Drenaż limfatyczny jest jedna z metod leczenia fizykalnego. Zastosowanie odpowiednich rękoczynów pozwala na usprawnienie krążenia limfy przeciwdziałając powstawaniu chorób wywołanych jej zastojem, jak również likwidując jej obrzeżki zastoinowe, zapalne, onkotyczne i chłonne. Pozwala także na usprawnienie przepływu limfy po przebytych chorobach zakazanych i nowotworowych, przyśpieszając powrót do zdrowia. Twórca drenażu limfatycznego jest duński lekarz Emil Vodder.

RUCHY głaskanie, rozcieranie, ugniatanie, wibracja

Układ naczyń chłonnych (limfatycznych) składa się z:

-naczyń chłonnych włosowatych

-odprowadzających naczyń chłonnych zbiorczych

- wielkich pni limfatycznych

-węzłów chłonnych

W układzie limfatycznym krąży płyn zwany limfa lub chłonka. Jest to płyn posiadający w swym składzie komórki, które nie dzielą się i maja ograniczony( w miarę krotki) okres życia, dlatego ciągle musza być zastępowane nowopowstałymi Komorkami. W chłonce występuje tylko jeden rodzaj krwinek- białe - limfocyty. Ponieważ chłonka uchodzi do układu krwionośnego, wiec limfocyty sa zarówno w chłonce jak i we krwi. Limfocyty posiadają możliwość pełzania. Bez tego zjawiska nie goiły by się rany, krew by nie krzepła, a ciała odpornościowe nie były by w stanie zwalczyć infekcji. Przejście komórki ze stanu spoczynku w stan pełzania określa się jako przejście z zlotu w żel. Cala ilość chłonki, która wciągu doby odpływa do krwi, wynosi 1 do 2 litrów, przy czym s stanach zapalnych wytwarzanie się chłonki znacznie wzrasta.

Narządy chłonne:

1. najniższe- skupienia limfocytów( w błonach śluzowych)

2. niższe- plamy mleczne, grodki samotne, grodki skupione, migdałki

3. wyższe- węzły chłonne

4. najwyższe- śledziona, grasica

Ad.C

Sa to narządy zamknięte, otoczone torebka i włączone w przebieg naczyń chłonnych. Limfa wpływa do nich przez naczynia doprowadzające, przepływa przez tkankę siateczkowata, pokrywa wytworzone limfocyty i odpływa z węzłów przez naczynia odprowadzające. Kształt węzła jest różny: okrągły, owalny nerkowaty, owalny lub w kształcie ziarna fasoli. Wielkość węzłów dochodzi do 3cm. Występowanie węzłów jest rożne od 2 do 15. każdy narząd i każda cześć ciała wysyłają swoja chłonkę do węzłów.

Śledziona jest narządem nieparzystym, leżącym w jamie brzusznej po lewej stronie, włączona jest do układu krwionośnego

Znaczenie śledziony:

-magazyn krwi

-narząd rozkładu krwinek- erytrocytów

-wytwarzanie limfocytów i oddawanie ich do krwi

- wytwarzanie pewnych substancji, które chronią nasz ustrój i zapewniają odporność

Grasica- leży poniżej gruczołu tarczycowego do i do przodu od tchawicy. Kieruje działaniem wszystkich narządów chłonnych.

W okresie początkowym limfocyty (produkowane w szpiku kostnym) dostają się do grasicy gdzie “uczą się” rozpoznawania obcych tkanek, a następnie wędrują do innych narządów chłonnych.

Główne pnie chłonne

1. pnie lędźwiowe P i L- łącza się ze sobą wytwarzając zbiornik mleczu. Odbierają one chłonkę z koniczyn dolnych, ze ściany i narządów miednicy, z parzystych narządów jamy brzusznej i częściowo ze ściany brzucha.

2. pnie jelitowe powstają ze splotu trzewnego, który utworzony jest przez naczynie chłonne nieparzystych narządów jamy brzusznej.

3. pnie śródpiersiowe- powstają 2 po lewej stronie i 2 po prawej

4. pnie podobojczykowe- odprowadzają limfę z bocznej okolicy szyi, bocznej ściany klatki piersiowej i kończyn górnych

5. pnie szyjne powstają z połączenia głębokich węzłów szyjnych, odprowadzają chłonkę z głowy i szyi

6. przewód chłonny prawy- utworzony jest przez: pień podobojczykowy prawy, pień szyjny prawy, prawe pnie śródpiersiowe

długość tego przewodu nie przekracza 5 cm, , zbiera on chłonkę z ¼ części ciała i wlewa ja do prawego kata tylnego. Wlewa sie do niego chłonka z prawej kończyny górnej, prawej polowy głowy i szyi oraz z prawej połowy klatki piersiowej.

7. przewód piersiowy- Jest największym pniem chłonnym. Jego długość wynosi 38-45 cm, Powstaje z połączenia obu pni lędźwiowych zbiera chłonkę z 2 ¾ części ciała, a wiec z obu kończyn dolnych, wszystkich narządów jamy brzusznej i miednicy, z całej ściany brzucha, z lewej połowy klatki piersiowej, lewej kończyny górnej, lewej połowy szyi i głowy.

Węzły chłonne kończyny górnej

1. węzły powierzchowne

1. łokciowy powierzchowny- występuje pojedynczo na przyśrodkowej stronie ramienia, 3-4 cm powyżej nadkłykcia przyśrodkowego

2. ramienno piersiowe(2)- leża obok obojczyka w trójkącie ramienno piersiowym

3. tylne barku (3)- tylny gorny (w pobliżu dolnego kata łopatki)

obojczykowy(koniec barkowy obojczyka)

tylny dolny( dolny kat łopatki)

2.wezly głębokie

a) przedramienia i ramienia

- łokciowy głęboki( dol łokciowy)

-promieniowy (powyżej reki)

-międzykostne

-jamy pachowej *boczne(3-5) *piersiowe(4-5) górną cześć nosi nazwę węzłów Sorgiusa i sa one miejscem pierwszych przerzutów raka sutka. *podłopatkowe -(4-6) leża na tylnej ścianie jamy pachowej

*szczytowe( podobojczykowe) (6-3) leża poniżej obojczyka

*środkowe (3-5) leża w tkance tłuszczowej środkowej części jamy pachowej.

b) nadłopatkowe (3-4) leża w dole nadłopatkowym łopatki

źródła:

Zborowski Adam “Drenaż limfatyczny”

---