24.03.2007 r. - wyklad

Lekki niedorozwój umysłowy - lekkie upośledzenie umysłowe, jest to taki poziom funkcjonowania intelektualnego i społecznego, który mieści się między 2.1 a 3.00 odchyleniem standardowym. 1.1. 55-69 (Wechsler).

• Jako osoby dorosłe nie przekraczają ogólnego poziomu rozwoju dziecka w wieku 10 lat 11-miesięcy o prawidłowym rozwoju umysłowym.

• Jako osoby dorosłe nie przekraczają na ogół poziomu dojrzałości społecznej siedemnastolatków o prawidłowym rozwoju intelektualnym.

• Zdobywają bogatsze, od swych normalnych rówieśników doświadczenie życiowe.

• Wśród ogólnego populacji stanowią 2,6 %, a wśród osób umysłowo upośledzonych - 89 %.

• Dobrze rozumieją złożone polecenia.

• Mówią złożonymi zdaniami.

• Opanowują umiejętność czytania, pisania oraz rozwiązują proste zadania matematyczne.

• Zdobywają wiedzę o świecie w zakresie od 4 do 6 klasy szkoły masowej, w czasie pobytu w szkole specjalnej.

• Ujawniają bogactwo potrzeb psychicznych oraz potrzebę samourzeczywistnienia.

• Potrafią dbać o higienę osobistą, o swój ubiór i wygląd.

• Potrafią troszczyć się o siebie i innych.

• Zdobywają zawód, zakładają własne rodziny, biorą udział w życiu społecznym.

Umiarkowany stopień upośledzenia - to taki poziom funkcjonowania intelektualnego i społecznego, który mieści się między 3.01 a 4.00 odchyleniem standardowym.

• 1.1. mieści się w granicach od 40 do 54. (Wechsler)

• Jako osoby dorosłe nie przekraczają poziomu rozwoju intelektualnego dziecka w wieku 8 lat i 2 miesiące o prawidłowym rozwoju umysłowym.

• Myślenie ma charakter konkretno-obrazowy.

• Gdy dorosną, rzadko przekraczają poziom rozwoju społecznego 10-letniego dziecka o prawidłowym rozwoju umysłowym, posiadają jednak bogatsze doświadczenie życiowe niż dzieci w wieku 10 lat.

• Wśród ogólnej populacji stanowią 0,2 %, zaś wśród osób upośledzonych umysłowo - 6 %.

• Rozumieją złożone polecenia, mówią zdaniami, potrafią opanować umiejętność pisania prostych tekstów.

• Potrafią radzić sobie w sytuacjach życiowych, jak; ubieranie się, rozbieranie, troska o czystość osobistą, ścielenie łóżka, przygotowywanie prostych posiłków, sprzątanie, mycie naczyń, robienie drobnych zakupów, korzystanie z telefonu, chodzenie po mieście i samodzielny powrót do domu, wykonywanie prac zarobkowych.

• W wyniku nauczania i przysposobienia do pracy potrafią opanować wiele czynności potrzebnych w przemyśle, oraz podjąć pracę zawodową w zakładach pracy chronionej.

Znaczny stopień upośledzenia umysłowego - znaczne upośledzenie umysłowe (imbecylizm głębszego stopnia) - to poziom funkcjonowania intelektualnego i społecznego między 4.01 a 5.00 odchyleniem standardowym.

• 1.1. mieści się w granicach 20-39 w Skali Inteligencji Bineta.

• jako osoby dorosłe nie przekraczają ogólnego poziomu rozwoju intelektualnego dziecka w wieku 5 lat i 6 miesięcy o prawidłowym rozwoju umysłowym.

• gdy dorosną rzadko przekraczają poziom dojrzałości społecznej 7, 8-letniego dziecka o prawidłowym rozwoju umysłowym, choć mają bogatsze doświadczenie społeczne i życiowe.

• wśród ogólnej populacji stanowią 0.1 %, a wśród upośledzonych - 3,5 %

• Mówią prostymi zdaniami; często występują u nich wady realizacyjne w postaci dyslalii.

• Nie potrafią opanować umiejętności pisania; potrafią przeczytać proste wyrazy.

• Przerysowują koło, trójkąt, kwadrat; rombu nie potrafią.

• Ujawniają takie potrzeby jak: fizjologiczne, bezpieczeństwa, przynależności i miłości oraz szacunku.

• Samodzielnie jedzą, ubierają się i rozbierają, dbają o czystość i higienę osobistą.

• Podczas nauki w szkole opanowują proste czynności zawodowe, które po podjęciu pracy wykonują w zakładzie pracy chronionej.

Głęboki niedorozwój umysłowy - to poziom funkcjonowania intelektualnego i społecznego poniżej 5.00 odchylenia standardowego.

• 1.1. mieści się w granicach od 0 do 19 w Skali Inteligencji Bineta.

• Jako osoby dorosłe nie przekraczają ogólnego poziomu rozwoju dziecka w wieku 3 lata i 2 miesiące, o prawidłowym rozwoju umysłowym.

• Gdy dorosną, rzadko przekraczają poziom dojrzałości społecznej 4-letniego dziecka o prawidłowym rozwoju intelektualnym.

• W ogólnej populacji stanową 0,05 %, a wśród osób umysłowo upośledzonych - 1,5 %.

• Rozumieją proste zwroty, ale nie porozumiewają się z otoczeniem przy pomocy słów.

• Rzadko sygnalizują potrzeby fizjologiczne, wymagają stałej opieki pielęgnacyjnej.

• Rzadko jedzą samodzielnie, nie potrafią się ubrać i rozebrać.

• Niekiedy myją się samodzielnie i potrafią wykonać drobne prace porządkowe i proste zadania (pod kontrolą).

PEDAGOGIKA TERAPEUTYCZNA - jest skierowana na osoby, które poprzez dysfunkcje spowodowane chorobami mają trudność w zaspakajaniu potrzeb.

Potrzeba - stan pewnego niedoboru, który osoba stara się uzupełnić; stan napięcia dynamizujący i ukierunkowujący czynności zdobycia tego, co jest potrzebne, konieczne.

Potrzeby psychospołeczne występują u wszystkich ludzi. Zaspokojenie potrzeb jest warunkiem zdrowia, a niezaspokojenie lub błędy prowadzą do zmian chorobowych w organizmie.

Nieprawidłowe zaspakajanie potrzeb psychospołecznych jest przyczyną powstawania zaburzeń w zachowaniu człowieka.

Podstawowe potrzeby (Maslow):

- fizjologiczne

- bezpieczeństwa,

- przynależności i miłości,

- uznania i szacunku (zaspokojenie daje wiarę we własne siły),

- samourzeczywistnienia (osiąganie pełni rozwoju)

- poznania

- estetyczne

- sensu życia

Potrzeby są ustawione hierarchicznie według Maslowa. Trzeba zaspokoić potrzeby wyższego rzędu, aby można zaspokajać potrzeby niższego rzędu.

Reakcję na chorobę i jej siła zależą od trzech podstawowych czynników:

• od indywidualnych cech pacjenta, cech psychofizycznych

• od obiektywnego stanu zdrowia

• od sytuacji życiowej pacjenta.

Frustracja - to przykry stan uczuciowy, przeżywany przez człowieka które dążenie do zaspokojenia potrzeby zostało zablokowane. Pozbawiono mnie czegoś, co mi się słusznie należy, co inni posiadają. Jest to stan napięcia osobowości wynikający z zablokowania możliwości zaspokojenia potrzeby.

Człowiek reaguje na frustracje mechanizmami obronnymi:

- pozytywnymi (racjonalizacja, kompensacja, transformacja - zmiana celu życia)

- negatywne objawiają się przez agresję, ucieczkę, projekcję, rezygnacja świadczy o wyczerpaniu organizmu, człowiek staje się bierny i apatyczny, regresja - stłumienie.

Pedagogika terapeutyczna, to pedagogika ludzi chorych.

Lucyna Mallek

2

Pedagogika specjalna