N
O W O C Z E S N Y
T
E C H N I K
D
E N T Y S T Y C Z N Y
80
I N F O R M A C J E
Z
I G T D
Unijna pomoc
dla stomatologa
i technika dentystycznego – cz. II
Wspomniana już w poprzednim mate-
riale (NTD 1/2010) Strategia Lizbońska
jako jeden z dokumentów Unii Euro-
pejskiej wskazuje na kierunki rozwoju
społeczno-gospodarczego. Jednocześnie
wynika z niej, że przedsiębiorcy (w tym
mikro- i mali), którzy wykorzystują
najnowsze rozwiązania techniczne
i naukowe, są znacznym przyczynkiem
do rozwoju całej Unii. Kolejnym waż-
nym elementem w funkcjonowaniu
przedsiębiorczości jest ścisłe połączenie
nauki z praktyką. Eksperci zwracają
uwagę na słabo współpracujący świat
nauki. W wielu przypadkach w naszym
kraju te działania są widoczne, ale nie
wszędzie i nie jednakowo. Rozwiązania
techniczne, które powstają w ośrodkach
naukowych czy akademickich, o wiele
szybciej przynoszą korzyści i pozytyw-
ne rezultaty, gdy powstają wspólnie
z praktykami, czyli przedsiębiorcami.
Można je o wiele szybciej przetestować
czy zmodyfikować i dostosować do kon-
kretnych potrzeb.
Z doświadczenia wynika, że pozy-
skanie takich środków nie jest trudne.
Natomiast brak współpracy często
przekreśla te możliwości. W ostatnim
czasie wiele mówi się o konkursach
na realizację projektów właśnie w takim
zakresie. Można sobie zadać pytanie,
dlaczego nie może z tej szansy skorzy-
stać szeroko pojęta protetyka?
W poprzednim materiale wska-
zywaliśmy na możliwości wsparcia
przedsiębiorców w ramach Regional-
nych Programów Operacyjnych. Dla
przypomnienia, przedsiębiorcy ogólnie
mogą korzystać ze środków na: rozbu-
dowę firmy, zakup wyposażenia, które
STRESZCZENIE
Pojawia się coraz
więcej informacji o ilości środków
na realizację projektów unijnych
w obecnej perspektywie finansowej
(2007-2013). Wiele programów
regionalnych bądź ogólnopolskich
zmienia zasady przyznawania środków
dla przedsiębiorców. Jest wiele przyczyn,
które zmuszają Instytucje Zarządzające
Programem do takiego postępowania.
W niektórych województwach
przedsiębiorcy w ramach Regionalnych
Programów Operacyjnych mieli znacznie
większe możliwości pozyskania środków
na realizację projektów w pierwszych
latach tego okresu, a Instytucje
Zarządzające, w przypadku Regionalnych
Programów – urzędy marszałkowskie,
w drugiej części wydatkowania środków
będą wydatkować znacznie mniejsze
kwoty, wcześniej zaplanowane oraz
te, które powstaną z oszczędności
realizowanych projektów.
Ministerstwo Rozwoju Regionalnego
zapewnia, że będą czynione starania nad
poszukiwaniem sposobu zwiększenia
środków finansowych na wsparcie
dla przedsiębiorców. Należy mieć
na uwadze, że Regionalne Programy
Operacyjne zostały przygotowane
pod potrzeby regionów. Strategie
rozwoju zawierają kompendium wiedzy
o potrzebach, planach rozwoju, słabych
i mocnych stronach regionu. Na tej
podstawie określone zostały potrzeby
niezbędne do rozwoju poszczególnych
części kraju.
Jan Masłyk, Andrzej Sokołowski*
P
rzedstawiamy II część
charakterystyki
programów unijnych.
posłuży do dalszego funkcjonowania
przedsiębiorstwa, rozwoju, moderni-
zacji i produkcji; dokonywanie zmian
w procesie produkcyjnym; dostosowa-
nie technologii do wyzwań nowocze-
sności i poprawy ochrony środowiska;
wykorzystanie nowych technologii oraz
udział w targach i wystawach między-
narodowych.
W poprzednim artykule zostały omó-
wione cztery Programy Regionalne, tj.
Małopolski Regionalny Program Ope-
racyjny na lata 2007-2013, Regionalny
Program Operacyjny Woj. Śląskiego
na lata 2007-2013, Wielkopolski Regio-
nalny Program Operacyjny i Regionalny
Program Woj. Zachodniopomorskiego.
W tym artykule przedstawiamy kolejne
cztery dla województw: białostockie-
go, dolnośląskiego, mazowieckiego
i podkarpackiego, w których istnieją
możliwości dofinansowania do projek-
tów realizowanych w poszczególnych
regionach.
R
EGIONALNE
P
ROGRAMY
O
PERACYJNE
(2007-2013)
Regionalny Program Operacyjny
dla Województwa Podlaskiego
W programie regionalnym dla woje-
wództwa podlaskiego główne wsparcie
ujęte jest w Osi Priorytetowej I „Wzrost
innowacyjności i wspieranie przedsię-
biorczości w regionie”. Jej celem jest
podniesienie konkurencyjności i inno-
wacyjności gospodarki województwa.
Szczególnie wspierane są projekty
sektora MSP, które:
• zwiększają liczbę badań naukowych
nakierowanych na przedsiębior-
stwa;
3
/ 2 0 1 0
81
I N F O R M A C J E
Z
I G T D
• wykorzystują wyniki badań nauko-
wych w przedsiębiorstwach;
• stwarzają dogodne warunki do roz-
woju przedsiębiorczości oraz powsta-
wania nowych firm innowacyjnych;
• podnoszą konkurencyjność podla-
skich przedsiębiorstw działających
na rynku krajowym i międzynarodo-
wym;
• dynamizują rozwój wiodących gałęzi
przemysłu województwa (m.in. kla-
strów).
Regionalny Program Operacyjny
dla Województwa Dolnośląskiego
Dolnośląscy przedsiębiorcy mają
szczególną możliwość korzystania
ze wsparcia w ramach Priorytetu I
Programu „Wzrost konkurencyjności
dolnośląskich przedsiębiorstw – Przed-
siębiorstwa i Innowacyjność”, który
obejmuje:
• bezpośrednie wsparcie inwestycyjne
przedsiębiorstw;
• ułatwia dostęp do specjalistycz-
nych usług doradczych dla przedsię-
biorstw;
• wspiera nawiązywanie kontaktów
gospodarczych;
• wzmacnia potencjał usługowy insty-
tucji otoczenia biznesu (IOB).
Regionalny Program Operacyjny
dla Województwa Mazowieckiego
Przedsiębiorcy na Mazowszu mogą
korzystać przede wszystkim z Prioryte-
tu I „Tworzenie warunków dla rozwoju
potencjału innowacyjnego i przed-
siębiorczości na Mazowszu”, którego
celem jest poprawa konkurencyjności
regionu poprzez tworzenie korzystnych
warunków dla rozwoju potencjału inno-
wacyjnego i wsparcie przedsiębiorczo-
ści. Priorytet ten obejmuje:
• wzmocnienie sektora badawczo-ro-
zwojowego;
• budowę sieci współpracy nauka – go-
spodarka;
• kompleksowe przygotowanie terenów
pod działalność gospodarczą;
• wzmocnienie instytucji otoczenia
biznesu;
• rozwój przedsiębiorczości;
• wspieranie powiązań kooperacyjnych
o znaczeniu regionalnym;
• promocję gospodarczą;
• wsparcie dla przedsiębiorstw w za-
kresie wdrażania najlepszych dostęp-
nych technik.
Regionalny Program Operacyjny
dla Województwa Podkarpackiego
Podkarpacki przedsiębiorca w szczegól-
ności może korzystać z Osi Prioryteto-
wej I „Konkurencyjna i innowacyjna go-
spodarka”, której celem jest tworzenie
warunków dla rozwoju przedsiębiorczo-
ści i gospodarki opartej na wiedzy. Cel
ten będzie realizowany poprzez:
• wsparcie rozwoju istniejących przed-
siębiorstw poprzez zwiększenie
dostępności do zewnętrznych źródeł
finansowania;
• rozwój sieci instytucji otoczenia biz-
nesu;
• stworzenie warunków dla rozwoju
gospodarczego i wzrostu potencjału
innowacyjnego w re-
gionie oraz transferu
wiedzy;
• zwiększenie atrakcyj-
ności inwestycyjnej
i wsparcie aktywności
w zakresie współpra-
cy międzyregionalnej
i międzynarodowej.
Należy pamiętać, że
Regionalne Programy
Operacyjne są realizo-
wane przez urzędy mar-
szałkowskie lub im pod-
ległe jednostki (nazywane Instytucjami
Zarządzającymi – IZ). To właśnie tam
powinni zgłaszać się przedsiębiorcy
zainteresowani pozyskaniem środ-
ków pomocowych. Mając na uwadze
różnorodność wsparcia, co widać już
z informacji wskazanych powyżej,
należy zapoznać się z dokumentami
programów regionalnych.
Każda instytucja realizująca program
regionalny prowadzi punkt informa-
cyjno-doradczy, gdzie zainteresowani
przedsiębiorcy mogą uzyskać informa-
cję i poradę, czy ich projekt może zostać
wsparty środkami unijnymi.
I
NNOWACYJNOŚĆ
W pojęciu programów unijnych za in-
nowacy jność uważamy zdolność
jednostek, w tym przedsiębiorców,
do tworzenia i wdrażania nowych
i nowatorskich rozwiązań oraz umiejęt-
ność ich wprowadzania. Innowacyjne
może być wprowadzenie nowych
urządzeń, maszyn, procesów tech-
nologicznych i zmian organizacyjno-
technologicznych. Dla wielu przedsię-
biorców innowacyjność jest barierą
nie do pokonania. Do takich trudności
może przyczyniać się brak odpowied-
niego wsparcia finansowego lub słaba
znajomość tendencji rozwojowych
danych gałęzi naukowych i kierunków
społecznych.
Inną barierą dla małego przedsię-
biorcy jest samo opracowanie nowych
rozwiązań w firmie, spowodowane
małym zapleczem badawczym lub sła-
bymi umiejętnościami w tym zakresie.
Ważnym elementem jest wdrażanie no-
wości, a to niestety wymaga znacznego
wkładu finansowego. Dlatego warto,
mając na uwadze wpro-
wadzanie nowych roz-
wiązań w swojej firmie,
pomyśleć o nawiązaniu
współpracy z jednost-
kami badawczymi lub
akademickimi.
Wszystkie przedsta-
wione programy regio-
nalne zwracają szcze-
gólną uwagę na wprowa-
dzanie innowacyjności
do przedsiębiorczości.
Ta tendencja będzie na-
rastać w następnych latach. Z ostatnich
informacji, jakie pojawiają się na te-
mat realizacji programów unijnych,
wyraźnie wynika nacisk kładziony
na ten problem. Analiza wydatkowania
środków unijnych wskazuje, że w wielu
programach będą one znacznie niższe,
a w wielu przypadkach wskazuje się,
że pod koniec perspektywy finanso-
wej może ich zabraknąć. Dlatego już
teraz niektóre Instytucje Zarządzające
programami zmieniają zasady przyzna-
wania środków poprzez zwiększenie
nacisku na innowacyjność projektów.
E
DUKACJA
W ramach Programu Operacyjnego Ka-
pitał Ludzki przedsiębiorcy mają wiele
możliwości korzystania ze szkoleń.
Ogólne informacje o programie zostały
przedstawione w poprzednim artykule.
Ministerstwo
Rozwoju Regio-
nalnego zapewnia,
że będą czynione
starania nad poszu-
kiwaniem sposobu
zwiększenia środ-
ków finansowych
na wsparcie dla
przedsiębiorców.
N
O W O C Z E S N Y
T
E C H N I K
D
E N T Y S T Y C Z N Y
82
I N F O R M A C J E
Z
I G T D
Natomiast obecnie pragniemy rozbu-
dować informację dotyczącą samego
uczestnictwa przedsiębiorców lub pra-
cowników tych przedsiębiorców.
Istnieje wiele możliwości podnosze-
nia poziomu wiedzy przez pracodaw-
ców i pracowników małych i średnich
firm. Ważnym elementem jest możli-
wość doskonalenia zawodowego, ale
często jest ona obciążona dosyć dużymi
kosztami ponoszonymi przez uczestni-
ka szkolenia lub firmę je finansującą.
Warto szukać ofert szkoleniowych,
które mają dofinansowanie ze środ-
ków unijnych. W każdym regionie,
w ramach Programu Operacyjnego Ka-
pitał Ludzki, prowadzonych jest szereg
szkoleń temu służących. Wiele z nich
jest bardzo korzystnych dla małych
i mikroprzedsiębiorców. Takie kursy
ukierunkowane są na szeroko pojęty
rozwój firmy i dotyczą m.in. księgowo-
ści, promocji, zarządzania personelem
czy firmą.
Kolejnym elementem edukacji są
szkolenia dla pracowników. Istnieją
dwa rodzaje szkoleń. Pierwsze to te,
na które pracownik kierowany jest
przez pracodawcę. W tym przypadku
pracodawca dofinansowuje szkolenie,
a pracownik uczestniczy w nim w trak-
cie pracy. W takim przypadku praco-
dawca powinien otrzymywać wsparcie.
Proponuje się, aby była to rekompensa-
ta finansowa lub zastępstwo czasowe
w postaci innej osoby przygotowanej
do wykonywania jego zadań. Wysłanie
pracownika z mikrofirmy często wstrzy-
muje jej pracę, dlatego pracodawcy nie
są chętni do podnoszenia kwalifikacji
pracowników.
Drugi rodzaj szkoleń dla pracowni-
ków to edukacja po pracy. Pracodawca
nie ponosi wówczas kosztów, wydaje
tylko zaświadczenie, że dana osoba jest
pracownikiem jego firmy. Pracownik
natomiast uiszcza opłatę szkoleniową
(w większości przypadków jest to 10%
kosztów szkolenia) i w czasie wolnym
uczestniczy w szkoleniu.
Wiele szkoleń nie jest związane
bezpośrednio z prowadzeniem przed-
siębiorczości, a jest nakierowane na sze-
roko pojętą edukację dorosłych.
W obecnych tendencjach edukacyj-
nych znacznie częściej mówi się o edu-
kacji ustawicznej. Dlatego też istnieje
mnóstwo szkoleń dla osób mających już
za sobą wiele lat pracy, posiadających
doświadczenie zawodowe i życiowe.
Często osoby te korzystają z programów
40+, 45+ i 50+.
P
ODSUMOWANIE
W kolejnych numerach czasopisma
będziemy prezentować Programy
Regionalne oraz wskażemy na inne
możliwości pozyskiwania środków.
Jednocześnie będziemy omawiać filo-
zofię podejścia do realizacji projektów
współfinansowanych z innych źródeł,
w tym unijnych.
*eksperci ds. funduszy strukturalnych UE
w zakresie pozyskiwania środków,
przygotowywania projektów i zarządzania
nimi, aktualnie realizują wiele projektów
finansowanych ze środków UE.
KONTAKT
e-mail: ansokolo@onet.pl
tel. kom. 604 776 816
wizytówka: http://andrzejsokolowski.tel/
Ze spływających do IGTD próśb o „opi-
nię o innowacyjności”, która bywa
załącznikiem do wniosku o dofinanso-
wanie, widzę, że coraz więcej techni-
ków korzysta z tego sposobu zdobycia
dodatkowego finansowania rozwoju
firmy. Mam nadzieję, że ten odsetek
będzie się zwiększał i że programy przy-
gotowywane przez polskie organizacje
zarządzające środkami będą jeszcze
bardziej elastyczne i mniej formalne.
Zauważyłem też znaczny wzrost zgło-
szeń do Rejestru Wyrobów Medycznych.
Niestety emocjonalne telefony niewiele
zmienią, gdyż taki mamy obowiązek
i na razie nikt nas z niego nie zwolnił.
Chciałbym złożyć technikom, którzy
ucierpieli w czasie powodzi, serdeczne
wyrazy współczucia. Sam niestety je-
stem w podobnej sytuacji i doskonale
zdaję sobie sprawę z tego, co czują.
Jeśli są osoby, które potrzebują pomocy,
proszę o zgłaszanie się do nas. W mia-
rę możliwości postaramy się pomóc.
Laboratoria, które byłyby skłonne nie-
odpłatnie przekazać zbędne urządze-
nia i materiały koleżankom i kolegom
w ciężkiej sytuacji, również prosimy
o kontakt.
IGTD objęło patronatem 14 Zjazd Pol-
skiego Towarzystwa Ortodontycznego,
który odbędzie się 30.IX – 3.X 2010 r.
w Centrum Kongresowym w Hotelu
Hilton w Warszawie, i po raz pierwszy
została podczas niego zorganizowana
sesja dla techników. Cieszy to tym bar-
dziej, gdyż technicy zgłaszali brak tego
typu spotkań, a postęp w ortodoncji,
jaki dokonuje się w ostatnich latach,
jest niesamowicie szybki. Zachęcam do
lektury powyższego artykułu „Unijna
pomoc… cz. II”.
*prezes IGTD
Więcej wiadomości i rejestracja:
www.kursy.pto.waw.pl
lub www.izba.org.pl
Andrzej Dulian*
Co nowego
w IGTD?