me ad populum meum propter pugillum hordei et fragmen panis ut
interficerent animas quae non moriuntur et vivificarent animas quae non vivunt
mentientes populo meo credenti mendaciis

13:20 propter hoc haec dicit Dominus Deus ecce ego ad pulvillos vestros quibus vos
capitis animas volantes et disrumpam eos de brachiis vestris et dimittam animas quas vos
capitis animas ad volandum

13:21 et disrumpam cervicalia vestra et liberabo populum meum de manu vestra neque
erunt ultra in manibus vestris ad praedandum et scietis quia ego Dominus

13:22 pro eo quod maerere fecistis cor iusti mendaciter quem ego non contristavi et
confortastis manus impii ut non reverteretur a via sua mala et viveret

13:23 propterea vana non videbitis et divinationes non divinabitis amplius et eruam
populum meum de manu vestra et scietis quoniam ego Dominus

14:1 et venerunt ad me viri seniorum Israhel et sederunt coram me

14:2 et factus est sermo Domini ad me dicens

14:3 fili hominis viri isti posuerunt inmunditias suas in cordibus suis et scandalum
iniquitatis suae statuerunt contra faciem suam numquid interrogatus respondebo eis

14:4 propter hoc loquere eis et dices ad eos haec dicit Dominus Deus homo homo de
domo Israhel qui posuerit inmunditias suas in corde suo et scandalum iniquitatis suae
statuerit contra faciem suam et venerit ad prophetam interrogans per eum me ego
Dominus respondebo ei in multitudine inmunditiarum suarum

14:5 ut capiatur domus Israhel in corde suo quo recesserunt a me in cunctis idolis suis

14:6 propterea dic ad domum Israhel haec dicit Dominus Deus convertimini et recedite
ab idolis vestris et ab universis contaminationibus vestris avertite facies vestras

14:7 quia homo homo de domo Israhel et de proselytis quicumque advena fuerit in Israhel
si alienatus fuerit a me et posuerit idola sua in corde suo et scandalum iniquitatis suae
statuerit contra faciem suam et venerit ad prophetam ut interroget per eum me ego
Dominus respondebo ei per me

14:8 et ponam faciem meam super hominem illum et faciam eum in exemplum et in
proverbium et disperdam eum de medio populi mei et scietis quia ego Dominus

14:9 et propheta cum erraverit et locutus fuerit verbum ego Dominus decepi prophetam
illum et extendam manum meam super eum et delebo eum de medio populi mei Israhel

14:10 et portabunt iniquitatem suam iuxta iniquitatem interrogantis sic iniquitas
prophetae erit

14:11 ut non erret ultra domus Israhel a me neque polluatur in universis
praevaricationibus suis sed sit mihi in populum et ego sim eis in Deum ait Dominus
exercituum

14:12 et factus est sermo Domini ad me dicens

14:13 fili hominis terra cum peccaverit mihi ut praevaricetur praevaricans extendam
manum meam super eam et conteram virgam panis eius et inmittam in eam famem et
interficiam de ea hominem et iumentum

14:14 et si fuerint tres viri isti in medio eius Noe Danihel et Iob ipsi iustitia sua liberabunt
animas suas ait Dominus exercituum

14:15 quod si et bestias pessimas induxero super terram ut vastem eam et fuerit invia eo
quod non sit pertransiens propter bestias

14:16 tres viri isti qui fuerint in ea vivo ego dicit Dominus Deus quia nec filios nec filias
liberabunt sed ipsi soli liberabuntur terra autem desolabitur

14:17 vel si gladium induxero super terram illam et dixero gladio transi per terram et
interfecero de ea hominem et iumentum

14:18 et tres viri isti fuerint in medio eius vivo ego dicit Dominus Deus non liberabunt
filios neque filias sed ipsi soli liberabuntur

14:19 si autem et pestilentiam inmisero super terram illam et effudero indignationem
meam super eam in sanguine ut auferam ex ea hominem et iumentum

14:20 et Noe et Danihel et Iob fuerint in medio eius vivo ego dicit Dominus Deus quia
filium et filiam non liberabunt sed ipsi iustitia sua liberabunt animas suas

14:21 quoniam haec dicit Dominus Deus quod si et quattuor iudicia mea pessima gladium
et famem et bestias malas et pestilentiam misero in Hierusalem ut interficiam de ea
hominem et pecus

14:22 tamen relinquetur in ea salvatio educentium filios et filias ecce ipsi egredientur ad
vos et videbitis viam eorum et adinventiones eorum et consolabimini super malo quod
induxi in Hierusalem in omnibus quae inportavi super eam

14:23 et consolabuntur vos cum videritis viam eorum et adinventiones eorum et
cognoscetis quod non frustra fecerim omnia quae feci in ea ait Dominus Deus

15:1 et factus est sermo Domini ad me dicens

15:2 fili hominis quid fiet ligno vitis ex omnibus lignis nemorum quae sunt inter ligna
silvarum

15:3 numquid tolletur de ea lignum ut fiat opus aut fabricabitur de ea paxillus ut
dependeat in eo quodcumque vas

15:4 ecce igni datum est in escam utramque partem eius consumpsit ignis et medietas
eius redacta est in favillam numquid utile erit ad opus

15:5 etiam cum esset integrum non erat aptum ad opus quanto magis cum ignis illud
devoraverit et conbuserit nihil ex eo fiet operis

15:6 propterea haec dicit Dominus Deus quomodo lignum vitis inter ligna silvarum quod
dedi igni ad devorandum sic tradidi habitatores Hierusalem

15:7 et ponam faciem meam in eos de igne egredientur et ignis consumet eos et scietis
quia ego Dominus cum posuero faciem meam in eos

15:8 et dedero terram inviam et desolatam eo quod praevaricatores extiterint dicit
Dominus Deus

16:1 et factus est sermo Domini ad me dicens

16:2 fili hominis notas fac Hierusalem abominationes suas

16:3 et dices haec dicit Dominus Deus Hierusalem radix tua et generatio tua de terra
chananea pater tuus Amorreus et mater tua Cetthea

16:4 et quando nata es in die ortus tui non est praecisus umbilicus tuus et in aqua non es
lota in salutem nec sale salita nec involuta pannis

16:5 non pepercit super te oculus ut facerem tibi unum de his miseratus tui sed proiecta es
super faciem terrae in abiectione animae tuae in die qua nata es

16:6 transiens autem per te vidi te conculcari in sanguine tuo et dixi tibi cum esses in
sanguine tuo vive dixi inquam tibi in sanguine tuo vive

16:7 multiplicatam quasi germen agri dedi te et multiplicata es et grandis effecta et
ingressa es et pervenisti ad mundum muliebrem ubera tua intumuerunt et pilus tuus
germinavit et eras nuda et confusionis plena

16:8 et transivi per te et vidi te et ecce tempus tuum tempus amantium et expandi
amictum meum super te et operui ignominiam tuam et iuravi tibi et ingressus sum pactum
tecum ait Dominus Deus et facta es mihi

16:9 et lavi te aqua et emundavi sanguinem tuum ex te et unxi te oleo

16:10 et vestivi te discoloribus et calciavi te ianthino et cinxi te bysso et indui te
subtilibus

16:11 et ornavi te ornamento et dedi armillas in manibus tuis et torquem circa collum
tuum

16:12 et dedi inaurem super os tuum et circulos auribus tuis et coronam decoris in capite
tuo

16:13 et ornata es auro et argento et vestita es bysso et polymito et multicoloribus
similam et mel et oleum comedisti et decora facta es vehementer nimis et profecisti in
regnum

16:14 et egressum est nomen tuum in gentes propter speciem tuam quia perfecta eras in
decore meo quem posueram super te dicit Dominus Deus

16:15 et habens fiduciam in pulchritudine tua fornicata es in nomine tuo et exposuisti
fornicationem tuam omni transeunti ut eius fieres

16:16 et sumens de vestimentis meis fecisti tibi excelsa hinc inde consuta et fornicata es
super eis sicut non est factum neque futurum est

16:17 et tulisti vasa decoris tui de auro meo et argento meo quae dedi tibi et fecisti tibi
imagines masculinas et fornicata es in eis

16:18 et sumpsisti vestimenta tua multicoloria et vestita es eis et oleum meum et
thymiama meum posuisti coram eis

16:19 et panem meum quem dedi tibi similam et oleum et mel quibus enutrivi te posuisti
in conspectu eorum in odorem suavitatis et factum est ait Dominus Deus

16:20 et tulisti filios tuos et filias tuas quas generasti mihi et immolasti eis ad
devorandum numquid parva est fornicatio tua

16:21 immolantis filios meos et dedisti illos consecrans eis

16:22 et post omnes abominationes tuas et fornicationes non es recordata dierum
adulescentiae tuae quando eras nuda et confusione plena conculcata in sanguine tuo

16:23 et accidit post omnem malitiam tuam vae vae tibi ait Dominus Deus

16:24 et aedificasti tibi lupanar et fecisti tibi prostibulum in cunctis plateis

16:25 ad omne caput viae aedificasti signum prostitutionis tuae et abominabilem fecisti
decorem tuum et divisisti pedes tuos omni transeunti et multiplicasti fornicationes tuas

16:26 et fornicata es cum filiis Aegypti vicinis tuis magnarum carnium et multiplicasti
fornicationem tuam ad inritandum me

16:27 ecce ego extendi manum meam super te et auferam ius tuum et dabo te in animam
odientium te filiarum Palestinarum quae erubescunt in via tua scelerata

16:28 et fornicata es in filiis Assyriorum eo quod necdum fueris expleta et postquam
fornicata es nec sic es satiata

16:29 et multiplicasti fornicationem tuam in terra Chanaan cum Chaldeis et nec sic satiata
es

16:30 in quo mundabo cor tuum ait Dominus Deus cum facias omnia haec opera mulieris
meretricis et procacis

16:31 quia fabricasti lupanar tuum in capite omnis viae et excelsum tuum fecisti in omni
platea nec facta es quasi meretrix fastidio augens pretium

16:32 sed quasi mulier adultera quae super virum suum inducit alienos

16:33 omnibus meretricibus dantur mercedes tu autem dedisti mercedes cunctis
amatoribus tuis et donabas eis ut intrarent ad te undique ad fornicandum tecum

16:34 factumque in te est contra consuetudinem mulierum in fornicationibus tuis et post
te non erit fornicatio in eo enim quod dedisti mercedes et mercedes non accepisti factum
est in te contrarium

16:35 propterea meretrix audi verbum Domini

16:36 haec dicit Dominus Deus quia effusum est aes tuum et revelata est ignominia tua in
fornicationibus tuis super amatores tuos et super idola abominationum tuarum in
sanguine filiorum tuorum quos dedisti eis

16:37 ecce ego congregabo omnes amatores tuos quibus commixta es et omnes quos
dilexisti cum universis quos oderas et congregabo eos super te undique et nudabo
ignominiam tuam coram eis et videbunt omnem turpitudinem tuam

16:38 et iudicabo te iudiciis adulterarum et effundentium sanguinem et dabo te in
sanguinem furoris et zeli

16:39 et dabo te in manus eorum et destruent lupanar tuum et demolientur prostibulum
tuum et denudabunt te vestimentis tuis et auferent vasa decoris tui et derelinquent te
nudam plenamque ignominia

16:40 et adducent super te multitudinem et lapidabunt te lapidibus et trucidabunt te
gladiis suis

16:41 et conburent domos tuas igni et facient in te iudicia in oculis mulierum plurimarum
et desines fornicari et mercedes ultra non dabis

16:42 et requiescet indignatio mea in te et auferetur zelus meus a te et quiescam nec
irascar amplius

16:43 eo quod non fueris recordata dierum adulescentiae tuae et provocasti me in
omnibus his quapropter et ego vias tuas in capite tuo dedi ait Dominus Deus et non feci
iuxta scelera tua in omnibus abominationibus tuis

16:44 ecce omnis qui dicit vulgo proverbium in te adsumet illud dicens sicut mater ita et
filia eius

16:45 filia matris tuae es tu quae proiecit virum suum et filios suos et soror sororum
tuarum tu quae proiecerunt viros suos et filios suos mater vestra Cetthea et pater vester
Amorreus

16:46 et soror tua maior Samaria ipsa et filiae eius quae habitat ad sinistram tuam soror
autem tua minor te quae habitat a dextris tuis Sodoma et filiae eius

16:47 sed nec in viis earum ambulasti neque secundum scelera earum fecisti pauxillum
minus paene sceleratiora fecisti illis in omnibus viis tuis

16:48 vivo ego dicit Dominus Deus quia non fecit Sodoma soror tua ipsa et filiae eius
sicut fecisti tu et filiae tuae

16:49 ecce haec fuit iniquitas Sodomae sororis tuae superbia saturitas panis et abundantia
et otium ipsius et filiarum eius et manum egeno et pauperi non porrigebant

16:50 et elevatae sunt et fecerunt abominationes coram me et abstuli eas sicut vidisti

16:51 et Samaria dimidium peccatorum tuorum non peccavit sed vicisti eas sceleribus
tuis et iustificasti sorores tuas in omnibus abominationibus tuis quas operata es

16:52 ergo et tu porta confusionem tuam quae vicisti sorores tuas peccatis tuis sceleratius
agens ab eis iustificatae sunt enim a te ergo et tu confundere et porta ignominiam tuam
quae iustificasti sorores tuas

16:53 et convertam restituens eas conversione Sodomorum cum filiabus suis et
conversione Samariae et filiarum eius et convertam reversionem tuam in medio earum

16:54 ut portes ignominiam tuam et confundaris in omnibus quae fecisti consolans eas

16:55 et soror tua Sodoma et filiae eius revertentur ad antiquitatem suam et Samaria et
filiae eius revertentur ad antiquitatem suam et tu et filiae tuae revertimini ad antiquitatem
vestram

16:56 non fuit autem Sodoma soror tua audita in ore tuo in die superbiae tuae

16:57 antequam revelaretur malitia tua sicut hoc tempore in obprobrium filiarum Syriae
et cunctarum in circuitu tuo filiarum Palestinarum quae ambiunt te per gyrum

16:58 scelus tuum et ignominiam tuam tu portasti ait Dominus Deus

16:59 quia haec dicit Dominus Deus et faciam tibi sicut dispexisti iuramentum ut irritum
faceres pactum

16:60 et recordabor ego pacti mei tecum in diebus adulescentiae tuae et suscitabo tibi
pactum sempiternum

16:61 et recordaberis viarum tuarum et confunderis cum receperis sorores tuas te maiores
cum minoribus tuis et dabo eas tibi in filias sed non ex pacto tuo

16:62 et suscitabo ego pactum meum tecum et scies quia ego Dominus

16:63 ut recorderis et confundaris et non sit tibi ultra aperire os prae confusione tua cum
placatus fuero tibi in omnibus quae fecisti ait Dominus Deus

17:1 et factum est verbum Domini ad me dicens

17:2 fili hominis propone enigma et narra parabolam ad domum Israhel

17:3 et dices haec dicit Dominus Deus aquila grandis magnarum alarum longo
membrorum ductu plena plumis et varietate venit ad Libanum et tulit medullam cedri

17:4 summitatem frondium eius avellit et transportavit eam in terram Chanaan in urbem
negotiatorum posuit illam

17:5 et tulit de semente terrae et posuit illud in terra pro semine ut firmaret radicem super
aquas multas in superficie posuit illud

17:6 cumque germinasset crevit in vineam latiorem humili statura respicientibus ramis
eius ad eam et radices eius sub illa erunt facta est ergo vinea et fructificavit in palmites et
emisit propagines

17:7 et facta est aquila altera grandis magnis alis multisque plumis et ecce vinea ista
quasi mittens radices suas ad eam palmites suos extendit ad illam ut inrigaret eam de
areolis germinis sui

17:8 in terra bona super aquas multas plantata est ut faciat frondes et portet fructum et sit
in vineam grandem

17:9 dic haec dicit Dominus Deus ergone prosperabitur nonne radices eius evellet et
fructum eius distringet et siccabit omnes palmites germinis eius et arescet et non in
brachio grandi neque in populo multo ut evelleret eam radicitus

17:10 ecce plantata est ergone prosperabitur nonne cum tetigerit eam ventus urens
siccabitur et in areis germinis sui arescet

17:11 et factum est verbum Domini ad me dicens

17:12 dic ad domum exasperantem nescitis quid ista significent dic ecce venit rex
Babylonis Hierusalem et adsumet regem et principes eius et adducet eos ad semet ipsum
in Babylonem

17:13 et tollet de semine regni ferietque cum eo foedus et accipiet ab eo iusiurandum sed
et fortes terrae tollet

17:14 ut sit regnum humile et non elevetur sed custodiat pactum eius et servet illud

17:15 qui recedens ab eo misit nuntios ad Aegyptum ut daret sibi equos et populum
multum numquid prosperabitur vel consequetur salutem qui fecit haec et qui dissolvit
pactum numquid effugiet

17:16 vivo ego dicit Dominus Deus quoniam in loco regis qui constituit eum regem cuius
fecit irritum iuramentum et solvit pactum quod habebat cum eo in medio Babylonis
morietur

17:17 et non in exercitu grandi neque in populo multo faciet contra eum Pharao proelium
in iactu aggeris et in extructione vallorum ut interficiat animas multas

17:18 spreverat enim iuramentum ut solveret foedus et ecce dedit manum suam et cum
omnia haec fecerit non effugiet

17:19 propterea haec dicit Dominus Deus vivo ego quoniam iuramentum quod sprevit et
foedus quod praevaricatus est ponam in caput eius

17:20 et expandam super eum rete meum et conprehendetur sagena mea et adducam eum
in Babylonem et iudicabo illum ibi in praevaricatione qua despexit me

17:21 et omnes profugi eius cum universo agmine gladio cadent residui autem in omnem
ventum dispergentur et scietis quia ego Dominus locutus sum

17:22 haec dicit Dominus Deus et sumam ego de medulla cedri sublimis et ponam de
vertice ramorum eius tenerum distringam et plantabo super montem excelsum et
eminentem

17:23 in monte sublimi Israhel plantabo illud et erumpet in germen et faciet fructum et
erit in cedrum magnam et habitabunt sub eo omnes volucres universum volatile sub
umbra frondium eius nidificabit

17:24 et scient omnia ligna regionis quia ego Dominus humiliavi lignum sublime et
exaltavi lignum humile et siccavi lignum viride et frondere feci lignum aridum ego
Dominus locutus sum et feci

18:1 et factus est sermo Domini ad me dicens

18:2 quid est quod inter vos parabolam vertitis in proverbium istud in terra Israhel
dicentes patres comederunt uvam acerbam et dentes filiorum obstupescunt

18:3 vivo ego dicit Dominus Deus si erit vobis ultra parabola haec in proverbium in
Israhel

18:4 ecce omnes animae meae sunt ut anima patris ita et anima filii mea est anima quae
peccaverit ipsa morietur

18:5 et vir si fuerit iustus et fecerit iudicium et iustitiam

18:6 in montibus non comederit et oculos suos non levaverit ad idola domus Israhel et
uxorem proximi sui non violaverit et ad mulierem menstruatam non accesserit

18:7 et hominem non contristaverit pignus debitori reddiderit per vim nihil rapuerit
panem suum esurienti dederit et nudum operuerit vestimento

18:8 ad usuram non commodaverit et amplius non acceperit ab iniquitate averterit manum
suam iudicium verum fecerit inter virum et virum

18:9 in praeceptis meis ambulaverit et iudicia mea custodierit ut faciat veritatem hic
iustus est vita vivet ait Dominus Deus

18:10 quod si genuerit filium latronem effundentem sanguinem et fecerit unum de istis

18:11 et haec quidem omnia non facientem sed in montibus comedentem et uxorem
proximi sui polluentem

18:12 egenum et pauperem contristantem rapientem rapinas pignus non reddentem et ad
idola levantem oculos suos abominationem facientem

18:13 ad usuram dantem et amplius accipientem numquid vivet non vivet cum universa
detestanda haec fecerit morte morietur sanguis eius in ipso erit

18:14 quod si genuerit filium qui videns omnia peccata patris sui quae fecit timuerit et
non fecerit simile eis

18:15 super montes non comederit et oculos suos non levaverit ad idola domus Israhel et
uxorem proximi sui non violaverit

18:16 et virum non contristaverit pignus non retinuerit et rapinam non rapuerit panem
suum esurienti dederit et nudum operuerit vestimento

18:17 a pauperis iniuria averterit manum suam usuram et superabundantiam non
acceperit iudicia mea fecerit in praeceptis meis ambulaverit hic non morietur in iniquitate
patris sui sed vita vivet

18:18 pater eius quia calumniatus est et vim fecit fratri et malum operatus est in medio
populi sui ecce mortuus est in iniquitate sua

18:19 et dicitis quare non portavit filius iniquitatem patris videlicet quia filius iudicium et
iustitiam operatus est omnia praecepta mea custodivit et fecit illa vita vivet

18:20 anima quae peccaverit ipsa morietur filius non portabit iniquitatem patris et pater
non portabit iniquitatem filii iustitia iusti super eum erit et impietas impii erit super eum

18:21 si autem impius egerit paenitentiam ab omnibus peccatis suis quae operatus est et
custodierit universa praecepta mea et fecerit iudicium et iustitiam vita vivet non morietur

18:22 omnium iniquitatum eius quas operatus est non recordabor in iustitia sua quam
operatus est vivet

18:23 numquid voluntatis meae est mors impii dicit Dominus Deus et non ut convertatur
a viis suis et vivat

18:24 si autem averterit se iustus a iustitia sua et fecerit iniquitatem secundum omnes
abominationes quas operari solet impius numquid vivet omnes iustitiae eius quas fecerat
non recordabuntur in praevaricatione qua praevaricatus est et in peccato suo quod
peccavit in ipsis morietur

18:25 et dixistis non est aequa via Domini audite domus Israhel numquid via mea non est
aequa et non magis viae vestrae pravae sunt

18:26 cum enim averterit se iustus a iustitia sua et fecerit iniquitatem morietur in eis in
iniustitia quam operatus est morietur

18:27 et cum averterit se impius ab impietate sua quam operatus est et fecerit iudicium et
iustitiam ipse animam suam vivificabit

18:28 considerans enim et avertens se ab omnibus iniquitatibus suis quas operatus est vita
vivet et non morietur

18:29 et dicunt filii Israhel non est aequa via Domini numquid viae meae non sunt aequae
domus Israhel et non magis viae vestrae pravae

18:30 idcirco unumquemque iuxta vias suas iudicabo domus Israhel ait Dominus Deus
convertimini et agite paenitentiam ab omnibus iniquitatibus vestris et non erit vobis in
ruinam iniquitas

18:31 proicite a vobis omnes praevaricationes vestras in quibus praevaricati estis et facite
vobis cor novum et spiritum novum et quare moriemini domus Israhel

18:32 quia nolo mortem morientis dicit Dominus Deus revertimini et vivite

19:1 et tu adsume planctum super principes Israhel

19:2 et dices quare mater tua leaena inter leones cubavit in medio leunculorum enutrivit
catulos suos

19:3 et eduxit unum de leunculis suis leo factus est et didicit capere praedam
hominemque comedere

19:4 et audierunt de eo gentes et non absque vulneribus suis ceperunt eum et adduxerunt
eum in catenis in terram Aegypti

19:5 quae cum vidisset quoniam infirmata est et periit expectatio eius tulit unum de
leunculis suis leonem constituit eum

19:6 qui incedebat inter leones et factus est leo didicit praedam capere et homines
devorare

19:7 didicit viduas facere et civitates eorum in desertum adducere et desolata est terra et
plenitudo eius a voce rugitus illius

19:8 et convenerunt adversum eum gentes undique de provinciis et expanderunt super
eum rete suum in vulneribus earum captus est

19:9 et miserunt eum in caveam in catenis adduxerunt eum ad regem Babylonis
miseruntque eum in carcerem ne audiretur vox eius ultra super montes Israhel

19:10 mater tua quasi vinea in sanguine tuo super aquam plantata fructus eius et frondes
eius creverunt ex aquis multis

19:11 et factae sunt ei virgae solidae in sceptra dominantium et exaltata est statura eius
inter frondes et vidit altitudinem suam in multitudine palmitum suorum

19:12 et evulsa est in ira in terramque proiecta et ventus urens siccavit fructum eius
marcuerunt et arefactae sunt virgae roboris eius ignis comedit eam

19:13 et nunc transplantata est in desertum in terra invia et sitienti

19:14 et egressus est ignis de virga ramorum eius qui fructum eius comedit et non fuit in
ea virga fortis sceptrum dominantium planctus est et erit in planctum

20:1 et factum est in anno septimo in quinto mense in decima mensis venerunt viri de
senioribus Israhel ut interrogarent Dominum et sederunt coram me

20:2 et factus est sermo Domini ad me dicens

20:3 fili hominis loquere senioribus Israhel et dices ad eos haec dicit Dominus Deus num
ad interrogandum me vos venistis vivo ego quia non respondebo vobis ait Dominus Deus

20:4 si iudicas eos si iudicas fili hominis abominationes patrum eorum ostende eis

20:5 et dices ad eos haec dicit Dominus Deus in die qua elegi Israhel et levavi manum
meam pro stirpe domus Iacob et apparui eis in terra Aegypti et levavi manum meam pro
eis dicens ego Dominus Deus vester

20:6 in die illa levavi manum meam pro eis ut educerem eos de terra Aegypti in terram
quam provideram eis fluentem lacte et melle quae est egregia inter omnes terras

20:7 et dixi ad eos unusquisque offensiones oculorum suorum abiciat et in idolis Aegypti
nolite pollui ego Dominus Deus vester

20:8 et inritaverunt me nolueruntque audire unusquisque abominationes oculorum
suorum non proiecit nec idola Aegypti reliquerunt et dixi ut effunderem indignationem
meam super eos et implerem iram meam in eis in medio terrae Aegypti

20:9 et feci propter nomen meum ut non violaretur coram gentibus in quarum medio erant
et inter quas apparui eis ut educerem eos de terra Aegypti

20:10 eieci ergo eos de terra Aegypti et eduxi in desertum

20:11 et dedi eis praecepta mea et iudicia mea ostendi eis quae faciat homo et vivat in eis

20:12 insuper et sabbata mea dedi eis ut esset signum inter me et eos et scirent quia ego
Dominus sanctificans eos

20:13 et inritaverunt me domus Israhel in deserto in praeceptis meis non ambulaverunt et
iudicia mea proiecerunt quae faciens homo vivet in eis et sabbata mea violaverunt
vehementer dixi ergo ut effunderem furorem meum super eos in deserto et consumerem
eos

20:14 et feci propter nomen meum ne violaretur coram gentibus de quibus eieci eos in
conspectu earum

20:15 ego igitur levavi manum meam super eos in deserto ne inducerem eos in terram
quam dedi eis fluentem lacte et melle praecipuam terrarum omnium

20:16 quia iudicia mea proiecerunt et in praeceptis meis non ambulaverunt et sabbata
mea violaverunt post idola enim cor eorum gradiebatur

20:17 et pepercit oculus meus super eos ut non interficerem eos nec consumpsi eos in
deserto

20:18 dixi autem ad filios eorum in solitudine in praeceptis patrum vestrorum nolite
incedere nec iudicia eorum custodiatis nec in idolis eorum polluamini

20:19 ego Dominus Deus vester in praeceptis meis ambulate et iudicia mea custodite et
facite ea

20:20 et sabbata mea sanctificate ut sit signum inter me et vos et sciatur quia ego
Dominus Deus vester

20:21 et exacerbaverunt me filii in praeceptis meis non ambulaverunt et iudicia mea non
custodierunt ut facerent ea quae cum fecerit homo vivet in eis et sabbata mea violaverunt
et comminatus sum ut effunderem furorem meum super eos et implerem iram meam in
eis in deserto

20:22 averti autem manum meam et feci propter nomen meum ut non violaretur coram
gentibus de quibus eieci eos in oculis earum

20:23 iterum levavi manum meam in eos in solitudine ut dispergerem illos in nationes et
ventilarem in terras

20:24 eo quod iudicia mea non fecissent et praecepta mea reprobassent et sabbata mea
violassent et post idola patrum suorum fuissent oculi eorum

20:25 ergo et ego dedi eis praecepta non bona et iudicia in quibus non vivent

20:26 et pollui eos in muneribus suis cum offerrent omne quod aperit vulvam propter
delicta sua et scient quia ego Dominus

20:27 quam ob rem loquere ad domum Israhel fili hominis et dices ad eos haec dicit
Dominus Deus adhuc et in hoc blasphemaverunt me patres vestri cum sprevissent me
contemnentes

20:28 et induxissem eos in terram super quam levavi manum meam ut darem eis viderunt
omnem collem excelsum et omne lignum nemorosum et immolaverunt ibi victimas suas
et dederunt ibi inritationem oblationis suae et posuerunt ibi odorem suavitatis suae et
libaverunt libationes suas

20:29 et dixi ad eos quid est excelsum ad quod vos ingredimini et vocatum est nomen
eius Excelsum usque ad hanc diem

20:30 propterea dic ad domum Israhel haec dicit Dominus Deus certe in via patrum
vestrorum vos polluimini et post offendicula eorum vos fornicamini

20:31 et in oblatione donorum vestrorum cum transducitis filios vestros per ignem vos
polluimini in omnibus idolis vestris usque hodie et ego respondebo vobis domus Israhel
vivo ego dicit Dominus Deus quia non respondebo vobis

20:32 neque cogitatio mentis vestrae fiet dicentium erimus sicut gentes et sicut
cognationes terrae ut colamus ligna et lapides

20:33 vivo ego dicit Dominus Deus quoniam in manu forti et brachio extento et in furore
effuso regnabo super vos

20:34 et educam vos de populis et congregabo vos de terris in quibus dispersi estis in
manu valida et brachio extento et in furore effuso regnabo super vos

20:35 et adducam vos in desertum populorum et iudicabor vobiscum ibi facie ad faciem

20:36 sicut iudicio contendi adversum patres vestros in deserto terrae Aegypti sic
iudicabo vos dicit Dominus Deus

20:37 et subiciam vos sceptro meo et inducam vos in vinculis foederis

20:38 et eligam de vobis transgressores et impios et de terra incolatus eorum educam eos
et terram Israhel non ingredientur et scietis quia ego Dominus

20:39 et vos domus Israhel haec dicit Dominus Deus singuli post idola vestra ambulate et
servite eis quod si et in hoc non audieritis me et nomen meum sanctum pollueritis ultra in
muneribus vestris et in idolis vestris

20:40 in monte sancto meo in monte excelso Israhel ait Dominus Deus ibi serviet mihi
omnis domus Israhel omnes inquam in terra in qua placebunt mihi et ibi quaeram
primitias vestras et initium decimarum vestrarum in omnibus sanctificationibus vestris

20:41 in odorem suavitatis suscipiam vos cum eduxero vos de populis et congregavero
vos de terris in quas dispersi estis et sanctificabor in vobis in oculis nationum

20:42 et scietis quia ego Dominus cum induxero vos ad terram Israhel in terram pro qua
levavi manum meam ut darem eam patribus vestris

20:43 et recordabimini ibi viarum vestrarum et omnium scelerum vestrorum quibus
polluti estis in eis et displicebitis vobis in conspectu vestro in omnibus malitiis vestris
quas fecistis

20:44 et scietis quia ego Dominus cum benefecero vobis propter nomen meum non
secundum vias vestras malas neque secundum scelera vestra pessima domus Israhel ait
Dominus Deus

20:45 et factus est sermo Domini ad me dicens

20:46 fili hominis pone faciem tuam contra viam austri et stilla ad africum et propheta ad
saltum agri meridiani

20:47 et dices saltui meridiano audi verbum Domini haec dicit Dominus Deus ecce ego
succendam in te ignem et conburam in te omne lignum viride et omne lignum aridum non
extinguetur flamma succensionis et conburetur in ea omnis facies ab austro usque ad
aquilonem

20:48 et videbit universa caro quia ego Dominus succendi eam nec extinguetur

20:49 et dixi ha ha ha Domine Deus ipsi dicunt de me numquid non per parabolas
loquitur iste

21:1 et factus est sermo Domini ad me dicens

21:2 fili hominis pone faciem tuam ad Hierusalem et stilla ad sanctuaria et propheta
contra humum Israhel

21:3 et dices terrae Israhel haec dicit Dominus Deus ecce ego ad te et eiciam gladium
meum de vagina sua et occidam in te iustum et impium

21:4 pro eo autem quod occidi in te iustum et impium idcirco egredietur gladius meus de
vagina sua ad omnem carnem ab austro ad aquilonem

21:5 ut sciat omnis caro quia ego Dominus eduxi gladium meum de vagina sua
inrevocabilem

21:6 et tu fili hominis ingemesce in contritione lumborum et in amaritudinibus ingemesce
coram eis

21:7 cumque dixerint ad te quare tu gemis dices pro auditu quia venit et tabescet omne
cor et dissolventur universae manus et infirmabitur omnis spiritus et per cuncta genua
fluent aquae ecce venit et fiet ait Dominus Deus

21:8 et factus est sermo Domini ad me dicens

21:9 fili hominis propheta et dices haec dicit Dominus Deus loquere gladius gladius
exacutus est et limatus

21:10 ut caedat victimas exacutus est ut splendeat limatus est qui moves sceptrum filii
mei succidisti omne lignum

21:11 et dedi eum ad levigandum ut teneatur manu iste exacutus est gladius et iste
limatus ut sit in manu interficientis

21:12 clama et ulula fili hominis quia hic factus est in populo meo hic in cunctis ducibus
Israhel qui fugerant gladio traditi sunt cum populo meo idcirco plaude super femur

21:13 quia probatus est et hoc cum sceptrum subverterit et non erit dicit Dominus Deus

21:14 tu ergo fili hominis propheta et percute manu ad manum et duplicetur gladius ac
triplicetur gladius interfectorum hic est gladius occisionis magnae qui obstupescere eos
facit

21:15 et corde tabescere et multiplicat ruinas in omnibus portis eorum dedi
conturbationem gladii acuti et limati ad fulgendum amicti ad caedem

21:16 exacuere vade ad dextram sive ad sinistram quocumque faciei tuae est appetitus

21:17 quin et ego plaudam manu ad manum et implebo indignationem meam ego
Dominus locutus sum

21:18 et factus est sermo Domini ad me dicens

21:19 et tu fili hominis pone tibi duas vias ut veniat gladius regis Babylonis de terra una
egredientur ambo et manu capiet coniecturam in capite viae civitatis coniciet

21:20 viam pones ut veniat gladius ad Rabbath filiorum Ammon et ad Iudam in
Hierusalem munitissimam

21:21 stetit enim rex Babylonis in bivio in capite duarum viarum divinationem quaerens
commiscens sagittas interrogavit idola exta consuluit

21:22 ad dextram eius facta est divinatio super Hierusalem ut ponat arietes ut aperiat os
in caede ut elevet vocem in ululatu ut ponat arietes contra portas ut conportet aggerem ut
aedificet munitiones

21:23 eritque quasi consulens frustra oraculum in oculis eorum et sabbatorum otium
imitans ipse autem recordabitur iniquitatis ad capiendum

21:24 idcirco haec dicit Dominus Deus pro eo quod recordati estis iniquitatis vestrae et
revelastis praevaricationes vestras et apparuerunt peccata vestra in omnibus
cogitationibus vestris pro eo inquam quod recordati estis manu capiemini

21:25 tu autem profane impie dux Israhel cuius venit dies in tempore iniquitatis praefinita

21:26 haec dicit Dominus Deus aufer cidarim tolle coronam nonne haec est quae
humilem sublevavit et sublimem humiliavit

21:27 iniquitatem iniquitatem iniquitatem ponam eam et hoc nunc factum est donec
veniret cuius est iudicium et tradam ei

21:28 et tu fili hominis propheta et dic haec dicit Dominus Deus ad filios Ammon et ad
obprobrium eorum et dices mucro mucro evaginate ad occidendum limate ut interficias et
fulgeas

21:29 cum tibi viderentur vana et divinarentur mendacia ut dareris super colla
vulneratorum impiorum quorum venit dies in tempore iniquitatis praefinita

21:30 revertere ad vaginam tuam in loco in quo creatus es in terra nativitatis tuae
iudicabo te

21:31 et effundam super te indignationem meam in igne furoris mei sufflabo in te
daboque te in manus hominum insipientium et fabricantium interitum

21:32 igni eris cibus sanguis tuus erit in medio terrae oblivioni traderis quia ego Dominus
locutus sum

22:1 et factum est verbum Domini ad me dicens

22:2 et tu fili hominis num iudicas num iudicas civitatem sanguinum

22:3 et ostendes ei omnes abominationes suas et dices haec dicit Dominus Deus civitas
effundens sanguinem in medio sui ut veniat tempus eius et quae fecit idola contra semet
ipsam ut pollueretur

22:4 in sanguine tuo qui a te effusus est deliquisti et in idolis tuis quae fecisti polluta es et
adpropinquare fecisti dies tuos et adduxisti tempus annorum tuorum propterea dedi te
obprobrium gentibus et inrisionem universis terris

22:5 quae iuxta sunt et quae procul a te triumphabunt de te sordida nobilis grandis interitu

22:6 ecce principes Israhel singuli in brachio suo fuerunt in te ad effundendum
sanguinem

22:7 patrem et matrem contumeliis adfecerunt in te advenam calumniati sunt in medio tui
pupillum et viduam contristaverunt apud te

22:8 sanctuaria mea sprevistis et sabbata mea polluistis

22:9 viri detractores fuerunt in te ad effundendum sanguinem et super montes
comederunt in te scelus operati sunt in medio tui

22:10 verecundiora patris discoperuerunt in te inmunditiam menstruatae humiliaverunt in
te

22:11 et unusquisque in uxorem proximi sui operatus est abominationem et socer nurum
suam polluit nefarie frater sororem suam filiam patris sui oppressit in te

22:12 munera acceperunt apud te ad effundendum sanguinem usuram et
superabundantiam accepisti et avare proximos tuos calumniabaris meique oblita es ait
Dominus Deus

22:13 ecce conplosi manus meas super avaritiam tuam quam fecisti et super sanguinem
qui effusus est in medio tui

22:14 numquid sustinebit cor tuum aut praevalebunt manus tuae in diebus quos ego
faciam tibi ego Dominus locutus sum et faciam

22:15 et dispergam te in nationes et ventilabo te in terras et deficere faciam inmunditiam
tuam a te

22:16 et possidebo te in conspectu gentium et scies quia ego Dominus

22:17 et factum est verbum Domini ad me dicens

22:18 fili hominis versa est mihi domus Israhel in scoriam omnes isti aes et stagnum et
ferrum et plumbum in medio fornacis scoria argenti facti sunt

22:19 propterea haec dicit Dominus Deus eo quod versi estis omnes in scoriam propterea
ecce ego congregabo vos in medium Hierusalem

22:20 congregatione argenti et aeris et ferri et stagni et plumbi in medium fornacis ut
succendam in eam ignem ad conflandum sic congregabo in furore meo et in ira mea et
requiescam et conflabo vos

22:21 et congregabo vos et succendam vos in igne furoris mei et conflabimini in medio
eius

22:22 ut conflatur argentum in medio fornacis sic eritis in medio eius et scietis quia ego
Dominus effuderim indignationem meam super vos

22:23 et factum est verbum Domini ad me dicens

22:24 fili hominis dic ei tu es terra inmunda et non conpluta in die furoris

22:25 coniuratio prophetarum in medio eius sicut leo rugiens capiensque praedam
animam devoraverunt opes et pretium acceperunt viduas eius multiplicaverunt in medio
illius

22:26 sacerdotes eius contempserunt legem meam et polluerunt sanctuaria mea inter
sanctum et profanum non habuere distantiam et inter pollutum et mundum non
intellexerunt et a sabbatis meis averterunt oculos suos et coinquinabar in medio eorum

22:27 principes eius in medio illius quasi lupi rapientes praedam ad effundendum
sanguinem et perdendas animas et avare sectanda lucra

22:28 prophetae autem eius liniebant eos absque temperamento videntes vana et
divinantes eis mendacium dicentes haec dicit Dominus Deus cum Dominus non sit
locutus

22:29 populi terrae calumniabantur calumniam et rapiebant violenter egenum et
pauperem adfligebant et advenam opprimebant calumnia absque iudicio

22:30 et quaesivi de eis virum qui interponeret sepem et staret oppositus contra me pro
terra ne dissiparem eam et non inveni

22:31 et effudi super eos indignationem meam in igne irae meae consumpsi eos viam
eorum in caput eorum reddidi ait Dominus Deus

23:1 et factus est sermo Domini ad me dicens

23:2 fili hominis duae mulieres filiae matris unius fuerunt

23:3 et fornicatae sunt in Aegypto in adulescentia sua fornicatae sunt ibi subacta sunt
ubera earum et fractae sunt mammae pubertatis earum

23:4 nomina autem earum Oolla maior et Ooliba soror eius et habui eas et pepererunt
filios et filias porro earum nomina Samaria Oolla et Hierusalem Ooliba

23:5 fornicata est igitur Oolla super me et insanivit in amatores suos in Assyrios
propinquantes

23:6 vestitos hyacintho principes et magistratus iuvenes cupidinis universos equites
ascensores equorum

23:7 et dedit fornicationes suas super eos electos filios Assyriorum universos et in
omnibus in quos insanivit in inmunditiis eorum polluta est

23:8 insuper et fornicationes suas quas habuerat in Aegypto non reliquit nam et illi
dormierant cum ea in adulescentia eius et illi confregerant ubera pubertatis eius et
effuderant fornicationem suam super eam

23:9 propterea tradidi eam in manu amatorum suorum in manus filiorum Assur super
quorum insanivit libidinem

23:10 ipsi discoperuerunt ignominiam eius filios et filias illius tulerunt et ipsam
occiderunt gladio et factae sunt famosae mulieres et iudicia perpetrarunt in ea

23:11 quod cum vidisset soror eius Ooliba plus quam illa insanivit libidine et
fornicationem suam super fornicationem sororis suae

23:12 ad filios Assyriorum praebuit inpudenter ducibus et magistratibus ad se venientibus
indutis veste varia equitibus qui vectabantur equis et adulescentibus forma cunctis
egregia

23:13 et vidi quod polluta esset via una ambarum

23:14 et auxit fornicationes suas cumque vidisset viros depictos in pariete imagines
Chaldeorum expressas coloribus

23:15 et accinctos balteis renes et tiaras tinctas in capitibus eorum formam ducum
omnium similitudinem filiorum Babylonis terraeque Chaldeorum in qua orti sunt

23:16 et insanivit super eos concupiscentia oculorum suorum et misit nuntios ad eos in
Chaldeam

23:17 cumque venissent ad eam filii Babylonis ad cubile mammarum polluerunt eam
stupris suis et polluta est ab eis et saturata est anima eius ab illis

23:18 denudavit quoque fornicationes suas et discoperuit ignominiam suam et recessit
anima mea ab ea sicut recesserat anima mea a sorore eius

23:19 multiplicavit enim fornicationes suas recordans dies adulescentiae suae quibus
fornicata est in terra Aegypti

23:20 et insanivit libidine super concubitu eorum quorum carnes sunt ut carnes asinorum
et sicut fluxus equorum fluxus eorum

23:21 et visitasti scelus adulescentiae tuae quando subacta sunt in Aegypto ubera tua et
confractae mammae pubertatis tuae

23:22 propterea Ooliba haec dicit Dominus Deus ecce ego suscitabo omnes amatores tuos
contra te de quibus satiata est anima tua et congregabo eos adversum te in circuitu

23:23 filios Babylonis et universos Chaldeos nobiles tyrannosque et principes omnes
filios Assyriorum iuvenes forma egregia duces et magistratus universos principes
principum et nominatos ascensores equorum

23:24 et venient super te instructi curru et rota multitudo populorum lorica et clypeo et
galea armabuntur contra te undique et dabo coram eis iudicium et iudicabunt te iudiciis
suis

23:25 et ponam zelum meum in te quem exercent tecum in furore nasum tuum et aures
tuas praecident et quae remanserint gladio concident ipsi filios tuos et filias tuas capient
et novissimum tuum devorabitur igni

23:26 et denudabunt te vestimentis tuis et tollent vasa gloriae tuae

23:27 et requiescere faciam scelus tuum de te et fornicationem tuam de terra Aegypti nec
levabis oculos tuos ad eos et Aegypti non recordaberis amplius

23:28 quia haec dicit Dominus Deus ecce ego tradam te in manu eorum quos odisti in
manu de quibus satiata est anima tua

23:29 et agent tecum in odio et tollent omnes labores tuos et dimittent te nudam et
ignominia plenam revelabitur ignominia fornicationum tuarum scelus tuum et
fornicationes tuae

23:30 fecerunt haec tibi quia fornicata es post gentes inter quas polluta es in idolis eorum

23:31 in via sororis tuae ambulasti et dabo calicem eius in manu tua

23:32 haec dicit Dominus Deus calicem sororis tuae bibes profundum et latum eris in
derisum et in subsannationem quae es capacissima

23:33 ebrietate et dolore repleberis calice maeroris et tristitiae calice sororis tuae
Samariae

23:34 et bibes illum et epotabis usque ad feces et fragmenta eius devorabis et ubera tua
lacerabis quia ego locutus sum ait Dominus Deus

23:35 propterea haec dicit Dominus Deus quia oblita es mei et proiecisti me post corpus
tuum tu quoque porta scelus tuum et fornicationes tuas

23:36 et ait Dominus ad me dicens fili hominis numquid iudicas Oollam et Oolibam et
adnuntias eis scelera earum

23:37 quia adulterae sunt et sanguis in manibus earum et cum idolis suis fornicatae sunt
insuper et filios suos quos genuerunt mihi obtulerunt eis ad devorandum

23:38 sed et hoc fecerunt mihi polluerunt sanctuarium meum in die illa et sabbata mea
profanaverunt

23:39 cumque immolarent filios suos idolis suis et ingrederentur sanctuarium meum in
die illa ut polluerent illud etiam haec fecerunt in medio domus meae

23:40 miserunt ad viros venientes de longe ad quos nuntium miserant itaque ecce
venerunt quibus te lavisti et circumlevisti stibio oculos tuos et ornata es mundo muliebri

23:41 sedisti in lecto pulcherrimo et mensa ordinata est ante te thymiama meum et
unguentum meum posuisti super eam

23:42 et vox multitudinis exultantis erat in ea et in viris qui de multitudine hominum
adducebantur et veniebant de deserto posuerunt armillas in manibus eorum et coronas
speciosas in capitibus eorum

23:43 et dixi ei quae adtrita est in adulteriis nunc fornicabitur in fornicatione sua etiam
haec

23:44 et ingressi sunt ad eam quasi ad mulierem meretricem sic ingrediebantur ad Oollam
et ad Oolibam mulieres nefarias

23:45 viri ergo iusti sunt hii iudicabunt eas iudicio adulterarum et iudicio effundentium
sanguinem quia adulterae sunt et sanguis in manibus earum

23:46 haec enim dicit Dominus Deus adduc ad eas multitudinem et trade eas in tumultum
et in rapinam

23:47 et lapidentur lapidibus populorum et confodiantur gladiis eorum filios et filias
earum interficient et domos earum igne succendent

23:48 et auferam scelus de terra et discent omnes mulieres ne faciant secundum scelus
earum

23:49 et dabunt scelus vestrum super vos et peccata idolorum vestrorum portabitis et
scietis quia ego Dominus Deus

24:1 et factum est verbum Domini ad me in anno nono in mense decimo decima mensis
dicens

24:2 fili hominis scribe tibi nomen diei huius in qua confirmatus est rex Babylonis
adversum Hierusalem hodie

24:3 et dices per proverbium ad domum inritatricem parabolam et loqueris ad eos haec
dicit Dominus Deus pone ollam pone inquam et mitte in ea aquam

24:4 congere frusta eius in ea omnem partem bonam femur et armum electa et ossibus
plena

24:5 pinguissimum pecus adsume conpone quoque struices ossuum sub ea efferbuit
coctio eius et discocta sunt ossa illius in medio eius

24:6 propterea haec dicit Dominus Deus vae civitati sanguinum ollae cuius rubigo in ea
est et rubigo eius non exivit de ea per partes et per partes suas eice eam non cecidit super
eam sors

24:7 sanguis enim eius in medio eius est super limpidissimam petram effudit illum non
effudit illum super terram ut possit operiri pulvere

24:8 ut superducerem indignationem meam et vindicta ulciscerer dedi sanguinem eius
super petram limpidissimam ne operiretur

24:9 propterea haec dicit Dominus Deus vae civitati sanguinum cuius ego grandem
faciam pyram

24:10 congere ossa quae igne succendam consumentur carnes et concoquetur universa
conpositio et ossa tabescent

24:11 pone quoque eam super prunas vacuam ut incalescat et liquefiat aes eius et
confletur in medio eius inquinamentum eius et consumatur rubigo eius

24:12 multo labore sudatum est et non exibit de ea nimia rubigo eius neque per ignem

24:13 inmunditia tua execrabilis quia mundare te volui et non es mundata a sordibus tuis
sed nec mundaberis prius donec quiescere faciam indignationem meam in te

24:14 ego Dominus locutus sum venit et faciam non transeam nec parcam nec placabor
iuxta vias tuas et iuxta adinventiones tuas iudicavi te dicit Dominus

24:15 et factum est verbum Domini ad me dicens

24:16 fili hominis ecce ego tollo a te desiderabile oculorum tuorum in plaga et non
planges neque plorabis neque fluent lacrimae tuae

24:17 ingemesce tacens mortuorum luctum non facies corona tua circumligata sit tibi et
calciamenta tua erunt in pedibus tuis nec amictu ora velabis nec cibos lugentium comedes

24:18 locutus sum ergo ad populum mane et mortua est uxor mea vesperi fecique mane
sicut praeceperat mihi

24:19 et dixit ad me populus quare non indicas nobis quid ista significent quae tu facis

24:20 et dixi ad eos sermo Domini factus est ad me dicens

24:21 loquere domui Israhel haec dicit Dominus Deus ecce ego polluam sanctuarium
meum superbiam imperii vestri et desiderabile oculorum vestrorum et super quo pavet
anima vestra et filii vestri et filiae quas reliquistis gladio cadent

24:22 et facietis sicut feci ora amictu non velabitis et cibos lugentium non comedetis

24:23 coronas habebitis in capitibus vestris et calciamenta in pedibus non plangetis neque
flebitis sed tabescetis in iniquitatibus vestris et unusquisque gemet ad fratrem suum

24:24 eritque Hiezecihel vobis in portentum iuxta omnia quae fecit facietis cum venerit
istud et scietis quia ego Dominus Deus

24:25 et tu fili hominis ecce in die quo tollam ab eis fortitudinem eorum et gaudium
dignitatis et desiderium oculorum eorum super quo requiescunt animae eorum filios et
filias eorum

24:26 in die illa cum venerit fugiens ad te ut adnuntiet tibi

24:27 in die inquam illa aperietur os tuum cum eo qui fugit et loqueris et non silebis ultra
erisque eis in portentum et scietis quia ego Dominus

25:1 et factus est sermo Domini ad me dicens

25:2 fili hominis pone faciem tuam contra filios Ammon et prophetabis de eis

25:3 et dices filiis Ammon audite verbum Domini Dei haec dicit Dominus Deus pro eo
quod dixisti euge euge super sanctuarium meum quia pollutum est et super terram Israhel
quoniam desolata est et super domum Iuda quoniam ducti sunt in captivitatem

25:4 idcirco ego tradam te filiis orientalibus in hereditatem et conlocabunt caulas suas in
te et ponent in te tentoria sua ipsi comedent fruges tuas et ipsi bibent lac tuum

25:5 daboque Rabbath in habitaculum camelorum et filios Ammon in cubile pecorum et
scietis quia ego Dominus

25:6 quia haec dicit Dominus Deus pro eo quod plausisti manu et percussisti pede et
gavisa es ex toto affectu super terram Israhel

25:7 idcirco ecce ego extendam manum meam super te et tradam te in direptionem
gentium et interficiam te de populis et perdam de terris et conteram et scies quia ego
Dominus

25:8 haec dicit Dominus Deus pro eo quod dixerunt Moab et Seir ecce sicut omnes gentes
domus Iuda

25:9 idcirco ecce ego aperiam umerum Moab de civitatibus de civitatibus inquam eius et
de finibus eius inclitas terrae Bethiesimoth et Beelmeon et Cariathaim

25:10 filiis orientis cum filiis Ammon et dabo eam in hereditatem ut non sit memoria
ultra filiorum Ammon in gentibus

25:11 et in Moab faciam iudicia et scient quia ego Dominus

25:12 haec dicit Dominus Deus pro eo quod fecit Idumea ultionem ut se vindicaret de
filiis Iuda peccavitque delinquens et vindictam expetivit de eis

25:13 idcirco haec dicit Dominus Deus extendam manum meam super Idumeam et
auferam de ea hominem et iumentum et faciam eam desertum ab austro et qui sunt in
Daedan gladio cadent

25:14 et dabo ultionem meam super Idumeam per manum populi mei Israhel et facient in
Edom iuxta iram meam et furorem meum et scient vindictam meam dicit Dominus Deus

25:15 haec dicit Dominus Deus pro eo quod fecerunt Palestini in vindictam et ulti se sunt
toto animo interficientes et implentes inimicitias veteres

25:16 propterea haec dicit Dominus Deus ecce ego extendam manum meam super
Palestinos et interficiam interfectores et perdam reliquias maritimae regionis

25:17 faciamque in eis ultiones magnas arguens in furore et scient quia ego Dominus cum
dedero vindictam meam super eos

26:1 et factum est in undecimo anno prima mensis factus est sermo Domini ad me dicens

26:2 fili hominis pro eo quod dixit Tyrus de Hierusalem euge confractae sunt portae
populorum conversa est ad me implebor deserta est

26:3 propterea haec dicit Dominus Deus ecce ego super te Tyre et ascendere faciam ad te
gentes multas sicut ascendit mare fluctuans

26:4 et dissipabunt muros Tyri et destruent turres eius et radam pulverem eius de ea et
dabo eam in limpidissimam petram

26:5 siccatio sagenarum erit in medio maris quia ego locutus sum ait Dominus Deus et
erit in direptionem gentibus

26:6 filiae quoque eius quae sunt in agro gladio interficientur et scient quia ego Dominus

26:7 quia haec dicit Dominus Deus ecce ego adducam ad Tyrum Nabuchodonosor regem
Babylonis ab aquilone regem regum cum equis et curribus et equitibus et coetu
populoque magno

26:8 filias tuas quae sunt in agro gladio interficiet et circumdabit te munitionibus et
conportabit aggerem in gyro et levabit contra te clypeum

26:9 et vineas et arietes temperabit in muros tuos et turres tuas destruet in armatura sua

26:10 inundatione equorum eius operiet te pulvis eorum a sonitu equitum et rotarum et
curruum movebuntur muri tui dum ingressus fuerit portas tuas quasi per introitus urbis
dissipatae

26:11 ungulis equorum suorum conculcabit omnes plateas tuas populum tuum gladio
caedet et statuae tuae nobiles in terram corruent

26:12 vastabunt opes tuas diripient negotiationes tuas et destruent muros tuos et domos
tuas praeclaras subvertent et lapides tuos et ligna tua et pulverem tuum in medio aquarum
ponent

26:13 et quiescere faciam multitudinem canticorum tuorum et sonitus cithararum tuarum
non audietur amplius

26:14 et dabo te in limpidissimam petram siccatio sagenarum eris nec aedificaberis ultra
quia ego locutus sum dicit Dominus Deus

26:15 haec dicit Dominus Deus Tyro numquid non a sonitu ruinae tuae et gemitu
interfectorum tuorum cum occisi fuerint in medio tui commovebuntur insulae

26:16 et descendent de sedibus suis omnes principes maris et auferent exuvias suas et
vestimenta sua varia abicient et induentur stupore in terra sedebunt et adtoniti super
repentino casu tuo admirabuntur

26:17 et adsumentes super te lamentum dicent tibi quomodo peristi quae habitas in mari
urbs inclita quae fuisti fortis in mari cum habitatoribus tuis quos formidabant universi

26:18 nunc stupebunt naves in die pavoris tui et turbabuntur insulae in mari eo quod
nullus egrediatur ex te

26:19 quia haec dicit Dominus Deus cum dedero te urbem desolatam sicut civitates quae
non habitantur et adduxero super te abyssum et operuerint te aquae multae

26:20 et detraxero te cum his qui descendunt in lacum ad populum sempiternum et
conlocavero te in terra novissima sicut solitudines veteres cum his qui deducuntur in
lacum ut non habiteris porro dedero gloriam in terra viventium

26:21 in nihilum redigam te et non eris et requisita non invenieris ultra in sempiternum
dicit Dominus Deus

27:1 et factum est verbum Domini ad me dicens

27:2 tu ergo fili hominis adsume super Tyrum lamentum

27:3 et dices Tyro quae habitat in introitu maris negotiationi populorum ad insulas multas
haec dicit Dominus Deus o Tyre tu dixisti perfecti decoris ego sum

27:4 et in corde maris sita finitimi tui qui te aedificaverunt impleverunt decorem tuum

27:5 abietibus de Sanir extruxerunt te cum omnibus tabulatis maris cedrum de Libano
tulerunt ut facerent tibi malum

27:6 quercus de Basan dolaverunt in remos tuos transtra tua fecerunt tibi ex ebore indico
et praetoriola de insulis Italiae

27:7 byssus varia de Aegypto texta est tibi in velum ut poneretur in malo hyacinthus et
purpura de insulis Elisa facta sunt operimentum tuum

27:8 habitatores Sidonis et Aradii fuerunt remiges tui sapientes tui Tyre facti sunt
gubernatores tui

27:9 senes Bibli et prudentes eius habuerunt nautas ad ministerium variae supellectilis
tuae omnes naves maris et nautae earum fuerunt in populo negotiationis tuae

27:10 Persae et Lydi et Lybies erant in exercitu tuo viri bellatores tui clypeum et galeam
suspenderunt in te pro ornatu tuo

27:11 filii Aradii cum exercitu tuo erant super muros tuos in circuitu sed et Pigmei qui
erant in turribus tuis faretras suas suspenderunt in muris tuis per gyrum ipsi conpleverunt
pulchritudinem tuam

27:12 Carthaginienses negotiatores tui a multitudine cunctarum divitiarum argento ferro
stagno plumboque repleverunt nundinas tuas

27:13 Graecia Thubal et Mosoch ipsi institores tui mancipia et vasa aerea adduxerunt
populo tuo

27:14 de domo Thogorma equos et equites et mulos adduxerunt ad forum tuum

27:15 filii Dadan negotiatores tui insulae multae negotiatio manus tuae dentes eburneos et
hebeninos commutaverunt in pretio tuo

27:16 Syrus negotiator tuus propter multitudinem operum tuorum gemmam purpuram et
scutulata et byssum et sericum et chodchod proposuerunt in mercatu tuo

27:17 Iuda et terra Israhel ipsi institores tui in frumento primo balsamum et mel et oleum
et resinam proposuerunt in nundinis tuis

27:18 Damascenus negotiator tuus in multitudine operum tuorum in multitudine
diversarum opum in vino pingui in lanis coloris optimi

27:19 Dan et Graecia et Mozel in nundinis tuis proposuerunt ferrum fabrefactum stacte et
calamus in negotiatione tua

27:20 Dadan institores tui in tapetibus ad sedendum

27:21 Arabia et universi principes Cedar ipsi negotiatores manus tuae cum agnis et
arietibus et hedis venerunt ad te negotiatores tui

27:22 venditores Saba et Reema ipsi negotiatores tui cum universis primis aromatibus et
lapide pretioso et auro quod proposuerunt in mercatu tuo

27:23 Aran et Chenne et Eden negotiatores Saba Assur Chelmad venditores tui

27:24 ipsi negotiatores tui multifariam involucris hyacinthi et polymitorum gazarumque
pretiosarum quae obvolutae et adstrictae erant funibus cedros quoque habebant in
negotiationibus tuis

27:25 naves maris principes tuae in negotiatione tua et repleta es et glorificata nimis in
corde maris

27:26 in aquis multis adduxerunt te remiges tui ventus auster contrivit te in corde maris

27:27 divitiae tuae et thesauri tui et multiplex instrumentum tuum nautae tui et
gubernatores tui qui tenebant supellectilem tuam et populo tuo praeerant viri quoque
bellatores tui qui erant in te cum universa multitudine tua quae est in medio tui cadent in
corde maris in die ruinae tuae

27:28 a sonitu clamoris gubernatorum tuorum conturbabuntur classes

27:29 et descendent de navibus suis omnes qui tenebant remum nautae et universi
gubernatores maris in terra stabunt

27:30 et heiulabunt super te voce magna et clamabunt amare et superiacient pulverem
capitibus suis et cinere conspergentur

27:31 et radent super te calvitium et accingentur ciliciis et plorabunt te in amaritudine
animae ploratu amarissimo

27:32 et adsument super te carmen lugubre et plangent te quae est ut Tyrus quae obmutuit
in medio maris

27:33 quae in exitu negotiationum tuarum de mari implesti populos multos in multitudine
divitiarum tuarum et populorum tuorum ditasti reges terrae

27:34 nunc contrita es a mari in profundis aquarum opes tuae et omnis multitudo tua quae
erat in medio tui ceciderunt

27:35 universi habitatores insularum obstipuerunt super te et reges earum omnes
tempestate perculsi mutaverunt vultus

27:36 negotiatores populorum sibilaverunt super te ad nihilum deducta es et non eris
usque in perpetuum

28:1 et factus est sermo Domini ad me dicens

28:2 fili hominis dic principi Tyri haec dicit Dominus Deus eo quod elevatum est cor
tuum et dixisti Deus ego sum et in cathedra Dei sedi in corde maris cum sis homo et non
Deus et dedisti cor tuum quasi cor Dei

28:3 ecce sapientior es tu Danihele omne secretum non est absconditum a te

28:4 in sapientia et prudentia tua fecisti tibi fortitudinem et adquisisti aurum et argentum
in thesauris tuis

28:5 in multitudine sapientiae tuae et in negotiatione tua multiplicasti tibi fortitudinem et
elevatum est cor tuum in robore tuo

28:6 propterea haec dicit Dominus Deus eo quod elevatum est cor tuum quasi cor Dei

28:7 idcirco ecce ego adducam super te alienos robustissimos gentium et nudabunt
gladios suos super pulchritudinem sapientiae tuae et polluent decorem tuum

28:8 interficient et detrahent te et morieris interitu occisorum in corde maris

28:9 numquid dicens loqueris Deus ego sum coram interficientibus te cum sis homo et
non Deus in manu occidentium te

28:10 morte incircumcisorum morieris in manu alienorum quia ego locutus sum ait
Dominus Deus

28:11 et factus est sermo Domini ad me dicens fili hominis leva planctum super regem
Tyri

28:12 et dices ei haec dicit Dominus Deus tu signaculum similitudinis plenus sapientia et
perfectus decore

28:13 in deliciis paradisi Dei fuisti omnis lapis pretiosus operimentum tuum sardius
topazius et iaspis chrysolitus et onyx et berillus sapphyrus et carbunculus et zmaragdus
aurum opus decoris tui et foramina tua in die qua conditus es praeparata sunt

28:14 tu cherub extentus et protegens et posui te in monte sancto Dei in medio lapidum
ignitorum ambulasti

28:15 perfectus in viis tuis a die conditionis tuae donec inventa est iniquitas in te

28:16 in multitudine negotiationis tuae repleta sunt interiora tua iniquitate et peccasti et
eieci te de monte Dei et perdidi te o cherub protegens de medio lapidum ignitorum

28:17 elevatum est cor tuum in decore tuo perdidisti sapientiam tuam in decore tuo in
terram proieci te ante faciem regum dedi te ut cernerent te

28:18 in multitudine iniquitatum tuarum et iniquitate negotiationis tuae polluisti
sanctificationem tuam producam ergo ignem de medio tui qui comedat te et dabo te in
cinerem super terram in conspectu omnium videntium te

28:19 omnes qui viderint te in gentibus obstupescent super te nihili factus es et non eris in
perpetuum

28:20 et factus est sermo Domini ad me dicens

28:21 fili hominis pone faciem tuam contra Sidonem et prophetabis de ea

28:22 et dices haec dicit Dominus Deus ecce ego ad te Sidon et glorificabor in medio tui
et scient quia ego Dominus cum fecero in ea iudicia et sanctificatus fuero in ea

28:23 et inmittam ei pestilentiam et sanguinem in plateis eius et corruent interfecti in
medio eius gladio per circuitum et scient quia ego Dominus

28:24 et non erit ultra domui Israhel offendiculum amaritudinis et spina dolorem inferens
undique per circuitum eorum qui adversantur eis et scient quia ego Dominus Deus

28:25 haec dicit Dominus Deus quando congregavero domum Israhel de populis in
quibus dispersi sunt sanctificabor in eis coram gentibus et habitabunt in terra sua quam
dedi servo meo Iacob

28:26 et habitabunt in ea securi et aedificabunt domos plantabuntque vineas et habitabunt
confidenter cum fecero iudicia in omnibus qui adversantur eis per circuitum et scient quia
ego Dominus Deus eorum

29:1 in anno decimo in decimo mense undecima mensis factum est verbum Domini ad
me dicens

29:2 fili hominis pone faciem tuam contra Pharaonem regem Aegypti et prophetabis de
eo et de Aegypto universa

29:3 loquere et dices haec dicit Dominus Deus ecce ego ad te Pharao rex Aegypti draco
magne qui cubas in medio fluminum tuorum et dicis meus est fluvius et ego feci memet
ipsum

29:4 et ponam frenum in maxillis tuis et adglutinabo pisces fluminum tuorum squamis
tuis et extraham te de medio fluminum tuorum et universi pisces tui squamis tuis
adherebunt

29:5 et proiciam te in desertum et omnes pisces fluminis tui super faciem terrae cades
non colligeris neque congregaberis bestiis terrae et volatilibus caeli dedi te ad
devorandum

29:6 et scient omnes habitatores Aegypti quia ego Dominus pro eo quod fuisti baculus
harundineus domui Israhel

29:7 quando adprehenderunt te manu et confractus es et lacerasti omnem umerum eorum
et innitentibus eis super te comminutus es et dissolvisti omnes renes eorum

29:8 propterea haec dicit Dominus Deus ecce ego adducam super te gladium et
interficiam de te hominem et iumentum

29:9 et erit terra Aegypti in desertum et solitudinem et scient quia ego Dominus eo quod
dixerit fluvius meus est et ego feci

29:10 idcirco ecce ego ad te et ad flumina tua daboque terram Aegypti in solitudines
gladio dissipatam a turre Syenes usque ad terminos Aethiopiae

29:11 non pertransibit eam pes hominis neque pes iumenti gradietur in ea et non
habitabitur quadraginta annis

29:12 daboque terram Aegypti desertam in medio terrarum desertarum et civitates eius in
medio urbium subversarum erunt desolatae quadraginta annis et dispergam Aegyptios in
nationes et ventilabo eos in terras

29:13 quia haec dicit Dominus Deus post finem quadraginta annorum congregabo
Aegyptum de populis in quibus dispersi fuerunt

29:14 et reducam captivitatem Aegypti et conlocabo eos in terra Fatures in terra
nativitatis suae et erunt ibi in regnum humile

29:15 inter regna cetera erit humillima et non elevabitur ultra super nationes et inminuam
eos ne imperent gentibus

29:16 neque erunt ultra domui Israhel in confidentia docentes iniquitatem ut fugiant et
sequantur eos et scient quia ego Dominus Deus

29:17 et factum est in vicesimo et septimo anno in primo in una mensis factum est
verbum Domini ad me dicens

29:18 fili hominis Nabuchodonosor rex Babylonis servire fecit exercitum suum servitute
magna adversum Tyrum omne caput decalvatum et omnis umerus depilatus est et merces
non est reddita ei neque exercitui eius de Tyro pro servitute qua servivit mihi adversum
eam

29:19 propterea haec dicit Dominus Deus ecce ego dabo Nabuchodonosor regem
Babylonis in terra Aegypti et accipiet multitudinem eius et depraedabitur manubias eius
et diripiet spolia eius et erit merces exercitui illius

29:20 et operi pro quo servivit adversum eam dedi ei terram Aegypti pro eo quod
laboraverunt mihi ait Dominus Deus

29:21 in die illo pullulabit cornu domui Israhel et tibi dabo apertum os in medio eorum et
scient quoniam ego Dominus

30:1 et factum est verbum Domini ad me dicens

30:2 fili hominis propheta et dic haec dicit Dominus Deus ululate vae vae diei

30:3 quia iuxta est dies et adpropinquavit dies Domini dies nubis tempus gentium erit

30:4 et veniet gladius in Aegyptum et erit pavor in Aethiopia cum ceciderint vulnerati in
Aegypto et ablata fuerit multitudo illius et destructa fundamenta eius

30:5 Aethiopia et Lybia et Lydii et omne reliquum vulgus et Chub et filii terrae foederis
cum eis gladio cadent

30:6 haec dicit Dominus Deus et corruent fulcientes Aegyptum et destruetur superbia
imperii eius a turre Syenes gladio cadent in ea ait Dominus exercituum

30:7 et dissipabuntur in medio terrarum desolatarum et urbes eius in medio civitatum
desertarum erunt

30:8 et scient quoniam ego Dominus cum dedero ignem in Aegyptum et adtriti fuerint
omnes auxiliatores eius

30:9 in die illa egredientur nuntii a facie mea in trieribus ad conterendam Aethiopiae
confidentiam et erit pavor in eis in die Aegypti quia absque dubio veniet

30:10 haec dicit Dominus Deus et cessare faciam multitudinem Aegypti in manu
Nabuchodonosor regis Babylonis

30:11 ipse et populus eius cum eo fortissimi gentium adducentur ad disperdendam terram
et evaginabunt gladios suos super Aegyptum et implebunt terram interfectis

30:12 et faciam alveos fluminum aridos et tradam terram in manu pessimorum et
dissipabo terram et plenitudinem eius in manu alienorum ego Dominus locutus sum

30:13 haec dicit Dominus Deus et disperdam simulacra et cessare faciam idola de
Memphis et dux de terra Aegypti non erit amplius et dabo terrorem in terra Aegypti

30:14 et disperdam terram Fatures et dabo ignem in Tafnis et faciam iudicia in
Alexandriam

30:15 et effundam indignationem meam super Pelusium robur Aegypti et interficiam
multitudinem Alexandriae

30:16 et dabo ignem in Aegypto quasi parturiens dolebit Pelusium et Alexandria erit
dissipata et in Memphis angustiae cotidianae

30:17 iuvenes Eliupoleos et Bubasti gladio cadent et ipsae captivae ducentur

30:18 et in Tafnis nigrescet dies cum contrivero ibi sceptra Aegypti et defecerit in ea
superbia potentiae eius ipsam nubes operiet filiae autem eius in captivitatem ducentur

30:19 et faciam iudicia in Aegypto et scient quia ego Dominus

30:20 et factum est in undecimo anno in primo in septima mensis factum est verbum
Domini ad me dicens

30:21 fili hominis brachium Pharao regis Aegypti confregi et ecce non est obvolutum ut
restitueretur ei sanitas ut ligaretur pannis et farciretur linteolis et recepto robore posset
tenere gladium

30:22 propterea haec dicit Dominus Deus ecce ego ad Pharao regem Aegypti et
comminuam brachium eius forte sed confractum et deiciam gladium de manu eius

30:23 et dispergam Aegyptum in gentibus et ventilabo eos in terris

30:24 et confortabo brachia regis Babylonis daboque gladium meum in manu eius et
confringam brachia Pharaonis et gement gemitibus interfecti coram facie eius

30:25 et confortabo brachia regis Babylonis et brachia Pharaonis concident et scient quia
ego Dominus cum dedero gladium meum in manu regis Babylonis et extenderit eum
super terram Aegypti

30:26 et dispergam Aegyptum in nationes et ventilabo eos in terris et scient quia ego
Dominus

31:1 et factum est in undecimo anno tertio una mensis factum est verbum Domini ad me
dicens

31:2 fili hominis dic Pharaoni regi Aegypti et populo eius cui similis factus es in
magnitudine tua

31:3 ecce Assur quasi cedrus in Libano pulcher ramis et frondibus nemorosus
excelsusque altitudine et inter condensas frondes elevatum est cacumen eius

31:4 aquae nutrierunt illum abyssus exaltavit eum flumina eius manabant in circuitu
radicum eius et rivos suos emisit ad universa ligna regionis

31:5 propterea elevata est altitudo eius super omnia ligna regionis et multiplicata sunt
arbusta eius et elevati sunt rami eius prae aquis multis

31:6 cumque extendisset umbram suam in ramis eius fecerunt nidos omnia volatilia caeli
et sub frondibus eius genuerunt omnes bestiae saltuum et sub umbraculo illius habitabat
coetus gentium plurimarum

31:7 eratque pulcherrimus in magnitudine sua et in dilatatione arbustorum suorum erat
enim radix illius iuxta aquas multas

31:8 cedri non fuerunt altiores illo in paradiso Dei abietes non adaequaverunt
summitatem eius et platani non fuerunt aequae frondibus illius omne lignum paradisi Dei
non est adsimilatum illi et pulchritudini eius

31:9 quoniam speciosum feci eum et multis condensisque frondibus et aemulata sunt eum
omnia ligna voluptatis quae erant in paradiso Dei

31:10 propterea haec dicit Dominus Deus pro eo quod sublimatus est in altitudine et dedit
summitatem suam virentem atque condensam et elevatum est cor eius in altitudine sua

31:11 tradidi eum in manu fortissimi gentium faciens faciet ei iuxta impietatem eius eieci
eum

31:12 et succident illum alieni et crudelissimi nationum et proicient eum super montes et
in cunctis convallibus corruent rami eius et confringentur arbusta eius in universis
rupibus terrae et recedent de umbraculo eius omnes populi terrae et relinquent eum

31:13 in ruina eius habitaverunt omnia volatilia caeli et in ramis eius fuerunt universae
bestiae regionis

31:14 quam ob rem non elevabuntur in altitudine sua omnia ligna aquarum neque ponent
sublimitatem suam inter nemorosa atque frondosa nec stabunt in sublimitate eorum
omnia quae inrigantur aquis quia omnes traditi sunt in mortem ad terram ultimam in
medio filiorum hominum ad eos qui descendunt in lacum

31:15 haec dicit Dominus Deus in die quando descendit ad inferos indixi luctum operui
eum abysso et prohibui flumina eius et coercui aquas multas contristatus est super eum
Libanus et omnia ligna agri concussa sunt

31:16 a sonitu ruinae eius commovi gentes cum deducerem eum ad infernum cum his qui
descendebant in lacum et consolata sunt in terra infima omnia ligna voluptatis egregia
atque praeclara in Libano universa quae inrigabantur aquis

31:17 nam et ipsi cum ea descendent ad infernum ad interfectos gladio et brachium
uniuscuiusque sedebit sub umbraculo eius in medio nationum

31:18 cui adsimilatus es o inclite atque sublimis inter ligna voluptatis ecce deductus es
cum lignis voluptatis ad terram ultimam in medio incircumcisorum dormies cum his qui
interfecti sunt gladio ipse est Pharao et omnis multitudo eius dicit Dominus Deus

32:1 et factum est duodecimo anno in mense duodecimo in una mensis factum est verbum
Domini ad me dicens

32:2 fili hominis adsume lamentum super Pharao regem Aegypti et dices ad eum leoni
gentium adsimilatus es et draconi qui est in mari et ventilabas cornu in fluminibus tuis et
conturbabas aquas pedibus tuis et conculcabas flumina eorum

32:3 propterea haec dicit Dominus Deus expandam super te rete meum in multitudine
populorum multorum et extrahent te in sagena mea

32:4 et proiciam te in terram super faciem agri abiciam te et habitare faciam super te
omnia volatilia caeli et saturabo de te bestias universae terrae

32:5 et dabo carnes tuas super montes et implebo colles tuos sanie tua

32:6 et inrigabo terram pedore sanguinis tui super montes et valles implebuntur ex te

32:7 et operiam cum extinctus fueris caelos et nigrescere faciam stellas eius solem nube
tegam et luna non dabit lumen suum

32:8 omnia luminaria caeli maerere faciam super te et dabo tenebras super terram tuam
dicit Dominus Deus

32:9 et inritabo cor populorum multorum cum induxero contritionem tuam in gentibus
super terras quas nescis

32:10 et stupescere faciam super te populos multos et reges eorum horrore nimio
formidabunt super te cum volare coeperit gladius meus super facies eorum et
obstupescent repente singuli pro anima sua in die ruinae suae

32:11 quia haec dicit Dominus Deus gladius regis Babylonis veniet tibi

32:12 in gladiis fortium deiciam multitudinem tuam inexpugnabiles gentes omnes heae et
vastabunt superbiam Aegypti et dissipabitur multitudo eius

32:13 et perdam omnia iumenta eius quae erant super aquas plurimas et non conturbabit
eas pes hominis ultra neque ungula iumentorum turbabit eas

32:14 tunc purissimas reddam aquas eorum et flumina eorum quasi oleum adducam ait
Dominus Deus

32:15 cum dedero terram Aegypti desolatam deseretur autem terra a plenitudine sua
quando percussero omnes habitatores eius et scient quia ego Dominus

32:16 planctus est et plangent eum filiae gentium plangent eum super Aegypto et super
multitudine eius plangent eum ait Dominus Deus

32:17 et factum est in duodecimo anno in quintadecima mensis factum est verbum
Domini ad me dicens

32:18 fili hominis cane lugubre super multitudine Aegypti et detrahe eam ipsam et filias
gentium robustarum ad terram ultimam cum his qui descendunt in lacum

32:19 quo pulchrior es descende et dormi cum incircumcisis

32:20 in medio interfectorum gladio cadent gladius datus est adtraxerunt eam et omnes
populos eius

32:21 loquentur ei potentissimi robustorum de medio inferni qui cum auxiliatoribus eius
descenderunt et dormierunt incircumcisi interfecti gladio

32:22 ibi Assur et omnis multitudo eius in circuitu illius sepulchra eius omnes interfecti
et qui ceciderunt gladio

32:23 quorum data sunt sepulchra in novissimis laci et facta est multitudo eius per gyrum
sepulchri eius universi interfecti cadentesque gladio qui dederant quondam formidinem in
terra viventium

32:24 ibi Aelam et omnis multitudo eius per gyrum sepulchri sui omnes hii interfecti
ruentesque gladio qui descenderunt incircumcisi ad terram ultimam qui posuerunt
terrorem suum in terra viventium et portaverunt ignominiam suam cum his qui
descendunt in lacum

32:25 in medio interfectorum posuerunt cubile eius in universis populis eius in circuitu
eius sepulchrum illius omnes hii incircumcisi interfectique gladio dederant enim terrorem
in terra viventium et portaverunt ignominiam suam cum his qui descendunt in lacum in
medio interfectorum positi sunt

32:26 ibi Mosoch et Thubal et omnis multitudo eius in circuitu illius sepulchra eius
omnes hii incircumcisi interfectique et cadentes gladio quia dederunt formidinem suam in
terra viventium

32:27 et non dormient cum fortibus cadentibusque et incircumcisis qui descenderunt ad
infernum cum armis suis et posuerunt gladios suos sub capitibus suis et fuerunt
iniquitates eorum in ossibus eorum quia terror fortium facti sunt in terra viventium

32:28 et tu ergo in medio incircumcisorum contereris et dormies cum interfectis gladio

32:29 ibi Idumea et reges eius omnes duces eius qui dati sunt cum exercitu suo cum
interfectis gladio et qui cum incircumcisis dormierunt et cum his qui descenderunt in
lacum

32:30 ibi principes aquilonis omnes et universi venatores qui deducti sunt cum interfectis
paventes et in sua fortitudine confusi qui dormierunt incircumcisi cum interfectis gladio
et portaverunt confusionem suam cum his qui descendunt in lacum

32:31 vidit eos Pharao et consolatus est super universa multitudine sua quae interfecta est
gladio Pharao et omnis exercitus eius ait Dominus Deus

32:32 quia dedi terrorem meum in terra viventium et dormivit in medio incircumcisorum
cum interfectis gladio Pharao et omnis multitudo eius ait Dominus Deus

33:1 et factum est verbum Domini ad me dicens

33:2 fili hominis loquere ad filios populi tui et dices ad eos terra cum induxero super eam
gladium et tulerit populus terrae virum unum de novissimis suis et constituerit eum super
se speculatorem

33:3 et ille viderit gladium venientem super terram et cecinerit bucina et adnuntiaverit
populo

33:4 audiens autem quisquis ille est sonum bucinae non se observaverit veneritque
gladius et tulerit eum sanguis ipsius super caput eius erit

33:5 sonum bucinae audivit et non se observavit sanguis eius in ipso erit si autem
custodierit animam suam salvavit

33:6 quod si speculator viderit gladium venientem et non insonuerit bucina et populus
non se custodierit veneritque gladius et tulerit de eis animam ille quidem in iniquitate sua
captus est sanguinem autem eius de manu speculatoris requiram

33:7 et tu fili hominis speculatorem dedi te domui Israhel audiens ergo ex ore meo
sermonem adnuntiabis eis ex me

33:8 si me dicente ad impium impie morte morieris non fueris locutus ut se custodiat
impius a via sua ipse impius in iniquitate sua morietur sanguinem autem eius de manu tua
requiram

33:9 si autem adnuntiante te ad impium ut a viis suis convertatur non fuerit conversus a
via sua ipse in iniquitate sua morietur porro tu animam tuam liberasti

33:10 tu ergo fili hominis dic ad domum Israhel sic locuti estis dicentes iniquitates
nostrae et peccata nostra super nos sunt et in ipsis nos tabescimus quomodo ergo vivere
poterimus

33:11 dic ad eos vivo ego dicit Dominus Deus nolo mortem impii sed ut revertatur impius
a via sua et vivat convertimini a viis vestris pessimis et quare moriemini domus Israhel

33:12 tu itaque fili hominis dic ad filios populi tui iustitia iusti non liberabit eum in
quacumque die peccaverit et impietas impii non nocebit ei in quacumque die conversus
fuerit ab impietate sua et iustus non poterit vivere in iustitia sua in quacumque die
peccaverit

33:13 etiam si dixero iusto quod vita vivat et confisus in iustitia sua fecerit iniquitatem
omnes iustitiae eius oblivioni tradentur et in iniquitate sua quam operatus est in ipsa
morietur

33:14 sin autem dixero impio morte morieris et egerit paenitentiam a peccato suo
feceritque iudicium et iustitiam

33:15 pignus restituerit ille impius rapinamque reddiderit in mandatis vitae ambulaverit
nec fecerit quicquam iniustum vita vivet et non morietur

33:16 omnia peccata eius quae peccavit non inputabuntur ei iudicium et iustitiam fecit
vita vivet

33:17 et dixerunt filii populi tui non est aequi ponderis via Domini et ipsorum via iniusta
est

33:18 cum enim recesserit iustus a iustitia sua feceritque iniquitatem morietur in eis

33:19 et cum recesserit impius ab impietate sua feceritque iudicium et iustitiam vivet in
eis

33:20 et dicitis non est recta via Domini unumquemque iuxta vias suas iudicabo de vobis
domus Israhel

33:21 et factum est in duodecimo anno in duodecimo mense in quinta mensis
transmigrationis nostrae venit ad me qui fugerat de Hierusalem dicens vastata est civitas

33:22 manus autem Domini facta fuerat ad me vespere antequam veniret qui fugerat
aperuitque os meum donec veniret ad me mane et aperto ore meo non silui amplius

33:23 et factum est verbum Domini ad me dicens

33:24 fili hominis qui habitant in ruinosis his super humum Israhel loquentes aiunt unus
erat Abraham et hereditate possedit terram nos autem multi nobis data est terra in
possessionem

33:25 idcirco dices ad eos haec dicit Dominus Deus qui in sanguine comeditis et oculos
vestros levatis ad inmunditias vestras et sanguinem funditis numquid terram hereditate
possidebitis

33:26 stetistis in gladiis vestris fecistis abominationes et unusquisque uxorem proximi sui
polluit et terram hereditate possidebitis

33:27 haec dices ad eos sic dicit Dominus Deus vivo ego quia qui in ruinosis habitant
gladio cadent et qui in agro est bestiis tradetur ad devorandum qui autem in praesidiis et
in speluncis sunt peste morientur

33:28 et dabo terram in solitudinem et desertum et deficiet superba fortitudo eius et
desolabuntur montes Israhel eo quod nullus sit qui per eos transeat

33:29 et scient quia ego Dominus cum dedero terram desolatam et desertam propter
universas abominationes suas quas operati sunt

33:30 et tu fili hominis filii populi tui qui loquuntur de te iuxta muros et in ostiis
domorum et dicunt unus ad alterum vir ad proximum suum loquentes venite et audiamus
qui sit sermo egrediens a Domino

33:31 et veniunt ad te quasi si ingrediatur populus et sedent coram te populus meus et
audiunt sermones tuos et non faciunt eos quia in canticum oris sui vertunt illos et
avaritiam suam sequitur cor eorum

33:32 et es eis quasi carmen musicum quod suavi dulcique sono canitur et audient verba
tua et non facient ea

33:33 et cum venerit quod praedictum est ecce enim venit tunc scient quod prophetes
fuerit inter eos

34:1 et factum est verbum Domini ad me dicens

34:2 fili hominis propheta de pastoribus Israhel propheta et dices pastoribus haec dicit
Dominus Deus vae pastoribus Israhel qui pascebant semet ipsos nonne greges pascuntur a
pastoribus

34:3 lac comedebatis et lanis operiebamini et quod crassum erat occidebatis gregem
autem meum non pascebatis

34:4 quod infirmum fuit non consolidastis et quod aegrotum non sanastis quod fractum
est non alligastis et quod abiectum est non reduxistis quod perierat non quaesistis sed
cum austeritate imperabatis eis et cum potentia

34:5 et dispersae sunt oves meae eo quod non esset pastor et factae sunt in devorationem
omnium bestiarum agri et dispersae sunt

34:6 erraverunt greges mei in cunctis montibus et in universo colle excelso et super
omnem faciem terrae dispersi sunt greges mei et non erat qui requireret non erat inquam
qui requireret

34:7 propterea pastores audite verbum Domini

34:8 vivo ego dicit Dominus Deus quia pro eo quod facti sunt greges mei in rapinam et
oves meae in devorationem omnium bestiarum agri eo quod non esset pastor neque enim
quaesierunt pastores gregem meum sed pascebant pastores semet ipsos et greges meos
non pascebant

34:9 propterea pastores audite verbum Domini

34:10 haec dicit Dominus Deus ecce ego ipse super pastores requiram gregem meum de
manu eorum et cessare eos faciam ut ultra non pascant gregem nec pascant amplius
pastores semet ipsos et liberabo gregem meum de ore eorum et non erunt ultra eis in
escam

34:11 quia haec dicit Dominus Deus ecce ego ipse requiram oves meas et visitabo eas

34:12 sicut visitat pastor gregem suum in die quando fuerit in medio ovium suarum
dissipatarum sic visitabo oves meas et liberabo eas de omnibus locis quo dispersae
fuerant in die nubis et caliginis

34:13 et educam eas de populis et congregabo eas de terris et inducam eas in terram suam
et pascam eas in montibus Israhel in rivis et in cunctis sedibus terrae

34:14 in pascuis uberrimis pascam eas et in montibus excelsis Israhel erunt pascuae
eorum ibi requiescent in herbis virentibus et in pascuis pinguibus pascentur super montes
Israhel

34:15 ego pascam oves meas et ego eas accubare faciam dicit Dominus Deus

34:16 quod perierat requiram et quod abiectum erat reducam et quod confractum fuerat
alligabo et quod infirmum erat consolidabo et quod pingue et forte custodiam et pascam
illas in iudicio

34:17 vos autem greges mei haec dicit Dominus Deus ecce ego iudico inter pecus et
pecus arietum et hircorum

34:18 nonne satis vobis erat pascuam bonam depasci insuper et reliquias pascuarum
vestrarum conculcastis pedibus vestris et cum purissimam aquam biberetis reliquam
pedibus vestris turbabatis

34:19 et oves meae his quae conculcata pedibus vestris fuerant pascebantur et quae pedes
vestri turbaverant haec bibebant

34:20 propterea haec dicit Dominus Deus ad eos ecce ego ipse iudico inter pecus pingue
et macilentum

34:21 pro eo quod lateribus et umeris inpingebatis et cornibus vestris ventilabatis omnia
infirma pecora donec dispergerentur foras

34:22 salvabo gregem meum et non erit ultra in rapinam et iudicabo inter pecus et pecus

34:23 et suscitabo super ea pastorem unum qui pascat ea servum meum David ipse pascet
ea et ipse erit eis in pastorem

34:24 ego autem Dominus ero eis in Deum et servus meus David princeps in medio
eorum ego Dominus locutus sum

34:25 et faciam cum eis pactum pacis et cessare faciam bestias pessimas de terra et qui
habitant in deserto securi dormient in saltibus

34:26 et ponam eos in circuitu collis mei benedictionem et deducam imbrem in tempore
suo pluviae benedictionis erunt

34:27 et dabit lignum agri fructum suum et terra dabit germen suum et erunt in terra sua
absque timore et scient quia ego Dominus cum contrivero catenas iugi eorum et eruero
eos de manu imperantium sibi

34:28 et non erunt ultra in rapinam gentibus neque bestiae terrae devorabunt eos sed
habitabunt confidenter absque ullo terrore

34:29 et suscitabo eis germen nominatum et non erunt ultra inminuti fame in terra neque
portabunt amplius obprobria gentium

34:30 et scient quia ego Dominus Deus eorum cum eis et ipsi populus meus domus
Israhel ait Dominus Deus

34:31 vos autem greges mei greges pascuae meae homines estis et ego Dominus Deus
vester dicit Dominus Deus

35:1 et factus est sermo Domini ad me dicens

35:2 fili hominis pone faciem tuam adversum montem Seir et prophetabis de eo et dices
illi

35:3 haec dicit Dominus Deus ecce ego ad te mons Seir et extendam manum meam super
te et dabo te desolatum atque desertum

35:4 urbes tuas demoliar et tu desertus eris et scies quia ego Dominus

35:5 eo quod fueris inimicus sempiternus et concluseris filios Israhel in manus gladii in
tempore adflictionis eorum in tempore iniquitatis extremae

35:6 propterea vivo ego dicit Dominus Deus quoniam sanguini tradam te et sanguis te
persequetur et cum sanguinem oderis sanguis persequetur te

35:7 et dabo montem Seir desolatum et desertum et auferam de eo euntem et redeuntem

35:8 et implebo montes eius occisorum suorum in collibus tuis et in vallibus tuis atque in
torrentibus interfecti gladio cadent

35:9 in solitudines sempiternas tradam te et civitates tuae non habitabuntur et scietis
quoniam ego Dominus

35:10 eo quod dixeris duae gentes et duae terrae meae erunt et hereditate possidebo eas
cum Dominus esset ibi

35:11 propterea vivo ego dicit Dominus Deus quia faciam iuxta iram tuam et secundum
zelum tuum quem fecisti odio habens eos et notus efficiar per eos cum te iudicavero

35:12 et scies quia ego Dominus audivi universa obprobria tua quae locutus es de
montibus Israhel dicens deserti nobis dati sunt ad devorandum

35:13 et insurrexistis super me ore vestro et rogastis adversum me verba vestra ego audivi

35:14 haec dicit Dominus Deus laetante universa terra in solitudinem te redigam

35:15 sicuti gavisus es super hereditatem domus Israhel eo quod fuerit dissipata sic
faciam tibi dissipatus eris mons Seir et Idumea omnis et scient quia ego Dominus

36:1 tu autem fili hominis propheta super montes Israhel et dices montes Israhel audite
verbum Domini

36:2 haec dicit Dominus Deus eo quod dixerit inimicus de vobis euge altitudines
sempiternae in hereditatem datae sunt nobis

36:3 propterea vaticinare et dic haec dicit Dominus Deus pro eo quod desolati estis et
conculcati per circuitum et facti in hereditatem reliquis gentibus et ascendistis super
labium linguae et obprobrium populi

36:4 propterea montes Israhel audite verbum Domini Dei haec dicit Dominus Deus
montibus et collibus torrentibus vallibusque et desertis parietinis et urbibus derelictis
quae depopulatae sunt et subsannatae a reliquis gentibus per circuitum

36:5 propterea haec dicit Dominus Deus quoniam in igne zeli mei locutus sum de reliquis
gentibus et de Idumea universa qui dederunt terram meam sibi in hereditatem cum gaudio
et toto corde ex animo et eiecerunt eam ut vastarent

36:6 idcirco vaticinare super humum Israhel et dices montibus et collibus iugis et vallibus
haec dicit Dominus Deus ecce ego in zelo meo et in furore meo locutus sum eo quod
confusionem gentium sustinueritis

36:7 idcirco haec dicit Dominus Deus ego levavi manum meam ut gentes quae in circuitu
vestro sunt ipsae confusionem suam portent

36:8 vos autem montes Israhel ramos vestros germinetis et fructum vestrum adferatis
populo meo Israhel prope est enim ut veniat

36:9 quia ecce ego ad vos et convertar ad vos et arabimini et accipietis sementem

36:10 et multiplicabo in vobis homines omnemque domum Israhel et habitabuntur
civitates et ruinosa instaurabuntur

36:11 et replebo vos hominibus et iumentis et multiplicabuntur et crescent et habitari vos
faciam sicut a principio bonisque donabo maioribus quam habuistis ab initio et scietis
quia ego Dominus

36:12 et adducam super vos homines populum meum Israhel et hereditate possidebunt te
et eris eis in hereditatem et non addes ultra ut absque eis sis

36:13 haec dicit Dominus Deus pro eo quod dicunt de vobis devoratrix hominum es et
suffocans gentem tuam

36:14 propterea homines non comedes amplius et gentem tuam non necabis ultra ait
Dominus Deus

36:15 nec auditam faciam in te amplius confusionem gentium et obprobrium populorum
nequaquam portabis et gentem tuam non amittes amplius ait Dominus Deus

36:16 et factum est verbum Domini ad me dicens

36:17 fili hominis domus Israhel habitaverunt in humo sua et polluerunt eam in viis suis
et in studiis suis iuxta inmunditiam menstruatae facta est via eorum coram me

36:18 et effudi indignationem meam super eos pro sanguine quem fuderunt super terram
et in idolis suis polluerunt eam

36:19 et dispersi eos in gentes et ventilati sunt in terris iuxta vias eorum et adinventiones
iudicavi eos

36:20 et ingressi sunt ad gentes ad quas introierunt et polluerunt nomen sanctum meum
cum diceretur de eis populus Domini iste est et de terra eius egressi sunt

36:21 et peperci nomini meo sancto quod polluerat domus Israhel in gentibus ad quas
ingressi sunt

36:22 idcirco dices domui Israhel haec dicit Dominus Deus non propter vos ego faciam
domus Israhel sed propter nomen sanctum meum quod polluistis in gentibus ad quas
intrastis

36:23 et sanctificabo nomen meum magnum quod pollutum est inter gentes quod
polluistis in medio earum ut sciant gentes quia ego Dominus ait Dominus exercituum
cum sanctificatus fuero in vobis coram eis

36:24 tollam quippe vos de gentibus et congregabo de universis terris et adducam vos in
terram vestram

36:25 et effundam super vos aquam mundam et mundabimini ab omnibus inquinamentis
vestris et ab universis idolis vestris mundabo vos

36:26 et dabo vobis cor novum et spiritum novum ponam in medio vestri et auferam cor
lapideum de carne vestra et dabo vobis cor carneum

36:27 et spiritum meum ponam in medio vestri et faciam ut in praeceptis meis ambuletis
et iudicia mea custodiatis et operemini

36:28 et habitabitis in terra quam dedi patribus vestris et eritis mihi in populum et ego ero
vobis in Deum

36:29 et salvabo vos ex universis inquinamentis vestris et vocabo frumentum et
multiplicabo illud et non inponam in vobis famem

36:30 et multiplicabo fructum ligni et genimina agri ut non portetis ultra obprobrium
famis in gentibus

36:31 et recordabimini viarum vestrarum pessimarum studiorumque non bonorum et
displicebunt vobis iniquitates vestrae et scelera vestra

36:32 non propter vos ego faciam ait Dominus Deus notum sit vobis confundimini et
erubescite super viis vestris domus Israhel

36:33 haec dicit Dominus Deus in die qua mundavero vos ex omnibus iniquitatibus
vestris et habitari fecero urbes et instauravero ruinosa

36:34 et terra deserta fuerit exculta quae quondam erat desolata in oculis omnis viatoris

36:35 dicent terra illa inculta facta est ut hortus voluptatis et civitates desertae et
destitutae atque suffossae munitae sederunt

36:36 et scient gentes quaecumque derelictae fuerint in circuitu vestro quia ego Dominus
aedificavi dissipata plantavique inculta ego Dominus locutus sum et fecerim

36:37 haec dicit Dominus Deus adhuc in hoc invenient me domus Israhel ut faciam eis
multiplicabo eos sicut gregem hominum

36:38 ut gregem sanctum ut gregem Hierusalem in sollemnitatibus eius sic erunt civitates
desertae plenaeque gregibus hominum et scient quia ego Dominus

37:1 facta est super me manus Domini et eduxit me in spiritu Domini et dimisit me in
medio campi qui erat plenus ossibus

37:2 et circumduxit me per ea in gyro erant autem multa valde super faciem campi
siccaque vehementer

37:3 et dixit ad me fili hominis putasne vivent ossa ista et dixi Domine Deus tu nosti

37:4 et dixit ad me vaticinare de ossibus istis et dices eis ossa arida audite verbum
Domini

37:5 haec dicit Dominus Deus ossibus his ecce ego intromittam in vos spiritum et vivetis

37:6 et dabo super vos nervos et succrescere faciam super vos carnes et superextendam in
vobis cutem et dabo vobis spiritum et vivetis et scietis quia ego Dominus

37:7 et prophetavi sicut praeceperat mihi factus est autem sonitus prophetante me et ecce
commotio et accesserunt ossa ad ossa unumquodque ad iuncturam suam

37:8 et vidi et ecce super ea nervi et carnes ascenderunt et extenta est in eis cutis desuper
et spiritum non habebant

37:9 et dixit ad me vaticinare ad spiritum vaticinare fili hominis et dices ad spiritum haec
dicit Dominus Deus a quattuor ventis veni spiritus et insufla super interfectos istos et
revivescant

37:10 et prophetavi sicut praeceperat mihi et ingressus est in ea spiritus et vixerunt
steteruntque super pedes suos exercitus grandis nimis valde

37:11 et dixit ad me fili hominis ossa haec universa domus Israhel est ipsi dicunt aruerunt
ossa nostra et periit spes nostra et abscisi sumus

37:12 propterea vaticinare et dices ad eos haec dicit Dominus Deus ecce ego aperiam
tumulos vestros et educam vos de sepulchris vestris populus meus et inducam vos in
terram Israhel

37:13 et scietis quia ego Dominus cum aperuero sepulchra vestra et eduxero vos de
tumulis vestris populus meus

37:14 et dedero spiritum meum in vobis et vixeritis et requiescere vos faciam super
humum vestram et scietis quia ego Dominus locutus sum et feci ait Dominus Deus

37:15 et factus est sermo Domini ad me dicens

37:16 et tu fili hominis sume tibi lignum unum et scribe super illud Iudae et filiorum
Israhel sociis eius et tolle lignum alterum et scribe super eum Ioseph lignum Ephraim et
cunctae domui Israhel sociorumque eius

37:17 et adiunge illa unum ad alterum tibi in lignum unum et erunt in unionem in manu
tua

37:18 cum autem dixerint ad te filii populi tui loquentes nonne indicas nobis quid in his
tibi velis

37:19 loqueris ad eos haec dicit Dominus Deus ecce ego adsumam lignum Ioseph quod
est in manu Ephraim et tribus Israhel quae iunctae sunt ei et dabo eas pariter cum ligno
Iuda et faciam eas in lignum unum et erunt unum in manu eius

37:20 erunt autem ligna super quae scripseris in manu tua in oculis eorum

37:21 et dices ad eos haec dicit Dominus Deus ecce ego adsumam filios Israhel de medio
nationum ad quas abierunt et congregabo eos undique et adducam eos ad humum suam

37:22 et faciam eos gentem unam in terra in montibus Israhel et rex unus erit omnibus
imperans et non erunt ultra duae gentes nec dividentur amplius in duo regna

37:23 neque polluentur ultra in idolis suis et abominationibus suis et in cunctis
iniquitatibus suis et salvos eos faciam de universis sedibus suis in quibus peccaverunt et
mundabo eos et erunt mihi populus et ego ero eis Deus

37:24 et servus meus David rex super eos et pastor unus erit omnium eorum in iudiciis
meis ambulabunt et mandata mea custodient et facient ea

37:25 et habitabunt super terram quam dedi servo meo Iacob in qua habitaverunt patres
vestri et habitabunt super eam ipsi et filii eorum et filii filiorum eorum usque in
sempiternum et David servus meus princeps eorum in perpetuum

37:26 et percutiam illis foedus pacis pactum sempiternum erit eis et fundabo eos et
multiplicabo et dabo sanctificationem meam in medio eorum in perpetuum

37:27 et erit tabernaculum meum in eis et ero eis Deus et ipsi erunt mihi populus

37:28 et scient gentes quia ego Dominus sanctificator Israhel cum fuerit sanctificatio mea
in medio eorum in perpetuum

38:1 et factus est sermo Domini ad me dicens

38:2 fili hominis pone faciem tuam contra Gog terram Magog principem capitis Mosoch
et Thubal et vaticinare de eo

38:3 et dices ad eum haec dicit Dominus Deus ecce ego ad te Gog principem capitis
Mosoch et Thubal

38:4 et circumagam te et ponam frenum in maxillis tuis et educam te et omnem exercitum
tuum equos et equites vestitos loricis universos multitudinem magnam hastam et clypeum
arripientium et gladium

38:5 Persae Aethiopes et Lybies cum eis omnes scutati et galeati

38:6 Gomer et universa agmina eius domus Thogorma latera aquilonis et totum robur
eius populique multi tecum

38:7 praepara et instrue te et omnem multitudinem tuam quae coacervata est ad te et esto
eis in praeceptum

38:8 post dies multos visitaberis in novissimo annorum venies ad terram quae reversa est
a gladio congregata est de populis multis ad montes Israhel qui fuerunt deserti iugiter
haec de populis educta est et habitaverunt in ea confidenter universi

38:9 ascendens autem quasi tempestas venies et quasi nubes ut operias terram tu et omnia
agmina tua et populi multi tecum

38:10 haec dicit Dominus Deus in die illa ascendent sermones super cor tuum et cogitabis
cogitationem pessimam

38:11 et dices ascendam ad terram absque muro veniam ad quiescentes habitantesque
secure omnes habitant sine muro vectes et portae non sunt eis

38:12 ut diripias spolia et invadas praedam ut inferas manum tuam super eos qui deserti
fuerant et postea restituti et super populum qui est congregatus ex gentibus qui possidere
coepit et esse habitator umbilici terrae

38:13 Seba et Dedan et negotiatores Tharsis et omnes leones eius dicent tibi numquid ad
sumenda spolia tu venis ecce ad diripiendam praedam congregasti multitudinem tuam ut
tollas argentum et aurum auferas supellectilem atque substantiam et diripias manubias
infinitas

38:14 propterea vaticinare fili hominis et dices ad Gog haec dicit Dominus Deus numquid
non in die illo cum habitaverit populus meus Israhel confidenter scies

38:15 et venies de loco tuo a lateribus aquilonis tu et populi multi tecum ascensores
equorum universi coetus magnus et exercitus vehemens

38:16 et ascendes super populum meum Israhel quasi nubes ut operias terram in
novissimis diebus eris et adducam te super terram meam ut sciant gentes me cum
sanctificatus fuero in te in oculis eorum o Gog

38:17 haec dicit Dominus Deus tu ergo ille es de quo locutus sum in diebus antiquis in
manu servorum meorum prophetarum Israhel qui prophetaverunt in diebus illorum
temporum ut adducerem te super eos

38:18 et erit in die illa in die adventus Gog super terram Israhel ait Dominus Deus
ascendet indignatio mea in furore meo

38:19 et in zelo meo in igne irae meae locutus sum quia in die illa erit commotio magna
super terram Israhel

38:20 et commovebuntur a facie mea pisces maris et volucres caeli et bestiae agri et
omne reptile quod movetur super humum cunctique homines qui sunt super faciem terrae
et subvertentur montes et cadent sepes et omnis murus in terra corruet

38:21 et convocabo adversum eum in cunctis montibus meis gladium ait Dominus Deus
gladius uniuscuiusque in fratrem suum dirigetur

38:22 et iudicabo eum peste et sanguine et imbre vehementi et lapidibus inmensis ignem
et sulphur pluam super eum et super exercitum eius et super populos multos qui sunt cum
eo

38:23 et magnificabor et sanctificabor et notus ero in oculis gentium multarum et scient
quia ego Dominus

39:1 tu autem fili hominis vaticinare adversum Gog et dices haec dicit Dominus Deus
ecce ego super te Gog principem capitis Mosoch et Thubal

39:2 et circumagam te et seducam te et ascendere faciam de lateribus aquilonis et
adducam te super montes Israhel

39:3 et percutiam arcum tuum in manu sinistra tua et sagittas tuas de manu dextera tua
deiciam

39:4 super montes Israhel cades tu et omnia agmina tua et populi qui sunt tecum feris
avibus omnique volatili et bestiis terrae dedi te devorandum

39:5 super faciem agri cades quia ego locutus sum ait Dominus Deus

39:6 et emittam ignem in Magog et in his qui habitant in insulis confidenter et scient quia
ego Dominus

39:7 et nomen sanctum meum notum faciam in medio populi mei Israhel et non polluam
nomen sanctum meum amplius et scient gentes quia ego Dominus Sanctus Israhel

39:8 ecce venit et factum est ait Dominus Deus haec est dies de qua locutus sum

39:9 et egredientur habitatores de civitatibus Israhel et succendent et conburent arma
clypeum et hastas arcum et sagittas et baculos manus et contos et succendent ea igne
septem annis

39:10 et non portabunt ligna de regionibus neque succident de saltibus quoniam arma
succendent igne et depraedabuntur eos quibus praedae fuerant et diripient vastatores suos
ait Dominus Deus

39:11 et erit in die illa dabo Gog locum nominatum sepulchrum in Israhel vallem
Viatorum ad orientem maris quae obstupescere facit praetereuntes et sepelient ibi Gog et
omnem multitudinem eius et vocabitur vallis Multitudinis Gog

39:12 et sepelient eos domus Israhel ut mundent terram septem mensibus

39:13 sepeliet autem omnis populus terrae et erit eis nominata dies in qua glorificatus
sum ait Dominus Deus

39:14 et viros iugiter constituent lustrantes terram qui sepeliant et requirant eos qui
remanserant super faciem terrae ut emundent eam post menses autem septem quaerere
incipient

39:15 et circumibunt peragrantes terram cumque viderint os hominis statuent iuxta illud
titulum donec sepeliant illud pollinctores in valle Multitudinis Gog

39:16 nomen autem civitatis Amona et mundabunt terram

39:17 tu ergo fili hominis haec dicit Dominus Deus dic omni volucri et universis avibus
cunctisque bestiis agri convenite properate concurrite undique ad victimam meam quam
ego immolo vobis victimam grandem super montes Israhel ut comedatis carnes et bibatis
sanguinem

39:18 carnes fortium comedetis et sanguinem principum terrae bibetis arietum agnorum
et hircorum taurorumque altilium et pinguium omnium

39:19 et comedetis adipem in saturitate et bibetis sanguinem in ebrietate de victima quam
ego immolabo vobis

39:20 et saturabimini super mensam meam de equo et de equite forti et de universis viris
bellatoribus ait Dominus Deus

39:21 et ponam gloriam meam in gentibus et videbunt omnes gentes iudicium meum
quod fecerim et manum meam quam posuerim super eos

39:22 et scient domus Israhel quia ego Dominus Deus eorum a die illa et deinceps

39:23 et scient gentes quoniam in iniquitate sua capta sit domus Israhel eo quod
reliquerint me et absconderim faciem meam ab eis et tradiderim eos in manu hostium et
ceciderint in gladio universi

39:24 iuxta inmunditiam eorum et scelus feci eis et abscondi faciem meam ab illis

39:25 propterea haec dicit Dominus Deus nunc reducam captivitatem Iacob et miserebor
omnis domus Israhel et adsumam zelum pro nomine sancto meo

39:26 et portabunt confusionem suam et omnem praevaricationem quam praevaricati sunt
in me cum habitaverint in terra sua confidenter neminem formidantes

39:27 et reduxero eos de populis et congregavero de terris inimicorum suorum et
sanctificatus fuero in eis in oculis gentium plurimarum

39:28 et scient quia ego Dominus Deus eorum eo quod transtulerim eos in nationes et
congregavero eos super terram suam et non dereliquerim quemquam ex eis ibi

39:29 et non abscondam ultra faciem meam ab eis eo quod effuderim spiritum meum
super omnem domum Israhel ait Dominus Deus

40:1 in vicesimo et quinto anno transmigrationis nostrae in exordio anni decima mensis
quartodecimo anno postquam percussa est civitas in ipsa hac die facta est super me
manus Domini et adduxit me illuc

40:2 in visionibus Dei adduxit me in terram Israhel et dimisit me super montem excelsum
nimis super quem erat quasi aedificium civitatis vergentis ad austrum

40:3 et introduxit me illuc et ecce vir cuius erat species quasi species aeris et funiculus
lineus in manu eius et calamus mensurae in manu eius stabat autem in porta

40:4 et locutus est ad me idem vir fili hominis vide oculis tuis et auribus tuis audi et pone
cor tuum in omnia quae ego ostendam tibi quia ut ostendantur tibi adductus es huc
adnuntia omnia quae tu vides domui Israhel

40:5 et ecce murus forinsecus in circuitu domus undique et in manu viri calamus
mensurae sex cubitorum et palmo et mensus est latitudinem aedificii calamo uno
altitudinem quoque calamo uno

40:6 et venit ad portam quae respiciebat viam orientalem et ascendit per gradus eius et
mensus est limen portae calamo uno latitudinem id est limen unum calamo uno in
latitudine

40:7 et thalamum uno calamo in longum et uno calamo in latum et inter thalamos
quinque cubitos

40:8 et limen portae iuxta vestibulum portae intrinsecus calamo uno

40:9 et mensus est vestibulum portae octo cubitorum et frontem eius duobus cubitis
vestibulum autem portae erat intrinsecus

40:10 porro thalami portae ad viam orientalem tres hinc et tres inde mensura una trium et
mensura una frontium ex utraque parte

40:11 et mensus est latitudinem liminis portae decem cubitorum et longitudinem portae
tredecim cubitorum

40:12 et marginem ante thalamos cubiti unius et cubitus unus finis utrimque thalami
autem sex cubitorum erant hinc et inde

40:13 et mensus est portam a tecto thalami usque ad tectum eius latitudinem viginti et
quinque cubitorum ostium contra ostium

40:14 et fecit frontes per sexaginta cubitos et ad frontem atrium portae undique per
circuitum

40:15 et ante faciem portae quae pertingebat usque ad faciem vestibuli portae interioris
quinquaginta cubitos

40:16 et fenestras obliquas in thalamis et in frontibus eorum quae erant intra portam
undique per circuitum similiter autem erant et in vestibulis fenestrae per gyrum
intrinsecus et ante frontes pictura palmarum

40:17 et eduxit me ad atrium exterius et ecce gazofilacia et pavimentum stratum lapide in
atrio per circuitum triginta gazofilacia in circuitu pavimenti

40:18 et pavimentum in fronte portarum secundum longitudinem portarum erat inferius

40:19 et mensus est latitudinem a facie portae inferioris usque ad frontem atrii interioris
extrinsecus centum cubitos ad orientem et ad aquilonem

40:20 portam quoque quae respiciebat viam aquilonis atrii exterioris mensus est tam in
longitudine quam in latitudine

40:21 et thalamos eius tres hinc et tres inde et frontem eius et vestibulum eius secundum
mensuram portae prioris quinquaginta cubitorum longitudinem eius et latitudinem viginti
quinque cubitorum

40:22 fenestrae autem eius et vestibulum et scalpturae secundum mensuram portae quae
respiciebat ad orientem et septem graduum erat ascensus eius et vestibulum ante eam

40:23 et porta atrii interioris contra portam aquilonis et orientalem et mensus est a porta
usque ad portam centum cubitos

40:24 et duxit me ad viam australem et ecce porta quae respiciebat ad austrum et mensus
est frontem eius et vestibulum eius iuxta mensuras superiores

40:25 et fenestras eius et vestibula in circuitu sicut fenestras ceteras quinquaginta
cubitorum longitudine et latitudine viginti quinque cubitorum

40:26 et in gradibus septem ascendebatur ad eam et vestibulum ante fores eius et celatae
palmae erant una hinc et altera inde in fronte eius

40:27 et porta atrii interioris in via australi et mensus est a porta usque ad portam in via
australi centum cubitos

40:28 et introduxit me in atrium interius ad portam australem et mensus est portam iuxta
mensuras superiores

40:29 thalamum eius et frontem eius et vestibulum eius hisdem mensuris et fenestras eius
et vestibulorum eius in circuitu quinquaginta cubitos longitudinis et latitudinis viginti
quinque cubitos

40:30 et vestibulum per gyrum longitudine viginti quinque cubitorum et latitudine
quinque cubitorum

40:31 et vestibulum eius ad atrium exterius et palmas eius in fronte et octo gradus erant
quibus ascendebatur per eam

40:32 et introduxit me in atrium interius per viam orientalem et mensus est portam
secundum mensuras superiores

40:33 thalamum eius et frontem eius et vestibula eius sicut supra et fenestras eius et
vestibuli eius in circuitu longitudine quinquaginta cubitorum et latitudine viginti quinque
cubitorum

40:34 et vestibulum eius id est atrii exterioris et palmae celatae in fronte eius hinc et inde
et in octo gradibus ascensus eius

40:35 et introduxit me ad portam quae respiciebat ad aquilonem et mensus est secundum
mensuras superiores

40:36 thalamum eius frontem eius vestibulum eius et fenestras eius per circuitum
longitudine quinquaginta cubitorum et latitudine viginti quinque cubitorum

40:37 vestibulum eius in atrium exterius et celatura palmarum in fronte illius hinc et inde
et in octo gradibus ascensus eius

40:38 et per singula gazofilacia ostium in frontibus portarum ibi lavabunt holocaustum

40:39 et in vestibulo portae duae mensae hinc et duae mensae inde ut immoletur super
eas holocaustum et pro peccato et pro delicto

40:40 et ad latus exterius quod ascendit ad ostium portae quae pergit ad aquilonem duae
mensae et ad latus alterum ante vestibulum portae duae mensae

40:41 quattuor mensae hinc et quattuor mensae inde per latera portae octo mensae erunt
super quas immolabunt

40:42 quattuor autem mensae ad holocaustum de lapidibus quadris extructae longitudine
cubiti unius et dimidii et latitudine cubiti unius et dimidii et altitudine cubiti unius super
quas ponant vasa in quibus immolatur holocaustum et victima

40:43 et labia earum palmi unius reflexa intrinsecus per circuitum super mensas autem
carnes oblationis

40:44 et extra portam interiorem gazofilacia cantorum in atrio interiori quod erat in latere
portae respicientis ad aquilonem et facies eorum contra viam australem una ex latere
portae orientalis quae respiciebat ad viam aquilonis

40:45 et dixit ad me hoc est gazofilacium quod respicit viam meridianam sacerdotum qui
excubant in custodiis templi

40:46 porro gazofilacium quod respicit ad viam aquilonis sacerdotum erit qui excubant ad
ministerium altaris isti sunt filii Sadoc qui accedunt de filiis Levi ad Dominum ut
ministrent ei

40:47 et mensus est atrium longitudine centum cubitorum et latitudine centum cubitorum
per quadrum et altare ante faciem templi

40:48 et introduxit me in vestibulum templi et mensus est vestibulum quinque cubitis
hinc et quinque cubitis inde et latitudinem portae trium cubitorum hinc et trium
cubitorum inde

40:49 longitudinem autem vestibuli viginti cubitorum et latitudinem undecim cubitorum
et octo gradibus ascendebatur ad eam et columnae erant in frontibus una hinc et altera
inde

41:1 et introduxit me in templum et mensus est frontes sex cubitos latitudinis hinc et sex
cubitos latitudinis inde latitudinem tabernaculi

41:2 et latitudo portae decem cubitorum erat et latera portae quinque cubitis hinc et
quinque cubitis inde et mensus est longitudinem eius quadraginta cubitorum et
latitudinem viginti cubitorum

41:3 et introgressus intrinsecus mensus est in fronte portae duos cubitos et portam sex
cubitorum et latitudinem portae septem cubitorum

41:4 et mensus est longitudinem eius viginti cubitorum et latitudinem viginti cubitorum
ante faciem templi et dixit ad me hoc est sanctum sanctorum

41:5 et mensus est parietem domus sex cubitorum et latitudinem lateris quattuor
cubitorum undique per circuitum domus

41:6 latera autem latus ad latus bis triginta tria et erant eminentia quae ingrederentur per
parietem domus in lateribus per circuitum ut continerent et non adtingerent parietem
templi

41:7 et platea erat in rotundum ascendens sursum per cocleam et in cenaculum templi
deferebat per gyrum idcirco latius erat templum in superioribus et sic de inferioribus
ascendebatur ad superiora in medium

41:8 et vidi in domo altitudinem per circuitum fundata latera ad mensuram calami sex
cubitorum spatio

41:9 et latitudinem per parietem lateris forinsecus quinque cubitorum et interior domus in
lateribus domus

41:10 et inter gazofilacia latitudinem viginti cubitorum in circuitu domus undique

41:11 et ostium lateris ad orationem ostium unum ad viam aquilonis et ostium unum ad
viam australem et latitudinem loci ad orationem quinque cubitorum in circuitu

41:12 et aedificium quod erat separatum versumque ad viam respicientem ad mare
latitudinis septuaginta cubitorum paries autem aedificii quinque cubitorum latitudinis per
circuitum et longitudo eius nonaginta cubitorum

41:13 et mensus est domus longitudinem centum cubitorum et quod separatum erat
aedificium et parietes eius longitudinis centum cubitorum

41:14 latitudo autem ante faciem domus et eius quod erat separatum contra orientem
centum cubitorum

41:15 et mensus est longitudinem aedificii contra faciem eius quod erat separatum ad
dorsum ekthetas ex utraque parte centum cubitorum et templum interius et vestibula atrii

41:16 limina et fenestras obliquas et ekthetas in circuitu per tres partes contra
uniuscuiusque limen stratumque ligno per gyrum in circuitu terra autem usque ad
fenestras et fenestrae clausae super ostia

41:17 et usque ad domum interiorem et forinsecus per omnem parietem in circuitu
intrinsecus et forinsecus ad mensuram

41:18 et fabrefacta cherubin et palmae et palma inter cherub et cherub duasque facies
habebat cherub

41:19 faciem hominis iuxta palmam ex hac parte et faciem leonis iuxta palmam ex alia
parte expressam per omnem domum in circuitu

41:20 de terra usque ad superiora portae cherubin et palmae celatae erant in pariete templi

41:21 limen quadrangulum et facies sanctuarii aspectus contra aspectum

41:22 altaris lignei trium cubitorum altitudo et longitudo eius duo cubitorum et anguli
eius et longitudo eius et parietes eius lignei et locutus est ad me haec est mensa coram
Domino

41:23 et duo ostia erant in templo et in sanctuario

41:24 et in duobus ostiis ex utraque parte bina erant ostiola quae in se invicem
plicabantur bina enim ostia erant ex utraque parte ostiorum

41:25 et celata erant in ipsis ostiis templi cherubin et scalptura palmarum sicut in
parietibus quoque expressa erat quam ob rem erant et grossiora ligna in vestibuli fronte
forinsecus

41:26 super quae fenestrae obliquae et similitudo palmarum hinc atque inde in umerulis
vestibuli secundum latera domus latitudinemque parietum

42:1 et eduxit me in atrium exterius per viam ducentem ad aquilonem et eduxit me in
gazofilacium quod erat contra separatum aedificium et contra aedem vergentem ad
aquilonem

42:2 in facie longitudinis centum cubitos ostii aquilonis et latitudinis quinquaginta
cubitos

42:3 contra viginti cubitos atrii interioris et contra pavimentum stratum lapide atrii
exterioris ubi erat porticus iuncta porticui triplici

42:4 et ante gazofilacia deambulatio decem cubitorum latitudinis ad interiora respiciens
viae cubiti unius et ostia earum ad aquilonem

42:5 ubi erant gazofilacia in superioribus humiliora quia subportabant porticus quae ex
illis eminebant de inferioribus et de mediis aedificii

42:6 tristega enim erant et non habebant columnas sicut erant columnae atriorum
propterea eminebant de inferioribus et de mediis a terra

42:7 et peribolus exterior secundum gazofilacia quae erant in via atrii exterioris ante
gazofilacia longitudo eius quinquaginta cubitorum

42:8 quia longitudo erat gazofilaciorum atrii exterioris quinquaginta cubitorum et
longitudo ante faciem templi centum cubitorum

42:9 et erat subter gazofilacia haec introitus ab oriente ingredientium in ea de atrio
exteriori

42:10 in latitudine periboli atrii quod erat contra viam orientalem in facie aedificii
separati et erant ante aedificium gazofilacia

42:11 et via ante faciem eorum iuxta similitudinem gazofilaciorum quae erant in via
aquilonis secundum longitudinem eorum sic et latitudo eorum et omnis introitus eorum et
similitudines et ostia eorum

42:12 secundum ostia gazofilaciorum quae erant in via respiciente ad notum ostium in
capite viae quae via erat ante vestibulum separatum per viam orientalem ingredientibus

42:13 et dixit ad me gazofilacia aquilonis et gazofilacia austri quae sunt ante aedificium
separatum haec sunt gazofilacia sancta in quibus vescuntur sacerdotes qui adpropinquant
ad Dominum in sancta sanctorum ibi ponent sancta sanctorum et oblationem pro peccato
et pro delicto locus enim sanctus est

42:14 cum autem ingressi fuerint sacerdotes non egredientur de sanctis in atrium exterius
et ibi reponent vestimenta sua in quibus ministrant quia sancta sunt vestienturque
vestimentis aliis et sic procedent ad populum

42:15 cumque conplesset mensuras domus interioris eduxit me per viam portae quae
respiciebat ad viam orientalem et mensus est eam undique per circuitum

42:16 mensus autem est contra ventum orientalem calamo mensurae quingentos calamos
in calamo mensurae per circuitum

42:17 et mensus est contra ventum aquilonem quingentos calamos in calamo mensurae
per gyrum

42:18 et ad ventum australem mensus est quingentos calamos in calamo mensurae per
circuitum

42:19 et ad ventum occidentalem mensus est quingentos calamos in calamo mensurae

42:20 per quattuor ventos mensus est illud murum eius undique per circuitum longitudine
quingentorum cubitorum et latitudine quingentorum cubitorum dividentem inter
sanctuarium et vulgi locum

43:1 et duxit me ad portam quae respiciebat ad viam orientalem

43:2 et ecce gloria Dei Israhel ingrediebatur per viam orientalem et vox erat ei quasi vox
aquarum multarum et terra splendebat a maiestate eius

43:3 et vidi visionem secundum speciem quam videram quando venit ut disperderet
civitatem et species secundum aspectum quem videram iuxta fluvium Chobar et cecidi
super faciem meam

43:4 et maiestas Domini ingressa est templum per viam portae quae respiciebat ad
orientem

43:5 et levavit me spiritus et introduxit me in atrium interius et ecce repleta erat gloria
Domini domus

43:6 et audivi loquentem ad me de domo et vir qui stabat iuxta me

43:7 dixit ad me fili hominis locus solii mei et locus vestigiorum pedum meorum ubi
habito in medio filiorum Israhel in aeternum et non polluent ultra domus Israhel nomen
sanctum meum ipsi et reges eorum in fornicationibus suis et in ruinis regum suorum et in
excelsis

43:8 qui fabricati sunt limen suum iuxta limen meum et postes suos iuxta postes meos et
murus erat inter me et eos et polluerunt nomen sanctum meum in abominationibus quas
fecerunt propter quod consumpsi eos in ira mea

43:9 nunc ergo repellant procul fornicationem suam et ruinas regum suorum a me et
habitabo in medio eorum semper

43:10 tu autem fili hominis ostende domui Israhel templum et confundantur ab
iniquitatibus suis et metiantur fabricam

43:11 et erubescant ex omnibus quae fecerunt figuram domus et fabricae eius exitus et
introitus et omnem descriptionem eius et universa praecepta eius cunctumque ordinem
eius et omnes leges eius ostende eis et scribes in oculis eorum et custodiant omnes
descriptiones eius et praecepta illius et faciant ea

43:12 ista est lex domus in summitate montis omnes fines eius in circuitu sanctum
sanctorum est haec ergo est lex domus

43:13 istae autem mensurae altaris in cubito verissimo qui habebat cubitum et palmum in
sinu eius erat cubitus et cubitus in latitudine et definitio usque ad labium eius in circuitu
palmus unus haec quoque erat fossa altaris

43:14 et de sinu terrae usque ad crepidinem novissimam duo cubiti et latitudo cubiti unius
et a crepidine maiori usque ad crepidinem minorem quattuor cubiti et latitudo unius cubiti

43:15 ipse autem arihel quattuor cubitorum et ab arihel usque sursum cornua quattuor

43:16 et arihel duodecim cubitorum in longitudine per duodecim cubitos latitudinis
quadrangulatum aequis lateribus

43:17 et crepido quattuordecim cubitorum longitudinis per quattuordecim latitudinis in
quattuor angulis eius et corona in circuitu eius dimidii cubitus et sinus eius unius cubiti
per circuitum gradus autem eius versi ad orientem

43:18 et dixit ad me fili hominis haec dicit Dominus Deus hii sunt ritus altaris in
quacumque die fuerit fabricatum ut offeratur super illud holocaustum et effundatur
sanguis

43:19 et dabis sacerdotibus Levitis qui sunt de semine Sadoc qui accedunt ad me ait
Dominus Deus ut offerant mihi vitulum de armento pro peccato

43:20 et adsumens de sanguine eius pones super quattuor cornua eius et super quattuor
angulos crepidinis et super coronam in circuitu et mundabis illud et expiabis

43:21 et tolles vitulum qui oblatus fuerit pro peccato et conbures illum in separato loco
domus extra sanctuarium

43:22 et in die secunda offeres hircum caprarum inmaculatum pro peccato et expiabunt
altare sicut expiaverunt in vitulo

43:23 cumque conpleveris expians illud offeres vitulum de armento inmaculatum et
arietem de grege inmaculatum

43:24 et offeres eos in conspectu Domini et mittent sacerdotes super eos sal et offerent
eos holocaustum Domino

43:25 septem diebus facies hircum pro peccato cotidie et vitulum de armento et arietem
de pecoribus inmaculatos offerent

43:26 septem diebus expiabunt altare et mundabunt illud et implebunt manum eius

43:27 expletis autem diebus in die octava et ultra facient sacerdotes super altare
holocausta vestra et quae pro pace offerunt et placatus ero vobis ait Dominus Deus

44:1 et convertit me ad viam portae sanctuarii exterioris quae respiciebat ad orientem et
erat clausa

44:2 et dixit Dominus ad me porta haec clausa erit non aperietur et vir non transiet per
eam quoniam Dominus Deus Israhel ingressus est per eam eritque clausa

44:3 principi princeps ipse sedebit in ea ut comedat panem coram Domino per viam
vestibuli portae ingredietur et per viam eius egredietur

44:4 et adduxit me per viam portae aquilonis in conspectu domus et vidi et ecce implevit
gloria Domini domum Domini et cecidi in faciem meam

44:5 et dixit ad me Dominus fili hominis pone cor tuum et vide oculis tuis et auribus tuis
audi omnia quae ego loquor ad te de universis caerimoniis domus Domini et de cunctis
legibus eius et pones cor tuum in viis templi per omnes exitus sanctuarii

44:6 et dices ad exasperantem me domum Israhel haec dicit Dominus Deus sufficiant
vobis omnia scelera vestra domus Israhel

44:7 eo quod inducitis filios alienos incircumcisos corde et incircumcisos carne ut sint in
sanctuario meo et polluant domum meam et offertis panes meos adipem et sanguinem et
dissolvitis pactum meum in omnibus sceleribus vestris

44:8 et non servastis praecepta sanctuarii mei et posuistis custodes observationum
mearum in sanctuario meo vobismet ipsis

44:9 haec dicit Dominus Deus omnis alienigena incircumcisus corde et incircumcisus
carne non ingredietur sanctuarium meum omnis filius alienus qui est in medio filiorum
Israhel

44:10 sed et Levitae qui longe recesserunt a me in errore filiorum Israhel et erraverunt a
me post idola sua et portaverunt iniquitatem suam

44:11 erunt in sanctuario meo aeditui et ianitores portarum domus et ministri domus ipsi
mactabunt holocaustosin et victimas populi et ipsi stabunt in conspectu eorum ut
ministrent eis

44:12 pro eo quod ministraverunt illis in conspectu idolorum suorum et facti sunt domui
Israhel in offendiculum iniquitatis idcirco levavi manum meam super eos dicit Dominus
Deus et portaverunt iniquitatem suam

44:13 et non adpropinquabunt ad me ut sacerdotio fungantur mihi neque accedent ad
omne sanctuarium meum iuxta sancta sanctorum sed portabunt confusionem suam et
scelera sua quae fecerunt

44:14 et dabo eos ianitores domus in omni ministerio eius et universis quae fiunt in ea

44:15 sacerdotes autem Levitae filii Sadoc qui custodierunt caerimonias sanctuarii mei
cum errarent filii Israhel a me ipsi accedent ad me ut ministrent mihi et stabunt in
conspectu meo ut offerant mihi adipem et sanguinem ait Dominus Deus

44:16 ipsi ingredientur sanctuarium meum et ipsi accedent ad mensam meam ut
ministrent mihi et custodiant caerimonias meas

44:17 cumque ingredientur portas atrii interioris vestibus lineis induentur nec ascendet
super eos quicquam laneum quando ministrant in portis atrii interioris et intrinsecus

44:18 vittae lineae erunt in capitibus eorum et feminalia linea erunt in lumbis eorum et
non accingentur in sudore

44:19 cumque egredientur atrium exterius ad populum exuent se vestimenta sua in quibus
ministraverunt et reponent ea in gazofilacio sanctuarii et vestient se vestimentis aliis et
non sanctificabunt populum in vestibus suis

44:20 caput autem suum non radent neque comam nutrient sed tondentes adtondent capita
sua

44:21 et vinum non bibet omnis sacerdos quando ingressurus est atrium interius

44:22 et viduam et repudiatam non accipient uxores sed virgines de semine domus Israhel
sed et viduam quae fuerit vidua a sacerdote accipient

44:23 et populum meum docebunt quid sit inter sanctum et pollutum et inter mundum et
inmundum ostendent eis

44:24 et cum fuerit controversia stabunt in iudiciis meis et iudicabunt leges meas et
praecepta mea in omnibus sollemnitatibus meis custodient et sabbata mea sanctificabunt

44:25 et ad mortuum hominem non ingredientur ne polluantur nisi ad patrem et matrem et
filium et filiam et fratrem et sororem quae alterum virum non habuit in quibus
contaminabuntur

44:26 et postquam fuerit emundatus septem dies numerabuntur ei

44:27 et in die introitus sui in sanctuarium ad atrium interius ut ministret mihi in
sanctuario offeret pro peccato suo ait Dominus Deus

44:28 erit autem eis hereditas ego hereditas eorum et possessionem non dabitis eis in
Israhel ego enim possessio eorum

44:29 victimam et pro peccato et pro delicto ipsi comedent et omne votum in Israhel
ipsorum erit

44:30 et primitiva omnium primogenitorum et omnia libamenta ex omnibus quae
offeruntur sacerdotum erunt et primitiva ciborum vestrorum dabitis sacerdoti ut reponat
benedictionem domui suae

44:31 omne morticinum et captum a bestia de avibus et de pecoribus non comedent
sacerdotes

45:1 cumque coeperitis terram dividere sortito separate primitias Domino sanctificatum
de terra longitudine viginti quinque milia et latitudine decem milia sanctificatum erit in
omni termino eius per circuitum

45:2 et erit ex omni parte sanctificatum quingentos per quingentos quadrifariam per
circuitum et quinquaginta cubitis in suburbana eius per gyrum

45:3 et a mensura ista mensurabis longitudinem viginti quinque milium et latitudinem
decem milium et in ipso erit templum sanctumque sanctorum

45:4 sanctificatum de terra erit sacerdotibus ministris sanctuarii qui accedunt ad
ministerium Domini et erit eis locus in domos et in sanctuarium sanctitatis

45:5 viginti quinque autem milia longitudinis et decem milia latitudinis erunt Levitis qui
ministrant domui ipsi possidebunt viginti gazofilacia

45:6 et possessionem civitatis dabitis quinque milia latitudinis et longitudinis viginti
quinque milia secundum separationem sanctuarii omni domui Israhel

45:7 principi quoque hinc et inde in separationem sanctuarii et in possessionem civitatis
contra faciem separationis sanctuarii et contra faciem possessionis urbis a latere maris
usque ad mare et a latere orientis usque ad orientem longitudinem autem iuxta
unamquamque partium a termino occidentali usque ad terminum orientalem

45:8 de terra erit ei possessio in Israhel et non depopulabuntur ultra principes populum
meum sed terram dabunt domui Israhel secundum tribus eorum

45:9 haec dicit Dominus Deus sufficiat vobis principes Israhel iniquitatem et rapinas
intermittite et iudicium et iustitiam facite separate confinia vestra a populo meo ait
Dominus Deus

45:10 statera iusta et oephi iustum et batus iustus erit vobis

45:11 oephi et batus aequalia et unius mensurae erunt ut capiat decimam partem chori
batus et decimam partem chori oephi iuxta mensuram chori erit aequa libratio eorum

45:12 siclus autem viginti obolos habeat porro viginti sicli et viginti quinque sicli et
quindecim sicli minam facient

45:13 et haec sunt primitiae quas tolletis sextam partem oephi de choro frumenti et
sextam partem oephi de choro hordei

45:14 mensura quoque olei batus olei decima pars chori est et decem bati chorum faciunt
quia decem bati implent chorum

45:15 et arietem unum de grege ducentorum de his quae nutriunt Israhel in sacrificium et
in holocaustum et in pacifica ad expiandum pro eis ait Dominus Deus

45:16 omnis populus terrae tenebitur primitiis his principi in Israhel

45:17 et super principem erunt holocausta et sacrificium et libamina in sollemnitatibus et
in kalendis et in sabbatis in universis sollemnitatibus domus Israhel ipse faciat pro
peccato sacrificium et holocaustum et pacifica ad expiandum pro domo Israhel

45:18 haec dicit Dominus Deus in primo mense una mensis sumes vitulum de armento
inmaculatum et expiabis sanctuarium

45:19 et tollet sacerdos de sanguine quod erit pro peccato et ponet in postibus domus et in
quattuor angulis crepidinis altaris et in postibus portae atrii interioris

45:20 et sic facies in septima mensis pro unoquoque qui ignoravit et errore deceptus est et
expiabitis pro domo

45:21 in primo mense quartadecima die mensis erit vobis paschae sollemnitas septem
diebus azyma comedentur

45:22 et faciet princeps in die illa pro se et pro universo populo terrae vitulum pro
peccato

45:23 et in septem dierum sollemnitate faciet holocaustum Domino septem vitulos et
septem arietes inmaculatos cotidie septem diebus et pro peccato hircum caprarum cotidie

45:24 et sacrificium oephi per vitulum et oephi per arietem faciet et olei hin per singula
oephi

45:25 septimo mense quintadecima die mensis in sollemnitate faciet sicut supra dicta sunt
per septem dies tam pro peccato quam pro holocausto et in sacrificio et in oleo

46:1 haec dicit Dominus Deus porta atrii interioris quae respicit ad orientem erit clausa
sex diebus in quibus opus fit die autem sabbati aperietur sed et in die kalendarum
aperietur

46:2 et intrabit princeps per viam vestibuli portae de foris et stabit in limine portae et
facient sacerdotes holocaustum eius et pacifica eius et adorabit super limen portae et
egredietur porta autem non claudetur usque ad vesperam

46:3 et adorabit populus terrae ad ostium portae illius in sabbatis et in kalendis coram
Domino

46:4 holocaustum autem hoc offeret princeps Domino in die sabbati sex agnos
inmaculatos et arietem inmaculatum

46:5 et sacrificium oephi per arietem agnis autem sacrificium quod dederit manus eius et
olei hin per singula oephi

46:6 in die autem kalendarum vitulum de armento inmaculatum et sex agni et arietes
inmaculati erunt

46:7 et oephi per vitulum oephi quoque per arietem faciet sacrificium agnis autem sicut
invenerit manus eius et olei hin per singula oephi

46:8 cumque ingressurus est princeps per viam vestibuli portae ingrediatur et per eandem
viam exeat

46:9 et cum intrabit populus terrae in conspectu Domini in sollemnitatibus qui ingreditur
per portam aquilonis ut adoret egrediatur per viam portae meridianae porro qui ingreditur
per viam portae meridianae egrediatur per viam portae aquilonis non revertetur per viam
portae per quam ingressus est sed e regione illius egredietur

46:10 princeps autem in medio eorum cum ingredientibus ingredietur et cum
egredientibus egredietur

46:11 et in nundinis et in sollemnitatibus erit sacrificium oephi per vitulum et oephi per
arietem agnis autem erit sacrificium sicut invenerit manus eius et olei hin per singula
oephi

46:12 cum autem fecerit princeps spontaneum holocaustum aut pacifica voluntaria
Domino aperietur ei porta quae respicit ad orientem et faciet holocaustum suum et
pacifica sua sicut fieri solet in die sabbati et egredietur claudeturque porta postquam
exierit

46:13 et agnum eiusdem anni inmaculatum faciet holocaustum cotidie Domino semper
mane faciet illud

46:14 et sacrificium faciet super eo cata mane mane sextam partem oephi et de oleo
tertiam partem hin ut misceatur similae sacrificium Domino legitimum iuge atque
perpetuum

46:15 faciet agnum et sacrificium et oleum cata mane mane holocaustum sempiternum

46:16 haec dicit Dominus Deus si dederit princeps donum alicui de filiis suis hereditas
eius filiorum suorum erit possidebunt ea hereditarie

46:17 si autem dederit legatum de hereditate sua uni servorum suorum erit illius usque ad
annum remissionis et revertetur ad principem hereditas autem eius filiis eius erit

46:18 et non accipiet princeps de hereditate populi per violentiam et de possessione
eorum sed de possessione sua hereditatem dabit filiis suis ut non dispergatur populus
meus unusquisque a possessione sua

46:19 et introduxit me per ingressum qui erat ex latere portae in gazofilacia sanctuarii ad
sacerdotes quae respiciebant ad aquilonem et erat ibi locus vergens ad occidentem

46:20 et dixit ad me iste est locus ubi coquent sacerdotes pro delicto et pro peccato ubi
coquent sacrificium ut non efferant in atrio exteriori et sanctificetur populus

46:21 et eduxit me in atrium exterius et circumduxit me per quattuor angulos atrii et ecce
atriolum erat in angulo atrii atriola singula per angulos atrii

46:22 in quattuor angulos atrii atriola disposita quadraginta cubitorum per longum et
triginta per latum mensurae unius quattuor erant

46:23 et paries per circuitum ambiens quattuor atriola et culinae fabricatae erant subter
porticus per gyrum

46:24 et dixit ad me haec est domus culinarum in qua coquent ministri domus Domini
victimas populi

47:1 et convertit me ad portam domus et ecce aquae egrediebantur subter limen domus ad
orientem facies enim domus respiciebat ad orientem aquae autem descendebant in latus
templi dextrum ad meridiem altaris

47:2 et eduxit me per viam portae aquilonis et convertit me ad viam foras portam
exteriorem viam quae respiciebat ad orientem et ecce aquae redundantes a latere dextro

47:3 cum egrederetur vir ad orientem qui habebat funiculum in manu sua et mensus est
mille cubitos et transduxit me per aquam usque ad talos

47:4 rursumque mensus est mille et transduxit me per aquam usque ad genua

47:5 et mensus est mille et transduxit me per aquam usque ad renes et mensus est mille
torrentem quem non potui pertransire quoniam intumuerant aquae profundae torrentis qui
non potest transvadari

47:6 et dixit ad me certe vidisti fili hominis et duxit me et convertit ad ripam torrentis

47:7 cumque me convertissem ecce in ripa torrentis ligna multa nimis ex utraque parte

47:8 et ait ad me aquae istae quae egrediuntur ad tumulos sabuli orientalis et descendunt
ad plana deserti intrabunt mare et exibunt et sanabuntur aquae

47:9 et omnis anima vivens quae serpit quocumque venerit torrens vivet et erunt pisces
multi satis postquam venerint illuc aquae istae et sanabuntur et vivent omnia ad quae
venerit torrens

47:10 vivent et stabunt super illa piscatores ab Engaddi usque ad Engallim siccatio
sagenarum erunt plurimae species erunt piscium eius sicut pisces maris magni
multitudinis nimiae

47:11 in litoribus autem eius et in palustribus non sanabuntur quia in salinas dabuntur

47:12 et super torrentem orietur in ripis eius ex utraque parte omne lignum pomiferum
non defluet folium ex eo et non deficiet fructus eius per singulos menses adferet primitiva
quia aquae eius de sanctuario egredientur et erunt fructus eius in cibum et folia eius ad
medicinam

47:13 haec dicit Dominus Deus hic est terminus in quo possidebitis terram in duodecim
tribubus Israhel quia Ioseph duplicem funiculum habet

47:14 possidebitis autem eam singuli aeque ut frater suus quam levavi manum meam ut
darem patribus vestris et cadet terra haec vobis in possessionem

47:15 hic est autem terminus terrae ad plagam septentrionalem a mari magno via
Bethalon venientibus Sadada

47:16 Emath Berotha Sabarim quae est inter terminum Damasci et confinium Emath
domus Atticon quae est iuxta terminos Auran

47:17 et erit terminus a mari usque ad atrium Aenon terminus Damasci et ab aquilone ad
aquilonem et terminus Emath plaga autem septentrionalis

47:18 porro plaga orientalis de medio Auran et de medio Damasci et de medio Galaad et
de medio terrae Israhel Iordanis disterminans ad mare orientale metiemini etiam plagam
orientalem

47:19 plaga autem australis meridiana a Thamar usque ad aquas Contradictionis Cades et
torrens usque ad mare magnum et plaga ad meridiem australis

47:20 et plaga maris mare magnum a confinio per directum donec venias Emath haec est
plaga maris

47:21 et dividetis terram istam vobis per tribus Israhel

47:22 et mittetis eam in hereditatem vobis et advenis qui accesserint ad vos qui genuerint
filios in medio vestrum et erunt vobis sicut indigenae inter filios Israhel vobiscum
divident possessionem in medio tribuum Israhel

47:23 in tribu autem quacumque fuerit advena ibi dabitis possessionem illi ait Dominus
Deus

48:1 et haec nomina tribuum a finibus aquilonis iuxta viam Aethlon pergentibus Emath
atrium Aenon terminus Damasci ad aquilonem iuxta Emath et erit ei plaga orientalis mare
Dan una

48:2 et ad terminum Dan a plaga orientali usque ad plagam maris Aser una

48:3 et super terminum Aser a plaga orientali usque ad plagam maris Nepthalim una

48:4 et super terminum Nepthalim a plaga orientali usque ad plagam maris Manasse una

48:5 et super terminum Manasse a plaga orientali usque ad plagam maris Ephraim una

48:6 et super terminum Ephraim a plaga orientali usque ad plagam maris Ruben una

48:7 et super terminum Ruben a plaga orientali usque ad plagam maris Iuda una

48:8 et super terminum Iuda a plaga orientali usque ad plagam maris erunt primitiae quas
separabitis viginti quinque milibus latitudinis et longitudinis sicuti singulae partes a plaga
orientali usque ad plagam maris et erit sanctuarium in medio eius

48:9 primitiae quas separastis Domino longitudo viginti quinque milibus et latitudo
decem milibus

48:10 hae autem erunt primitiae sanctuarii sacerdotum ad aquilonem viginti quinque
milia et ad mare latitudinis decem milia sed et ad orientem latitudinis decem milia et ad
meridiem longitudinis viginti quinque milia et erit sanctuarium Domini in medio eius

48:11 sacerdotibus sanctuarium erit de filiis Sadoc qui custodierunt caerimonias meas et
non erraverunt cum errarent filii Israhel sicut erraverunt et Levitae

48:12 et erunt eis primitiae de primitiis terrae sanctum sanctorum iuxta terminum
Levitarum

48:13 sed et Levitis similiter iuxta fines sacerdotum viginti quinque milia longitudinis et
latitudinis decem milia omnis longitudo viginti et quinque milium et latitudo decem
milium

48:14 et non venundabunt ex eo neque mutabunt nec transferentur primitiae terrae quia
sanctificatae sunt Domino

48:15 quinque milia autem quae supersunt in latitudine per viginti quinque milia profana
erunt urbis in habitaculum et in suburbana et erit civitas in medio eius

48:16 et heae mensurae eius ad plagam septentrionalem quingenti et quattuor milia et ad
plagam meridianam quingenti et quattuor milia et ad plagam orientalem quingenti et
quattuor milia et ad plagam occidentalem quingenti et quattuor milia

48:17 erunt autem suburbana civitatis ad aquilonem ducenti quinquaginta et in meridie
ducenti quinquaginta et ad orientem ducenti quinquaginta et ad mare ducenti
quinquaginta

48:18 quod autem reliquum fuerit in longitudine secundum primitias sanctuarii decem
milia in orientem et decem milia ad occidentem erunt sicut primitiae sanctuarii et erunt
fruges eius in panes his qui serviunt civitati

48:19 servientes autem civitati operabuntur ex omnibus tribubus Israhel

48:20 omnes primitiae viginti quinque milium per viginti quinque milia in quadrum
separabuntur in primitias sanctuarii et possessionem civitatis

48:21 quod autem reliquum fuerit principis erit ex omni parte primitiarum sanctuarii et
possessionis civitatis e regione viginti quinque milium primitiarum usque ad terminum
orientalem sed et ad mare e regione viginti quinque milium usque ad terminum maris
similiter in partibus principis erit et erunt primitiae sanctuarii et sanctuarium templi in
medio eius

48:22 de possessione autem Levitarum et de possessione civitatis in medio partium
principis erit inter terminum Iuda et inter terminum Beniamin et ad principem pertinebit

48:23 et reliquis tribubus a plaga orientali usque ad plagam occidentalem Beniamin una

48:24 et contra terminum Beniamin a plaga orientali usque ad plagam occidentalem
Symeon una

48:25 et super terminum Symeonis a plaga orientali usque ad plagam occidentis Isachar
una

48:26 et super terminum Isachar a plaga orientali usque ad plagam occidentalem Zabulon
una

48:27 et super terminum Zabulon a plaga orientali usque ad plagam maris Gad una

48:28 et super terminum Gad ad plagam austri in meridiem et erit finis de Thamar usque
ad aquas Contradictionis Cades hereditas contra mare magnum

48:29 haec est terra quam mittetis in sortem tribubus Israhel et hae partitiones earum ait
Dominus Deus

48:30 et hii egressus civitatis a plaga septentrionali quingentos et quattuor milia
mensurabis

48:31 et portae civitatis in nominibus tribuum Israhel portae tres a septentrione porta
Ruben una porta Iudae una porta Levi una

48:32 et ad plagam orientalem quingentos et quattuor milia et portae tres porta Ioseph una
porta Beniamin una porta Dan una

48:33 et ad plagam meridianam quingentos et quattuor milia metieris portam Symeonis
unam portam Isachar unam portam Zabulon unam

48:34 et ad plagam occidentalem quingenti et quattuor milia portae eorum tres porta Gad
una porta Aser una porta Nepthalim una

48:35 per circuitum decem et octo milia et nomen civitatis ex illa die Dominus ibidem.

[zurück zum Register der prophetischen Bücher und der Makkabäerbücher]

Liber Danielis prophetae

1:1 anno tertio regni Ioachim regis Iuda venit Nabuchodonosor rex Babylonis Hierusalem
et obsedit eam

1:2 et tradidit Dominus in manu eius Ioachim regem Iudae et partem vasorum domus Dei
et asportavit ea in terram Sennaar in domum dei sui et vasa intulit in domum thesauri dei
sui

1:3 et ait rex Asfanaz praeposito eunuchorum suorum ut introduceret de filiis Israhel et de
semine regio et tyrannorum

1:4 pueros in quibus nulla esset macula decoros forma et eruditos omni sapientia cautos
scientia et doctos disciplina et qui possent stare in palatio regis ut doceret eos litteras et
linguam Chaldeorum

1:5 et constituit eis rex annonam per singulos dies de cibis suis et de vino unde bibebat
ipse ut enutriti tribus annis postea starent in conspectu regis

1:6 fuerunt ergo inter eos de filiis Iuda Danihel Ananias Misahel et Azarias

1:7 et inposuit eis praepositus eunuchorum nomina Daniheli Balthasar et Ananiae Sedrac
Misaheli Misac et Azariae Abdenago

1:8 proposuit autem Danihel in corde suo ne pollueretur de mensa regis neque de vino
potus eius et rogavit eunuchorum praepositum ne contaminaretur

1:9 dedit autem Deus Daniheli gratiam et misericordiam in conspectu principis
eunuchorum

1:10 et ait princeps eunuchorum ad Danihel timeo ego dominum meum regem qui
constituit vobis cibum et potum qui si viderit vultus vestros macilentiores prae ceteris
adulescentibus coaevis vestris condemnabitis caput meum regi

1:11 et dixit Danihel ad Malassar quem constituerat princeps eunuchorum super Danihel
Ananiam Misahel et Azariam

1:12 tempta nos obsecro servos tuos diebus decem et dentur nobis legumina ad
vescendum et aqua ad bibendum

1:13 et contemplare vultus nostros et vultus puerorum qui vescuntur cibo regio et sicut
videris facies cum servis tuis

1:14 qui audito sermone huiuscemodi temptavit eos diebus decem

1:15 post dies autem decem apparuerunt vultus eorum meliores et corpulentiores prae
omnibus pueris qui vescebantur cibo regio

1:16 porro Malassar tollebat cibaria et vinum potus eorum dabatque eis legumina

1:17 pueris autem his dedit Deus scientiam et disciplinam in omni libro et sapientia
Daniheli autem intellegentiam omnium visionum et somniorum

1:18 conpletis itaque diebus post quos dixerat rex ut introducerentur introduxit eos
praepositus eunuchorum in conspectu Nabuchodonosor

1:19 cumque locutus eis fuisset rex non sunt inventi de universis tales ut Danihel Ananias
Misahel et Azarias et steterunt in conspectu regis

1:20 et omne verbum sapientiae et intellectus quod sciscitatus est ab eis rex invenit in eis
decuplum super cunctos ariolos et magos qui erant in universo regno eius

1:21 fuit autem Danihel usque ad annum primum Cyri regis

2:1 in anno secundo regni Nabuchodonosor vidit Nabuchodonosor somnium et
conterritus est spiritus eius et somnium eius fugit ab eo

2:2 praecepit ergo rex ut convocarentur arioli et magi et malefici et Chaldei et indicarent
regi somnia sua qui cum venissent steterunt coram rege

2:3 et dixit ad eos rex vidi somnium et mente confusus ignoro quid viderim

2:4 responderuntque Chaldei regi syriace rex in sempiternum vive dic somnium servis
tuis et interpretationem eius indicabimus

2:5 et respondens rex ait Chaldeis sermo recessit a me nisi indicaveritis mihi somnium et
coniecturam eius peribitis vos et domus vestrae publicabuntur

2:6 si autem somnium et coniecturam eius narraveritis praemia et dona et honorem
multum accipietis a me somnium igitur et interpretationem eius indicate mihi

2:7 responderunt secundo atque dixerunt rex somnium dicat servis suis et
interpretationem illius indicabimus

2:8 respondit rex et ait certo novi quia tempus redimitis scientes quod recesserit a me
sermo

2:9 si ergo somnium non indicaveritis mihi una est de vobis sententia quod
interpretationem quoque fallacem et deceptione plenam conposueritis ut loquamini mihi
donec tempus pertranseat somnium itaque dicite mihi ut sciam quod interpretationem
quoque eius veram loquamini

2:10 respondentes ergo Chaldei coram rege dixerunt non est homo super terram qui
sermonem tuum rex possit implere sed neque regum quisquam magnus et potens verbum
huiuscemodi sciscitatur ab omni ariolo et mago et Chaldeo

2:11 sermo enim quem tu rex quaeris gravis est nec repperietur quisquam qui indicet
illum in conspectu regis exceptis diis quorum non est cum hominibus conversatio

2:12 quo audito rex in furore et in ira magna praecepit ut perirent omnes sapientes
Babylonis

2:13 et egressa sententia sapientes interficiebantur quaerebaturque Danihel et socii eius ut
perirent

2:14 tunc Danihel requisivit de lege atque sententia ab Arioch principe militiae regis qui
egressus fuerat ad interficiendos sapientes Babylonis

2:15 et interrogavit eum qui a rege acceperat potestatem quam ob causam tam crudelis
sententia a facie esset regis egressa cum ergo rem indicasset Arioch Daniheli

2:16 Danihel ingressus rogavit regem ut tempus daret sibi ad solutionem indicandam regi

2:17 et ingressus est domum suam Ananiaeque Misaheli et Azariae sociis suis indicavit
negotium

2:18 ut quaererent misericordiam a facie Dei caeli super sacramento isto et non perirent
Danihel et socii eius cum ceteris sapientibus Babylonis

2:19 tunc Daniheli per visionem nocte mysterium revelatum est et Danihel benedixit Deo
caeli

2:20 et locutus ait sit nomen Domini benedictum a saeculo et usque in saeculum quia
sapientia et fortitudo eius sunt

2:21 et ipse mutat tempora et aetates transfert regna atque constituit dat sapientiam
sapientibus et scientiam intellegentibus disciplinam

2:22 ipse revelat profunda et abscondita et novit in tenebris constituta et lux cum eo est

2:23 tibi Deus patrum meorum confiteor teque laudo quia sapientiam et fortitudinem
dedisti mihi et nunc ostendisti mihi quae rogavimus te quia sermonem regis aperuisti
nobis

2:24 post haec Danihel ingressus ad Arioch quem constituerat rex ut perderet sapientes
Babylonis sic ei locutus est sapientes Babylonis ne perdas introduc me in conspectu regis
et solutionem regi enarrabo

2:25 tunc Arioch festinus introduxit Danihelem ad regem et dixit ei inveni hominem de
filiis transmigrationis Iudae qui solutionem regi adnuntiet

2:26 respondit rex et dixit Daniheli cuius nomen erat Balthasar putasne vere potes
indicare mihi somnium quod vidi et interpretationem eius

2:27 et respondens Danihel coram rege ait mysterium quod rex interrogat sapientes magi
et arioli et aruspices non queunt indicare regi

2:28 sed est Deus in caelo revelans mysteria qui indicavit tibi rex Nabuchodonosor quae
ventura sunt novissimis temporibus somnium tuum et visiones capitis tui in cubili tuo
huiuscemodi sunt

2:29 tu rex cogitare coepisti in stratu tuo quid esset futurum post haec et qui revelat
mysteria ostendit tibi quae ventura sunt

2:30 mihi quoque non in sapientia quae est in me plus quam in cunctis viventibus
sacramentum hoc revelatum est sed ut interpretatio regi manifesta fieret et cogitationes
mentis tuae scires

2:31 tu rex videbas et ecce quasi statua una grandis statua illa magna et statura sublimis
stabat contra te et intuitus eius erat terribilis

2:32 huius statuae caput ex auro optimo erat pectus autem et brachia de argento porro
venter et femora ex aere

2:33 tibiae autem ferreae pedum quaedam pars erat ferrea quaedam fictilis

2:34 videbas ita donec abscisus est lapis sine manibus et percussit statuam in pedibus eius
ferreis et fictilibus et comminuit eos

2:35 tunc contrita sunt pariter ferrum testa aes argentum et aurum et redacta quasi in
favillam aestivae areae rapta sunt vento nullusque locus inventus est eis lapis autem qui
percusserat statuam factus est mons magnus et implevit universam terram

2:36 hoc est somnium interpretationem quoque eius dicemus coram te rex

2:37 tu rex regum es et Deus caeli regnum fortitudinem et imperium et gloriam dedit tibi

2:38 et omnia in quibus habitant filii hominum et bestiae agri volucresque caeli dedit in
manu tua et sub dicione tua universa constituit tu es ergo caput aureum

2:39 et post te consurget regnum aliud minus te et regnum tertium aliud aereum quod
imperabit universae terrae

2:40 et regnum quartum erit velut ferrum quomodo ferrum comminuit et domat omnia sic
comminuet omnia haec et conteret

2:41 porro quia vidisti pedum et digitorum partem testae figuli et partem ferream regnum
divisum erit quod tamen de plantario ferri orietur secundum quod vidisti ferrum mixtum
testae ex luto

2:42 et digitos pedum ex parte ferreos et ex parte fictiles ex parte regnum erit solidum et
ex parte contritum

2:43 quia autem vidisti ferrum mixtum testae ex luto commiscebuntur quidem humano
semine sed non adherebunt sibi sicuti ferrum misceri non potest testae

2:44 in diebus autem regnorum illorum suscitabit Deus caeli regnum quod in aeternum
non dissipabitur et regnum eius populo alteri non tradetur comminuet et consumet
universa regna haec et ipsum stabit in aeternum

2:45 secundum quod vidisti quod de monte abscisus est lapis sine manibus et comminuit
testam et ferrum et aes et argentum et aurum Deus magnus ostendit regi quae futura sunt
postea et verum est somnium et fidelis interpretatio eius

2:46 tunc rex Nabuchodonosor cecidit in faciem suam et Danihelum adoravit et hostias et
incensum praecepit ut sacrificarent ei

2:47 loquens ergo rex ait Daniheli vere Deus vester Deus deorum est et Dominus regum
et revelans mysteria quoniam potuisti aperire sacramentum hoc

2:48 tunc rex Danihelum in sublime extulit et munera multa et magna dedit ei et
constituit eum principem super omnes provincias Babylonis et praefectum magistratuum
super cunctos sapientes Babylonis

2:49 Danihel autem postulavit a rege et constituit super opera provinciae Babylonis
Sedrac Misac et Abdenago ipse autem Danihel erat in foribus regis

3:1 Nabuchodonosor rex fecit statuam auream altitudine cubitorum sexaginta latitudine
cubitorum sex et statuit eam in campo Duram provinciae Babylonis

3:2 itaque Nabuchodonosor rex misit ad congregandos satrapas magistratus et iudices
duces et tyrannos et praefectos omnesque principes regionum ut convenirent ad
dedicationem statuae quam erexerat Nabuchodonosor rex

3:3 tunc congregati sunt satrapae magistratus et iudices duces et tyranni et optimates qui
erant in potestatibus constituti et universi principes regionum ut convenirent ad
dedicationem statuae quam erexerat Nabuchodonosor rex stabant autem in conspectu
statuae quam posuerat Nabuchodonosor

3:4 et praeco clamabat valenter vobis dicitur populis tribubus et linguis

3:5 in hora qua audieritis sonitum tubae et fistulae et citharae sambucae et psalterii et
symphoniae et universi generis musicorum cadentes adorate statuam auream quam
constituit Nabuchodonosor rex

3:6 si quis autem non prostratus adoraverit eadem hora mittetur in fornacem ignis
ardentis

3:7 post haec igitur statim ut audierunt omnes populi sonitum tubae fistulae et citharae
sambucae et psalterii et symphoniae et omnis generis musicorum cadentes omnes populi
et tribus et linguae adoraverunt statuam auream quam constituerat Nabuchodonosor rex

3:8 statimque et in ipso tempore accedentes viri chaldei accusaverunt Iudaeos

3:9 dixeruntque Nabuchodonosor regi rex in aeternum vive

3:10 tu rex posuisti decretum ut omnis homo qui audierit sonitum tubae fistulae et
citharae sambucae et psalterii et symphoniae et universi generis musicorum prosternat se
et adoret statuam auream

3:11 si quis autem non procidens adoraverit mittatur in fornacem ignis ardentem

3:12 sunt ergo viri iudaei quos constituisti super opera regionis Babyloniae Sedrac Misac
et Abdenago viri isti contempserunt rex decretum tuum deos tuos non colunt et statuam
auream quam erexisti non adorant

3:13 tunc Nabuchodonosor in furore et in ira praecepit ut adducerentur Sedrac Misac et
Abdenago qui confestim adducti sunt in conspectu regis

3:14 pronuntiansque Nabuchodonosor rex ait eis verene Sedrac Misac et Abdenago deos
meos non colitis et statuam auream quam constitui non adoratis

3:15 nunc ergo si estis parati quacumque hora audieritis sonitum tubae fistulae et citharae
sambucae psalterii et symphoniae omnisque generis musicorum prosternite vos et adorate
statuam quam feci quod si non adoraveritis eadem hora mittemini in fornacem ignis
ardentem et quis est Deus qui eripiat vos de manu mea

3:16 respondentes Sedrac Misac et Abdenago dixerunt regi Nabuchodonosor non oportet
nos de hac re respondere tibi

3:17 ecce enim Deus noster quem colimus potest eripere nos de camino ignis ardentis et
de manibus tuis rex liberare

3:18 quod si noluerit notum tibi sit rex quia deos tuos non colimus et statuam auream
quam erexisti non adoramus

3:19 tunc Nabuchodonosor repletus est furore et aspectus faciei illius inmutatus est super
Sedrac Misac et Abdenago et praecepit ut succenderetur fornax septuplum quam succendi
consuerat

3:20 et viris fortissimis de exercitu suo iussit ut ligatis pedibus Sedrac Misac et Abdenago
mitterent eos in fornacem ignis ardentem

3:21 et confestim viri illi vincti cum bracis suis et tiaris et calciamentis et vestibus missi
sunt in medium fornacis ignis ardentis

3:22 nam iussio regis urguebat fornax autem succensa erat nimis porro viros illos qui
miserant Sedrac Misac et Abdenago interfecit flamma ignis

3:23 viri autem hii id est tres Sedrac Misac et Abdenago ceciderunt in medio camini ignis
ardentis conligati.

[zurück zum Register der prophetischen Bücher und der Makkabäerbücher]

Liber duodecim prophetarum

[zurück zum Register der prophetischen Bücher und der Makkabäerbücher]

Osee propheta

1:1 verbum Domini quod factum est ad Osee filium Beeri in diebus Oziae Ioatham Ahaz
Ezechiae regum Iuda et in diebus Hieroboam filii Ioas regis Israhel

1:2 principium loquendi Dominum in Osee et dixit Dominus ad Osee vade sume tibi
uxorem fornicationum et filios fornicationum quia fornicans fornicabitur terra a Domino

1:3 et abiit et accepit Gomer filiam Debelaim et concepit et peperit filium

1:4 et dixit Dominus ad eum voca nomen eius Hiezrahel quoniam adhuc modicum et
visitabo sanguinem Hiezrahel super domum Hieu et quiescere faciam regnum domus
Israhel

1:5 et in illa die conteram arcum Israhel in valle Hiezrahel

1:6 et concepit adhuc et peperit filiam et dixit ei voca nomen eius Absque misericordia
quia non addam ultra misereri domui Israhel sed oblivione obliviscar eorum

1:7 et domui Iuda miserebor et salvabo eos in Domino Deo suo et non salvabo eos in arcu
et gladio et in bello et in equis et in equitibus

1:8 et ablactavit eam quae erat absque misericordia et concepit et peperit filium

1:9 et dixit voca nomen eius Non populus meus quia vos non populus meus et ego non
ero vester

1:10 et erit numerus filiorum Israhel quasi harena maris quae sine mensura est et non
numerabitur et erit in loco ubi dicetur eis non populus meus vos dicetur eis filii Dei
viventis

1:11 et congregabuntur filii Iuda et filii Israhel pariter et ponent sibimet caput unum et
ascendent de terra quia magnus dies Hiezrahel

2:1 dicite fratribus vestris Populus meus et sorori vestrae Misericordiam consecuta

2:2 iudicate matrem vestram iudicate quoniam ipsa non uxor mea et ego non vir eius
auferat fornicationes suas a facie sua et adulteria sua de medio uberum suorum

2:3 ne forte expoliem eam nudam et statuam eam secundum diem nativitatis suae et
ponam eam quasi solitudinem et statuam eam velut terram inviam et interficiam eam siti

2:4 et filiorum illius non miserebor quoniam filii fornicationum sunt

2:5 quia fornicata est mater eorum confusa est quae concepit eos quia dixit vadam post
amatores meos qui dant panes mihi et aquas meas lanam meam et linum meum oleum
meum et potum meum

2:6 propter hoc ecce ego sepiam viam tuam spinis et sepiam eam maceria et semitas suas
non inveniet

2:7 et sequetur amatores suos et non adprehendet eos et quaeret eos et non inveniet et
dicet vadam et revertar ad virum meum priorem quia bene mihi erat tunc magis quam
nunc

2:8 et haec nescivit quia ego dedi ei frumentum et vinum et oleum et argentum
multiplicavi ei et aurum quae fecerunt Baal

2:9 idcirco convertar et sumam frumentum meum in tempore suo et vinum meum in
tempore suo et liberabo lanam meam et linum meum quae operiebant ignominiam eius

2:10 et nunc revelabo stultitiam eius in oculis amatorum eius et vir non eruet eam de
manu mea

2:11 et cessare faciam omne gaudium eius sollemnitatem eius neomeniam eius sabbatum
eius et omnia festa tempora eius

2:12 et corrumpam vineam eius et ficum eius de quibus dixit mercedes hae meae sunt
quas dederunt mihi amatores mei et ponam eam in saltu et comedet illam bestia agri

2:13 et visitabo super eam dies Baalim quibus accendebat incensum et ornabatur inaure
sua et monili suo et ibat post amatores suos et mei obliviscebatur dicit Dominus

2:14 propter hoc ecce ego lactabo eam et ducam eam in solitudinem et loquar ad cor eius

2:15 et dabo ei vinitores eius ex eodem loco et vallem Achor ad aperiendam spem et
canet ibi iuxta dies iuventutis suae et iuxta dies ascensionis suae de terra Aegypti

2:16 et erit in die illo ait Dominus vocabit me Vir meus et non vocabit me ultra Baali

2:17 et auferam nomina Baalim de ore eius et non recordabitur ultra nominis eorum

2:18 et percutiam eis foedus in die illa cum bestia agri et cum volucre caeli et cum reptili
terrae et arcum et gladium et bellum conteram de terra et dormire eos faciam fiducialiter

2:19 et sponsabo te mihi in sempiternum et sponsabo te mihi in iustitia et iudicio et in
misericordia et miserationibus

2:20 et sponsabo te mihi in fide et scies quia ego Dominus

2:21 et erit in illa die exaudiam dicit Dominus exaudiam caelos et illi exaudient terram

2:22 et terra exaudiet triticum et vinum et oleum et haec exaudient Hiezrahel

2:23 et seminabo eam mihi in terram et miserebor eius quae fuit absque misericordia

2:24 et dicam non populo meo populus meus tu et ipse dicet Dominus meus es tu

3:1 et dixit Dominus ad me adhuc vade dilige mulierem dilectam amico et adulteram
sicut diligit Dominus filios Israhel et ipsi respectant ad deos alienos et diligunt vinacea
uvarum

3:2 et fodi eam mihi quindecim argenteis et choro hordei et dimidio choro hordei

3:3 et dixi ad eam dies multos expectabis me non fornicaberis et non eris viro sed et ego
expectabo te

3:4 quia dies multos sedebunt filii Israhel sine rege et sine principe et sine sacrificio et
sine altari et sine ephod et sine therafin

3:5 et post haec revertentur filii Israhel et quaerent Dominum Deum suum et David
regem suum et pavebunt ad Dominum et ad bonum eius in novissimo dierum

4:1 audite verbum Domini filii Israhel quia iudicium Domino cum habitatoribus terrae
non est enim veritas et non est misericordia et non est scientia Dei in terra

4:2 maledictum et mendacium et homicidium et furtum et adulterium inundaverunt et
sanguis sanguinem tetigit

4:3 propter hoc lugebit terra et infirmabitur omnis qui habitat in ea in bestia agri et in
volucre caeli sed et pisces maris congregabuntur

4:4 verumtamen unusquisque non iudicet et non arguatur vir populus enim tuus sicut hii
qui contradicunt sacerdoti

4:5 et corrues hodie et corruet etiam propheta tecum nocte tacere feci matrem tuam

4:6 conticuit populus meus eo quod non habuerit scientiam quia tu scientiam reppulisti
repellam te ne sacerdotio fungaris mihi et oblita es legis Dei tui obliviscar filiorum
tuorum et ego

4:7 secundum multitudinem eorum sic peccaverunt mihi gloriam eorum in ignominiam
commutabo

4:8 peccata populi mei comedent et ad iniquitatem eorum sublevabunt animas eorum

4:9 et erit sicut populus sic sacerdos et visitabo super eum vias eius et cogitationes eius
reddam ei

4:10 et comedent et non saturabuntur fornicati sunt et non cessaverunt quoniam
Dominum reliquerunt in non custodiendo

4:11 fornicatio et vinum et ebrietas aufert cor

4:12 populus meus in ligno suo interrogavit et baculus eius adnuntiavit ei spiritus enim
fornicationum decepit eos et fornicati sunt a Deo suo

4:13 super capita montium sacrificabant et super colles accendebant thymiama subtus
quercum et populum et terebinthum quia bona erat umbra eius ideo fornicabuntur filiae
vestrae et sponsae vestrae adulterae erunt

4:14 non visitabo super filias vestras cum fuerint fornicatae et super sponsas vestras cum
adulteraverint quoniam ipsi cum meretricibus versabantur et cum effeminatis
sacrificabant et populus non intellegens vapulabit

4:15 si fornicaris tu Israhel non delinquat saltim Iuda et nolite ingredi in Galgala et ne
ascenderitis in Bethaven neque iuraveritis vivit Dominus

4:16 quoniam sicut vacca lasciviens declinavit Israhel nunc pascet eos Dominus quasi
agnum in latitudine

4:17 particeps idolorum Ephraim dimitte eum

4:18 separatum est convivium eorum fornicatione fornicati sunt dilexerunt adferre
ignominiam protectores eius

4:19 ligavit spiritus eam in alis suis et confundentur a sacrificiis suis

5:1 audite hoc sacerdotes et adtendite domus Israhel et domus regis auscultate quia vobis
iudicium est quoniam laqueus facti estis speculationi et rete expansum super Thabor

5:2 et victimas declinastis in profundum et ego eruditor omnium eorum

5:3 ego scio Ephraim et Israhel non est absconditus a me quia nunc fornicatus est
Ephraim contaminatus est Israhel

5:4 non dabunt cogitationes suas ut revertantur ad Dominum suum quia spiritus
fornicationis in medio eorum et Dominum non cognoverunt

5:5 et respondebit arrogantia Israhel in facie eius et Israhel et Ephraim ruent in iniquitate
sua ruet etiam Iudas cum eis

5:6 in gregibus suis et in armentis suis vadent ad quaerendum Dominum et non invenient
ablatus est ab eis

5:7 in Domino praevaricati sunt quia filios alienos genuerunt nunc devorabit eos mensis
cum partibus suis

5:8 clangite bucina in Gabaa tuba in Rama ululate in Bethaven post tergum tuum
Beniamin

5:9 Ephraim in desolatione erit in die correptionis in tribubus Israhel ostendi fidem

5:10 facti sunt principes Iuda quasi adsumentes terminum super eos effundam quasi
aquam iram meam

5:11 calumniam patiens Ephraim fractus iudicio quoniam coepit abire post sordem

5:12 et ego quasi tinea Ephraim et quasi putredo domui Iuda

5:13 et vidit Ephraim languorem suum et Iudas vinculum suum et abiit Ephraim ad Assur
et misit ad regem ultorem et ipse non poterit sanare vos nec solvere poterit a vobis
vinculum

5:14 quoniam ego quasi leaena Ephraim et quasi catulus leonis domui Iuda ego ego
capiam et vadam tollam et non est qui eruat

5:15 vadens revertar ad locum meum donec deficiatis et quaeratis faciem meam

6:1 in tribulatione sua mane consurgunt ad me venite et revertamur ad Dominum

6:2 quia ipse cepit et sanabit nos percutiet et curabit nos

6:3 vivificabit nos post duos dies in die tertia suscitabit nos et vivemus in conspectu eius
sciemus sequemurque ut cognoscamus Dominum quasi diluculum praeparatus est
egressus eius et veniet quasi imber nobis temporaneus et serotinus terrae

6:4 quid faciam tibi Ephraim quid faciam tibi Iuda misericordia vestra quasi nubes
matutina et quasi ros mane pertransiens

6:5 propter hoc dolavi in prophetis occidi eos in verbis oris mei et iudicia tua quasi lux
egredientur

6:6 quia misericordiam volui et non sacrificium et scientiam Dei plus quam holocausta

6:7 ipsi autem sicut Adam transgressi sunt pactum ibi praevaricati sunt in me

6:8 Galaad civitas operantium idolum subplantata sanguine

6:9 et quasi fauces virorum latronum particeps sacerdotum in via interficientium
pergentes de Sychem quia scelus operati sunt

6:10 in domo Israhel vidi horrendum ibi fornicationes Ephraim contaminatus est Israhel

6:11 sed et Iuda pone messem tibi cum convertero captivitatem populi mei

7:1 cum sanare vellem Israhel revelata est iniquitas Ephraim et malitia Samariae quia
operati sunt mendacium et fur ingressus est spolians latrunculus foris

7:2 et ne forte dicant in cordibus suis omnem malitiam eorum me recordatum nunc
circumdederunt eos adinventiones suae coram facie mea factae sunt

7:3 in malitia sua laetificaverunt regem et in mendaciis suis principes

7:4 omnes adulterantes quasi clibanus succensus a coquente quievit paululum civitas a
commixtione fermenti donec fermentaretur totum

7:5 dies regis nostri coeperunt principes furere a vino extendit manum suam cum
inlusoribus

7:6 quia adplicuerunt quasi clibanum cor suum cum insidiaretur eis tota nocte dormivit
coquens eos mane ipse succensus quasi ignis flammae

7:7 omnes calefacti sunt quasi clibanus et devoraverunt iudices suos omnes reges eorum
ceciderunt non est qui clamet in eis ad me

7:8 Ephraim in populis ipse commiscebatur Ephraim factus est subcinericius qui non
reversatur

7:9 comederunt alieni robur eius et ipse nescivit sed et cani effusi sunt in eo et ipse
ignoravit

7:10 et humiliabitur superbia Israhel in facie eius nec reversi sunt ad Dominum Deum
suum et non quaesierunt eum in omnibus his

7:11 et factus est Ephraim quasi columba seducta non habens cor Aegyptum invocabant
ad Assyrios abierunt

7:12 et cum profecti fuerint expandam super eos rete meum quasi volucrem caeli
detraham eos caedam eos secundum auditionem coetus eorum

7:13 vae eis quoniam recesserunt a me vastabuntur quia praevaricati sunt in me et ego
redemi eos et ipsi locuti sunt contra me mendacia

7:14 et non clamaverunt ad me in corde suo sed ululabant in cubilibus suis super triticum
et vinum ruminabant recesserunt a me

7:15 et ego erudivi et confortavi brachia eorum et in me cogitaverunt malitiam

7:16 reversi sunt ut essent absque iugo facti sunt quasi arcus dolosus cadent in gladio
principes eorum a furore linguae suae ista subsannatio eorum in terra Aegypti

8:1 in gutture tuo sit tuba quasi aquila super domum Domini pro eo quod transgressi sunt
foedus meum et legem meam praevaricati sunt

8:2 me invocabunt Deus meus cognovimus te Israhel

8:3 proiecit Israhel bonum inimicus persequetur eum

8:4 ipsi regnaverunt et non ex me principes extiterunt et non cognovi argentum suum et
aurum suum fecerunt sibi idola ut interirent

8:5 proiectus est vitulus tuus Samaria iratus est furor meus in eis usquequo non poterunt
emundari

8:6 quia ex Israhel et ipse est artifex fecit illum et non est Deus quoniam in aranearum
telas erit vitulus Samariae

8:7 quia ventum seminabunt et turbinem metent culmus stans non est in eis germen non
faciet farinam quod si et fecerit alieni comedent eam

8:8 devoratus est Israhel nunc factus est in nationibus quasi vas inmundum

8:9 quia ipsi ascenderunt ad Assur onager solitarius sibi Ephraim munera dederunt
amatoribus

8:10 sed et cum mercede conduxerint nationes nunc congregabo eos et quiescent
paulisper ab onere regis et principum

8:11 quia multiplicavit Ephraim altaria ad peccandum factae sunt ei arae in delictum

8:12 scribam ei multiplices leges meas quae velut alienae conputatae sunt

8:13 hostias adfer adfer immolabunt carnes et comedent Dominus non suscipiet eas nunc
recordabitur iniquitatis eorum et visitabit peccata eorum ipsi in Aegyptum convertentur

8:14 et oblitus est Israhel factoris sui et aedificavit delubra et Iudas multiplicavit urbes
munitas et mittam ignem in civitates eius et devorabit aedes illius

9:1 noli laetari Israhel noli exultare sicut populi quia fornicatus es a Deo tuo dilexisti
mercedem super omnes areas tritici

9:2 area et torcular non pascet eos et vinum mentietur eis

9:3 non habitabunt in terra Domini reversus est Ephraim Aegyptum et in Assyriis
pollutum comedit

9:4 non libabunt Domino vinum et non placebunt ei sacrificia eorum quasi panis
lugentium omnes qui comedunt eum contaminabuntur quia panis eorum animae ipsorum
non intrabit in domum Domini

9:5 quid facietis in die sollemni in die festivitatis Domini

9:6 ecce enim profecti sunt a vastitate Aegyptus congregavit eos Memphis sepeliet eos
desiderabile argenti eorum urtica hereditabit lappa in tabernaculis eorum

9:7 venerunt dies visitationis venerunt dies retributionis scitote Israhel stultum prophetam
insanum virum spiritalem propter multitudinem iniquitatis tuae et multitudo amentiae

9:8 speculator Ephraim cum Deo meo propheta laqueus ruinae super omnes vias eius
insania in domo Dei eius

9:9 profunde peccaverunt sicut in diebus Gabaa recordabitur iniquitatis eorum et visitabit
peccata eorum

9:10 quasi uvas in deserto inveni Israhel quasi prima poma ficulneae in cacumine eius
vidi patres eorum ipsi autem intraverunt ad Beelphegor et abalienati sunt in confusione et
facti sunt abominabiles sicut ea quae dilexerunt

9:11 Ephraim quasi avis avolavit gloria eorum a partu et ab utero et a conceptu

9:12 quod si et enutrierint filios suos absque liberis eos faciam in hominibus sed et vae
eis cum recessero ab eis

9:13 Ephraim ut vidi Tyrus erat fundata in pulchritudine et Ephraim educit ad
interfectorem filios suos

9:14 da eis Domine quid dabis eis da eis vulvam sine liberis et ubera arentia

9:15 omnes nequitiae eorum in Galgal quia ibi exosos habui eos propter malitiam
adinventionum eorum de domo mea eiciam eos non addam ut diligam eos omnes
principes eorum recedentes

9:16 percussus est Ephraim radix eorum exsiccata est fructum nequaquam facient quod si
et genuerint interficiam amantissima uteri eorum

9:17 abiciet eos Deus meus quia non audierunt eum et erunt vagi in nationibus

10:1 vitis frondosa Israhel fructus adaequatus est ei secundum multitudinem fructus sui
multiplicavit altaria iuxta ubertatem terrae suae exuberavit simulacris

10:2 divisum est cor eorum nunc interibunt ipse confringet simulacra eorum
depopulabitur aras eorum

10:3 quia nunc dicent non est rex nobis non enim timemus Dominum et rex quid faciet
nobis

10:4 loquimini verba visionis inutilis et ferietis foedus et germinabit quasi amaritudo
iudicium super sulcos agri

10:5 vaccas Bethaven coluerunt habitatores Samariae quia luxit super eum populus eius
et aeditui eius super eum exultaverunt in gloria eius quia migravit ab eo

10:6 siquidem et ipse in Assur delatus est munus regi ultori confusio Ephraim capiet et
confundetur Israhel in voluntate sua

10:7 transire fecit Samaria regem suum quasi spumam super faciem aquae

10:8 et disperdentur excelsa idoli peccatum Israhel lappa et tribulus ascendet super aras
eorum et dicent montibus operite nos et collibus cadite super nos

10:9 ex diebus Gabaa peccavit Israhel ibi steterunt non conprehendet eos in Gabaa
proelium super filios iniquitatis

10:10 iuxta desiderium meum corripiam eos congregabuntur super eos populi cum
corripientur propter duas iniquitates suas

10:11 Ephraim vitula docta diligere trituram et ego transivi super pulchritudinem colli
eius ascendam super Ephraim arabit Iudas confringet sibi sulcos Iacob

10:12 seminate vobis in iustitia metite in ore misericordiae innovate vobis novale tempus
autem requirendi Dominum cum venerit qui docebit vos iustitiam

10:13 arastis impietatem iniquitatem messuistis comedistis frugem mendacii quia
confisus es in viis tuis in multitudine fortium tuorum

10:14 consurget tumultus in populo tuo et omnes munitiones tuae vastabuntur sicut
vastatus est Salman a domo eius qui iudicavit Baal in die proelii matre super filios adlisa

10:15 sic fecit vobis Bethel a facie malitiae nequitiarum vestrarum

11:1 sicuti mane transit pertransiit rex Israhel quia puer Israhel et dilexi eum et ex
Aegypto vocavi filium meum

11:2 vocaverunt eos sic abierunt a facie eorum Baalim immolabant et simulacris
sacrificabant

11:3 et ego quasi nutricius Ephraim portabam eos in brachiis meis et nescierunt quod
curarem eos

11:4 in funiculis Adam traham eos in vinculis caritatis et ero eis quasi exaltans iugum
super maxillas eorum et declinavi ad eum ut vesceretur

11:5 non revertetur in terram Aegypti et Assur ipse rex eius quoniam noluerunt converti

11:6 coepit gladius in civitatibus eius et consumet electos eius et comedet capita eorum

11:7 et populus meus pendebit ad reditum meum iugum autem inponetur ei simul quod
non auferetur

11:8 quomodo dabo te Ephraim protegam te Israhel quomodo dabo te sicut Adama
ponam te ut Seboim conversum est in me cor meum pariter conturbata est paenitudo mea

11:9 non faciam furorem irae meae non convertar ut disperdam Ephraim quoniam Deus
ego et non homo in medio tui Sanctus et non ingrediar civitatem

11:10 post Dominum ambulabunt quasi leo rugiet quia ipse rugiet et formidabunt filii
maris

11:11 et avolabunt quasi avis ex Aegypto et quasi columba de terra Assyriorum et
conlocabo eos in domibus suis dicit Dominus

11:12 circumdedit me in negatione Ephraim et in dolo domus Israhel Iudas autem testis
descendit cum Deo et cum sanctis fidelis

12:1 Ephraim pascit ventum et sequitur aestum tota die mendacium et vastitatem
multiplicat et foedus cum Assyriis iniit et oleum in Aegyptum ferebat

12:2 iudicium ergo Domini cum Iuda et visitatio super Iacob iuxta vias eius et iuxta
adinventiones eius reddet ei

12:3 in utero subplantavit fratrem suum et in fortitudine sua directus est cum angelo

12:4 et invaluit ad angelum et confortatus est flevit et rogavit eum in Bethel invenit eum
et ibi locutus est nobiscum

12:5 et Dominus Deus exercituum Dominus memoriale eius

12:6 et tu ad Deum tuum converteris misericordiam et iudicium custodi et spera in Deo
tuo semper

12:7 Chanaan in manu eius statera dolosa calumniam dilexit

12:8 et dixit Ephraim verumtamen dives effectus sum inveni idolum mihi omnes labores
mei non invenient mihi iniquitatem quam peccavi

12:9 et ego Dominus Deus tuus ex terra Aegypti adhuc sedere te faciam in tabernaculis
sicut in diebus festivitatis

12:10 et locutus sum super prophetas et ego visionem multiplicavi et in manu
prophetarum adsimilatus sum

12:11 si Galaad idolum tamen frustra erant in Galgal bubus immolantes nam et altaria
eorum quasi acervi super sulcos agri

12:12 fugit Iacob in regionem Syriae et servivit Israhel in uxore et in uxore servavit

12:13 in propheta autem eduxit Dominus Israhel de Aegypto et in propheta servatus est

12:14 ad iracundiam me provocavit Ephraim in amaritudinibus suis et sanguis eius super
eum veniet et obprobrium eius restituet ei Dominus suus

13:1 loquente Ephraim horror invasit Israhel et deliquit in Baal et mortuus est

13:2 et nunc addiderunt ad peccandum feceruntque sibi conflatile de argento suo quasi
similitudinem idolorum factura artificum totum est his ipsi dicunt immolate homines
vitulos adorantes

13:3 idcirco erunt quasi nubes matutina et sicut ros matutinus praeteriens sicut pulvis
turbine raptus ex area et sicut fumus de fumario

13:4 ego autem Dominus Deus tuus ex terra Aegypti et Deum absque me nescies et
salvator non est praeter me

13:5 ego cognovi te in deserto in terra solitudinis

13:6 iuxta pascua sua et adimpleti sunt et saturati elevaverunt cor suum et obliti sunt mei

13:7 et ero eis quasi leaena sicut pardus in via Assyriorum

13:8 occurram eis quasi ursa raptis catulis et disrumpam interiora iecoris eorum et
consumam eos ibi quasi leo bestia agri scindet eos

13:9 perditio tua Israhel tantummodo in me auxilium tuum

13:10 ubi est rex tuus maxime nunc salvet te in omnibus urbibus tuis et iudices tui de
quibus dixisti da mihi regem et principes

13:11 dabo tibi regem in furore meo et auferam in indignatione mea

13:12 conligata est iniquitas Ephraim absconditum peccatum eius

13:13 dolores parturientis venient ei ipse filius non sapiens nunc enim non stabit in
contritione filiorum

13:14 de manu mortis liberabo eos de morte redimam eos ero mors tua o mors ero morsus
tuus inferne consolatio abscondita est ab oculis meis

13:15 quia ipse inter fratres dividet adducet urentem ventum Dominus de deserto
ascendentem et siccabit venas eius et desolabit fontem eius et ipse diripiet thesaurum
omnis vasis desiderabilis

14:1 pereat Samaria quoniam ad amaritudinem concitavit Dominum suum in gladio
pereat parvuli eorum elidantur et fetae eius discindantur

14:2 convertere Israhel ad Dominum Deum tuum quoniam corruisti in iniquitate tua

14:3 tollite vobiscum verba et convertimini ad Dominum dicite ei omnem aufer
iniquitatem et accipe bonum et reddemus vitulos labiorum nostrorum

14:4 Assur non salvabit nos super equum non ascendemus nec dicemus ultra dii nostri
opera manuum nostrarum quia eius qui in te est misereberis pupilli

14:5 sanabo contritiones eorum diligam eos spontanee quia aversus est furor meus ab eo

14:6 ero quasi ros Israhel germinabit quasi lilium et erumpet radix eius ut Libani

14:7 ibunt rami eius et erit quasi oliva gloria eius et odor eius ut Libani

14:8 convertentur sedentes in umbra eius vivent tritico et germinabunt quasi vinea
memoriale eius sicut vinum Libani

14:9 Ephraim quid mihi ultra idola ego exaudiam et dirigam eum ego ut abietem virentem
ex me fructus tuus inventus est

14:10 quis sapiens et intelleget ista intellegens et sciet haec quia rectae viae Domini et
iusti ambulabunt in eis praevaricatores vero corruent in eis.

[zurück zum Register der prophetischen Bücher und der Makkabäerbücher]

Iohel propheta

1:1 verbum Domini quod factum est ad Iohel filium Fatuhel

1:2 audite hoc senes et auribus percipite omnes habitatores terrae si factum est istud in
diebus vestris aut in diebus patrum vestrorum

1:3 super hoc filiis vestris narrate et filii vestri filiis suis et filii eorum generationi alterae

1:4 residuum erucae comedit lucusta et residuum lucustae comedit bruchus et residuum
bruchi comedit rubigo

1:5 expergescimini ebrii et flete et ululate omnes qui bibitis vinum in dulcedine quoniam
periit ab ore vestro

1:6 gens enim ascendit super terram meam fortis et innumerabilis dentes eius ut dentes
leonis et molares eius ut catuli leonis

1:7 posuit vineam meam in desertum et ficum meam decorticavit nudans spoliavit eam et
proiecit albi facti sunt rami eius

1:8 plange quasi virgo accincta sacco super virum pubertatis suae

1:9 periit sacrificium et libatio de domo Domini luxerunt sacerdotes ministri Domini

1:10 depopulata est regio luxit humus quoniam devastatum est triticum confusum est
vinum elanguit oleum

1:11 confusi sunt agricolae ululaverunt vinitores super frumento et hordeo quia periit
messis agri

1:12 vinea confusa est et ficus elanguit malogranatum et palma et malum et omnia ligna
agri aruerunt quia confusum est gaudium a filiis hominum

1:13 accingite vos et plangite sacerdotes ululate ministri altaris ingredimini cubate in
sacco ministri Dei mei quoniam interiit de domo Dei vestri sacrificium et libatio

1:14 sanctificate ieiunium vocate coetum congregate senes omnes habitatores terrae in
domum Dei vestri et clamate ad Dominum

1:15 a a a diei quia prope est dies Domini et quasi vastitas a potente veniet

1:16 numquid non coram oculis vestris alimenta perierunt de domo Dei nostri laetitia et
exultatio

1:17 conputruerunt iumenta in stercore suo demolita sunt horrea dissipatae sunt
apothecae quoniam confusum est triticum

1:18 quid ingemuit animal mugierunt greges armenti quia non est pascua eis sed et greges
pecorum disperierunt

1:19 ad te Domine clamabo quia ignis comedit speciosa deserti et flamma succendit
omnia ligna regionis

1:20 sed et bestiae agri quasi area sitiens imbrem suspexerunt ad te quoniam exsiccati
sunt fontes aquarum et ignis devoravit speciosa deserti

2:1 canite tuba in Sion ululate in monte sancto meo conturbentur omnes habitatores terrae
quia venit dies Domini quia prope est

2:2 dies tenebrarum et caliginis dies nubis et turbinis quasi mane expansum super montes
populus multus et fortis similis ei non fuit a principio et post eum non erit usque in annos
generationis et generationis

2:3 ante faciem eius ignis vorans et post eum exurens flamma quasi hortus voluptatis
terra coram eo et post eum solitudo deserti neque est qui effugiat eum

2:4 quasi aspectus equorum aspectus eorum et quasi equites sic current

2:5 sicut sonitus quadrigarum super capita montium exilient sicut sonitus flammae ignis
devorantis stipulam velut populus fortis praeparatus ad proelium

2:6 a facie eius cruciabuntur populi omnes vultus redigentur in ollam

2:7 sicut fortes current quasi viri bellatores ascendent murum vir in viis suis gradietur et
non declinabunt a semitis suis

2:8 unusquisque fratrem suum non coartabit singuli in calle suo ambulabunt sed et per
fenestras cadent et non demolientur

2:9 urbem ingredientur in muro current domos conscendent per fenestras intrabunt quasi
fur

2:10 a facie eius contremuit terra moti sunt caeli sol et luna obtenebrati sunt et stellae
retraxerunt splendorem suum

2:11 et Dominus dedit vocem suam ante faciem exercitus sui quia multa sunt nimis castra
eius quia fortia et facientia verbum eius magnus enim dies Domini et terribilis valde et
quis sustinebit eum

2:12 nunc ergo dicit Dominus convertimini ad me in toto corde vestro in ieiunio et in
fletu et in planctu

2:13 et scindite corda vestra et non vestimenta vestra et convertimini ad Dominum Deum
vestrum quia benignus et misericors est patiens et multae misericordiae et praestabilis
super malitia

2:14 quis scit si convertatur et ignoscat et relinquat post se benedictionem sacrificium et
libamen Domino Deo nostro

2:15 canite tuba in Sion sanctificate ieiunium vocate coetum

2:16 congregate populum sanctificate ecclesiam coadunate senes congregate parvulos et
sugentes ubera egrediatur sponsus de cubili suo et sponsa de thalamo suo

2:17 inter vestibulum et altare plorabunt sacerdotes ministri Domini et dicent parce
Domine populo tuo et ne des hereditatem tuam in obprobrium ut dominentur eis nationes
quare dicunt in populis ubi est Deus eorum

2:18 zelatus est Dominus terram suam et pepercit populo suo

2:19 et respondit Dominus et dixit populo suo ecce ego mittam vobis frumentum et
vinum et oleum et replebimini eo et non dabo vos ultra obprobrium in gentibus

2:20 et eum qui ab aquilone est procul faciam a vobis et expellam eum in terram inviam
et desertam faciem eius contra mare orientale et extremum eius ad mare novissimum et
ascendet fetor eius et ascendet putredo eius quia superbe egit

2:21 noli timere terra exulta et laetare quoniam magnificavit Dominus ut faceret

2:22 nolite timere animalia regionis quia germinaverunt speciosa deserti quia lignum
adtulit fructum suum ficus et vinea dederunt virtutem suam

2:23 et filii Sion exultate et laetamini in Domino Deo vestro quia dedit vobis doctorem
iustitiae et descendere faciet ad vos imbrem matutinum et serotinum in principio

2:24 et implebuntur areae frumento et redundabunt torcularia vino et oleo

2:25 et reddam vobis annos quos comedit lucusta bruchus et rubigo et eruca fortitudo mea
magna quam misi in vos

2:26 et comedetis vescentes et saturabimini et laudabitis nomen Domini Dei vestri qui
fecit vobiscum mirabilia et non confundetur populus meus in sempiternum

2:27 et scietis quia in medio Israhel ego sum et ego Dominus Deus vester et non est
amplius et non confundetur populus meus in aeternum

2:28 et erit post haec effundam spiritum meum super omnem carnem et prophetabunt filii
vestri et filiae vestrae senes vestri somnia somniabunt et iuvenes vestri visiones videbunt

2:29 sed et super servos et ancillas in diebus illis effundam spiritum meum

2:30 et dabo prodigia in caelo et in terra sanguinem et ignem et vaporem fumi

2:31 sol vertetur in tenebras et luna in sanguinem antequam veniat dies Domini magnus
et horribilis

2:32 et erit omnis qui invocaverit nomen Domini salvus erit quia in monte Sion et in
Hierusalem erit salvatio sicut dixit Dominus et in residuis quos Dominus vocaverit

3:1 quia ecce in diebus illis et in tempore illo cum convertero captivitatem Iuda et
Hierusalem

3:2 congregabo omnes gentes et deducam eas in valle Iosaphat et disceptabo cum eis ibi
super populo meo et hereditate mea Israhel quos disperserunt in nationibus et terram
meam diviserunt

3:3 et super populum meum miserunt sortem et posuerunt puerum in prostibulum et
puellam vendiderunt pro vino ut biberent

3:4 verum quid vobis et mihi Tyrus et Sidon et omnis terminus Palestinorum numquid
ultionem vos redditis mihi et si ulciscimini vos contra me cito velociter reddam
vicissitudinem vobis super caput vestrum

3:5 argentum enim meum et aurum tulistis et desiderabilia mea et pulcherrima intulistis
in delubra vestra

3:6 et filios Iuda et filios Hierusalem vendidistis filiis Graecorum ut longe faceretis eos
de finibus suis

3:7 ecce ego suscitabo eos de loco in quo vendidistis eos et convertam retributionem
vestram in caput vestrum

3:8 et vendam filios vestros et filias vestras in manibus filiorum Iuda et venundabunt eos
Sabeis genti longinquae quia Dominus locutus est

3:9 clamate hoc in gentibus sanctificate bellum suscitate robustos accedant ascendant
omnes viri bellatores

3:10 concidite aratra vestra in gladios et ligones vestros in lanceas infirmus dicat quia
fortis ego sum

3:11 erumpite et venite omnes gentes de circuitu et congregamini ibi occumbere faciet
Dominus robustos tuos

3:12 consurgant et ascendant gentes in vallem Iosaphat quia ibi sedebo ut iudicem omnes
gentes in circuitu

3:13 mittite falces quoniam maturavit messis venite et descendite quia plenum est
torcular exuberant torcularia quia multiplicata est malitia eorum

3:14 populi populi in valle concisionis quia iuxta est dies Domini in valle concisionis

3:15 sol et luna obtenebricata sunt et stellae retraxerunt splendorem suum

3:16 et Dominus de Sion rugiet et de Hierusalem dabit vocem suam et movebuntur caeli
et terra et Dominus spes populi sui et fortitudo filiorum Israhel

3:17 et scietis quia ego Dominus Deus vester habitans in Sion in monte sancto meo et erit
Hierusalem sancta et alieni non transibunt per eam amplius

3:18 et erit in die illa stillabunt montes dulcedinem et colles fluent lacte et per omnes
rivos Iuda ibunt aquae et fons de domo Domini egredietur et inrigabit torrentem
Spinarum

3:19 Aegyptus in desolatione erit et Idumea in desertum perditionis pro eo quod inique
egerint in filios Iuda et effuderint sanguinem innocentem in terra sua

3:20 et Iudaea in aeternum habitabitur et Hierusalem in generatione et generationem

3:21 et mundabo sanguinem eorum quem non mundaveram et Dominus commorabitur in
Sion.

[zurück zum Register der prophetischen Bücher und der Makkabäerbücher]

Amos propheta

1:1 verba Amos qui fuit in pastoralibus de Thecuae quae vidit super Israhel in diebus
Oziae regis Iuda et in diebus Hieroboam filii Ioas regis Israhel ante duos annos
terraemotus

1:2 et dixit Dominus de Sion rugiet et de Hierusalem dabit vocem suam et luxerunt
speciosa pastorum et exsiccatus est vertex Carmeli

1:3 haec dicit Dominus super tribus sceleribus Damasci et super quattuor non convertam
eum eo quod trituraverint in plaustris ferreis Galaad

1:4 et mittam ignem in domum Azahel et devorabit domos Benadad

1:5 et conteram vectem Damasci et disperdam habitatorem de campo Idoli et tenentem
sceptrum de domo Voluptatis et transferetur populus Syriae Cyrenen dicit Dominus

1:6 haec dicit Dominus super tribus sceleribus Gazae et super quattuor non convertam
eum eo quod transtulerit captivitatem perfectam ut concluderet eam in Idumea

1:7 et mittam ignem in murum Gazae et devorabit aedes eius

1:8 et disperdam habitatorem de Azoto et tenentem sceptrum de Ascalone et convertam
manum meam super Accaron et peribunt reliqui Philisthinorum dicit Dominus Deus

1:9 haec dicit Dominus super tribus sceleribus Tyri et super quattuor non convertam eum
eo quod concluserint captivitatem perfectam in Idumea et non sint recordati foederis
fratrum

1:10 et emittam ignem in murum Tyri et devorabit aedes eius

1:11 haec dicit Dominus super tribus sceleribus Edom et super quattuor non convertam
eum eo quod persecutus sit in gladio fratrem suum et violaverit misericordiam eius et
tenuerit ultra furorem suum et indignationem suam servaverit usque in finem

1:12 mittam ignem in Theman et devorabit aedes Bosrae

1:13 haec dicit Dominus super tribus sceleribus filiorum Ammon et super quattuor non
convertam eum eo quod dissecuerit praegnantes Galaad ad dilatandum terminum suum

1:14 et succendam ignem in muro Rabbae et devorabit aedes eius in ululatu in die belli et
in turbine in die commotionis

1:15 et ibit Melchom in captivitatem ipse et principes eius simul dicit Dominus

2:1 haec dicit Dominus super tribus sceleribus Moab et super quattuor non convertam
eum eo quod incenderit ossa regis Idumeae usque ad cinerem

2:2 et mittam ignem in Moab et devorabit aedes Carioth et morietur in sonitu Moab in
clangore tubae

2:3 et disperdam iudicem de medio eius et omnes principes eius interficiam cum eo dicit
Dominus

2:4 haec dicit Dominus super tribus sceleribus Iuda et super quattuor non convertam eum
eo quod abiecerint legem Domini et mandata eius non custodierint deceperunt enim eos
idola sua post quae abierant patres eorum

2:5 et mittam ignem in Iuda et devorabit aedes Hierusalem

2:6 haec dicit Dominus super tribus sceleribus Israhel et super quattuor non convertam
eum pro eo quod vendiderit argento iustum et pauperem pro calciamentis

2:7 qui conterunt super pulverem terrae capita pauperum et viam humilium declinant et
filius ac pater eius ierunt ad puellam ut violarent nomen sanctum meum

2:8 et super vestimentis pigneratis accubuerunt iuxta omne altare et vinum damnatorum
bibebant in domo Dei sui

2:9 ego autem exterminavi Amorreum a facie eorum cuius altitudo cedrorum altitudo eius
et fortis ipse quasi quercus et contrivi fructum eius desuper et radices eius subter

2:10 ego sum qui ascendere vos feci de terra Aegypti et eduxi vos in deserto quadraginta
annis ut possideretis terram Amorrei

2:11 et suscitavi de filiis vestris in prophetas et de iuvenibus vestris nazarenos numquid
non ita est filii Israhel dicit Dominus

2:12 et propinabatis nazarenis vino et prophetis mandabatis dicentes ne prophetetis

2:13 ecce ego stridebo super vos sicut stridet plaustrum onustum faeno

2:14 et peribit fuga a veloce et fortis non obtinebit virtutem suam et robustus non salvabit
animam suam

2:15 et tenens arcum non stabit et velox pedibus suis non salvabitur et ascensor equi non
salvabit animam suam

2:16 et robustus corde inter fortes nudus fugiet in die illa dicit Dominus

3:1 audite verbum quod locutus est Dominus super vos filii Israhel super omni
cognatione quam eduxi de terra Aegypti dicens

3:2 tantummodo vos cognovi ex omnibus cognationibus terrae idcirco visitabo super vos
omnes iniquitates vestras

3:3 numquid ambulabunt duo pariter nisi convenerit eis

3:4 numquid rugiet leo in saltu nisi habuerit praedam numquid dabit catulus leonis vocem
de cubili suo nisi aliquid adprehenderit

3:5 numquid cadet avis in laqueum terrae absque aucupe numquid auferetur laqueus de
terra antequam quid ceperit

3:6 si clanget tuba in civitate et populus non expavescet si erit malum in civitate quod
Dominus non fecit

3:7 quia non faciet Dominus Deus verbum nisi revelaverit secretum suum ad servos suos
prophetas

3:8 leo rugiet quis non timebit Dominus Deus locutus est quis non prophetabit

3:9 auditum facite in aedibus Azoti et in aedibus terrae Aegypti et dicite congregamini
super montes Samariae et videte insanias multas in medio eius et calumniam patientes in
penetrabilibus eius

3:10 et nescierunt facere rectum dicit Dominus thesaurizantes iniquitatem et rapinas in
aedibus suis

3:11 propterea haec dicit Dominus Deus tribulabitur et circumietur terra et detrahetur ex
te fortitudo tua et diripientur aedes tuae

3:12 haec dicit Dominus quomodo si eruat pastor de ore leonis duo crura aut extremum
auriculae sic eruentur filii Israhel qui habitant in Samaria in plaga lectuli et in Damasco
grabatti

3:13 audite et contestamini in domo Iacob dicit Dominus Deus exercituum

3:14 quia in die cum visitare coepero praevaricationes Israhel super eum visitabo et super
altaria Bethel et amputabuntur cornua altaris et cadent in terram

3:15 et percutiam domum hiemalem cum domo aestiva et peribunt domus eburneae et
dissipabuntur aedes multae dicit Dominus

4:1 audite verbum hoc vaccae pingues quae estis in monte Samariae quae calumniam
facitis egenis et confringitis pauperes quae dicitis dominis vestris adferte et bibemus

4:2 iuravit Dominus Deus in sancto suo quia ecce dies venient super vos et levabunt vos
in contis et reliquias vestras in ollis ferventibus

4:3 et per aperturas exibitis altera contra alteram et proiciemini in Armon dicit Dominus

4:4 venite ad Bethel et impie agite ad Galgalam et multiplicate praevaricationem et
offerte mane victimas vestras tribus diebus decimas vestras

4:5 et sacrificate de fermentato laudem et vocate voluntarias oblationes et adnuntiate sic
enim voluistis filii Israhel dicit Dominus Deus

4:6 unde et ego dedi vobis stuporem dentium in cunctis urbibus vestris et indigentiam
panum in omnibus locis vestris et non estis reversi ad me dicit Dominus

4:7 ego quoque prohibui a vobis imbrem cum adhuc tres menses superessent usque ad
messem et plui super civitatem unam et super civitatem alteram non plui pars una
conpluta est et pars super quam non plui aruit

4:8 et venerunt duae et tres civitates ad civitatem unam ut biberent aquam et non sunt
satiatae et non redistis ad me dicit Dominus

4:9 percussi vos in vento urente et in aurugine multitudinem hortorum vestrorum et
vinearum vestrarum oliveta vestra et ficeta vestra comedit eruca et non redistis ad me
dicit Dominus

4:10 misi in vos mortem in via Aegypti percussi in gladio iuvenes vestros usque ad
captivitatem equorum vestrorum et ascendere feci putredinem castrorum vestrorum in
nares vestras et non redistis ad me dicit Dominus

4:11 subverti vos sicut subvertit Deus Sodomam et Gomorram et facti estis quasi torris
raptus de incendio et non redistis ad me dicit Dominus

4:12 quapropter haec faciam tibi Israhel postquam autem haec fecero tibi praeparare in
occursum Dei tui Israhel

4:13 quia ecce formans montes et creans ventum et adnuntians homini eloquium suum
faciens matutinam nebulam et gradiens super excelsa terrae Dominus Deus exercituum
nomen eius

5:1 audite verbum istud quod ego levo super vos planctum domus Israhel cecidit non
adiciet ut resurgat

5:2 virgo Israhel proiecta est in terram suam non est qui suscitet eam

5:3 quia haec dicit Dominus Deus urbs de qua egrediebantur mille relinquentur in ea
centum et de qua egrediebantur centum relinquentur in ea decem in domo Israhel

5:4 quia haec dicit Dominus domui Israhel quaerite me et vivetis

5:5 et nolite quaerere Bethel et in Galgala nolite intrare et in Bersabee non transibitis quia
Galgala captiva ducetur et Bethel erit inutilis

5:6 quaerite Dominum et vivite ne forte conburatur ut ignis domus Ioseph et devorabit et
non erit qui extinguat Bethel

5:7 qui convertitis in absinthium iudicium et iustitiam in terra relinquitis

5:8 facientem Arcturum et Orionem et convertentem in mane tenebras et diem nocte
mutantem qui vocat aquas maris et effundit eas super faciem terrae Dominus nomen eius

5:9 qui subridet vastitatem super robustum et depopulationem super potentem adfert

5:10 odio habuerunt in porta corripientem et loquentem perfecte abominati sunt

5:11 idcirco pro eo quod diripiebatis pauperem et praedam electam tollebatis ab eo
domos quadro lapide aedificabitis et non habitabitis in eis vineas amantissimas plantabitis
et non bibetis vinum earum

5:12 quia cognovi multa scelera vestra et fortia peccata vestra hostes iusti accipientes
munus et pauperes in porta deprimentes

5:13 ideo prudens in tempore illo tacebit quia tempus malum est

5:14 quaerite bonum et non malum ut vivatis et erit Dominus Deus exercituum vobiscum
sicut dixistis

5:15 odite malum et diligite bonum et constituite in porta iudicium si forte misereatur
Dominus Deus exercituum reliquiis Ioseph

5:16 propterea haec dicit Dominus Deus exercituum Dominator in omnibus plateis
planctus et in cunctis quae foris sunt dicetur vae vae et vocabunt agricolam ad luctum et
ad planctum eos qui sciunt plangere

5:17 et in omnibus vineis erit planctus quia pertransibo in medio tui dicit Dominus

5:18 vae desiderantibus diem Domini ad quid eam vobis dies Domini ista tenebrae et non
lux

5:19 quomodo si fugiat vir a facie leonis et occurrat ei ursus et ingrediatur domum et
innitatur manu sua super parietem et mordeat eum coluber

5:20 numquid non tenebrae dies Domini et non lux et caligo et non splendor in ea

5:21 odi et proieci festivitates vestras et non capiam odorem coetuum vestrorum

5:22 quod si adtuleritis mihi holocaustomata et munera vestra non suscipiam et vota
pinguium vestrorum non respiciam

5:23 aufer a me tumultum carminum tuorum et cantica lyrae tuae non audiam

5:24 et revelabitur quasi aqua iudicium et iustitia quasi torrens fortis

5:25 numquid hostias et sacrificium obtulistis mihi in deserto quadraginta annis domus
Israhel

5:26 et portastis tabernaculum Moloch vestro et imaginem idolorum vestrorum sidus dei
vestri quae fecistis vobis

5:27 et migrare vos faciam trans Damascum dixit Dominus Deus exercituum nomen eius

6:1 vae qui opulenti estis in Sion et confiditis in monte Samariae optimates capita
populorum ingredientes pompatice domum Israhel

6:2 transite in Chalanne et videte et ite inde in Emath magnam et descendite in Geth
Palestinorum et ad optima quaeque regna horum si latior terminus eorum termino vestro
est

6:3 qui separati estis in diem malum et adpropinquatis solio iniquitatis

6:4 qui dormitis in lectis eburneis et lascivitis in stratis vestris qui comeditis agnum de
grege et vitulos de medio armenti

6:5 qui canitis ad vocem psalterii sicut David putaverunt se habere vasa cantici

6:6 bibentes in fialis vinum et optimo unguento delibuti et nihil patiebantur super
contritione Ioseph

6:7 quapropter nunc migrabunt in capite transmigrantium et auferetur factio lascivientium

6:8 iuravit Dominus Deus in anima sua dicit Dominus Deus exercituum detestor ego
superbiam Iacob et domos eius odi et tradam civitatem cum habitatoribus suis

6:9 quod si reliqui fuerint decem viri in domo una et ipsi morientur

6:10 et tollet eum propinquus suus et conburet eum ut efferat ossa de domo et dicet ei qui
in penetrabilibus domus est numquid adhuc est apud te

6:11 et respondebit finis est et dicet ei tace et non recorderis nominis Domini

6:12 quia ecce Dominus mandabit et percutiet domum maiorem ruinis et domum
minorem scissionibus

6:13 numquid currere queunt in petris equi aut arari potest in bubalis quoniam
convertistis in amaritudinem iudicium et fructum iustitiae in absinthium

6:14 qui laetamini in nihili qui dicitis numquid non in fortitudine nostra adsumpsimus
nobis cornua

6:15 ecce enim suscitabo super vos domus Israhel dicit Dominus Deus exercituum
gentem et conterent vos ab introitu Emath usque ad torrentem Deserti

7:1 haec ostendit mihi Dominus Deus et ecce fictor lucustae in principio germinantium
serotini imbris et ecce serotinus post tonsorem regis

7:2 et factum est cum consummasset comedere herbam terrae et dixi Domine Deus
propitius esto obsecro quis suscitabit Iacob quia parvulus est

7:3 misertus est Dominus super hoc non erit dixit Dominus

7:4 haec ostendit mihi Dominus Deus et ecce vocabat iudicium ad ignem Dominus Deus
et devoravit abyssum multam et comedit simul partem

7:5 et dixi Domine Deus quiesce obsecro quis suscitabit Iacob quia parvulus est

7:6 misertus est Dominus super hoc sed et istud non erit dixit Dominus Deus

7:7 haec ostendit mihi et ecce Dominus stans super murum litum et in manu eius trulla
cementarii

7:8 et dixit Dominus ad me quid tu vides Amos et dixi trullam cementarii et dixit
Dominus ecce ego ponam trullam in medio populi mei Israhel non adiciam ultra
superinducere eum

7:9 et demolientur excelsa idoli et sanctificationes Israhel desolabuntur et consurgam
super domum Hieroboam in gladio

7:10 et misit Amasias sacerdos Bethel ad Hieroboam regem Israhel dicens rebellavit
contra te Amos in medio domus Israhel non poterit terra sustinere universos sermones
eius

7:11 haec enim dicit Amos in gladio morietur Hieroboam et Israhel captivus migrabit de
terra sua

7:12 et dixit Amasias ad Amos qui vides gradere fuge in terram Iuda et comede ibi panem
et ibi prophetabis

7:13 et in Bethel non adicies ultra ut prophetes quia sanctificatio regis est et domus regni
est

7:14 et respondit Amos et dixit ad Amasiam non sum propheta et non sum filius
prophetae sed armentarius ego sum vellicans sycomoros

7:15 et tulit me Dominus cum sequerer gregem et dixit ad me Dominus vade propheta ad
populum meum Israhel

7:16 et nunc audi verbum Domini tu dicis non prophetabis super Israhel et non stillabis
super domum idoli

7:17 propter hoc haec dicit Dominus uxor tua in civitate fornicabitur et filii tui et filiae
tuae in gladio cadent et humus tua funiculo metietur et tu in terra polluta morieris et
Israhel captivus migrabit de terra sua

8:1 haec ostendit mihi Dominus Deus et ecce uncinus pomorum

8:2 et dixit quid tu vides Amos et dixi uncinum pomorum et dixit Dominus ad me venit
finis super populum meum Israhel non adiciam ultra ut pertranseam eum

8:3 et stridebunt cardines templi in die illa dicit Dominus Deus multi morientur in omni
loco proicietur silentium

8:4 audite hoc qui conteritis pauperem et deficere facitis egenos terrae

8:5 dicentes quando transibit mensis et venundabimus merces et sabbatum et aperiemus
frumentum ut inminuamus mensuram et augeamus siclum et subponamus stateras dolosas

8:6 ut possideamus in argento egenos et pauperes pro calciamentis et quisquilias frumenti
vendamus

8:7 iuravit Dominus in superbia Iacob si oblitus fuero usque ad finem omnia opera eorum

8:8 numquid super isto non commovebitur terra et lugebit omnis habitator eius et
ascendet quasi fluvius universus et eicietur et defluet quasi rivus Aegypti

8:9 et erit in die illa dicit Dominus occidet sol meridie et tenebrescere faciam terram in
die luminis

8:10 et convertam festivitates vestras in luctum et omnia cantica vestra in planctum et
inducam super omne dorsum vestrum saccum et super omne caput calvitium et ponam
eam quasi luctum unigeniti et novissima eius quasi diem amarum

8:11 ecce dies veniunt dicit Dominus et mittam famem in terram non famem panis neque
sitim aquae sed audiendi verbum Domini

8:12 et commovebuntur a mari usque ad mare et ab aquilone usque ad orientem
circumibunt quaerentes verbum Domini et non invenient

8:13 in die illa deficient virgines pulchrae et adulescentes in siti

8:14 qui iurant in delicto Samariae et dicunt vivit deus tuus Dan et vivit via Bersabee et
cadent et non resurgent ultra

9:1 vidi Dominum stantem super altare et dixit percute cardinem et commoveantur
superliminaria avaritia enim in capite omnium et novissimum eorum in gladio interficiam
non erit fuga eis fugiet et non salvabitur ex eis qui fugerit

9:2 si descenderint usque ad infernum inde manus mea educet eos et si ascenderint usque
ad caelum inde detraham eos

9:3 et si absconditi fuerint in vertice Carmeli inde scrutans auferam eos et si celaverint se
ab oculis meis in fundo maris ibi mandabo serpenti et mordebit eos

9:4 et si abierint in captivitatem coram inimicis suis ibi mandabo gladio et occidet eos et
ponam oculos meos super eos in malum et non in bonum

9:5 et Dominus Deus exercituum qui tangit terram et tabescet et lugebunt omnes
habitantes in ea et ascendet sicut rivus omnis et defluet sicut fluvius Aegypti

9:6 qui aedificat in caelo ascensionem suam et fasciculum suum super terram fundavit
qui vocat aquas maris et effundit eas super faciem terrae Dominus nomen eius

9:7 numquid non ut filii Aethiopum vos estis mihi filii Israhel ait Dominus numquid non
Israhel ascendere feci de terra Aegypti et Palestinos de Cappadocia et Syros de Cyrene

9:8 ecce oculi Domini Dei super regnum peccans et conteram illud a facie terrae
verumtamen conterens non conteram domum Iacob dicit Dominus

9:9 ecce enim ego mandabo et concutiam in omnibus gentibus domum Israhel sicut
concutitur in cribro et non cadet lapillus super terram

9:10 in gladio morientur omnes peccatores populi mei qui dicunt non adpropinquabit et
non veniet super nos malum

9:11 in die illo suscitabo tabernaculum David quod cecidit et reaedificabo aperturas
murorum eius et ea quae corruerant instaurabo et reaedificabo eum sicut diebus antiquis

9:12 ut possideant reliquias Idumeae et omnes nationes eo quod invocatum sit nomen
meum super eos dicit Dominus faciens haec

9:13 ecce dies veniunt dicit Dominus et conprehendet arator messorem et calcator uvae
mittentem semen et stillabunt montes dulcedinem et omnes colles culti erunt

9:14 et convertam captivitatem populi mei Israhel et aedificabunt civitates desertas et
habitabunt et plantabunt vineas et bibent vinum earum et facient hortos et comedent
fructus eorum

9:15 et plantabo eos super humum suam et non evellam eos ultra de terra sua quam dedi
eis dicit Dominus Deus tuus.

[zurück zum Register der prophetischen Bücher und der Makkabäerbücher]

Abdias propheta

1:1 visio Abdiae haec dicit Dominus Deus ad Edom auditum audivimus a Domino et
legatum ad gentes misit surgite et consurgamus adversum eum in proelium

1:2 ecce parvulum te dedi in gentibus contemptibilis tu es valde

1:3 superbia cordis tui extulit te habitantem in scissuris petrae exaltantem solium suum
qui dicit in corde suo quis detrahet me in terram

1:4 si exaltatus fueris ut aquila et si inter sidera posueris nidum tuum inde detraham te
dicit Dominus

1:5 si fures introissent ad te si latrones per noctem quomodo conticuisses nonne furati
essent sufficientia sibi si vindemiatores introissent ad te numquid saltim racemos
reliquissent tibi

1:6 quomodo scrutati sunt Esau investigaverunt abscondita eius

1:7 usque ad terminum emiserunt te omnes viri foederis tui inluserunt tibi invaluerunt
adversum te viri pacis tuae qui comedunt tecum ponent insidias subter te non est
prudentia in eo

1:8 numquid non in die illa dicit Dominus perdam sapientes de Idumea et prudentiam de
monte Esau

1:9 et timebunt fortes tui a meridie ut intereat vir de monte Esau

1:10 propter interfectionem et propter iniquitatem in fratrem tuum Iacob operiet te
confusio et peribis in aeternum

1:11 in die cum stares adversus quando capiebant alieni exercitum eius et extranei
ingrediebantur portas eius et super Hierusalem mittebant sortem tu quoque eras quasi
unus ex eis

1:12 et non despicies in die fratris tui in die peregrinationis eius et non laetaberis super
filios Iuda in die perditionis eorum et non magnificabis os tuum in die angustiae

1:13 neque ingredieris portam populi mei in die ruinae eorum neque despicies et tu in
malis eius in die vastitatis illius et non emitteris adversum exercitum eius in die vastitatis
illius

1:14 neque stabis in exitibus ut interficias eos qui fugerint et non concludes reliquos eius
in die tribulationis

1:15 quoniam iuxta est dies Domini super omnes gentes sicut fecisti fiet tibi
retributionem tuam convertet in caput tuum

1:16 quomodo enim bibisti super montem sanctum meum bibent omnes gentes iugiter et
bibent et absorbent et erunt quasi non sint

1:17 et in monte Sion erit salvatio et erit sanctus et possidebit domus Iacob eos qui se
possederant

1:18 et erit domus Iacob ignis et domus Ioseph flamma et domus Esau stipula et
succendentur in eis et devorabunt eos et non erunt reliquiae domus Esau quia Dominus
locutus est

1:19 et hereditabunt hii qui ad austrum montem Esau et qui in campestribus Philisthim et
possidebunt regionem Ephraim et regionem Samariae et Beniamin possidebit Galaad

1:20 et transmigratio exercitus huius filiorum Israhel omnia Chananeorum usque ad
Saraptham et transmigratio Hierusalem quae in Bosforo est possidebit civitates austri

1:21 et ascendent salvatores in montem Sion iudicare montem Esau et erit Domino
regnum.

[zurück zum Register der prophetischen Bücher und der Makkabäerbücher]

Iona propheta

1:1 et factum est verbum Domini ad Ionam filium Amathi dicens

1:2 surge vade in Nineven civitatem grandem et praedica in ea quia ascendit malitia eius
coram me

1:3 et surrexit Iona ut fugeret in Tharsis a facie Domini et descendit Ioppen et invenit
navem euntem in Tharsis et dedit naulum eius et descendit in eam ut iret cum eis in
Tharsis a facie Domini

1:4 Dominus autem misit ventum magnum in mari et facta est tempestas magna in mari et
navis periclitabatur conteri

1:5 et timuerunt nautae et clamaverunt viri ad deum suum et miserunt vasa quae erant in
navi in mare ut adleviaretur ab eis et Iona descendit ad interiora navis et dormiebat
sopore gravi

1:6 et accessit ad eum gubernator et dixit ei quid tu sopore deprimeris surge invoca Deum
tuum si forte recogitet Deus de nobis et non pereamus

1:7 et dixit vir ad collegam suum venite et mittamus sortes et sciamus quare hoc malum
sit nobis et miserunt sortes et cecidit sors super Ionam

1:8 et dixerunt ad eum indica nobis cuius causa malum istud sit nobis quod est opus tuum
quae terra tua et quo vel ex quo populo es tu

1:9 et dixit ad eos Hebraeus ego sum et Dominum Deum caeli ego timeo qui fecit mare et
aridam

1:10 et timuerunt viri timore magno et dixerunt ad eum quid hoc fecisti cognoverunt enim
viri quod a facie Domini fugeret quia indicaverat eis

1:11 et dixerunt ad eum quid faciemus tibi et cessabit mare a nobis quia mare ibat et
intumescebat

1:12 et dixit ad eos tollite me et mittite in mare et cessabit mare a vobis scio enim ego
quoniam propter me tempestas grandis haec super vos

1:13 et remigabant viri ut reverterentur ad aridam et non valebant quia mare ibat et
intumescebat super eos

1:14 et clamaverunt ad Dominum et dixerunt quaesumus Domine ne pereamus in anima
viri istius et ne des super nos sanguinem innocentem quia tu Domine sicut voluisti fecisti

1:15 et tulerunt Ionam et miserunt in mare et stetit mare a fervore suo

1:16 et timuerunt viri timore magno Dominum et immolaverunt hostias Domino et
voverunt vota

2:1 et praeparavit Dominus piscem grandem ut degluttiret Ionam et erat Iona in ventre
piscis tribus diebus et tribus noctibus

2:2 et oravit Iona ad Dominum Deum suum de utero piscis

2:3 et dixit clamavi de tribulatione mea ad Dominum et exaudivit me de ventre inferni
clamavi et exaudisti vocem meam

2:4 et proiecisti me in profundum in corde maris et flumen circumdedit me omnes
gurgites tui et fluctus tui super me transierunt

2:5 et ego dixi abiectus sum a conspectu oculorum tuorum verumtamen rursus videbo
templum sanctum tuum

2:6 circumdederunt me aquae usque ad animam abyssus vallavit me pelagus operuit caput
meum

2:7 ad extrema montium descendi terrae vectes concluserunt me in aeternum et
sublevabis de corruptione vitam meam Domine Deus meus

2:8 cum angustiaretur in me anima mea Domini recordatus sum ut veniat ad te oratio mea
ad templum sanctum tuum

2:9 qui custodiunt vanitates frustra misericordiam suam derelinquunt

2:10 ego autem in voce laudis immolabo tibi quaecumque vovi reddam pro salute
Domino

2:11 et dixit Dominus pisci et evomuit Ionam in aridam

3:1 et factum est verbum Domini ad Ionam secundo dicens

3:2 surge vade ad Nineven civitatem magnam et praedica in ea praedicationem quam ego
loquor ad te

3:3 et surrexit Iona et abiit in Nineven iuxta verbum Domini et Nineve erat civitas magna
Dei itinere dierum trium

3:4 et coepit Iona introire in civitatem itinere diei unius et clamavit et dixit adhuc
quadraginta dies et Nineve subvertetur

3:5 et crediderunt viri ninevitae in Deo et praedicaverunt ieiunium et vestiti sunt saccis a
maiore usque ad minorem

3:6 et pervenit verbum ad regem Nineve et surrexit de solio suo et abiecit vestimentum
suum a se et indutus est sacco et sedit in cinere

3:7 et clamavit et dixit in Nineve ex ore regis et principum eius dicens homines et
iumenta et boves et pecora non gustent quicquam nec pascantur et aquam non bibant

3:8 et operiantur saccis homines et iumenta et clament ad Dominum in fortitudine et
convertatur vir a via sua mala et ab iniquitate quae est in manibus eorum

3:9 quis scit si convertatur et ignoscat Deus et revertatur a furore irae suae et non
peribimus

3:10 et vidit Deus opera eorum quia conversi sunt a via sua mala et misertus est Deus
super malitiam quam locutus fuerat ut faceret eis et non fecit

4:1 et adflictus est Iona adflictione magna et iratus est

4:2 et oravit ad Dominum et dixit obsecro Domine numquid non hoc est verbum meum
cum adhuc essem in terra mea propter hoc praeoccupavi ut fugerem in Tharsis scio enim
quia tu Deus clemens et misericors es patiens et multae miserationis et ignoscens super
malitia

4:3 et nunc Domine tolle quaeso animam meam a me quia melior est mihi mors quam
vita

4:4 et dixit Dominus putasne bene irasceris tu

4:5 et egressus est Iona de civitate et sedit contra orientem civitatis et fecit sibimet ibi
umbraculum et sedebat subter eum in umbra donec videret quid accideret civitati

4:6 et praeparavit Dominus Deus hederam et ascendit super caput Ionae ut esset umbra
super caput eius et protegeret eum laboraverat enim et laetatus est Iona super hedera
laetitia magna

4:7 et paravit Deus vermem ascensu diluculo in crastinum et percussit hederam et exaruit

4:8 et cum ortus fuisset sol praecepit Dominus vento calido et urenti et percussit sol super
caput Ionae et aestuabat et petivit animae suae ut moreretur et dixit melius est mihi mori
quam vivere

4:9 et dixit Dominus ad Ionam putasne bene irasceris tu super hederam et dixit bene
irascor ego usque ad mortem

4:10 et dixit Dominus tu doles super hederam in qua non laborasti neque fecisti ut
cresceret quae sub una nocte nata est et una nocte periit

4:11 et ego non parcam Nineve civitati magnae in qua sunt plus quam centum viginti
milia hominum qui nesciunt quid sit inter dexteram et sinistram suam et iumenta multa.

[zurück zum Register der prophetischen Bücher und der Makkabäerbücher]

Micha propheta

1:1 verbum Domini quod factum est ad Micham Morasthiten in diebus Ioatham Ahaz
Ezechiae regum Iuda quod vidit super Samariam et Hierusalem

1:2 audite populi omnes et adtendat terra et plenitudo eius et sit Dominus Deus vobis in
testem Dominus de templo sancto suo

1:3 quia ecce Dominus egreditur de loco suo et descendet et calcabit super excelsa terrae

1:4 et consumentur montes subtus eum et valles scindentur sicut cera a facie ignis sicut
aquae quae decurrunt in praeceps

1:5 in scelere Iacob omne istud et in peccatis domus Israhel quod scelus Iacob nonne
Samaria et quae excelsa Iudae nonne Hierusalem

1:6 et ponam Samariam quasi acervum lapidum in agro cum plantatur vinea et detraham
in vallem lapides eius et fundamenta eius revelabo

1:7 et omnia sculptilia eius concidentur et omnes mercedes eius conburentur igni et
omnia idola eius ponam in perditionem quia de mercedibus meretricis congregata sunt et
usque ad mercedem meretricis revertentur

1:8 super hoc plangam et ululabo vadam spoliatus et nudus faciam planctum velut
draconum et luctum quasi strutionum

1:9 quia desperata est plaga eius quia venit usque ad Iudam tetigit portam populi mei
usque ad Hierusalem

1:10 in Geth nolite adnuntiare lacrimis ne ploretis in domo Pulveris pulvere vos
conspergite

1:11 et transite vobis habitatio Pulchra confusa ignominia non est egressa quae habitat in
Exitu planctum domus Vicinae accipiet ex vobis quae stetit sibimet

1:12 quia infirmata est in bonum quae habitat in Amaritudinibus quia descendit malum a
Domino in portam Hierusalem

1:13 tumultus quadrigae stuporis habitanti Lachis principium peccati est filiae Sion quia
in te inventa sunt scelera Israhel

1:14 propterea dabit emissarios super hereditatem Geth domus Mendacii in deceptionem
regibus Israhel

1:15 adhuc heredem adducam tibi quae habitas in Maresa usque Adollam veniet gloria
Israhel

1:16 decalvare et tondere super filios deliciarum tuarum dilata calvitium tuum sicut
aquila quoniam captivi ducti sunt ex te

2:1 vae qui cogitatis inutile et operamini malum in cubilibus vestris in luce matutina
faciunt illud quoniam contra Deum est manus eorum

2:2 et concupierunt agros et violenter tulerunt et domos rapuerunt et calumniabantur
virum et domum eius virum et hereditatem eius

2:3 idcirco haec dicit Dominus ecce ego cogito super familiam istam malum unde non
auferetis colla vestra et non ambulabitis superbi quoniam tempus pessimum est

2:4 in die illa sumetur super vos parabola et cantabitur canticum cum suavitate dicentium
depopulatione vastati sumus pars populi mei commutata est quomodo recedet a me cum
revertatur qui regiones nostras dividat

2:5 propter hoc non erit tibi mittens funiculum sortis in coetu Domini

2:6 ne loquamini loquentes non stillabit super istos non conprehendet confusio

2:7 dicit domus Iacob numquid adbreviatus est spiritus Domini aut tales sunt cogitationes
eius nonne verba mea bona sunt cum eo qui recte graditur

2:8 et e contrario populus meus in adversarium consurrexit desuper tunica pallium
sustulistis eos qui transiebant simpliciter convertistis in bellum

2:9 mulieres populi mei eiecistis de domo deliciarum suarum a parvulis earum tulistis
laudem meam in perpetuum

2:10 surgite et ite quia non habetis hic requiem propter inmunditiam eius corrumpetur
putredine pessima

2:11 utinam non essem vir habens spiritum et mendacium potius loquerer stillabo tibi in
vinum et in ebrietatem et erit super quem stillatur populus iste

2:12 congregatione congregabo Iacob totum te in unum conducam reliquias Israhel
pariter ponam illum quasi gregem in ovili quasi pecus in medio caularum tumultuabuntur
a multitudine hominum

2:13 ascendet enim pandens iter ante eos divident et transibunt portam et egredientur per
eam et transibit rex eorum coram eis et Dominus in capite eorum

3:1 et dixi audite principes Iacob et duces domus Israhel numquid non vestrum est scire
iudicium

3:2 qui odio habetis bonum et diligitis malum qui violenter tollitis pelles eorum desuper
eos et carnem eorum desuper ossibus eorum

3:3 qui comederunt carnem populi mei et pellem eorum desuper excoriaverunt et ossa
eorum confregerunt et conciderunt sicut in lebete et quasi carnem in medio ollae

3:4 tunc clamabunt ad Dominum et non exaudiet eos et abscondet faciem suam ab eis in
tempore illo sicut nequiter egerunt in adinventionibus suis

3:5 haec dicit Dominus super prophetas qui seducunt populum meum qui mordent
dentibus suis et praedicant pacem et si quis non dederit in ore eorum quippiam
sanctificant super eum proelium

3:6 propterea nox vobis pro visione erit et tenebrae vobis pro divinatione et occumbet sol
super prophetas et obtenebrabitur super eos dies

3:7 et confundentur qui vident visiones et confundentur divini et operient vultus suos
omnes quia non est responsum Dei

3:8 verumtamen ego repletus sum fortitudine spiritus Domini iudicio et virtute ut
adnuntiem Iacob scelus suum et Israhel peccatum suum

3:9 audite haec principes domus Iacob et iudices domus Israhel qui abominamini
iudicium et omnia recta pervertitis

3:10 qui aedificatis Sion in sanguinibus et Hierusalem in iniquitate

3:11 principes eius in muneribus iudicabant et sacerdotes eius in mercede docebant et
prophetae eius in pecunia divinabant et super Dominum requiescebant dicentes numquid
non Dominus in medio nostrum non venient super nos mala

3:12 propter hoc causa vestri Sion quasi ager arabitur et Hierusalem quasi acervus
lapidum erit et mons templi in excelsa silvarum

4:1 et in novissimo dierum erit mons domus Domini praeparatus in vertice montium et
sublimis super colles et fluent ad eum populi

4:2 et properabunt gentes multae et dicent venite ascendamus ad montem Domini et ad
domum Dei Iacob et docebit nos de viis suis et ibimus in semitis eius quia de Sion
egredietur lex et verbum Domini de Hierusalem

4:3 et iudicabit inter populos multos et corripiet gentes fortes usque in longinquum et
concident gladios suos in vomeres et hastas suas in ligones non sumet gens adversus
gentem gladium et non discent ultra belligerare

4:4 et sedebit vir subtus vineam suam et subtus ficum suam et non erit qui deterreat quia
os Domini exercituum locutum est

4:5 quia omnes populi ambulabunt unusquisque in nomine dei sui nos autem
ambulabimus in nomine Domini Dei nostri in aeternum et ultra

4:6 in die illa dicit Dominus congregabo claudicantem et eam quam eieceram colligam et
quam adflixeram

4:7 et ponam claudicantem in reliquias et eam quae laboraverat in gentem robustam et
regnabit Dominus super eos in monte Sion ex hoc nunc et usque in aeternum

4:8 et tu turris Gregis nebulosa filiae Sion usque ad te veniet et veniet potestas prima
regnum filiae Hierusalem

4:9 nunc quare maerore contraheris numquid rex non est tibi aut consiliarius tuus periit
quia conprehendit te dolor sicut parturientem

4:10 dole et satage filia Sion quasi parturiens quia nunc egredieris de civitate et habitabis
in regione et venies usque ad Babylonem ibi liberaberis ibi redimet te Dominus de manu
inimicorum tuorum

4:11 et nunc congregatae sunt super te gentes multae quae dicunt lapidetur et aspiciat in
Sion oculus noster

4:12 ipsi autem non cognoverunt cogitationes Domini et non intellexerunt consilium eius
quia congregavit eos quasi faenum areae

4:13 surge et tritura filia Sion quia cornu tuum ponam ferreum et ungulas tuas ponam
aereas et comminues populos multos et interficiam Domino rapinas eorum et
fortitudinem eorum Domino universae terrae

5:1 nunc vastaberis filia latronis obsidionem posuerunt super nos in virga percutient
maxillam iudicis Israhel

5:2 et tu Bethleem Ephrata parvulus es in milibus Iuda ex te mihi egredietur qui sit
dominator in Israhel et egressus eius ab initio a diebus aeternitatis

5:3 propter hoc dabit eos usque ad tempus in quo parturiens pariet reliquiae fratrum eius
convertentur ad filios Israhel

5:4 et stabit et pascet in fortitudine Domini in sublimitate nominis Domini Dei sui et
convertentur quia nunc magnificabitur usque ad terminos terrae

5:5 et erit iste pax Assyrius cum venerit in terram nostram et quando calcaverit in
domibus nostris et suscitabimus super eum septem pastores et octo primates homines

5:6 et pascent terram Assur in gladio et terram Nemrod in lanceis eius et liberabit ab
Assur cum venerit in terram nostram et cum calcaverit in finibus nostris

5:7 et erunt reliquiae Iacob in medio populorum multorum quasi ros a Domino et quasi
stillae super herbam quae non expectat virum et non praestolatur filios hominum

5:8 et erunt reliquiae Iacob in gentibus in medio populorum multorum quasi leo in
iumentis silvarum et quasi catulus leonis in gregibus pecorum qui cum transierit et
conculcaverit et ceperit non est qui eruat

5:9 exaltabitur manus tua super hostes tuos et omnes inimici tui interibunt

5:10 et erit in die illa dicit Dominus auferam equos tuos de medio tui et disperdam
quadrigas tuas

5:11 et perdam civitates terrae tuae et destruam omnes munitiones tuas et auferam
maleficia de manu tua et divinationes non erunt in te

5:12 et perire faciam sculptilia tua et statuas tuas de medio tui et non adorabis ultra opera
manuum tuarum

5:13 et evellam lucos tuos de medio tui et conteram civitates tuas

5:14 et faciam in furore et in indignatione ultionem in omnibus gentibus quae non
audierunt

6:1 audite quae Dominus loquitur surge contende iudicio adversum montes et audiant
colles vocem tuam

6:2 audiant montes iudicium Domini et fortia fundamenta terrae quia iudicium Domini
cum populo suo et cum Israhel diiudicabitur

6:3 populus meus quid feci tibi et quid molestus fui tibi responde mihi

6:4 quia eduxi te de terra Aegypti et de domo servientium liberavi te et misi ante faciem
tuam Mosen et Aaron et Mariam

6:5 populus meus memento quaeso quid cogitaverit Balac rex Moab et quid responderit ei
Balaam filius Beor de Setthim usque ad Galgalam ut cognosceret iustitias Domini

6:6 quid dignum offeram Domino curvem genu Deo excelso numquid offeram ei
holocaustomata et vitulos anniculos

6:7 numquid placari potest Dominus in milibus arietum aut in multis milibus hircorum
pinguium numquid dabo primogenitum meum pro scelere meo fructum ventris mei pro
peccato animae meae

6:8 indicabo tibi o homo quid sit bonum et quid Dominus quaerat a te utique facere
iudicium et diligere misericordiam et sollicitum ambulare cum Deo tuo

6:9 vox Domini ad civitatem clamat et salus erit timentibus nomen tuum audite tribus et
quis adprobabit illud

6:10 adhuc ignis in domo impii thesauri iniquitatis et mensura minor irae plena

6:11 numquid iustificabo stateram impiam et saccelli pondera dolosa

6:12 in quibus divites eius repleti sunt iniquitate et habitantes in ea loquebantur
mendacium et lingua eorum fraudulenta in ore eorum

6:13 et ego ergo coepi percutere te perditione super peccatis tuis

6:14 tu comedes et non saturaberis et humiliatio tua in medio tui et adprehendes et non
salvabis et quos salvaveris in gladium dabo

6:15 tu seminabis et non metes tu calcabis olivam et non ungueris oleo et mustum et non
bibes vinum

6:16 et custodisti praecepta Omri et omne opus domus Achab et ambulasti in voluntatibus
eorum ut darem te in perditionem et habitantes in ea in sibilum et obprobrium populi mei
portabitis

7:1 vae mihi quia factus sum sicut qui colligit in autumno racemos vindemiae non est
botrus ad comedendum praecoquas ficus desideravit anima mea

7:2 periit sanctus de terra et rectus in hominibus non est omnes in sanguine insidiantur vir
fratrem suum venatur ad mortem

7:3 malum manuum suarum dicunt bonum princeps postulat et iudex in reddendo est et
magnus locutus est desiderium animae suae et conturbaverunt eam

7:4 qui optimus in eis est quasi paliurus et qui rectus quasi spina de sepe dies
speculationis tuae visitatio tua venit nunc erit vastitas eorum

7:5 nolite credere amico et nolite confidere in duce ab ea quae dormit in sinu tuo custodi
claustra oris tui

7:6 quia filius contumeliam facit patri filia consurgit adversus matrem suam nurus contra
socrum suam inimici hominis domestici eius

7:7 ego autem ad Dominum aspiciam expectabo Deum salvatorem meum audiet me Deus
meus

7:8 ne laeteris inimica mea super me quia cecidi consurgam cum sedero in tenebris
Dominus lux mea est

7:9 iram Domini portabo quoniam peccavi ei donec iudicet causam meam et faciat
iudicium meum educet me in lucem videbo in iustitiam eius

7:10 et aspiciet inimica mea et operietur confusione quae dicit ad me ubi est Dominus
Deus tuus oculi mei videbunt in eam nunc erit in conculcationem ut lutum platearum

7:11 dies ut aedificentur maceriae tuae in die illa longe fiet lex

7:12 in die illa et usque ad te veniet Assur et usque ad civitates munitas et a civitatibus
munitis usque ad flumen et ad mare de mari et ad montem de monte

7:13 et erit terra in desolationem propter habitatores suos et propter fructum cogitationum
eorum

7:14 pasce populum tuum in virga tua gregem hereditatis tuae habitantes solos in saltu in
medio Carmeli pascentur Basan et Galaad iuxta dies antiquos

7:15 secundum dies egressionis tuae de terra Aegypti ostendam ei mirabilia

7:16 videbunt gentes et confundentur super omni fortitudine sua ponent manus super os
aures eorum surdae erunt

7:17 lingent pulverem sicut serpens velut reptilia terrae proturbabuntur de aedibus suis
Dominum Deum nostrum desiderabunt et timebunt te

7:18 quis Deus similis tui qui aufers iniquitatem et transis peccatum reliquiarum
hereditatis tuae non inmittet ultra furorem suum quoniam volens misericordiam est

7:19 revertetur et miserebitur nostri deponet iniquitates nostras et proiciet in profundum
maris omnia peccata nostra

7:20 dabis veritatem Iacob misericordiam Abraham quae iurasti patribus nostris a diebus
antiquis.

[zurück zum Register der prophetischen Bücher und der Makkabäerbücher]

Naum propheta

1:1 onus Nineve liber visionis Naum Helcesei

1:2 Deus aemulator et ulciscens Dominus ulciscens Dominus et habens furorem ulciscens
Dominus in hostes suos et irascens ipse inimicis suis

1:3 Dominus patiens et magnus fortitudine et mundans non faciet innocentem Dominus in
tempestate et turbine viae eius et nebulae pulvis pedum eius

1:4 increpans mare et exsiccans illud et omnia flumina ad desertum deducens infirmatus
est Basan et Carmelus et flos Libani elanguit

1:5 montes commoti sunt ab eo et colles adsolati sunt et contremuit terra a facie eius et
orbis et omnes habitantes in eo

1:6 ante faciem indignationis eius quis stabit et quis resistet in ira furoris eius indignatio
eius effusa est ut ignis et petrae dissolutae sunt ab eo

1:7 bonus Dominus et confortans in die tribulationis et sciens sperantes in se

1:8 et in diluvio praetereunte consummationem faciet loci eius et inimicos eius
persequentur tenebrae

1:9 quid cogitatis contra Dominum consummationem ipse faciet non consurget duplex
tribulatio

1:10 quia sicut spinae se invicem conplectuntur sic convivium eorum pariter potantium
consumentur quasi stipula ariditate plena

1:11 ex te exivit cogitans contra Dominum malitiam mente pertractans praevaricationem

1:12 haec dicit Dominus si perfecti fuerint et ita plures sic quoque adtondentur et
pertransibit adflixi te et non adfligam te ultra

1:13 et nunc conteram virgam eius de dorso tuo et vincula tua disrumpam

1:14 et praecipiet super te Dominus non seminabitur ex nomine tuo amplius de domo Dei
tui interficiam sculptile et conflatile ponam sepulchrum tuum quia inhonoratus es

1:15 ecce super montes pedes evangelizantis et adnuntiantis pacem celebra Iuda
festivitates tuas et redde vota tua quia non adiciet ultra ut pertranseat in te Belial
universus interiit

2:1 ascendit qui dispergat coram te qui custodit obsidionem contemplare viam conforta
lumbos robora virtutem valde

2:2 quia reddidit Dominus superbiam Iacob sicut superbiam Israhel quia vastatores
dissipaverunt eos et propagines eorum corruperunt

2:3 clypeus fortium eius ignitus viri exercitus in coccineis igneae habenae currus in die
praeparationis eius et agitatores consopiti sunt

2:4 in itineribus conturbati sunt quadrigae conlisae sunt in plateis aspectus eorum quasi
lampades quasi fulgura discurrentia

2:5 recordabitur fortium suorum ruent in itineribus suis velociter ascendent muros eius et
praeparabitur umbraculum

2:6 portae fluviorum apertae sunt et templum ad solum dirutum

2:7 et miles captivus abductus est et ancillae eius minabantur gementes ut columbae
murmurantes in cordibus suis

2:8 et Nineve quasi piscina aquarum aquae eius ipsi vero fugerunt state state et non est
qui revertatur

2:9 diripite argentum diripite aurum et non est finis divitiarum ex omnibus vasis
desiderabilibus

2:10 dissipata et scissa et dilacerata et cor tabescens et dissolutio geniculorum et defectio
in cunctis renibus et facies omnium sicut nigredo ollae

2:11 ubi est habitaculum leonum et pascua catulorum leonum ad quam ivit leo ut
ingrederetur illuc catulus leonis et non est qui exterreat

2:12 leo cepit sufficienter catulis suis et necavit leaenis suis et implevit praeda speluncas
suas et cubile suum rapina

2:13 ecce ego ad te dicit Dominus exercituum et succendam usque ad fumum quadrigas
eius et leunculos tuos comedet gladius et exterminabo de terra praedam tuam et non
audietur ultra vox nuntiorum tuorum

3:1 vae civitas sanguinum universa mendacii dilaceratione plena non recedet a te rapina

3:2 vox flagelli et vox impetus rotae et equi frementis et quadrigae ferventis equitis
ascendentis

3:3 et micantis gladii et fulgurantis hastae et multitudinis interfectae et gravis ruinae nec
est finis cadaverum et corruent in corporibus suis

3:4 propter multitudinem fornicationum meretricis speciosae et gratae et habentis
maleficia quae vendidit gentes in fornicationibus suis et familias in maleficiis suis

3:5 ecce ego ad te dicit Dominus exercituum et revelabo pudenda tua in facie tua et
ostendam gentibus nuditatem tuam et regnis ignominiam tuam

3:6 et proiciam super te abominationes et contumeliis te adficiam et ponam te in
exemplum

3:7 et erit omnis qui viderit te resiliet a te et dicet vastata est Nineve quis commovebit
super te caput unde quaeram consolatorem tibi

3:8 numquid melior es ab Alexandria populorum quae habitat in fluminibus aqua in
circuitu eius cuius divitiae mare aquae muri eius

3:9 Aethiopia fortitudo et Aegyptus et non est finis Africa et Lybies fuerunt in auxilio tuo

3:10 sed et ipsa in transmigrationem ducta est in captivitatem parvuli eius elisi sunt in
capite omnium viarum et super inclitos eius miserunt sortem et omnes optimates eius
confixi sunt in conpedibus

3:11 et tu ergo inebriaberis eris despecta et tu quaeres auxilium ab inimico

3:12 omnes munitiones tuae sicuti ficus cum grossis suis si concussae fuerint cadent in os
comedentis

3:13 ecce populus tuus mulieres in medio tui inimicis tuis adapertione pandentur portae
terrae tuae devorabit ignis vectes tuos

3:14 aquam propter obsidionem hauri tibi extrue munitiones tuas intra in lutum et calca
subigens tene laterem

3:15 ibi comedet te ignis peribis gladio devorabit te ut bruchus congregare ut bruchus
multiplicare ut lucusta

3:16 plures fecisti negotiationes tuas quam stellae sunt caeli bruchus expansus est et
avolavit

3:17 custodes tui quasi lucustae et parvuli tui quasi lucustae lucustarum quae considunt in
sepibus in die frigoris sol ortus est et avolaverunt et non est cognitus locus earum ubi
fuerint

3:18 dormitaverunt pastores tui rex Assur sepelientur principes tui latitavit populus tuus
in montibus et non est qui congreget

3:19 non est obscura contritio tua pessima est plaga tua omnes qui audierunt auditionem
tuam conpresserunt manum super te quia super quem non transiit malitia tua semper.

[zurück zum Register der prophetischen Bücher und der Makkabäerbücher]

Abacuc propheta

1:1 onus quod vidit Abacuc propheta

1:2 usquequo Domine clamabo et non exaudies vociferabor ad te vim patiens et non
salvabis

1:3 quare ostendisti mihi iniquitatem et laborem videre praeda et iniustitia contra me et
factum est iudicium et contradictio potentior

1:4 propter hoc lacerata est lex et non pervenit usque ad finem iudicium quia impius
praevalet adversus iustum propterea egreditur iudicium perversum

1:5 aspicite in gentibus et videte et admiramini et obstupescite quia opus factum est in
diebus vestris quod nemo credet cum narrabitur

1:6 quia ecce ego suscitabo Chaldeos gentem amaram et velocem ambulantem super
latitudinem terrae ut possideat tabernacula non sua

1:7 horribilis et terribilis est ex semet ipsa iudicium et onus eius egredietur

1:8 leviores pardis equi eius et velociores lupis vespertinis et diffundentur equites eius
equites namque eius de longe venient volabunt quasi aquila festinans ad comedendum

1:9 omnes ad praedam venient facies eorum ventus urens et congregabit quasi harenam
captivitatem

1:10 et ipse de regibus triumphabit et tyranni ridiculi eius erunt ipse super omnem
munitionem ridebit et conportabit aggerem et capiet eam

1:11 tunc mutabitur spiritus et pertransibit et corruet haec est fortitudo eius dei sui

1:12 numquid non tu a principio Domine Deus meus Sancte meus et non moriemur
Domine in iudicium posuisti eum et fortem ut corriperes fundasti eum

1:13 mundi sunt oculi tui ne videas malum et respicere ad iniquitatem non poteris quare
non respicis super inique agentes et taces devorante impio iustiorem se

1:14 et facies homines quasi pisces maris et quasi reptile non habens principem

1:15 totum in hamo sublevavit traxit illud in sagena sua et congregavit in rete suo super
hoc laetabitur et exultabit

1:16 propterea immolabit sagenae suae et sacrificabit reti suo quia in ipsis incrassata est
pars eius et cibus eius electus

1:17 propter hoc ergo expandit sagenam suam et semper interficere gentes non parcet

2:1 super custodiam meam stabo et figam gradum super munitionem et contemplabor ut
videam quid dicatur mihi et quid respondeam ad arguentem me

2:2 et respondit mihi Dominus et dixit scribe visum et explana eum super tabulas ut
percurrat qui legerit eum

2:3 quia adhuc visus procul et apparebit in finem et non mentietur si moram fecerit
expecta illum quia veniens veniet et non tardabit

2:4 ecce qui incredulus est non erit recta anima eius in semet ipso iustus autem in fide sua
vivet

2:5 et quomodo vinum potantem decipit sic erit vir superbus et non decorabitur qui
dilatavit quasi infernus animam suam et ipse quasi mors et non adimpletur et congregabit
ad se omnes gentes et coacervabit ad se omnes populos

2:6 numquid non omnes isti super eum parabolam sument et loquellam enigmatum eius et
dicetur vae ei qui multiplicat non sua usquequo et adgravat contra se densum lutum

2:7 numquid non repente consurgent qui mordeant te et suscitabuntur lacerantes te et eris
in rapinam eis

2:8 quia tu spoliasti gentes multas spoliabunt te omnes qui reliqui fuerint de populis
propter sanguinem hominis et iniquitatem terrae civitatis et omnium habitantium in ea

2:9 vae qui congregat avaritiam malam domui suae ut sit in excelso nidus eius et liberari
se putat de manu mali

2:10 cogitasti confusionem domui tuae concidisti populos multos et peccavit anima tua

2:11 quia lapis de pariete clamabit et lignum quod inter iuncturas aedificiorum est
respondebit

2:12 vae qui aedificat civitatem in sanguinibus et praeparat urbem in iniquitate

2:13 numquid non haec a Domino sunt exercituum laborabunt enim populi in multo igni
et gentes in vacuum et deficient

2:14 quia replebitur terra ut cognoscat gloriam Domini quasi aquae operientes mare

2:15 vae qui potum dat amico suo mittens fel suum et inebrians ut aspiciat nuditatem eius

2:16 repletus est ignominia pro gloria bibe tu quoque et consopire circumdabit te calix
dexterae Domini et vomitus ignominiae super gloriam tuam

2:17 quia iniquitas Libani operiet te et vastitas animalium deterrebit eos de sanguinibus
hominis et iniquitate terrae et civitatis et omnium habitantium in ea

2:18 quid prodest sculptile quia sculpsit illud fictor suus conflatile et imaginem falsam
quia speravit in figmento fictor eius ut faceret simulacra muta

2:19 vae qui dicit ligno expergiscere surge lapidi tacenti numquid ipse docere poterit ecce
iste coopertus est auro et argento et omnis spiritus non est in visceribus eius

2:20 Dominus autem in templo sancto suo sileat a facie eius omnis terra

3:1 oratio Abacuc prophetae pro ignorationibus

3:2 Domine audivi auditionem tuam et timui Domine opus tuum in medio annorum
vivifica illud in medio annorum notum facies cum iratus fueris misericordiae recordaberis

3:3 Deus ab austro veniet et Sanctus de monte Pharan semper operuit caelos gloria eius et
laudis eius plena est terra

3:4 splendor eius ut lux erit cornua in manibus eius ibi abscondita est fortitudo eius

3:5 ante faciem eius ibit mors et egredietur diabolus ante pedes eius

3:6 stetit et mensus est terram aspexit et dissolvit gentes et contriti sunt montes saeculi
incurvati sunt colles mundi ab itineribus aeternitatis eius

3:7 pro iniquitate vidi tentoria Aethiopiae turbabuntur pelles terrae Madian

3:8 numquid in fluminibus iratus es Domine aut in fluminibus furor tuus vel in mari
indignatio tua quia ascendes super equos tuos et quadrigae tuae salvatio

3:9 suscitans suscitabis arcum tuum iuramenta tribubus quae locutus es semper fluvios
scindes terrae

3:10 viderunt te et doluerunt montes gurges aquarum transiit dedit abyssus vocem suam
altitudo manus suas levavit

3:11 sol et luna steterunt in habitaculo suo in luce sagittarum tuarum ibunt in splendore
fulgurantis hastae tuae

3:12 in fremitu conculcabis terram in furore obstupefacies gentes

3:13 egressus es in salutem populi tui in salutem cum christo tuo percussisti caput de
domo impii denudasti fundamentum usque ad collum semper

3:14 maledixisti sceptris eius capiti bellatorum eius venientibus ut turbo ad dispergendum
me exultatio eorum sicut eius qui devorat pauperem in abscondito

3:15 viam fecisti in mari equis tuis in luto aquarum multarum

3:16 audivi et conturbatus est venter meus ad vocem contremuerunt labia mea ingrediatur
putredo in ossibus meis et subter me scateat ut requiescam in die tribulationis ut
ascendam ad populum accinctum nostrum

3:17 ficus enim non florebit et non erit germen in vineis mentietur opus olivae et arva non
adferent cibum abscidetur de ovili pecus et non erit armentum in praesepibus

3:18 ego autem in Domino gaudebo exultabo in Deo Iesu meo

3:19 Dominus Deus fortitudo mea et ponet pedes meos quasi cervorum et super excelsa
mea deducet me victori in psalmis canentem.

[zurück zum Register der prophetischen Bücher und der Makkabäerbücher]

Sofonias propheta

1:1 verbum Domini quod factum est ad Sofoniam filium Chusi filium Godoliae filii
Amariae filii Ezechiae in diebus Iosiae filii Amon regis Iuda

1:2 congregans congregabo omnia a facie terrae dicit Dominus

1:3 congregans hominem et pecus congregans volatile caeli et pisces maris et ruinae
impiorum erunt et disperdam homines a facie terrae dicit Dominus

1:4 et extendam manum meam super Iudam et super omnes habitantes Hierusalem et
disperdam de loco hoc reliquias Baal et nomina aedituorum cum sacerdotibus

1:5 et eos qui adorant super tecta militiam caeli et adorant et iurant in Domino et iurant in
Melchom

1:6 et qui avertuntur de post tergum Domini et qui non quaesierunt Dominum nec
investigaverunt eum

1:7 silete a facie Domini Dei quia iuxta est dies Domini quia praeparavit Dominus
hostiam sanctificavit vocatos suos

1:8 et erit in die hostiae Domini visitabo super principes et super filios regis et super
omnes qui induti sunt veste peregrina

1:9 et visitabo omnem qui arroganter ingreditur super limen in die illa qui conplent
domum Domini Dei sui iniquitate et dolo

1:10 et erit in die illa dicit Dominus vox clamoris a porta Piscium et ululatus a secunda et
contritio magna a collibus

1:11 ululate habitatores pilae conticuit omnis populus Chanaan disperierunt omnes
involuti argento

1:12 et erit in tempore illo scrutabor Hierusalem in lucernis et visitabo super viros defixos
in fecibus suis qui dicunt in cordibus suis non faciet bene Dominus et non faciet male

1:13 et erit fortitudo eorum in direptionem et domus eorum in desertum et aedificabunt
domos et non habitabunt et plantabunt vineas et non bibent vinum earum

1:14 iuxta est dies Domini magnus iuxta et velox nimis vox diei Domini amara
tribulabitur ibi fortis

1:15 dies irae dies illa dies tribulationis et angustiae dies calamitatis et miseriae dies
tenebrarum et caliginis dies nebulae et turbinis

1:16 dies tubae et clangoris super civitates munitas et super angulos excelsos

1:17 et tribulabo homines et ambulabunt ut caeci quia Domino peccaverunt et effundetur
sanguis eorum sicut humus et corpus eorum sicut stercora

1:18 sed et argentum eorum et aurum eorum non poterit liberare eos in die irae Domini in
igne zeli eius devorabitur omnis terra quia consummationem cum festinatione faciet
cunctis habitantibus terram

2:1 convenite congregamini gens non amabilis

2:2 priusquam pariat iussio quasi pulverem transeuntem diem antequam veniat super vos
ira furoris Domini antequam veniat super vos dies furoris Domini

2:3 quaerite Dominum omnes mansueti terrae qui iudicium eius estis operati quaerite
iustum quaerite mansuetum si quo modo abscondamini in die furoris Domini

2:4 quia Gaza destructa erit et Ascalon in desertum Azotum in meridie eicient et Accaron
eradicabitur

2:5 vae qui habitatis funiculum maris gens perditorum verbum Domini super vos
Chanaan terra Philisthinorum et disperdam te ita ut non sit inhabitator

2:6 et erit funiculus maris requies pastorum et caulae pecorum

2:7 et erit funiculus eius qui remanserit de domo Iuda ibi pascentur in domibus Ascalonis
ad vesperam requiescent quia visitabit eos Dominus Deus eorum et avertet captivitatem
eorum

2:8 audivi obprobrium Moab et blasphemias filiorum Ammon quae exprobraverunt
populo meo et magnificati sunt super terminos eorum

2:9 propterea vivo ego dicit Dominus exercituum Deus Israhel quia Moab ut Sodoma erit
et filii Ammon quasi Gomorra siccitas spinarum et acervi salis et desertum usque in
aeternum reliquiae populi mei diripient illos residui gentis meae possidebunt eos

2:10 hoc eis eveniet pro superbia sua quia blasphemaverunt et magnificati sunt super
populum Domini exercituum

2:11 horribilis Dominus super eos et adtenuabit omnes deos terrae et adorabunt eum vir
de loco suo omnes insulae gentium

2:12 sed et vos Aethiopes interfecti gladio meo eritis

2:13 et extendet manum suam super aquilonem et perdet Assur et ponet speciosam in
solitudinem et in invium et quasi desertum

2:14 et accubabunt in medio eius greges omnes bestiae gentium et onocrotalus et ericius
in liminibus eius morabuntur vox cantantis in fenestra corvus in superliminari quoniam
adtenuabo robur eius

2:15 haec est civitas gloriosa habitans in confidentia quae dicebat in corde suo ego sum et
extra me non est alia amplius quomodo facta est in desertum cubile bestiae omnis qui
transit per eam sibilabit et movebit manum suam

3:1 vae provocatrix et redempta civitas columba

3:2 non audivit vocem et non suscepit disciplinam in Domino non est confisa ad Deum
suum non adpropiavit

3:3 principes eius in medio eius quasi leones rugientes iudices eius lupi vespere non
relinquebant in mane

3:4 prophetae eius vesani viri infideles sacerdotes eius polluerunt sanctum iniuste egerunt
contra legem

3:5 Dominus iustus in medio eius non faciet iniquitatem mane mane iudicium suum dabit
in luce et non abscondetur nescivit autem iniquus confusionem

3:6 disperdi gentes et dissipati sunt anguli earum desertas feci vias eorum dum non est
qui transeat desolatae sunt civitates eorum non remanente viro nec ullo habitatore

3:7 dixi attamen timebis me suscipies disciplinam et non peribit habitaculum eius propter
omnia in quibus visitavi eam verumtamen diluculo surgentes corruperunt omnes
cogitationes suas

3:8 quapropter expecta me dicit Dominus in die resurrectionis meae in futurum quia
iudicium meum ut congregem gentes et colligam regna ut effundam super eas
indignationem meam omnem iram furoris mei in igne enim zeli mei devorabitur omnis
terra

3:9 quia tunc reddam populis labium electum ut vocent omnes in nomine Domini et
serviant ei umero uno

3:10 ultra flumina Aethiopiae inde supplices mei filii dispersorum meorum deferent
munus mihi

3:11 in die illa non confunderis super cunctis adinventionibus tuis quibus praevaricata es
in me quia tunc auferam de medio tui magniloquos superbiae tuae et non adicies exaltari
amplius in monte sancto meo

3:12 et derelinquam in medio tui populum pauperem et egenum et sperabunt in nomine
Domini

3:13 reliquiae Israhel non facient iniquitatem nec loquentur mendacium et non invenietur
in ore eorum lingua dolosa quoniam ipsi pascentur et accubabunt et non erit qui exterreat

3:14 lauda filia Sion iubilate Israhel laetare et exulta in omni corde filia Hierusalem

3:15 abstulit Dominus iudicium tuum avertit inimicos tuos rex Israhel Dominus in medio
tui non timebis malum ultra

3:16 in die illa dicetur Hierusalem noli timere Sion non dissolvantur manus tuae

3:17 Dominus Deus tuus in medio tui Fortis ipse salvabit gaudebit super te in laetitia
silebit in dilectione tua exultabit super te in laude

3:18 nugas qui a lege recesserant congregabo quia ex te erant ut non ultra habeas super
eis obprobrium

3:19 ecce ego interficiam omnes qui adflixerunt te in tempore illo et salvabo
claudicantem et eam quae eiecta fuerat congregabo et ponam eos in laudem et in nomen
in omni terra confusionis eorum

3:20 in tempore illo quo adducam vos et in tempore quo congregabo vos dabo enim vos
in nomen et in laudem omnibus populis terrae cum convertero captivitatem vestram
coram oculis vestris dicit Dominus.

[zurück zum Register der prophetischen Bücher und der Makkabäerbücher]

Aggeus propheta

1:1 in anno secundo Darii regis in mense sexto in die una mensis factum est verbum
Domini in manu Aggei prophetae ad Zorobabel filium Salathihel ducem Iuda et ad Iesum
filium Iosedech sacerdotem magnum dicens

1:2 haec ait Dominus exercituum dicens populus iste dicit nondum venit tempus domus
Domini aedificandae

1:3 et factum est verbum Domini in manu Aggei prophetae dicens

1:4 numquid tempus vobis est ut habitetis in domibus laqueatis et domus ista deserta

1:5 et nunc haec dicit Dominus exercituum ponite corda vestra super vias vestras

1:6 seminastis multum et intulistis parum comedistis et non estis satiati bibistis et non
estis inebriati operuistis vos et non estis calefacti et qui mercedes congregavit misit eas in
sacculum pertusum

1:7 haec dicit Dominus exercituum ponite corda vestra super vias vestras

1:8 ascendite in montem portate lignum et aedificate domum et acceptabilis mihi erit et
glorificabor dicit Dominus

1:9 respexistis ad amplius et ecce factum est minus et intulistis in domum et exsuflavi
illud quam ob causam dicit Dominus exercituum quia domus mea deserta est et vos
festinatis unusquisque in domum suam

1:10 propter hoc super vos prohibiti sunt caeli ne darent rorem et terra prohibita est ne
daret germen suum

1:11 et vocavi siccitatem super terram et super montes et super triticum et super vinum et
super oleum et quaecumque profert humus et super homines et super iumenta et super
omnem laborem manuum

1:12 et audivit Zorobabel filius Salathihel et Iesus filius Iosedech sacerdos magnus et
omnes reliquiae populi vocem Dei sui et verba Aggei prophetae sicut misit eum Dominus
Deus eorum ad ipsos et timuit populus a facie Domini

1:13 et dixit Aggeus nuntius Domini de nuntiis Domini populo dicens ego vobiscum dicit
Dominus

1:14 et suscitavit Dominus spiritum Zorobabel filii Salathihel ducis Iuda et spiritum Iesu
filii Iosedech sacerdotis magni et spiritum reliquorum de omni populo et ingressi sunt et
faciebant opus in domo Domini exercituum Dei sui

2:1 in die vicesima et quarta mensis in sexto mense in anno secundo Darii regis

2:2 in septimo mense vicesima et prima mensis factum est verbum Domini in manu
Aggei prophetae dicens

2:3 loquere ad Zorobabel filium Salathihel ducem Iuda et ad Iesum filium Iosedech
sacerdotem magnum et ad reliquos populi dicens

2:4 quis in vobis est derelictus qui vidit domum istam in gloria sua prima et quid vos
videtis hanc nunc numquid non ita est quasi non sit in oculis vestris

2:5 et nunc confortare Zorobabel dicit Dominus et confortare Iesu fili Iosedech sacerdos
magne et confortare omnis popule terrae dicit Dominus exercituum et facite quoniam ego
vobiscum sum dicit Dominus exercituum

2:6 verbum quod placui vobiscum cum egrederemini de terra Aegypti et spiritus meus
erit in medio vestrum nolite timere

2:7 quia haec dicit Dominus exercituum adhuc unum modicum est et ego commovebo
caelum et terram et mare et aridam

2:8 et movebo omnes gentes et veniet desideratus cunctis gentibus et implebo domum
istam gloria dicit Dominus exercituum

2:9 meum est argentum et meum est aurum dicit Dominus exercituum

2:10 magna erit gloria domus istius novissimae plus quam primae dicit Dominus
exercituum et in loco isto dabo pacem dicit Dominus exercituum

2:11 in vicesima et quarta noni mensis in anno secundo Darii factum est verbum Domini
ad Aggeum prophetam dicens

2:12 haec dicit Dominus exercituum interroga sacerdotes legem dicens

2:13 si tulerit homo carnem sanctificatam in ora vestimenti sui et tetigerit de summitate
eius panem aut pulmentum aut vinum aut oleum aut omnem cibum numquid
sanctificabitur respondentes autem sacerdotes dixerunt non

2:14 et dixit Aggeus si tetigerit pollutus in anima ex omnibus his numquid
contaminabitur et responderunt sacerdotes et dixerunt contaminabitur

2:15 et respondit Aggeus et dixit sic populus iste et sic gens ista ante faciem meam dicit
Dominus et sic omne opus manuum eorum et omnia quae obtulerint ibi contaminata erunt

2:16 et nunc ponite corda vestra a die hac et supra antequam poneretur lapis super
lapidem in templo Domini

2:17 cum accederetis ad acervum viginti modiorum et fierent decem intraretis ad torcular
ut exprimeretis quinquaginta lagoenas et fiebant viginti

2:18 percussi vos vento urente et aurugine et grandine omnia opera manuum vestrarum et
non fuit in vobis qui reverteretur ad me dicit Dominus

2:19 ponite corda vestra ex die ista et in futurum a die vicesima et quarta noni mensis a
die qua fundamenta iacta sunt templi Domini ponite super cor vestrum

2:20 numquid iam semen in germine est et adhuc vinea et ficus et malogranatum et
lignum olivae non floruit ex die ista benedicam

2:21 et factum est verbum Domini secundo ad Aggeum in vicesima et quarta mensis
dicens

2:22 loquere ad Zorobabel ducem Iuda dicens ego movebo caelum pariter et terram

2:23 et subvertam solium regnorum et conteram fortitudinem regni gentium et subvertam
quadrigam et ascensorem eius et descendent equi et ascensores eorum vir in gladio fratris
sui

2:24 in die illo dicit Dominus exercituum adsumam te Zorobabel fili Salathihel serve
meus dicit Dominus et ponam te quasi signaculum quia te elegi dicit Dominus
exercituum.

[zurück zum Register der prophetischen Bücher und der Makkabäerbücher]

Zaccharias propheta

1:1 in mense octavo in anno secundo Darii factum est verbum Domini ad Zacchariam
filium Barachiae filium Addo prophetam dicens

1:2 iratus est Dominus super patres vestros iracundia

1:3 et dices ad eos haec dicit Dominus exercituum convertimini ad me ait Dominus
exercituum et convertar ad vos dicit Dominus exercituum

1:4 ne sitis sicut patres vestri ad quos clamabant prophetae priores dicentes haec dicit
Dominus exercituum convertimini de viis vestris malis et cogitationibus vestris pessimis
et non audierunt neque adtenderunt ad me dicit Dominus

1:5 patres vestri ubi sunt et prophetae numquid in sempiternum vivent

1:6 verumtamen verba mea et legitima mea quae mandavi servis meis prophetis numquid
non conprehenderunt patres vestros et conversi sunt et dixerunt sicut cogitavit Dominus
exercituum facere nobis secundum vias nostras et secundum adinventiones nostras fecit
nobis

1:7 in die vicesima et quarta undecimo mense sabath in anno secundo Darii factum est
verbum Domini ad Zacchariam filium Barachiae filium Addo prophetam dicens

1:8 vidi per noctem et ecce vir ascendens super equum rufum et ipse stabat inter myrteta
quae erant in profundo et post eum equi rufi varii et albi

1:9 et dixi quid sunt isti domine mi et dixit ad me angelus qui loquebatur in me ego
ostendam tibi quid sint haec

1:10 et respondit vir qui stabat inter myrteta et dixit isti sunt quos misit Dominus ut
perambularent terram

1:11 et responderunt angelo Domini qui stabat inter myrteta et dixerunt perambulavimus
terram et ecce omnis terra habitatur et quiescit

1:12 et respondit angelus Domini et dixit Domine exercituum usquequo tu non
misereberis Hierusalem et urbium Iuda quibus iratus es iste septuagesimus annus est

1:13 et respondit Dominus angelo qui loquebatur in me verba bona verba consolatoria

1:14 et dixit ad me angelus qui loquebatur in me clama dicens haec dicit Dominus
exercituum zelatus sum Hierusalem et Sion zelo magno

1:15 et ira magna ego irascor super gentes opulentas quia ego iratus sum parum ipsi vero
adiuverunt in malum

1:16 propterea haec dicit Dominus revertar ad Hierusalem in misericordiis domus mea
aedificabitur in ea ait Dominus exercituum et perpendiculum extendetur super
Hierusalem

1:17 adhuc clama dicens haec dicit Dominus exercituum adhuc affluent civitates meae
bonis et consolabitur Dominus adhuc Sion et eliget adhuc Hierusalem

1:18 et levavi oculos meos et vidi et ecce quattuor cornua

1:19 et dixi ad angelum qui loquebatur in me quid sunt haec et dixit ad me haec sunt
cornua quae ventilaverunt Iudam et Israhel et Hierusalem

1:20 et ostendit mihi Dominus quattuor fabros

1:21 et dixi quid isti veniunt facere qui ait dicens haec sunt cornua quae ventilaverunt
Iudam per singulos viros et nemo eorum levavit caput suum et venerunt isti deterrere ea
ut deiciant cornua gentium quae levaverunt cornu super terram Iuda ut dispergerent eam

2:1 et levavi oculos meos et vidi et ecce vir et in manu eius funiculus mensorum

2:2 et dixi quo tu vadis et dixit ad me ut metiar Hierusalem et videam quanta sit latitudo
eius et quanta longitudo eius

2:3 et ecce angelus qui loquebatur in me egrediebatur et angelus alius egrediebatur in
occursum eius

2:4 et dixit ad eum curre loquere ad puerum istum dicens absque muro habitabitur
Hierusalem prae multitudine hominum et iumentorum in medio eius

2:5 et ego ero ei ait Dominus murus ignis in circuitu et in gloria ero in medio eius

2:6 o o fugite de terra aquilonis dicit Dominus quoniam in quattuor ventos caeli dispersi
vos dicit Dominus

2:7 o Sion fuge quae habitas apud filiam Babylonis

2:8 quia haec dicit Dominus exercituum post gloriam misit me ad gentes quae
spoliaverunt vos qui enim tetigerit vos tangit pupillam oculi eius

2:9 quia ecce ego levo manum meam super eos et erunt praedae his qui serviebant sibi et
cognoscetis quia Dominus exercituum misit me

2:10 lauda et laetare filia Sion quia ecce ego venio et habitabo in medio tui ait Dominus

2:11 et adplicabuntur gentes multae ad Dominum in die illa et erunt mihi in populum et
habitabo in medio tui et scies quia Dominus exercituum misit me ad te

2:12 et possidebit Dominus Iudam partem suam in terra sanctificata et eliget adhuc
Hierusalem

2:13 sileat omnis caro a facie Domini quia consurrexit de habitaculo sancto suo

3:1 et ostendit mihi Iesum sacerdotem magnum stantem coram angelo Domini et Satan
stabat a dextris eius ut adversaretur ei

3:2 et dixit Dominus ad Satan increpet Dominus in te Satan et increpet Dominus in te qui
elegit Hierusalem numquid non iste torris est erutus de igne

3:3 et Iesus erat indutus vestibus sordidis et stabat ante faciem angeli

3:4 qui respondit et ait ad eos qui stabant coram se dicens auferte vestimenta sordida ab
eo et dixit ad eum ecce abstuli a te iniquitatem tuam et indui te mutatoriis

3:5 et dixit ponite cidarim mundam super caput eius et posuerunt cidarim mundam super
caput eius et induerunt eum vestibus et angelus Domini stabat

3:6 et contestabatur angelus Domini Iesum dicens

3:7 haec dicit Dominus exercituum si in viis meis ambulaveris et custodiam meam
custodieris tu quoque iudicabis domum meam et custodies atria mea et dabo tibi
ambulantes de his qui nunc hic adsistunt

3:8 audi Iesu sacerdos magne tu et amici tui qui habitant coram te quia viri portendentes
sunt ecce enim ego adducam servum meum orientem

3:9 quia ecce lapis quem dedi coram Iesu super lapidem unum septem oculi sunt ecce ego
celabo sculpturam eius ait Dominus exercituum et auferam iniquitatem terrae illius in die
una

3:10 in die illa dicit Dominus exercituum vocabit vir amicum suum subter vineam et
subter ficum

4:1 et reversus est angelus qui loquebatur in me et suscitavit me quasi virum qui
suscitatur de somno suo

4:2 et dixit ad me quid tu vides et dixi vidi et ecce candelabrum aureum totum et lampas
eius super caput ipsius et septem lucernae eius super illud septem et septem infusoria
lucernis quae erant super caput illius

4:3 et duae olivae super illud una a dextris lampadis et una a sinistris eius

4:4 et respondi et aio ad angelum qui loquebatur in me dicens quid sunt haec domine mi

4:5 et respondit angelus qui loquebatur in me et dixit ad me numquid nescis quid sunt
haec et dixi non domine mi

4:6 et respondit et ait ad me dicens hoc est verbum Domini ad Zorobabel dicens non in
exercitu nec in robore sed in spiritu meo dicit Dominus exercituum

4:7 quis tu mons magne coram Zorobabel in planum et educet lapidem primarium et
exaequabit gratiam gratiae eius

4:8 et factum est verbum Domini ad me dicens

4:9 manus Zorobabel fundaverunt domum istam et manus eius perficient eam et scietis
quia Dominus exercituum misit me ad vos

4:10 quis enim despexit dies parvos et laetabuntur et videbunt lapidem stagneum in manu
Zorobabel septem isti oculi Domini qui discurrunt in universa terra

4:11 et respondi et dixi ad eum quid sunt duae olivae istae ad dextram candelabri et ad
sinistram eius

4:12 et respondi secundo et dixi ad eum quid sunt duae spicae olivarum quae sunt iuxta
duo rostra aurea in quibus sunt suffusoria ex auro

4:13 et ait ad me dicens numquid nescis quid sunt haec et dixi non domine

4:14 et dixit isti duo filii olei qui adsistunt Dominatori universae terrae

5:1 et conversus sum et levavi oculos meos et vidi et ecce volumen volans

5:2 et dixit ad me quid tu vides et dixi ego video volumen volans longitudo eius viginti
cubitorum et latitudo eius decem cubitorum

5:3 et dixit ad me haec est maledictio quae egreditur super faciem omnis terrae quia
omnis fur sicut ibi scriptum est iudicabitur et omnis iurans ex hoc similiter iudicabitur

5:4 educam illud dicit Dominus exercituum et veniet ad domum furis et ad domum
iurantis in nomine meo mendaciter et commorabitur in medio domus eius et consumet
eam et ligna eius et lapides eius

5:5 et egressus est angelus qui loquebatur in me et dixit ad me leva oculos tuos et vide
quid est hoc quod egreditur

5:6 et dixi quidnam est et ait haec est amphora egrediens et dixit haec est oculus eorum in
universa terra

5:7 et ecce talentum plumbi portabatur et ecce mulier una sedens in medio amphorae

5:8 et dixit haec est impietas et proiecit eam in medio amphorae et misit massam
plumbeam in os eius

5:9 et levavi oculos meos et vidi et ecce duae mulieres egredientes et spiritus in alis
earum et habebant alas quasi alas milvi et levaverunt amphoram inter terram et caelum

5:10 et dixi ad angelum qui loquebatur in me quo istae deferunt amphoram

5:11 et dixit ad me ut aedificetur ei domus in terra Sennaar et stabiliatur et ponatur ibi
super basem suam

6:1 et conversus sum et levavi oculos meos et vidi et ecce quattuor quadrigae egredientes
de medio duorum montium et montes montes aerei

6:2 in quadriga prima equi rufi et in quadriga secunda equi nigri

6:3 et in quadriga tertia equi albi et in quadriga quarta equi varii fortes

6:4 et respondi et dixi ad angelum qui loquebatur in me quid sunt haec domine mi

6:5 et respondit angelus et ait ad me isti sunt quattuor venti caeli qui egrediuntur ut stent
coram Dominatore omnis terrae

6:6 in quo erant equi nigri egrediebantur in terra aquilonis et albi egressi sunt post eos et
varii egressi sunt ad terram austri

6:7 qui autem erant robustissimi exierunt et quaerebant ire et discurrere per omnem
terram et dixit ite perambulate terram et perambulaverunt terram

6:8 et vocavit me et locutus est ad me dicens ecce qui egrediuntur in terram aquilonis
requiescere fecerunt spiritum meum in terra aquilonis

6:9 et factum est verbum Domini ad me dicens

6:10 sume a transmigratione ab Oldai et a Tobia et ab Idaia et venies tu in die illa et
intrabis domum Iosiae filii Sofoniae qui venerunt de Babylone

6:11 et sumes argentum et aurum et facies coronas et pones in capite Iesu filii Iosedech
sacerdotis magni

6:12 et loqueris ad eum dicens haec ait Dominus exercituum dicens ecce vir Oriens
nomen eius et subter eum orietur et aedificabit templum Domino

6:13 et ipse extruet templum Domino et ipse portabit gloriam et sedebit et dominabitur
super solio suo et erit sacerdos super solio suo et consilium pacis erit inter duos illos

6:14 et coronae erunt Helem et Tobiae et Idaiae et Hen filio Sofoniae memoriale in
templo Domini

6:15 et qui procul sunt venient et aedificabunt in templo Domini et scietis quia Dominus
exercituum misit me ad vos erit autem hoc si auditu audieritis vocem Domini Dei vestri

7:1 et factum est in anno quarto Darii regis factum est verbum Domini ad Zacchariam in
quarta mensis noni qui est casleu

7:2 et miserunt ad domum Dei Sarasar et Rogomelech et viri qui erant cum eo ad
deprecandam faciem Domini

7:3 ut dicerent sacerdotibus domus Domini exercituum et prophetis loquentes numquid
flendum mihi est in mense quinto vel sanctificare me debeo sicuti feci iam multis annis

7:4 et factum est verbum Domini exercituum ad me dicens

7:5 loquere ad omnem populum terrae et ad sacerdotes dicens cum ieiunaretis et
plangeretis in quinto et septimo per hos septuaginta annos numquid ieiunium ieiunastis
mihi

7:6 et cum comedistis et cum bibistis numquid non vobis comedistis et vobismet ipsis
bibistis

7:7 numquid non sunt verba quae locutus est Dominus in manu prophetarum priorum
cum adhuc Hierusalem habitaretur et esset opulenta ipsa et urbes in circuitu eius et ad
austrum et in campestribus habitaretur

7:8 et factum est verbum Domini ad Zacchariam dicens

7:9 haec ait Dominus exercituum dicens iudicium verum iudicate et misericordiam et
miserationes facite unusquisque cum fratre suo

7:10 et viduam et pupillum et advenam et pauperem nolite calumniari et malum vir fratri
suo non cogitet in corde suo

7:11 et noluerunt adtendere et verterunt scapulam recedentem et aures suas adgravaverunt
ne audirent

7:12 et cor suum posuerunt adamantem ne audirent legem et verba quae misit Dominus
exercituum in spiritu suo per manum prophetarum priorum et facta est indignatio magna
a Domino exercituum

7:13 et factum est sicut locutus est et non audierunt sic clamabunt et non exaudiam dicit
Dominus exercituum

7:14 et dispersi eos per omnia regna quae nesciunt et terra desolata est ab eis eo quod non
esset transiens et revertens et posuerunt terram desiderabilem in desertum

8:1 et factum est verbum Domini exercituum dicens

8:2 haec dicit Dominus exercituum zelatus sum Sion zelo magno et indignatione magna
zelatus sum eam

8:3 haec dicit Dominus exercituum reversus sum ad Sion et habitabo in medio
Hierusalem et vocabitur Hierusalem civitas veritatis et mons Domini exercituum mons
sanctificatus

8:4 haec dicit Dominus exercituum adhuc habitabunt senes et anus in plateis Hierusalem
et viri baculus in manu eius prae multitudine dierum

8:5 et plateae civitatis conplebuntur infantibus et puellis ludentibus in plateis eius

8:6 haec dicit Dominus exercituum si difficile videbitur in oculis reliquiarum populi
huius in diebus illis numquid in oculis meis difficile erit dicit Dominus exercituum

8:7 haec dicit Dominus exercituum ecce ego salvabo populum meum de terra orientis et
de terra occasus solis

8:8 et adducam eos et habitabunt in medio Hierusalem et erunt mihi in populum et ego
ero eis in Deum in veritate et iustitia

8:9 haec dicit Dominus exercituum confortentur manus vestrae qui auditis in diebus his
sermones istos per os prophetarum in die qua fundata est domus Domini exercituum ut
templum aedificaretur

8:10 siquidem ante dies illos merces hominum non erat nec merces iumentorum erat
neque introeunti et exeunti erat pax prae tribulatione et dimisi omnes homines
unumquemque contra proximum suum

8:11 nunc autem non iuxta dies priores ego faciam reliquiis populi huius dicit Dominus
exercituum

8:12 sed semen pacis erit vinea dabit fructum suum et terra dabit germen suum et caeli
dabunt rorem suum et possidere faciam reliquias populi huius universa haec

8:13 et erit sicut eratis maledictio in gentibus domus Iuda et domus Israhel sic salvabo
vos et eritis benedictio nolite timere confortentur manus vestrae

8:14 quia haec dicit Dominus exercituum sicut cogitavi ut adfligerem vos cum ad
iracundiam provocassent patres vestri me dicit Dominus

8:15 et non sum misertus sic conversus cogitavi in diebus istis ut benefaciam Hierusalem
et domui Iuda nolite timere

8:16 haec sunt ergo verba quae facietis loquimini veritatem unusquisque cum proximo
suo veritatem et iudicium pacis iudicate in portis vestris

8:17 et unusquisque malum contra amicum suum ne cogitetis in cordibus vestris et
iuramentum mendax ne diligatis omnia enim haec sunt quae odi dicit Dominus

8:18 et factum est verbum Domini exercituum ad me dicens

8:19 haec dicit Dominus exercituum ieiunium quarti et ieiunium quinti et ieiunium
septimi et ieiunium decimi erit domui Iuda in gaudium et in laetitiam et in sollemnitates
praeclaras veritatem tantum et pacem diligite

8:20 haec dicit Dominus exercituum usquequo veniant populi et habitent in civitatibus
multis

8:21 et vadant habitatores unus ad alterum dicentes eamus et deprecemur faciem Domini
et quaeramus Dominum exercituum vadam etiam ego

8:22 et venient populi multi et gentes robustae ad quaerendum Dominum exercituum in
Hierusalem et deprecandam faciem Domini

8:23 haec dicit Dominus exercituum in diebus illis in quibus adprehendent decem
homines ex omnibus linguis gentium et adprehendent fimbriam viri iudaei dicentes
ibimus vobiscum audivimus enim quoniam Deus vobiscum est

9:1 onus verbi Domini in terra Adrach et Damasci requiei eius quia Domini est oculus
hominis et omnium tribuum Israhel

9:2 Emath quoque in terminis eius et Tyrus et Sidon adsumpserunt quippe sibi sapientiam
valde

9:3 et aedificavit Tyrus munitionem suam et coacervavit argentum quasi humum et
aurum ut lutum platearum

9:4 ecce Dominus possidebit eam et percutiet in mari fortitudinem eius et haec igni
devorabitur

9:5 videbit Ascalon et timebit et Gaza et dolebit nimis et Accaron quoniam confusa est
spes eius et peribit rex de Gaza et Ascalon non habitabitur

9:6 et sedebit separator in Azoto et disperdam superbiam Philisthinorum

9:7 et auferam sanguinem eius de ore eius et abominationes eius de medio dentium eius
et relinquetur etiam ipse Deo nostro et erit quasi dux in Iuda et Accaron quasi Iebuseus

9:8 et circumdabo domum meam ex his qui militant mihi euntes et revertentes et non
transibit super eos ultra exactor quia nunc vidi in oculis meis

9:9 exulta satis filia Sion iubila filia Hierusalem ecce rex tuus veniet tibi iustus et salvator
ipse pauper et ascendens super asinum et super pullum filium asinae

9:10 et disperdam quadrigam ex Ephraim et equum de Hierusalem et dissipabitur arcus
belli et loquetur pacem gentibus et potestas eius a mari usque ad mare et a fluminibus
usque ad fines terrae

9:11 tu quoque in sanguine testamenti tui emisisti vinctos tuos de lacu in quo non est
aqua

9:12 convertimini ad munitionem vincti spei hodie quoque adnuntians duplicia reddam
tibi

9:13 quoniam extendi mihi Iudam quasi arcum implevi Ephraim et suscitabo filios tuos
Sion super filios tuos Graecia et ponam te quasi gladium fortium

9:14 et Dominus Deus super eos videbitur et exibit ut fulgur iaculum eius et Dominus
Deus in tuba canet et vadet in turbine austri

9:15 Dominus exercituum proteget eos et devorabunt et subicient lapidibus fundae et
bibentes inebriabuntur quasi vino et replebuntur ut fialae et quasi cornua altaris

9:16 et salvabit eos Dominus Deus eorum in die illa ut gregem populi sui quia lapides
sancti elevantur super terram eius

9:17 quid enim bonum eius est et quid pulchrum eius nisi frumentum electorum et vinum
germinans virgines

10:1 petite a Domino pluviam in tempore serotino et Dominus faciet nives et pluviam
imbris dabit eis singulis herbam in agro

10:2 quia simulacra locuta sunt inutile et divini viderunt mendacium et somniatores
frustra locuti sunt vane consolabantur idcirco abducti sunt quasi grex adfligentur quia non
est eis pastor

10:3 super pastores iratus est furor meus et super hircos visitabo quia visitavit Dominus
exercituum gregem suum domum Iuda et posuit eos quasi equum gloriae suae in bello

10:4 ex ipso angulus ex ipso paxillus ex ipso arcus proelii ex ipso egredietur omnis
exactor simul

10:5 et erunt quasi fortes conculcantes lutum viarum in proelio et bellabunt quia Dominus
cum eis et confundentur ascensores equorum

10:6 et confortabo domum Iuda et domum Ioseph salvabo et convertam eos quia
miserebor eorum et erunt sicut fuerunt quando non proieceram eos ego enim Dominus
Deus eorum et exaudiam eos

10:7 et erunt quasi fortes Ephraim et laetabitur cor eorum quasi a vino et filii eorum
videbunt et laetabuntur et exultabit cor eorum in Domino

10:8 sibilabo eis et congregabo illos quia redemi eos et multiplicabo eos sicut ante fuerant
multiplicati

10:9 et seminabo eos in populis et de longe recordabuntur mei et vivent cum filiis suis et
revertentur

10:10 et reducam eos de terra Aegypti et de Assyriis congregabo eos et ad terram Galaad
et Libani adducam eos et non invenietur eis locus

10:11 et transibit in maris freto et percutiet in mari fluctus et confundentur omnia
profunda Fluminis et humiliabitur superbia Assur et sceptrum Aegypti recedet

10:12 confortabo eos in Domino et in nomine eius ambulabunt dicit Dominus

11:1 aperi Libane portas tuas et comedat ignis cedros tuas

11:2 ulula abies quia cecidit cedrus quoniam magnifici vastati sunt ululate quercus Basan
quoniam succisus est saltus munitus

11:3 vox ululatus pastorum quia vastata est magnificentia eorum vox rugitus leonum
quoniam vastata est superbia Iordanis

11:4 haec dicit Dominus Deus meus pasce pecora occisionis

11:5 quae qui possederant occidebant et non dolebant et vendebant ea dicentes benedictus
Dominus divites facti sumus et pastores eorum non parcebant eis

11:6 et ego non parcam ultra super habitantes terram dicit Dominus ecce ego tradam
homines unumquemque in manu proximi sui et in manu regis sui et concident terram et
non eruam de manu eorum

11:7 et pascam pecus occisionis propter hoc o pauperes gregis et adsumpsi mihi duas
virgas unam vocavi Decorem et alteram vocavi Funiculos et pavi gregem

11:8 et succidi tres pastores in mense uno et contracta est anima mea in eis siquidem
anima eorum variavit in me

11:9 et dixi non pascam vos quod moritur moriatur et quod succiditur succidatur et reliqui
vorent unusquisque carnem proximi sui

11:10 et tuli virgam meam quae vocabatur Decus et abscidi eam ut irritum facerem
foedus meum quod percussi cum omnibus populis

11:11 et in irritum deductum est in die illa et cognoverunt sic pauperes gregis qui
custodiunt mihi quia verbum Domini est

11:12 et dixi ad eos si bonum est in oculis vestris adferte mercedem meam et si non
quiescite et adpenderunt mercedem meam triginta argenteos

11:13 et dixit Dominus ad me proice illud ad statuarium decorum pretium quod
adpretiatus sum ab eis et tuli triginta argenteos et proieci illos in domo Domini ad
statuarium

11:14 et praecidi virgam meam secundam quae appellabatur Funiculus ut dissolverem
germanitatem inter Iudam et inter Israhel

11:15 et dixit Dominus ad me adhuc sume tibi vasa pastoris stulti

11:16 quia ecce ego suscitabo pastorem in terra qui derelicta non visitabit dispersum non
quaeret et contritum non sanabit et id quod stat non enutriet et carnes pinguium comedet
et ungulas eorum dissolvet

11:17 o pastor et idolum derelinquens gregem gladius super brachium eius et super
oculum dextrum eius brachium eius ariditate siccabitur et oculus dexter eius tenebrescens
obscurabitur

12:1 onus verbi Domini super Israhel dixit Dominus extendens caelum et fundans terram
et fingens spiritum hominis in eo

12:2 ecce ego ponam Hierusalem superliminare crapulae omnibus populis in circuitu sed
et Iuda erit in obsidione contra Hierusalem

12:3 et erit in die illa ponam Hierusalem lapidem oneris cunctis populis omnes qui
levabunt eam concisione lacerabuntur et colligentur adversum eam omnia regna terrae

12:4 in die illa dicit Dominus percutiam omnem equum in stuporem et ascensorem eius in
amentiam et super domum Iuda aperiam oculos meos et omnem equum populorum
percutiam in caecitate

12:5 et dicent duces Iuda in corde suo confortentur mihi habitatores Hierusalem in
Domino exercituum Deo eorum

12:6 in die illo ponam duces Iuda sicut caminum ignis in lignis et sicut facem ignis in
faeno et devorabunt ad dextram et ad sinistram omnes populos in circuitu et habitabitur
Hierusalem rursum in loco suo in Hierusalem

12:7 et salvabit Dominus tabernacula Iuda sicut in principio ut non magnifice glorietur
domus David et gloria habitantium Hierusalem contra Iudam

12:8 in die illo proteget Dominus habitatores Hierusalem et erit qui offenderit ex eis in
die illa quasi David et domus David quasi Dei sicut angelus Domini in conspectu eius

12:9 et erit in die illa quaeram conterere omnes gentes quae veniunt contra Hierusalem

12:10 et effundam super domum David et super habitatores Hierusalem spiritum gratiae
et precum et aspicient ad me quem confixerunt et plangent eum planctu quasi super
unigenitum et dolebunt super eum ut doleri solet in morte primogeniti

12:11 in die illa magnus erit planctus in Hierusalem sicut planctus Adadremmon in
campo Mageddon

12:12 et planget terra familiae et familiae seorsum familiae domus David seorsum et
mulieres eorum seorsum

12:13 familiae domus Nathan seorsum et mulieres eorum seorsum familiae domus Levi
seorsum et mulieres eorum seorsum familiae Semei seorsum et mulieres eorum seorsum

12:14 omnes familiae reliquae familiae et familiae seorsum et mulieres eorum seorsum

13:1 in die illa erit fons patens domus David et habitantibus Hierusalem in ablutionem
peccatoris et menstruatae

13:2 et erit in die illa dicit Dominus exercituum disperdam nomina idolorum de terra et
non memorabuntur ultra et prophetas et spiritum inmundum auferam de terra

13:3 et erit cum prophetaverit quispiam ultra dicent ei pater eius et mater eius qui
genuerunt eum non vives quia mendacium locutus es in nomine Domini et configent eum
pater eius et mater eius genitores eius cum prophetaverit

13:4 et erit in die illa confundentur prophetae unusquisque ex visione sua cum
prophetaverit nec operientur pallio saccino ut mentiantur

13:5 sed dicet non sum propheta homo agricola ego sum quoniam Adam exemplum
meum ab adulescentia mea

13:6 et dicetur ei quid sunt plagae istae in medio manuum tuarum et dicet his plagatus
sum in domo eorum qui diligebant me

13:7 framea suscitare super pastorem meum et super virum coherentem mihi dicit
Dominus exercituum percute pastorem et dispergantur oves et convertam manum meam
ad parvulos

13:8 et erunt in omni terra dicit Dominus partes duae in ea disperdentur et deficient et
tertia pars relinquetur in ea

13:9 et ducam tertiam partem per ignem et uram eas sicut uritur argentum et probabo eos
sicut probatur aurum ipse vocabit nomen meum et ego exaudiam eum dicam populus
meus es et ipse dicet Dominus Deus meus

14:1 ecce dies veniunt Domini et dividentur spolia tua in medio tui

14:2 et congregabo omnes gentes ad Hierusalem in proelium et capietur civitas et
vastabuntur domus et mulieres violabuntur et egredietur media pars civitatis in
captivitatem et reliquum populi non auferetur ex urbe

14:3 et egredietur Dominus et proeliabitur contra gentes illas sicut proeliatus est in die
certaminis

14:4 et stabunt pedes eius in die illa super montem Olivarum qui est contra Hierusalem
ad orientem et scindetur mons Olivarum ex media parte sui ad orientem et occidentem
praerupto grandi valde et separabitur medium montis ad aquilonem et medium eius ad
meridiem

14:5 et fugietis ad vallem montium meorum quoniam coniungetur vallis montium usque
ad proximum et fugietis sicut fugistis a facie terraemotus in diebus Oziae regis Iuda et
veniet Dominus Deus meus omnesque sancti cum eo

14:6 et erit in die illa non erit lux sed frigus et gelu

14:7 et erit dies una quae nota est Domino non dies neque nox et in tempore vesperae erit
lux

14:8 et erit in die illa exibunt aquae vivae de Hierusalem medium earum ad mare
orientale et medium earum ad mare novissimum in aestate et in hieme erunt

14:9 et erit Dominus rex super omnem terram in die illa erit Dominus unus et erit nomen
eius unum

14:10 et revertetur omnis terra usque ad desertum de colle Remmon ad austrum
Hierusalem et exaltabitur et habitabit in loco suo a porta Beniamin usque ad locum portae
Prioris usque ad portam Angulorum et a turre Ananehel usque ad torcularia regis

14:11 et habitabunt in ea et anathema non erit amplius sed sedebit Hierusalem secura

14:12 et haec erit plaga qua percutiet Dominus omnes gentes quae pugnaverunt adversus
Hierusalem tabescet caro uniuscuiusque stantis super pedes suos et oculi eius
contabescent in foraminibus suis et lingua eorum contabescet in ore suo

14:13 in die illo erit tumultus Domini magnus in eis et adprehendet vir manum proximi
sui et conseretur manus eius super manum proximi sui

14:14 sed et Iudas pugnabit adversus Hierusalem et congregabuntur divitiae omnium
gentium in circuitu aurum et argentum et vestes multae satis

14:15 et sic erit ruina equi et muli cameli et asini et omnium iumentorum quae fuerint in
castris illis sicut ruina haec

14:16 et omnes qui reliqui fuerint de universis gentibus quae venerint contra Hierusalem
ascendent ab anno in annum ut adorent regem Dominum exercituum et celebrent
festivitatem tabernaculorum

14:17 et erit qui non ascenderit de familiis terrae ad Hierusalem ut adoret regem
Dominum exercituum non erit super eos imber

14:18 quod si et familia Aegypti non ascenderit et non venerit nec super eos erit sed erit
ruina qua percutiet Dominus omnes gentes quae non ascenderint ad celebrandam
festivitatem tabernaculorum

14:19 hoc erit peccatum Aegypti et hoc peccatum omnium gentium quae non ascenderint
ad celebrandam festivitatem tabernaculorum

14:20 in die illo erit quod super frenum equi est sanctum Domino et erunt lebetes in
domo Domini quasi fialae coram altari

14:21 et erit omnis lebes in Hierusalem et in Iuda sanctificatus Domino exercituum et
venient omnes immolantes et sument ex eis et coquent in eis et non erit mercator ultra in
domo Domini exercituum in die illo.

[zurück zum Register der prophetischen Bücher und der Makkabäerbücher]

Malachi propheta

1:1 onus verbi Domini ad Israhel in manu Malachi

1:2 dilexi vos dicit Dominus et dixistis in quo dilexisti nos nonne frater erat Esau Iacob
dicit Dominus et dilexi Iacob

1:3 Esau autem odio habui et posui montes eius in solitudinem et hereditatem eius in
dracones deserti

1:4 quod si dixerit Idumea destructi sumus sed revertentes aedificabimus quae deserta
sunt haec dicit Dominus exercituum isti aedificabunt et ego destruam et vocabuntur
Termini impietatis et Populus cui iratus est Dominus usque in aeternum

1:5 et oculi vestri videbunt et vos dicetis magnificetur Dominus super terminum Israhel

1:6 filius honorat patrem et servus dominum suum si ergo pater ego sum ubi est honor
meus et si dominus ego sum ubi est timor meus dicit Dominus exercituum ad vos o
sacerdotes qui despicitis nomen meum et dixistis in quo despeximus nomen tuum

1:7 offertis super altare meum panem pollutum et dicitis in quo polluimus te in eo quod
dicitis mensa Domini despecta est

1:8 si offeratis caecum ad immolandum nonne malum est et si offeratis claudum et
languidum nonne malum est offer illud duci tuo si placuerit ei aut si susceperit faciem
tuam dicit Dominus exercituum

1:9 et nunc deprecamini vultum Dei ut misereatur vestri de manu enim vestra factum est
hoc si quo modo suscipiat facies vestras dicit Dominus exercituum

1:10 quis est in vobis qui claudat ostia et incendat altare meum gratuito non est mihi
voluntas in vobis dicit Dominus exercituum et munus non suscipiam de manu vestra

1:11 ab ortu enim solis usque ad occasum magnum est nomen meum in gentibus et in
omni loco sacrificatur et offertur nomini meo oblatio munda quia magnum nomen meum
in gentibus dicit Dominus exercituum

1:12 et vos polluistis illud in eo quod dicitis mensa Domini contaminata est et quod
superponitur contemptibile est cum igni qui illud devorat

1:13 et dixistis ecce de labore et exsuflastis illud dicit Dominus exercituum et intulistis de
rapinis claudum et languidum et intulistis munus numquid suscipiam illud de manu vestra
dicit Dominus

1:14 maledictus dolosus qui habet in grege suo masculum et votum faciens immolat
debile Domino quia rex magnus ego dicit Dominus exercituum et nomen meum horribile
in gentibus

2:1 et nunc ad vos mandatum hoc o sacerdotes

2:2 si nolueritis audire et si nolueritis ponere super cor ut detis gloriam nomini meo ait
Dominus exercituum mittam in vos egestatem et maledicam benedictionibus vestris et
maledicam illis quoniam non posuistis super cor

2:3 ecce ego proiciam vobis brachium et dispergam super vultum vestrum stercus
sollemnitatum vestrarum et adsumet vos secum

2:4 et scietis quia misi ad vos mandatum istud ut esset pactum meum cum Levi dicit
Dominus exercituum

2:5 pactum meum fuit cum eo vitae et pacis et dedi ei timorem et timuit me et a facie
nominis mei pavebat

2:6 lex veritatis fuit in ore eius et iniquitas non est inventa in labiis eius in pace et in
aequitate ambulavit mecum et multos avertit ab iniquitate

2:7 labia enim sacerdotis custodient scientiam et legem requirent ex ore eius quia angelus
Domini exercituum est

2:8 vos autem recessistis de via et scandalizastis plurimos in lege irritum fecistis pactum
Levi dicit Dominus exercituum

2:9 propter quod et ego dedi vos contemptibiles et humiles omnibus populis sicut non
servastis vias meas et accepistis faciem in lege

2:10 numquid non pater unus omnium nostrum numquid non Deus unus creavit nos quare
ergo despicit unusquisque nostrum fratrem suum violans pactum patrum nostrorum

2:11 transgressus est Iuda et abominatio facta est in Israhel et in Hierusalem quia
contaminavit Iudas sanctificationem Domini quam dilexit et habuit filiam dei alieni

2:12 disperdat Dominus virum qui fecerit hoc magistrum et discipulum de tabernaculis
Iacob et offerentem munus Domino exercituum

2:13 et hoc rursum fecistis operiebatis lacrimis altare Domini fletu et mugitu ita ut ultra
non respiciam ad sacrificium nec accipiam placabile quid de manu vestra

2:14 et dixistis quam ob causam quia Dominus testificatus est inter te et uxorem
pubertatis tuae quam tu despexisti et haec particeps tua et uxor foederis tui

2:15 nonne unus fecit et residuum spiritus eius est et quid unus quaerit nisi semen Dei
custodite ergo spiritum vestrum et uxorem adulescentiae tuae noli despicere

2:16 cum odio habueris dimitte dicit Dominus Deus Israhel operiet autem iniquitas
vestimentum eius dicit Dominus exercituum custodite spiritum vestrum et nolite
despicere

2:17 laborare fecistis Dominum in sermonibus vestris et dixistis in quo eum fecimus
laborare in eo cum diceretis omnis qui facit malum bonus est in conspectu Domini et
tales ei placent aut certe ubi est Deus iudicii

3:1 ecce ego mittam angelum meum et praeparabit viam ante faciem meam et statim
veniet ad templum suum dominator quem vos quaeritis et angelus testamenti quem vos
vultis ecce venit dicit Dominus exercituum

3:2 et quis poterit cogitare diem adventus eius et quis stabit ad videndum eum ipse enim
quasi ignis conflans et quasi herba fullonum

3:3 et sedebit conflans et emundans argentum et purgabit filios Levi et colabit eos quasi
aurum et quasi argentum et erunt Domino offerentes sacrificia in iustitia

3:4 et placebit Domino sacrificium Iuda et Hierusalem sicut dies saeculi et sicut anni
antiqui

3:5 et accedam ad vos in iudicio et ero testis velox maleficis et adulteris et periuris et qui
calumniantur mercedem mercennarii viduas et pupillos et opprimunt peregrinum nec
timuerunt me dicit Dominus exercituum

3:6 ego enim Dominus et non mutor et vos filii Iacob non estis consumpti

3:7 a diebus enim patrum vestrorum recessistis a legitimis meis et non custodistis
revertimini ad me et revertar ad vos dicit Dominus exercituum et dixistis in quo
revertemur

3:8 si adfiget homo Deum quia vos configitis me et dixistis in quo confiximus te in
decimis et in primitivis

3:9 et in penuria vos maledicti estis et me vos configitis gens tota

3:10 inferte omnem decimam in horreum et sit cibus in domo mea et probate me super
hoc dicit Dominus si non aperuero vobis cataractas caeli et effudero vobis benedictionem
usque ad abundantiam

3:11 et increpabo pro vobis devorantem et non corrumpet fructum terrae vestrae nec erit
sterilis vinea in agro dicit Dominus exercituum

3:12 et beatos vos dicent omnes gentes eritis enim vos terra desiderabilis dicit Dominus
exercituum

3:13 invaluerunt super me verba vestra dicit Dominus

3:14 et dixistis quid locuti sumus contra te dixistis vanus est qui servit Deo et quod
emolumentum quia custodivimus praecepta eius et quia ambulavimus tristes coram
Domino exercituum

3:15 ergo nunc beatos dicimus arrogantes siquidem aedificati sunt facientes impietatem et
temptaverunt Deum et salvi facti sunt

3:16 tunc locuti sunt timentes Deum unusquisque cum proximo suo et adtendit Dominus
et audivit et scriptus est liber monumenti coram eo timentibus Dominum et cogitantibus
nomen eius

3:17 et erunt mihi ait Dominus exercituum in die qua ego facio in peculium et parcam eis
sicut parcit vir filio suo servienti sibi

3:18 et convertemini et videbitis quid sit inter iustum et impium et inter servientem Deo
et non servientem ei

4:1 ecce enim dies veniet succensa quasi caminus et erunt omnes superbi et omnes
facientes impietatem stipula et inflammabit eos dies veniens dicit Dominus exercituum
quae non relinquet eis radicem et germen

4:2 et orietur vobis timentibus nomen meum sol iustitiae et sanitas in pinnis eius et
egrediemini et salietis sicut vituli de armento

4:3 et calcabitis impios cum fuerint cinis sub planta pedum vestrorum in die qua ego
facio dicit Dominus exercituum

4:4 mementote legis Mosi servi mei quam mandavi ei in Choreb ad omnem Israhel
praecepta et iudicia

4:5 ecce ego mittam vobis Heliam prophetam antequam veniat dies Domini magnus et
horribilis

4:6 et convertet cor patrum ad filios et cor filiorum ad patres eorum ne forte veniam et
percutiam terram anathemate.

[zurück zum Register der prophetischen Bücher und der Makkabäerbücher]

Liber primus Macchabeorum

1:1 et factum est postquam percussit Alexander Philippi Macedo qui primus regnavit in
Graecia egressus de terra Cetthim Darium regem Persarum et Medorum

1:2 constituit proelia multa et omnium obtinuit munitiones et interfecit reges terrae

1:3 et pertransiit usque ad fines terrae et accepit spolia multitudinis gentium et siluit terra
in conspectu eius

1:4 et congregavit virtutem exercituum fortem nimis et exaltatum est et elevatum cor eius

1:5 et obtinuit regiones gentium et tyrannos et facti sunt illi in tributum

1:6 et post haec decidit in lectum et cognovit quia moritur

1:7 et vocavit pueros suos nobiles qui secum erant nutriti a iuventute et divisit illis
regnum suum cum adhuc viveret

1:8 et regnavit Alexander annis duodecim et mortuus est

1:9 et obtinuerunt pueri eius regnum unusquisque in loco suo

1:10 et inposuerunt sibi omnes diademata post mortem eius et filii eorum post eos annis
multis et multiplicata sunt mala in terra

1:11 et exiit ex eis radix peccatrix Antiochus Inlustris filius Antiochi regis qui fuerat
Romae obses et regnavit in anno centesimo tricesimo et septimo regni Graecorum

1:12 in diebus illis exierunt ex Israhel filii iniqui et suaserunt multis dicentes eamus et
disponamus testamentum cum gentibus quae circa nos sunt quia ex quo recessimus ab eis
invenerunt nos multa mala

1:13 et bonus visus est sermo in oculis eorum

1:14 et destinaverunt aliqui de populo et abierunt ad regem et dedit illis potestatem ut
facerent iustitiam gentium

1:15 et aedificaverunt gymnasium in Hierosolymis secundum leges nationum

1:16 et fecerunt sibi praeputia et recesserunt a testamento sancto et iuncti sunt nationibus
et venundati sunt ut facerent malum

1:17 et paratum est regnum in conspectu Antiochi et coepit regnare in terra Aegypti ut
regnaret super duo regna

1:18 et intravit in Aegyptum in multitudine gravi in curribus et elefantis et equitibus et
copiosa navium multitudine

1:19 et constituit bellum adversus Ptolomeum regem Aegypti et veritus est Ptolomeus a
facie eius et fugit et ceciderunt vulnerati multi

1:20 et conprehendit civitates munitas in terra Aegypti et accepit spolia terrae Aegypti

1:21 et convertit Antiochus postquam percussit Aegyptum in centesimo et quadragesimo
et tertio anno et ascendit ad Israhel

1:22 et ascendit Hierosolymis in multitudine gravi

1:23 et intravit in sanctificationem cum superbia et accepit altare aureum et candelabrum
luminis et universa vasa eius et mensam propositionis et libatoria et fialas et mortariola
aurea et velum et coronas et ornamentum aureum quod in facie templi erat et comminuit
omnia

1:24 et accepit argentum et aurum et vasa concupiscibilia et accepit thesauros occultos
quos invenit et sublatis omnibus abiit in terram suam

1:25 et fecit caedem hominum et locutus est superbia magna

1:26 et factus est planctus magnus in Israhel et in omni loco eorum

1:27 et ingemuerunt principes et seniores virgines et iuvenes infirmati sunt et speciositas
mulierum inmutata est

1:28 omnis maritus sumpsit lamentum quae sedebant in toro maritali lugebant

1:29 et commota est terra super habitantes in ea et universa domus Iacob induit
confusionem

1:30 et post duos annos dierum misit rex principem tributorum in civitates Iuda et venit
Hierusalem cum turba magna

1:31 et locutus est ad eos verba pacifica in dolo et crediderunt ei

1:32 et inruit super civitatem repente et percussit eam plaga et perdidit populum multum
ex Israhel

1:33 et accepit spolia civitatis et succendit eam igni et destruxit domos eius et muros eius
in circuitu

1:34 et captivas duxerunt mulieres et natos et pecora possederunt

1:35 et aedificaverunt civitatem David muro magno et firmo et turribus firmis et facta est
illis in arcem

1:36 et posuerunt illic gentem peccatorum viros iniquos et convaluerunt in ea et
posuerunt arma et escas et congregaverunt spolia Hierusalem

1:37 et reposuerunt illic et facti sunt in laqueum magnum

1:38 et factum est hoc ad insidias sanctificationi et in diabolum malum in Israhel

1:39 et effuderunt sanguinem innocentem per circuitum sanctificationis et
contaminaverunt sanctificationem

1:40 et fugerunt habitatores Hierusalem propter eos et facta est habitatio exterorum et
facta est extera semini suo et nati eius reliquerunt eam

1:41 sanctificatio eius desolata est sicut solitudo dies festi eius conversi sunt in luctum
sabbata eius in obprobrium honores eius in nihilum

1:42 secundum gloriam eius multiplicata est ignominia eius et sublimitas eius conversa
est in luctum

1:43 et scripsit rex Antiochus omni regno suo ut esset omnis populus unus et reliquerunt
unusquisque legem suam

1:44 et consenserunt omnes gentes secundum verbum regis Antiochi

1:45 et multi ex Israhel consenserunt ei et sacrificaverunt idolis et coinquinaverunt
sabbatum

1:46 et misit rex Antiochus libros per manus nuntiorum in Hierusalem et in omnes
civitates Iudae ut sequerentur legem gentium terrae

1:47 et prohiberent holocausta et sacrificia et placationes fieri in templo Dei

1:48 et prohiberent celebrari sabbatum et dies sollemnes

1:49 et coinquinari sancta et sanctum populum Israhel

1:50 et iussit aedificari aras et templa et idola et immolari carnes suillas et pecora
communia

1:51 et relinquere filios suos incircumcisos et coinquinari animas eorum in omnibus
inmundis et abominationibus ita ut obliviscerentur legem et inmutarent omnes
iustificationes Dei

1:52 et quicumque non fecisset secundum verbum regis Antiochi moreretur

1:53 secundum omnia verba haec scripsit omni regno suo et praeposuit principes populo
qui haec fieri cogerent

1:54 et iusserunt civitatibus Iudae sacrificare

1:55 et congregati sunt multi de populo ad eos qui dereliquerant legem Domini et
fecerunt mala super terram

1:56 et effugaverunt populum Israhel in abditis et in absconditis fugitivorum locis

1:57 die quintadecima mensis casleu quinto et quadragesimo anno aedificavit rex
Antiochus abominandum idolum desolationis super altare Dei et per universas civitates
Iudae in circuitu aedificaverunt aras

1:58 et ante ianuas domorum et in plateis incendebant tura et sacrificabant

1:59 et libros legis Dei conbuserunt igni scindentes eos

1:60 et apud quemcumque inveniebantur libri testamenti Domini et quicumque
observabant legem Domini secundum edictum regis trucidabant eum

1:61 in virtute sua faciebant haec populo Israhel qui inveniebantur in omni mense in
civitatibus

1:62 et quinta et vicesima die mensis sacrificabant super aram quae erat contra altare

1:63 et mulieres quae circumcidebant filios suos trucidabantur secundum iussum regis
Antiochi

1:64 et suspendebant pueros a cervicibus per universas domos eorum et eos qui
circumciderunt eos trucidabant

1:65 et multi de populo Israhel definierunt apud se ut non manducarent inmunda et
elegerunt magis mori quam cibis coinquinari inmundis

1:66 et noluerunt infringere legem Dei sanctam et trucidati sunt

1:67 et facta est ira magna super populum valde

2:1 in illis diebus surrexit Matthathias filius Iohannis filii Simeonis sacerdos ex filiis
Ioarim ab Hierusalem et consedit in monte Modin

2:2 et habebat filios quinque Iohannan qui cognominabatur Gaddis

2:3 et Simeon qui cognominabatur Thasi

2:4 et Iudas qui vocabatur Macchabeus

2:5 et Eleazarus qui cognominabatur Abaron et Ionathas qui cognominabatur Apphus

2:6 hii viderunt mala quae fiebant in populo Iuda et in Hierusalem

2:7 et dixit Matthathias vae mihi ut quid natus sum videre contritionem populi mei et
contritionem civitatis sanctae et sedere illic cum datur in manibus inimicorum

2:8 sancta in manu extraneorum facta sunt templum eius sicut homo ignobilis

2:9 vasa gloriae eius captiva abducta sunt trucidati sunt iuvenes eius in plateis et iuvenes
eius ceciderunt gladio inimicorum

2:10 quae gens non hereditavit regnum eius et non obtinuit spolia eius

2:11 omnis conpositio eius ablata est quae erat libera facta est ancilla

2:12 et ecce sancta nostra et pulchritudo nostra et claritas nostra desolata est et
coinquinaverunt eam gentes

2:13 quo ergo nobis adhuc vivere

2:14 et scidit Matthathias et filii eius vestimenta sua et operuerunt se ciliciis et planxerunt
valde

2:15 et venerunt illuc qui missi erant a rege Antiocho ut cogerent eos qui confugerant in
civitate Modin immolare et accendere et a lege Dei discedere

2:16 et multi de populo Israhel consentientes accesserunt ad eos sed Matthathias et filii
eius constanter steterunt

2:17 et respondentes qui missi erant ab Antiocho dixerunt Matthathiae princeps et
clarissimus et magnus es in hac civitate et ornatus filiis et fratribus

2:18 ergo accede prior et fac iussum regis sicut fecerunt omnes gentes et viri Iuda et qui
remanserunt in Hierusalem et eris tu et filii tui inter amicos regis et amplificatus argento
et auro et muneribus multis

2:19 et respondit Matthathias et dixit magna voce et si omnes gentes regi Antiocho
oboediunt ut discedat unusquisque a servitute patrum suorum et consentiunt mandatis
eius

2:20 ego et filii mei et fratres mei oboediemus legi patrum nostrorum

2:21 propitius sit nobis Deus non est nobis utile relinquere legem et iustitias Dei

2:22 non audibimus verba regis Antiochi nec sacrificabimus transgredientes legis nostrae
mandata ut eamus altera via

2:23 et ut cessavit loqui verba haec accessit quidam Iudaeus in omnium oculis sacrificare
idolis super aram in civitate Modin secundum iussum regis

2:24 et vidit Matthathias et doluit et contremuerunt renes eius et ascendit furor eius
secundum iudicium legis et insiliens trucidavit eum super aram

2:25 sed et virum quem miserat rex Antiochus qui cogebat immolari occidit in ipso
tempore et aram destruxit

2:26 et zelatus est legem sicut fecit Finees Zambri filio Salomi

2:27 et exclamavit Matthathias voce magna dicens omnis qui zelum habet legis statuens
testamentum exeat post me

2:28 et fugit ipse et filii eius in montes et reliquerunt quaecumque habebant in civitate

2:29 tunc descenderunt multi quaerentes iudicium et iustitiam in desertum

2:30 ut sederent ibi ipsi et filii eorum et mulieres eorum et pecora eorum quoniam
induraverunt super eos mala

2:31 et renuntiatum est viris regis et exercitui qui erat in Hierusalem civitate David
quoniam discessissent viri quidam qui dissipaverunt mandatum regis in loca occulta in
deserto et abissent post illos multi

2:32 et statim perrexerunt ad eos et constituerunt adversus eos proelium in die
sabbatorum

2:33 et dixerunt ad eos resistitis et nunc adhuc exite et facite secundum verbum regis et
vivetis

2:34 et dixerunt non exibimus neque faciemus verbum regis ut polluamus diem
sabbatorum

2:35 et concitaverunt adversus eos proelium

2:36 et non responderunt eis nec oppilaverunt loca occulta

2:37 dicentes moriamur omnes in simplicitate nostra et testes erunt super nos caelum et
terra quod iniuste perditis nos

2:38 et intulerunt eis bellum sabbatis et mortui sunt ipsi et uxores eorum et filii eorum et
pecora eorum usque ad mille animas hominum

2:39 et cognovit Matthathias et amici eius et luctum habuerunt super eos valde

2:40 et dixit vir proximo suo si omnes fecerimus sicut fratres nostri fecerunt et non
pugnaverimus adversus gentes pro animabus nostris et iustificationibus nostris citius
disperdent nos a terra

2:41 et cogitaverunt in illa die dicentes omnis homo quicumque venerit ad nos in bello
die sabbatorum pugnemus adversus eum et non moriemur omnes sicut mortui sunt fratres
nostri in occultis

2:42 tunc congregata est ad eos synagoga Asideorum fortis viribus ex Israhel omnis
voluntarius in lege

2:43 et omnes qui fugiebant a malis additi sunt ad eos et facti sunt illis ad firmamentum

2:44 et collegerunt exercitum et percusserunt peccatores in ira sua et viros iniquos in
indignatione sua et ceteri fugerunt ad nationes ut evaderent

2:45 et circuivit Matthathias et amici eius et destruxerunt aras

2:46 et circumciderunt pueros incircumcisos quotquot invenerunt in finibus Israhel in
fortitudine

2:47 et persecuti sunt filios superbiae et prosperatum est opus in manu eorum

2:48 et obtinuerunt legem de manibus gentium et de manibus regum et non dederunt
cornu peccatori

2:49 et adpropinquaverunt dies Matthathiae moriendi et dixit filiis suis nunc confortata
est superbia et castigatio et tempus eversionis et ira indignationis

2:50 nunc ergo o filii aemulatores estote legis et date animas vestras pro testamento
patrum

2:51 et mementote operum patrum quae fecerunt in generationibus suis et accipietis
gloriam magnam et nomen aeternum

2:52 Abraham nonne in temptatione inventus est fidelis et reputatum est ei ad iustitiam

2:53 Ioseph in tempore angustiae suae custodivit mandatum et factus est dominus
Aegypti

2:54 Finees pater noster zelando zelum Dei accepit testamentum sacerdotii aeterni

2:55 Iesus dum implet verbum factus est dux Israhel

2:56 Chaleb dum testificatur in ecclesia accepit hereditatem

2:57 David in sua misericordia consecutus est sedem regni in saecula

2:58 Helias dum zelat zelum legis receptus est in caelum

2:59 Ananias Azarias Misahel credentes liberati sunt de flamma

2:60 Danihel in sua simplicitate liberatus est de ore leonum

2:61 et ita cogitate per generationem et generationem quia omnes qui sperant in eum non
infirmantur

2:62 et a verbis viri peccatoris non timueritis quia gloria eius stercus et vermis est

2:63 hodie extollitur et cras non invenietur quia conversus est in terram suam et cogitatio
eius periet

2:64 vos ergo filii confortamini et viriliter agite in lege quia in ipsa gloriosi eritis

2:65 et ecce Simeon frater vester scio quod vir consilii est ipsum audite semper et ipse
vobis erit pater

2:66 et Iudas Macchabeus fortis viribus a iuventute sua sit vobis princeps militiae et ipse
aget bellum populi

2:67 et vos adducetis ad vos omnes factores legis et vindicate vindictam populi vestri

2:68 et retribuite retributionem gentibus et intendite in praeceptum legis

2:69 et benedixit eos et adpositus est ad patres suos

2:70 et defunctus est centesimo et quadragesimo et sexto anno et sepultus est a filiis suis
in sepulchris patrum suorum in Modin et planxerunt eum omnis Israhel planctu magno

3:1 et surrexit Iudas qui vocabatur Macchabeus filius eius pro eo

3:2 et adiuvabant eum omnes fratres eius et universi qui se coniunxerant patri eius et
proeliabantur proelium Israhel cum laetitia

3:3 et dilatavit gloriam populo suo et induit se loricam sicut gigans et succinxit se arma
bellica sua in proeliis et protegebat castra gladio suo

3:4 similis factus est leoni in operibus suis et sicut catulus leonis rugiens in venatione

3:5 et persecutus est iniquos perscrutans eos et qui conturbabant populum suum succendit
flammis

3:6 et repulsi sunt inimici prae timore eius et omnes operarii iniquitatis conturbati sunt et
directa est salus in manu eius

3:7 et exacerbabat reges multos et laetificabat Iacob in operibus suis et in saeculum
memoria eius in benedictione

3:8 et perambulavit civitates Iuda et perdidit impios ex eis et avertit iram ab Israhel

3:9 et nominatus est usque ad novissimum terrae et congregavit pereuntes

3:10 et congregavit Apollonius gentes et a Samaria virtutem multam et magnam ad
bellandum contra Israhel

3:11 et cognovit Iudas et exiit obviam illi et percussit et occidit illum et ceciderunt
vulnerati multi et reliqui fugerunt

3:12 et accepit spolia eorum et gladium Apollonii abstulit Iudas et erat pugnans in eo
omnibus diebus

3:13 et audivit Seron princeps exercitus Syriae quod congregavit Iudas congregationem et
ecclesiam fidelium secum

3:14 et ait faciam mihi nomen et glorificabor in regno et debellabo Iudam et eos qui cum
ipso sunt qui spernebant verbum regis

3:15 et praeparavit se et ascenderunt cum eo castra impiorum fortes auxiliarii ut facerent
vindictam in filios Israhel

3:16 et adpropinquaverunt usque Bethoron et exivit Iudas obviam illi cum paucis

3:17 ut viderunt autem exercitum venientem sibi obviam dixerunt Iudae quomodo
poterimus pauci pugnare ad multitudinem tantam tam fortem et nos fatigati sumus ieiunio
hodie

3:18 et ait Iudas facile est concludi multos in manus paucorum et non est differentia in
conspectu Dei caeli liberare in multis et in paucis

3:19 quia non in multitudine exercitus victoria belli sed de caelo fortitudo est

3:20 ipsi veniunt ad nos in multitudine contumaci et superba ut disperdant nos et uxores
nostras et filios nostros et ut spolient nos

3:21 nos vero pugnabimus pro animabus nostris et legibus nostris

3:22 et ipse Dominus conteret eos ante faciem nostram vos autem ne timueritis eos

3:23 ut cessavit autem loquens insiluit in eos subito et contritus est Seron et exercitus eius
in conspectu ipsius

3:24 et persequebatur eum in descensu Bethoron usque in campum et ceciderunt ex eis
octingenti viri reliqui autem fugerunt in terram Philisthim

3:25 et cecidit timor Iudae ac fratrum eius et formido super omnes gentes in circuitu
eorum

3:26 et pervenit ad regem nomen eius et de proeliis Iudae narrabant omnes gentes

3:27 ut audivit autem Antiochus sermones istos iratus est animo et misit et congregavit
exercitum universi regni sui castra fortia valde

3:28 et aperuit aerarium suum et dedit stipendia exercitui in annum et mandavit illis ut
essent parati ad omnia

3:29 et vidit quod defecit pecunia de thesauris et tributa regionis modica propter
dissensionem et plagam quam fecit in terra ut tolleret legitima quae erant a primis diebus

3:30 et timuit ne non haberet et semel et bis in sumptus et donativa quae dederat ante
larga manu et abundaverat super reges qui ante eum fuerant

3:31 consternatus erat animo valde et cogitavit ire in Persidem et accipere tributa
regionum et congregare argentum multum

3:32 et reliquit Lysiam hominem nobilem de genere regali super negotia regia a flumine
Eufraten usque ad flumen Aegypti

3:33 et ut nutriret Antiochum filium suum donec rediret

3:34 et tradidit ei medium exercitum et elefantos et mandavit ei de omnibus quae volebat
et de inhabitantibus Iudaeam et Hierusalem

3:35 ut mitteret ad eos exercitum ad conterendam et extirpandam virtutem Israhel et
reliquias Hierusalem et auferendam memoriam de loco

3:36 et ut constitueret habitatores filios alienigenas in omnibus finibus eorum et sorte
distribueret terram eorum

3:37 et rex adsumpsit partem exercitus residui et exivit ab Antiochia civitate regni sui
anno centesimo et quadragesimo et septimo et transfretavit Eufraten flumen et
perambulabat superiores regiones

3:38 et elegit Lysias Ptolomeum filium Dorimini et Nicanorem et Gorgiam viros potentes
ex amicis regis

3:39 et misit cum eis quadraginta milia virorum et septem milia equitum ut venirent in
terram Iuda et disperderent eam secundum verbum regis

3:40 et processerunt ut irent cum universa virtute sua et venerunt et adplicuerunt
Ammaum in terra campestri

3:41 et audierunt mercatores regionum nomen eorum et acceperunt argentum et aurum
multum valde et pueros et venerunt in castra ut acciperent filios Israhel in servos et additi
sunt ad eos exercitus Syriae et terrae alienigenarum

3:42 et vidit Iudas et fratres eius quia multiplicata sunt mala et exercitus adplicabat ad
fines eorum et cognoverunt verba regis quae mandavit populo facere in interitum et
consummationem

3:43 et dixerunt unusquisque ad proximum suum erigamus deiectionem populi nostri et
pugnemus pro populo nostro et sanctis nostris

3:44 et congregatus est conventus ut essent parati in proelium et ut orarent et peterent
misericordiam et miserationes

3:45 et Hierusalem non habitabatur sed erat sicut desertum non erat qui ingrederetur et
egrederetur de natis eius et sanctum conculcabatur et filii alienigenarum erant in arce ibi
erat habitatio gentium et ablata est voluptas ab Iacob et defecit ibi tibia et cithara

3:46 et congregati sunt et venerunt in Masefat contra Hierusalem quia locus orationis erat
in Masefat ante Israhel

3:47 et ieiunaverunt illa die et induerunt se ciliciis et cinere in capite suo et destituerunt
vestimenta sua

3:48 et expanderunt librum legis de quibus scrutabantur gentes similitudinem
simulacrorum suorum

3:49 et adtulerunt ornamenta sacerdotalia et primitias et decimas et suscitaverunt
nazoreos qui impleverant dies

3:50 et clamaverunt voce magna in caelum dicentes quid faciemus istis et quo eos
ducemus

3:51 et sancta tua conculcata sunt et contaminata sunt et sacerdotes tui in luctu et
humilitate

3:52 et ecce nationes convenerunt adversum nos ut nos disperdant tu scis quae cogitant in
nos

3:53 quomodo poterimus subsistere ante facies illorum nisi tu adiuves nos

3:54 et tubis exclamaverunt voce magna

3:55 et post hoc constituit Iudas duces populi tribunos et centuriones et pentecontarcos et
decuriones

3:56 et dixit his qui aedificabant domos et sponsabant uxores et plantabant vineas et
formidolosis ut redirent unusquisque in domum suam secundum legem

3:57 et moverunt castra et conlocaverunt ad austrum Ammaum

3:58 et ait Iudas accingimini et estote filii potentes et estote parati in mane ut pugnetis
adversus nationes has quae convenerunt disperdere nos et sancta nostra

3:59 quoniam melius est nos mori in bello quam videre mala gentis nostrae et sanctorum

3:60 sicut autem fuerit voluntas in caelo sic fiat

4:1 et adsumpsit Gorgias quinque milia virorum et mille equites electos et moverunt
castra nocte

4:2 ut adplicarent ad castra Iudaeorum et percuterent eos subito et filii qui erant ex arce
erant illi duces

4:3 et audivit Iudas et surrexit ipse et potentes percutere virtutem exercituum regis quae
erat in Ammaum

4:4 adhuc enim dispersus erat exercitus a castris

4:5 et venit Gorgias in castra Iudae noctu et neminem invenit et quaerebant eos in
montibus quoniam dixit fugiunt hii a nobis

4:6 et cum dies factus esset apparuit Iudas in campo cum tribus milibus virorum tantum
quia tegumenta et gladios non habebant

4:7 et viderunt castra gentium valida et loricatos et equitatus in circuitu eorum et hii docti
proelium

4:8 et ait Iudas viris qui secum erant ne timueritis multitudinem eorum et impetum eorum
ne formidetis

4:9 mementote qualiter salvi facti sunt patres nostri in mari Rubro cum sequeretur eos
Pharao cum exercitu

4:10 et nunc clamemus in caelum et miserebitur nostri et testamenti patrum nostrorum et
conteret exercitum istum ante faciem nostram hodie

4:11 et scient omnes gentes quia est qui redimat et liberet Israhel

4:12 et levaverunt alienigenae oculos suos et viderunt eos venientes ex adverso

4:13 et exierunt de castris in proelium et tuba cecinerunt hii qui fuerant cum Iuda

4:14 et congressi sunt et contritae sunt gentes et fugerunt in campum

4:15 novissimi autem ceciderunt gladio et persecuti sunt eos usque Gesoron et usque in
campos Idumeae et Azoti et Iamniae et ceciderunt ex illis ad tria milia virorum

4:16 et reversus est Iudas et exercitus eius sequens eum

4:17 et dixit ad populum non concupiscatis spolia quia bellum contra nos est

4:18 et Gorgias et exercitus eius in monte prope nos sed state contra inimicos nostros et
expugnate eos et post hoc sumetis spolia

4:19 et adhuc loquente Iuda haec apparuit pars quaedam prospiciens de monte

4:20 et vidit quod in fugam conversi sunt et succensa sunt castra fumus enim qui
videbatur declarabat quod factum est

4:21 quibus illi conspectis timuerunt valde aspicientes simul et Iudam et exercitum in
campo paratum ad proelium

4:22 et fugerunt omnes in campo alienigenarum

4:23 et Iudas reversus est ad spolia castrorum et acceperunt aurum multum et argentum et
hyacinthum et purpuram marinam et opes magnas

4:24 et conversi hymnum canebant et benedicebant in caelum quoniam bonum est
quoniam in saeculum misericordia eius

4:25 et facta est salus magna in Israhel in illa die

4:26 quicumque autem alienigenarum evaserunt venerunt et nuntiaverunt Lysiae universa
quae acciderant

4:27 quibus auditis ille consternatus est animo deficiebat quod non qualia voluit talia
contigerunt in Israhel et qualia mandavit rex

4:28 et sequenti anno congregavit electorum virorum sexaginta milia et equitum quinque
milia ut debellaret eos

4:29 et venerunt in Iudaeam et castra posuerunt in Bethoron et occurrit illis Iudas cum
decem milibus viris

4:30 et viderunt exercitum fortem et oravit et dixit benedictus es salvator Israhel qui
contrivisti impetum potentis in manu servi tui David et tradidisti castra alienigenarum in
manus Ionathae filii Saul et armigeri eius

4:31 conclude exercitum istum in manu populi tui Israhel et confundantur in exercitu suo
et equitibus

4:32 da illis formidinem et tabefac audaciam virtutis eorum et commoveantur contritione
sua

4:33 deice eos gladio diligentium te et conlaudent te omnes qui noverunt nomen tuum in
hymnis

4:34 et commiserunt et ceciderunt de exercitu Lysiae quinque milia virorum

4:35 videns autem Lysias suorum fugam et Iudaeorum audaciam et quod parati sunt aut
vivere aut mori fortiter abiit Antiochiam et elegit milites ut multiplicatus rursus veniret in
Iudaeam

4:36 dixit autem Iudas et fratres eius ecce contriti sunt inimici nostri ascendamus nunc
mundare sancta et renovare

4:37 et congregatus est omnis exercitus et ascenderunt in montem Sion

4:38 et viderunt sanctificationem desertam et altare profanatum et portas exustas et in
atriis virgulta nata sicut in saltu vel montibus et pastoforia diruta

4:39 sciderunt vestimenta sua et planxerunt planctu magno et inposuerunt cinerem

4:40 et ceciderunt in faciem super terram et exclamaverunt tubis signorum et clamaverunt
in caelum

4:41 tunc ordinavit Iudas viros ut pugnarent adversus eos qui erant in arce donec
emundarent sancta

4:42 et elegit sacerdotes sine macula voluntatem habentes in lege Dei

4:43 et mundaverunt sancta et tulerunt lapides contaminationis in locum inmundum

4:44 et cogitavit de altare holocaustorum quod profanatum erat quid de eo faceret

4:45 et incidit illi consilium bonum ut destrueret illud ne forte esset illis in obprobrium
quia contaminaverunt illud gentes et demoliti sunt illud

4:46 et reposuerunt lapides in monte domus in loco apto quoadusque veniret propheta et
responderet de eis

4:47 et acceperunt lapides integros secundum legem et aedificaverunt altare novum
secundum illud quod fuit prius

4:48 et aedificaverunt sancta et quae intra domum intrinsecus et aedem et atria
sanctificaverunt

4:49 et fecerunt vasa sancta nova et intulerunt candelabrum et altare incensorum et
mensam in templum

4:50 et incensum posuerunt super altare et accenderunt lucernas quae super candelabrum
erant et lucebant in templo

4:51 et posuerunt super mensam panes et adpenderunt vela et consummaverunt omnia
opera quae fecerunt

4:52 et ante matutinum surrexerunt quinta et vicesima mensis noni hic mensis casleu
centesimi quadragesimi octavi anni

4:53 et obtulerunt sacrificium secundum legem super altare holocaustorum novum quod
fecerunt

4:54 secundum tempus et secundum diem in qua contaminaverunt illud gentes in ipsa
renovatum est in canticis et citharis et cinyris et cymbalis

4:55 et cecidit omnis populus et adoraverunt et benedixerunt in caelum ei qui prosperavit
eis

4:56 et fecerunt dedicationem altaris diebus octo et obtulerunt holocausta cum laetitia et
salutaria laudis

4:57 et ornaverunt faciem templi coronis aureis et scutulis et dedicaverunt portas et
pastoforia et inposuerunt eis ianuas

4:58 et facta est laetitia in populo magna valde et aversum est obprobrium gentium

4:59 et statuit Iudas et fratres eius et universa ecclesia Israhel ut agatur dies dedicationis
altaris in temporibus suis ab anno in annum per dies octo a quinta et vicesima mensis
casleu cum laetitia et gaudio

4:60 et aedificaverunt in tempore illo montem Sion et per circuitum muros altos et turres
firmas nequando venirent gentes et conculcarent eam sicut antea fecerunt

4:61 et conlocavit illic exercitum ut servarent eam et munivit eam ad custodiendam
Bethsuram ut haberet populus munitionem contra faciem Idumeae

5:1 et factum est ut audierunt gentes in circuitu quia aedificatum est altare et sancta sicut
prius et iratae sunt valde

5:2 et cogitabant tollere genus Iacob qui erant inter eos et coeperunt occidere de populo et
persequi

5:3 et debellabat Iudas filios Esau in Idumea et eos qui erant in Acrabattene quia
circumsedebant Israhelitas et percussit eos plaga magna

5:4 et recordatus est malitiam filiorum Bean qui erant populo in laqueum et in scandalum
insidiantes in via

5:5 et conclusi sunt ab eo in turribus et adplicuit ad eos et anathematizavit eos et incendit
turres eorum igni cum omnibus qui in eis erant

5:6 et transiit ad filios Ammon et invenit manum fortem et populum copiosum et
Timotheum ducem ipsorum

5:7 et commisit cum eis proelia multa et contriti sunt in conspectu eorum et percussit eos

5:8 et cepit Iazer civitatem et filias eius et reversus est in Iudaeam

5:9 et congregatae sunt gentes quae sunt in Galaad adversus Israhelitas qui erant in
finibus eorum ut tollerent eos et fugerunt in Datheman munitionem

5:10 et miserunt litteras ad Iudam et fratres eius dicentes congregatae sunt adversum nos
gentes per circuitum ut auferant nos

5:11 et parant venire et occupare munitionem in quam confugimus et Timotheus est dux
exercitus eorum

5:12 nunc ergo veni eripe nos de manibus eorum quia cecidit multitudo de nobis

5:13 et omnes fratres nostri qui erant in locis Tubi interfecti sunt et captivas abduxerunt
uxores eorum et natos et spolia et peremerunt illic ferme mille viros

5:14 et adhuc epistulae legebantur et ecce alii nuntii venerunt de Galilea conscissis
tunicis nuntiantes secundum verba haec

5:15 dicentes convenisse adversum se a Ptolomaida et Tyro et Sidone et omni Galilea
alienigenas ut nos consumant

5:16 ut audivit autem Iudas et populus sermones istos convenit ecclesia magna cogitare
quid facerent fratribus suis qui in tribulatione erant et expugnabantur ab eis

5:17 dixitque Iudas Simoni fratri suo elige tibi viros et vade et libera fratres tuos in
Galilea ego enim et frater meus Ionathas ibimus in Galaditin

5:18 et reliquit Iosepphum filium Zacchariae et Azariam duces populi cum residuo
exercitu in Iudaeam ad custodiendum

5:19 et praecepit illi dicens praeesto populo huic et nolite bellum committere adversus
gentes donec revertamur

5:20 et dati sunt Simoni viri tria milia ut iret in Galileam Iudae autem octo milia in
Galaditin

5:21 et abiit Simon in Galileam et commisit proelia multa cum gentibus et contritae sunt
gentes a facie eius et persecutus est eos usque ad portam

5:22 Ptolomaidis et ceciderunt de gentibus fere tria milia virorum et accepit spolia eorum

5:23 et sumpsit eos qui erant in Galilea et in Arbatis cum uxoribus et natis et omnibus
quae erant illis et adduxit in Iudaeam cum laetitia magna

5:24 et Iudas Macchabeus et Ionathas et fratres eius transierunt Iordanem et abierunt
viam trium dierum per desertum

5:25 et occurrerunt eis Nabuthei et susceperunt eos pacifice et narraverunt eis omnia quae
acciderunt fratribus in Galaditide

5:26 et quia multi ex eis conprehensi sunt in Basara et Bosor et in Alimis et in Casfor et
Macet et Carnain hae omnes civitates munitae et magnae

5:27 sed et in ceteris civitatibus Galaditidis tenentur conprehensi et in crastinum
constituerunt admovere exercitum civitatibus his et conprehendere et tollere eos in una
die

5:28 et convertit Iudas et exercitus eius viam in desertum Bosor repente et occupavit
civitatem et occidit omnem masculum in ore gladii et accepit omnia spolia eorum et
succendit eam igni

5:29 et surrexerunt inde nocte et ibant usque ad munitionem

5:30 et factum est diluculo cum adlevassent oculos suos ecce populus multus cuius non
erat numerus portantes scalas et machinas ut conprehenderent munitionem et expugnarent
eos

5:31 et vidit Iudas quia coepit bellum et clamor belli ascendit in caelum sicut tuba et
clamor magnus de civitate

5:32 et exercitui dixit pugnate hodie pro fratribus vestris

5:33 et venit tribus ordinibus post eos et exclamaverunt tubis et clamaverunt in oratione

5:34 et cognoverunt castra Timothei quia Macchabeus est et refugerunt a facie eius et
percusserunt eos plaga magna et ceciderunt ex eis in illa die fere octo milia virorum

5:35 et divertit Iudas in Maspha et expugnavit et cepit eam et occidit omnem masculum
eius et sumpsit spolia eius et succendit eam igni

5:36 inde perrexit et cepit Casbon et Maged et Bosor et reliquas civitates Galaditidis

5:37 post haec autem verba congregavit Timotheus exercitum alium et castra posuit
contra Rafon trans torrentem

5:38 et misit Iudas speculari exercitum et renuntiaverunt ei dicentes quia convenerunt ad
eum omnes gentes quae in circuitu nostro sunt exercitus multus nimis

5:39 et Arabas conduxit in auxilium et castra posuerunt trans torrentem parati venire ad te
in proelium et abiit Iudas obviam illis

5:40 et ait Timotheus principibus exercitus sui cum adpropiaverit Iudas et exercitus eius
ad torrentem aquae si transierit ad nos prior non poterimus sustinere eum quia potens
poterit adversum nos

5:41 si vero timuerit transire et posuerit castra extra flumen transfretemus ad eos et
poterimus adversus illum

5:42 ut autem adpropinquavit Iudas ad torrentem aquae statuit scribas populi secus
torrentem et mandavit eis dicens neminem hominum reliqueritis sed veniant omnes in
proelium

5:43 et transfretavit ad illos prior et omnis populus post eum et contritae sunt ante faciem
eorum omnes gentes et proiecerunt arma sua et fugerunt ad fanum quod est in Carnain

5:44 et occupavit ipsam civitatem et fanum succendit igni cum omnibus qui erant in ipso
et oppressa est Carnain et non potuit sustinere contra faciem Iudae

5:45 et congregavit Iudas universos Israhelitas qui erant in Galaditiden a minimo usque
ad maximum et uxores eorum et natos et exercitum magnum valde ut venirent in terram
Iudae

5:46 et venerunt usque Efron et haec civitas magna in ingressu posita munita valde et non
erat declinare ab ea dextra vel sinistra sed per mediam iter erat

5:47 et incluserunt se qui erant in civitate et obstruxerunt portas lapidibus et misit ad eos
Iudas verbis pacificis

5:48 dicens transeamus per terram vestram ut eamus in terram nostram et nemo vobis
nocebit tantum pedibus transibimus et nolebant eis aperire

5:49 et praecepit Iudas praedicare in castris ut adplicarent unusquisque in quo erat loco

5:50 et adplicuerunt viri virtutis et obpugnavit civitatem illam tota die et tota nocte et
tradita est civitas in manu eius

5:51 et peremerunt omnem masculum in ore gladii et eradicavit eam et accepit spolia eius
et transiit per totam civitatem super interfectos

5:52 et transgressi sunt Iordanem in campo magno contra Bethsan

5:53 et erat Iudas congregans extremos et exhortabatur populum per totam viam donec
venerunt in terram Iuda

5:54 et ascenderunt in montem Sion cum laetitia et gaudio et obtulerunt holocausta quod
nemo ex eis cecidisset donec reverterentur in pace

5:55 et in diebus quibus erat Iudas et Ionathas in terra Galaad et Simeon frater eius in
Galilea contra faciem Ptolomaidis

5:56 audivit Iosepphus Zacchariae filius et Azarias princeps virtutis res bene gestas et
proelia quae facta sunt

5:57 et dixit faciamus et ipsi nobis nomen et eamus pugnare adversum gentes quae in
circuitu nostro sunt

5:58 et praecepit his qui erant in exercitu suo et abierunt Iamniam

5:59 et exivit Gorgias de civitate et viri eius obviam illi in pugnam

5:60 et fugati sunt Iosepphus et Azarias usque in fines Iudae et ceciderunt illa die de
populo Israhel ad duo milia viri et facta est fuga magna in populo

5:61 quia non audierunt Iudam et fratres eius existimantes se fortiter facturos

5:62 ipsi autem non erant de semine virorum illorum per quos salus facta est in Israhel

5:63 et viri Iuda magnificati sunt valde in conspectu omnis Israhel et gentium omnium
ubi audiebatur nomen eorum

5:64 et convenerunt ad eos fausta adclamantes

5:65 et exivit Iudas et fratres eius et expugnabant filios Esau in terra quae ad austrum est
et percussit Chebron et filias eius et muros eius et turres succendit in circuitu

5:66 et movit castra ut iret in terra alienigenarum et perambulabat Samariam

5:67 in illa die ceciderunt sacerdotes in bello dum vult fortiter facere dum sine consilio
exiit in proelium

5:68 et declinavit Iudas in Azotum in terra alienigenarum et vidit aras eorum et spolia
deorum ipsorum succendit igni et cepit spolia civitatum et regressus est in terram Iuda

6:1 et rex Antiochus perambulavit superiores regiones et audivit esse civitatem
Elymaidem in Perside nobilissimam et copiosam in argento et auro

6:2 templumque in ea locuples valde et illic velamina aurea et loricae et scuta quae
reliquit Alexander Philippi rex Macedo qui regnavit primus in Graecia

6:3 et venit et quaerebat civitatem capere et praedare eam et non potuit quoniam innotuit
sermo his qui erant in civitate

6:4 et insurrexerunt in proelium et fugit inde et abiit cum tristitia magna et reversus est
Babyloniam

6:5 et venit qui nuntiaret ei in Perside quia fugata sunt castra quae erant in terra Iuda

6:6 et quia abiit Lysias cum virtute forti in primis et fugatus est a facie Iudaeorum et
invaluerunt armis et viribus et spoliis multis quas ceperunt

6:7 et quia diruerunt abominationem quam aedificaverat super altare quod erat in
Hierusalem et sanctificationem sicut prius circumdederunt muris excelsis sed et
Bethsuram civitatem suam

6:8 et factum est ut audivit rex sermones istos expavit et commotus est valde et decidit in
lectum et incidit in languorem prae tristitia quia non est factum sicut cogitabat

6:9 et erat illic dies multos quia renovata est in eo tristitia magna et arbitratus est se mori

6:10 et vocavit omnes amicos suos et dixit illis recessit somnus ab oculis meis et concidi
et corrui corde prae sollicitudine

6:11 et dixi in corde meo in quantam tribulationem deveni et in quos fluctus tristitiae in
qua nunc sum qui iucundus eram et dilectus in potestate mea

6:12 nunc vero reminiscor malorum quae feci in Hierusalem unde abstuli omnia spolia
argentea et aurea quae erant in ea et misi auferri habitantes Iudaeam sine causa

6:13 cognovi ergo quia propterea invenerunt me mala ista et ecce pereo tristitia magna in
terra aliena

6:14 et vocavit Philippum unum de amicis suis et praeposuit eum super universum
regnum suum

6:15 et dedit ei diadema et stolam suam et anulum ut adduceret Antiochum filium suum
et nutriret eum et regnaret

6:16 et mortuus est illic Antiochus rex anno centesimo quadragesimo et nono

6:17 et cognovit Lysias quoniam mortuus est rex et constituit regnare Antiochum filium
eius quem nutrivit adulescentem et vocavit nomen eius Eupator

6:18 et hii qui erant in arce concluserant Israhel in circuitu sanctorum et quaerebant eis
mala semper ad firmamentum gentium

6:19 et cogitavit Iudas disperdere eos et convocavit universum populum ut obsiderent eos

6:20 et coirent simul et obsederunt eos anno centesimo quinquagesimo et fecerunt
ballistas et machinas

6:21 et exierunt quidam ex eis qui obsidebantur et adiunxerunt se illis aliqui ex impiis
Israhel

6:22 et abierunt ad regem et dixerunt quousque non facies iudicium et vindicas fratres
nostros

6:23 nos decrevimus servire patri tuo et ambulare in praeceptis eius et obsequi edictis
eius

6:24 et filii populi nostri propter hoc abalienabantur se a nobis et quicumque
inveniebantur ex nobis interficiebantur et hereditates nostrae diripiebantur

6:25 et non ad nos tantum extenderunt manum sed et in omnes fines nostros

6:26 et ecce adplicuerunt hodie ad arcem in Hierusalem occupare eam et munitionem in
Bethsuram munierunt

6:27 et nisi praeveneris eos velocius maiora quam haec facient nec poteris obtinere eos

6:28 et iratus est rex ut audivit et convocavit omnes amicos suos et principes exercitus sui
et eos qui super equites erant

6:29 sed et de regnis aliis et insulis et maritimis venerunt ad eum exercitus conducticius

6:30 et erat numerus exercitus centum milia peditum et viginti milia equitum et elefanti
triginta duo docti ad proelium

6:31 et venerunt per Idumeam et adplicuerunt ad Bethsuram et pugnaverunt dies multos
et fecerunt machinas et exierunt et succenderunt eas igni et pugnaverunt viriliter

6:32 et recessit Iudas ab arce et admovit castra ad Bethzacara contra castra regis

6:33 et surrexit ante lucem et concitavit exercitus impetum contra viam Bethzacara et
conparaverunt se exercitus in proelium et tubis cecinerunt

6:34 et elefantis ostenderunt sanguinem uvae et mori ad acuendos eos in proelium

6:35 et diviserunt bestias per legiones et adstiterunt singulis elefantis mille viri in loricis
concatenatis et galeae aereae in capitibus eorum et quingenti equites ordinati unicuique
bestiae electi erant

6:36 hii ante tempus ubicumque erat bestia erant et quocumque ibat ibant non
discedebant ab ea

6:37 sed et turres ligneas super eos firmae protegentes super singulas bestias et super eas
machinae et super singulas viri virtutis triginta duo qui pugnabant desuper et intus
magister bestiae

6:38 et residuum equitatum hinc et inde statuit in duas partes tubis et exercitum
commovere et perurguere constipati in legionibus eius

6:39 et ut refulsit sol in clypeos aureos et aereos resplenduerunt montes ab eis
resplenduerunt sicut lampades ignis

6:40 et distincta est pars exercitus regis per montes excelsos et alii per loca humilia et
ibant caute et ordinate

6:41 et commovebantur omnes inhabitantes a voce multitudinis eorum et incessu turbae
et conlisionis armorum erat enim exercitus magnus valde et fortis

6:42 et adpropiavit Iudas et exercitus eius in proelium et ceciderunt de exercitu regis
sescenti viri

6:43 et vidit Eleazar filius Saura unam de bestiis loricatam loricis regis et erat eminens
super ceteras bestias et visum est ei quod in ea esset rex

6:44 et dedit se ut liberaret populum suum et adquireret sibi nomen aeternum

6:45 et cucurrit ad eam audaciter in medio legionis interficiens a dextris et a sinistris et
cadebant ab eo huc et illuc

6:46 et ivit sub pedes elefanti et subposuit ei et occidit eum et cecidit in terram super
ipsum et mortuus est illic

6:47 et videntes virtutem regis et impetum exercitus eius deverterunt ab eis

6:48 castra autem regis ascenderunt contra eos in Hierusalem et adplicuit castra rex ad
Iudaeam et montem Sion

6:49 et fecit pacem cum his qui erant in Bethsuram et exierunt de civitate quia non erant
eis ibi alimenta conclusis quia sabbata erant terrae

6:50 et conprehendit rex Bethsuram et constituit illic custodiam servare eam

6:51 et convertit castra ad locum sanctificationis dies multos et statuit illic ballistas et
machinas et ignis iacula et tormenta ad lapides iactandos et spicula et scorpios ad
mittendas sagittas et fundibula

6:52 fecerunt autem et ipsi machinas adversus machinas eorum et pugnaverunt dies
multos

6:53 escae autem non erant in civitate eo quod septimus annus esset et qui remanserant in
Iudaea de gentibus consumpserant reliquias eorum quae repositae fuerant

6:54 et remanserunt in sanctis viri pauci quoniam obtinuerat eos fames et dispersi sunt
unusquisque in locum suum

6:55 et audivit Lysias quod Philippus quem constituit rex Antiochus cum adhuc viveret et
nutriret Antiochum filium suum ut regnaret

6:56 et reversus esset a Perside et Media et exercitus qui abierat cum ipso et quia quaerit
suscipere regni negotia

6:57 festinavit ire et dicere ad regem et duces exercitus deficimus cotidie et esca nobis
modica est et locus quem obsidemus est munitus et incumbit nobis ordinare de regno

6:58 nunc itaque demus dextras hominibus istis et faciamus cum illis pacem et cum omni
gente eorum

6:59 et constituamus illis ut ambulent in legitimis suis sicut prius propter legitima enim
ipsorum quae despeximus irati sunt et fecerunt omnia haec

6:60 et placuit sermo in conspectu regis et principum et misit ad eos pacem facere et
receperunt illam

6:61 et iuravit illis rex et principes et exierunt de munitione

6:62 et intravit rex montem Sion et vidit munitionem loci et rupit ius iuramenti quod
iuravit et mandavit destruere murum in gyro

6:63 et discessit festinanter et reversus est Antiochiam et invenit Philippum dominantem
civitati et pugnavit adversus eum et occupavit civitatem

7:1 anno centesimo quinquagesimo et primo exiit Demetrius Seleuci filius ab urbe Roma
et ascendit cum paucis viris in civitatem maritimam et regnavit illic

7:2 et factum est ut ingressus est in domum regni patrum suorum conprehendit exercitus
Antiochum et Lysiam ut adduceret eos ad eum

7:3 et res ei innotuit et ait nolite mihi ostendere faciem eorum

7:4 et occidit eos exercitus et sedit Demetrius super sedem regni sui

7:5 et venerunt ad eum viri iniqui et impii ex Israhel et Alchimus dux eorum qui volebat
fieri sacerdos

7:6 et accusaverunt populum apud regem dicentes perdidit Iudas et fratres eius amicos
tuos et nos disperdit de terra nostra

7:7 nunc ergo mitte virum cui credis et eat et videat exterminium omne quod fecit nobis
et regionibus regis et puniit omnes amicos eius et adiutores eorum

7:8 et elegit rex ex amicis suis Bacchidem qui dominabatur trans Flumen magnum in
regno et fidelem regi et misit eum

7:9 et Alchimum impium constituit in sacerdotio et mandavit ei facere ultionem in filios
Israhel

7:10 et surrexerunt et venerunt cum exercitu magno in terram Iuda et miserunt nuntios et
locuti sunt ad Iudam et fratres eius verbis pacificis in dolo

7:11 et non intenderunt sermonibus eorum viderunt enim quia venerunt cum exercitu
magno

7:12 et convenerunt ad Alchimum et Bacchidem congregatio scribarum requirere quae
iusta sunt

7:13 et primi Asidei qui erant in filiis Israhel et exquirebant ab eis pacem

7:14 dixerunt enim homo sacerdos de semine Aaron venit non decipiet nos

7:15 et locutus est cum eis verba pacifica et iuravit illis dicens non inferemus vobis
malum neque amicis vestris

7:16 et crediderunt ei et conprehendit ex eis sexaginta viros et occidit eos in una die
secundum verbum quod scriptum est

7:17 carnes sanctorum tuorum et sanguinem ipsorum effuderunt in circuitu Hierusalem et
non erat qui sepeliret

7:18 et incubuit timor et tremor in omnem populum quia dixerunt non est ei veritas et
iudicium transgressi sunt enim constitutum et iusiurandum quod iuraverunt

7:19 et movit Bacchides castra ab Hierusalem et adplicuit in Bethzetha et misit et
conprehendit multos ex eis qui a se refugerant et quosdam de populo mactavit et in
puteum magnum proiecit

7:20 et commisit regionem Alchimo et reliquit cum eo auxilium in adiutorium ipsi et abiit
Bacchides ad regem

7:21 et satis agebat Alchimus pro principatu sacerdotii sui

7:22 et convenerunt ad eum omnes qui perturbabant populum suum et obtinuerunt terram
Iuda et fecerunt plagam magnam in Israhel

7:23 et vidit Iudas omnia mala quae fecit Alchimus et qui cum eo erant in filios Israhel
plus multo quam gentes

7:24 et exiit in omnes fines Iudae in circuitu et fecit vindictam in viros desertores et
cessaverunt ultra exire in regionem

7:25 vidit autem Alchimus quod praevaluit Iudas et qui cum eo sunt et cognovit quia non
potest sustinere eos et regressus est ad regem et accusavit eos multis criminibus

7:26 et misit rex Nicanorem unum ex principibus suis nobilioribus qui erat inimicitias
exercens contra Israhel et mandavit ei evertere populum

7:27 et venit Nicanor in Hierusalem cum exercitu magno et misit ad Iudam et ad fratres
eius cum dolo verbis pacificis

7:28 dicens non sit pugna inter me et vos veniam cum viris paucis et videam facies
vestras cum pace

7:29 et venit ad Iudam et salutaverunt se invicem pacifice et hostes parati erant rapere
Iudam

7:30 et innotuit sermo Iudae quoniam cum dolo venerat ad eum et conterritus est ab eo et
amplius noluit videre faciem eius

7:31 et cognovit Nicanor quoniam denudatum est consilium eius et exivit obviam Iudae
in pugnam iuxta Capharsalama

7:32 et ceciderunt de Nicanoris fere quinque milia viri et fugerunt in civitatem David

7:33 et post haec verba ascendit Nicanor in montem Sion et exierunt de sacerdotibus
populi salutare eum in pace et demonstrare ei holocaustomata quae offerebantur pro rege

7:34 et inridens sprevit eos et polluit et locutus est superbe

7:35 et iuravit cum ira dicens nisi traditus fuerit Iudas et exercitus eius in manus meas
continuo cum regressus fuero in pace succendam domum istam et exiit cum ira magna

7:36 et intraverunt sacerdotes et steterunt ante faciem altaris et templi et flentes dixerunt

7:37 tu elegisti domum istam Domine ad invocandum nomen tuum in ea ut esset domus
orationis et obsecrationis populo tuo

7:38 fac vindictam in homine isto et exercitu eius et cadant gladio memento blasphemias
eorum et ne dederis eis ut permaneant

7:39 et exiit Nicanor ab Hierusalem et castra adplicuit ad Bethoron et occurrit illi
exercitus Syriae

7:40 et Iudas adplicuit in Adarsa cum tribus milibus viris et oravit Iudas et dixit

7:41 qui missi erant a rege Sennacherib Domine qui blasphemaverunt te exiit angelus et
percussit ex eis centum octoginta quinque milia

7:42 sic percute exercitum istum in conspectu nostro hodie et sciant ceteri quia male
locutus est super sancta tua et iudica illum secundum malitiam illius

7:43 et commiserunt exercitus proelium tertiadecima die mensis adar et contrita sunt
castra Nicanoris et cecidit ipse primus in proelio

7:44 ut vidit autem exercitus eius quia cecidit Nicanor proiecerunt arma sua et fugerunt

7:45 et persecuti sunt eos viam diei unius ab Adasor usquequo veniatur Gazera et tubis
cecinerunt post eos cum significationibus

7:46 et exierunt de omnibus castellis Iudae in circuitu et ventilabant eos cornibus et
convertebantur iterum ad eos et ceciderunt omnes gladio et non est relictus ex eis nec
unus

7:47 et acceperunt spolia eorum et praedam et caput Nicanoris amputaverunt et dexteram
eius quam extenderat superbe et adtulerunt et suspenderunt contra Hierusalem

7:48 et laetatus est populus valde et egerunt diem illam in laetitia magna

7:49 et constituit agi omnibus annis diem istam tertiadecima die mensis adar

7:50 et siluit terra Iuda dies paucos

8:1 et audivit Iudas nomen Romanorum quia sunt potentes viribus et adquiescunt ad
omnia quae postulantur ab eis et quicumque accesserunt ad eos statuerunt cum eis
amicitias et quia sunt potentes viribus

8:2 audierunt proelia eorum et virtutes bonas quas faciunt in Galatia quia obtinuerunt eos
et duxerunt sub tributum

8:3 et quanta fecerunt in regione Hispaniae et quod in potestate redegerunt metalla
argenti et auri quae illic sunt et possederunt omnem locum consilio suo et patientia

8:4 locos qui longe erant valde ab eis et reges qui supervenerant illis ab extremis terrae
contriverunt et percusserunt eos plaga magna ceteri autem dant eis tributum omnibus
annis

8:5 et Philippum et Persen Citiorum regem et ceteros qui adversus eos arma tulerunt
contriverunt bello et obtinuerunt eos

8:6 et Antiochum magnum regem Asiae qui eis pugnam intulerat habens centum viginti
elefantos et exercitum magnum valde contritum ab eis

8:7 et quia ceperunt eum vivum et statuerunt ei ut daret ipse et qui regnaverint post eum
tributum magnum et daret obsides et constitutum

8:8 et regionem Medorum et Lydos et Medos de optimis regionibus eorum et acceptas eas
ab illis dederunt Eumeni regi

8:9 et quia qui erant apud Elladam voluerunt ire et tollere eos et innotuit sermo his

8:10 et miserunt ad eos ducem unum et pugnaverunt contra illos et ceciderunt ex eis multi
et captivas duxerunt uxores eorum et filios et diripuerunt eos et terram eorum possederunt
et destruxerunt muros eorum et in servitutem illos redegerunt usque in hunc diem

8:11 et residua regna et insulas quae aliquando restiterant illis exterminaverunt et in
potestatem redegerunt

8:12 cum amicis autem suis et qui in ipsis requiem habebant conservaverunt amicitiam et
obtinuerunt regna quae erant proxima et quae longe quia quicumque audiebant nomen
eorum timebant eos

8:13 quibus vero vellent auxilio esse ut regnarent regnabant et exaltati sunt valde

8:14 et in omnibus istis nemo portabat diadema nec induebatur purpura ut magnificaretur
in ea

8:15 et quia curiam fecerunt sibi et cotidie consulebant trecentos viginti consilium
agentes semper de multitudine ut quae digna sunt gerant

8:16 et committunt uni homini magistratum suum per singulos annos dominari universae
terrae suae et omnes oboediunt uni et non est invidia neque zelus inter eos

8:17 et elegit Iudas Eupolemum filium Iohannis filii Iacob et Iasonem filium Eleazari et
misit eos Romam constituere cum illis amicitiam et societatem

8:18 et ut auferrent ab eis iugum Graecorum quia viderunt quod in servitutem premerent
regnum Israhel

8:19 et abierunt Romam viam multam valde et introierunt curiam et dixerunt

8:20 Iudas Macchabeus et fratres eius et populus Iudaeorum miserunt nos ad vos statuere
vobiscum societatem et pacem et conscribi nos socios et amicos vestros

8:21 et placuit sermo in conspectu eorum

8:22 et hoc rescriptum quod rescripserunt in tabulis aereis et miserunt Hierusalem ut esset
apud eos ibi memoriale pacis et societatis

8:23 bene sit Romanis et genti Iudaeorum in mari et in terra in aeternum gladiusque et
hostis procul sit ab eis

8:24 quod si institerit bellum Romanis prius aut omnibus sociis eorum in omni
dominatione eorum

8:25 auxilium feret gens Iudaeorum prout tempus dictaverit corde pleno

8:26 et proeliantibus non dabunt neque subministrabunt triticum arma pecuniam naves
sicut placuit Romanis et custodient mandata eorum nihil ab eis accipientes

8:27 similiter autem et si genti Iudaeorum prius acciderit bellum adiuvabunt Romani ex
animo prout eis tempus permiserit

8:28 et adiuvantibus non dabitur triticum arma pecunia naves sicut placuit Romanis et
custodiant mandata eorum absque dolo

8:29 secundum haec verba constituerunt Romani populo Iudaeorum

8:30 quod si post haec verba hii aut illi addere vel demere ad haec aliquid voluerint
facient ex proposito suo et quaecumque addiderint vel dempserint rata erunt

8:31 sed et de malis quae Demetrius rex fecit in eos scripsimus ei dicentes quare gravasti
iugum tuum super amicos nostros et socios Iudaeos

8:32 si ergo iterum adierint nos adversum te faciemus illis iudicium et pugnabimus tecum
mari terraque

9:1 interea ubi audivit Demetrius quia cecidit Nicanor et exercitus eius in proelio
adposuit Bacchidem et Alchimum rursum mittere in Iudaeam et dextrum cornu cum illis

9:2 et abierunt viam quae ducit in Galgala et castra posuerunt in Mesaloth quae est in
Arbellis et occupaverunt eam et peremerunt animas hominum multas

9:3 et mense primo anni centesimi quinquagesimi et secundi adplicuerunt exercitum ad
Hierusalem

9:4 et surrexerunt et abierunt in Berea viginti milia virorum et duo milia equitum

9:5 et Iudas castra posuerat in Laisa et tria milia viri cum eo electi

9:6 et viderunt multitudinem exercitus quia multi sunt et timuerunt valde et multi
subtraxerunt se de castris et non remanserunt ex eis nisi octingenti viri

9:7 et vidit Iudas quod defluxit exercitus suus et bellum perurguebat eum confractus est
corde quia non habebat tempus congregandi eos et dissolutus est

9:8 et dixit his qui residui erant surgamus et eamus ad adversarios nostros si poterimus
pugnare adversus eos

9:9 et avertebant eum dicentes non poterimus sed liberemus animas nostras modo et
revertemur ad fratres nostros et pugnabimus adversus eos nos autem pauci sumus

9:10 et ait Iudas absit istam rem facere ut fugiamus ab eis et si adpropiavit tempus
nostrum moriamur in virtute propter fratres nostros et non inferamus crimen gloriae
nostrae

9:11 et movit exercitus de castris et steterunt illis obviam et divisi sunt equites in duas
partes et fundibalarii et sagittarii praeibant exercitum et primi certaminis omnes potentes

9:12 Bacchides autem erat in dextro cornu et proximavit legio ex duabus partibus et
clamabant tubis

9:13 exclamaverunt autem et hii qui erant ex parte Iudae etiam ipsi et commota est terra a
voce exercituum et commissum est proelium a mane usque ad vesperam

9:14 et vidit Iudas quia firmior est pars exercitus Bacchidis in dextris et convenerunt cum
ipso omnes constantes corde

9:15 et contrita est dextra pars ab eis et persecutus est eos usque ad montem Azoti

9:16 et qui in sinistro cornu erant viderunt quod contritum est dextrum cornu et secuti
sunt post Iudam et qui cum ipso erant a tergo

9:17 et ingravatum est proelium et ceciderunt vulnerati multi ex his et illis

9:18 et Iudas cecidit et ceteri fugerunt

9:19 et Ionathas et Simon tulerunt Iudam fratrem suum in Modin

9:20 et fleverunt eum omnis populus Israhel planctu magno et lugebant dies multos

9:21 et dixerunt quomodo cecidit potens qui salvum faciebat Israhel

9:22 et cetera verba Iudae bellorum et virtutum quas fecit non sunt descripta multa enim
erant valde

9:23 et factum est post obitum Iudae emerserunt iniqui in omnibus finibus Israhel et
exorti sunt omnes qui operabantur iniquitatem

9:24 in diebus illis facta est fames magna valde et tradidit se Bacchidi omnis regio eorum
cum ipsis

9:25 et elegit Bacchides impios viros et constituit eos dominos regionis

9:26 et exquirebant et perscrutabantur amicos Iudae et adducebant eos ad Bacchidem et
vindicabat in illos et inludebat

9:27 et facta est tribulatio magna in Israhel qualis non fuit ex qua die non est visus
propheta in Israhel

9:28 et congregati sunt omnes amici Iudae et dixerunt Ionathae

9:29 ex quo frater tuus Iudas defunctus est vir similis ei non est qui exeat contra inimicos
Bacchidem et eos qui inimici sunt genti nostrae

9:30 nunc itaque te elegimus hodie esse nobis principem et ducem ad bellandum bellum
nostrum

9:31 et suscepit Ionathas tempore illo principatum et surrexit loco Iudae fratris sui

9:32 et cognovit Bacchides et quaerebat eum occidere

9:33 et cognovit Ionathas et Simon frater eius et omnes qui cum eo erant et fugerunt in
desertum Thecuae et consederunt ad aquam lacus Asphar

9:34 et cognovit Bacchides et die sabbatorum venit ipse et omnis exercitus eius trans
Iordanem

9:35 et misit fratrem suum ducem populi et rogavit Nabatheos amicos suos ut
commendaret illis adparatum suum qui erat copiosus

9:36 et exierunt filii Iambri ex Madabas et conprehenderunt Iohannem et omnia quae
habebat et abierunt habentes ea

9:37 post haec verba renuntiatum est Ionathae et Simoni fratri eius quia filii Iambri
faciunt nuptias magnas et ducunt sponsam ex Nadaba filiam unius de magnis principibus
Chanaan cum ambitione magna

9:38 et recordati sunt sanguinis Iohannis fratris sui et ascenderunt et absconderunt se sub
tegumento montis

9:39 et levaverunt oculos suos et viderunt et ecce tumultus et adparatus multus et sponsus
processit et amici eius et fratres eius obviam illis cum tympanis et musicis et armis multis

9:40 et surrexerunt ad eos cum insidiis et occiderunt eos et ceciderunt multi vulnerati et
residui fugerunt in montem et acceperunt omnia spolia eorum

9:41 et conversae sunt nuptiae in luctum et vox musicorum ipsorum in lamentum

9:42 et vindicaverunt vindicta sanguinem fratris sui et reversi sunt ad ripam Iordanis

9:43 et audivit Bacchides et venit die sabbatorum usque ad oram Iordanis in virtute multa

9:44 et dixit ad suos Ionathas surgamus et pugnemus contra inimicos nostros non est
enim hodie sicut heri et nudius tertius

9:45 ecce enim bellum ex adverso aqua vero Iordanis hinc et inde et ripae et paludes et
saltus et non est locus devertendi

9:46 nunc ergo clamate in caelum ut liberemini de manu inimicorum vestrorum et
commissum est bellum

9:47 et extendit Ionatha manum suam percutere Bacchidem et devertit ab eo retro

9:48 et desiluit Ionathan et transnataverunt ad eos Iordanem

9:49 et ceciderunt de parte Bacchidis die illa mille viri et reversi sunt Hierusalem

9:50 et aedificaverunt civitates munitas in Iudaea munitionem quae erat in Hiericho et in
Ammaum et in Bethoron et Bethel et Tamnatan et Phara et Thopo muris excelsis et portis
et seris

9:51 et posuit custodiam in eis ut inimicitias exercerent in Israhel

9:52 et munivit civitatem Bethsuram et Gazara et arcem et posuit in eis auxilia et
adparatum escarum

9:53 et accepit filios principum regionis obsides et posuit eos in arce in Hierusalem in
custodia

9:54 et anno centesimo quinquagesimo tertio mense secundo praecepit Alchimus destrui
muros domus sanctae interioris et destrui opera prophetarum et coepit destruere

9:55 in tempore illo percussus est Alchimus et inpedita sunt opera illius et obclusum est
os eius et dissolutus est paralysin nec ultra loqui potuit verbum et mandare de domo sua

9:56 et mortuus est Alchimus in tempore illo cum tormento magno

9:57 et vidit Bacchides quoniam mortuus est Alchimus et reversus est ad regem et siluit
terra annis duobus

9:58 et cogitaverunt omnes iniqui dicentes ecce Ionathas et qui cum eo sunt in silentio
habitant confidentes nunc ergo adducamus Bacchidem et conprehendet eos omnes in una
nocte

9:59 et abierunt et consilium ei dederunt

9:60 et surrexit ut veniret cum exercitu multo et misit occulte epistulas sociis suis qui
erant in Iudaea ut conprehenderent Ionathan et eos qui cum eo erant sed non potuerunt
quia innotuit eis consilium eorum

9:61 et adprehendit de viris regionis qui principes erant malitiae quinquaginta viros et
occidit eos

9:62 et secessit Ionathas et Simon et qui cum eo erant in Bethbessi quae est in deserto et
struxit diruta eius et firmaverunt eam

9:63 et agnovit Bacchides et congregavit universam multitudinem suam et his qui de Iuda
erant denuntiavit

9:64 et venit et castra posuit desuper a Bethbesse et obpugnavit eam dies multos et fecit
machinas

9:65 et reliquit Ionathas Simonem fratrem suum in civitate et exiit in regionem et venit
cum numero

9:66 et percussit Odaren et fratres eius et filios Phaseron in tabernaculo ipsorum et coepit
caedere et crescere in virtutibus

9:67 Simon vero et qui cum ipso erant exierunt de civitate et succenderunt machinas

9:68 et pugnaverunt contra Bacchidem et contritus est ab eis et adflixerunt eum valde
quoniam consilium eius et congressus eius erat inanis

9:69 et iratus contra viros iniquos qui ei consilium dederant ut veniret in regionem
ipsorum multos ex eis occidit ipse autem cogitavit cum reliquis abire in regionem suam

9:70 et cognovit Ionathas et misit ad eum legatos conponere cum ipso pacem et reddere ei
captivitatem

9:71 et libenter accepit et fecit secundum verba eius et iuravit nihil se ei facturum mali
omnibus diebus vitae eius

9:72 et reddidit ei captivitatem quam prius erat praedatus de terra Iuda et conversus abiit
in terram suam et non adposuit amplius venire in fines eius

9:73 et cessavit gladius ex Israhel et habitavit Ionathas in Machemas et coepit Ionathas
ibi iudicare populum et exterminavit impios ex Israhel

10:1 et anno centesimo sexagesimo ascendit Alexander Antiochi filius qui cognominatus
est Nobilis et occupavit Ptolomaidam et receperunt eum et regnavit illic

10:2 et audivit Demetrius rex et congregavit exercitum valde copiosum et exivit obviam
illi in proelium

10:3 et misit Demetrius ad Ionathan epistulam verbis pacificis ut magnificaret eum

10:4 dixit enim anticipemus pacem facere cum eo priusquam faciat cum Alexandro
adversus nos

10:5 recordabitur enim omnium quae fecimus in eum et in fratrem eius et in gentem eius

10:6 et dedit ei potestatem congregandi exercitum et fabricare arma et esse ipsum socium
eius et obsides qui erant in arce iussit tradi ei

10:7 et venit Ionathas in Hierusalem et legit epistulas in auditu omnis populi et eorum qui
in arce erant

10:8 et timuerunt timore magno quoniam audierunt quod dedit ei rex in potestatem
congregandi exercitum

10:9 et traditi sunt Ionathae obsides et reddidit eos parentibus suis

10:10 et habitavit Ionathas in Hierusalem et coepit aedificare et innovare civitatem

10:11 et dixit facientibus opera ut struerent muros et montem Sion in circuitu lapidibus
quadratis ad munitionem et ita fecerunt

10:12 et fugerunt alienigenae qui erant in munitionibus quas aedificaverat Bacchides

10:13 et reliquit unusquisque locum suum et abiit in terram suam

10:14 tantum in Bethsuram remanserant aliqui ex his qui reliquerant legem et praecepta
Dei erat enim haec eis ad refugium

10:15 et audivit Alexander rex promissa quae promisit Demetrius Ionathae et narraverunt
ei proelia et virtutes quas ipse fecit et fratres eius et labores quos laboraverunt

10:16 et ait numquid inveniemus aliquem virum talem et nunc faciemus eum amicum et
socium nostrum

10:17 et scripsit epistulam et misit ei secundum haec verba dicens

10:18 rex Alexander fratri Ionathae salutem

10:19 audivimus de te quod vir potens viribus et aptus es ut sis amicus noster

10:20 et nunc constituimus te hodie summum sacerdotem gentis tuae et ut amicus regis
voceris et misit ei purpuram et coronam auream ut quae nostra sunt sentias et conserves
amicitias ad nos

10:21 et induit se Ionathas stolam sanctam septimo mense anno centesimo sexagesimo in
die sollemni scenophegiae et congregavit exercitum et fecit arma copiosa

10:22 et audivit Demetrius verba ista et contristatus est et ait

10:23 quid hoc fecimus quod praeoccupavit nos Alexander adprehendere amicitiam
Iudaeorum ad munimen sui

10:24 scribam et ego illi verba deprecatoria et dignitates et dona ut sit mecum in adiutorio

10:25 et scripsit in haec verba rex Demetrius genti Iudaeorum salutem

10:26 quoniam servastis ad nos pactum et mansistis in amicitia nostra et non accessistis
ad inimicos nostros audivimus et gavisi sumus

10:27 et nunc perseverate adhuc conservare ad nos fidem et retribuemus vobis bona pro
his quae fecistis nobiscum

10:28 et remittemus vobis praestationes multas et dabimus vobis donationes

10:29 et nunc absolvo vos et omnes Iudaeos a tributis et pretia salis indulgeo et coronas
remitto et tertias seminis

10:30 et dimidiam partem fructus ligni quod est portionis meae relinquo vobis ex
hodierno et deinceps ne accipiatur a terra Iuda et a tribus civitatibus quae additae sunt illi
ex Samaria et Galilea ex hodierna die et in totum tempus

10:31 et Hierusalem sit sancta et libera cum finibus suis et decimae et tributa ipsius sint

10:32 remitto etiam potestatem arcis quae est in Hierusalem et do eam summo sacerdoti
et constituat in ea viros quoscumque ipse elegerit qui custodiant eam

10:33 et omnem animam Iudaeorum quae captiva est a terra Iuda in omni regno meo
relinquo liberam gratis ut omnes a tributis resolvantur etiam pecorum suorum

10:34 et omnes dies sollemnes et sabbata et neomeniae et dies decreti et tres dies ante
diem sollemnem et tres post diem sollemnem sint omnes inmunitatis et remissionis
omnibus Iudaeis qui sunt in regno meo

10:35 et nemo potestatem agere aliquid habeat et movere negotii adversus aliquem eorum
in omni causa

10:36 et ut adscribantur ex Iudaeis in exercitu regis ad triginta milia virorum et dabuntur
illis copiae ut oportet omnibus exercitibus regis et ex ipsis ordinabuntur qui sint in
munitionibus regis magni

10:37 et ex his constituentur supra negotia regni quae aguntur ex fide et principes sint ex
eis et ambulent legibus suis sicut praecepit rex in terra Iuda

10:38 et tres civitates quae additae sunt Iudaeae ex regione Samariae cum Iudaea
reputentur ut sint sub uno et non oboediant aliae potestati nisi summi sacerdotis

10:39 Ptolomaidam et confines eius quas dedi donum sanctis qui sunt in Hierusalem ad
necessarios sumptus sanctorum

10:40 et ego singulis annis dabo quindecim milia siclorum argenti de rationibus regis
quae me contingunt

10:41 et omne quod reliquum fuit quod non reddiderant qui super negotia erant annis
prioribus ex hoc dabunt in opera domus

10:42 et super haec quinque milia siclorum argenti quae accipiebant de sanctorum ratione
per singulos annos et haec ad sacerdotes pertineant qui ministerio funguntur

10:43 et quicumque fugerint in templum quod est in Hierosolymis et in omnibus finibus
eius obnoxios regi in omni negotio dimittatis et universa quae sunt eis in regno meo
libera habeant

10:44 et ad aedificanda vel restauranda opera sanctorum sumptus dabuntur de ratione
regis

10:45 et ad extruendos muros Hierusalem et communiendos in circuitu sumptus dabuntur
de ratione regis et ad construendos muros in Iudaea

10:46 ut audivit autem Ionathas et populus sermones istos non crediderunt eis nec
receperunt eos quia recordati sunt malitiae magnae quam fecerat in Israhel et tribulaverat
eos valde

10:47 et conplacuit eis in Alexandrum quia ipse fuerat eis princeps sermonum pacis et
ipsi auxilium ferebant omnibus diebus

10:48 et congregavit Alexander rex exercitum magnum et admovit castra ad Demetrium

10:49 et commiserunt proelium reges et fugit exercitus Alexandri et insecutus est eum
Demetrius et incubuit super eos

10:50 et invaluit proelium nimis donec occidit sol et cecidit Demetrius in illa die

10:51 et misit Alexander ad Ptolomeum regem Aegypti legatos secundum haec verba
dicens

10:52 quoniam ingressus sum in regnum meum et sedi in sede patrum meorum et obtinui
principatum et contrivi Demetrium et possedi regionem nostram

10:53 et commisi cum eo pugnam et contritus est ipse et castra eius a nobis et sedimus in
sede regni eius

10:54 et nunc statuamus ad invicem amicitiam et da mihi filiam tuam uxorem et ero
gener tuus et ipsi dignitatem

10:55 et respondit Ptolomeus rex dicens felix dies in qua reversus es ad terram patrum
tuorum et sedisti in sede regni eorum

10:56 et nunc faciam tibi quae scripsisti sed occurre Ptolomaidae ut videamus nos
invicem et spondeam tibi sicut dixisti

10:57 et exiit Ptolomeus de Aegypto ipse et Cleopatra filia eius et venit Ptolomaidae anno
centesimo sexagesimo secundo

10:58 et occurrit ei Alexander rex et dedit ei Cleopatram filiam suam et fecit nuptias eius
Ptolomaidae sicut reges in magna gloria

10:59 et scripsit rex Alexander Ionathae ut veniret obviam sibi

10:60 et abiit cum gloria Ptolomaidem et occurrit ibi duobus regibus et dedit illis
argentum multum et aurum et dona et invenit gratiam in conspectu eorum

10:61 et convenerunt adversus eum viri pestilentes ex Israhel viri iniqui interpellantes
adversus eum et non intendit ad eos rex

10:62 et iussit expoliari Ionathan vestimentis suis et induit eum purpura et ita fecerunt et
conlocavit eum rex sedere secum

10:63 dixitque principibus exite cum eo in medio civitatis et praedicate ut nemo
interpellet adversus eum de ullo negotio nec quisquam ei molestus sit de ulla ratione

10:64 et factum est ut viderunt qui interpellabant gloriam eius quae praedicabatur et
opertum eum purpura fugerunt omnes

10:65 et magnificavit eum rex et scripsit eum inter primos amicos et posuit eum ducem et
participem principatus

10:66 et reversus est Ionathan in Hierusalem cum pace et laetitia

10:67 in anno centesimo sexagesimo quinto venit Demetrius filius Demetrii a Creta in
terram patrum suorum

10:68 et audivit Alexander rex et contristatus est valde et reversus est Antiochiam

10:69 et constituit Demetrius Apollonium qui praeerat Coelesyriae et congregavit
exercitum magnum et accessit ad Iamniam et misit ad Ionathan summum sacerdotem

10:70 dicens tu solus resistis nobis ego autem factus sum in derisum et in obprobrium
propterea quia tu potestatem exerces in montibus

10:71 nunc ergo si confidis in virtutibus tuis descende ad nos in campum et conparemus
illic invicem quia mecum est virtus bellorum

10:72 interroga et disce qui sim ego et ceteri qui auxilio sunt mihi qui et dicunt quia non
potest stare pes vester ante faciem nostram quia bis in fugam conversi sunt patres tui in
terra sua

10:73 et nunc quomodo poteris sustinere equitatum exercitum tantum in campo ubi non
est lapis neque saxum neque locus fugiendi

10:74 ut audivit autem Ionathas sermones Apollonii motus est animo et elegit decem
milia virorum et exiit ab Hierusalem et concurrit ei Simon frater eius in adiutorium

10:75 et adplicuerunt castra in Ioppen et exclusit eum a civitate quia custodia Apollonii
Ioppe erat et obpugnavit eam

10:76 et exterriti qui erant intra civitatem aperuerunt ei et obtinuit Ionathas Ioppen

10:77 et audivit Apollonius et admovit tria milia equitum et exercitum multum

10:78 et abiit Azotum tamquam iter faciens et statim exiit in campum eo quod haberet
multitudinem equitum et confideret in eis et insecutus est eum Ionathas in Azotum et
proelium commiserunt

10:79 et reliquit Apollonius in castris mille equites post eos occulte

10:80 et cognovit Ionathas quoniam sunt insidiae post se et circuierunt castra eius a mane
usque ad vesperam

10:81 populus autem stabat sicut praecepit Ionathas et laboraverunt equi eorum

10:82 et eiecit Simon exercitum suum et commisit contra legionem equites enim fatigati
erant et contriti sunt ab eo et fugerunt

10:83 et qui dispersi sunt in campum fugerunt in Azotum et intraverunt in Bethdagon
idolum suum ut se liberarent

10:84 et succendit Ionathas Azotum et civitates quae erant in circuitu eius et accepit
spolia eorum et templum Dagon et eos qui fugerunt in illud succendit igni

10:85 et fuerunt qui ceciderunt gladio cum his qui succensi sunt fere octo milia virorum

10:86 et movit inde Ionathas castra et adplicuit ea Ascalona et exierunt de civitate obviam
illi in magna gloria

10:87 et reversus est Ionathas in Hierusalem cum suis habentibus spolia multa

10:88 et factum est ut audivit Alexander rex sermones istos addidit adhuc glorificare
Ionathan

10:89 et misit ei fibulam auream sicuti est consuetudo dari cognatis regum et dedit ei
Accaron et omnes fines eius in possessionem

11:1 et rex Aegypti congregavit exercitum sicut harena quae est circa ora maris et naves
multas et quaerebat obtinere regnum Alexandri dolo et addere illud regno suo

11:2 et exiit in Syriam verbis pacificis et aperiebant ei quia mandaverat Alexander rex
exire ei obviam eo quod socer suus esset

11:3 cum introiret autem civitatem Ptolomeus ponebat custodias militum in singulis
civitatibus

11:4 et ut adpropiavit Azoto ostenderunt ei templum Dagon succensum et Azotum et
cetera eius demolita et corpora proiecta et eorum qui caesi erant in bello tumulos quos
fecerat secus viam

11:5 et narraverunt regi quia haec fecit Ionathas ut invidiam facerent ei et tacuit rex

11:6 et occurrit Ionathas regi in Ioppen cum gloria et invicem se salutaverunt et
dormierunt illic

11:7 et abiit Ionathas cum rege usque ad fluvium qui vocatur Eleutherus et reversus est
Hierusalem

11:8 rex autem Ptolomeus obtinuit dominium civitatum usque Seleuciam maritimam et
cogitabat in Alexandrum consilia mala

11:9 et misit legatos ad Demetrium dicens veni conponamus inter nos pactum et dabo tibi
filiam meam quam habet Alexander et regnabis in regno patris tui

11:10 paenituit enim me quod dederim illi filiam meam quaesivit enim me occidere

11:11 et vituperavit eum propterea quod concupierat regnum eius

11:12 et abstulit filiam suam et dedit eam Demetrio et abalienavit se ab Alexandro et
manifestae factae sunt inimicitiae eius

11:13 et intravit Ptolomeus Antiochiam et inposuit duo diademata capiti suo Aegypti et
Asiae

11:14 Ptolomeus autem rex erat in Cilicia illis temporibus quia rebellabant qui erant in
locis illius

11:15 et audivit Alexander et venit ad eum in bello et produxit Ptolomeus rex exercitum
et occurrit ei in manu valida et fugavit eum

11:16 et fugit Alexander in Arabiam ut ibi protegeretur rex autem Ptolomeus exaltatus est

11:17 et abstulit Gaddihel Arabs caput Alexandri et misit Ptolomeo

11:18 et rex Ptolomeus mortuus est in die tertia et qui erant in munitionibus perierunt ab
his qui erant intra castra

11:19 et regnavit Demetrius anno centesimo sexagesimo septimo

11:20 in diebus illis congregavit Ionathas eos qui erant in Iudaea ut expugnarent arcem
quae est in Hierusalem et fecerunt contra eam machinas multas

11:21 et abierunt quidam qui oderant gentem suam viri iniqui ad regem et renuntiaverunt
ei quod Ionathas obsideret arcem

11:22 et ut audivit iratus est et statim venit Ptolomaidam et scripsit Ionathae ne obsideret
sed occurreret sibi ad conloquium festinato

11:23 ut audivit autem Ionathas iussit obsideri et elegit de senioribus Israhel et de
sacerdotibus et dedit se periculo

11:24 et accepit aurum et argentum et vestem et alia xenia multa et abiit ad regem
Ptolomaidae et invenit gratiam in conspectu eius

11:25 et interpellabant adversus eum quidam iniqui ex gente sua

11:26 et fecit ei rex sicut fecerant ei qui ante ipsum fuerant et exaltavit eum ante
conspectu amicorum omnium

11:27 et statuit ei principatum sacerdotii et quaecumque alia habuit prius pretiosa et fecit
eum principem amicorum

11:28 et postulavit Ionathas a rege ut inmunem faceret Iudaeam toparcias id est et
Samariam et promisit ei talenta trecenta

11:29 et consensit rex et scripsit Ionathae epistulas de his omnibus hunc modum
continentes

11:30 rex Demetrius Ionathae fratri salutem et genti Iudaeorum

11:31 exemplum epistulae quam scripsimus Lastheni parenti nostro de vobis misimus ad
vos ut sciretis

11:32 rex Demetrius Lastheni parenti salutem

11:33 genti Iudaeorum amicis nostris et conservantibus quae iusta sunt apud nos
decrevimus benefacere propter benignitatem ipsorum quam erga nos habent

11:34 statuimus ergo illis omnes fines Iudaeae et tres civitates Lyddam et Ramathae quae
additae sunt Iudaeae ex Samaria et omnes confines earum sequestra omnibus
sacrificantibus in Hierosolymis pro his quae ab eis rex accipiebat per singulos annos et
pro fructibus terrae et pomorum

11:35 et alia quae ad nos pertinebant decimarum et tributorum ex hoc tempore remittimus
eis et areas salinarum et coronas quae nobis deferebantur

11:36 omnia ipsis concedimus et nihil horum irritum erit ex hoc et in omne tempus

11:37 nunc ergo curate facere horum exemplum et detur Ionathae et ponatur in monte
sancto in loco celebri

11:38 et vidit Demetrius rex quod siluit terra in conspectu suo et nihil ei resistit dimisit
totum exercitum suum unumquemque in locum suum excepto peregrino exercitu quem
contraxit ab insulis gentium et inimici erant ei omnis exercitus patrum eius

11:39 Tryfon autem erat quidam partium Alexandri prius et vidit quoniam omnis
exercitus murmurat contra Demetrium et iit ad Emalcuhel Arabum qui nutriebat
Antiochum filium Alexandri

11:40 et adsidebat ei ut traderet eum ipsi ut regnaret loco patris sui et enuntiavit ei quanta
fecit Demetrius et inimicitias exercituum eius adversum illum et mansit illic diebus
multis

11:41 et misit Ionathas ad Demetrium regem ut eicerent eos qui in arce erant in
Hierusalem et qui in praesidiis erant quia inpugnabant Israhel

11:42 et misit Demetrius ad Ionathan dicens non haec tantum faciam tibi et genti tuae sed
gloria inlustrabo te et gentem tuam cum fuerit oportunum

11:43 nunc ergo recte feceris si miseris viros in auxilium quia discessit omnis exercitus
meus

11:44 et misit ei Ionathas tria milia virorum fortium Antiochiam et venerunt ad regem et
delectatus est rex in adventu eorum

11:45 et convenerunt qui erant de civitate centum viginti milia virorum et volebant
interficere regem

11:46 et fugit rex in aulam et occupaverunt qui erant de civitate itinera civitatis et
coeperunt pugnare

11:47 et vocavit rex Iudaeos in auxilium et convenerunt omnes simul ad eum et dispersi
sunt omnes per civitatem

11:48 et occiderunt in illa die centum milia hominum et succenderunt civitatem et
ceperunt spolia multa in illa die et liberaverunt regem

11:49 et viderunt qui erant de civitate quod obtinuissent Iudaei civitatem sicut volebant et
infirmati sunt mente sua et clamaverunt ad regem cum precibus dicentes

11:50 da nobis dextras et cessent Iudaei obpugnantes nos et civitatem

11:51 et proiecerunt arma et fecerunt pacem et glorificati sunt Iudaei in conspectu regis et
in conspectu omnium qui erant in regno eius et nominati sunt in regno et regressi sunt in
Hierusalem habentes spolia multa

11:52 et sedit Demetrius rex in sede regni sui et siluit terra in conspectu eius

11:53 et mentitus est omnia quaecumque dixit et alienavit se ab Ionathan et non retribuit
ei secundum beneficia quae sibi tribuerat et vexabat eum valde

11:54 post haec autem reversus est Tryfon et Antiochus cum eo puer adulescens et
regnavit et inposuit diadema

11:55 et congregati sunt ad eum omnis exercitus quos disperserat Demetrius et
pugnaverunt contra eum et fugit et terga vertit

11:56 et accepit Tryfon bestias et obtinuit Antiochiam

11:57 et scripsit Antiochus adulescens Ionathae dicens constituo tibi sacerdotium et
constituo te super quattuor civitates ut sis de amicis regis

11:58 et misit illi vasa aurea et ministerium et dedit ei potestatem bibendi in auro et esse
in purpura et habere fibulam auream

11:59 et Simonem fratrem eius constituit ducem a terminis Tyri usque ad fines Aegypti

11:60 et exiit Ionathas et perambulabat trans flumen civitates et congregatus est ad eum
omnis exercitus Syriae in auxilium et venit Ascalona et occurrerunt ei de civitate
honorifice

11:61 et abiit inde Gazam et concluserunt se qui erant Gazae et obsedit eam et succendit
quae in circuitu erant civitates et praedatus est eas

11:62 et rogaverunt Gazenses Ionathan et dedit illis dextram et accepit filios eorum
obsides et misit illos in Hierusalem et perambulavit regionem usque Damascum

11:63 et audivit Ionathas quia praevaricati sunt principes Demetrii in Cades quae est in
Galilea cum exercitu multo volentes eum removere a negotio regni

11:64 et occurrit illis fratrem autem suum Simonem reliquit intra provinciam

11:65 et adplicuit Simon ad Bethsuram et expugnabat eam diebus multis et conclusit eos

11:66 et postulaverunt ab eo dextras accipere et dedit illis et eiecit eos inde et cepit
civitatem et posuit in ea praesidium

11:67 et Ionatha et castra eius adplicuerunt ad aquam Gennesar et ante lucem vigilaverunt
in campum Asor

11:68 et ecce castra alienigenarum occurrebant in campo et tendebant ei insidias in
montibus ipse autem occurrit ex adverso

11:69 insidiae vero exsurrexerunt de locis suis et commiserunt proelium

11:70 et fugerunt qui erant ex parte Ionathae omnes et nemo relictus est ex eis nisi
Matthathias filius Absolomi et Iudas filius Chalfi princeps militiae exercitus

11:71 et scidit Ionathas vestimenta sua et posuit terram in capite suo et oravit

11:72 et reversus est ad eos in proelium et convertit illos et pugnaverunt

11:73 et viderunt qui fugiebant partis illius et reversi sunt ad eum et insequebantur cum
eo usque Cades ad castra sua et pervenerunt usque illuc

11:74 et ceciderunt de alienigenis in die illa tria milia virorum et regressus est Ionatha in
Hierusalem

12:1 et vidit Ionathas quia tempus eum iuvat et elegit viros et misit Romam statuere et
renovare cum eis amicitiam

12:2 et ad Spartas et ad alia loca misit epistulas secundum eandem formam

12:3 et abierunt Romam et intraverunt in curiam et dixerunt Ionathas summus sacerdos et
gens Iudaeorum miserunt nos ut renovetis amicitiam et societatem secundum pristinam

12:4 et dederunt illis epistulas ad ipsos per loca ut deducerent eos in terram Iuda cum
pace

12:5 et hoc exemplum epistularum quas scripsit Ionathas Spartiatis

12:6 Ionathas summus sacerdos et seniores gentis et sacerdotes et reliquus populus
Iudaeorum Spartiatis fratribus salutem

12:7 iam pridem missae erant epistulae ad Onian summum sacerdotem a Dario qui
regnabat apud vos quoniam estis fratres nostri sicut rescriptum continet quod subiectum
est

12:8 et suscepit Onias virum qui fuerat missus cum honore et accepit epistulas in quibus
significabatur de societate et amicitia

12:9 nos cum nullo horum indigeremus habentes solacio sanctos libros qui sunt in
manibus nostris

12:10 maluimus mittere ad vos renovare fraternitatem et amicitiam ne forte alieni
efficiamur a vobis multa enim tempora transierunt ex quo misistis ad nos

12:11 nos ergo in omni tempore sine intermissione in diebus sollemnibus et ceteris
quibus oportet memores sumus vestri in sacrificiis quae offerimus et observationibus
sicut fas est et decet meminisse fratrum

12:12 laetamur itaque de gloria vestra

12:13 nos autem circumdederunt multae tribulationes et multa proelia et inpugnaverunt
nos reges qui sunt in circuitu nostro

12:14 noluimus ergo vobis molesti esse neque ceteris sociis et amicis nostris in his
proeliis

12:15 habuimus enim de caelo auxilium et liberati sumus nos et humiliati sunt inimici
nostri

12:16 elegimus itaque Numenium Antiochi et Antipatrum Iasonis filium et misimus ad
Romanos renovare cum eis amicitiam et societatem pristinam

12:17 mandavimus itaque eis ut veniant etiam ad vos et salutent vos ut reddant vobis
epistulas nostras de innovatione fraternitatis nostrae

12:18 et nunc bene facietis respondentes nobis ad haec

12:19 et hoc rescriptum epistularum quod miserat Onias

12:20 rex Spartiarum Onias Ionathae sacerdoti magno salutem

12:21 inventum est in scriptura de Spartiatis et Iudaeis quoniam sunt fratres et quia sunt
de genere Abraham

12:22 et nunc ex quo haec cognovimus bene facitis scribentes nobis de pace vestra

12:23 sed et nos rescripsimus vobis pecora nostra et possessiones nostrae vestrae sunt et
vestra nostra mandavimus itaque haec nuntiari vobis

12:24 et audivit Ionathas quoniam egressi sunt principes Demetrii cum exercitu multo
supra quam prius pugnare adversus eum

12:25 et exiit ab Hierusalem et occurrit eis in Amathite regione non enim dederat eis
spatium ut ingrederentur regionem eius

12:26 et misit speculatores in castra eorum et reversi renuntiaverunt quia constituunt
supervenire illis nocte

12:27 cum occidisset autem sol praecepit Ionathas suis vigilare et esse in armis paratos ad
pugnam tota nocte et posuit custodes per circuitum castrorum

12:28 et audierunt adversarii quia paratus est Ionathas cum suis in bello et timuerunt et
formidaverunt corde suo et accenderunt focos in castris suis

12:29 Ionathas autem et qui cum eo erant non cognoverunt usque mane videbant enim
lumina ardentia

12:30 et secutus est Ionatha et non conprehendit eos transierant enim flumen Eleutherum

12:31 et divertit Ionathas ad Arabas qui vocantur Zabadei et percussit eos et accepit
spolia eorum

12:32 et iunxit et venit Damascum et perambulavit omnem regionem illam

12:33 Simon autem exiit et venit usque ad Ascalona et ad proxima praesidia et declinavit
in Ioppen et occupavit eam

12:34 audivit enim quod vellent praesidium tradere partibus Demetrii et posuit ibi
custodes ut custodirent eam

12:35 et reversus est Ionathas et convocavit seniores populi et cogitavit cum eis
aedificare praesidia in Iudaea

12:36 et aedificare muros in Hierusalem et exaltare altitudinem magnam inter medium
arcis et civitatis ut separaret eam a civitate ut esset ipsa singulariter et neque emant neque
vendant

12:37 et convenerunt ut aedificarent civitatem et cecidit murus qui erat super torrentem
ab ortu solis et reparavit eum qui vocatur Caphetetha

12:38 et Simon aedificavit Adiada in Sephela et munivit eam et inposuit portas et seras

12:39 et cum cogitasset Tryfon regnare Asiae et adsumere diadema et extendere manum
in Antiochum regem

12:40 timens ne forte non permitteret eum Ionathas sed pugnaret adversus eum quaerebat
conprehendere eum et occidere et exsurgens abiit in Bethasan

12:41 et exiit Ionathas obviam cum quadraginta milibus virorum electorum in proelium et
venit Bethasan

12:42 et vidit Tryfon quia venit cum exercitu multo ut extenderet in eum manus et timuit

12:43 et excepit eum cum honore et commendavit eum omnibus amicis suis et dedit ei
munera et praecepit exercitibus suis ut oboedirent ei sicut sibi

12:44 et dixit Ionathae ut quid vexasti universum populum cum bellum nobis non sit

12:45 et nunc remitte eos in domos suas elige autem tibi viros paucos qui tecum sint et
veni mecum Ptolomaidam et tradam illam tibi et reliqua praesidia et exercitum et
universos praepositos negotii et conversus abibo propterea enim veni

12:46 et credidit ei et fecit sicut dixit et dimisit exercitum et abierunt in terram Iudam

12:47 retinuit autem secum tria milia virorum ex quibus remisit in Galileam duo milia
mille autem cum eo venerunt

12:48 ut intravit autem Ionathas Ptolomaidam cluserunt portas Ptolomenses et
conprehenderunt eum et omnes qui cum eo intraverant gladio interfecerunt

12:49 et misit Tryfon exercitum et equites in Galileam et in campum magnum ut
perderent omnes socios Ionathae

12:50 at illi cum cognovissent quia conprehensus est et periit et omnes qui cum eo erant
hortati sunt semet ipsos et exierunt parati in proelium

12:51 et videntes hii qui insecuti fuerant quia pro anima res est illis reversi sunt

12:52 illi autem venerunt omnes cum pace in terram Iuda et planxerunt Ionathan et eos
qui cum eo fuerant valde et luxit Israhel luctu magno

12:53 et quaesierunt omnes gentes quae erant in circuitu eorum perdere eos dixerunt enim

12:54 non habent principem et adiuvantem nunc ergo expugnemus illos et tollamus de
hominibus memoriam eorum

13:1 et audivit Simon quod congregavit Tryfon exercitum copiosum ut veniret in terram
Iuda et adtereret eam

13:2 videns quia in tremore populus est et timore ascendit Hierusalem et congregavit
populum

13:3 et adhortans dixit vos scitis quanta ego et fratres mei et domus patris mei fecimus
pro legibus et pro sanctis proelia et angustias quales vidimus

13:4 horum gratia perierunt fratres mei omnes propter Israhel et relictus sum ego solus

13:5 et nunc non mihi contingat parcere animae meae in omni tempore tribulationis non
enim melior sum fratribus meis

13:6 vindicabo itaque gentem meam et sancta natosque vestros et uxores quia
congregatae sunt universae gentes conterere nos inimicitiae gratis

13:7 et accensus est spiritus populi simul ut audivit sermones istos

13:8 et responderunt voce magna dicentes tu es dux noster loco Iudae et Ionathae fratris
tui

13:9 pugna proelium nostrum et omnia quaecumque dixeris nobis faciemus

13:10 et congregans omnes viros bellatores adceleravit consummare omnes muros
Hierusalem et munivit eam in gyro

13:11 et misit Ionathan filium Absalomi et cum eo exercitum novum in Ioppen et eiectis
his qui erant in ea mansit illic ipse

13:12 et movit Tryfon a Ptolomaida cum exercitu multo ut veniret in terram Iuda et
Ionatha cum eo in custodia

13:13 Simon autem adplicuit in Addus contra faciem campi

13:14 et ut cognovit Tryfon quia surrexit Simon in loco Ionathae fratris sui misit ad eum
legatos

13:15 dicens pro argento quod debebat frater tuus Ionathas in ratione regis detinuimus
eum

13:16 et nunc mitte argenti talenta centum et duos filios eius obsides ut non dimissus
fugiat a nobis et remittemus eum

13:17 et cognovit Simon quia cum dolo loquitur secum iussit tamen dari argentum et
pueros ne inimicitiam magnam sumeret ad Israhel populum dicentem

13:18 quia non misit argentum et pueros propterea periit

13:19 et mentitus est et non dimisit Ionathan

13:20 et post haec venit Tryfon intra regionem ut contereret eam et gyraverunt per viam
quae ducit Ador et Simon et castra eius ambulabant in omnem locum quocumque ibant

13:21 qui autem in arce erant miserunt ad Tryfonem legatos ut festinaret venire per
desertum et mitteret illis alimonias

13:22 et paravit Tryfon omnem equitatum ut veniret illa nocte erat autem nix valde multa
et non venit in Galaditin

13:23 et cum adpropiasset Baschama occidit Ionathan et filios eius

13:24 et convertit Tryfon et abiit in terram suam

13:25 et misit Simon et accepit ossa Ionathae fratris sui et sepelivit ea in Modin civitate
patrum eius

13:26 et planxerunt eum omnis Israhel planctu magno et luxerunt eum dies multos

13:27 et aedificavit Simon super sepulchrum patris sui et fratrum suorum aedificium
altum visu lapide polito retro et ante

13:28 et statuit septem pyromidas unam contra unam patri et matri et quattuor fratribus

13:29 et his circumposuit columnas magnas et super columnas arma ad memoriam
aeternam et iuxta arma naves sculptas quae viderentur ab omnibus navigantibus mare

13:30 hoc est sepulchrum quod fecit in Modin usque in hunc diem

13:31 Tryfon autem cum iter faceret cum Antiocho rege adulescente dolo occidit eum

13:32 et regnavit loco eius et inposuit sibi diadema Asiae et fecit plagam magnam in terra

13:33 et aedificavit Simon praesidia Iudaeae muniens ea turribus excelsis et muris magnis
et portis et seris et posuit alimenta in munitionibus

13:34 et elegit Simon viros et misit ad Demetrium regem ut faceret remissionem regioni
quia actus omnes Tryfonis per direptionem fuerant gesti

13:35 et Demetrius rex ad verba ista respondit et scripsit epistulam talem

13:36 rex Demetrius Simoni summo sacerdoti et amico regum et senioribus et genti
Iudaeorum salutem

13:37 coronam auream et baen quam misistis suscepimus et parati sumus facere
vobiscum pacem magnam et scribere praepositis regis remittere vobis quae indulsimus

13:38 quaecumque enim constituimus vobis constant munitiones quas aedificastis sint
vobis

13:39 remittimus quoque ignorantias et peccata usque in hodiernum diem et coronam
quam debebatis et si quid aliud erat tributarium Hierusalem iam non sit tributarium

13:40 et si qui in vobis apti sunt conscribi inter nostros conscribantur et sit inter nos pax

13:41 anno centesimo septuagesimo ablatum est iugum gentium ab Israhel

13:42 et coepit populus Israhel scribere in tabulis et gestis publicis anno primo sub
Simone sacerdote magno duce et principe Iudaeorum

13:43 in illis diebus Simon adplicuit ad Gazam et circumdedit eam castris et fecit
machinas et adplicuit ad civitatem et percussit turrem unam et conprehendit

13:44 et qui eruperunt erant intra machinam in civitate et factus est motus magnus in
civitate

13:45 et ascenderunt qui erant in civitate cum uxoribus et filiis supra murum scissis
tunicis suis et clamaverunt voce magna postulantes a Simone dextras sibi dari

13:46 et dixerunt non nobis reddas secundum malitias nostras sed secundum
misericordias tuas

13:47 et flexus Simon non debellavit eos eiecit tamen eos de civitate et emundavit aedes
in quibus fuerant simulacra et tunc intravit in ea cum hymnis benedicens Dominum

13:48 et eiecta ex ea omni inmunditia conlocavit in ea viros qui legem facerent et munivit
eam et fecit sibi habitationem

13:49 qui autem erant in arce Hierusalem prohibebantur egredi et ingredi in regionem et
emere ac vendere et esurierunt valde et multi ex eis fame perierunt

13:50 et clamaverunt ad Simonem ut dextras acciperent et dedit illis et eiecit eos inde et
mundavit arcem a contaminationibus

13:51 et intraverunt in ea tertia et vicesima secundi mensis anno centesimo septuagesimo
primo cum laude et ramis palmarum et cinyris et cymbalis et nablis et hymnis et canticis
quia contritus est inimicus magnus ex Israhel

13:52 et constituit ut omnibus annis agerentur dies hii cum laetitia

13:53 et munivit montem templi qui erat secus arcem et habitavit ibi ipse et qui cum eo
erant

13:54 et vidit Simon Iohannem filium suum quod vir esset et posuit eum ducem virtutum
universarum et habitavit Gazaris

14:1 anno centesimo septuagesimo secundo et congregavit rex Demetrius exercitus suos
et abiit Mediam ad contrahenda sibi auxilia et expugnare Tryfonem

14:2 et audivit Arsaces rex Persidis et Mediae quia intravit Demetrius confines suos et
misit unum de principibus suis ut conprehenderent eum vivum et adducerent eum ad se

14:3 et abiit et percussit castra Demetrii et conprehendit eum et duxit eum ad Arsacen et
posuit eum in custodiam

14:4 et siluit terra Iuda omnibus diebus Simonis et quaesivit bona genti suae et placuit
illis potestas eius et gloria eius omnibus diebus

14:5 et cum omni gloria sua accepit Ioppen in portum et fecit introitum in insulis maris

14:6 et dilatavit fines gentis suae et obtinuit regionem

14:7 et congregavit captivitatem multam et dominatus est Gazarae et Bethsurae et arci et
abstulit inmunditias ex ea et non erat qui resisteret ei

14:8 et unusquisque colebat terram suam cum pace et terra dabat fructus suos et ligna
camporum fructum suum

14:9 seniores in plateis sedebant omnes et de bonis terrae tractabant et iuvenes induebant
se gloriam et stolas belli

14:10 civitatibus tribuebat alimonias et constituebat eas ut essent vasa munitionis
quoadusque nominatum est nomen gloriae eius usque ad extremum terrae

14:11 fecit pacem super terram et laetatus est Israhel laetitia magna

14:12 et sedit unusquisque sub vite sua et sub ficulnea nec erat qui eos terreret

14:13 defecit inpugnans eos super terram reges contriti sunt in diebus illis

14:14 et confirmavit omnes humiles populi sui et legem exquisivit et abstulit omnem
iniquum et malum

14:15 sancta glorificavit et multiplicavit vasa sanctorum

14:16 et auditum est Romae quia defunctus est Ionathas et usque in Sparta et contristati
sunt valde

14:17 ut audierunt autem quod Simon frater eius factus esset summus sacerdos loco eius
et ipse obtineret regionem et civitates in ea

14:18 scripserunt ad eum tabulis aereis ut renovaret amicitias et societatem quam fecerunt
cum Iuda et Ionatha fratribus eius

14:19 et lectae sunt in conspectu ecclesiae in Hierusalem et hoc exemplum epistularum
quas miserunt Spartiatae

14:20 Spartianorum princeps et civitatis Simoni sacerdoti magno et senioribus et
sacerdotibus et reliquo populo Iudaeorum fratribus salutem

14:21 legati qui missi sunt ad populum nostrum nuntiaverunt nobis de vestra gloria et
honore ac laetitia et gavisi sumus in introitu eorum

14:22 et scripsimus quae ab ipsis erant dicta in conciliis populi sic Numenius Antiochi et
Antipater Iasonis filius legati Iudaeorum venerunt ad nos renovantes nobiscum amicitiam

14:23 et placuit populo excipere viros gloriose et ponere exemplum sermonum eorum in
segregatis populi libris ut sit ad memoriam populo Spartiarum exemplum autem horum
scripsimus Simoni magno sacerdoti

14:24 post haec autem misit Simon Numenium Romam habentem clypeum aureum
magnum pondus minarum mille ad statuendam cum eis societatem cum audisset autem
populus romanus

14:25 sermones istos dixerunt quam gratiarum actionem reddemus Simoni et filiis eius

14:26 restituit enim ipse fratres suos et expugnavit inimicos Israhel et statuerunt ei
libertatem et descripserunt in tabulis aereis et posuerunt in titulis in montem Sion

14:27 octava decima die mensis elul anno centesimo septuagesimo secundo anno tertio
sub Simone sacerdote magno in Asaramel

14:28 in conventu magno sacerdotum et populi et principum gentis et seniorum regis nota
facta sunt haec quoniam frequenter facta sunt proelia in regione nostra

14:29 Simon autem Matthathiae filius ex filiis Iarib et fratres eius dederunt se periculo et
restiterunt adversariis gentis suae ut starent sancta ipsorum et lex et gloria magna
glorificaverunt gentem suam

14:30 et congregavit Ionathas gentem suam et factus est illis sacerdos magnus et
adpositus est ad populum suum

14:31 et voluerunt inimici eorum calcare et adterere regionem ipsorum et extendere
manus in sancta eorum

14:32 tunc restitit Simon et pugnavit pro gente sua et erogavit multas pecunias et armavit
viros virtutis gentis suae et dedit eis stipendia

14:33 et munivit civitates Iudaeae et Bethsuram quae erat in finibus Iudaeae ubi erant
arma hostium antea et posuit illic praesidium viros iudaeos

14:34 et Ioppen munivit quae erat ad mare et Gazaram quae est in finibus Azoti in qua
hostes antea habitabant et conlocavit illic Iudaeos et quaecumque apta erant ad
correptionem eorum posuit in eis

14:35 et vidit populus actum Simonis et gloriam quam cogitabat facere genti suae et
posuerunt ducem suum et principem sacerdotum eo quod ipse fecerat haec omnia et
iustitiam et fidem quam conservavit genti suae et exquisivit omni modo exaltare populum
suum

14:36 et in diebus eius prosperatum est in manibus eius ut tollerentur gentes de regione
ipsorum qui in civitate David erant in Hierusalem in arce de qua procedebant et
contaminabant omnia quae in circuitu sanctorum sunt et inferebant plagam magnam
castitati

14:37 et conlocavit in ea viros iudaeos tutamentum regionis et civitatis et exaltavit muros
Hierusalem

14:38 et rex Demetrius statuit illi summum sacerdotium

14:39 secundum haec fecit eum amicum suum et glorificavit eum gloria magna

14:40 audivit enim quod appellati sunt Iudaei a Romanis amici et socii et fratres et quia
susceperunt legatos Simonis gloriose

14:41 et quia Iudaei et sacerdotes eorum consenserunt esse eum ducem suum et summum
sacerdotem in aeternum donec surgat propheta fidelis

14:42 et ut sit super eos dux et ut cura esset illi pro sanctis et ut constitueret praepositos
super opera eorum et super regionem et super arma et super praesidia

14:43 et cura sit illi de sanctis et ut audiatur ab omnibus et ut scribantur in nomine eius
omnes conscriptiones in regione et ut operiatur purpura et auro

14:44 et ne liceat ulli ex populo et ex sacerdotibus irritum facere aliquid horum et
contradicere his quae ab eo dicuntur aut convocare conventum in regione sine ipso et
vestiri purpura et uti fibula aurea

14:45 qui autem fecerit extra haec aut irritum fecerit aliquid horum reus erit

14:46 et conplacuit omni populo statuere Simonem et facere secundum verba ista

14:47 et suscepit Simon et placuit ut summo sacerdotio fungeretur et esset dux et
princeps gentis Iudaeorum et sacerdotum et praeesset omnibus

14:48 et scripturam istam dixerunt ponere in tabulis aereis et ponere eas in peribolo
sanctorum in loco celebri

14:49 exemplum autem eorum ponere in aerario ut habeat Simon et filii eius

15:1 et misit rex Antiochus filius Demetrii epistulas ab insulis maris Simoni sacerdoti et
principi gentis Iudaeorum et universae genti

15:2 et erant continentes hunc modum rex Antiochus Simoni sacerdoti magno et genti
Iudaeorum salutem

15:3 quoniam quidem pestilentes obtinuerunt regnum patrum nostrorum volo autem
vindicare regnum et restituere illud sicut erat antea electum feci multitudinem exercitus et
feci naves bellicas

15:4 volo autem procedere per regiones ut ulciscar in eos qui corruperunt regionem
nostram et qui desolaverunt civitates multas in regno meo

15:5 nunc ergo statuo tibi omnes oblationes quas remiserunt tibi ante me reges et
quaecumque alia dona remiserunt tibi

15:6 et permitto tibi facere percussuram proprii nomismatis in regione tua

15:7 Hierusalem autem sanctam esse et liberam et omnia arma quae fabricata sunt et
praesidia quae struxisti quae tenes maneant tibi

15:8 []

15:9 cum autem obtinuerimus regnum nostrum glorificabimus te et gentem tuam et
templum gloria magna ita ut manifestetur gloria vestra in universa terra

15:10 anno centesimo septuagesimo quarto exiit Antiochus in terram patrum suorum et
convenerunt ad eum omnis exercitus ita ut pauci relicti essent cum Tryfone

15:11 et insecutus est eum Antiochus rex et venit Doram fugiens per maritimam

15:12 sciebat enim quod congregata sunt in eum mala et reliquit eum exercitus

15:13 et adplicuit Antiochus super Doram cum centum viginti milibus virorum
belligeratorum et octo milibus equitum

15:14 et circuivit civitatem et naves a mari accesserunt et vexabant civitatem a terra et
mari et neminem sinebant egredi

15:15 venit autem Numenius et qui cum eo fuerant ab urbe Roma habentes epistulas
regibus et regionibus scriptas in quibus continebantur haec

15:16 Lucius consul Romanorum Ptolomeo regi salutem

15:17 legati Iudaeorum venerunt ad nos amici nostri renovantes pristinam amicitiam et
societatem missi a Simone principe sacerdotum et populo Iudaeorum

15:18 adtulerunt autem et clypeum aureum minarum mille

15:19 placuit itaque nobis scribere regibus et regionibus ut non inferant illis mala neque
inpugnent eos et civitates eorum et regiones eorum et ut non ferant auxilium pugnantibus
adversus eos

15:20 visum est autem nobis accipere ab eis clypeum

15:21 si qui ergo pestilentes refugerunt de regione ipsorum ad vos tradite eos Simoni
principi sacerdotum ut vindicet in eos secundum legem suam

15:22 haec eadem scripta sunt Demetrio regi et Attalo et Arahae et Arsaci

15:23 et in omnes regiones et Samsamae et Spartanis et Delo et Mydo et Sicyone et
Cariae et Samum et Pamphiliam et Lyciam et Alacarnasum et Rhodum et Faselida et
Choo et Siden et Arado et Gortinam et Cnidum et Cyprum et Cyrenen

15:24 exemplum autem eorum scripserunt Simoni principi sacerdotum

15:25 Antiochus autem rex adplicuit castra in Dora secundo admovens ei semper manus
et machinas faciens et conclusit Tryfonem ne procederet

15:26 et misit ei Simon duo milia virorum electorum in auxilium et argentum et aurum et
vasa copiosa

15:27 et noluit ea accipere sed inrupit omnia quae pactus est cum eo antea et alienavit se
ab eo

15:28 et misit ad eum Athenovium unum de amicis suis ut tractaret cum ipso dicens vos
tenetis Ioppen et Gazaram et arcem quae est in Hierusalem civitates regni mei

15:29 fines earum desolastis et fecistis plagam magnam super terram et dominati estis per
loca multa in regno meo

15:30 nunc ergo tradite civitates quas occupastis et tributa locorum quibus dominati estis
extra fines Iudaeae

15:31 sin autem date pro illis quingenta talenta argenti et exterminii quod exterminastis et
tributorum civitatium alia talenta quingenta sin autem veniemus et expugnabimus vos

15:32 et venit Athenovius amicus regis in Hierusalem et vidit gloriam Simonis et
claritatem in auro et argento et adparatum copiosum et obstipuit et rettulit ei verba regis

15:33 et respondit Simon et dixit ei neque alienam terram sumpsimus neque aliena
detinemus sed hereditatem patrum nostrorum quae ab inimicis nostris iniuste aliquo
tempore possessa est

15:34 nos vero tempus habentes vindicamus hereditatem patrum nostrorum

15:35 nam de Ioppen et Gazara quae expostulas ipsi faciebant in populo plagam magnam
et in regione nostra horum damus talenta centum et non respondit illi verbum

15:36 reversus autem cum ira ad regem renuntiavit ei verba ista et gloriam Simonis et
universa quae vidit et iratus est rex ira magna

15:37 Tryfon autem fugit navi in Orthosiada

15:38 et constituit rex Cendebeum ducem maritimum et exercitum equitum et peditum
dedit illi

15:39 et mandavit illi movere castra contra faciem Iudaeae et mandavit ei aedificare
Caedronem et obstruere portas civitatis et debellare populum rex autem persequebatur
Tryfonem

15:40 et pervenit Cendebeus Iamniam et coepit inritare plebem et conculcare Iudaeam et
captivare populum et interficere et aedificare Caedronem

15:41 et conlocavit illic equites et exercitum ut egressi perambularent viam Iudaeae sicut
constituit ei rex

16:1 et ascendit Iohannis de Gazaris et nuntiavit Simoni patri suo quae fecit Cendebeus

16:2 et vocavit Simon duos filios suos seniores Iudam et Iohannem et ait illis ego et
fratres mei expugnavimus hostes Israhel ab adulescentia usque in hunc diem et
prosperatum est in manibus nostris liberare Israhel aliquotiens

16:3 nunc autem senui sed estote loco meo et fratris mei et egressi pugnate pro gente
nostra auxilium vero de caelo vobiscum sit

16:4 et elegit de regione viginti milia virorum belligeratorum et equites et profecti sunt ad
Cendebeum et dormierunt in Modin

16:5 et surrexerunt mane et abierunt in campum et ecce exercitus copiosus in obviam illis
peditum et equitum et fluvius torrens erat inter medium ipsorum

16:6 et admovit castra contra faciem eorum ipse et populus eius et vidit populum
trepidantem ad transfretandum torrentem et transfretavit primus et viderunt eum viri et
transierunt post eum

16:7 et divisit populum et equites in medio peditum erat autem equitatus adversariorum
copiosus nimis

16:8 et exclamaverunt sacris tubis et in fugam conversus est Cendebeus et castra eius et
ceciderunt ex eis multi vulnerati residui autem fugerunt in munitionem

16:9 tunc vulneratus est Iudas frater Iohannis Iohannes autem insecutus est eos donec
venit Caedronam quam aedificavit

16:10 et fugerunt usque ad turres quae erant in agris Azoti et succendit eas igni et
ceciderunt ex illis duo milia virorum et reversus est Iudaeam in pace

16:11 et Ptolomeus filius Abobi constitutus erat dux in campo Hiericho et habebat
argentum et aurum multum

16:12 erat enim gener summi sacerdotis

16:13 et exaltatum est cor eius et volebat obtinere regionem et cogitabat dolum adversus
Simonem et filios eius ut tolleret eos

16:14 Simon autem perambulans civitates quae erant in regione et sollicitudinem gerens
earum descendit Hiericho ipse et Matthathias filius eius et Iudas anno centesimo
septuagesimo septimo mense undecimo hic mensis sabath

16:15 et suscepit eos filius Abobi in munitiunculam quae vocatur Doch cum dolo quam
aedificavit et fecit eis convivium magnum et abscondit illic viros

16:16 et cum inebriatus esset Simon et filii eius surrexit Ptolomeus cum suis et
sumpserunt arma sua et intraverunt in convivium et occiderunt eum et duos filios eius et
quosdam pueros eius

16:17 et fecit deceptionem magnam in Israhel et reddidit mala pro bonis

16:18 et scripsit haec Ptolomeus et misit regi ut mitteret ei exercitum in auxilium et
traderet regionem et civitates eorum et tributa

16:19 et misit alios in Gazaram tollere Iohannem et tribunis misit epistulas ut venirent ad
se et daret eis argentum et aurum et dona

16:20 et alios misit occupare Hierusalem et montem templi

16:21 et praecurrens quidam nuntiavit Iohanni in Gazara quia periit pater eius et fratres
eius et quia misit te quoque interfici

16:22 ut audivit autem vehementer expavit et conprehendit viros qui venerant perdere
eum et occidit eos cognovit enim quia quaerebant eum perdere

16:23 et cetera sermonum Iohannis et bellorum eius et bonarum virtutum quibus fortiter
gessit et aedificii murorum quos struxit et rerum gestarum eius

16:24 ecce haec scripta sunt in libro dierum sacerdotii eius ex quo factus est princeps
sacerdotum post patrem suum.

[zurück zum Register der prophetischen Bücher und der Makkabäerbücher]

Liber secundus Macchabeorum

1:1 fratribus qui sunt per Aegyptum Iudaeis salutem dicunt fratres qui sunt in
Hierosolymis Iudaei et qui in regione Iudaeae et pacem bonam

1:2 benefaciat vobis Deus et meminerit testamenti sui quod est ad Abraham et Isaac et
Iacob servorum suorum fidelium

1:3 et det vobis cor omnibus ut colatis eum et faciatis eius voluntatem corde magno et
animo volente

1:4 adaperiat cor vestrum in lege sua et in praeceptis eius et faciat pacem

1:5 exaudiat orationes vestras et reconcilietur vobis nec vos deserat in tempore malo

1:6 et nunc hic sumus orantes pro vobis

1:7 regnante Demetrio anno centesimo sexagesimo nono nos Iudaei scripsimus vobis in
tribulatione et impetu qui supervenit nobis in istis annis ex quo recessit Iason a sancta
terra et a regno

1:8 portam succenderunt et effuderunt sanguinem innocentem et oravimus ad Dominum
et exauditi sumus et obtulimus sacrificium et similaginem et accendimus lucernas et
proposuimus panes

1:9 et nunc frequentate dies scenophegiae mensis casleu

1:10 anno centesimo octogesimo octavo populus qui est Hierosolymis et in Iudaea
senatusque et Iudas Aristobolo magistro Ptolomei regis qui est de genere christorum
sacerdotum et his qui in Aegypto sunt Iudaeis salutem et sanitatem

1:11 de magnis periculis a Deo liberati magnifice gratias ipsi utpote qui adversus talem
regem dimicavimus

1:12 ipse enim ebullire fecit de Perside eos qui pugnaverunt contra nos

1:13 nam cum in Perside esset dux ipse et cum ipso inmensus exercitus cecidit in templo
Naneae consilio deceptus sacerdotis Naneae

1:14 ut enim cum ea habitaturus venit ad locum Antiochus et amici eius et ut acciperet
pecunias multas dotis nomine

1:15 cumque proposuissent eas sacerdotes Naneae et ipse cum paucis ingressus esset intra
ambitum fani clauserunt templum

1:16 cum intrasset Antiochus apertoque occulto aditu templi mittentes lapides
percusserunt ducem et qui cum eo erant et diviserunt membratim et capitibus amputatis
foras proiecerunt

1:17 per omnia benedictus Deus qui tradidit impios

1:18 facturi igitur quinta et vicesima mensis casleu purificationem templi necessarium
duximus significare vobis ut vos quoque agatis diem scenophegiae et diem ignis qui datus
est quando Neemias aedificato templo et altari obtulit sacrificia

1:19 nam cum in Persidem ducerentur patres nostri sacerdotes qui tunc Dei cultores erant
acceptum ignem de altario occulte absconderunt in valle ubi erat puteus altus siccus et in
eo contutati sunt eum ita ut omnibus ignotus esset locus

1:20 cum praeterissent autem multi anni et placuit Deo ut mitteretur Neemias a rege
Persidis nepotes sacerdotum illorum qui absconderant misit ad requirendum ignem et
sicut narraverunt nobis non invenerunt ignem sed aquam crassam

1:21 et iussit eos haurire et adferre sibi et sacrificia quae inposita erant iussit sacerdos
Neemias aspargi aqua ipsa et ligna et quae erant superposita

1:22 utque hoc factum est et tempus adfuit quo sol refulsit qui prius erat in nubilo
accensus est ignis magnus ita ut omnes mirarentur

1:23 orationem autem faciebant omnes sacerdotes dum consummaretur sacrificium
Ionatha inchoante ceteris autem respondentibus

1:24 et Neemiae erat oratio hunc habens modum Domine Deus omnium creator terribilis
et fortis iustus et misericors qui solus es rex bonus

1:25 solus praestans solus iustus et omnipotens et aeternus qui liberas Israhel de omni
malo qui fecisti patres electos et sanctificasti eos

1:26 accipe sacrificium pro universo populo tuo Israhel et custodi partem tuam et
sanctifica

1:27 congrega dispersionem nostram libera eos qui serviunt gentibus contemptos et
abominatos respice ut sciant gentes quod tu es Deus noster

1:28 adflige opprimentes et contumeliam facientes in superbia

1:29 constitue populum tuum in loco sancto tuo sicut dixit Moses

1:30 sacerdotes autem psallebant hymnos usquequo consumptum esset sacrificium

1:31 cum autem consummatum fuisset sacrificium ex residua aqua Neemias iussit lapides
maiores perfundi

1:32 quod ut factum est flamma ex eis accensa est sed ex lumine quod refulsit ab altari
consumpta est

1:33 ut vero manifestata essent haec renuntiatum est regi Persarum quod in loco in quo
ignem absconderant hii qui translati erant sacerdotes aqua apparuit de qua Neemias et qui
cum eo erant purificaverunt sacrificia

1:34 considerans autem rex et rem diligenter examinans fecit ei templum

1:35 et si quibus donaverat rex multa bona accipiebat ex hoc et tribuebat

1:36 appellavit autem Neemias hoc Nepthar quod interpretatur purificatio vocatur autem
apud plures Nephi

2:1 invenitur autem in descriptionibus Hieremiae prophetae quod iussit accipere ignem
eos qui transmigrabantur ut significatum est et ut mandavit transmigratis

2:2 et dedit illis legem ne obliviscerentur praecepta Domini et ut non exerrarent mentibus
videntes simulacra aurea et argentea et ornamenta eorum

2:3 et alia huiuscemodi dicens hortabatur ne legem amoverent a corde suo

2:4 erat autem in ipsa scriptura quomodo tabernaculum et arcam iussit propheta divino
responso ad se facto comitari secum usquequo exiit in montem in quo Moses ascendit et
vidit Dei hereditatem

2:5 et veniens ibi Hieremias invenit locum speluncae et tabernaculum et arcam et altare
incensi intulit illuc et ostium obstruxit

2:6 et accesserunt quidam simul qui sequebantur ut notarent sibi locum et non potuerunt
invenire

2:7 ut autem cognovit Hieremias culpans illos dixit quod ignotus erit locus donec
congreget Deus congregationem populi et propitius fiat

2:8 et tunc Dominus ostendet haec et apparebit maiestas Domini et nubes erit sicut et
Mosi manifestabatur et sicut cum Salomon petiit ut locus sanctificaretur magno Deo
manifestabat haec

2:9 et ut sapientiam habens obtulit sacrificium dedicationis et consummationis templi

2:10 sicut et Moses orabat ad Dominum et descendit ignis de caelo et consumpsit
holocaustum

2:11 et dixit Moses eo quod non sit mundatum quod erat pro peccato et consumptum est

2:12 similiter et Salomon octo diebus celebravit dedicationem

2:13 inferebantur autem in descriptionibus et commentariis Neemiae haec eadem et ut
construens bibliothecam congregavit de regibus libros et prophetarum et David et
epistulas regum et de donariis

2:14 similiter autem et Iudas ea quae didicerat per bellum quod nobis acciderat
congregavit omnia et sunt apud nos

2:15 si ergo desiderastis haec mittite qui perferant vobis

2:16 acturi itaque purificationem scripsimus vobis bene igitur facietis si egeritis hos dies

2:17 Deus autem qui liberavit populum suum et reddidit hereditatem omnibus et regnum
et sacerdotium et sanctificationem

2:18 sicut promisit in lege speramus quod cito nostri miserebitur et congregabit de sub
caelo in locum sanctum

2:19 eripuit enim nos de magnis periculis et locum purgavit

2:20 de Iuda vero Macchabeo et fratribus eius et de templi magni purificatione et de arae
dedicatione

2:21 sed et de proeliis quae pertinent ad Antiochum Nobilem et filium eius Eupatorem

2:22 et de inluminationibus quae de caelo factae sunt ad eos qui pro Iudaeis fortiter
fecerunt ita ut universam regionem cum pauci essent vindicarent et barbaram
multitudinem fugarent

2:23 et famosissimum in toto orbe templum recuperarent et civitatem liberarent ut leges
quae abolendae erant restituerentur Domino cum omni tranquillitate propitio facto illis

2:24 itemque ab Iasone Cyreneo quinque libris conprehensa temptavimus nos uno
volumine breviare

2:25 considerantes enim multitudinem librorum et difficultatem volentibus adgredi
narrationes historiarum propter multitudinem rerum

2:26 curavimus volentibus quidem legere ut esset animi oblectatio studiosis vero ut facile
possint memoriae commendare omnibus autem legentibus utilitas conferatur

2:27 et nobis quidem ipsis qui opus hoc breviandi causa suscepimus non facilem laborem
immo vero negotium plenum vigiliarum et sudoris adsumpsimus

2:28 sicut hii qui praeparant convivium et quaerunt aliorum voluntati parere propter
multorum gratiam libenter laborem sustinemus

2:29 veritatem quidem de singulis auctori concedentes ipsi autem secundum datam
formam brevitati studentes

2:30 sicut enim novae domus architecto de universa structura curandum est ei vero qui
pingere conatur quae apta sunt ad ornatum exquirenda sunt ita aestimandum est et in
nobis

2:31 etenim intellectum colligere et ordinare sermonem et curiosius partes singulas
quasque disquaerere historiae congruit auctori

2:32 brevitatem vero dictionis sectari et exsecutiones rerum vitare brevitati concedendum
est

2:33 hinc igitur narrationem incipiemus de praefatione tantum dixisse sufficiat stultum
etenim est ante historiam effluere in ipsa autem historia succingi

3:1 igitur cum sancta civitas habitaretur in omni pace leges etiam adhuc optime
custodirentur propter Oniae pontificis pietatem et animos odio habentes mala

3:2 fiebat ut ipsi reges et principes locum summo honore dignum ducerent et templum
maximis muneribus inlustrarent

3:3 ita ut Seleucus Asiae rex de reditibus suis praestaret omnes sumptus ad ministerium
sacrificiorum pertinentes

3:4 Simon autem de tribu Beniamin praepositus templi constitutus contendebat obsistente
sibi principe sacerdotum iniquum aliquid in civitate moliri

3:5 sed cum vincere Onian non posset venit ad Apollonium Tharseae filium qui illo
tempore erat dux Coelesyriae et Foenicis

3:6 et nuntiavit ei pecuniis innumerabilibus plenum esse aerarium Hierosolymis et
communes copias inmensas esse quae non pertinent ad rationem sacrificiorum esse autem
possibile sub potestate regis cadere universa

3:7 cumque rettulisset Apollonius ad regem de pecuniis quae delatae erant ille accitum
Heliodorum qui erat super negotia eius misit cum mandatis ut praedictam pecuniam
transportaret

3:8 statimque Heliodorus iter adgressus specie quidem quasi per Coelesyriam et Foenicen
civitates esset peragraturus re autem vera regis propositum perfecturus

3:9 sed cum venisset Hierosolymam et benigne a summo sacerdote in civitate esset
exceptus narravit de dato indicio pecuniarum et cuius rei gratia adesset apparuit
interrogabat autem si vere haec ita essent

3:10 tunc summus sacerdos ostendit deposita esse haec et victualia viduarum ac
pupillorum

3:11 quaedam vero esse Hircani Tobiae viri valde eminentis in his quae detulerat impius
Simon universa autem argenti talenta quadringenta esse et auri ducenta

3:12 decipi vero eos qui credidissent loco et templo quod per universum mundum
honoratur pro sui veneratione et sanctitate inpossibile omnino esse

3:13 at ille pro his quae habebat in mandatis a rege dicebat omni genere regiae deferenda

3:14 constituta autem die intrabat de his Heliodorus ordinaturus non modica vero per
universam civitatem erat trepidatio

3:15 sacerdotes autem ante altare cum sacerdotalibus stolis iactaverunt se et invocabant
de caelo eum qui de depositis legem posuit ut his qui deposuerant ea salva custodiret

3:16 iam vero qui videret summi sacerdotis vultum mente vulnerabatur facies enim et
color inmutatus declarabat internum animi dolorem

3:17 circumfusa enim erat viro maestitia quaedam et horror corporis per quae manifestus
aspicientibus dolor cordis eius efficiebatur

3:18 alii etiam congregati de domibus confluebant publica supplicatione obsecrantes pro
eo quod in contemptum locus esset venturus

3:19 accinctaeque mulieres ciliciis pectus per plateas confluebant sed et virgines quae
conclusae erant procurrebant ad Onian aliae autem ad muros quaedam vero per fenestras
aspiciebant

3:20 universae autem protendentes manus in caelum deprecabantur

3:21 erat enim misera commixtae multitudinis et magni sacerdotis in agone constituti
expectatio

3:22 et hii quidem invocabant omnipotentem Deum ut credita sibi his qui crediderant
cum omni integritate conservarentur

3:23 Heliodorus autem quod decreverat perficiebat eodem loco ipse cum satellitibus circa
aerarium praesens

3:24 sed spiritus Omnipotentis magnam fecit suae ostensionis evidentiam ita ut omnes
qui ausi fuerant parere ei ruentes Dei virtute in dissolutionem et formidinem
converterentur

3:25 apparuit enim illis quidam equus terribilem habens sessorem optimis operimentis
adornatus isque cum impetu Heliodoro priores calces elisit qui autem ei sedebat videbatur
arma habere aurea

3:26 alii etiam apparuerunt duo iuvenes virtute decori optimi gloria speciosique amictu
qui circumsteterunt eum et ex utraque parte flagellabant sine intermissione multis plagis
verberantes

3:27 subito autem Heliodorus concidit in terram eumque multa caligine circumfusum
rapuerunt atque in sella gestatoria positum eiecerunt

3:28 et is qui cum multis cursoribus et satellitibus praedictum ingressus est aerarium
portabatur nullo sibi auxilium ferente manifesta cognita Dei virtute

3:29 et ille quidem per divinam virtutem iacebat mutus

3:30 hii autem Dominum benedicebant quia magnificavit locum suum et templum quod
paulo ante timore ac tumultu erat plenum apparente omnipotente Domino gaudio et
laetitia impletum est

3:31 tunc vero ex amicis Heliodori quidam rogabant confestim Onian ut invocaret
Altissimum et vitam donaret ei qui in supremo spiritu erat constitutus

3:32 considerans autem summus sacerdos ne forte rex suspicaretur malitiam aliquam ex
Iudaeis circa Heliodorum consummatam obtulit pro salute viri hostiam salutarem

3:33 cumque summus sacerdos exoraret idem iuvenes eisdem vestibus amicti adstantes
Heliodoro dixerunt Oniae sacerdoti gratias age nam propter eum tibi Dominus vitam
donavit

3:34 tu autem ab eo flagellatus nuntia omnibus magnalia Dei et potestatem et his dictis
non conparuerunt

3:35 Heliodorus autem hostia Deo oblata et votis magnis promisit ei qui vivere illi
concessit et Oniae gratias agens recepto exercitu repedabat ad regem

3:36 testabatur autem omnibus ea quae sub oculis suis viderat opera magni Dei

3:37 cum autem rex interrogasset Heliodorum quis est aptus adhuc semel Hierosolymam
mitti ait

3:38 si quem habes hostem aut regni tui insidiatorem mitte illuc et flagellatum eum
recipies si tamen evaserit eo quod in loco vere sit Dei quaedam virtus

3:39 nam ipse qui habet in caelis habitationem visitator et adiutor est loci illius et
venientes ad malefaciendum percutit ac perdit

3:40 igitur de Heliodoro et aerarii custodia ita se res habet

4:1 Simon autem praedictus pecuniarum et patriae delator male loquebatur de Onia
tamquam ipse Heliodorum instigasset ad haec et ipse fuisset incentor malorum

4:2 provisoremque civitatis ac defensorem gentis suae et aemulatorem legis Dei audebat
insidiatorem regni dicere

4:3 sed cum inimicitiae in tantum procederent ut etiam per quosdam Simonis necessarios
homicidia fierent

4:4 considerans Onias periculum contentionis et Apollonium insanire utpote ducem
Coelesyriae et Foenicis ad augendam malitiam Simonis ad regem se contulit

4:5 non ut civium accusator sed communem utilitatem apud semet ipsum universae
multitudinis considerans

4:6 videbat enim sine regali providentia inpossibile esse pacem rebus dari nec Simonem
posse cessare ab stultitia sua

4:7 sed post Seleuci vitae excessum cum suscepisset regnum Antiochus qui Nobilis
appellabatur ambiebat Iason frater Oniae summum sacerdotium

4:8 adito rege promittens ei argenti talenta sexaginta et trecenta et ex reditibus aliis
talenta octoginta

4:9 super haec promittebat et alia centum quinquaginta si potestati eius concederetur
gymnasium et ephoebian sibi constituere et eos qui in Hierosolymis erant Antiochenos
scribere

4:10 quod cum rex agnovisset et obtinuisset principatum statim ad gentilem ritum
contribules suos transferre coepit

4:11 et amotis his quae humanitatis causa Iudaeis a regibus fuerant constituta per
Iohannem patrem Eupolemi qui apud Romanos de amicitia et societate functus est
legationem legitimam civium iura destituens prava instituta sancibat

4:12 etenim ausus est sub ipsa arce gymnasium constituere et optimos quosque
ephoeborum in lupanaribus ponere

4:13 erat autem hoc non initium sed incrementum quoddam et profectus gentilis et
alienigenae conversationis propter impii et non sacerdotis Iasonis nefarium et inauditum
scelus

4:14 ita ut sacerdotes iam non circa altaris officia dediti essent sed contempto templo et
sacrificiis neglectis festinarent participes fieri palestrae et praebitionis eius iniustae et in
exercitiis disci

4:15 et patrios quidem honores nihil habentes graecas glorias optimas arbitrabantur

4:16 quarum gratia periculosa eos contentio habebat et eorum instituta aemulabantur ac
per omnia his consimiles esse cupiebant quos hostes et peremptores habuerant

4:17 in leges enim divinas impie agere inpune non cedit sed haec sequens tempus
declaravit

4:18 cum autem quinquennalis agon Tyro celebraretur et rex praesens esset

4:19 misit Iason facinorosus ab Hierosolymis viros peccatores portantes argenti
didragmas trecentas in sacrificiis Herculis quas postulaverunt hii qui adportaverant ne in
sacrificiis erogarentur quia non oporteret sed in alios sumptus eas deputari

4:20 sed haec oblata sunt quidem ab eo qui miserat in sacrificium Herculis propter
praesentes autem datae sunt in fabricam navium triremis

4:21 misso autem in Aegypto Apollonio Mnesthei filio propter primatus Filometoris regis
cum cognovisset Antiochus alienum se a negotiis regni effectum propriis utilitatibus
consulens profectus inde venit Ioppen et inde Hierosolymam

4:22 et magnifice ab Iasone et civitate susceptus cum facularum luminibus et laudibus
ingressus est et inde Foenicen exercitum convertit

4:23 et post triennii tempus misit Iason Menelaum supradicti Simonis fratrem portantem
pecunias regi et de negotiis necessariis responsa perlaturum

4:24 at ille commendatus regi cum magnificasset faciem potestatis eius in semet ipsum
retorsit summum sacerdotium superponens Iasonem talenta argenti trecenta

4:25 acceptisque a rege mandatis venit nihil quidem dignum habens sacerdotio animos
vero crudelis tyranni et ferae beluae iram gerens

4:26 et Iason quidem qui proprium fratrem captivaverat ipse deceptus profugus in
ammaniten expulsus est regionem

4:27 Menelaus autem principatum quidem obtinuit de pecuniis vero regi promissis nihil
agebat cum exactionem faceret Sostratus qui arce erat praepositus

4:28 nam ad hunc exactio vectigalium pertinebat quam ob causam utrique ad regem
vocati

4:29 Menelaus motus est sacerdotio succedente Lysimacho fratre suo Sostratus autem
praelatus est Cypris

4:30 et cum haec agerentur contigit Tarsenses et Mallotas seditionem movere eo quod
Antiochidi concubinae regis dono essent dati

4:31 festinanter itaque rex venit sedare illos relicto suffecto uno ex comitibus suis
Andronico

4:32 ratus autem Menelaus accepisse se tempus oportunum aurea quaedam vasa templo
furatus donavit Andronico et alia vendiderat Tyro et per vicinas civitates

4:33 quod cum certissime cognovisset Onias arguebat eum ipse in loco tuto se continens
Antiochiae secus Dafnen

4:34 unde Menelaus accedens ad Andronicum rogabat ut Onian interficeret qui cum
venisset ad Onian et datis dextris cum iureiurando quamvis esset ei suspectus suasisset
asylo procedere statim eum peremit non veritus iustitiam

4:35 ob quam causam non solum Iudaei sed et aliae quoque nationes indignabantur et
moleste ferebant de nece tanti viri iniusta

4:36 sed regressum regem de Ciliciae locis adierunt Iudaei apud Antiochiam simul et
Graeci conquerentes de iniqua nece Oniae

4:37 contristatus itaque ad animam Antiochus et flexus ad misericordiam lacrimas fudit
recordatus defuncti sobrietatem et modestiam

4:38 accensusque animis Andronicum purpura exutum circumduci per totam civitatem
iubet et eodem loco quo in Onian impietatem commiserat sacrilegum vita privari Domino
illi dignam poenam tribuente

4:39 multis autem sacrilegiis in templo a Lysimacho commissis Menelai consilio et
divulgata fama congregata est multitudo adversus Lysimachum multo iam auro exportato

4:40 turbis autem insurgentibus et animis ira repletis Lysimachus armatis fere tribus
milibus iniquis manibus uti coepit duce quodam Tyranno aetate pariter et dementia
provecto

4:41 sed ut intellexerunt conatum Lysimachi alii lapides alii fustes validos arripere
quidam vero cinerem in Lysimachum iacere

4:42 et multi quidem vulnerati quidam autem et prostrati omnes vero in fugam versi sunt
ipsum etiam sacrilegum secus aerarium interfecerunt

4:43 de his ergo coepit iudicium adversus Menelaum agitari

4:44 et cum venisset rex Tyrum ad ipsum negotium detulerunt missi viri tres a senioribus

4:45 et cum superaretur Menelaus promisit Ptolomeo multas pecunias ad suadendum regi

4:46 itaque Ptolomeus in quodam atrio positum quasi refrigerandi gratia regem adiit et a
sententia deduxit

4:47 et Menelaum quidem universae malitiae reum criminibus absolvit miseros autem qui
etiam si apud Scytas causam dixissent innocentes iudicarentur morte damnavit

4:48 cito ergo iniustam poenam dederunt qui pro civitate et populo et sacris vasis causam
prosecuti sunt

4:49 quam ob rem Tyri quoque indignati erga sepulturam eorum liberalissimi extiterunt

4:50 Menelaus autem propter eorum qui in potentia erant avaritiam permanebat in
potestate crescens in malitia et ad insidias civium

5:1 eodem tempore Antiochus secundam profectionem paravit in Aegyptum

5:2 contigit autem per universam Hierosolymorum civitatem videri diebus quadraginta
per aera equites discurrentes auratas stolas habentes et hastis quasi cohortes armatas

5:3 et cursus equorum per ordines digestos et congressiones fieri comminus et scutorum
motus et galeatorum multitudinem gladiis destrictis et telorum iactus et aureorum
armorum splendorem omnisque generis loricarum

5:4 quapropter omnes rogabant in bonum monstra converti

5:5 sed cum falsus rumor exisset tamquam vita excessisset Antiochus adsumptis Iason
non minus mille viris repente adgressus est civitatem et civibus ad murum convolantibus
ad ultimum adprehensa civitate Menelaus fugit in arcem

5:6 Iason vero non parcebat in caede civibus suis nec cogitabat prosperitatem adversus
cognatos malum esse maximum arbitrans hostium et non civium se tropea capturum

5:7 et principatum quidem non obtinuit finem vero insidiarum suarum confusione cepit et
profugus iterum abiit in Ammaniten

5:8 ad ultimum in exitum sui conclusus ab Areta Arabum tyrannum fugiens de civitate in
civitatem omnibus odiosus ut refuga legum et execrabilis ut patriae et civium hostis in
Aegyptum extrusus est

5:9 et qui multos de patria expulerat peregre periit Lacedemonas profectus quasi pro
cognatione ibi refugium habiturus

5:10 et qui insepultos abiecerat multos ipse et inlamentatus et insepultus abicitur
sepultura neque peregrina usus neque patrio sepulchro participans

5:11 his ita gestis suspicatus est rex societatem deserturos Iudaeos et ob hoc profectus ex
Aegypto efferatis animis civitatem quidem armis cepit

5:12 iussit autem militibus interficere nec parcere occursantibus et per domos
ascendentes trucidare

5:13 fiebant ergo caedes iuvenum ac seniorum mulierum et natorum exterminia
virginumque et parvulorum neces

5:14 erant autem toto triduo octoginta milia interfecti quadraginta milia vincti

5:15 sed nec ista sufficiunt ausus est intrare templum universa terra sanctius Menelao
ductore qui legum et patriae fuit proditor

5:16 et scelestis manibus sumens sancta vasa quae ab aliis regibus et civitatibus erant
posita ad ornatum loci et gloriam contrectabat indigne et contaminabat

5:17 ita alienatus mente Antiochus non considerabat quod propter peccata habitantium
civitatem modicum Dominus fuerat iratus propter quod et accidit circa locum despectio

5:18 alioquin nisi contigisset eos multis peccatis esse involutos sicut Heliodorus qui
missus est a Seleuco rege ad expoliandum aerarium etiam hic statim adveniens flagellatus
et repulsus utique fuisset ab audacia

5:19 verum non propter locum gentem sed propter gentem locum Dominus elegit

5:20 ideoque et ipse locus particeps factus est populi malorum postea autem fiet socius et
bonorum et qui derelictus in ira Dei omnipotentis iterum in magni Domini reconciliatione
cum summa gloria exaltabitur

5:21 igitur Antiochus mille et octingentis ablatis de templo talentis velociter Antiochiam
regressus est existimans se prae superbia terram ad navigandum pelagus vero ad iter
agendum deducturum propter mentis elationem

5:22 reliquit autem et praepositos ad adfligendam gentem Hierosolymis quidem
Philippum genere Frigem moribus crudeliorem eo ipso a quo constitutus est

5:23 in Garizin autem Andronicum et Menelaum qui gravius quam ceteri inminebant
civibus

5:24 cumque adpositus esset contra Iudaeos misit odiosum principem Apollonium cum
exercitu viginti et duobus milibus praecipiens ei omnes perfectae aetatis interficere
mulieres ac iuvenes vendere

5:25 qui cum venisset Hierosolymam pacem simulans quievit usque ad sanctum diem
sabbati et tunc feriatis Iudaeis arma capere suis praecepit

5:26 omnesque qui ad spectaculum processerant trucidavit et civitatem cum armatis
discurrens ingentem multitudinem peremit

5:27 Iudas autem Macchabeus qui decimus fuerat secesserat in desertum locum ibique
inter feras vitam in montibus cum suis agebat et faeni cibo vescentes demorabantur ne
participes essent coinquinationis

6:1 sed non post multum temporis misit rex senem quendam antiochenum qui conpelleret
Iudaeos ut se transferrent a patriis et Dei legibus

6:2 contaminare etiam quod in Hierosolymis erat templum et cognominare Iovis Olympii
et in Garizin prout erant hii qui locum inhabitabant Iovis Hospitalis

6:3 pessima autem universis et gravis malorum erat incursio

6:4 nam templum luxuria et comesationibus erat plenum et scortantium cum meretricibus
sacratisque aedibus mulieres se ultro ingerebant intro ferentes ea quae non licebat

6:5 altare etiam plenum erat inlicitis quae legibus prohibebantur

6:6 neque autem sabbata custodiebantur neque dies sollemnes patrii servabantur nec
simpliciter se quisquam Iudaeum esse confitebatur

6:7 ducebantur autem cum amara necessitate in die natalis regis ad sacrificia et cum
Liberi sacra celebrarentur cogebantur hedera coronati Libero circumire

6:8 decretum autem exiit in proximas gentilium civitates suggerentibus Ptolomeis ut pari
modo et ipsi adversus Iudaeos agerent ut sacrificarent

6:9 eos autem qui nollent transire ad instituta gentilium interficerent erat ergo videre
miseriam

6:10 duae enim mulieres delatae sunt natos suos circumcidisse quas infantibus ad ubera
suspensis cum publice per civitatem circumduxissent per muros praecipitaverunt

6:11 alii vero ad proximas coeuntes speluncas et latenter sabbati diem celebrantes cum
indicati essent Philippo flammis succensi sunt eo quod verebantur propter religionem et
observantiam manu sibimet auxilium ferre

6:12 obsecro autem eos qui hunc librum lecturi sunt ne abhorrescant propter adversos
casus sed reputent ea quae acciderunt non ad interitum sed ad correptionem generis esse
nostri

6:13 etenim multo tempore non sinere peccatoribus ex sententia agere sed statim ultiones
adhibere magni beneficii est indicium

6:14 non enim sicut in aliis nationibus Dominus patienter expectat ut eas cum iudicii dies
venerit in plenitudine peccatorum puniat

6:15 ita et in nobis statuit ut peccatis nostris in finem devolutis ita demum in nos vindicet

6:16 propter quod numquam quidem a nobis misericordiam suam amovet corripiens vero
in adversis populum suum non derelinquit

6:17 sed haec nobis ad commonitionem legentium dicta sint paucis iam autem veniendum
est ad narrationem

6:18 igitur Eleazarus de primoribus scribarum vir aetate provectus et vultu decorus aperto
ore hians conpellebatur carnem porcinam manducare

6:19 at ille gloriosam mortem magis quam odibilem vitam amplectens voluntarie praeibat
ad supplicium

6:20 intuens autem quemadmodum oportet accedere patienter sustinens destinavit non
admittere inlicita propter vitae amorem

6:21 hii autem qui adstabant iniqua miseratione commoti propter antiquam viri amicitiam
tollentes eum secreto rogabant adferri carnes quibus vesci ei licebat et simularetur
manducasse sicut rex imperaverat de sacrificii carnibus

6:22 ut hoc facto a morte liberaretur et propter veterem amicitiam hanc in eo facerent
humanitatem

6:23 at ille cogitationem cepit aetatis ac senectutis suae eminentiam dignam et
ingenuitatem nobilitatis canitiem atque a puero optimae conversationis et secundum
sanctae et a Deo conditae legis constituta respondit cito dicens praemitti se velle in
infernum

6:24 non enim aetatem nostram dignum est inquit fingere ut multi adulescentium arbitrati
Eleazarum nonaginta annorum transisse ad vitam alienigenarum

6:25 et ipsi propter meam simulationem et propter modicum corruptibilis vitae tempus
decipiantur et per hoc maculam atque execrationem meae senectuti conquiram

6:26 nam et si in praesenti tempore suppliciis hominum eripiar sed manus Omnipotentis
neque vivens neque defunctus effugiam

6:27 quam ob rem fortiter vitam excedendo senectute quidem dignus apparebo

6:28 adulescentibus autem exemplum forte relinquam si prompto animo ac fortiter pro
gravissimis et sanctissimis legibus honesta morte perfungar his dictis confestim ad
supplicium trahebatur

6:29 hii autem qui eum ducebant et paulo ante fuerant mitiores in iram versi sunt propter
sermones ab eo dictos quos illi per arrogantiam prolatos arbitrabantur

6:30 sed cum plagis perimeretur ingemuit et dixit Domine qui habes sanctam scientiam
manifeste scis tu quia cum a morte possim liberari duros corporis sustineo dolores
secundum animam vero propter timorem tuum libenter haec patior

6:31 et iste quidem hoc modo vita decessit non solum iuvenibus sed et universae genti
memoriam mortis suae ad exemplum virtutis et fortitudinis derelinquens

7:1 contigit autem et septem fratres cum matre adprehensos conpelli a rege contra fas ad
carnes porcinas flagris et taureis cruciatos

7:2 unus autem ex illis qui erat primus sic ait quid quaeris et quid vis discere a nobis
parati sumus mori magis quam patrias Dei leges praevaricari

7:3 iratus itaque rex iussit sartagines et ollas aeneas succendi quibus statim succensis

7:4 iussit ei qui prior fuerat locutus amputari linguam et cute capitis abstracta summas
quoque manus ei et pedes praecidi ceteris eius fratribus et matre inspicientibus

7:5 et cum iam per omnia inutilis factus esset iussit ignem admoveri et adhuc spirantem
torreri in sartaginem in qua cum diu cruciaretur ceteri una cum matre invicem se
hortabantur mori fortiter

7:6 dicentes Dominus Deus aspiciat veritatem et consolabitur in nobis quemadmodum
protestationem cantici declaravit Moses et in servis suis consolabitur

7:7 mortuo itaque primo illo hoc modo sequentem deducebant ad inludendum et cute
capitis eius cum capillis detracta interrogabant si manducaret priusquam toto corpore per
membra singula puniretur

7:8 at ille respondens patria voce dixit non faciam propter quod et iste sequenti loco primi
tormenta suscepit

7:9 et in ultimo spiritu constitutus ait tu quidem scelestissime in praesenti vita nos perdis
sed rex mundi defunctos nos pro suis legibus in aeternae vitae resurrectione suscitabit

7:10 post hunc tertius inludebatur et linguam postulatus cito protulit et manus constanter
extendit

7:11 et cum fiducia ait e caelo ista possideo sed propter Dei leges nunc haec ipsa despicio
quoniam ab ipso me ea recepturum spero

7:12 ita ut rex et qui cum ipso erant mirarentur adulescentis animum quod tamquam nihili
duceret cruciatus

7:13 et hoc ita defuncto quartum similiter vexabant torquentes

7:14 et cum iam esset ad mortem sic ait potius est ab hominibus morti datos spem
expectare a Deo iterum ab ipso resuscitandos tibi enim resurrectio ad vitam non erit

7:15 et cum admovissent quintum vexabant eum at ille respiciens in eum

7:16 dixit potestatem inter homines habens cum sis corruptibilis facis quod vis noli autem
putare genus nostrum a Deo esse derelictum

7:17 patienter sustine et videbis magna potestas ipsius qualiter te et semen tuum torquebit

7:18 post hunc ducebant et sextum et is mori incipiens sic ait noli frustra errare nos enim
propter nosmet ipsos haec patimur peccantes in Deum nostrum et digna admiratione facta
sunt in nobis

7:19 tu autem ne existimes tibi inpune futurum quod contra Deum pugnare temptaveris

7:20 supra modum autem mater mirabilis et bonorum memoria digna quae pereuntes
septem filios sub unius diei tempore conspiciens bono animo ferebat propter spem quam
in Deum habebat

7:21 singulos illorum hortabatur patria voce fortiter repleta sapientia et femineae
cogitationi masculinum animum inserens

7:22 dixit ad eos nescio qualiter in utero meo apparuistis neque enim ego spiritum et
animam donavi vobis et vitam et singulorum membra non ego ipsa conpegi

7:23 sed enim mundi creator qui formavit hominis nativitatem quique omnium invenit
originem et spiritum vobis iterum cum misericordia reddet et vitam sicut nunc vosmet
ipsos despicitis propter leges eius

7:24 Antiochus autem contemni se arbitratus simul et exprobrantis voce despecta cum
adhuc adulescentior superesset non solum verbis hortabatur sed et iuramento adfirmabat
divitem se et beatum facturum et translatum a patriis legibus amicum habiturum et res
necessarias praebiturum

7:25 sed ad ista cum adulescens nequaquam inclinaretur vocavit rex matrem et suadebat
ut adulescenti fieret in salutem

7:26 cum autem multis eam verbis esset hortatus promisit suasuram se filio suo

7:27 itaque inclinata ad illum inridens crudelem tyrannum ait patria voce fili mi miserere
mei quae te in utero decem menses portavi et lac triennio dedi et alui et in aetatem istam
perduxi

7:28 peto nate aspicias in caelum et terram et ad omnia quae in eis sunt et intellegas quia
ex nihilo fecit illa Deus et hominum genus

7:29 ita fit ut non timeas carnificem istum sed dignus fratribus tuis effectus suscipe
mortem ut in illa miseratione cum fratribus tuis te recipiam

7:30 cum haec illa adhuc diceret ait adulescens quem sustinetis non oboedio praecepto
regis sed praecepto legis quae data est nobis per Mosen

7:31 tu vero qui inventor omnis malitiae factus es in Hebraeos non effugies manum Dei

7:32 nos enim pro peccatis nostris haec patimur

7:33 et si nobis propter increpationem et correptionem Dominus noster modicum iratus
est sed iterum reconciliabitur servis suis

7:34 tu autem o sceleste et omnium hominum flagitiosissime noli frustra extolli vanis
spebus in servos eius inflammatus

7:35 nondum enim omnipotentis Dei et omnia inspicientis iudicium effugisti

7:36 nam fratres mei modico nunc dolore sustentato sub testamento aeternae vitae effecti
sunt tu vero iudicio Dei iustas superbiae poenas solves

7:37 ego autem sicut fratres mei animam et corpus meum trado pro patriis legibus
invocans Deum maturius genti nostrae propitium fieri teque cum tormentis et verberibus
confiteri quod ipse est Deus solus

7:38 in me vero et in fratribus meis desinet Omnipotentis ira quae super omne genus
nostrum iuste superducta est

7:39 tunc rex accensus ira in hunc super omnes crudelius desaeviit indigne ferens
derisum se

7:40 et hic itaque mundus obiit per omnia in Domino confidens

7:41 novissime autem et mater consummata est

7:42 igitur de sacrificiis et de nimiis crudelitatibus satis dictum

8:1 Iudas vero Macchabeus et qui cum illo erant introibant latenter in castella et
convocantes cognatos et eos qui permanserant in iudaismo adsumentes eduxerunt ad sex
milia viros

8:2 et invocabant Dominum ut respiceret in populum qui ab omnibus calcabatur
misereretur templo quod contaminabatur ab impiis

8:3 misereretur etiam exterminio civitatis quae esset ilico conplananda et vocem
sanguinis ad se clamantis audiret

8:4 memoraretur quoque iniquissimas mortes innocentium parvulorum et blasphemias
nomini suo inlatas et indignaretur super his

8:5 at Macchabeus congregata multitudine intolerabilis gentibus efficiebatur ira enim
Domini in misericordiam conversa est

8:6 et superveniens castellis et civitatibus inprovisus succendebat eas et oportuna loca
occupans non paucas hostium strages dabat

8:7 maxime autem noctibus ad huiuscemodi excursus ferebatur et fama virtutis eius
ubique diffundebatur

8:8 videns autem Philippus paulatim virum ad profectum venire ac frequentius res ei
prospere cedere ad Ptolomeum ducem Coelesyriae et Foenicis scripsit ut auxilium ferret
regis negotiis

8:9 at ille velociter misit Nicanorem Patrocli de primoribus amicum datis ei permixtis
gentibus armatis non minus viginti milibus ut universum Iudaeorum genus deleret
adiuncto ei Gorgia viro militari

8:10 constituit autem Nicanor regi ut tributum Romanis quod erat dandum duo milia
talentum de captivitate Iudaeorum suppleret

8:11 statimque ad maritimas misit civitates convocans ad coemptionem iudaeorum
mancipiorum promittens se nonaginta mancipia talento distracturum non respiciens ad
vindictam quae eum ab Omnipotente esset consecutura

8:12 Iudas autem ubi conperit indicavit his qui secum erant Iudaeis Nicanoris adventum

8:13 ex quibus quidam formidantes et non credentes Dei iustitiae in fugam vertebantur

8:14 alii vero si quid eis supererat vendebant simulque Dominum deprecabantur ut
eriperet eos ab impio Nicanore qui eos priusquam in comminus veniret vendiderat

8:15 si non propter eos propter testamentum quod erat ad patres eorum et propter
invocationem sancti et magnifici nominis eius super ipsos

8:16 convocatis autem Macchabeus septem milibus qui cum ipso erant rogabat ne
hostibus reconciliarentur neque metuerent inique venientium adversum se hostium
multitudinem sed fortiter contenderent

8:17 ante oculos habentes contumeliam quae in locum sanctum ab his iniuste esset inlata
itemque et ludibria habitae civitatis iniuriam adhuc etiam veterum instituta convulsa

8:18 nam illi quidem armis confidunt ait simul et audacia nos autem in omnipotente
Domino qui potest venientes adversus nos et universum mundum uno nutu delere
confidimus

8:19 admonuit autem eos et de auxiliis Dei quae facta sunt erga parentes et sub
Sennacherim centum octoginta quinque milia ut perierunt

8:20 et de proelio quod eis adversus Galatas fuit in Babylonia ut omnes ubi ad rem
ventum est Macedonibus sociis haesitantibus ipsi sex milia soli peremerunt centum
viginti milia propter auxilium illis datum e caelo et beneficia pro his plurima consecuti
sunt

8:21 his verbis constantes effecti sunt et pro legibus et patria mori parati

8:22 constituit itaque fratres suos duces utrique ordini Simonem et Iosepphum et Ionathan
subiectis unicuique millenis et quingentenis

8:23 ad hoc etiam ab Ezra lecto illis sancto libro et dato signo adiutorio Dei in prima acie
ipse dux commisit cum Nicanore

8:24 et facto sibi adiutore Omnipotente interfecerunt super novem milia hominum
maiorem autem partem exercitus Nicanoris vulneribus debilem factam fugere
conpulerunt

8:25 pecuniis vero eorum qui ad emptionem ipsorum venerant sublatis ipsos usquequaque
persecuti sunt

8:26 sed reverterunt hora conclusi nam erat ante sabbatum quam ob causam non
perseveraverunt insequentes

8:27 arma autem ipsorum et spolia congregantes sabbatum agebant benedicentes
Dominum qui liberavit eos in isto die misericordiae initium stillans in eos

8:28 post sabbatum vero debilibus et orfanis et viduis diviserunt spolia et residua ipsi
cum suis habuere

8:29 his ita gestis et communiter ab omnibus facta obsecratione misericordem Dominum
postulabant ut in finem servis suis reconciliaretur

8:30 et ex his qui cum Timotheo et Bacchide erant contra se contendentes super viginti
milia interfecerunt et munitiones excelsas obtinuerunt et plures praedas diviserunt
aequam portionem debilibus pupillis et viduis sed et senioribus facientes

8:31 et cum arma eorum collegissent diligenter omnia conposuerunt in locis oportunis
residua vero spolia Hierosolymam detulerunt

8:32 et phylarchen qui cum Timotheo erat interfecerunt virum scelestum qui in multis
Iudaeos adflixerat

8:33 et cum epicinia agerent in Hierosolymis eos qui sacras ianuas incenderant id est
Callistenen cum in quodam domicilio refugisset incenderunt digna ei mercede pro
impietatibus suis reddita

8:34 facinorosissimus autem Nicanor qui mille negotiantes ad Iudaeorum venditionem
adduxerat

8:35 humiliatus auxilio Domini ab his quos nullos existimaverat deposita veste gloriae
per mediterranea fugiens solus venit Antiochiam summam infelicitatem de interitu sui
exercitus consecutus

8:36 et qui promiserat Romanis se tributum restituere de captivitate Hierosolymorum
praedicabat nunc protectorem Deum habere Iudaeos et ob ipsum invulnerabiles esse eo
quod sequerentur leges ab ipso constitutas

9:1 eodem tempore Antiochus inhoneste revertebatur de Perside

9:2 intraverat enim ea quae dicitur Persipolis et temptavit expoliare templa et civitatem
opprimere sed multitudine ad arma concurrente in fugam versi sunt et ita contigit ut
Antiochus post fugam turpiter rediret

9:3 et cum venisset circa Ecbatana recognovit quae erga Nicanorem et Timotheum gesta
sunt

9:4 elatus autem ira arbitrabatur se iniuriam illorum qui se fugaverant posse in Iudaeos
retorquere ideoque iussit agitari currum sine intermissione agens iter caelesti eum iudicio
perurguente quod ita superbe locutus est venturum se Hierosolymam et congeriem
sepulchri Iudaeorum eam facturum

9:5 sed qui universa conspicit Dominus Israhel percussit eum insanabili et invisibili plaga
ut enim finivit hunc ipsum sermonem adprehendit eum dolor dirus viscerum et amara
internorum tormenta

9:6 et quidem satis iuste quippe qui multis et novis cruciatibus aliorum torserat viscera
licet ille nullo modo a sua malitia cessaret

9:7 super haec autem superbia repletus ignem spirans animo in Iudaeos et praecipiens
adcelerare negotium contigit illum impetu euntem de curru cadere et gravi corporis
conlisione membra vexare

9:8 isque qui sibi videbatur etiam fluctibus maris imperare supra humanum modum
superbia repletus et montium altitudines in statera adpendere nunc humiliatus ad terram
in gestatorio portabatur manifestam Dei virtutem in semet ipso contestans

9:9 ita ut de corpore impii vermes scaturrirent ac viventes in doloribus carnes eius
effluerent odore etiam illius et fetore exercitus gravaretur

9:10 et qui paulo ante sidera caeli contingere se arbitrabatur eum nemo poterat propter
intolerantiam fetoris portare

9:11 hinc igitur coepit ex gravi superbia deductus ad agnitionem sui venire divina
admonitus plaga per momenta singula doloribus suis augmenta capientibus

9:12 et cum nec ipse iam fetorem suum ferre posset ita ait iustum est subditum esse Deo
et mortalem non paria Deo sentire

9:13 orabat autem haec scelestus Dominum a quo non esset misericordiam consecuturus

9:14 et civitatem ad quam festinans veniebat ut eam ad solum deduceret et sepulchrum
congestorum faceret nunc optat liberam reddere

9:15 et Iudaeos quos nec sepultura quidem se dignos habituros sed avibus ac feris
diripiendos traditurum et cum parvulis exterminaturum dixerat aequales nunc
Atheniensibus facturum pollicetur

9:16 templum etiam sanctum quod prius expoliaverat optimis donis ornaturum et sancta
vasa multiplicaturum et pertinentes ad sacrificia sumptus de reditibus suis praestaturum

9:17 super haec et Iudaeum futurum et omnem locum terrae perambulaturum et
praedicaturum Dei potestatem

9:18 sed non cessantibus doloribus supervenerat enim in eum iustum Dei iudicium
desperans scripsit ad Iudaeos in modum deprecationis epistulam haec continentem

9:19 optimis civibus Iudaeis plurimam salutem et bene valere et esse felices rex et
princeps Antiochus

9:20 si bene valetis et filii vestri et ex sententia vobis cuncta sunt maximas agimus gratias

9:21 et ego in infirmitate constitutus vestri autem benigne memor regressus de Persidis
locis et infirmitate gravi adprehensus necessarium duxi pro communi utilitate curam
habere

9:22 non desperans memet ipsum sed spem multam habeo effugiendi infirmitatem

9:23 respiciens autem quod et pater quibus temporibus in locis superioribus ducebat
exercitum ostendit qui post se susciperet principatum

9:24 ut si quid contrarium accideret aut difficile nuntiaretur scientes hii qui in regionibus
erant cui esset rerum summa derelicta non turbarentur

9:25 ad haec considerans de proximo potentes quosque et vicinos temporibus insidiantes
et eventum expectantes designavi filium meum Antiochum regem quem saepe recurrens
in superiora regna multis vestrum commendabam et scripsi ad eum quae subiecta sunt

9:26 orate itaque vos et peto memores beneficiorum publice et privatim ut unusquisque
conservet fidem ad me et ad filium meum

9:27 confido enim eum modeste et humane acturum et sequentem propositum meum
communem vobis fore

9:28 igitur homicida et blasphemus pessime percussus et ut ipse alios tractaverat peregre
in montibus miserabili obitu vita functus est

9:29 transferebat autem corpus Philippus conlactaneus eius qui metuens filium Antiochi
ad Ptolomeum Filometora in Aegyptum abiit

10:1 Macchabeus autem et qui cum illo erant Domino se protegente templum quidem et
civitatem recepit

10:2 aras autem quas alienigenae per plateas extruxerant itemque delubra demolitus est

10:3 et purgato templo aliud altare fecerunt et de ignitis lapidibus igne concepto
obtulerunt sacrificia post biennium et incensum et lucernas et panes propositionis
posuerunt

10:4 quibus gestis rogabant Dominum prostrati in terram ne amplius malis talibus
inciderent sed et si quando peccassent ut ab ipso mitius corriperentur et non blasphemis
ac barbaris hominibus traderentur

10:5 qua die autem templum ab alienigenis pollutum fuerat contigit eadem die
purgationem fieri vicesima et quinta mensis qui fuit casleu

10:6 et cum laetitia diebus octo egerunt in modum tabernaculorum recordantes quod ante
modicum temporis diem sollemnem tabernaculorum in montibus more bestiarum egerant

10:7 propter quod tyrsos et ramos virides et palmas praeferebant ei qui prosperavit
mundari locum suum

10:8 et decreverunt communi praecepto et decreto universae genti Iudaeorum omnibus
annis agere dies istos

10:9 et Antiochi quidem qui appellatus est Nobilis vitae excessus ita se habuit

10:10 nunc autem de Eupatore Antiochi filio impii quae gesta sunt narrabimus breviantes
mala quae in bellis gesta sunt

10:11 hic suscepto regno constituit super negotia regni Lysiam quendam Foenicis et
Syriae militiae principem

10:12 nam Ptolomeus qui dicebatur Macer iusti tenax erga Iudaeos esse instituit et
praecipue propter iniquitatem quae facta erat in eos et pacifice agere cum eis

10:13 sed ob hoc accusatus ab amicis apud Eupatorem cum frequenter proditor audiret eo
quod Cyprum creditus a Filometore Nobilem translatus etiam ab eo recessisset veneno
vitam finivit

10:14 Gorgias autem cum esset dux locorum adsumptis advenis frequenter Iudaeos
debellabat

10:15 Iudaei vero qui tenebant oportunas munitiones fugatos ab Hierosolymis
suscipiebant et bellare temptabant

10:16 hii vero qui erant cum Macchabeo per orationes Dominum rogantes ut esset sibi
adiutor impetum fecerunt in munitiones Idumeorum

10:17 multaque vi insistentes loca obtinuerunt occurrentes interemerunt et omnes simul
non minus a viginti milibus trucidaverunt

10:18 quidam autem cum confugissent in duas turres valde munitas omnem adparatum ad
repugnandum habentes

10:19 Macchabeus ad eorum expugnationem relicto Simone et Ioseppho item Macchabeo
eisque qui cum ipsis erant satis multis ipse ad eas quae amplius perurguebant pugnas
conversus est

10:20 hii vero qui cum Simone erant cupiditate ducti a quibusdam qui in turribus erant
suasi sunt pecunia et septuaginta milibus didragmis acceptis dimiserunt quosdam effugere

10:21 cum autem Macchabeo nuntiatum esset quod factum est congregatis principibus
populi accusavit quod pecunia fratres vendidissent adversariis eorum dimissis

10:22 hos igitur proditores factos interfecit et confestim duas turres occupavit

10:23 armis autem ac manibus omnia prospere agendo in duabus munitionibus plus quam
viginti milia peremit

10:24 Timotheus qui prius a Iudaeis fuerat superatus convocato exercitu peregrinae
multitudinis et congregato exercitu asiano advenit quasi armis Iudaeam capturus

10:25 Macchabeus autem et qui cum ipso erant adpropiante illo deprecabantur Deum
caput terra aspergentes lumbosque ciliciis praecincti

10:26 ad altaris crepidinem provoluti ut sibi propitius inimicis autem eorum esset
inimicus et adversaretur sicut lex dicit

10:27 et ita post orationem sumptis armis longius de civitate procedentes et proximi
hostibus effecti resederunt

10:28 primo autem solis ortu utrique commiserunt isti quidem victoriae et prosperitatis
sponsorem cum virtute Dominum habentes illi autem ducem belli animum habebant

10:29 sed cum vehemens pugna esset apparuerunt adversariis de caelo viri quinque in
equis frenis aureis decori ducatum Iudaeis praestantes

10:30 ex quibus duo Macchabeum medium habentes armis suis circumseptum incolomem
conservabant in adversarios autem tela et fulmina iaciebant ex quo et caecitate confusi et
repleti perturbatione cadebant

10:31 interfecti sunt autem viginti milia quingenti et equites sescenti

10:32 Timotheus autem confugit in Gazara praesidium munitum cui praeerat Caereas

10:33 Macchabeus autem et qui cum eo erant laetantes obsederunt praesidium diebus
quattuor

10:34 at hii qui in turres erant loci firmitate confisi super modum maledicebant et
sermones nefandos iactabant

10:35 sed cum dies quinta inlucesceret viginti iuvenes ex his qui cum Macchabeo erant
accensi animis propter blasphemiam viriliter accesserunt ad murum et feroci animo
incedentes ascendebant

10:36 sed et alii similiter ascendentes turres portasque succendere adgressi atque ipsos
maledicos vivos concremare

10:37 per continuum autem biduum praesidio vastato Timotheum occultantem se in
quodam reppertum loco peremerunt et fratrem illius Caerean et Apollofanem occiderunt

10:38 quibus gestis in hymnis et confessionibus benedicebant Dominum qui magna fecit
cum Israhel et victoriam illi dedit

11:1 sed parvo post tempore Lysias procurator regis et propinquus ac negotiorum
praepositus graviter ferens de his quae acciderant

11:2 congregatis octoginta milibus et equitatu universo veniebat adversus Iudaeos
existimans se civitatem quidem captam gentibus habitaculum facturum

11:3 templum vero in pecuniae quaestu sicut cetera delubra gentium habiturum et per
singulos annos venale sacerdotium

11:4 nusquam recogitans Dei potestatem sed mente effrenatus in multitudine peditum et
in milibus equitum et in octoginta elefantis confidebat

11:5 ingressus autem Iudaeam et adpropians Bethsurae quod erat in angusto loco ab
Hierosolyma intervallo quinque stadiorum illud praesidium expugnabat

11:6 ut autem Macchabeus et qui cum eo erant cognoverunt expugnari praesidia cum
fletu et lacrimis rogabant Dominum et omnis turba simul ut bonum angelum mitteret ad
salutem Israhel

11:7 et ipse primus Macchabeus sumptis armis ceteros adhortatus est simul secum
periculum subire et ferre auxilium fratribus suis

11:8 cumque pariter prompto animo procederent Hierosolymis apparuit praecedens eos
eques in veste candida armis aureis hastam vibrans

11:9 tum simul omnes benedixerunt misericordem Dominum et convaluerunt animis non
solum homines sed et bestias ferocissimas et muros ferreos parati penetrare

11:10 ibant igitur prompti de caelo habentes adiutorem et miserantem eos Dominum

11:11 leonum autem impetu inruentes hostibus prostraverunt ex eis undecim milia
peditum et equites mille sescentos

11:12 universos autem in fugam verterunt plures vero ex eis vulnerati nudi evaserunt sed
et ipse Lysias turpiter fugiens evasit

11:13 et quia non insensatus erat secum ipse reputans factam erga se diminutionem et
intellegens invictos esse Hebraeos Dei auxilio nitentes misit ad eos

11:14 promisitque consensurum se omnibus quae iusta sunt et regem conpulsurum
amicum fieri

11:15 annuit autem Macchabeus precibus Lysiae in omnibus utilitati consulens et
quaecumque Macchabeus scripsit Lysiae de Iudaeis ea rex concessit

11:16 nam erant scriptae Iudaeis epistulae a Lysia quidem hunc modum continentes
Lysias populo Iudaeorum salutem

11:17 Iohannes et Abessalom qui missi sunt a vobis tradentes scripta postulabant ut ea
quae per illos significabantur implerem

11:18 quaecumque igitur regi potuerunt perferri exposui et quae res permittebat concessit

11:19 si igitur in negotiis fidem conservaveritis etiam deinceps honorum vobis causa esse
temptabo

11:20 de ceteris autem per singula verbo mandavi et istis et his qui a me missi sunt
conloqui vobiscum

11:21 bene valete anno centesimo quadragesimo octavo dioscori die mensis vicesima et
quarta

11:22 regis autem epistula ista continebat rex Antiochus Lysiae fratri salutem

11:23 patre nostro inter deos translato nos volentes eos qui sunt in regno nostro sine
tumultu agere et rebus suis adhibere diligentiam

11:24 audivimus Iudaeos non consensisse patri ut transferrentur ad ritum Graecorum sed
tenere velle suum institutum ac propterea postulare concedi sibi legitima sua

11:25 volentes igitur hanc quoque gentem quietam esse statuentes iudicavimus templum
restitui illis ut agerent secundum maiorum suorum consuetudinem

11:26 bene igitur feceris si miseris ad eos et dextram dederis ut cognita nostra voluntate
bono animo sint et utilitatibus propriis deserviant

11:27 ad Iudaeos autem regis epistula talis erat rex Antiochus senatui Iudaeorum et
ceteris Iudaeis salutem

11:28 si valetis sic estis ut volumus sed et ipsi bene valemus

11:29 adiit nos Menelaus dicens velle vos descendere ad vestros qui sunt apud nos

11:30 his igitur qui commeant usque ad diem tricesimum mensis xandici damus dextras
securitatis

11:31 ut Iudaei utantur cibis et legibus suis sicut et prius et nemo eorum ullo modo
molestiam patiatur de his quae per ignorantiam gesta sunt

11:32 misi autem et Menelaum qui vos adloquatur

11:33 valete anno centesimo quadragesimo octavo xandici mensis quintadecima

11:34 miserunt autem etiam Romani epistulam ita se habentem Quintus Memmius et
Titus Manilius legati Romanorum populo Iudaeorum salutem

11:35 de his quae Lysias cognatus regis concessit vobis et nos concessimus

11:36 de quibus autem iudicavit referendum confestim aliquem mittite diligentius inter
vos conferentes ut decernamus sicut congruit vobis nos enim Antiochiam accedimus

11:37 ideoque festinate scribere ut nos quoque sciamus cuius estis voluntatis

11:38 bene valete anno centesimo quadragesimo octavo quintadecima die mensis xandici

12:1 his factis pactionibus Lysias pergebat ad regem Iudaei autem agriculturae operam
dabant

12:2 sed hii qui resederant Timotheus et Apollonius gehennae filius sed et Hieronimus et
Demofon super hos et Nicanor cypriarches non sinebant eos in silentio agere et quiete

12:3 Ioppitae vero tale quoddam flagitium perpetrarunt rogaverunt Iudaeos cum quibus
habitabant ascendere scaphas quas paraverant cum uxoribus et filiis quasi nullis
inimicitiis inter eos subiacentibus

12:4 secundum communem itaque decretum civitatis et ipsis adquiescentibus pacisque
causa nihil suspectum habentibus cum in altum processissent submerserunt non minus
ducentos

12:5 quam crudelitatem Iudas in suae gentis homines factam ut cognovit praecepit viris
qui erant cum ipso et invocato iusto iudice Deo

12:6 venit adversus interfectores fratrum et portum quidem noctu succendit scaphas
exusit eos autem qui ab igne refugerant gladio peremit

12:7 et cum haec ita egisset discessit quasi iterum reversurus et universos Ioppitas
eradicaturus

12:8 sed cum cognovisset et eos qui erant Iamniae velle pari modo facere habitantibus
secum Iudaeis

12:9 Iamnitis quoque nocte supervenit et portum cum navibus succendit ita ut lumen
ignis pareret Hierosolymis ab stadiis ducentis quadraginta

12:10 inde cum abissent novem stadiis et iter facerent ad Timotheum commiserunt cum
eo Arabes quinque milia viri et equites quingenti

12:11 cumque pugna valida fieret et auxilio Dei prospere cessisset residui victi Arabes
petebant a Iuda dextras sibi dari promittentes pascua daturos et in ceteris profuturos

12:12 Iudas autem arbitratus vere in multis eos utiles promisit pacem dextrisque acceptis
discessere ad tabernacula sua

12:13 adgressus est autem et civitatem quandam firmam pontibus murisque
circumseptam quae a turbis habitabatur gentium promiscuarum cui nomen Caspin

12:14 hii vero qui intus erant confidentes in stabilitate murorum et adparatu alimoniarum
remissius agebant maledictis lacessentes Iudam ac blasphemantes et loquentes quae fas
non est

12:15 Macchabeus autem invocato magno mundi principe qui sine arietibus et machinis
temporibus Iesu praecipitavit Hiericho inruit ferociter muris

12:16 et capta civitate per Domini voluntatem inenarrabiles caedes fecit ita ut adiacens
stagnum stadiorum duo latitudinis sanguine infectum fluere videretur

12:17 inde discesserunt stadia septingenta quinquaginta et venerunt in Characa ad eos qui
dicuntur Tubianei Iudaeos

12:18 et Timotheum quidem in illis locis conprehenderunt nulloque negotio perfecto
regressus est relicto in quodam loco firmissimo praesidio

12:19 Dositheus autem et Sosipater qui erant duces cum Macchabeo peremerunt a
Timotheo relictos in praesidio decem milia viros

12:20 at Macchabeus ordinatis circum se sex milibus et constitutis per cohortes adversus
Timotheum processit habentem secum centum viginti milia peditum equitumque duo
milia quingentos

12:21 cognito autem Iudae adventu Timotheus praemisit mulieres et filios et reliquum
adparatum in praesidium quod Carnion dicitur erat enim inexpugnabile et accessu
difficile propter locorum angustias

12:22 cumque cohors Iudae prima apparuisset timor hostibus incussus est ex praesentia
Dei qui universa conspicit et in fugam versi sunt alius alio ita ut magis a suis deicerentur
et gladiorum suorum ictibus debilitarentur

12:23 Iudas autem vehementer instabat puniens profanos et prostravit ex eis triginta milia
virorum

12:24 ipse vero Timotheus incidit in partes Dosithei et Sosipatri et multis precibus
postulabat ut vivus dimitteretur eo quod multorum ex Iudaeis parentes haberet ac fratres
quos morte eius decipi eveniret

12:25 et cum fidem dedisset restituturum se eos secundum constitutum inlaesum eum
dimiserunt propter fratrum salutem

12:26 Iudas autem egressus est a Carnio interfectis viginti quinque milibus

12:27 post horum fugam et necem movit exercitum ad Efron civitatem munitam in qua
multitudo diversarum gentium habitabat et robusti iuvenes pro muris consistentes fortiter
repugnabant in hac autem machinae multae et telorum erat adparatus

12:28 sed cum Omnipotentem invocassent qui potestate vires hostium confregit ceperunt
civitatem et ex eis qui intus erant viginti quinque milia prostraverunt

12:29 inde ad civitatem Scytarum abierunt quae ab Hierosolymis sescentis stadiis aberat

12:30 contestantibus autem his qui apud Scytopolitas erant Iudaeis quod benigne ab eis
haberentur etiam temporibus infelicitatis quod modeste secum egerint

12:31 gratias agentes eis exhortati etiam de cetero erga genus suum benignos esse
venerunt Hierosolymam die sollemni septimanarum instante

12:32 et post pentecosten abierunt contra Gorgiam praepositum Idumeae

12:33 exivit autem cum peditibus tribus milibus et equitibus quadringentis

12:34 quibus congressis contigit paucos ruere Iudaeorum

12:35 Dositheus vero quidam de Bachenoris eques vir fortis Gorgiam tenebat et cum
vellet illum capere vivum eques quidam de Thracibus inruit in eum umerumque eius
amputavit atque ita Gorgias effugit in Marisa

12:36 at illis qui cum Esdrin erant diutius pugnantibus et fatigatis invocavit Dominum
Iudas adiutorem et ducem belli fieri

12:37 incipiens voce patria et cum hymnis clamorem extollens fugam Gorgiae militibus
incussit

12:38 Iudas autem collecto exercitu venit in civitatem Odollam et cum septima dies
superveniret secundum consuetudinem purificati in eodem loco sabbatum egerunt

12:39 et sequenti die venit cum suis Iudas ut corpora prostratorum tolleret et cum
parentibus poneret in sepulchris paternis

12:40 invenerunt autem sub tunicis interfectorum de donariis idolorum quae apud
Iamnian fuerunt a quibus lex prohibet Iudaeos omnibus ergo manifestum factum est ob
hanc causam eos corruisse

12:41 omnes itaque benedixerunt iustum iudicium Domini qui occulta fecerit manifesta

12:42 atque ita ad preces conversi rogaverunt ut id quod factum erat delictum
obliteraretur at vero fortissimus Iudas hortabatur populum conservare se sine peccato sub
oculis videntes quae facta sint pro peccato eorum qui prostrati sunt

12:43 et facta conlatione duodecim milia dragmas argenti misit Hierosolymam offerri pro
peccato sacrificium bene et religiose de resurrectione cogitans

12:44 nisi enim eos qui ceciderant resurrecturos speraret superfluum videretur et vanum
orare pro mortuis

12:45 et quia considerabat quod hii qui cum pietate dormitionem acceperant optimam
haberent repositam gratiam

12:46 sancta ergo et salubris cogitatio pro defunctis exorare ut a peccato solverentur

13:1 anno centesimo quadragesimo nono cognovit Iudas Antiochum Eupatoris venire
cum multitudine adversus Iudaeam

13:2 et cum eo Lysiam procuratorem et praepositum negotiorum secum habentem
peditum centum decem milia et equitum quinque milia et elefantos viginti duo currus
cum falcibus trecentos

13:3 commiscuit autem se illis et Menelaus et cum multa fallacia deprecabatur
Antiochum non pro patriae salute sed sperans se constitui in principatum

13:4 sed Rex regum suscitavit animos Antiochi in peccatorem et suggerente Lysia hunc
esse causam omnium malorum iussit ut eis est consuetudo conprehensum in eodem loco
necari

13:5 erat autem in eodem loco turris quinquaginta cubitorum aggestum undique habens
cineris haec prospectum habebat in praeceps

13:6 inde in cinerem deici iussit sacrilegum omnibus eum propellentibus ad interitum

13:7 et tali lege praevaricatorem legis contigit mori nec terrae dari Menelaum

13:8 et quidem satis iuste nam quia multa erga aram Dei delicta commisit cuius ignis et
cinis erat sanctus ipse in cineris morte damnatus est

13:9 sed rex mente effrenatus veniebat nequiorem se Iudaeis ostensurus

13:10 quibus Iudas cognitis praecepit populo ut die ac nocte Dominum invocarent quo
sicut semper et nunc adiuvaret eos

13:11 quippe qui lege et patria sanctoque templo privari vererentur ac populum qui nuper
paululum respirasset ne sineret blasphemis rursum nationibus subdi

13:12 omnibus itaque id simul facientibus et petentibus a Domino misericordiam cum
fletu et ieiuniis per triduum continuum prostratis hortatus est eos Iudas ut se praepararent

13:13 ipse vero cum senioribus cogitavit priusquam rex admoveret exercitum ad Iudaeam
et obtineret civitatem exire et Domini iudicio committere exitum rei

13:14 dans itaque potestatem omnium Deo mundi creatori et hortatus suos ut fortiter
dimicarent et usque ad mortem pro legibus templo civitate patria et civibus starent circa
Modin exercitum constituit

13:15 et dato signo suis Dei victoria iuvenibus fortissimis electis nocte adgressus aulam
regiam in castris interfecit viros quattuor milia et maximum elefantorum cum his qui
superpositi erant

13:16 summoque metu ac perturbatione hostium replentes rebus prospere gestis abierunt

13:17 hoc autem factum est die inlucescente adiuvante eum Domini protectione

13:18 sed rex accepto gustu audaciae Iudaeorum arte difficultates locorum temptabat

13:19 et Bethsurae quod erat Iudaeorum praesidium munitum castra admovebat sed
fugabatur inpingebat minuebatur

13:20 his autem qui intus erant Iudas necessaria mittebat

13:21 enuntiavit autem mysteria hostibus Rhodocus quidam de iudaico exercitu qui
requisitus conprehensus conclusus est

13:22 iterum rex sermonem habuit ad eos qui erant in Bethsuris dextram dedit accepit
abiit

13:23 commisit cum Iuda superatus est ut autem cognovit rebellasse Philippum
Antiochiae qui relictus erat super negotia mente consternatus Iudaeos deprecans
subditusque eis iurat de omnibus quibus iustum visum est et reconciliatus obtulit
sacrificium honorificavit templum et munera posuit

13:24 Macchabeum amplexus est et fecit eum ab Ptolomaide usque Gerrenos ducem et
principem

13:25 ut autem venit Ptolomaidam graviter ferebant Ptolomenses amicitiae conventionem
indignantes ne forte foedus inrumperent

13:26 tunc ascendit Lysias tribunal et exposuit rationem et populum sedavit regressusque
est Antiochiam et hoc modo regi profectio et reditus processit

14:1 sed post triennii tempus cognovit Iudas et qui cum eo erant Demetrium Seleuci cum
multitudine valida et navibus per portum Tripoli ascendisse ad loca oportuna

14:2 et tenuisse regiones adversus Antiochum et eius ducem Lysiam

14:3 Alchimus autem quidam qui summus sacerdos fuerat sed voluntarie coinquinatus est
temporibus commixtionis considerans nullo modo sibi esse salutem neque accessum ad
altare

14:4 venit ad regem Demetrium centesimo quinquagesimo anno offerens ei auream
coronam et palmam super haec et tallos qui templi esse videbantur et ipsa quidem die
siluit

14:5 tempus autem oportunum dementiae suae nanctus convocatus a Demetrio ad
consilium et interrogatus quibus rebus et consiliis Iudaei niterentur

14:6 respondit ipsi qui dicuntur Asidei Iudaeorum quibus praeest Iudas Macchabeus bella
nutriunt et seditiones movent nec patiuntur regnum esse quietum

14:7 nam et ego defraudatus parentum gloria dico autem summo sacerdotio huc veni

14:8 primo quidem utilitatibus regis fidem servans secundo autem etiam civibus
consulens nam illorum pravitate universum genus nostrum non minime vexatur

14:9 sed his singulis oro rex cognitis et regioni et generi secundum pervulgatam omnibus
humanitatem tuam prospice

14:10 nam quamdiu superest Iudas inpossibile est pacem esse negotiis

14:11 talibus autem ab hoc dictis et ceteri amici hostiliter habentes adversus Iudam
inflammaverunt Demetrium

14:12 qui statim Nicanorem praepositum elefantorum ducem misit Iudaeam

14:13 datis mandatis ipsum quidem Iudam caperet eos vero qui cum illo erant dispergeret
et constitueret Alchimum maximi templi summum sacerdotem

14:14 tunc gentes quae de Iudaea fugerant Iudam segregatim se Nicanori miscebant
miserias et clades Iudaeorum prosperitates rerum suarum existimantes

14:15 audito itaque Iudaei Nicanoris adventu et conventu nationum conspersi terra
rogabant eum qui populum suum constituit eum in aeternum custodiret quique suam
portionem signis evidentibus protegit

14:16 imperante autem duce statim inde moverunt et convenerunt ad castellum Dessau

14:17 Simon vero frater Iudae commiserat cum Nicanore sed conterritus est repentino
adventu adversariorum

14:18 Nicanor tamen audiens virtutem comitum Iudae et animi magnitudinem quam pro
patriae certaminibus habebant sanguine iudicium facere metuebat

14:19 quam ob rem misit Possidonium et Theodotum et Matthathiam ut darent dextras
atque acciperent

14:20 et cum diu de his consilium ageretur et ipse dux ad multitudinem rettulisset
omnium una fuit sententia amicitiis annuere

14:21 itaque diem constituerunt qua secreto inter se agerent et a singulis sellae prolatae
sunt et positae

14:22 praecepit autem Iudas armatos esse locis oportunis ne forte ab hostibus repente
mali aliquid oriretur et congruum conloquium fecerunt

14:23 morabatur autem Nicanor Hierosolymis et nihil inique agebat gregesque turbarum
quae congregatae fuerant dimisit

14:24 habebat autem semper Iudam carum ex animo erat vero inclinatus

14:25 rogavit eum ducere uxorem filiosque procreare nuptias fecit quiete egit
communiterque vivebant

14:26 Alchimus autem videns caritatem illorum ad invicem et conventiones venit ad
Demetrium et dicebat Nicanorem rebus alienis adsentare Iudamque regni insidiatorem
successorem sibi destinasse

14:27 itaque rex exasperatus et pessimis huius criminationibus inritatus scripsit Nicanori
dicens graviter quidem se ferre de amicitiae conventione iubere tamen Macchabeum
citius vinctum mittere Antiochiam

14:28 quibus cognitis Nicanor consternabatur et graviter ferebat si ea quae convenerant
irrita faceret nihil laesus a viro

14:29 sed quia regi resistere non poterat oportunitatem observabat qua praeceptum
perficeret

14:30 at Macchabeus videns austerius secum agere Nicanorem et consuetum occursum
ferocius exhibentem intellegens non ex bono esse austeritatem istam paucis suorum
congregatis occultavit se a Nicanore

14:31 quod ut ille cognovit fortiter se a viro praeventum venit ad maximum et
sanctissimum templum et sacerdotibus solitas hostias offerentibus iussit sibi tradi virum

14:32 quibus cum iuramento dicentibus nescire se ubi esset qui quaerebatur extendens
manum ad templum

14:33 iuravit nisi mihi vinctum Iudam tradideritis istud Dei fanum in planitiem deducam
et altare effodiam et templum hoc Libero patri consecrabo

14:34 et his dictis abiit sacerdotes autem protendentes manus in caelum invocabant eum
qui semper propugnator esset gentis ipsorum haec dicentes

14:35 tu Domine qui universitatis nullius indiges voluisti templum habitationis tuae fieri
in nobis

14:36 et nunc sancte sanctorum omnium Domine conserva in aeternum inpollutam
domum istam quae nuper mundata est

14:37 Razias autem quidam de senioribus ab Hierosolymis delatus est Nicanori vir
amator civitatis et bene audiens qui pro adfectu pater Iudaeorum appellabatur

14:38 hic multis temporibus continentiae propositum tenuit in iudaismo corpusque et
animam tradere contentus pro perseverantia

14:39 volens autem Nicanor manifestare odium quod habebat in Iudaeos misit milites
quingentos ut eum conprehenderent

14:40 putabat enim si illum decepisset se cladem maximam Iudaeis inlaturum

14:41 turbis autem inruere domum eius et ianuam disrumpere atque ignem admovere
cupientibus cum iam conprehenderetur gladio se petit

14:42 eligens nobiliter mori potius quam subditus fieri peccatoribus et contra natales suos
indignis iniuriis agi

14:43 sed cum per festinationem non certo ictu plagam dedisset et turbae intra ostia
inrumperent recurrens audenter ad murum praecipitavit semet ipsum viriliter in turbas

14:44 quibus velociter locum dantibus casui eius venit per mediam cervicem

14:45 et cum adhuc spiraret accensis animis surrexit cum et sanguis eius magno fluxu
deflueret saucius cursu turbam pertransiit

14:46 et stans super petram quandam praeruptam et iam exsanguis effectus conplexus
intestina sua utrisque manibus proiecit super turbas invocans Dominatorem vitae ac
spiritus ut haec illi iterum redderet atque ita vita defunctus est

15:1 Nicanor autem ut conperit Iudam esse in locis Samariae cogitavit die sabbati cum
omni impetu committere

15:2 Iudaeis vero qui illum per necessitatem sequebantur dicentibus ne ita ferociter et
barbare feceris sed honorem tribue diei sanctificationis et honora eum qui universa
conspicit

15:3 at ille infelix interrogavit si est potens in saeculo qui imperavit agi diem sabbatorum

15:4 et respondentibus illis est Dominus vivus ipse in caelo potens qui iussit agi
septimam diem

15:5 at ille ait et ego potens sum super terram qui impero sumi arma et negotia regis
impleri tamen non obtinuit ut consilium perficeret

15:6 et Nicanor quidem cum summa superbia erectus cogitaverat commune tropeum
statuere de Iuda

15:7 Macchabeus autem confidebat semper cum omni spe auxilium sibi a Domino
adfuturum

15:8 et hortabatur suos ne formidarent ad adventum nationum sed in mente haberent
adiutoria sibi facta de caelo et nunc sperarent ab Omnipotente adfuturam sibi victoriam

15:9 et adlocutus illos de lege et prophetis admonens etiam certaminum quae fecerant
prius promptiores eos constituit

15:10 et ita animis eorum erectis simul ostendens gentium fallaciam et iuramentorum
praevaricationem

15:11 singulos autem illorum armavit non clypei et hastae munitione sed sermonibus
optimis et hortationibus exposito digno fide somnio per quod universos laetificavit

15:12 erat autem huiusmodi visus Onian qui fuerat summus sacerdos virum bonum et
benignum verecundum visu modestum moribus et eloquio decorum et qui a puero in
virtutibus exercitatus sit manus protendentem orare pro omni populo Iudaeorum

15:13 post haec apparuisse et alium virum aetate et gloria mirabilem et magni decoris
habitudine circa illum

15:14 respondentem vero Onian dixisse hic est fratrum amator et populi Israhel hic est
qui multum orat pro populo et universa sancta civitate Hieremias propheta Dei

15:15 extendisse autem Hieremiam dexteram et dedisse Iudae gladium aureum dicentem

15:16 accipe sanctum gladium munus a Deo quo deicies adversarios populi mei Israhel

15:17 exhortati itaque Iudae sermonibus bonis valde de quibus extolli possit impetus et
animi iuvenum confortari statuerunt dimicare et confligere fortiter ut virtus de negotiis
iudicaret eo quod civitas et sancta et templum periclitaretur

15:18 erat enim pro uxoribus et filiis itemque pro fratribus et cognatis minor sollicitudo
maximus vero et primus pro sanctitate timor erat templi

15:19 sed et eos qui in civitate erant non minima sollicitudo habebat pro his qui congressi
erant

15:20 et cum iam omnes sperarent iudicium futurum hostisque adesset atque exercitus
esset ordinatus bestiae equitesque oportuno in loco conpositi

15:21 considerans Macchabeus adventum multitudinis et adparatum varium armorum ac
ferocitatem bestiarum extendens manum in caelum prodigia facientem Dominum
invocavit qui non secundum armorum potentiam sed prout ipsi placet dat dignis victoriam

15:22 dixit autem invocans hoc modo tu Domine misisti angelum tuum sub Ezechia rege
Iudae et interfecisti de castris Sennacherim centum octoginta quinque milia

15:23 et nunc Dominator caelorum mitte angelum tuum bonum ante nos in timore et
tremore magnitudinis brachii tui

15:24 ut metuant qui cum blasphemia veniunt adversus sanctum populum tuum et hic
quidem ita peroravit

15:25 Nicanor autem et qui cum ipso erant cum tubis et canticis admovebant

15:26 Iudas vero et qui cum eo erant invocato Deo per orationes congressi sunt

15:27 manu quidem pugnantes sed cordibus Dominum orantes prostraverunt non minus
triginta milia praesentia Dei magnifice delectati

15:28 cumque cessassent et cum gaudio redirent cognoverunt Nicanorem ruisse cum
armis suis

15:29 facto itaque clamore et perturbatione suscitata patria voce omnipotentem Dominum
benedicebant

15:30 praecepit autem Iudas qui per omnia corpore et animo emori pro civibus paratus
erat caput Nicanoris et manum cum umero abscisam Hierosolymam perferri

15:31 quo cum convenisset convocatis contribulibus et sacerdotibus ad altare arcersiit et
eos qui in arce erant

15:32 et ostenso capite Nicanoris et manu nefaria quam extendens contra domum
sanctam omnipotentis Dei magnifice gloriatus est

15:33 linguam etiam impii Nicanoris praecisam iussit particulatim avibus dari manum
autem dementis contra templum suspendi

15:34 omnes igitur caeli Dominum benedixerunt dicentes benedictus qui locum suum
incontaminatum conservavit

15:35 suspendit autem Nicanoris caput in summa arce evidens ut esset et manifestum sit
auxilii Dei

15:36 itaque omnes communi consilio decreverunt nullo modo diem istum absque
celebritate praeterire

15:37 habere autem celebritatem tertiadecima die mensis adar quod dicitur voce syriaca
pridie Mardochei die

15:38 igitur his erga Nicanorem gestis et ex illis temporibus ab Hebraeis civitate possessa
ego quoque in his finem faciam sermonis

15:39 et siquidem bene et ut historiae conpetit et ipse velim si autem minus digne
concedendum est mihi

15:40 sicut enim vinum semper bibere aut semper aquam contrarium est alternis autem
uti delectabile ita legentibus si semper exactus sit sermo non erit gratus hic ergo erit
consummatus.

[zurück zum Register der prophetischen Bücher]

[zurück zum Gesamtregister der Vulgata]

[zurück zur Gesamtübersicht elektronischer Bibelausgaben]

[Fortsetzung: Neues Testament]

Letzte Änderung: 22.07.1998

This document was created with Win2PDF available at

http://www.daneprairie.com.

The unregistered version of Win2PDF is for evaluation or non-commercial use only.