Lekcja 1:
devanāgarī
1
Samogłoski:
Proste:
Dyftongi:
Spółgłoski:
Zwarte:
Płynne (półsamogłoski):
Spiranty (syczące):
Oraz gardłowa:
अ आ इ ई उ ऊ ऋ ॠ ऌ
a
ā
i
ī
u
ū
r̥
r̥̄
l̥
ए ऐ ओ औ
e
ai
o
au
gardłowe
क ख ग घ ङ
ka
kha
ga
gha
ṅa
tylnojęzykowe
(palatalne)
च छ ज झ ञ
ca
cha
ja
jha
ña
podniebienne
(cerebralne)
ट
ठ ड ढ ण
ṭa
ṭha
ḍa
ḍha
ṇa
zębowe
त थ द ध न
ta
tha
da
dha
na
wargowe
प फ ब भ म
pa
pha
ba
bha
ma
य र ल व
ya ra
la
va
श ष स
śa ṣa
sa
ह
ha
Lekcja 1:
devanāgarī
2
Znaki diakrytyczne dla samogłosek:
Znaki specjalne:
anuswara (anusvāra) ṃ – nosowość samogłoski:
गं
gaṃ
wisarga (visarga) ḥ - przydech po samogłosce:
गः
gaḥ
wirama (virāma) – „zatrzymanie”, znak bez samogł.:
ग्
g
Ćwiczenia:
1. Przeczytaj i przepisz z dewanagari na transkrypcję naukową:
मीमांसा । वैशेिषक । योग । शंकार । महाभारत । अिहसा । घृत ।
नटराज । िशव । वेद । देव । तपस् । दुःख । उपिनषद् । राजगृह ।
हठयोग । पूरण । छायाभृत् । वाराणशी । लौिकक । गौताम ।
2. Przepisz w dewanagari:
nr̥pa
(król);
janaka
(ojciec);
kāraṇa
(przyczyna);
sukha
(szczęście);
vāda
(nauka);
phala
(owoc);
kusuma
(kwiat);
dhūma
(dym);
daiva
(los);
piśāca
(demon);
rāmayāna
(„Ramajana”);
eṣā
(ta);
saṃsāra
(kołowrót wcieleń);
pāṇi
(dłoń);
bhaya
(strach);
sādhu
(dobrze);
manas
(umysł);
rāmānuja
(Ramanudża);
gr̥ha
(dom);
bahuvidhā
(wieloraki);
māṃsa
(mięso);
mūḍha
(głupi);
āsana
(siedzisko);
purohita
(kapłan domowy);
uṣita
(spalony);
śarīrin
(cielesny);
tr̥ṇa
(trawa);
meghadūta
(„Obłok posłańcem”);
itihāsa
(historia);
ghoṣakr̥t
(herold);
avatāra
(wcielenie);
jīvana
(życie);
nīcaiḥ
(poniżej);
devanāgarī
(dewanagari);
nārī
(kobieta);
ākāśa
(przestwór);
nāmadheya
(imię, nazwa);
bhūmipati
(władca ziemi, król);
adhunā
(teraz);
mr̥gamada
(piżmo);
purataḥ
(na przedzie);
saṃvādana
(ugoda, układ);
niḥsaṃśayam
(niewątpliwie);
soma
(soma);
aitareyopaṇiṣad
(upaniszada „Aitareja”);
punarāgāmin
(powracający);
āditaḥ
(najpierw).
१ २ ३ ४ ५ ६ ७ ८ ९ ०
ग गा िग गी गु गू गृ गॄ गॢ गे गै गो गौ
ga gā
gi
gī
gu gū gr̥ gr̥̄
gl ̥
ge gai go
gau