SOCJALIZACJA, A NIEDOSTOSOWANIE
SOCJALIZACJA, A NIEDOSTOSOWANIE
SPOŁECZNE
SPOŁECZNE
Życiowa działalność człowieka w znacznej mierze
Życiowa działalność człowieka w znacznej mierze
związana jest z pełnieniem przez niego wielu ról
związana jest z pełnieniem przez niego wielu ról
społecznych, takich jak np. rola dziecka, ucznia, kolegi,
społecznych, takich jak np. rola dziecka, ucznia, kolegi,
pracownika, żona, ojca, Polaka, itp.
pracownika, żona, ojca, Polaka, itp.
Pełnienie roli społecznej polega na wykonywaniu
Pełnienie roli społecznej polega na wykonywaniu
przypisanych jej czynności, zgodnych z oczekiwaniami
przypisanych jej czynności, zgodnych z oczekiwaniami
społecznymi. Inne są oczekiwania związane z rolą ucznia,
społecznymi. Inne są oczekiwania związane z rolą ucznia,
od którego oczekuje się dobrych wyników w nauce czy
od którego oczekuje się dobrych wyników w nauce czy
przestrzegania przepisów ‘’kodeksu uczniowskiego’’, a
przestrzegania przepisów ‘’kodeksu uczniowskiego’’, a
inne wiążą się z rolą ojca, od którego wymaga się
inne wiążą się z rolą ojca, od którego wymaga się
odpowiedniej opieki i kontroli nad dzieckiem, zaś jeszcze
odpowiedniej opieki i kontroli nad dzieckiem, zaś jeszcze
inne dotyczą roli Polaka. Wspomniane role nazywane są
inne dotyczą roli Polaka. Wspomniane role nazywane są
społecznymi dlatego, że wyrażają interesy i intencje nie
społecznymi dlatego, że wyrażają interesy i intencje nie
indywidualne, lecz całych określonych grup społecznych.
indywidualne, lecz całych określonych grup społecznych.
Proces nabywania poszczególnych ról społecznych,
Proces nabywania poszczególnych ról społecznych,
określany jako socjalizacja, przebiega zawsze w jakimś
określany jako socjalizacja, przebiega zawsze w jakimś
kontekście społecznym.
kontekście społecznym.
cd. SOCJALIZACJA, A NIEDOSTOSOWANIE SPOŁECZNE
cd. SOCJALIZACJA, A NIEDOSTOSOWANIE SPOŁECZNE
Proces przysposobienia jednostki do pełnienia ról społecznych
Proces przysposobienia jednostki do pełnienia ról społecznych
nigdy niej jest sprawą tylko indywidualnego kontaktu
nigdy niej jest sprawą tylko indywidualnego kontaktu
wychowawcy i wychowanka. Na proces ten składają się bowiem
wychowawcy i wychowanka. Na proces ten składają się bowiem
różnorodne oddziaływania (wpływy) społeczne, skłaniające
różnorodne oddziaływania (wpływy) społeczne, skłaniające
jednostkę do przyjmowania poszczególnych ról społecznych.
jednostkę do przyjmowania poszczególnych ról społecznych.
Drugą cechą procesu socjalizacji jest to, że odbywa się on w
Drugą cechą procesu socjalizacji jest to, że odbywa się on w
warunkach kontroli społecznej, która polega na spontanicznym
warunkach kontroli społecznej, która polega na spontanicznym
reagowaniu otoczenia na różne zachowania się jednostki.
reagowaniu otoczenia na różne zachowania się jednostki.
Zachowania niezgodne z obowiązującą rolą spotykają się z
Zachowania niezgodne z obowiązującą rolą spotykają się z
różnymi formami sankcji społecznych, natomiast zachowania
różnymi formami sankcji społecznych, natomiast zachowania
zgodne z oczekiwaniami grupy są przez nią aprobowane
zgodne z oczekiwaniami grupy są przez nią aprobowane
(nagradzane). Dzięki tak działającemu systemowi kontroli
(nagradzane). Dzięki tak działającemu systemowi kontroli
społecznej, jednostka orientuje się, jakie są wymagania danej
społecznej, jednostka orientuje się, jakie są wymagania danej
roli oraz odróżnia, które zachowania są, a które nie są
roli oraz odróżnia, które zachowania są, a które nie są
aprobowane przez otoczenie. Kontrola społeczna za pomocą
aprobowane przez otoczenie. Kontrola społeczna za pomocą
reakcji aprobaty i dezaprobaty, skłania więc jednostkę do
reakcji aprobaty i dezaprobaty, skłania więc jednostkę do
poszukiwania zazwyczaj metodą ‘’prób i błędów’’, takich form
poszukiwania zazwyczaj metodą ‘’prób i błędów’’, takich form
zachowania się, które byłyby zgodne z wymaganiami danej roli
zachowania się, które byłyby zgodne z wymaganiami danej roli
społecznej i jako takie dostarczyłby jednostce gratyfikacji
społecznej i jako takie dostarczyłby jednostce gratyfikacji
(nagród) w postaci aprobaty społeczeństwa.
(nagród) w postaci aprobaty społeczeństwa.
cd. SOCJALIZACJA, A NIEDOSTOSOWANIE SPOŁECZNE
cd. SOCJALIZACJA, A NIEDOSTOSOWANIE SPOŁECZNE
W ten sposób człowiek uczy się przewidywania pozytywnych i
W ten sposób człowiek uczy się przewidywania pozytywnych i
negatywnych reakcji otoczenia na swoje zachowania oraz
negatywnych reakcji otoczenia na swoje zachowania oraz
przejawiania takich zachowań, które przynoszą mu oczekiwane
przejawiania takich zachowań, które przynoszą mu oczekiwane
nagrody i pozwalają unikać spodziewanych sankcji. Brak tego
nagrody i pozwalają unikać spodziewanych sankcji. Brak tego
rodzaju
kontroli
prowadzi
do
zaburzeń
społecznego
rodzaju
kontroli
prowadzi
do
zaburzeń
społecznego
przystosowania się człowieka.
przystosowania się człowieka.
Ważnym mechanizmem nabywania ról społecznych jest także
Ważnym mechanizmem nabywania ról społecznych jest także
odwzorowanie zachowań spostrzeganych przez jednostkę u
odwzorowanie zachowań spostrzeganych przez jednostkę u
innych osób (tzw. osób znaczących). Odwzorowanie to może
innych osób (tzw. osób znaczących). Odwzorowanie to może
przyjmować formę
przyjmować formę
naśladownictwo
naśladownictwo
lub
lub
modelowania
modelowania
. Z
. Z
naśladownictwem mamy do czynienia wówczas, gdy człowiek
naśladownictwem mamy do czynienia wówczas, gdy człowiek
przejmuje zewnętrzne cechy postępowania obserwowanych
przejmuje zewnętrzne cechy postępowania obserwowanych
ludzi. Motywem przejmowania tych wzorców jest dążenie
ludzi. Motywem przejmowania tych wzorców jest dążenie
człowieka do społecznego przystosowania się, którego wzorem
człowieka do społecznego przystosowania się, którego wzorem
są dla niego osoby posiadające szczególnie wysoką pozycję
są dla niego osoby posiadające szczególnie wysoką pozycję
społeczną oraz cieszą się popularnością i prestiżem w grupie.
społeczną oraz cieszą się popularnością i prestiżem w grupie.
Ponieważ tego rodzaju dążenie jest powszechne, dlatego
Ponieważ tego rodzaju dążenie jest powszechne, dlatego
zjawisko naśladownictwa stanowi czynnik silnie skłaniający
zjawisko naśladownictwa stanowi czynnik silnie skłaniający
jednostkę do określonych zachowań związanych z daną rolą
jednostkę do określonych zachowań związanych z daną rolą
społeczną.
społeczną.
.
.
cd. SOCJALIZACJA, A NIEDOSTOSOWANIE SPOŁECZNE
cd. SOCJALIZACJA, A NIEDOSTOSOWANIE SPOŁECZNE
Przyswojenie roli społecznej przez odwzorowanie nie ogranicza
Przyswojenie roli społecznej przez odwzorowanie nie ogranicza
się do zewnętrznych cech zachowania. Jednostka może bowiem
się do zewnętrznych cech zachowania. Jednostka może bowiem
przejmować od innych osób nie tylko same zachowania, lecz
przejmować od innych osób nie tylko same zachowania, lecz
także uznawane przez nich systemy wartości, poglądy,
także uznawane przez nich systemy wartości, poglądy,
przekonania, itd. Mówimy wówczas o
przekonania, itd. Mówimy wówczas o
modelowaniu
modelowaniu
, które
, które
prowadzi do przyjęcia przez człowieka norm obowiązujących w
prowadzi do przyjęcia przez człowieka norm obowiązujących w
danej zbiorowości, a więc uchwycenia obowiązującej roli
danej zbiorowości, a więc uchwycenia obowiązującej roli
społecznej poprzez zaakceptowanie istotnych dla niej norm i
społecznej poprzez zaakceptowanie istotnych dla niej norm i
wartości.
wartości.
W praktyce wychowawczej rezultaty procesu socjalizacji zależą
W praktyce wychowawczej rezultaty procesu socjalizacji zależą
od tego, czy przyjęcie przez jednostkę wartościowej
od tego, czy przyjęcie przez jednostkę wartościowej
wychowawczo roli społecznej nie jest sprzeczne z rolą pełnioną
wychowawczo roli społecznej nie jest sprzeczne z rolą pełnioną
dotychczas w grupie oraz od siły motywującej człowieka do jej
dotychczas w grupie oraz od siły motywującej człowieka do jej
pełnienia. Tak np., jeżeli nowa rola społeczna wymaga od
pełnienia. Tak np., jeżeli nowa rola społeczna wymaga od
jednostki rezygnacji z członkostwa lub rezygnacji z dotychczas
jednostki rezygnacji z członkostwa lub rezygnacji z dotychczas
zajmowanej wysokiej pozycji w grupie, to może ona przyjąć
zajmowanej wysokiej pozycji w grupie, to może ona przyjąć
nową rolę społeczną tylko wtedy, gdy ta zapewni jej
nową rolę społeczną tylko wtedy, gdy ta zapewni jej
zaspokojenie istotnych dla niej potrzeb w co najmniej takiej
zaspokojenie istotnych dla niej potrzeb w co najmniej takiej
samej lub większej mierze, niż rola pełniona dotychczas.
samej lub większej mierze, niż rola pełniona dotychczas.
cd. SOCJALIZACJA, A NIEDOSTOSOWANIE SPOŁECZNE
cd. SOCJALIZACJA, A NIEDOSTOSOWANIE SPOŁECZNE
W praktyce z takim przypadkiem mamy do czynienia wówczas,
W praktyce z takim przypadkiem mamy do czynienia wówczas,
gdy np. wychowawca z ośrodku wychowawczym narzuca
gdy np. wychowawca z ośrodku wychowawczym narzuca
wychowankowi rolę „lojalnego podopiecznego’’, które pełni w
wychowankowi rolę „lojalnego podopiecznego’’, które pełni w
grupie rówieśników rolę „dobrego kolegi”. Zazwyczaj
grupie rówieśników rolę „dobrego kolegi”. Zazwyczaj
jednocześnie pełnienie obydwu tych ról nie jest możliwe,
jednocześnie pełnienie obydwu tych ról nie jest możliwe,
ponieważ eliminują się one wzajemnie. Zatem wychowanek
ponieważ eliminują się one wzajemnie. Zatem wychowanek
zdecyduje się na wybór tej roli, która w większym stopniu
zdecyduje się na wybór tej roli, która w większym stopniu
zapewni mu zaspokojenie jego istotnych potrzeb. Dlatego też,
zapewni mu zaspokojenie jego istotnych potrzeb. Dlatego też,
w większości wypadków, odrzuci on rolę „lojalnego
w większości wypadków, odrzuci on rolę „lojalnego
wychowanka”, jako mniej przydatną w tym względzie, na rzecz
wychowanka”, jako mniej przydatną w tym względzie, na rzecz
roli „dobrego kolegi”. W przypadku gdy presja wychowawcy
roli „dobrego kolegi”. W przypadku gdy presja wychowawcy
będzie zbyt silna, wychowanek zacznie poszukiwać rozwiązań
będzie zbyt silna, wychowanek zacznie poszukiwać rozwiązań
kompromisowych w pełnieniu obydwu sprzecznych ze sobą ról,
kompromisowych w pełnieniu obydwu sprzecznych ze sobą ról,
tak aby być w zgodzie z wymaganiami kolegów i wychowawcy,
tak aby być w zgodzie z wymaganiami kolegów i wychowawcy,
co może mieć negatywny skutek dla samej jednostki.
co może mieć negatywny skutek dla samej jednostki.
cd. SOCJALIZACJA, A NIEDOSTOSOWANIE SPOŁECZNE
cd. SOCJALIZACJA, A NIEDOSTOSOWANIE SPOŁECZNE
Oprócz wymienionej możliwości zaspokojenia potrzeb istnieje w
Oprócz wymienionej możliwości zaspokojenia potrzeb istnieje w
procesie socjalizacji jeszcze inny ważny czynnik motywujący
procesie socjalizacji jeszcze inny ważny czynnik motywujący
jednostkę do pełnienia określonej roli społecznej. Jest nim silne
jednostkę do pełnienia określonej roli społecznej. Jest nim silne
pragnienie przynależności do jakiejś grupy społecznej, jakie
pragnienie przynależności do jakiejś grupy społecznej, jakie
odczuwa niemal każdy człowiek. Prowadzi ono często do
odczuwa niemal każdy człowiek. Prowadzi ono często do
przyjęcia obowiązującej w tej grupie roli, jeszcze przed
przyjęcia obowiązującej w tej grupie roli, jeszcze przed
uzyskaniem w niej członkostwa. Warto tu wspomnieć i o takiej
uzyskaniem w niej członkostwa. Warto tu wspomnieć i o takiej
prawidłowości, zgodnie z którą jednostka wysoko ceniąca sobie
prawidłowości, zgodnie z którą jednostka wysoko ceniąca sobie
członkostwo w jakiejś grupie (również takiej o charakterze
członkostwo w jakiejś grupie (również takiej o charakterze
dewiacyjnym) będzie przenosić obowiązującą w niej rolę także
dewiacyjnym) będzie przenosić obowiązującą w niej rolę także
do innych grup do których przynależy.
do innych grup do których przynależy.
W procesie socjalizacji istotną rolę odgrywa tzw.
W procesie socjalizacji istotną rolę odgrywa tzw.
grupa
grupa
odniesienia
odniesienia
, określana jako zbiorowość, w której członkostwo
, określana jako zbiorowość, w której członkostwo
jednostka pozytywnie wartościuje i w efekcie przyjmuje
jednostka pozytywnie wartościuje i w efekcie przyjmuje
obowiązujące w niej role, normy, wartości i cele. Grupa
obowiązujące w niej role, normy, wartości i cele. Grupa
odniesienia odgrywa zasadniczą rolę w uwewnętrznieniu przez
odniesienia odgrywa zasadniczą rolę w uwewnętrznieniu przez
człowieka poszczególnych ról społecznych. O uwewnętrznionej
człowieka poszczególnych ról społecznych. O uwewnętrznionej
przez kogoś roli mówimy wtedy, gdy pełni on ją z własnej woli i
przez kogoś roli mówimy wtedy, gdy pełni on ją z własnej woli i
z pełnym zadowoleniem. Wypełnianie takiej roli już samo w
z pełnym zadowoleniem. Wypełnianie takiej roli już samo w
sobie jest dla jednostki nagradzające.
sobie jest dla jednostki nagradzające.
cd. SOCJALIZACJA, A NIEDOSTOSOWANIE SPOŁECZNE
cd. SOCJALIZACJA, A NIEDOSTOSOWANIE SPOŁECZNE
W praktyce wychowawczej jednostka może jednak pełnić daną
W praktyce wychowawczej jednostka może jednak pełnić daną
rolę w sposób czysto zewnętrzny, np. pod wpływem jakiejś
rolę w sposób czysto zewnętrzny, np. pod wpływem jakiejś
presji. Oto np. wychowanek w zakładzie jest spokojny,
presji. Oto np. wychowanek w zakładzie jest spokojny,
posłuszny
i
grzeczny
w
obawie
przed
przykrymi
posłuszny
i
grzeczny
w
obawie
przed
przykrymi
konsekwencjami lub w celu uzyskania jakiś przywilejów.
konsekwencjami lub w celu uzyskania jakiś przywilejów.
Przestaje jednak pełnić tę rolę w momencie, gdy ustąpi
Przestaje jednak pełnić tę rolę w momencie, gdy ustąpi
zewnętrzny nacisk. W powyższym przypadku rola „dobrego
zewnętrzny nacisk. W powyższym przypadku rola „dobrego
wychowanka” nie jest przez jednostkę uwewnętrznioną
wychowanka” nie jest przez jednostkę uwewnętrznioną
(zinternalizowana).
(zinternalizowana).
Zjawisko
uwewnętrzniania
ról
społecznych
oraz
Zjawisko
uwewnętrzniania
ról
społecznych
oraz
związanych z nimi norm, wartości i zachowań stanowi
związanych z nimi norm, wartości i zachowań stanowi
czynnik o podstawowym znaczeniu dla wychowania
czynnik o podstawowym znaczeniu dla wychowania
resocjalizującego
resocjalizującego
. Chodzi bowiem o to, aby postępowanie
. Chodzi bowiem o to, aby postępowanie
wychowanka wypływało z jego osobistych wartości, potrzeb i
wychowanka wypływało z jego osobistych wartości, potrzeb i
przekonań, nie zaś z poczucia konieczności poddawania się
przekonań, nie zaś z poczucia konieczności poddawania się
jakimś presjom zewnętrznym. Tego typu uwewnętrznienie może
jakimś presjom zewnętrznym. Tego typu uwewnętrznienie może
jednak wystąpić tylko wówczas, gdy respektowanie danych
jednak wystąpić tylko wówczas, gdy respektowanie danych
norm i wartości czy pewien typ zachowania przynoszą
norm i wartości czy pewien typ zachowania przynoszą
jednostce gratyfikację w postaci zaspokajania jej istotnych
jednostce gratyfikację w postaci zaspokajania jej istotnych
potrzeb. W sytuacji jednak, gdy pełnienie danej roli dostarcza
potrzeb. W sytuacji jednak, gdy pełnienie danej roli dostarcza
jednostce
jedynie
przykrych
doznań,
to
proces
ich
jednostce
jedynie
przykrych
doznań,
to
proces
ich
uwewnętrznienia w praktyce nigdy nie nastąpi.
uwewnętrznienia w praktyce nigdy nie nastąpi.
cd. SOCJALIZACJA, A NIEDOSTOSOWANIE SPOŁECZNE
cd. SOCJALIZACJA, A NIEDOSTOSOWANIE SPOŁECZNE
Bardzo często wdrażanie jednostki do pełnienia określonej roli
Bardzo często wdrażanie jednostki do pełnienia określonej roli
nie jest możliwe bez uprzedniego przekształcenia społecznych
nie jest możliwe bez uprzedniego przekształcenia społecznych
powiązać człowieka i dokonania odpowiedzialnych zmian w
powiązać człowieka i dokonania odpowiedzialnych zmian w
grupach, do których on należy, zwłaszcza dotyczy to grupy
grupach, do których on należy, zwłaszcza dotyczy to grupy
odniesienia.
odniesienia.
W nawiązaniu do pojęcia przystosowania społecznego można
W nawiązaniu do pojęcia przystosowania społecznego można
powiedzieć, że człowiek jest tym bardziej przystosowany
powiedzieć, że człowiek jest tym bardziej przystosowany
społecznie, im lepiej pełni rożne role społeczne, tzn. im bardziej
społecznie, im lepiej pełni rożne role społeczne, tzn. im bardziej
respektuje
związane
z
nimi
oczekiwania
społeczne.
respektuje
związane
z
nimi
oczekiwania
społeczne.
Respektowanie zaś przez człowieka rożnych oczekiwań zależy
Respektowanie zaś przez człowieka rożnych oczekiwań zależy
od jego osobistych możliwości sprostowania wymogom danej
od jego osobistych możliwości sprostowania wymogom danej
roli i od siły motywującej go do jej pełnienia. Im możliwości te
roli i od siły motywującej go do jej pełnienia. Im możliwości te
są większe i im silniejsza jest motywacja jednostki, tym bardziej
są większe i im silniejsza jest motywacja jednostki, tym bardziej
człowiek będzie respektował oczekiwania społeczne wyrażane
człowiek będzie respektował oczekiwania społeczne wyrażane
w pełnionych przez siebie rolach.
w pełnionych przez siebie rolach.
Inaczej
mówiąc,
człowiek
jest
tym
bardziej
Inaczej
mówiąc,
człowiek
jest
tym
bardziej
przystosowany społecznie, im bardziej jest zdolny (może
przystosowany społecznie, im bardziej jest zdolny (może
i umie) oraz im bardziej jest skłonny (chce) postępować
i umie) oraz im bardziej jest skłonny (chce) postępować
zgodnie z oczekiwaniami społecznymi.
zgodnie z oczekiwaniami społecznymi.
cd. SOCJALIZACJA, A NIEDOSTOSOWANIE SPOŁECZNE
cd. SOCJALIZACJA, A NIEDOSTOSOWANIE SPOŁECZNE
Tak
wiec,
osobami
niedostosowanymi
społecznie
Tak
wiec,
osobami
niedostosowanymi
społecznie
nazwiemy te jednostki, które:
nazwiemy te jednostki, które:
1) nie są zdolne (nie mogą) pełnić ról społecznych
1) nie są zdolne (nie mogą) pełnić ról społecznych
zgodnie z oczekiwaniami otoczenia na skutek dysfunkcji
zgodnie z oczekiwaniami otoczenia na skutek dysfunkcji
organicznych w zakresie procesów orientacyjnych (głusi,
organicznych w zakresie procesów orientacyjnych (głusi,
niewidomi), procesów intelektualnych (upośledzeni
niewidomi), procesów intelektualnych (upośledzeni
umysłowo), procesy werbalno - motoryczne (przewlekle
umysłowo), procesy werbalno - motoryczne (przewlekle
chorzy i kalecy);
chorzy i kalecy);
2) nie są skłonne (nie chcą) do pełnienia ról społecznych
2) nie są skłonne (nie chcą) do pełnienia ról społecznych
wskutek negatywnego ustosunkowania się wobec
wskutek negatywnego ustosunkowania się wobec
rożnych oczekiwań społecznych.
rożnych oczekiwań społecznych.
Oczywiście, możliwy jest także taki przypadek, ze jednostka
Oczywiście, możliwy jest także taki przypadek, ze jednostka
jednocześnie nie jest zdolna i nie jest skłonna do pełnienia ról
jednocześnie nie jest zdolna i nie jest skłonna do pełnienia ról
zgodnie z oczekiwaniami społecznymi.
zgodnie z oczekiwaniami społecznymi.
O ile wiec źródłem niedostosowania osób pierwszej kategorii
O ile wiec źródłem niedostosowania osób pierwszej kategorii
jest niedostatek zdolności, to w przypadku jednostek drugiej
jest niedostatek zdolności, to w przypadku jednostek drugiej
grupy podłoże niedostosowania stanowi brak skłonności do
grupy podłoże niedostosowania stanowi brak skłonności do
przestrzegania społecznych norm i respektowania wartości
przestrzegania społecznych norm i respektowania wartości
społecznych. W tym ostatnim przypadku mamy do czynienia z
społecznych. W tym ostatnim przypadku mamy do czynienia z
wykolejeniem społecznym
wykolejeniem społecznym
.
.
cd. SOCJALIZACJA, A NIEDOSTOSOWANIE SPOŁECZNE
cd. SOCJALIZACJA, A NIEDOSTOSOWANIE SPOŁECZNE
Biorąc pod uwagę powyższe rozróżnienia, wzajemne relacje
Biorąc pod uwagę powyższe rozróżnienia, wzajemne relacje
między
jednostkami
niedostosowanymi
i
wykolejonymi
między
jednostkami
niedostosowanymi
i
wykolejonymi
społecznie można przedstawić w postaci poniższego schematu:
społecznie można przedstawić w postaci poniższego schematu:
niedostosowani społecznie
niedostosowani społecznie
głusi i niewidomi,
głusi i niewidomi,
wykolejeni społecznie
wykolejeni społecznie
upośledzeni umysłowo,
upośledzeni umysłowo,
przewlekle chorzy i kalecy
przewlekle chorzy i kalecy
wykolejeni
wykolejeni
wykolejeni
wykolejeni
przestępczo
przestępczo
obyczajowo
obyczajowo
cd. SOCJALIZACJA, A NIEDOSTOSOWANIE SPOŁECZNE
cd. SOCJALIZACJA, A NIEDOSTOSOWANIE SPOŁECZNE
Trzeba wyraźnie podkreślić, że nie każde zachowanie
Trzeba wyraźnie podkreślić, że nie każde zachowanie
niezgodne
z
rolą
społeczną
będzie
przejawem
niezgodne
z
rolą
społeczną
będzie
przejawem
wykolejenia społecznego. Aby można było je tak
wykolejenia społecznego. Aby można było je tak
sklasyfikować, musi ono:
sklasyfikować, musi ono:
- stanowić świadomą reakcję jednostki na społeczne
- stanowić świadomą reakcję jednostki na społeczne
oczekiwania (obowiązujące w danym społeczeństwie
oczekiwania (obowiązujące w danym społeczeństwie
normy);
normy);
- odznaczać się antagonizmem d e s t r u k t y w n y m
- odznaczać się antagonizmem d e s t r u k t y w n y m
wobec ogólnie uznanych norm i wartości.
wobec ogólnie uznanych norm i wartości.
Nie będzie, więc przejawem wykolejenia społecznego
Nie będzie, więc przejawem wykolejenia społecznego
zachowanie wychowanka, który nie wykonał polecenia
zachowanie wychowanka, który nie wykonał polecenia
wychowawcy, ponieważ nie usłyszał, albo też nie
wychowawcy, ponieważ nie usłyszał, albo też nie
zrozumiał treści polecenia. Będzie nim natomiast takie
zrozumiał treści polecenia. Będzie nim natomiast takie
samo postępowanie
podopiecznego, który dobrze
samo postępowanie
podopiecznego, który dobrze
zrozumiał, o co chodzi i jest w stanie to wykonać, lecz
zrozumiał, o co chodzi i jest w stanie to wykonać, lecz
zignorował wolę wychowawcy, ponieważ się z nią nie
zignorował wolę wychowawcy, ponieważ się z nią nie
zgadza, bądź też np. chce go zwyczajnie wyprowadzić z
zgadza, bądź też np. chce go zwyczajnie wyprowadzić z
równowagi.
równowagi.
cd. SOCJALIZACJA, A NIEDOSTOSOWANIE SPOŁECZNE
cd. SOCJALIZACJA, A NIEDOSTOSOWANIE SPOŁECZNE
Drugi z wymienionych warunków dotyczy antagonizmu
Drugi z wymienionych warunków dotyczy antagonizmu
destruktywnego. Otóż zachowania człowieka mogą mieć
destruktywnego. Otóż zachowania człowieka mogą mieć
charakter antagonistyczny wobec norm społecznych w sensie
charakter antagonistyczny wobec norm społecznych w sensie
konstruktywnych, bądź też w sensie destruktywnych. Z
konstruktywnych, bądź też w sensie destruktywnych. Z
antagonizmem konstruktywnym mamy do czynienia wówczas,
antagonizmem konstruktywnym mamy do czynienia wówczas,
gdy jednostka przeciwstawia się aktualnym wartościom i
gdy jednostka przeciwstawia się aktualnym wartościom i
normom społecznym wskutek uznania wartości i norm innych,
normom społecznym wskutek uznania wartości i norm innych,
przeciwstawianych obowiązującym, ale cennych z punktu
przeciwstawianych obowiązującym, ale cennych z punktu
widzenia interesu społecznego. Takie postępowanie cechuje
widzenia interesu społecznego. Takie postępowanie cechuje
np. rewolucjonistów, których w żadnym razie nie można
np. rewolucjonistów, których w żadnym razie nie można
nazwać wykolejonymi społecznie. Inaczej natomiast ma się
nazwać wykolejonymi społecznie. Inaczej natomiast ma się
rzecz z antagonizmem destruktywnym, który stanowi
rzecz z antagonizmem destruktywnym, który stanowi
konsekwencję
egoistycznych
postaw
jednostki
wobec
konsekwencję
egoistycznych
postaw
jednostki
wobec
oczekiwań społecznych. Tego rodzaju przeciwstawienie się
oczekiwań społecznych. Tego rodzaju przeciwstawienie się
wszelkim normom społecznym, niezależnie od ich treści i
wszelkim normom społecznym, niezależnie od ich treści i
charakteru
stanowi
cechę
wykolejenia
społecznego.
charakteru
stanowi
cechę
wykolejenia
społecznego.
Specyficzną, zatem cechą osób wykolejonych jest przejawiany
Specyficzną, zatem cechą osób wykolejonych jest przejawiany
przez nie antagonistyczno-destruktywny stosunek do norm
przez nie antagonistyczno-destruktywny stosunek do norm
(prawnych,
moralnych,
obyczajowych)
regulujących
(prawnych,
moralnych,
obyczajowych)
regulujących
współżycie społeczne, są to więc jednostki niedostosowane
współżycie społeczne, są to więc jednostki niedostosowane
do życia w danym społeczeństwie.
do życia w danym społeczeństwie.
cd. SOCJALIZACJA, A NIEDOSTOSOWANIE SPOŁECZNE
cd. SOCJALIZACJA, A NIEDOSTOSOWANIE SPOŁECZNE
Dotychczas ujmowaliśmy wykolejenie społeczne jako
Dotychczas ujmowaliśmy wykolejenie społeczne jako
pewne zachowania, charakteryzujące się określonymi
pewne zachowania, charakteryzujące się określonymi
cechami. Jednakże zachowania te stanowią jedynie
cechami. Jednakże zachowania te stanowią jedynie
zewnętrzną warstwę tego, co składa się na wykolejenie
zewnętrzną warstwę tego, co składa się na wykolejenie
społeczne, które można określić jako trójwymiarowy
społeczne, które można określić jako trójwymiarowy
model obejmujący;
model obejmujący;
1) przejawy różnych odmian wykolejenia społecznego,
1) przejawy różnych odmian wykolejenia społecznego,
zwane także manifestacjami (tj. antagonistyczno-
zwane także manifestacjami (tj. antagonistyczno-
destruktywne zachowania);
destruktywne zachowania);
2) negatywne stany osobowości, które stanowią źródło
2) negatywne stany osobowości, które stanowią źródło
przejawów wykolejenia społecznego;
przejawów wykolejenia społecznego;
3)
przyczyny
wytworzenia
się
wymienionych
3)
przyczyny
wytworzenia
się
wymienionych
negatywnych stanów osobowości i w efekcie przejawów
negatywnych stanów osobowości i w efekcie przejawów
wykolejenia.
wykolejenia.
Zrozumienie
związku
między
tymi
trzema
Zrozumienie
związku
między
tymi
trzema
elementami składowymi jest niezwykle istotną sprawą
elementami składowymi jest niezwykle istotną sprawą
dla praktyki resocjalizacyjnej. Związek ten możne
dla praktyki resocjalizacyjnej. Związek ten możne
sformułować następująco: zachowania antagonistyczno -
sformułować następująco: zachowania antagonistyczno -
destruktywne
są
rezultatem
określonych
zmian
destruktywne
są
rezultatem
określonych
zmian
osobowości jednostki. Te z kolei stanowią skutek
osobowości jednostki. Te z kolei stanowią skutek
działania
różnych,
zewnętrznych
i
wewnętrznych
działania
różnych,
zewnętrznych
i
wewnętrznych
czynników (przyczyn) wpływających na jednostkę w toku
czynników (przyczyn) wpływających na jednostkę w toku
jej socjalizacji.
jej socjalizacji.
cd. SOCJALIZACJA, A NIEDOSTOSOWANIE SPOŁECZNE
cd. SOCJALIZACJA, A NIEDOSTOSOWANIE SPOŁECZNE
Wynika stąd, że wszelkie usiłowania oddziaływań
Wynika stąd, że wszelkie usiłowania oddziaływań
resocjalizacyjnych
ukierunkowanych
wyłącznie
na
resocjalizacyjnych
ukierunkowanych
wyłącznie
na
niepożądane zachowania wychowanka, z pominięciem
niepożądane zachowania wychowanka, z pominięciem
pracy nad jego osobowością i usuwania przyczyn –
pracy nad jego osobowością i usuwania przyczyn –
nie
nie
mogą przynieść oczekiwanych skutków wychowawczych
mogą przynieść oczekiwanych skutków wychowawczych
.
.
Zatem
działania
wychowawcze,
jeżeli
mają
być
Zatem
działania
wychowawcze,
jeżeli
mają
być
skuteczne, powinny koncentrować się nie na objawach
skuteczne, powinny koncentrować się nie na objawach
wykolejenia (tj. na zachowaniach), lecz na stanie
wykolejenia (tj. na zachowaniach), lecz na stanie
osobowości podopiecznego oraz na przyczynach, które
osobowości podopiecznego oraz na przyczynach, które
ten stan wywołały. Powyższa dyrektywa stanowi
ten stan wywołały. Powyższa dyrektywa stanowi
wyjściowy
warunek
powodzenia
oddziaływań
wyjściowy
warunek
powodzenia
oddziaływań
wychowawczych.
wychowawczych.
Jej istotę można także ująć schematycznie:
Jej istotę można także ująć schematycznie:
Zachowania antagonistyczno – destruktywne
Zachowania antagonistyczno – destruktywne
Negatywne stany osobowości jednostki
Negatywne stany osobowości jednostki
Czynniki wywołujące
Czynniki wywołujące
negatywne stany osobowości
negatywne stany osobowości
Kierunki oddziaływań
Kierunki oddziaływań
wychowawczych
wychowawczych
PRZEJAWY WYKOLEJENIA
PRZEJAWY WYKOLEJENIA
Jeżeli przejawy wykolejenia społecznego, a więc
Jeżeli przejawy wykolejenia społecznego, a więc
antagonistyczno -destruktywne zachowania jednostki
antagonistyczno -destruktywne zachowania jednostki
polegają na łamaniu przez nią norm prawnych - mówimy
polegają na łamaniu przez nią norm prawnych - mówimy
wówczas o
wówczas o
wykolejeniu przestępczym
wykolejeniu przestępczym
.
.
W przypadku gdy łamane są normy moralne i
W przypadku gdy łamane są normy moralne i
obyczajowe, wówczas mamy do czynienia z
obyczajowe, wówczas mamy do czynienia z
wykolejeniem
wykolejeniem
obyczajowym
obyczajowym
.
.
Często jednak bywa tak, że jednostki wykolejone
Często jednak bywa tak, że jednostki wykolejone
obyczajowo łamią także normy prawne, wówczas
obyczajowo łamią także normy prawne, wówczas
występuje tzw.
występuje tzw.
wykolejenie obyczajowo - przestępcze.
wykolejenie obyczajowo - przestępcze.
Wszystkie te ww. zachowania, o których mowa są
Wszystkie te ww. zachowania, o których mowa są
określone jako pewne czynności, które regulowane są
określone jako pewne czynności, które regulowane są
przez centralny system, zwany osobowością. U osób
przez centralny system, zwany osobowością. U osób
wykolejonych społecznie stan owego systemu regulacji
wykolejonych społecznie stan owego systemu regulacji
(tj. osobowości) powoduje, że zachowania tych osób stają
(tj. osobowości) powoduje, że zachowania tych osób stają
się wyrazem ich negatywnego ustosunkowania wobec
się wyrazem ich negatywnego ustosunkowania wobec
różnych norm i wartości społecznych. Ten negatywny
różnych norm i wartości społecznych. Ten negatywny
stosunek wobec porządku społecznego przejawia się w
stosunek wobec porządku społecznego przejawia się w
formie zachowań
formie zachowań
opornych i zaczepnych
opornych i zaczepnych
.
.
cd. PRZEJAWY WYKOLEJENIA
cd. PRZEJAWY WYKOLEJENIA
Przejawy
wykolejenia
społecznego
w
praktyce
Przejawy
wykolejenia
społecznego
w
praktyce
resocjalizacyjnej mogą przybierać trojaką postać:
resocjalizacyjnej mogą przybierać trojaką postać:
•
zachowania asocjalne
zachowania asocjalne
, które są właściwe ludziom
, które są właściwe ludziom
wyobcowanym
z
życia
społecznego,
ignorującym
wyobcowanym
z
życia
społecznego,
ignorującym
wymagania społeczne, lecz nie uciekającym się do
wymagania społeczne, lecz nie uciekającym się do
atakowania norm społecznych. Istotną cechą zachowań
atakowania norm społecznych. Istotną cechą zachowań
tego rodzaju jest nie tyle wrogość, ile raczej obojętności,
tego rodzaju jest nie tyle wrogość, ile raczej obojętności,
izolacja i unikanie wszelkich oczekiwań oraz obowiązków
izolacja i unikanie wszelkich oczekiwań oraz obowiązków
społecznych.
Licznych
przykładów
zachowań
społecznych.
Licznych
przykładów
zachowań
asocjalnych, dostarcza styl życia np. hipisów.
asocjalnych, dostarcza styl życia np. hipisów.
•
zachowania, tzw.
zachowania, tzw.
dysocjalne,
dysocjalne,
charakteryzują te osoby,
charakteryzują te osoby,
którym brak jest zdolności do uwewnętrznienia zasad
którym brak jest zdolności do uwewnętrznienia zasad
moralnych, a które jednocześnie szukają oparcia wśród
moralnych, a które jednocześnie szukają oparcia wśród
innych ludzi. Jednostki takie nie są zdolne do związania
innych ludzi. Jednostki takie nie są zdolne do związania
się
uczuciowego
z
bardziej
ogólnymi
ideałami,
się
uczuciowego
z
bardziej
ogólnymi
ideałami,
wartościami i celami zatem poszukują tych wartości w
wartościami i celami zatem poszukują tych wartości w
innych ludziach. Człowiek tej kategorii wiąże się więc z
innych ludziach. Człowiek tej kategorii wiąże się więc z
osobami, a nie z ideałami, jakie reprezentują te osoby.
osobami, a nie z ideałami, jakie reprezentują te osoby.
cd. PRZEJAWY WYKOLEJENIA
cd. PRZEJAWY WYKOLEJENIA
Tak więc jednostka dysocjalna ma silne poczucie
Tak więc jednostka dysocjalna ma silne poczucie
wspólnoty z grupą, jednak nie z jej tradycją, normami i
wspólnoty z grupą, jednak nie z jej tradycją, normami i
wartościami, a jedynie z konkretnymi ludźmi. W ten
wartościami, a jedynie z konkretnymi ludźmi. W ten
sposób jednostka bardzo często włącza się do
sposób jednostka bardzo często włącza się do
zbiorowości
dewiacyjnych,
wrogich
wobec
zbiorowości
dewiacyjnych,
wrogich
wobec
społeczeństwa, takich jak bandy młodzieżowe, grupy
społeczeństwa, takich jak bandy młodzieżowe, grupy
nieformalne o charakterze przestępczym, przyjmując
nieformalne o charakterze przestępczym, przyjmując
normy postępowania, które dana grupa jej narzuca.
normy postępowania, które dana grupa jej narzuca.
Jeżeli jednak taka grupa zawiedzie zaufanie jednostki –
Jeżeli jednak taka grupa zawiedzie zaufanie jednostki –
wówczas odrzuca ona członkostwo i tym samym
wówczas odrzuca ona członkostwo i tym samym
obowiązujące w danej grupy wartości oraz normy
obowiązujące w danej grupy wartości oraz normy
postępowania.
postępowania.
- zachowania antysocjalne cechują z kolei ludzi, którzy
- zachowania antysocjalne cechują z kolei ludzi, którzy
nie są związani ani ze społeczeństwem, ani z żadną
nie są związani ani ze społeczeństwem, ani z żadną
grupą, ani z żadnym wartościami społecznymi.
grupą, ani z żadnym wartościami społecznymi.
Przeciwstawiają się oni wszelkiej więzi społecznej,
Przeciwstawiają się oni wszelkiej więzi społecznej,
nawet typu dysocjalnego. Skrajną postać takich
nawet typu dysocjalnego. Skrajną postać takich
zachowań można scharakteryzować następująco: „są
zachowań można scharakteryzować następująco: „są
to ludzie amoralni, którzy nie potrafią nikogo kochać i
to ludzie amoralni, którzy nie potrafią nikogo kochać i
do nikogo się przywiązać. Wystarcza im koncepcja
do nikogo się przywiązać. Wystarcza im koncepcja
własnej, egoistycznie przeżywanej pomyślności. Sami
własnej, egoistycznie przeżywanej pomyślności. Sami
natomiast chętnie eksploatują czyjeś uczucia i
natomiast chętnie eksploatują czyjeś uczucia i
pozyskują czyjeś względy w celu zaspokojenia swoich
pozyskują czyjeś względy w celu zaspokojenia swoich
egoistycznych pragnień.
egoistycznych pragnień.