5. Krytyka źródeł komercjalizacji, unifikacji, standaryzacji, amerykanizacji, popularyzacji i masowości kultury: wielkich korporacji (mcdonaldyzacja, supermarket kultury), mediów, Internetu. Wady i zalety egalitaryzacji kultury.
Mądre nazwisko i książka związane z tematem: B. R. Barber, „Dżihad kontra McŚwiat”
Dzięki rozwojowi szybkiego transportu oraz skoku technicznemu, dzięki któremu otrzymaliśmy dostęp do telekomunikacji, rozpoczął się proces ujednolicania kulturowego, zwany również globalizacją. Najsilniejsze państwa potrafią narzucić elementy swojej kultury innym państwom, co widoczne jest na całym świecie. Mamy w temacie wymienionych kilku sprawców tego bałaganu, więc po kolei:
Wielkie korporacje - sprzedawanie kultury okazało się być bardzo opłacalne. Najlepszymi przykładami są takie firmy jak McDonald czy powiedzmy Harley-Davidson. Ich produkty nie są kupowane ze względu na jakoś, ale często ze względu na kulturę, z której pochodzę lub to, co reprezentują, czyli styl życia do danej kultury przynależny. Globalne korporacje są w stanie wytworzyć marki znane na całym świecie, nie tylko w pojedynczej kulturze. To właśnie nazywamy macdonaldyzacją - możliwość kupienia tych samych produktów na całym świecie, dzięki czemu są one rozpoznawalne. Wszyscy klienci traktowani są jednakowo, człowiek czuje się tak samo w każdym sklepie. Zatracony zostaje indywidualizm dzięki standaryzacji.
Supermarket kultury polega zaś na swobodnym wyborze elementów różnych kultur i dowolnego z nich korzystania. Możemy jeść posiłki na wzór kultury zachodniej, wyznając ideologię zen (czy coś, tak sobie piszę) i słuchając afrykańskiej muzyki ludowej. Ma to oczywiście swoje plusy, takie jak większa znajomość świata przez jednostkę, ale z drugiej strony prowadzi do utraty elementów kultury wyjściowej i kolejny raz ujednoliceniu kultury, która składa się z elementów wszystkich kultur.
Media -wystarczy włączyć telewizor. Jak dużo filmów pochodzi z kultury innej niż zachodnia, a dokładniej mówiąc nie pochodzi z USA? Zamiast propagować różnorodność i promować swoją kulturę, zostajemy zalani kulturą obcą. Dobrym przykładem jest też MTV, które odbierana na całym świecie promuje tylko jeden styl życia, aktualnie popularny w Ameryce.
Internet - tutaj trzeba byś ostrożnym. Internet sam w sobie nie promuje jednej kultury. Wydaje mi się wręcz, że powinien działać na rzecz poznawania różnych kultur i utrzymywania różnorodności, ponieważ mamy prawie wolny dostęp do informacji. Jednakowo ludzie nie są zainteresowani kulturami, często nawet nie swoją własną. Kiedy już mamy mózgi wyprane przez media i korporację, interesujemy się głównie tym, co zostało nam wbite do głowy. Czyli: jak się nasłucham w MTV o jakiś durnych amerykańskich piosenkarkach, to dalej będę o nich czytał na Internecie, zapominając o innych kulturach. Narzędzie samo w sobie dobre, ale użytkownik nieodpowiedzialny.
Jeszcze tylko zauważę, że to pytanie bardzo jednostronne jest. Już dawno zauważono, że po otrzymaniu odpowiedniej dawki globalizacji ludzie zaczynają się gubić w rzeczywistości („szok przyszłości”) i powracają do swoich korzeni, aby ponownie się zidentyfikować. Inaczej mówiąc, nadmierna globalizacja powoduje powrót do regionalizacji. Warto o tym pamiętać.
Wady i zalety egalitaryzacji kultury - będzie krótko:
Zalety:
- wszyscy znają te same rzeczy, lepsza komunikacja
- kultura bardziej przystępna dla przeciętnego odbiorcy
- wpływa na egalitaryzm społeczny
Wady:
- jak coś jest do wszystkiego, to jest do niczego, czyli ogólny spadek wartości i jakości
- wysoka komercjalizacja hamująca rozwój - no bo im bardziej masowe, tym lepiej się sprzedaje, im lepiej się sprzedaje, tym bardziej warto się tego trzymać i nie wprowadzać nowych elementów.