marzec 2014
issn 1734-4980
W y j a ś n i e n i a – i n t e r p r e t a c j e – p r a k t y k a
UBEZPIECZEŃ
SPOŁECZNYCH
ZESZYTY
WYPŁATA ZALEGŁYCH ŚWIADCZEŃ
Osoby, które nabyły uprawnienia
emerytalne przed 1 stycznia,
a po 30 września 2011 r.
kontynuowały wykonywanie
obowiązków u dotychczasowego
pracodawcy, otrzymają zaległe
emerytury. Dotyczy to świadczeń
zawieszo nych od 1 października 2011 r.
do 21 listopada 2012 r.
ZLECENIE WYKONYWANE
W RAMACH DZIAŁALNOŚCI
GOSPODARCZEJ
Jeżeli umowa
cywilnoprawna dotyczy przedmiotu
prowadzonej działalności, a przychód
z tej umowy jest opodatkowany
jako przychód z własnej firmy,
tytułem do ubezpieczeń społecznych
i ubezpieczenia zdrowotnego jest
działalność gospodar cza.
ZUS ZSWA DO KOŃCA MARCA
Zgłoszenie danych o pracy
w szczególnych warunkach
lub o szczegól nym charakterze powinno
być przekazane przez płatnika składek
do ZUS w terminie do 31 marca
danego roku kalendarzowe go
za poprzedni rok kalendarzowy.
Są jednak wyjątki.
ZUS ZLA NA STARYM DRUKU
Z przepisów wynika obowiązek
stosowania od 1 stycznia nowego
wzoru zaświadczenia lekarskiego ZUS
ZLA. Do celów wypłaty zasiłku należy
jednak honorować także dostarczone
przez ubezpieczonych zaświadczenia
na druku obowiązującym
przed tą datą.
w n u m e r z e
5
6–7
2
1 0
Pracą w szczególnych warunkach może być
także wykonywanie czynności nadzorczych
Realizacja obowiązków na stanowisku kierowniczym przez osobę, która
sprawowała nadzór nad podwładnymi wykonującymi prace w szczególnych
warunkach, uzasadnia prawo do wcześniejszej emerytury.
Warunki przyznania wcześniejszej emerytury z uwagi na zatrudnienie w szczególnych
warunkach lub w szczególnym charakterze określa art. 184 ustawy z 17 grudnia 1998 r.
o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (dalej: ustawa o FUS).
Powstała jednak wątpliwość, czy takie uprawnienie przysługuje także kierownikowi
nadzorującemu podwładnych świadczących prace w szczególnych warunkach, a ponadto
wykonującemu inne obowiązki związane z zajmowanym stanowiskiem. Kwestią tą zajął
się Sąd Najwyższy, który w wyroku z 2 października 2013 r. (sygn. akt II UK 69/13)
udzielił na to pytanie twierdzącej odpowiedzi.
Orzeczenie to zostało wydane w następującym stanie faktycznym. Ubezpieczony we
wrześniu 2009 roku złożył w ZUS wniosek o przyznanie mu wcześniejszej emerytury
na podstawie art. 184 ustawy o FUS. Organ rentowy odmówił jednak przyznania tego
świadczenia, twierdząc, że wnioskodawca wykazał za krótki okres pracy w szczególnych
warunkach. ZUS nie uwzględnił mu blisko dwóch lat pracy na stanowisku kierownika
zakładu obróbki drewna. Ubezpieczony pełnił tam funkcje kierownicze, przy czym
ponad połowę czasu pracy przeznaczał na bezpośredni nadzór nad wykonywaniem
zadań produkcyjnych. Przebywał wówczas na terenie zakładu, przy produkcji, która
polegała na ręcznym impregnowaniu drewna, wykonywaniu artykułów drewnianych
sklejanych z różnych elementów, gotowych i wytwarzanych na miejscu w zakładzie. Prace
te zostały wymienione w dziale XIV wykazu A stanowiącego załącznik do rozporzą-
dzenia Rady Ministrów z 7 lutego 1983 r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników
zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze (Dz.U. nr 8,
poz. 43 ze zm.). Ubezpieczony odwołał się od niekorzystnej dla niego decyzji ZUS.
Sprawa trafiła ostatecznie do Sądu Najwyższego.
We wskazanym wcześniej wyroku SN podkreślił, że wykonywanie prac w szczególnych
warunkach odnosi się także do czynności ogólnie pojętej kontroli oraz dozoru inży-
nieryjno-technicznego na oddziałach i wydziałach, w których jako podstawowe wyko-
nywane są prace w warunkach bezpośrednio narażających na czynniki szkodliwe dla
zdrowia. Okres wykonywania pracy nadzorczej i kierowniczej należało więc uznać
za uzasadniający prawo do wcześniejszej emerytury, niezależnie od tego, ile czasu
pracownik poświęcał na bezpośrednie dozorowanie pracowników zatrudnionych
w szczególnych warunkach. Zdaniem SN, nie było podstaw do wyłączania czynno-
ści administracyjno-biurowych z czynności polegających na sprawowaniu dozoru
nad pracami w szczególnych warunkach. Nadzór i kontrola międzyoperacyjna może
bowiem obejmować różne rodzaje prac. Zakwalifikowaniu pracy jako wykonywanej
w szczególnych warunkach nie przeszkadza ponadto okoliczność, że w oddziałach
zakładu były wykonywane także inne czynności.
Michał Culepa
specjalista z zakresu ubezpieczeń społecznych
PODSTAWA PRAWNA:
art. 184 ustawy z 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych
(tekst jedn.: Dz.U. z 2013 r. poz. 1440 ze zm.).
Aktualności
ZESZYTY UBEZPIECZEŃ SPOŁECZNYCH MARZEC 2014
|
2
O D R E D A K C J I
SZANOWNI CZYTELNICY,
w marcu pracodawcy zatrudniający pracowników
wykonujących prace w szczególnych warunkach
lub o szczególnym charakterze muszą pamiętać
o przygotowaniu druku ZSWA. Wykazują w nim
osoby, za które zobowiązani byli opłacać składki na
Fundusz Emerytur Pomostowych. Kontrole ZUS po-
kazują, że pracodawcy przy wypełnianiu ZUS ZSWA
najczęściej popełniają błędy dotyczące danych
identyfikacyjnych, pracy w szczególnych warunkach
i o szczególnym charakterze. Aby uzupełnić ten
druk bezbłędnie, warto skorzystać ze wskazówek
zawartych w Temacie numeru.
Zachęcam do lektury.
Anna Puszkarska
Redaktor naczelna grupy czasopism:
Małgorzata Jankowska
Redaktor prowadząca: Anna Puszkarska
Wydawca: Marlena Prószyńska
Koordynator produkcji: Mariusz Jezierski
Korekta: Zespół
E-mail: ksiegowy@wip.pl
Skład i łamanie: Studio Raster, N. Bogajczyk
ISSN: 1734-4980
Druk: Paper&Tinta
Nakład: 4200 egz.
Wydawnictwo Wiedza i Praktyka sp. z o.o.
03-918 Warszawa, ul. Łotewska 9a
Tel. 22 518 29 29, faks 22 617 60 10
e-mail: cok@wip.pl
NIP: 526-19-92-256
Numer KRS: 0000098264
– Sąd Rejonowy dla m.st. Warszawy,
Sąd Gospodarczy XIII Wydział Gospodarczy
Rejestrowy
Wysokość kapitału zakładowego: 200.000 zł
Materiały drukowane w „Zeszytach Ubezpieczeń
Społecznych” wraz z innymi elementami subskrypcji
chronione są prawem autorskim. Wykorzystanie tych
materiałów wymaga zgody wydawcy. Zakaz ten nie
dotyczy cytowania ze wskazaniem autora oraz źródła.
Redakcja nie ponosi odpowiedzialności prawnej za
zastosowanie zawartych w „Zeszytach Ubezpieczeń
Społecznych” lub w innych elementach subskrypcji
informacji, wskazówek, przykładów itp. do
konkretnych przypadków.
Zeszyty ubezpieczeń społecznych
Emeryci, którzy nie przerwali
zatrudnienia, mogą ubiegać się o wypłatę
zaległych świadczeń
19 lutego weszły w życie przepisy przewidujące wypłatę zaległych emerytur, zawieszo-
nych od 1 października 2011 r. do 21 listopada 2012 r. Świadczenia te będą wypłaca-
ne osobom, które nabyły uprawnienia emerytalne przed 1 stycznia, a po 30 września
2011 r. kontynuowały wykonywanie obowiązków u dotychczasowego pracodawcy.
Nowe regulacje stanowią wykonanie wyroku
Trybunału Konstytucyjnego z 13 listopada
2012 r. (sygn. akt K 2/12; Dz.U. z 2012 r.
poz. 1285) w sprawie niekonstytucyjności
art. 28 ustawy 16 grudnia 2010 r. o zmia-
nie ustawy o finansach publicznych oraz
niektórych innych ustaw (Dz.U. nr 257,
poz. 1726 ze zm.) w związku z art. 103a
ustawy z 17 grudnia 1998 r. o emeryturach
i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecz-
nych (tekst jedn.: Dz.U. z 2013 r. poz. 1440
ze zm., dalej ustawa emerytalna) w zakresie
odnoszącym się do osób, które nabyły prawo
do emerytury przed 1 stycznia 2011 r., bez
konieczności rozwiązywania stosunku pracy.
Zgodnie z regulacjami zakwestionowanymi
przez TK osoby te mogły pobierać emeryturę
oraz kontynuować pracę u dotychczasowego
pracodawcy tylko do 30 września 2011 r. Jeżeli
do tego dnia nie rozwiązały stosunku pracy,
prawo do emerytury ulegało zawieszeniu.
Takie rozwiązanie zostało uznane przez Try-
bunał za niezgodne z konstytucyjną zasadą
ochrony zaufania obywatela do państwa i sta-
nowionego przez nie prawa. Nowe przepisy
umożliwiają wypłacenie zaległych świadczeń
wszystkim osobom, które poniosły skutki nie-
konstytucyjności wymienionych przepisów
za okres sprzed ogłoszenia orzeczenia TK
w Dzienniku Ustaw (22 listopada 2012 r.).
Wysokość świadczenia
W celu obliczenia kwoty zawieszonej emerytury
sumuje się emerytury w wysokości, w jakiej
przysługiwałyby od 1 października 2011 r. do
21 listopada 2012 r., z uwzględnieniem ich walo-
ryzacji, wraz z odsetkami ustalonymi w wyso-
kości określonej przepisami prawa cywilnego.
Odsetki przysługują do 19 lutego 2014 r.
Wobec faktu, że art. 103a ustawy emerytalnej
dotyczy zarówno osób, którym przyznano tzw.
wcześniejszą emeryturę, jak i tych, które uzyskały
prawo do emerytury uzależnione od osiągnięcia
powszechnego wieku emerytalnego (w okresie,
za który przysługuje wypłata zawieszonej eme-
rytury, był to wiek 60 lat dla kobiety i 65 lat dla
mężczyzny), w nowych przepisach uregulowa-
no także kwestię obliczenia kwoty zawieszonej
emerytury na zasadach wynikających z art. 104
ustawy emerytalnej. Emerytury przysługujące
osobom, które nie ukończyły powszechnego
wieku emerytalnego, w przypadku osiągania
przychodów w wysokości określonej tym
przepisem podlegają zmniejszeniu lub zawie-
szeniu. Emerytowi, który do 31 października
2011 r. nie osiągnął wieku emerytalnego – 60 lat
dla kobiet albo 65 lat dla mężczyzn – kwotę
zawieszonej emerytury ustala się po rozlicze-
niu emerytury za lata 2011 i 2012 na zasadach
określonych w art. 104 ustawy emerytalnej.
W nowych przepisach przewidziano rów-
nież ponowne ustalenie podstawy obliczenia
emerytury przysługującej z tytułu osiągnięcia
powszechnego wieku emerytalnego, przyznanej
po 31 grudnia 2012 r. osobom, którym wypła-
cono tzw. wcześniejszą emeryturę zawieszoną
od 1 października 2011 r. do 21 listopada 2012 r.
Ponowne ustalenie polega w takim przypad-
ku na pomniejszeniu tej podstawy o kwotę
wypłaty zawieszonej emerytury w wysoko-
ści przed odliczeniem zaliczki na podatek
dochodowy od osób fizycznych i składki
na ubezpieczenie zdrowotne.
Tryb postępowania
Wypłata zawieszonej emerytury następuje na
wniosek uprawnionego skierowany do ZUS.
Ustawodawca zrezygnował ze wskazania ter-
minu, w którym emeryt powinien złożyć taki
wniosek. Organ rentowy ma obowiązek wydać
decyzję w terminie 60 dni od dnia wyjaśnienia
ostatniej okoliczności niezbędnej do jej wydania.
Z zakresu nowych przepisów wyłączono
zasadniczo osoby, którym na podstawie
prawomocnego wyroku sądu ustalono już
wypłatę zawieszonej emerytury. Jeżeli wniosek
o wypłatę złoży do ZUS osoba, która przed 19
lutego 2014 r. skierowała do sądu odwołanie
od decyzji organu rentowego odmawiającej
wypłaty zawieszonej emerytury, postępowa-
nie w ZUS zostanie zawieszone do czasu roz-
strzygnięcia sprawy prawomocnym wyrokiem
sądu. Warto jednak pamiętać, że jeżeli sąd nie
orzekł o odsetkach albo roszczenie o odsetki
zostało oddalone, można złożyć do ZUS wnio-
sek o wypłatę odsetek od zasądzonej kwoty:
y
do dnia wypłaty – jeśli wypłata zawieszo-
nej emerytury nastąpiła przed 19 lutego
2014 r. lub
y
do 19 lutego 2014 r. – gdy wypłata zawie-
szonej emerytury nastąpiła po tej dacie.
Anna Puszkarska
radca prawny
PODSTAWA PRAWNA:
ustawa z 13 grudnia 2013 r. o ustaleniu i wypła-
cie emerytur, do których prawo uległo zawieszeniu
w okresie od dnia 1 października 2011 r. do dnia
21 listopada 2012 r. (Dz.U. z 2014 r. poz. 169).
Dodatkowo dla Czytelników:
•
Serwis e-mailowy Przegląd ZUS i Płace
– z nowościami w ubezpieczeniach
społecznych
•
Bezpłatne wydanie online z archiwum
dostępne na www.e.zeszytyus.pl
•
Dostęp do serwisu www.wskazniki.pl
z aktualnymi wskaźnikami i stawkami
•
Możliwość zadania pytania ekspertowi
– odpowiedzi na łamach publikacji
•
Bezpłatny dodatek specjalny omawiający
wybrane zagadnienia związane z rozlicza-
niem ubezpieczeń społecznych
Aktualności
3
|
MARZEC 2014
ZESZYTY UBEZPIECZEŃ SPOŁECZNYCH
Wartość wycieczki sfinansowanej ze środków ZFŚS
z pominięciem kryterium socjalnego jest nieoskładkowana
Przy organizowaniu imprez masowych ze środków zakładowego funduszu świad-
czeń socjalnych pracodawca nie musi uwzględniać sytuacji życiowej, rodzinnej
i materialnej zatrudnionych.
Takie stanowisko potwierdza decyzja
ZUS z 10 stycznia 2014 r. (nr 1627/2013).
O wydanie indywidualnej interpretacji
przepisów zwrócił się wnioskodawca,
który zorganizował wycieczkę w całości
sfinansowaną ze środków ZFŚS. Zgodnie
z regulaminem funduszu w tej imprezie
mógł wziąć udział każdy pracownik wraz
z małżonkiem, w związku z czym nie
uwzględniano kryterium socjalnego. W tej
sytuacji wnioskodawca powziął wątpliwość,
czy przychód uzyskany przez pracowni-
ków z tytułu udziału w wycieczce korzystał
z wyłączenia z podstawy wymiaru składek
na ubezpieczenia społeczne i ubezpiecze-
nie zdrowotne. ZUS udzielił na to pytanie
twierdzącej odpowiedzi.
Zgodnie z § 2 ust. 1 pkt. 19 rozporządzenia
ministra pracy i polityki socjalnej z 18 grud-
nia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad
ustalania podstawy wymiaru składek
na ubezpieczenia emerytalne i rentowe
z podstawy wymiaru składek wyłączone są
świadczenia finansowane ze środków prze-
znaczonych na cele socjalne w ramach ZFŚS.
Zasady tworzenia ZFŚS określa ustawa
z 4 marca 1994 r. o zakładowym funduszu
świadczeń socjalnych (tekst jedn.: Dz.U.
z 2012 r. poz. 592 ze zm.). Pracodawca admi-
nistrujący środkami ZFŚS nie może wydatko-
wać ich niezgodnie z regulaminem, którego
postanowienia nie mogą z kolei pozosta-
wać w sprzeczności z przepisami ustawy
o ZFŚS. W myśl art. 8 ust. 1 ustawy o ZFŚS
przyznawanie ulgowych usług i świadczeń
oraz wysokość dopłat z funduszu musi być
uzależniona od sytuacji życiowej, rodzinnej
i materialnej osoby uprawnionej do korzysta-
nia z jego środków. W wyroku z 23 paździer-
nika 2008 r. (sygn. akt II PK 74/08, OSNP
2010/7-8/88) Sąd Najwyższy wyjaśnił jed-
nak, że przepis ten nie ma zastosowania do
całości działalności socjalnej. Stosuje się go
wyłącznie do przyznawania ulgowych usług
i świadczeń (np. bonów towarowych, dopłat
do wypoczynku, pomocy mieszkaniowej dla
pracowników). Świadczenia te muszą być
zróżnicowane, a ich przyznawanie powinno
być uzależnione od sytuacji życiowej, rodzin-
nej i materialnej pracownika. Jeżeli pracow-
nicy uzyskiwaliby takie ulgowe świadczenia
w jednakowej wysokości i kryteria socjalne
nie byłyby stosowane, taki przychód nie byłby
zwolniony ze składek na podstawie powoła-
nego wcześniej rozporządzenia.
Jeżeli natomiast regulamin ZFŚS obowiązujący
u pracodawcy dopuszcza wydatkowanie środ-
ków funduszu na imprezy integracyjne czy
wycieczki, przy czym z tego rodzaju świadczeń
mogą korzystać wszyscy pracownicy, którzy
wyrażą taką wolę, na równych zasadach, to
kryterium socjalne nie musi być stosowane.
W konsekwencji w takim przypadku przy-
chód uzyskany przez pracowników w związ-
ku z udziałem w wycieczce jest wyłączony
z podstawy wymiaru składek.
PODSTAWA PRAWNA:
§ 2 ust. 1 pkt 19 rozporządzenia ministra pracy
i polityki socjalnej z 18 grudnia 1998 r. w sprawie
szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru
składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe
(Dz.U. nr 161, poz. 1106 ze zm.).
Prawo do preferencyjnego oskładkowania zależy od spełnienia
wymaganych warunków w dniu rozpoczęcia działalności
Jeśli przedsiębiorca założył nową firmę przed upływem 60 miesięcy od dnia
zakończenia poprzedniej działalności, nie może opłacać składek od niższej
podstawy wymiaru.
Zwrócił na to uwagę ZUS w decyzji
z 10 stycznia 2013 r. (nr 8). O wydanie indy-
widualnej interpretacji przepisów wystąpiła
wnioskodawczyni, która w latach 2003–2007
prowadziła jednoosobową działalność gospo-
darczą. W listopadzie 2007 roku zaprzestała
prowadzenia działalności, a następnie od
17 listopada 2007 r. do 30 czerwca 2013 r.
była zatrudniona na podstawie umowy o pra-
cę. Od 1 lipca 2013 r. w związku z uzyskaniem
tytułu zawodowego adwokata wnioskodaw-
czyni ponownie rozpoczęła prowadzenie
działalności gospodarczej. W dniu rozpo-
częcia wykonywania tej działalności (1 lipca
2013 r.) nie upłynął jeszcze okres 60 miesięcy,
przewidziany w art. 18a ust. 2 pkt 1 ustawy
z 13 października 1998 r. o systemie ubez-
pieczeń społecznych, od dnia zakończenia
poprzedniej działalności gospodarczej. Okres
ten upłynął jednak w listopadzie 2013 roku,
w związku z czym wnioskodawczyni uznała,
że od 1 grudnia 2013 r. ma prawo do korzy-
stania z preferencyjnej podstawy wymiaru.
ZUS uznał jednak takie stanowisko za nie-
prawidłowe.
Zakład wyjaśnił, że osoby, które rozpoczynają
prowadzenie pozarolniczej działalności gospo-
darczej, przez okres pierwszych 24 miesięcy
kalendarzowych od dnia rozpoczęcia wyko-
nywania tej działalności mogą opłacać składki
na ubezpieczenia społeczne od zadeklarowanej
przez siebie kwoty, nie niższej jednak niż 30%
kwoty minimalnego wynagrodzenia za pracę.
Od 1 stycznia 2014 r. podstawa ta wynosi 504 zł.
Z preferencyjnych zasad opłacania składek
mogą skorzystać osoby, które:
y
nie prowadzą lub w okresie ostatnich
60 miesięcy kalendarzowych przed dniem
rozpoczęcia wykonywania działalności
gospodarczej nie prowadziły pozarol-
niczej działalności,
y
nie wykonują działalności gospodarczej
na rzecz byłego pracodawcy, na rzecz
którego przed dniem rozpoczęcia dzia-
łalności gospodarczej w bieżącym lub
w poprzednim roku kalendarzowym
wykonywały w ramach stosunku pracy
lub spółdzielczego stosunku pracy czyn-
ności wchodzące w zakres wykonywanej
działalności gospodarczej.
Prawo do opłacania składek na ubezpieczenia
społeczne od 30% minimalnego wynagro-
dzenia przysługuje przez okres 24 miesięcy
kalendarzowych. Okres ten dotyczy pełnych
24 miesięcy kalendarzowych liczonych od
dnia rozpoczęcia prowadzenia działalno-
ści. Po upływie 24 miesięcy kalendarzo-
wych składki na ubezpieczenia społeczne
muszą być już opłacane od zadeklarowanej
kwoty nie niższej niż 60% prognozowanego
przeciętnego wynagrodzenia miesięcznego,
przyjętego do ustalenia kwoty ogranicze-
nia rocznej podstawy wymiaru składek na
dany rok kalendarzowy. Przedsiębiorca, który
chce opłacać składki od niższej podstawy
wymiaru, w okresie ostatnich 60 miesięcy
kalendarzowych nie może prowadzić innej
pozarolniczej działalności. W stanie faktycz-
nym, w którym została wydana interpretacja,
warunek ten nie został spełniony.
PODSTAWA PRAWNA:
art. 18a ust. 2 pkt. 1 ustawy z 13 października
1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych
(tekst jedn.: Dz.U z 2013 r. poz.1442 ze zm.).
Kolumnę przygotował
Michał Jarosik
specjalista w zakresie ubezpieczeń społecznych