PSYCHOLOGIA LEKARSKA WYKAAD II 15.11.2013
STRES (ang. stress napięcie, nacisk)
1. Rozpoznawanie objawów stresu u siebie i innych
2. Stres a zdrowie i efektywność działania
3. Zasady i metody radzenia sobie ze stresem
4. Wypalenie zawodowe
Wróg czy przyjaciel?
Stres pozytywny pomaga osiągnąć cele, pokonać problemy.
Poziom stresu:
wysoki,
Zaburzenia funkcjonowania,
intensywny,
Choroby somatyczne
przewlekły
STRES
DYSTRES
EUSTRES
(zagrożenie,
(wyzwanie)
krzywda,
strata)
1
Prawo Yerkesa-Dodsona dla każdego efektywnego zachowania istnieje optymalny poziom
pobudzenia fizjologicznego, przy czym dla wykonania zadań trudnych jest on mniejszy, a dla zadań
łatwych - większy.
Wpływ stresu zależy od długości jego trwania:
krótkotrwały NIEGROyNY
długotrwały NIEBEZPIECZNY
wyjątek: krótkotrwały, bardzo silny i ostry
należy rozpoznać!! Przejście stresu krótkotrwałego w przewlekły
ORGANIZM (reakcja)
1. Reakcja alarmowa (ogólne pobudzenie organizmu)
zwiększenie wydzielania katecholamin, endorfin
przyspieszona akcja serca, podwyższenie ciśnienia krwi
przyspieszony, krótki, płytki oddech
zwiększenie napięcia mięśni i inne
2. Reakcja odporności (organizm nabiera odporności na działający stresor, tracąc
odporność na nowe stresory)
Potrzebne wsparcie!!
3. Reakcja wyczerpania (utrata zdolności obronnych organizmu)
objawy chorób układu pokarmowego
objawy chorób układu krążenia
objawy chorób układu immunologicznego
bezsenność i inne
PSYCHIKA (reakcja)
1. Faza mobilizacji
wzrost intensywności reakcji
podwyższenie sprawności procesów intelektualno-poznawczych
wysoki
zwiększenie wrażliwości na bodzce z otoczenia
wysiłek
niski stopień napięcia emocjonalnego
wysoki poziom kontroli
Regeneracja!!!
2. Faza rozstrojenia
dezorganizacja w zachowaniu
obniżenie sprawności procesów intelektualno-poznawczych
zmniejszenie wrażliwości na bodzce z otoczenia
wysoki stopień napięcia emocjonalnego (drażliwość, lęk)
osłabienie mechanizmów kontrolnych
Zniekształcony obraz rzeczywistości!
Regeneracja psychofizyczna!!!!!!
2
3. Faza destrukcji
zaburzenie zachowania
zanik sprawności procesów intelektualno-poznawczych
nadreaktywność na bodzce z otoczenia
zanik mechanizmów kontroli
objawy depresyjne
OBJAWY STRESU:
Reakcje emocjonalne Reakcje behawioralne
to, co czujemy& to, co robimy&
Ocena poznawcza
to, co i jak myślimy&
Reakcje fizjologiczne
to, co dzieje się w naszym organizmie&
układ krążenia
układ oddechowy
układ pokarmowy
układ moczowo-płciowy
skóra
wyższe czynności umysłowe
zmysły
narządy ruchu
Układ krążenia:
tachykardia nieuzasadniona wysiłkiem fizycznym
arytmia
podwyższone lub niestabilne ciśnienie
uczucie zimna lub gorącą bez widocznej przyczyny
ból głowy, odczucie uderzenia krwi do głowy
omdlenia (skutek bradykardii)
Układ oddechowy:
skurcze mięśni oddechowych brak tchu, duszności itp.
szybki, płytki oddech (może wywołać lęk zjawisko związane z biochemią mózgu)
skurcze krtani trudności w wydobyciu głosu
Układ pokarmowy:
dławienie w gardle, uczucie zaciśniętego gardła
nudności, mdłości
3
wymioty
suchość w ustach zmniejszone wydzielanie śliny
brak apetytu/apetyt nadmierny
zmniejszona lub zwiększona aktywność jelit, żołądka
Skóra:
swędzenie skóry
szybko i samoczynnie ustępujące wysypki
nadmierne pocenie się
pokrzywka, wypryski
łuszczyca (przy uwarunkowaniach genetycznych)
Narządy ruchu i mięśnie:
skurcze mięśniowe, uogólnione napięcie mięśniowe
jąkanie
mimowolne drżenie powiek, głowy, mięśni twarzy, innych części ciała
utrata czucia, drętwienie lub mrowienie w różnych częściach ciała
osłabienie mięśniowe, przejściowy bezwład o charakterze psychogennym, porażenie rąk lub
nóg (dysocjacyjne)
gwałtowne ruchy niezależne od woli (np. tiki lub inne ruchy mimowolne)
przypominające pląsawicę Huntingtona
okresowe zaburzenia widzenia (np. widzenie tunelowe zawężenie pola widzenia)
/ słyszenia (np. szum w uszach)
przykre odczucia lub ból powstające pod wpływem hałasu, silnego światła, lekkiego dotyku
itp.
anestezja (znieczulenie)
analgezja (zmienione czucie)
zmarszczone czoło, ściągnięte brwi
napięte mięsnie szczęk, zaciśnięte zęby
itp.
Układ moczowo-płciowy:
konieczność częstego oddawania moczu
bezwładne oddawanie moczu
zaburzenia miesiączkowania
obniżony popęd seksualny
osłabione lub zaburzone funkcje prokreacyjne (niepłodność idiopatyczna)
Wyższe czynności umysłowe (świadomość, pamięć& ):
pogorszenie lub okresowy zanik pamięci, koncentracji, uwagi
zaburzenia świadomości
anhedonia (nic nie cieszy)
apatia, nadwrażliwość, lęk
4
dysforia (rozdrażnienie)
hipersomnia ( zapotrzebowania na sen, płytki, nieregenerujący sen) i hiposomnia
(bezsenność)
nadużywanie alkoholu, papierosów, leków i innych środków psychoaktywnych
negatywne myśli
chaos w myślach
Itp.
Stesor ważne dla nas sytuacje lub zadania, które stawiają przed nami wymagania (ważne
wydarzenie życiowe, dokuczliwe kłopoty codzienne)
Stres odpowiedz organizmu na stresor, stan psychofizyczny
Stres:
ą reakcje emocjonalne
ą reakcje behawioralne
ą ocena poznawcza
ą reakcje fizjologiczne
Stresor
~ własna interpretacja
zagrożenie szansa na pozytywną zmianę
Gdy myślimy, że:... Gdy myślimy, że&
Ta sytuacja zagraża mojemu& Jest szansa na&
Ta sytuacja zabierze mi& Potrafię&
Jestem za słaby, żeby& Mogę zrealizować&
Jestem sam z& Mam wsparcie w&
To czujemy& To czujemy&
ZAGROŻENIE: smutek, lęk WYZWANIE: mobilizacja
Ocena pierwotna
Ocena wtórna
5
Jak reagujemy na stres?
Psychologiczne objawy obronne:
Ucieczka
Waleczność
Chowanie emocji
Pokazywanie emocji (pacjenci roszczeniowi)
Zachowanie inne niż zazwyczaj (maska) zmiana własnych emocji
Psychiczne mechanizmy obronne podświadome, nawykowe sposoby reagowania, zachowania się,
które obniżają przykre napięcie emocjonalne, najczęściej lękowe.
środek przeciwbólowy, znieczulający
1. Nie przyjmowanie do wiadomości informacji związanych z przykrą lub trudną
sytuacją ZAPRZECZANIE
Często pierwszy etap radzenia sobie z chorobą przewlekłą
Lęk wzmocnić poczucie bezpieczeństwa
2. Usunięcie ze swej świadomości przykrego doświadczenia WYPARCIE
Syndrom modliszki kobiety, ofiary przemocy fizycznej lub seksualnej
3. Próba usunięcia ze swej świadomości przykrego doświadczenia TAUMIENIE
4. Wyładowanie tłumionych uczuć na innym obiekcie mniej niebezpiecznym niż
ten, który je początkowo wzbudził PRZEMIESZCZENIE
U chorych: z choroby na personel medyczny, rodzinę, bliskich
5. Zachowanie nieodpowiadające charakterowi, wymogom sytuacji REAKCJA
UPOZOROWANA
zostawić
6. Forma i charakter zachowań z dzieciństwa REGRESJA
7. Poszukiwanie wytłumaczenia w uzasadnieniach, które wydają się być bardziej
logiczne lub łatwiej akceptowalne w społeczeństwie niż własne impulsy
RACJONALIZACJA
8. FANTAZJOWANIE
6
Zasady radzenia sobie ze stresem:
1. Dobra diagnoza
Co mnie stresuje?
2. Wprowadzenie zmian tam, gdzie jest to możliwe (mamy wpływ)
3. Jeżeli mam wpływ:
Co mogę wzmocnić?
4. Codzienna regeneracja psychofizyczna (sami wybieramy metody)
5. Wzmocnienie kondycji, odporności psychofizycznej
Np. nowe umiejętności, które zabezpieczą przed kolejnymi stanami stresu albo
pomogą łatwiej sobie z nimi poradzić
Metody radzenia sobie ze stresem:
Skoncentrowane na ZADANIU Skoncentrowane na EMOCJACH
(rozwiązywanie/zapobieganie problemowi) (rozładowanie/unikanie napięcia)
Wpływ na sytuację Brak wpływu na sytuację
Racjonalna analiza (oddzielenie Pozytywne przewartościowanie
faktów od wyobrażeń) Unikanie poznawcze (odwrócenie
rozmowa obiektywna ocena
uwagi)
Poszukiwanie wsparcia
wyładowanie emocjonalne
informacyjnego
Poszukiwanie wsparcia
instrumentalnego
ą Rozmowa (nazwanie przeżywanych
Działanie skierowane na zmianę
emocji)
ą Płacz
ą Krzyk
ą Rozmowa ą Wysiłek fizyczny
ą burza mózgów ą Ćwiczenia oddechowe
ą Relaksacja, arteterapia
ą Hierarchia celów
ą Konstruktywny podział obowiązków
ą Asertywne rozwiązywanie konfliktów
ą Negocjacje, mediacje, arbitraż
Wpływ przewlekłego stresu na STAN FIZYCZNY:
Wyczerpanie:
Obniża odporność na czynniki chorobotwórcze
Obniża potencjał intelektualny
Rozdrażnienie, chwiejność emocjonalna
Izolowanie się
Trudności w rozwiązywaniu konfliktów
7
WYKAAD III 29.11.2013
Wypalenie zawodowe (doświadczenie fizycznego i emocjonalnego wyczerpania)
Objawy:
Wyczerpanie emocjonalne: pustka emocjonalna, chwiejność emocjonalna (smutek gniew
euforia), trudności opisywania własnych emocji, poczucie smutku, poirytowania,
osamotnienia, barku nadziei, możliwości uzyskania pomocy, wrogość w stosunku do siebie i
osoby, której pomoc jest udzielana
Depersonalizacja: negatywny, bezduszny , bezosobowy, zbyt obojętny stosunek do
podopiecznych
Poczucie braku osiągnięć osobistych: spadek poczucia własnych kompetencji i sukcesów w
pracy pomimo ich obiektywnych wskazników
Wycofanie się z bliskich relacji
Anhedonia, utrata zainteresowania aktywnością, która wcześniej sprawiała radość
Zmiany dotyczące funkcji fizjologicznych (np. apetytu, wagi, snu)
Większa podatność na choroby
4 objawy w ciągu 3 miesięcy!!!
Przebieg:
1. Faza wyczerpania
2. Faza depersonalizacji
3. Faza zaburzeń przystosowania
( pierwsze objawy uzależnień: alkohol, narkotyki miękkie najczęściej
choroby psychosomatyczne
wycofanie)
Przyczyny:
nadmierny poziom osobistej odpowiedzialności
konfrontacja ze śmiercią i chorobą
niska samoocena
niejasno zdefiniowana rola zawodowa (konieczność utrzymywania czujności psychicznej)
nierealistyczne oczekiwania w stosunku do samego siebie i swojej roli zawodowej
nierealistyczne oczekiwania w stosunku do pacjentów, ich zachowań, zdrowia, itp.
nadmierne i nierealistyczne wymagania pacjentów i ich rodzin, współpracowników
przeciążenie pracą nadmierne zaangażowanie w pracę, brak czasu przeznaczonego na
odpoczynek
nadmierna biurokracja
brak możliwości wpływu na organizacje pracy i jej warunki, wynagrodzenie
brak wsparcia społecznego
zbyt częste i nierozwiązywane konflikty w pracy
8
Skutki:
spóznianie się do pracy, częsta absencja
zaniedbania i błędy w pracy
zaburzenia emocjonalne i zachowania
zaburzenia somatyczne
nadużywanie alkoholu, używek
& .
Przeciwdziałania:
ą Realnie oceniaj własne możliwości
ą Realistyczne cele, akceptacja wsparcia
ą Akceptacja tzw. trudnych uczuć gniewu, lęku (naturalne reakcje)
Przy braku akceptacji tych uczuć może pojawić się wyparcie, tłumienie i ę! napięcie
psychicznego
ą Regeneracja psychofizyczna wymóg sprawowania dobrej opieki (czas dla siebie)
ą Ciągły rozwój zdobywanie wiedzy i umiejętności
Znajdz swój sposób na stres!
ą Przekraczanie własnych granic (dążenie bardzo silne u człowieka, naturalny pęd do rozwoju
brak powoduje stres i napięcie)
ą Zdrowy styl życia
ą Dzielenie się doświadczeniami z innymi osobami mającymi podobne doświadczenia
Podzielnie się odpowiedzialnością, inspiracja
ą Zwrócenie się do profesjonalisty: psycholog, psychiatra po zauważeniu objawów zespołu
wypalenia zawodowego
9
ZABURZENIA NERWICOWE I ZWIZANE ZE STRESEM
Lęk:
Boję się własnego lęku (lęk nieprzyjemne napięcie)
Boje się utracić kontrolę, nadmiernie kontroluję
Jestem nadmiernie czujny, napięty
Wyolbrzymiam zagrożenie
Wyolbrzymiam deficyty (nie poradzę sobie z zagrożeniem, zbyt silny przeciwnik)
Uogólniam i generalizuję (lęk przed oceną fobia społeczna)
Zniekształcam rzeczywistość
Rozmyślam o swoich porażkach
Ignoruję pozytywne doświadczenia i możliwości
Strach Lęk
Reakcja zdrowa Zaburzona reakcja na rzeczywistość, zła
interpretacja
Pomaga dobrze funkcjonować
utrudnia funkcjonowanie,
JEST niebezpiecznie! Reaguj!
dezorganizuje działanie, zachowanie
prowadzi do błędów
adekwatne zachowanie
racjonalne myślenie oparte na
PRZEWIDUJ zagrożenie! Przygotuj się!
faktach
Uciekaj!
optymalny poziom napięcia
emocjonalnego (eustres),
90% wyobrażeń nie realizuje się
mięśniowego i fizjologicznego
Plastyczne wyobrażenia bardzo często
napięcie trwa tak długo, jak REALNE
kończące się śmiercią
zagrożenie
dysfunkcjonalne zachowanie
zniekształcenie poznawcze
nadmierny poziom napięcia
emocjonalnego, mięśniowego i
fizjologicznego
napięcie trwa tak długo, jak
WYOBRAŻONE zagrożenie
10
Błędne koło objawów nerwicowych polega na dodatnim sprzężeniu zwrotnym pomiędzy objawami
Uwaga skoncentrowana na swoich
odczuciach
Lęk
+
Interpretacja objawów
somatycznych
Nie oddziaływać
bezpośrednio
na uczucie
stresu!!
Napięcie mięśniowe
Praca nad interpretacją
Objawy wegetatywne
własnych objawów a
rzeczywistością
otaczającą pacjenta
(nie pozwolić mu
wciągnąć się w łańcuch
Obniżenie napięcia
powiązań myślowych)
mięśniowego
(rozluznienie ciała,
prawidłowy oddech)
Zaburzenia lękowe w postaci fobii (F40) lęk przed konkretną sytuacją
AGORAFOBIA (F40.0) lęk przed wyjściem z domu, przebywaniem w miejscach publicznych,
samotnym podróżowaniem, przed tłumem
Współwystępują: napady lęku panicznego, fobia społeczna, zaburzenia stresowe, pourazowe,
obniżenie nastroju
Rozwija się najczęściej między 18 a 35 rż.
FOBIA SPOAECZNA (F40.1) lęk przed negatywną ocena innych ludzi, unikanie kontaktów
społecznych i sytuacji społecznych
Współwystępują: niska samoocena, napady lęku panicznego, obniżenie nastroju w okresie póznej
adolescencji (16 18 lat)
11
SPECYFICZNE POSTACIE FOBII (F40.2)
Lęk przed:
ą kotami AILUROPHOBIA
ą psami CYNOPHOBIA
ą końmi EQUINOPHOBIA
ą myszami RODENTROPHOBIA
ą ptakami AVISOPHOBIA
ą wężami OPHIDIOPHOBIA
ą dentystą DENTO- /ODONTOPHOBIA
ą owadami INSECTOPHOBIA
ą kwiatami ANTOPHOBIA
ą burzą BRONTOPHOBIA
ą wysokością ACROPHOBIA
ą wodą HYDROPHOBIA
ą ciemnością NYCTOPHOBIA
ą podróżowaniem DROMOPHOBIA
ą obcymi: narodowościami XENOPHOBIA
językami
kulturami
rasami
ą tłumem OCHLOPHOBIA
ą zaczerwienieniem się ERYTHROPHOBIA
ą bakteriami NOSOPHOBIA
ą brudem MYSOPHOBIA
12
Zaburzenia obsesyjno-kompulsyjne (nerwica natręctw) (F.42)
a) z przewagą myśli czy ruminacji natrętnych (F42.0)
b) z przewagą czynności natrętnych (rytuały) (F42.1)
c) myśli i czynności natrętne, mieszane (F42.2)
Ad a)
Obsesyjne myśli najczęściej dotyczą
lęk przed utratą kontroli
lęk przed zakażeniem
lęk przed skrzywdzeniem siebie i innych
obsesji seksualnych, religijnych
symetrii
ruminacje - obsesyjne wątpliwości co do skuteczności własnych działań
rytuały myślowe
Ad b)
Typy przymusowych czynności:
czyszczenie
sprawdzanie
powtarzanie
organizowanie
liczenie
Ad c) Większość nerwic natręctw
Zachowania
Myśli
natrętne
natrętne
13
WYKAAD IV 13.12.2013
Depresja
Poważna choroba, wymaga specjalistycznego leczenia farmakologicznego i psychoterapeutycznego
Ok 100 000 000 zachorowań rocznie, obecnie chorych ok 10% populacji
15-25% pacjentów popełnia próby samobójcze
Etiologia wieloczynnikowa. Może mieć podłoże psychologiczne i biologiczne
Często postać maskowana , również u dzieci i mężczyzn
Właściwie dobrane leki stabilizują nastrój, przywracają równowagę biochemiczną mózgu
Odstawienie leków następuje stopniowo zapobiegając przykrym objawom
Skuteczność psychoterapii jest udowodniona badaniami klinicznymi
Współczesne metody leczenia
Smutek, przygnębienie, chandra Depresja
Tym razem nie udało się Przewiduję zagrożenie, ale nie jestem w
stanie nic zrobić, żeby temu zaradzić:
Coś straciłem, uczę się na tym
Załamałam/Załamałem się!
doświadczeniu
dysfunkcjonalne emocje i zachowanie
Towarzyszy realnej stracie
zniekształcenie poznawcze
uniemożliwia codzienne
adekwatne do sytuacji emocje i
funkcjonowanie
zachowanie
racjonalne myślenie oparte na
faktach
uwarunkowuje codzienne
funkcjonowanie
Zespół depresyjny:
osłabienie tempa procesow poznawczych i napędu psychoruchowego
depresyjne zaburzenia myślenia (triada Beck a)
zaburzenia rytmów biologicznych (snu i czuwania)
anhedonia (utrata zdolności do przeżywania przyjemności)
obniżenie łaknienia
somatyzacje (najczęściej: bóle psychogenne, zaparcia, zaburzenia rytmu pracy serca)
zaniedbywanie lub zaniechanie podstawowych czynności codziennych
męczliwość psychiczna i fizyczna
osłabienie libido i zmniejszenie aktywności seksualnej
Do godziny 17:00 wyciszenie, gorszy, zły nastrój (perspektywa całego dnia)
14
Po 17:00 polepszenie nastroju związane z wydzielaniem serotoniny (najmniejsze rano).
5 objawów, umiarkowane nasilenie, nieprzerwanie 3 miesiące
2 objawy, intensywne nasilenie, nie wyjaśnione inną chorobą 2 tygodnie
Po diagnozie 6-miesięczna obserwacja i ponowna diagnoza
Epizod depresyjny (F32)
Epizod depresji AAGODNY (F32.0)
Subiektywne trudności, zachowana zdolność do spełniania codziennych obowiązków
silne wsparcie, może być włączona psychoterapia
Epizod depresji UMIARKOWANY (F3.1)
Pogorszenie funkcjonowania w rolach społecznych, znaczne trudności w wykonywaniu
codziennych obowiązków, mogą pojawić się myśli i zachowania suicydalne ( bezwzględna
hospitalizacja)
psychoterapia, w 60% przypadków wskazana farmakoterapia
Epizod depresji CIŻKI bez objawów psychotycznych (F32.2)
Wypadanie z ról społecznych, utrata zdolności do spełniania codziennych obowiązków, myśli i
zachowania suicydalne
szybkie włączenie psychoterapii, farmakoterapia
Epizod depresji CIŻKI z objawami psychotycznymi (F32.3)
Np. Zespół Cotarda nihilistyczne urojenia dotyczące własnego ciała lub świata (uczucie, że znika
się od wewnątrz)
silne wsparcie, farmakologia, hospitalizacja
15
Zaburzenia nastroju (afektywne):
Zaburzenie afektywne dwubiegunowe (choroba maniakalno-depresyjna) (F31)
- epizodów w postaci manii lub hipomanii oraz depresji
Zwykle zaczyna się przed 20-30 rż.
Równie często u kobiet i mężczyzn
Epizody manii: 2 tygodnie ok 4 miesięcy
Epizody depresji: ok 6 miesięcy
farmakoterapia ze wsparciem psychicznym
Stałe leczenie farmakologiczne, uwarunkowania biologiczne
Mania przewlekły stan euforii, podekscytowania, rozdrażnienia, tworzy gonitwę myśli ,
zniekształca rzeczywistość, zniecierpliwienie, zasłania ryzyko, zagrożenie, nieodczuwanie
potrzeby snu, nadpobudliwość, nadreaktywność.
Zespół maniakalny:
dysforia (przewlekły stan podrażnienia), gniewliwość, nieadekwatnie wzmożony euforyczny
lub drażliwy nastrój
hiposomnia zmniejszona potrzeba snu
poczucie omnipotencji (wszechmocy)
przyspieszony tok myślenia
nadaktywność, wielomówność
podwyższone libido
urojenia wielkościowe
Uporczywe (utrwalone) zaburzenia nastroju (afektywne) (F34)
Dystymia (F34.1) przewlekle obniżony nastrój, trwający przez większą część dnia, przynajmniej
przez kilka lat (2 lata), niespełniające kryteriów nawracających zaburzeń
depresyjnych o łagodnym lub umiarkowanym nasileniu.
75% zachorowań zaczyna się przed 18 rż.
Psychoterapia
Cyklotymia (F34.0) utrzymujące się stale (co najmniej 2 lata) wahania nastroju w postaci luznych
epizodów łagodnej depresji oraz stanów łagodnie wzmożonego samopoczucia
16
Zmiany nastroju nie wykazują zwykle związku z wydarzeniami życiowymi
Wczesny (młodzieńczy) i pózny początek zaburzeń
Zaburzenia aktywne sezonowe: wg DSM IV
a) epizody obniżonego nastroju głownie jesienią i zimą
b) stany hipomanii wiosną
c) epizody afektywne w innych porach roku
Depresja zimowa:
60 90% u kobiet
niedobór światła słonecznego
czynniki metaboliczne i hormonalne
Smutek poporodowy (Baby Blues) czasowe obniżenie nastroju spowodowane reakcja hormonalną
na poród.
Trwa od porodu do ok 6 tygodnia po porodzie
obniżenie nastroju
lęk
wahania nastroju
zmęczenie
utrata zainteresowania dzieckiem
pobudzenie, wzmożona aktywność
Baby Blues ustępuje samoistnie, nie wymaga leczenia farmakologicznego
Intensywne wsparcie psychiczne rozmowa z partnerem.
Epizod depresji w okresie poporodowym:
10-15% (20%) kobiet
Przyczyny biologiczne
Ujawnia się w ciągu 3 miesięcy
Trwa 2-6 miesięcy (pózniej zmiana klasyfikacji łagodny/umiarkowany epizod depresji)
niepokój psychoruchowy
zaburzenia koncentracji uwagi
płaczliwość
bezsenność
lęk, napady paniki
17
obniżony nastrój
poczucie winy
myśli natrętne (krytycznie przesadna ocena opieki innych nad dzieckiem, czy będę dobrą
mamą , niepokój o zdrowie dziecka)
nieadekwatne zamartwianie się o stan zdrowia dziecka
myśli, zamiary i próby samobójcze
brak zainteresowania noworodkiem
przemoc wobec noworodka
Depresja u dzieci i młodzieży:
1-5% dzieci
15-20% u adolescentów
drażliwość, wycofanie
objawy somatyczne (bardzo często i dużo, najczęściej: bóle, utraty przytomności)
brak oczekiwanego przyrostu masy ciała
wycofanie się z grupy rówieśniczej
pogorszenie wyników w nauce
Depresja maskowana:
Pacjent z depresja nie musi być smutny
Częściej u mężczyzn
Maski psychopatologiczne:
ą zaburzenia lękowe (lęk przewlekły)
ą natręctwa, zespół agorafobii
ą jadłowstręt
Zaburzenia rytmów biologicznych: hipersomnia, hiposomnia
Maski wegetatywne i psychosomatyczne:
ą zespół dławicy piersiowej
ą zaburzenia motoryki przewodu pokarmowego
ą stany spastyczne dróg żółciowych
ą świąd skóry
! Maski bólowe: głowy, kręgosłupa, neuralgia (np. nerwu trójdzielnego)
Maski behawioralne: uzależnienie od alkoholu lub innych substancji psychoaktywnych
18
Depresja wieku podeszłego:
ę! 65 rż.
leki antydepresyjne
podłoże biologiczne
objawy zespołu otępiennego
Przyczyny:
podłoże psychiczne?
podłoże organiczne: choroby, leki, zmiany naczyniowe (tętnica szyjna)
czynniki neurologiczne
niedobory witaminy B1 , B12
leki i inne substancje mogące wywołać zespół otępienny
DEPRESJA Jak pomóc?
L Nie udzielaj rad: wez się w garść , otrząśnij się
L Nie zmuszaj do aktywności za wszelką cenę
L Nie wysyłaj swojego bliskiego na urlop
L Nie staraj się na siłę rozweselić
J Pozwól na to żeby mówiła o tym co czuje słuchaj, obserwuj
J Zdobądz wiedzę (rzetelną) na ten temat
J Wypowiedzi o samobójstwie traktuj poważnie
J Odradzaj podejmowanie ważnych decyzji czarne barwy
J Umów na wizytę z psychoterapeutą
J Pamiętaj, że depresje można wyleczyć. Zaszczep to przekonanie!!
19
Wyszukiwarka
Podobne podstrony:
Psychologia Lekarska wykłady zagadnienia do kolokwiumpsychologia kliniczna wykład 2psychologia ogólna wykładPsychologia społeczna WYKŁAD 9 B OPsychopatologia notatki z wykładuPsychologia pracy wykład IIPsychologia ogólna Wprowadzenie do psychologii Mackiewicz wykład 23 SzczęściePsychologia społeczna WYKŁAD 11 B Opsychologia kliniczna wyklad 3# Psychologia ogólna WYKŁAD 2Psychopatologia UW Wykład III RS cz II dla studProf Dr hab Nina Oginska Bulik Psychologia zdrowia [ wyklady](2)więcej podobnych podstron