ZJAWISKO PROSTYTUCJI
W EPOCE GALANTERII
Epoka galanterii obejmuje drugą połowę
XVII wieku i wiek XVIII, aż do momentu
wybuchu rewolucji francuskiej w 1789 roku.
W XVII wieku pojawiły się nowe kategorie
prostytuujących się kobiet:
wędrowniczki
publiczne
prywatne
wiejskie
WĘDROWNICZKI- czyli ubogie kobiety
szukające klientów
w gospodach oraz na jarmarkach.
PUBLICZNE- pracowały w określonych
gospodach (będących
domami publicznymi), ten rodzaj nierządnic
uważany
był za szpiegów.
PRYWATNE- świadczące swe usługi jednemu,
dwóm,
maksymalnie trzem mężczyznom, przez kilka
tygodni lub
miesięcy, po czym wyprowadzały się do
innego miasta.
WIEJSKIE- Kobiety pracujące we własnych
domach, często
uważane były przez miejscowe władze za
obrończynie
wierności i cnoty innych kobiet.
W epoce galanterii rozwijała się prostytucja
sklepowa – mężczyźni chcący spełnić swoje
potrzeby seksualne udawali się do perfumerii,
salonów mody, sklepów z kapeluszami, tam
wybrana sprzedawczyni prowadziła klienta na
zaplecze i dokonywano aktu wymiany usług
seksualnych za gotówkę. Znakiem
rozpoznawczym sklepów będących
potajemnymi domami publicznymi były
kolorowe kwiaty czy puder wystawiony w
witrynach.
Prostytutki obowiązywały specjalne prawa – nie
mogły zaczepiać przechodniów, wychodzić same
wieczorami na ulice, obowiązywał je także specjalny
strój, w którym opuszczały swoje miejsca pracy,
charakteryzował się żółtym kolorem. Ustalone były
również opłaty, które prostytutki pobierały od
klientów, nie mogły odbywać stosunków w czasie
menstruacji, a niedojrzałe dziewczęta nie mogły
podjąć się tej pracy. Wprowadzono również karę za
zgwałcenie prostytutki, dotychczas czyn ten był
bezkarny.
W XVIII w. na rynku prostytucji pojawiło się
nowe i
bezkonkurencyjne wcielenie nierządnicy –
gryzetka, gris z francuskiego oznacza szary.
Gryzetki były ubogimi dziewczętami,
utrzymywały się z własnej pracy – były np.
krawcowymi. Wiodły swobodne życie
seksualne, miały licznych partnerów. Ich
bezkonkurencyjność polegała na tym, że nie
chciały za swoje usługi zapłaty lub pobierały
symboliczne
wynagrodzenie, uprawiały seks, głównie dla
zaspokojenia własnych potrzeb.
GRYZETKI
PRIMADONNY
Primadonna to po włosku pierwsza dama i artystka
śpiewająca główne partie kobiece w utworze.
Zdarzało się, że kobiece partie śpiewali kastraci.
Kobiety, by przebić się na scenie oferowały swoje
wdzięk i, z tego też powodu synonimem primadonny
była kobieta lekko się prowadząca.
METRESY
Pojawiły się we Francji już w XVI w. Były
kochankami władców i możnowładców. Oznaką
zamożności mężczyzny była piękna kobieta u jego
boku, im pan był bogatszy, tym pragnął
piękniejszej metresy. Zajmowały one drugą rolę w
hierarchii małżeńskiej, były jawnymi kochankami,
jednak władcy nie mogli się z nimi żenić.
KONIEC
Jagoda Krzyżanowska
Lidia Skałecka
Julita Osiecka
Andżelika Gierszendorf
Klaudia Gierczuk