Antropologia kultury 10.
Trudne zagadnienie „skandynawskości” kultury krajów Północy (np. panskandynawizm, idea integracji a orientacje indywiduacyjne ) w studiowaniu języka i realiów jednego kraju nordyckiego.
Panskandynawizm - ruch powstały w romantyzmie, promujący jedność narodów nordyckich. nordyckich tym samym okresie jednak swój rozkwit przeżywały ruchy nacjonalistyczne w całej Europie, które były nijako sprzeczne z ideami panskandynawizmu. Chyba, że z góry założymy, iż państwa nordyckie stanowią jedną całość, co też było robione. Nie było szczególnie podstaw do wspólnego działania, kraje nordyckie kładły nacisk na utrzymanie indywidualności.
Traktując to jako punkt wyjścia, do dzisiaj widoczne są podobne procesy. Z jednej strony Norden jako obszar peryferyjny Europy charakteryzuje się zbliżoną kulturą, zwyczajami czy językami. Z drugiej zaś bardzo wyraźne są działania mające na celu utrzymanie kulturowej niezależności. Obywatele państw nordyckich coraz częściej wyszukują i podkreślają różnice między ich kulturami niż opierają się na podobieństwach. Takie poszukiwanie odmienności świadczy jednak o tym, że podobieństw jest o wiele więcej niż różnic.
Jaki to ma wpływ na studiowanie języka i realiów? Tego pewnie nie wie sam Hirek, ale bądźmy kreatywni.
Należy pamiętać, że każdy naród myśli w swoim języku, to nim opisuje rzeczywistość. Mimo, iż języki krajów skandynawskich są zbliżone, różnice, które w nich występują tworzą zupełnie inny obraz rzeczywistości. To, co dla laika może się wydawać jednolitą całością, czyli kultura nordycka, dla osoby która studiuje język i kulturę musi mieć jasno nakreślone granice i różnice. Student musi być ich świadomy i nie przekładać swojej wiedzy o danym państwie na pozostałe kraje.
Czy coś, ja tu tylko tworzę.