Congiuntivo presente

Czas teraźniejszy, prosty trybu łączącego

W celu utworzenia czasu Congiuntivo presente do tematu czasownika odpowiedniej koniugacji dodać należy następujące końcówki:

-are: (che) -i -i -i -iamo -iate -ino

-ere: (che) -a -a -a -iamo -iate -ano

-ire: (che) -a -a -a -iamo -iate -ano

Przykład odmiany czasownika

(- are) (-ere) (-ire)

cantare credere dormire

io canti creda dorma

tu canti creda dorma

egli, ella,lei canti creda dorma

noi cantiamo crediamo dormiamo

voi cantiate crediate dormiate

essi, esse, loro cantino credano dormano

Czas congiuntivo presente stosujemy po wyrażeniach dotyczących woli, ochoty, życzenia, wątpliwości, strachu i tym podobnych. Tryb łączący (nie występujący w języku polskim) służy do wyrażenia wątpliwości, możliwości i życzeń podmiotu.

Ma on zastosowanie m.in. po następujących czasownikach:

aver paura - bać się

chiedere - prosić

credere - wierzyć, sądzić

desiderare - życzyć

dubitare - wątpić

ordinare - żądać

permettere - pozwalać (sobie)

preferire - życzyć

pretendere - wymagać

sperare - mieć nadzieję

supporre - przypuszczać

temere - obawiać się

volere - chcieć

Wyżej wymienione wyrażenia stosuje się według poniższego wzoru:

Wyrażenie + che + czasownik (congiuntivo)

Io voglio che tu parta per Roma.

Ja chcę, żebyś ty pojechał do Rzymu.

Loro sperano che voi visitiate tutti i monumenti di Napoli.

Oni mają nadzieję, że wy zwiedzicie wszystkie zabytki Neapolu.

W przypadku, gdy w zdaniu jest ten sam podmiot, tryb łączący nie ma zastosowania.

---