background image

1

D. Ciołek 

EKONOMETRIA – wykład 2 

    

EKONOMETRIA

Wykład 2: Metoda Najmniejszych Kwadratów

dr Dorota Ciołek

Katedra Ekonometrii

Wydział Zarządzania UG

   

http://wzr.pl/dc

 

dorota.ciolek@ug.edu.pl

 

background image

2

D. Ciołek 

EKONOMETRIA – wykład 2 

Liniowy model ekonometryczny: 

y 

– zmienna endogeniczna,

x

 – zmienne objaśniające, 

   - składnik losowy, 
  - ty – nieznane parametry strukturalne. 

Jesteśmy zainteresowani znalezieniem 

wartości 

parametrów strukturalnych

, aby wiedzieć jaka jest 

relacja miedzy zmiennymi 

x

 i 

y.

      - mówią jak wygląda ta zależność w całej populacji.

Możemy określić jak wygląda ta zależność w danej próbie
      - oceny parametrów dla danej próby.

t

tk

k

t

t

t

x

x

x

y

...

2

2

1

1

0

ˆ

background image

3

D. Ciołek 

EKONOMETRIA – wykład 2 

Oszacować 

(estymować) model oznacza znaleźć oceny 

parametrów strukturalnych na podstawie konkretnej próby. 

Metody szacowania parametrów strukturalnych: 

-

Metoda Momentów,

-

Metoda Najmniejszych Kwadratów,

-

Metoda Największej Wiarygodności,

-

i wiele innych…

Twierdzenie Gaussa-Markowa:

    W klasycznym modelu regresji liniowej najlepszym 

nieobciążonym estymatorem linowym parametrów jest 
estymator uzyskany 

Metodą Najmniejszych Kwadratów

 

(MNK).

background image

4

D. Ciołek 

EKONOMETRIA – wykład 2 

Własności estymatorów

Nieobciążoność – 

g

 jest nieobciążonym estymatorem    , 

jeżeli 

E(g)=

   , co znaczy, gdy wartość oczekiwana w 

rozkładzie z próby 

g

 jest równa   .

    Oznacza to, że gdybyśmy obliczali wartość 

g

 dla każdej z 

prób, którymi dysponujemy i powtarzali ten proces 
nieskończenie wiele razy, to średnia z uzyskanych ocen 
byłaby równa   .

Efektywność – estymator jest efektywny, jeżeli wartości 

g

 

wyliczone dla różnych prób nie różnią się między sobą 
znacznie tzn. jeżeli wariancja estymatorów jest mała. 

Estymator z najmniejszą wariancją – najbardziej efektywny

background image

5

D. Ciołek 

EKONOMETRIA – wykład 2 

Własności estymatorów

Zgodność – (własność dużych prób) zwiększanie liczebności próby 

umożliwia uzyskiwanie estymatora o wartości coraz bliższej 
szacowanego parametru, z prawdopodobieństwem bliskim 
jedności:

Można wykazać, że: 

Metoda Najmniejszych Kwadratów jest estymatorem

- nieobciążonym,
- zgodnym,
- najbardziej efektywnym w klasie estymatorów nieobciążonych.

        BLUE –Best Linear Unbiased Estimator 

1

lim

g

P

n

background image

6

D. Ciołek 

EKONOMETRIA – wykład 2 

Założenia MNK

Założenia numeryczne – warunki stosowalności:

1) T > (k+1), czyli liczba obserwacji musi być większa niż liczba   

            

szacowanych parametrów.

2) r(X)=(k+1), czyli rząd macierzy X musi być równy liczbie 

szacowanych parametrów.

Drugi warunek oznacza brak współlinowości zmiennych 

objaśniających, tzn. że zmienne objaśniające są liniowo 
niezależne, *(czyli nie tworzą ze sobą takiej kombinacji 
liniowej, która w wyniku daje wektor zerowy). 

background image

7

D. Ciołek 

EKONOMETRIA – wykład 2 

Przykład współlinowości zmiennych:

   X1-liczba pracowników w przedsiębiorstwie,

   X2-liczba pracowników na stanowiskach kierowniczych,

   X3-liczba pracowników na stanowiskach niekierowniczych.

  

X1=X2+X3, czyli X1-X2-X3=0

Rząd macierzy X=3 < k+1=4

Nie da się zastosować MNK!

50

10

60

1

17

3

20

1

41

6

47

1

48

8

56

1

26

4

30

1

X

background image

8

D. Ciołek 

EKONOMETRIA – wykład 2 

Założenia MNK

Założenia stochastyczne (dotyczą składnika losowego):

1)             dla wszystkich 

t

 - wartość oczekiwana składnika    

losowego jest równa zero.

2)                   dla wszystkich 

t

 – wariancja jest jednakowa dla 

wszystkich obserwacji - 

homoscedastyczność

3)     i      są niezależne dla        - składniki losowe dla różnych 

obserwacji nie zależą od siebie, nie są skorelowane; brak 
autokorelacji składników losowych. 

4)     i     są niezależne dla wszystkich 

t

 – zmienne objaśniające 

nie zależą od składnika losowego, tzn. zmienne objaśniające są 
nielosowe.

5)                    - składnik losowy dla każdej obserwacji ma 

    

 rozkład normalny.

 

0

t

E

 

2

2

t

i

j

t

x

t

j

2

,

0

~

N

t

background image

9

D. Ciołek 

EKONOMETRIA – wykład 2 

Założenia MNK

Jeżeli nie są spełnione 

założenia numeryczne

 – nie jesteśmy w 

stanie zastosować matematycznych formuł na MNK.

Jeżeli nie są spełnione 

stochastyczne założenia 1), 2), 3), 4)

 

estymator MNK, przestaje być BLUE, daje obciążone oceny 
parametrów strukturalnych.

Założenie 5)

 nie ma znaczenia dla własności MNK. Jego 

spełnienie jest konieczne, aby można było zastosować testy 
statystyczne pozwalające sprawdzić wszystkie powyższe 
założenia.   

Większość testów statystycznych bazuje na złożeniu, że 
analizowana zmienna losowa ma rozkład normalny.

background image

10

D. Ciołek 

EKONOMETRIA – wykład 2 

Model z jedną zmienną objaśniającą:

 

    to równanie opisuje, zachowanie 

rzeczywistych wartości

 

zmiennej endogenicznych.

t

t

t

x

y

1

0

background image

11

D. Ciołek 

EKONOMETRIA – wykład 2

      Rzeczywisty rozkład punktów

x

y

y

t

background image

12

D. Ciołek 

EKONOMETRIA – wykład 2 

Model z jedną zmienną objaśniającą:

 

    to równanie opisuje, zachowanie 

rzeczywistych wartości

 

zmiennej endogenicznych.

MNK

 to metoda, która do punktów 

dopasowuje taką prostą

która przechodzi najbliżej wszystkich punktów równocześnie. 
Równanie prostej: 

  

    to równanie opisuje, 

teoretyczne wartości

 zmiennej 

endogenicznych, (wartości, które leżą na dopasowanej prostej). 

t

t

t

x

y

1

0

t

t

x

y

1

0

ˆ

ˆ

ˆ

background image

13

D. Ciołek 

EKONOMETRIA – wykład 2 

Odległość rzeczywistego punktu od prostej nazywana jest 

odchyleniem, albo 

resztą

Reszta

 nie jest składnikiem losowym, jest to oszacowany 

składnik losowy (błąd) w modelu.

Na szeregu reszt sprawdzane będą założenia stochastyczne. 

t

t

t

y

y

ˆ

ˆ

background image

14

D. Ciołek 

EKONOMETRIA – wykład 2 

Idea MNK

MNK dopasowuje prostą do punktów, w taki sposób, aby 

odległości od wszystkich punktów były jednocześnie jak 
najmniejsze. 

Każda odległość podnoszona jest do kwadratu, ponieważ mają 

różne znaki. 

MNK 

minimalizuje sumę kwadratów odchyleń

 (reszt):

 

min

ˆ

1

2

T

t

t

min

ˆ

ˆ

ˆ

1

2

1

0

1

2

T

t

t

t

T

t

t

t

x

y

y

y

background image

15

D. Ciołek 

EKONOMETRIA – wykład 2 

Estymator MNK

Macierzowa postać modelu:

Oznacza to, że:

Suma kwadratów odchyleń to:

    

Po wymnożeniu otrzymujemy:

Przyrównując pochodną po      do zera otrzymujemy: 

X

y

X

 

min

X

y

X

y

T

T

min

2

X

X

y

X

y

y

T

T

T

T

T

0

2

2

X

X

y

X

T

T

y

X

X

X

T

T

1

ˆ

background image

16

D. Ciołek 

EKONOMETRIA – wykład 2 

Estymator MNK

Po dokonaniu minimalizacji 

sumy kwadratów reszt

 

otrzymujemy następującą macierzową formułę pozwalającą 
wyznaczyć 

oceny parametrów strukturalnych

 modelu 

liniowego MNK:

y

X

X

X

T

T

1

ˆ

        - 

wektor ocen parametrów strukturalnych

 y 

  – wektor obserwacji na zmiennej endogenicznej,

X

  – macierz obserwacji na zmiennych objaśniających.

       

ˆ

background image

17

D. Ciołek 

EKONOMETRIA – wykład 2 

Własności numeryczne oszacowania MNK

                            Suma wartości teoretycznych zmiennej 

endogenicznej, równa jest sumie wartości 
empirycznych zmiennej endogenicznej.

                         

                            Suma reszt jest równa zero.

                         

                     Iloczyn wektora reszt i wektor obserwacji na 

każdej zmiennej objaśniającej jest równy zero.

  

                  Iloczyn wektora wartości teoretycznych zmiennej 

endogenicznej i wektora reszt jest równy zero.    

T

t

t

T

t

t

y

y

1

1

ˆ

0

ˆ

1

T

t

t

0

ˆ

' 

X

0

ˆ

'

ˆ 

y

background image

D. Ciołek 

EKONOMETRIA – wykład 2 

    

EKONOMETRIA

Wykład 2 cz.2: Zasady interpretacji w modelach statycznych

dr Dorota Ciołek

Katedra Ekonometrii

Wydział Zarządzania UG

   

   

http://wzr.pl/dc

 

dorota.ciolek@ug.edu.pl

 

background image

D. Ciołek 

EKONOMETRIA – wykład 2 

Wybór postaci analitycznej modelu

Model nieliniowy – funkcja analityczna jest nieliniowa ze 

    względu na parametry. 

  

Model liniowy:

Model nieliniowy:

Wybór postaci analitycznej:

- Zgodny z konkretną teorią ekonomiczną,

- Wybierany metodą prób i błędów.

- Na podstawie wykresu – regresja prosta. 

i

e

L

K

Q

i

i

i

2

1

0

t

t

t

t

z

x

y

ln

ln

ln

2

1

0

background image

D. Ciołek 

EKONOMETRIA – wykład 2 

Logarytmy, czy poziomy zmiennych?

logarytmy zmiennych, gdy:

zmienna wyrażona jest w jednostkach pieniężnych (o 

wartościach dodatnich) – wynagrodzenie, sprzedaż firmy, 

wartość rynkowa firmy, Produkt Krajowy Brutto;

zmienne o wysokich wartościach: wielkość populacji, 

całkowita liczba pracowników, współczynnik skolaryzacji, 

liczba kilometrów;

poziomy zmiennych, gdy:

zmienna wyrażona w liczbie lat: liczba lat edukacji lub 

doświadczenia, wiek;

zmienna przyjmuje niewysokie wartości całkowite: liczba 

pokoi w domu, liczba osób w gospodarstwie domowym, 

liczba samochodów w gosp. domowym; 

zmienne sztuczne (zero-jedynkowe) reprezentujące 

zmienne jakościowe: płeć, poziom wykształcenia, 

przynależność do organizacji, położenie geograficzne.

20

background image

D. Ciołek 

EKONOMETRIA – wykład 2

Logarytmy, czy poziomy zmiennych?

Zmienne, które są proporcjami lub udziałami procentowymi: 
stopa bezrobocia, procent studentów, którzy zdali egzamin, 
stopień wykrywalności przestępstw kryminalnych – mogą 
występować albo w postaci poziomów, albo w logarytmach, 
chociaż częściej używa się poziomów.

Uwaga: Przy interpretacji uważamy z procentami:

Jeżeli bezrobocie wzrasta z 8 do 9 procent, oznacza to wzrost o jeden 

punkt procentowy, ale przyrost o 12,5 procent w stosunku do 
wartości początkowej.

21

background image

D. Ciołek 

EKONOMETRIA – wykład 2

Logarytmy, czy poziomy zmiennych?

Jedno ograniczenie:

Logarytm zmiennej nie może być użyty jeżeli zmienna 

przyjmuje wartości ujemne lub jest równa zero. Dla 
zmiennej przyjmującej wartości zero rozwiązaniem może 
być zastosowanie log(1+y)

(!) Używając zlogarytmowanej zmiennej musimy pamiętać, że 

wartości teoretyczne tego modelu są wartościami log(y) a 
nie y.

(!) Nie można porównywać R-kwadrat wyznaczonych dla 

modeli, w których mamy różne zmienne objaśniające: log(y) 
y.

22

background image

D. Ciołek 

EKONOMETRIA – wykład 2 

Mierniki przeciętne i krańcowe

Parametr przeciętny:

Parametr przeciętny określa ile jednostek zmiennej 

y

 

przypada (w danym okresie t) na jednostkę zmiennej 

x

i

Przykłady  parametrów przeciętnych:

przeciętna skłonność do konsumpcji – określa ile jednostek 
konsumpcji przypada na jednostkę dochodu,

przeciętny koszt jednostkowy - określa jaki jest koszt 
przypadający w okresie t na jednostkę produkcji,

przeciętna produktywność (wydajność) kapitału  oraz 
przeciętna wydajność pracy . 

ti

t

ti

t

x

y

x

y

PP

)

,

(

background image

D. Ciołek 

EKONOMETRIA – wykład 2 

Mierniki przeciętne i krańcowe

Parametr krańcowy:

Parametr krańcowy określa o ile jednostek wzrośnie 

(spadnie) zmienna 

y

t

 , gdy zmienna 

x

ti

 wzrośnie o jednostkę. 

Przykłady  parametrów krańcowych:

krańcowa skłonność do konsumpcji - określa o ile jednostek  
wzrośnie konsumpcja, gdy dochód wzrośnie o jedną 
jednostkę,

koszt krańcowy , który określa przyrost kosztu całkowitego  
przypadający na jednostkowy przyrost produkcji,

krańcowa produktywność kapitału  , która określa przyrost 
produkcji na skutek wzrostu nakładów kapitału o jednostkę.

ti

t

ti

t

x

y

x

y

PK

)

,

(

background image

D. Ciołek 

EKONOMETRIA – wykład 2 

Mierniki przeciętne i krańcowe

Elastyczność różnicowa:

Elastyczność zmiennej  

y

t

 względem zmiennej 

x

ti

, informuje 

o ile % wzrośnie (zmaleje) zmienna 

y

t

 jeśli zmienna 

x

ti

 

wzrośnie o 1%.

Przykłady elastyczności:

elastyczność dochodowa konsumpcji,

elastyczność kosztów względem produkcji, 

elastyczność produkcji względem kapitału, 

elastyczność produkcji względem pracy.

t

ti

ti

t

ti

t

ti

t

ti

ti

t

t

ti

t

y

x

x

y

x

y

PP

x

y

PK

x

x

y

y

x

y

E

)

,

(

)

,

(

/

/

)

,

(

background image

D. Ciołek 

EKONOMETRIA – wykład 2 

Interpretacja modelu liniowego

Ogólny zapis statycznego modelu liniowego:

Przyrost krańcowy w tym modelu:

    

Oznacza to, że:

Parametry strukturalne w modelu linowym są przyrostami 
krańcowymi.

Interpretacja: Jeżeli zmienna egzogeniczna 

x

t1

 wzrośnie o 1 

jednostkę, a pozostałe zmienne objaśniające nie ulegną 
zmianie, to oczekujemy, że zmienna endogeniczna 

y

t

  

wzrośnie (spadnie) średnio o     jednostek.  

)

,...,

1

(

     

;

...

2

2

1

1

0

T

t

x

x

x

y

t

tk

k

t

t

t

1

1

1

)

,

(

t

t

t

t

x

y

x

y

PK

1

background image

D. Ciołek 

EKONOMETRIA – wykład 2 

Interpretacja modelu liniowego

Ogólny zapis statycznego modelu liniowego:

Elastyczność w tym modelu:

    

Oznacza to, że:

Elastyczność w modelu linowym jest zmienna i zależy od 
początkowych wartości zmiennych modelu.

Interpretacja: Przy danych wartościach zmiennych 

egzogenicznych, jednoprocentowy wzrost zmiennej 

x

t1

 

spowoduje przyrost (spadek) zmiennej 

y

 średnio o E %, przy 

założeniu niezmienności pozostałych zmiennych.

)

,...,

1

(

     

;

...

2

2

1

1

0

T

t

x

x

x

y

t

tk

k

t

t

t

t

t

t

t

t

t

t

y

x

y

x

x

y

x

1

1

1

1

1

t

)

,

E(y

background image

D. Ciołek 

EKONOMETRIA – wykład 2 

Interpretacja modelu potęgowego

Ogólny zapis statycznego modelu potęgowego:

   

Przyrost krańcowy w tym modelu:

    

Oznacza to, że:

Przyrost krańcowy w modelu potęgowym jest zmienny i 
zależy od początkowych wartości zmiennych modelu. 

t

k

e

x

x

x

y

tk

t

t

t

...

2

1

2

1

0

1

1

1

1

)

,

(

t

t

t

t

t

t

x

y

x

y

x

y

PK

background image

D. Ciołek 

EKONOMETRIA – wykład 2 

Interpretacja modelu potęgowego

Ogólny zapis statycznego modelu potęgowego:

   Elastyczność w tym modelu:

    

Oznacza to, że: Parametry strukturalne w modelu potęgowym 

są elastycznościami cząstkowymi. Jest to model o stałych 
elastycznościach. 

Interpretacja: Jeżeli zmienna egzogeniczna 

x

t1

 wzrośnie o 1%, 

a pozostałe zmienne objaśniające nie ulegną zmianie, to 
oczekujemy, że zmienna endogeniczna 

y

t

  wzrośnie 

(spadnie) średnio o     %.

t

k

e

x

x

x

y

tk

t

t

t

...

2

1

2

1

0

i

t

ti

ti

t

i

t

ti

ti

t

ti

y

x

x

y

y

x

x

y

x

)

,

E(y

t

1

background image

D. Ciołek 

EKONOMETRIA – wykład 2 

Linearyzacja modelu potęgowego

Ogólny zapis statycznego modelu potęgowego:

   Postać modelu logarytmiczno-liniowa:

(Postać liniowa ze względu na parametry)

    

t

k

e

x

x

x

y

tk

t

t

t

...

2

1

2

1

0

)

,...,

1

(

       

          

       

;

ln

...

ln

ln

ln

ln

2

2

1

1

0

T

t

x

x

x

y

t

tk

k

t

t

t

background image

D. Ciołek 

EKONOMETRIA – wykład 2 

Zapis macierzowy modelu potęgowego

      

      T

 – liczba obserwacji,

       

k

 – liczba zmiennych objaśniających,

                  

k+1

 – liczba parametrów strukturalnych.

        

1

3

2

1

ln

ln

ln

ln

T

T

y

y

y

y

y

)

1

(

1

3

31

2

21

1

11

ln

ln

1

ln

ln

1

ln

ln

1

ln

ln

1

k

T

Tk

T

k

k

k

x

x

x

x

x

x

x

x

X

1

3

2

1

T

T

1

)

1

(

1

0

k

k

X

y

background image

D. Ciołek 

EKONOMETRIA – wykład 2 

Interpretacja modelu wykładniczego

Ogólny zapis statycznego modelu wykładniczego:

   

Przyrost krańcowy w tym modelu:

    

Oznacza to, że:

Przyrost krańcowy w modelu wykładniczym jest zmienny i 
zależy od początkowych wartości zmiennych modelu. 

t

tk

k

t

t

x

x

x

t

e

y

...

2

2

1

1

0

t

t

t

t

t

y

x

y

x

y

PK

1

1

1

)

,

(

background image

D. Ciołek 

EKONOMETRIA – wykład 2 

Interpretacja modelu wykładniczego

Ogólny zapis statycznego modelu wykładniczego:

   

Elastyczność w tym modelu:

    

Oznacza to, że:

Elastyczność w modelu wykładniczym jest zmienna i zależy 
od początkowych wartości zmiennych modelu. 

t

tk

k

t

t

x

x

x

t

e

y

...

2

2

1

1

0

1

1

1

1

1

1

1

t

)

,

E(y

t

t

t

t

t

t

t

t

t

x

y

x

y

y

x

x

y

x

background image

D. Ciołek 

EKONOMETRIA – wykład 2 

Interpretacja modelu wykładniczego

Ogólny zapis statycznego modelu wykładniczego:

   

Można wykazać, że:

Jeżeli zmienna egzogeniczna 

x

t1

 wzrośnie o 1 jednostkę, a 

pozostałe zmienne objaśniające nie ulegną zmianie, to 
oczekujemy, że zmienna endogeniczna 

y

t

  wzrośnie 

(spadnie) średnio o                                   %. 

t

tk

k

t

t

x

x

x

t

e

y

...

2

2

1

1

0

100

100

)

1

(

i

i

e

background image

D. Ciołek 

EKONOMETRIA – wykład 2 

Linearyzacja modelu wykładniczego

Ogólny zapis statycznego modelu wykładniczego:

   

Postać modelu logarytmiczno-liniowa:

(Postać liniowa ze względu na parametry)

t

tk

k

t

t

x

x

x

t

e

y

...

2

2

1

1

0

 

...

ln

2

2

1

1

0

t

tk

k

t

t

t

x

x

x

y

background image

D. Ciołek 

EKONOMETRIA – wykład 2 

Zapis macierzowy modelu wykładniczego

      

      T

 – liczba obserwacji,

       

k

 – liczba zmiennych objaśniających,

                  

k+1

 – liczba parametrów strukturalnych.

        

1

3

2

1

ln

ln

ln

ln

T

T

y

y

y

y

y

)

1

(

1

3

31

2

21

1

11

1

1

1

1

k

T

Tk

T

k

k

k

x

x

x

x

x

x

x

x

X

1

3

2

1

T

T

1

)

1

(

1

0

k

k

X

y

background image

37

D. Ciołek 

EKONOMETRIA – wykład 2 

Na co należy zwrócić szczególną uwagę (podsumowanie):

  Co to znaczy oszacować model?

  Jakie modele można szacować MNK?

  Jak MNK dopasowuje prostą do rzeczywistych punktów?

  Kiedy nie można zastosować MNK (warunki stosowalności)? 

  Jakie założenia musi spełniać rozkład składnika losowego, aby 

MNK była wiarygodna?

  Kiedy stosować poziomy, a kiedy logarytmy zmiennych?

  Co należy zrobić ze zmiennymi, aby oszacować parametry w 

modelach potęgowych i modelach wykładniczych?

  Co to jest elastyczność i przyrost krańcowy i jak 

interpretujemy te miary?

  Jak interpretujemy parametry w modelach liniowych, 

potęgowych i wykładniczych?


Document Outline